background image

TKANKA MIĘŚNIOWA 

Tu: cytoplazma = sarkoplazma, błona komórkowa = sarkolema, REP = siat. sarkoplazmat. 
 

I. MIĘŚNIE SZKIELETOWE 

-  pochodzą z mezodermy, z fragmentów zwanych miotomami 
- miotom → mioblast (prekursor mięśnia) → włókno mięśniowe (fuzja mioblastów w IV tyg ciąży → mikrotubule → 
te wytwarzają flamenty miozynowe i aktynowe)  
* Mioblasty niezfuzjowane, tworzą kom. satelitarne ( macierzyste m. szkieł.) – są w spoczynku i aktywne tylko w 
regeneracji  i ostrych treningach.   
* Wzrost mięśni – wzrost  liczby miotubuli i zwiększenie ich masy. 
 

Budowa: 

• składa się z długich cylindrycznych komórek -  włókna
• długość do kilkudziesięciu centymetrów, średnica od 10 do 100 μm. są wielojądrowe (jądra małe, ułożone pod 
sarkolemą) -  od kilkuset do kilku tysięcy. 
• W cytoplazmie głownie są miofibryle, czyli włókienka o średnicy 1-2 μm, tworzą pęczki równoległe, mają białka 
kurczliwe, podział: 

► białe (ubogie w sarkoplazmę, szybciej kurczące się, szybsze znużenie)  
►czerwone (bogate w mioglobinę i sarkoplazmę, wolniej kurczące się, trudniej ulegające znużeniu). Obecne 

w mięśniach gałki ocznej i mięśniach oddechowych.  
• w sarkoplazmie dobrze rozwiniętej REPgł z systemem licznych zbiorników z Ca

2+

, w błonie zbiorników są kanały 

dla tych jonów - otwierane przez zmiany potencjału elektrycznego. 
• w cytoplazmie włókien jest cytozol i liczne mitochondria (sarkosomy). 
• miofibryle i całe komórki są poprzecznie prążkowane - naprzemienna obecność filamentów grubych i cienkich w 
obrębie sarkomeru 
Sarkomer -  powtarzający się regularnie fragment włókienka, tu występują naprzemiennie krążki 

► ciemne – wykazuje anizotropie (dwułomność), czyli krążki A 
► jasne – są izotropowe (znikoma dwułomność), czyli krążki I.  

Prążki Z (graniczne) – wyznacza granice sarkomeru. 
Sarkomer obejmuje ½ prążka I, 1 prążek A i ½ kolejnego prążka I.  
Prążek I zawiera tylko filamenty aktynowe (cienkie) 
Prążek A posiada filamenty aktynowe i  równolegle pomiędzy filamenty miozynowe (grube). Filamenty sąsiednie 
połączone są białkami pośrednimi: desminą i wimentyną. 
Filament aktynowy budują 2 łańcuchy polipep - zwinięte w 

-helisę, z którą łączą się:  

 

► tropomiozyna – długie fibrylarne białko, owija się wokół filamentu cienkiego (stabilizacja i usztywnienie) 
► troponina – białko wiążące aktynę, maskując jej miejsce aktywne (tu w skurczu przyczepia się miozyna), 

ma wysokie powinowactwo do Ca

2+

 .  

Łączność miedzy filamentami cienkimi zapewniają białka dodatkowe:   
► 

-aktynina – utrzymuje w uporządkowany sposób filamenty aktynowe w linii Z; 

► nebulina - wiążę i utrzymuje w odpowiedniej konfiguracji filamenty cienkie;  
► titina (konektyna) - długie i sprężyste białko, biegnie równolegle, łączy końce filamentów grubych z liniami Z 
(prawidłowe położenie względem cienkich). 
Dookoła zarówno prążka A i I przebiegają kanaliki (sarkotubule).  Kanaliki biegnące wzdłuż powierzchni prążków 
łączą się w cysternybrzeżnymi/końcowymi. Wpuklenia sarkolemy to kanalikami T penetrują w sarkoplazmę i 
otaczają miofibryle (w miejscu połączenia krążka A i I łączą się z cysternami końcowymi, tworząc triadę mięśniową

 

Budowa mięśnia szkieletowego 

• główną masę mięśni,  równoległy przebieg i tworzą pęczki, między komórkami jest tkanka łączna wiotka, tworząca 
śródmięsną: 
→ przez nią idą naczynia krwionośne i włókna nerwowe do środka pęczka  
→ zawiera włókna siateczkowate i kolagenowe oraz fibroblasty 
• Jeden pęczek:  
- zawiera od kilku do kilkunastu włókien mięśniowych 
- otoczone są przez tkankę łączną wiotką (omięsna); [cały mięsień jako narząd otoczony jest torebką z tkanki łącznej 
włóknistej zbitej= namięsna = powięź]  oba pełnią rolę przenośnika sił skurczu mięśnia, łączy również mięsień ze 
ścięgnami, rozścięgnami, powięziami i okostną. 

