background image
background image

1

Nihil obstat: Prze³o¿ony Prowincji Polski Po³udniowej Towarzystwa Jezusowego

ks. Krzysztof Dyrek SJ, prowincja³, Kraków, dn. 29 maja 2003 r., l.dz. 107/03.

Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej wed³ug

podrêcznika nr AZ-12-01/1-12 zgodnego z programem nauczania nr AZ-1-01/1.

Recenzenci

Ks. dr Damian Bryl, Ks. dr Józef Kraszewski

Redakcja

Teresa Czarnecka, Ks. W³adys³aw Kubik SJ

Zespó³ autorów

Ks. Krzysztof Biel SJ – Kraków

Ks. Ryszard Lis – Rzeszów

Teresa Czarnecka – Boles³awiec

Agnieszka Myszewska-Dekert – Kraków

Ewa Dybowska – Kraków

Ks. Tadeusz Nosek – Kraków

Anna Duka – Katowice

Edyta Polak – Rzeszów

Ewa Dziaduœ – Przemyœl

Barbara R¹czka – Rzeszów

Beata G³owala – Rzeszów

S. Margarita Sondej OSU – Kraków

S. Justyna Karaœ – Przemyœl

Ks. Józef Stala – Tarnów

Ks. W³adys³aw Kubik SJ – Kraków

Iwona Szymusik – Rzeszów

Barbara Lis-Buczek – Rzeszów

Beata Wawrzkiewicz – Kraków

Projekt ok³adki

Joanna i Piotr Panasiewicz

Projekt ok³adki

Joanna i Piotr Panasiewicz

© Wydawnictwo WAM 

•

 Ksiê¿a Jezuici, Kraków 2003

© Studio INIGO – CD – 2003

Wznowienie 2010

ISBN 978-83-7318-162-5

WYDAWNICTWO WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 KRAKÓW

tel. 12 62 93 200 • faks 12 42 95 003

e-mail: wam@wydawnictwowam.pl

DZIA£ HANDLOWY

tel. 12 62 93 254-256 • faks 12 43 03 210

e-mail: handel@wydawnictwowam.pl

Zapraszamy do naszej KSIÊGARNI INTERNETOWEJ:

http://WydawnictwoWam.pl

tel. 12 62 93 260, 12 62 93 446-447

faks 12 62 93 261

Druk i oprawa:

Drukarnia Wydawnictwa WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

wydawnictwowam.pl

Wszelkie prawa zastrze¿one. Bez pisemnej zgody wydawcy nie mo¿na do podrêcznika tworzyæ

¿adnych materia³ów pomocniczych.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

1

WYJAŒNIENIE TERMINÓW

stosowanych w Podrêczniku metodycznym równoleg³ym do podrêcznika

do religii dla klasy II szko³y podstawowej, opracowanego na podstawie Pro-

gramu nauczania religii zatwierdzonego przez Komisjê Wychowania Kato-

lickiego Konferencji Episkopatu Polski w Radomiu 20 wrzeœnia 2001 r.

Cele katechetyczne okreœlaj¹, czemu ma s³u¿yæ nauczanie i wychowa-

nie religijne w œrodowisku szkolnym z uwzglêdnieniem wspó³pracy z ro-

dzin¹ i parafi¹.

Treœci okreœlaj¹ niezbêdne informacje, które zawieraj¹ poszczególne

katechezy.

Zadania nauczyciela religii to dzia³ania katechety zmierzaj¹ce do re-

alizacji celów katechetycznych.

Osi¹gniêcia (kompetencje) opisuj¹ wiadomoœci (co uczeñ wie?) oraz

umiejêtnoœci ucznia (co uczeñ potrafi?), które s¹ wynikiem podjêcia przez

nauczyciela i podmiot wype³nienia konkretnych zadañ oraz przekazania tre-

œci po to, by zrealizowaæ cele katechetyczne nauki religii.

Niniejsze opracowanie zawiera tak¿e, jako osi¹gniêcia w zakresie wy-

chowania religijnego, okreœlone wartoœci, które podlegaj¹ interioryzacji na

lekcjach religii (co uczeñ ceni?).

Zarówno cele katechetyczne, jak i treœci, zadania nauczyciela religii oraz

osi¹gniêcia ucznia zosta³y rozpisane na poszczególne jednostki lekcyjne.

Zwraca jednak uwagê fakt, ¿e Podstawa programowa nie okreœla osi¹gniêæ

ani w katechezie przedszkolnej, ani w m³odszym wieku szkolnym – ze wzglê-

du na szczególn¹ potrzebê indywidualnego traktowania dziecka na tych eta-

pach katechizacji. Bardzo wa¿ne jest, by katecheta zdawa³ sobie z tego spra-

wê i nie traktowa³ zamierzonych osi¹gniêæ, jako jedynej miary, któr¹ przy-

k³adaæ mo¿e do ka¿dego ucznia.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

2

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

3

Plan edukacji religijnej

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski

PROGRAM NAUCZANIA RELIGII DLA KLASY II

SZKO£Y PODSTAWOWEJ

NR PROGRAMU: AZ-1-01/1

BLISCY SERCU JEZUSA

Program klasy II stanowi pomoc w bezpoœrednim przygotowaniu kate-

chizowanych do spotkania z Chrystusem w Eucharystii oraz w sakramen-

cie pokuty i pojednania. Usi³owano uwzglêdniæ przy tym psychofizyczny

i religijno-kulturowy rozwój drugoklasistów. Natomiast w strukturach tre-

œciowych proponuje siê nawi¹zywanie do codziennych doœwiadczeñ wycho-

wanków, w szczególnoœci zaœ do tych, które dotycz¹ zapraszania, s³uchania

i odpowiadania, przepraszania i przebaczania, dziêkowania, przedstawiania

siê i obdarowywania, przyjaŸni, gwoœcinnoœci. Doœwiadczenia te zamierza

siê wyjaœniæ w œwietle wiary w bliskiego i przyjaznego ludziom Boga po

to, aby u³atwiæ katechizowanym coraz g³êbsze nawi¹zywanie komunii z Je-

zusem przebaczaj¹cym grzechy oraz daj¹cym siebie ludziom w Eucharystii

(Najœwiêtszym Sakramencie O³tarza).

Powy¿sze za³o¿enia uporz¹dkowano wed³ug nastêpuj¹cego klucza: Je-

zus za poœrednictwem rodziców, katechetów, nauczycieli i duszpasterzy

zaprasza dzieci do siebie (dzia³ 1), uczy ich s³uchaæ s³owa Bo¿ego i na nie

odpowiadaæ (dzia³ 2), pokazuje im Ojca i daje im siebie (dzia³ 3). Jezus jest

naszym Przyjacielem (dzia³ 4), który przebacza grzechy (dzia³ 5) i którego

zapraszamy do siebie (dzia³ 6).

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

4

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

5

1. JEZUS ZAPRASZA NAS DO SIEBIE

Cele katechetyczne

• Tworzenie atmosfery sprzyjaj¹cej spontanicznemu dzieleniu siê prze-

¿yciami z wakacji oraz gotowoœci radosnego odpowiadania na zaproszenie

Jezusa do spotykania siê z Nim w ci¹gu nowego roku szkolnego i kateche-

tycznego.

• Zapoznanie z ró¿nymi formami zaproszeñ miêdzyludzkich oraz sposo-

bami obecnoœci Chrystusa w swoim Koœciele.

• Wprowadzenie w przebieg przygotowania do pierwszego spotkania

z Chrystusem w Eucharystii i sakramencie pokuty.

Treœci

• Moje wakacje z Bogiem i bliŸnimi w rodzinie Jezusa.

• Ludzie zapraszaj¹ do siebie i wzajemnie siê odwiedzaj¹.

• Jezus obecny w swoim s³owie zaprasza do s³uchania i rozwa¿ania s³o-

wa Bo¿ego w domu, szkole i koœciele parafialnym.

• Jezus obecny w modlitwie Koœcio³a zaprasza do modlitwy w rodzinie,

grupie katechetycznej oraz do udzia³u w nabo¿eñstwach liturgicznych.

• Jezus obecny w ludziach potrzebuj¹cych pomocy zaprasza do pe³nie-

nia uczynków mi³osierdzia.

• Jezus obecny w osobie kap³ana udziela przebaczenia grzechów w sa-

kramencie pokuty.

• Jezus obecny w osobie kap³ana karmi swoim s³owem i swoim Cia³em

podczas sprawowania Eucharystii.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

6

Program edukacji religijnej dla klasy II szko³y podstawowej

• Jezus obecny w Najœwiêtszym Sakramencie zaprasza do bycia z Nim

(adoracje, udzia³ w procesjach).

• Dobrane s³owa Jezusa, pieœni religijne, modlitwy i krótkie formu³y

wiary sprzyjaj¹ce interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Wspó³dzia³anie z rodzicami, nauczycielami i duszpasterzami w opra-

cowaniu oraz realizacji ca³orocznego programu przygotowuj¹cego uczniów

do pierwszej spowiedzi i Komunii Œwiêtej.

• Wspomaganie wynikaj¹cego z wiary rozpoznawania obecnoœci Jezusa

Chrystusa w ¿yciu Koœcio³a oraz formowanie chêci korzystania z sakramen-

tów pokuty i pojednania oraz Eucharystii.

• Przedstawianie katechizowanym i ich rodzicom planu katechezy ini-

cjacyjnej w zakresie sakramentów pojednania i pokuty oraz pe³nego udzia-

³u w Eucharystii skorelowanego z ¿yciem rodziny, szko³y i parafii.

2. S£UCHAMY S£ÓW BOGA I ODPOWIADAMY

Cele katechetyczne

• Uwra¿liwianie na potrzebê uwa¿nego s³uchania oraz dawania w³aœci-

wych odpowiedzi ludziom i Bogu.

• Zaznajomienie z ró¿nymi formami i sposobami przemawiania Boga do

ludzi.

• Kszta³towanie umiejêtnoœci odpowiadania konkretnymi postawami

religijno-moralnymi na s³owa Boga.

• Uczenie liturgicznych odpowiedzi na us³yszane s³owo Bo¿e: Bogu niech

bêd¹ dziêki; chwa³a Tobie S³owo Bo¿e itp.

Treœci

• Sposoby s³uchania i odpowiadania w relacjach miêdzyludzkich.

• Bóg pozwala siê poznaæ w zapisanych s³owach Pisma Œwiêtego, które

z szacunkiem czytamy w rodzinie, szkole i koœciele; Bóg pozwala siê po-

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

7

znaæ w piêknie stworzonego œwiata; Bóg daje siê poznaæ w Jezusie Chry-

stusie.

• Bóg oczekuje od ludzi rozumienia i wype³niania Jego poleceñ.

• Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieœni i formu³y wiary s³u¿¹ce

interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Wspomaganie uczniów w udoskonalaniu komunikowania siê z ludŸmi

i Bogiem w zakresie uwa¿nego s³uchania i poprawnego formu³owania od-

powiedzi.

• Zapoznawanie ze sposobami porozumiewania siê Boga z ludŸmi, wy-

branymi postaciami biblijnymi, które s³ucha³y i odpowiada³y Bogu oraz

wypowiedziami Jezusa dotycz¹cymi odpuszczenia grzechów.

• Formowanie ufnego powierzenia siebie, swoich grzechów i s³aboœci

Jezusowi Chrystusowi, w którego s³owach i czynach Bóg najpe³niej obja-

wia ludziom swoje mi³osierdzie.

3. JEZUS POKAZUJE OJCA I DAJE SIEBIE

Cele katechetyczne

• Przybli¿enie osoby Jezusa, który objawia Boga jako Ojca mi³osierne-

go i obdarowuj¹cego ludzi prawdziwym Chlebem.

• Pobudzanie i rozwijanie wiary w rzeczywist¹ obecnoœæ Jezusa Chry-

stusa pod postaciami eucharystycznymi.

• Kszta³towanie dyspozycji koniecznych do godnego i owocnego spo-

tkania z Chrystusem w Komunii Œwiêtej.

Treœci

• Znaczenie dobrego ojca, zdrowego pokarmu, ofiary z w³asnego ¿ycia,

wybaczaj¹cej mi³oœci w relacjach miêdzyludzkich.

• Jezus ods³ania przed ludŸmi tajemnicê Boga jako Dobrego Ojca, który

nie zapomina o ludziach.

Klasa II –Bliscy Sercu Jezusa

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

8

Program edukacji religijnej dla klasy II szko³y podstawowej

• Bóg na ró¿ne sposoby troszczy siê o swój lud w historii ludzkoœci.

• W Jezusie poznajemy Boga: Jezus i Ojciec stanowi¹ jedno; kto Jego

zobaczy³, zobaczy³ równie¿ i Ojca.

• Jezus jest prawdziwym pokarmem danym ludziom od Boga Ojca.

• Dobrane perykopy biblijne, pieœni liturgiczne, modlitwy i formu³y wiary

sprzyjaj¹ce interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Przybli¿anie s³ów i czynów Jezusa wyjaœniaj¹cych treœæ wiary w Boga

- Mi³osiernego Ojca.

• Uczenie rozumienia sprawowanych znaków zwi¹zanych z udzielaniem

sakramentów pokuty i pojednania oraz ze sprawowaniem Eucharystii.

• Budzenie wiary w obecnoœæ Jezusa pod postaciami eucharystycznymi.

• Wprowadzanie wychowanków w podstawowe akty wiary wyra¿aj¹ce

szacunek i czeœæ do Najœwiêtszego Sakramentu.

• Wspomaganie katechizowanych w rozwijaniu motywowanego wiar¹

pragnienia spotkania z Chrystusem pod postaciami chleba i wina.

4. JEZUS O NAS PAMIÊTA

Cele katechetyczne

• Wskazywanie na Jezusa, który nazywa uczniów przyjació³mi, oddaje

za nich ¿ycie, przebacza grzechy i daje siê poznaæ przy ³amaniu chleba.

• Zaznajomienie z owocami Komunii Œwiêtej oraz sakramentu pojedna-

nia i pokuty.

• Kszta³towanie dyspozycji do owocnego spotykania siê z Jezusem

Chrystusem w Najœwiêtszym Sakramencie oraz sakramencie pojednania

i pokuty.

Treœci

• Prawdziwa przyjaŸñ, wspólne posi³ki, dzielenie siê chlebem oraz prze-

baczeniem w relacjach miêdzyludzkich.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

9

• Jezus nazywa przyjació³mi tych, którzy s¹ z Nim zjednoczeni zacho-

wuj¹c Jego przykazanie mi³oœci.

• Jezus zmartwychwsta³y spotyka siê ze swoimi przyjació³mi: w domu

modlitwy, w s³owie Bo¿ym, w znakach sakramentalnych.

• Dobrane perykopy biblijne, pieœni religijne, modlitwy i formu³y wiary

s³u¿¹ce interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Zapoznawanie z duchowymi owocami spotkania ze zmartwychwsta-

³ym Chrystusem w sakramentach pokuty i pojednania oraz Eucharystii.

• Uczenie gestów i formu³ liturgicznych zwi¹zanych z przyjmowaniem

Komunii Œwiêtej oraz pojednania penitenta z Bogiem i Koœcio³em w sakra-

mencie pokuty.

• Formowanie postaw religijno-moralnych sprzyjaj¹cych motywowane-

mu wiar¹ przyjmowaniu Chrystusa w Komunii Œwiêtej oraz korzystaniu

z sakramentu pojednania i pokuty.

5. JEZUS PRZEBACZA NAM GRZECHY

Cele katechetyczne

• Wskazanie na Jezusa przebaczaj¹cego ludzkie grzechy w sakramencie

pokuty.

• Zaznajomienie z sakramentalnymi znakami pokuty.

• Budzenie wiary w przebaczaj¹c¹ moc Jezusa w sakramencie pokuty

i pojednania.

• Uwra¿liwienie na znaczenie proœby o przebaczenie oraz potrzebê

wdziêcznoœci za dar pojednania w odniesieniu do Boga i ludzi.

• Wspomaganie w zwracaniu siê do Jezusa Chrystusa z proœb¹ o mi³o-

sierdzie oraz wyra¿aniu wdziêcznoœci wobec Ojca za zbawcze czyny doty-

cz¹ce wyzwolenia cz³owieka z grzechu i œmierci.

• Wprowadzenie w owocne korzystanie z sakramentu pokuty i pojedna-

nia.

• Kszta³towanie umiejêtnoœci zwi¹zanych z postawami pokutnymi sprzy-

jaj¹cymi owocnemu korzystaniu z sakramentu pokuty i pojednania.

Klasa II –Bliscy Sercu Jezusa

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

10

Program edukacji religijnej dla klasy II szko³y podstawowej

Treœci

• Ludzie przepraszaj¹, prosz¹ o przebaczenie i okazuj¹ wdziêcznoœæ tym,

którzy im wybaczaj¹.

• Jezus zna nasze zalety i wady, dlatego nie tylko prosimy Go o pomoc w

poznawaniu w³asnych s³aboœci, ale tak¿e o przebaczenie naszych grzechów.

• Jezus zmartwychwsta³y przebacza grzechy.

• Spotkanie z Chrystusem zmartwychwsta³ym w sakramencie pokuty.

• Owoce spotkania z Jezusem zmartwychwsta³ym w sakramencie pokuty.

• Dobrane perykopy biblijne, pieœni religijne, modlitwy i formu³y wiary

s³u¿¹ce interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Zachêcanie do uzasadnionego pos³ugiwania siê proœb¹ o wybaczenie

w stosunku do Boga i ludzi oraz okazywania wdziêcznoœci za dar pojed-

nania.

• Wdra¿anie do modlitwy przeproszenia i dziêkczynienia kierowanej do

Boga Ojca przez Jezusa w Duchu Œwiêtym.

• Formowanie umiejêtnoœci zwi¹zanych z wcielaniem ¿ycie wiary po-

szczególnych warunków zwyczajnego pojednania z Bogiem i Koœcio³em w

sakramencie pokuty.

• Zapoznawanie uczniów z owocami spotkania ze zmartwychwsta³ym

Chrystusem w sakramencie pokuty.

• Uczenie korzystania z sakramentu pokuty i pojednania.

• Wyjaœnienie religijnego znaczenia s³ów i gestów zwi¹zanych z udzie-

laniem sakramentu pokuty.

• Formowanie postaw religijno-moralnych sprzyjaj¹cych motywowane-

mu wiar¹ przyjmowaniu sakramentu pokuty i pojednania.

6. ZAPRASZAMY JEZUSA DO SIEBIE

Cele katechetyczne

• Wdra¿anie w sakramentalne zjednoczenie z Chrystusem w Euchary-

stii stanowi¹cej szczyt i Ÿród³o chrzeœcijañskiego ¿ycia.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

11

• Zaznajamianie z sakramentami Koœcio³a, jako znakami obecnoœci i dzia-

³ania Jezusa Chrystusa w Koœciele.

• Kszta³towanie postaw religijno-moralnych wynikaj¹cych z ¿ycia w Ko-

œciele i przyjmowania jego sakramentów.

Treœci

• Ewangeliczne przyk³ady zapraszania i goszczenia Jezusa przez ludzi

znajduj¹cych siê w ró¿nych sytuacjach ¿yciowych.

• Pan Jezus przychodzi do swych przyjació³ w siedmiu znakach Bo¿ej

mi³oœci (sakramenty).

• Eucharystia jest szczytem i Ÿród³em ludzkiej przyjaŸni z Panem Jezu-

sem.

• Dobrane s³owa Jezusa, pieœni religijne, modlitwy i formu³y wiary sprzy-

jaj¹ce interioryzacji powy¿szych treœci.

Zadania nauczyciela religii

• Stwarzanie odpowiedniej atmosfery duszpasterskiej do kontynuowa-

nia przyjaŸni z Jezusem eucharystycznym.

• Przybli¿anie rzeczywistoœci sakramentalnej, wyra¿aj¹cej w znakach mi-

³oœæ Boga do ludzi.

• Pomaganie katechizowanym w formowaniu umiejêtnoœci wyp³ywaj¹-

cych z ró¿nych form aktualizacji wiary w obecnoœæ Chrystusa w Koœciele.

• Towarzyszenie katechizowanym w prze¿ywaniu spotkania ze Zmar-

twychwsta³ym w Eucharystii podczas obchodów tzw. „bia³ego tygodnia”.

• Wskazywanie na religijne znaczenie udzia³u w procesji Bo¿ego Cia³a.

Wskazania do realizacji programu

Opracowuj¹c narzêdzia i pomoce dydaktyczne dla potrzeb realizacyjnych

niniejszego programu, warto uwzglêdniæ nastêpuj¹ce zagadnienia: Katechi-

zowani równoczeœnie rozwijaj¹ w sobie ¿ycie biologiczne, duchowe i Bo¿e.

To ostatnie jest punktem wyjœcia do urzeczywistnienia w sobie obrazu

i podobieñstwa Bo¿ego. Proces ten – podobnie jak we wszystkich procesach

Klasa II –Bliscy Sercu Jezusa

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

12

Klasa II –Bliscy sercu Jezusa

¿yciowych – przebiega pod wp³ywem ró¿nych impulsów zewnêtrznych.

Szczególnie znaczenie dla rozwoju tych procesów posiada rozwój ¿ycia

sakramentalnego. W nim bowiem mo¿liwe siê staje faktyczne dzia³anie

w ochrzczonym ¿yj¹cego Jezusa Chrystusa. Dlatego z wychowawczego

punktu widzenia istotne wydaje siê uwra¿liwianie katechizowanych na zbaw-

cze dzia³anie Jezusa Chrystusa na rzecz konkretnej osoby poprzez znaki sa-

kramentalne.

Wychowanie do owocnego przyjmowania sakramentów – spotykania siê

z Jezusem w Eucharystii oraz w sakramencie pojednania i pokuty – winno

opieraæ siê na rozwijanej wierze zarówno w obecnoœæ i dzia³anie Jezusa

w znakach sakramentalnych, jak równie¿ i w to, ¿e w znakach tych Bóg oka-

zuje cz³owiekowi sw¹ przyjaŸñ i mi³oœæ. Nadto nale¿y podkreœlaæ spo³ecz-

ny wymiar tych sakramentów: przez ich przyjmowanie winno nastêpowaæ

coraz wyraŸniejsze odkrywanie przez katechizowanych w³asnego miejsca

i zadañ do spe³nienia w spo³ecznoœci wierz¹cych i w ogóle w spo³ecznoœci

ludzkiej.

Inicjowanie w drugoklasistach wy¿ej wspomnianych dyspozycji nie mo¿e

ograniczaæ siê tylko do katechetycznego pouczenia o Eucharystii oraz sa-

kramencie pojednania i pokuty w ramach szkolnej lekcji religii, ale winno

korespondowaæ z celebracj¹ katechetyczn¹ tych sakramentów w œrodowi-

sku rodzinnym i parafialnym.

Zamierzone osi¹gniêcia

Uczeñ powinien umieæ:

• wspó³pracowaæ z kolegami, z rodzicami, katechetami, nauczycielami

i duszpasterzami w dobrym przygotowaniu siê do spotkania z Chrystusem

w Eucharystii i sakramencie pokuty;

• ufnie powierzaæ swoje grzechy i s³aboœci Jezusowi Chrystusowi;

• prosiæ o przebaczenie Boga i ludzi oraz szczerze dziêkowaæ za nie;

•  wype³niaæ warunki owocnego korzystania z sakramentu pokuty;

•  wyjaœniæ podstawowe znaczenie Eucharystii;

• wzbudzaæ proste akty wyra¿aj¹ce wiarê w obecnoœæ Jezusa Chrystusa

w Najœwiêtszym Sakramencie;

• rozwijaæ w sobie przyjaŸñ z Jezusem Chrystusem przez korzystanie

z sakramentów Koœcio³a oraz prowadzenie ¿ycia zgodnego z Ewangeli¹, od-

powiadaj¹cego godnoœci dziecka Bo¿ego;

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

13

• aktywnie wspó³uczestniczyæ w przeznaczonych dla nich nabo¿eñstwach

pokutnych i eucharystycznych.

