background image

Historia myśli społecznej. 

Ewolucja poglądów na naukę socjologię i metody badań społecznych 

Methods of inquiry – metody dociekania istoty. 

 

 

 

Herbert  Spencer  –  Angielski  socjolog,  zastosował  teorię  ewolucjonizmu,  zaczerpniętej 

od Darwina, za pomocą tej teorii tłumaczył zjawiska społeczne. Punktem wyjścia tej teorii 

były 3 tezy: 

 

rzecz,  która podlega procesom rozwojowym, ulega przemianom;  

 

przemiany mają charakter stały i stopniowy; 

 

przemianu dokonują się w jednym kierunku, według jednego prawa rozwoju. 

Poznanie jest zjawiskiem społecznym (August Comte) 

Postęp jest gwarantem ładu społecznego 

Przypisanie  nowoczesności  pojęcia  rozumu  naukowego,  przyjmowane  jest  jako  punkt 

zwrotny  w  roli  człowieka  w  organizowaniu  rzeczywistości  społecznej.  Polega 

on na odwoływania się do nowoczesnej nauki w budowaniu nowej kultury uniwersalnego 

człowieka  oraz  systemu  politycznego.  Odwoływanie  się  do  naukowych  metod  poznania 

miało prowadzić do takiej racjonalizacji, która przy wykorzystaniu optymalizacji środków 

pozwalałby  osiągnąć  planowane  cele.  Zgodnie  z  tym  duchem  modernizowano  formację 

kulturową,  co  oznaczało  racjonalizację  działań  w  różnych  segmentach  rzeczywistości 

społecznej.  W  formacjach  tych  przebiegały  rozbieżności  w  rozwoju  systemów 

autorytarnych  i  demokratycznych.    Centralną  pozycję  w  kulturze  modernistycznej 

przejmuje  proces  racjonalizacji  zachowań.  Przełom  oświecenia  rozumiany  jest 

jako postęp  myśli  w  kierunku  poszukiwania  metody  naukowej  i  eliminowanie 

przypadkowości w badaniu zmiany społecznej. Chodziło tylko o krystalizację naukowych 

metod poznania, ale wykształcenie również społeczności naukowych.  

 

Idee  są  produktem  społecznych  sytuacji,  oznacza,  że  idee  (np.  państwa,  naród  klasy, 

sprawiedliwość, wolność itp.) mają zawsze swoich twórców. 

 

background image

Rekonstruujemy  idee,  doktryny,  zadajemy  pytania  dlaczego  właśnie  wówczas  myślano, 

ale też wyjaśniamy ich społeczną genezę 

1)  nawet tezy ściśle teoretyczne są zawsze czyimiś wypowiedzeniami 

2)  dlaczego idee należy rozpatrywać w szerszym kontekście społeczno – kulturowym 

3)  dopiero w kontekście konkretnych stosunków społecznych możliwe jest: 

i.  korzystanie z przemyśleń jej autorów 

ii.  praktyczne  wykorzystanie  doświadczeń  grup  społecznych  do  jakich 

ci twórcy należą 

 

Kontekstualizm /  historycyzm 

 

Historyk idei pyta wyłącznie „czym były idee w ich historycznym kontekście”. Cokolwiek 

w  historii  idei  jest  rzeczywiste  –  jest  tym  samym  rozumiane  albowiem  musiało  być 

właśnie takie, jakie było. 

 

Myśliciele nie mówią głupstw, mówią tyle ile „pozwala” im epoka, klasa, język i panująca 

ideologia. Kontekstualista uchyla pytanie o uniwersalną ważność poznawczą czy moralną 

idei. 

 

the clasies as date 

 

Prezentyzm – jego przedstawiciele uważają, że mają niezawodną zdolność rozróżniania 

prawdy  i  fałszu,  dobra  i  zła.  Wyposażany  w  tą  zdolność  badacz  współczesny  byłby  w 

stanie orzec, kto spośród dawniejszych myślicieli miał rację, kto się mylił, kogo skazać na 

zapomnienie. Prezentyzm powie, że myśliciele przeszłości interesują go jako nauczyciele, 

partnerzy do rozmów, jako koledzy.  

 

The classies as collegues 

 

Przełom myśli społecznej. 

Wyodrębnienie  porządku  ludzkiego  z  doświadczonego  pierwotnie  jako  całości  porządku 

przyrody.  Stąd  zainteresowanie  starożytnymi  myślicielami.  Sięganie  do  myśli  greckiej, 

bo doświadczenie rodzaju systematycznej dyskusji o zjawiskach społecznych, zaczęło się 

wraz  z  Grekami,  którzy  dokonali  przejścia  od  naiwnego  monizmu  do  krytycznego 

dualizmu.  

 
Naiwny monizm -> pogląd, według którego społeczeństwo żyje w kręgu niezmiennych 

tabu, praw i obyczajów, które doświadcza się tak samo nieuchronnie „jak wschód słońca 

czy inne regularności przyrody”.  

background image

 

Symptomem  początku  nauki  społecznej  było  uświadomienie  sobie  przez  myślicieli 

potrzeby rozróżnienia dwóch elementów środowiskach i człowieka:  

 

 

 

 

- Środowisko przyrodnicze  

- i środowisko społecznego    

co złożyło się na powstanie krytyczne dualizmu

 

Grecy  pierwsi  stworzyli  typ  cywilizacji,  która  uczyniła  człowieka  zdolnym  do  stania  się 

świadomym  siebie  samego  jako  jednostki  ->  zagadnienie  autonomii  ludzkiej.  A  zatem 

uczynili, że stosunki pomiędzy ludźmi, problem wymagającym rozwiązania przez samych 

ludzi, bez pomocy bogów i tradycji. 

