Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik. eBook. Pdf

Tytuł oryginału: Adobe Photoshop CS6 Classroom in a Book

Tłumaczenie: Zbigniew Waśko
Skład: Ewa Galczak

ISBN: 978-83-246-6425-2

Authorized translation from the English language edition, entitled
ADOBE PHOTOSHOP CS6 CLASSROOM IN A BOOK; ISBN 0321827333;
by the Adobe Creative Team; published by Pearson Education, Inc, publishing
as Adobe Press. Copyright © 2012 by Adobe Systems, Incorporated.

All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted
in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying,
recording or by any information storage retrieval system, without permission
from Pearson Education Inc.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości
lub fragmentu niniej szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione.
Wykonywanie kopii metodą kserograficz ną, fotograficzną, a także kopiowanie
książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie
praw autorskich niniejszej publikacji.

Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi
bądź towarowymi ich właścicieli.

Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte
w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej
odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne
naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo HELION
nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe
z wykorzystania informacji zawartych w książce.

Wydawnictwo HELION
ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE
tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
WWW: http://helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)

Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres
http://helion.pl/user/opinie/pcs6op_ebook
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.

Printed in Poland.

Poleć książkę na Facebook.com

Kup w wersji papierowej

Oceń książkę

Księgarnia internetowa

Lubię to!

Nasza społeczność

SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE

O książce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1

Co nowego w tym wydaniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

Photoshop Extended . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2

Wymagania wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Instalacja programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Uruchamianie programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Kopiowanie plików do ćwiczeń. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Przywracanie ustawień domyślnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Dodatkowe źródła informacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Certyﬁ katy ﬁ rmy Adobe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

ZAPOZNANIE SIĘ Z OBSZAREM ROBOCZYM

Rozpoczynanie pracy w programie Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Korzystanie z narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

Korzystanie z paska opcji i paneli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Dostosowanie przestrzeni roboczej do własnych potrzeb i upodobań . . . . . . . 33

Korzystanie z pomocy Photoshopa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

Sprawdzanie aktualizacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

PODSTAWOWA KOREKTA FOTOGRAFII

Strategia retuszu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46

Rozdzielczość i wymiary obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

Poprawianie kolorystyki obrazu w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

Prostowanie i kadrowanie obrazu w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

Zastępowanie kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53

Korygowanie nasycenia za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) . . . . . . . . . . . . . . 54

Retuszowanie za pomocą narzędzia Clone Stamp (Stempel). . . . . . . . . . . . . . . . . 55

Korzystanie z narzędzia Spot Healing Brush

(Punktowy pędzel korygujący) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57

SPIS TREŚCI

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Stosowanie narzędzia Patch (Łatka)

w trybie uwzględniania zawartości obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

Stosowanie ﬁ ltra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

Zapisywanie obrazu na potrzeby druku czterokolorowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61

ZAZNACZENIA

Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69

Stosowanie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) . . . . . . . . . . . . . . . . 69

Przesuwanie zaznaczonego obszaru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70

Manipulowanie zaznaczeniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71

Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magic Wand (Różdżka) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78

Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80

Obracanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81

Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) . . . . 82

Kadrowanie obrazu i usuwanie zaznaczonego fragmentu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84

PODSTAWOWE INFORMACJE O WARSTWACH

O warstwach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92

Panel Layers (Warstwy) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93

Zmiana kolejności warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98

Nakładanie gradientu na warstwę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108

Stosowanie stylów warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109

Dodanie warstwy dopasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113

Aktualizacja efektu warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115

Dodawanie obramowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116

Spłaszczanie i zapisywanie obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118

POPRAWIANIE I DOSKONALENIE FOTOGRAFII CYFROWYCH

124

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126

Wewnętrzny format aparatu (RAW) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129

Przetwarzanie plików w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129

Zaawansowana korekta kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141

Poprawianie fotograﬁ i cyfrowych w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151

Korygowanie zniekształceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155

Powiększanie głębi ostrości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158

MASKI I KANAŁY

166

Praca z maskami i kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168

Tworzenie maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169

Poprawianie maski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170

Tworzenie szybkiej maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174

Manipulowanie obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp

(Wypaczenie marionetkowe) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177

Praca z kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178

PROJEKT TYPOGRAFICZNY

186

Tekst — wiadomości wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188

Tworzenie maski przycinającej z tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 189

Układanie tekstu wzdłuż ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194

Zniekształcanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 196

Projektowanie tekstu akapitowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197

TECHNIKI RYSUNKU WEKTOROWEGO

206

O obrazach bitmapowych i graﬁ ce wektorowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208

O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209

Stosowanie ścieżek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 210

Tworzenie obiektów wektorowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 218

Rysowanie dowolnych kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224

Importowanie obiektów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227

KOMPONOWANIE ZAAWANSOWANE

232

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234

Komponowanie pocztówki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234

Stosowanie ﬁ ltrów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243

Ręczne kolorowanie zaznaczonych obszarów warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246

Stosowanie ﬁ ltrów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 252

Dodawanie cieni i obwódki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 254

Ujednolicenie schematu kolorów w kilku obrazach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256

Automatyzacja zadań wieloetapowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 258

SPIS TREŚCI

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

vii

Tworzenie panoramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 262

Prace wykończeniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 264

EDYCJA WIDEO

268

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 270

Tworzenie nowego ﬁ lmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 271

Animowanie tekstu za pomocą klatek kluczowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274

Tworzenie efektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 276

Dodawanie przejść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281

Podkład muzyczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 282

Wyciszanie niepożądanych dźwięków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283

Renderowanie ﬁ lmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284

MALOWANIE PĘDZLEM MIESZAJĄCYM

288

O pędzlu mieszającym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290

Ustalanie parametrów pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291

Mieszanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 295

Konﬁ gurowanie własnych pędzli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298

Mieszanie kolorów pędzla z kolorami fotograﬁ i . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 300

GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA

308

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310

Tworzenie trójwymiarowego kształtu z warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310

Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 312

Dodawanie kolejnych obiektów 3D. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 314

Scalanie warstw 3D, aby współdzieliły tę samą przestrzeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . 318

Ustawianie obiektów w scenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319

Nakładanie materiałów na obiekty 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 326

Oświetlanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332

Renderowanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334

PRZYGOTOWYWANIE PLIKÓW DLA POTRZEB INTERNETOWYCH

338

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 340

Tworzenie plasterków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343

Eksportowanie kodu HTML i obrazów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349

Stosowanie funkcji Zoomify . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 354

Tworzenie galerii internetowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355

JAK UZYSKAĆ ZGODNOŚĆ KOLORÓW NA EKRANIE I NA WYDRUKU 360

Reprodukcja kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 362

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364

Deﬁ niowanie ustawień zarządzania kolorem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364

Testowanie obrazu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365

Identyﬁ kacja kolorów spoza danej przestrzeni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366

Korekta obrazu i wydruk próbny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368

Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370

Drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 371

SKOROWIDZ

373

viii

SPIS TREŚCI

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

WPROWADZENIE

Program Adobe® Photoshop® CS6, wzorzec jakości w dziedzinie przetwarzania
obrazów cyfrowych, charakteryzuje się wysoką wydajnością, bogactwem funkcji
edycyjnych oraz niezwykle intuicyjnym interfejsem. Dołączona do niego aplika-
cja Adobe Camera Raw pozwala na wielką swobodę w obróbce zdjęć zapisanych
w formacie RAW, a także TIFF i JPEG. Photoshop CS6 znowu przesuwa granice
możliwości edycji cyfrowych obrazów, umożliwiając w jeszcze większym stopniu
tworzenie obrazów widzianych oczami wyobraźni.

