1 

STYL WESTERN W REKREACJI CZ. XII 

 

Od  tego  artykułu  przechodzimy  na  wyższy  poziom  naszych  ćwiczeń.  Do  tej  pory 

wszystkie  nasze  polecenia  koń  wykonywał  na  kole.  Na  tym  etapie  nie  będziemy  jeszcze 

wprowadzać nowych ćwiczeń. Diametralna różnica między tymi ćwiczeniami polega przede 

wszystkim  na  tym,  że  poprzednie  wykonywane  były  na  kole,  natomiast  ćwiczenia,  które 

rozpoczniemy  będziemy  przeprowadzać  poruszając  się  na  linii  prostej.  Ćwiczenia  te 

wymagają od konia elastycznych i płynnych ruchów, co oznacza, że powinien on utrzymać tę 

samą  odległość  między  kolejnymi  wykrokami  oraz  utrzymać  niezakłóconą  równowagę. 

(ZDJĘCIE 1). Uwaga – krzyżowanie tylnych i przednich kopyt musi odbywać się zgodnie z 

równym wykrokiem.  

 

Zdjęcie 1. Schemat 

 

Rozpoczynamy  w  linii  prostej  stępem.  Sekwencja  pomocy  wykorzystywanych  przy 

tym ćwiczeniu jest następująca: 

1.  Bezpośredni ucisk lewą nogą (jeżeli chcemy zrobić trawers w prawą stronę), ciężar 

ciała musi znajdować się z lewej strony; 

2.  Ręce trzymamy przed hornem (gruszką), w odległości około 5 –10 cm nad hornem 

–  prawą  wodzę  przesuwamy  nad  karkiem  konia  tak  daleko  na  lewą  stronę,  by 

kontrolować prawą łopatkę i narzucić ruch konia do przodu; (ZDJĘCIE 2); 

 

2 

3.  Lewa wodza utrzymuje głowę konia (przez jednostronne pociągnięcia lewą wodzą) 

w prawidłowej pozycji, dzięki czemu z łatwością możemy obserwować lewe oko 

konia i jego lewą chrapę; 

4.  Lewa  noga  nie  wywiera  zbyt  silnego  nacisku  na  bok  konia,  tak,  aby  koń  nie 

przesuwał zadu z linii prostej w prawą stronę. 

 

Zdjęcie 2. Kontrola prawej łopatki, prawa ręka nad szyją konia, 5 – 10 cm nad hornem. 

Ważnym  elementem  tego  ćwiczenia  jest  warunek,  że  zmiana  kierunku  jazdy  może 

nastąpić  dopiero  wtedy,  gdy  koń  w  całości  zrozumie  i  zaakceptuje  elementy,  które  ma 

wykonywać. A więc przejście do ćwiczenia w drugą stronę powinno być przeprowadzone po 

dłuższej  przerwie  i  zrelaksowaniu  konia  po  poprzednim  ćwiczeniu.  Zbyt  częsta  zmiana 

kierunku nauki może zdezorientować konia i sprawić, że pogubi się on w kolejnych ruchach. 

 

Zdjęcie 3. Prawidłowo ustawiona głowa (która wewnętrzna, a która zewnętrzna wodza). 

 

3 

To  ćwiczenie  wprowadza  konia  do  fundamentalnych  podstaw  jazdy  z  utrzymaniem 

kontroli  nad  koniem  przy  pomocy  jednej  wodzy.  Stąd  baczna  obserwacja łopatki konia i jej 

kontrola przez korygowanie jedną wodzą w przypadku przesuwania łopatki z linii prostej do 

wewnątrz.  

 

Jak  zawsze  przypominam  o  zmianie  tempa,  jak  tylko  koń  oswoi  się  z  naszymi 

poleceniami. Właśnie teraz przyszedł czas na podkreślenie, jak istotną rolę ma do odegrania 

zewnętrzna wodza. Jeśli będzie ona stosowana nieprawidłowo, wówczas koń poczuje się zbyt 

swobodnie;  nacisk  zewnętrznej  wodzy  ma  doprowadzić  do obniżenia głowy i ustawienia jej 

prostopadle  do  podłoża.  Przy  nieprawidłowym  użyciu  zewnętrznej  wodzy  łopatka  konia 

będzie  „uciekała”  bardziej  na  zewnątrz,  co  spowoduje  utratę  równowagi,  czyli 

równomiernych wykroków tylnymi nogami.  

 

Cdn.