background image

Dieta w kolarstwie

Wyczynowe   uprawianie   sportu   wiąże   się   ze   zwiększonym   zapotrzebowaniem  

na energię i składniki odżywcze. Wydatki energetyczne sportowców są znacząco większe  

niż   u   osób   prowadzących   umiarkowaną   aktywność   fizyczną   i   zależą   od   uprawianej 

dyscypliny oraz programu treningowego.

Kolarstwo to sport wytrzymałościowy związany z umiejętnościami szybkościowymi a 

także   siłowymi.   Dzienne   zapotrzebowanie   energetyczne   wynosi   6100   -   6500kcal   (25,5-

27,2MJ).

Źródłem energii są:

węglowodany

tłuszcze

białko (w ograniczonym stopniu)

Organizm przetwarza te związki na energię w reakcjach biochemicznych i magazynuje  

w postaci związków wysokoenergetycznych: ATP i fosfokreatyny. Komórki czerpią energię 

z ATP więc związek   ten musi się ciągle odtwarzać. Fosfokreatyna występująca w dużych 

ilościach w mięśniach, dostarcza reszt fosforanowych do regeneracji ATP w czasie skurczu 

mięsni.

Węglowodany

Węglowodany   są   głównym   i   najszybciej   dostępnym   źródłem   energii   (ponad   3x 

szybciej dostępna niż z tłuszczy). W czasie wysiłku do odbudowy ATP wykorzystywany jest 

glikogen   wątrobowy   i   mięśniowy.   Regeneracja   ATP   może   zachodzić   w   czasie   glikolizy 

tlenowej   lub   beztlenowej.   W   warunkach   tlenowych   proces   ten   jest   bardziej   wydajny   a 

końcowym   jego   produktem   jest   acetylo-CoA.   Natomiast   w   warunkach   beztlenowych 

produktem glikolizy jest kwas mlekowy (utrudnia pracę mięśni i jest jedną z przyczyn ich 

zmęczenia).

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

Niedobór   glikogenu   zaburza   równowagę   rozpadu   i   resyntezy   ATP   w   mięśniach. 

Zapasy glikogenu mięśniowego  w trakcie wysiłku  wyczerpują  się po 2-3h, a możliwości 

wysiłkowe   znacznie   spadają.   Proces   resyntezy   glikogenu   mięśniowego   zachodzi   bardzo 

powoli,   najszybciej   w   pierwszych   godzinach   po   wysiłku,   dlatego   zawodnicy   powinni 

spożywać   wysokowęglowodanowy   posiłek   w   krótkim   czasie   po   treningu   lub   zawodach.  

Na   szybkość   odbudowy   glikogenu   wpływa   odpowiednia   ilość   węglowodanów   w   diecie. 

Zwiększone   zapasy   węglowodanów   w   postaci   glikogenu   mogą   zwiększyć   wydolność 

sportowca zarówno pod względem natężenia jak i czasu trwania wysiłku. Roztwór glukozy 

przyjmowany bezpośrednio przed wysiłkiem i podczas jego trwania wspomaga wydolność 

wytrzymałościową   zawodnika.   Niedostateczna   podaż   węglowodanów   w   czasie 

długotrwałego,   intensywnego   wysiłku   powoduje   obniżenie   poziomu   glukozy   we   krwi 

(hipoglikemia) i wyczerpanie organizmu zawodnika. Objawy hipoglikemii to: uczucie ciężaru 

w nogach, trudności w utrzymaniu kadencji, zawroty głowy, silny ból głowy, dezorientacja, 

czasem halucynacje.

