Introligator_734[02]Z1.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Kompletowanie składek i kartek

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Łączenie składek i kartek we wkład

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Obróbka wkładu

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie introligator.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które

zawierają podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest
zwrócenie uwagi na następujące elementy:

−

materiał  nauczania  –  w  miarę  możliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować
samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  ważnej
umiejętności,  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu
technicznego ze zrozumieniem;

−

pytania  sprawdzające  mają  wykazać,  na  ile  uczeń  opanował  materiał  teoretyczny  i  czy
jest  przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zależności  od  tematu  można  zalecić
uczniom  samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma  jest korzystniejsza,
ponieważ  nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości;

−

dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają
ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę
teoretyczną  oraz  opanować  nowe  umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną
propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,
uwzględniając  różne  możliwości  ich    realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które
z zaproponowanych  ćwiczeń  jest    w  stanie  zrealizować  przy  określonym  zapleczu
techno-dydaktycznym  szkoły.  Prowadzący  może  również  zrealizować  ćwiczenia,  które
sam opracował;

−

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest
udzielenie  odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie
odpowiedzieć  na  zamieszczone  w  nim  pytania  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie
określonego  zakresu  materiału.  Jeżeli  wystąpią  zaprzeczenia,  nauczyciel  powinien  do
tych  zagadnień  wrócić,  sprawdzając,  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem
niezrozumienia  przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy  ucznia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

w trakcie  nauczania.  W tym  miejscu  jest  szczególnie  ważna  rola  nauczyciela,  gdyż  od
postawy nauczyciela, sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi zainteresowanie
ucznia.  Uczeń  nie  zainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie
nabędzie  w pełni  umiejętności  założonych  w  jednostce  modułowej.  Należy  rozbudzić
wśród uczniów tak zwaną  „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania
materiału  nauczania  rozdziału  może stanowić podstawę  dla  nauczyciela  do  sprawdzenia
wiedzy i umiejętności ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową,
powinien  zwracać  uwagę  na  predyspozycje  ucznia,  ocenić,  czy  uczeń  ma  większe
uzdolnienia  manualne,  czy  może  lepiej  radzi  sobie  z rozwiązywaniem  problemów
teoretycznych;

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania  z zakresu
całej  jednostki  modułowej  i  należy  je  wykorzystać  do  oceny  uczniów,  a  wyniki
osiągnięte  przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej
nauczyciela  realizującego  tę  jednostkę  modułową.  Każdemu  zadaniu  testu  przypisano
określoną  liczbę  możliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa
uzależniona  jest  od  liczby  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  może  zastosować  test
według własnego projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby
tak  przeprowadzić  proces  oceniania  ucznia,  aby  umożliwić  mu  jak  najpełniejsze
wykazanie swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

przewodniego tekstu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych w module

734[02].Z1.01

Wykonywanie operacji jednostkowych

w procesach introligatorskich

734[02].Z1.02

Wykonywanie wkładów do opraw

introligatorskich

734[02].Z1.05

Wykonywanie opakowań

introligatorskich

734[02].Z1.03

Wykonywanie okładek do opraw

introligatorskich

734[02].Z 1.06

Wykonywanie galanterii papierniczej

734[02].Z1.04

Wykonywanie opraw introligatorskich

734[02].Z1

Introligatorstwo przemysłowe

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

–

posługiwać się terminologią poligraficzną,

–

posługiwać się dokumentacją techniczną i technologiczną,

–

charakteryzować podstawowe procesy poligraficzne,

–

rozróżniać podstawowe techniki drukowania,

–

charakteryzować procesy introligatorskie,

–

charakteryzować podstawowe rodzaje materiałów poligraficznych,

–

rozróżniać i przygotowywać materiały do prac introligatorskich,

–

rozróżniać podstawowe maszyny poligraficzne,

–

określać budowę oraz zasady działania urządzeń i maszyn introligatorskich,

–

wykonywać podstawowe operacje introligatorskie,

–

oceniać estetykę i jakość wyrobów poligraficznych,

–

eksploatować maszyny i urządzenia introligatorskie,

–

gospodarować racjonalnie materiałami, energią i urządzeniami,

–

stosować techniki komputerowe w realizacji zadań zawodowych,

–

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

–

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

–

komunikować się z uczestnikami procesu pracy,

–

korzystać z różnych źródeł informacji,

–

udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

–

wyjaśnić budowę i zasady działania maszyn do wykonywania wkładów introligatorskich,

