Kodeks graniczny Schengen

Dokument ten s

łuży wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego

zawarto

ść

►B

ROZPORZ

ĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 562/2006

z dnia 15 marca 2006 r.

ustanawiaj

ące wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks

graniczny Schengen)

(Dz.U. L 105 z 13.4.2006, str. 1)

zmienione przez:

Dziennik Urz

ędowy

strona

data

►M1

Rozporz

ądzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr296/2008 z

dnia 11 marca 2008 r.

L 97

9.4.2008

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 1

▼B

ROZPORZ

ĄDZENIE

PARLAMENTU

EUROPEJSKIEGO

I RADY (WE) NR 562/2006

z dnia 15 marca 2006 r.

ustanawiaj

ące wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ

osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzgl

ędniając

Traktat

ustanawiaj

ący

Wspólnot

Europejsk

ą,

w szczególno

ści jego art. 62 ust. 1 i art. 62 ust. 2 lit. a),

uwzgl

ędniając wniosek Komisji,

stanowi

ąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (

a tak

że mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przyj

ęcie, na podstawie art. 62 ust. 1 Traktatu, środków zmierza-

ących do zapewnienia, że osoby przekraczające granice

wewn

ętrzne nie podlegają kontroli granicznej, stanowi część

celu Unii polegaj

ącego na stworzeniu obszaru bez granic

wewn

ętrznych, na którym zapewniony jest swobodny przepływ

osób, zgodnie z postanowieniem art. 14 Traktatu.

(2)

Zgodnie z art. 61 Traktatu stworzeniu obszaru, na którym osoby
mog

ą swobodnie się przemieszczać, powinny towarzyszyć inne

środki. Środkiem takim jest wspólna polityka przekraczania
granic zewn

ętrznych, zgodnie z art. 62 ust. 2 Traktatu.

(3)

Przyj

ęcie wspólnych środków w zakresie przekraczania przez

osoby granic wewn

ętrznych oraz kontroli na granicach zewnętrz-

nych powinno odzwierciedla

ć dorobek Schengen włączony

w ramy Unii Europejskiej, w szczególno

ści odpowiednie posta-

nowienia Konwencji wykonawczej do Uk

ładu z Schengen z dnia

14 czerwca 1985 r. mi

ędzy rządami państw Unii Gospodarczej

Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francu-
skiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych
granicach (

) i Wspólnego podr

ęcznika (

(4)

W odniesieniu do kontroli granicznej na granicach zewn

ętrznych

ustanowienie

„wspólnego korpusu” legislacyjnego, szczególnie

w drodze konsolidacji i rozwoju dorobku, stanowi jeden
z podstawowych elementów wspólnej polityki zarz

ądzania grani-

cami zewn

ętrznymi, zgodnie z definicją zawartą w komunikacie

Komisji z dnia 7 maja 2002 r.

„W kierunku zintegrowanego zarzą-

dzania granicami zewn

ętrznymi Państw Członkowskich Unii

Europejskiej

”. Cel ten został ujęty w „Planie zarządzania grani-

cami zewn

ętrznymi Państw Członkowskich Unii Europejskiej”,

przyj

ętym przez Radę w dniu 13 czerwca 2002 r.

i zatwierdzonym na posiedzeniach Rady Europejskiej w Sewilli
w dniach 21 i 22 czerwca 2002 r. oraz w Salonikach w dniach 19
i 20 czerwca 2003 r.

(5)

Definicja wspólnych zasad przep

ływu osób przez granice nie

kwestionuje ani nie wp

ływa na prawo do swobodnego przemie-

szczania si

ę, z którego korzystają obywatele Unii i członkowie

ich rodzin, jak równie

ż obywatele państw trzecich i członkowie

ich rodzin, którzy na mocy porozumie

ń pomiędzy Wspólnotą i jej

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 2

(

) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 23 czerwca 2005 r. (dotychczas

nieopublikowana w Dzienniku Urz

ędowym) i decyzja Rady z dnia 21 lutego

2006 r.

(

) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19. Konwencja ostatnio zmieniona rozporz

ą-

dzeniem (WE) nr 1160/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 191
z 22.7.2005, str. 18).

(

) Dz.U. C 313 z 16.12.2002, str. 97. Wspólny podr

ęcznik ostatnio zmieniony

rozporz

ądzeniem Rady (WE) nr 2133/2004 (Dz.U. L 369 z 16.12.2004,

str. 5).

▼B

ństwami Członkowskimi, z jednej strony, a tymi państwami

trzecimi, z drugiej strony, korzystaj

ą z prawa swobodnego prze-

mieszczania si

ę równoważnego prawu obywateli Unii.

(6)

Kontrola graniczna le

ży w interesie nie tylko Państwa Członkow-

skiego, na którego granicach zewn

ętrznych jest ona dokonywana,

ale w interesie wszystkich Pa

ństw Członkowskich, które zniosły

kontrol

ę graniczną na granicach wewnętrznych. Kontrola

graniczna powinna pomaga

ć w zwalczaniu nielegalnej imigracji

i handlu lud

źmi oraz zapobieganiu wszelkim zagrożeniom dla

bezpiecze

ństwa wewnętrznego, porządku publicznego, zdrowia

publicznego i stosunków mi

ędzynarodowych Państw Członkow-

skich.

(7)

Odprawa graniczna powinna by

ć dokonywana w sposób zapew-

niaj

ący pełne poszanowanie godności osoby ludzkiej. Kontrola

graniczna powinna by

ć przeprowadzana profesjonalnie i z zacho-

waniem szacunku oraz powinna by

ć proporcjonalna do założo-

nych celów.

(8)

Kontrola graniczna obejmuje nie tylko odpraw

ę osób na prze-

ściach granicznych i ochronę granicy pomiędzy tymi przejściami

granicznymi, ale równie

ż analizę ryzyka dla bezpieczeństwa

wewn

ętrznego i analizę zagrożeń, które mogą wpłynąć na bezpie-

cze

ństwo granic zewnętrznych. W związku z tym konieczne jest

okre

ślenie warunków, kryteriów i szczegółowych zasad regulują-

cych odpraw

ę na przejściach granicznych i ochronę.

(9)

Powinien zosta

ć wprowadzony przepis pozwalający na upro-

szczenie odpraw na granicach zewn

ętrznych w przypadku wystą-

pienia wyj

ątkowych i nieprzewidzianych okoliczności w celu

unikni

ęcia nadmiernego czasu oczekiwania na przejściach

granicznych. Systematyczne stemplowanie dokumentów obywa-
teli pa

ństw trzecich pozostaje obowiązkowe w przypadku upro-

szczenia

odpraw

granicznych.

Ostemplowanie

umo

żliwia

bezsprzeczne ustalenie daty i miejsca przekroczenia granicy,
bez konieczno

ści badania w każdym przypadku, czy zostały

zastosowane wszystkie wymagane

środki kontrolne dotyczące

dokumentu podró

ży.

(10)

W celu ograniczenia czasu oczekiwania osób korzystaj

ących ze

wspólnotowego prawa do swobodnego przemieszczania si

powinno zapewni

ć się, o ile pozwalają na to warunki, odrębne

pasy ruchu na przej

ściach granicznych, oznakowane za pomocą

jednolitych oznacze

ń we wszystkich Państwach Członkowskich.

W mi

ędzynarodowych portach lotniczych powinno zapewnić się

odr

ębne pasy ruchu. Państwa Członkowskie powinny rozważyć

utworzenie odr

ębnych pasów ruchu na morskich i lądowych prze-

ściach granicznych, jeżeli jest to uznane za właściwe i jeżeli

pozwalaj

ą na to warunki lokalne.

(11)

ństwa Członkowskie powinny zapewnić, aby procedury

kontroli na granicach zewn

ętrznych nie stanowiły istotnej prze-

szkody dla handlu oraz wymiany spo

łecznej i kulturalnej. W tym

celu Pa

ństwa Członkowskie powinny rozmieścić odpowiednią

liczb

ę personelu i wielkość zasobów.

(12)

ństwa Członkowskie powinny wyznaczyć służbę lub służby

krajowe odpowiedzialne za zadania w zakresie kontroli granicznej
zgodnie z ich prawem krajowym. W przypadku gdy odpowie-
dzialno

ść ta w danym Państwie Członkowskim spoczywa na

ęcej niż jednej służbie, między służbami tymi powinna być

prowadzona

ścisła i stała współpraca.

(13)

Zarz

ądzaniem i koordynacją współpracy operacyjnej i pomocy

w zakresie kontroli granicznej pomi

ędzy Państwami Członkow-

skimi powinna zajmowa

ć się Europejska Agencja Zarządzania

Wspó

łpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 3

▼B

łonkowskich Unii Europejskiej ustanowiona rozporządzeniem

(WE) nr 2007/2004 (

(14)

Niniejsze rozporz

ądzenie pozostaje bez uszczerbku dla kontroli

przeprowadzanych w ramach ogólnych uprawnie

ń policyjnych

i kontroli bezpiecze

ństwa przeprowadzanych w stosunku do

osób, takich samych jak kontrole przeprowadzane w przypadku
lotów krajowych, mo

żliwości przeprowadzania przez Państwa

łonkowskie

wyj

ątkowych

kontroli

baga

żu

zgodnie

z rozporz

ądzeniem Rady (EWG) nr 3925/91 z dnia 19 grudnia

1991 r. dotycz

ącym zniesienia kontroli i formalności stosowa-

nych wobec baga

żu podręcznego i w ładowni, osób odbywają-

cych lot wewn

ątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczają-

cych morze wewn

ątrz Wspólnoty (

), oraz prawa krajowego doty-

ącego posiadania dokumentów podróży lub tożsamości lub

wymogu, aby osoby powiadamia

ły organy o swojej obecności

na terytorium danego Pa

ństwa Członkowskiego.

(15)

ństwa Członkowskie powinny także mieć możliwość tymcza-

sowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewn

ętrz-

nych w przypadku powa

żnego zagrożenia dla ich porządku

publicznego lub bezpiecze

ństwa wewnętrznego. Powinny zostać

okre

ślone warunki i procedury realizacji takiego przywrócenia,

tak aby zapewni

ć wyjątkowy charakter każdego takiego środka

i poszanowanie zasady proporcjonalno

ści. Zakres i czas trwania

tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach
wewn

ętrznych powinien zostać ograniczony do absolutnego

minimum niezb

ędnego do zareagowania na tego typu zagrożenie.

(16)

Na obszarze, na którym mo

żliwy jest swobodny przepływ osób,

przywracanie kontroli granicznej na granicach wewn

ętrznych

powinno pozosta

ć wyjątkiem. Nie powinno się przeprowadzać

kontroli granicznej lub nak

ładać formalności jedynie z powodu

przekraczania takiej granicy.

(17)

Powinna zosta

ć ustanowiona procedura umożliwiająca Komisji

dostosowywanie niektórych szczegó

łowych zasad praktycznych

reguluj

ących kontrolę graniczną. W takich przypadkach środki

niezb

ędne dla wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia

powinny zosta

ć podjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE

z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiaj

ącą warunki wykonywania

uprawnie

ń wykonawczych przyznanych Komisji (

(18)

Powinna równie

ż zostać ustanowiona procedura umożliwiająca

ństwom Członkowskim zawiadamianie Komisji o zmianach

wprowadzonych do innych szczegó

łowych zasad praktycznych

reguluj

ących kontrolę graniczną.

(19)

zwi

ązku z tym, że cel niniejszego rozporządzenia,

a mianowicie ustanowienie zasad stosowanych do przep

ływu

osób przez granice, nie mo

że zostać osiągnięty w sposób wystar-

czaj

ący przez Państwa Członkowskie, natomiast możliwe jest

jego lepsze osi

ągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota

że podejmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości okre-

śloną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności,
okre

śloną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie

wykracza poza to, co jest konieczne dla osi

ągnięcia tego celu.

(20)

Niniejsze

rozporz

ądzenie nie narusza praw podstawowych

i przestrzega zasad uznanych w szczególno

ści w Karcie praw

podstawowych Unii Europejskiej. Powinno ono by

ć stosowane

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 4

(

) Rozporz

ądzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r.

ustanawiaj

ące Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na

Zewn

ętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U.

L 349 z 25.11.2004, str. 1).

(

) Dz.U. L 374 z 31.12.1991, str. 4. Rozporz

ądzenie zmienione rozporządze-

niem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284
z 31.10.2003, str. 1).

(

) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

▼B

zgodnie ze zobowi

ązaniami Państw Członkowskich w zakresie

ochrony mi

ędzynarodowej i zasady non-refoulement.

(21)

zasadzie

odst

ępstwa od art. 299 Traktatu niniejsze

rozporz

ądzenie stosuje się jedynie do tych terytoriów Francji

i Niderlandów, które znajduj

ą w Europie. Nie wpływa ono

ustalenia

szczególne

stosowane

Ceuty

Melilli,

zgodnie z Traktatem o przyst

ąpieniu Królestwa Hiszpanii do

Konwencji

wykonawczej

ładu z Schengen z dnia

14 czerwca 1985 r (

(22)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protoko

łu w sprawie stanowiska Danii,

łączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustana-

wiaj

ącego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy

w przyj

ęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana

ani nie podlega jego stosowaniu. W zwi

ązku z tym, że na mocy

postanowie

ń tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego

Wspólnot

ę Europejską niniejsze rozporządzenie oparte jest na

dorobku Schengen, Dania, zgodnie z art. 5 wspomnianego Proto-
ko

łu, powinna podjąć decyzję, w terminie sześciu miesięcy od

daty przyj

ęcia niniejszego rozporządzenia, czy dokona jego trans-

pozycji do swojego prawa krajowego.

(23)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporz

ądzenie

stanowi

rozwini

ęcie

postanowie

dorobku

Schengen

w rozumieniu Umowy zawartej przez Rad

ę Unii Europejskiej

Republik

ę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej

łączenia tych dwóch Państw we wprowadzenie w życie, stoso-

wanie i rozwój dorobku Schengen (

), obj

ętych obszarem,

o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE (

)

w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy.

(24)

Nale

ży dokonać ustaleń w celu umożliwienia przedstawicielom

Islandii i Norwegii przy

łączenia się do prac komitetów wspiera-

ących Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych.

Tego rodzaju ustalenia by

ły rozważane w Wymianie listów

ędzy Radą Unii Europejskiej i Republiką Islandii oraz Króle-

stwem Norwegii dotycz

ącej komitetów wspomagających Komisję

Europejsk

ą w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych (

łączonych do wyżej wymienionej Umowy.

(25)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporz

ądzenie stanowi

rozwini

ęcie postanowień dorobku Schengen w rozumieniu

Umowy podpisanej mi

ędzy Unią Europejską, Wspólnotą Euro-

pejsk

ą a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfe-

deracji Szwajcarskiej we wprowadzanie w

życie, stosowanie

i rozwój dorobku Schengen, obj

ętych obszarem, o którym

mowa w art. 1 pkt A decyzji 1999/437/WE w zwi

ązku z art. 4

ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE (

) oraz 2004/860/WE (

(26)

Nale

ży dokonać ustaleń w celu umożliwienia przedstawicielom

Szwajcarii przy

łączenia się do prac komitetów wspomagających

Komisj

ę w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Tego

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 5

(

) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 69.

(

) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.

(

) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

(

) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 53.

(

) Decyzja Rady 2004/849/WE z dnia 25 pa

ździernika 2004 r. w sprawie podpi-

sania w imieniu Unii Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych
przepisów

Umowy

ędzy Unią Europejską, Wspólnotą Europejską

i Konfederacj

ą Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowa-

dzanie w

życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 368

z 15.12.2004, str. 26).

(

) Decyzja Rady 2004/860/WE z dnia 25 pa

ździernika 2004 r. w sprawie podpi-

sania w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania
niektórych postanowie

ń Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Euro-

pejsk

ą i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwaj-

carskiej we wprowadzanie w

życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen

(Dz.U. L 370 z 17.12.2004, str. 78).

▼B

rodzaju ustalenia by

ły rozważane w Wymianie listów między

Wspólnot

ą a Szwajcarią, załączonych do wyżej wymienionej

Umowy.

