background image

Głównym zadaniem procesu selekcyjnego jest „[...] takie dostosowanie człowieka do pracy, by  mógł je wykonać 
najmniejszym nakładem energii i sił, a także osiągnąć maksimum satysfakcji ze swojej pracy. 

Celem zaś jest maksymalne zbliżenie cech danej pracy i indywidualnych cech pracownika" (Kozieł, 1992).  

W procesie selekcji możliwe jest wykorzystanie trzech procedur: 

1.  Procedura kompensacyjna – kosztowna, ale pozwala na wielowymiarową i kompleksową ocenę kandydatów. 

Decyzja o zatrudnieniu lub odrzuceniu danego kandydata jest podejmowana dopiero po zakończeniu wszyst-
kich etapów postępowania kwalifikacyjnego, bez względu na oceny osiągane w poprzednich ocenach. 

 

Źródło: A. Lipka, Logistyka personalna, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz 2001, s. 98  

2.  Procedura  biegu  przez  płotki  –  bezwzględnie  eliminuje  kandydatów  przy  pierwszej  negatywnej ocenie  pod-

czas postępowania kwalifikacyjnego. W związku z tym maleje jej koszt a do ostatniego etapu dociera tylko 
kilku kandydatów. 

 

Źródło: A. Lipka, Logistyka personalna, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz 2001, s. 98  

3.  Procedura  hybrydowa  –  pozwala  na  wybiórcze  stosowanie  elementów  poprzednich  procedur,  co  umożliwia 

uzyskanie wszechstronnej oceny kandydata przy ograniczeniu kosztów selekcji 

 

Źródło: A. Lipka, Logistyka personalna, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz 2001, s. 98  

background image

Przykłady metod selekcji 

 

Analiza przedłożonych dokumentów (list motywacyjny, Curriculum Vitae, świadectwa, listy osiągnięć zawo-
dowych, referencje, certyfikaty, świadectwo pracy, świadectwo zdrowia) 

  Obserwacja  
  Wywiad (bezpośredni, telefoniczny, indywidualny, grupowy, panelowy, swobodny, kwestionariuszowy, pro-

sty, pogłębiony, informacyjny, stresujący, rozmowa kwalifikacyjna)  

  Testy (wiedzy, umiejętności, próbki pracy, psychologiczne) 
  Assesment Centre 
  Niekonwencjonalne metody selekcji (grafologia, poligrafia, analiza biorytmów, astrologia, numerologia) 

Sposoby prowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej:  

1.  Model biograficzny  - punktem wyjścia jest życiorys zawodowy, w którym kandydat przedstawia najistotniej-

sze z punktu widzenia oferty wydarzenia zawodowe.  

2.  Analiza wydarzeń krytycznych  - analiza sytuacji i okoliczności, związanych z przełomowymi wydarzeniami 

w karierze kandydata  

 

             Model STAR (Situation – Target – Action – Result) 

S - Sytuacja, w jakiej odnalazł się kandydat (jak ją zrozumiał) 

T - Cel, jaki sobie w niej postawił 

A - Działania, jakie podjął, a jakich świadomie zaniechał 

R - Rezultat, jaki osiągnął, jak go ocenia, jakie z tego wyciągnął wnioski 

3.  Sprawdzanie listy kryteriów oraz rozmowa sytuacyjna – zadawanie pytań bezpośrednio sprawdzających cechy 

i umiejętności decydujące o przydatności na dane stanowisko. 

Strategia autoprezentacji 

  Poklask  –  opis  wydarzeń,  które  przedstawiają  kandydata  w  korzystnym  świetle,  np.  wyliczanie  osiągnięć, 

powoływanie się na sukcesy i osiągnięcia organizacji, w których pracował kandydat. 

 

Powoływanie się na znajomości z wpływowymi osobami – odwoływanie się do znajomości z autorytetami, 
z  osobami  cenionymi  i  znanymi  w  branży,  np.  powoływanie  się  na  opinie  tych  osób,  wskazywanie  ich  na-
zwisk jako osób mogących udzielić referencji. 