O książce

Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik jest częścią oﬁcjalnej serii
podręczników oprogramowania graﬁcznego i DTP, opracowanej przy współpracy
ekspertów ﬁrmy Adobe Systems. Lekcje zaplanowano tak, by czytelnik mógł
przyswoić materiał w indywidualnym tempie. Jeśli ktoś spotyka się z progra-
mem Photoshop po raz pierwszy, będzie mógł nauczyć się podstawowych pojęć
i funkcji potrzebnych do opanowania tego programu. Natomiast osoby, które już
od pewnego czasu korzystają z Photoshopa, znajdą w książce informacje o wielu
zaawansowanych funkcjach, w tym wskazówki i techniki dotyczące tej wersji
aplikacji oraz przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.

Chociaż w każdej lekcji instrukcje do wykonania określonego projektu opisano
krok po kroku, czytelnikowi pozostawiono miejsce na własne eksperymenty
i odkrywanie możliwości aplikacji. Książkę można czytać po kolei, od początku
do końca, lub skupić się tylko na tych lekcjach, które odpowiadają zaintere-
sowaniom i potrzebom. Na końcu każdej lekcji zamieszczono podsumowanie
w formie pytań i odpowiedzi.

WPROWADZENIE

Co nowego w tym wydaniu

W tym wydaniu opisane zostały nowe elementy Photoshopa, takie jak: intuicyjne
narzędzia do edycji ﬁlmów wideo umożliwiające tworzenie rozmaitych efektów,
narzędzie

Content-Aware Move

(

Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości

), które

pozwala usuwać niechciane elementy obrazu lub powielać te, które istnieją, prostsze,
ale potężniejsze narzędzia 3D (tylko w Photoshopie CS6 Extended) czy całkowicie
odnowione narzędzie kadrowania zapewniające większą elastyczność w przycinaniu,
prostowaniu i pochylaniu zdjęcia. Poza tym w kolejnych lekcjach zaprezentowane
zostały: ścieralne końcówki pędzli, nowe warstwy wektorowe, nowe metody korygo-
wania wad obiektywu, nowe style akapitowe i wiele innych nowości.

W nowych ćwiczeniach i lekcjach pokazano:

metody posługiwania się panelem

Timeline

(

Oś czasu

), klatkami kluczowymi

i efektami ruchu przy tworzeniu plików ﬁlmowych z klipów wideo i obrazów
nieruchomych,

tworzenie i stosowanie stylów akapitowych podczas edycji tekstu,

malowanie realistycznie wyglądających efektów przy użyciu ścieralnych

końcówek pędzli,

tworzenie, ustawianie i dodawanie efektów do obiektów w trójwymiarowych

scenach (tylko Photoshop CS6 Extended).

Niniejsze wydanie zawiera wiele dodatkowych informacji na temat funkcji
Photoshopa i wskazówek pozwalających maksymalnie wykorzystać możliwości tego
wspaniałego programu. Opisano najbardziej efektywne metody zarządzania i pre-
zentowania zdjęć, jak również optymalizowania ich pod kątem zastosowań interne-
towych. Swoją wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie dzieli się też ewangelistka
Photoshopa — Julieanne Kost.

Photoshop Extended

Niniejsze wydanie książki Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik zawiera
informacje na temat niektórych funkcji 3D dostępnych w Adobe Photoshop CS6
Extended — wersji przeznaczonej dla profesjonalistów i naukowców zajmujących się
tworzeniem ﬁlmowych efektów specjalnych lub analizujących obrazy o charakterze
naukowym bądź technicznym.

Do tych dodatkowych funkcji rozszerzonej wersji Photoshopa należą między innymi:

możliwość importowania obrazów trójwymiarowych i edytowania poszczególnych

klatek lub sekwencji obrazów przez malowanie, klonowanie, retuszowanie
lub przekształcanie ich,

obsługa plików graﬁki trójwymiarowej (3D), takich jak U3D, 3DS, OBJ, KMZ

i Collada tworzonych w programach Adobe Acrobat® 9 Professional czy Google
Earth. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w lekcji 12., „Graﬁka
trójwymiarowa

”

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

obsługa wyspecjalizowanych formatów plikowych, takich jak DICOM — standard

w zapisywaniu obrazów uzyskiwanych za pomocą urządzeń medycznych,
MATLAB — techniczny język komputerowy wysokiego poziomu stosowany
do opracowywania algorytmów, wizualizacji i analizowania danych oraz
obliczeń numerycznych, a także HDR — zapis obrazów o wysokiej rozdzielczości
i 32-bitowej głębi kolorów. Obrazy HDR mogą być malowane i rozkładane
na warstwy.

Wymagania wstępne

Czytelnik pragnący wykonać ćwiczenia opisane w książce powinien posiadać
znajomość obsługi komputera i używanego systemu operacyjnego w stopniu umoż-
liwiającym normalną pracę. Oznacza to, że powinien umieć posługiwać się myszką,
korzystać ze standardowych poleceń i menu, a także otwierać, zapisywać i zamykać
pliki. W razie potrzeby można zajrzeć do dokumentacji dostarczanej z systemem
Microsoft® Windows® lub Apple® Mac® OS X.

Instalacja programu Adobe Photoshop

Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy upewnić się, że system
pracuje prawidłowo oraz że zostało zainstalowane odpowiednie oprogramowanie
i sprzęt. Adobe Photoshop CS6 jest programem, który należy kupić osobno. Informacje
o jego wymaganiach systemowych oraz o instalacji można znaleźć w pliku

Read Me,

zamieszczonym na płycie instalacyjnej lub na stronie internetowej

www.adobe.com/

support/

. Trzeba też uwzględnić fakt, że niektóre funkcje Photoshopa CS6 w wersji

Extended wymagają karty graﬁcznej obsługującej OpenGL 2.0.

