29 kwietnia 2003 r. izraelskie śmigłowce Apache 

ostrzelały rakietami palestyński samochód w Khan Junis 
na południu Strefy Gazy. W ataku zginął jeden z 
przywódców Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny.
    29 kwietnia 2003 r. Palestyńska Rada Legislacyjna 
(parlament) zatwierdziła we wtorek rząd Mahmuda 
Abbasa. Za przyjęciem nowego gabinetu było 51 
deputowanych, 18 było przeciwko, a 3 wstrzymało się od 
głosu. Premier Autonomii Palestyńskiej, Mahmud Abbas, w 
wystąpieniu programowym odrzucił terroryzm jako 
szkodliwy dla sprawy palestyńskiej i zaapelował o 
zaprzestanie "podŜegania do przemocy". Mahmud Abbas, 
znany teŜ jako Abu Mazen, uchodzi za polityka 
umiarkowanego. Abbas zobowiązał się do skonfiskowania 
nielegalnej broni obecnej na terytoriach palestyńskich, 
zapowiedział, Ŝe połoŜy tam kres "zbrojnemu chaosowi" i 
ostrzegł, Ŝe nie będzie tolerował "prowokacyjnego 
języka" ze strony instytucji palestyńskich. Nowy premier 
zapowiedział konfiskatę nielegalnie posiadanej broni, 
zaznaczając, Ŝe tylko siły Autonomii Palestyńskiej mają 
prawo nosić broń. Deklaracja ta moŜe stworzyć pole do 
gwałtownej konfrontacji z radykalnymi ugrupowaniami 
zdecydowanymi kontynuować ataki na Izraelczyków, 
takim jak Hamas, Islamski DŜihad i niektóre grupy, które 
oderwały się od ruchu Fatah.
    29 kwietnia 2003 r. palestyńskiemu premierowi 
Mahmudowi Abbasowi został przedstawiony 
bliskowschodni plan pokojowy przygotowany przez tzw. 
kwartet bliskowschodni. "Mapa drogowa", wspólne dzieło 
USA, ONZ, Unii Europejskiej i Rosji, tworzących tak zwany 
Kwartet Bliskowschodni, przewiduje utworzenie 
niepodległego państwa palestyńskiego w trzech etapach, 
do końca 2005 roku. Na czele komitetu koordynacyjnego, 
który będzie nadzorował realizację planu pokojowego 
przez strony palestyńską i izraelską, ma stanąć 
przedstawiciel Stanów Zjednoczonych.
    29 kwietnia 2003 r. palestyńska organizacja 
terrorystyczna Hamas odrzuciła plan pokojowy dla 
Bliskiego Wschodu, zwany "mapą drogową". Hamas i 
DŜihad zapowiedziały, Ŝe się nie rozbroją. Uciszenie 
palestyńskich ugrupowań ekstremistycznych jest waŜną 
częścią nowego planu pokojowego dla Izraela i 
Palestyńczyków, przygotowanego przez USA razem z 
ONZ, Unią Europejską i Rosją.

29 kwietnia 2003 r. szef dyplomacji syryjskiej, 

Faruk esz-Szaraa, powiedział, Ŝe Syria chce 
"sprawiedliwego i całościowego" pokoju z 
Izraelem, jeśli ten przywróci terytoria okupowane 
krajom arabskim.

30 kwietnia 2003 r. dwaj palestyńscy terroryści usiłowali 

wtargnąć do osiedla nielegalnych osadników Ŝydowskich 
na wzgórzu koło osiedla Eilon Moreh, niedaleko Nablusu. 
Napastników zastrzelili izraelscy Ŝołnierze.
    30 kwietnia 2003 r. izraelscy Ŝołnierze zabili w 
oddzielnych incydentach w strefie Gazy 2 Palestyńczyków.

30 kwietnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

na promenadzie niedaleko amerykańskiej ambasady w Tel Awiwie, 
zabijając 3 Izraelczyków i raniąc 60 osób. Zamach przeprowadził 
arabski obywatel Wielkiej Brytanii. Do zamachu przyznały się 
wspólnie palestyńskie ugrupowanie Męczenników Al-Aksy, związane 
z ruchem Fatah palestyńskiego lidera Jasera Arafata, oraz brygady 
Al-Kassam, będące zbrojnym ramieniem skrajnej organizacji 
Hamas.
    Eksplozja w Tel Awiwie była 89 zamachem samobójczym 
przeciwko celom w Izraelu w ostatnich 31 miesiącach. Od końca 
września 2001 r., kiedy wybuchła druga Intifada, po stronie 
palestyńskiej zginęło 2.287 osób, po stronie izraelskiej śmierć 
poniosły 763 osoby.
    30 kwietnia 2003 r. Izrael został sparaliŜowany przez 
bezterminowy strajk pracowników sektora publicznego. Strajk jest 
protestem przeciwko zapowiedzianemu przez izraelskie 
ministerstwo finansów zmniejszeniu zatrudnienia i zarobków w 
sektorze publicznym. Nie działały między innymi urzędy, koleje i 
porty morskie.

1 maja 2003 r. izraelska kolumna pancerna wspierana 

przez śmigłowce wjechała do dzielnicy Gazy. Izraelczycy 
okrąŜyli dom palestyńskiego terrorysty z Hamasu, 38-
letniego Jusufa Abu Hina. Doszło do 15-godzinnej bitwy z 
Palestyńczykami, w którym rannych zostało 8 izraelskich 
Ŝołnierzy i 12 palestyńskich bojówkarzy. Izraelska armia 
po licznych wezwaniach do poddania się i opuszczenia 
domu, wysadziła budynek. W budynku zginęło 6 
Palestyńczyków.

2 maja 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell 

zaŜądał od Syrii wycofania poparcia dla terroryzmu 
i rozwiązania struktur organizacji Hezbollahu.

3 maja 2003 r. izraelscy Ŝołnierze przypadkowo 

zastrzelili w Rafah w strefie Gazy brytyjskiego kamerzystę 
z HBO - Jamesa Millera.

4 maja 2003 r. grupa Palestyńczyków zaatakowała w 

obozie uchodźców w Nablusie patrol izraelskiej armii. 
śołnierze odpowiedzieli na atak ogniem, zabijając 1 
Palestyńczyka i raniąc 6.

5 maja 2003 r. izraelscy Ŝołnierze wkroczyli szturmem 

do Centrum Medycznego Khalat Al Amoud Nablus w 
Samarii. Aresztowano pułkownika palestyńskiej słuŜby 
bezpieczeństwa Sulejmana Abu Multaka. Wywiad 
stwierdził, Ŝe jest on aktywnym członkiem Brygad 
Męczenników Al-Aksy.

5 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron wezwał Mossad, by 

zintensyfikował infiltrację organizacji muzułmańskich działających 
na terenie Wielkiej Brytanii. Jest to reakcja na ostatni zamach, który 
przeprowadził w Tel Awiwie obywatel brytyjski.
    5 maja 2003 r. sąd izraelski skazał palestyńskiego ekstremistę 
Nasera Awaisa (współzałoŜyciela Brygad Męczenników Al-Aksa) na 
czternastokrotne doŜywocie i dodatkowo 50 lat więzienia za 
zorganizowanie kilku zamachów bombowych w Izraelu podczas 
obecnej Intifady.

7 maja 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z 

granatników Ŝydowskie osiedle Nezarim w strefie Gazy.
    7 maja 2003 r. izraelski śmigłowiec ostrzelał rakietami 
dom pod Nablusem, zabijając ukrywającego się tam 
jednego z dowódców zbrojnego ramienia Hamasu.

8 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, Ŝe jest 

gotów do negocjacji pokojowych z Syrią bez warunków wstępnych.
    8 maja 2003 r. pilot włoskich linii lotniczych Alitalia wywołał 
skandal w Izraelu, gdy poinformował pasaŜerów o wylądowaniu na 
lotnisku w Tel-Awiwie słowami "Witajcie w Palestynie".

8 maja 2003 r. izraelski śmigłowiec ostrzelał rakietami 

samochód w strefie Gazy, zabijając poszukiwanego 
palestyńskiego terrorystę z Hamasu. W trakcie ataku 
zostało śmiertelnie ranione małe dziecko.

8 maja 2003 r. FBI skierowała więcej środków na 

śledzenie mieszkających w USA zwolenników 
Hamasu i Hezbollahu, czołowych islamskich 
organizacji terrorystycznych. Większość wysiłków 
federalnej policji skupia się na odcięciu Hamasu i 
Hezbollahu od źródeł finansowania, znajdujących 
się w rozmaitych religijnych ośrodkach islamskich i 
organizacjach dobroczynnych.

9 maja 2003 r. palestyńscy terroryści wystrzelili ze strefy Gazy 

sześć rakiet typu Qassim na Izrael. Jedna z rakiet wybuchła na ulicy 
miasta Sderot, druga uderzyła w dach domu. Ranna została 10-
letnia Izraelka. Atak przeprowadził Hamas.

9 maja 2003 r. prezydent Stanów Zjednoczonych 

George Bush zaproponował utworzenie na Bliskim 
Wschodzie strefy wolnego handlu, w której skład 
wchodziłby Izrael i sąsiadujące z nim kraje 
arabskie. Strefa wolnego handlu miałaby powstać 
w ciągu dziesięciu lat. Warunkiem powstania strefy 
- która umoŜliwiłaby krajom arabskim takŜe 
wymianę handlową z USA na korzystnych 
warunkach - byłoby przeprowadzenie w tych 
krajach reform zmierzających do ukrócenia 
korupcji, utrwalenia właściwych praktyk 
handlowych i lepszej ochrony własności prywatnej.

10 maja 2003 r. austriaccy naziści pobili rabina w 

Wiedniu.

11 maja 2003 r. izraelska armia całkowicie zniosła 

blokadę terytorium Autonomii Palestyńskiej w Samarii, 
Judei i w strefie Gazy. Oznacza to dla Palestyńczyków 
moŜliwość dojazdu do pracy w Izraelu, swobodę 
poruszania się między miastami oraz ułatwienie dla 
handlu. Armia nadal utrzymała posterunki kontrolne wokół 
głównej kwatery Jasera Arafata w Ramallah. Arafat jest 
praktycznie internowany od prawie półtora roku. 
Równocześnie wypuszczono z więzień około 300 
Palestyńczyków.

11 maja 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell prowadził 

rozmowy z premierem Izraela Arielem Szaronem i premierem 
Autonomii Palestyńskiej Mahmudem Abbasem. Powell zaŜądał od 
Izraela poprawienie warunków Ŝycia Palestyńczyków, a od 
Autonomii zaŜądał zlikwidowania struktur organizacji 
terrorystycznych. Szef dyplomacji USA obiecał Palestyńczykom w 
trakcie rozmów z Abbasem 50 milionów dolarów na odbudowę 
zniszczonej przez Izrael palestyńskiej infrastruktury i dróg oraz 
tworzenie miejsc pracy.

W 2003 r. w Izraelu stwierdzono pierwszy przypadek krowy chorej 

na BSE, tzw. chorobę szalonych krów. BSE (gąbczaste zwyrodnienie 
mózgu) po raz pierwszy pojawiło się u bydła w drugiej połowie lat 
80-tych w Wielkiej Brytanii. Jego odpowiednikiem u ludzi jest znana 
od dawna choroba Creutzfeldta-Jakoba.

11 maja 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 

Ŝydowski samochód w pobliŜu osiedla Ofra w Samarii. 

Zginął jeden Izraelczyk.
    11 maja 2003 r. izraelski oddział wkroczył do DŜeninu i 
aresztował 3 terrorystów Islamskiego DŜihadu.

12 maja 2003 r. izraelska armia, powołując się na 

względy bezpieczeństwa, ponownie wprowadziła pełną 
blokadę strefy Gazy. Palestyńczycy i obcokrajowcy nie 
mogą wjeŜdŜać i wyjeŜdŜać z tego terenu.
    12 maja 2003 r. izraelski oddział wjechał do Rafah na 
południu strefy Gazy. W starciu zginęło 2 terrorystów al-
Fatah. Zniszczono 5 arabskich budynków.

13 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zaprzeczył 

zdecydowanie, by sprawa osiedli Ŝydowskich na zamieszkanych 
przez Palestyńczyków terenach Samarii, Judei i w strefie Gazy była 
przedmiotem ostatnich dyskusji pokojowych. Szaron powiedział, Ŝe 
osadnicy Ŝydowscy pozostaną pod suwerenną opieką Izraela, a ci z 
Szilo i Beit El - nie będą ewakuowani, wbrew jego zapowiedziom 
sprzed miesiąca.

13 maja 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu 

ostrzelali z moździerzy Ŝydowskie osiedle Gush Katif w 
Strefie Gazy. Rannych zostało 5 Ŝydowskich osadników i 6 
Ŝołnierzy.

14 maja 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze 

Strefy Gazy rakietami Qassam izraelskie miasto Sderot. Rannych 
zostało 3 Izraelczyków.

14 maja 2003 r. wojsko izraelskie przeprowadziło 

szeroką operację w Strefie Gazy. Oddziały wkroczyły do 
Khan Junis, a w Netzarim ostrzelały posterunek 
palestyńskich sił bezpieczeństwa. W akcjach zginęło 5 
Palestyńczyków, a kilkunastu zostało rannych.

14 maja 2003 r. grupa Arabów pobiła młodego 

ortodoksyjnego śyda z USA, który przyjechał 
turystycznie do Berlina (Niemcy).
    15 maja 2003 r. na cmentarzu Ŝydowskim w 
Londynie (Wielka Brytania) zniszczono 386 
nagrobków.

15 maja 2003 r. izraelski silny oddział pancerny wjechał 

do osiedli Beit Chanun i Beit Lahija w strefie Gazy. W 
starciach zginęło 5 Palestyńczyków, w tym 2 uzbrojonych 
terrorystów. Armia zniszczyła dom działacza z Hamasu 
oraz odcięła dopływ prądu do północnej części strefy 
Gazy.
    15 maja 2003 r. w całej Autonomii Palestynskiej doszło 
do masowych manifestacji upamiętniających palestyński 

dzień katastrofy - "Al-Nakba". Przy tej okazji Jaser Arafat 
powiedział, Ŝe Izrael musi opuścić zagrabione terytoria 
okupowane od 1967 r., a palestyńscy uchodźcy muszą 
mieć moŜliwość jeśli sobie tego zaŜyczą powrotu do swych 
domów.