 

Podkreślanie zalet – odwoływanie się w życiorysie do własnych pozytywnych cech lub pozytywnie ocenia-
nych umiejętności, których nie można bezpośrednio podważyć lub zweryfikować (ambicja, uczciwość, lojal-
ność, pewność siebie, zaangażowanie) 

  Egzemplifikacja – powoływanie się w życiorysie zawodowym na fakty lub zdarzenia wskazujące na posia-

danie określonych pozytywnych cech (np. praca wolontariusza w wolnym czasie – prospołeczność, praca po 
godzinach – zaangażowanie) 

 

Błędy wynikające z decyzji podjętych na podstawie pierwszego wrażenia: 

 

Dążenie  do  potwierdzania  hipotez  –  interpretowanie  i  ocenianie  reakcji  i  wypowiedzi  kandydata  w  sposób 
zgodny z własnym nastawieniem czy poglądami 

 

Samospełniające się proroctwo – zjawisko polegające na prowokowaniu określonych zachowań kandydata 

  Projekcja – zjawisko przypisywania innym ludziom własnych stanów psychicznych i cech 
  Efekt halo – zjawisko polegające na przypisywaniu danej osobie dalszych cech na podstawie cechy spostrze-

żonej jako pierwsza 

 

Tendencja do pozytywnej oceny osób atrakcyjnych – skłonność do bardziej pozytywnej oceny osób ocenia-
nych jako atrakcyjne 

  Tendencja do pozytywnej oceny osób podobnych – skłonność polegająca na bardzo pozytywnej ocenie osób, 

które są podobne do osoby przeprowadzającej rozmowę kwalifikacyjną. 

 

Dobry test powinien cechować się:  

  obiektywnością, rzetelnością, czułością, trafnością, standardowością, znormalizowaniem  

Wymogi stawiane technikom selekcji 

1.  Wiarygodność – technika nie powinna podlegać wpływom zbyt dużej liczby czynników losowych 
2.  Wartość  predykcyjna  –  odnosi  się  do  stopnia,  w  jakim  wnioski  wyciągnięte  z  danej  techniki  są  prawdzi-

we/poprawne/dokładne. Mierzy się ją głównie za pomocą współczynnika korelacji liniowej Pearsona r, który 
przyjmuje wartości z przedziału [-1, 1]. 

Skuteczność: 

słabe – poniżej 0,29; średnie – 0,3 – 0,39; dobre – 0,4 – 0,49; b. dobre – 0,5 i więcej 

background image

 

 

Assesment Centre – 0,63 

 

Testy – 0,55 

 

Obserwacja dynamiki grupy – 0,38 

 

Bio-dane – 0,31 

 

Wywiad – 0,31 

 

Dokumenty aplikacyjne – 0,28 

 

Referencje – 0,13 

 

Grafologia - 0 

Rekrutacja do służb publicznych składa się z kilku etapów: 

1.  weryfikacja kandydatów na podstawie przesłanych dokumentów, 
2.  test merytoryczny z wiedzy dotyczącej zagadnienia, którym będzie się zajmował przyszły pracownik służby, 
3.  rozmowa kwalifikacyjna, 
4.  oczekiwanie na decyzję. 

 

Lista najczęściej popełnianych błędów 

oferta pracy kandydata wpłynęła po terminie określonym w ogłoszeniu (decyduje data stempla pocztowego), 

oferta nie spełnia wymogów formalnych, m.in.: jest niekompletna (brakuje wymaganych w ogłoszeniu doku-
mentów lub brakuje własnoręcznie podpisanych oświadczeń), 

osoba zgłaszająca swoją kandydaturę do naboru nie posiada wymaganego w ogłoszeniu wykształcenia, 

zgłoszona oferta pracy nie wskazuje konkretnego stanowiska i numeru ogłoszenia. 

 
Mianowanie na urzędnika służb cywilnych 
O mianowanie może ubiegać się osoba, która:  

 

jest pracownikiem służby cywilnej; 

 

posiada co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej lub uzyskała zgodę dyrektora generalnego urzędu 
na przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego przed upływem tego terminu, jednak nie wcześniej niż po 
upływie dwóch lat od nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej; 

 

posiada tytuł magistra lub równorzędny; 

 

zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej; 

 

jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony. 

Dodatkowe warunki to: polskie obywatelstwo, korzystanie z pełni praw publicznych, niekaralność za umyślne prze-
stępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.