 

 
 

background image

Mechanizm skurczu mięśnia 

• Zmielinizowane włókno nerwowe → do włókna mięśniowego i traci osłonkę mielinową → przebija sarkolemę i 
tworzy płytkę ruchową (to zakończenie nerwowe leży pod sarkolemą =  hipolemalnym). Impuls drogą wł. 
nerwowego dociera do miocytu → otwarcie kanałów Ca

2+

 w błonach cystern REP → wpłynięcie Ca

2+

 do 

sarkoplazmy.  
• Ca

2+

 - stan czynnościowy białek kurczliwych zależy od stężenia tych jonów w sarkoplazmie. 

 
Troponina wiąże Ca²+   (zmienia konfigurację) i przesuwa tropomiozyne(odsłania miejsce wiązania miozyny na 
aktynie). Aktyna może wtedy związać się z miozyną-  uaktywnia to ATP-azową właściwość główek miozyny. 
Przejściowo związany z miozyną ATP ulega hydrolizie, a część wyzwolonej energii obraca aktynę, powodując 
wsunięcie się filamentów aktynowych pomiędzy miozynowi. Następstwem tego jest skurcz mięśnia. 
Mięśnie szkieletowe: Skurcz zależny od woli, prócz: mięśnie ucha środkowego, niektóre włókna mięśni 
oddechowych, mięsień opuszkowo-jamisty, kulszowo-jamisty, mięsień dźwigacz jądra oraz część włókien mięśni 
przełyku. 

 

MIĘSIEŃ SERCOWY (cardiac muscle

Zbudowany z włókien mięśniowych (kardiomiocyty) – rozgałęziają się i łącząc gałęzie tworzą sieć przestrzenną. 

Budowa włókna mięśniowego 

• podobne do szkieletowego – analogiczna budowa. 
• komórka ma 1 lub 2 jądra, które leżą w środku
• Długość komórki - nie przekracza 200 μm, a średnica to 30 μm.  
• Komórka ta zmienia średnice swojego przekroju.  
• Miofilamenty mają organizacje sarkomerów – zajmuje ½ komórki, i leżą do siebie poprzecznie (ułożenie 
miofilamentów – mniej wyraźne).  
• Utrzymanie sarkomerów w płaszczyznach zapewnia układ filamentów pośrednich – podobnie do szkieletowych. 
• W sarkoplazmie: mitochondria(najlepiej w ciele!!!), tubule poprzeczne, siateczka sarkoplazmatyczna, filamenty 
pośrednie, aparat Golgiego, krople tłuszczu i ziarenka glikogenowe(liczne), lizosomy(słabiutkie)  
• przedsionek do komór – komórki krótsze i węższe, słabsza REP i tubule poprz., lepszy ap. Golgiego  
 wstawki – to miejsca połączeń biegunów włókien serca, powstaje z sarkolemy komórek sąsiednich (widoczne jako 
ciemne poprzeczne linie), błony komórkowe tu tworzą połączenia:  
►szczelinowe (neksus) = przepływ jonów miedzy kardiomiocytami = szybki przepływ impulsów (w sercu daje to 
jednoczesny skurcz wszystkich włókien) 
►ścisłe (obwódki zwierające) = mechaniczne spajanie włókien 
►desmosomy = -‖‖- 
Mięsień sercowy - brak kom. satelitarnych, trochę kom. dzielących – serce się nie regeneruje, tu kolagen wypełnia. 
Mięsień sercowy - silnie unaczyniony(x2 więcej niż szkieletowy)  
Mięsień sercowy - zawiera włókna nerwowe bezmielinowe (AUN) i komórki endokrynne miedzy włóknami.  
Komórki mioendokrynowe  - obecne w prawym przedsionku – mają prążkowanie i wydzielają, mają w cytoplazmie 
ziarna z przesionkowym hormonem natiuretycznym (ANF) – rozkurcza mieśnie gładkie naczyń, wzrost wydzielania 
H

2

O, Na

+

 i Ka+ w kanalikach krętych nerki i obniża ciśnienie krwi 

 
Układ przewodzący przedsionkowo-komorowy 

• zbudowany jest z włókien mięśniowych (z mezodermy) -  wytwarzają i przewodzą bodźce skurczowe dla mięśnia 
sercowego (podobny do ukł. nerwowego, ale nadal jest mięśniem) 
• Włókna posiadają włókienka kurczliwe, dobrze rozwiniętą sarkoplazmę, REP i wstawki.  
• W mięśniówce komór UPS zbudowany z komórek Purkiniego. Są 2 typy: 

  Typ I - średnica 3-5 razy większą od komórki mięśniowej sercowej, duże pęcherzykowate jądra, leżące w 

grupkach w centrum. 

  Typ II - średnica 2 razy większą od komórki mięśniowej sercowej, pojedyncze jądro oraz włókienka 

mięśniowe – na obwodzie i w centrum 

• Bodźce skurczowe docierają włóknami UPS do mięśnia sercowego, dalej od komórki do komórki szybko idzie 
impuls – dzięki połączeniom szczelinowatym  
• Komórki UPS łączą się wstawkami między sobą i miocytami serca. 
 