Uczeñ powinien znaæ:

• ró¿ne sposoby porozumiewania siê Boga z ludŸmi oraz obecnoœci Chry-

stusa w Koœciele;

• postacie biblijne, w których ¿yciu widoczne jest ws³uchiwanie siê

w s³owo Bo¿e i odpowiadanie na nie;

• znaczenie nauczania Jezusa i czynionych przez Niego znaków z udzie-

lanym przez Koœció³ sakramentem pokuty;

• zwi¹zek zachodz¹cy miêdzy nauczaniem Jezusa i czynionymi przez Nie-

go znakami a ustanowion¹ przez Niego Eucharysti¹;

• warunki spotykania siê ze zmartwychwsta³ym Chrystusem w sakramen-

cie pokuty i w Eucharystii;

• formu³y liturgiczne umo¿liwiaj¹ce udzia³ w Eucharystii oraz korzysta-

nie z pojednania z Bogiem i Koœcio³em w sakramencie pokuty;

• znaczenie ustanowionych przez Jezusa znaków sakramentalnych;

• wybrane perykopy biblijne, s³owa Jezusa, pieœni liturgiczne, modlitwy

i krótkie formu³y wiary pomagaj¹ce w interioryzacji niniejszych treœci na-

uczania katechetycznego.

Klasa II –Bliscy Sercu Jezusa

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

14

14

D

RODZE

 

DO

 W

IECZERNIKA

BLISCY 

SERCU 

JEZUSA

I. JEZUS ZAPRASZA NAS DO SIEBIE – 

PrzyjdŸcie do Mnie wszyscy

 [...] (Mt 1

1, 28a

)

Podrêcznik 

do 

religii 

dla 

klasy 

II 

szko³y 

podstawowej

J

EZUS

 

ZAPRASZA

 

NAS

 

NA

 

SPOTKANIE

1.

Tworzymy 

atmosferê

sprzyjaj¹c¹ 

spontaniczne-

mu 

dzieleniu 

siê 

prze¿y-

ciami 

z wakacji 

oraz

budzimy 

gotowoœæ 

rado-

snego 

odpowiadania 

na

zaproszenie 

Jezusa 

do

spotykania 

siê 

Nim 

w

ci¹gu 

nowego 

roku 

szkol-

nego 

i katechetycznego.

Zapoznajemy z ró¿nymi formami 

zaproszeñ 

miê-

dzyludzkich.

W

ychowujemy 

dzieci 

do

samodzielnego 

przyjmo-

wania 

Jezusa 

w sakra-

mencie 

pojednania 

i Eu-

charystii.

Moje 

wakacje 

Bogiem

i bliŸnimi 

rodzinie

Jezusa.

Ludzie 

zapraszaj¹ 

siê

wzajemnie 

i wzajemnie

siê 

odwiedzaj¹.

Bóg 

tak¿e 

nas 

zaprasza.

My tak¿e mo¿emy zapro- siæ 

Boga 

do 

siebie 

(rola

zaproszenia).

Chc¹c 

dobrze 

przyj¹æ

Jezusa 

nale¿y 

siê 

przygo-

towaæ 

(goœcinnoœæ, 

zasa-

dy 

goœcinnoœci).

Ukazanie 

Jezusa 

jako

najwa¿niejszej Osoby w naszym 

¿yciu.

Zaproszenie 

do 

przygo-

towania 

siê 

na 

przyjê-

cie 

Jezusa.

Doprowadzenie 

do

samodzielnej 

decyzji

przyjêcia 

zaproszenia

Jezusa.

1. 

Uczeñ 

zna 

ró¿ne

formy 

zaproszeñ

i rozumie 

ich 

znacze-

nie. 

Zna 

pojêcie

„goœcinnoœci”.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

jak 

mo¿na 

dobrze

przygotowaæ siê na spotkanie 

Jezusem.

3. 

Dostrzega 

potrze-

bê 

przyjêcia 

zapro-

szenia 

Jezusa. 

Pra-

gnie przygotowaæ siê jak 

najlepiej 

do

przyjêcia 

sakramentu

pojednania 

i Eucha-

rystii.

Nale¿y 

spotkaæ 

siê 

z rodzicami 

dzieci,

aby 

ukazaæ 

im 

znaczenie 

wspólnego

(ca³ej 

rodziny) 

przygotowania 

siê 

do

przyjêcia 

przez 

dziecko 

sakramentu

pokuty 

i pojednania 

oraz 

Eucharystii

.

Proœba 

do 

rodziców

, aby 

w miarê

mo¿liwoœci 

sami 

korzystali 

sakra-

mentów 

(œwiadectwo) 

oraz 

modlili

siê 

z dzieæmi.

Mo¿na 

zaprosiæ 

rodziców 

do 

uczest-

nictwa 

wraz 

dzieæmi 

w specjalnej

litur

gii, 

czasie 

której 

dziecko 

ofi-

cjalnie rozpocznie swoje przygotowa- nie 

(np. 

rozdanie 

dzieciom 

„zapro-

szeñ” 

od 

Jezusa. 

Dzieci 

na 

ofiarowa-

nie 

mog¹ 

z³o¿yæ 

narysowane 

przez

siebie 

swoje 

„sposoby” 

na 

dobre

przygotowanie). Idea³em 

by³aby 

cotygodniowa 

nie-

dzielna 

Msza 

Œwiêta, 

czasie 

której

³¹czy³oby 

siê 

katechezê 

szkoln¹ 

z ka-

techez¹ 

litur

giczn¹, 

(wprowadzanie

dzieci 

w litur

giê, 

w³¹czenie 

rodziców

w przygotowanie 

swoich 

dzieci 

itp.).

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

warto-

œci 

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

15

J

EZUS

 

ZAPRASZA

BYŒMY

 G

O

 

S£UCHALI

2.

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa 

w

swoim Koœciele – Chry- stus obecny w swoim s³owie (Pismo Œwiête).

W

ychowujemy 

do 

umi³o-

wania 

Pisma 

Œwiêtego 

i

do 

jego 

samodzielnej

lektury

.

W

ychowujemy 

do 

uwa¿-

nego 

s³uchania.

Pismo 

Œwiête 

jako 

s³owa

od 

mi³uj¹cego 

Ojca.

W Piœmie Œwiêtym Bóg mówi, 

¿e 

Mu 

na 

nas

zale¿y 

i ¿e 

nas 

kocha.

Jezus obecny w swoim s³owie 

zaprasza 

do 

s³u-

chania 

i rozwa¿ania 

s³owa

Bo¿ego w domu, szkole i koœciele 

parafialnym.

Chc¹c 

us³yszeæ, 

co 

do 

nas

mówi 

Bóg, 

trzeba 

s³uchaæ

(znaczenie 

s³uchania,

warunki 

dobrego 

s³ucha-

nia).

Ukazanie 

dzieciom

Pisma 

Œwiêtego 

jako

wielkiego 

daru 

od

mi³uj¹cego 

Boga.

Ukazanie 

s³uchu 

jako

daru 

Boga, 

przez 

który

mo¿emy 

Go 

poznawaæ.

Uœwiadomienie, 

¿e

s³uchanie 

s³owa 

Bo¿e-

go 

jest 

odpowiedzi¹,

jak¹ 

mo¿emy 

daæ

Bogu.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Pismo 

Œwiête 

jest

s³owem Boga do ludzi.

2. 

Potrafi 

ukazaæ

ró¿nicê 

miêdzy 

Pi-

smem 

Œwiêtym 

a in-

nymi 

ksi¹¿kami.

3. Uczy siê szanowaæ S³owo Boga. Pragnie go 

uwa¿nie 

s³uchaæ.

Mo¿na 

przygotowaæ 

celebracjê,

czasie 

której 

dzieci 

otrzymaj¹

Nowy 

Testament 

lub 

któr¹œ

Ewangelii. 

Jednoczeœnie 

mo¿na

zachêciæ 

rodziców 

do 

wspólnego

czytania 

Pisma 

Œwiêtego 

razem

dzieæmi 

np. 

w niedzielê. 

Mo¿e 

to

byæ 

podany 

wczeœniej 

przez 

kateche-

tê 

fragment 

(fragment 

musi 

byæ 

przez

katechetê 

przemyœlany

. Najlepiej

gdyby 

by³ 

zwi¹zany

tematami 

katechez 

lub 

samym

przygotowaniem 

dzieci 

do 

sakramen-

tów). 

Dzieci 

mo¿na 

zachêciæ 

do

wykonywania 

ilustracji 

do 

danego

fragmentu

 i 

je 

nagradzaæ.

Inna 

mo¿liwoœæ: 

Dzieci 

s³uchaj¹

niedzielnych 

czytañ 

i wykonuj¹ 

do

nich 

ilustracje 

(pomoc 

rodziców

w zapamiêtaniu 

i wykonaniu 

mile

widziana).

J

EZUS

 

ZAPRASZA

NAS

 

DO

 

ROZMOWY

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa 

w

swoim 

Koœciele, 

ze

wspóln¹ 

modlitw¹ 

dzieci

Bo¿ych.

Ukazujemy 

zdolnoϾ

porozumiewania 

siê 

jako

dar

, który 

ma 

moc 

³¹cze-

nia 

ludzi.

W

ychowujemy 

do 

samo-

dzielnej 

i wspólnotowej

modlitwy

.

Rola 

rozmowy 

- ludzie

mog¹ 

siê 

poznaæ 

i zaprzy-

jaŸniæ 

ze 

sob¹ 

(warunki

dobrej 

rozmowy).

Jezus obecny w modlitwie Koœcio³a 

zaprasza 

do

rozmowy z Nim, do mo- dlitwy 

rodzinie, 

grupie

katechetycznej 

oraz 

do

udzia³u 

nabo¿eñstwach

liturgicznych.

Ró¿ne 

rodzaje 

modlitwy

.

Ukazanie 

znaczenia

rozmowy w budowaniu bliskoœci 

miêdzy 

ludŸ-

mi 

(zwrócenie 

uwagi

na 

zasady 

dobrej 

roz-

mowy). Uœwiadomienie, 

¿e

modlitwa 

jest 

rozmow¹

z Bogiem, ¿e ³¹czy nas z 

Bogiem.

Zapoznanie 

warunka-

mi 

dobrej 

modlitwy

.

Powi¹zanie 

modlitew-

nego 

doœwiadczenia

dzieci 

z tematem.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

 modli-

twa jest rozmow¹ z Bogiem. 

W

ie te¿, ¿e

modlitwa 

mo¿e 

byæ

indywidualna 

i wspól-

notowa

; ¿e 

modlitwa 

to

nie 

tylko 

proœba, 

ale

tak¿e 

mówienie 

Bogu 

o

wszystkich 

wa¿nych

sprawach 

i dziêkowanie

Mu. 2. 

Potrafi 

u³o¿yæ 

swoj¹

modlitwê. 3. Zale¿y mu na roz- mowie 

Bogiem.

Chce 

siê 

modliæ.

Mo¿na 

zachêciæ 

dzieci, 

by 

poprosi³y

rodziców 

o wspóln¹ 

modlitwê 

np. 

na

ró¿añcu 

(nie 

nale¿y 

traktowaæ 

tego

polecenia 

jako 

zadania 

– 

ze 

wzglêdu

na 

ró¿n¹ 

sytuacjê 

domow¹ 

dzieci).

3.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

16

16

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa 

w

swoim Koœciele, z obec- noœci¹ 

bliŸnich 

i po-

trzebuj¹cych.

Uwra¿liwiamy na obec- noœæ 

Jezusa 

ludziach

potrzebuj¹cych 

pomocy

.

W

ychowujemy 

do 

wra¿li-

woœci 

na 

innych 

i do

czynu 

dobroci.

Jezus obecny w g³odnych, spragnionych, przyby- szach, 

nagich, 

chorych,

uwiêzionych.

Jezus 

jest 

obecny 

w ota-

czaj¹cych 

nas 

ludziach:

naszych 

bliskich, 

naszych

kolegach, 

w nas 

samych.

Zaprasza 

do 

pe³nienia

uczynków 

mi³osierdzia.

Nawet 

najmniejsi 

mog¹

pomagaæ 

innym. 

Ka¿dy 

z

nas 

jest 

niezbêdny 

(ka¿dy

wnosi 

ze 

sob¹ 

jakieœ

dobro).

„Zawsze 

mogê 

pomóc

innym”. 

Skupiamy 

uwagê

dzieci 

przede 

wszystkim

na 

pomocy

, której 

w stanie 

udzieliæ 

- w do-

mu, 

w szkole).

Ja 

te¿ 

potrzebujê 

pomocy

i j¹ 

otrzymujê 

(mi³oœæ

Jezusa).

Potrzebuj¹cymi 

s¹ 

nie

tylko 

biedni, 

ale 

wszyscy

wokó³ 

nas, 

ka¿dego 

mo-

¿emy 

czymœ 

obdarowaæ

(mi³oœæ).

Ukazanie, 

¿e 

ka¿dy

cz³owiek 

nale¿y 

do

Boga. 

Bóg 

kocha

wszystkich 

i o wszyst-

kich 

siê 

troszczy

.

Uœwiadomienie, 

¿e

tym, 

czego 

najbardziej

potrzebuje 

od 

nas 

drugi

cz³owiek, 

jest 

nasza

mi³oœæ, 

nasz 

czas 

–

a nie 

tylko 

pieni¹dze.

Zapoznajemy 

posta-

ci¹ 

Matki 

Teresy

Kalkuty

.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

w drugim 

cz³owieku

obecny 

jest 

Chrystus.

W

ie ¿e mo¿e innym

pomóc 

i ¿e 

jego 

po-

moc 

jest 

wa¿na.

2. 

Uczeñ 

potrafi

wspó³czuæ 

drugiemu

i pomagaæ.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

byæ 

dobry

i otwarty 

na 

innych

szczególnie 

na 

tych,

którzy 

go 

otaczaj¹.

Mo¿na 

zaprosiæ 

dzieci 

do 

konkretnej

pomocy 

drugim 

(od 

pomagania 

w

lekcjach 

s³abszym, 

do 

odwiedzania

chorych 

i pomagania 

s³abszym).

Mo¿na 

zaproponowaæ 

dzieciom

i rodzicom 

dzieñ 

mi³oœci

, jeden 

dzieñ

w którym 

wszyscy 

w rodzinie 

staraj¹

siê 

szczególnie 

byæ 

dla 

siebie 

dobrzy

,

rozumieæ 

siê, 

mieæ 

dla 

siebie 

czas

itp.

Mo¿na zor

ganizowaæ zbiórkê rzeczy

dla 

konkretnych 

biednych 

rodzin 

czy

potrzebuj¹cych 

parafii. 

Dobrze

bêdzie wczeœniej siê wywiedzieæ czego 

naprawdê 

potrzebuj¹. 

Zwraca-

my 

uwagê 

dzieci, 

¿e 

nasze 

dary 

nie

mog¹ byæ starymi, zu¿ytymi rzecza- mi 

– 

bo 

s¹ 

dla 

Jezusa 

ukrytego

drugim.

J

EZUS

 

ZAPRASZA

 

NAS

 

DO

 

POMOCY

4.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

17

J

EZUS

 

CZEKA

 

NA

 

NAS

 

W

 

SAKRAMENCIE

POKUTY

 

I

 

POJEDNANIA

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa

w swoim Koœciele – sa- krament 

pojednania.

W

ychowujemy 

do 

przeba-

czania 

i do 

umiejêtnoœci

proœby 

o przebaczenie.

Ludzie 

postêpuj¹ 

Ÿle

i rani¹ 

innych, 

dlatego

potrzebuj¹ 

przebaczenia

Jezus obecny w osobie kap³ana 

udziela 

przeba-

czenia 

grzechów

.

 Jezus 

dzia³a 

w sakramen-

cie 

pokuty 

i pojednania.

Zaprasza byœmy siê do- brze 

przygotowali 

do

spotkania 

z Nim 

w tym

sakramencie.

Ukazanie 

Jezusa 

jako

tego, 

który 

ci¹gle 

na

nowo 

chce 

nas 

przyj-

mowaæ 

powrotem.

Uœwiadomienie 

warto-

œci 

sakramentu 

pojed-

nania.

Zwrócenie uwagi, ¿e ka¿dy 

z nas 

mo¿e

przebaczaæ 

innym 

oraz

prosiæ 

przebaczenie

z³a, które wyrz¹dzi³.

1. Uczeñ wie, ¿e z³o rani 

innych, 

wie 

te¿

¿e Jezus mo¿e nas ze z³a uleczyæ w sakra- mencie 

pokuty

i pojednania.

2. 

Uczeñ 

potrafi

poprosiæ 

innych

o przebaczenie 

i po-

trafi 

sam 

przebaczyæ.

3. 

Uczeñ 

nie 

chce

czyniæ 

z³a 

innym

i chce 

otrzymaæ 

od

Jezusa 

przebaczenie

z³a, 

które 

pope³ni³.

Mo¿na 

zor

ganizowaæ 

dzieñ 

pojedna-

nia

 w 

czasie 

niedzielnej 

Mszy 

œwiê-

tej. 

Najpierw 

dzieci 

zastanawiaj¹ 

siê

nad tym co zrobi³y z³ego swoim bliskim 

potem 

przepraszaj¹ 

rodziców

i rodzeñstwo 

(mo¿na 

zachêciæ 

rodzi-

ców 

by 

uczynili 

to 

samo). 

czasie

mszalnej 

spowiedzi 

powszechnej

dzieci 

przepraszaj¹ 

Jezusa 

– 

przez

z³o¿enie 

na 

o³tarzu 

kartek 

z napisem

np. 

„Przepraszam 

Ciê, 

Jezu, 

i proszê

byœ 

mi 

przebaczy³”.

5.

J

EZUS

 

ZAPRASZA

 

NAS

 

NA

 E

UCHARYSTIÊ

6.

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa 

w

swoim 

Koœciele 

– 

Eucha-

rystia.

W

ychowanie 

do 

aktywne-

go 

uczestnictwa 

w Eucha-

rystii 

i do 

szacunku 

dla

kap³anów

.

Wspólny 

posi³ek 

jako

wyraz bliskoœci miêdzy ludŸmi. 

Przygotowania 

do

uroczystoœci miêdzy ludŸmi.

Eucharystia 

te¿ 

jest 

uczt¹,

na 

któr¹ 

jesteœmy 

zapro-

szeni.

Jezus 

obecny 

pod 

posta-

ci¹ 

chleba 

i wina 

podczas

Eucharystii 

i w 

osobie

kap³ana, 

zaprasza 

do

systematycznego 

udzia³u

w Eucharystii 

niedzielnej

i œwi¹tecznej 

oraz 

modli-

twy za kap³anów

.

Ukazanie 

powi¹zañ

miedzy 

uroczystym

posi³kiem 

a litur

gi¹

Mszy 

œwiêtej.

Budzenie 

wiary

, ¿e

przemienione 

podczas

Eucharystii 

chleb 

i

wino to Cia³o i Krew Jezusa 

– 

kto 

Je 

spo¿y-

wa 

jest 

coraz 

bli¿ej

Niego

Przedstawienie 

kap³ana

jako 

cz³owieka, 

który

odda³ 

siê 

na 

s³u¿bê

Jezusowi 

i ludziom.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Msza 

Œwiêta 

jest

uczt¹, 

na 

któr¹ 

zapra-

sza 

nas 

Jezus.

2. 

Potrafi 

powi¹zaæ

osobê 

kap³ana

z Chrystusem 

obec-

nym 

pod postaciami

Eucharystycznymi.

3. 

Chce 

uczestniczyæ

pe³ni 

w Euchary-

stii.

czasie 

Eucharystii 

nale¿y 

zwróciæ

szczególn¹ 

uwagê 

na 

czas 

Konsekra-

cji 

i ofiarowania 

Chrystusa 

Ojcu.

Mo¿na 

zor

ganizowaæ 

uroczyst¹ 

Mszê

Œwiêt¹ 

zaproszeniami 

dla 

dzieci

i rodziców 

tak, 

jak 

zapraszamy 

na

imieniny

. Wczeœniej 

mo¿na 

poprosiæ

rodziców

, by 

przygotowali 

skromny

poczêstunek 

salce, 

który 

mo¿na 

by

spo¿yæ razem po Mszy

.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

18

18

7.

Zapoznajemy 

ze 

sposoba-

mi 

obecnoœci 

Chrystusa

w swoim Koœciele – Naj- œwiêtszy 

Sakrament.

W

ychowujemy 

do 

odpo-

wiadania 

mi³oœci¹ 

na

mi³oœæ 

Chrystusa, 

do 

daru

z samego 

siebie, 

do 

mo-

dlitwy 

i adoracji.

Jak 

mo¿na 

wyra¿aæ 

mi-

³oœæ? 

(obecnoœæ 

jako 

wy-

raz 

mi³oœci 

i pragnienia

bliskoœci).

Obecnoœæ 

Jezusa 

w Naj-

œwiêtszym 

Sakramencie

mówi 

nam 

Jego 

mi³oœci.

Jezus obecny w Najœwiêt- szym 

Sakramencie, 

zapra-

sza 

do 

adoracji, 

udzia³u

procesjach 

i dobrego

przygotowania 

do 

zjedno-

czenia 

z Nim 

w Komunii

œwiêtej.

Ludzie 

pragn¹ 

spotykaæ

siê 

z Jezusem 

(wystawie-

nie, 

adoracja).

Odwiedzanie 

Jezusa 

obec-

nego 

tabernakulum 

jest

wyrazem 

naszej 

mi³oœci 

ku

Niemu.

Ukazanie 

zwi¹zku 

po-

przedniej 

katechezy

tematem: 

Najœwiêtszy

Sakrament 

to 

chleb,

który 

staje 

siê 

Cia³em

Jezusa w czasie Mszy Œwiêtej.

Ukazanie 

mi³oœci 

Jezu-

sa, 

który 

chce 

byæ 

bli-

sko 

naszego 

¿ycia. 

Chce

znaæ je ca³e. Zale¿y Mu na 

nas, 

dlatego 

czeka 

na

nas 

zawsze 

obecny

w Najœwiêtszym Sakra- mencie.

Zapoznanie 

ze 

s³owami

tabernakulum 

i mon-

strancja,

 oraz 

pozdrowie-

niem 

Najœwiêtszego

Sakramentu.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

chleb 

i wino 

staje 

siê

podczas 

Mszy 

œwiêtej

Cia³em 

i Krwi¹ 

Jezu-

sa, 

wie, 

co 

znacz¹

s³owa 

tabernakulum,

monstrancja.

2. 

Uczeñ 

potrafi

pozdrowiæ 

Najœwiêt-

szy 

Sakrament.

3. 

Uczeñ 

chce 

siê

spotykaæ 

Jezusem

obecnym w Najœwiêt- szym 

Sakramencie.

Zaproszenie 

uczniów 

i rodziców 

do

udzia³u 

adoracji 

lub 

do 

odwiedza-

nia 

koœcio³a 

w tygodniu.

Mo¿na zor

ganizowaæ specjalne wy-

stawienie 

Najœwiêtszego 

Sakramentu

dla 

dzieci 

i rodziców 

(przygotowaæ

zrozumia³e 

dla 

dzieci 

teksty 

modlitw

,

zaprosiæ 

dzieci 

do 

udzia³u 

prowa-

dzeniu 

modlitwy

, a rodziców 

do

czytania 

d³u¿szych 

tekstów).

J

EZUS

 

CZEKA

 

NA

 

NAS

W

 N

AJŒWIÊTSZYM

 S

AKRAMENCIE

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

19

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

warto-

œci 

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

II. S£UCHAMY S£ÓW BOGA I ODPOWIADAMY

– 

[Jezus] 

rzek³: 

„B³ogos³awieni 

ci, 

którzy 

s³uchaj¹ 

s³owa 

Bo¿ego 

i zachowuj¹ 

je” 

(£k 

11

, 28)

S

£UCHAMY

 B

OGA

KTÓRY

 

MÓWI

 

DO

 

NAS

W

 P

IŒMIE

 Œ

WIÊTYM

Uwra¿liwiamy na potrze- bê 

uwa¿nego 

s³uchania

i dawania 

w³aœciwych

odpowiedzi 

ludziom

i Bogu.

W

ychowujemy 

do 

szacun-

ku 

dla 

Pisma 

Œwiêtego

i zachêcamy 

do 

czytania

go.