(27)

Niniejsze

rozporz

ądzenie stanowi rozwinięcie postanowień

dorobku Schengen, w którym nie uczestniczy Wielka Brytania,
zgodnie z decyzj

ą Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r.

dotycz

ącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii

i Irlandii Pó

łnocnej o zastosowanie wobec niego niektórych prze-

pisów dorobku Schengen (

). W zwi

ązku z tym Wielka Brytania

nie uczestniczy w jego przyjmowaniu, nie jest ono dla niej
wi

ążące i nie jest zobowiązana do jego stosowania.

(28)

Niniejsze rozporz

ądzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku

Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy, zgodnie z decyzj

Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycz

ącą wniosku

Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku
Schengen (

). W zwi

ązku z tym Irlandia nie uczestniczy w jego

przyjmowaniu, nie jest ono dla niej wi

ążące i nie jest zobowią-

zana do jego stosowania.

(29)

W niniejszym rozporz

ądzeniu art. 1 zdanie pierwsze, art. 5 ust. 4

lit. a), tytu

ł III i przepisy tytułu II oraz załączniki do niniejszego

rozporz

ądzenia odnoszące się do Systemu Informacyjnego

Schengen (SIS) stanowi

ą przepisy oparte na dorobku Schengen

lub zwi

ązane z tym dorobkiem w inny sposób w rozumieniu art.

3 ust. 2 Aktu przyst

ąpienia z 2003 r.,

PRZYJMUJ

Ą NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTU

Ł I

PRZEPISY OGÓLNE

Artyku

ł 1

Przedmiot i zasady

Niniejsze rozporz

ądzenie przewiduje brak kontroli granicznej osób prze-

kraczaj

ących granice wewnętrzne pomiędzy Państwami Członkowskimi

Unii Europejskiej.

Ustanawia ono zasady reguluj

ące kontrolę graniczną osób przekraczają-

cych granice zewn

ętrzne Państw Członkowskich Unii Europejskiej.

Artyku

ł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporz

ądzenia stosuje się następujące definicje:

„granice wewnętrzne” oznaczają:

a) wspólne granice l

ądowe Państw Członkowskich, w tym granice

na rzekach i jeziorach;

b) porty lotnicze Pa

ństw Członkowskich przeznaczone do lotów

wewn

ętrznych;

c) porty morskie, rzeczne i porty na jeziorach Pa

ństw Członkow-

skich s

łużące do regularnych połączeń promowych;

„granice zewnętrzne” oznaczają granice lądowe, w tym granice na
rzekach i jeziorach, oraz granice morskie Pa

ństw Członkowskich,

a tak

że ich porty lotnicze, porty rzeczne, porty morskie i porty na

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 6

(

) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.

(

) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.

▼B

jeziorach, pod warunkiem

że nie stanowią one granic wewnętrz-

nych;

„lot wewnętrzny” oznacza każdy lot wyłącznie z terytorium
Pa

ństwa Członkowskiego lub na jego terytorium, bez lądowania

na terytorium pa

ństwa trzeciego;

„regularne połączenie promowe” oznacza każde połączenie
promowe pomi

ędzy tymi samymi dwoma lub więcej portami znaj-

duj

ącymi się na terytorium Państw Członkowskich, bez wchodzenia

do portów poza terytorium Pa

ństw Członkowskich i obejmujące

transport

pasa

żerów i pojazdów zgodnie z opublikowanym

rozk

ładem rejsów;

„osoby korzystające ze wspólnotowego prawa do swobodnego
przemieszczania si

ę” oznaczają:

a) obywateli Unii w rozumieniu art. 17 ust. 1 Traktatu oraz obywa-

teli pa

ństw trzecich będących członkami rodziny obywatela Unii

korzystaj

ącego z prawa do swobodnego przemieszczania się, do

których stosuje si

ę dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europej-

skiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa
obywateli Unii i cz

łonków ich rodzin do swobodnego przemie-

szczania si

ę i pobytu na terytorium Państw Członkowskich (

);

b) obywateli pa

ństw trzecich i członków ich rodzin, niezależnie od

ich obywatelstwa, którzy na mocy porozumie

ń pomiędzy

Wspólnot

ą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony,

tymi

ństwami trzecimi z drugiej strony, korzystają

z takich samych praw do swobodnego przemieszczania si

ę jak

obywatele Unii;

„obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę niebędącą
obywatelem Unii w rozumieniu art. 17 ust. 1 Traktatu oraz która
nie jest obj

ęta pkt 5 niniejszego artykułu;

„osoba, wobec której dokonano wpisu do celów odmowy wjazdu”
oznacza ka

żdego obywatela państwa trzeciego, wobec którego

dokonano wpisu w Systemie Informacyjnym Schengen (

„SIS”),

zgodnie z art. 96 Konwencji z Schengen i do celów okre

ślonych

w tym artykule;

„przejście graniczne” oznacza każde przejście graniczne wyzna-
czone przez w

łaściwe organy do celów przekraczania granic

zewn

ętrznych;

„kontrola graniczna” oznacza wszystkie działania podejmowane na
granicy, zgodnie z niniejszym rozporz

ądzeniem i do celów w nim

okre

ślonych, wyłącznie w odpowiedzi na zamiar przekroczenia tej

granicy lub na akt jej przekroczenia, bez wzgl

ędu na wszelkie inne

okoliczno

ści, składającą się z odprawy granicznej oraz ochrony

granicy;

10)

„odprawa graniczna” oznacza czynności kontrolne przeprowadzane
na przej

ściach granicznych w celu zapewnienia, że można zezwolić

na wjazd osób, w tym ich

środków transportu oraz przedmiotów

ędących w ich posiadaniu, na terytorium Państw Członkowskich

lub mo

żna zezwolić na opuszczenie przez nie tego terytorium;

11)

„ochrona granicy” oznacza ochronę granicy pomiędzy przejściami
granicznymi oraz ochron

ę przejść granicznych poza ustalonymi

godzinami otwarcia w celu uniemo

żliwienia uniknięcia przez

osoby odprawy granicznej i zniech

ęcenia ich do tego;

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 7

(

) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77.

▼B

12)

„kontrola drugiej linii” oznacza szczegółową odprawę, która może
zosta

ć przeprowadzona w odpowiednim miejscu, innym niż

miejsce, w którym dokonywana jest odprawa wszystkich osób
(pierwsza linia);

13)

„straż graniczna” oznacza każdego funkcjonariusza publicznego
wyznaczonego,

zgodnie

prawem

krajowym,

łnienia

obowi

ązków służbowych na przejściu granicznym lub na odcinku

granicy, lub w bezpo

średnim sąsiedztwie tej granicy, który reali-

zuje, zgodnie z niniejszym rozporz

ądzeniem i prawem krajowym,

zadania w zakresie kontroli granicznej;

14)

„przewoźnik” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która
z tytu

łu wykonywanego zawodu zajmuje się transportem osób;

15)

„dokument pobytowy” oznacza:

a) wszystkie dokumenty pobytowe wydane przez Pa

ństwa Człon-

kowskie

zgodnie

jednolitym

wzorem

okre

ślonym

w rozporz

ądzeniu Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca

2002 r. ustanawiaj

ącym jednolity wzór dokumentów pobyto-

wych dla obywateli pa

ństw trzecich (

);

b) wszystkie inne dokumenty wydane przez Pa

ństwo Członkowskie

obywatelom pa

ństw trzecich uprawniające do pobytu lub

ponownego wjazdu na jego terytorium, z wyj

ątkiem doku-

mentów tymczasowych wydanych w trakcie rozpatrywania
pierwszego

wniosku

wydanie

dokumentu

pobytowego,

o którym mowa w lit. a) lub wniosku o nadanie statusu
uchod

źcy;

16)

„statek wycieczkowy” oznacza statek kursujący po określonej
trasie, zgodnie z uprzednio przyj

ętym planem, którego pasażerowie

uczestnicz

ą w programie turystycznym w różnych portach i który

zwykle nie zabiera pasa

żerów, ani nie pozwala pasażerom na

zej

ście na ląd w trakcie podróży;

17)

„żegluga rekreacyjna” oznacza korzystanie z pływających jednostek
rekreacyjnych w celach sportowych lub turystycznych;

18)

„rybołówstwo przybrzeżne” oznacza połowy prowadzone za
pomoc

ą statków powracających codziennie lub w ciągu 36 godzin

do portu znajduj

ącego się na terytorium Państwa Członkowskiego

bez wchodzenia do portu znajduj

ącego się w państwie trzecim;

19)

„zagrożenie zdrowia publicznego” oznacza każdą chorobę mogącą
przerodzi

ć się w epidemię według definicji międzynarodowych

przepisów zdrowotnych

Światowej Organizacji Zdrowia lub inną

chorob

ę zakaźną lub zakaźną chorobę pasożytniczą, jeżeli są one

obj

ęte przepisami dotyczącymi ochrony, mającymi zastosowanie do

obywateli Pa

ństw Członkowskich.

Artyku

ł 3

Zakres zastosowania

Niniejsze rozporz

ądzenie stosuje się do każdej osoby przekraczającej

granice wewn

ętrzne lub zewnętrzne Państw Członkowskich, bez

uszczerbku dla:

a) praw osób korzystaj

ących ze wspólnotowego prawa do swobodnego

przemieszczania si

ę;

b) praw uchod

źców i osób ubiegających się o ochronę międzynaro-

dow

ą, w szczególności w odniesieniu do zasady non-refoulement.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 8

(

) Dz.U. L 157 z 15.6.2002, str. 1.

▼B

TYTU

Ł II

GRANICE ZEWN

ĘTRZNE

ROZDZIA

Ł I

Przekraczanie granic zewn

ętrznych i warunki wjazdu

Artyku

ł 4

Przekraczanie granic zewn

ętrznych

Przekraczanie granic zewn

ętrznych dozwolone jest jedynie na

przej

ściach granicznych i w ustalonych godzinach ich otwarcia. Na

przej

ściach granicznych, które nie są czynne całą dobę, udostępnia się

widoczne informacje o godzinach ich otwarcia.

ństwa Członkowskie przekazują Komisji wykaz swoich przejść

granicznych zgodnie z art. 34.

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 1 można dopuścić wyjątki od

obowi

ązku przekraczania granic zewnętrznych jedynie na przejściach

granicznych i w ustalonych godzinach ich otwarcia:

a) w zwi

ązku z żeglugą rekreacyjną lub rybołówstwem przybrzeżnym;

b) dla marynarzy schodz

ących na ląd w celu przebywania na obszarze

portu, do którego zawin

ął ich statek, lub w gminach przyległych do

tego portu;

c) dla osób lub grup osób, w przypadku istnienia szczególnego

wymogu, pod warunkiem

że posiadają one zezwolenia wymagane

prawem krajowym oraz

że nie zachodzi sprzeczność z interesem

porz

ądku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego Państw

łonkowskich;

d) dla osób lub grup osób w przypadku nieprzewidzianej sytuacji

wyj

ątkowej.

Bez uszczerbku dla wyj

ątków, o których mowa w ust. 2, lub dla

swoich zobowi

ązań w zakresie ochrony międzynarodowej, Państwa

łonkowskie wprowadzają sankcje, zgodnie z ich prawem krajowym,

za niedozwolone przekraczanie granic zewn

ętrznych w miejscach

innych ni

ż przejścia graniczne lub w godzinach innych niż ustalone

godziny

otwarcia.

Sankcje

ą skuteczne, proporcjonalne

i odstraszaj

ące.

Artyku

ł 5

Warunki wjazdu obywateli pa

ństw trzecich

przypadku

pobytu

nieprzekraczaj

ącego trzech miesięcy

w okresie sze

ściomiesięcznym warunki wjazdu obywateli państw trze-

cich s

ą następujące:

a) posiadaj

ą oni ważny dokument podróży lub dokumenty uprawniające

do przekroczenia granicy;

b) posiadaj

ą oni ważną wizę, jeżeli jest wymagana zgodnie

z rozporz

ądzeniem (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r.

wymieniaj

ącym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać

wizy podczas przekraczania granic zewn

ętrznych oraz te, których

obywatele s

ą zwolnieni z tego wymogu (

), z wyj

ątkiem przypadku

gdy posiadaj

ą oni ważny dokument pobytowy;

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 9

(

) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 1. Rozporz

ądzenie ostatnio zmienione rozporzą-

dzeniem (WE) nr 851/2005 (Dz.U. L 141 z 4.6.2005, str. 3).

▼B

c) uzasadni

ą cel i warunki planowanego pobytu oraz posiadają wystar-

czaj

ące środki utrzymania, zarówno na czas trwania planowanego

pobytu, jak i na powrót do ich pa

ństwa pochodzenia lub na tranzyt

do pa

ństwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że uzyskają

zezwolenie na wjazd na jego terytorium, lub je

żeli mają możliwość

uzyskania takich

środków zgodnie z prawem;

d) nie s

ą osobami, wobec których dokonano wpisu do celów odmowy

wjazdu w SIS;

e) nie s

ą uważani za stanowiących zagrożenie dla porządku publicz-

nego, bezpiecze

ństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub

stosunków mi

ędzynarodowych żadnego z Państw Członkowskich,

a w szczególno

ści nie dokonano wobec nich, na tej samej podstawie,

wpisu do celów odmowy wjazdu w krajowych bazach danych
Pa

ństw Członkowskich.

Niewyczerpuj

ący wykaz dokumentów uzupełniających, których

okazania stra

ż graniczna może wymagać od obywateli państw trzecich

w celu weryfikacji spe

łnienia warunków określonych w ust. 1 lit. c), jest

zawarty w za

łączniku I.

Środki utrzymania ocenia się stosownie do długości i celu pobytu

oraz

stosunku

średnich kosztów taniego wyżywienia

i zakwaterowania w danym Pa

ństwie Członkowskim lub danych

ństwach Członkowskich pomnożonych przez liczbę dni pobytu.

Ustalane przez Pa

ństwa Członkowskie kwoty referencyjne są przekazy-

wane Komisji zgodnie z art. 34.

Podstaw

ę do oceny, czy środki utrzymania są wystarczające, może

stanowi

ć gotówka, czeki podróżne i karty kredytowe znajdujące się

posiadaniu

obywatela

ństwa

trzeciego.

świadczenia

o sponsorowaniu, je

żeli takie oświadczenia są przewidziane przez

prawo krajowe, oraz listy gwarancyjne od osób przyjmuj

ących, okreś-

lone przez prawo krajowe, w przypadku gdy obywatel pa

ństwa trze-

ciego zatrzymuje si

ę u osoby przyjmującej, mogą również stanowić

dowód dysponowania wystarczaj

ącymi środkami utrzymania.

Na zasadzie odst

ępstwa od ust. 1:

a) obywatelom pa

ństw trzecich, którzy nie spełniają wszystkich

warunków ustanowionych w ust. 1, jednak

że posiadają dokument

pobytowy lub wiz

ę uprawniającą do ponownego wjazdu wydane

przez jedno z Pa

ństw Członkowskich lub, jeśli jest to wymagane,

oba te dokumenty, zezwala si

ę na wjazd na terytorium innych

ństw Członkowskich w celu tranzytu, tak aby mogli oni dotrzeć

na terytorium tego Pa

ństwa Członkowskiego, które wydało doku-

ment pobytowy lub wiz

ę uprawniającą do ponownego wjazdu,

chyba

że ich nazwiska znajdują się w krajowym wykazie wpisów

ństwa Członkowskiego, którego granice zewnętrzne usiłują prze-

kroczy

ć, a wpisowi towarzyszy instrukcja odmowy wjazdu lub tran-

zytu;

b) obywatelom pa

ństw trzecich, którzy spełniają warunki ustanowione

w ust. 1, z wyj

ątkiem warunku ustanowionego w lit. b), i którzy

łaszają się na granicy, można zezwolić na wjazd na terytorium

ństw Członkowskich, jeżeli na granicy zostanie im wydana wiza

zgodnie z rozporz

ądzeniem Rady (WE) nr 415/2003 z dnia 27 lutego

2003 r. w sprawie wydawania wiz na granicy, w tym wydawania
takich wiz marynarzom podró

żującym tranzytem (

Wizy wydawane na granicy wymagaj

ą rejestracji w wykazie.