16 maja 2003 r. główny palestyński negocjator rozmów 

pokojowych Saeb Erekat złoŜył rezygnację sygnalizując 
głębokie podziały wśród elit palestyńskich 
przygotowujących się do rozmów z premierem Izraela.

17 maja 2003 r. islamscy fundamentaliści 

przeprowadzili serię zamachów terrorystycznych w 
Casablance w Maroko. Między innymi zaatakowano 
Ŝydowskie centrum kulturalne.

17 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca 

zdetonował bombę w Hebronie, zabijając 2 Izraelczyków. 
Do zamachu przyznał się Hamas.
    17 maja 2003 r. palestyńscy terroryści zaatakowali 
Ŝydowskie osiedle Tikwa w Samarii. Do zamachu przyznał 
się Hamas.

18 maja 2003 r. doszło w Jerozolimie do spotkania palestyńskiego 

premiera Mahmuda Abbasa oraz szefa rządu Izraela Ariela Szarona. 
Obaj politycy szukali sposobu na zakończenie trwającego od 31 
miesięcy powstania palestyńskiego.
    18 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się w 
autobusie Egged w północnej części Jerozolimy, zabijając 7 
Izraelczyków i raniąc 20 osób. Drugi terrorysta-samobójca 
zdetonował bombę na przedmieściach miasta, nie powodując 
Ŝadnych szkód. Zginęli obaj terroryści. Do zamachu przyznał się 
Hamas.
    18 maja 2003 r. wybuch butli z gazem przed restauracją w 
centrum Tel Awiwu zranił 20 osób. Policja podała, Ŝe nie był to 
zamach, lecz nieszczęśliwy wypadek.

18 maja 2003 r. izraelska armia wprowadziła całkowitą 

blokadę terytoriów Autonomii Palestyńskiej.

19 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca 

zdetonował bombę przy patrolu izraelskiej armii w strefie 
Gazy, raniąc 3 Ŝołnierzy. Do zamachu przyznał się Hamas.

19 maja 2003 r. palestyńska terrorystka-samobójczyni 

zdetonowała ładunek wybuchowy w centrum handlowym w Afuli, na 
północy Izraela. Zginęło 3 Izraelczyków, a 20 zostało rannych. Do 
zamachu przyznał się Islamski DŜihad.
    19 maja 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz 
oświadczył, Ŝe Izrael rozwaŜy wydalenie Jasera Arafata, gdyby 

przywódca palestyński blokował starania swego nowego premiera 
Mahmuda Abbasa o powstrzymanie aktów przemocy.

19 maja 2003 r. Koordynator ONZ na Bliskim 

Wschodzie - Terje Roed-Larsen powiedział, Ŝe 
izraelska blokada Strefy Gazy uniemoŜliwia 
organizacjom ONZ humanitarnych operacji. 18 
organizacji związanych z ONZ, NGO i innych 
podpisało petycję w tej sprawie do rządu Izraela.

20 maja 2003 r. minister spraw zagranicznych Izraela Silwan 

Szalom oświadczył delegacji Unii Europejskiej, Ŝe jego kraj rozwaŜa 
moŜliwość wystąpienia z wnioskiem o przyjęcie do UE.
    20 maja 2003 r. izraelski minister nauki i techniki Eliezer 
Zandberg wezwał do "politycznego uśmiercenia" przewodniczącego 
Autonomii Politycznej Jasera Arafata. Izraelskie władze uwaŜają, Ŝe 
Arafat wspiera palestyński terroryzm.

20 maja 2003 r. izraelskie oddziały wycofały się z Beit 

Hanoun w Strefie Gazy. Wycofywanie wojsk sugeruje, Ŝe 
Izrael nie przeprowadzi na większą skalę operacji 
odwetowej za ostatnie zamachy. Operacja taka mogłaby 
wywołać zamieszki wśród ludności palestyńskiej i osłabić 
pozycję nowego premiera Autonomii Palestyńskiej.

21 maja 2003 r. izraelscy Ŝołnierze zabili podczas 

zamieszek 2 Palestyńczyków w wiosce Qarawat Bani Zeid 
niedaleko Salfit.

22 maja 2003 r. izraelska marynarka wojenna przejęła u 

wybrzeŜy Libanu kuter rybacki wyładowany bronią, 
przemycaną przez terrorystów islamskiego ugrupowania 
Hezbollah. Kuter był wyładowany materiałami do produkcji 
bomb i instrukcjami ich odpalenia na płytach CD. Płynął do 
Gazy. Aresztowano na jego pokładzie ośmiu 
Palestyńczyków.
    22 maja 2003 r. palestyński premier Mahmud Abbas 
spotkał się w Gazie z przywódcami skrajnej organizacji 
Hamas. To pierwsze spotkanie obu stron odbyło się z 
inicjatywy premiera Abbasa i miało charakter wstępny. 
Nie zapadły na nim Ŝadne wiąŜące decyzje.

23 maja 2003 r. palestyńscy terroryści zdetonowali 

ładunek wybuchowy podłoŜony na trasie przejazdu 
autobusu z Ŝydowskimi osadnikami z osiedla Netzarim w 
Strefie Gazy. Ranna została jedna osoba. Do zamachu 
przyznał się Hamas.

23 maja 2003 r. Amram Micna, lider izraelskiej Partii Pracy, podał 

się do dymisji.

24 maja 2003 r. po rozmowach z palestyńskim 

premierem, przywódcy radykalnej organizacji Hamas, 
zadeklarowali gotowość wstrzymania ataków 
terrorystycznych w samym Izraelu. Hamas potwierdził 
jednak, iŜ nadal prowadzić będzie walkę na terytoriach 
okupowanych przez Izrael - czyli na Zachodnim Brzegu 
Jordanu i w Strefie Gazy.
    24 maja 2003 r. izraelskie siły wojskowe 
przeprowadziły rozległą operację w okolicach Tulkarem. 
Poszukiwano aktywistów palestyńskich.

25 maja 2003 r. izraelski rząd premiera Ariela Szarona zatwierdził, 

popierany przez USA, plan pokojowy dla Bliskiego Wschodu, zwany 
"mapą drogową".

25 maja 2003 r. siły izraelskie przeprowadziły dwie 

operacje w obozach uchodźców Al-Buraij oraz Beit Hanun 
w Strefie Gazy. W starciach zginęło 2 Palestyńczyków. 
Jednocześnie, podczas zamieszek w Nablusie w Samarii 
zostało rannych 3 Palestyńczyków.

26 maja 2003 r. izraelski rząd przedstawił w parlamencie plan 

oszczędnościowy. Rządowy plan oszczędnościowy ma połoŜyć kres 
recesji, ujemnemu wzrostowi gospodarczemu i przezwycięŜyć 10-
procentowe bezrobocie. Znajdujący się w rękach parlamentarzystów 
rządowy plan ratowania finansów publicznych zakłada między 
innymi wzrost składki emerytalnej o 2% miesięcznie i - równieŜ o 
2% - zmniejszenie emerytur. Kolejną propozycją jest podniesienie 
wieku emerytalnego z 65 do 67 lat.
    26 maja 2003 r. izraelska gazeta "Haarec" ujawniła szczegóły 
tajnego rozkazu izraelskiej armii o kryptonimie Hannibal, 
nakazującego udaremnianie za kaŜdą cenę pojmania Ŝołnierzy 
izraelskich w niewolę. Zgodnie z tym rozkazem, Ŝołnierze powinni 
ostrzeliwać i niszczyć samochody uwoŜące ich kolegów, którzy 
dostali się do niewoli, bez brania pod uwagę, Ŝe jeńcy mogą zginąć 
wraz z terrorystami, którzy ich eskortują.

26 maja 2003 r. w Hebronie w Judei izraelska armia 

podłoŜyła ładunki wybuchowe pod domy dwóch 
palestyńskich terrorystów-samobójców, którzy dokonali 
ataków tydzień temu w Jerozolimie, zabijając siedem 
osób.
    26 maja 2003 r. podczas starcia w wiosce Qarawat 
Bani Zaid pod Ramallah zginął 1 Palestyńczyk. TakŜe na 
punkcie kontrolnym niedaleko Beit Hanoun w strefie Gazy 
zginął 1 Palestyńczyk.
    26 maja 2003 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej 

Jasser Arafat spotkał się w Ramallah z francuskim 
ministrem spraw zagranicznych Dominique de Villepin.

27 maja 2003 r. około 40 tysięcy Izraelczyków protestowało przed 

gmachem Ministerstwa Finansów w Jerozolimie, groŜąc strajkiem 
generalnym, jeśli rząd nie zrezygnuje z planów obcięcia przywilejów 
emerytalnych.

27 maja 2003 r. podczas starć w wiosce Al-Rass 

niedaleko Tulkarem zginął 1 Palestyńczyk.

28 maja 2003 r. hiszpańska minister spraw 

zagranicznych Ana Palacio spotkała się z przywódcą 
Autonomii Palestyńskiej Jaserem Arafatem i premierem 
Mahmudem Abbasem. Do spotkania doszło w Ramallah.

29 maja 2003 r. izraelski oddział dokonał najazdu na 

DŜenin. W trakcie starcia zginął 1 palestyński terrorysta z 
Islamskiego DŜihadu.
    29 maja 2003 r. izraelski oddział wkroczył do Rafah na 
południu Strefy Gazy. BuldoŜery wojskowe zniszczyły 
cztery domy rodzin podejrzanych o związki z Hamasem.
    29 maja 2003 r. izraelskie słuŜby specjalne zabiły 
dwóch poszukiwanych palestyńskich terrorystów z 
Hamasu, którzy organizowali ataki na Ŝydowskie osiedla.
    Od września 2000 roku - początku powstania 
palestyńskiego, tzw. drugiej Intifady - poniosło śmierć juŜ 
3267 osób - w tym 2465 Palestyńczyków.
    29 maja 2003 r. przywódcy skrajnych palestyńskich 
organizacji Hamas i Islamski DŜihad zapowiedzieli, Ŝe po 
spełnieniu przez Izrael określonych warunków gotowe 
byłyby ograniczyć działalność zbrojną.

29 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, Ŝe 

Izraelczycy nigdy nie zrezygnują z Jerozolimy, która jest stolicą ich 
państwa.
    29 maja 2003 r. odbyło się w Jerozolimie drugie spotkanie 
premierów Izraela i Autonomii Palestyńskiej Ariela Szarona i 
Mahmuda Abbasa. Omówiono szczegóły złagodzenia przez armię 
izraelską obostrzeń na ziemiach Autonomii Palestyńskiej i poprawy 
warunków Ŝycia oraz moŜliwości poruszania się zamieszkałej tam 
ludności palestyńskiej, a takŜe wypuszczenia przez Izrael części 
więźniów palestyńskich. Utrzymały się natomiast róŜnice między 
obiema stronami w sprawie sposobu ograniczania działalności 
radykalnych ugrupowań palestyńskich, odpowiedzialnych za długą 
serię zamachów. Abbas opowiedział się za pokojowym nakłanianiem 
ich przywódców do przerwania ataków przeciwko Izraelowi. Strona 
palestyńska podkreśliła, Ŝe próba siłowego rozwiązania mogłaby 
doprowadzić do wybuchu wojny domowej na terytoriach 

palestyńskich. Szaron zapowiedział zniesienie blokady Zachodniego 
Brzegu Jordanu i wpuszczenie 25 tys. palestyńskich pracowników do 
Izraela. Zgodzono się takŜe na uwolnienie kilku waŜnych więźniów 
palestyńskich, w tym najstarszego więźnia Chaleda Abu Sukara oraz 
Tajsira Chaleda, znanego działacza rządzącej w Autonomii 
Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Warunkiem dalszych ustępstw za 
strony izraelskiej jest zaprzestanie przez bojowników palestyńskich 
ataków przeciwko Izraelowi.

30 maja 2003 r. Izrael ogłosił złagodzenie restrykcji wobec 

ludności palestyńskiej.

30 maja 2003 r. skrajna palestyńska organizacja Hamas 

zaŜądała "zakończenia agresji izraelskiej" i oświadczyła, 
Ŝe jest to warunek zaprzestania przeprowadzanych przez 
nią zamachów antyizraelskich.

31 maja 2003 r. izraelski niezaleŜny dziennik "Maariw" opublikował 

wyniki badań opinii społecznej w Izraelu. 59% Izraelczyków popiera 
wstrzymanie budowy nowych osiedli na terenach okupowanych, a 
57% jest za utworzeniem państwa palestyńskiego. 62% 
ankietowanych uwaŜa, Ŝe naleŜy wycofać izraelskie wojska z 
palestyńskich ziem w Strefie Gazy oraz na Zachodnim Brzegu 
Jordanu. Przeciw jest 32% respondentów.
    31 maja 2003 r. kilkuset izraelskich pacyfistów manifestowało w 
centrum Tel Awiwu na rzecz zakończenia okupacji zachodniego 
brzegu i poparcia dla planu pokojowego "Mapa drogowa". 
Manifestacja została zorganizowana przez koalicję organizacji 
pacyfistycznych "Kobiety na rzecz pokoju".

31 maja 2003 r. izraelska armia zrównała z ziemią 

budynek palestyńskich słuŜb bezpieczeństwa w Al-Fokhari 
pod Khan Jounis. Podczas niszczenia budynku uszkodzono 
wiele okolicznych domów. Równocześnie zginęło 2 
Palestyńczyków w Rafah i DŜeninie.

1 czerwca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej 

Mahmud Abbas zapowiedział, Ŝe w ciągu 20 dni uzyska od 
palestyńskich zbrojnych ugrupowań zgodę na zawieszeni 
broni w ich walce z Izraelem.
    1 czerwca 2003 r. armia izraelska złagodziła blokadę 
terytoriów Autonomii Palestyńskiej.

2 czerwca 2003 r. Izrael zwolnił z więzienia Tajsira Chaleda, 

przywódcę Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny oraz 
Komitetu Wykonawczego OWP. Został on aresztowany w lutym w 
Nablusie.
    2 czerwca 2003 r. w izraelskim centrum badawczym w Fia 
Shemer na północ od Tel Awiwu, swój pierwszy lot wykonał 

bezzałogowy samolot zwiadowczy Eagle 1. Powstał on we 
współpracy izraelsko-francuskiej.