W codziennej diecie należy rozróżnić węglowodany na proste i złożone. Cukry proste 

szybko się wchłaniają i powodują wyrzut insuliny do krwi. Insulina powoduje m.in. transport 

glukozy do komórek gł. tkanki tłuszczowej i mięśniowej. Węglowodany złożone (skrobia, 

makaron, pieczywo) są dłużej trawione i wchłaniane stopniowo, co zapewnia stały powolny 

napływ  glukozy do krwi. Produkty bogate w węglowodany zostały podzielone zgodnie z 

prędkością uwalniania glukozy na 3:

Produkty o wysokim indeksie glikemicznym

Produkty o średnim indeksie glikemicznym

Produkty o niskim indeksie glikemicznym

Indeks   glikemiczny   jest   to   wskaźnik   który   obrazuje   szybkość   wchłaniania   glukozy  

z  produktów zawierających   węglowodany.  Oznacza   on stopień  wzrostu   glukozy  we krwi 

powyżej   poziomu   podstawowego   po   przyjęciu   określonego   pokarmu   np.   niska   wartość 

indeksu oznacza ze wolno rośnie poziom glukozy we krwi.

Aby „obniżyć” indeks glikemiczny ryżu czy makaronu wystarczy gotować te produkty al 

dente. Wydłuży to czas trawienia i spowolni wzrost glukozy we krwi.

Zaleca się spożycie węglowodanów: 7-10g/kg m.c./ 24h. Podaż węglowodanów powinna 

być uzależniona od rodzaju, intensywności i czasu trwania wysiłku fizycznego.

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

Tłuszcze 

Tłuszcze   są   skoncentrowanym   źródłem   energii,   a   także   niezbędnym   składnikiem 

włókien   nerwowych,   stanowi   warstwę   termoizolacyjną,   jest   niezbędny   tez   do   syntezy 

niektórych hormonów. Za ich pośrednictwem wchłaniane są witaminy: A, D, E i K. 

Wyróżniamy   3   rodzaje   tłuszczów:   fosfolipidy,   cholesterol   i   triglicerydy.   Dwa 

pierwsze   stanowią   m.in.   składnik   błon   komórkowych,   a   trzeci   jest   głównie   substratem 

energetycznym.

Triglicerydy   zwane   inaczej   triacyloglicerolami   są   zbudowane   z   glicerolu   i   kwasów 

tłuszczowych. Kwasy tłuszczowe z kolei można podzielić na:

jednonienasycone   -   w   temp.   pokojowej   mają   konsystencję   płynną;   są   zawarte   w 

produktach roślinnych takich jak oliwa z oliwek, awokado.

wielonienasycone   -   znajdują   się   w   oleju   kokosowym,   kukurydzianym, 

słonecznikowym

nasycone   -   w   temp.   pokojowej   mają   konsystencję   stałą;   znajdują   się   głównie   w 

produktach pochodzenia zwierzęcego ( masło, smalec, sosy, lody)

Tłuszcze „trans”

Technologiczny   proces   uwodornienia   tłuszczy   nienasyconych   pozwala   na   zmianę  

ich konsystencji z płynnego na stały i na przedłużenie ich świeżości. Tłuszcze uwodornione 

znajdują się w żywności wysoko przetworzonej np. w batonikach, krakersach, margarynie.

Tłuszcze powinny dostarczać nie więcej niż 30-32% energii spożywanej. Ich nadmiar 

nie jest wskazany ze względu na mniejsza dostępność energetyczną, spalają się bowiem tylko 

w  obecności  tlenu.   Dieta  bogata  w  tłuszcze  ogranicza  podaż  węglowodanów,  zmniejsza  

się   pula   glikogenu   i   zmniejsza   się   sprawność   wysiłkowa   mięśni.   W   konkurencjach 

wytrzymałościowych   tłuszcze   są   jednak   ważnym   źródłem   energii,   ponieważ  

jej   wydatkowanie   odbywa   się   przez   procesy   utleniania   -   początkowo   węglowodanów,  

a w miarę trwania  wysiłku  tłuszczy.  Dlatego w diecie kolarzy oprócz dostatecznej  ilości 

węglowodanów konieczna jest odpowiednia podaż tłuszczów (ok. 33g/1000kcal zawartych w 

spożywanych   produktach).   Jedną   ze   zmian   adaptacyjnych   zachodzącą   na   skutek   treningu 

wytrzymałościowego   jest   zwiększenie   zdolności   wykorzystywania   tłuszczu   jako   źródło 

energii.