Programy Photoshop i Bridge są instalowane za pomocą tego samego instalatora.
Aplikacje te należy zainstalować na dysku twardym (nie można ich uruchamiać
bezpośrednio z płyty). Odpowiednie pliki można również pobrać z witryny Adobe.
W trakcie instalacji wystarczy wykonywać kolejne polecenia wyświetlane na ekranie.

Przed rozpoczęciem instalacji warto przygotować sobie numer seryjny aplikacji.

WPROWADZENIE

Uwaga: Podczas

pracy nad projek-
tami z kolejnych
lekcji pliki startowe
będą nadpisywane.
W celu przywrócenia
pierwotnych plików
należy ponownie
skopiować folder
odpowiedniej lekcji
z płyty do folderu
Lessons na dysku
twardym.

Uruchamianie programu Adobe Photoshop

Program Photoshop uruchamia się jak większość aplikacji.

Aby uruchomić program Adobe Photoshop w systemie Windows:

Wybierz pole-

cenie

Start/Wszystkie programy/Adobe Photoshop CS6

Aby uruchomić Program Adobe Photoshop w systemie Mac OS:

Otwórz folder

Applications/Adobe Photoshop CS6

i dwukrotnie kliknij ikonę

Adobe Photoshop

Kopiowanie plików do ćwiczeń

Płyta dołączona do książki zawiera foldery z wszystkimi elektronicznymi wersjami
obrazków wykorzystanych w ćwiczeniach. Każda lekcja posiada swój folder. Foldery
należy skopiować na dysk twardy przed przystąpieniem do ćwiczeń. Aby zaoszczędzić
miejsce na dysku, można każdorazowo instalować jedynie folder potrzebny do okre-
ślonego projektu, a następnie usunąć go po zakończeniu pracy.

Aby zainstalować pliki ćwiczeniowe z poszczególnych lekcji:

Włóż płytę do napędu CD-ROM.

Odszukaj na płycie folder

Lessons

Wykonaj jedną z następujących czynności:

aby skopiować foldery wszystkich lekcji, przeciągnij folder

Lessons

z płyty do odpowiedniej lokalizacji na dysku twardym,

aby skopiować pliki dotyczące tylko jednej lekcji, najpierw utwórz

nowy folder na dysku twardym i nadaj mu nazwę, na przykład

Lessons

Następnie przeciągnij do tego folderu folder lub foldery lekcji, które chcesz
skopiować z płyty.

Przywracanie ustawień domyślnych

W plikach preferencji przechowywane są ustawienia paneli i poleceń aplikacji.
Gdy Photoshop jest zamykany, w poszczególnych plikach ustawień zapisywane są pozy-
cje palet i ustawienia określonych poleceń. Każdy wybór dokonany w oknie dialogo-
wym

Preferences

(

Preferencje

) znajdzie również swoje odzwierciedlenie w takim pliku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Aby mieć pewność, że obraz na monitorze pokrywa się z rysunkami i opisami ćwi-
czeń zamieszczonymi w książce, należy przed każdą lekcją przywrócić ustawienia
domyślne. Można oczywiście pozostawić własne ustawienia, ale wówczas należy pamię-
tać, że parametry narzędzi, palet i innych elementów aplikacji mogą nie odpowiadać
tym opisanym w książce.

Zapisanie ustawień kalibracji monitora powinno się wykonać przed rozpoczęciem
pracy z książką. Procedura ta została opisana w następnym punkcie.

Aby zapisać bieżące ustawienia koloru:

Uruchom program Adobe Photoshop.

Edit

(

Edycja

) wybierz polecenie

Color Settings

(

Ustawienia koloru

W oknie dialogowym

Color Settings

(

Ustawienia kolorów

) sprawdź listę

Settings

(

Ustawienia

jeśli wybrana jest opcja inna niż

Custom

(

Własny

), zanotuj nazwę pliku

z ustawieniami i kliknij przycisk

, aby zamknąć okno dialogowe;

kolejne czynności opisane w tej procedurze możesz pominąć,

jeśli wybrana jest opcja

Custom

(

Własny

), kliknij przycisk

Save

(

Zapisz

)

—

nie

Na ekranie pojawi się okno

Save

(

Zapisz

) z zawartością folderu

Settings

, który

zawiera różne pliki z rozszerzeniem

.csf

(od ang.

color settings file

— plik z ustawie-

niami koloru).

polu

File Name

(

Nazwa pliku

) (Windows) lub

Save As

(Mac OS) wpisz nazwę

pliku, najlepiej podpowiadającą, że chodzi o ustawienia kolorów, ale pozostaw
rozszerzenie

.csf

. Kliknij przycisk

Save

(

Zapisz

oknie

Color Settings Comment

(

Komentarz ustawień kolorów

) wpisz dowolny

opisowy tekst, który pomoże później zidentyﬁkować ustawienia. Może to być
na przykład data, konkretne ustawienie lub nazwa grupy roboczej.

Następnie zamknij okno

Color Settings Comment

(

Komentarz ustawień kolorów

a potem okno

Save

(

Zapisz

), klikając za każdym razem przycisk

Aby przywrócić własne ustawienia koloru:

Uruchom program Adobe Photoshop.

Edit

(

Edycja

) wybierz polecenie

Color Settings

(

Ustawienia

koloru

Z listy rozwijanej

Settings

(

Ustawienia

) w oknie dialogowym

Color Settings

(

Ustawienia

kolorów

) wybierz plik z własnymi ustawieniami kolorów,

który zdeﬁniowałeś poprzednio, i kliknij przycisk

WPROWADZENIE

Dodatkowe źródła informacji

Niniejsza książka nie została pomyślana jako alternatywa dla dokumentacji dostarcza-
nej z programem; nie może też być traktowana jako źródło pełnej informacji na temat
każdej funkcji programu Photoshop CS6. Tylko polecenia i opcje wykorzystane w ćwi-
czeniach z kolejnych lekcji zostały w książce wyjaśnione. Wyczerpujące informacje
na temat aplikacji można znaleźć w następujących zasobach:

Serwis Adobe Community Help, który łączy użytkowników i twórców aplikacji
spod znaku Adobe, a także ekspertów i popularyzatorów tych produktów.
Zawiera cenne i, co najważniejsze, aktualne informacje o produktach ﬁrmy Adobe.

