background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

1

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ćwiczenie 6. 

 

 

 Regulacja prędkości i położenia - napęd MRJ3A  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

2

1. Cel 

ćwiczenia 

 

Celem ćwiczenia jest: 

utrwalenie  u  studentów  umiejętności  doboru  nastaw  regulatorów  PID  w  układzie  sterowania 

położeniem i prędkością wału silnika, 

zapoznanie  się  z  praca  kaskadową  układu  regulacji  i  metodą  doboru  parametrów  regulatorów,  w  tym 

parametrów pętli antywindup, 

zapoznanie się ze sterowaniem wykorzystującym kompensację feed-forward, 

 

2. Opis stanowiska laboratoryjnego 

 

Jednostką  napędową  jest  silnik  synchroniczny  prądu  przemiennego  z  magnesami  trwałymi  zasilany  z 

falownika  MRJ3A  firmy  Mitsubishi.  Obciążeniem  dla  napędu  jest  maszyna  prądu  stałego  pracująca  jako 

pr

ądnicaRezystor w obwodzie obciążenia załączany jest za pomocą stycznika wchodzącego w skład modułu 

steruj

ącego  obciążeniem.  Zadaniem  tego  modułu  jest  także  regulacja  napięcia  w  obwodzie  wzbudzenia 

maszyny  prądu  stałego.  Napęd  będzie  pracował  w  trybie  zadanego  momentu.  Jego  wartość  będzie  określana 

przez  algorytmy  regulacji  prędkości  silnika  i  położenia  jego  wału.  Algorytmy  zrealizowane  zostały  w 

ś

rodowisku  LabVIEW  na  komputerze  klasy  PC.  Sterowanie  (moment  zadany  przesłany  do  falownika), 

prędkość  zmierzona  za  pomocą  pr

ądnicy  tachometrycznej  oraz  sterowanie  wzbudzeniem  i  obciążeniem 

prądnicy  odbywać  się  będzie  za  pomocą  karty  pomiarowej  NI-PCI-6024e.  Elementy  wchodzące  w  skład 

stanowiska laboratoryjnego zostały pokazane na rysunku 1.  

 

Rys. 1. Elementy wchodzące w skład stanowiska laboratoryjnego 

 

background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

3

3. Identyfikacja parametrów mechanicznych układu nap

ędowego

 

 

Równanie ruchu wału silnika dane jest wzorem 

op

M

T

J

=

ε

   

 

 

 

 

(1) 

gdzie ε – przyspieszenie kątowe, ω – prędkość kątowa silnika, T – moment napędowy (torque) wytworzony w 

silniku, J – moment bezwładności połączonych maszyn, M

op

 – moment oporowy, na który składa się:  

( )

βω

ω

+

=

sgn

s

op

M

M

 

 

 

 

 

(2) 

M

s

 – tarcie statyczne i tarcie lepkie  zależne od prędkości kątowej silnika. Wszystkie zmierzone w i-tej próbie 

wartości przyspieszenia, prędkości i momentu powinny spełniać układ równia 

i

i

s

i

i

T

M

J

=

)

sgn(

ω

βω

ε

,   

 

 

 

(3) 

które w zapisie macierzowy macierzowym można przedstawić jako 

b

Ax

=

 

 

 

 

 

(4) 

gdzie  A  jest  macierzą  złożoną  z  wierszy  [ε

i

  ω

i

  sgn(ω

i

)],  x  =  [J  β  M

s

]

T

  jest  wektorem  identyfikowanych 

parametrów, a b jest  wektorem kolumnowym zawierającym zarejestrowane  momenty  napędowe silnika  w i-tej 

próbie.  Z  uwagi  na  błędy  popełnione  podczas  odczytów  prędkości  i  przyspieszenia  oraz  silne  uproszczenie 

założonego modelu tarcia, istniał będzie pewien błąd 

b

Ax

e

=

 

 

 

 

 

(5) 

Poprawnie  wyznaczone  parametry  modelu  tarcia  i  moment  bezwładności  będą  minimalizowały  wskaźnik 

zdefiniowany wzorem (suma kwadratów błędów) 

e

e

T

E

=

 

 

 

 

 

 

(6) 

którego minimum znajdziemy rozwiązując równanie 

0

=

x

d

dE

  

(7) 

0

=

A

b

A

A

x

T

T

T

  

(11) 

(

) (

)

0

=

x

b

Ax

b

Ax

d

T

 

(8) 

A

b

A

A

x

T

T

T

=

  

( )

1

/

A

A

T

 

(12) 

0

=

+

x

b

b

Ax

b

b

A

x

Ax

A

x

d

T

T

T

T

T

T

 