2 czerwca 2003 r. prezydent Stanów 

Zjednoczonych Georg W. Bush spotkał się w 
egipskiej miejscowości Szarm el-Szejk z 
przywódcami państw arabskich. Bush zabiegał o 
ich poparcie dla amerykańskiego planu 
pokojowego dla Bliskiego Wschodu. W spotkaniu 
uczestniczył prezydent Egiptu Mubarak, premier 
Autonomii Palestyńskiej Abbas, król Jordanii 
Abdullah II, następca tronu Arabii Saudyjskiej 
Abdullah Ben Abdel Aziz, oraz król Bahrajnu, szejk 
Hamad ibn isa al-Chalif.

3 czerwca 2003 r. z izraelskich więzień uwolniono grupę około stu 

Palestyńczyków.

---- szczyt w Akabie ----

4 czerwca 2003 r. odbył się w jordańskiej 

miejscowości Akaba szczyt prezydenta Stanów 
Zjednoczonych Georga W. Busha z premierem 
Izraela Arielem Szaronem i premierem Autonomii 
Palestyńskiej Mahmudem Abbasem. Ariel Szaron 
zapowiedział, Ŝe niezwłocznie przystąpi do 
usuwania "nieautoryzowanych" osiedli Ŝydowskich 
na obszarach palestyńskich. Wyraził poparcie dla 
istnienia państwa palestyńskiego. Mahmud Abbas 
oświadczył, Ŝe zbrojne powstanie palestyńskie 
(Intifada) musi się zakończyć. Potępił terroryzm, 
wymierzony przeciwko Izraelowi i podkreślił, Ŝe 
celem bliskowschodniego procesu pokojowego jest 
istnienie obok siebie państwa palestyńskiego i 
państwa izraelskiego. Prezydent zapewnił 
Izraelczyków, Ŝe Stany Zjednoczone troszczą się o 
bezpieczeństwo Izraela jako państwa Ŝydowskiego.
    4 czerwca 2003 r. opublikowano wyniki 
badania, wykonanego pod kierunkiem Andrew 
Kohuta, szefa ośrodka Pew Research Center for 
the People and the Press i byłej sekretarz stanu 
Madeleine Albright, które prowadzono w maju na 
próbie reprezentatywnej ponad 15 000 osób w 20 
krajach, w tym 8 krajach muzułmańskich oraz w 
Autonomii Palestyńskiej. Okazało się, Ŝe w świecie 
muzułmańskim dominuje przekonanie, Ŝe Izrael i 
Palestyna nie mogą koegzystować w pokoju. 
Większość we wszystkich krajach muzułmańskich 
zgadza się z poglądem, Ŝe prawa i potrzeby 

narodu palestyńskiego nie mogą być zaspokojone, 
dopóki istnieje Izrael. Z badań wynika, Ŝe 
stosunkowo najmniejsza wrogość do Izraela 
panuje w Pakistanie i Indonezji, ale i tam 58% 
badanych jest przekonanych, Ŝe Palestyńczycy nie 
mogą Ŝyć w pokoju obok Izraela.

4 czerwca 2003 r. Uri Lupolianski z ugrupowania Zjednoczona Lista 

Tory (Jahadut Hatora - JH) wygrał wtorkowe wybory burmistrza 
Jerozolimy. Jest pierwszym ortodoksyjnym śydem na tym 
stanowisku.
    4 czerwca 2003 r. rzecznik Rady Osadników w Judei-Samarii 
(Zachodni Brzeg Jordanu) i Strefie Gazy Jeoszua Mor Josef 
powiedzieli, Ŝe "osadnicy sprzeciwią się wszelkim próbom likwidacji 
placówek osadniczych" przez rząd izraelski.
    4 czerwca 2003 r. uzbrojeni osadnicy Ŝydowscy oraz dwaj 
ministrowie izraelscy wywodzący się ze skrajnych ugrupowań 
politycznych wkroczyli do jednego z zamieszkałych przez arabską 
rodzinę domów we wschodniej Jerozolimie.

5 czerwca 2003 r. na Placu Syjońskim, w centrum Jerozolimy, 

odbyła się masowa demonstracja osadników Ŝydowskich przeciwko 
planowi pokojowemu "Mapa Drogowa", przyjętemu przez premiera 
Ariela Szarona.

5 czerwca 2003 r. radykalny Ludowy Front Wyzwolenia 

Palestyny, Hamas oraz Islamski DŜihad oświadczyły, Ŝe 
nie złoŜą broni i będą nadal kontynuować akcje przeciwko 
Izraelowi.

6 czerwca 2003 r. palestyńskie skrajne ugrupowanie 

Hamas postanowiło zerwać rozmowy z palestyńskim 
premierem Mahmudem Abbasem dotyczące zawieszenia 
działań zbrojnych przeciwko Izraelowi.

7 czerwca 2003 r. USA potępiły palestyńską 

organizację Hamas, która zerwała rozmowy w 
sprawie przerwania aktów przemocy przeciw 
Izraelowi.

7 czerwca 2003 r. izraelskie siły wojskowe wkroczyły do 

wioski Aateel pod Tulkarem. W trakcie operacji zniszczono 
4 domy. W starciach zginęło 4 Palestyńczyków.

8 czerwca 2003 r. komando palestyńskich terrorystów z 

Hamasu zaatakowało izraelski posterunek graniczny Eretz, 
w Strefie Gazy. W ataku zginęło 4 izraelskich Ŝołnierzy, a 
kolejnych 4 odniosło rany. śołnierze zastrzelili 3 
palestyńskich terrorystów, którzy byli przebrani w 
mundury izraelskiej armii.

    8 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści cięŜko zranili 
izraelskiego straŜnika granicznego w Hebronie. StraŜnik 
zmarł w szpitalu.
    8 czerwca 2003 r. izraelska armia wprowadziła godzinę 
policyjną w Hebronie. W strzelaninie zginęło 2 
uzbrojonych Palestyńczyków.

8 czerwca 2003 r. Izrael zaŜądał od premiera Autonomii 

Palestyńskiej Mahmuda Abbasa "natychmiastowej" reakcji na atak w 
Eretz, w którym zginęło czterech izraelskich Ŝołnierzy, domagając 
się podjęcia kroków przeciwko radykalnym ugrupowaniom 
palestyńskim.

9 czerwca 2003 r. wojsko izraelskie zlikwidowało 

dziewięć nielegalnych osiedli Ŝydowskich w Samarii i 
Judei.

9 czerwca 2003 r. prokurator generalny Izraela potwierdził 

istnienie tajengo ośrodka, znanego, jako "obiekt 1391". Izraelska 
słuŜba bezpieczeństwa Szin Bet przetrzymywała w tym tajnym 
ośrodku zatrzymań palestyńskich więźniów w całkowitej izolacji, 
czasem całymi tygodniami. Izrael odmówił podania połoŜenia tego 
obiektu.
      W czerwcu 2003 r. izraelska firma zbrojeniowa Rafael 
zmodyfikowała lotniczy zestaw Spice do precyzyjnego kierowania 
uzbrojeniem. Obecnie moŜna dokonać bombardowania celów z 
odległości 60 km, z dokładnością trafienia do 3 metrów.

10 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze 

Strefy Gazy rakietami krótkiego zasięgu izraelskie miasto Sderot.

10 czerwca 2003 r. izraelskie smigłowce bojowe Apache 

ostrzelały rakietami samchód palestyński w Gazie. Ranny 
został jeden z przywódców Hamasu, Abdelaziz al-Rantisi. 
Zginęło 2 Palestyńczyków, a około 25 zostało rannych. Al-
Rantisi jest przywódcą politycznym Hamasu.
    10 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce i czołgi 
zaatakowały obóz uchodźców palestyńskich w DŜabalii 
koło Gazy. Zginęło 4 Palestyńczyków, a około 30 zostało 
rannych.

11 czerwca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

w autobusie Egged w centrum Jerozolimy, zabijając 17 Izraelczyków 
i raniąc blisko 100 osób. Do zamachu przyznał się Hamas.

11 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały 

rakietami palestyński samochód w okolicach Gazy. Zginęło 
2 palestyńskich terrorystów, w tym jeden z przywódców 
Hamasu, Titi Masud. Zginęło takŜe 5 palestyńskich 
przechodniów, a rannych zostało 30 osób.

    11 czerwca 2003 r. grupy uzbrojonych osadników 
Ŝydowskich zaatakowały dwie palestyńskie wioski 
połoŜone na południe od miasta Nablus w Samarii.

11 czerwca 2003 r. przewodniczący komisji sił 

zbrojnych Senatu USA, John Warner ocenił, Ŝe do 
powstrzymania spirali przemocy między Izraelem i 
Palestyńczykami konieczne jest rozmieszczenie 
wojsk NATO w Izraelu.

12 czerwca 2003 r. izraelska armia otrzymała rozkaz "całkowitego 

zniszczenia" radykalnego ugrupowania Hamas wszystkimi 
dostępnymi środkami.

12 czerwca 2003 r. Hamas zapowiedział kolejne zamachy 

w Izraelu i doradził obcokrajowcom opuszczenie państwa 
Ŝydowskiego dla ich własnego bezpieczeństwa.
    12 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały 
rakietami wybrane cele w Gazie. Zniszczony został 
samochód patrolowy Hamasu, w którym zginęli 2 
palestyńscy terroryści.
    12 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały 
rakietami samochód palestyński na przedmieściach Gazy. 
Celem byli terroryści z Hamasu. Zginęło 5 
Palestyńczyków, a około 20 zostało rannych.

13 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali ze strefy Gazy 

rakietami Qassam izraelskie miasto Sderot.

13 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały 

rakietami palestyński samochód z grupą terrorystów, 
którzy wcześniej ostrzelali miasto Sderot. Zginął 1 
Palestyńczyk, a 22 zostało rannych.

13 czerwca 2003 r. doszło do próby zamachu na 

synagogę w Charleroi, 60 km od Brukseli, w Belgii.
    13 czerwca 2003 r. przedstawiciel ONZ Kieran 
Prendergast wezwał Izrael do zaprzestania budowy 
muru oddzielającego tereny palestyńskie od 
izraelskich.

14 czerwca 2003 r. Izrael zaproponował Palestyńczykom 

zawieszenie broni na trzy dni. Propozycja skierowana jest głównie 
do Hamasu. Zawieszenie broni byłoby przedłuŜane na kolejne dni, 
zaś obie strony przystąpiłyby do rozmów.

14 czerwca 2003 r. Hamas odrzucił propozycję Izraela, 

aby wprowadzić na trzy dni zawieszenie broni.
    14 czerwca 2003 r. palestyński snajper zastrzelił 
Izraelczyka jadącego samochodem w pobliŜu DŜeninu na 

zachodnim brzegu Jordanu.

14 czerwca 2003 r. prezydent USA George W. 

Bush zawiadomił Kongres, iŜ przeniesienie 
ambasady Stanów Zjednoczonych w Izraelu z Tel 
Awiwu do Jerozolimy zostało odłoŜone o kolejne 
pół roku.

15 czerwca 2003 r. doszło w Hercliyi do nocnych negocjacji 

izraelsko-palestyńskich w sprawie powstrzymania eskalacji 
zbrojnego konfliktu. Rozmowy prowadzili: generał Amosa Gilad 
(koordynator izraelskiej armii na Zachodnim Brzegu) z 
Muhammadem Dahlanem (szefem resortu bezpieczeństwa w 
Autonomii Palestyńskiej).

15 czerwca 2003 r. Ŝydowscy osadnicy załoŜyli pięć 

nowych kolonii w Samarii i Judei - poinformował izraelski 
ruch na rzecz pokoju "Szalom Achszaw". Budowa nowych, 
nielegalnych osad ma być reakcją na ostatnie palestyńskie 
zamachy bombowe w Izraelu.

15 czerwca 2003 r. prezydent USA George W. 

Bush zaapelował o pomoc w rozprawieniu się z 
terrorystami atakującymi Izrael. Wezwał do "ostrej 
rozprawy" z Hamasem.
    15 czerwca 2003 r. Marokańczyk próbował 
wysadzić samochód załadowany karnistrami z 
benzyną przy synagodze w Charleroi, w Belgii.

16 czerwca 2003 r. Rada Unii Europejskiej 

zaapelowała do Hamasu i innych grup, by 
zaakceptowały "całkowite zawieszenie broni" w 
celu umoŜliwienia bezwłocznej realizacji "mapy 
drogowej". Rada UE podkreśliła, Ŝe rozwaŜa pilnie, 
jak zablokować findusze przeznaczone dla całego 
ruchu palestyńskiego.

16 czerwca 2003 r. izraelski parlament poparł stanowisko premiera 

Izraela Ariela Szarona, Ŝe układ pokojowy z Palestyńczykami nie 
będzie moŜliwy, o ile nie rozprawią się oni z terrorystami, 
dokonującymi zamachów na Izraelczyków.

16 czerwca 2003 r. egipscy mediatorzy spotkali się w 

Gazie z przedstawicielami radykalnych organizacji 
palestyńskich, w tym - Islamskiego DŜihadu. Rozmowy 
dotyczą wstrzymania antyizraelskich akcji, w tym takŜe 
zamachów samobójczych. Egipscy mediatorzy nie zdołali 
osiągnąć przełomu.

17 czerwca 2003 r. w Izraelu przebywała grupa dziesięciu 

amerykańskich ekspertów z Johnem Wolfem na czele. 
Przeprowadzili oni rozmowy z przedstawicielami izraelskiego oraz 
palestyńskiego rządu. Celem rokowań było uzgodnienie zawieszenia 
broni i uratowanie planu pokojowego, który jest zagroŜony w 
wyniku ostatniej fali przemocy.