Aby uzyskać dostęp do serwisu, wciśnij klawisz

lub wybierz polecenia

Help/

Photoshop Help

(

Pomoc/Pomoc online programu Photoshop

Zawartość serwisu jest aktualizowana w odpowiedzi na sygnały płynące od użytkowni-
ków i członków społeczności. Takim sygnałem może być komentarz do zamieszczonego
artykułu, wypowiedź na forum, zamieszczenie własnego artykułu za pomocą aplikacji
Community Publishing lub w ramach projektu Cookbook Recipes. Więcej informacji
na ten temat można znaleźć pod adresem

www.adobe.com/community/publishing/

download.html

Odpowiedzi na często zadawane pytania w sprawach związanych z serwisem
Adobe Community Help zostały zebrane na stronie

community.adobe.com/help/

profile/faq.html

Adobe Photoshop Help and Support —

www.adobe.com/support/photoshop

Jest to główne źródło wiedzy na temat Photoshopa.

Adobe Forums —

forums.adobe.com

. Tutaj można uczestniczyć w dyskusjach, zada-

wać pytania i udzielać odpowiedzi o tematyce związanej z produktami Adobe.

Adobe TV —

tv.adobe.com

. Internetowy bank ﬁlmów instruktażowych i inspirują-

cych. Dla początkujących użytkowników aplikacji z ﬁrmy Adobe przeznaczony jest
kanał Haw To.

Adobe Design Center —

www.adobe.com/designcenter

. Witryna oferuje dużo intere-

sujących artykułów o tematyce artystycznej, galerię prezentującą dzieła znakomitych
artystów, poradniki i inne materiały.

Adobe Developer Connection —

www.adobe.com/devnet

. Jest to źródło wiedzy tech-

nicznej z zakresu technologii informatycznych rozwijanych w ﬁrmie Adobe.

Education —

www.adobe.com/education

. Firma Adobe oferuje trzy ścieżki eduka-

cyjne, które łącznie tworzą spójny program nauczania przygotowujący do egzaminów
certyﬁkacyjnych.

Warto również sprawdzić zawartość następujących witryn internetowych:

Adobe Marketplace & Exchange —

http://www.adobe.com/cfusion/exchange/

Witryna ta jest czymś w rodzaju centrum zaopatrzenia w narzędzia, rozszerzenia,
próbki kodu i inne elementy służące usprawnianiu działania produktów Adobe.

Adobe Photoshop CS6 —

www.adobe.com/products/photoshop

. Jest to domowa

strona Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Adobe Labs —

labs.adobe.com

. Tutaj można zapoznać się z najnowszymi rozwiąza-

niami, nad którymi pracują specjaliści w Adobe. Można też podyskutować na forum
zarówno z tymi specjalistami, jak i z innymi członkami społeczności zainteresowa-
nymi technicznymi aspektami oprogramowania komputerowego.

Certyfikaty firmy Adobe

Programy szkolenia i certyﬁkowania w ﬁrmie Adobe zostały opracowane w celu
pomocy klientom ﬁrmy w doskonaleniu i promowaniu ich umiejętności oraz biegłości
w posługiwaniu się jej produktami. Istnieją cztery poziomy certyﬁkacji:

Adobe Certified Associate

(ACA — Dyplomowany Współpracownik Adobe)

Adobe Certified Expert

(ACE — Dyplomowany Ekspert Adobe)

Adobe Certified Instructor

(ACI — Dyplomowany Instruktor Adobe)

Adobe Authorized Training Center

(AATC — Autoryzowane Centrum

Szkolenia Adobe)

Tytuł Dyplomowanego Współpracownika Adobe (ACA) nadawany jest tym, którzy
wykazali się podstawowymi umiejętnościami w zakresie planowania, projektowania
i realizowania wymiany informacji przy użyciu rozmaitych mediów cyfrowych.

Program Adobe Certiﬁed Expert umożliwia zaawansowanym użytkownikom zdo-
bycie potwierdzenia swoich kwaliﬁkacji. Taki certyﬁkat stanowi doskonałą promocję
umiejętności jego posiadacza i jest dużym atutem podczas poszukiwania pracy.

Posiadacz certyﬁkatu ACE może przystąpić do programu Adobe Certiﬁed Instructor,
aby podnieść swoje umiejętności i kwaliﬁkacje. Uzyskuje też dostęp do szerokich
zasobów Adobe.

Adobe Authorized Training Center oferuje kursy i szkolenia prowadzone przez
dyplomowanych instruktorów Adobe. Zarząd AATC dostępny jest na stronie

partners.adobe.com.

Więcej szczegółów na temat szkoleń i certyﬁkacji znajduje się na stronie

www.adobe.com/support/certification/

ZAPOZNANIE SIĘ
Z OBSZAREM ROBOCZYM

Tematyka lekcji

W tej lekcji przedstawimy, jak:

otwierać pliki programu Adobe Photoshop,

wybierać narzędzia z przybornika i używać niektórych z nich,

ustawiać opcje wybranego narzędzia na pasku opcji,

używać różnorodnych metod powiększania i zmniejszania

widoku obrazu,

wybierać, porządkować panele oraz korzystać z nich,

korzystać z menu paneli i menu kontekstowych,

korzystać z paneli zadokowanych,

cofać operacje w celu poprawienia błędów lub dokonania

innych zmian,

przystosować przestrzeń roboczą do własnych potrzeb,

odszukiwać tematy w pomocy programu.

Zaznajomienie się z materiałem zawartym w tej lekcji zajmie około pół-
torej godziny. Przed uruchomieniem programu należy odszukać folder
Lesson01 na płycie CD dołączonej do książki i skopiować go do folderu
Lessons, który powinien zostać wcześniej utworzony na twardym dysku
komputera (można też utworzyć go teraz). Dzięki temu podczas wykony-
wania ćwiczeń oryginalne pliki będą zachowane. Jeśli zajdzie potrzeba ich
przywrócenia, należy ponownie skopiować je z płyty.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Uwaga:

W normalnej pracy
nie ma potrzeby
resetowania
ustawień, jednak
podczas pracy z tą
książką najlepiej
jest przywracać
domyślne ustawie-
nia, kiedy rozpoczy-
namy lekturę nowej
lekcji. Dzięki takiemu
postępowaniu
to, co zobaczymy
na ekranie, będzie
zawsze zgodne
z opisami podanymi
w ćwiczeniach.
Zobacz podrozdział
„Przywracanie usta-
wień domyślnych”
na stronie 4.