żeli zamieszczenie wizy w dokumencie nie jest możliwe, wizę

zamieszcza si

ę wyjątkowo na oddzielnej karcie załączonej do doku-

mentu. W takim przypadku stosuje si

ę jednolity wzór formularza do

celów zamieszczenia wizy okre

ślony w rozporządzeniu Rady (WE)

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 10

(

) Dz.U. L 64 z 7.3.2003, str. 1.

▼B

nr 333/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie jednolitego wzoru
formularza, na którym umieszcza si

ę wizę wydawaną przez Państwo

łonkowskie osobom posiadającym dokumenty podróży, które nie

ą uznane przez Państwo Członkowskie sporządzające formularz (

);

c) obywatele pa

ństw trzecich, którzy nie spełniają jednego lub więcej

warunków ustanowionych w ust. 1, mog

ą uzyskać zezwolenie

ństwa Członkowskiego na wjazd na jego terytorium ze względów

humanitarnych, ze wzgl

ędu na interes narodowy lub zobowiązania

ędzynarodowe. W przypadku gdy wobec danego obywatela

ństwa trzeciego dokonano wpisu, o którym mowa w ust. 1 lit.

d), Pa

ństwo Członkowskie wydające mu zezwolenie na wjazd na

swoje terytorium powiadamia o tym odpowiednio inne Pa

ństwa

łonkowskie.

ROZDZIA

Ł II

Kontrola granic zewn

ętrznych i odmowa wjazdu

Artyku

ł 6

Dokonywanie odprawy granicznej

Stra

ż graniczna, wykonując swoje zadania, zachowuje pełne

poszanowanie dla godno

ści osoby ludzkiej.

Środki podjęte podczas wykonywania zadań są proporcjonalne do celów
realizowanych za pomoc

ą tych środków.

Podczas dokonywania odprawy granicznej stra

ż graniczna nie

dyskryminuje osób ze wzgl

ędu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne,

religi

ę lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację

seksualn

ą.

Artyku

ł 7

Odprawa graniczna osób

Ruch graniczny na granicach zewn

ętrznych podlega odprawom

dokonywanym przez stra

ż graniczną. Odprawy dokonywane są zgodnie

z niniejszym rozdzia

łem.

Odprawom mog

ą podlegać również środki transportu i przedmioty

ędące w posiadaniu osób przekraczających granicę. Do przeszukań

stosuje si

ę prawo krajowe danego Państwa Członkowskiego.

Wszystkie osoby podlegaj

ą minimalnej odprawie mającej na celu

ustalenie ich to

żsamości na podstawie okazanych dokumentów podróży.

Taka minimalna odprawa obejmuje szybk

ą i bezpośrednią weryfikację

dokumentu

uprawniaj

ącego posiadacza do przekroczenia granicy

w zakresie jego wa

żności oraz weryfikację obecności śladów jego sfał-

szowania lub podrobienia, przy u

życiu, w stosownych przypadkach,

urz

ądzeń technicznych oraz poprzez sprawdzenie wyłącznie informacji

skradzionych,

przyw

łaszczonych, utraconych w inny sposób

i uniewa

żnionych dokumentach w odpowiednich bazach danych.

Minimalna odprawa, o której mowa w ust. 1, stanowi zasad

w odniesieniu do osób korzystaj

ących ze wspólnotowego prawa do

swobodnego przemieszczania si

ę.

Jednak

że, wyrywkowo, podczas dokonywania minimalnej odprawy

osób korzystaj

ących ze wspólnotowego prawa do swobodnego przemie-

szczania si

ę, straż graniczna może sprawdzić krajowe i europejskie bazy

danych w celu potwierdzenia,

że takie osoby nie stanowią prawdziwego,

realnego i wystarczaj

ąco poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 11

(

) Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 4.

▼B

wewn

ętrznego, porządku publicznego, stosunków międzynarodowych

ństw Członkowskich lub zagrożenia dla zdrowia publicznego.

Skutki takiego sprawdzenia nie powinny narusza

ć prawa do wjazdu

osób korzystaj

ących ze wspólnotowego prawa do swobodnego przemie-

szczania si

ę na terytorium danego Państwa Członkowskiego, ustanowio-

nego dyrektyw

ą 2004/38/WE.

Obywatele pa

ństw trzecich podlegają szczegółowej odprawie przy

wje

ździe i wyjeździe:

a) szczegó

łowa odprawa przy wjeździe obejmuje weryfikację

warunków reguluj

ących wjazd, określonych w art. 5 ust. 1, oraz,

w stosownych przypadkach, dokumentów zezwalaj

ących na pobyt

i prowadzenie dzia

łalności zawodowej. Weryfikacja dokonywana

jest poprzez szczegó

łowe sprawdzenie następujących elementów:

i) weryfikacj

ę posiadania przez obywatela państwa trzeciego

żnego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy

oraz, w stosownych przypadkach, wymaganej wizy lub doku-
mentu pobytowego;

ii) szczegó

łowe sprawdzenie dokumentu podróży pod kątem śladów

sfa

łszowania lub podrobienia;

iii) sprawdzenie stempli wjazdu i wyjazdu w dokumencie podró

ży

danego obywatela pa

ństwa trzeciego w celu weryfikacji, na

podstawie porównania dat wjazdu i wyjazdu, czy osoba ta nie
przekroczy

ła już maksymalnego czasu dozwolonego pobytu na

terytorium Pa

ństw Członkowskich;

iv) weryfikacj

ę miejsca wyjazdu i przeznaczenia danego obywatela

ństwa trzeciego i celu planowanego pobytu, poprzez spraw-

dzenie, je

żeli jest to konieczne, odpowiednich dokumentów

uzupe

łniających;

v) weryfikacj

ę, czy dany obywatel państwa trzeciego posiada

wystarczaj

ące środki utrzymania na okres i do celów planowa-

nego pobytu, na powrót do pa

ństwa pochodzenia lub na tranzyt

do pa

ństwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że uzyska

zezwolenie na wjazd na jego terytorium, lub jest w stanie
uzyska

ć takie środki zgodnie z prawem;

vi) weryfikacj

ę, czy dany obywatel państwa trzeciego, jego środek

transportu i przewo

żone przez niego przedmioty nie stanowią

prawdopodobnego niebezpiecze

ństwa dla porządku publicznego,

bezpiecze

ństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub

stosunków mi

ędzynarodowych któregokolwiek z Państw Człon-

kowskich. Weryfikacja taka obejmuje bezpo

średnie sprawdzenie

danych osób i wpisów ich dotycz

ących oraz, o ile to konieczne,

wpisów dotycz

ących przedmiotów, zawartych w SIS i w krajo-

wych bazach danych, oraz ewentualne dzia

łania, jakie należy

podj

ąć w wyniku dokonania wpisu;

b) szczegó

łowa odprawa przy wyjeździe obejmuje:

i) weryfikacj

ę posiadania przez obywatela państwa trzeciego doku-

mentu uprawniaj

ącego do przekroczenia granicy;

ii) weryfikacj

ę dokumentu pod kątem śladów sfałszowania lub

podrobienia;

iii) weryfikacj

ę, jeżeli jest to możliwe, czy obywatel państwa trze-

ciego nie jest uznawany za stanowi

ącego zagrożenie dla

porz

ądku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub

stosunków mi

ędzynarodowych któregokolwiek z Państw Człon-

kowskich.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 12

▼B

c) obok odprawy, o której mowa w lit. b), szczegó

łowa odprawa przy

wyje

ździe może również obejmować:

i) weryfikacj

ę, czy dana osoba posiada ważną wizę, jeżeli jest ona

wymagana zgodnie z rozporz

ądzeniem (WE) nr 539/2001,

z wyj

ątkiem przypadku gdy posiada ona ważny dokument poby-

towy;

ii) weryfikacj

ę, czy dana osoba nie przekroczyła maksymalnego

czasu dozwolonego pobytu na terytorium Pa

ństw Członkow-

skich;

iii) sprawdzenie wpisów w SIS wobec osób i przedmiotów oraz

informacji w krajowych bazach danych.

Tak

ą szczegółową odprawę dokonuje się w miejscu niepu-

blicznym, je

żeli istnieją odpowiednie pomieszczenia i jeżeli obywatel

ństwa trzeciego wyrazi takie życzenie.

Obywatelowi pa

ństwa trzeciego poddanemu szczegółowej kontroli

drugiej linii udziela si

ę informacji o celu i procedurze takiej odprawy.

Informacje te s

ą dostępne we wszystkich językach urzędowych Unii i w

ęzyku(-ach) państwa lub państw graniczących z danym Państwem

łonkowskim i wskazują, że obywatel państwa trzeciego może zażądać

podania nazwiska lub numeru identyfikacyjnego funkcjonariuszy stra

ży

granicznej dokonuj

ących szczegółowej kontroli drugiej linii, jak również

nazwy przej

ścia granicznego i daty przekroczenia granicy.

Odprawa osoby korzystaj

ącej ze wspólnotowego prawa do

swobodnego

przemieszczania

jest

dokonywana

zgodnie

z dyrektyw

ą 2004/38/WE.

Szczegó

łowe zasady dotyczące informacji, które mają być wpro-

wadzone do rejestru, s

ą określone w załączniku II.

Artyku

ł 8

Uproszczenie odprawy granicznej

Odprawa graniczna na granicach zewn

ętrznych może zostać upro-

szczona w nast

ępstwie wyjątkowych i nieprzewidzianych okoliczności.

Uwa

ża się, że takie wyjątkowe i nieprzewidziane okoliczności wystę-

puj

ą w przypadku gdy niemożliwe do przewidzenia zdarzenia prowadzą

do ruchu o takim nat

ężeniu, że powoduje ono nadmierne wydłużenie

czasu oczekiwania na przej

ściach granicznych, a wszystkie zasoby

w zakresie personelu, wyposa

żenia i organizacji zostały wyczerpane.

W przypadku uproszczenia odprawy granicznej zgodnie z ust. 1

odprawa graniczna przy wje

ździe ma z zasady pierwszeństwo przed

odpraw

ą graniczną przy wyjeździe.

Decyzja o uproszczeniu odprawy jest podejmowana przez komendanta
granicznej placówki kontrolnej.

Uproszczenie takie jest tymczasowe, dostosowane do uzasadniaj

ących je

okoliczno

ści i wprowadzane stopniowo.

Nawet w przypadku uproszczenia odprawy stra

ż graniczna stem-

pluje dokumenty podró

ży obywateli państw trzecich przy wjeździe

i wyje

ździe zgodnie z art. 10.

żde Państwo Członkowskie przekazuje co roku Parlamentowi

Europejskiemu i Komisji sprawozdanie dotycz

ące stosowania przepisów

niniejszego artyku

łu.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 13

▼B

Artyku

ł 9

Oddzielne pasy ruchu i informacja na znakach

ństwa Członkowskie zapewniają odrębne pasy ruchu,

w szczególno

ści na lotniczych przejściach granicznych, w celu dokony-

wania odprawy osób zgodnie z art. 7. Takie pasy ruchu s

ą wyróżnione

przy pomocy znaków z oznaczeniami okre

ślonymi w załączniku III.

ństwa Członkowskie mogą zapewnić odrębne pasy ruchu na morskich

i l

ądowych przejściach granicznych oraz na granicach pomiędzy

ństwami Członkowskimi niestosującymi art. 20 w odniesieniu do

ich

wspólnych

granic.

Znaki

oznaczeniami

okre

ślonymi

w za

łączniku III są stosowane, jeżeli Państwa Członkowskie zapewniają

na tych granicach odr

ębne pasy ruchu.

ństwa Członkowskie zapewniają wyraźne oznakowanie takich pasów

ruchu, w tym w przypadku odst

ąpienia od zasad korzystania z różnych

pasów ruchu przewidzianym w ust. 4, w celu zapewnienia optymalnych
poziomów przep

ływu osób przekraczających granicę.

a) Osoby korzystaj

ące ze wspólnotowego prawa do swobodnego

przemieszczania si

ę są uprawnione do korzystania z pasów

ruchu oznaczonych znakiem okre

ślonym w załączniku III część

A. Mog

ą one również korzystać z pasów ruchu oznaczonych

znakiem okre

ślonym w załączniku III część B.

b) Pozosta

łe osoby korzystają z pasów ruchu oznaczonych znakiem

okre

ślonym w załączniku III część B.

Oznaczenia na znakach, o których mowa w lit. a) i b), mog

ą zostać

przedstawione w j

ęzyku lub językach, które każde z Państw Członkow-

skich uznaje za w

łaściwe.

Na morskich i l

ądowych przejściach granicznych Państwa Człon-

kowskie mog

ą wydzielić różne pasy ruchu dla pojazdów osobowych

i ci

ężarowych oraz autobusów za pomocą znaków określonych

w za

łączniku III część C.

ństwa Członkowskie mogą wprowadzić zmiany oznaczeń na tych

znakach, w przypadku gdy jest to w

łaściwe ze względu na okoliczności

lokalne.

W przypadkach tymczasowego braku równowagi w nat

ężeniu

ruchu na poszczególnych przej

ściach granicznych właściwe organy

mog

ą odstąpić od zasad korzystania z różnych pasów ruchu na czas

niezb

ędny do zlikwidowania takiego braku równowagi.

Istniej

ące znaki zostaną dostosowane do postanowień ust. 1, 2 i 3

w terminie do dnia 31 maja 2009 r. W przypadkach zast

ępowania

istniej

ących znaków lub umieszczania nowych znaków przez Państwa

łonkowskie przed tym terminem, znaki te są zgodne z oznaczeniami

okre

ślonymi w tych ustępach.

Artyku

ł 10

Stemplowanie dokumentów podró

ży obywateli państw trzecich

Dokumenty podró

ży obywateli państw trzecich są systematycznie

stemplowane przy wje

ździe i wyjeździe. W szczególności stempel wjaz-

dowy lub wyjazdowy zamieszcza si

ę w:

a) dokumentach zawieraj

ących ważną wizę, umożliwiających obywa-

telom pa

ństw trzecich przekroczenie granicy;

b) dokumentach umo

żliwiających przekraczanie granicy obywatelom

ństw trzecich, którym Państwo Członkowskie wydaje wizę na

granicy;

c) dokumentach umo

żliwiających przekraczanie granicy obywatelom

ństw trzecich niepodlegającym obowiązkowi wizowemu.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 14

▼B

Dokumenty podró

ży obywateli państw trzecich, którzy są człon-

kami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa
2004/38/WE, ale którzy nie przedstawi

ą karty pobytowej przewidzianej

w art. 10 tej dyrektywy, s

ą stemplowane przy wjeździe lub przy wyjeź-

dzie.

Dokumenty podró

ży obywateli państw trzecich, którzy są członkami

rodziny obywateli pa

ństw trzecich korzystających ze wspólnotowego

prawa do swobodnego przemieszczania si

ę, ale którzy nie przedstawią

karty pobytowej przewidzianej w art. 10 dyrektywy 2004/38/WE, s

stemplowane przy wje

ździe lub przy wyjeździe.

Stempla wjazdowego lub wyjazdowego nie zamieszcza si

ę w:

a) dokumentach podró

ży głów państw lub dygnitarzy, których przyjazd

zosta

ł oficjalnie zapowiedziany z wyprzedzeniem drogą dyploma-

tyczn

ą;

b) licencjach pilotów lub certyfikatach cz

łonków załogi samolotu;

c) dokumentach podró

ży marynarzy, którzy przebywają na terytorium

ństwa Członkowskiego tylko wtedy, kiedy przybija tam ich statek

i tylko na obszarze portu, do którego wchodzi ich statek;

d) dokumentach podró

ży załogi i pasażerów statków wycieczkowych,

którzy nie podlegaj

ą odprawie granicznej zgodnie z pkt 3.2.3 załącz-

nika VI;

e) dokumentach umo

żliwiających przekraczanie granicy obywatelom

Andory, Monako i San Marino.

