Cała prawda o fluorze

Cała prawda o fluorze

Gdyby ktoś powiedział Ci, że regularnie spożywasz substancję bardziej trującą od ołowiu,
która powoduje odwapnienie kości, raka, wiele innych chorób oraz jest głównym składnikiem
leków psychotropowych, prawdopodobnie byłbyś więcej niż zaniepokojony. Zdaniem
niektórych lekarzy na podobne niebezpieczeństwo narażone są miliony ludzi (zwierząt i roślin
też) na całym świecie. Cóż to za tajemnicza substancja?

Chodzi o fluor dodawany do wody pitnej (fluorki [F-]).

Wielu ludzi po raz pierwszy zetknęło się z fluorem w latach 50. Wtedy właśnie zaczęto
dodawać go do pasty do zębów, co miało zapobiec nieprzyjemnym wizytom u dentysty. Mało
kto jednak wie, że substancja ta była wykorzystywana już wcześniej, jednak w zupełnie
innym celu.

Upadek prawdy

Fluor  istotnie  wzmacnia  szkliwo  zębów,  lecz  jest  także  wysoce  trujący  i  może  powodować
szereg  chorób  somatycznych  i  psychicznych.  Badania  opublikowane  przez  dr  Johna
Yiamoyiannisa  “Fluor  przyczyną  wczesnej  starości”  wykazały,  że  fluor  dodawany  do  wody
może spowodować poważne zaburzenia natury genetycznej.

Od  czasów  II  wojny  światowej  nie  przeprowadzono  jednak  dokładnych  badań  nad
szkodliwością  fluoru.  Wielu  specjalistów  zdecydowanie  protestuje  przeciwko  dodawaniu  go
do wody. Zwracają oni uwagę na fakt, że substancja ta była po raz pierwszy na masową skalę
używana  przez  nazistów.  Podczas  II wojny  światowej,  setki  tysięcy  niewinnych  ludzi  trafiły
do  niemieckich  obozów  koncentracyjnych.  Hitlerowska  machina  zagłady  wymagała
znalezienia  łatwego  sposobu,  który  umożliwiałby  całkowite  kontrolowanie  zachowania
więźniów, żyjących w pełnej świadomości, że są skazani na śmierć.

Pranie mózgu

Potwierdzono,  że  często  podawane,  nawet  bardzo  niewielkie  dawki  fluoru  wpływają  na
działanie  mózgu  i  sprawiają,  że  podtruci  nim  ludzie  są  bardziej  ulegli  i  podatni  na
manipulację (badania przeprowadzone niedawno w Polsce przez GIS potwierdziły, że fluorki
wpływają  na  układ  neurologiczny).  Znając  te  specyficzne  właściwości  substancji,  zarówno
niemieccy,  jak  i  rosyjscy  komendanci  obozów  koncentracyjnych  dodawali  fluor  do  wody
pitnej.

Wpływ fluoryzowanej wody na psychikę zrobił naprawdę wielkie wrażenie na oficerach
wywiadu niemieckiego i rosyjskiego. Substancja została uznana za idealne narzędzie do

sprawowania kontroli nad podbitymi narodami. Wobec rychłego zwycięstwa, którego
spodziewali się Niemcy, firmie I.G Farben z Frankfurtu, znaczącego producentowi substancji
chemicznych, zlecono masową produkcję fluoru dla obozów śmierci oraz innych, równie
zbrodniczych celów.