W   diecie   należy   uwzględnić   tłuszcze   roślinne   (oleje)   oraz   pochodzące   z   ryb  

i   orzechów.   Tłuszcze  te   zawierają   NNKT   i   witaminę   E   korzystnie   wpływające   na   układ 

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

krążenia,   pracę   serca,   układ   nerwowy.   Unikać   należy   tłuszczów   nasyconych   zawartych  

w maśle czy smalcu.

Białko

Białka   w   ustroju   ludzkim   ulegają   ciągłej   wymianie,   jednakże   organizm  

nie   ma   zdolności   ich   magazynowania,   jak   dzieje   się   to   w   przypadku   węglowodanów  

czy tłuszczy. Dlatego istnieje potrzeba ciągłego dostarczania ich w diecie.

W   konkurencjach   wytrzymałościowych   u   zawodników   następuje   zużycie   białek 

tkankowych   w   celach   energetycznych,   a   w   konsekwencji   spadek   masy   ciała.   W   wysiłku 

beztlenowym   zaleca   się   spożycie   większej   ilości   białka   także   ze   względu   na   obciążenie 

układu   nerwowego.   Udział   energii   z   białka   nie   powinien   przekraczać   15%.   Białko   jest 

głównie materiałem budulcowym, ważnym szczególnie w procesie regeneracji komórek. Jego 

nadmiar jest zużywany w formie energii, jednak pochodzące z katabolizmu  białek reszty 

azotowe obciążają metabolicznie wątrobę i nerki.

Zaleca się spożycie ok. 1,2-1,8g białka na kg masy ciała na dobę.

Rodzaje białka:

Pełnowartościowe   -   zawierające   wszystkie   niezbędne   aminokwasy   egzogenne  

w   odpowiednich   proporcjach   (walina,   leucyna,   izoleucyna,   histydyna,   lizyna, 

metionina,   fenyloalanina,   treonina,   tryptofan,   cysteina).   Źródłem   białek 

pełnowartościowych są: mleko, jaja, ser, mięso, ryby.

Częściowo niepełnowartościowe – zawierają wszystkie aminokwasy egzogenne, lecz 

w niewłaściwych ilościach. Tutaj zaliczamy białka roślinne.

Niepełnowartościowe   –   zawierają   mało   aminokwasów   egzogennych   np.   żelatyna, 

kukurydza.

Białko   wchodzące   w   skład   posiłku   węglowodanowego   wzmaga   wchłanianie 

węglowodanów do komórek i resyntezę glikogenu.

Produkty   pochodzenia   zwierzęcego   dostarczają   białka   wyższej   jakości,   jednak   są   one 

także bogate w tłuszcze nasycone. Zapotrzebowanie na proteiny powinny pokrywać takie 

produkty jak drób, ryby, chude mięso wołowe (zawiera też cynk, wit. B

1

  i żelazo), białka 

roślinne (orzechy, tofu, fasole), niskotłuszczowe produkty mleczne.

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

Witaminy 

Witaminy jako biokatalizatory enzymów  regulują wiele przemian biochemicznych  

w   tym   metabolizm   białek,   tłuszczów   i   węglowodanów;   wpływają   korzystnie   na   procesy 

odnowy biologicznej organizmu. Intensywny wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie  

na witaminy zwłaszcza z grupy B. 

Witamina B

1

  (tiamina) bierze udział w przemianie węglowodanowej. Jej niedobór 

prowadzi  do nagromadzenia  kwasu  pirogronowego i mlekowego,  które  zaburzają funkcje 

układu nerwowego i mięśniowego.