17 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 

izraelski samochód jadący w pobliŜu Kfar Saba 
(naprzeciwko Kalkiliya) w Samarii. Zginęło 7-letnia 
dziewczynka, a dwie osoby zostały ranne.
    17 czerwca 2003 r. w Erezie odbyło się spotkanie 
izraelsko-palestyńskie w sprawach bezpieczeństwa. 
Palestyńczycy przedstawili stronie izraelskiej szczegółowy 
program środków bezpieczeństwa, jakie zostaną podjęte 
po ewentualnym wycofaniu się Izraelczyków z ponownie 
okupowanych terytoriów. ZaŜądali teŜ, by Izrael wycofał 
się ze Strefy Gazy i z Betlejem na Zachodnim Brzegu oraz 
by zlikwidował wszystkie zapory drogowe w tych rejonach. 
Palestyńczycy Ŝądali ponadto swobody poruszania się 
wewnątrz Strefy Gazy i otwarcia drogi Salaheddyna, 
prowadzącej z północy na południe tego terytorium. Izrael 
zgodził się na otwarcie tylko części tej drogi dla kilku 
pojazdów.

17 czerwca 2003 r. Międzynarodowy Komitet 

Czerwonego KrzyŜa wezwał Izrael do złagodzenia 
blokady Zachodniego Brzegu Jordanu. Według 
organizacji, obecne restrykcje gwałcą prawa 
Palestyńczyków i pogłębiają ich biedę.

18 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu wystrzelili ze 

strefy Gazy rekietę typu Qassam na izraelską wioskę na południu 
Izraela. Zniszczony został jeden dom.

18 czerwca 2003 r. patrol armii izraelskiej rozbroił 

ładunek wybuchowy, podłoŜony w rejonie posterunku 
armii w Rafah na południu Strefy Gazy, w pobliŜu granicy 
z Egiptem. W tym samym sektorze stanowisko armii 
izraelskiej zostało zaatakowane rakietą przeciwczołgową, 
wystrzeloną z terytorium strefy. Doszło teŜ do wymiany 
izraelsko-palestyńskiego ognia na terenach w pobliŜu 
osiedla Ŝydowskiego Gush Katif w strefie.

18 czerwca 2003 r. profesor Antonio Cassese 

(przewodniczący ONZ-towskiego Trybunału do 
ścigania zbrodniarzy wojennych z byłej Jugosławii) 
powiedział, Ŝe "zabójstwa Palestyńczyków 
wykonywane przez izraelskie siły okupacyjne 
mogłyby być sądzone przez trybunał zajmujący się 

zbrodniami wojennymi".

19 czerwca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

w sklepie spoŜywczym na północy doliny Jordanu w Izraelu. Zginął 1 
Izraelczyk. Do zamachu przyznał się Islamski DŜihad.

19 czerwca 2003 r. izraelska armia rozpoczęła likwidację 

nielegalnego osiedla Ŝydowskiego Mitzpeh Yitzhar pod 
Nablusem w Samarii. Podczas starć z osadnikami, armia 
aresztowała 15 osób. Osadnicy obwarowali się wewnątrz 
osiedla i nie wpuszczają Ŝołnierzy.
    19 czerwca 2003 r. trzech palestyńskich rolników, w 
tym kobieta, zostało pobitych przez uzbrojonych 
osadników Ŝydowskich z nielegalnego osiedla Maon, w 
Yatta pod Hebronem.

20 czerwca 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell spotkał się w 

Jerozolimie z Arielem Szaronem i w Jerycho z Mahmudem Abbasem. 
Po rozmowach, Powell nazwał Hamas "wrogiem pokoju" i wezwał 
Autonomię Palestyńską do rozprawienia się z terrorystami.

20 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 

Ŝydowski samochód w pobliŜu osiedla Ofra, pod Ramallah 
w Samarii. Zginął 1 Izraelczyk, a 3 zostało rannych, w 
tym dwoje śydów amerykańskiego obywatelstwa. Do 
zamachu przyznał się Islamski DŜihad.
    20 czerwca 2003 r. doszło do starć pomiędzy wojskiem 
a osadnikami w Ŝydowskim osiedlu Micpe Icchar w 
Samarii. Rannych zostało 15 Ŝołnierzy i 7 osadników, 
którzy nie zgadzają się na likwidację ich osiedla.

21 czerwca 2003 r. izraelscy Ŝołnierze zastrzelili w 

Hebronie jednego z głównych dowódców wojskowych 
Hamasu na Zachodnim Brzegu Jordanu, Abdullaha 
Kawasme. Był on od dawna poszukiwany przez izraelski 
wywiad wojskowy.

22 czerwca 2003 r. izraelski minister spraw 

zagranicznych Silwan Szalom potwierdził w 
Jordanii, Ŝe Izrael jest gotów przekazać 
Palestyńczykom kontrolę nad Strefą Gazy i 
miastem Betlejem, jeśli sami Palestyńczycy są 
gotowi wziąć ją na siebie. Ostateczne wcielenie w 
Ŝycie porozumienia poprzedzi przejściowy okres 3-
6 tygodni, w ciągu którego władze palestyńskie 
będą musiały zapewnić ład i bezpieczeństwo na 
przejmowanych przez siebie terenach.

23 czerwca 2003 r. w Strefie Gazy zginęło 3 

palestyńskich terrorystów z Brygady Męczenników Al-

Aksa. Zginęli oni przy eksplozji przygotowywanej przez 
siebie bomby.
    Od wybuchu Intifady, palestyńskiego powstania, we 
wrześniu 2000 roku, w walkach zginęło 3359 osób, w tym 
2531 Palestyńczyków.

24 czerwca 2003 r. izraelska armia zatrzymała w 

Hebronie około 150 palestyńskich aktywistów Hamasu.
    24 czerwca 2003 r. źródła jerozolimskie podały, Ŝe 
armia izraelska codziennie likwiduje kilka nielegalnie 
budowanych osiedli Ŝydowskich w Samarii, Judei czy w 
Strefie Gazy - na ich miejsce jednak niemal natychmiast 
powstają nowe. Ewakuowani z jednego miejsca osadnicy 
wracają w inne, rozmieszczając w nowych miejscach 
domy - będące w większości łatwymi do przeniesienia 
barakowozami. Podano przykład miejscowości Szwut 
Rachel w pobliŜu Nablusu w Samarii, gdzie zlikwidowano 
osiem nielegalnie ustanowionych Ŝydowskich osiedli - na 
ich miejsce niemal natychmiast powstało dziewięć nowych 
osad. 24 czerwca 2003 r. powstała nowa Ŝydowska 
kolonia na wzniesieniu w pobliŜu istniejącego wcześniej 
osiedla Micpeh Icnar, ewakuowanego jako nielegalne 20 
czerwca przez armię izraelską.

25 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały 

rakietami w pobliŜu Gazy dwa palestyńskie samochody 
naleŜące do Hamasu. Zginęło 2 Palestyńczyków, a 15 
zostało rannych.

26 czerwca 2003 r. izraelska armia zniszczyła w 

Hebronie dom naleŜący do aktywisty Hamasu, 
odpowiadającego za rekrutację palestyńskich terrorystów-
samobójców.
    26 czerwca 2003 r. palestyński snajper zastrzelił 
Ŝydowskiego osadnika w Kiriat Szmona.

26 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze 

Strefy Gazy rakietami typu Qassam izraelskie miasto Sderot.

27 czerwca 2003 r. w Strefie Gazy doszło do strzelaniny 

gdy izraelscy Ŝołnierze próbowali aresztować członka 
Hamasu i otoczyli dom jego krewnych. Po wymianie ognia 
z domownikami Ŝołnierze wysadzili dom w powietrze. W 
akcji zginęło 3 Palestyńczyków.
    27 czerwca 2003 r. wysocy przedstawiciele Hamasu, 
al-Fatah i Islamskiego DŜihadu zawarli porozumienia z 
palestyńskim premierem Mahmudem Abbasem, dotyczące 
wprowadzenia w Ŝycie zawieszenia na trzy miesiące 
operacji antyizraelskich. W zamian za powstrzymanie 

ataków na trzy miesiące ugrupowania te Ŝądają, Ŝeby 
Izrael przestał dokonywać zamachów na ich przywódców i 
poniechał interwencji zbrojnych na obszarach 
palestyńskich. ZaŜądano teŜ, Ŝeby Izrael uwolnił więźniów 
palestyńskich.
    27 czerwca 2003 r. przedstawiciele Autonomii 
Palestyńskiej dyskutowali z izraelskim koordynatorem 
szczegóły dotyczące przekazania przez armię izraelską 
kontroli nad Strefą Gazy Palestyńczykom, którzy 
zobowiązali się do zwalczania terroryzmu.

28 czerwca 2003 r. doradczyni prezydenta USA do spraw 

bezpieczeństwa narodowego, Condoleezza Rice, przybyła 
na Bliski Wschód i spotkała się w Jerychu z premierem 
palestyńskim Mahmudem Abasem. Omawiano szczegóły 
wdraŜania w Ŝycie planu pokojowego "mapa drogowa". 
USA zamierzają udzielić pomocy finansowej Autonomii 
Palestyńskiej w wysokości 30 mln dolarów. Abas 
poinformował, Ŝe palestyńskie siły bezpieczeństwa 
udaremniły w ciągu ostatnich 2 tygodni sześć 
palestyńskich ataków przeciwko celom w Izraelu, 
aresztując między innymi dwóch terrorystów-samobójców.

29 czerwca 2003 r. doradczyni prezydenta USA do spraw 

bezpieczeństwa narodowego Condoleezza Rice spotkała się w 
Jerozolimie z izraelskim premierem Arielem Szaronem.

29 czerwca 2003 r. dziesiątki uzbrojonych osadników 

Ŝydowskich zajęło około 500 tys. metrów kwadratowych 
ziemi obok arabskiej wioski Senjel na północ od Ramallah 
i El-Bireh w Samarii.

30 czerwca 2003 r. oddziały izraelskie wycofały się ze 

okolic Bet Hanun, na północy Strefy Gazy. Kontrolę nad 
tym terenem przejęły palestyńskie słuŜby bezpieczeństwa. 
Armia izraelska przekazała Palestyńczykom kontrolę nad 
główną autostradą, przecinającą Strefę Gazy. Pod kontrolą 
izraelską pozostał tylko jeden posterunek na autostradzie, 
połoŜony w pobliŜu osiedla Ŝydowskiego w strefie. Policja 
palestyńska przejęła częściowo od Izraelczyków główne 
przejście graniczne między strefą a Egiptem w Rafah.
    30 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 
Ŝydowską cięŜarówkę w pobliŜu Nablusu w Samarii. W 
ataku zginął bułgarski robotnik zatrudniony w Izraelu. Do 
zamachu przyznały się Brygady Męczenników Al-Aksy, 
związane z ruchem al-Fatah Jasera Arafata.

30 czerwca 2003 r. w wybuchu gazu w Tel Awiwie został 

zniszczony dom mieszkalny. W wypadku zginęło 6 osób.

1 lipca 2003 r. opublikowano wyniki sondaŜu 

wykonanego na zlecenie nowojorskiej United 
Jewish Appeal Federation - pokazały znaczny 
wzrost liczby biednych śydów w Nowym Jorku 
(21%), wzrost liczby ortodoksów i śydów 
świeckich, przy jednoczesnym zmniejszeniu się 
liczby konserwatystów i reformowanych.

1 lipca 2003 r. izraelskie buldoŜery zniszczyły 

fundamenty budowanego meczetu w Nazarecie, którego 
budowa wywołała wiele kontrowersji. Meczet miał powstać 
tuŜ obok chrześcijańskiego Kościoła Zwiastowania, 
znajdującego się w samym centrum Nazaretu. W trakcie 
protestów rannych zostało 7 Palestyńczyków.
    1 lipca 2003 r. palestyński terrorysta uzbrojony w 
karabin zaatakował izraelski posterunek pod Tulkarem w 
Samarii. śołnierze zastrzelili napastnika na miejscu.
    1 lipca 2003 r. uzbrojeni nacjonalistyczni Ŝydowscy 
osadnicy zaatakowali arabskich mieszkańców Hebronu.

1 lipca 2003 r. w Jerozolimie spotkali się premierzy Izraela i 

Autonomii Palestyńskiej - Ariel Szaron i Mahmud Abbas. Izraelski 
premier podkreślił, Ŝe dołoŜy wszelkich starań, Ŝeby osiągnąć 
porozumienie, "które zapewni nam pokój i bezpieczeństwo". 
Zastrzegł, Ŝe Ŝaden pokój nie będzie moŜliwy, jeśli będzie 
kontynuowany "terror" palestyński. Podkreślił zarazem, Ŝe Izrael nie 
chce rządzić Palestyńczykami i zapewnił, Ŝe jest gotów zapłacić 
"bolesną cenę" za pokój, co odczytuje się jako aluzję do likwidacji 
osiedli Ŝydowskich na obszarach palestyńskich w ramach 
porozumienia pokojowego. Mahmud Abbas podkreślił, Ŝe kaŜdy 
dzień bez porozumienia palestyńsko-izraelskiego "jest dniem 
straconym".

2 lipca 2003 r. izraelskie oddziały opuściły miasto i 

okolicę Betlejem w Judei. Kontrolę nad tym terenem 
przejęły palestyńskie słuŜby bezpieczeństwa. Pod 
jurysdykcją i ochroną Izraela pozostały osiedla Ŝydowskie 
we wsiach, połoŜonych tuŜ pod miastem. Palestyńczycy 
zobowiązali się do zapewnienia bezpieczeństwa na 
terenach, przechodzących pod ich kontrolę. Izraelczycy 
utrzymają teŜ kontrolę nad Grobem Racheli - miejscem 
pielgrzymek wyznawców judaizmu.
    2 lipca 2003 r. izraelska armia zniszczyła buldoŜerami 
20 namiotów naleŜących do palestyńskich Beduinów. 
Obowzowisko znajdowało się w pobliŜu Jerycha w Judei.

2 lipca 2003 r. władze izraelskie, po raz pierwszy od trzech lat, 
wydały zezwolenie na odwiedziny Wzgórza Świątynnego w 

Jerozolimie przez śydów i chrześcijan. Wzgórze Świątynne, czczone 
przez muzułmanów jako "Haram al Szarif", trzecie co do waŜności 
święte miejsce Islamu, było zamknięte dla śydów od początku 
palestyńskiej Intifady, 28 września 2000 r. W związku z tą decyzją, 
mufti Jerozolimy Ekrima Sabri ostrzegł przed nowymi napięciami w 
regionie.

