42. Budowa jądra atomowego (w tym czym są
liczby A i Z), podstawowe procesy
(przemiany) promieniotwórcze, prawo
opisujące tempo rozpadu
promieniotwórczego.
Jądro atomowe – centralna częśd atomu,
zbudowana z protonów i neutronów, zwanych
razem nukleonami.
Stanowi niewielką częśd objętości atomu, ale to w
nim skupiona jest prawie cała masa.
Liczba atomowa Z – liczba protonów w jądrze;
Liczba masowa A – łączna liczba protonów i
neutronów w jądrze.
PROMIENIOTWÓRCZOŚD - właściwośd niektórych
jąder atomowych, polegająca na zdolności do
samorzutnych przemian (rozpadu) z wysyłaniem
cząstek alfa a, beta β, rozszczepienia jądra
atomowego lub przemiany izomerycznej (izomeria
jąder atomowych).
Przemiana α – reakcja rozpadu jądra, w której
emitowana
jest
cząstka
α
(jądro
helu
4
2
He
2+
).
Strumieo emitowanych cząstek alfa przez
rozpadające się jądra to
promieniowanie alfa
.
Rozpad beta minus, przemiana β
-
-
reakcja
jądrowa
, w której emitowany jest
elektron
e
-
(
promieniowanie beta
)
oraz
antyneutrino
elektronowe. Elektron pochodzi
z rozpadu neutronu w jądrze pierwiastka, który
ulega przemianie.
Rozpad beta plus, przemiana β
+
-
reakcja jądrowa
,
w której emitowana jest cząstka
β
+
(zwana
pozytonem
lub antyelektronem)
oraz
neutrino
elektronowe.
Promieniowanie gamma –
jądra
atomowe
izotopów promieniotwórczych
po
rozpadzie znajdują się w stanie wzbudzonym.
Powrót do stanu podstawowego, o niższej energii,
powoduje
emisję
fotonu
gamma.
Prawo rozpadu promieniotwórczego mówi, że
szybkośd rozpadu jest w każdej chwili wprost
proporcjonalna do liczby jąder, które nie uległy
rozpadowi. Możemy to zapisad jako:
Czas połowicznego rozpadu – to czas, w ciągu
którego liczba nietrwałych
jąder
atomowych
(promieniotwórczych) pierwiastka, a
zatem i aktywnośd promieniotwórcza, zmniejsza
się o połowę. Jest to wielkośd wynikająca z
prawa
rozpadu naturalnego
k – stała rozpadu, która jest różna dla różnych
źródeł promieniotwórczych