KLUCZE DO UMYSŁU,
CZYLI JAK SKUTECZNIE UCZYĆ SIĘ JĘZYKA OBCEGO

Zachęcając  Cię  do  podjęcia  nauki  języka  obcego  razem  z  nami,  chcemy
podpowiedzieć  Ci,  w  jaki  sposób  to  robić,  by  Twoja  praca  przynosiła  jak
najlepsze  wyniki.  Byś  możliwie  prędko  mógł  skorzystać  z  owoców  swych
wysiłków, doskonale rozumiejąc, mówiąc i pisząc po angielsku, niemiecku,
francusku lub w innym języku w każdej życiowej sytuacji.
Uczenie się, a zwłaszcza uczenie się języka może kojarzyć Ci się z nudnym
i  męczącym  wkuwaniem  na  pamięć.  Wielu  studentów  czuje  przy  tym,  że
osiągane przez nich rezultaty nie odpowiadają podjętemu trudowi, że po-
mimo starań postępy są zbyt wolne. I rzeczywiście: wyniki nauki nie zależą
tylko od tego, jak bardzo ktoś się stara, ale również od tego, w jaki sposób
zabiera się do nauki i z jakich metod korzysta, ucząc się.

TWOJE MARZENIE – DOTRZESZ TAM, POD WARUNKIEM,
ŻE DOBRZE WIESZ, GDZIE CHCESZ SIĘ ZNALEŹĆ

Oczywiście można uczyć się języka, bo wypada znać jakiś język obcy, ale
o wiele  łatwiej  jest,  kiedy  ma  się  konkretny  i  precyzyjnie  określony
cel. Taki, który łatwo sobie wyobrazić, którego bardzo pragniesz. Na przy-
kład sportowiec znajduje motywację do treningu, myśląc o złotym medalu
–  upragnionym  symbolu  zwycięstwa.  Taki  cel  przyciąga  swoim  blaskiem
i pomaga systematycznie ćwiczyć.
Dobrze będzie, jeśli ustalisz sobie cel, dla którego zdobycia warto się uczyć
i będziesz wyobrażać go sobie często i w jak najbardziej obrazowy sposób,
ze wszelkimi możliwymi szczegółami. Może to być zdobycie lepszej pracy,
zrobienie  kariery,  wyjazd  za  granicę,  możliwość  porozmawiania  w  języku
obcym z konkretną osobą, np. taką, która Ci się podoba – cokolwiek uznasz,
że jest dla Ciebie naprawdę ważne i wzbudza w Tobie pozytywne emocje.
Jednak Twój cel powinien być przełożony na wyraziste obrazy, które możesz
przywoływać w swoim umyśle w stanie relaksu. Jak osiągać ten stan opo-
wiemy ci za chwilę.

