Historia elektryczności i magnetyzmu w zarysie
Przedstawiony poniżej zarys historyczny ujmuje w skrócie najważniejsze fakty związane
z odkryciami w dziedzinie elektryczności i magnetyzmu będącymi częścią dorobku
naszej cywilizacji.
Pogłębienie wiedzy dotyczącej odkryć i ich autorów jest możliwe w innych miejscach
Akademii Energii, w działach:
. Warto zapoznać się
słynnych fizyków.
Zapraszamy do podróży w czasie.
Elektryczność w starożytności
Wiek XVI - Wiek XVIII
Wiek XIX
Prace prowadzone przez Voltę stały się katalizatorem dalszych badań nad zjawiskiem
przepływu prądu elektrycznego. Wśród sformułowanych w tym czasie praw i zależności
warto wskazać prawo
, który w roku 1827 sformułował zależność natężenia
przepływu prądu od napięcia (proporcjonalnie) i oporu przewodnika (odwrotnie
proporcjonalnie). W roku 1820 Duńczyk
zauważył, iż przepływający prąd
oddziaływuje na igłę magnetyczną w usytuowaną jego pobliżu. W tym samym roku
sformułował matematyczne prawo, które opisuje siłę pola elektromagnetycznego
wytwarzanego przez prąd płynący w przewodniku, zapoczątkowując w ten sposób nową
dziedzinę fizyki - elektrodynamikę.
W roku 1830
niezależnie od siebie odkryli, że
przesuwanie magnesu w pobliżu spiralnego przewodu z prądem powoduje przepływ
prądu w przewodzie. Prace Faradaya dały początek zastosowaniu zjawisk
elektromagnetycznych (indukcja elektromagnetyczna) m.in. w rejestracji dźwięku i
obrazu na taśmach magnetycznych. Na bazie zasady indukcji elektromagnetycznej
skonstruowano
oraz (na odwróconej zasadzie indukcji)
). Faraday wprowadził pojęcia pola elektrycznego i magnetycznego,
jego imieniem nazwano prawo głoszące, iż masa substancji wydzielonej podczas
elektrolizy jest proporcjonalna do ładunku, który przepłynął przez elektrolit.
Badaniem prądów elektrycznych zajmował się w Królewcu
. Wynalazł
on silne ogniwo elektryczne (znane pod jego nazwiskiem), które składało się z cynku
i węgla, a jako elektrolitu i depolaryzatora użył kwasu siarkowego i azotowego.
W latach 1845-1848 odkrył prawa przepływu prądu elektrycznego stanowiące podstawę
teorii obwodów elektrycznych.
Znaczący wkład w XIX wieczną naukę o elektryczności wniósł
, który na
1