Kontrola umysłów

Zaraz  po  zakończeniu  wojny  władze  amerykańskie  wysłały  do  Niemiec  Charlesa  Eliota
Perkinsa  -  chemika,  patologa  i  fizjologa  -  żeby  zbadał  opracowane  przez  nazistów  metody
kontroli  umysłów  z  wykorzystaniem  fluoru.  Śledztwo  Perkinsa  przyniosło  szokujące
rezultaty.  Według  jego  raportu  “po  tym,  jak  naziści  wkroczyli  do  Polski,  sztaby  generalne
Niemiec  i  Rosji  wymieniały  się  rozmaitymi  pomysłami  naukowymi  i  militarnymi  (…).
Bolszewicy uznali system masowej kontroli poprzez dodawanie leków do wody jako idealnie
nadający  się  do  realizacji  planów  skomunizowania  świata  (…)”.  Perkins  w  swoim  raporcie
nie  wspomniał  o  bezpośrednim  udziale  wywiadu  alianckiego  w  projekcie  globalnej  kontroli
ludzkich umysłów. Jeśli jednak bliżej przyjrzeć się działalności I.G. Farben, na jaw wychodzą
pewne zastanawiające powiązania niemieckiej firmy z zachodnim kapitałem.

Poparcie zachodu

Okres rozkwitu I.G. Farben przypada na lata 20. Firma nawiązała wtedy współpracę z takimi
amerykańskimi koncernami jak przedsiębiorstwo samochodowe Forda, General Electrics i
Standard Oil, należąca do Rockefellerów.

Współpraca ta utrzymywała się w latach 30. i nie przerwał jej nawet wybuch wojny. Co
ciekawe, żadna fabryka należąca do I.G. Farben nie została zbombardowana, nie ucierpiała od
sabotażu ani nie uległa zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Badacz i pisarz Ian E.
Stephens twierdzi, że osoby wysoko postawione w rządzie amerykańskim wydały dowódcom
eskadr bombowych bezwzględny rozkaz oszczędzania budynków. Jaki mógł być tego powód?

Od  czasu  amerykańskiego  Wielkiego  Kryzysu  lat  30.,  Fundacja  Rockefellera  i  rodzina
Fordów  publicznie  popierały  politykę  zmierzającą  do  ograniczenia  przyrostu  naturalnego  w
USA.  Wiadomo  też,  że  wiele  bardzo  wpływowych  osobistości  ze  środowiska  biznesu  i
przemysłu  Stanów  Zjednoczonych  przed  i po  wojnie  zainwestowało  znaczną  ilość  pieniędzy
w projekty I.G.Farben. Wśród nich była rodzina Mellonów.

W  1913  roku  Mellonowie  założyli  specjalną  fundację  sponsorująca  projekty,  które  miały
przyczynić  się  do  rozwoju  nauki  i  technologii.  To  właśnie  w  finansowanym  przez  nich
instytucie badawczym odkryto, że fluor “w nadzwyczajny  sposób przyczynia się do ochrony
zębów”.

Korzyści finansowe

Dziwnym  zbiegiem  okoliczności  rodzina  Mellonów  założyła  również  Amerykańskie
Przedsiębiorstwo  Aluminiowe  (ALCOA).  Fluor  jest  wysoce  toksycznym  produktem
ubocznym  produkcji  aluminium  (jak  również  wielu  innych  procesów  przemysłowych),  a
ALCOA  było  często  -  i  z  powodzeniem  -  oskarżane  o  zatruwanie  bydła,  upraw  i  rzek.
Bezpieczne  pozbywanie  się  odpadów  okazało  się  drogie,  konieczne  więc  było  wymyślenie
innego sposobu wyeliminowania dodatkowych kosztów.

ALCOA  i  inne  zakłady  produkujące  fluor  sfinansowały  badania,  które  wykazały,  że  małe
ilości tej  substancji nie są  szkodliwe dla  zdrowia. Co więcej, okazało się, że fluor zmniejsza
ryzyko próchnicy. Odkrywcy nowej, rewolucyjnej metody ochrony zębów przedstawili opinii
publicznej  korzyści  płynące  z  zastosowania  fluoru,  całkowicie  pomijając  skutki  odkładania
się tej trującej substancji w organizmie.