SPOKOJNA GŁOWA UCZY SIĘ LEPIEJ

Osiągnięcie odpowiedniej koncentracji podczas przyswajania wiedzy wiąże
się ściśle ze stanem odprężenia umysłu. Aby Twoja nauka była efektywna,
musisz oddalić od siebie napięcie fizyczne i psychiczne, a jego miejsce po-
winien zająć stan przyjemnego odprężenia z jednoczesnym oczekiwaniem
na osiągnięcie znakomitych rezultatów.
Abyś uczył się szybko i trwale zapamiętywał, Twój mózg powinien pracować
– jak silnik samochodu – na odpowiednim biegu, albo mówiąc inaczej, po-
winien być odpowiednio nastrojony – jak radio czy telewizor.
Stan,  w  którym  nauka  przynosi  najlepsze  rezultaty  nazywamy  stanem
ALFA. W czasie dziennej aktywności Twój umysł działa w stanie beta i zaj-
muje się tysiącem spraw, przeskakując chaotycznie od jednej do drugiej.
Skupiasz  się  po  trosze  na  wszystkim,  a  rozbiegane  myśli  nie  sprzyjają
koncentracji. Natomiast alfa jest to stan całkowitej relaksacji. Znajdujesz
się w nim czasem, kiedy Twoje myśli ulatują, kiedy marzysz, fantazjujesz.
To właśnie  stan  alfa jest najważniejszy  w  przyspieszeniu  procesu
uczenia  się.  W  tym  właśnie  stanie  Twój  umysł  zapamiętuje  i  rozwiązuje
problemy najlepiej.
W ciągu dnia są zawsze dwa takie momenty, kiedy znajdujesz się w opisy-
wanym stanie: tuż przed zaśnięciem oraz zaraz po przebudzeniu. Wówczas
to twój umysł jest najbardziej chłonny. Oczywiście trudno, żeby uczyć się
tylko w tych krótkich chwilach, lecz mimo to nauka poranna i wieczorna,
kiedy aktywność Twojego umysłu jest zbliżona do stanu alfa, daje bardzo
dobre rezultaty.
Istnieje  możliwość  świadomego  wywołania  optymalnego  stanu  relaksacji
w trakcie nauki, bez względu na to, kiedy chcesz się uczyć. Przedstawimy
Ci jeden z nich.
Jeśli masz taką możliwość, to usiądź teraz wygodnie, a postępując według
podanej instrukcji, odprężysz się i zrelaksujesz. Jeśli nie – wypróbuj propo-
nowaną metodę przy bardziej sprzyjającej okazji.
Trening  relaksacyjny  powinien  odbywać  się  w  warunkach  ciszy  i  spokoju.
Pamiętaj, by zrobić wszystko, by nikt nie przeszkadzał Ci w tym ważnym dla
koncentracji i relaksu kwadransie.

TRENING RELAKSACYJNY

„A teraz weź trzy głębokie oddechy...

i znajdź jakiś punkt na suficie...
może to być punkt prawdziwy...

lub wymyślony...

zacznij się w ten punkt wpatrywać...

aż do momentu...

gdy oczy poczują się zmęczone...

i zechcą się zamknąć...

i gdy oczy same się zamkną...

bez Twojego najmniejszego udziału...

weź znów trzy głębokie oddechy...

i zacznij wolno liczyć...

po cichu, w myśli...

od 1 do 7...

i w momencie, gdy wypowiesz liczbę siedem...

zapadniesz w stan głębokiego odpoczynku...

stan, w którym nie będziesz miał...

chęci ani ochoty...

aby poruszyć ręką czy nogą...

gdzie będzie Ci przyjemnie...

po prostu tak siedzieć...

i pozwolić swoim myślom...

zabrać Cię w przeszłość lub przyszłość...

do tych momentów...

kiedy było Ci dobrze...

kiedy czułeś się spokojny i opanowany...

pewny siebie i szczęśliwy...

pozwól się ponieść tam...

i odwiedzić stare miejsca...

a gdyby podczas transu...

wydarzyło się coś niezwykłego...

lub groziło Ci jakieś niebezpieczeństwo...

obudzisz się natychmiast...

gotowy do działanie i reagowania...

w pełni przytomny i obudzony...

A teraz...

Kiedy zdecydujesz, że przyszła pora na zakończenie transu...

Zacznij liczyć od 7 do 1...

Wolno i miarowo...

I w momencie wypowiedzenia liczby jeden...

Otworzysz oczy...

Będziesz obudzony i odświeżony...

W pełni gotowy do normalnego życia...

Będziesz się czuł głęboko zrelaksowany...

Z odświeżonym umysłem...

Gotowy do działania...

I co? Jak się czujesz?

Podstawowym  celem  treningu  relaksacyjnego  jest  wprowadzenie  Twojego
mózgu w opisany stan alfa oraz rozluźnienie mięśni. Wtedy masz najwięk-
szą szansę na osiągnięcie wysokiej koncentracji.
Oczywiście  wraz  z  kolejnymi  powtórzeniami  Twoje  samopoczucie  i  efekty
nauki  w  stanie  relaksu  powinny  być  coraz  lepsze.  Jeśli  będziesz  stosował
powyższy  trening  raz  w  ciągu  dnia  przez  cały  miesiąc,  wówczas  po  tym
okresie okaże się, że Twoje problemy z uzyskaniem wysokiej koncentracji
zdecydowanie zmniejszyły się.