–

posłużyć się dokumentacją techniczną,

–

wyjaśnić zasady projektowania wkładów,

–

zaprojektować i wykonać elementy dodatkowe składek,

–

dobrać metody kompletowania wkładów,

–

zastosować metody ręcznego i maszynowego kompletowania wkładów,

–

skontrolować proces kompletowania wkładów,

–

scharakteryzować sposoby łączenia składek lub kartek we wkład,

–

dobrać metody łączenia składek lub kartek we wkład,

–

scharakteryzować maszynowe szycie nićmi i rodzaje ściegów,

–

wykonać szycie wkładu na maszynach do szycia nićmi,

–

dobrać rodzaje drutu do szycia maszynowego,

–

wykonać szycie wkładu na maszynach do szycia drutem,

–

dobrać sposoby łączenia klejowego składek lub kartek we wkład,

–

wykonać łączenie klejowe,

–

scharakteryzować połączenia specjalne stosowane do łączenia wkładów,

–

wykonać czynności związane ze specjalnym łączeniem wkładów,

–

wykonać łączenie składek nićmi termoplastycznymi,

–

wyjaśnić zasady krojenia na urządzeniach jedno i trójnożowych,

–

wykonać operacje okrawania wkładów na urządzeniach jedno i trójnożowych,

–

scharakteryzować proces kształtowania grzbietu wkładu,

–

wykonać operację kształtowania grzbietu wkładu,

–

dobrać sposoby wzmacniania grzbietu wkładu,

–

wykonać wzmacnianie grzbietu wkładu,

–

wykonać prasowanie i kalibrowanie grzbietu wkładu,

–

dobrać sposoby zdobienia boków wkładów,

–

zastosować zakładki lub inne elementy uzupełniające oprawy,

–

obsłużyć maszyny do wykonywania wkładów introligatorskich zgodnie z przepisami
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

..................................................................

Modułowy program nauczania: Introligator 734 [02]
Moduł:

Introligatorstwo przemysłowe 734[02].Z1

Jednostka modułowa:

Wykonywanie wkładów do opraw 734[02].Z1.02

Temat: Wykonywanie wkładu zszytego nićmi według zadanych parametrów.

Cel ogólny:  Umiejętność wykonania wkładów szytych nićmi według zadanych parametrów.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
–  skompletować składki metodą zbierania,
–  scharakteryzować proces kontroli kompletowania wkładu,
–  określić zakres zastosowania metody kompletowania przez zbieranie,
–  scharakteryzować  proces  zeszytowego  szycia  nićmi  we  wkład  wieloskładkowy  oraz

określić uwarunkowania technologiczne procesu,

–  wykonać szycie nićmi,
–  zakleić grzbiet,
–  wyregulować maszyny,
–  zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny podczas pracy przy maszynach.

W czasie trwania zajęć będą kształtowane następujące umiejętności:

–  organizowanie i planowanie zajęć,
–  pracy w zespole,
–  oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

metoda przewodniego testu,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2-osobowych.

Czas: 1 godzina 30 minut.

Środki dydaktyczne:
–  zestawy ćwiczeń opracowany przez nauczyciela dla każdego ucznia,
–  przykłady wkładów szytych nićmi różnymi metodami,
–  foldery maszyn do szyci nićmi,
–  stanowisko wyposażone w niciarkę,
–  plansze, foliogramy ilustrujące budowę maszyn do szycia nićmi,
–  wytwory  papiernicze:  papier  na  wyklejki  120  g/m

, składki 16 stronicowe z papieru

offsetowego przymiar liniowy.

Uczestnicy:

−

uczniowie kształcący się w zawodzie introligatora.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Praca domowa

Zaprojektuj i wykonaj wkład formatu A5, 16-kartkowy w ilości 50 sztuk. Wyreguluj

maszyny  i  urządzenia.  Podczas  zajęć  stosuj  zasady  bezpiecznej  pracy  z  urządzeniami
i maszynami.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1.  Określenie tematu zajęć.
2.  Wyjaśnienie uczniom tematu oraz szczegółowych celów kształcenia.
3.  Wyjaśnienie uczniom zasady pracy metodą tekstu przewodniego.
4.  Podział uczniów na zespoły.

Faza właściwa

Praca metodą przewodniego tekstu.

Faza I. Informacje

Pytania prowadzące:

1.  Jakie znasz rodzaje wkładów?
2.  Jakie znasz metody kontroli kompletowania wkładu?
3.  Jaka jest zasada projektowania wkładów?
4.  Jaka jest zasada działania niciarki?
5.  Jaka jest zasada zszywania nićmi?
6.  Jakie znasz zasady bezpiecznej pracy przy niciarkach?
7.  Jakie znasz rodzaje ściegów?
8.  Jakie czynniki wpływają na jakość zszywania?