Witamina B

2

 (ryboflawina) jest koenzymem dla enzymów w łańcuchu oddechowym 

(oddychanie   tlenowe).   Wpływa   na   prawidłowe   funkcjonowanie   układu   nerwowego  

i odpornościowego.

Źródła witamin z grupy B są: gruboziarniste produkty zbożowe, mięso, mleko, jaja, 

orzechy.

W   czasie   wzmożonego   wysiłku   rośnie   zapotrzebowanie   na   witaminy   o 

właściwościach   antyoksydacyjnych   (C,   E,   beta-karoten).   Witaminy   tej   grupy   neutralizują 

aktywne formy tlenu powstające w organizmie w nadmiarze w czasie wytężonego wysiłku.

Składniki mineralne

Składniki mineralne zwiększają wydolność i wytrzymałość. Należą do nich: 

sód, potas, magnez, wapń, - warunkują właściwe funkcjonowanie komórek i włókien 

mięśniowych, działają alkalizująco; 

żelazo, miedź i molibden- związane są z erytropoezą i pracą mięśni; 

fosfor- składnik związków wysokoenergetycznych; 

selen- działa z witaminą E jako antyoksydant, uczestniczy w syntezie glutationu, który 

chroni komórki przed działaniem wolnych rodników, uczestniczy w syntezie białek 

organizmu;

chrom- istotny w metabolizmie glukozy, reguluje jej poziom we krwi;

cynk- bierze udział w oddychaniu komórkowym, oraz w syntezie białek i   kwasów 

nukleinowych.

Woda  stanowi   przeciętnie   60%   masy   ciała   człowieka.   U   sportowców   wielkość   ta   jest 

relatywnie   większa,   co   jest   związanie   ze   zwiększoną   masą   tkanki   mięśniowej.   W   czasie 

treningu   dochodzi   do   dużej   utraty   wody,   nawet   do   2   litrów   na   godzinę.   Aby   uniknąć 

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

odwodnienia zaleca się spożycie 400-600ml płynów ok. 30min przed zawodami W czasie 

wysiłku należy wypijać średnio 200-400ml wody/h, a po zakończeniu treningu ok. 400ml, 

nawet, jeśli nie występuje uczucie pragnienia. Wskazane jest picie napojów izotonicznych  

z   zawartością   węglowodanów,   które   nie   zalegają   w   żołądku,   dobrze   się   wchłaniają, 

uzupełniają   niedobór   elektrolitów,   wyrównują   zawartość   glukozy   we   krwi,   oszczędzając 

zapasy glikogenu. Napoje zawierające kofeinę nie powodują nawodnienia organizmu, gdyż 

substancja ta ma wpływ diuretyczny

Suplementacja

Dostarczenie odpowiedniej ilości składników energetycznych i odżywczych w diecie 

z naturalnych produktów wymaga spożycia dużej ilości pożywienia. Obfite posiłki obciążają 

organizm   i   zmniejszają   wydolność   fizyczną.   Z   tego   powodu   w   żywieniu   sportowców 

wyczynowych konwencjonalną dietę uzupełnia się specjalnymi odżywkami.

Jak jeść??

Śniadanie   to   najważniejszy   posiłek   w   ciągu   dnia.   Brzmi   znajomo??   To   nie   tylko 

ulubiona fraza naszych mam. Po nocnej przerwie w jedzeniu, która wynosi średnio 8-12h 

zapasy glikogenu szczególnie wątrobowego są mocno zredukowane. Bogate w węglowodany 

śniadanie   pozwala   na   jego   odbudowę   i   utrzymanie   prawidłowej   glikemii   do   kolejnego 

posiłku. Produktami polecanymi do spożycia rano są płatki owsiane, musli, naleśniki, ryż  

a nawet makaron, a także pieczywo (najlepiej pełnoziarniste) oraz świeże owoce lub soki 

owocowe.   Brak   śniadania   pogłębia   nocny   deficyt   kaloryczny,   co   zmniejsza   zdolność  

do wykonania treningu!!