Pamiętaj, że:
l Czas trwania sesji powinien wynosić około 12–15 minut.
l Podstawowymi składnikami treningu powinny każdorazowo być:

1. Uspokojenie oddechu.

2. Odczuwanie ciężkości

3. Odczuwanie ciepła

4. Przywoływanie do świadomości uspokajającego obrazu, np.: księ-

życa w pełni, szczytów gór przyprószonych śniegiem, spokojnego
jeziora lub morza z rytmicznymi falami.

Przywołuj  te  obrazy  z  wszystkimi  szczegółami.  Staraj  się  poczuć,
jak napięcie opuszcza Twoje mięśnie, pozostawiając Cię w przyjem-
nym  stanie  odprężenia.  Bardzo  pomocne  w  uzyskaniu  relaksu  jest
odnalezienie  takiego  miejsca  w  przyrodzie,  gdzie  możesz  uciec  od
codziennego zgiełku, hałasu i towarzyszących Ci problemów. Odtwo-
rzenie tego miejsca z pamięci i przeniesienie się do niego tuż przed
kolejną pracą intelektualną przygotuje Cię fizycznie i psychicznie.

5. Powolny powrót do rzeczywistości (powinieneś wykonywać trening

w pozycji siedzącej, a nie leżącej, bo grozi to zaśnięciem).

Zanim Twoja koncentracja zdecydowanie poprawi się na skutek syste-
matycznego stosowania treningów relaksacyjnych, zapoznaj się z innymi
sposobami radzenia sobie ze znużeniem i zmęczeniem, towarzyszącym Ci
podczas nauki. Skorzystaj z nich, a przekonasz się, że działają.

„Krótko, ale intensywnie.”

Technika ta pozwoli Ci pokonać tzw. „odloty” – momenty ucieczki myśli od
nauki, kiedy np. czytasz i nagle zdajesz sobie sprawę, że od dłuższej chwili
myślami jesteś gdzieś daleko. Kiedy podczas nauki Twoje myśli zaczynają
zmieniać swój kierunek, jest to sygnał ostrzegawczy – słabnie koncentra-
cja. Każdy z nas może bowiem utrzymać koncentrację na wysokim pozio-
mie przez pewien ograniczony, właściwy dla niego czas. Co zrobić, aby go
wydłużyć? Otóż, gdy pojawią się owe niepożądane myśli (najczęściej przy-
jemne), nie walcz z nimi za wszelką cenę. Wręcz przeciwnie. Zrób sobie
krótką, ale intensywną przerwę w trakcie nauki. Przez jakiś czas pozwól
płynąć swoim myślom swobodnie, a nawet postaraj się myśleć jeszcze in-
tensywniej. Pamiętaj jednak, że jest to przerwa dla mózgu, nie dla ciała. Nie
wstawaj zatem od biurka. Gdy wyczerpiesz temat swoich myśli, powróć do
nauki, a wówczas Twój następny „odlot” znacznie się opóźni.

„Rzut na taśmę”

Metoda  jest  przeznaczona  dla  osób  zdyscyplinowanych,  czyli  dla  Ciebie.
(Jeżeli nie uważasz się za tego rodzaju osobę, spróbuj wykorzystać ją i tak,
a wtedy może okazać się... że z twoją dyscypliną nie jest tak najgorzej!).
„Rzut na taśmę” służy zwiększeniu ilości przyswojonego materiału w trakcie
jednego ciągu nieprzerwanej koncentracji. Jeśli „krótko i intensywnie” prze-
staje działać i przeszkadzające myśli jednak pojawiają się, jest to właśnie
najlepszy moment na zastosowanie „rzutu na taśmę”. Musisz się zachować
jak  biegacz  dobiegający  do  mety  –  ostatnie  100  metrów  to  największa
mobilizacja, walka z czasem, a później... upragniona meta. Przed przerwą
postaw sobie cel: opanuję jeszcze 10 słówek, a potem tak oczekiwana prze-
rwa. W ten sposób – stawiając  sobie mały cel  i  ustanawiając  nagrodę za
jego osiągnięcie - zwiększysz ilość wyuczonego materiału oraz swoją moty-
wację do nauki.