Faza II. Planowanie
1.  Ile  należy  użyć  arkuszy  papieru  offsetowego  formatu  A3  do  wykonania  wkładu

16-kartkowego formatu A5 w nakładzie 50 sztuk?

2. Ile arkuszy papieru formatu A1 o gramaturze 120 g/m

należy użyć do wykonania

wyklejek do wkładu formatu A5 w liczbie 50 sztuk?

3.  Jakie maszyny dobierzesz do wykonania zadania?

Faza III. Ustalenie
1.  Uczniowie pracują w zespołach, proponują procesy technologiczne wykonania wkładu.
2.  Uczniowie zastanawiają się nad doborem maszyn i urządzeń do wykonania zadania.
3.  Uczniowie  konsultują  z  nauczycielem  poprawność  procesu  technologicznego  oraz

doboru maszyn i urządzeń.

Faza IV. Wykonanie
1.  Uczniowie dobierają materiały zgodnie z zadanymi parametrami.
2.  Uczniowie złamują arkusze do odpowiedniego formatu.
3.  Uczniowie prasują składki.
4.  Uczniowie wykonują  składki skompletowane.
5.  Uczniowie wykonują zbieranie.
6.  Uczniowie zszywają nićmi komplet składek we wkład.
7.  Uczniowie zaklejają grzbiet wkładu.
8.  Uczniowie kalibrują wkład.
9.  Uczniowie  wykonują  wkład  zgodnie  z  zaplanowanym  przez  siebie  procesem

technologicznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Faza V. Sprawdzenie
1. Uczniowie sprawdzają w grupach poprawność zaplanowanych przez siebie

poszczególnych operacji procesu technologicznego. Nauczyciel sprawdza poprawność
wykonanego zadania.

2. Po uzyskaniu aprobaty nauczyciela w poszczególnych etapach procesu technologicznego

uczniowie przystępują do wykonania zadania.

3. Uczniowie sprawdzają poprawność wykonanego zadania.

Faza VI. Analiza końcowa

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonania zadania sprawiły

im trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie. Wskazuje jakie wystąpiły
nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

Zakończenie zajęć

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych

umiejętności.

Ankieta dla ucznia:

Odpowiedz na poniższe pytania. Udzielone odpowiedzi pozwolą ocenić skuteczność

zajęć i dokonać

ewentualnych zmian.

1. Czy potrafisz dobrać odpowiednie materiały i półprodukty do wykonania wkładu według

zadanych parametrów?

2.  Czy potrafisz scharakteryzować operację kontroli kompletowania wkładów?
3.  Czy potrafisz wykonać szycie wkładu?
4.  Czy potrafisz określić zakres zastosowania zszywania nićmi?
5.  Czy potrafisz odczytywać dane z dokumentacji technologicznej?
6.  Czy zajęcia spełniły Twoje oczekiwania?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

..................................................................................

Modułowy program nauczania: Introligator 734 [02]
Moduł:

Introligatorstwo przemysłowe 734[02].Z1

Jednostka modułowa:

Wykonywanie wkładów do opraw 734[02].Z1.02

Temat: Projektowanie i wykonanie ręczne wkładu z łączeniem klejowym

wachlarzowym według zadanych parametrów.

Cel ogólny: Umiejętność zaprojektowania i wykonania wkładu z łączeniem klejowym

wachlarzowym .

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
– dobrać odpowiednie materiały introligatorskie do wykonania wkładu z łączeniem

klejowym wachlarzowym,

–  określić zasady łączenia kartek we wkład z łączeniem klejowym wachlarzowym,
–  zaprojektować proces zgodnie z założeniami technologicznymi,
–  połączyć prawidłowo kartki we wkład,
–  scharakteryzować kleje introligatorskie do wykonania łączenia,
–  scharakteryzować proces technologiczny wykonania wkładu,
–  określić czynniki wpływające na jakość i estetykę wykonania wkładu,
–  zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny podczas pracy.

Metody nauczania–uczenia się:

−

metoda przewodniego tekst,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca samodzielna.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:
–  plansze, schematy przedstawiające maszyny i urządzenia do wykonywania wkładów,
–  zestaw ćwiczeń opracowanych przez nauczyciela dla każdego ucznia,
–  przykłady wkładów o różnej konstrukcji,
–  filmy dydaktyczne, dotyczące procesów wykonywania wkładów introligatorskich w warunkach

przemysłowych,

– papier 80 g/m

, formatu A5,

–  klej syntetyczny,
–  pędzle, miski,
–  prasa introligatorska,
–  krajarka jednonożowa,
–  przyrząd pomiarowy.