Ludzie 

porozumiewaj¹ 

siê

za 

pomoc¹ 

gestów

, m

imiki

i s³ów 

mówionych 

lub

pisanych. Bóg 

tak¿e 

porozumiewa 

siê

ludŸmi. 

Przemawia 

do

cz³owieka 

na 

ró¿ne 

sposo-

by: przez œwiat, który stwo- rzy³, 

przez 

ró¿ne 

wydarze-

nia, 

przez 

innych 

ludzi

i przez 

swoje 

s³owa.

Biblii 

Bóg 

przemawia 

do

nas w szczególny sposób, albowiem 

niej 

ukryte 

jest

to, 

co 

Bóg 

chcia³ 

cz³owie-

kowi 

objawiæ 

sobie 

i o

cz³owieku. Pismo 

dzieli 

siê 

na 

dwie

czêœci. Ewangelie 

opowiadaj¹

o ¿yciu 

i czynach 

Jezusa.

W czasie Mszy œwiêtej uczestniczymy 

czytaniu

Pisma 

Œwiêtego 

przez

uwa¿ne 

s³uchanie 

i wypo-

wiadane 

aklamacje.

Ukazanie 

ró¿nych

sposobów 

porozumie-

wania 

siê 

miêdzy 

ludŸ-

mi 

i ró¿nych 

sposobów

objawiania 

swoich

uczuæ 

relacjach

miêdzyludzkich. Zwrócenie 

uwagi 

na

zwi¹zek 

obecnej 

kate-

chezy 

katechez¹ 

nr 

2.

Przypomnienie, 

¿e

Pismo 

Œwiête 

jest

darem 

od 

Ojca, 

który

nas 

kocha.

Uœwiadomienie 

wagi

wspólnego czytania i s³uchania 

Pisma

Œwiêtego, 

oraz 

aktyw-

nego 

udzia³u 

Litur

gii

S³owa. Uczenie 

litur

gicznych

odpowiedzi 

na 

us³ysza-

ne s³owo Bo¿e: 

Bogu

niech 

bêd¹ 

dziêki;

Chwa³a 

Tobie 

Panie,

itd.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Pismo 

Œwiête 

dzieli

siê na Stary i Nowy Testament.

2. 

 Uczeñ 

zna 

akla-

macjê, 

któr¹ 

wypo-

wiada 

siê 

przed 

i po

czytaniu 

Pisma 

Œwiê-

tego 

czasie 

litur

gii.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

poznawaæ

Pismo 

Œwiête. 

Chce

aktywnie 

uczestni-

czyæ w Litur

gii S³o-

wa.

Podobnie 

jak 

katechezie 

nr 

mo¿-

na 

zachêciæ 

dzieci, 

by 

raz 

w tygodniu

(najlepiej 

niedzielê) 

z rodzicami

czyta³y 

fragment 

Pisma.

Inn¹ 

mo¿liwoœci¹ 

jest 

podawanie

dzieciom 

i rodzicom 

sigli 

czytañ

niedzielnych 

i zachêcanie 

do 

wyko-

nania 

ilustracji 

do 

przeczytanego

fragmentu, 

które 

przy 

pomocy 

rodzi-

ców 

zostan¹ 

podpisane. 

Mo¿na 

zbie-

raæ 

te 

ilustracje 

i w 

którymœ 

momen-

cie 

urz¹dziæ 

wystawê 

najciekawszych

prac

8.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

20

20

B

ÓG

 

MÓWI

 

DO

 

NAS

 

W

 

PIÊKNIE

STWORZONEGO

 

ŒWIATA

9.

W

ychowujemy 

do 

wra¿li-

woœci 

na 

piêkno 

i do

wdziêcznoœci.

Kszta³tujemy 

umiejêtnoœæ

dostrzegania 

obecnoœci

Boga w œwiecie.

Œwiat 

który 

nas 

otacza

jest 

piêkny

.

Hymn o stworzeniu opo- wiada, 

¿e 

œwiat 

jest 

stwo-

rzony przez Boga i jest dobry

.

piêknie 

œwiata 

odbija

siê 

Bo¿a 

mi³oœæ 

i troska.

Bóg 

pozwala 

siê 

poznaæ

w piêknie 

stworzonego

œwiata.

Zwrócenie 

uwagi 

na

piêkno 

œwiata, 

wzbu-

dzenie 

fascynacji 

Jego

cudownoœci¹, 

przede

wszystkim 

Stwórc¹.

Zapoznanie 

Hymnem

stworzeniu 

– 

powi¹-

zanie 

istnienia 

œwiata 

i

piêkna 

na 

œwiecie 

z

obecnoœci¹ 

Boga.

Ukazanie 

piêkna 

œwia-

ta 

jako 

daru 

dla 

cz³o-

wieka 

od 

Boga, 

który

nas 

mi³uje.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

œwiat jest stworzony przez 

Boga, 

który 

nas

kocha, 

zna 

sens

Hymnu 

stworzeniu.

2. 

Uczeñ 

potrafi

dostrzec 

obecnoϾ

Boga 

piêknie 

œwia-

ta.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

odkrywaæ

Boga 

przez 

piêkno

œwiata.

Mo¿na 

zachêciæ 

uczniów

, aby 

wraz

rodzicami 

przez 

tydzieñ 

spróbowali

odkryæ 

jak 

najwiêcej 

piêkna, 

które

jest 

obecne 

wokó³ 

nich. 

Dziecko

mo¿e 

wykonaæ 

ilustracje 

do 

tego, 

co

widzia³o, 

rodzic 

podpisaæ.

10.

B

ÓG

 

NAJJPE£NIEJ

 

PRZEMAW

IA

 

DO

 

NAS

 

PRZEZ

J

EZUSA

 C

HRYSTUSA

Budzimy 

wiarê 

pe³ne

objawienie 

siê 

Boga 

w

Jezusie 

Chrystusie.

W

ychowujemy 

do 

przyj-

mowania 

mi³oœci 

Boga

wyra¿onej 

Jezusie

Zbawicielu 

i do 

wdziêcz-

noœci 

wobec 

Boga.

Bóg 

objawia 

siê 

poprzez

piêkno 

œwiata, 

ale 

obja-

wia 

siê 

te¿ 

przez 

ludzi.

Prorocy 

s¹ 

to 

ludzie,

przez 

których 

przemawia

Bóg.

Prorocy 

pocieszaj¹, 

napo-

minaj¹ 

i zapowiadaj¹.

Jezus 

jest 

darem 

mi³oœci

Boga. 

Jest 

zapowiadanym

przez proroków Zbawicie- lem. 

Nim:

Jego 

narodzeniu, 

na-

uce, 

cudach, 

mêce, 

Eu-

charystii 

i zmartwych-

wstaniu 

najpe³niej 

obja-

wi³a 

siê 

mi³oœæ 

Boga.

Kszta³towanie 

umiejêt-

noœci 

odpowiadania

konkretnymi 

postawa-

mi 

na 

s³owa 

Boga,

który 

najpe³niej 

prze-

mawia 

przez 

Jezusa

Chrystusa.

Uœwiadomienie, 

¿e

Jezus 

jest 

najwiêkszym

darem, 

jaki 

otrzymali-

œmy 

od 

Ojca.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

w Jezusie 

najpe³niej

objawi³a 

siê 

mi³oœæ

Boga, 

wie 

kto 

to 

jest

prorok.

2. 

Uczeñ 

potrafi

powiedzieæ, 

co 

Bóg

uczyni³ 

dla 

nas 

przez

Jezusa.

3. 

Pragnie 

poznawaæ

i przyjaŸniæ 

siê

Jezusem.

Prosimy 

dzieci, 

by 

zwróci³y 

uwagê

na 

dary

, jakie 

otrzyma³y 

od 

Boga

(zawsze coœ takiego jest). Uczymy

, ¿e

darem 

mo¿e 

byæ 

np. 

czyjœ 

uœmiech,

gdy 

jest 

nam 

smutno 

i ¿e 

Bóg 

jest

zawsze 

blisko 

nas.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

21

C

HCEMY

 

BYÆ

 

BLISKO

 B

OGA

JAK

 A

DAM

 

I

 E

WA

11

.

Wprowadzamy 

prawdê

stworzeniu 

cz³owieka

do 

szczêœcia.

Zaznajamiamy 

obrazem

pierwotnej za¿y³oœci Boga i ludzi 

raju.

W

ychowujemy 

do 

posta-

wy wdziêcznoœci za dar ¿ycia.

Bóg 

stwarzaj¹c 

œwiat 

przy-

gotowa³ 

go 

na 

mieszkanie

dla 

cz³owieka.

¯ycie 

jest 

wielkim 

darem,

Bóg jest jego Dawc¹.

Cz³owiek 

jest 

podobny 

do

Boga, 

mo¿e 

kochaæ 

jak

On.

Cz³owiek 

jest 

szczêœliwy

wówczas, gdy jest blisko Boga 

i gdy 

kocha 

jak 

On.

Bóg pragnie, abyœmy byli szczêœliwi. 

Obdarza 

nas

swoj¹ 

obecnoœci¹, 

pomaga

poznawaæ Go i ³¹czy ludzi w 

Koœciele. 

Cz³owiek 

jest

szczêœliwy 

zachowuj¹c

Bo¿e 

polecenia.

Ukazanie 

œwiata 

jako

wspólnego 

domu

wszystkich 

ludzi.

Uœwiadomienie, 

¿e 

dar

¿ycia 

jest 

jednym

najwiêkszych 

darów

.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

cz³owiek jest stwo- rzony przez Boga na Jego 

obraz 

i podo-

bieñstwo.

2. 

Uczeñ 

umie 

wyt³u-

maczyæ 

dlaczego

Boga 

nazywamy

Dawc¹ 

¯ycia.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

byæ 

podobny

do 

Boga 

przez 

mi³oœæ

i chce 

okazywaæ

Bogu 

wdziêcznoœæ 

za

¿ycie.

Mo¿na 

zaproponowaæ 

„domow¹

zabawê w raj”. Wszyscy staraj¹ siê byæ 

jak 

najlepsi 

dla 

siebie 

– 

tak 

jakby

nie 

znali 

zupe³nie 

z³a, 

nie 

wiedzieli

co 

to 

znaczy 

k³óciæ 

siê, 

z³oœciæ, 

gnie-

waæ.

Innym zadaniem mo¿e byæ propozy- cja 

wspólnej 

modlitwy 

domowników

(ludzie 

raju 

¿yj¹ 

bliskoœci

Bogiem 

i przez 

to 

siê 

kochaj¹).

C

HCEMY

 

WIERZYÆ

 B

OGU

 

JAK

 A

BRAHAM

Nie bêdziesz 

mia³ bogów

cudzych przede 

Mn¹

12.

Zapoznajemy 

postaci¹

Abrahama, 

który 

przyj-

muje 

s³owa 

Boga 

i ufa

Mu.

Wspomagamy w rozumie- niu 

i wype³nianiu 

poleceñ

Boga: 

Nie 

bêdziesz 

mia³

bogów 

cudzych 

przede

Mn¹.

W

ychowujemy 

do 

naœla-

dowania 

Abrahama 

w

jego 

zawierzeniu 

i zaufa-

niu 

Bogu.

Historia 

Abrahama 

(W

yj

-

œcie 

Ur

, podró¿ 

do 

Zie-

mi 

Obiecanej, 

wiernoϾ

Bogu, 

obietnica 

licznego

potomstwa, 

narodziny

Izaaka)

Bóg by³ najwa¿niejszy dla Abrahama.

Bóg 

czêsto 

nie 

jest 

naj-

wa¿niejszy 

dla 

ludzi,

którzy 

czyni¹ 

sobie 

bo¿ki

i s³u¿¹ 

im.

Bóg 

pragnie, 

by 

cz³owiek

Mu zaufa³ i zawierzy³ samego 

siebie.

Ukazanie 

zwi¹zku

miêdzy 

postaci¹ 

Abra-

hama 

i jego 

postaw¹

wiernoœci 

wzglêdem

Boga a pierwszym przykazaniem 

Nie

bêdziesz 

mia³ 

bogów

cudzych 

przede 

Mn¹.

W

yjaœnienie 

na 

czym

polega 

zawierzenie

Bogu 

i dlaczego 

jedy-

nie 

Nim 

cz³owiek

mo¿e 

pok³adaæ 

swoj¹

nadziejê.

1. 

Uczeñ 

wie, 

kim

by³ 

Abraham. 

W

ie, 

co

znaczy 

zawierzyæ

Bogu

.

2. 

Uczeñ 

potrafi

powtórzyæ 

i wyjaœniæ

pierwsze 

przykaza-

nie.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

ufaæ 

Bogu

i zawierzaæ 

Mu 

swoje

¿ycie.

Mo¿na 

zaproponowaæ, 

aby 

dziecko

wraz z rodzicami spróbowa³o w swojej 

rodzinie 

znaleŸæ 

„bo¿ki” –

rzeczy

, które mog

¹ niszczyæ wiarê,

przez 

które 

zapominamy 

Bogu

i innych 

ludziach. 

Mog¹ 

tak¿e 

pomy-

œleæ, 

jakim 

sposobem 

pozbyæ 

siê 

tych

bo¿ków

.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

22

22

C

HCEMY

 

WYPE£NIAÆ

 

POLECENIA

 B

OGA

 

JAK

 M

OJ¯ESZ

Nie bêdziesz 

bra³ imienia

Pana Boga 

twego nadar

emno

13.

Ukazujemy 

œwiêtoœæ

Imienia 

Bo¿ego 

i w 

ten

sposób 

wprowadzamy

dzieci 

rozumienie

Bo¿ego wezwania: 

Nie

bêdziesz 

bra³ 

imienia

Pana 

Boga 

twego 

nada-

remno

.

W

ychowujemy 

do 

posza-

nowania 

Bo¿ego 

imienia.

Historia 

Moj¿esza 

(Nie-

wola 

Izraela, 

ognisty

krzak, 

objawienie 

imienia

Boga, nakaz wyprowa- dzenia 

ludu 

niewoli).

Jak 

okazujemy 

szacunek

czyjemuœ 

imieniu?

Bóg 

ma 

imiê. 

Imiê 

Boga

jest 

œwiête. 

Okazujemy

szacunek 

imieniu 

Boga,

gdy pamiêtamy o Jego obecnoœci.

 Przysiêgaæ mo¿na tylko w 

sprawach 

najwa¿niej-

szych. Jest to wezwanie Boga, 

aby 

potwierdzi³

prawdê naszych s³ów

.

My 

tak¿e 

otrzymujemy

imiê 

sakramencie

chrztu.

Ukazanie 

zwi¹zku

historii 

Moj¿esza 

z

drugim 

przykazaniem

Nie 

bêdziesz 

bra³ 

imie-

nia 

Pana 

Boga 

twego

nadar

emno

 i 

jednocze-

œnie 

powi¹zanie 

dru-

giego 

przykazania

Sakramentem 

Chrztu

œwiêtego.

Ukazanie 

znaczenia

imienia. 

W

yjaœnienie

roli 

patrona

1. Uczeñ wie, ¿e Bóg objawi³ 

Moj¿eszowi

swoje 

imiê, 

wie 

kto

to 

jest 

patron.

2. 

Uczeñ 

potrafi

powtórzyæ 

i wyt³uma-

czyæ drugie przykaza- nie.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

szanowaæ

imiê 

Boga.

Dziecko 

stara 

siê 

znaleŸæ 

odpowiedŸ

na 

pytanie: 

co 

mo¿e 

znaczyæ 

jego

imiê, 

pyta 

swoich 

rodziców 

dlaczego

takie 

imiê 

mu 

wybrali

. Mo¿e 

spróbo-

waæ narysowaæ swoje imiê i po³¹czyæ je 

imieniem 

swoich 

rodziców

i Boga.

Katecheta 

mo¿e 

zaproponowaæ 

dzie-

ciom 

przygotowanie 

albumu 

pt.:

„Mój 

œwiêty 

patron”. 

Ka¿de 

dziecko

przy pomocy rodziców powinno przygotowaæ 

jedn¹ 

stronê 

albumu

przedstawiaj¹c¹ 

swojego 

patrona

(rysuj¹c 

obrazek 

lub 

wklejaj¹c 

jego

wizerunek 

i pisz¹c 

kilka 

zdañ 

na 

jego

temat). 

Taki 

album 

mo¿e 

pos³u¿yæ

jako 

materia³ 

do 

zor

ganizowania 

na

terenie 

parafii 

wystawy 

okazji

Uroczystoœci 

W

szystkich 

Œwiêtych.

14.

C

HCEMY

 

BYÆ

 

WIERNI

 B

OGU

Pamiêtaj, abyœ 

dzieñ œwiêty

œwiêci³

W

ychowujemy 

do 

praw-

dziwego œwiêtowania niedzieli 

i œwi¹t 

Pañskich:

Pamiêtaj, 

abyœ 

dzieñ

œwiêty 

œwiêci³

.

Kszta³tujemy 

postawy

¿yciowe 

zgodne 

przyka-

zaniem 

mi³oœci 

Boga.

Czym 

ró¿ni 

siê 

niedziela

od 

innych 

dni?

N

iedziela 

– 

dzieñ 

zmar-

twychwstania 

Jezusa

i zgromadzenia 

wierz¹-

cych, 

dzieñ 

radoœci

i odpoczynku. Bóg 

pragnie 

naszej 

mi³o-

œci. Mi³ujemy Boga wów- czas, 

gdy 

wype³niamy

Jego 

trzy 

pierwsze 

przy-

kazania. 

Zawieraj¹ 

siê

one 

przykazaniu 

mi³o-

œci 

Boga.

Zapoznanie 

ze 

znacze-

niem 

przykazania

Pamiêtaj, 

abyœ 

dzieñ

œwiêty 

œwiêci³.

Zwrócenie 

uwagi 

na

potrzebê 

œwiêtowania

i rolê 

œwiêta.

Ukazanie 

rodziny 

jako

w³aœciwego 

miejsca

œwiêtowania. Przedstawienie 

niedzie-

li 

jako 

dnia 

zmar-

twychwstania 

Chrystu-

sa

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

niedziela 

jest 

dniem

Zmartwychwstania Jezusa

2. 

Uczeñ 

potrafi

powtórzyæ 

trzecie

przykazanie i wyja- œniæ, 

jak 

mo¿na 

œwiê-

towaæ 

niedzielê.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

w³aœciwie

prze¿ywaæ 

niedzielê.

Prosimy 

dzieci 

i rodziców

, by 

po-

starali 

siê 

znaleŸæ 

w niedzielê 

czas

na 

Eucharystiê 

i na 

wspólne 

œwiê-

towanie. 

Mo¿e 

to 

byæ 

uroczysty

obiad 

modlitw¹ 

przed 

jedzeniem,

czy 

wspólne 

czytanie 

Ewangelii.

Te 

rodzinne 

postanowienia 

powin-

ny 

znaleŸæ 

wyraz 

rysunkach

dzieci 

ich 

podrêczniku.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

23

C

HCEMY

 

S£UCHAÆ

 B

OGA

JAK

 S

AMUEL

Zapoznajemy 

dzieci

postaci¹ 

Samuela.

Przypominamy 

obrzêdy

chrztu 

poprzez 

zwrócenie

uwagi 

na 

znaczenie 

we-

zwania 

po 

imieniu.

W

ychowujemy 

do 

wra¿li-

woœci 

na 

g³os 

Boga.

Historia 

Samuela.

Bóg 

mówi 

do 

nas 

po

imieniu.

Znaczenie 

imienia

W chrzcie œwiêtym zosta- liœmy 

jak 

Samuel 

powo³a-

ni 

do 

s³u¿by

, która 

wyra¿a

siê 

mi³oœci.

Ukazanie 

postaci 

Sa-

muela 

jako 

tego 

który

s³ucha³.

Zwrócenie 

uwagi 

na

fakt, 

¿e 

Bóg 

mówi 

do

ka¿dego 

osobiœcie 

i po

imieniu.

W

yjaœnienie, 

¿e 

s³u¿ba

Bo¿a 

polega 

na 

mi³o-

œci.

1. 

Uczeñ 

wie, 

kto 

to

by³ 

Samuel.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

¿e 

s³u¿ba 

Bogu 

i bliŸ-

nim 

polega 

na 

mi³o-

œci.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

s³uchaæ 

Boga

i kochaæ 

Go.

Prosimy 

dzieci 

by 

domu 

spróbowa-

³y siê zastanowiæ, do czego je Bóg powo³a³ 

(nie 

chodzi 

wybór 

sposobu

¿ycia, 

ale 

np

. o

 c

oœ, 

co 

mogê 

zrobiæ

nastêpnym 

tygodniu 

– 

to 

musi 

byæ

jakieœ 

dobro). 

Mog¹ 

poprosiæ 

rodzi-

ców 

by 

te¿ 

spróbowali 

siê 

nad 

tym

zastanowiæ: 

jakiej 

mi³oœci 

Bóg 

ocze-

kuje 

ode 

mnie?

15.

16.

P

RAGNIEMY

 

KOCHAÆ

 

RODZICÓW

Czcij ojca

 swego 

i matkê 

swoj¹

Zapoznajemy 

dzieci 

z

prawd¹, 

¿e 

mi³oœæ 

Boga

prowadzi 

nas 

do 

mi³oœci

rodziców i tych, którzy opiekuj¹ 

siê 

nami.

W

ychowujemy 

do 

szacun-

ku 

i wdziêcznoœci 

wobec

rodziców 

i opiekunów:

Czcij 

ojca 

swego 

i matkê

swoj¹.

Jesteœmy 

obdarowani

mi³oœci¹ 

przez 

Boga

i przez 

naszych 

bliskich,

szczególnie 

rodziców

.

Szanujemy 

rodziców

wdziêcznoœci 

dla 

nich

za 

przekazanie 

nam 

daru

¿ycia.

W

iêkszoœæ 

rodziców

kocha 

swoje 

dzieci, 

pra-

gnie 

ich 

dobra, 

troszczy

siê 

i poœwiêca 

dla 

nich.

W

iêkszy 

„widzi 

wiêcej”,

dlatego 

powinniœmy

wys³uchaæ, 

co 

chce 

nam

powiedzieæ.

Mo¿emy 

okazaæ 

mi³oœæ

swoim 

rodzicom 

przez

pomoc, 

modlitwê 

i pos³u-

szeñstwo.

Ukazanie 

mi³oœci 

ro-

dziców

, zwrócenie

uwagi 

na 

dar 

¿ycia, 

na

troskê 

i poœwiêcenie

dla 

dzieci.

W

yjaœnienie 

znaczenia

pos³uszeñstwa.

Wdra¿anie 

do 

modli-

twy 

za 

rodziców

i opiekunów

.

1. 

Uczeñ 

rozumie

czwarte 

przykazanie.

2. 

Uczeñ 

potrafi

powtórzyæ 

czwarte

przykazanie i wyja- œniæ, 

jak 

je 

zachowu-

jemy

.

3. 

Chce 

coraz 

bar-

dziej 

kochaæ 

swoich

rodziców

, s³uchaæ 

ich

i modliæ 

siê 

za 

nich.

Mo¿na 

zaproponowaæ 

dzieciom

wspólne 

zor

ganizowanie 

„Dnia 

Ro-

dziców”, 

który 

wyra¿a³by 

siê 

przede

wszystkim w tym, ¿e dzieci stara³yby siê 

byæ 

tym 

dniu 

jak 

najlepszymi

dzieæmi. 

Poza 

tym 

mo¿na 

poprosiæ,

aby 

wykona³y 

specjalne 

kartki 

dla

swoich 

rodziców

, które 

wyra¿a³yby

ich 

mi³oœæ. 

Mo¿na 

te¿ 

zor

ganizowaæ

wspólne 

œwiêtowanie 

tego 

dnia

parafii, 

po³¹czone 

np. 

wystêpami

dzieci, 

pokazem 

prac 

czy 

agap¹.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

24

24

P

RAGNIEMY

 

SZANOWAÆ

 

¯YCIE

Nie zabijaj

Ukazujemy 

wyj¹tkowoœæ

ka¿dego 

cz³owieka

i budzimy 

szacunek 

wo-

bec 

¿ycia 

jako 

wartoœci.

Poprzez 

przedstawienie

ewangelicznego 

wymiaru

przykazania 

Nie 

zabijaj

wychowujemy 

do 

szacun-

ku dla ¿ycia swojego i innych.

