1

CHARAKTERYSTYKA ZAWODOWA TECHNIKA ELEKTRORADIOLOGII

Technicy elektroradiologii najczęściej znajdują zatrudnienie w lecznictwie, a mianowicie w pracowniach i

zakładach radiologii lub radioterapii, w zakładach medycyny nuklearnej oraz w innych dziedzinach diagnostyki

elektromedycznej, np. w pracowniach densytometrii, elektrokardiografii, lub też elektroencefalografii.

W miejscu zatrudnienia technik wykonuje badanie lub odpowiednie zabiegi zgodnie z zaleceniami lekarza,

organizuje pracę, dba i troszczy się o stan pacjenta oraz o stan powierzonej mu aparatury.

Cechy technika elektroradiologa

Jako niezbędne minimum zapewniające sukces w pracy należy uznać

1. odpowiednio wysoki wskaźnik inteligencji,

2. akceptowanie godności człowieka,

3. umiejętność nawiązywania kontaktów międzyludzkich,

4. rozwinięty system samokontroli,

5.życzliwy stosunek do otaczających nas ludzi i świata.

Wśród podstawowych wzorców zachowań należy wymienić



stosunek do pacjenta,



wzajemne relacje z innymi grupami zawodowymi,



zdolność do identyfikowania się z miejscem pracy



wewnętrzną potrzebę stałego doskonalenia zawodowego.

Stosunek do pacjenta

W pracowni radiologicznej technik elektroradiologii jest zwykle pierwszą, a często jedyną osobą, która ma bezpośredni

kontakt z pacjentem. Codzienna dbałość o wygląd, schludny i estetyczny ubiór, a także odpowiednie zachowanie pozytywnie

oddziaływają na chorego. Jeśli do badania zgłasza się jednocześnie kilku pacjentów, uspokajająco działa poinformowanie

ich o kolejności przyjęć, którą ustala technik na podstawie stanu chorego i(lub) porządku zgłoszeń. Ważnym momentem jest

nawiązanie bezpośredniego kontaktu z pacjentem.

Przed badaniem do obowiązków technika należy:

· Ustalenie przyczyny zgłoszenia się chorego do pracowni radiologicznej oraz załączenie do skierowania krótkiej notatki

na temat dolegliwości pacjenta, okoliczności ich powstania i umiejscowienia. Dane te ułatwiają lekarzowi późniejszą

interpretację wyników badań.

· Poinformowanie zainteresowanego o przebiegu badania oraz o tym, jak ma się w czasie badania zachowywać.

· Jeśli badanie lub zabieg są związane z możliwością wystąpienia powikłań, należy możliwie zwięźle i zrozumiale

przedstawić ryzyko, na jakie narażony jest chory i uzyskać jego zgodę ustną i(lub) pisemną.

W czasie badania należy wykazać szczególne zainteresowanie pacjentem. Zapewnienie odpowiedniej intymności, pomoc

w przygotowaniu się do badania, szczególnie osobom w zaawansowanym wieku lub niepełnosprawnym, a także

ograniczenie do minimum wszelkich negatywnych doznań fizycznych w czasie układania pacjenta, stosowania ucisku lub

taśm unieruchamiających mają podstawowe znaczenie.

Przed zwolnieniem chorego technik ocenia wykonane zdjęcie pod względem jakości, a następnie konsultuje je z

lekarzem nadzorującym bieżącą pracę. Postępowanie takie służy upewnieniu się, czy dokumentacja jest wyczerpująca i nie

2

wymaga zdjęć lub badań dodatkowych, a tym samym usprawnia proces diagnostyczny i skraca pobyt chorego w szpitalu,

gdyż zapobiega ponownemu wzywaniu chorego do zakładu radiologii.

Współpraca z innymi grupami zawodowymi

We współczesnym lecznictwie podstawową formą realizacji zadań jest praca zespołowa. Można wyróżnić różne, ściśle ze

sobą współpracujące, grupy zawodowe. Są to lekarze, technicy elektroradiologii, pielęgniarki, inżynierowie nadzorujący

pracę urządzeń technicznych i systemów informatycznych, rejestratorki, sekretarki medyczne i inni przedstawiciele

personelu pomocniczego. Wśród podstawowych warunków, które przyczyniają się do zgodnej i harmonijnej pracy

wymienionego zespołu, należy przede wszystkim wymienić:

· Świadomość wspólnych celów, jakimi są dobro chorego i konkurencyjność reprezentowanej jednostki organizacyjnej.