Rozpoczynanie pracy
w programie Adobe Photoshop

Obszar roboczy programu Photoshop zawiera menu poleceń, znajdujące się u góry
ekranu, oraz zestawy narzędzi i paneli, dzięki którym można edytować obrazy
i dodawać do nich różne elementy. Po zainstalowaniu specjalnego oprogramowania
niezależnych producentów do menu aplikacji można także dodawać własne polecenia
i ﬁltry. Oprogramowanie takie to tzw. moduły dodatkowe (ang. plug-ins).
Photoshop operuje na cyfrowych obrazach bitmapowych, czyli takich, które z obra-
zów o tonacji ciągłej zostały przekonwertowane na zbiór małych kwadratowych
elementów zwanych pikselami. W Photoshopie możliwa jest także praca z graﬁką
wektorową. Tym terminem określa się rysunki tworzone z gładkich linii, które zacho-
wują swoją ostrość i jakość po dowolnym przeskalowaniu. W Photoshopie użytkow-
nik może tworzyć prawdziwe dzieła sztuki, a także importować obrazy z różnych
źródeł. Mogą to być:

fotograﬁe z aparatów cyfrowych,

komercyjne zestawy obrazów cyfrowych zapisane na płytach CD,

zeskanowane fotograﬁe, slajdy, negatywy, graﬁki lub inne dokumenty,

obrazy przechwytywane z materiałów wideo,

obrazy tworzone w programach graﬁcznych.

Uruchamianie programu i otwieranie pliku

Na początek uruchomimy program i przywrócimy jego domyślne ustawienia.

W celu uruchomienia programu Adobe Photoshop kliknij dwukrotnie znajdującą

się na pulpicie ikonę programu i zaraz potem przytrzymaj wciśnięte klawisze
Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby zresetować
ustawienia.

Jeśli na pulpicie nie ma ikony programu, należy odszukać go w menu Start/Wszystkie
programy (Windows), albo w folderze Applications (Programy) lub w doku na pulpicie
(Mac OS).

Kliknij

przycisk

Yes (Tak), aby potwierdzić, że chcesz usunąć plik z ustawieniami

Photoshopa.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Między interfejsami Photoshopa w systemach Windows i Mac występuje jedna zasad-
nicza różnica. Otóż w systemie Mac można pracować z ramką aplikacji, która zawiera
okno dokumentu i panele; poza ramką pozostaje tylko pasek menu. Ten tryb pracy
jest domyślnie wyłączony; aby uaktywnić ramkę aplikacji, należy wybrać polecenie
Window/Application Frame (Okno/Ramka aplikacji).

File (Plik) wybierz polecenie Open (Otwórz) i odszukaj folder Lessons/

Lesson01, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy z płyty dołączonej
do książki.

Wybierz

plik

01A_End.psd i kliknij przycisk Open

(Otwórz). Jeśli pojawi się okno Embedded Profile
Mismatch (Różnica osadzonych profili), kliknij
w nim przycisk OK.

Plik 01A_End.psd zostanie otwarty w osobnym oknie
zwanym oknem obrazu. Pliki o nazwie End poka-
zują efekt, jaki powinniśmy osiągnąć po ukończeniu
danego ćwiczenia. W otwartym właśnie pliku widać
zdjęcie zabytkowego samochodu, rozjaśnione tak, by
przednie lampy nie uległy prześwietleniu.

File (Plik) wybierz polecenie Close

(Zamknij) lub kliknij przycisk zamykania
na pasku tytułowym okna obrazu (nie pomyl go
z przyciskiem zamykającym Photoshopa).

W systemie Mac ramka aplikacji obejmuje okno dokumentu, panele i pasek opcji

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Otwieranie pliku za pomocą przeglądarki Adobe Bridge

W ramach każdej lekcji będziemy pracowali z innymi plikami startowymi. Można
wykonać dodatkowe kopie tych plików i zapisać je pod różnymi nazwami lub
w innych folderach. Można również pracować na oryginalnych plikach starto-
wych, a następnie skopiować je ponownie z płyty DVD, jeśli zechcemy zacząć pracę
od początku. Do ćwiczeń w tej lekcji przygotowano trzy różne pliki startowe.

W poprzednim ćwiczeniu użyliśmy klasycznej metody otwierania pliku za pomocą
polecenia Open (Otwórz). Teraz otworzymy inny plik, korzystając z przeglądarki
Adobe Bridge, która ułatwia szybkie odszukanie właściwego pliku graﬁcznego.

Wybierz

polecenie

File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge).

Jeśli program zaproponuje Ci włączenie rozszerzeń Photoshopa w Bridge,
kliknij OK.

Na ekranie pojawi się okno przeglądarki zawierające zestaw paneli, menu
i przycisków.

panelu

Folders (Foldery) w lewym górnym rogu okna przeglądarki odszukaj

folder Lessons, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy. Pojawi się on w panelu
Content (Zawartość).

Zaznacz

folder

Lessons i wybierz polecenie File/Add To Favorites (Plik/Dodaj

do ulubionych). Umieszczanie plików, folderów, ikon programów oraz innych
zasobów w panelu Favorites (Ulubione) umożliwia szybki dostęp do tych
elementów.

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie folder Lessons, aby go otworzyć,

a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson01.

W panelu Content (Zawartość) zostaną wyświetlone miniatury plików znajdujących
się w folderze.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Uwaga: Przegląd

wszystkich narzędzi
Photoshopa zamiesz-
czamy na końcu
lekcji.

panelu

Content (Zawartość) odszukaj plik 01A_Start.psd i otwórz go przez

dwukrotne kliknięcie jego miniatury lub zaznaczenie jej i wybranie polecenia
File/Open (Plik/Otwórz).

Plik 01A_Start.psd zostanie otwarty w Photoshopie. Nie zamykaj na razie przeglądarki
— w tej lekcji będziemy otwierać jeszcze inne pliki.

Korzystanie z narzędzi

Photoshop udostępnia zintegrowany zestaw narzędzi do tworzenia wyraﬁnowanej
graﬁki, przeznaczonej do druku, publikacji online lub wyświetlania na urządzeniach
przenośnych. Zebranie wszystkich szczegółowych informacji na temat bogactwa
narzędzi Photoshopa i możliwości ich konﬁguracji zajęłoby całą książkę. Mimo
że taka zawartość mogłaby być użyteczna, w tej publikacji nie ma dla niej miejsca.
Zamiast tego czytelnik ma możliwość zdobycia doświadczenia przez konﬁgurację
i użycie niektórych narzędzi w przykładowych projektach. W każdym ćwiczeniu
wprowadzane są kolejne narzędzia i sposoby ich użycia. Po przeczytaniu wszystkich
lekcji użytkownik będzie miał solidne podstawy do dalszego, indywidualnego odkry-
wania pozostałych narzędzi Photoshopa.

Wybieranie narzędzi z przybornika i korzystanie z nich

Przybornik — długi, wąski panel, który znajduje się przy lewej krawędzi obszaru
roboczego — zawiera narzędzia zaznaczania, malowania i edycji, wyboru koloru
pierwszego planu (narzędzia) i tła, a także narzędzia zmiany widoku.