Uczestnicy:
–  uczniowie kształcący się w zawodzie introligatora.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Praca domowa

Zaprojektuj i wykonaj 2 wkłady kartkowe łączone klejowo wachlarzowo o szerokości

grzbietu  20  mm,  formatu  A5.  Połącz  kartki  i  sprawdź  poprawność  wykonania  wkładu.
Podczas  pracy  stosuj  zasady  bezpiecznej  pracy  z  urządzeniami  i  maszynami  przy  których
będziesz pracował.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna
1.  Określenie tematu zajęć.
2.  Wyjaśnienie uczniom tematu oraz szczegółowych celów kształcenia.
3.  Wyjaśnienie uczniom zasady pracy metodą tekstu przewodniego.
4.  Podział uczniów na zespoły.

Faza właściwa
Praca metodą tekstu przewodniego.

Faza I. Informacje

Pytania prowadzące:

1. Jakie znasz rodzaje łączeń kartek we wkład?
2. Jaki jest proces technologiczny ręcznego wykonania wkładu z łączeniem klejowym

wachlarzowym?

3.  Jaka jest zasada działania krajarki jednonożowej?
4.  W jaki sposób umieszcza się wkład w prasie?
5.  Jakie jest zastosowanie kleju syntetycznego?
6.  Jak nakłada się klej na grzbiet wkładu?

Faza II. Planowanie
1.  Ile należy użyć papieru formatu A5 do wykonania zadania?
2.  Jaki klej należy zastosować do łączenia?

Faza III. Ustalenie
1.  Uczniowie pracują samodzielnie, proponują projekty łączenia wkładu.
2.  Uczniowie zastanawiają się nad doborem materiałów, surowców.
3.  Uczniowie zastanawiają się nad doborem maszyn i urządzeń.
4.  Uczniowie  konsultują  z  nauczycielem  poprawność  wykonanych  projektów  oraz

procesów technologicznych.

Faza IV. Wykonanie
1.  Uczniowie wykonują projekty wkładów.
2.  Uczniowie dobierają materiały i surowce do wykonania wkładu, zgodnie z projektem.
3.  Uczniowie wykonują wkłady, zgodnie z projektem.
4.  Uczniowie wykonują łączenie klejowe.
5.  Uczniowie kontrolują jakość łączenia.

Faza V. Sprawdzenie
1.  Uczniowie sprawdzają w grupach poprawność wykonanych projektów i poszczególnych

elementów wkładów. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanych operacji.

2. Po uzyskaniu aprobaty nauczyciela uczniowie wykonują wkłady.
3. Uczniowie sprawdzają poprawność wykonanych wkładów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Faza VI. Analiza końcowa

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonania zadania sprawiły

im trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie. Wskazuje jakie wystąpiły
nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

Zakończenie zajęć

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

Ankieta dla ucznia:

Odpowiedz na poniższe pytania. Udzielone odpowiedzi pozwolą ocenić skuteczność

zajęć i dokonać ewentualnych zmian.

1. Czy potrafisz dobrać odpowiednie surowce do wykonania wkładu z łączeniem klejowym

wachlarzowym według zadanych parametrów?

2.  Czy potrafisz określić zasady łączenia kartek we wkład?
4.  Czy potrafisz połączyć prawidłowo kartki wachlarzowo?
3.  Czy potrafisz określić czynniki wpływające na jakość wykonania wkładu?
4.  Czy zajęcia spełniły Twoje oczekiwania?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Kompletowanie składek i kartek

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj ręczne kompletowanie wkładu metodą zbierania według załączonego wzoru.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na zasady kompletowania składek we wkład metodą zbierania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeliczyć składki,
2)  ułożyć składki według wzoru,
3)  skompletować sposobem przez zbieranie,
4)  dokonać oceny poprawności kompletowania,
5)  sprasować skompletowany wkład.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

składki,

–

dokumentacja technologiczna,

–

prasa introligatorska,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Rozpoznaj sposoby kontroli i metody kompletowania wkładów składkowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na różne sposoby kontroli kompletowania składek.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  rozróżnić metodę kompletowania wkładów,
2)  przyporządkować sposób kontroli do metody kompletowania,
3)  odszukać sygnaturę arkusza i znaki grzbietowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

wkłady skompletowane metodą zbierania i nakładkowania,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Wykonaj maszynowe kompletowanie wkładów metodą nakładkowania według załączonego

wzoru.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na wykonanie zadania zgodnie z załączonym wzorem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z instrukcją obsługi maszyny oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny

pracy,

2)  dokonać regulacji podzespołów maszyny kompletującej,
3)  rozmieścić prawidłowo składki na samonakładakach według załączonego wzoru,
4)  skompletować wkład maszynowo,
5)  sprawdzić poprawność kompletowania.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

maszyna kompletująca,

–

instrukcje: obsługi maszyny, bezpieczeństwa i higieny pracy,

–

narzędzia do regulacji maszyny,

–

dokumentacja technologiczna,

–

składki,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Łączenie składek i kartek we wkład