Badania selektywne

Naukowcy  pracujący  dla  Amerykańskiego  Stowarzyszenia  Stomatologicznego,  w  imieniu
ALCOA kontynuowali promocję fluoru, mimo iż doskonale wiedzieli, w jaki sposób używali
go  Niemcy  i  Rosjanie.  Chociaż  wielu  naukowców  i  organizacji  polemizowało  z postulatami
pro-fluorowego  lobby,  opinia  publiczna  z  otwartymi  ramionami  przyjęła  nowy  środek
ochrony zębów.

Ku  przerażeniu  tych  specjalistów,  którzy  kwestionowali  przypisywane  fluorowi  wartości
lecznicze, Amerykańskie Stowarzyszenie Stomatologiczne rozpoczęło kampanię promocyjną.
Poparcie  udzielone  przez  Amerykańską  Publiczną  Służbę  Zdrowia  (USPHS)  wzmogło
zaufanie  społeczeństwa  do  nowego  cudownego  leku  i  w  latach  40.  kilka  miast  w  Stanach
Zjednoczonych  rozpoczęło  fluoryzacje  wody.  Popularyzatorzy  otrzymali  akceptację  wielu
państwowych  instytucji,  które  całkowicie  bezkrytycznie  poparły  ich  koncepcję,  a  narodowa
kampania na rzecz fluoryzacji wody rozpoczęła się na dobre.

Wątpliwości medyczne

Od końca lat 50. USPHS wydało na promocję fluoru miliony dolarów, pochodzące z kieszeni
amerykańskich podatników, a organizacje w wielu innych krajach wkrótce poszły ich śladem.
Fluoryzację zaczęto stosować m.in. w Wilekiej Brytanii oraz w państwach komunistycznych.
Jednak większość krajów zachodnioeuropejskich odmówiła fluoryzacji, a inne prędko się z
niej wycofały w związku ze złymi skutkami zdrowotnymi i ogólna nieefektywnością
programu.

Panuje  powszechne  przekonanie, że  kuracja  fluorem  jest  skuteczna  przez  całe  życie,  jednak
badania  wykazują,  że  działanie  ochronne  ustaje  w  wieku  około  20  lat.  Co  więcej,  niektórzy
lekarze  i  stomatolodzy  twierdzą,  że  nie  ma  jakichkolwiek  dowodów  zbawiennego  wpływu
fluoru na zęby.

Amerykański narodowy Instytut Bada? Stomatologicznych z konsternacją przyjął niezależna
analizę swego raportu z badań, którymi objęto prawie 40 tys. dzieci. Wykazała ona, że
właściwie nie ma różnicy między liczbą ubytków w zębach dzieci pochodzących z regionów
fluoryzowanych i niefluoryzowanych.

Czemu więc służy dodawanie fluoru do wody? Jego szkodliwość jest szeroko znana, a
ostatnio ujawnione dokumenty potwierdzają, że dowództwo armii amerykańskiej już w 1944r.
było świadome zgubnych skutków oddziaływania na ludzki mózg.

Dostępne na receptę

Od czasów II wojny światowej produkcja i handel lekami psychotropowymi, od łagodnych
środków uspokajających po bardzo silne lekarstwa wpływające na zmianę osobowości, stały
się gałęzią przemysłu wartą miliony dolarów.

Kilkadziesiąt środków uspokajających, obecnie znajdujących się na rynku  farmaceutycznym,
zawiera  fluor,  który  w  znacznym  stopniu  wzmacnia  działanie  innych  substancji.  w  wyniku
dodania fluoru niezwykle popularnego środka uspokajającego - Valium - powstał nowy, dużo
silniejszy  środek,  Rohypnol.  Oba  te  środki,  jak  i  szereg  podobnych,  są  produkowane  przez
Roche  Products,  przedsiębiorstwo  kontrolowane  przez  I.G.  Farben.  Stelazinum  -  niezwykle
silny środek uspokajający z fluorem - jest szeroko używany w domach opieki oraz szpitalach
psychiatrycznych  na  całym  świecie.  Fluor  jest  też  stosowany  w  takich  lekach  jak:
Atorwastatyna, Deksametazol, Ezetymib, Nebiwolol, Riluzol, Sparfloksacyna, Triamcinolon.