W wyj

ątkowych przypadkach, na życzenie obywatela państwa trzeciego,

żna odstąpić od zamieszczenia w dokumencie stempla wjazdowego

lub wyjazdowego, je

żeli zamieszczenie takiego stempla może spowo-

dowa

ć poważne trudności dla tej osoby. W takim przypadku, wjazd lub

wyjazd

potwierdza

ę na oddzielnej karcie, odnotowując imię

i nazwisko oraz numer paszportu osoby. Kart

ę taką otrzymuje obywatel

ństwa trzeciego.

Praktyczne ustalenia dotycz

ące stemplowania określa załącznik IV.

W miar

ę możliwości obywatele państw trzecich są informowani

o obowi

ązku stemplowania ich dokumentu podróży przez straż

graniczn

ą przy wjeździe i wyjeździe, nawet jeżeli zastosowano upro-

szczenie odprawy zgodnie z art. 8.

Do ko

ńca 2008 r. Komisja przekazuje Parlamentowi Europej-

skiemu i Radzie sprawozdanie na temat funkcjonowania przepisów
dotycz

ących stemplowania dokumentów podróży.

Artyku

ł 11

Domniemanie dotycz

ące spełniania warunków dotyczących czasu

trwania pobytu

żeli w dokumencie podróży obywatela państwa trzeciego nie

zamieszczono stempla wjazdu, w

łaściwe organy krajowe mogą domnie-

mywa

ć, że posiadacz nie spełnia lub przestał spełniać obowiązujące

w danym Pa

ństwie Członkowskim warunki dotyczące czasu trwania

pobytu.

Domniemanie, o którym mowa w ust. 1, mo

że zostać obalone

w przypadku przedstawienia przez obywatela pa

ństwa trzeciego, za

pomoc

ą wszelkich środków, wiarygodnych dowodów, takich jak bilety

podró

żne lub dowody jego obecności poza terytorium Państw Człon-

kowskich,

że spełnia on warunki dotyczące czasu trwania pobytu krót-

koterminowego.

W takim przypadku:

a) je

żeli obywatel państwa trzeciego znajduje się na terytorium Państwa

łonkowskiego stosującego w całości dorobek Schengen, właściwe

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 15

▼B

organy, zgodnie z przepisami krajowymi i praktyk

ą krajową,

świadczają w jego dokumencie podróży datę i miejsce przekro-

czenia przez niego granicy zewn

ętrznej jednego z Państw Członkow-

skich stosuj

ących w całości dorobek Schengen;

b) je

żeli obywatel państwa trzeciego znajduje się na terytorium Państwa

łonkowskiego, wobec którego nie podjęto decyzji, o której mowa

w art. 3 ust. 2 Aktu przyst

ąpienia z 2003 r., właściwe organy,

zgodnie z przepisami krajowymi i praktyk

ą krajową, poświadczają

w jego dokumencie podró

ży datę i miejsce przekroczenia przez

niego granicy zewn

ętrznej takiego Państwa Członkowskiego.

Oprócz po

świadczenia, o którym mowa w lit. a) i b), obywatel państwa

trzeciego mo

że otrzymać formularz, którego wzór jest określony

w za

łączniku VIII.

ństwa Członkowskie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji

i Sekretariatowi Generalnemu Rady informacje na temat krajowych
praktyk dotycz

ących poświadczenia, o którym mowa w niniejszym arty-

kule.

żeli domniemanie, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie

obalone, obywatel pa

ństwa trzeciego może zostać wydalony przez właś-

ciwe organy z terytorium danych Pa

ństw Członkowskich.

Artyku

ł 12

Ochrona granicy

łównym celem ochrony granicy jest zapobieganie niedozwolo-

nemu przekraczaniu granicy, zwalczanie przest

ępczości transgranicznej

oraz podejmowanie

środków w stosunku do osób, które przekroczyły

granic

ę nielegalnie.

W celu ochrony granicy stra

ż graniczna wykorzystuje posterunki

stacjonarne i mobilne.

Ochrona ta jest prowadzona w taki sposób, aby zapobiec unikaniu przez
osoby odprawy na przej

ściach granicznych oraz aby zniechęcić je do jej

unikania.

Ochron

ę pomiędzy przejściami granicznymi prowadzi straż

graniczna, której liczebno

ść i metody działania są dostosowywane do

istniej

ących lub przewidywanych czynników ryzyka i zagrożeń. Wiąże

ę to z częstymi i nagłymi zmianami okresów ochrony, tak aby niedo-

zwolone przekraczanie granicy

ązało się zawsze z ryzykiem

wykrycia.

Ochron

ę prowadzą posterunki stacjonarne lub mobilne, wykonu-

ące swoje zadania poprzez patrolowanie lub stacjonowanie w miejscach

znanych lub postrzeganych jako zagro

żone, a celem takiej ochrony jest

zatrzymywanie osób nielegalnie przekraczaj

ących granicę. Ochrona

że również być prowadzona za pomocą środków technicznych,

w tym

środków elektronicznych.

▼M1

żna przyjąć dodatkowe środki dotyczące ochrony. Środki te

maj

ące na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozpo-

ądzenia, poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą

regulacyjn

ą połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 2.

▼B

Artyku

ł 13

Odmowa wjazdu

Obywatelowi pa

ństwa trzeciego, który nie spełnia wszystkich

warunków wjazdu ustanowionych w art. 5 ust. 1 i który nie nale

ży

żadnej z kategorii osób, o których mowa w art. 5 ust. 4, odmawia

ę wjazdu na terytorium Państw Członkowskich. Pozostaje to bez

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 16

▼B

uszczerbku dla stosowania szczególnych przepisów dotycz

ących prawa

do azylu i ochrony mi

ędzynarodowej lub wydawania długoterminowych

wiz pobytowych.

Odmowa wjazdu mo

że nastąpić wyłącznie w drodze uzasadnionej

decyzji podaj

ącej dokładne przyczyny odmowy. Decyzja jest podejmo-

wana przez organ do tego upowa

żniony na mocy prawa krajowego.

Decyzja ta wywiera skutek natychmiastowy.

Uzasadniona decyzja podaj

ąca dokładne przyczyny odmowy wydawana

jest w formie standardowego formularza, okre

ślonego w załączniku

V cz

ęść B, wypełnionego przez organ upoważniony na mocy prawa

krajowego do odmowy wjazdu. Wype

łniony standardowy formularz

jest wr

ęczany danemu obywatelowi państwa trzeciego, który potwierdza

otrzymanie decyzji o odmowie wjazdu przy u

życiu tego formularza.

Osobom, którym odmówiono wjazdu, przys

ługuje prawo odwo-

łania od decyzji. Postępowanie odwoławcze jest prowadzone zgodnie
z prawem krajowym. Obywatelowi pa

ństwa trzeciego udostępnia się

równie

ż pisemną informację dotyczącą punktów kontaktowych dyspo-

nuj

ących informacjami na temat przedstawicieli uprawnionych do dzia-

łania w imieniu obywatela państwa trzeciego zgodnie z prawem
krajowym.

łożenie takiego odwołania nie ma skutku zawieszającego w stosunku

do decyzji o odmowie wjazdu.

Bez uszczerbku dla odszkodowania przyznanego zgodnie z prawem
krajowym, obywatel pa

ństwa trzeciego jest uprawniony do uzyskania

korekty przez Pa

ństwo Członkowskie, które odmówiło wjazdu, anulo-

wanego stempla wjazdu i innych anulowanych lub dodanych wpisów,
które zosta

ły wprowadzone, jeżeli w wyniku postępowania odwoła-

wczego stwierdzono,

że decyzja o odmowie wjazdu była nieuzasad-

niona.

Stra

ż graniczna zapewnia, aby obywatel państwa trzeciego,

któremu odmówiono wjazdu, nie wjecha

ł na terytorium tego Państwa

łonkowskiego.

ństwa Członkowskie prowadzą statystyki dotyczące liczby osób,

którym odmówiono wjazdu, przyczyn odmowy, obywatelstwa tych osób
oraz rodzaju granicy (l

ądowa, powietrzna lub morska), na której odmó-

wiono im wjazdu. Pa

ństwa Członkowskie co roku przekazują te statys-

tyki Komisji. Komisja publikuje co dwa lata zestawienie statystyk
dostarczonych przez Pa

ństwa Członkowskie.

Szczegó

łowe zasady dotyczące odmowy wjazdu wymienione są

w za

łączniku V część A.

ROZDZIA

Ł III

Personel i zasoby do celów kontroli granicznej i wspó

łpraca pomiędzy

ństwami Członkowskimi

Artyku

ł 14

Personel i zasoby do celów kontroli granicznej

ństwa Członkowskie rozmieszczają odpowiedni personel i zasoby

w ilo

ści dostatecznej dla przeprowadzania kontroli granicznej na grani-

cach zewn

ętrznych, zgodnie z art. 6–13, w sposób zapewniający

skuteczny, wysoki i jednolity poziom kontroli na ich granicach
zewn

ętrznych.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 17

▼B

Artyku

ł 15

Przeprowadzanie kontroli

Kontrol

ę graniczną przewidzianą w art. 6–13 przeprowadza straż

graniczna zgodnie z przepisami niniejszego rozporz

ądzenia i z prawem

krajowym.

W trakcie przeprowadzania tej kontroli granicznej uprawnienia do
wszcz

ęcia postępowania karnego nadane straży granicznej prawem

krajowym i niewchodz

ące w zakres niniejszego rozporządzenia pozos-

taj

ą nienaruszone.

ństwa Członkowskie zapewniają, że straż graniczną stanowią wyspe-

cjalizowani i odpowiednio przeszkoleni profesjonali

ści. Państwa Człon-

kowskie zach

ęcają straż graniczną do nauki języków, w szczególności

ęzyków niezbędnych do wykonywania jej zadań.

ństwa Członkowskie przekazują Komisji wykaz służb krajo-

wych w

łaściwych w zakresie kontroli granicznej na mocy ich prawa

krajowego zgodnie z art. 34.

W celu skutecznego kontrolowania granic ka

żde Państwo Człon-

kowskie zapewnia

ścisłą i stałą współpracę pomiędzy swoimi służbami

krajowymi w

łaściwymi w zakresie kontroli granicznej.

Artyku

ł 16

Wspó

łpraca pomiędzy Państwami Członkowskimi

ństwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnego wsparcia

i utrzymuj

ą ścisłą i stałą współpracę w celu skutecznej realizacji kontroli

granicznej zgodnie z art. 6

–15. Wymieniają one między sobą wszystkie

istotne informacje.

Wspó

łpracę operacyjną pomiędzy Państwami Członkowskimi

w zakresie zarz

ądzania granicami zewnętrznymi koordynuje Europejska

Agencja

ds.

Zarz

ądzania Współpracą Operacyjną na Granicach

Zewn

ętrznych Państw Członkowskich Unii Europejskiej (zwana dalej

„Agencją”) ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 2007/2004.

Bez uszczerbku dla uprawnie

ń Agencji, Państwa Członkowskie

mog

ą kontynuować współpracę operacyjną z innymi Państwami Człon-

kowskimi lub pa

ństwami trzecimi na granicach zewnętrznych, w tym

wymian

ę oficerów łącznikowych, jeżeli współpraca taka stanowi

uzupe

łnienie działania Agencji.

ństwa Członkowskie powstrzymują się od wszelkich działań, które

mog

łyby zagrozić funkcjonowaniu Agencji lub osiągnięciu jej celów.

ństwa Członkowskie informują Agencję o współpracy operacyjnej,

o której mowa w akapicie pierwszym.

ństwa Członkowskie zapewniają szkolenia w zakresie zasad

kontroli granicznej, jak równie

ż praw podstawowych. W tym względzie

nale

ży wziąć pod uwagę wspólne normy w zakresie szkoleń, ustano-

wione i rozwini

ęte przez Agencję.

Artyku

ł 17

Wspólna kontrola

ństwa Członkowskie, które nie stosują art. 20 do ich wspólnych

granic l

ądowych, mogą do daty rozpoczęcia stosowania tego artykułu

wspólnie kontrolowa

ć te wspólne granice, w którym to przypadku

żna zatrzymać osobę do celów dokonywania odpraw wjazdowych

i wyjazdowych tylko jeden raz, bez uszczerbku dla indywidualnej odpo-
wiedzialno

ści Państw Członkowskich wynikającej z art. 6–13.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 18

▼B

W tym celu Pa

ństwa Członkowskie mogą zawierać między sobą umowy

dwustronne.

ństwa Członkowskie informują Komisję o wszelkich ustaleniach

podj

ętych zgodnie z ust. 1.

ROZDZIA

Ł IV

Szczegó

łowe zasady odprawy granicznej

Artyku

ł 18

Szczegó

łowe zasady dla różnych rodzajów granic oraz różnych

środków transportu wykorzystywanych do przekraczania granic

zewn

ętrznych

Szczegó

łowe zasady zawarte w załączniku VI stosuje się do odprawy

dokonywanej na ró

żnych rodzajach granic i w różnych środkach trans-

portu wykorzystywanych do przekraczania przej

ść granicznych.

Te szczegó

łowe zasady mogą zawierać odstępstwa od art. 5 oraz

art. 7

–13.

Artyku

ł 19

Szczegó

łowe zasady odprawy określonych kategorii osób

Szczegó

łowe zasady zawarte w załączniku VII stosuje się do

odprawy nast

ępujących kategorii osób:

a) g

łów państwa i członków ich delegacji;

b) pilotów samolotów i innych cz

łonków załogi;

c) marynarzy;

d) posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urz

ędowych lub służbo-

wych oraz cz

łonków organizacji międzynarodowych;

e) pracowników transgranicznych;

f) ma

łoletnich.

Te szczegó

łowe zasady mogą zawierać odstępstwa od art. 5 oraz

art. 7

–13.

ństwa Członkowskie informują Komisję o wzorach kart wyda-

wanych przez ich ministerstwa spraw zagranicznych akredytowanym
cz

łonkom misji dyplomatycznych i przedstawicielstw konsularnych

oraz cz

łonkom ich rodzin zgodnie z art. 34.

TYTU

Ł III

GRANICE WEWN

ĘTRZNE

ROZDZIA

Ł I

Zniesienie kontroli granicznej na granicach wewn

ętrznych

Artyku

ł 20

Przekraczanie granic wewn

ętrznych

Granice wewn

ętrzne mogą być przekraczane w każdym miejscu bez

dokonywania odprawy granicznej osób niezale

żnie od ich obywatelstwa.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 19

▼B

Artyku

ł 21

Odprawa na terytorium

Zniesienie kontroli granicznej na granicach wewn

ętrznych nie wpływa

na:

a) wykonywanie uprawnie

ń policyjnych przez właściwe organy Państw

łonkowskich na mocy prawa krajowego, o ile wykonywanie tych

uprawnie

ń nie ma skutku równoważnego z odprawą graniczną; ma to

zastosowanie równie

ż do obszarów przygranicznych. W rozumieniu

zdania pierwszego wykonywanie uprawnie

ń policyjnych nie może

ć w szczególności uznawane za równoważne dokonywaniu

odprawy granicznej, je

żeli środki policyjne:

i) nie maj

ą na celu kontroli granicznej;

ii) s

ą oparte na informacjach i doświadczeniu policyjnym

o charakterze ogólnym, dotycz

ących potencjalnych zagrożeń

dla

bezpiecze

ństwa

publicznego

maj

celu

w szczególno

ści walkę z przestępczością transgraniczną;

iii) s

ą opracowywane i stosowane w sposób zdecydowanie odróżnia-

ący je od rutynowej odprawy osób na granicach zewnętrznych;

iv) s

ą przeprowadzane na podstawie kontroli wyrywkowej;

b) kontrol

ę bezpieczeństwa osób przeprowadzaną w portach i na lotnis-

kach przez w

łaściwe organy na mocy prawa każdego Państwa

łonkowskiego przez funkcjonariuszy portu lub lotniska lub prze-

źników, pod warunkiem że kontrola tego typu przeprowadzana

jest równie

ż w stosunku do osób podróżujących po terytorium

danego Pa

ństwa Członkowskiego;

c) mo

żliwość ustanowienia przez Państwo Członkowskie przepisów

o obowi

ązku posiadania lub posiadania przy sobie papierów

i dokumentów;

d) obowi

ązek zgłaszania przez obywateli państw trzecich swojej obec-

ści na terytorium któregokolwiek Państwa Członkowskiego

zgodnie z postanowieniami art. 22 Konwencji z Schengen.