(9) 

( )

1

=

A

A

A

b

x

T

T

T

 

(13) 

0

2

2

=

A

b

A

A

x

T

T

T

 

(10) 

( )

b

A

A

A

x

T

T

1

=

 

(14) 

 

W przypadku gdybyśmy chcieli wyznaczyć tylko parametry M

s

 i β modelu momentu oporowego  

 

( )

βω

ω

+

=

sgn

s

op

M

M

  

 

 

 

(15) 

 

z  pominięciem  momentu  bezwładności  układu  J,  dysponując  zmierzoną  w  stanie  ustalonym  prędkością  i 

momentem napędowym należałoby zbudować macierzą A złożoną z wierszy [ω

i

 sgn(ω

i

)] i wektor b, zawierający 

jak poprzednio, zarejestrowane momenty napędowe silnika w i-tej próbie. Wektor identyfikowanych parametrów 

miałby wówczas postać x = [β M

s

]

T

 

background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

4

4. Opis aplikacji 

 

W  trakcie  zajęć  korzystać  będziemy  z  aplikacji  zbudowanych  w  środowisku  LabVIEW.  Widok  panelu 

przedniego  aplikacji  realizującej  regulację  PID  prędkości  silnika  został  pokazany  na  rysunku  2.  Oprócz 

przebiegów czasowych prędkości, uchybu i sterowania interfejs umożliwia wybór kształtu i amplitudy przebiegu 

wartości  zadanej  prędkości,  a  także  nastawy  regulatora  PID  (kp,  Ti,  Td)  oraz  współczynnik  aw  określający 

intensywność działania pętli antywindup. Trzy przyciski EMG, LOAD, EXIT i suwak spełniają kolejno funkcję 

załączenia i wyłączenia układu (np. podczas jego niestabilnej pracy) 

załączenia obciążenia poprzez zamknięcie obwodu prądnica-rezystor 

zakończenia działania aplikacji. 

wyboru stopnia obciążenia prądnicy 

 

 

Rys. 2. Panel operatora dla aplikacji realizującej regulator PI w układzie regulacji prędkości silnika 

 

 

 

Diagramy wszystkich wykorzystywanych aplikacji zostały zawarte w pliku dokumentacja LV.zip 

 

 

 

 

background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

5

5. Program 

ćwiczenia 

5.1. Regulacja PID pr

ędkości  

Dla skokowej wartości zadanej równej kolejno 100, 200 i 400 obr/min dobrać parametry regulatora PID tak, aby 

czas narastania był minimalny, przy przeregulowaniu nie większym niż 5%. Czy nastawy regulatora wymagają 

korekt przy zmianie wartości skoku? Jeśli tak, to dlaczego? 

 

W  trybie  stabilizacji  prędkości  (okres  =  inf)  sprawdzić  działanie  układu  regulacji  na  zakłócenie  skokowe  w 

postaci nagłego załączenia i zrzutu obciążenia. Czy można skorygować nastawy tak, aby zminimalizować wpływ 

zakłócenia?  Zaproponować  rozwiązanie  (strukturę  układu  regulacji),  które  korzystając  z  informacji  o  wartości 

obciążenia (np. w postaci funkcji prędkości i stopnia obciążenia ∆u=f(ω,p) pozwoliłaby na dalsze ograniczenie 

skutków pojawienia się zakłócenia. 

 

Sprawdzić  działanie  układu  regulacji  dla  wymuszenia  sinusoidalnego.  Wytłumaczyć,  czym  spowodowany  jest 

duży uchyb prędkości podczas nawrotu silnika. 

 

Sprawdzić  działanie  układu  regulacji  dla  wymuszenia  sinusoidalnego  i  skokowego  przy  małych  wartościach 

prędkości zadanej (5, 10, 20 obr/min). 

 

Przy  wyłączonej  części  całkującej  regulatora  PI  i  wyłączonym  mechanizmie  antywindup  (aw=0),  wyznaczyć 

dokładną  wartość  wzmocnienia  kp  tak,  aby  100%  zmiana  uchybu  podczas  wymuszenia  skokowego  (np. 

200obr/min) powodowała zmianę sterowania w zakresie 0-umax (gdzie umax, to sterowanie maksymalne równe 

8V).  Następnie  dobrać  tak  parametr  Ti,  aby  maksymalna  wartość  sterowania  przed  ograniczeniem  była  równa 

2umax.  Zarejestrować  wartość  przeregulowania,  sprawdzić  jak  będzie  się  ono  zmieniało  po  włączeniu 

mechanizmu antywindup z różnym  współczynnikiem aw. Jak zmienia  się przebieg sygnału sterującego przed i 

za ograniczeniem? 