3 lipca 2003 r. podczas strzelaniny w Kalkiliji, w Samarii, 

izraelscy Ŝołnierze zastrzelili jednego z liderów Brygad 
Męczenników Al-Aksy.
    3 lipca 2003 r. Brygady Męczenników Al-Aksy, 
uchodzące za zbrojne ramię kierowanego przez Jasera 
Arafata ruchu Al-Fatah, ogłosiły, Ŝe po zabiciu jednego ze 
swych członków przez armię izraelską "nie czują się 
więcej związane" rozejmem izraelsko-palestyńskim.
    3 lipca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 
czteroma rakietami typu Qassam Ŝydowską osadę Kfar 
Darom w Strefie Gazy, raniąc 2 Izraelczyków.

4 lipca 2003 r. izraelskie ZOO w mieście Riszon le Cijon wysłało 

cztery pawiany do ZOO w mieście Kalkilja w Samarii.
    4 lipca 2003 r. Izrael wypuścił z więzienia 21 palestyńskich 
więźniów politycznych.

4 lipca 2003 r. izraelska armia zablokowała w Strefie 

Gazy główną autostradę Salaheddin.
    4 lipca 2003 r. palestyńskie słuŜby bezpieczeństwa 
aresztowały w Strefie Gazy pięciu aktywistów pod 
zarzutem ostrzelania Ŝydowskiego osiedla.

4 lipca 2003 r. Iran przeprowadził pomyślne 

próby z rakietą balistyczną średniego zasięgu 
Szihab-3, która moŜe dolecieć do terytorium 
Izraela. Szihab-3 ma zasięg 1300 km. Rakieta 
Szihab-3 to zmodyfikowana wersja 
północnokoreańskiego pocisku Nodong-1 typu 
ziemia-ziemia. MoŜe przenosić głowice 
konwencjonalne do 800 kg. Nie wiadomo, na ile 
jest efektywna, jeśli chodzi o przenoszenie głowic 
chemicznych, biologicznych czy nuklearnych. 
Stwarza to realne zagroŜenie dla Izraela, gdyŜ w 
Iranie trwają intensywne prace przy wdroŜeniu w 
Ŝycie programu zbrojeń atomowych.

Przeprowadzony w ostatnich dniach sondaŜ wykazał, Ŝe 

80 % Palestyńczyków chce bezterminowego zawieszenia 
broni. W kwietniu opowiadało się za tym 71 % 
ankietowanych. 52 % ankietowanych uwaŜa, Ŝe w 
związku z przyjęciem przez Izrael i Autonomię Palestyńską 

planu musi zostać zakończona Intifada (powstanie 
palestyńskie, trwające juŜ 33 miesiące) oraz izraelskie 
operacje militarne. Tylko 18 % Palestyńczyków wierzy 
jednak, Ŝe przemoc na Bliskim Wschodzie wkrótce się 
zakończy, ustępując miejsca negocjacjom.

5 lipca 2003 r. w południowej części Strefy Gazy doszło 

do wybuchu, w którym zginął 1 palestyński terrorysta, a 
drugi został ranny. Prawdopodobnie doszło do wybuchu 
konstruowanej bomby.

6 lipca 2003 r. rząd Izraela wyraził zgodę na uwolnienie 300 

palestyńskich więźniów. Prawdopodobnie nie będzie na niej Ŝadnego 
z przetrzymywanych radykałów z Hamasu albo Islamskiego 
DŜihadu.

7 lipca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

niszcząc dom w Ŝydowskim osiedlu Kfar Yavets, na północny-
wschód od Tel Awiwu, połoŜony blisko zielonej linii. W wysadzonym 
budynku zginęła 1 Izraelka. Do zamachu przyznał się Islamski 
DŜihad.
    7 lipca 2003 r. ministrowie Izraela i Autonomii Palestyńskiej po 
raz pierwszy bezpośrednio spotkali się w Jerozolimie - omawiali 
m.in. bezprecedensową propozycję wystąpienia palestyńskiego 
premiera Mahmuda Abbasa w izraelskim parlamencie.

8 lipca 2003 r. spotkali się w Jerozolimie szef dyplomacji izraelskiej 

Sylvan Szalom oraz palestyński minister informacji Nabil, by omówić 
problemy walki z podŜeganiem do nienawiści i przemocy. W 
ostatnich dniach zaczęły występować pozytywne zmiany w 
programach telewizji palestyńskiej, gdzie filmy pokazujące 
strzelających Ŝołnierzy izraelskich i zabite bądź ranne dzieci 
palestyńskie zostały zastąpione przez muzykę bądź pieśni o 
przywódcy Jaserze Arafacie. Władze izraelskie domagają się 
likwidacji Wydziału Politycznego Autonomii Palestyńskiej, który 
zatrudnia 400 osób i organizuje szkolenia polityczne dla agentów 
słuŜb bezpieczeństwa oraz dla dzieci na koloniach.

8 lipca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud 

Abbas wycofał się z Komitetu Centralnego al-Fatah Jasera 
Arafata, po krytyce ze strony członków Komitetu za jego 
działania na rzecz pokoju z Izraelem. Komitet odrzucił 
dymisję Abbasa.

8 lipca 2003 r. na 11 nagrobkach Ŝydowskich na 

cmentarzu w Southampton (Wielka Brytania) 
namalowano nazistowskie slogany. Sześć innych 
nagrobków wywrócono.

9 lipca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud 

Abbas zagroził ustąpieniem ze stanowiska szefa rządu, 
jeśli nie uzyska jednoznacznego poparcia zarówno 
gabinetu, jak i partii Jasera Arafata Al-Fatah dla własnej 
strategii w rozmowach z Izraelem.
    9 lipca 2003 r. do DŜeninu wkroczył oddział izraelskiej 
armii, aby aresztować działacza al-Fatah. Pod miastem, w 
miejscowości Burkin doszło do strzelaniny z palestyńskimi 
terrorystami. Zginął 1 Palestyńczyk, a 2 zostało rannych.

10 lipca 2003 r. grupa uzbrojonych fanatycznych 

osadników Ŝydowskich z nielegalnego osiedla Yettzhar 
porwała w nocy trójkę dzieci palestyńskich z wioski 
Bureen pod Nablus. Dzieci zostały uwolnione przez 
specjalne siły policji izraelskiej.

11 lipca 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zaapelował do państw 

Europy o izolowanie lidera palestyńskiego Jasera Arafata, przede 
wszystkim poprzez zastosowanie blokady finansowej.

11 lipca 2003 r. kardynał Sodano wyraził w 

imieniu papieŜa podziękowanie władzom Izraela za 
podjętą w zeszłym tygodniu decyzję o zniszczeniu 
fundamentów meczetu obok Kościoła 
Zwiastowania w Nazarecie, wznoszonego przez 
muzułmanów mimo zakazu jego budowy w tym 
miejscu.

12 lipca 2003 r. Betlejem zostało otwarte dla 

zagranicznych turystów. Jedynym ograniczeniem jest 
zakaz wjeŜdŜania do miasta prywatnym samochodem.

12 lipca 2003 r. izraelskie koła rządowe po raz kolejny zagroziły 

deportacją palestyńskiego przywódcy Jasera Arafata, oskarŜając go 
o blokowanie działań premiera Autonomii Mahmuda Abbasa na rzecz 
realizacji najnowszego programu pokojowego. W ostatnim czasie 
zarówno Rosja, jak i Unia Europejska, publicznie potwierdzały, iŜ 
nadal uznają autorytet Arafata, a takŜe rolę, jaką spełnia w 
Autonomii.

12 lipca 2003 r. delegacja brytyjskich parlamentarzystów 

mimo obiekcji izraelskich odwiedziła Arafata w jego 
siedzibie w Ramallah.

13 lipca 2003 r. belgijski rząd zniósł ustawę, 

która zezwalała tamtejszym sądom na sądzenie 
cudzoziemców oskarŜanych o zbrodnie wojenne i 
pogwałcenia praw człowieka, niezaleŜnie od tego, 
gdzie te przestępstwa zostały popełnione. Do 
belgijskiej wokandy trafiały oskarŜenia przeciw 
takim osobom, jak: prezydent USA George W. 

Bush, premier Izraela Ariel Szaron, 
przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Jaser 
Arafat, premier Wielkiej Brytanii Tony Blair.

13 lipca 2003 r. izraelskie koła rządowe po raz kolejny zagroziły 

deportacją Jasera Arafata, oskarŜając go o blokowanie działań 
premiera Autonomii Palestyńskiej, Mahmuda Abbasa na rzecz 
realizacji najnowszego programu pokojowego.

13 lipca 2003 r. przywódca Autonomii Palestyńskiej Jaser 

Arafat przyjął w swej siedzibie w Ramallah szefa 
dyplomacji rosyjskiej Igora Iwanowa.

14 lipca 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron 

rozpoczął rozmowyw Londynie z brytyjskimi 
politykami, mając nadzieję, Ŝe przekona ich do 
konieczności zerwania wszelkich kontaktów z 
prezydentem Autonomii Palestyńskiej Jaserem 
Arafatem. Brytyjski rząd odmówił Szaronowi.

14 lipca 2003 r. izraelski prezydent Mosze Kacaw powiedział, Ŝe 

ewentualne rozmieszczenie ONZ- owskich sił międzynarodowych na 
Zachodnim Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy nie powstrzyma 
zamachów na tych terytoriach.

14 lipca 2003 r. przewodniczący Autonomii Palestyńskiej 

Jaser Arafat spotkał się z premierem rzadu palestyńskiego 
Mahmudem Abbasem. Obaj przywódcy wyjaśniali sobie 
sprawy związane z prowadzeniem negocjacji pokojowych 
z Izraelem, wymieniając takŜe wzajemne krytyczne uwagi 
pod własnym adresem.

15 lipca 2003 r. palestyński terrorysta zasztyletował na 

nadmorskiej promenadzie w Tel Awiwie Izraelczyka, oraz ranił dwie 
inne osoby. Policjanci postrzelili zamachowca i aresztowali. 
Terrorysta naleŜy do Brygad Męczenników al-Aksy, organizacji 
powiązanej z al-Fatah Jasera Arafata.

15 lipca 2003 r. Izrael zaproponował w Londynie, 

by Unia Europejska przejęła całkowicie nadzór nad 
kwestiami pomocy społecznej na terytoriach 
palestyńskich, zastępując na miejscu zajmujące 
się tymi sprawami filie terrorystycznej organizacji 
Hamas.

15 lipca 2003 r. Syria rozpoczęła wycofywanie 

swoich wojsk z niektórych pozycji w północnym 
Libanie i na południe od Bejrutu. Ocenia się, Ŝe w 
Libanie pozostaje jeszcze około 20 tys. syryjskich 
Ŝołnierzy.

15 lipca 2003 r. izraelska armia aresztowała w Nablusie i 

Hebronie 6 uzbrojonych palestyńskich terrorystów z al-
Fatah i Hamasu.

16 lipca 2003 r. elitarna jednostka komandosów 

izraelskich uwolniła uprowadzonego przez Palestyńczyków 
pięć dni wcześniej izraelskiego taksówkarza Eliahu Gurela.

18 lipca 2003 r. izraelska armia wyburzyła domy dwóch 

palestyńskich porywaczy Ŝydowskiego taksówkarza.

18 lipca 2003 r. amerykański sąd orzekł, Ŝe 313 

milionów dolarów odszkodowania ma zapłacić Iran 
dzieciom kobiety, która zginęła w 1997 r. w 
zamachu terrorystycznym w Izraelu, 
zorganizowanym przez islamskie ugrupowanie 
Hamas. Pieniądze mają być wypłacone z irańskich 
aktywów, zamroŜonych po rewolucji islamskiej w 
bankach amerykańskich. Jest jednak wątpliwe, czy 
poszkodowani - dzieci zabitej w zamachu Lei Stern 
- otrzymają choćby większą część zasądzonej 
kwoty. Składają się na nią rekompensaty z tytułu 
poniesionych strat i cierpień, które sąd oszacował 
na 13 mln dolarów, i tzw. odszkodowania karne 
(specyfika prawa w USA) w wysokości 300 mln 
dol.

19 lipca 2003 r. izraelski dziennik "Haaretz" poinformował, Ŝe 

kancelaria izraelskiego premiera Ariela Szarona planuje wybudować 
30 nowych miast, większość z nich w pólnocnej Galilei i w 
południowej części pustyni Negew.

19 lipca 2003 r. członkowie Brygad Męczenników Al-Aksy 

pobili i uprowadzili szefa palestyńskich władz w DŜeninie w 
Samarii. Przywódca Brygad w DŜeninie oskarŜył szefa 
dŜenińskich władz o kolaborację z Izraelem i "udział w 
wielu przestępstwach przeciwko narodowi". Po kilku 
godzinach negocjacji, został uwolniony na polecenie 
Arafata.

21 lipca 2003 r. palestyńscy terroryści z Islamskiego 

DŜihadu ostrzelali izraelski patrol pod DŜeninem. W 
strzelaninie zginął jeden Palestyńczyk.

21 lipca 2003 r. palestyński terrorysta cięŜko zranił noŜem 64-

letniego Izraelczyka w Jerozolimie. Zamachowiec zbiegł.
    21 lipca 2003 r. w Jerozolimie odbyło się spotkanie premiera 
Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa i premiera Izraela Ariela 
Szarona. Obu politykom nie udało się porozumieć w sprawie 

ewentualnego uwolnienia palestyńskich więźniów politycznych przez 
Izrael. Spotkanie zdominowała kwestia Jasera Arafata.

22 lipca 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat 

wezwał Unię Europejską do działania na rzecz procesu 
pokojowego na Bliskim Wschodzie. Podkreślił przy tym, Ŝe 
świat powinien wywierać większą presję na Izrael.

24 lipca 2003 r. doszło do wybuchu w centralnym 

więzieniu w kompleksie budynków palestyńskich sił 
bezpieczeństwa w centrum Gazy. Co najmniej 10 
Palestyńczyków zostało rannych. Nie podano przyczyny 
wybuchu.

25 lipca 2003 r. policja izraelska ograniczyła dostęp do PłaskowyŜu 

Meczetów w Jerozolimie w obawie przed palestyńskimi 
demonstracjami przeciwko zgodzie na wizyty Izraelczyków i 
turystów zagranicznych w tym świętym miejscu islamu.