Artyku

ł 22

Usuwanie

przeszkód

ruchu

drogowych

przej

ściach

granicznych na granicach wewn

ętrznych

ństwa Członkowskie usuwają wszelkie przeszkody dla płynności

ruchu przez drogowe przej

ścia graniczne na granicach wewnętrznych,

w szczególno

ści ograniczenia prędkości, które nie są oparte wyłącznie

na wzgl

ędach bezpieczeństwa drogowego.

Jednocze

śnie Państwa Członkowskie są przygotowane do zapewnienia

obiektów i urz

ądzeń potrzebnych do dokonywania odprawy na wypadek

przywrócenia kontroli na granicach wewn

ętrznych.

ROZDZIA

Ł II

Tymczasowe

przywrócenie

kontroli

granicznej

granicach

wewn

ętrznych

Artyku

ł 23

Tymczasowe

przywrócenie

kontroli

granicznej

granicach

wewn

ętrznych

W przypadku powa

żnego zagrożenia porządku publicznego lub

bezpiecze

ństwa wewnętrznego Państwo Członkowskie może wyjątkowo

przywróci

ć kontrolę graniczną na swoich granicach wewnętrznych na

czas ograniczony nie d

łuższy niż 30 dni lub na przewidywany okres

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 20

▼B

trwania powa

żnego zagrożenia, jeżeli przekracza on 30 dni, zgodnie

z procedur

ą określoną w art. 24 lub, w nagłych przypadkach, zgodnie

z procedur

ą określoną w art. 25. Zakres i czas trwania tymczasowego

przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewn

ętrznych nie prze-

kraczaj

ą tego, co jest ściśle niezbędne dla reakcji na poważne zagro-

żenie.

żeli poważne zagrożenie porządku publicznego lub bezpieczeń-

stwa wewn

ętrznego trwa dłużej niż określono w ust. 1, Państwo Człon-

kowskie mo

że przedłużyć kontrolę graniczną z powodów, o których

mowa w ust. 1, uwzgl

ędniając wszelkie nowe okoliczności, przez odna-

wialne okresy do 30 dni, zgodnie z procedur

ą określoną w art. 26.

Artyku

ł 24

Procedura w przypadku przewidywalnych wydarze

żeli Państwo Członkowskie planuje przywrócenie kontroli

granicznej na granicach wewn

ętrznych na mocy art. 23 ust. 1, powia-

damia ono o tym, tak szybko jak to mo

żliwe, odpowiednio pozostałe

ństwa Członkowskie i Komisję i dostarcza następujących informacji,

gdy tylko stan

ą się one dostępne:

a) powody

proponowanego

przywrócenia,

wyszczególnieniem

zdarze

ń stanowiących poważne zagrożenie dla porządku publicznego

lub bezpiecze

ństwa wewnętrznego;

b) zakres

proponowanego

przywrócenia,

okre

śleniem miejsc,

w których ma zosta

ć przywrócona kontrola graniczna;

c) nazwy dozwolonych przej

ść granicznych;

d) dat

ę i czas trwania proponowanego przywrócenia;

e) w stosownych przypadkach

środki, jakie mają zostać podjęte przez

inne Pa

ństwa Członkowskie.

Po otrzymaniu powiadomienia od zainteresowanego Pa

ństwa

łonkowskiego oraz z uwzględnieniem konsultacji przewidzianych

w ust. 3, Komisja mo

że wydać opinię bez uszczerbku dla art. 64 ust.

1 Traktatu.

Informacje, o których mowa w ust. 1, a tak

że opinia, którą

Komisja mo

że wydać zgodnie z ust. 2, stanowią przedmiot konsultacji

pomi

ędzy Państwem Członkowskim planującym przywrócić kontrolę

graniczn

ą, innymi Państwami Członkowskimi i Komisją, w celu zorga-

nizowania,

stosownych

przypadkach,

wzajemnej

wspó

łpracy

pomi

ędzy Państwami Członkowskimi oraz zbadania proporcjonalności

środków w stosunku do zdarzeń stanowiących podstawę dla przywró-
cenia kontroli granicznej, a tak

że zagrożeń dla porządku publicznego

lub bezpiecze

ństwa wewnętrznego.

Konsultacje, o których mowa w ust. 3, odbywaj

ą się co najmniej

ętnaście dni przed datą planowanego przywrócenia kontroli

granicznej.

Artyku

ł 25

Procedura w przypadkach wymagaj

ących niezwłocznego działania

W przypadku gdy wzgl

ędy porządku publicznego lub bezpieczeń-

stwa wewn

ętrznego w Państwie Członkowskim wymagają podjęcia

niezw

łocznego działania, dane Państwo Członkowskie może wyjątkowo

i w trybie natychmiastowym przywróci

ć kontrolę graniczną na grani-

cach wewn

ętrznych.

ństwo Członkowskie przywracające kontrolę graniczną na grani-

cach wewn

ętrznych niezwłocznie powiadamia o tym odpowiednio

pozosta

łe Państwa Członkowskie i Komisję oraz dostarcza informacji,

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 21

▼B

o których mowa w art. 24 ust. 1, oraz powody uzasadniaj

ące zastoso-

wanie tej procedury.

Artyku

ł 26

Procedura

przed

łużania kontroli granicznej na granicach

wewn

ętrznych

ństwa Członkowskie mogą przedłużać kontrolę graniczną na

granicach wewn

ętrznych wyłącznie na mocy przepisów art. 23 ust. 2,

po uprzednim poinformowaniu innych Pa

ństw Członkowskich oraz

Komisji.

ństwo Członkowskie planujące przedłużyć kontrolę graniczną

dostarcza pozosta

łym Państwom Członkowskim oraz Komisji wszyst-

kich odpowiednich informacji na temat powodów przed

łużenia kontroli

granicznej na granicach wewn

ętrznych. Przepisy art. 24 ust. 2 stosuje

ę.

Artyku

ł 27

Informowanie Parlamentu Europejskiego

Zainteresowane Pa

ństwo Członkowskie lub, w stosownych przypad-

kach, Rada informuj

ą Parlament Europejski, tak szybko jak to możliwe,

środkach podjętych na mocy art. 24–26. Począwszy od trzeciego

kolejnego przed

łużenia, zgodnie z art. 26, zainteresowane Państwo

łonkowskie przedstawia Parlamentowi Europejskiemu na wniosek

sprawozdanie w sprawie konieczno

ści kontroli granicznej na granicach

wewn

ętrznych.

Artyku

ł 28

Przepisy maj

ące zastosowanie w przypadku przywrócenia kontroli

granicznej na granicach wewn

ętrznych

W przypadku przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewn

ętrz-

nych stosuje si

ę odpowiednio właściwe przepisy tytułu II.

Artyku

ł 29

Sprawozdanie z przywrócenia kontroli granicznej na granicach

wewn

ętrznych

ństwo Członkowskie, które przywróciło kontrolę graniczną na grani-

cach wewn

ętrznych na mocy art. 23, potwierdza datę zniesienia takiej

kontroli oraz, jednocze

śnie lub krótko po tym, przedstawia Parlamen-

towi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z przywrócenia
kontroli

granicznej

granicach

wewn

ętrznych,

opisuj

ąc

w szczególno

ści dokonywanie odprawy i skuteczność przywrócenia

kontroli granicznej.

Artyku

ł 30

Informowanie opinii publicznej

Decyzja o przywróceniu kontroli granicznej na granicach wewn

ętrznych

podejmowana jest z zachowaniem przejrzysto

ści i podawana w pełni do

wiadomo

ści opinii publicznej, o ile nie istnieją nadrzędne powody zwią-

zane z bezpiecze

ństwem, przemawiające za odstąpieniem od tej zasady.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 22

▼B

Artyku

ł 31

Poufno

ść

Na wniosek zainteresowanego Pa

ństwa Członkowskiego pozostałe

ństwa Członkowskie, Parlament Europejski i Komisja przestrzegają

poufno

ści informacji dostarczonych w związku z przywróceniem

i przed

łużeniem kontroli granicznej oraz sprawozdaniem sporządzonym

na mocy art. 29.

TYTU

Ł IV

PRZEPISY KO

ŃCOWE

▼M1

Artyku

ł 32

Zmiany w za

łącznikach

Zmian w za

łącznikach III, IV i VIII dokonuje się zgodnie z procedurą

regulacyjn

ą połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 2.

▼B

Artyku

ł 33

Komitet

Komisja jest wspomagana przez komitet, zwany dalej

„komi-

tetem

”.

▼M1

W przypadku odes

łania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a

ust.1

–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów

jej art. 8.

▼B

Komitet uchwala swój regulamin wewn

ętrzny.

▼M1

__________

▼B

Artyku

ł 34

łoszenia

ństwa Członkowskie zgłaszają Komisji:

a) wykaz dokumentów pobytowych;

b) wykaz ich przej

ść granicznych;

c) kwoty referencyjne wymagane do przekroczenia ich granic zewn

ętrz-

nych, ustalane co roku przez organy krajowe;

d) wykaz s

łużb krajowych odpowiedzialnych za kontrolę graniczną;

e) wzory kart wydawanych przez ministerstwa spraw zagranicznych.

Komisja udost

ępnia Państwom Członkowskim i opinii publicznej

informacje przekazane zgodnie z ust. 1 poprzez publikacj

ę w Dzienniku

Urz

ędowym Unii Europejskiej, seria C, i za pomocą innych właściwych

środków.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 23

▼B

Artyku

ł 35

ły ruch graniczny

Niniejsze rozporz

ądzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów

Wspólnoty dotycz

ących małego ruchu granicznego oraz dla obowiązu-

ących umów dwustronnych o małym ruchu granicznym.

Artyku

ł 36

Ceuta i Melilla

Przepisy niniejszego rozporz

ądzenia nie naruszają specjalnych prze-

pisów maj

ących zastosowanie do miast Ceuta i Melilla, określonych

w Deklaracji Królestwa Hiszpanii w sprawie miast Ceuta i Melilla
w Akcie ko

ńcowym do Umowy w sprawie przystąpienia Królestwa

Hiszpanii do Konwencji wykonawczej do Uk

ładu z Schengen z dnia

14 czerwca 1985 r (

Artyku

ł 37

łaszanie informacji przez Państwa Członkowskie

Nie pó

źniej niż dnia 26 października 2006 r. Państwa Członkowskie

powiadamiaj

ą Komisję o przepisach krajowych dotyczących art. 21 lit.

c) i d), sankcjach, o których mowa w art. 4 ust. 3, i umowach dwustron-
nych zawartych zgodnie z art. 17 ust. 1. Kolejne zmiany tych przepisów
s

ą zgłaszane w terminie pięciu dni roboczych.

Informacje zg

łoszone przez Państwa Członkowskie są publikowane

w Dzienniku Urz

ędowym Unii Europejskiej, seria C.

Artyku

ł 38

Sprawozdanie w sprawie stosowania tytu

łu III

Nie pó

źniej niż dnia 13 października 2009 r. Komisja przedstawia

Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stoso-
wania tytu

łu III.

Komisja zwraca szczególn

ą uwagę na wszelkie utrudnienia wynikające

z przywrócenia

kontroli

granicznej

na granicach

wewn

ętrznych.

W stosownych przypadkach Komisja przedstawia wnioski maj

ące na

celu zlikwidowanie tych utrudnie

ń.

Artyku

ł 39

Przepisy uchylaj

ące

Artyku

ły 2–8 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen

z dnia 14 czerwca 1985 r. uchyla si

ę z mocą od dnia 13 października

2006 r.

Z moc

ą od daty, o której mowa w ust. 1 uchyla się:

a) Wspólny podr

ęcznik, łącznie z jego załącznikami;

b) decyzje Komitetu Wykonawczego Schengen z dnia 26 kwietnia

1994 r. (SCH/Com-ex (94)1, rev 2), 22 grudnia 1994 r. (SCH/
Com-ex (94)17, rev. 4) i 20 grudnia 1995 r. (SCH/Com-ex (95)
20, rev. 2);

c) za

łącznik 7 do Wspólnych instrukcji konsularnych;

d) rozporz

ądzenie Rady (WE) nr 790/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r.

zastrzegaj

ące dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 24

(

) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 73.

▼B

niektórych szczegó

łowych przepisów i procedur praktycznych prze-

prowadzania kontroli granicznej i nadzoru (

);

e) decyzj

ę Rady 2004/581/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. określającą

minimalne oznaczenia, które maj

ą być używane na znakach na

zewn

ętrznych przejściach granicznych (

);

f) decyzj

ę Rady 2004/574/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającą

Wspólny podr

ęcznik (

);

g) rozporz

ądzenie Rady (WE) nr 2133/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r.

w sprawie obowi

ązku właściwych władz Państw Członkowskich

w zakresie systematycznego stemplowania dokumentów podró

ży

obywateli pa

ństw trzecich przy przekraczaniu przez nich zewnętrz-

nych granic Pa

ństw Członkowskich oraz zmieniające w związku

z tym przepisy Konwencji wykonawczej do Uk

ładu z Schengen

oraz Wspólny podr

ęcznik (

Odes

łania do skreślonych artykułów i uchylonych instrumentów

rozumiane s

ą jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artyku

ł 40

Wej

ście w życie

Niniejsze rozporz

ądzenie wchodzi w życie z dniem 13 października

2006 r. Jednak

że art. 34 wchodzi w życie następnego dnia po jego

opublikowaniu w Dzienniku Urz

ędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporz

ądzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane

w Pa

ństwach Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym

Wspólnot

ę Europejską.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 25

(

) Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 5. Rozporz

ądzenie zmienione decyzją

2004/927/WE(Dz.U. L 396 z 31.12.2004, str. 45).

(

) Dz.U. L 261 z 6.8.2004, str. 119.

(

) Dz.U. L 261 z 6.8.2004, str. 36.

(

) Dz.U. L 369 z 16.12.2004, str. 5.