 

5.2. Identyfikacja momentu tarcia i obci

ążenia maszyny 

5.2a. Identyfikacja momentu tarcia 

W  oparciu  o  kilka  pomiarów  należy  wyznaczyć  parametry  modelu  tarcia  opisanego  wzorem  (15).  Ponieważ 

falownik pracuje w rybie regulacji momentu, można przyjąć że moment napędowy T jest wprost proporcjonalny 

do sterowania u.  

Dla kilku poziomów prędkości z zakresu (–400, +400) obr/min  należy zanotować  wartość sterowania  w stanie 

ustalonym  (T=M

op

).  Następnie  korzystając  z  dowolnego  programu  wyznaczyć  wektor  szukanych  parametrów 

modelu zgodnie ze wskazówkami zawartymi w części teoretycznej ćwiczenia. 

prędkość [obr/min] 

-400 

-300 

-200 

-100 

100 

200 

300 

400 

u [V] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5.2b. Identyfikacja obci

ążenia maszyny. 

Dla  stałej  prędkości  podanej  przez  prowadzącego  (wybranej  z  zakresu  100-300  obr/min)  należy  zarejestrować 

wartość  sterowania  w  stanie  ustalonym,  przy  obciążeniu  równym  0%.  Eksperyment  powtórzyć  dla  obciążeń 

background image

Laboratorium Automatyki. Instrukcja do ćwiczenia nr 6. 

 

 

6

równych  20,  40,  60,  80  i  100%.  Korzystając  z  dostępnych  programów,  wyznaczyć  współczynniki  krzywej 

potęgowej  ∆u=D·p

e

  aproksymującej  zależność  ∆u=f(p),  gdzie  ∆u  jest  przyrostem  sterowania  koniecznym  do 

utrzymania zadanej prędkości przy zmianie obciążenia z 0 na 100*p %. 

0,2 

0,4 

0,6 

0,8 

1,0 

u [V] 

 

 

 

 

 

 

u [V] 

 

 

 

 

 

 

5.3. Kompensacja  

5.3a. Kompensacja tarcia 

Korzystając z modelu tarcia wyznaczonego w punkcie 5.2a należy: 

- dla małych wartości prędkości zadanych, kolejno przy wymuszeniu skokowym i sinusoidalnym zbadać wpływ 

obecności kompensatora na dokładność regulacji i przebieg sygnału sterującego, 

- sprawdzić jakość działania układu regulacji, gdy pobudzeniem modelu tarcia jest raz prędkość zadana a drugim 

razem prędkość aktualna układu. 

 

5.3b. Kompensacja obci

ążenia maszyny 

Korzystając z zależności wyznaczonej w punkcie 5.2b należy: 

- raz jeszcze dla stałej prędkości zadanej (uprzednio wybranej przez prowadzącego) sprawdzić jak załączenie i 

zrzut obciążenia (dla różnego % obciążenia) wpływa na stabilizowaną prędkość, 

- powtórzyć raz jeszcze próby w przypadku załączonej kompensacji (poz. 1 włącznika). Jak zmienia się sygnał 

sterujący? 

 

5.4. Regulacja poło

żenia (PID) 

Dobrać nastawy regulatora PID tak, aby silnik: 

-  dochodził  do  zadanej  stałej  wartości  położenia  (okres  =  inf).  Sprawdzić  przydatność  antywindupu  w 

przypadkach, gdy zmiana zadanego położenia stanowi 10 i 100 obrotów, 

- śledził zadana trajektorię sinusoidalną. 

 

5.5. Regulacja poło

żenia w układzie regulacji kaskadowej (2xPI) 

Strojenie kaskadowego układu regulacji należy zacząć od nastrojenia regulatora wewnętrznego, czyli regulatora 

prędkości (1. zakładka elementu Tab Control). Po przełączeniu się na drugą zakładkę należy dostroić regulator 

zewnętrzny.  Działanie  regulatora  sprawdzić  dla  dużych  i  małych  wartości  położenia  zadanego,  przy  różnych 

ograniczeniach  prędkości  (sterowania  pośredniego).  Otrzymane  wyniki  porównać  z  wynikami  otrzymanymi  w 

punkcie 5.4.  

 

6. Wymagania 

- kryteria jakości regulacji, 

- antywindup i sposoby jego realizacji w strukturze szeregowej i równoległej cyfrowego regulatora PID, 

- znajomość dokumentacji zawartej w pliku dokumentacja LV.zip (wykorzystywane aplikacje i ich diagramy), 

- treść wykładu z 4 semestru  (Automatyka lub Automatyka i sterowanie w zależności od kierunku studiów).