Bóg 

nas 

chcia³.

Ka¿dy z nas jest wyj¹tko- w

y, 

ka¿dy 

wnosi 

ze 

sob¹

jakiœ 

dar 

dla 

innych 

i dla

œwiata.

Bóg 

posy³a 

nas, 

abyœmy

pokazywali 

innym, 

¿e 

potrzebni 

i wa¿ni.

Gniew

, mœciwoœæ 

i niena-

wiœæ 

jest 

tak¿e 

grzechem

przeciw 

pi¹temu 

przyka-

zaniu.

Uwra¿liwienie 

na

prawdê, 

¿e 

ka¿dy 

nas

jest 

przez 

Boga 

chcia-

ny

.

Ukazanie, 

¿e 

¿ycie

ludzkie 

jest 

wielkim

darem 

i powinno 

byæ

szanowane 

w ka¿dej

postaci.

Uœwiadomienie, 

¿e

zachowanie 

pi¹tego

przykazania 

daje 

nam 

i

œwiatu 

bezpieczeñstwo,

zgodê 

i radoœæ.

1. 

Uczeñ 

rozumie 

pi¹te

przykazanie, wie ¿e zabijaæ

 mo¿na 

tak¿e

poprzez 

nienawiϾ,

gniew 

i mœciwoœæ.

2. 

Uczeñ 

potrafi 

powtó-

rzyæ 

pi¹te 

przykazanie

i potrafi 

wymieniæ 

kilka

swoich 

dobrych 

cech,

które 

ukazuj¹, 

¿e 

jest

darem 

dla 

innych 

i ¿e

jest 

wyj¹tkowy

.

3. 

Coraz 

bardziej 

pra-

gnie troszczyæ siê o 

siebie 

i o 

innych,

i szanowaæ 

zdrowie

¿ycie 

ludzkie.

Prosimy 

dzieci, 

by 

ci¹gu 

najbli¿-

szego 

tygodnia 

sposób 

szczególny

stara³y siê zachowywaæ pi¹te przyka- zanie i czyniæ to wszystko, o czym by³a mowa. Mog

¹ wspólnie z rodzi-

cami 

sporz¹dziæ 

listê 

prawid³owych

zachowañ, 

tak 

jak 

zosta³o 

to 

uczynio-

ne 

na 

lekcji 

i umieœciæ 

j¹ 

domu

widocznym 

miejscu.

17.

18.

C

HCEMY

 

DAW

 

SZCZʌCIE

Nie cudzo³ó¿

Kszta³tujemy postawê odpowiedzialnoœci 

za

swoje 

relacje 

innymi

œwietle 

przykazania 

Nie

cudzo³ó¿.

W

ychowujemy do piêkne-

go 

prze¿ywania 

mi³oœci.

Bóg 

stworzy³ 

cz³owieka

mê¿czyzn¹ 

i kobiet¹ 

i da³

im 

dar 

przekazywania

¿ycia 

i mi³oœci.

Dziêki 

temu 

darowi 

potra-

fimy 

kochaæ 

i przyjaŸniæ

siê, 

jeœli 

dobrze 

niego

korzystamy 

jesteœmy

szczêœliwi.

Jeœli 

ktoœ 

chce 

mieæ 

ten

dar 

tylko 

dla 

siebie 

staje

siê 

nieszczêœliwy 

i rani

innych.

Jezus 

jest 

ci¹gle 

obecny

,

zale¿y Mu na tym aby nasza 

mi³oœæ 

by³a 

piêkna

i prawdziwa.

W

yjaœnienie 

znaczenia

p³odnoœci 

¿yciu

cz³owieka 

i przedsta-

wienie ró¿nych sposo- bów 

realizowania 

p³od-

noœci 

(ma³¿eñstwo,

konsekracja, 

samot-

noϾ).

Uwra¿liwienie 

dzieci

na 

fakt, 

¿e 

to, 

co 

przy-

jemne 

i ³atwe 

nie 

za-

wsze 

oznacza 

dobre.

1. 

Uczeñ 

rozumie

szóste 

przykazanie,

wie 

¿e 

chroni 

ono

mi³oœæ.

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

szóste 

przykazanie.

Potrafi 

odró¿niæ 

to 

co

dobre, 

od 

tego 

co

przyjemne 

i ³atwe.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie, 

aby 

jego

mi³oœæ 

by³a 

prawdzi-

wa, 

piêkna 

i czysta.

Prosimy 

dzieci, 

by 

zrobi³y 

w domu

ankietê 

pt.: 

„kochaæ 

ciebie, 

to 

zna-

czy… 

kochaæ 

mnie, 

to 

znaczy…”

(katecheta 

mo¿e 

wczeœniej 

przygoto-

waæ 

takie 

formularze 

ankiet, 

mo¿e

wymyœliæ jeszcze inne pytania) 

oraz

by

 poprosi³y wszystkich domowni-

ków 

o odpowiedŸ. 

Tê 

ankietê 

potem

mog¹ 

ozdobiæ 

i powiesiæ 

widocz-

nym 

w domu 

miejscu: 

np. 

przykleiæ

taœm¹ 

do 

lodówki.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

25

C

HCEMY

 

DBAÆ

 

O

 

W£ASNOŒÆ

Nie kradnij

P

RAGNIEMY

 

¯YÆ

 

PRAWD¥

Nie mów 

fa³szywego œwiadectwa

 przeciw

 bliŸniemu

swemu

19.

20.

Zapoznajemy 

treœci¹

i znaczeniem 

Bo¿ego

przykazania 

Nie 

kradnij.

W

ychowujemy 

do 

szano-

wania 

swojej, 

cudzej

i wspólnej 

w³asnoœci.

Kszta³tujemy 

umiejêtnoœæ

dzielenia 

siê 

innymi.

Ka¿dy 

nas 

posiada 

coœ

w³asnego.

S¹ 

rzeczy

, które 

dane

zosta³y 

nam 

wszystkim.

Ka¿dy z nas mo¿e obda- rowaæ czymœ bliŸniego. Ukazanie w³aœciwego podejœcia 

do 

swojej,

wspólnej 

i cudzej 

w³asno-

œci 

(dzielenie 

siê, 

dbanie

o wspóln¹ w³asnoœæ, szanowanie).

W

yjaœnienie 

pojêcia

w³asnoœci 

podkreœle-

niem 

roli 

w³asnoœci

wspólnej.

Ukazanie, 

¿e 

naszym

najwiêkszym 

bogac-

twem, 

jakie 

posiadamy

jest 

mi³oœæ, 

któr¹ 

mo-

¿emy ofiarowaæ innym.

1. 

Uczeñ 

rozumie

siódme 

przykazanie

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

to 

przykazanie

i wyjaœniæ 

pojêcie

„w³asnoœæ 

wspólna”

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

szanowaæ

swoj¹ 

i cudz¹ 

w³a-

snoϾ.

Prosimy 

uczniów

, by 

zwrócili 

wiêk-

sz¹ 

uwagê 

na 

to, 

co 

jest 

„wspólne”

i starali 

siê 

to 

dbaæ. 

(np. 

nie 

rzu-

cali 

papierów 

byle 

gdzie 

tylko 

do

kosza, 

pomagali 

podlewaæ 

kwiaty

,

dbali 

swoje 

zwierzêta, 

nie 

zosta-

wiali 

po 

sobie 

ba³aganu 

i przede

wszystkim 

troszczyli 

siê 

siebie

nawzajem).

Zapoznajemy 

treœci¹

i sensem 

ósmego 

przyka-

zania.

W

yjaœniamy 

pojêcia:

„prawda”, 

„k³amstwo”,

„zaufanie”, 

„mêczennik”.

W

ychowujemy 

do 

praw-

domównoœci 

i do 

cenienia

prawdy

.

Kszta³tujemy postawê trwania 

Chrystusie 

jako

Prawdzie.

Dlaczego nie wolno k³a- maæ 

obmawiaæ 

i plotko-

waæ? 

Kogo 

i kiedy 

obo-

wi¹zuje 

tajemnica?

Dlaczego 

ludzie 

k³ami¹?

Co 

k³amstwo 

niszczy? 

Jak

mo¿na 

naprawiæ 

szkody

wyrz¹dzone 

k³amstwem?

Jezus 

jest 

Prawd¹ 

i chce

byœmy mi³owali prawdê. On 

przekaza³ 

nam 

prawdê

o zbawieniu.

Ludzi, 

którzy 

oddali 

¿ycie

za 

prawdê 

Jezusa, 

nazy-

wamy 

mêczennikami.

Mamy œwiadczyæ o Jezu- sie 

Chrystusie 

jako 

Praw-

dzie.

Przedstawienie 

spusto-

szenia, 

jakie 

czyni

k³amstwo 

(oddzielenie

od 

Boga, 

utrata 

zaufa-

nia 

innych, 

wyrzuty

sumienia).

Ukazanie 

prawdy 

jako

tej, która wyzwala.

Podkreœlenie 

faktu, 

¿e

mi³oœæ 

do 

Jezusa 

po-

ci¹ga 

za 

sob¹ 

trwanie

Jego 

prawdzie

i gotowoœci 

oddania

Jezusowi 

swojego

¿ycia.

1. 

Uczeñ 

zna 

i rozu-

mie 

ósme 

przykaza-

nie

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

ósme 

przykazanie

i powiedzieæ, 

kto 

to

jest 

„mêczennik”.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

mówiæ 

praw-

dê, 

chce 

¿yæ 

zgodnie

z prawd¹ 

Jezusa.

zwi¹zku 

tym, 

¿e 

dzieci 

maj¹

uczyæ 

siê 

¿yæ 

prawd¹ 

Jezusa, 

mo¿na

jako 

zadanie 

daæ 

im 

do 

przeczytania

jakiœ 

fragment 

Ewangelii. 

Niech

wspólnie 

rodzicami 

zastanowi¹ 

siê,

czym 

on 

mówi 

i czego 

od 

nas 

Jezus

pragnie. 

Niech 

to 

spróbuj¹ 

opisaæ

w³asnymi 

s³owami 

(rodzice 

mog¹

pomóc) 

i potem 

spróbowaæ 

do 

na-

stêpnej 

katechezy 

byæ 

temu 

wiernym.

(Ka¿d

dziecko 

mo¿e 

mieæ 

inny

fragment, 

mog¹ 

siê 

potem 

tymi 

frag-

mentami 

wymieniaæ).

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

26

26

21.

22.

CHCEMY

 

CZYNIÆ

 

DOBRO

 

I

 

NIE

 

ULEGAÆ

 

Z£YM

 

PRGANIENIOM

Nie po¿¹daj 

¿ony bliŸniego 

swego ani

 ¿adnej 

rzeczy,

która jego 

jest.

Zapoznajemy 

treœci¹

i znaczeniem 

dziewi¹tego

i dziesi¹tego 

przykazania.

W

ychowujemy 

do 

dojrza-

³oœci 

patrzeniu 

na 

œwiat

i do 

umiejêtnoœci 

pano-

wania 

nad 

w³asnymi

zachciankami.

Co 

to 

znaczy 

byæ 

doros³ym?

Dlaczego doros³y to nie ten który mo¿e mieæ wszystko co 

chce? 

jaki 

sposób

rodzice 

pomagaj¹ 

,nam 

staæ

siê 

bardziej 

doros³ymi?

Po¿¹danie 

to 

pragnienie

czegoœ za wszelk¹ cenê. Pragnienia 

zawsze 

bêd¹ 

siê

nas 

pojawia³y

, dlatego

naszym 

zadaniem 

jest

nauczenie 

siê 

jak 

miêdzy

nimi 

wybieraæ 

i jak 

nad

nimi 

panowaæ.

Cz³owiek, 

który 

nie 

umie

zapanowaæ 

nad 

w³asnymi

pragnieniami 

jest 

niewolni-

kiem 

tego, 

czego 

pragnie.

Po¿¹danie 

prowadzi 

do 

za-

zdroœci, 

chciwoœci, 

oszustwa.

Jezus 

pomaga 

nam 

pano-

waæ 

nad 

niew³aœciwymi

z³ymi 

pragnieniami.

W

yt³umaczenie 

s³owa

„po¿¹danie”.

Zapoznanie 

ze 

skutka-

mi 

niew³aœciwych

i nadmiernych 

pra-

gnieñ. 

Podkreœlenie, 

¿e

umiejêtnoœæ 

panowania

nad 

sob¹ 

daje 

wolnoϾ.

Ukazanie 

doros³oœci

jako 

umiejêtnoœci

dokonywania 

w³aœci-

wych 

wyborów

, pano-

wania 

nad 

zachcianka-

mi, 

odwagi 

czynienia

dobra.

1. 

Uczeñ 

zna 

i rozu-

mie 

dziewi¹te 

i dzie-

si¹te 

przykazanie

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

te 

przykazania

i wyt³umaczyæ, co znaczy 

s³owo 

„po¿¹-

danie”.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

stawaæ 

siê

doros³ym przez pano- wanie 

nad 

w³asnymi

pragnieniami.

W

raz 

rodzicami 

dzieci mog¹ 

wie-

czorem 

poprosiæ 

Boga 

pomoc 

w

panowaniu 

nad 

z³ymi 

pragnieniami

(z³ym 

pragnieniem 

mo¿e 

byæ 

np.

z³oœæ, 

chêæ 

dokuczenia 

rodzeñstwu)

i spe³nianiu 

dobrych 

pragnieñ.

D

ZIESIÊÆ

 

S£ÓW

 

O

 

MI£OŒCI

 

DO

B

OGA

 

I

 

LUDZI

Podsumowujemy 

i utrwa-

lamy 

treœci 

zwi¹zane

Bo¿ymi 

przykazaniami.

Ukazujemy 

mi³oœæ 

jako

podstawê wszelkich czy- nów i najwa¿niejsze przy- kazanie.

W

ychowujemy 

do 

¿ycia

mi³oœci 

zgodnie 

Bo-

¿ym 

wezwaniem 

zawar-

tym w Dekalogu.

Po 

co 

s¹ 

przykazania? 

Jakie

by³yby skutki nie zachowy- wania 

przykazañ?

Przykazanie 

mi³oœci 

jest

najwiêkszym przykaza- niem, 

w nim 

zawarte 

wszystkie 

inne.

Przykazania 

s¹ 

dla 

nas

drogowskazem: 

wiemy

, c

o

jest 

dobre 

i gdzie 

spotkamy

Boga. 

Grzech 

kieruje 

nas

na 

bezdro¿a 

i zrywa 

nasz¹

wiêŸ („³¹cznoœæ”) z Bo- giem.

Ukazanie 

przykazañ

jako 

drogowskazów

wskazuj¹cych 

dobr¹

i bezpieczn¹ 

drogê 

do

Boga 

oraz 

podkreœlenie

prawdy

, ¿e 

przykazania

s¹ 

darem 

kochaj¹cego

Boga, 

który 

pragnie

naszego 

szczêœcia.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

wszystkie 

przykaza-

nia 

zawieraj¹ 

siê

w przykazaniu 

mi³o-

œci 

Boga 

i bliŸniego.

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

przykazanie 

mi³oœci.

3. 

Pragnie 

iœæ 

drog¹,

któr¹ 

wskazuje 

mu

Bóg.

Prosimy 

dzieci, 

by 

wraz 

rodzicami

spróbowa³y napisaæ w³asn¹ wersjê dziesiêciu 

przykazañ 

(opieraj¹c 

siê

na 

istniej¹cych). 

Niech 

ta 

wersja

zawiera 

to, 

co 

dla 

nich 

najwa¿niej-

sze, 

co 

pomaga 

im 

kochaæ 

Boga

i ludzi.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

27

23.

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciel

a

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

wartoœci

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

III. 

B

ÓG

 

POSY£A

 

DO

 

NAS

 J

EZUSA

 –

 O

KRES

 A

DWENTU

 

I

 N

ARODZENIA

 P

AÑSKIEGO

 –

 Wœród 

nocnej 

ciszy 

g³os 

siê 

rozchodzi:

„Wstañcie

, pasterze,

 Bóg 

siê 

wam 

rodzi!”

B

ÓG

 

PRZEZ

 J

ANA

 C

HRZCICIELA

 

WZYWA

 

NAS

DO

 

NAWRÓCENIA

 –  A

DWENT

Zapoznajemy 

postaci¹

Jana 

Chrzciciela 

jedno-

czeœnie 

przygotowujemy

do godnego prze¿ycia Adwentu.

Kszta³tujemy postawê nawrócenia i wychowuje- my 

do 

samodzielnego

podejmowania 

¿ycia

Jezusem.

Ludzie 

czekali 

na 

Zbawi-

ciela, 

który 

poka¿e 

im

zagubion¹ 

przez 

nich

drogê 

do 

Ojca. 

Adwent

czasem 

oczekiwania.

Bóg 

wybra³ 

Jana 

Chrzci-

ciela, 

aby 

przygotowaæ

przybycie 

Zbawiciela.

Jak 

mo¿na 

przygotowaæ

siê 

na 

przyjœcie 

Pana?

Nawrócenie.

Przypomnienie 

znacze-

nia 

pojêæ: 

„adwent”,

„nawrócenie”.

Ukazanie, 

¿e 

ludzie 

nie

zawsze 

chodz¹ 

po

drogach 

Boga 

i czêsto

siê 

gubi¹, 

potrzebuj¹

Kogoœ kto im wska¿e drogê 

- Zbawiciela

Zwrócenie 

uwagi 

na

rolê 

wolnej 

woli. 

Od

przyjêcia 

Zbawiciela

i Jego 

darów 

zale¿y

,

czy 

wrócê 

za 

Jezusem

na 

dobr¹ 

drogê.

Ukazanie, 

dlaczego 

i w

jaki 

sposób 

przygoto-

wujemy 

siê 

do 

naro-

dzin 

Jezusa.

1. 

Uczeñ 

wie, 

kto 

to

by³ 

Jan 

Chrzciciel.

2. 

Potrafi 

wyjaœniæ 

co

znacz¹ s³owa: „ad- went” 

i „nawróciæ

siê”.

3. 

Pragnie 

przygoto-

waæ 

siê 

do 

œwi¹t

Narodzenia 

Pañskie-

go.

Mo¿na 

zaproponowaæ 

uczniom 

zro-

bienie 

„rodzinnego 

kalendarza 

ad-

wentowego” zawieraj¹cego zadanie na 

ka¿dy 

dzieñ. 

Mog¹ 

to 

byæ 

cytaty

Pisma 

Œwiêtego, 

mog¹ 

to 

byæ 

pole-

cenia 

stylu: 

„dzisiaj 

nie 

gniewamy

siê 

na 

siebie”, 

albo 

„dzisiaj 

pomaga-

my 

sobie” 

itp. 

Prosimy 

dzieci, 

by

zachêci³y 

swoich 

rodziców 

i bliskich

do wspólnego przygotowania siê do Œwi¹t 

przez 

przestrzeganie 

„zadañ”.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

28

28

24.

25.

Ukazujemy 

Maryjê 

jako

wzór 

pos³uszeñstwa

Bogu.

Wprowadzaj¹c 

tajemni-

cê 

Wcielenia, 

wychowu-

jemy do ufnego powierza- nia 

siê 

Bogu 

codzien-

nym ¿yciu.

Przedstawienie 

zbawczego

znaczenia 

Zwiastowania

Co 

znaczy 

„wierzyæ

Bogu”. Co znaczy byæ Mu 

pos³usznym?

Co 

to 

jest 

tajemnica?

Tajemnice 

Boga 

s¹ 

jego

darem, 

którym 

daje

nam 

bli¿ej 

poznaæ 

swoj¹

mi³oœæ.

Tajemnice 

Bo¿e 

zamykaj¹

siê 

przed 

tymi, 

którzy 

nie

maj¹ 

mi³oœci.

Ukazanie 

tajemnicy

Wcielenia.

W

yt³umaczenie, 

na

czym 

polega 

i jaka 

jest

rola 

pos³uszeñstwa

i zawierzenia 

Bogu.

Ukazanie 

znaczenia

tajemnicy

, (tajemnica

jest 

prawd¹ 

nie 

do 

pojê-

cia, 

ale 

powinniœmy 

stale 

poznawaæ 

i j¹

przekazywaæ, bo mówi nam 

œwiêtych 

spra-

wach). 

Mi³oœæ 

pozwala

przyj¹æ 

tajemnice.

1. 

Uczeñ 

zna 

wyda-

rzenie 

Zwiastowania.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

co 

to 

s¹ 

„tajemnice

Bo¿e”.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

ufaæ 

Bogu 

i

kochaæ 

Go.

Mo¿na 

wykonaæ 

witra¿ 

postaci¹

anio³a 

b¹dŸ 

Maryi 

(szablony 

– 

nie-

zbyt 

skomplikowane, 

wczeœniej

przygotowuje 

katecheta). 

Zadaniem

dzieci 

jest 

przeniesienie 

szablonu

 n

a

karton, 

wyciêcie 

i wyklejenie 

g³adk¹

bibu³¹. 

Gotowy 

witra¿ 

mo¿na 

powie-

siæ 

na 

oknie 

domu 

lub 

klasie.

O

D

 

MARY

I

 

UCZYMY

 

SIÊ

 

MÓWIÆ

 B

OGU

:

„T

AK

”

C

IESZYMY

 

SIÊ

¯E

 B

ÓG

 

JEST

 

Z

 

NAMI

– B

O¯E

 N

ARODZENIE

Przygotowujemy 

do 

prze-

¿ycia 

tajemnicy 

Narodze-

nia 

Pañskiego.

W

ychowujemy 

do 

umie-

jêtnoœci 

œwiêtowania

i otwartoœci 

na 

Bo¿e

dzia³anie.

Bo¿e 

Narodzenie 

wg

Ewangelii 

œw

. £ukasza

Tradycje œwi¹teczne i poszukiwanie 

ich 

zna-

czenia.

Ka¿de 

narodziny 

cz³owie-

ka 

przynosz¹ 

jakiœ 

dar

œwiatu.

Narodziny 

Boga 

jako

cz³owieka 

przynosz¹

cz³owiekowi 

odkupienie

i wyzwolenie.

Uœwiadomienie 

donio-

s³oœci 

Ta

jemnicy 

N

aro-

dzenia 

Jezusa.

Ukazanie 

znaczenia

tradycji 

œwi¹tecznych.

Zwrócenie uwagi, ¿e ka¿dy z urodzonych przynosi 

ze 

sob¹ 

jakiœ

dar 

od 

Boga 

dla 

cz³o-

wieka 

(szukanie 

na-

szych 

darów).

Uœwiadomienie 

co 

daje

nam 

i œwiatu 

narodze-

nie 

Jezusa.

1. 

Uczeñ 

wie 

dlacze-

go 

Œwiêta 

Narodzenia

Pañskiego 

s¹ 

tak

wa¿ne.

2. 

Potrafi 

opowie-

dzieæ 

o tradycji 

œwi¹-

tecznej 

i zna 

zadan¹

kolêdê.

3. Pragnie prze¿ywaæ dobrze 

Œwiêta.

Mo¿na 

zaproponowaæ 

wspólne 

pój-

œcie 

na 

pasterkê 

rodziców 

i dzieci.

Dzieci 

mog¹ 

siê 

zastanowiæ 

nad

prezentem, 

jaki 

by 

chcia³y 

ofiarowaæ

swoim 

rodzicom 

i Dzieci¹tku 

Jezus.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

29

26.

27.

C

HCEMY

 

PE£NIÆ

 

WOLÊ

 O

JCA

JAK

 J

EZUS

Wprowadzamy w tajem- nicê 

„pe³nienia 

woli

Ojca”.

Uœwiadamiamy 

powi¹za-

nie woli Boga z Bo¿ym pragnieniem 

szczêœcia 

dla

cz³owieka.

W

ychowujemy 

do 

ufnego

poddawania 

siê 

woli

Boga.

Co 

to 

znaczy 

chcieæ 

cze-

goœ? 

Jak 

ludzie 

zachowuj¹

siê, gdy czegoœ pragn¹?

Przedstawienie 

historii

znalezienia 

dwunastolet-

niego 

Jezusa 

œwi¹tyni.

Co to znaczy wype³niaæ wolê 

Boga?