▼B

ŁĄCZNIK I

Dokumenty uzupe

łniające do celów weryfikacji spełnienia warunków wjazdu

Dokumenty uzupe

łniające, o których mowa w art. 5 ust. 2, mogą obejmować:

a) w odniesieniu do podró

ży służbowych:

i) zaproszenie od firmy lub instytucji do uczestnictwa w spotkaniach, konfe-

rencjach lub wydarzeniach zwi

ązanych z handlem, przemysłem lub pracą;

ii) inne dokumenty potwierdzaj

ące istnienie stosunków handlowych lub

relacji zawodowych;

iii) bilety wst

ępu na targi i kongresy, w przypadku uczestnictwa w nich;

b) w odniesieniu do podró

ży podejmowanych w celu podjęcia nauki i innych

form kszta

łcenia:

i) za

świadczenie potwierdzające przyjęcie przez instytucję dydaktyczną

celu

uczestnictwa

kursach

zawodowych

lub

teoretycznych

w ramach szkolenia podstawowego lub uzupe

łniającego;

ii) legitymacje studenckie lub

świadectwa uczestnictwa w kursach;

c) w odniesieniu do podró

ży podejmowanych w celach turystycznych lub

z powodów osobistych:

i) dokumenty uzupe

łniające dotyczące zakwaterowania:

— zaproszenie od osoby przyjmującej w razie zatrzymania się u niej,
— dokument uzupełniający od placówki zapewniającej zakwaterowanie

lub inny odpowiedni dokument wskazuj

ący na przewidywane miejsce

zakwaterowania;

ii) dokumenty uzupe

łniające dotyczące planu podróży:

potwierdzenie rezerwacji wycieczki zorganizowanej lub inny odpowiedni
dokument wskazuj

ący na przewidywane plany podróży;

iii) dokumenty uzupe

łniające dotyczące powrotu;

bilet powrotny lub bilet w obie strony.

d) w odniesieniu do podró

ży podejmowanych z powodów politycznych, nauko-

wych, wydarze

ń kulturalnych, sportowych lub religijnych lub z innych

powodów:

zaproszenia, bilety wst

ępu, dowód wpisania się na listę uczestników lub

programy okre

ślające, jeżeli jest to możliwe, nazwę organizacji przyjmującej

i d

ługość pobytu lub inny odpowiedni dokument wskazujący na cel wizyty.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 26

▼B

ŁĄCZNIK II

Rejestrowanie informacji

Na wszystkich przej

ściach granicznych wszelkie informacje służbowe oraz inne

szczególnie istotne informacje podlegaj

ą rejestracji w formie odręcznej lub elek-

tronicznej. Informacje podlegaj

ące rejestracji obejmują w szczególności:

a) nazwiska funkcjonariusza stra

ży granicznej odpowiedzialnego lokalnie za

odpraw

ę graniczną i innych funkcjonariuszy wchodzących w skład każdej

zmiany;

b) uproszczenie odprawy osób zastosowane zgodnie z art. 8;

c) wydanie na granicy dokumentów zast

ępczych w miejsce paszportów i wiz;

d) osoby zatrzymane i za

żalenia (przestępstwa i naruszenia administracyjne);

e) osoby, którym odmówiono wjazdu zgodnie z art. 13 (podstawa odmowy

i obywatelstwo);

f) kody bezpiecze

ństwa stempli wjazdu i wyjazdu, tożsamość funkcjonariuszy

stra

ży granicznej, którym przydzielono dany stempel w danym czasie i na

danej zmianie, oraz informacje dotycz

ące utraconych i skradzionych stempli;

g) za

żalenia osób poddanych odprawie;

h) inne szczególnie istotne

środki policyjne lub sądowe;

i) szczególne zdarzenia.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 27

▼B

ŁĄCZNIK III

Wzory znaków oznaczaj

ących pasy ruchu na przejściach granicznych

ĘŚĆ A

(

)

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 28

(

) W przypadku Norwegii i Islandii nie jest wymagany znak graficzny.

▼B

ĘŚĆ B

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 29

▼B

ĘŚĆ C

(

)

(

)

(

)

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 30

(

) W przypadku Norwegii i Islandii nie jest wymagany znak graficzny.

▼B

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 31

▼B

ŁĄCZNIK IV

Stemplowanie

1. Dokumenty podró

ży obywateli państw trzecich są systematycznie stemplo-

wane przy wje

ździe i wyjeździe zgodnie z art. 10. Specyfikacje stempli są

okre

ślone w decyzji Komitetu Wykonawczego Schengen SCH/COM-EX (94)

16 rev I i w SCH/Gem-Handb (93) 15 (POUFNE).

2. Kody bezpiecze

ństwa stosowane na stemplach zmienia się w regularnych

odst

ępach czasu, nieprzekraczających jednego miesiąca.

3. Przy wje

ździe i wyjeździe obywateli państw trzecich, objętych obowiązkiem

wizowym, stempel zamieszcza si

ę, jeżeli jest to możliwe, w taki sposób, by

zakrywa

ł krawędź wizy, nie wpływając jednak na czytelność zapisów na wizie

ani zabezpiecze

ń naklejki wizowej. Jeżeli musi zostać zamieszczonych kilka

stempli (na przyk

ład w przypadku wielokrotnej wizy wjazdowej), dokonuje

ę tego na stronie przeciwnej do strony, na której zamieszczona jest wiza.

żeli strony tej nie można wykorzystać, stempel zamieszcza się na następnej

stronie. Nie zamieszcza si

ę stempla na polu przeznaczonym do odczytu

maszynowego.

4. Pa

ństwa Członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe odpowie-

dzialne za wymian

ę informacji na temat kodów bezpieczeństwa stempli wjaz-

dowych i wyjazdowych, u

żywanych na przejściach granicznych, i informują

o tym pozosta

łe Państwa Członkowskie, Sekretariat Generalny Rady oraz

Komisj

ę. Wspomniane punkty kontaktowe uzyskują natychmiastowy dostęp

do informacji, dotycz

ących jednolitych stempli wjazdowych i wyjazdowych

stosowanych na granicy zewn

ętrznej danego Państwa Członkowskiego, a w

szczególno

ści do informacji na temat:

a) przej

ścia granicznego, do którego przypisany jest dany stempel;

b) to

żsamości funkcjonariusza straży granicznej, któremu przydzielony jest

w danym czasie dany stempel;

c) kodu bezpiecze

ństwa danego stempla w danym czasie.

Wszelkie zapytania dotycz

ące jednolitych stempli wjazdowych i wyjazdowych

ą zgłaszane za pośrednictwem wspomnianych powyżej krajowych punktów

kontaktowych.

Krajowe punkty kontaktowe przekazuj

ą niezwłocznie pozostałym punktom

kontaktowym, Sekretariatowi Generalnemu Rady oraz Komisji informacje
na temat zmiany punktów kontaktowych, a tak

że utraconych i skradzionych

stempli.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 32

▼B

ŁĄCZNIK V

ĘŚĆ A

Procedury odmowy wjazdu na granicy

1. W przypadku odmowy wjazdu w

łaściwy funkcjonariusz straży granicznej:

a) wype

łnia standardowy formularz odmowy wjazdu przedstawiony w części

B. Dany obywatel pa

ństwa trzeciego podpisuje formularz, po czym otrzy-

muje kopi

ę podpisanego formularza. W przypadku odmowy podpisania

przez obywatela pa

ństwa trzeciego funkcjonariusz straży granicznej wska-

zuje fakt odmowy na formularzu w polu

„uwagi”;

b) zamieszcza w paszporcie stempel wjazdowy, uniewa

żniony przekreśleniem

na krzy

ż nieusuwalnym czarnym tuszem, i zapisuje naprzeciw przekre-

ślenia po prawej stronie, również nieusuwalnym tuszem, literę(-y) odpo-
wiadaj

ącą(-ce) powodowi (powodom) odmowy wjazdu, których listę

zawiera wymieniony wy

żej standardowy formularz odmowy wjazdu;

c) uniewa

żnia wizę, zamieszczając stempel z napisem „ANULOWANO”,

w przypadkach, o których mowa w ust. 2. W takim przypadku optycznie
zmienny element wklejki wizowej, element zabezpieczaj

ący zwany

„efektem ukrytego obrazu” oraz napis „wiza” zostają zniszczone przez
przekre

ślenie, tak aby uniemożliwić ich późniejsze nieuprawnione wyko-

rzystanie. Funkcjonariusz stra

ży granicznej niezwłocznie informuje swoje

organy centralne o tej decyzji;

d) odnotowuje ka

żdą odmowę wjazdu w rejestrze lub w wykazie, podając

żsamość i obywatelstwo danego obywatela państwa trzeciego, dane doty-

ące dokumentu uprawniającego obywatela państwa trzeciego do przekro-

czenia granicy oraz powód i dat

ę odmowy wjazdu.

2. Wiza zostaje uniewa

żniona w następujących przypadkach:

a) je

żeli wobec posiadacza wizy dokonano wpisu w SIS do celów odmowy

wyjazdu, chyba

że posiada on wizę lub wizę ponownego wjazdu wydaną

przez jedno z Pa

ństw Członkowskich i chce wjechać w celach tranzytu po

to, aby dotrze

ć na terytorium Państwa Członkowskiego, które wystawiło

dokument;

b) je

żeli istnieją poważne podstawy do uznania, że wiza została uzyskana

w drodze oszustwa.

Jednak nieprzedstawienie na granicy przez obywatela pa

ństwa trzeciego

jednego lub wi

ęcej dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 5

ust. 2, nie prowadzi automatycznie do podj

ęcia decyzji o unieważnieniu wizy.

3. Je

żeli obywatel państwa trzeciego, któremu odmówiono wjazdu, przybył na

granic

ę, korzystając z usług przewoźnika, miejscowy organ właściwy:

a) nakazuje przewo

źnikowi nadzór nad obywatelem państwa trzeciego

i przewiezienie go niezw

łocznie do państwa trzeciego, z którego przybył,

do pa

ństwa trzeciego, które wydało dokument uprawniający go do prze-

kroczenia granicy lub do jakiegokolwiek innego pa

ństwa trzeciego,

w którym ma on zagwarantowane przyj

ęcie lub do znalezienia środków

dalszego przewozu zgodnie z art. 26 Konwencji z Schengen i dyrektyw

Rady 2001/51/WE z dnia 28 czerwca 2001 r. uzupe

łniającą postanowienia

art. 26 Konwencji wykonawczej do Uk

ładu z Schengen z dnia 14 czerwca

1985 r (

).;

b) w oczekiwaniu na dalszy przewóz, podejmuje odpowiednie

środki zgodnie

z prawem krajowym i z uwzgl

ędnieniem okoliczności lokalnych, w celu

uniemo

żliwienia obywatelom państw trzecich, którym odmówiono wjazdu,

nielegalnego wjazdu.

4. W przypadku istnienia podstaw zarówno do odmowy wjazdu obywatelowi

ństwa trzeciego, jak i do jego aresztowania, funkcjonariusz straży granicznej

kontaktuje si

ę z organami właściwymi w zakresie decyzji w sprawie działań,

jakie maj

ą być podjęte zgodnie z prawem krajowym.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 33

(

) Dz.U. L 187 z 10.7.2001, str. 45.

▼B

ĘŚĆ B

Standardowy formularz odmowy wjazdu na granicy

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 34

▼B

ŁĄCZNIK VI

Szczegó

łowe zasady dla różnych rodzajów granic i różnych środków

transportu

wykorzystywanych

przekraczania

granic

zewn

ętrznych

ństw Członkowskich

Granice l

ądowe

1.1.

Odprawa w ruchu drogowym

1.1.1.

W celu zapewnienia skutecznej odprawy osób, przy jednoczesnym
zapewnieniu bezpiecze

ństwa i płynności ruchu drogowego, ruchem na

przej

ściach granicznych zarządza się w odpowiedni sposób.

W niezb

ędnych przypadkach Państwa Członkowskie mogą zawierać

umowy dwustronne w sprawie utworzenia odr

ębnych kanałów ruchu

i w sprawie blokowania ruchu. Informuj

ą o nich Komisję zgodnie

z art. 37.

1.1.2.

Na granicach l

ądowych Państwa Członkowskie mogą, jeżeli uznają to za

wskazane i je

żeli pozwalają na to okoliczności, utworzyć lub wykorzys-

tywa

ć odrębne pasy ruchu na określonych przejściach granicznych,

zgodnie z art. 9.

łaściwe organy Państw Członkowskich mogą w każdym momencie

zrezygnowa

ć z odrębnych pasów ruchu, w przypadku zaistnienia wyjąt-

kowych

okoliczno

ści lub jeżeli wymagają tego warunki ruchu

i infrastruktury.

ństwa Członkowskie mogą współpracować z państwami sąsiadującymi

w celu utworzenia odr

ębnych pasów ruchu na przejściach granicznych na

granicach zewn

ętrznych.

1.1.3.

Co do zasady, osoby podró

żujące pojazdami mogą pozostawać wewnątrz

pojazdu podczas odprawy. Jednak

że jeżeli wymagają tego okoliczności,

osoby mog

ą zostać poproszone o opuszczenie pojazdu. Odprawy szcze-

gó

łowej dokonuje się, jeżeli pozwalają na to okoliczności miejscowe,

w miejscach przewidzianych do tego celu. Ze wzgl

ędów bezpieczeństwa

personelu odprawy dokonuje, je

żeli jest to możliwe, dwóch funkcjona-

riuszy stra

ży granicznej.

1.2.

Odprawa w ruchu kolejowym

1.2.1.

Odprawa dokonywana jest zarówno w odniesieniu do pasa

żerów, jak

i pracowników kolei w poci

ągach przekraczających granice zewnętrzne,

w tym w poci

ągach towarowych i w pustych składach. Odprawa ta

dokonywana jest w jeden z dwóch nast

ępujących sposobów:

— na peronie, na pierwszej stacji przyjazdu lub odjazdu na terytorium

danego Pa

ństwa Członkowskiego,

— w pociągu, podczas przejazdu.

ństwa Członkowskie mogą zawierać umowy dwustronne w sprawie

sposobów dokonywania tej odprawy. Informuj

ą o nich Komisję zgodnie

z art. 37.

1.2.2.

Na zasadzie odst

ępstwa od pkt 1.2.1. i w celu zwiększenia płynności

ruchu szybkich poci

ągów pasażerskich Państwa Członkowskie, położone

bezpo

średnio na trasie przejazdu tych pociągów wyjeżdżających

z pa

ństw trzecich, mogą również zdecydować, na mocy wspólnego poro-

zumienia z zainteresowanymi pa

ństwami trzecimi, o dokonywaniu

odprawy osób w poci

ągach wyjeżdżających z państw trzecich w jeden

z nast

ępujących sposobów:

— na stacjach w państwie trzecim, na których osoby wsiadają do

poci

ągu,

— na stacjach na terytorium Państw Członkowskich, na których osoby

wysiadaj

ą,

— w pociągu podczas przejazdu pomiędzy stacjami na terytorium

ństw Członkowskich, pod warunkiem że osoby te przebywały

w poci

ągu na poprzedniej stacji(-ach).

1.2.3.

W odniesieniu do szybkich poci

ągów z państw trzecich, zatrzymujących

ę kilkakrotnie na terytorium Państw Członkowskich, jeśli przewoźnik

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 35

▼B

kolejowy ma mo

żliwość przyjęcia pasażerów do pociągu wyłącznie

w celu odbycia pozosta

łej części podróży na terytorium Państw Człon-

kowskich,

pasa

żerowie tacy są poddawani odprawie wjazdowej

w poci

ągu albo na stacji docelowej, z wyjątkiem przypadków,

w których dokonano odprawy zgodnie z pkt 1.2.1 lub 1.2.2 tiret
pierwsze.

Osoby zamierzaj

ące podróżować pociągiem wyłącznie w celu odbycia

pozosta

łej części podróży na terytorium Państw Członkowskich są

wyra

źnie informowane przed odjazdem pociągu, że zostaną poddane

odprawie wjazdowej w trakcie podró

ży lub na stacji docelowej.

1.2.4.

W przypadku odbywania podró

ży w kierunku przeciwnym osoby znaj-

duj

ące się w pociągu są poddawane odprawie wyjazdowej na podobnych

zasadach.

1.2.5.

Funkcjonariusz stra

ży granicznej może nakazać kontrolę wnętrza

wagonu, w razie konieczno

ści z pomocą inspektora kolejowego,

w celu zapewnienia,

że nie zostały tam ukryte osoby lub przedmioty

podlegaj

ące odprawie granicznej.

1.2.6.

W przypadkach gdy istniej

ą podstawy do uznania, że w pociągu ukry-

waj

ą się osoby poszukiwane lub podejrzewane o popełnienie przestęp-

stwa lub obywatele pa

ństw trzecich zamierzający wjechać nielegalnie,

funkcjonariusz stra

ży granicznej, jeżeli nie może działać zgodnie ze

swoimi przepisami krajowymi, powiadamia Pa

ństwa Członkowskie,

w kierunku lub na terytorium których porusza si

ę pociąg.

Granice powietrzne

2.1.

Procedury odprawy na lotniskach mi

ędzynarodowych

2.1.1.

łaściwe organy Państw Członkowskich zapewniają podjęcie przez

administratora portu lotniczego wymaganych

środków w celu zapew-

nienia fizycznego oddzielenia pasa

żerów z lotów wewnętrznych od pasa-

żerów z innych lotów. W tym celu we wszystkich międzynarodowych
portach lotniczych zapewnia si

ę odpowiednią infrastrukturę.

2.1.2.