Im więcej znanych jest faktów na temat fluoryzacji wody, tym bardziej niespokojna zdaje się
być  opinia  publiczna.  Zwolennicy  fluoryzacji  przytaczają  setki  dowodów  na  zbawiennie
działanie  fluoru  na  zęby,  jednak  stowarzyszenie  naukowców  przy  amerykańskiej  Agencji
Ochrony  Środowiska  wskazuje  na  rozmyślne  zatajanie  poważnego  ryzyka  związanego  ze
stosowaniem tej substancji. Zdaniem przedstawicieli agencji, naukowcy, którzy mają odwagę
o tym mówić są oczerniani, a nawet zwalniani z pracy.

Mętna woda

Dla większości dentystów fluoryzacja jest cudownym środkiem, który przeciwdziała skutkom
niedostatecznej higieny jamy ustnej i problemom dietetycznym. Dla innych jest ona cyniczną
metodą sterowania zachowaniem ludzi albo stanowi świadectwo oficjalnego przyzwolenia na
czerpanie  zysków  z  toksycznych  odpadów.  Wielu  po  prostu  uważa,  że  fluoryzacja  to
przymusowe  podawanie  leku  na  masową  skalę.  To,  że urzędnicy  odpowiedzialni  za  ochronę
zdrowia  zaprzeczają  istnieniu  jakiegokolwiek  ryzyka,  wzbudza  poważne  podejrzenia,  że
fluoryzacja jest formą kontrolowania społeczeństwa. Należy pamiętać o niektórych faktach z
historii  na  przykład  o  tym,  ze  fluor  był  wykorzystywany  do  zbrodniczych  celów  przez
najbardziej krwawe reżimy naszego stulecia.

Odszkodowania

W  1996  roku  10  letni  Kevin  Isaacs  otrzymał  1000  funtów  odszkodowania  od  koncernu
Colgate-Palmolive  -  znanego  producenta  pasty  do  zębów.  U  Kevina  stwierdzono  fluorozę  -
zatrucie fluorem, spowodowane  nadmiernym stosowaniem tej substancji. Zęby  chłopca stały
się

chropowate

łamliwe,

ponadto

pojawiły

się

nich

plamy.

W  ciągu  ostatnich  5  lat  300  rodzin  z  Wielkiej  Brytanii  wytoczyło  sprawy  wytwórcom
produktów fluoryzowanych żądając rekompensaty za poniesione szkody. Pomimo piętrzących
się dowodów, Brytyjskie Towarzystwo Medyczne (BMA) trwa na stanowisku, że dodawanie
fluoru  do  wody  i  do  produktów  stomatologicznych  nie  jest  szkodliwe.  BMA  zamierza
zwiększyć nacisk na rząd brytyjski, aby ten przekonał więcej przedsiębiorstw wodociągowych
do  dodawania  fluoru  do  wody.  Taka  polityka  kłóci  się  z  opinią  ekspertów,  którzy  zwracają
uwagę na szkodliwość tej substancji.

Fakty związane z fluorem

- fluor jest bardziej trujący niż ołów, którego zawartość w wodzie pitnej nie powinna
przekraczać 0,5 części na milion. Poziom fluoru w naszej domowej wodzie wynosi ok. 1,5
części

milion.

- Raport opublikowany przez Międzynarodowy Uniwersytet na Florydzie stwierdza: “roztwór
fluorku potasu o stężeniu 0,45 ppm wystarczy do znacznego spowolnienia reakcji
sensorycznych

umysłowych”.

- Na Sycylii stwierdzono związek pomiędzy bardzo wysokim stopniem fluoryzowaniem wody
a

złym

stanem

mieszkańców.