Pos³uszni 

powinniœmy 

byæ

tym, 

którzy 

chc¹ 

naszego

dobra. W

iele rzeczy nisz-

czy 

szczêœcie, 

chocia¿

pozornie 

je 

obiecuje.

Ukazanie, 

¿e 

Bóg

pragnie 

dla 

nas 

szczê-

œcia, 

¿e 

nic 

nie 

chce

nam 

zabraæ 

ale 

daæ

wszystko co najlepsze.

Bóg 

(rodzice, 

nauczy-

ciele, 

bliscy) 

pragn¹

dla 

nas 

dobra 

i dlatego

wymagaj¹ 

od 

nas 

i nie

pozwalaj¹ 

nam 

na 

to,

co mog³oby nas skrzywdziæ.

1. 

Uczeñ 

zna 

historiê

dwunastoletniego Jezusa 

œwi¹tyni.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

co 

to 

znaczy 

„wype³-

niaæ 

wolê 

Ojca”.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

wype³niaæ

polecenia 

Boga.

Uczeñ 

mo¿e 

spróbowaæ 

dostrzec

wydarzenia 

np. 

ostatniego 

tygo-

dnia, 

które 

mówi³yby 

tym, 

jak

 Bóg

siê 

nim 

opiekowa³, 

mo¿e 

te¿ 

spróbo-

waæ 

popatrze

æ 

tak 

na 

swoich 

rodzi-

ców (rzeczy które 

sobie 

przypomni

niekoniecznie 

mog¹ 

byæ 

dla 

niego

mi³e 

– 

np. 

mama 

krzycza³a, 

bo 

ba³a

siê 

jego 

bezpieczeñstwo). 

Powinien

razie 

niepewnoœci 

zapytaæ 

rodzi-

ców

, czy 

dobrze 

rozumie 

takie 

zda-

rzenia.

J

AN

 C

HRZCICIEL

 

MÓWI

 

NAM

 

O

 J

EZUSIE

C

HRZEST

 P

AÑSKI

Budzimy 

pragnienie

spotykania 

siê 

Jezusem

- Barankiem 

Bo¿ym,

obecnym 

Eucharystii.

Pog³êbiamy 

wiarê 

Boga

objawiaj¹cego 

siê 

nam 

w

Trójcy 

Œwiêtej.

Chrzest 

Jezusa 

– 

Jezus

zastaje 

namaszczony

przez 

Ducha 

Œwiêtego

staje 

siê 

wiêc 

„Chrystu-

sem”.

Jan 

Chrzciciel 

nazywa

Jezusa 

Barankiem 

Bo¿ym

(mo¿na 

nawi¹zaæ 

do

œwiêta 

Paschy 

i do 

ofiary

baranka, 

która 

przypo-

mnia³a 

Izraelitom 

ocale-

nie 

od 

œmierci 

– 

Jezus 

jest

Barankiem 

który 

nas 

ocali

od 

œmierci). 

Jezus 

– 

Bara-

nek 

g³adzi 

nasze 

grzechy

.

Jezus ukryty w Hostii jest Barankiem 

Bo¿ym. 

Mo-

dlimy siê w czasie Mszy Œwiêtej 

Baranku 

Bo¿y

.

Powi¹zanie 

chrztu

Jezusa z naszym chrztem 

– 

my 

te¿ 

jeste-

œmy 

namaszczeni 

Du-

chem 

Œwiêtym 

i dlate-

go 

nazywamy 

siê

„chrzeœcijanami”.

Wprowadzenie 

sym-

bolikê 

Baranka 

jako

ofiary

, która 

ocala

¿ycie 

ludziom.

Uœwiadomienie, 

¿e

Jezus jest obecny w Hostii 

i nadal 

chroni 

i

ocala nasze ¿ycie.

1. 

Uczeñ 

zna 

historiê

Chrztu 

Pañskiego.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

co 

znaczy 

s³owo

„Chrystus”. 

Potrafi

pos³ugiwaæ 

siê 

mo-

dlitw¹ 

„Baranku

Bo¿y”.

3. 

Pragnie 

spotkaæ 

siê

Jezusem 

obecnym

w Najœwiêtszym Sakramencie.

Uczeñ 

wraz 

rodzicami 

stara 

siê

odpowiedzieæ 

na 

pytanie 

„co 

to 

zna-

czy 

byæ 

chrzeœcijaninem”. 

Mo¿na 

to

zrobiæ 

formie 

pracy 

plastycznej.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

30

30

IV

. JEZUS UKAZUJE NAM OJCA – 

Ufaj, synu! Odpuszczaj¹ ci siê twoje grzechy

.(Mt 

9, 

2b)

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

wartoœci

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

28.

Pog³êbienie 

wiary 

Boga

troszcz¹cego 

siê 

nas

przez 

ukazanie 

zapowie-

dzi 

Eucharystii 

i roli

pokarmu 

danego 

od

Boga.

W

ychowanie 

do 

dojrza³e-

go 

przyjmowania 

Eucha-

rystii 

i s³uchania 

S³owa.

Rola wody i chleba (co by by³o 

gdyby 

ich 

nie 

by³o,

jaka 

jest 

rola 

pokarmu?

Dlaczego 

ludzie 

musz¹

jeœæ?). Bóg 

opiekuje 

siê 

ludŸmi:

nawi¹zanie 

do 

historii

Izraela 

na 

pustyni 

– 

Bóg

daje 

pokarm.

Jezus, 

karmi 

g³odnych 

–

rozmno¿enie 

chleba.

Ostatnia 

W

ieczerza 

–

Jezus 

daje 

nam 

prawdzi-

wy 

pokarm 

– 

siebie, 

by-

œmy 

mogli 

przejœæ 

bez-

piecznie 

przez 

¿ycie.

Ukazanie 

ró¿nicy 

mie-

dzy 

ziemi¹ 

„such¹”

„¿yzn¹”.

Wprowadzenie 

pojêcia:

„Bo¿y 

pokarm”.

Ukazanie, 

¿e 

nas 

tak¿e

Bóg 

karmi 

prawdzi-

wym pokarmem: s³o- wem Bo¿ym i Komu- ni¹ 

œwiêt¹.

1. 

Uczeñ 

wie, 

co 

to

jest 

Bo¿y 

pokarm.

2. 

 Potrafi 

powiedzieæ

swoimi 

s³owami, 

co

nam 

daje 

spo¿ywanie

pokarmu 

Jezusa.

3. 

Pragnie 

spo¿ywaæ

pokarm 

Boga.

Anga¿ujemy 

do 

wspó³pracy 

rodziców

poprzez 

zadanie 

przeczytania 

opo-

wiadania 

„Chleb 

nieba” 

podrêcz-

nika 

ucznia.

Zachêcamy 

do 

uwa¿nego 

s³uchania

s³owa 

Bo¿ego 

podczas 

Mszy 

œwiêtej

J

EZUS

 

UKAZUJE

JAK

 B

ÓG

 O

JCIEC

TROSZCZY

 

SIÊ

 

O

 

NAS

W J

EZUSIE

 

ROZPOZNAJEMY

B

OGA

 O

JCA

29.

Poznanie 

(pog³êbienie)

prawdy wiary o jednoœci Jezusa 

i Boga 

Ojca: 

Kto

Mnie 

zobaczy³, 

zobaczy³

tak¿e 

i Ojca.

Ukazanie, 

¿e 

przez 

ca³e

¿ycie 

Jezusa 

objawia 

siê

mi³oœæ 

Ojca.

Co mo¿na zobaczyæ? A

 czego nie mo¿na? Dla-

czego?

Czy 

mo¿na 

zobaczyæ

Boga? 

Dlaczego? 

Przez

Kogo Bóg staje siê dla nas widzialny?

Jezus 

jest 

jedno 

Bogiem

Ojcem 

– 

kiedy 

patrzymy

na 

dzie³a 

Jezusa, 

widzimy

Jego 

Ojca.

Wprowadzenie 

do

rozumienia 

prawdy

w s³owach „Kto Mnie zobaczy³...”

„Formowanie 

postawy

wdziêcznoœci 

wobec

objawiaj¹cego 

siê 

Boga

Jezusie 

Chrystusie.

1. Uczeñ wie, ¿e s³owo „zobaczyæ”, 

„widzieæ”

mo¿e 

mieæ 

nie 

tylko

znaczenie 

dos³owne,

ale i g³êbsze.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

jakich 

dzie³ach 

Jezu-

sa 

Bóg 

ukaza³ 

siebie

i swoj¹ 

mi³oœæ 

do 

nas.

3. 

Pragnie 

okazywaæ

Bogu 

wdziêcznoœci 

za

Jego dzie³a w Jezusie Chrystusie.

Prosimy 

rodziców

, by 

zachêcali 

dzie-

ci 

do 

modlitwy 

spontanicznej. 

Niech

razem 

dzieæmi 

spróbuj¹ 

podj¹æ

tak¹ 

modlitwê.

Mo¿emy 

te¿ 

zachêciæ, 

by 

dzieci

napisa³y 

sobie 

swoich 

pamiêtni-

kach 

lub 

zeszycie 

w³asn¹ 

modlitwê

do 

Jezusa, 

do 

Boga 

Ojca 

i Ducha

Œwiêtego.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

31

31.

30.

Ukazujemy 

znaczenie

dobrego 

ojca, 

wybaczaj¹-

cej 

mi³oœci 

w relacjach

miêdzyludzkich.

W

ychowujemy 

do 

poczu-

cia, 

¿e 

grzech 

sprowadza

ciemnoœæ, 

jest 

ran¹, 

któr¹

tylko 

Bóg 

mo¿e 

i pragnie

uleczyæ.

Kszta³tujemy 

obraz 

Boga,

który 

jak 

dobry 

ojciec

czeka 

na 

grzesznika.

jaki 

sposób 

rodzice

troszcz¹ siê o swoje dzie- ci? Dlaczego to robi¹?

Przypowieœæ 

kochaj¹-

cym 

ojcu 

i synu 

marno-

trawnym 

(cz. 

I).

Kiedy 

czynimy 

z³o? 

Co

ono 

niszczy?

 Do 

Boga 

zawsze 

mo¿emy

powróciæ 

– 

On 

na 

nas

czeka 

i nigdy 

nie 

przesta-

je 

nas 

kochaæ.

Ukazanie 

analogii

miêdzy 

trosk¹ 

rodzi-

ców 

trosk¹ 

Boga.

W

yjaœnienie, ¿e grzech

jest 

ran¹ 

zadan¹ 

¿yciu

Bo¿emu 

nas 

i na-

szym relacjom z ludŸ- mi 

i Bogiem. 

Jest 

dla

nas 

jak 

zgaszenie 

œwia-

t³a 

i pójœcie 

ciem-

noϾ.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

grzech 

rani 

¿ycie

Bo¿e w nas (przyjaŸñ z 

Bogiem) 

i oddziela

ludzi 

od 

siebie.

2. 

Potrafi 

opowie-

dzieæ I czêœæ przypo- wieœci 

kochaj¹cym

ojcu

3. 

Nie 

chce 

czyniæ

z³a 

– 

grzeszyæ.

Prosimy 

dzieci, 

aby 

domu, 

gdy

bêd¹ 

siê 

modliæ 

modlitw¹ 

„Ojcze

nasz”, 

zastanowi³y 

siê 

nad 

s³owami:

„odpuœæ 

nam 

nasze 

winy

, jako 

i my

odpuszczamy 

naszym 

winowajcom”.

wyjaœnienie 

znaczenia 

tych 

s³ów

mog¹ 

poprosiæ 

rodziców

.

J

EZUS

 

UKAZUJE

 

NAM

 

DOBROÆ

 O

JCA

J

EZUS

 

UKAZUJE

 

NAM

 

DROGÊ

 

POWROTU

 

DO

 O

JCA

Wprowadzamy 

owocne

korzystanie 

sakramentu

pokuty 

i pojednania.

W

ychowujemy 

do 

ufnego

zawierzenia 

mi³oœci 

Boga.

Dobry Ojciec cieszy siê z powrotu 

dziecka 

i zasia-

da 

z nim 

przy 

rodzinnym

stole, 

pragnie, 

aby 

jego

dzieci 

zgodzie 

i radoœci

ucztowa³y 

przy 

wspólnym

stole; 

(druga 

czêœæ 

przy-

powieœci 

dobrym 

Ojcu

i synu 

marnotrawnym).

Bóg czeka, byœmy zoba- czyli 

z³o, 

które 

czynimy

i ¿a³owali 

za 

nie, 

chcieli

siê 

tego 

poprawiæ 

i

powrócili 

do 

niego 

(wpro-

wadzenie 

do 

etapów

spowiedzi).

Wspólny 

posi³ek 

(Eucha-

rystia) 

mówi 

nam 

prze-

baczeniu 

– 

jesteœmy

dzieæmi 

tego 

samego

Boga.

Ukazanie, 

¿e 

tylko 

Bóg

mo¿e 

nas 

tak 

do 

koñca

wyzwoliæ z ciemnoœci. Sami 

nie 

damy 

rady

.

Bóg 

jest 

œwiat³em.

Zwrócenie uwagi, ¿e my 

te¿ 

powinniœmy

przebaczaæ 

jak 

Bóg

(nawi¹zanie 

do 

kate-

chezy o obrazie Boga – przebaczaj¹c 

innym

stajemy 

siê 

podobni 

do

Jezusa).

1. Uczeñ wie, ¿e Bóg go 

kocha 

i czeka 

na

niego, cokolwiek by nie 

uczyni³.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

jaki 

sposób 

mo¿e-

my wróciæ do Boga.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

byæ 

blisko

Ojca. 

Nie 

boi 

siê 

Go.

Proponujemy

, aby 

dzieci 

razem

rodzicami 

zrobi³y 

du¿e 

czerwone

serce, 

œrodku 

umieœci³y 

napis

„Bóg, 

najlepszy 

Ojciec, 

czeka 

na

mnie”. 

Serce 

powinno 

dziecko 

po³o-

¿yæ 

lub 

postawiæ 

domu 

widocz-

nym 

miejscu.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

32

32

UFNOŒCI¥

 

POWIERZAMY

 J

EZUSOWI

 

NASZE

 

S£ABOŒCI

W

ychowanie 

do 

przyjmo-

wania 

Jezusa 

mimo 

w³a-

snych 

s³aboœci.

Kszta³towanie 

obrazu

Boga 

Ojca, 

który 

przeba-

cza 

bezwarunkowo 

po-

wracaj¹cym 

grzesznikom.

Historia 

celnika 

Mate-

usza.

Co 

to 

znaczy 

byæ 

s³abym?

jaki 

sposób 

grzech

czyni nas s³abymi? Dla- czego 

ludzie 

boj¹ 

siê

powiedzieæ 

swoich

s³aboœciach? 

Jak 

Bóg

patrzy 

na 

nasze 

s³aboœci?

Czy 

Mu 

one 

przeszkadza-

j¹ 

tym, 

aby 

nas 

ko-

chaæ?

Jezus 

przyszed³ 

na 

œwiat

nie 

po 

to, 

aby 

œwiat 

potê-

piæ 

(odrzuciæ 

od 

siebie),

ale 

by 

go 

zbawiæ 

(ocaliæ,

sprawiæ 

by 

by³ 

piêkny 

jak

wczeœniej).

Bezwarunkowe 

przeba-

czenie 

– 

intuicja, 

czym

jest 

³aska 

Bo¿a 

(dar 

dar-

mo 

dany).

Zapoznanie 

uczniów

powo³aniem 

Mate-

usza.

Uœwiadomienie, 

¿e

Jezus 

przyszed³ 

do

grzeszników 

– 

nie 

do

„sprawiedliwych”, czyli 

tych 

którzy 

uwa-

¿aj¹, 

¿e 

nie 

grzesz¹

i sobie 

sami 

poradz¹.

Ukazanie, 

¿e 

grzech

czynienie 

z³a 

jest 

s³a-

boœci¹, 

któr¹ 

poradzi-

my 

sobie 

pomoc¹

Boga.

Jezus 

nie 

czeka, 

a¿

bêdziemy 

doskonali,

aby 

do 

nas 

przyjœæ, 

ale

chce 

nam 

pomóc 

staæ

siê 

doskona³ymi, 

st¹d

tak 

wa¿na 

rola 

sakra-

mentu 

pokuty 

i pojed-

nania 

oraz 

Eucharystii.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Jezus 

go 

kocha 

takie-

go 

jakim 

jest, 

¿e 

go

nie 

ocenia 

i pragnie

dla 

niego 

dobra.

2. 

Potrafi 

powtórzyæ

akt 

ufnoœci.

3. 

Pragnie 

powierzaæ

siê 

Jezusowi, 

mimo

swoich 

s³aboœci.

W

ierzy 

bezwarun-

kowe 

przebaczenie

Boga 

Ojca.

Proponujemy

, aby 

dzieci 

razem

rodzicami 

przeœledzi³y 

treœci 

zawar-

te 

podrêczniku 

na 

stronach 

139–

142, ze szczególnym zwróceniem uwagi 

na 

tekst 

„Przeczytajmy 

ra-

zem”.

Prosimy

, aby 

dzieci 

nauczy³y 

siê 

aktu

ufnoœci.

32.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

33

V. 

JEZUS 

PRZEBACZA 

NAM 

GRZECHY 

I OFIARUJE 

SIEBIE 

ZA 

NAS 

- OKRES 

WIELKIEGO 

POSTU

[Jezus] bêdzie wydany w rêce ludzi. Oni zabij¹ Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie (Mt 17

, 22b-23a)

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

wartoœci

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

33.

J

EZUS

 

WZYWA

 

NAS

 

DO

 

NAWRÓCENIA

 

I

 

POKUTY

 - W

IELKI

 P

OST

Wprowadzamy 

W

ielki

Post.

Kszta³tujemy 

postawy

nawrócenia: „trzy drogi powrotu”: 

modlitwa,

ja³mu¿na 

i post.

W

ychowujemy 

do 

podej-

mowania 

wyrzeczeñ

i okazywania 

Bogu, 

in-

nym 

i sobie 

mi³oœci.

Krótkie 

przypomnienie

wiadomoœci 

roku 

litur-

gicznym.

Podstawowe 

wiadomoœci

W

ielkim 

Poœcie: 

litur

gia

Œrody 

Popielcowej.

Bóg 

ukazuje 

nam 

„T

rz

y

drogi 

powrotu”: 

modlitwê

(mi³oœæ 

do 

Niego), 

ja³-

mu¿nê 

(mi³oœæ 

do 

in-

nych), 

post 

(mi³oœæ 

do

siebie 

samego).

Czy dusza mo¿e byæ g³odna 

albo 

brudna? 

Jak

mogê 

pomóc 

swojej, 

jak

„cudzej” duszy? (O duszy mówimy jako o cz³owie- ku, 

który 

jest 

duchowo-

cielesny

, bez 

zag³êbiania

siê w teorie o cz³owieku i jego 

jednoœci 

albo 

duali-

zmie!).

Nawi¹zanie 

do 

dotych-

czasowej 

wiedzy 

i

doœwiadczeñ 

nawraca-

nia 

siê.

W

yjaœnienie 

znaczenia

obrzêdu 

posypania

g³ów popio³em.

Ukazanie, 

¿e 

modlitwa,

ja³mu¿na, 

post 

s¹ 

zwi¹-

zane 

dwoma 

przyka-

zaniami 

mi³oœci.

Pomoc 

znalezieniu

trzech 

postanowieñ 

na

Post.

1. 

Uczeñ 

wie 

do

czego 

wzywa 

nas 

Bóg

w

 W

ielkim 

Poœcie.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

jakimi 

trzema 

droga-

mi powracamy w tym okresie 

do 

Boga

(modlitwa, 

ja³mu¿na

post).

3. 

Pragnie 

siê 

nawra-

caæ 

W

ielkim 

Po-

œcie.

Prosimy 

rodziców

, np. 

przez 

krótki

list 

rozdany 

uczniom, 

aby 

u³atwili

swoim 

dzieciom 

udzia³ 

nabo¿eñ-

stwie 

Drogi 

Krzy¿owej 

i rekolek-

cjach. 

W

arto, 

by 

rodzice 

porozma-

wiali 

dzieæmi 

na 

temat 

ich 

postano-

wieñ 

wielkopostnych.

Przypominamy 

dzieciom, 

gdzie

i kiedy 

parafii 

jest 

przeprowadzana

zbiórka 

ubrañ 

i ¿ywnoœci 

dla 

potrze-

buj¹cych 

i zachêcamy 

do 

przygoto-

wania 

domu 

rodzicami 

darów

.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

34

34

34.

35.

P

ROSZÊ

 J

EZUSA

 

O

 

POZNANIE

 

SIEBIE

 

SAMEGO

Mój rachunek 

sumienia

J

EZUS

 

UMACNIA

 

NAS

 

W

 

SAKRA

-

MENCIE

 

POKUTY

Kszta³tujemy 

umiejêtno-

œci 

zwi¹zane 

postawami

pokutnymi 

sprzyjaj¹cymi

owocnemu 

korzystaniu

sakramentu 

pokuty

.

W

ychowujemy 

do 

przy-

stêpowania 

do 

sakramen-

tu 

pojednania 

ufnoœci¹

i radoœci¹, 

dziêki 

zawie-

rzeniu 

mi³oœci 

Boga.

Jak 

mo¿emy 

powróciæ 

do

Boga? Co mamy czyniæ, by wróciæ do Boga Ojca?

Obowi¹zki 

przystêpuj¹ce-

go 

do 

sakramentu 

pokuty

- wg 

przypowieœci 

o synu

marnotrawnym.

W

yjaœnienie 

ró¿nych

nazw 

sakramentu: 

spo-

wiedŸ 

œwiêta, 

sakrament

przebaczenia, 

sakrament

nawrócenia, 

sakrament

pojednania

Pojednanie 

to 

powrót 

do

Domu 

Ojca 

drog¹, 

któr¹

wskazuje 

Jezus. 

Dziêki

Niemu 

nasze 

¿ycie 

staje

siê 

piêkne 

i czyste.

Bezpoœrednie 

przygo-

towanie 

do 

sakramentu

pokuty 

i pojednania.

Wprowadzanie 

dzieci

osobowy 

wymiar

sakramentu.

Zapoznanie 

etapami

sakramentu 

pokuty

.

Krótkie 

t³umaczenie

znaczenia 

poszczegól-

nych 

czêœci 

sakramentu

i wyjaœnienie jego ró¿- nych 

nazw

, z 

którymi

dzieci 

mog¹ 

siê 

spotkaæ.

Wprowadzanie w ra- doœæ, 

któr¹ 

obdarza

Bóg 

przez 

swoje 

prze-

baczenie.

1. 

Uczeñ 

wie, 

jakie 

obowi¹zki 

przystêpu-

j¹cego 

do 

spowiedzi.

2. 

Potrafi 

skojarzyæ

nazwy 

oznaczaj¹ce

sakrament 

pokuty

i pojednania.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

przyst¹piæ 

do

sakramentu 

pojedna-

nia

Po¿¹dane by³oby

, aby w czasie reko-

lekcji 

wielkopostnych 

m³odzie¿

przygotowywa³a 

zawsze 

dla 

dzieci,

które przygotowuj¹ siê do Pierwszej Komunii 

œwiêtej, 

inscenizacjê 

przy-

powieœci 

kochaj¹cym 

ojcu 

i synu

marnotrawnym, 

po 

której 

odbywa³o-

by 

siê 

nabo¿eñstwo 

pokutne.

Wprowadzamy 

dzieci

istotê 

rachunku 

sumie-

nia, 

czyli 

budowanie

relacji 

dziecka 

Bogiem

prawdzie.

Kszta³tujemy 

umiejêtnoœæ

dostrzegania 

przez 

dziec-

ko w sobie przejawów z³a, jako 

podstawowego 

zada-

nia 

na 

drodze 

do 

nawró-

cenia 

i zjednoczenia

mi³osiernym 

Bogiem.

W

ychowujemy 

do 

troski

w³asne 

sumienie 

oraz

w³asn¹ 

wra¿liwoœæ 

we-

wnêtrzn¹ na z³o i krzywdê.

Co 

by 

by³o 

gdybym 

spo-

tka³ 

Jezusa? 

Jak 

na 

mnie

by 

popatrzy³? 

Czego 

bym

siê przy nim wstydzi³ czyniæ?