Miejsce odprawy granicznej okre

śla się zgodnie z następującą procedurą:

a) pasa

żerowie lotów z państw trzecich przesiadający się na lot

wewn

ętrzny zostają poddani odprawie wjazdowej w porcie lotniczym,

do którego przylatuje samolot z pa

ństwa trzeciego. Pasażerowie lotów

wewn

ętrznych przesiadający się na lot do państwa trzeciego (pasaże-

rowie transferowi) zostaj

ą poddani odprawie wyjazdowej w porcie

lotniczym, z którego odlatuje ten samolot;

b) w przypadku lotów z lub do pa

ństw trzecich, bez pasażerów trans-

ferowych lub lotów z wi

ęcej niż jednym międzylądowaniem na

lotniskach Pa

ństw Członkowskich, w trakcie których nie dochodzi

do zmiany samolotu:

i) pasa

żerowie lotów z lub do państw trzecich, bez uprzedniego lub

pó

źniejszego transferu na terytorium Państw Członkowskich,

zostaj

ą poddani odprawie wjazdowej w porcie lotniczym przylotu

oraz odprawie wyjazdowej w porcie lotniczym odlotu;

ii) pasa

żerowie lotów z lub do państw trzecich z więcej niż jednym

ędzylądowaniem na terytorium Państw Członkowskich bez

zmiany samolotu (pasa

żerowie tranzytowi) i pod warunkiem że

pasa

żerowie ci nie mogą wejść na pokład samolotu na etap

podró

ży odbywający się na terytorium Państw Członkowskich,

ą poddawani odprawie wjazdowej w porcie lotniczym przylotu

oraz odprawie wyjazdowej w porcie lotniczym odlotu;

iii) w przypadku gdy linia lotnicza mo

że, w odniesieniu do lotów

z pa

ństw trzecich z więcej niż jednym międzylądowaniem na

terytorium Pa

ństw Członkowskich, przyjąć na pokład pasażerów

jedynie na pozosta

ły etap podróży odbywający się wewnątrz tego

terytorium, pasa

żerowie zostają poddani odprawie wyjazdowej

w porcie lotniczym odlotu oraz odprawie wjazdowej w porcie
lotniczym przylotu.

Odprawa pasa

żerów, którzy podczas takich międzylądowań znaj-

duj

ą się już na pokładzie samolotu i nie weszli na pokład na

terytorium Pa

ństw Członkowskich, odbywa się zgodnie z lit. b)

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 36

▼B

pkt ii). Odwrotn

ą procedurę stosuje się do kategorii lotów,

w przypadku których krajem przeznaczenia jest pa

ństwo trzecie.

2.1.3.

Odprawy granicznej zwykle nie dokonuje si

ę na pokładzie samolotu lub

w bramce (gate), chyba

że jest to uzasadnione na podstawie oceny

zagro

żenia bezpieczeństwa wewnętrznego oraz ryzyka nielegalnej imig-

racji. W celu zagwarantowania,

że na lotniskach pełniących rolę przejść

granicznych osoby mog

ą zostać poddane odprawie zgodnie z zasadami

okre

ślonymi w art. 6–13, Państwa Członkowskie zapewniają podjęcie

przez w

ładze lotniska odpowiednich środków w celu skierowania

ruchu pasa

żerów do pomieszczeń przewidzianych dla odprawy.

ństwa Członkowskie zapewniają podjęcie przez administratora portu

lotniczego niezb

ędnych środków w celu uniemożliwienia osobom

nieupowa

żnionym wejścia do obszarów zastrzeżonych, na przykład

obszaru tranzytowego, i ich opuszczenia. W normalnych warunkach
odprawy nie dokonuje si

ę w obszarze tranzytowym, chyba że jest to

uzasadnione na podstawie oceny zagro

żenia bezpieczeństwa wewnętrz-

nego oraz ryzyka nielegalnej imigracji; w szczególno

ści odprawie w tym

obszarze mog

ą podlegać osoby zobowiązane do posiadania lotniskowej

wizy tranzytowej w celu sprawdzenia, czy posiadaj

ą one taką wizę.

2.1.4.

żeli w przypadku działania siły wyższej, nieuchronnego zagrożenia lub

na polecenie w

ładz samolot odbywający lot z państwa trzeciego musi

ądować na terenie lądowania niebędącym przejściem granicznym,

samolot taki mo

że kontynuować swój lot jedynie po uzyskaniu zezwo-

lenia od stra

ży granicznej oraz od organów celnych. Ta sama zasada

stosowana jest, w przypadku gdy samolot odbywaj

ący lot z państwa

trzeciego l

ąduje bez zezwolenia. W każdym przypadku do odprawy

pasa

żerów tych samolotów stosuje się art. 6–13.

2.2.

Procedury odprawy na l

ądowiskach

2.2.1.

Zapewnione zostaje poddanie odprawie osób, zgodnie z zasadami okre

ś-

lonymi w art. 6

–13, także na lotniskach nieposiadających statusu między-

narodowych portów lotniczych na mocy odpowiednich przepisów krajo-
wych (

„lądowiska”), ale przez które mogą prowadzić trasy lotów z lub

do pa

ństw trzecich.

2.2.2.

Na zasadzie odst

ępstwa od pkt 2.1.1, w przypadku lądowisk nie istnieje

konieczno

ść dokonywania odpowiednich ustaleń w celu zapewnienia

fizycznego oddzielenia pasa

żerów z lotów wewnętrznych od pasażerów

innych lotów, bez uszczerbku dla rozporz

ądzenia (WE) nr 2320/2002

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawia-
j

ącego wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywil-

nego (

). Ponadto przy niewielkim nat

ężeniu ruchu ciągła obecność

stra

ży granicznej nie jest konieczna, pod warunkiem istnienia gwarancji,

że niezbędny personel może zostać rozmieszczony w odpowiednim
czasie.

2.2.3.

W sytuacjach, kiedy stra

ż graniczna nie jest ciągle obecna na lądowisku,

kierownik takiego l

ądowiska powiadamia odpowiednio straż graniczną

o przylotach i odlotach samolotów z lub do pa

ństw trzecich.

2.3.

Odprawa osób w lotach prywatnych

2.3.1.

W przypadku lotów prywatnych z lub do pa

ństw trzecich kapitan prze-

kazuje przed startem stra

ży granicznej docelowego Państwa Członkow-

skiego oraz, w stosownych przypadkach, Pa

ństwa Członkowskiego

pierwszego wjazdu, ogólne o

świadczenie zawierające między innymi

plan

lotu,

zgodnie

łącznikiem

Konwencji

o mi

ędzynarodowym lotnictwie cywilnym oraz informację dotyczącą

żsamości pasażerów.

2.3.2.

W przypadku gdy lot prywatny z pa

ństwa trzeciego zmierzający do

ństwa Członkowskiego odbywa międzylądowanie na terytorium

innych Pa

ństw Członkowskich, właściwe organy Państwa Członkow-

skiego wjazdu dokonuj

ą odprawy granicznej i zamieszczają stempel

wjazdowy na ogólnym o

świadczeniu, o którym mowa w pkt 2.3.1.

2.3.3.

W przypadku gdy zachodz

ą wątpliwości, czy lot odbywa się wyłącznie

z lub zmierza wy

łącznie w kierunku terytorium Państw Członkowskich

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 37

(

) Dz.U. L 355 z 30.12.2002, str. 1. Rozporz

ądzenie zmienione rozporządzeniem (WE)

nr 849/2004 (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 1).

▼B

bez mi

ędzylądowania na terytorium państwa trzeciego, właściwe

organy dokonuj

ą odprawy osób na lotniskach i lądowiskach zgodnie

z pkt 2.1

–2.2.

2.3.4.

Uregulowania w zakresie przylotu i odlotu szybowców, mikrolotów,
helikopterów, ma

łych samolotów zdolnych do odbywania lotów jedynie

na krótkie dystanse oraz sterowców s

ą określane przez prawo krajowe

oraz, w stosownych przypadkach, przez umowy dwustronne.

Granice morskie

3.1.

Ogólne procedury odprawy w ruchu morskim

3.1.1.

Odprawy statków dokonuje si

ę w porcie wejścia lub wyjścia, na pokła-

dzie statku lub na terenie przewidzianym w tym celu, znajduj

ącym się

w bezpo

średnim sąsiedztwie statku. Jednakże, zgodnie z porozumieniami

zawartymi w tej sprawie, odprawy mo

żna dokonywać również podczas

podró

ży lub, przy wejściu lub wyjściu statku, na terytorium państwa

trzeciego.

Celem odprawy jest zapewnienie,

że zarówno załoga, jak i pasażerowie

spe

łniają warunki określone w art. 5, bez uszczerbku dla art. 19 ust. 1

lit. c).

3.1.2.

Kapitan statku lub, w razie nieobecno

ści kapitana, osoba lub firma repre-

zentuj

ąca armatora we wszystkich sprawach związanych z obowiązkami

armatora w zakresie wyposa

żenia statku („agent armatora”) sporządza

niezw

łocznie w dwóch egzemplarzach listę członków załogi

i pasa

żerów. Najpóźniej po wejściu do portu przekazuje on tę listę (te

listy) stra

ży granicznej. Jeżeli z powodu siły wyższej listy lub list nie

żna przekazać straży granicznej, kopia zostanie przesłana do właś-

ciwej placówki granicznej lub w

ładz portowych, które są zobowiązane

zapewni

ć niezwłoczne przekazanie takiej listy straży granicznej.

3.1.3.

Jeden egzemplarz tych dwóch list odpowiednio podpisanych przez stra

graniczn

ą zwraca się kapitanowi statku, który okazuje ją na żądanie

podczas pobytu w porcie.

3.1.4.

Kapitan statku lub, w razie nieobecno

ści kapitana, agent armatora

niezw

łocznie zgłasza wszelkie zmiany w składzie osobowym załogi

lub w liczbie pasa

żerów.

Ponadto kapitan niezw

łocznie powiadamia właściwe organy, w miarę

żliwości nawet przed wejściem statku do portu, o obecności na pokła-

dzie pasa

żerów podróżujących bez biletu. Kapitan statku ponosi jednak

nadal odpowiedzialno

ść za tych pasażerów.

3.1.5.

Kapitan statku powiadamia stra

ż graniczną o wyjściu statku we właś-

ciwym czasie i zgodnie z zasadami obowi

ązującymi w danym porcie;

w przypadku braku mo

żliwości ich powiadomienia kapitan powiadamia

odpowiednie w

ładze portowe. Drugi egzemplarz uprzednio wypełnionej

i podpisanej listy (list) zwraca si

ę straży granicznej lub władzom

portowym.

3.2.

Szczegó

łowe procedury odprawy dla określonych typów żeglugi morskiej

S t a t k i w y c i e c z k o w e

3.2.1.

Kapitan statku wycieczkowego lub, w razie nieobecno

ści kapitana, agent

armatora przekazuje odpowiedniej jednostce stra

ży granicznej trasę

i program rejsu co najmniej 24 godziny przed wyj

ściem z portu oraz

przed wej

ściem do każdego z portów na terytorium Państw Członkow-

skich.

3.2.2.

żeli trasa rejsu obejmuje wyłącznie porty znajdujące się na terytorium

ństw Członkowskich, na zasadzie odstępstwa od art. 4 i 7 nie doko-

nuje si

ę odprawy granicznej, zaś statek wycieczkowy może wchodzić do

portów, które nie s

ą przejściami granicznymi.

Mimo to, na podstawie oceny zagro

żenia dla bezpieczeństwa wewnętrz-

nego oraz ryzyka nielegalnej imigracji, za

łoga i pasażerowie takich

statków mog

ą zostać poddani odprawie.

3.2.3.

żeli trasa rejsu obejmuje zarówno porty znajdujące się na terytorium

ństw Członkowskich, jak i porty znajdujące się na terytorium państw

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 38

▼B

trzecich, na zasadzie odst

ępstwa od art. 7 odprawy granicznej dokonuje

ę w następujący sposób:

a) w przypadku gdy statek wycieczkowy przyp

ływa z portu znajdują-

cego si

ę na terytorium państwa trzeciego i po raz pierwszy wchodzi

do portu znajduj

ącego się na terytorium Państwa Członkowskiego,

łoga i pasażerowie zostają poddani odprawie wjazdowej na

podstawie list osobowych cz

łonków załogi i pasażerów, o których

mowa w pkt 3.2.4.

Pasa

żerowie schodzący na ląd podlegają odprawie wjazdowej zgodnie

z art. 7, chyba

że ocena zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego

oraz ryzyka nielegalnej imigracji wyka

że, że nie ma potrzeby doko-

nywania takiej odprawy;

b) w przypadku gdy statek wycieczkowy przyp

ływa z portu znajdują-

cego si

ę na terytorium państwa trzeciego i wchodzi po raz kolejny do

portu znajduj

ącego się na terytorium Państwa Członkowskiego,

łoga i pasażerowie zostają poddani odprawie wjazdowej na

podstawie list osobowych cz

łonków załogi i pasażerów, o których

mowa w pkt 3.2.4, w zakresie zmian, jakich dokonano na tych listach
od momentu wej

ścia statku rejsowego do poprzedniego portu znajdu-

ącego się na terytorium Państwa Członkowskiego.

Pasa

żerowie schodzący na ląd podlegają odprawie wjazdowej zgodnie

z art. 7, chyba

że ocena zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego

oraz ryzyka nielegalnej imigracji wyka

że, że nie ma potrzeby doko-

nywania takiej odprawy;

c) w przypadku gdy statek wycieczkowy przyp

ływa z portu znajdują-

cego si

ę na terytorium Państwa Członkowskiego i wchodzi do takiego

portu, pasa

żerowie schodzący na ląd podlegają odprawie wjazdowej

zgodnie z art. 7, je

żeli wymóg dokonania takiej odprawy wynika

z oceny zagro

żenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego oraz ryzyka

nielegalnej imigracji;

d) w przypadku gdy statek wycieczkowy wychodzi z portu znajduj

ącego

ę na terytorium Państwa Członkowskiego i kieruje się do portu

znajduj

ącego się na terytorium państwa trzeciego, załoga

i pasa

żerowie podlegają odprawie wyjazdowej na podstawie list

osobowych cz

łonków załogi i pasażerów.

W przypadkach, w których wymóg dokonania takiej odprawy wynika
z oceny zagro

żenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego oraz ryzyka

nielegalnej migracji, pasa

żerowie wchodzący na pokład podlegają

odprawie wyjazdowej zgodnie z art. 7;

e) w przypadku gdy statek wycieczkowy wychodzi z portu znajduj

ącego

ę na terytorium Państwa Członkowskiego i kieruje się do takiego

portu, nie dokonuje si

ę odprawy wyjazdowej.

Mimo to, na podstawie oceny zagro

żenia dla bezpieczeństwa

wewn

ętrznego

oraz

ryzyka

nielegalnej

imigracji,

łoga

i pasa

żerowie takich statków mogą podlegać odprawie.

3.2.4.

Listy osobowe cz

łonków załogi i pasażerów zawierają:

a) imi

ę i nazwisko;

b) dat

ę urodzenia;

c) obywatelstwo;

d) numer i rodzaj dokumentu podró

ży oraz, w stosownych przypadkach,

numer wizy.

Kapitan statku wycieczkowego lub, w razie nieobecno

ści kapitana, agent

armatora przekazuje odpowiedniej jednostce stra

ży granicznej listy

osobowe co najmniej na 24 godziny przed wej

ściem do każdego

z portów na terytorium Pa

ństw Członkowskich lub, w przypadku gdy

podró

ż do tego portu trwa krócej niż 24 godziny, natychmiast po zakoń-

czeniu zaokr

ętowania w porcie poprzednim.

Lista osobowa jest stemplowana w pierwszym porcie wej

ścia na teryto-

rium Pa

ństwa Członkowskiego oraz za każdym razem w przypadku

pó

źniejszych jej zmian. Lista osobowa jest uwzględniana przy ocenie

ryzyka, o której mowa w pkt 3.2.3.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 39

▼B

Ż e g l u g a r e k r e a c y j n a

3.2.5.

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 4 i 7, osoby przebywające na pokładzie

ływających jednostek rekreacyjnych przypływających z lub kierujących

ę do portu znajdującego się w Państwie Członkowskim nie podlegają

odprawie granicznej i mog

ą wchodzić do portu, który nie jest przejściem

granicznym.