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj zszywanie zeszytowe przez grzbiet wkładu jednoskładkowego 32-kartkowego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na prawidłowe wyregulowanie maszyny do szycia drutem.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z instrukcją obsługi maszyny i przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy,
2)  przygotować maszynę do pracy,
3)  ustawić grubość szycia,
4)  wykonać zszywanie zeszytowe przez grzbiet wkładu jednoskładkowego,
5)  sprawdzić jakość szycia drutem.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenie,

–

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

skompletowane wkłady,

–

instrukcje: bezpieczeństwa i higieny pracy oraz obsługi maszyny,

–

narzędzia do regulacji maszyny,

–

zszywarka,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj łączenie klejowe wachlarzowe.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na poprawne wykonanie wachlarza.

Sposób wykonania ćwiczenie

Uczeń powinien:

1)  dobrać odpowiedni klej,
2)  komplet kartek umieścić w zaciskach kilkanaście centymetrów od grzbietu,
3)  przegiąć grzbiet kartek,
4)  nałożyć klej na przegięte kartki,
5)  przegiąć grzbiet kartek w drugą stronę,
6)  powtórnie nałożyć klej,
7)  wyprostować grzbiet.
8)  prasowanie wkładu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

zacisk do papieru,

–

klej polioctanowo-winylowy,

–

komplet kartek,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj rodzaje ściegów maszynowych.
Na rysunku przedstawiono różne ściegi szycia maszynowego. Zaznacz wkład szyty nićmi

termoplastycznymi.

Rysunek do ćwiczenia 3

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Należy zwrócić uwagę na operacje technologiczne obróbki wkładu szytego nićmi
termoplastycznymi i umiejętność odczytywania schematów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  rozróżniać sposoby szycia maszynowego,
2)  odszukać schemat szycia nićmi termoplastycznymi,
3)  scharakteryzować sposób szycia nićmi termoplastycznymi.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

różne schematy szycia maszynowego,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Obróbka wkładu

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj sposób kształtowania grzbietów wkładów na rysunkach.

Rysunek do ćwiczenia 1

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na analizowanie i wyjaśnianie zachodzących zjawisk oraz
umiejętność odczytywania schematów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  rozróżnić sposoby kształtowania grzbietów wkładów,
2)  dopasować odpowiednie określenia do rysunków,
3)  uzasadnić wybór.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

rysunki z różnymi kształtami grzbietów,

–

poradnik dla ucznia,

–

arkusz do ćwiczeń.

Ćwiczenie 2

Wykonaj operację okrawanie wkładów na krajarce trójnożowej według zadanych

parametrów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na stosowanie zasad bezpiecznej obsługi krajarki trójnożowej
oraz prawidłowe wyregulowanie maszyny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz instrukcją obsługi

maszyny,

2)  wyregulować maszynę,
3)  wykonać próbne krojenie,
4)  wykonać operację okrawania wkładów,
5)  sprawdzić poprawność wykonanej operacji.

Środki dydaktyczne:

–

instrukcje: bezpieczeństwa i higieny pracy oraz obsługi maszyny,

–

narzędzia do regulacji maszyny,

–

krajarka trójnożowa,

–

wkłady.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenie,

–

pokaz z objaśnieniem.

Ćwiczenie 3

Dokonaj oceny jakości operacji krojenia na krajarce trójnożowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na analizowanie i wyjaśnianie zachodzących zjawisk.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy jakości krojenia gotowych produktów lub półproduktów,
2)  opisać występujące błędy,
3)  określić sposób eliminacji występujących błędów.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

gotowe wkłady lub oprawy okrojone z trzech stron,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Rozpoznaj materiały stosowane do wzmocnienia grzbietu wkładu.
Z dostarczonych materiałów dobierz materiał na: kapitałkę, pasek grzbietowy ze

skrzydełkami, pasek grzbietowy bez skrzydełek.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy. Należy zwrócić uwagę na umiejętność dobierania materiałów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  rozpoznać materiały zastosowane do wzmocnienia grzbietu,
2)  określić nazwy i przeznaczenie,
3)  wypełnić arkusz do ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

–

arkusz do ćwiczeń,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie wkładów do
opraw introligatorskich”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 9, 10, 12-17, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 4, 7, 8, 11, 18 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