W  ciągu   dnia  powinno  się   spożywać   3-5  posiłków,   przy  czym   lepiej  jeść   mniej  

i   częściej.   Ważne   są   tez   proporcje   makroskładników   pokarmowych.   Powinny   się   one 

zmieniać wraz z porą dnia. Rano powinny przeważać węglowodany natomiast wieczorem 

białko.

Przed treningiem

Spożywanie   węglowodanów   przed   wysiłkiem   optymalizuje   sprawność   zawodnika. 

Przyjmowanie 1-4,5g węglowodanów /kg m.c. 1-4h przed zawodami maksymalizuje zasoby 

energetyczne. Ilość kalorii powinna maleć proporcjonalnie do momentu rozpoczęcia wysiłku. 

Przed zawodami odbywającymi się wcześnie rano warto zjeść posiłek zawierający zarówno 

proste   jak   i   złożone   węglowodany,   co   dostarczy   energii   dostępnej   natychmiast  

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

jak i uwalnianej stopniowo przez dłuższy czas. Warto też połączyć węglowodany z białkiem, 

co sprawi, że danie jest bardziej sycące.  Unikać należy produktów wysokotłuszczowych  

np.:  bekon,  ser.  Opóźniają  one   opróżnianie  żołądka  i  powodują   uczucie  ciężkości.  Przed 

zawodami należy unikać pokarmów nieznanych!

Przed wysiłkiem warto sięgać po owoce, jogurty niskotłuszczowe, produkty mączne, 

dżemy.

Jedzenie na rowerze

Istotne   jest   jedzenie   zanim   poczuje   się   głód.   Należy   zjeść   pierwszą   przekąskę  

po ok. 1,5h jazdy,  a kolejne porcje co 30 min. Dobrze jest  jeść małe porcje  z częstymi 

przerwami. Zjedzenie dużej ilości pokarmu może powodować mdłości lub wzdęcia.

Dobrą przekąską są batony lub żele o wysokiej zawartości węglowodanów i niskiej 

ilości tłuszczów i białka, mające w swoim składzie również związki mineralne i substancje 

ergogeniczne. Na trening można też zabrać kanapkę z ulubionymi dodatkami podzieloną  

np. na ćwiartki, owoce np. banana lub słodycze. Czasem spożycie stałego pokarmu może 

sprawiać kłopot. Wtedy rozwiązaniem jest napój zawierający 6-8% węglowodanów. Takie 

stężenie glukozy jest optymalne dla wchłaniania glukozy i skraca do minimum czas zalegania 

płynu   z   żołądku.   Jony   sodu   zawarte   w   napojach   izotonicznych   dodatkowo   wspomagają 

transport glukozy do enterocytów ( symport glukoza/Na przez SGLT1).  

Po treningu

Po   jeździe   trzeba   dostarczyć   organizmowi   substratów   do   odbudowy   białek 

mięśniowych   i   glikogenu.   Kluczowa   w   odbudowie   glikogenu   jest   pierwsza   godzina  

po wysiłku tzn. okno glikogenowe. W tym okresie komórki organizmu wykazują zwiększoną 

wrażliwość   na   insulinę,   co   ułatwia   transport   dokomórkowy   glukozy.   Bezpośrednio  

po wysiłku powinno przyjąć się 1-1,5g węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym  

na kg m.c. i co każde 2h przez następne 4-6h. Posiłek po treningu powinien być więc bogaty 

w węglowodany złożone (makaron, ryż, ziemniaki, warzywa gotowane lub na parze). Jeśli  

nie   wykorzysta   się   okresu   zwiększonej   przyswajalności   glukozy,   to   pełna   regeneracja 

glikogenu mięśniowego może trwać nawet 48h, wpływa to więc na trening następnego dnia. 