PROSTE RADY

Chcemy Ci jeszcze podsunąć kilka rad dotyczących uczenia się. Niektóre
może wydadzą Ci się banalne, ale może właśnie dlatego często nie pamię-
tamy, by z nich skorzystać. A to, co ważne i przydatne nie musi być przecież
skomplikowane.

Pij (wodę)

Naucz się systematycznego picia niegazowanej wody mineralnej. Pozwoli to
na pozbycie się zatruwających Twój organizm toksyn i dostarczenie odpo-
wiednich soli mineralnych, niezbędnych w procesach zachodzących w Twoim
układzie nerwowym. Pewnie wiesz, że składasz się właśnie... głównie z wo-
dy? Pij mało, ale często. Jeśli trudno Ci uwierzyć, że warto to robić – wy-
obraź sobie swój organizm jako akwarium z długo niewymienianą wodą...

Jedz

...ale pamiętaj, że łacińskie przysłowie mówi: „Plenus venter non studet
libenter” – z pełnym brzuchem nie usiłuj się uczyć. Po prostu, żeby skutecz-
nie pracować, musisz dysponować „gotową” energią w postaci odpowiednio
stężonego cukru we krwi. Nie da się pracować będąc głodnym, ponieważ
wzmaga to senność i zmęczenie, wydłuża czas reakcji, a także – co bardzo
ważne – powoduje negatywne emocje. Ludzie, kiedy są bardzo czymś zaję-
ci, często nie uświadamiają sobie swego głodu. Zatem, kiedy jesteś głodny,
nie przedłużaj nauki, odkładając posiłek na potem, bo Twoja praca nie bę-
dzie efektywna.
Nie można również siadać do pracy bezpośrednio po obfitym posiłku, kiedy
cały wysiłek Twojego organizmu skupia się na trawieniu pokarmu. Dobrze
jest też wytworzyć nawyk spożycia kostki czekolady (dostarcza cukier i ma-
gnez), po około pół godziny po głównym posiłku oraz tuż przed pracą.

Oddychaj (żuj gumę)

Tlen jest absolutnie konieczny – tak do życia, jak i do nauki. Zatem twój
mózg musi być odpowiednio dotleniony. Dlatego zanim siądziesz za biurko
przewietrz pomieszczenie i wykonaj jakieś proste ćwiczenia oddechowe. Pa-
miętaj, by dbać o dopływ świeżego powietrza podczas całej pracy.
Jest jeszcze jeden sposób na dotlenienie Twojego umysłu – żucie gumy
(najlepiej bez cukru) pomaga dotlenić mózg bezpośrednio, bo poruszające
się szczęki działają na naczynia krwionośne doprowadzające tlen do mózgu
jak tłok w strzykawce.

Lepiej mało i często niż długo i rzadko

To  wspaniała,  bo  przynosząca  doskonałe  rezultaty  zasada,  ale  też  i  naj-
częściej zaniedbywana. Ślad w pamięci jest trwalszy, a odtwarzanie treści
szybsze, jeśli uczymy się po trochu. Siedzenie nad książkami i wielogodzin-
ne, monotonne kucie bywa po prostu grą, udawaniem, uciszaniem sumie-
nia. Nie interesuje cię przecież, czy będziesz się uczyć wystarczająco długo,
tylko czy rzeczywiście będziesz coś umieć.
Najbystrzejsi  uczniowie  potrzebują  powtórzeń,  ponieważ,  jak  pewnie  nie
raz się przekonałeś, jednorazowe zrozumienie czegoś nie oznacza, że się to
trwale opanowało. Dlatego proponujemy Ci wytwarzanie w sobie nawyków
uczenia  się  w  postaci  bardzo  intensywnych  i  krótkich  sesji  o  określonym
początku i końcu z jasno wytyczonym celem. Np. teraz to przeczytam, teraz
tego posłucham, teraz to napiszę... Prócz tego, że będziesz dobrze zapa-
miętywać, osiąganie małych, ale konkretnych celów sprawi, że łatwo będzie
Ci być z siebie zadowolonym. Pomyśl też zawsze o wynagrodzeniu się jakąś
drobną przyjemnością – za osiągnięcie celu coś Ci się przecież należy.