Spotkanie 

Jezusem,

który 

patrzy 

na 

ciebie

mi³oœci¹. 

Nic 

w tobie

Go 

nie 

przera¿a, 

chce 

ci

pomóc.

Sumienie 

to 

g³os 

nas,

który 

da³ 

nam 

Bóg, 

by-

œmy 

wiedzieli, 

co 

jest

dobre 

co 

z³e.

Rachunek 

sumienia.

Ukazanie 

istoty 

ra-

chunku 

sumienia:

patrzenie 

na 

siebie

œwietle 

mi³oœci 

Boga

i wiêzi 

Nim.

W

yjaœnienie 

pojêcia

„wyrzuty 

sumienia” 

–

nasze 

serce, 

które

pragnie 

dobra, 

smuci

siê, 

gdy 

czynimy 

z³o.

Uczenie 

odpowiedzial-

noœci 

za 

swoje 

sumienie:

im 

bardziej 

nie 

chcemy

s³uchaæ 

g³osu 

sumienia

tym 

bardziej 

g³os 

staje

siê 

cichy

, niejako 

zamie-

ra w cz³owieku.

1. 

Uczeñ 

wie, 

co 

to

jest 

sumienie 

i rachu-

nek 

sumienia.

2. 

Uczeñ 

potrafi

dokonaæ 

rachunku

sumienia.

3. 

Uczeñ 

nie 

ukrywa

swoich 

grzechów

i pragnie 

patrzeæ 

na

nie 

œwietle 

mi³oœci

Jezusa.

Prosimy 

usilnie 

rodziców

, aby 

czêsto

mobilizowali 

dzieci 

do 

wieczornego

rachunku 

sumienia, 

wzajemnego

przeproszenia 

siê 

bliskich 

za 

wszel-

kie 

przykroœci 

oraz 

dziêkowania

Bogu 

za 

dar 

przebaczania 

i dobre

zdarzenia 

dnia.

Pytania 

rachunku 

sumienia 

mo¿na

wykorzystaæ 

wielkopostnych 

nabo-

¿eñstwach 

pokutnych: 

np. 

za 

ka¿dym

razem 

inn¹ 

czêœæ.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

35

36.

P

ROSZÊ

 J

EZUSA

 

O

 

PRZEBACZENIE

Szczery ¿al za grzechy i mocne postanowienie poprawy

Chcemy 

zapoznaæ 

dzieci

z potrzeb¹ ¿alu za grzechy i postanowieniem 

popra-

wy

.

W

ychowujemy 

do 

umie-

jêtnoœci 

dostrzegania

krzywdy

, j

akie 

czyni

nasze 

z³o 

i ¿a³owania 

za

nie 

oraz 

do 

œwiadomej

rezygnacji 

z czynienia

z³a.

Ludzie 

przepraszaj¹, 

pro-

sz¹ 

przebaczenie

i okazuj¹ 

wdziêcznoœæ

tym, 

którzy 

im 

wybaczaj¹.

Dlaczego niemo¿liwe jest przyjêcie 

sakramentu

pojednania 

bez 

¿alu 

za

grzechy 

i postanowienia

poprawy?

Dlaczego ja ¿a³ujê za grzechy?

 Pojêcie 

skruchy 

- ¿al

doskona³y 

i ¿al 

niedosko-

na³y

. Kiedy pamiêtamy

o mi³oœci 

Boga 

do 

nas, 

to

nasze 

serce 

¿a³uje 

„dosko-

nale”.

Kiedy 

cz³owiek 

czyni 

z³o

jego 

serce 

staje 

siê 

twarde

jak 

kamieñ 

i martwe. 

Aby

znów 

mog³o 

o¿yæ 

i ko-

chaæ 

trzeba 

je 

„skruszyæ”

przez ¿a³owanie swoich czynów

.

Ukazanie 

znaczenia

¿alu 

za 

grzechy 

i posta-

nowienia 

poprawy: 

jeœli

nie 

¿a³uje, 

to 

uwa¿am,

¿e 

postêpujê 

dobrze

i nie 

chcê 

przebaczenia.

 Uœwiadomienie, 

¿e

umieraj¹c 

na 

krzy¿u,

Jezus 

ukaza³ 

nam 

swoj¹

wielk¹ 

mi³oœæ. 

Nie

musimy 

siê 

ju¿ 

baæ

przyjœæ do Niego ze swoimi 

grzechami 

– 

On

ju¿ nas z nich wyzwoli³. Musimy tylko przyjœæ do Niego, wyznaæ je, ¿a³owaæ, ¿e oddalamy siê 

od 

Niego 

i niszczy-

my 

przyjaŸñ, 

pragn¹æ

przy 

Nim 

pozostaæ 

-

a On 

zg³adzi 

nasze

grzechy

.

Przypomnienie, ¿e krzy¿ Jezusa 

mówi 

nam

mi³oœci 

Boga: 

dopro-

wadzenie 

do 

modlitwy

skruchy

.

1. 

Uczeñ 

wie, 

co 

to

jest 

„skrucha”.

2. 

Potrafi 

wyjaœniæ 

na

czym 

polega 

„¿al

doskona³y” i „¿al niedoskona³y”.

3. 

Pragnie 

szczerze

¿a³owaæ 

za 

grzechy

i naprawdê 

chce 

siê

poprawiæ.

Mo¿na 

porozmawiaæ 

rodzicami,

czy w domu jest krzy¿, przed którym dzieci 

mog¹ 

siê 

modliæ.

W

arto wykorzystaæ modlitwê z pod-

rêcznika 

ze 

strony 

162 

czasie

nabo¿eñstwa drogi krzy¿owej w 

parafii.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

36

36

37.

W

YZNAJÊ

 J

EZUSOWI

 

MOJE

 

GRZECHY

I

 

PRZYJMUJÊ

 

ROZGRZESZENIE

Szczera spowiedŸ i rozgrzeszenie

Wprowadzamy 

prakty-

kowanie szczerej spowie- dzi.

W

ychowujemy 

do 

odwa¿-

nego i szczerego powierza- nia 

siê 

Jezusowi 

w sakra-

mencie 

pojednania.

Uczymy 

korzystania

formu³y 

spowiadania

siê 

zgodnie 

ze 

sposobem,

jaki 

podaj¹ 

„Obrzêdy

Pokuty”.

Co to znaczy „byæ praw- dziwym”? 

co 

znaczy

byæ 

„na 

niby”? 

Jak 

mo¿na

spowiadaæ 

siê 

na 

niby?

Co to jest szczeroœæ? Czy mo¿na 

kochaæ 

„nieszcze-

rze”? 

Dlaczego, 

gdy 

spo-

wiedŸ 

jest 

nieszczera, 

to

jest 

niewa¿na?

Pojêcie „rozgrzeszenia”.

Poszczególne 

etapy 

spo-

wiedzi 

– 

wyjaœnienie

znaczenia 

i objaœnienia

dotycz¹ce 

praktycznej

strony 

spowiedzi. 

(formu-

³a 

spowiedzi 

do 

nauczenia

na 

pamiêæ).

Ukazanie, 

¿e 

nie 

mo¿na

spowiadaæ 

siê 

„na

niby”, 

nieszczerze. 

Jeœli

nie 

jestem 

szczery

,

prawdziwy 

– 

to 

tak

jakbym 

nie 

ja 

siê 

spo-

wiada³, 

dlatego 

spo-

wiedŸ jest wtedy nie- wa¿na.

Rozproszenie 

lêków

i w¹tpliwoœci 

zwi¹za-

nych 

ze 

spowiedzi¹.

W

yjaœnienie poszcze-

gólnych 

etapów 

obrzêdu

sakramentu 

pokuty

i pojednania.

1. 

Uczeñ 

wie, 

jak

przebiega 

sakrament

pojednania

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

co 

znaczy 

„szcze-

roœæ” 

i „rozgrzesze-

nie”.

3. 

Pragnie 

wyznaæ

Jezusowi 

swoje 

grze-

chy 

bez 

ukrywania

ich.

Jeœli 

idziemy 

dzieæmi 

do 

koœcio³a,

aby 

tam 

sprawdziæ 

ich 

znajomoϾ

obrzêdu 

spowiedzi, 

warto 

zaprosiæ

wtedy do pomocy kogoœ z rodziców

.

Prosimy tak¿e rodziców

, aby w cza-

sie 

spowiedzi 

wielkopostnej 

przypro-

wadzili 

dzieci 

do 

koœcio³a 

i pomodlili

siê 

nimi 

intencji 

ich 

pierwszej

spowiedzi.

Budzimy 

potrzebê 

za-

doœæuczynienia 

Bogu

i bliŸniemu 

za 

pope³nione

z³o.

Kszta³tujemy postawê odpowiedzialnoœci 

za

w³asne 

b³êdy 

i podejmo-

wanie 

siê 

ich 

naprawie-

nia.

W

ychowujemy 

do

wdziêcznoœci 

za 

dar 

po-

jednania 

sakramencie

pokuty 

oraz 

do 

wiernoœci

podjêtym 

postanowie-

niom.

Dlaczego 

ksi¹dz 

zadaje

nam 

pokutê? 

Co 

ona 

ma

sprawiæ? 

Co 

siê 

stanie,

jeœli 

nie 

spe³nimy 

pokuty?

Co to znaczy „zadoœæ- uczyniæ”? Dlaczego to jest 

wa¿ne?

Historia 

Tomka 

i Romka

– 

zadoϾuczynienia

praktyce.

Przyk³ady 

jak 

mo¿e 

wy-

gl¹daæ wynagrodzenie wzglêdem 

Boga, 

innych

i nas 

samych.

Uœwiadomienie 

roli

pokuty 

i zadoœæuczy-

nienia.

W

yjaœnienie 

znaczenia

pokuty

.

Zadoœæuczyniæ 

to 

zna-

czy 

spróbowaæ 

napra-

wiæ 

w sobie 

to, 

co

zaniedba³em 

lub 

zepsu-

³em i wynagrodziæ Bogu 

i bliŸnim. 

To

droga, 

która 

prowadzi

od 

z³a 

do 

dobra, 

od

nienawiœci 

i lêku 

do

mi³oœci.

1. 

Uczeñ 

wie, 

dlacze-

go 

ksi¹dz 

zadaje

pokutê.

2. 

Potrafi 

wyjaœniæ,

co 

znaczy 

s³owo

zadoœæuczynienie. Potrafi 

wymieniæ

wszystkie 

czynnoœci

spowiadaj¹cego 

siê

i czêœci 

sakramentu

pokuty

.

3. 

Pragnie 

naprawiaæ

swoje b³êdy i zadoœæ- czyniæ 

Bogu 

i bliŸ-

nim.

Dzieci 

lubi¹ 

wys³uchaæ 

opowiadania

drugi 

raz, 

dlatego 

warto 

domu

przeczytaæ 

nimi 

tekst 

podrêcznika

„Przeczytajmy 

razem!” 

i porozma-

wiaæ 

jeszcze 

raz 

zadoϾuczynieniu.

Dziecko 

na 

pewno 

bêdzie 

mog³o

bardziej 

osobiœcie 

mówiæ 

tych

sprawach 

bliskimi 

ni¿ 

na

 lekcji

w œrodowisku klasy

.

Na 

pocz¹tku 

nabo¿eñstwa 

Drogi

Krzy¿owej 

zapowiadamy

, ¿e 

ofiaruje-

my 

tê 

modlitwê 

jako 

zadoϾuczynie-

nie 

Bogu 

za 

nasze 

zaniedbania 

w³a-

œnie 

modlitwie 

porannej 

oraz 

wie-

czornej 

i postanawiamy 

poprawê.

38.

P

ROSZÊ

 J

EZUSA

 

O

 

POMOC

 

W

 

NAPRAWIENIU

 

Z£A

Zadoœæuczynienie Bogu 

i bliŸniemu

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

37

J

EZUS

 

OFIARUJE

 

SIEBIE

 

ZA

 

NAS

 – O

STANIA

W

IECZERZA

39.

Ukazujemy 

znaczenie

œmierci 

Jezusa. 

Przygoto-

wujemy 

do 

nale¿ytego

prze¿ycia 

W

ielkiego

Pi¹tku.

W

ychowujemy 

do 

posza-

nowania krzy¿a i g³êbsze- go 

rozumienia 

sensu

œmierci 

Jezusa.

Ukazujemy 

znaczenie

daru 

i ofiarowania 

wska-

zuj¹c 

na 

Jezusa, 

który

podczas 

Ostatniej 

W

ie-

czerzy 

staje 

siê 

darem

Boga 

dla 

cz³owieka.

W

ychowujemy 

do 

umi³o-

wania 

Eucharystii.

Co to znaczy ofiarowaæ? Dlaczego dajemy innym dary? 

Jaki 

dar 

jest 

mi³y

,

jaki 

niemi³y? 

Co 

mo¿na

ofiarowaæ 

Bogu? 

Jak

zmienia 

siê 

wartoœæ 

rze-

czy 

ofiarowanej 

Bogu?

Ostatnia 

W

ieczerza 

–

Jezus 

da³ 

nam 

wtedy

samego 

siebie. 

Pozosta³

nami 

pod 

postaci¹ 

chle-

ba 

i wina, 

i ofiarowa³

siebie 

za 

nas 

na 

krzy¿u.

Mo¿na 

wspomnieæ 

o li-

tur

gii 

i symbolach 

W

iel-

kiego 

Czwartku.

Ukazanie 

znaczenia

daru 

otrzymanego 

od

Boga, 

którym 

s¹ 

sakra-

menty

, a

 szczególnie

Eucharystia 

oraz 

pro-

wadzenie 

do 

radosnego

obdarowywania 

innych

mi³oœci¹.

1. Uczeñ wie, ¿e w czasie 

Ostatniej 

W

ie-

czerzy 

Jezus 

ofiaro-

wa³ 

siebie 

za 

nas 

i da³

nam 

swoje 

Cia³o

i Krew 

na 

pokarm,

który daje ¿ycie wieczne.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

dlaczego 

ludzie 

obda-

rowuj¹ 

siê 

nawzajem.

3. Pragnie ofiarowy- waæ 

swoje 

dary 

Bogu

i przyjmowaæ 

Jezusa

Eucharystii.

Prosimy rodziców

, aby

, w czasie

Eucharystii, 

zwracali 

uwagê 

dzieci 

na

s³owa 

przeistoczenia, 

moment,

którym 

Jezus 

ofiaruje 

nam 

swoje

Cia³o 

i Krew 

jako 

pokarm.

40.

Dlaczego 

¿egnamy 

siê

znakiem 

krzy¿a? 

Co 

on

znaczy?

Opowieœæ 

mêce 

i œmier-

ci 

Jezusa

Dlaczego 

ludzie 

zabili

Jezusa? 

Co 

da³ 

nam 

Jezus

przez 

swoj¹ 

œmieræ? 

Oka-

za³ 

mi³oœæ, 

zbawi³ 

(ocali³

¿ycie 

Bo¿e 

nas, 

czyli

przyjaŸñ 

Bogiem)

i zmartwychwsta³, 

daj¹c

nam 

¿ycie 

wieczne.

Mo¿na 

nawi¹zaæ 

do 

litur-

gii 

W

ielkiego 

Pi¹tku:

dzieñ 

którym 

adoruje-

my 

krzy¿, 

tabernakulum

jest 

puste, 

nie 

ma 

Mszy

œwiêtej.

Ukazanie 

prawdy

, ¿e

Jezus wybawia nas od grzechu przez swoj¹ œmieræ 

na 

krzy¿u.

Podkreœlenie 

znaczenia

krzy¿a, 

jako 

znaku

naszej 

nadziei 

na 

¿ycie

wieczne.

1. 

Uczeñ 

wie, 

dlacze-

go 

krzy¿ 

jest 

tak

wa¿nym 

znakiem 

dla

chrzeœcijan.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

czego 

pami¹tkê 

ob-

chodzimy 

W

ielki

Pi¹tek.

3. 

Pragnie 

bardziej

mi³owaæ 

Jezusa

i szanowaæ krzy¿ – Jego 

znak.

Prosimy 

rodziców

, by 

zabrali 

dzieci

na 

nabo¿eñstwo 

Drogi 

Krzy¿owej

(najlepiej 

przeznaczon¹ 

dla 

dzieci,

jeœli 

tak 

jest 

odprawiana). 

W

ielki

Pi¹tek 

rodzice 

powinni 

zabraæ 

dzieci

na 

krótk¹ 

adoracjê 

krzy¿a.

J

EZUS

 

ODDAJE

 

SWOJE

 

¯YCIE

 

ZA

 

NAS

W

IELKI

 P

I¥TEK

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

38

38

41.

J

EZUS

 

OFIARUJE

 

SIEBIE

 

ZA

 

NAS

 – E

UCHARYSTIA

Ukazujemy sposoby obec- noœci 

Jezusa 

czasie

Eucharystii.

W

ychowujemy 

do 

przyj-

mowania 

Komunii

szacunkiem 

i mi³oœci¹.

Dlaczego 

ludzie 

musz¹

jeœæ? 

Co 

by 

by³o 

gdyby 

nie

jedli? Dlaczego Bóg daje nam 

chleb? 

Co 

siê 

dzieje

gdy go nie chcemy jeϾ?

Pokarm Bo¿y daje si³y by chodziæ 

Bo¿ymi 

drogami.

W

yjaœniamy 

tekst 

przeisto-

czenia.

Jezus w czasie Mszy Œwiê- tej 

obecny 

jest 

osobie

kap³ana, 

miedzy 

nami

przede 

wszystkim 

pod

postaci¹ 

chleba 

i wina

które 

staj¹ 

siê 

Jego 

Cia³em

i Krwi¹.

Ukazanie 

roli 

Euchary-

stii 

naszym 

¿yciu.

W

yjaœnienie 

gestu

i s³ów 

przeistoczenia.

Utrwalenie 

wiadomoœci

Eucharystii.

Pouczenie, 

jak 

zacho-

wujemy 

siê 

podczas

przystêpowania 

do

Komunii 

œwiêtej.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

pokarm Bo¿y utrzy- muje 

nas 

¿ycie

Bo¿e 

(przyjaŸñ

Bogiem).

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

jaki 

sposób 

obecny

jest 

Jezus 

czasie

Eucharystii. 

W

ie, 

jak

zachowaæ 

siê 

podczas

przystêpowania 

do

Komunii 

œwiêtej.

3. 

Pragnie 

przyjmo-

waæ 

Jezusa 

w Eucha-

rystii.

Zachêcamy rodziców

, by rozmawiali

dzieæmi 

znaczeniu 

Eucharystii

ich 

¿yciu 

oraz 

by 

umo¿liwiali

dzieciom 

pe³ne 

uczestnictwo 

we

Mszy œwiêtej przez przyjêcie Komu- nii 

œwiêtej.

42.

J

EZUS

 

DLA

 

NAS

 

ZWYCIʯA

 

ŒMIERÆ

 –

A

LLELUJA

!

Ukazujemy 

tajemnicê

zmartwychwstania 

Jezusa

Uœwiadamiamy

, ¿e 

zosta-

liœmy 

stworzeni 

nie 

dla

œmierci, 

ale 

dla 

¿ycia.

W

ychowujemy do ufnoœci

i wiary 

zmartwychwsta-

nie.

Opowieœæ o zmartwych- wstaniu 

Jezusa.

Co to znaczy zmartwych- wstaæ?

Jezus zwyciê¿a œmieræ przez 

zmartwychwstanie,

ciemnoœæ 

przez 

œwiat³o,

smutek 

przez 

radoϾ.

Przez 

chrzest 

my 

tak¿e

mamy 

udzia³ 

zmar-

twychwstaniu 

Jezusa.

W

yjaœnienie, 

czym 

jest

zmartwychwstanie. Ukazanie, 

¿e 

cz³owiek

jest stworzony dla ¿ycia, 

nie 

dla 

œmierci.

Uœwiadomienie, 

¿e 

my

te¿ 

zmartwychwstanie-

my 

do 

nowego 

¿ycia.

Nie 

musimy 

baæ 

siê

œmierci, 

bo 

po 

drugiej

stronie 

jest 

Jezus, 

który

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

wyznajemy 

wiarê

w zmartwychwstanie Chrystusa 

i nasze;

wie co oznacza „Pas- cha³”.

2. 

Potrafi 

wyjaœniæ

s³owo 

„zmartwych-

wstaæ”.

3. 

Coraz 

bardziej

pragnie 

ufaæ 

Jezuso-

wi 

i ¿yæ 

razem 

z Nim

Prosimy rodziców

, by w okresie œwi¹t

wielkanocnych 

wyjaœniali 

dzieciom

znaczenie 

poszczególnych 

symboli,

ukazuj¹c 

ich 

sens 

Chrystusie 

zmar-

twychwsta³ym. Przy innych okazjach (chrzest, 

pogrzeb) 

niech 

zwracaj¹

uwagê 

dzieci 

na 

obecnoœæ 

Pascha³u,

jako 

znaku 

obecnoœci 

poœród 

nas

Jezusa 

zmartwychwsta³ego.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

39

Liturgia 

i symbolika

W

igilii 

Paschalnej: 

œwia-

t³o 

Pascha³u, 

woda

Chrztu, 

radoœæ, 

przystro-

jony 

kwiatami 

o³tarz,

z³oty 

kolor 

szat.

43.

VI. 

JEZUS 

¯YJE 

WŒRÓD 

NAS 

I DAJE 

NAM 

SIEBIE

– 

O

KRES

 W

IELKANOCNY

 – 

A oto Ja jestem z 

wami przez wszystkie dni, 

a¿ do skoñczenia œwiata 

(Mt 28, 20b)

C

IESZYMY

 

SIÊ

 J

EZUSEM

 

ZMAR

-

TWYCHWS£AY

M

Zapoznajemy ze znacze- niem

 £amania 

Chleba

jako 

znaku 

obecnoœci

Jezusa 

zmartwych-

wsta³ego.

Kszta³tujemy postawê radoœci 

uczestniczenia

w Uczcie eucharystycznej z Jezusem zmartwych- wsta³ym.

Perykopa 

uczniach

zd¹¿aj¹cych 

do 

Emaus:

posi³ek 

uczniów 

ze 

zmar-

twychwsta³ym 

Jezusem.

Posi³ki 

jako 

œwiêtowanie.

Uczta 

eucharystyczna

jako 

œwiêtowanie 

ze

zmartwychwsta³ym Jezusem.

Prowadzenie 

wierze

do 

odkrycia 

obecnoœci

Jezusa 

zmartwychwsta-

³ego 

Uczcie 

euchary-

stycznej 

znaku 

£a-

mania 

Chleba.

Wspomaganie w moty- wowaniu 

uczestnicze-

nia we Mszy œwiêtej jako 

spotkaniu 

ze

zmartwychwsta³ym Jezusem.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Eucharystia 

jest 

uczt¹

Jezusem 

zmar-

twychwsta³ym. 2. 

Potrafi 

opowie-

dzieæ, 

jak 

œwiêtuje

siê 

uczty 

i ucztê

Eucharystyczn¹. 3. 

Raduje 

siê 

ze

spotkania 

Jezusem

zmartwychwsta³ym na 

Eucharystii.

Prosimy ksiêdza (oczywiœcie, 

o ile to

jest mo¿liwe), aby podczas Mszy œwiêtej 

dla 

dzieci 

zaprosi³ 

je 

na 

czas

litur

gii 

eucharystycznej 

blisko 

do

o³tarza.

Zachêcamy rodziców

, aby przypro-

wadzali 

dzieci 

do 

koœcio³a, 

szczegól-

nie 

niedziele 

i œwiêta.

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

wartoœci

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

czeka, 

by 

nas 

obdarzyæ

wiecznym 

i piêknym

¿yciem.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

40

40

44.

45.

Kszta³tujemy 

œwiadomoœæ

tradycji 

apostolskiej

Koœcio³a.

Zapoznajemy 

prawd¹,

¿e Jezus przekaza³ w³adzê odpuszczania 

grzechów

Aposto³om 

i ich 

nastêp-

com.

Umacniamy 

wiarê

w przebaczenie grzechów w 

sakramencie 

pokuty 

i

pojednania 

moc¹ 

dan¹ 

od

Boga.

Jezus 

ma 

w³adzê 

odpusz-

czania 

grzechów

.