Szczególnie należy się wystrzegać uwag krytycznych dotyczących przełożonych, podwładnych, lub też organizacji

pracy przy pacjencie lub innych osobach nie należących do zespołu.

· Partnerstwo, które wyraża się wzajemną życzliwością i poszanowaniem odmiennych poglądów i postaw. Ze względu na

pełną odpowiedzialność lekarza za wynik badania, technik jest mu podporządkowany i świadomie powinien uznać jego

kierownictwo. W tym przypadku partnerstwo opiera się na wzajemnym zrozumieniu, zaufaniu i szacunku do

wykonywanej pracy.

· Rywalizację między członkami zespołu posługującą się czystymi i powszechnie akceptowanymi środkami, np. wiedzą,

doświadczeniem, lub też gotowością do solidnego wypełnienia obowiązków.

· Brak akceptacji dla przewinień dyscyplinarnych, oczywistych zaniedbań lub powtarzających się błędów.

·

Zdolność do identyfikowania się z miejscem pracy

Z punktu widzenia funkcjonowania pracowni (zakładu radiologii) grupa zawodowa techników odgrywa kluczową rolę.

Technik elektroradiologii jest osobą usytuowaną w centrum kadrowej struktury zakładu. Jest przede wszystkim istotnym

ogniwem łączącym pacjenta z lekarzem. Jakość techniczna wykonywanej przez niego dokumentacji bardzo często decyduje

o wiarygodności rozpoznania. W czasie licznych codziennych obowiązków technicy ściśle współpracują z rejestracją,

nadzorem technicznym aparatury, pielęgniarkami oraz lekarzami innych specjalności, którzy oczekują na wynik badania

radiologicznego. W aspekcie tak szeroko pojętych obowiązków grupa zawodowa techników elektroradiologii ma istotny

wpływ na jakość pracy i atmosferę panującą w zakładzie radiologii.

Doskonalenie zawodowe

Ustawiczne kształcenie podyplomowe należy do podstawowych obowiązków każdego fachowego pracownika ochrony

zdrowia. W dziedzinie radiologii i technik obrazowych doskonalenie zawodowe ma znaczenie szczególne. W żadnej innej

dziedzinie medycyny nie mamy bowiem do czynienia z tak szybkim postępem medycznym i tak istotnym wzbogaceniem

możliwości rozpoznawczych. Wraz z rozwojem nowych systemów obrazowania ciała ludzkiego, stopniowej zmianie ulega

środowisko pracy techników e1ektroradiologii. Dotyczy to zwłaszcza wzrastającej roli automatyzacji procesów

technologicznych i coraz głębszej ingerencji informatyki w codzienną pracę zakładu radiologii. Odpowiednio wykształcony i

doświadczony technik elektroradiologii może stać się bardzo cennym partnerem dla lekarza i administracji ośrodka zarówno

w planowaniu nowoczesnej infrastruktury pracowni (zakładu), jak i wdrażaniu nowych metod do praktyki oraz zapewnieniu

ciągłości ich pracy.

Istotnym czynnikiem inspirującym potrzebę stałego kształcenia podyplomowego powinna być świadomość, że

kształcenie e1ektroradiologów, prowadzone nawet na najwyższym poziomie, szczególnie obecnie w okresie rewolucji

naukowo-technicznej może przekazać swym absolwentom zaledwie podstawy teoretycznej i praktycznej wiedzy niezbędnej

do wykonywania przyszłego zawodu. Jednocześnie z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że w miarę rozwoju

3

wolnego rynku usług medycznych i zdrowej konkurencji, a także w miarę kształtowania się coraz głębszej ingerencji

międzynarodowej, prezentowana wiedza i biegłość zawodowa w większym niż dotychczas stopniu będą decydować o

pozycji ekonomicznej i społecznej technika elektroradiologii.