25 lipca 2003 r. izraelski Ŝołnierz przypadkowo ostrzelał 

palestyński samochód w Samarii, zabijając 5-letniego 
chłopca i raniąc dwie dziewczynki. Ranne dzieci 
przewieziono do izraelskich szpitali. Policja izraelska 
rozpoczęła dochodzenie w tej sprawie.

25 lipca 2003 r. odbyły się w Waszyngtonie 

rozmowy prezydenta Stanów Zjednoczonych 
George`a Busha z palestyńskim premierem 
Mahmudem Abbasem. Bush zapowiedział wsparcie 
gospodarcze (20 mln dolarów) dla Palestyńczyków.
    25 lipca 2003 r. splądrowano synagogę w Saint-
Denis na przedmieściach ParyŜa. Na jej murach 
wymalowano antysemickie hasła.

27 lipca 2003 r. izraelski rząd wyraził zgodę na zwolnienie grupy 

540 palestyńskich więźniów. W tej grupie ma być 210 działaczy al-
Fatach i około 100 działaczy Hamasu. Decyzję tę przedstawił 
następnego dnia Ariel Scharon Buschowi, podczas wizyty w Stanach 
Zjednoczonych.

30 lipca 2003 r. izraelski sąd wojskowy skazał na 13-krotne 

doŜywocie palestyńskiego terrorystę Ahmeda Barghutiego, któremu 
dowiedziono, Ŝe organizował zamachy, wskutek których zginęło 12 
Izraelczyków. Barghutiemu postawiono 52 zarzuty, w tym wysyłanie 
zamachowców-samobójców, którzy dokonali zamachów w Tel 
Awiwie i Jerozolimie, zabijając 12 osób i raniąc kilkadziesiąt.
    30 lipca 2003 r. izraelskie źródła podały, Ŝe na podstawie 
"najnowszych informacji" zdobytych przez Mosad moŜna 
wnioskować, iŜ Iran oferuje po 50 tys. dolarów rodzinom 
palestyńskich zamachowców-samobójców, jako "męczennikom za 

sprawę Islamu", podczas gdy Saddam Husajn płacił tym rodzinom 
połowę tej kwoty - 25 tys. dolarów.

31 lipca 2003 r. ukończono prace przy budowie 

pierwszego, 140-kilometrowego odcinka płotu, tzw. muru 
bezpieczeństwa - płotu, mającego oddzielać Izrael od 
Zachodniego Brzegu Jordanu. Cały mur ma mieć 600 km 
długości.

31 lipca 2003 r. Knesset uchwalił ustawę o małŜeństwach w 

Izraelu. Na jej mocy Palestyńczycy z Autonomii, którzy wejdą w 
związek małŜeński z Arabami z Izraela, nie będą mogli uzyskiwać 
obywatelstwa izraelskiego. Przedstawiciele rządu argumentują, Ŝe 
Palestyńczycy wykorzystują małŜeństwa z Arabkami w Izraelu, by w 
ten sposób uzyskać obywatelstwo tego kraju. Według rządu 1/10 
spośród milionowej rzeszy Arabów izraelskich to ludzie, którzy w ten 
sposób zdołali przedostać się do Izraela.

1 sierpnia 2003 r. ponad 10 tys. Palestyńczyków 

demonstrowało w Nablusie w Samarii domagając się 
zaprzestania dalszej budowy tzw. muru bezpieczeństwa. 
Jednocześnie Ŝądano uwolnienia 7,7 tys. więźniów 
palestyńskich, przetrzymywanych w Izraelu.

1 sierpnia 2003 r. amerykański sekretarz stanu 

Colin Powell skrytykował tzw. linię bezpieczeństwa 
- mur mający oddzielać Izrael od Zachodniego 
Brzegu. Zdaniem polityka, budowa ta moŜe 
utrudnić realizację planu pokojowego tzw. "mapy 
drogowej". 

2 sierpnia 2003 r. palestyńska policja aresztowała w 

kwaterze Arafata w Ramallah grupę około 20 działaczy 
Brygad Męczenników Al-Aksa, którzy znajdowali się na 
izraelskich listach poszukiwanych terrorystów. Zostali oni 
umieszczeni w więzieniu w Jerychu.
    2 sierpnia 2003 r. Brygady Meczenników Al-Aksy 
oświadczyły, Ŝe zerwały izraelsko-palestyński rozejm po 
aresztowaniu niektórych członków Brygad przez 
palestyńskie siły bezpieczeństwa.
    2 sierpnia 2003 r. podczas palestyńskich demonstracji 
w miastach Samarii doszło do regularnych potyczek z 
izraelskimi Ŝołnierzami. 5 Palestyńczyków odniosło rany w 
mieście Jaba, a 3 w okolicach Betlejem.

3 sierpnia 2003 r. Brygady Męczenników al-Aksy zawarły 

układ z Jaserem Arafatem: w zamian za anulowanie 
nakazu aresztowania 20 działaczy odwołano planowane 
zamachy antyizraelskie.

    3 sierpnia 2003 r. izraelscy policjanci zastrzelili 
Palestyńczyka, który nie zatrzymał się samochodem na 
punkcie kontroli na północ od Jerozolimy.
    3 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 
izraelskie samochody na drodze między Jerozolimą a 
Betlejem, raniąc troje Izraelczyków (matkę z dwojgiem 
dzieci). Betlejem znajduje się od 2 lipca 2003 r. pod 
kontrolą palestyńskich sił bezpieczeństwa. Do ataku 
przyznały się Brygady Męczenników al-Aksy, organizacja 
wiązana z al-Fatah Jasera Arafata.

3 sierpnia 2003 r. izraelscy i palestyńscy ministrowie spraw 

zagranicznych spotkali się w Jerozolimie. Palestyński minister 
zaproponował Izraelowi trwały rozejm, w zamian za za odstąpienie 
Izraela od Ŝądania likwidacji radykalnych ugrupowań. Szef 
dyplomacji izraelskiej, Silwan Szalom, ofertę odrzucił, Ŝądając 
zamiast tego likwidacji radykalnych ugrupowań palestyńskich.
    3 sierpnia 2003 r. terroryści z Hezbollahu ostrzelali izraelskie 
samoloty wojskowe, dokonujące lotów zwiadowczych nad 
południowym Libanem. Pociski chybiły celu, natomiast spadając w 
okolicach granicznego miasta Szlomi (w Moshav Biranit), na północy 
Izraela, zraniły dwie osoby.
    3 sierpnia 2003 r. władze Izraela podjęły decyzję o zaostrzeniu 
środków bezpieczeństwa w izraelskich samolotach. Od końca 
października wszystkie lądujące w Izraelu samoloty, powinny zostać 
wyposaŜone w opancerzone drzwi oddzielające kabinę pilotów od 
pokładu pasaŜerskiego. Władze Izraela ostrzegają, Ŝe maszyny bez 
takich zabezpieczeń nie będą mogły po prostu lądować na lotniskach 
w tym kraju.

4 sierpnia 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz wykluczył 

moŜliwość wycofania "w obecnej sytuacji" wojsk z zajętych w 
ostatnich miesiącach miast i wsi palestyńskich. "Dopóki nie 
przekonamy się, Ŝe władze Autonomii podejmują konkretne 
działania przeciwko tego rodzaju atakom, nie moŜe być mowy o 
jakimkolwiek przekazaniu palestyńskiej administracji kontroli nad 
kolejnymi miastami" - powiedział izraelski minister.

4 sierpnia 2003 r. izraelscy Ŝołnierze zastrzelili 

palestyńskiego terrorystę, który usiłował podłoŜyć bombę 
na drodze wojskowego patrolu pod Tulkarem w Samarii.

4 sierpnia 2003 r. poinformowano, Ŝe Stany 

Zjednoczone przeznaczą 26 milionów dolarów dla 
ONZ-towskiej Agencji Pomocy dla Uchodźców 
Palestyńskich (UNRWA).
    4 sierpnia 2003 r. na murach synagogi w 
Janinie (Grecja) wymalowano antysemickie hasła.

5 sierpnia 2003 r. zniszczono 20 nagrobków na 

cmentarzu Ŝydowskim w Manchesterze w Wielkiej 
Brytanii.

5 sierpnia 2003 r. izraelska armia zatrzymała pod 

Kalikilią na zachodnim brzegu Jordanu około 40 
zagranicznych i izraelskich pacyfistów, protestujących 
przeciwko budowie "linii bezpieczeństwa" - płotu, 
mającego oddzielać ziemie Izraela od terenów 
palestyńskich. Palestyńczycy nazywają izraelską linię 
"Murem Apartheidu". Budowa spotkała się teŜ z ostrą 
krytyką międzynarodową. Izraelski rząd argumentuje, Ŝe 
silnie ufortyfikowany i strzeŜony płot ma powstrzymać 
palestyńskich zamachowców a takŜe chronić osiedla 
Ŝydowskie.

6 sierpnia 2003 r. w Tel Awiwie eksplodował samochód-pułapka 

raniąc 1 osobę. Zdaniem policji nie był to zamach terrorystyczne, 
lecz porachunki przestępcze.

6 sierpnia 2003 r. izraelska kolumna pancerna weszła do 

Jerycha w Judei. W mieście wprowadzono godzinę 
policyjną. W rajdzie bierze udział około dwudziestu 
czołgów i wozy pancerne.

6 sierpnia 2003 r. Izrael zwolnił z więzień grupę 334 

Palestyńczyków. Zostali oni przewiezieni autobusami do miasta 
Betunia w Samarii. Zwalniani musieli podpisać deklarację, Ŝe 
"powstrzymają się od wrogiej aktywności" wobec państwa 
Ŝydowskiego, ale była to raczej czcza formalność.

7 sierpnia 2003 r. policja izraelska otoczyła i chroniła dostępu do 

Starego Miasta w Jerozolimie, aby nie dopuścić do zapowiadanej 
wizyty delegacji Ŝydowskich ekstremistów religijnych na Wzgórzu 
Świątynnym, gdzie znajdują się meczet Al Aksa i meczet Omara, 
trzecie najświętsze miejsce muzułmanów. Izraelski minister 
bezpieczeństwa publicznego Zachi Hanegbi i szef policji Szlomo 
Aharonski ostrzegli, Ŝe taka wizyta z okazji czwartkowego 
Ŝydowskiego święta Tisza be-Aw (dziewiąty dzień miesiąca Aw, 
według kalendarza Ŝydowskiego) mogłaby doprowadzić do rozlewu 
krwi. Tego dnia religijni śydzi obchodzą rocznicę zniszczenia świątyń 
biblijnych królów Salomona i Heroda, które znajdowały się na 
Wzgórzu Świątynnym. Zgodnie z prawem, suwerenność nad tymi 
miejscami, gdzie teraz wznoszą się święte meczety, sprawują 
wyznawcy Islamu, a konkretnie NajwyŜszy Komitet Islamski (Wakf), 
który kontroluje sanktuaria i własność islamską w Jerozolimie. 
Podlega on władzom Autonomii Palestyńskiej.

8 sierpnia 2003 r. prezydent Stanów 

Zjednoczonych George W.Bush umoŜliwił wczoraj 
Autonomii Palestyńskiej utrzymanie swojego 
przedstawicielstwa w Waszyngtonie zawieszając na 
dalszych sześć miesięcy ustawę zobowiązującą do 
jego zamknięcia. Ustawa nakazująca "obniŜenie 
statusu przedstawicielstwa Organizacji Wyzwolenia 
Palestyny w Stanach Zjednoczonych" jest 
zawieszana co sześć miesięcy od momentu 
uchwalenia.

8 sierpnia 2003 r. izraelski oddział wkroczył do obozu 

palestyńskich uchodźców Askar w Nablusie w Samarii. 
Celem akcji było aresztowanie wysokiej rangi działacza 
Hamasu. W strzelaninie zginęło 4 Palestyńczyków oraz 1 
izraelski Ŝołnierz. Wojsko wysadziło skład bronii i amunicji 
naleŜący do Hamasu. Aresztowano 4 działaczy Hamasu.

8 sierpnia 2003 r. terroryści Hezbollahu ostrzelali z terytorium 

południowego Libanu izraelskie posterunki graniczne w rejonie 
Szebaa. Dodatkowo dwa pociski rakietowe typu Katiusza spadły w 
rejonie wiosek Druzów na Wzgórzach Golan. W odpowiedzi 
izraelskie myśliwce zbombardowały pobliskie wioski arabskie. 
Przeprowadzono w sumie sześć nalotów na takie miejscowości jak 
Charszuba, Hebbarija, Slamije i Kfar Hamam. W tym samym czasie 
trwał pojedynek artyleryjski stron. Hezbollahowie atakowali 
rakietami i pociskami z moździerzy trzy posterunki armii izraelskiej, 
otraz próbowali ostrzelać miasta Kiryat Shmona i Metula.
    8 sierpnia 2003 r. izraelskie słuŜby bezpieczeństwa aresztowały 
dwóch radykalnych Ŝydowskich osadników, przy których znaleziono 
materiały wybuchowe, które zamierzali uŜyć przeciwko 
Palestyńczykom.
    8 sierpnia 2003 r. izraelski premier Ariel Szaron poparł plan, 
przeznaczający 95 mln dolarów na budowę nowych osiedli w Judei i 
Samarii, oferujący osadnikom darmowe mieszkanie i edukację.

9 sierpnia 2003 r. szef palestyńskich słuŜb 

bezpieczeństwa oświadczył, Ŝe Autonomia Palestyńska 
potrzebuje około 250 mln dolarów i 3 lat na odbudowę 
posterunków policyjnych zniszczonych przez armię 
izraelską. W ostatnim okresie palestyńska policja 
otrzymała 150 nowych samochodów patrolowych. 
Miesięczny budŜet palestyńskich słuŜb bezpieczeństwa 
wynosi 1 mln dolarów.