 
 
wiara   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wiedza 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

synteza nie jest możliwa 

 
 
 
odwołuje się od objawienia ponad ludzką 
normą  prawdy,  dane  są  w  objawienia, 
transcendencji.  Pewność  daje  tylko 
doświadczenie 
 

rozum  ->  otwarty  jest  na  świat,  stale 
nową  krytyczną  wiedzę  o  świecie 
i człowieku. 
Racjonalizm  –  nie  mogą  istnieć  rzeczy, 
co przekraczają siły poznawcze ludzkiego 
rozumu. 

 

 

 
 
354r.  –  430r.  –  życie  św.  Augustyna  –  tworzy  w  okresie  wczesno  chrześcijaństwa, 
tworzy na gruncie neoplatonizmu. 
 

Paradygmat  –  społeczeństwa  statystycznego  został  wytworzony  przez  kulturę 

średniowiecza 

 

653r. – początek podbojów arabskich – Persja, Egipt. 

711r. – początek podboju Hiszpanii. 

1225r. – 1274r. – życie św. Tomasza z Akwinu. 

 

W średniowieczu dominuje organistyczna teoria ładu społecznego. 

529r.  –  zamknięcie  Akademii  Platońskiej  w  Atenach,  powstanie  pierwszego  zakonu 

benedyktyńskiego na Monte Cassino 

 
480r. – 524r. – życie Boecjusza 
 
Filozofia poznania: 

 

oddalenie nauki od metafizyki i teologii; 

background image

 

obserwacja  jako  kryterium  poznania,  obserwacja  jako  możliwość  tworzenia 

stwierdzeń; 

 

ograniczenie badań naukowych do zjawisk zewnętrznych; 

 

rezygnacja z poznania istoty rzeczy; 

 

odkrywanie praw ogranicza się do poznania względnego; 

 

rezygnacja z poznania absolutnego; 

 

wyznaczanie  nauce  zadań  praktycznych  tj.  przewidywanie  zjawisk  przyszłych  na 

podstawie znajomości tychże praw;   

 

społeczeństwo  jest  czymś  pierwotnym  jednostka  wtórnym,  stąd  jednostka  nie 

może być rozważana tylko całe społeczeństwo. 

 

Życie  społeczne,  stworzone  przez  aktywną  podstawą  przez  aktywną  postawę  jednostki. 

Uznaje człowieka jako konstruktora życia społecznego 

 

BÓG 

 

Prawo wieczne 

Prawo natury 

Prawo ludzkie (pozytywne 

 

ŹRÓDŁO 

 
 

August Comte – Stadia rozwoju (Umysł ludzki posługuje się trzema fazami filozofowania) 

Trzy fazy historyczne 

->  teologiczne  (fikcyjne)  ->  konieczne  wyjście  umysłu  ludzkiego  –  umysł  kieruje  swe 

badania  ku  poznaniu  wewnętrznej  natury  istot  pierwszych  i  ostatecznych  wszystkich 

zauważanych  przejawów  ->  poznanie  absolutne,  wyobraża  sobie,  zjawiska  jako  wynika 

bezpośredniego  i  ciągłego  działania  podmiotów  ponadnaturalnych  mniej  lub  bardziej 

licznych,  których  arbitralne  czynny  wyjaśniają  wszystkie  niezrozumiałe  zjawiska 

zachodzące w świecie. 

->  metafizyczne  (abstrakcyjne)  ->  stan  przejściowy  –  przekształcenie  stanu 

pierwszego,  istoty  nadnaturalne  zostają  zastąpione  siłami  abstrakcyjnymi,  prawdziwymi 

istotnościami,  związanymi  ściśle  z  różnymi  składnikami  świata,  zdolnymi  tworzyć  same 

przez  się  obserwowane  zjawiska,  które  wyjaśnianie  polega  na  wskazanie  działającej 

istoty.  

->  naukowe  (pozytywne)  ->  stan  ostateczny  –  uznając  niemożność  uzyskania  pojęć 

absolutnych,  rezygnuje  się  z  szukania  początków  i  przeznaczania  świata,  z  poznania 

przyczyn  wewnętrznych  zjawisk  po  to,  by  skupić  jedynie  uwagę  rzeczywistych  praw 

zjawisk  ->  niezmiennych  stosunków,  następstw  i  podobieństwa.  Wyjaśnianie  faktów 

polega  odtąd  na  ustaleniu  związków  pomiędzy  różnorodności  zjawisk  szczegółowych 

a kilkoma faktami oficjalnymi, których liczba zmniejszyła się w miarę rozwoju nauki. 

background image

 
 

Umysł ludzki dzięki swej naturze posługuje się trzema stadiami filozofowania. 

 
Na czym polega pomostowa rola renesansu w stosunku do średniowiecza: 

 

skierowanie zainteresowania na człowieka z zainteresowania Boga 

 

elitarny i przestrzennie ograniczonych charakter 

 

rozkład porządku społecznego, kryzys państw gospodarczych  

 

gospodarczych 

-ograniczenie 

reglamentacji 

(upadek 

cechowego systemu), odkrycia geograficzne 

 

podważanie  hierarchii  społecznej,  mobilność  pomiędzy 

grupami, zmiana w sferze układu ładu społecznego  

 

uzależnienie władzy od kościoła 

 

psychologiczne – nasilenie indywidualizmu 

 

proces sekularyzacji państwa 

 

1469r. – 1527r. – Nicolo Machiavelli -> prawnik, filozof z Florencji 

 

Ludzie chętnie zmieniają Pana w nadziei, że poprawią swój los” 

Ten kto oszukuje, zawsze znajdzie, który da się oszukać” 

Tłum pójdzie z pozorami”