Rola technika elektroradiologii w zakładzie diagnostyki obrazowej

1. Opieka nad pacjentem

Technik rozpoczyna procedurę obrazowania tylko wówczas, gdy ma przekonanie, że:

· pacjent został właściwie zidentyfikowany,

· żadna z wcześniej przeprowadzonych procedur obrazowania nie dostarczyła już pożądanych informacji,

· badanie jest uzasadnione względami medycznymi,

· żadne inne zastępcze postępowanie lub badanie nie zapewni ostatecznego rozpoznania,

· przygotowanie pacjenta i (lub) środki cieniujące zostały zastosowane właściwie,

· zapewniona jest stosowna późniejsza opieka,

· zastosowane zostały rekomendowane procedury ochrony poczętego dziecka,

· podjęte zostały wszelkie środki w celu zapobieżenia przenoszeniu zakażenia,

· przestrzegane są normy etyczne.

Ułożenie pacjenta

Obowiązkiem technika jest takie ułożenie pacjenta względem filmu oraz kierunku wiązki promieni rtg, aby osiągnąć

optymalny obraz. Muszą być uwzględnione następujące aspekty: .

· komfort pacjenta,

· unieruchomienie,

· zakładowe protokoły i ich niezbędne modyfikacje,

· ochrona przed promieniowaniem wszystkich obecnych.

Parametry ekspozycji

Technik elektroradiologii jest odpowiedzialny za dobór właściwych parametrów ekspozycji oraz materiałów rejestrujących

obraz w celu osiągnięcia optymalnych gęstości optycznych i szczegółów obrazu (ostrość). Należy uwzględnić:

· siłę penetracji wiązki,

· właściwe zastosowanie urządzeń do automatycznej ekspozycji lub parametrów mAs - czas - odległość,

· wybór ogniska i mocy lampy,

· zastosowanie wszystkich możliwych i właściwych środków w celu ograniczenia pierwotnego i wtórnego

promieniowania,

· wybór systemu zapisu obrazu i wymaganej obróbki.

Ekspozycja na promieniowanie i optymalizacja dawki

Technik ponosi główną odpowiedzialność za ryzyko zmian somatycznych i genetycznych wynikających z promieniowania

jonizującego. Pod uwagę powinny być wzięte następujące aspekty:

· czy urządzenie jest stosowane zgodnie z przeznaczeniem?

· czy jest właściwa filtracja wiązki pierwotnej?

· czy właściwie dobrano i zastosowano urządzenia kontrolujące napromieniowanie podczas każdej ekspozycji?

· czy użyto właściwej osłony gonad?

· czy zastosowano zalecane procedury ochrony dziecka poczętego?

4

· czy personel jest na bieżąco zapoznany z aktualnymi wymaganiami ochrony radiologicznej.

Zapis obrazu

Obowiązkiem technika jest obsługiwać i kontrolować wszystkie etapy związane z wytwarzaniem i przechowywaniem

obrazów. Powinien być on w stanie ocenić jakość obrazu pod względem technicznym. Technik odpowiada za:

· urządzenia do obróbki i chemikalia,

· jakość obrazu,

· prawidłową, kompletną i trwałą identyfikację zdjęcia (jest to wymaganie medyczno-prawne ),

· ocenę, czy dokumentacja została zakończona.

Sprzęt

Technik elektroradiologii zwraca szczególną uwagę na:

· stopień zagrożenia pacjenta, personelu lub osób trzecich,

· ograniczenie dawki promieniowania do minimum,

· stan techniczny i właściwe stosowanie aparatury,

· stały nadzór stanu technicznego aparatury.

Aby wypełnić te zadania, technik musi sprawdzać, czy dostarczony sprzęt pracuje zadowalająco, przeprowadzić

odpowiednie testy i sprawdziany w celu monitorowania działania sprzętu.

Technik odpowiada za:

· to, żeby sprzęt pomiarowy potrzebny do przeprowadzania testów był dostępny w zakładzie i funkcjonował prawidłowo,

· zgłaszanie niesprawności urządzeń lub ich wadliwego działania służbom technicznym,

· zapewnienie, aby sprzęt i jego otoczenie nie stwarzały niebezpieczeństwa dla zdrowia,

· wybór sprzętu i wyposażenia, które sprzyjają dobrym wynikom pracy.