9 sierpnia 2003 r. Izrael złoŜył w Radzie 

Bezpieczeństwa ONZ skargę na bombardowania 
Hezbollahu z terytorium libańskiego. Stany 
Zjednoczone ostro potępiły ataki. Izraelski 
ambasador w ONZ zauwaŜył ze swej strony, "Ŝe 

ONZ zamienia się w teatr absurdu, gdy Syria, kraj 
popierający terroryzm, przewodniczy debatom 
Rady Bezpieczeństwa". W sierpniu obowiązki 
przewodniczącego przypadły ambasadorowi 
syryjskiemu.

10 sierpnia 2003 r. izraelscy Ŝołnierze wkroczyli do wsi 

DŜaba pod DŜeninem, w Samarii. W starciu został ranny 1 
Palestyńczyk.

10 sierpnia 2003 r. artyleria Hezbollahu ostrzelała z terytorium 

południowego Libanu izraelską wioskę Szlomi, zabijając 1 osobę i 
raniąc 5 innych. W odpowiedzi izraelskie samoloty zbombardowały 
wioskę Tair Harfa w południowym Libanie. Samoloty zostały 
ostrzelane przez baterie przeciwlotnicze szyickiego ugrupowania 
Hezbollah.
    10 sierpnia 2003 r. izraelskie słuŜby specjalne aresztowały 22-
letniego Izraelczyka, który planował zabójstwo premiera Ariela 
Szarona. Zatrzymany to mieszkaniec Ŝydowskiej enklawy koło 
Hebronu na zachodnim brzegu Jordanu. To jeden z Ŝydowskich 
nacjonalistów, przeciwny jakimkolwiek porozumieniom z 
Palestyńczykami.

10 sierpnia 2003 r. szef dyplomacji Izraela Silwan 

Szalom wezwał Syrię i Liban do powstrzymania 
Hezbollahu, który działa z ich terytoriów. W 
przeciwnym razie Izraelczycy nie będą mieli 
wyjścia i będą musieli się bronić.

Izraelska firma Iridium Satellite zaopatrzy Irak w 

publiczne telefony warte od 4 do 5 mln USD. 
Dostawca został zakontraktowany w zeszłym 
miesiącu przez tymczasowe władze koalicyjne 
(Coalition Provisional Authority). Będzie 
sprzedawać w Iraku usługi satelitarnej telefonii 
komórkowej, łącza abonenckie i związane z nimi 
wyposaŜenie.

12 sierpnia 2003 r. prezydent Izraela Mosze 

Kacaw zaapelował do państw Europy o wywarcie 
presji na libańskich szyitów z organizacji 
Hezbollahu i powstrzymanie eskalacji napięć na 
granicy izraelsko-libańskiej.

12 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

w powietrze w centrum handlowym w Rosz Hain, pod Tel Awiwem. 
Zginął 1 Izraelczyk, a 10 ludzi odniosło rany. Po eksplozji w centrum 
wybuchł poŜar. Do zamachu przyznała się lokalna komórka 
terrorystycznych Brygad Męczenników Al-Aksy. Są one powiązane z 

ruchem Fatah lidera Palestyńczyków Jasera Arafata.
    12 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 
w powietrze usiłując dostać się na teren Ŝydowskiego osiedla Ariel w 
Samarii. Zginął 1 izraelski Ŝołnierz, a 2 osoby zostały ranne. Do 
zamachu przyznał się Hamas.
    12 sierpnia 2003 r. w odpowiedzi na zamachy rząd Izraela 
zapowiedział wstrzymanie planowanego uwolnienia 76 palestyńskich 
więźniów.
    12 sierpnia 2003 r. amerykański specjalny wysłannik na Bliski 
Wschód William Burns, prowadził rozmowy z premierem Izraela, 
Arielem Szaronem.

13 sierpnia 2003 r. amerykański specjalny 

wysłannik na Bliski Wschód William Burns spotkał 
się w Ammanie z palestyńskim premierem 
Mahmudem Abbasem. Burns podkreślił, Ŝe na obu 
stronach konfliktu ciąŜą jakieś zobowiązania, ale 
"ze strony Palestyńczyków musi istnieć jeden 
ośrodek władzy, który będzie odpowiadał za 
egzekwowanie prawa i bezpieczeństwo i który 
będzie zapobiegał aktom terroru".

13 sierpnia 2003 r. palestyński minister informacji Nabil 

Amr próbował przekonać, Ŝe Palestyńczycy chcą 
kontynuowania zawieszenie broni. Zapewnił, Ŝe władze 
Autonomii będą nakłaniały palestyńskie ugrupowania do 
jego przestrzegania. "To Izrael odpowiada za eskalację 
konfliktu" - podkreślił Amr.
    13 sierpnia 2003 r. oddział izraelskiej armii wysadził w 
powietrze dom palestyńskiego terrorysty w obozie 
palestyńskich uchodźców Askar pod Nablusem, w Samarii. 
Dokonał on ostatniego ataku w Rosz Hain.

13 sierpnia 2003 r. wojsko izraelskie zburzyło 5 arabskich domów 

we wschodniej Jerozolimie. Ich palestyńscy mieszkańcy wybudowali 
je nielegalnie.
    13 sierpnia 2003 r. izraelskie ministerstwo rolnictwa 
zapowiedziało oficjalnie, Ŝe w najbliŜszym czasie zamierza 
sprowadzić tysiące krów z Polski, Węgier i Australii. Głównym 
zadaniem zwierząt ma być stworzenie skutecznej zapory przed 
stadami arabskich kóz i baranów. Arabscy i beduińscy pasterze 
najpierw wypasają swoje stada na izraelskich gruntach 
państwowych, a potem stopniowo, nielegalnie się tam osiedlają. 
Proceder ten uprawiany jest zarówno w Galilei i na pustyni Negev, 
jak i na Zachodnim Brzegu w rejonie Hebronu.

14 sierpnia 2003 r. oddział izraelskiej armii otoczył w 

Hebronie dom, w którym ukrywali się poszukiwani 
terroryści palestyńscy. Palestyńczycy ostrzelali i obrzucili 

granatami izraelskich Ŝołnierzy, którzy odpowiedzieli 
ogniem broni rakietowej. Wybuchła zgromadzona w 
budynku amunicja. Zginął poszukiwany szef lokalnego 
oddziału radykalnej organizacji Islamski DŜihad, Mahmud 
Sider.
    14 sierpnia 2003 r. izraelska armia wkroczyła na kilka 
godzin do Nablusu i Kalkilii w Samarii. Aresztowano 2 
Palestyńczyków i zniszczono domy terrorystów, którzy 
przeprowadzili ostatnie zamachy.

15 sierpnia 2003 r. Ŝołnierze izraelscy aresztowali 

podczas nocnych akcji w Samarii i Judei 9 
Palestyńczyków.

15 sierpnia 2003 r. Izrael uwolnił z więzienia 76 Palestyńczyków.

    15 sierpnia 2003 r. doszło do zawarcia porozumienia w sprawie 
opuszczenia przez izraelską armię kolejnych miast na Zachodnim 
Brzegu Jordanu - Kalkilii, Jerycha, Tulkarem i Ramallah.

15 sierpnia 2003 r. zniszczono 50 nagrobków na 

cmentarzu Ŝydowskim w Kassel, w Niemczech.

16 sierpnia 2003 r. palestyńskie uczelnie w Hebronie 

wznowiły wykłady. Na islamskim uniwersytecie studiuje 
4200 studentów, a na politechnice około 2,5 tys. 
studentów. Zarządy obu uczelni zobowiązały się, iŜ nie 
dopuszczą, by szkoły były wykorzystywane do 
jakiejkolwiek działalności terrorystycznej ani teŜ do 
werbunku studentów przez terrorystów.

17 sierpnia 2003 r. izraelski samolot transportowy Hercules C-130 

został uszkodzony podczas lądowania na lotnisku wojskowym Sde 
Dov Airport w Tel Awiwie. Jedno ze śmigieł maszyny pękło i przebiło 
kadłub samolotu. W wypadku zostało rannych 6 izraelskich 
Ŝołnierzy.
    W sierpniu 2003 r. Ministerstwo Obrony Izraela przyznało 473 
milionów USD na zakup czterech odrzutowych samolotów 
Gulfstream G550, z przeznaczeniem ich na platformy dla radarów 
wczesnego ostrzegania AWACS dla Izraelskich Sił Powietrznych.

18 sierpnia 2003 r. doszło do wybuchu w kawiarni w centrum Tel 

Awiwu. Zginęła 1 kobieta, a 6 osób odniosło ranny. Według policji, 
przyczyną wybuchu były porachunki między grupami przestępczymi. 
W ciągu ostatnich kilku miesięcy trzy postronne osoby zginęły bądź 
zostały cięŜko ranne w porachunkach między zorganizowanymi 
grupami przestępczymi.
    18 sierpnia 2003 r. przedstawiciele ds. bezpieczeństwa z Izraela i 
Autonomii Palestyńskiej nie doszli do porozumienia w sprawie 
warunków przekazania pod kontrolę Palestyńczyków czterech miast 

na Zachodnim Brzegu.

19 sierpnia 2003 r. izraelskie media powiadomiły 

o prowadzonych od 2 tygodni w Berlinie 
rozmowach przedstawicieli Izraela z Hebollahem. 
Rozmowy dotyczyły uwolnienia przetrzymywanych 
w Libanie 4 Izraelczyków. Od trzech lat Hezbollah 
przetrzymuje co najmniej czterech Izraelczyków: 
wojskowych schwytanych w Libanie i biznesmena 
Elhanama Tenenbauma. Izrael chciał wymienić ich 
na kilku działaczy Hezbollahu, znajdujących się w 
więzieniu izraelskim. Rozmowy nie powiodły się.

19 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się 

w autobusie Egged w centrum Jerozolimy. W wybuchu został takŜe 
uszkodzony sąsiedni autobus. Zginęło 23 Izraelczyków, a 130 osób 
zostało rannych. Wśród zabitych było sześcioro dzieci. Zginął teŜ 
obywatel Stanów Zjednoczonych. Wśród rannych było ponad 40 
dzieci. Celem ataku był przegubowy autobus wracający spod Ściany 
Płaczu do dzielnicy ortodoksyjnych śydów. Większość pasaŜerów w 
autobusie stanowili ortodoksyjni śydzi. Wielu z nich jechało całymi 
rodzinami, z małymi dziećmi włącznie. Do zamachu przyznał się 
Hamas.
    19 sierpnia 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zapowiedział 
zawieszenie wszelkich kontaktów z przedstawicielami Autonomii 
Palestyńskiej. Szaron cofnął takŜe decyzję o wycofaniu wojsk 
izraelskich z miast na Zachodnim Brzegu Jordanu. Rzecznik rządu 
Izraela Avi Pazner, oskarŜył władze palestyńskie o pogwałcenie 
ustaleń "mapy drogowej". Autonomia Palestyńska "nie robi 
absolutnie nic, aby powstrzymać terroryzm". Ten atak nie jest 
pojedynczym działaniem grupy terrorystycznej, lecz rezultatem 
całkowicie biernej postawy Autonomii Palestyńskiej.

19 sierpnia 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej 

Mahmud Abbas ogłosił, Ŝe zrywa kontakty z radykalnymi 
ugrupowaniami Hamas i Islamski DŜihad, które przyznały 
się do zorganizowania wtorkowego zamachu w 
Jerozolimie. Abbas zapowiedział, Ŝe podejmie działania 
przeciw grupom, które działają przeciw interesowi narodu 
palestyńskiego. Nie sprecyzowano, jakie kroki zostaną 
podjęte.

19 sierpnia 2003 r. prezydent Stanów 

Zjednoczonych George Bush zaŜądał od władz 
Autonomii konkretnych działań, gwarantujących 
demontaŜ struktur terrorystycznych na Zachodnim 
Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy. Prezydent Bush 
przeprowadził rozmowę telefoniczną na temat 
Bliskiego Wschodu z premierem brytyjskim Tonym 

Blairem; z kolei sekretarz stanu Colin Powell 
rozmawiał z premierem Izraela Arielem Szaronem 
i izraelskim szefem dyplomacji Silwanem 
Szalomem. Rzecznik Białego Domu Scott McClellan 
nie podał jednak szczegółów. Tymczasem 
przebywający w Jerozolimie amerykański 
kongresmen Eliot Engel obarczył 
współodpowiedzialnością za zamach Damaszek, 
Ŝądając, by administracja USA "rozliczyła Syrię za 
poparcie, udzielane terrorystom przez ten kraj". 
Engel powtórzył, iŜ jeśli władze Autonomii nie 
podejmą konkretnych akcji przeciwko 
terroryzmowi na swych ziemiach, nigdy nie dojdzie 
"ani do rokowań pokojowych, ani do pokoju".

20 sierpnia 2003 r. rząd Autonomii Palestyńskiej ogłosił 

oficjalnie, iŜ zrywa kontakty z radykalnymi ugrupowaniami 
Hamas i Islamski DŜihad, które przyznały się do 
zorganizowania wtorkowego zamachu w Jerozolimie. 
Władze Autonomii Palestyńskiej poleciły swym siłom 
bezpieczeństwa wyśledzenie i zatrzymanie osób, winnych 
ostatniego zamachu w Jerozolimie.
    20 sierpnia 2003 r. alestyński premier Mahmud Abbas 
dał palestyńskiemu przywódcy Jasserowi Arafatowi 
ultimatum, aby poparł on rozprawienie się z radykalnymi 
organizacjami Hamas i Islamski DŜihad. W przeciwnym 
razie gabinet poda się do dymisji.

20 sierpnia 2003 r. konkretnych działań od rządu 

Autonomii w sprawie terroryzmu zaŜądały Stany 
Zjednoczone. Rzecznik Departamentu Stanu USA, 
Richard Boucher powiedział, iŜ palestyńska 
administracja jak do tej pory niewiele uczyniła w 
kwestii demontaŜu grup terrorystycznych, a takŜe 
likwidacji zapasów broni, amunicji i środków 
wybuchowych, jakimi organizacje te dysponują. 
Boucher wyraził teŜ "zrozumienie" dla podjętej po 
zamachu decyzji izraelskiego rządu w sprawie 
wstrzymania wycofywania armii Izraela z miast 
palestyńskich, co przewidywało realizowane 
obecnie porozumienie pokojowe.

20 sierpnia 2003 r. pod ochroną izraelskiej policji, ponad 150 

śydów wkroczyło rano na teren kompleksu Al-Aqsa, jednego z 
najświętszych miejsc śydów i Muzułmanów.