Jednak je

żeli wynika to z oceny ryzyka nielegalnej imigracji, a w szcze-

gólno

ści w przypadku gdy linia brzegowa państwa trzeciego znajduje się

w bezpo

średnim sąsiedztwie terytorium danego Państwa Członkow-

skiego, dokonuje si

ę odprawy osób lub przeszukania pływającej

jednostki rekreacyjnej.

3.2.6.

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 4, pływająca jednostka rekreacyjna przy-

ływająca z państwa trzeciego może wyjątkowo wejść do portu niebę-

ącego przejściem granicznym. W takich przypadkach osoby przebywa-

ące na pokładzie zgłaszają się do władz portowych w celu otrzymania

zezwolenia na wej

ście do portu. Władze portowe kontaktują się

z w

ładzami najbliższego portu będącego przejściem granicznym w celu

łoszenia przypłynięcia. Oświadczenie dotyczące pasażerów składa się

poprzez przedstawienie listy osób przebywaj

ących na pokładzie władzom

portowym. Lista ta udost

ępniana jest straży granicznej najpóźniej

w chwili przyp

łynięcia.

Podobnie je

żeli z powodu działania siły wyższej pływająca jednostka

rekreacyjna przyp

ływająca z państwa trzeciego zmuszona jest do doko-

wania w porcie innym ni

ż przejście graniczne, władze portowe kontak-

tuj

ą się z władzami najbliższego portu będącego przejściem granicznym

w celu zg

łoszenia obecności statku.

3.2.7.

Podczas takiej odprawy przedk

łada się dokument zawierający wszystkie

dane techniczne statku oraz nazwiska osób przebywaj

ących na pokładzie.

Kopia takiego dokumentu przekazywana jest w

ładzom w portach wejścia

i wyj

ścia. Przez cały czas pozostawania statku na wodach terytorialnych

jednego z Pa

ństw Członkowskich kopia takiej listy znajduje się

w dokumentacji statku.

R y b o

ł ó w s t w o p r z y b r z e ż n e

3.2.8.

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 4 i 7, załogi statków rybołówstwa przy-

brze

żnego, powracające codziennie lub w ciągu 36 godzin do portu

rejestracji lub do innego portu znajduj

ącego się na terytorium Państw

łonkowskich bez dokowania w porcie znajdującym się na terytorium

ństwa trzeciego, nie podlegają systematycznej odprawie. Niemniej

jednak w celu ustalenia cz

ęstotliwości odpraw brana jest pod uwagę

ocena ryzyka nielegalnej imigracji, w szczególno

ści w przypadku gdy

linia brzegowa pa

ństwa trzeciego znajduje się w bezpośrednim sąsiedz-

twie terytorium danego Pa

ństwa Członkowskiego. Odprawy osób lub

przeszukania statku dokonuje si

ę stosownie do poziomu takiego ryzyka.

3.2.9.

łogi statków rybołówstwa przybrzeżnego, które nie są zarejestrowane

w porcie znajduj

ącym się na terytorium Państwa Członkowskiego, są

odprawiane zgodnie z przepisami dotycz

ącymi marynarzy.

Kapitan statku zawiadamia w

łaściwe organy o wszelkich zmianach

w sk

ładzie załogi oraz o obecności pasażerów.

P o

ł ą c z e n i a p r o m o w e

3.2.10. Dokonuje si

ę odprawy osób korzystających z połączeń promowych

z portami znajduj

ącymi się w państwach trzecich. Stosuje się następujące

zasady:

a) o ile to mo

żliwe, Państwa Członkowskie zapewniają odrębne pasy

ruchu zgodnie z art. 9;

b) pasa

żerowi piesi podlegają odprawie indywidualnej;

c) odprawy pasa

żerów pojazdów dokonuje się, kiedy znajdują się oni

przy poje

ździe;

d) pasa

żerów promu podróżujących autokarem uważa się za pasażerów

pieszych. W celu odprawy pasa

żerowie ci opuszczają autokar;

e) odprawy kierowców pojazdów ci

ężarowych i wszystkich towarzyszą-

cych im osób dokonuje si

ę, kiedy znajdują się oni przy pojeździe.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 40

▼B

Odprawa ta powinna z zasady by

ć organizowana oddzielnie od

odprawy innych pasa

żerów;

f) w celu zapewnienia szybkiego dokonywania odprawy zapewnia si

odpowiedni

ą liczbę bramek;

g) w szczególno

ści w celu wykrycia nielegalnych imigrantów środki

transportu u

żywane przez pasażerów poddawane są przynajmniej

wyrywkowej kontroli, a w stosownych przypadkach sprawdza si

równie

ż ładunek i inne przedmioty umieszczone w środkach trans-

portu;

h) w stosunku do cz

łonków załogi promów postępuje się w taki sam

sposób, jak w stosunku do cz

łonków załóg statków handlowych.

Żegluga śródlądowa

4.1.

„Żegluga śródlądowa obejmująca przekraczanie granicy zewnętrznej”
obejmuje wykorzystywanie w celach zarobkowych lub rekreacyjnych
wszystkich typów

łodzi i jednostek pływających po rzekach, kanałach

i jeziorach.

4.2.

W odniesieniu do

łodzi wykorzystywanych do celów zarobkowych prze-

bywaj

ący na pokładzie kapitan i osoby zatrudnione, których nazwiska

znajduj

ą się na liście członków załogi, oraz członkowie rodzin tych osób

mieszkaj

ący na pokładzie uważani są za członków załogi lub ich odpo-

wiedników.

4.3.

Do odprawy w

żegludze śródlądowej stosuje się odpowiednio właściwe

przepisy pkt 3.1

–3.2.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 41

▼B

ŁĄCZNIK VII

Szczególne zasady dotycz

ące określonych kategorii osób

Szefowie pa

ństw

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 5 oraz art. 7–13, głowy państw i członkowie

ich delegacji, których przyjazd i wyjazd zosta

ł oficjalnie zapowiedziany

stra

ży granicznej drogą dyplomatyczną, nie mogą podlegać odprawie

granicznej.

Piloci samolotów i inni cz

łonkowie załogi

2.1. Na zasadzie odst

ępstwa od art. 5, posiadacze licencji pilota lub certyfikatów

łonka

łogi

okre

ślonych

łączniku

Konwencji

o mi

ędzynarodowym lotnictwie cywilnym z dnia 7 grudnia 1944 r.,

w trakcie wykonywania swoich obowi

ązków i na podstawie tych doku-

mentów mog

ą:

a) wchodzi

ć na pokład i schodzić na ląd w porcie lotniczym międzylądo-

wania lub w porcie lotniczym przylotu znajduj

ącym się na terytorium

ństwa Członkowskiego;

b) wchodzi

ć na teren gminy portu lotniczego międzylądowania lub portu

lotniczego przylotu znajduj

ącego się na terytorium Państwa Członkow-

skiego;

c) udawa

ć się, korzystając z dowolnego środka transportu, do portu lotni-

czego znajduj

ącego się na terytorium Państwa Członkowskiego w celu

wej

ścia na pokład samolotu odlatującego z tego właśnie portu lotni-

czego.

W pozosta

łych przypadkach spełniane są wymagania zawarte w art. 5

ust. 1.

2.2. Do odprawy cz

łonków załogi samolotu stosuje się art. 6–13. W miarę

żliwości załogom samolotów zapewnia się pierwszeństwo odprawy. Są

one odprawiane przed pasa

żerami albo w specjalnie wydzielonych do tego

celu miejscach. Na zasadzie odst

ępstwa od art. 7, załogi znane personelowi

odpowiedzialnemu za kontrole graniczne, wykonuj

ącemu swoje obowiązki,

mog

ą podlegać jedynie wyrywkowej kontroli.

Marynarze

3.1. Na zasadzie odst

ępstwa od art. 4 i 7, Państwa Członkowskie mogą

upowa

żnić marynarzy posiadających dokument tożsamości marynarza

wydany zgodnie z konwencj

ą genewską z dnia 19 czerwca 2003 r.

(nr 185), konwencj

ą londyńską z dnia 9 kwietnia 1965 r. oraz właściwym

prawem krajowym do wej

ścia na terytorium Państwa Członkowskiego

poprzez zej

ście na ląd w celu pobytu na terenie portu, do którego przybijają

ich statki lub na terenie przyleg

łych gmin bez zgłaszania się na przejściu

granicznym, pod warunkiem

że nazwisko ich widnieje na liście członków

łogi statku, do którego należą, która została uprzednio przedłożona właś-

ciwym organom do kontroli.

Jednak zgodnie z ocen

ą zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego

i ryzyka nielegalnej imigracji marynarze podlegaj

ą zgodnie z art. 7

odprawie dokonywanej przez stra

ż graniczną przed ich zejściem na ląd.

żeli marynarz stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeń-

stwa wewn

ętrznego lub zdrowia publicznego, można nie udzielić mu

zezwolenia na zej

ście na ląd.

3.2. Marynarze zamierzaj

ący przebywać poza obszarem gmin przylegających do

portów spe

łniają warunki wjazdu na terytorium Państw Członkowskich

okre

ślone w art. 5 ust. 1.

Posiadacze paszportów dyplomatycznych, oficjalnych lub s

łużbowych

oraz cz

łonkowie organizacji międzynarodowych

4.1. Z uwagi na posiadane przez nich specjalne przywileje i immunitety, posia-

dacze paszportów dyplomatycznych, oficjalnych lub s

łużbowych, wydanych

przez pa

ństwa trzecie lub ich rządy uznane przez Państwa Członkowskie,

oraz posiadacze dokumentów wydanych przez organizacje mi

ędzynarodowe

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 42

▼B

wymienione w pkt 4.4, podró

żujący w ramach wykonywania swoich

obowi

ązków, mogą uzyskać pierwszeństwo w stosunku do innych podróż-

nych na przej

ściach granicznych, nawet jeżeli w stosownych przypadkach

ą oni w dalszym ciągu objęci obowiązkiem wizowym.

Na zasadzie odst

ępstwa od art. 5 ust. 1 lit. c), osoby posiadające tego typu

dokumenty nie maj

ą obowiązku udowadniania, że posiadają wystarczające

środki utrzymania.

4.2. Je

żeli osoba zgłaszająca się na granicy zewnętrznej powołuje się na przy-

wileje, immunitety i zwolnienia, stra

ż graniczna może zażądać od takiej

osoby przedstawienia dowodu swojego statusu poprzez okazanie odpowied-
nich dokumentów, w szczególno

ści świadectw wydanych przez państwo

akredytuj

ące lub paszportu dyplomatycznego, lub w inny sposób.

W przypadku w

ątpliwości straż graniczna może, w razie pilnej potrzeby,

zwróci

ć się bezpośrednio do ministerstwa spraw zagranicznych.

4.3. Akredytowani cz

łonkowie misji dyplomatycznych i przedstawicielstw

konsularnych oraz ich rodziny mog

ą wjeżdżać na terytorium Państw Człon-

kowskich za okazaniem karty, o której mowa w art. 19 ust. 2, i dokumentu
uprawniaj

ącego ich do przekraczania granicy. Ponadto na zasadzie odstęp-

stwa od art. 13, stra

ż graniczna nie może odmówić posiadaczom pasz-

portów dyplomatycznych, oficjalnych lub s

łużbowych wjazdu na terytorium

ństwa

łonkowskiego

bez

uprzedniego

skonsultowania

z odpowiednimi organami krajowymi. Postanowienie to stosuje si

ę również

w przypadku dokonania wobec takich osób wpisu w SIS.

4.4. Dokumenty wydane przez organizacje mi

ędzynarodowe do celów określo-

nych w pkt 4.1 obejmuj

ą w szczególności:

— laissez-passer Organizacji Narodów Zjednoczonych wydawane persone-

lowi Organizacji Narodów Zjednoczonych i agencjom podleg

łym na

mocy Konwencji o przywilejach i immunitetach wyspecjalizowanych
agencji przyj

ętej przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów

Zjednoczonych w dniu 21 listopada 1947 r. w Nowym Jorku,

— laissez-passer Wspólnoty Europejskiej (WE),
— laissez-passer Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom),
— legitymacje wydane przez Sekretarza Generalnego Rady Europy,
— dokumenty wydane zgodnie z art. III ust. 2 Umowy między Stronami

Traktatu Pó

łnocnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych

(wojskowy dokument to

żsamości, któremu towarzyszy rozkaz podróży,

polecenie podró

ży lub indywidualne lub grupowe polecenie służbowe),

a tak

że dokumenty wydane w ramach Partnerstwa dla pokoju.

Pracownicy transgraniczni

5.1. Procedury odprawy pracowników transgranicznych podlegaj

ą ogólnym

zasadom kontroli granicznej, w szczególno

ści art. 7 i 13.

5.2. Na zasadzie odst

ępstwa od art. 7, pracownicy transgraniczni, którzy są

dobrze znani stra

ży granicznej ze względu na częste przekraczanie granicy

na tym samym przej

ściu granicznym i w stosunku do których wstępne

sprawdzenie nie wykaza

ło dokonania wobec nich wpisu w SIS lub krajowej

bazie danych, podlegaj

ą jedynie wyrywkowej kontroli w celu sprawdzenia

posiadania wa

żnego dokumentu uprawniającego ich do przekroczenia

granicy oraz spe

łnienia warunków wjazdu. Ta grupa osób jest od czasu

do czasu poddawana szczegó

łowej odprawie, bez ostrzeżenia i w nieregu-

larnych odst

ępach czasu.

5.3. Przepisy pkt 5.2 mog

ą zostać rozciągnięte na inne kategorie osób regularnie

przekraczaj

ących granicę.

łoletni

6.1. Stra

ż graniczna zwraca szczególną uwagę na małoletnich, niezależnie od

tego, czy podró

żują pod opieką, czy samotnie. Małoletni przekraczający

granic

ę zewnętrzną podlegają takiej samej odprawie wjazdowej

i wyjazdowej, jak osoby doros

łe, przewidzianej w niniejszym rozporzą-

dzeniu.

6.2. W przypadku ma

łoletnich podróżujących pod opieką straż graniczna

sprawdza, czy osoby towarzysz

ące małoletnim sprawują nad nimi opiekę

rodzicielsk

ą, w szczególności jeżeli małoletnim towarzyszy tylko jedna

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 43

▼B

osoba doros

ła i istnieją poważne podstawy do podejrzeń, że mogli oni

zosta

ć bezprawnie zabrani spod opieki osoby sprawującej (osób sprawują-

cych) nad nimi prawn

ą opiekę rodzicielską. W tym ostatnim przypadku

stra

ż graniczna prowadzi dalsze dochodzenie w celu sprawdzenia, czy

podane informacje nie s

ą niespójne lub sprzeczne.

6.3. W przypadku ma

łoletnich podróżujących samotnie straż graniczna upewnia

ę, za pomocą szczegółowej kontroli dokumentów podróży i dokumentów

uzupe

łniających, że małoletni nie opuszczają terytorium państwa wbrew

woli osoby sprawuj

ącej (osób sprawujących) nad nimi opiekę rodzicielską.

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 44

▼B

ŁĄCZNIK VIII

2006R0562

— PL — 10.04.2008 — 001.001 — 45

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kodeks graniczny Schengen
Straż Graniczna w Schengen, Straż Graniczna
Wejscie Polski do Schengen a NIELEGALNA imigracja zarobkowa zza wschodniej granicy 2008 01 09
kodeks Schengen
EUROPA SCHENGEN BEZ GRANIC
Kodeksy deontologiczne 2010
RASFF odrzucenia na granicy
Kodeks postepowania administracyjnego prezentacja
Kodeks wyborczy
14 Nośnośc Graniczna Przekroju Poprzecznego
F19 fale na granicy o rodk w
Kodeks Spółek Handlowych
Dla wyjeźdżających za granice
Zestaw graniceciagow
fundusz schengen
Kodeks pracy Dziennik Ustaw poz 94 nr 21 z 1998 roku

więcej podobnych podstron