 Jezus 

przekazuje 

w³adzê

odpuszczania 

grzechów

Aposto³om 

i ich 

nastêp-

com, 

biskupom.

Kap³an 

ma 

w³adzê 

od-

puszczania 

grzechów

imieniu 

Jezusa 

Chry-

stusa 

sakramencie

pojednania.

Przypomnienie uczniom 

sceny 

uzdro-

wienia 

paralityka, 

jako

znaku 

w³adzy 

odpusz-

czania 

grzechów 

przez

Jezusa.

Zapoznanie 

prawd¹

przekazaniu 

przez

Jezusa 

Chrystusa 

w³a-

dzy 

odpuszczania

grzechów 

Koœciele.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Jezus przekaza³ w³a- dzê 

odpuszczania

grzechów 

Aposto³om

i ich 

nastêpcom.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

kogo 

widzi 

i s³yszy 

w

sakramencie 

pojedna-

nia, 

Kto 

odpuszcza

grzechy

.

3.

 W

ierzy 

prawdê

 o 

odpuszczeniu

grzechów 

Koœciele.

Prosimy rodziców

, aby praktykowali

dzieckiem 

refleksjê 

– 

wieczorny

rachunek 

sumienia 

– 

nad 

minionym

dniem, 

ucz¹c 

przepraszaæ 

Boga 

za

z³o.

W

IERZYMY

¯E

 J

EZUS

 

PRZEKAZA£

A

POSTO

£O

M

 

DAR

 

ODPUSZCZANIA

GRZECHÓW

P

RZYJMUJEMY

 

OD

 J

EZUSA

DAR

 

PRZEBACZENIA

Uœwiadamiamy 

znaczenie

proœby 

przebaczenie

oraz 

potrzebê 

wdziêczno-

œci 

za 

dar 

pojednania

odniesieniu 

do 

Boga

i ludzi.

Pomagamy 

zwracaniu

siê 

do 

Jezusa 

Chrystusa

proœb¹ 

mi³osierdzie

oraz 

wyra¿aniu

wdziêcznoœci 

wobec 

Ojca

za 

zbawcze 

czyny 

wyzwo-

lenia 

cz³owieka 

grzechu

i œmierci.

Ludzie 

przepraszaj¹,

prosz¹ 

przebaczenie

i okazuj¹ 

wdziêcznoœæ

tym, którzy im wybacza- j¹.

Jezus wybacza Piotrowi jego 

s³aboœæ 

i zdradê.

Nam 

tak¿e 

Jezus 

zawsze

gotowy 

jest 

przebaczyæ

nasze 

„zdrady”.

Wdra¿anie 

uczniów 

do

gestów 

pojednania

i przebaczenia.

Zachêcanie 

do 

proœby

przebaczenie 

Boga

i ludzi 

oraz 

do 

okazy-

wania 

wdziêcznoœci

wobec 

Boga 

za 

dar

pojednania.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Jezus zmartwych- wsta³y 

przebaczy³

Piotrowi 

zdradê 

i ¿e

nam 

przebacza 

grze-

chy 

sakramencie

pokuty 

i pojednania.

2. 

Potrafi 

przeprosiæ

i dziêkowaæ 

za 

dar

przebaczenia.

3. 

Uczeñ, 

gdy 

zawini,

chce 

przepraszaæ 

jak

Piotr 

i prosiæ 

wyba-

czenie.

Prosimy rodziców

, aby przeczytali

dzieckiem 

tekst: 

„Przeczytajmy

razem!” 

i zachêcili 

dziecko, 

by 

pod-

czas 

wieczornej 

modlitwy 

zastanowi-

³o 

siê, 

czy 

nie 

powinno 

prosiæ 

Boga

i ludzi 

przebaczenie 

oraz 

by 

po-

dziêkowa³o 

Jezusowi 

za 

dar 

przeba-

czenia, 

który 

otrzyma³o 

lub 

otrzyma

sakramencie 

pokuty 

i pojednania.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

41

J

EZUS

 

ZMARTWYCHWST

A£Y

SPOTYKA

 

SIÊ

 

Z

 

NAMI

47.

48.

Prosimy rodziców o przeczytanie z 

dzieckiem 

tekstu 

„Przeczytajmy

ra

zem!” 

oraz 

przypominanie, 

aby

czasie 

przeistoczenia 

przyjê³o

w³aœciw¹ 

po

stawê 

szacunku, 

patrzy³o

wiar¹ 

na 

Hostiê 

oraz 

Kielich 

i my-

œla³o 

Jezusie 

obecnym 

wœród 

nas.

Umacniamy 

wiarê

spotkanie 

ze 

zmar-

twychwsta³ym 

Jezusem

Koœciele.

Utwierdzamy 

pragnie-

niu 

bycia 

przyjacielem

Jezusa.

Naszym 

W

ieczernikiem

(miejscem 

spotkania 

ze

zmartwychwsta³ym 

Jezu-

sem) 

jest 

Eucharystia.

Powtórzenie: Jezus spotyka siê 

ze 

swoimi 

przyjació³mi

w domu Bo¿ym, w 

s³owie 

Bo¿ym 

i w 

zna-

kach 

sakramentalnych.

Utrwalenie 

prawdy

spotkaniu 

Jezusa

zmartwychwsta³ego z 

nami 

(Jego 

przyja-

ció³mi). 

Przypomnie-

nie 

sposobów 

obecno-

œci 

Jezusa 

swoim

Koœciele.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

spotyka 

siê 

ze 

zmar-

twychwsta³ym 

Jezu-

sem 

podczas 

Eucha-

rystii 

(jak 

uczniowie

w

 W

ieczerniku).

2. 

Potrafi 

powiedzieæ,

czym 

Jezus 

obdaro-

wuje 

nas 

podczas

Eucharystii.

3. W

ierzy w spotka-

nie 

ze 

zmartwych-

wsta³ym 

Jezusem 

na

wspólnej 

modlitwie

i w 

znakach 

sakra-

mentalnych.

J

EZUS

 

DAJE

 

NAM

 

SIEBIE

 

W

 E

UCHARYSTII

Wprowadzamy 

pe³ne

uczestnictwo 

Euchary-

stii. 

Kszta³tujemy 

odpo-

wiednie 

postawy

.

Bezpoœrednie przygoto- wanie do przyjêcia Ko- munii 

œwiêtej.

Post 

eucharystyczny

,

postawa 

i zachowanie

czasie 

przyjmowania

Komunii 

œwiêtej.

Znaczenie 

gestów 

i sprzê-

tów 

u¿ywanych 

podczas

Eucharystii: 

o³tarz 

i poca-

³unek 

o³tarza, 

bia³y 

obrus,

krzy¿, 

zapalona 

œwieca.

Uczenie 

sposobu 

przyj-

mowania 

Komunii

œwiêtej.

W

yjaœnienie, 

czym 

jest

poca³owanie 

przez

kap³ana 

o³tarza, 

co

oznacza 

bia³y 

obrus,

krzy¿ 

na 

o³tarzu 

i zapa-

lona 

œwieca.

1. 

Uczeñ 

wie, 

co 

to

jest 

post 

euchary-

styczny

.

2. 

Uczeñ 

potrafi

godnie przyj¹æ Ko- muniê 

œwiêt¹.

3. 

Uczeñ 

chce 

œwia-

domie 

i czynnie

uczestniczyæ 

spo-

sób 

pe³ny 

Eucha-

rystii.

domu 

wraz 

rodzicami 

dzieci

powinny 

przeæwiczyæ 

odpowiednie

zachowanie siê w czasie przyjmowa- nia 

Komunii 

œwiêtej. 

Niech 

tak¿e

zapoznaj¹ 

siê 

tekstem 

„Przeczytaj-

my 

razem!”.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

42

42

J

EZUS

 

CZYNI

 

NAS

 K

OŒCIO£EM

 – U

ROCZY

-

STOή

 Z

ES£ANIA

 D

UCHA

 Œ

WIÊTEGO

49.

Utrwalamy wiarê w dzia- ³anie 

Ducha 

Œwiêtego

Koœciele.

Przybli¿amy 

treœæ 

piêciu

przykazañ 

koœcielnych.

Przygotowujemy 

do 

w³a-

œciwego 

prze¿ywania

uroczystoœci 

Wniebowst¹-

pienia 

i Zes³ania 

Ducha

Œwiêtego.

Wniebowst¹pienie 

i Ze-

s³anie 

Ducha 

Œwiêtego.

Zebranie 

ludzie 

Koœcie-

le przez Ducha Œwiêtego – 

Koœció³ 

jako 

wspólnota,

któr¹ 

Jezus 

ci¹gle 

na

nowo 

moc¹ 

Ducha 

Œwiê-

tego 

jednoczy

.

Koœció³ 

jako 

dom 

modli-

twy

.

Przypomnienie o 

uczestnictwie 

we

Mszy 

œwiêtej 

uroczy-

stoœæ 

Wniebowst¹pie-

nia 

i Zes³ania 

Ducha

Œwiêtego.

W

yjaœnienie 

istoty

dzia³ania 

Ducha 

Œwiê-

tego.

Uczenie 

opartego 

na

wierze 

odkrywania

obecnoœci 

i zbawczego

dzia³ania 

zmartwych-

wsta³ego 

Jezusa 

i Du-

cha 

Œwiêtego.

1. 

Uczeñ 

wie, 

kiedy

piszemy 

s³owo 

KO-

ŒCIÓ£ 

ma³¹, 

kiedy

wielk¹ 

liter¹.

2. 

Potrafi 

odró¿niæ

obraz 

(wicher

, ogieñ)

od 

rzeczywistoœci

dzia³ania 

Ducha

Œwiêtego. 

Zna 

pojê-

cie 

Koœcio³a 

– 

ludzie

zgromadzeni 

wed³ug

planu 

Boga 

Ojca

przez 

Jezusa 

Chrystu-

sa, 

dziêki 

Duchowi

Œwiêtemu.

3. 

Uczeñ 

wierzy

dzia³anie 

Ducha

Œwiêtego.

Prosimy

, aby 

dzieci 

wspólnie 

rodzi-

cami 

przygotowa³y 

odœwiêtnie 

dom

na 

uroczystoœæ 

Zes³ania 

Ducha 

Œwiê-

tego, 

aby 

wspólnie 

rodzicami

uczestniczy³y 

we 

Mszy 

œwiêtej

œwiêto 

Wniebowst¹pienia 

i Zes³a-

nia 

Ducha 

Œwiêtego.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

43

VII. 

ZAPRASZAMY 

JEZUSA 

DO 

SIEBIE

Oto „stojê u drzwi i ko³aczê”: jeœli kto „pos³yszy mój g³os” i 

„drzwi otworzy”, wejdê do niego i bêdê 

z nim wieczerza³, a on ze

 Mn¹ (Ap 

3, 

20)

Cele

katechetyczne

Tr

eœci

Zadania

nauczyciela

religii

Przewidywane

osi¹gniêcia 

ucznia:

1. 

W

iedza 

– 

co 

uczeñ 

wie?

2. 

Umiejêtnoœci 

– 

co

uczeñ 

potrafi?

3.

Interioryzacja 

wartoœci

– 

co 

uczeñ 

ceni?

Temat jednostki lekcyjnej

Lp.

Wspó³praca 

rodzin¹

 i 

parafi¹

J

ESTEŒMY

 

DZIECMI

 B

O¯YMI

Chrzest

50.

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa 

Koœciele.

Ukazujemy 

chrzest

œwiêty 

jako 

niezatarte

znamiê 

przynale¿noœci

do 

Jezusa 

Chrystusa.

Kszta³tujemy postawꠜwiadomego 

dzieciêctwa

Bo¿ego.

Rodzice 

zaprosili 

Jezusa

do mojego ¿ycia przez chrzest.

Przyrzeczenia 

chrzciel-

ne 

i wyznanie 

wiary

.

Przybli¿anie 

rzeczywi-

stoœci 

sakramentalnej

chrztu 

œwiêtego.

Zapoznanie 

owocami

chrztu 

œwiêtego.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

rodzice 

przez 

chrzest

zaprosili 

Pana 

Jezusa

do jego ¿ycia.

2. 

Uczeñ 

potrafi

ogólnie 

powiedzieæ

przyrzeczeniach

chrztu 

i wyznaniu

wiary

.

3. 

Uczeñ 

chce 

sam

podj¹æ 

zobowi¹zania

wynikaj¹ce 

chrztu

œwiêtego.

Pragniemy 

pomóc 

dziecku 

¿yæ 

rów-

nie¿ 

domu 

rodzinnym 

tematyk

¹

Orêdzia 

chrzcielnego. 

Pod 

tym 

k¹tem

planujemy 

dalsze 

dzia³anie. 

Rozdaje-

my 

dzieciom 

kartki 

tekstem 

modli-

twy: „Chwa³a Ojcu i Synowi, i Du- chowi 

Œwiêtemu”. 

Tekst 

modlitwy

dzieci 

przyozdobi¹ 

i umieszcz¹ 

na

widocznym 

miejscu 

(w 

k¹ciku 

religij-

nym 

dziecka). 

Zachêcamy 

je 

do 

tego,

aby 

s³owami 

powy¿szej 

modlitwy

codziennie 

chwali³y 

Boga 

i dziêkowa-

³y 

Mu 

za 

dar 

chrztu. 

Staramy 

siê

budziæ 

dzieciach 

wdziêcznoœæ 

dla

rodziców 

za 

ich 

troskê 

nie 

tylko

materialne 

sprawy 

dziecka, 

ale 

tak¿e

o jego wychowanie 

i religijny wzrost.

Dlatego 

mówimy 

dzieciom, 

aby 

po

powrocie 

do 

domu 

podziêkowa³y

swoim 

rodzicom 

za 

to, 

¿e 

poprosili 

dla

nich 

chrzest. 

Podziêkowanie 

to

mo¿na 

zwi¹zaæ 

wieczorn¹ 

modlitw¹

lub 

wspólnym 

posi³kiem 

ca³ej 

rodziny

.

Zachêcamy 

rodziców 

do 

przeczytania

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczytajmy

razem!”.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

44

44

51.

52.

C

HCEMY

 

Z

 P

ANEM

 J

EZUSEM

 

ZWYCIʯAÆ

GRZECH

Pokuta i pojednanie

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

Uœwiadamiamy

, ¿e 

sakra-

ment 

pokuty 

i pojednania

jest 

aktem 

nawrócenia

i zaproszenia 

Jezusa 

do

naszego 

¿ycia.

Kszta³tujemy 

odpowied-

nie 

postawy 

religijno-

moralne zwi¹zane z przyj- mowaniem 

sakramentu

pokuty 

jako 

nawróceniem

i odnawianiem 

¿ycia

w przyjaŸni z Jezusem.

Spotkanie 

Zacheusza

Jezusem: 

nawrócenie

Zacheusza.

Owoce nawrócenia Za- cheusza.

Sakrament 

pokuty 

i po-

jednania 

jako 

zaproszenie

Jezusa, 

aby 

pomaga³ 

nam

pokonywaæ 

s³aboœci

i grzechy

.

Wspomaganie 

posta-

wie 

ci¹g³ego 

nawraca-

nia 

siê.

Zachêcanie 

do 

czêstego

przyjmowania 

sakra-

mentu 

pokuty 

i pojed-

nania.

1. 

Uczeñ 

zna 

historiê

Zacheusza.

2. 

Potrafi 

opowie-

dzieæ 

na 

czym 

pole-

ga³o 

nawrócenie

Zacheusza.

3. 

Chce 

nawracaæ 

siê

i czêsto 

korzystaæ

sakramentu 

pokuty

i pojednania.

Zapraszamy 

najbli¿szych 

rodzinie

do 

zaanga¿owania 

siê 

przygotowy-

wanie 

do 

sakramentu 

pokuty 

i pojed-

nania, 

który 

jest 

wielkim 

darem.

Pomaga 

on 

pokonywaæ 

s³aboœci

i grzechy

.

Zachêcamy rodziców do przeczyta- nia 

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczy-

tajmy 

razem!” 

ze 

strony 

219 

pod-

rêcznika 

ucznia.

P

OWIERZAMY

 P

ANU

 J

EZUSOWI

 

CHORYCH

 

I

CIERPI¥CYCH

Namaszczenie chorych

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

Ukazujemy 

namaszczenie

chorych 

jako 

zaproszenie

Jezusa 

przez 

cierpi¹cych.

Kszta³tujemy 

postawy

modlitwy za chorych i zaufania 

Jezusowi

cierpieniu.

Spotkanie 

Jezusem

chorego 

na 

tr¹d 

– 

Pe³ne

mi³oœci 

uzdrowienie

chorego.

W

arunki 

i owoce 

przyj-

mowania 

sakramentu

namaszczenia 

chorych.

Zaufanie 

Bogu 

nawet

czasie 

cierpienia.

Przybli¿enie 

rzeczywi-

stoœci 

dzia³ania 

Boga

sakramencie 

na-

maszczenia 

chorych.

Pomaganie 

przyjmo-

waniu 

cierpienia 

bli-

skich 

i swojego 

wia-

r¹, ¿e Bóg wie najle- piej, 

co 

dla 

nas 

dobre.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

Jezus 

wzmacnia

cierpi¹cych 

sakra-

mencie 

namaszczenia

chorych.

2. 

Potrafi 

wymieniæ

sakrament 

namasz-

czenia 

chorych, 

jako

dzia³anie 

Jezusa

znakach 

sakramen-

talnych.

3. 

Chce 

modliæ 

siê

ufnoœci¹ 

za 

cho-

rych.

Prosimy 

rodziców

, by 

przy 

wspólnym

wieczornym 

pacierzu 

pomodlili 

siê

wraz 

dzieæmi 

za 

chorych 

najbli¿-

szej 

rodziny 

lub 

chorych 

s¹siadów

.

Zachêcamy 

do 

odwiedzenia 

chorych

domu 

lub 

szpitalu.

Zachêcamy 

rodziców 

do 

przeczytania

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczytajmy

razem!” 

na 

stronie 

224 

podrêcznika

ucznia.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

45

53.

54.

P

RAGNIEMY

 

BYÆ

 

ŒWIADKAMI

 P

ANA

 J

EZUSA

Bierzmowanie

Prosimy rodziców

, by porozmawiali

dzieæmi 

na 

temat 

obecnoœci 

i roli

Ducha Œwiêtego w Koœciele i Jego darów

. T

roszczymy 

siê, 

by 

uroczy-

stoœæ 

Zes³ania 

Ducha 

Œwiêtego 

przy-

ozdobiæ 

dom 

zielonymi 

ga³¹zkami.

Zachêcamy rodziców do przeczyta- nia 

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczy-

tajmy 

razem!” 

– 

strona 

228 

podrêcz-

nika 

ucznia.

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

Ukazujemy 

bierzmowanie

jako 

dojrza³e 

przyjêcie

darów 

Ducha 

Œwiêtego.

Kszta³tujemy postawê otwarcia 

siê 

na 

dzia³anie

Ducha 

Œwiêtego 

i budzi-

my 

pragnienie 

dojrza³oœci

chrzeœcijañskiej.

W³o¿enie r¹k, czyli bierz- mowanie 

wiernych

Samarii.

Obrazy Ducha Œwiêtego.

Dzia³anie 

Ducha 

Œwiête-

go 

przez 

sakrament 

bierz-

mowania.

Dary Ducha Œwiêtego.

Przybli¿anie 

rzeczywi-

stoœci 

dzia³ania 

Ducha

Œwiêtego 

sakramen-

cie 

bierzmowania.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

sakramencie 

bierz-

mowania 

przyjmuje-

my dary Ducha Œwiê- tego, aby dojrzale wyznawaæ 

wiarê.

2. 

Uczeñ 

potrafi

powiedzieæ 

(przyk³a-

dy), 

jak 

dzia³a 

Duch

Œwiêty i porównaæ jego 

dzia³anie 

do

obrazów 

wichru,

ognia, 

go³êbicy

.

3. 

Uczeñ 

pragnie

kiedyœ 

przyj¹æ 

sakra-

ment 

bierzmowania

i ju¿ 

teraz 

modliæ 

siê

do 

Ducha 

Œwiêtego.

P

OWIERZAMY

 P

ANU

 J

EZUSOWI

NASZ¥

 

RODZINÊ

Ma³¿eñstwo

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

Ukazujemy 

ma³¿eñstwo

jako 

zaproszenie 

Pana

Jezusa 

przez 

ma³¿onków

do 

ich 

¿ycia 

wspólnego

rodzinie.

Kszta³tujemy 

œwiadomoœæ

znaczenia 

sakramentu

ma³¿eñstwa 

i obecnoœci

Pana 

Jezusa 

¿yciu

rodziców 

i rodziny

.

Jezus 

czyni 

cud 

na 

weselu

Kanie 

Galilejskiej.

Co 

to 

jest 

sakrament

ma³¿eñstwa.

Po 

co 

nam 

rodzina: 

Pan

Jezus chce, abyœmy byli szczêœliwi 

trwa³ej 

ro-

dzinie.

Przybli¿enie 

rzeczywi-

stoœci 

sakramentalnoœci

zwi¹zku 

rodziców

.

Budzenie 

œwiadomoœci

œwiêtoœci 

i nierozerwal-

noœci 

zwi¹zku 

ma³¿eñ-

skiego.

1. 

Uczeñ 

wie, 

¿e

dwoje 

ludzi 

zak³ada-

j¹c 

rodzinê 

zaprasza

Pana 

Jezusa 

sakra-

mencie 

ma³¿eñstwa.

2. 

Uczeñ 

potrafi

opowiedzieæ, 

co

ludzie 

sakramencie

ma³¿eñstwa 

przyrze-

kaj¹.

3. 

Uczeñ 

chce 

modliæ

siê 

za 

swoj¹ 

rodzinê.

Zachêcamy 

rodziców

, by 

pokazali

swe 

zdjêcia 

œlubne 

i opowiedzieli

dzieciom 

prze¿yciach 

i okoliczno-

œciach 

zwi¹zanych 

przyjêciem

sakramentu 

ma³¿eñstwa, 

tak¿e

weselu 

i k³opotach, 

które 

byæ 

mo¿e

wyst¹pi³y

. Prosimy 

modlitwê 

za

w³asn¹ 

rodzinê 

– 

za 

mamê, 

tatê,

rodzeñstwo.

Zachêcamy 

rodziców 

do 

przeczytania

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczytajmy

razem!” 

– 

podrêcznik 

ucznia 

strona

230 

i 231.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

46

46

55.

56.

P

ROSIMY

 P

ANA

 J

EZUSA

 

O

 

DOBRYCH

KAP£ANÓW

Sakrament œwiêceñ

Prosimy rodziców

, by przy okazji

œwi¹t, 

imienin, 

rocznicy 

œwiêceñ

i W

ielkiego 

Czwartku 

z³o¿yli 

kap³a-

nom 

¿yczenia 

i modlili 

siê 

za 

ksiê¿y

parafii 

oraz 

nowe 

powo³anie

kap³añskie.

Zachêcamy 

rodziców 

do 

przeczytania

wraz 

dzieæmi 

tekstu 

„Przeczytajmy

razem!” 

– 

podrêcznik 

ucznia 

strony

235–237.

Zaznajamiamy 

sakra-

mentami 

Koœcio³a, 

jako

znakami 

obecnoœci

i dzia³ania 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

Ukazujemy 

sakrament

œwiêceñ 

jako 

przyjêcie

zaproszenia 

Pana 

Jezusa

do 

s³u¿by 

kap³añskiej.

Kszta³tujemy postawê odpowiedzi 

na 

wezwanie

Bo¿e i modlitwy o powo- ³ania 

kap³añskie.

Jezus 

dzia³a 

przez 

bisku-

pów i ksiê¿y: g³osi Dobr¹ Nowinê, 

ofiaruje 

siebie 

za

nas, 

odpuszcza 

grzechy

,

pociesza 

chorych 

i cier-

pi¹cych.

¯ycie œwiêtego ksiêdza Jana 

Bosko 

s³u¿bie

Jezusowi 

i dzieciom.

Przybli¿enie 

rzeczywi-

stoœci 

dzia³ania 

sakra-

mentalnego 

sakra-

mencie 

œwiêceñ: 

na

czym polega s³u¿ba ksiêdza.