Rozpoczniemy od użycia narzędzia Zoom (Lupka), które jest spotykane także w wielu
innych aplikacjach Adobe, takich jak Acrobat, Illustrator oraz InDesign.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Przybornik wyświetlany jest domyślnie w postaci jednokolumnowego panelu

przy lewej krawędzi obszaru roboczego. Jeśli klikniesz widoczną nad nim
podwójną strzałkę, włączysz widok dwukolumnowy. Aby powrócić do układu
jednokolumnowego i bardziej efektywnie wykorzystać powierzchnię obszaru
roboczego, kliknij ponownie tę strzałkę.

Przyjrzyj się paskowi stanu u dołu obszaru roboczego (Windows) lub

okna obrazu (Mac OS) i zwróć uwagę na wartość wyrażoną w procentach,
znajdującą się w lewym rogu paska. Wskazuje ona aktualny stopień
powiększenia widoku obrazu.

Przesuń wskaźnik myszy nad przybornik i zatrzymaj go nad przyciskiem

z ikoną małego szkła powiększającego. Po chwili pojawi się podpowiedź
z nazwą narzędzia i jego klawiszem skrótu.

Kliknij

przycisk

Zoom (Lupka) ( ) lub wciśnij klawisz Z, aby wybrać

narzędzie służące do zmiany skali widoku obrazu.

Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Zwróć uwagę, że wskaźnik wygląda teraz

jak maleńkie szkło powiększające ze znakiem plusa (+) w środku ( ).

Kliknij obraz w dowolnym miejscu.

Obraz zostanie powiększony do ustalonego domyślnie poziomu. Powiększenie
w procentach zastąpi poprzednią wartość na pasku stanu. Miejsce, w którym obraz
został kliknięty, staje się środkiem powiększonego widoku. Jeśli klikniemy ponownie,
powiększenie zwiększy się do kolejnego domyślnego poziomu, i tak za każdym razem
aż do maksymalnej wartości 3200%.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS).

Teraz na wskaźniku-szkle powiększającym pojawi się znak minusa ( ).
Kliknij obraz w dowolnym miejscu i zwolnij klawisz Alt (lub Option).

Zoom level

Status bar

Stopień
powiększenia

Pasek stanu

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Widok obrazu zostanie zmniejszony do niższego domyślnego poziomu, dzięki czemu
widać większy fragment obrazu, ale mniej dokładnie.

Jeśli na pasku opcji zaznaczona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), wystarczy

kliknąć obraz i przeciągnąć wskaźnik w prawo, aby uzyskać powiększenie.
Przeciągnięcie wskaźnika w lewo spowoduje pomniejszenie obrazu. Jest to
wygodny i szybki sposób na powiększanie i pomniejszanie skali widoku.

Wyłącz

opcję

Scrubby Zoom (Przesuń), jeśli jest zaznaczona, i korzystając

z narzędzia Zoom (Lupka), tak przeciągnij wskaźnik myszy, aby utworzyć prostokąt
obejmujący fragment fotograﬁi z lampą samochodu.

Uwaga: Istnieją

jeszcze inne
sposoby zmienia-
nia skali widoku.
Można wybrać tryb
narzędzia Zoom In
(Powiększ) lub Zoom
Out (Pomniejsz)
na pasku opcji
(gdy w przyborniku
zaznaczone jest
narzędzie Zoom
[Lupka]). Można
też wybrać z paska
menu polecenie
View/Zoom In
(Widok/Powiększ)
lub View/Zoom Out
(Widok/Pomniejsz)
albo po prostu
wpisać odpowiednią
wartość powiększe-
nia (w procentach)
na pasku stanu i wci-
snąć Enter lub Return.

Uwaga: Opcja

Scrubby Zoom
(Przesuń) jest
dostępna, gdy
w preferencjach pro-
gramu włączona jest
opcja Use Graphics
Processor (Użyj
procesora graficz-
nego). Aby otworzyć
okno z preferen-
cjami, wybierz
Edit/Preferences/
Performance
(Edycja/Preferencje/
Wydajność)
(Windows)
lub Photoshop/
Preferences/
Performance
(Photoshop/
Preferencje/
Wydajność) (Mac OS).

Widok zostanie powiększony w ten sposób, że objęty ramką obszar wypełni całe
okno obrazu.

Właśnie wypróbowaliśmy cztery różne sposoby użycia narzędzia Zoom (Lupka)
do zmiany widoku w oknie obrazu: kliknięcie, przytrzymanie klawiszy modyﬁku-
jących podczas klikania, przeciąganie w lewo lub w prawo oraz przeciąganie w celu
zdeﬁniowania obszaru powiększenia. Wiele z pozostałych narzędzi znajdujących się
w przyborniku może być użytych w połączeniu z kombinacją klawiszy i rozmaitych
opcji. W kolejnych lekcjach będziemy często korzystać z tych technik.

Wybieranie i używanie narzędzi ukrytych

Photoshop zawiera wiele narzędzi, których można użyć podczas edycji
obrazów, ale najczęściej w jednym czasie korzysta się tylko z kilku.
W przyborniku niektóre narzędzia są ułożone w grupy w ten sposób,
że tylko jedno narzędzie z grupy jest widoczne. Pozostałe są ukryte.

Maleńki trójkącik w prawym dolnym rogu przycisku narzędzia jest
podpowiedzią, że inne narzędzia są ukryte pod spodem.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Umieść wskaźnik myszy nad drugim od góry narzędziem w przyborniku

i poczekaj na podpowiedź mówiącą, że jest to narzędzie Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prostokątne) ( ) z klawiszem skrótu M. Wybierz to narzędzie.

Wybierz

narzędzie

Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte

pod narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne). Można to zrobić
na trzy różne sposoby.

Przytrzymaj wciśnięty przycisk

myszy nad ikoną narzędzia
Rectangular Marquee (Zaznaczanie
prostokątne) i otwórz w ten sposób
listę ukrytych pod nim narzędzi,
a następnie wybierz narzędzie
Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne).

Klikaj przycisk narzędzia, przytrzymując wciśnięty klawisz Alt (Windows)

lub Option (Mac OS). Zmieniaj w ten sposób narzędzia, aż pojawi się Elliptical
Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).

Wciśnij kombinację klawiszy Shift+M, dzięki której można przełączać się

między narzędziami Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) i Elliptical
Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).

Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Wskaźnik zmieni się na krzyżowy (

+).

Ustaw go powyżej i na lewo od lampy samochodu.

Przeciągnij wskaźnik w dół i w prawo —

narysujesz w ten sposób elipsę wokół lampy.
Zwolnij przycisk myszy.