–  dopuszczający  – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,
–  dostateczny –  za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,
–  dobry  –  za  rozwiązanie  co  najmniej  16  zadań,  w  tym  przynajmniej  jednego  z  poziomu

ponadpodstawowego,

– bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 19 zadań, w tym dwóch z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. a, 3. d, 4. b, 5. c, 6. d, 7. c, 8. d, 9. b, 10. a, 11. b,
12. a, 13. b, 14. a, 15. c, 16. b, 17. a, 18. b, 19. b, 20. a.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić metody kompletowania wkładów

Rozpoznać sposoby kontroli kompletowania
wkładów

Podać klasyfikację wkładów

Dokonać analizy sposobów łączenia składek

Rozróżnić symbole graficzne ściegów

Określić podstawowe zastosowanie materiałów
introligatorskich

Dokonać analizy operacji technologicznej
kształtowanie grzbietu wkładu

Dokonać analizy sposobów łączenia składek

Określić metody kompletowania składek

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10 Rozróżnić sposoby łączenia składek we wkład

11 Ocenić zasady projektowania wkładów

12 Określić kierunek włókien papieru

Scharakteryzować technologię łączenia składek
drutem

14 Dobrać maszyny do zszywania

15 Określić maszyny do okrawania

16 Określić funkcję maszyny zszywarki

17 Określić łączenie klejowe

Określić z jakiego formatu papieru można
wykonać 16-stronicowy wkład formatu A6

19 Określić zasady przygotowania wkładów

Dobrać maszynę do zmniejszenia grubości
wkładu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.  Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.
3.  Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych.
4.  Rozdaj  uczniom  przygotowane  dla  nich  materiały  (instrukcję,  zestaw  zadań  testowych,

kartę odpowiedzi).

5.  Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
6.  Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu.
7.  Jeżeli uczeń zakończy test przed czasem, to podnosi rękę i czeka aż nauczyciel odbierze

od niego pracę.

8. Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania.
9. Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  20  zadań.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwości  odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.
9. Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aż nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Kompletowanie składek może odbywać się

a)  maszynowo i ręcznie przez zbieranie i nakładkowanie.
b)  maszynowo na klejarkach przez nakładkowanie.
c)  maszynowo na laminówkach przez zbieranie.
d)  ręcznie w prasach sposobem zbieranie.

2. Znaki ułatwiające kontrolę kompletowania to

a)  sygnatura grzbietowa i znaki grzbietowe.
b)  znaki grzbietowe i znaki boczne.
c)  sygnatura arkusza i znaki boczne.
d)  znaki boczne i pagina.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Wkłady dzieli się na

a)  bezpośrednie, pośrednie i kartkowe.
b)  jednoskładkowe, wieloskładkowe i pośrednie.
c)  jednoskładkowe, wieloskładkowe i bezpośrednie.
d)  jednoskładkowe, wieloskładkowei kartkowe.

4. Łączenie składek lub kartek we wkład może odbywać się poprzez

a)  zszywanie nićmi, zszywanie drutem, łączenie kapitałką.
b)  zszywanie nićmi, zszywanie drutem, łączenie klejowe.
c)  łączenie klejowe, zszywanie drutem, łączenie naklejką.
d)  łączenie klejowe, zszywanie nićmi, łączenie paskiem grzbietowym.

5. Na rysunku przedstawiono ścieg

a)  przeplatany prosty.
b)  łańcuszkowy przesuwany.
c)  łańcuszkowy prosty.
d)  przeplatany łańcuszkowy.

6. Do wzmocnienia grzbietu wkładu stosuje się

a)  wkładkę.
b)  wyklejkę.
c)  licę.
d)  gazę introligatorską.

7. Operacja zmiany kształtu grzbietu nazywa się

a)  kapitałkowaniem.
b)  brązowaniem.
c)  oporkowaniem.
d)  impregnowaniem.

8. Połączenie kompletu kartek we wkład za pomocą spirali jest sposobem łączenia

a)  prostego.
b)  klejowego.
c)  broszurowego.
d)  specjalnego.

9. Kompletowanie składki polega na

a)  ułożeniu składek w kolejności.
b)  dołączeniu elementów dodatkowych składki.
c)  dołączeniu wklejek do kompletu składek.
d)  złamywaniu składki podstawowej.

10. Komplet kartek połączony w grzbiecie grzebieniem z tworzywa sztucznego otrzymujemy

w wyniku operacji
a)  bindowania.
b)  bigowania.
c)  zgrzewania.
d)  wklejania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11. Kierunek ułożenia włókien papieru przeznaczonego na wyklejki powinien być,

w stosunku do grzbietu wkładu
a)  prostopadły.
b)  równoległy.
c)  ukośny.
d)  dowolny.

12. Podłużny kierunek włókien papieru równoległy do grzbietu wkładu powinien być

zachowany
a)  we wszystkich elementach oprawy.
b)  tylko w wyklejkach i przyklejkach.
c)  tylko w pasku grzbietowym.
d)  w okładce.