Budzenie 

odpowie-

dzialnoœci 

za 

powo³a-

nia 

kap³añskie 

i zachê-

cenie 

do 

modlitwy

powo³ania.

1 Uczeñ wie, ¿e ksiê¿a 

przyjêli 

sakra-

ment 

œwiêceñ.

Uczeñ 

potrafi 

wy-

mieniæ 

niektóre 

po-

s³ugi 

kap³ana 

imie-

niu 

Jezusa 

Chrystusa.

3. 

Uczeñ 

szanuje

ksiê¿y 

i pragnie 

mo-

dliæ 

siê 

powo³ania

kap³añskie.

N

ASZE

 

NIEDZIELNE

 

SPOTKANIE

 

Z

 J

EZUSEM

 C

HRYSTUSEM

Eucharystia

Wdra¿amy 

sakramen-

talne 

zjednoczenie

Chrystusem 

Euchary-

stii 

stanowi¹cej 

szczyt

i Ÿród³o 

chrzeœcijañskiego

¿ycia.

Kszta³tujemy postawê aktywnego 

udzia³u

Eucharystii.

Msza 

œwiêta 

jako 

akcja,

której 

bierzemy 

¿ywy

udzia³.

Czêœci Mszy œwiêtej.

Niektóre 

modlitwy 

Mszy

œwiêtej.

Siedem 

sakramentów

œwiêtych.

Towarzyszenie katechi- zowanym 

prze¿ywa-

niu 

spotkania 

ze 

Zmar-

twychwsta³ym 

Eu-

charystii 

podczas 

ob-

chodów tzw

. „bia³ego

tygodnia”.

Utrwalenie 

wiadomoœci

poznanych 

siedmiu

sakramentach 

œwiêtych

jako 

znakach 

dzia³ania

i mi³oœci 

Jezusa 

Chry-

stusa w Koœciele.

1. 

Uczeñ 

wie 

ogólnie,

co 

dzieje 

siê 

po 

kolei

na 

Mszy 

œwiêtej.

2. 

Potrafi 

powiedzieæ

niektóre 

modlitwy:

SpowiedŸ powszech- n¹, Œwiêty

, Œwiêty

,...

itd.

3. 

Uczeñ 

pragnie

uczestniczyæ 

ob-

chodach 

„bia³ego

tygodnia”.

Uczestniczymy 

dzieæmi 

Euchary-

stii 

ka¿d¹ 

niedzielê 

i œwiêta. 

Za-

chêcamy rodziców

, by czytaj¹c

dzieckiem 

tekst 

„Przeczytajmy

razem!” 

uczyli 

dziecko: 

spowiedzi

powszechnej, Œwiêty

, Œwiêty

...,

Chwa³a 

na 

wysokoœci 

Bogu.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

47

57.

58.

Z

AMIESZKAJ

, P

ANIE

 J

EZU

Z

 

NAMI

Uroczystoœæ Najœwiêtszego

Cia³a i Krwi 

Chrystusa

C

HCEMY

 C

 

KOCHAÆ

, P

ANIE

 J

EZU

Uroczystoœæ Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa

Kszta³tujemy postawꠜwiadomego 

uczestnictwa

obchodach 

Uroczysto-

œci 

Najœwiêtszego 

Cia³a

i Krwi 

Chrystusa.

Treœæ czytañ Ewangelii podczas 

procesji 

Bo¿ego

Cia³a: 

ustanowienie 

Eu-

charystii, 

rozmno¿enie

chleba 

przez 

Jezusa

i nakarmienie 

s³uchaj¹ce-

go 

Go 

t³umu. 

Zaproszenie

na 

ucztê 

Jezusem 

tutaj

i w 

niebie. 

Jezus 

jednoczy

nas 

jak 

winny 

krzew

latoroœle.

Sens 

procesji 

Bo¿ego

Cia³a.

Uœwiadomienie 

religij-

nego 

znaczenia 

udzia³u

w procesji Bo¿ego Cia³a.

1. 

Uczeñ 

wie 

za 

co

dziêkujemy 

Bogu

Uroczystoœæ 

Naj-

œwiêtszego 

Cia³a

i Krwi 

Chrystusa.

2. 

Uczeñ 

potrafi

zachowaæ 

siê 

na

procesji.

3. 

Uczeñ 

chce 

wzi¹æ

udzia³ 

procesji

w Bo¿e Cia³o, aby zaprosiæ 

Jezusa 

tam,

gdzie 

mieszka 

i wy-

znaæ wiarê w Niego.

Zapraszamy 

na 

dodatkowe 

spotkania

przy 

parafii 

celu 

æwiczenia 

udzia³u

procesji, 

sypania 

kwiatów

, nosze-

nia 

poduszek 

symbolami 

euchary-

stycznymi 

(wed³ug 

zwyczajów 

para-

fialnych).

Anga¿ujemy rodziców do pomocy w 

or

ganizowaniu 

procesji.

Zapraszamy rodziny do okazywania czci 

Jezusowi 

Eucharystii 

podczas

oktawy Bo¿ego Cia³a.

Uwra¿liwiamy na wartoœæ czêstego przyjmowania Komunii 

œwiêtej 

i syste-

matycznego 

przystêpowa-

nia 

do 

sakramentu 

pokuty

i pojednania.

Uroczystoœæ 

Najœwiêtsze-

go 

Serca 

Pana 

Jezusa.

Objawienie 

œw

. Ma³gorza-

ty 

Marii 

(ogólnie) 

– 

sens

praktykowania 

„pierw-

szych 

pi¹tków 

miesi¹ca”.

Powtórzenie: 

ofiara 

mi³o-

œci 

- Ostatnia 

W

ieczerza,

krzy¿, 

Eucharystia.

Stwarzanie 

odpowied-

niej 

atmosfery 

duszpa-

sterskiej 

do 

kontynu-

owania 

przyjaŸni

Jezusem 

Euchary-

stycznym.

Zachêcanie 

do 

prakty-

kowania 

pierwszych

pi¹tków 

miesi¹ca.

Pog³êbianie 

œwiadomo-

œci 

i wdziêcznoœci

wobec Jezusa za Jego mi³oœæ 

okazywan¹

Eucharystii.

1. 

Uczeñ 

wie, 

na

czym polega prakty- kowanie pierwszych pi¹tków 

miesi¹ca.

2. 

Uczeñ 

potrafi

wyjaœniæ, dlaczego w 

pi¹tek 

szczególnie

czcimy 

Serce 

Jezusa.

3. 

Uczeñ 

ma 

moty-

wacjê 

(odpowiedŸ 

na

mi³oœæ 

Jezusa) 

do

praktykowania 

pierw-

szych 

pi¹tków 

mie-

si¹ca.

Aby 

uczniowie 

mogli 

odprawiæ

pierwsze 

pi¹tki, 

konieczna 

jest 

po-

moc 

rodziców

. Na 

spotkaniu 

nimi,

trzeba 

poinformowaæ 

znaczeniu

kultu Serca Jezusowego,

 oraz o zwy-

czajach 

parafialnych 

zwi¹zanych

tak¿e 

rocznic¹ 

I Komunii 

œwiêtej.

Nale¿y zachêciæ, by ca³e rodziny odprawia³y 

pierwsze 

pi¹tki, 

gdy¿ 

nie

ma 

dla 

dziecka 

lepszej 

metody 

wy-

chowawczej 

ni¿ 

przyk³ad 

najbli¿-

szych i wspólne przystêpowanie do sakramentów

.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

48

48

59.

N

ASZE

 

WAKACJE

 

Z

 P

ANEM

 

JEZUSEM

Kszta³tujemy postawê wiernoœci 

Bogu.

Wdra¿amy do systema- tycznej 

modlitwy 

i uczest-

nictwa 

Eucharystii

czasie 

wakacji.

Refleksja 

nad 

mijaj¹cym

rokiem 

szkolnym:

wdziêcznoœæ 

za 

dobro

i przedstawienie 

Bogu

trudnych 

chwil.

Zapraszamy 

Jezusa 

na

nasze 

wakacje.

Gdzie 

wakacje 

mo¿emy

spotkaæ 

Pana 

Jezusa?

Motywowanie 

do 

wier-

noœci 

Panu 

Jezusowi

czasie 

wakacji.

Ukazanie 

potrzeby

uczestnictwa 

nie-

dzielnej 

Eucharystii

wakacje.

Zachêcamy 

do 

modli-

twy i dobrego postêpo- wania 

jako 

chrzeœcija-

nin.

1. 

Uczeñ 

wie, 

jaki

sposób 

mo¿e 

czasie

wakacji 

okazaæ 

wier-

noœæ 

Panu 

Jezusowi.

2. 

Potrafi 

uzasadniæ,

dlaczego 

uczestniczy-

my 

wakacje

niedzielê 

Eucha-

rystii.

3. Pragnie byæ wierny Jezusowi.

Zapraszamy 

uczniów 

rodzicami 

na

Mszê 

œwiêt¹ 

na 

zakoñczenie 

roku

szkolnego.

Staramy 

siê 

zainteresowaæ 

rodziców

smutkami 

i radoœciami 

dzieci 

przed-

stawionych 

na 

rysunkach.

Zapraszamy 

do 

lektury 

treœci 

kate-

chetycznych zawartych w podrêcz- niku.

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

49

KRYTERIA OCENIANIA W KLASIE II

SZKO£Y PODSTAWOWEJ

W ca³ym nauczaniu wczesnoszkolnym, a wiêc tak¿e w klasie drugiej,

traktujemy ocenê jako œrodek wspierania ucznia, wzmacniania pozytywnej

postawy wobec ludzi i Boga. Podobnie jak w klasie pierwszej, oceniamy

g³ównie wysi³ek dziecka, indywidualizuj¹c wymagania zale¿nie od mo¿li-

woœci i zdolnoœci ucznia.

W drugiej klasie dochodzi jednak wa¿ny aspekt nauczania, który w pew-

nym sensie zmieni nasz sposób egzekwowania wiedzy i umiejêtnoœci ucznia.

Katecheta razem z duszpasterzem decyduj¹ wszak o tym, czy dziecko jest

gotowe do przyjêcia Pierwszej Komunii œwiêtej. Zgodnie z prawem kano-

nicznym dziecko (cz³owiek) mo¿e przyj¹æ Komuniê œwiêt¹, gdy jest zdol-

ne do rozeznania, kogo przyjmuje spo¿ywaj¹c Cia³o i Krew Chrystusa pod

postaci¹ chleba i wina. Jest to wymaganie na poziomie podstawowym, któ-

ry wystarcza, jeœli ktoœ nie mo¿e wiêcej zrozumieæ i nauczyæ siê. Oczeku-

jemy oczywiœcie od takiej osoby wiary w obecnoœæ Jezusa Chrystusa pod

postaciami eucharystycznymi i dobrej woli otwarcia siê na Jego ³aski.

Tak¿e przyst¹pienie do sakramentu pokuty zak³ada zrozumienie przez

dziecko, czym jest ów znak przebaczenia, zg³adzenia grzechu – rzeczywi-

stoœci, któr¹ niejako stwarza a raczej uobecnia Bóg przez akty penitenta i roz-

grzeszenie.

Jeœli dziecko rozwija siê w³aœciwie, zgodnie ze swoim wiekiem, zak³a-

damy, ¿e jest w stanie opanowaæ pewne formu³y i poznaæ gesty, które po-

mog¹ mu w przyjmowaniu sakramentu pokuty i umo¿liwi¹ uczestnictwo

w Eucharystii. Pamiêtajmy, ¿e cz³owiek jest przez Boga kochany i przyjmo-

wany jako jednoœæ cielesno-duchowa. Wynika st¹d wa¿ny aspekt przygo-

towania do przyjmowania sakramentów. Dziecko powinno pe³ni¹ swoich

mo¿liwoœci ludzkich: ze swoimi zdolnoœciami duchowymi (czyli zrozumie-

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

50

niem wyznawanych prawd i przyjêciem ich z wiar¹), a tak¿e s³owami, usta-

mi, g³osem oraz gestami, zatem ca³ym cia³em – przyjmowaæ Boga, który daje

mu siebie w sakramentach. Bêdziemy wiêc od dzieci wymagaæ, by w miarê

swoich mo¿liwoœci nauczy³y siê  odpowiednich modlitw, prawd wiary, pie-

œni i  gestów zwi¹zanych z liturgi¹ Eucharystii i sakramentem pokuty oraz

adoracj¹ Najœwiêtszego Sakramentu i nabo¿eñstwami paraliturgicznymi.

Proponujemy, aby wymagañ dotycz¹cych bezpoœrednio przygotowania do

sakramentów pokuty i Eucharystii nie oceniaæ stopniami. Nie znaczy to, ¿e

nie sprawdzimy danych wiadomoœci i umiejêtnoœci. Przeciwnie, nale¿y z ca³¹

stanowczoœci¹ wymagaæ (forma „zaliczania”), aby dziecko umia³o, najlepiej

swoimi s³owami (wtedy mamy pewnoœæ, ¿e rozumie to, co mówi) wyt³uma-

czyæ istotne dla przyjêcia sakramentów znaki i czynnoœci. Nie mo¿na jednak

egzekwowaæ takich wymagañ jak np. „uczeñ widzi z³o, które mo¿e sprawiaæ

swoim postêpowaniem” – w formie przyznania siê do winy. Zale¿y nam tyl-

ko na sprawdzeniu, czy uczeñ ma (na swoim indywidualnym poziomie) ro-

zeznanie dobra i z³a. Forma sprawdzenia ni¿ej podanych umiejêtnoœci, wia-

domoœci i postaw musi byæ bardzo delikatna, nie stresowaæ niepotrzebnie

dziecka, lecz wspieraæ jego dobr¹ wolê. Nie chodzi przy tym o ¿adn¹ formê

egzaminowania. Katecheta ma mo¿liwoœæ przez ca³y rok obserwowaæ

uczniów i systematycznie sprawdzaæ ich rozumienie wiary oraz sakramen-

tów – równie¿ poprzez kontakt z rodzicami. Katecheza, tak¿e parafialna (patrz

zeszyt 1), stwarza wiele mo¿liwoœci do wyznania wiary przez dziecko.

Umiejêtnoœci, wiadomoœci i postawy, które nie podlegaj¹ ocenie stop-

niami, lecz s¹ wymagane do przyjêcia sakramentu

1. Aby wype³niæ warunki owocnego korzystania z sakramentu pojednania

i pokuty oraz Eucharystii uczeñ powinien:

– wyznawaæ wiarê, ¿e jest jeden Bóg (Bóg Ojciec, Syn Bo¿y i Duch Œwiê-

ty), który pos³a³ swego Syna, Jezusa Chrystusa, aby nas zbawi³ od z³a

i prowadzi³ do nieba,

– wyznawaæ wiarê, ¿e Jezus Chrystus z mi³oœci do ludzi umar³ na krzy¿u,

zmartwychwsta³ po trzech dniach, wniebowst¹pi³, jest obecny w swojej

rodzinie, czyli Koœciele, ¿e Duch Œwiêty zst¹pi³ na Aposto³ów i dzia³a

w Koœciele.

– z wiar¹ podejmowaæ codzienn¹ modlitwê.

Kryteria oceniania w klasie II

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

51

Klasa II – Bliscy Sercu Jezusa

2. Aby wype³niæ warunki owocnego korzystania z sakramentu pokuty uczeñ

powinien:

– wierzyæ, ¿e Jezus odpuszcza grzechy przez kap³ana,

– dostrzegaæ z³o, które mo¿e sprawiaæ swoim postêpowaniem i widzieæ po-

trzebê odpuszczenia grzechów,

– zachowaæ odpowiednie gesty i powiedzieæ odpowiednie formu³y litur-

giczne (przynajmniej w³asnymi s³owami) przystêpowania do sakramen-

tu pokuty.

3. Aby móc przyj¹æ sakrament pokuty uczeñ powinien wiedzieæ:

– co to jest rachunek sumienia,

– ¿e ¿al za grzechy jest konieczny, a jego brak uniemo¿liwia uzyskanie

przebaczenia

– ¿e trzeba wyra¿aæ pragnienie poprawy,

– ¿e trzeba wyznaæ wszystkie grzechy, niczego nie taj¹c (spowiedŸ szcze-

ra) albowiem œwiadome zatajenie jakiegoœ grzechu czyni spowiedŸ nie-

wa¿n¹,,

– ¿e trzeba i jak mo¿na zadoœæuczyniæ Bogu i bliŸnim (odprawiæ pokutê

zadan¹ przez kap³ana,

– jak zadoœæuczyniæ (podaæ przyk³ady).

4. Aby wype³niæ warunki owocnego uczestniczenia w Eucharystii uczeñ

powinien:

– uczestniczyæ w niedziele i œwiêta nakazane uczestniczyæ we Mszy œwiê-

tej,

– wierzyæ, ¿e pod postaci¹ chleba i wina eucharystycznego obecny jest Je-

zus Chrystus w swoim Ciele i Krwi,

–  zachowaæ odpowiednie gesty i s³owa przy przystêpowaniu do Komunii

œwiêtej.

5. Aby móc przyst¹piæ do Komunii œwiêtej uczeñ powinien:

– byæ ochrzczony,

oraz wiedzieæ:

– kiedy w czasie Mszy œwiêtej chleb i wino staj¹ siê Cia³em i Krwi¹ Chry-

stusa,

– kiedy cz³owiek mo¿e (gdy nie pope³ni³ grzechu ciê¿kiego), a kiedy nie

powinien przystêpowaæ do Komunii œwiêtej,

– kiedy mo¿e przystêpowaæ do Komunii œwiêtej dwa razy w ci¹gu dnia,

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

52

– na czym polega post eucharystyczny,

– ¿e czêste przyjmowanie Komunii uœwiêca nasze ¿ycie, poniewa¿ zbli¿a nas

coraz bardziej do Jezusa, wspiera w pokonywaniu grzesznych sk³onnoœci

oraz pomaga byæ dobrymi i prowadziæ chrzeœcijañskie ¿ycie w rodzinie.

Natomiast w zale¿noœci od indywidualnych mo¿liwoœci ucznia oce-

nê mo¿emy wystawiaæ m.in. za nastêpuj¹ce osi¹gniêcia ucznia:

Umiejêtnoœci – uczeñ:

– umie szanowaæ Pismo Œwiête,

– potrafi powiedzieæ, co Bóg uczyni³ dla nas przez Jezusa Chrystusa,

– potrafi opowiedzieæ o niektórych postaciach z Pisma Œwiêtego, np.

o Abrahamie, Moj¿eszu, Samuelu, Najœwiêtszej Maryi Pannie, Janie

Chrzcicielu (zgodnie z podrêcznikiem ucznia),

– zna przypowieœæ o synu marnotrawnym,

– potrafi opowiedzieæ o Bo¿ym Narodzeniu i tradycjach bo¿onarodzeniowych,

– potrafi wskazaæ obecnoœæ Boga Stwórcy w piêknie przyrody,

– potrafi wyjaœniæ znaczenie s³owa Chrystus jako „namaszczony”,

– potrafi powiedzieæ modlitwy: Ojcze nasz, Zdrowaœ Mario, Chwa³a Ojcu,

Œwiêty, Œwiêty(...), Baranku Bo¿y,

– potrafi pozdrowiæ Najœwiêtszy Sakrament,

– umie powtórzyæ formu³y liturgii s³owa przed i po czytaniu Pisma Œwiêtego,

– potrafi powtórzyæ akt wiary, nadziei, ufnoœci i mi³oœci,

– potrafi powtórzyæ i wyjaœniæ dziesiêæ przykazañ Bo¿ych,

– potrafi powtórzyæ i wyjaœniæ przykazania mi³oœci,

– potrafi u³o¿yæ prost¹ modlitwê,

– potrafi œpiewaæ (np. w grupie) wybrane przez nas pieœni,

– potrafi wymieniæ siedem sakramentów œwiêtych,

– potrafi wskazaæ w koœciele tabernakulum i monstrancjê,

– potrafi prowadziæ starannie æwiczenia, zeszyt i odrabiaæ zadania domowe,

– potrafi byæ aktywny na katechezie.

Wiedza – uczeñ:

– wie, ¿e Pismo Œwiête jest s³owem Boga do ludzi,

– wie, ¿e Pismo Œwiête sk³ada siê ze Starego i Nowego Testamentu,

– zna wydarzenia i historie z Pisma Œwiêtego: o zwiastowaniu, Bo¿ym Na-

rodzeniu, dwunastoletnim Jezusie w œwi¹tyni, Chrzcie Pañskim, Zache-

uszu, zdradzie Piotra i wybaczeniu Chrystusa, o œmierci na krzy¿u i zmar-

Kryteria oceniania w klasie II

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

53

twychwstaniu Jezusa Chrystusa, o Ostatniej Wieczerzy, o Zes³aniu Du-

cha Œwiêtego,

– wie, ¿e Boga Ojca poznajemy przez Jezusa Chrystusa, bo „s¹ jedno”,

– wie, ¿e Bóg jest Stworzycielem nieba i ziemi, zna sens Hymnu o stwo-

rzeniu œwiata,

– wie, ¿e Bóg stworzy³ cz³owieka na swój obraz i podobieñstwo, dlatego

cz³owiek jest zdolny do mi³oœci,

– wie, ¿e kto wype³nia przykazania mi³oœci, ten wype³nia wszystkie przy-

kazania,

– wie, co znaczy nawrócenie,

– zna rodzaje modlitwy: przeproszenia, uwielbienia, dziêkczynienia i proœ-

by,

– wie, ¿e w drugim cz³owieku obecny jest Chrystus: dobro i krzywda czy-

nione bliŸnim, s¹ czynami wzglêdem Chrystusa,

– uczeñ wie, ¿e z³o rani jego samego i innych, oddala od Boga i wspólno-

ty ludzi (skutki grzechu),

– wie, ¿e trzeba prosiæ o przebaczenie i przebaczaæ,

– wie, ¿e chocia¿ w sakramencie pokuty i pojednania widzimy kap³ana, to

sam Bóg odpuszcza nam grzechy,

– wie, ¿e Msza œwiêta jest uczt¹ dziêkczynn¹, na któr¹ zaprosi³ nas Jezus

Chrystus,

– wie,  kiedy podczas Mszy œwiêtej chleb i wino staj¹ siê Cia³em i Krwi¹

Chrystusa,

– wie, ¿e w Adwencie przygotowujemy siê do Bo¿ego Narodzenia, w Wiel-

kim Poœcie do Wielkanocy,

– wie, ¿e w Wielki Pi¹tek obchodzimy pami¹tkꠜmierci Jezusa na krzy¿u,

– wie, ¿e w Wielk¹ Sobotê wieczorem i w Wielkanoc obchodzimy pami¹tkê

zmartwychwstania Pana Jezusa,

– wie, czego (i kogo) symbolem jest pascha³,

– wie, ¿e niedziela jest œwiêtowaniem zmartwychwstania,

– wie, ¿e Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy ofiarowa³ pod postaci¹ chle-

ba i wina swoje Cia³o i Krew i powtarza tê ofiarê w czasie ka¿dej Mszy

œwiêtej,

– wie, ¿e pokarmem Bo¿ym jest s³owo Bo¿e i Komunia œwiêta,

– wie, ¿e przystêpuj¹c w ka¿dy pierwszy pi¹tek miesi¹ca do Komunii œwiê-

tej, okazuje szczególnie mi³oœæ Jezusowi,

– wie, jak modliæ siê na ró¿añcu (nie wymagamy jednak jeszcze znajomo-

œci tajemnic).

Klasa II – Bliscy Sercu Jezusa

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

41

Notatki

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

41

Notatki

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

BLISCY SERCU JEZUSA. Podr

ę

cznik metodyczny do nauki religii dla klasy II szko

ł

y podstawowej 

© Wydawnictwo WAM, 2003

background image

54

Spis treœci

Wyjaœnienie terminów stosowanych w Programie Nauczania

Religii  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .   1
Program Nauczania Religii Komisji Wychowania Katolickiego

Konferencji Episkopatu Polski dotycz¹cy klasy II szko³y

podstawowej  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  3
Tabele z Programem rozpisanym na grupy tematyczne i jednostki

tematyczne  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
Kryteria oceniania w klasie II szko³y podstawowej  . . . . . . . . . . . . . . . . 49