- W Polsce największe stężenie fluoru w wodzie pitnej zanotowano w woj. gdańskim
- Amerykański Instytut Leków i Żywności uważa fluor za lek, którego skuteczność i
nieszkodliwość nie została wystarczająco udowodniona a różnica między dawką toksyczną a
profilaktyczną jest bardzo mała.

Gorszy od ołowiu

Niewielu ludzi wie, że fluor tak naprawdę jest trucizną. Często też jest głównym składnikiem
leków  psychotropowych,  a  także…  trutek  na  insekty.  Opublikowane  niedawno  badania
wykazały,  że  fluor  dodawany  do  wody  MOŻE  SPOWODOWAĆ  poważne  zaburzenia
genetyczne,  odwapnienie  kości,  raka.  Jest  gorszy  od  ołowiu!  A  w  Polsce,  innych  krajach
byłego  bloku  komunistycznego  oraz  m.in.  w  Wielkiej  Brytanii  wodę  się  od  lat  fluoryzuje.
Wiele

krajów

demokratycznych

nie

wprowadziło

jednak

tego

zwyczaju.

Nadmiar  fluoru  może  być  przyczyną  alergii,  a  w  skrajnych  przypadkach  może  dojść  do
fluorozy przejawiającej  się między  innymi  kropkowatą zmianą zabarwienia zębów. Mimo to
pasty z fluorem jako idealny pogromca próchnicy cieszą się wielką popularnością. Naukowcy
niemieccy,  wobec  coraz  większej  ilości  fluoru  rozproszonego  w  naszym  środowisku
naturalnym,  stwierdzili,  że  dodatkowe  wprowadzanie  tego  pierwiastka  do  organizmu,  które
niegdyś  było  celowe,  w  dzisiejszych  czasach  przynosi  zdecydowanie  więcej  szkód  niż
pożytku.  Fluor  kumuluje  się  w  kościach,  blokuje  też  wchłanianie  magnezu  przez  organizm,
przenikając  przez  łożysko  u  kobiet  ciężarnych  czyni  nieodwracalne  szkody  dla  płodu.
Badania prowadzone w Śląskiej Akademii Medycznej dowiodły, że nadmiar fluoru, który jest
zjawiskiem powszechnym w dużych aglomeracjach miejskich, działa szkodliwie nie tylko na
zęby, ale także na ogólny stan zdrowia. W żadnym wypadku nie powinien być dodawany jako
dodatek

wzbogacający

wodę

pitną.

Fluor  jest  bardzo  szkodliwy.  Jak  dotąd  oprócz  Śląskiej  Akademii  Medycznej  naukowcy  i
stomatolodzy  nie  zajęli  się  tą  sprawą,  a  pasty  z  fluorem  są  systematycznie  stosowane  i
reklamowane.  Belgia,  jako  pierwszy  kraj  na  świecie,  zabroniła  stosowania  dodatków
fluorowych,  które  przez  dziesiątki  lat  promowane  były  jako  niezbędny  suplement  przez
dentystów.  Minister  Zdrowia  Publicznego  opublikował,  że  produkty  z  fluorem  są  trujące  i
stanowią wielkie zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego. W raporcie z 1999 roku
UNICEF zgłaszał, że rządy państw nie były wystarczająco poinformowane o tym, jak trujący
jest  fluor  –  szczególnie  dla  dzieci,  których  młody  organizm  wchłania  więcej  fluoru  niż
organizm  dorosłego  człowieka.  Użyteczność  fluoru  już  wcześniej  była  kwestionowana  na
całym  świecie.  W  ciągu  ostatnich  lat  specjaliści  ostrzegali  przed  tym  pierwiastkiem.
Fluor  jest  bardzo  czynnym  składnikiem  i  przenika  głęboko  w  kości  i  komórki,  gdzie  się
odkłada.  Powierzchnia  zębów  staje  się  mocniejsza,  ale  ząb  sam  w  sobie  staje  się  bardziej
kruchy.  Z  wielu  badań  wynika,  że  fluor  powoduje  problemy  ze  stawami,  deformacje
kręgosłupa, osteoporozę i może nawet wywołać raka kości. Również mózg nie może obronić
się  przed  jego  skutkami.  Fluor  ma  negatywny  wpływ  na  system  nerwowy  i  system
odpornościowy  i  u  dzieci  może  powodować  chroniczne  zmęczenie,  obniżać  poziom  IQ,
obniżać  umiejętności  uczenia  się,  powodować  letarg  i  depresję.  Rząd  Belgii  zaproponował
Komisji  Europejskiej,  by  zabronić  dodatków  fluorowych  w  całej  Unii  Europejskiej,  ale
Komisja stwierdziła, że na to jeszcze za wcześnie!