Warto   też   uzupełnić   posiłek   po   treningu   białkiem   (np.   porcja   wołowiny,   kurczaka),   co 

wzmaga reakcję insulinową i zwiększa tempo gromadzenia glikogenu. Odpowiedni stosunek 

białek  do   węglowodanów   to   1:4.   Spożycie   białek   po  treningu   zmniejsza   też   wydzielanie 

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

kortyzolu-   hormonu   katabolicznego,   nasilającego   rozpad   białek   mięśniowych.   Glutamina 

(jako   składnik   białek)   wspomaga   działanie   układu   odpornościowego   w   czasie   obniżenia 

odporności w wyniku obciążenia treningowego. Aminokwasy i dipeptydy wspomagają także 

nawodnienie, zwiększając wchłanianie wody z przewodu pokarmowego.

Zwiększone spożycie białka w godzinach popołudniowych i wieczornych ma swoje 

uzasadnienie   w   fizjologii.   Zgodnie   z   cyklem   dobowym   w   porze   wieczornej   wzrasta 

uwalnianie hormonu wzrostu, który stymuluje odbudowę tkanek i zwiększa poziom glukozy 

we krwi.

Zatankuj do pełna - ładowanie węglowodanami

Jest to metoda zwiększania ilości glikogenu mięśniowego przed zawodami. Program 

składa się z 2 faz. Pierwsza to faza wyczerpania, druga to faza ładowania. W pierwszej fazie 

przez 3 dni doprowadza się do wyczerpania zapasów glikogenu przez umiarkowany trening 

i stosuje się dietę niskowęglowodanową (60-120g/24h). W fazie ładowania przez kolejne  

3 dni wprowadza się  dietę wysokowęglowodanową ( 400-600 g/24) z jednoczesną redukcją 

czasu treningu.

Podobną   metodą   jest   stosowanie   przez   3   dni   diety   przewidującej   ze   50%   energii 

pochodzi z węglowodanów, a przez kolejne 3 dni 70%.

Odchudzanie

Ubytek   masy   ciała   powinien   zachodzić   stopniowo   i   powoli.   Szybki   spadek   tego 

parametru   spowodowany   drastyczny   ograniczeniem   podaży   kalorii   prowadzi   do   szybkiej 

degradacji   białek   mięśniowych,   a   co   za   tym   idzie   utraty   mocy   i   siły   mięśni.   W   czasie 

głodzenia   tkanka   tłuszczowa   jest   co   prawda   redukowana   w   znacznym   stopniu,  

ale   spowalniany   jest   metabolizm,   a   każda   dostarczona   nadwyżka   kalorii   jest   na   powrót 

magazynowana w postaci tłuszczu w adipocytach. Powstaje klasyczny i dobrze znany efekt 

JO-JO. 

Aby  skutecznie   zredukować   zawartość   tkanki   tłuszczowej   w   ciele   należy   na   stałe 

zmienić   nawyki   żywieniowe.   Warto   zrezygnować   ze   słodkich   napojów,   chipsów  

czy słodyczy, zamienić białe pieczywo na razowe i zwiększyć liczbę posiłków w ciągu dnia 

jednocześnie   zmniejszając   ich   wielkość.   Można   także   zmniejszyć   ilość   spożywanych 

tłuszczów do 20- 25%. Podstawą redukcji masy ciała jest spożycie mniejszej ilości kalorii  

niż się spala, jednak musi być to proces stopniowy aby uniknąć głodzenia i spowolnienia 

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org

background image

przemiany   materii.   Najskuteczniej   jest   tracić   0,5-1   kg/tydzień   ograniczając   spożycie 

kilokalorii o 200-500 w stosunku do energii wydatkowanej. W czasie odchudzania można  

też wydłużyć czas spędzany na rowerze, przy czym istotny jest fakt, że tkanka tłuszczowa 

spalana jest w czasie umiarkowanego wysiłku fizycznego. Jazda na rowerze w tempie 15km/h 

pozwala spalić do 250kcal w ciągu pół godziny ( ??).

Opracowała

Aleksandra Oleś

AGK Rybnik

kolarstwo.maroszek.org