Stała pora, stałe miejsce

To też powszechnie znana prawidłowość. Każda czynność związana z nauką
powinna odbywać się w wyznaczonym do tego miejscu, które oczywiście
należy odpowiednio przygotować. Miejsce to powinno kojarzyć się z pracą
i ze skupieniem. Świetnie jest też wybrać stałą porę siadania do pracy, taką
„godzinę zero”, która tylko w rzeczywiście wyjątkowych okolicznościach jest
przesuwana. Dzięki temu można uniknąć wewnętrznej walki z pojawiającym
się czasem lenistwem, odsunąć od siebie rozterki, czy już siadać do pracy,
czy może najpierw np. zobaczyć, co leci w telewizji.

UCZ SIĘ SPRYTNIE – JAK ZAPAMIĘTYWAĆ SŁÓWKA

Uczenie  się  słówek  rzadko  jest  ulubionym  zajęciem  ludzi,  którzy  próbują
opanować obcy język. Nie ma rady – trzeba wyuczyć się ich na pamięć, ale
jest to o wiele przyjemniejsze, kiedy wiesz, jak to robić i po pewnym cza-
sie okazuje się, że rzeczywiście z Twojej pamięci możesz odtworzyć prawie
wszystko to, co próbowałeś w niej umieścić. Taka satysfakcja, świadomość
Twoich  postępów  da  Ci  wiele  motywacji  i  pozytywnej  energii  do  dalszej
nauki.  Chcemy  podsunąć  Ci  kilka  pomysłów,  które  mogą  pomóc  zmienić
żmudne wkuwanie w skuteczną i przyjemną naukę.

Metoda „notowania” słówek

Tradycyjna metoda notowania słówek polega na zapisywaniu polskiego zna-
czenia obok słówka w języku obcym, np. w angielskim:
dog – pies
star – gwiazda
room – pokój

Tak wygląda zwykły zeszyt do nauki języka większości z nas. Zapisujemy
słowa i ich się uczymy.

Jednak przedstawiający coś konkretnego obraz zapamiętujemy
o wiele szybciej i trwalej niż tylko abstrakcyjny zapis liter danego
słowa.

Metoda skojarzeń swobodnych, z którą zaraz się zapoznasz, wykorzystuje
możliwości Twojej wyobraźni twórczej. Polega na tworzeniu rysunków od-
powiadających znaczeniu przyswajanych słówek oraz skojarzeń. Popatrz na
przykład.

Jak widzisz, metoda skojarzeń swobodnych jest bardzo prosta i przyjemna.
Jej zasada polega na dwóch krokach:
l rysowaniu znaczeń zapamiętywanych słówek (np. dom, matka, ojciec,

dzieci, babcia itp.),

l tworzeniu obrazowych skojarzeń do wcześniejszych rysunków (np. dach,

ptaki, słońce, lampa, las, ogień itp.).