21 sierpnia 2003 r. zmotoryzowane oddziały izraelskie 

wjechały do palestyńskich miast DŜenin, Nablus i 
Tulkarem, poszukując bojowników palestyńskich W 

wymianie ognia w Tulkaremie zginął Palestyńczyk. Armia 
izraelska uwaŜa DŜenin i Nablus za bastiony bojowników 
palestyńskich. W miastach wprowadzono godzinę 
policyjną. Podczas operacji aresztowano trzech działaczy 
palestyńskich i znaleziono duŜe ilości materiałów 
wybuchowych. Izraelczycy pozostali w zachodniej części 
Nablusu, a pozostałe miejscowości po kilku godzinach 
opuścili.
    21 sierpnia 2003 r. oddział izraelskich Ŝołnierzy 
wysadził dynamitem w powietrze dom w Hebronie, 
naleŜący do rodziny terrorysty-samobójcy, który wysadził 
się ostatnio w Jerozolimie. W podobny sposób zniszczono 
takŜe domy kilku innych działaczy palestyńskich w 
DŜeninie, Tulkarem a takŜe Haris.
    21 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce zniszczyły 
rakietami w Gazie palestyński samochód, zabijając 
jadącego w nim jednego z przywódców Hamasu w Strefie 
Gazy, Ismaila Abu Szanaba. Samochód został ostrzelany 
co najmniej pięcioma pociskami. W ataku zginął Szanab 
oraz dwaj jego ochroniarze, zaś kilkanaście postronnych 
osób zostało rannych.
    21 sierpnia 2003 r. przedstawiciele Hamasu i 
Islamskiego DŜihadu oświadczyli, Ŝe ich ugrupowania 
zrywają zawieszenie broni z Izraelem.

21 sierpnia 2003 r. wieczorem z terytorium Strefy Gazy na ziemie 

Izraela wystrzelonych zostało siedem rakiet Qassam - cztery z nich 
spadły na miasto Sderot, kilka kilometrów od prywatnej posiadłości 
premiera Ariela Szarona. Rakiety nie spowodowały ofiar w ludziach. 
Terroryści Hamasu wystrzelili teŜ co najmniej 15 pocisków 
moździerzowych na osiedla Ŝydowskie i posterunki armii izraelskiej 
w Strefie Gazy. Zburzony został co najmniej jeden dom.

22 sierpnia 2003 r. izraelska kolumna pancerna 

wkroczyła do DŜeninu. Po kilku godzinach, wojsko opuściło 
miasto.
    22 sierpnia 2003 r. w strzelaninie w Nablusie zginęło 3 
palestyńskich terrorystów z ugrupowania Brygady 
Męczenników Al-Aksy.
    22 sierpnia 2003 r. izraelskie wojsko zablokowało 
główną autostradę, przecinającą Strefę Gazy, blokując 
ruch pomiędzy południem i północą.
    22 sierpnia 2003 r. sto tysięcy Palestyńczyków, 
wznosząc okrzyki "zemsta", "zemsta", wzięło udział w 
pogrzebie jednego z czołowych przywódców Hamasu w 
Strefie Gazy, Ismaila Abu Szanaba, zabitego dzień 
wcześniej przez Izraelczyków podczas ataku śmigłowca 
szturmowego na jego samochód.

22 sierpnia 2003 r. przedstawiciel rządu izraelskiego zapowiedział, 

iŜ Izrael "bez litości uderzy w terrorystów", winnych ataków na 
państwo Ŝydowskie.
    62% Izraelczyków, którzy uczestniczyli w sondaŜu dziennika 
"Jedijot Achronot" uznało, iŜ rząd nie powinien kontynuować 
rozmów pokojowych, podczas gdy 35% jest odmiennego zdania. 
Jednocześnie 57% ankietowanych domaga się zaprzestania gestów 
dobrej woli, do których Izrael zobowiązał się w czasie wprowadzania 
"mapy drogowej".
    22 sierpnia 2003 r. armia izraelska zgromadziła na granicach 
strefy Gazy znaczące siły pancerne wraz z śmigłowcami, oddziałami 
piechoty zmotoryzowanej i saperami. Armia oczekuje tylko na 
rozkaz do wkroczenia do strefy Gazy. Inwazja na Strefę Gazy 
została jednak wstrzymana w oczekiwaniu na decyzję rządu, który z 
kolei czeka na wyniki mediacyjnych rozmów przedstawicieli Egiptu i 
Stanów Zjednoczonych z przywódcami Autonomii Palestyńskiej.

22 sierpnia 2003 r. prezydent USA George W. 

Bush poinformował o zamroŜeniu w amerykańskich 
bankach aktywów sześciu przywódców radykalnej 
organizacji palestyńskiej Hamas oraz pięciu 
organizacji, oskarŜanych o wspieranie jej 
finansowo.

22 sierpnia 2003 r. do Ramallah przybył doradca 

polityczny prezydenta Egiptu Gusama al-Baz, który odbył 
rozmowę z prezydentem Autonomii Palestyńskiej Jaserem 
Arafatem i premierem palestyńskim Mahmudem Abbasem. 
Po rozmowach oświadczył, Ŝe Palestyńczycy domagają się 
od Izraela więcej czasu na rozbicie palestyńskich struktur 
terrorystycznych. Ta misja pokojowa została podjęta na 
bezpośrednią prośbę Stanów Zjednoczonych, które 
próbują nakłonić Jasera Arafata do wywarcia nacisku na 
palestyńskie organizacje terrorystyczne.

23 sierpnia 2003 r. władze palestyńskie postawiły 

warunki rządowi Izraela, od których spełnienia uzaleŜniają 
ograniczenie działalności grup militarnych. 
NajwaŜniejszym warunkiem jest opuszczenie ziem 
palestyńskich przez wojska izraelskie i wstrzymanie 
wszystkich operacji wojskowych wymierzonych przeciwko 
tym grupom.

24 sierpnia 2003 r. palestyńska słuŜba bezpieczeństwa 

przeprowadziło operację w rejonie Rafah w Strefie Gazy, 
aresztując handlarzy bronią, przejmując nielegalną broń i 
niszcząc podziemne tunele słuŜące do przemytu 
uzbrojenia z Egiptu. Jednocześnie palestyńskie słuŜby 

podjęły działania zmierzające do powstrzymanie 
radykalnych ugrupowań palestyńskich w Strefie Gazy od 
ostrzeliwania z moździerzy osiedli Ŝydowskich oraz 
atakowania pociskami rakietowymi terytorium Izraela.

24 sierpnia 2003 r. rząd izraelski odrzucił palestyńską propozycję 

rozejmu i utrzymał Ŝądanie rozwiązania palestyńskich ugrupowań 
zbrojnych jako warunek wstępny wznowienia procesu pokojowego.

24 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z 

moździerzy Ŝydowskie osiedle Netzarim w Strefie Gazy.
    24 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce, w 10 minut 
po palestyńskim ostrzale, zniszczyły rakietami samochód 
stojący przy plaŜy w Gazie. Atak miał miejsce zaledwie w 
odległości stu metrów od głównej siedziby w Gazie szefa 
palestyńskich słuŜb bezpieczeństwa. Na miejscu zginęło 
dwu liczących się działaczy Hamasu i zbrojnego skrzydła 
tej organizacji, Brygad Izeddina al-Kasima: 24-letni 
Ahmed Aisztaui (lub Sztaui) oraz 25-letni Wahid al-Hams. 
Razem z nim zginęło 3 terrorystów Hamasu. Rannych 
zostało 10 przypadkowych przechodniów.

25 sierpnia 2003 r. w operacjach izraelskich słuŜb 

specjalnych zginęło w Strefie Gazy co najmniej 3 
palestyńskich terrorystów z Hamasu.
    25 sierpnia 2003 r. trzy palestyńskie rakiety typu 
Qassam spadły na osiedle Ŝydowskie w Strefie Gazy. Nie 
wyrządziły szkód ani nie spowodowały ofiar.

26 sierpnia 2003 r. izraelskie helikoptery bojowe 

zaatakowały w obozie uchodźców DŜabalija samochód 
poszukiwanego przez Izrael działacza skrajnej organizacji 
Hamas. Terrorysta przeŜył atak, zginął 1 Palestyńczyk, a 
rannych zostało 26 innych osób.
    26 sierpnia 2003 r. izraelscy Ŝołnierze weszli do 
szpitala w Nablusie w Samarii i aresztowali na miejscu 
dwu rannych Palestyńczyków.

27 sierpnia 2003 r. prezydent USA George Bush 

wezwał wszystkich przywódców krajów Bliskiego 
Wschodu, zwłaszcza Palestyńczyków, do walki z 
tymi osobami i ugrupowaniami, które stosują 
przemoc wobec Izraela.

27 sierpnia 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat 

oświadczył, iŜ władze Autonomii gotowe są do podjęcia 
konkretnych działań przeciwko radykalnym 
ugrupowaniom, jednakŜe pod warunkiem wstrzymania 
izraelskich operacji, wymierzonych przeciwko bojownikom 

palestyńskim. Zastrzegł jednak, iŜ nie dopuści do wybuchu 
palestyńskiej wojny domowej.
    27 sierpnia 2003 r. rząd Autonomii Palestyńskiej, 
kierowany przez Mahmuda Abbasa, postanowił wpisać 
wydatki na "siły bezpieczeństwa narodowego" do budŜetu 
ogólnego, co ma mu umoŜliwić przejęcie kontroli nad tymi 
siłami. Do niedawna siły te otrzymywały wynagrodzenie 
bezpośrednio z biura prezydenta Autonomii Palestyńskiej 
Jasera Arafata. Decyzja stanowi więc element walki 
między Abbasem i Arafatem o kontrolę nad siłami 
bezpieczeństwa.
    27 sierpnia 2003 r. w Strefie Gazy palestyńscy 
terroryści kilkakrotnie ostrzelali z moździerzy osiedla 
Ŝydowskie na południu strefy. Ostrzał nie spowodował 
ofiar w ludziach.

28 sierpnia 2003 r. armia izraelska przeprowadziła serię 

odwetowych najazdów na ziemie Autonomii, m.in. 
wysadziła w powietrze dom rodzinny terrorysty 
Islamskiego DŜihadu w miejscowości Kabatija. 
Prowadzono teŜ rewizje w obozie uchodźców 
palestyńskich Balata pod Nablusem.
    28 sierpnia 2003 r. organizacja palestyńskich 
radykałów Hamas odrzuciła apel Jasera Arafata o 
wznowienie rozejmu z Izraelem, zerwanego w zeszłym 
tygodniu po fali przemocy.
    W odpowiedzi władze Autonomii Palestyńskiej zamroziły 
dziesiątki kont bankowych "islamskich organizacji 
dobroczynnych" na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy.
    28 sierpnia 2003 r. podczas starć w DŜeninie w 
Samarii, rannych zostało 3 Palestyńczyków.

28 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali ze Strefy Gazy 

pociskami rakietowymi Qassam-II izraelskie miasto Ashkelon, przy 
północnej granicy Strefy Gazy. Cztery rakiety, wyposaŜone w 
prymitywny system sterowania, eksplodowały na przemysłowym 
przedmieściu miasta Aszkelon. Zasięg udoskonalonych 
palestyńskich rakiet Qassam-II Palestyńczycy zwiększyli z 5 do 15 
kilometrów. Te, które spadły na Ashkelon, wystrzelone zostały z 
odległości większej niŜ 10 km. Nigdy jeszcze rakiety palestyńskie 
nie zostały wystrzelone na taką odległość.

28 sierpnia 2003 r. izraelski śmigłowiec bojowy odpalił 

rakietę niszcząc wózek ciągnięty przez osła, zabijając 
palestyńskiego terrorystę, który wracał po dokonaniu 
ataku rakietowego na terytorium Izraela. Do zdarzenia 
doszło w okolicach Beit Hanun w Strefie Gazy. 
Równocześnie izraelskie czołgi i buldoŜery zrównały z 

ziemią ogrody i sady z których przeprowadzono atak na 
Izrael.

29 sierpnia 2003 r. ulicami Tel Awiwu przeszła Parada Miłości (Love 

Parade). Około 300 tys. młodych ludzi bawiło się w rytmach techno.

29 sierpnia 2003 r. palestyński snajper ostrzelał izraelski 

samochód pod Ramallah w Samarii, zabijając jednego 
Izraelczyka i raniąc jedna kobietę.
    29 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali 
posterunek izraelskiej armii pod DŜeninem. Po 
intensywnej wymianie ognia Izraelczycy wysłali do 
centrum miasta kolumnę czołgów i wozów opancerzonych 
w pościgu za zamachowcami.

30 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce bojowe 

ostrzelały palestyńską furgonetkę w Strefie Gazy, 
zabijajac 2 terrorystów Hamasu. Podczas innych operacji 
w Strefie Gazy zginęło 3 Palestyńczyków.

31 sierpnia 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron powiedział, Ŝe 

Izrael nie pozwoli, aby miasto Ashkelon, połoŜone w pobliŜu 
północnej części Strefy Gazy, stało się miastem frontowym.

31 sierpnia 2003 r. na pokazach lotniczych w 

Polsce, spore zainteresowanie publiczności 
wzbudził izraelski F-15 - cięŜki samolot myśliwski, 
najszybszy samolot bojowy na "Air Show". Potrafi 
on bez lądowania przelecieć cały Atlantyk. Według 
pilota F-15, płk. Avi Moora, jego klasa jest 
porównywalna do samolotów Su-27 i F-16. Na 
wystawie prezentował się amerykański C -130 
Herkules latający w izraelskich siłach 
powietrznych. Załoga samolotu jest 5-osobowa. 
Herkules moŜe pomieścić 92 Ŝołnierzy i 64 
spadochroniarzy. Izraelskie lotnictwo, które ma tę 
maszynę od 1973 r., uŜywa go m.in. do misji i 
operacji specjalnych. Herkules wiózł pomoc 
humanitarną ofiarom trzęsień ziemi i poŜarów 
m.in. do Turcji, Indii i Argentyny.

--------------------------------------------------

Materiały opracowywane na podstawie serwisów informacyjnych: 

PAP, AP, Haaretz, Jerusalem Post, Arutz Sheva.