Zmuszać nie można

Normy  dla  sztucznego  fluorowania  wody  pitnej  według  Światowej  Organizacji  Zdrowia
wynoszą  0,8–1,0  miligrama  na  litr  i  raczej  się  je  obniża,  niż  zwiększa.  Wiele  krajów
europejskich (poza Wielką Brytanią) w ogóle odchodzi od takiej metody dostarczania fluoru.
W  latach  60.  z  fluoryzacji  wody  wycofały  się  Szwecja  i  Dania.  W  latach  70.  dołączyły  do
nich  Holandia  i  Niemcy.  Wody  nie  wzbogacają  Austria,  Francja,  Belgia,  Norwegia.  W
niektórych  krajach  dodaje  się  związki  fluoru  do  soli,  pozostawiając  jednak  jej  używanie  w
gestii kupujących.

Niektóre  kraje  mówią  o  braku  przekonujących  danych  na  temat  korzyści  płynących  z
fluorowania wody i braku rzetelnych informacji o wpływie długotrwałego działania fluoru na
organizm  ludzki.  Inne  jako  argument  podają  opory  etyczne  –  że  to  zamach  na  wolność
obywatela  i  zmuszanie  do  leczenia.  Pojawiają  się  też  argumenty  ekologiczne  i  ekonomiczne
(tylko  0,54  procent  zużycia  wody  to  cele  konsumpcyjne,  a  fluor  w  wodzie  przemysłowej  to
czyste marnotrawstwo).

Zorientuj się w swoim miejscowym sanepidzie ile fluoru zawiera woda z Twojej okolicy.
Ograniczaj ten wszechobecny pierwiastek. Łatwo można zauważyć, że zakup pasty do zębów
niezawierającej fluoru graniczy z cudem.

Dobra pasta do zębów nie wywołuje skutków ubocznych w postaci przebarwień i gorzkiego
smaku w ustach. Powinna mieć nie tylko właściwości odświeżające i orzeźwiające, ale także
antyseptyczne, przeciwgrzybicze i ściągające. Sprawdź, czy Twoja pasta zawiera:

•

chlorek cetylopirydyny (ogranicza odkładanie się płytki nazębnej i zmniejsza
zapalenie dziąseł),

•

xanthoxylum lub triphala (składniki stosowane na wrażliwe płytki nazębne, przeciw
krwawieniu dziąseł),

•

punica granatum (składnik o właściwościach ściągających i antybakteryjnych),

•

vitex negundo (mający działanie przeciwbólowe),

•

embelia ribes (przeciw bakteriom jamy ustnej, np. Escherichia coli),

•

wapń i fluor,

•

monofluorofosforan sodu oraz fluorek sodu (remineralizują szkliwo i uodparniają zęby
na próchnicę),

•

xylitol (wzmacnia szkliwo, jednocześnie aktywnie zwalczając próchnicę).

Zęby można umyć doskonale bez pasty za pomocą samej szczoteczki. Używaj jak
najmniejszej ilości pasty – ograniczysz fluor i zaoszczędzisz pieniądze.

BZDURA!