 
 
 
 
 

background image

TKANKA MIĘŚNIOWA GŁADKA (smooth muscle) 

Rozbijają się z

 

mioblastów (z mezenchymy).  

Budowa komórek mięśni gładkich  

• Tkanka mięśniowa gładka zbudowana z wrzecionowatych  miocytów. 
• W najgrubszej, środkowej części jest jądro (zmienia kształt – zwijanie i fałdowanie)  
• Długość miocytów - do 500 μm, średnica - do 10 μm.  
• Sarkolema wytwarza wgłębienia – jamkami -  kształt bańki (węższa część otwiera się na powierzchni, a część 
rozszerzona do cytoplazmy) – uznawane za odpowiedniki kanałów T – prawdopodobnie przenoszą sygnał 
skurczowy z powierzni do wnętrza komórki (podobnie jak tubule)  
• W cytoplazmie występują miofilamenty cienkie i miofilamenty grube (chemicznie identyczne jak w szkieletowych, 
ale układ ich jest nieregularny); nie występują  włókienka mięśniowe i sarkomery (BRAK PRĄŻKÓW!) 
• Obecne również: mitochondria, REP, aparat Golgiego, filamenty desminowe oraz miejsca przyczepu tych 
filamentów taśmami gęstymi i ciałkami gęstymi(zaznaczone tworzą cytoszkielet)  
• Obecne: połączenia międzykomórkowe szczelinowate(umożliwia przewodzenie bodźca bez tkanki nerwowej) i mają 
spontaniczną aktywność bodźcotwórczą 
• Między warstwami komórek występują - komórki rozrusznikowe = komórki śródmiąższowe (Cajala) – kształt 
owalny/gwiaździsty, pełnią funkcję rozruszników wytwarzających automatycznie impulsy powodujące skurcz  
• miocyt gładki otoczony blaszką zewnętrzną =  błona podstawna 
Tkanka mięśniowa gładka występuje w postaci pasm w:  
► ścianach naczyń krwionośnych, przewodu pokarmowego, przewodów wyprowadzających dużych gruczołów 
► drogach oddechowych, układzie moczowym,  w torebkach narządów, w skórze i oku 
• Unerwienie – włókna autonomiczne. SKURCZ NIEZALEŻNY OD WOLI!!! 
 

Odrębności skurczu mięśni gładkich  

I typ:    • zwiększenie stężenia jonów Ca²+ w cytozolu (jak w szkieletowych, ale brak tu troponina i tropomiozyny

• obecność kalmoduliny oraz kinazy - enzymu fosforylującego miozynę 
• mechanizm skurczu: współdziałanie kinazy oraz kalmoduliny → zmiana konformacji białek kurczliwych 

II typ:  • niezmienne stężenie Ca²

+

 w cytozolu 

• mechanizm skurczu: działanie enzymu fosfatazy łańcuchów lekkich miozyny 

 

INNE KOMÓRKI MIĘŚNIOWE MAJĄCE ZDOLNOŚCI KURCZLIWE I STANOWIĄCE 
ODRĘBNE JEDNOSTKI 

1. Miofibroblasty  
• wrzecionowate, produkują kolagen (jak fibrolasty) i kurczą się (jak m. gładkie)  
• w odróżnieniu od fibroblastów mają – aktyne i desmine. 
• Miofibroblasty występują w: w ścianach pęcherzyków płucnych, w otoczeniu krypt jelitowych 
• Ułożone pojedynczo, tworząc populację komórek nieaktywnych  - uaktywniają się po uszkodzeniu narządu – 
wypełniają ubytki tkanki kolagenem, zespalają i zabliźniają
  
2. Komórki mioepitelialne (mięśniowo-nabłonkowe) 
• Posiadają białka kurczliwe (np. filamenty pośrednie desminowe) – moją się kurczyć  
• Leżą na błonie podstawnej między komórkami nabłonka wyścielającymi przewody wyprowadzające większych 
gruczołów egzokrynowych (jak nabłonek).   

→ na początku pęcherzykowatego odc. gruczołów – kształt gwiąździsty 
→ w dalszych odc. – kształt wrzecionowaty (układają się miedzy bł. podstawną a kom. nabłonka przewodu)  

• widoczne jako jasna warstwa płaskich komórek, otaczających pęcherzyki wydzielnicze i przewody wyprowadzające  
• występowanie: w większe gruczoły-  gruczoł ślinowy, łzowy, mlekowy, potowy i w trzustce (kurcząc się przesuwają 
wydzieline do przew. wyprowadzających)  

 

3. Komórki mięśniowe poprzecznie prążkowane z pochewkami 
• To włókna mięśniowe posiadające pochewki (rura mięśniowa obejmująca włókno) 
• Budowa pochewki – sarkoplazma i miofibryle(ułożone dookoła włókna, pod jego sarkolemmą) 
• Mięśnie otoczone pochewkami to:  mięśnie oczne oraz mięśnie ucha środkowego 
 
Choroby mięśni to miopatie – warunkowane genetycznie.