Nasuwa  Ci  się  pewnie  pytanie:  jak  narysować  pojęcia  niekonkretne,  abs-
trakcyjne? Odpowiedź jest prosta. użyj wyobraźni, kojarząc wyraz abstrak-
cyjny z konkretnym obrazem. Czy to możliwe? Spróbuj wyobrazić sobie po
kolei podane niżej słowa i wyrażenia:
l  krowa jedząca trawę
l  małe, bawiące się pieski
l  tajemniczość
l  radość
l  miłość
l  nienawiść
l  ból zęba
l  dobroczynność
l  dzwoniący telefon
l  deszcz
l  powoli upływający czas
l  ulubiony kolor

Niektóre  z  powyższych  pojęć  miały  charakter  abstrakcyjny.  Nie  można
przecież zobaczyć czasu, bólu czy dobroczynności. Jednak zapewne udało
się Tobie wyobrazić większość z podanych wyrażeń. Przedstawiłeś je sobie
w  sposób  charakterystyczny  tylko  dla  Ciebie.  Deszcz  wygląda  zawsze  jak
deszcz – mniej więcej tak samo, a jedyną różnicą może być jego intensyw-
ność. Tajemniczością natomiast może być zamaskowana kobieta w czerni,
mnich w kapturze, ciemny las z chatką na polanie i wiele innych skojarzeń.
Gdy  wyobrażamy  sobie  miłość  lub  nienawiść,  w  naszej  głowie  mogą  się
pojawić  obrazy  konkretnych  osób,  które  obdarzamy  tymi  uczuciami.  Po-
woli upływający czas może kojarzyć się z poczekalnią u dentysty lub lekcją
w szkole. Niektóre z powyższych wyobrażeń miały zapewne bardzo osobisty
i emocjonalny charakter. Jednak przyznaj, że były to raczej konkretne sytu-
acje, osoby lub zdarzenia z życia wzięte.

Poniżej zamieszczamy dwa tematycznie dobrane zestawy słówek. W wolnej
chwili do każdego z możesz sporządzić rysunek, by przećwiczyć metodę
skojarzeń swobodnych.

Zestaw I – Przedmioty codziennego użytku
pieniądze – money

papier

– paper

książka

– book

zabawka

– toy

gazeta

– newspaper

zapałka

– match

pióro

– pen

uśmiech

– smile

ołówek

– pencil

stół

– table

atrament

– ink

krzesło

– chair

zeszyt

– exercise book

krzesło

– chair

dzbanek

– pitcher

lampa

– lamp

woda

– water

być

– to be

kapelusz

– hat

gdzie

– where

– in

– from

wszystko

– all

– because

coś

– something

dla

– for

– to

Zestaw II – Zmysły i części ciała ludzkiego
zmysł, rozum – sense

słuch

– hearing

część

– part

smak

– taste

ludzki

– human

powonienie – smelling

ciało

– body

czucie

– feeling

głowa

– head

łokieć

– elbow

oko

– eye

paznokcie – nails

nos

– nose

żebro

– rib

ząb

– tooth

krew

– blood

zęby

– teeth

mózg

– brain

język

– tongue

całować

– to kiss

policzek

– cheek

prawy

– right

stopa

– foot

lewy

– left

noga

– leg

ciemny

– dark

szyja

– neck

kość

– bone

stopy

– feet

często

– often

warga

– lip

żołądek

– stomach

ucho

– ear

serce

– heart

usta

– mouth

włosy

– hair

ręka

– arm

głos

– voice

palec

– finger

płuca

– lungs

kolor

– colour

ślina

– saliva

imię

– name

łzy

– tears

wzrok

– eyesight

mówić

– to speak

Poznałeś zatem nowy sposób zapisywania słówek, którego ideą jest zapa-
miętywanie opierające się na wykorzystaniu symboli i obrazów oraz na swo-
bodnych skojarzeniach. Do tworzenia tego typu notatek nie trzeba posiadać
szczególnych zdolności plastycznych. Liczy się tu odrzucenie dotych-
czasowych, szkolnych nawyków uczenia się, fantazja i kolorowa
wyobraźnia!