To,  co  przedstawiono  w  tym  artykule  może  wydać  się  kontrowersyjne.  Niestety  taka  jest
natura  świata  –  pieniądz  i  kontrowersje.  Historia  pokazuje,  ze  niejednokrotnie  usiłowano
nabijać  świat  w  butelkę.  Doskonale  nadaje  się  w  tym  miejscu  historia  wody  radowanej
(wzbogaconej radem), która w przedwojennej Ameryce była hitem rynkowym, na którym zbił
fortunę niejaki William J. A. Bailey, fałszywy lekarz wyrzucony już z college’u. Twierdził, że
opatentowany  przez  niego  Radithor  leczy  wiele  chorób  poprzez  stymulację  hormonalną.
Współpracującym  lekarzom oferował 17% rabatu za receptę na  każdą dawkę wody z radem.
Do czasu. Prawie 1 400 butelek Radithoru wypił sławny przemysłowiec, sportowiec i playboy
Eben  McBurney  Byers,  zanim  nagromadzony  w  kościach  rad  doprowadził  do  ich  licznych

złamań, a nawet ubytków kości czaszki i szczęki. Zmarł w 1932 r. żegnany tytułem w Wall
Street Journal „Zanim mu szczęka odpadła, woda z radem działała świetnie”.

O fluorkach

Fluorki sa substancjami toksycznymi, które przy nadmiernej ekspozycji moga
wywołac objawy ostrego zatrucia, przekrwienie i obrzek mózgu oraz zmiany
zwyrodnieniowe w watrobie i nerkach. Fluorki powoduja tak(e niszczenie układu
kostnego ludzi i odłożone w nadmiernych ilościach w kosciach prowadza do fluorozy.
Pierwszymi symptomami nadmiernej ekspozycji na fluorki pochodzące ze skażonej
wody sa przebarwienie szkliwa zebów.

Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Łodzi
(

http://www.pis.lodz.pl/pliki/hk_fluorki_sieradz.pdf

)

Zapobieganie i leczenia nadmiernego spożycia związków fluoru
Zalecenia służące zminimalizowaniu ewentualnego szkodliwego działania preparatów
fluorkowych:
1. Stosowanie produktów fluorkowych przez dzieci powinno być nadzorowane.
2. Dzieci od wczesnego dzieciństwa należy uczyć wypluwania preparatów fluorkowych po
zabiegu.
3. Ilość preparatu nakładanego na szczotkę lub do aplikatora musi być odpowiednia.
4. W przypadku preparatów stosowanych profesjonalnie np. w aplikatorze należy posadzić
pacjenta w pozycji wyprostowanej z głową pochyloną lekko ku dołowi, polecana się
dodatkowo użycie ślinociągu. Po zabiegu zalecane jest przez 30 sekund wypluwanie śliny.
Nie powinno się pozostawiać pacjenta bez opieki w czasie trwania zabiegu.
5. Preparaty fluorkowe należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
Powinno się zachęcać producentów do stosowania opakowań trudnych do otwarcia przez
dzieci.
6. Należy edukować personel medyczny i studentów oraz organizatorów opieki zdrowotnej o
ewentualnych zagrożeniach wynikających z przedawkowania tych preparatów.

(…)

Genotoksyczność związków fluoru jest sprawą sporną. Uważa się, że jeśli już fluor wykazuje
takie działanie to powoduje uszkodzenia chromosomów, a nie mutacje. Fluorek sodu
prawdopodobnie może wpływać hamująco na syntezę DNA lub białek w kulturach komórek
ssaków. Uważa się, że zahamowanie syntezy DNA jest zjawiskiem wtórnym, występującym
jako efekt zahamowania syntezy białek lub bezpośrednim poprzez hamowanie polimerazy
DNA lub innych enzymów uczestniczących w procesie syntezy DNA.

