Artykuł pobrano ze strony
eioba.pl
Herbaciany cykl - Yerba Mate
Na pierwszy plan wysuwa się cierpki smak, któremu zaraz potem towarzyszy niezwykłe
orzeźwienie. Już kilka dni jej "smakowania" poprawi nasze samopoczucie. Ta herbata kryje
jednak w sobie coś więcej - zbliża ludzi.
Na pierwszy plan wysuwa się cierpki smak, któremu zaraz potem towarzyszy niezwykłe
orzeźwienie. Już kilka dni jej "smakowania" poprawi nasze samopoczucie. Ta herbata kryje
jednak w sobie coś więcej - zbliża ludzi.
Ciekawostki
Yerba mate to odpowiednik czarnej herbaty w krajach Ameryki Południowej przyrządzany z
wysuszonych i zmielonych (także świeżych) liści ostrokrzewu paragwajskiego.
Nazwa yerba mate została prawdopodobnie nadana przez jezuitów, którzy w XVI wieku
przybyli na misje do Ameryki Południowej i poznali popularny wśród Indian napój. Yerba to
zniekształcony wyraz herba - zioło, a mati to w języku Indian Keczua tykwa, w której
parzono zioło. Jezuici założyli pierwsze plantacje ostrokrzewu paragwajskiego.
Początkowo picie indiańskiego napoju było zakazane, jednak po przybyciu na te tereny
Jezuitów, stopniowo zaczęła się rehabilitacja paragwajskiej herbaty. Księża promowali jej
picie, chcąc zmniejszyć spożycie alkoholu.
W jej skład wchodzą 24 witaminy i mikroelementy oraz 15 aminokwasów. Łącznie ma 196
aktywnych komponentów (dla porównania, zielona herbata ma ich 144). Dzięki tym
odżywczym właściwościom, Indianie mogli wytrzymać bez jedzenia wiele dni.
Początkowo pito herbatę cedząc jej liście przez zęby, jednak drobne listki często
przedostawały się do ust. Zaczęto pić ją przez słomkę, a następnie przez zamkniętego z
jednej strony podziurawionego bambusa. Tak powstała Bombilla, jeden z najważniejszych
dzisiaj akcesoriów. Gdy zaczęto produkować metalowe Bombille, stały się one symbolem
zamożności, choć do dziś stosuje się tradycyjne bambusowe słomki.
Yerba mate jest znana także pod nazwami: erva mate, herba mate, herbata jezuicka,
herbata misyjna, herbata Świętego Bartłomieja, paraguay Cayi, herbata paragwajska,
South American Holly, chimarrao lub cimarron. Nazwa łacińska to Illex paraguariensis.
Gorzkim posmakiem przypomina zieloną herbatę połączoną z nutką nikotyny.
Istnieje ponad 180 gatunków yerby.
Korzyści z picia paragwajskiej herbaty
Dzięki zawartości mateiny (tylko ostrokrzew paragwajski zawiera tę substancję -
przypomina kofeinę i teinę), działa pobudzająco i stymulująco na układ nerwowy oraz
poprawia koncentrację. Mateina, mimo podobnego działania do kofeiny, jest znacznie mniej
uzależniająca i bezpieczniejsza dla układu pokarmowego.
Polecana jest podczas kuracji odchudzających ze względu na zmniejszanie odczuwanego
głodu. Reguluje także pracę układu pokarmowego poprawiając perystaltykę jelit oraz proces
trawienia.
Działa relaksująco i rozluźniająco na mięśnie.
Ma działanie oczyszczające i pomaga usuwać toksyny z organizmu.
Obniża poziom złego cholesterolu.
Ze względu na zawartość wielu witamin (A, B1, B2, C, E) wzmacnia odporność, przyspiesza
rekonwalescencję oraz zapewnia prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu.
Ma właściwości antyreumatyczne.
Wspomaga odbudowywanie tkanki narządów wewnętrznych.
Ma działanie antyoksydacyjne, dzięki czemu usuwa z organizmu wolne rodniki.
Jest pomocna w leczeniu alergii.
Zawiera istotne dla naszego organizmu minerały, m.in. żelazo, sód, potas (100,6mg/100g),
wapno, magnez (58,6mg/100g), krzem oraz fosfor.
Pita według tradycyjnego rytuału, integruje grupę i zacieśnia relacje.
