background image

Oznaczanie potasu w glebie 

 

Potas,  obok  fosforu  i  azotu,  należy  do  podstawowych  pierwiastków,  niezbędnych  do 

prawidłowego  rozwoju  roślin.  Przeważająca  ilość  potasu  glebowego  jest  pochodzenia 
pierwotnego, tj. pochodzi ze skały macierzystej danej  gleby. Nieporównanie mniejsza część 
dostaje się do gleby przez nawożenie i z wód głębinowych oraz (w nieznacznych ilościach) z 
atmosfery.  Potas  zawarty  w  pierwotnych  minerałach  glebowych  jest,  praktycznie  biorąc, 
niedostępny dla roślin. Pod wpływem procesów wietrzeniowych i glebotwórczych (działanie 
wody przy współudziale kwasów nieorganicznych i organicznych oraz temperatury, procesy 
życiowe mikro- i makroorganizmów) minerały zawierające potas ulegają przekształceniom, w 
toku których pierwiastek ten zostaje uwolniony. 

Zawartość  potasu  ogólnego  w  glebach  polskich  waha  się  w  szerokich  granicach,  od 

0,013% gleby torfowej do 2,06% w przypadku ciężkiej mady. Zawartość potasu ogólnego nie 
jest  jednak  miernikiem  ilości  potasu  dostępnego  dla  roślin,  ponieważ  większość  tego 
składnika  występuje  w  formie  związanej  w  minerałach  glebowych.  Potas  przyswajalny 
określa się w badaniach agrochemicznych, dobierając odpowiednie roztwory ekstrakcyjne, za 
pomocą których można wyodrębnić z gleby potas dostępny dla roślin. 
 
Odczynniki 

  bufor mleczanu amonu w kwasie octowym: 

10 g kwasu mlekowego rozpuścić na gorąco 20 cm

3

 wody, a po oziębieniu dodać 17,8 cm

3

 

kwasu octowego 96% (18,7 g) 77 g octanu amonowego i uzupełnić wodą destylowaną do 
1000  cm

3

.  Roztwór  ten  jest  0,1  M  wobec  kwasu  mlekowego  i  0,4  M  wobec  jonów 

octanowych. Jego pH powinno wynosić 3,7. 

 

roztwór wzorcowy potasu - 1 mg K/cm

3

do kolby miarowej o pojemności 1000 cm

3

 wprowadzić 1,907 g KCl cz.d.a. wysuszonego 

w 105°C, rozpuścić i uzupełnić wodą do kreski. 

Przyrządy i naczynia 

Fotometr płomieniowy Flapo, 2 mieszadła magnetyczne, sito o średnicy oczek 0,75 - 0,80 

mm,  moździerz,  2  naczyńka  wagowe,  statyw  do  sączenia,  4  zlewki  o  poj.  250  cm

3

,  5  kolb 

miarowych  
o  poj.  100  cm

3

,  pipeta  jednomiarowa  o  poj.  100  cm

3

,  pipeta  wielomiarowa  o  poj.:  5  cm

3

;  2 

lejki ilościowe, sączki średnie. 

Sposób wykonania 

Ekstrakcja potasu z gleby 

Otrzymaną próbkę gleby przesiać przez sito o średnicy oczek 0,75 - 0,80 mm. Pozostałą na 

sicie  grubszą  frakcję  rozetrzeć  w  moździerzu  i  ponownie  przesiać.  Czynność  powtarzać  aż 
cała  próbka  zostanie  przesiana.  Z  przesianej  próbki  odważyć  na  wadze  analitycznej  z 
dokładnością do 0,0001 g dwie odważki o masie w granicach 0,950 - 1,30 g. Do 2 zlewek o 
poj. 250 cm

3

 wprowadzić przygotowane odważki, dodać po 100 cm

3

 buforu mleczanu amonu 

w  kwasie  octowym  i  mieszać  na  mieszadłach  magnetycznych  przez  30  minut  (czas  ten 
wykorzystać do przygotowania krzywej wzorcowej). Każdą z próbek przesączyć przez sączek 
średni, odrzucając pierwsze 10–20 cm

3

 przesączu. 

Przygotowanie roztworów do krzywej wzorcowej

 

Do kolb  miarowych o pojemności  100 cm

wprowadzić kolejno za pomocą pipety 1,0; 2,0; 

3,0;  4,0;  5,0 cm

roztworu  wzorcowego  o  zawartości  1  mg  K  w  1  cm

3

,  uzupełnić  wodą  do 

kreski i dokładnie wymieszać. Tak przygotowane roztwory zawierają 10; 20; 30; 40; 50 mg K 
w 1 dm

3

. 

background image

Wykonanie oznaczenia 
Uruchomić fotometr płomieniowy zgodnie z instrukcją obsługi przyrządu, w obecności 
prowadzącego ćwiczenia

 

ustawić filtr potasowy, 

 

ustawić przepływ powietrza zgodnie ze specyfikacją przyrządu, 

 

ustawić przepływ gazu palnego zgodnie ze specyfikacją przyrządu,  

 

wyzerować przyrząd używając wody dejonizowanej nie zawierającej K (ślepej próby), 

 

ustawić wartość 100 na skali podczas wzbudzania wzorca o największym stężeniu, 

 

zmierzyć kolejno emisję pozostałych roztworów wzorcowych, 

 

zmierzyć  emisję  badanych  próbek  przesączu  glebowego.  Dla  każdej  próbki  wykonać 
trzykrotny odczyt. W przypadku,  gdy  wielkość  emisji mierzonej  próbki  nie mieści  się w 
zakresie krzywej wzorcowej próbkę należy rozcieńczyć.  

Obliczanie wyników 
Wykreślić na papierze milimetrowym albo obliczyć metodą regresji, korzystając z komputera 
lub  kalkulatora,  krzywą  wzorcową  przedstawiającą  zależność  wielkości  emisji  wzorców  od 
stężenia potasu we wzorcach. Odczytać z krzywej wzorcowej stężenie potasu odpowiadające 
średniej  arytmetycznej  z 3  pomiarów  emisji  dla  każdej  próbki.  Wynik  podać  w  procentach 
wagowych uwzględniając objętość buforu ekstrahującego i masę odważki.