Joanna Szczepańska, Elżbieta Pawłowska
Niektóre problemy związane z toksykologią fluorków

Zakład Stomatologii Wieku Rozwojowego UM w Łodzi

Fluor – sprawa polska

Fluor występuje w naszej wodzie pitnej, jednak możemy spać spokojnie. W naszym kraju nie
stosuje sie fluoryzacji od ok. 15 lat i fluor w „kranówce” występuje tam całkowicie
„naturalnie”. Z informacji, jakich udzielił Główny Inspektorat Sanitarny w Warszawie średni
poziom fluorków w wodzie pitnej w Polsce waha się od ok 0,2-0,5 mg/l. Np. we Wrocławiu
czy Łodzi wynosi ok 0,12 – 0,3 mg/l. Istnieją jednak regiony Polski, gdzie to stężenie wynosi
wiele ponad normę (wg. norm Polskich i unijnych najwyższa dopuszczalna zawartość to 1,5
mg/l).

Fluorowe zagłębia

Woda od Gdańska po Kwidzyn jest zbyt bogata w fluor. Ten nadmiar szkodzi ludziom. Fluor
w wodzie pitnej na Żuławach, w Malborku czy Kwidzynie, jest pochodzenia naturalnego.
Przekroczenia dopuszczalnych norm owego pierwiastka w “kranówce” notowano od dawna.

W Gdańsku woda z nadmierną ilością fluoru znajduje się w Świbnie (1,6-2,0mg/l), a także na
terenie Pomorskiego Okręgowego Zakładu Gazownictwa (1,6mg/l), w Stoczni Północnej
(1,6-2,0mg/l), na osiedlu Pleniewo (1,6-1,9mg/l, w zakładzie Grupy Lotos (1,6-2,2mg/l), w
Gdańskiej Stoczni Remontowej -wodociąg zakładowy (1,6 - 2,0mg/l), w Samodzielnym
Publicznym Szpitalu Klinicznym (1,9-2,1mg/l)
Podobnie sprawa wygląda w rejonie Kielc, gdzie stężenie oscyluje przy 3-3,5 mg/l.

Mieszkaniec Żuław czy Kielc, który pije dużo wody kranowej (przegotowanie nie niweluje
fluorków – jedynie filtracja poprzez odwróconą osmozę) może nabawić się fluorozy –
choroby spowodowanej przedawkowaniem fluoru. GIS poinformował również, że
zanotowano zmiany neurologiczne wynikające z nadmiernego spożycia fluoru. U ludzi
obserwowano zwiększoną nerwowość i kłótliwość, co było spowodowane zmianami w
czynnościach tarczycy.

Ośrodkiem o rekordowej zanotowanej zawartości fluorków są okolice Brzegu nad Odrą, gdzie
fluorki stężenie dochodziło nawet do 12 mg/l. Zatem 8-krotnie większym , niż dopuszczalna
przez Polskie i Unijne normy. Obecnie sytuacja uległa jednak poprawie i większość ujęć
wody na tym terenie spełnia normy.

Podsumowanie

Fluor w paście do zębów mineralizuje szkliwo i jest pożyteczną substancją w tym kontekście.
Pasty do zębów zawierają duże stężenia fluorków, ale pasty nie zjadamy (znikome ilości),
więc nasz organizm nie wchłania ich w dużych dawkach – jesteśmy bezpieczni, choć umiar i
ostrożność nie zaszkodzi.

Fluor  występujący  w  zbyt  dużych  stężeniach  w  wodzie,  którą  pijemy  przynosi  niepożądane
efekty,  co  udowodniono.  Wiadomo,  które  rejony  Polski  zawierają  największe  stężenia.  Jeśli
mimo  wszystko  zjada  Cię  ciekawość  –  zadzwoń  do  swojego  „Sanepidu”,  który  udzieli  Ci
wszelkich informacji.

Cieszmy się, że żyjemy w kraju, w którym ktoś kiedyś stwierdził, że państwo nie ma prawa,
by leczyć na siłę ludzi.

W ramach uzupełnienia zachęcam do odwiedzenia

http://fluoridealert.org/