Animowana przerywana linia oznacza, że obszar
w jej granicach jest zaznaczony. Po utworzeniu
zaznaczenia tylko jego obszar jest edytowalny.
Obszary na zewnątrz są chronione przed
zmianami.

Przesuń wskaźnik do wnętrza eliptycznego

obszaru zaznaczenia, który utworzyłeś.
Wskaźnik przyjmie wygląd strzałki z małym
prostokątem ( ).

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Przeciągnij zaznaczenie, by jego środek pokrył się ze środkiem lampy.

Kiedy przeciągamy zaznaczenie, przesuwana
jest tylko jego ramka, a nie piksele obrazu.
Jeśli chcemy przenieść także piksele — co
wpływa na wygląd obrazu — musimy użyć
innej techniki, o której będzie mowa w dal-
szej części książki. Więcej informacji na temat
tworzenia różnych typów zaznaczeń i przesu-
wania zawartości zaznaczenia zawiera lekcja 3.,
„Zaznaczenia”.

Używanie narzędzi w połączeniu z klawiszami

Wiele narzędzi może działać z pewnymi wymuszonymi ograniczeniami. Zazwyczaj
taki tryb pracy aktywuje się przez przytrzymanie wciśniętej kombinacji klawiszy
podczas przesuwania wskaźnika myszy. Niektóre narzędzia posiadają też tryby pracy,
które można wybrać z paska opcji.

Następnym zadaniem będzie ponowne zaznaczenie lampy samochodu. Tym razem
użyjemy kombinacji klawiszy, która przekształci eliptyczną ramkę zaznaczenia w ide-
alny okrąg rysowany od środka, zamiast — jak poprzednio — po przekątnej.

Narzędzie

Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) powinno być wciąż

aktywne. Istniejące zaznaczenie usuwamy, wykorzystując jeden z następujących
sposobów:

Kliknij gdziekolwiek w oknie obrazu poza obszarem zaznaczenia.

Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie).

Użyj

klawiszy

Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS).

Umieść wskaźnik myszy w środku lampy.

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+Shift

(Windows) lub Option+Shift (Mac OS)
i przeciągaj kursor od środka na zewnątrz,
aż okrąg całkowicie obejmie lampę. Klawisz
Shift zmienia elipsę w idealny okrąg.

Ostrożnie zwolnij najpierw przycisk myszy,

a następnie klawisze.

Jeśli nie jesteś zadowolony z umiejscowienia
zaznaczenia, możesz je przesunąć. Umieść
wskaźnik wewnątrz okręgu i przeciągnij go. Możesz także kliknąć na zewnątrz zazna-
czenia (co spowoduje jego usunięcie) i podjąć próbę utworzenia go od nowa.

Uwaga: Jeśli

przez przypadek
zwolnisz jeden lub
obydwa klawisze,
narzędzie powróci
do normalnego
trybu pracy, czyli
rysowania elipsy
od krawędzi. Jeżeli
jednak nie zwolniłeś
jeszcze przycisku
myszy, możesz
ponownie wcisnąć
klawisze i przywró-
cić tryb rysowania
okrągłego obszaru.
Jeśli zwolniłeś przy-
cisk myszy, zacznij
pracę od początku
(od punktu 1.).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka), a następnie kliknij przycisk Fit Screen

(Do ekranu) na pasku opcji, aby wyświetlić cały obraz.

Warto zauważyć, że zaznaczenie wciąż pozostaje aktywne, nawet po zmianie widoku.

Wprowadzanie zmian do obszaru zaznaczonego

Zazwyczaj zaznaczamy obszar, który chcemy modyﬁkować,
ale tym razem chcemy sprawić, by lampa samochodu nie
była elementem dominującym na zdjęciu, więc rozjaśnimy
resztę fotograﬁi, czyli obszar znajdujący się poza zazna-
czeniem. Ponieważ obszar ten jest teraz chroniony przed
zmianami, musimy odwrócić zaznaczenie, czyli uaktywnić
całą resztę obrazu poza lampą.

Select (Zaznacz) wybierz polecenie Inverse

(Odwrotność).

Ruchome obramowanie zaznaczenia wokół lampy wygląda
tak samo jak poprzednio, ale podobne obramowanie
pojawiło się również wzdłuż krawędzi obrazu. Teraz reszta
fotograﬁi jest zaznaczona i może być edytowana, podczas
gdy obszar wewnątrz okręgu (lampa) znajduje się poza
zaznaczeniem i nie może być zmieniany.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Curves (Krzywe), aby utworzyć

nową warstwę korekcyjną. Spowoduje to otwarcie opcji Curves (Krzywe) w panelu
Properties (Właściwości).

Wskazówka:

Skrót klawiszowy
tego polecenia,
Ctrl+Shift+I (Windows)
lub Command+
Shift+I (Mac OS),
jest widoczny obok
nazwy polecenia
w menu Select
(Zaznacz). W przy-
szłości aby odwrócić
zaznaczenie, możesz
po prostu wcisnąć
podaną kombinację
klawiszy.

Obszar
zaznaczony
(może być
edytowany)

Obszar nie-
zaznaczony
(zabezpie-
czony)

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Przeciągnij punkt kontrolny z prawego górnego rogu wykresu w lewo, aż wartość

w polu Input (Wejście) będzie równa około

204

. Wartość w polu Output (Wyjście)

powinna pozostać na poziomie

255

. (Jeśli pola z wartościami wejścia i wyjścia są

niewidoczne, przeciągnij dolną krawędź panelu w dół, aby go rozciągnąć).

Podczas przeciągania wykresu jasne fragmenty zaznaczonego obszaru stają się jeszcze
jaśniejsze.

Dopasuj

wartość

Input (Wejście), by otrzymać

zadowalający efekt.

Przyjrzyj się warstwie korekcyjnej Curves

(Krzywe), jaka pojawiła się w panelu Layers
(Warstwy). Jeśli panel ten nie jest otwarty, wybierz
polecenie Window/Layers (Okno/Warstwy).

Warstwy korekcyjne pozwalają modyﬁkować obraz,
na przykład przez zmianę jasności, jak w przypadku
zdjęcia z samochodem, bez zmieniania jego pikseli.
Stosując takie warstwy, możemy w każdej chwili powrócić do obrazu oryginalnego
(wystarczy ukryć lub usunąć warstwy korekcyjne), a także zmienić parametry wpro-
wadzanych modyﬁkacji. Warstw korekcyjnych będziemy używać jeszcze wielokrotnie
w innych ćwiczeniach.

Wykonaj jedną z następujących czynności:

Aby zachować wprowadzone zmiany, wybierz najpierw polecenie File/Save

(Plik/Zapisz), kliknij OK, jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format
Options (Opcje formatu programu Photoshop), a następnie wybierz File/Close
(Plik/Zamknij).