13. Łączenie drutem składek we wkład charakteryzuje się

a)  wysoką wytrzymałością połączenia i wysokim kosztem produkcji.
b)  wysoką wytrzymałością połączenia i niskim kosztem produkcji.
c)  niską wytrzymałością połączenia i niskim kosztem produkcji.
d)  niską wytrzymałością połączenia i wysokim kosztem produkcji.

14. Szycie boczne drutem wykonuje się na

a)  zszywarkach.
b)  bindownicach.
c)  niciarkach.
d)  perforówkach.

15. Do okrawania wkładów w dużym nakładzie stosuje się

a)  nożyce introligatorskie.
b)  krajarkę jednonożową.
c)  krajarkę trójnożową.
d)  krajalnicę rotacyjną.

16. Zszywarki blokówki służą do szycia wkładów blokowych

a)  nićmi.
b)  drutem.
c)  nićmi termoplastycznymi.
d)  merlą.

17. Stosuje się dwa sposoby łączenia klejowego

a)  wachlarzowe i z frezowaniem.
b)  z frezowaniem i jednolite.
c)  wachlarzowe i jednolite.
d)  jednolite i jednoskładkowe.

18. Jednoskładkowy wkład 16-stronicowy formatu A6 wykonujemy z jednego arkusza

papieru formatu
a)  A2.
b)  A3.
c)  1/4 A3.
d)  1/8 A4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.............................................................................................................................

Wykonywanie wkładów do opraw introligatorskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie wkładów do
opraw introligatorskich”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 8-11, 13-14, 16-18, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 4, 7, 12,15, 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

ponadpodstawowego,

– bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 19 zadań, w tym dwóch z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. d, 3. d, 4. d, 5. a, 6. b, 7. a, 8. c, 9. a, 10. a, 11. a,
12. c, 13. c, 14. a, 15. a, 16. d, 17. b, 18. b, 19. d, 20. b.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić metody łączenia wkładów

Zindetyfikować elementy dodatkowe składek

Rozróżnić sposoby łączenia składek i kartek
we wkład

Rozpoznać element składki

Dobrać łączenie za pomocą nici
termoplastycznych

Wymienić metody kształtowania grzbietów

Dokonać analizy procesu technologicznego
wykonywania wkładu

Rozpoznać metody łączenia składek lub kartek
we wkład

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Określić sposoby kształtowania grzbietu wkładu

10 Rozróżnić elementy składki podstawowej

11 Rozróżnić elementy składki podstawowej

Przeanalizować sposoby kształtowania grzbietu
wkładu

Dobrać odpowiedni sposób kształtowania
grzbietu do wkładu

14 Określić sposoby wzmacniania grzbietu wkładu

15 Dokonać analizy wzmacniana grzbietu wkładu

Rozpoznać podstawowe elementy do
wzmocnienia

17 Określić na czym polega zaklejenie grzbietu

18 Określić zależność liczby stronic

Określić od czego zależy liczba składek we
wkładzie

Określić metody łączenia składek lub kartek we
wkład

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
2.  jednotygodniowym.
3.  Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.
4.  Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych.
5.  Rozdaj  uczniom  przygotowane  dla  nich  materiały  (instrukcję,  zestaw  zadań  testowych,

kartę odpowiedzi).

6.  Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
7.  Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu.
8.  Po  zakończeniu  testu  przed  czasem  uczeń  podnosi  rękę  i  czeka  aż  nauczyciel  odbierze

od niego pracę.

9. Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania.
10. Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.
9. Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aż nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Łączenie kartek lub składek we wkład odbywa się

a)  nićmi, drutem, klejem, metodami specjalnymi.
b)  merlą, drutem, klejem, metodami specjalnymi.
c)  nićmi, drutem, kapitałką, metodami specjalnymi.
d)  nićmi, gazą klejem, metodami specjalnymi.

2. Elementem składki skompletowanej jest

a)  kapitałka.
b)  zakładka.
c)  merla.
d)  przyklejka.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Łączenie metodami specjalnymi odbywa się przy zastosowaniu

a)  nici.
b)  merli.
c)  drutu.
d)  nitów.

4. Wklejka jest elementem:

a)  oprawy.
b)  opakowania.
c)  koperty.
d)  składki.

5. Zaklejanie grzbietu wkładu przy łączeniu nićmi termoplastycznymi stosowane jest tylko

we wkładach
a)  wieloskładkowych.
b)  jednoskładkowych.
c)  kartkowych.
d)  specjalnych.

6. Zaokrąglanie jest operacją

a)  wzmacniania grzbietu.
b)  kształtowania grzbietu.
c)  zdobienia okładzin.
d)  uszlachetniania okładki.

