Wydajno
ść
kotła
D
119.4
:=
kg
s
Temperatura pary
tp
540
:=
C
Ci
ś
nienie pary
pp
13.2
:=
MPa
Z wykresu entalpia dla parametrów
pp
oraz
tp
wynosi:
ip 3441.3
=
kJ
kg
Ci
ś
nienie w walczaku
pw
14.3
:=
MPa
Poziom wody w walczaku
hw
28
:=
mm
Temperatura przez I schładzaczem pary
ts1
411
:=
C
Temperatura za I schładzaczem pary
tsz1
375
:=
C
Temperatura przez II schładzaczem pary
ts2
522
:=
C
Temperatura za II schładzaczem pary
tsz2
494
:=
C
Ci
ś
nienie wody do kotła
pwz
15
:=
MPa
Ilo
ść
wody
Dwz 385
=
t
h
czyli
Dwz
106.9
:=
kg
s
Temperatura wody
twz
184
:=
C
Z wykresu entalpia dla parametrów
pwz
oraz
twz
wynosi:
iwz 787.9
=
kJ
kg
Zawarto
ść
CO w spalinach
CO
11
=
ppm
czyli
CO
0.0011
=
%
Zawarto
ść O2
w spalinach
O2
3.8
:=
%
Temperatura spalin za podgrzewaczem
LUVO
tsp2
145
:=
C
Warto
ść
opałowa w
ę
gla
Qw
22000
:=
kJ
kg
Zawarto
ść
wodoru
H
5.3
:=
%
Zawarto
ść
wilgoci w paliwie
Wc
6.7
:=
%
Maksymalna zawarto
ść CO2
w paliwie
CO2.max
18.8
:=
%
Warto
ść
opałowa CO
QCO
12644
:=
kJ
kg
Zawarto
ść
popiołu
A
24.5
:=
%
Warto
ść
opałowa chemicznie czystego
w
ę
gla
Qwc
33900
:=
kJ
kg
Zawarto
ść
cz
ęś
ci palnych w popiele
qp
1.1
:=
%
Zawarto
ść
cz
ęś
ci palnych w
ż
u
ż
lu
qz
3.1
:=
%
1. Wydajno
ść
cieplna kotła.
Qd
D ip iwz
−
(
)
⋅
:=
Qd 317
=
MW
2. Strata wylotowa
CO2
20.9
O2
−
:=
CO2 17.1
=
%
σ
0.69
:=
to
20
:=
C
Sw
σ
tsp2 to
−
(
)
⋅
CO2 CO
+
:=
Sw 5.04
=
%
3. Strata niezupełnego spalania
Vsm.t
0.86
Qw
4186.8
⋅
1.65
+
:=
Vsm.t 6.2
=
um
3
kg
Vp.t
1.012
Qw
4186.8
⋅
0.5
+
:=
Vp.t 5.8
=
um
3
kg
n
CO2.max
CO2
:=
n
1.1
=
d
0.01
:=
kgwilgoci
kgpowietrza
Vsm
Vsm.t
n
1
−
(
) Vp.t
⋅
+
:=
Vsm 6.75
=
Vw
H
2
Wc
18
+
0.01
⋅
22.4
⋅
1.61 Vp.t
⋅
n
⋅
d
⋅
+
:=
Vw 0.78
=
Vss
Vsm Vw
−
:=
Vss 5.97
=
Sn
Vss QCO
⋅
CO 0.01
⋅
(
)
⋅
Qw
:=
Sn 0.004
=
%
4. Strata niedopału w
ż
u
ż
lu.
Sz
0.2 A
⋅
qz
1
qz
−
Qwc
⋅
Qw
:=
Sz 0.242
=
%
5. Strata niedopału w popiele lotnym.
SL
0.8 A
⋅
Qwc
⋅
Qw
qp
100
⋅
:=
SL 0.332
=
%
6. Sprawno
ść
kotła.
η
k
100
Sw
−
Sn
−
Sz
−
SL
−
:=
η
k
94.4
=
%
7. Ilo
ść
paliwa.
B
D ip iwz
−
(
)
⋅
η
k Qw
⋅
:=
B
15.3
=
kg
s
B
54.9
=
t
h
8. Wnioski
W kotle wytwarzana jest para o wysokim ci
ś
nieniu i wysokiej temperaturze, która na turbinie
zostaje zamieniona na energie elektryczn
ą
. D
ąż
y si
ę
do tego, aby para docierała do turbiny o jak najlepszych
parametrach. Skoro wi
ę
c par
ę
wytwarza kocioł chcemy aby miał on jak najwy
ż
sz
ą
sprawno
ść
, czyli cała energi
ę
awart
ą
w paliwie przekaza
ć
do turbiny. Jest to jednak trudne do wykonania, poniewa
ż
w czasie procesu spalania
wyst
ę
puj
ą
straty. Do takich strat nale
żą
strata wylotowa, niezupełnego spalnie, niedopału w
ż
uzlu i popiele.
Patrz
ą
c na wyniki wszystkie straty poza strat
ą
wylotow
ą
s
ą
małe poni
ż
ej 0,5%. Straty te cho
ć
niewielkie
przy du
ż
ych kotłach powoduj
ą
odczuwalne straty w kosztach. Jednak najwi
ę
ksz
ą
strat
ą
, która zawsze wystepuje
w kotłach jest strata wylotowa jest to ponad 5%. Zwi
ą
zane jest to z ró
ż
nic
ą
temperatur mi
ę
dzy spalinami a
powietrzem w atmosferze. Aby zmniejszyc te straty stosuje si
ę
podgrzewacze zamontowane w kominie, które
odzyskuj
ą
cz
ęść
traconej energii. Niestety nie mo
ż
na całkowicie odzyska
ć
tej energii, gdy
ż
spaliny opuszczaj
ą
ce
komin nie mog
ą
mie
ć
zbyt niskiej temperatury.