background image

JAZDA W STYLU WESTERN W REKREACJI CZ. XXVI 

ZATRZYMANIE. SLIDNING STOP cz. 3 

 

 

W  poprzednim  artykule  opisałem  szczegółowo  poszczególne  fazy  prawidłowego 

zatrzymania  konia.  Zdaję  sobie  sprawę,  że  jest  to  element  trudny  i  trzeba  bardzo  dużo 

cierpliwości,  aby  jeździec  i  koń  dobrze  go  opanowali;  potrzeba  dużo  czasu  na  wielokrotne 

powtarzanie  cwiczeń.  Niewątpliwie  jeździec  musi  skupić  dużą  uwagę  na  swoich  ruchach, 

nabrać doświadczenia. 

 

Często  zdarza  się,  że  na  podstawowym  etapie  „run  down”  wykonaliśmy  ćwiczenia 

zbyt  powierzchownie.  Powinniśmy  pamiętać,  by  stopniowo  zwiększać  prędkość  ćwiczeń  – 

rozpoczynamy  przejściem  w  linii  prostej  z  jednego  końca  areny,  przechodząc  ze  stępa  

do kłusu, a następnie zwiększając prędkość do szybkiego kłusu przemieszczamy się na drugi 

koniec  areny.  W  tym  ćwiczeniu  na  etapie  podstawowym  nie  zatrzymujemy  konia,  lecz  

na  około  10  metrów  przed  ścianą  (ogrodzeniem)  przez  dosiad  podajemy  komendę  

do  zredukowania  prędkości.  Jeśli  koń  nie  zmniejszy  prędkości  to  stosujemy  pociągnięcie 

jedną  wodzą  i  wprowadzamy  pomoc  głosem  „szszsz!”.  Te  komendy  powinny  od  razu 

zadziałać, jeśli nie – musimy powtórzyć poprzednie ćwiczenia.  

 

Chciałbym  tutaj  jasno  przekazać  podstawowe,  a  zarazem  kluczowe  zagadnienie. 

Wszystkie  komendy  do  zatrzymania  czy  zmniejszenia  prędkości  przekazyjemy  

z  wyprzedzeniem,  na  taką  odległość,  aby  koń  zdążył  zareagować  i  wykonać  zadanie  przed 

ogrodzeniem. Nie wolno doprowadzić do zderzenia konia z przeszkodą, ponieważ spowoduje 

to  u  niego  utratę  poczucia  bezpieczeństwa.  Dobrym  ćwiczeniem,  które  wyrabia  u  konia 

miękkość  i  posłuszeństwo,  a  tym  samym  pozwala  na  uzyskanie  nad  nim  większej  kontroli 

przez  pociągnięcie  lewą  wodzą  tak,  abyśmy  widzieli  lewe  oko  konia,  lub  prawą  wodzą  – 

kiedy obniżamy nozdrza. Powtarzamy to ćwiczenie do momentu, aż koń zacznie reagować we 

właściwy  sposób  na  obie  wodze  i  nie  będzie  miał  problemu  z  utrzymaniem  prostej  pozycji. 

Pamiętajmy, że prosta pozycja konia, akceptacja i zrozumienie przez konia naszych sygnałów 

odgrywa  kluczową  rolę  w  poprawnym  zatrzymaniu.  Te  ćwiczenia  powinny  nauczyć  konia 

poruszać  się  po  idealnie  prostej  linii,  gdzie  jego  kręgosłup  będzie  idealnie  prosty.  Koń  nie 

będzie  w  stanie  ładnie  się  zatrzymać,  kiedy jego cały ciężar będzie spoczywał na przednich 

nogach. Aby koń mógł wykonać poprawny stop, musi być z przodu wyprostowany, kończyny 

tylne powinny ugiąć się, a zad obniżyć w taki sposób, aby znalazły się głęboko pod brzuchem 

konia.  Koń,  który  biegnie  ze  zbyt  nisko  opuszczoną,  lub  zbyt  wysoko  uniesioną  do  góry 

głową,  lub  z  ciężarem  przeniesionym  na  przednie  kończyny,  prawdopodobnie  nie  będzie 

background image

umiał  podstawić  zadu,  gdyż  ciężar  przeniesiony  na  przednie  kończyny  doprowadzi  

do  mocnego  uderzenia  przednimi  nogami  o  ziemię,  co  w  konsekwencji  spowoduje  głębokie 

wbicie się przednich nóg w ziemię.  

Na  długość  zatrzymania  niewątpliwie  wpływ  ma  prędkość,  jaką  koń  uzyskuje  przed 

zatrzymaniem.  Zwiększanie  prędkości  musi  być  dobierane  przez  wielokrotne  ćwiczenia  

w wolnym galopie, zbyt duża prędkość często doprowadza do wystraszenia konia, a co za tym 

idzie do cofnięcia się w opanowaniu tego manewru o kilka lekcji. Zatrzymanie nie może być 

zbyt  często  wykonywane.  Jeden  raz,  dwa,  trzy  razy  wystaracza  –  potem  przechodzimy  

do innych ćwiczeń.  

 

Cdn.