7. Krajarkę trójnożowa stosuje się do

a)  okrawania wkładów.
b)  oporkowania grzbietów.
c)  wzmacniania grzbietów.
d)  kalibrowania wkładów.

8. Łączenie wachlarzowe jest sposobem łączenia

a)  drutem.
b)  nićmi.
c)  klejowego.
d)  spiralą.

9. Operację kształtowania grzbietu wykonuje się podczas

a)  obróbki wkładu.
b)  złamywania arkuszy.
c)  prasowania składek.
d)  wykonywania obwoluty.

10. Nakładka jest elementem nakładanym na

a)  składkę podstawową.
b)  komplet składek.
c)  gotową oprawę.
d)  okładkę twardą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11. Wklejka od przyklejki

a)  różni się miejscem połączenia ze składką podstawową.
b)  różni się formatem elementu.
c)  różni się sposobem zamocowania we wkładzie.
d)  nie różni się.

12. Zaokrąglanie grzbietów wkładów jest stosowane w celu

a)  zwiększenia wytrzymałości wkładek i wklejek.
b)  zwiększenia wytrzymałości okładki.
c)  zwiększenia stabilności grzbietu wkładu.
d)  zwiększenia stabilności okładki.

13. Oporkowanie grzbietu wkładu stosuje się

a)  w celu zwiększenia otwieralności oprawy.
b)  w celu zwiększenia wytrzymałości wyklejki.
c)  w celu zwiększenia wytrzymałości połączenia  wkładu z okładką.
d)  w celu zaokrąglenia grzbietu wkładu.

14. Wzmacnianie grzbietu wkładu jest wykonywane za pomocą

a)  paska  ze skrzydełkami.
b)  wyklejki.
c)  zakładki.
d)  paska lamówki.

15. Do wykonania paska grzbietowego ze skrzydełkami używa się

a)  gazy introligatorskiej.
b)  kartonu.
c)  bibuły.
d)  papieru powlekanego.

16. Szerokość skrzydełek paska grzbietowego z gazy introligatorskiej wynosi

a) 13

14.

b) 14

15.

c) 16

17.

d) 18

24.

17. Zaklejanie polega na

a)  sklejeniu materiałów na części powierzchni styku.
b)  nałożeniu warstwy kleju na grzbiet wkładu.
c)  sklejeniu materiałów na całej powierzchni styku.
d)  pokryciu warstwą kleju otworów w miejscu perforowania.

18. Liczba stronic w składce podstawowej zależy od

a)  formatu składki.
b)  liczby złamów.
c)  stopnia sprasowania.
d)  kąta otwarcia składki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..................................................................................

Wykonywanie wkładów do opraw introligatorskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba

Druku, Warszawa 1999

2. Jakucewicz S., Magdzik S.: Materiałoznawstwo dla szkół poligraficznych. WSiP,

Warszawa 2001

3.  Jakucewicz S., Magdzik S.: Podstawy poligrafii. WSiP, Warszawa1997
4.  Jakucewicz S.: Materiały samoprzylepne, Wydawnictwo Ecco Papier, Warszawa 2004
5.  Kołak  J.,  Ostrowski  J.:  Maszyny  i  urządzenia.  Maszynoznawstwo  poligraficzne  dla

introligatorów. WSiP, Warszawa 1990 wyd. I

6. Magdzik S.: Ćwiczenia laboratoryjne z technologii introligatorstwa przemysłowego.

Oficyna wydawnicza PW, Warszawa 1996

7. Magdzik S.: Introligatorstwo przemysłowe. WSiP, Warszawa 1992
8. Pietruczuk I., Godlewski H., Jędrych W.: Technika i technologia introligatorstwa

przemysłowego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1985

9.  Poligrafia procesy i technika. Tłumaczenia ze słowackiego. COBRPP, Warszawa 2002
10.  BN-81/7451-05-11
11.  www.mullermartnii.com
12.  www.introzap.pl

Czasopisma:

−

Poligrafika,

−

Poligrafia polska,

−

Print Publishing,

−

Przegląd Papierniczy,

−

Opakowania,

−

Świat Druku,

−

Świat Poligrafii.

Literatura metodyczna:
1. Arends R. I.: Uczymy się nauczać. WSiP, Warszawa 1994
2. Moos J., Koludo A. (red.): Metody aktywizujące z uwzględnieniem technologii

informacyjnej w kształceniu dorosłych. Stowarzyszenie Dyrektorów i Nauczycieli
Centrów Kształcenia Praktycznego – Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli
i Kształcenia Praktycznego, Łódź 2006

3. Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. Biuro Koordynacji

Kształcenia Kadr, Fundusz Współpracy, Warszawa 1997

4. Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000