Mnemotechnika

Teraz proponujemy ci, byś zapoznał się z zasadami zapamiętywania obcych
słówek, wykorzystując do tego celu mnemotechnikę, czyli zapamiętywanie
z wykorzystaniem obrazów.
Mnemotechniki  to  narzędzia  stosowane  w  pracy  umysłowej  i  w  życiu  co-
dziennym.  Efektem  ich  wykorzystywania  jest  doskonała  pamięć.  Techniki
te są oparte na naturalnych możliwościach umysłu. Ich podstawową zasadą
jest:
l  Wykorzystanie prawidłowego współdziałania półkul mózgowych, z uwzglę-

dnieniem półkuli prawej, odpowiadającej m.in. za obraz, wyobraźnię,
kolor i emocje.

l Nadanie każdej informacji sensu i odwołanie się do swoich osobistych

doświadczeń – przez stworzenie własnego, osobistego skojarzenia.

Aby skutecznie zapamiętywać słowa, należy:
1. Zobaczyć zapamiętywaną informację i spróbować powiększyć jej

obraz w umyśle.

2. W trakcie tworzenia i oglądania obrazu uruchomić pozostałe

zmysły, a przede wszystkim włączyć swój dominujący kanał
(swój dominujący kanał możesz rozpoznać dzięki psychozabawie
zamieszczonej na naszej stronie).

3. Pamiętać o tym, że pierwsze skojarzenie jest najsilniejsze i nie

warto go zmieniać.

Zasady stosowania mnemotechniki

We wszystkich przykładach opierać się będziemy na języku angielskim, jed-
nak dokładnie te same zasady mają swoje zastosowanie w innych językach.
Ponieważ w naszej mnemotechnice chodzi o zapamiętywanie wersji dźwię-
kowej danego słówka (oraz biorąc pod uwagę fakt, że nie wszyscy umieją
czytać znaki fonetyczne języka angielskiego) przy każdym słówku umiesz-
czony jest zapis fonetyczny w standardowej i polskiej wersji. Zaczynamy.

Przykład I
Spróbujmy zapamiętać wyraz parish [Ęp˙rđĆ] [perysz], oznaczający pa-
rafię.

parish [Ęp˙rđĆ] [perysz] – parafia

Podobnie brzmiącym polskim wyrazem jest Paryż, który najczęściej koja-
rzymy z wieżą Eiffla. Utwórz zatem silne skojarzenie między Paryżem (wie-
żą Eiffla) i parafią. Możesz sobie wyobrazić dom parafialny w kształcie wieży
Eiffla, znajdujący się przy Twoim miejscu zamieszkania. Równie dobrze to
ludzie z Twojej parafii mogli wyjechać na wycieczkę do Paryża i zwiedzić
to piękne miasto. Teraz gdy ktoś Cię zapyta: jak w języku angielskim brzmi
słowo oznaczające parafię?, w Twojej głowie pojawi się... Paryż.

Przykład II
Zastanówmy się, czy możliwe jest znalezienie polskich odpowiedników fone-
tycznych trudniejszych wyrazów angielskich. Tym razem naszymi słowami są:
stormbound [Ęsté:mbaund] [stormbaund] oznaczający uwięzionego przez
burzę oraz obituary [ęĘbđtĆuęri] [obytjuari], które znaczy nekrolog.

1. stormbound [Ęsté:mbaund] [stormbaund] – uwięziony przez

burzę

2. obituary [ęĘbđtĆuęri] [obytjuari] – nekrolog

1. fonetycznie zbliżonymi polskimi słówkami są w tym przypadku sztorm

i Bond (tak – James Bond!). W związku z takim skojarzeniem nie jest
trudno je połączyć z uwięzionym przez burzę.

Każdy ma już przed oczyma uwięzionego Bonda na morzu i walczącego

z wielkimi falami i porywistym wiatrem (...ale nie bójmy się, on sobie
poradzi).

2. – to słowo przypomina wyrażenia typu: ...obite ary, obite gary lub

obite bary.

Spróbuj sam skojarzyć biedne, obite papugi ary z nekrologiem. Prawda,
że to łatwe?
Każdy obcojęzyczny wyraz możemy skojarzyć z dobrze nam zna-
nym, polskim słowem lub wyrażeniem.