Jeśli chcesz pozostawić plik bez zmian, z menu File wybierz polecenie

Close (Zamknij) i w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zapisać zmiany
(ang. save your changes), kliknij przycisk No (Nie).

Jeśli chcesz pogodzić obie powyższe możliwości, z menu File (Plik) wybierz

polecenie Save As (Zapisz jako) i albo zmień nazwę pliku, albo zapisz go
w innym folderze, a następnie kliknij przycisk OK w oknie dialogowym

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Powiększanie i przewijanie
widoku za pomocą panelu
Navigator (Nawigator)

Panel Navigator (Nawigator) jest innym wygodnym narzędziem do zmieniania
stopnia powiększenia widoku w oknie obrazu, szczególnie gdy precyzyjny stopień
powiększenia nie jest taki ważny. Jest on także doskonałym sposobem na szybkie
poruszanie się po obszarze obrazu. Miniatura pokazuje dokładnie, który fragment
całości jest aktualnie widoczny. Aby otworzyć ten panel, należy wybrać polecenie
Window/Navigator (Okno/Nawigator).

Za pomocą suwaka, znajdującego się poniżej miniatury obrazu, możemy powiększać
widok — należy przeciągnąć suwak w prawo (w stronę ikony dużych gór) — lub
zmniejszać — przez przesunięcie suwaka w lewo.

Prostokątna czerwona ramka otacza ten obszar obrazu, który jest aktualnie
widoczny. Kiedy obraz zostanie powiększony do tego stopnia, że widoczny będzie
tylko jego fragment, wówczas, by obejrzeć inne partie obrazu, wystarczy przesunąć
tę ramkę. Jest to także doskonały sposób na sprawdzenie, podczas pracy w bardzo
dużym powiększeniu, nad którym fragmentem obrazu aktualnie pracujemy.

Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop). Na zakończenie
wybierz polecenie File/Close (Plik/Zamknij).

Usuwanie zaznaczenia nie jest konieczne, ponieważ z chwilą zamknięcia pliku zosta-
nie ono usunięte.

Gratulacje! Właśnie skończyłeś swój pierwszy projekt w Photoshopie. Chociaż
warstwa korekcyjna Curves (Krzywe) jest jedną z bardziej wyraﬁnowanych funkcji
edycyjnych, jak można się było przekonać, nie jest aż tak skomplikowana w użyciu.
O różnych metodach korekty obrazów będzie jeszcze mowa w kolejnych lekcjach
książki. Lekcje 2. i 6. są poświęcone w szczególności technikom porównywalnym
z technikami używanymi w klasycznej ciemni fotograﬁcznej, takim jak dopasowanie
naświetlenia, retuszowanie lub korekta kolorów.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Korzystanie z paska opcji i paneli

Z paskiem opcji już się zetknęliśmy. Podczas pracy nad poprzednim projektem
na pasku pojawiły się opcje narzędzia Zoom (Lupka), dzięki którym można było zmie-
nić widok w oknie obrazu. Obecnie poszerzymy swoją wiedzę na temat tego paska,
a także zapoznamy się z panelami.

Podglądanie zawartości i otwieranie plików

W następnym projekcie wykorzystamy reklamową kartkę pocztową akcji społecznej.
Rozpoczniemy od obejrzenia wersji końcowej, aby mieć wyobrażenie o celu naszych
poczynań.

U dołu okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge), aby otworzyć

panel Mini Bridge.

Wielu funkcji programu Adobe Bridge można używać bez opuszczania Photoshopa.
Za pośrednictwem panelu Mini Bridge można przeglądać, wybierać, otwierać i impor-
tować pliki, nie przerywając pracy w Photoshopie.

W lewej części panelu wybierz z listy rozwijanej pozycję Favorites (Ulubione),

po czym kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder Lesson01.

obszarze

Content (Zawartość) zaznacz plik 01B_End.psd i wciśnij klawisz spacji,

aby wyświetlić pełnoekranowy podgląd obrazu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zwróć uwagę na tekst widoczny na tle piasku
w dolnej części obrazu.

Wciśnij ponownie klawisz spacji,

aby przywrócić widok miniatur.

Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 01B_Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Kliknij dwukrotnie zakładkę Mini Bridge, aby ukryć panel i zrobić miejsce

dla obrazu.

Ustawianie właściwości narzędzia na pasku opcji

Po otwarciu pliku 01B_Start.psd możemy dobrać opcje tekstu i wykonać
odpowiedni napis.

Wybierz

narzędzie

Horizontal Type (Tekst) ( ) z przybornika.

Przyciski i listy rozwijane na pasku opcji dotyczą teraz narzędzia Horizontal
Type (Tekst).

Z pierwszej listy rozwijanej na pasku opcji wybierz krój czcionki

(w projekcie użyto kroju Adobe Garamond, ale można użyć dowolnego innego).

Rozmiar czcionki ustal na

(

38 pkt

Wskazówka:

Gdy umieścisz
wskaźnik myszy
nad etykietą więk-
szości parametrów
numerycznych
występujących
na pasku opcji,
w panelach i oknach
dialogowych
Photoshopa, pojawi
się zredukowany
suwak (w postaci
palca wskazującego).
Przeciągnięcie go
w prawo powo-
duje zwiększenie
wartości parametru,
a przeciągnięcie
w lewo — zmniejsze-
nie. Jeśli dodatkowo
wciśniesz klawisz
Alt (Windows)
lub Option (Mac
OS), przyrost
wartości zostanie
zmniejszony, a jeżeli
wciśniesz klawisz
Shift — będzie on
zwiększony.

Zdjęcie plaży: Amana Stock Photography

Rozmiar czcionki można wybrać z listy rozwijanej; można też wpisać odpowiednią
liczbę i zatwierdzić ją wciśnięciem klawisza Enter lub Return albo ustalić ją przez
„pocieranie” etykiety oznaczającej listę rozwijaną z rozmiarami czcionki.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Uwaga: Nie

wybieraj narzędzia
Move (Przesunięcie)
za pomocą skrótu
klawiszowego (V).
Jeżeli jesteś w trybie
wpisywania tekstu,
spowodujesz tylko
wpisanie litery V,
a nie wybranie
narzędzia.

Uwaga: Podczas

przesuwania wskaź-
nika myszy nad
próbkami kolorów
zmienia się on chwi-
lowo w kroplomierz.
Umieść końcówkę
kroplomierza nad
próbką koloru, który
chcesz wybrać,
i kliknij.

Kliknij obraz w dowolnym miejscu, gdzieś z lewej strony, i wpisz tekst

Monday is

Beach Cleanup Day

(poniedziałek jest dniem sprzątania plaż).

Na obrazku pojawi się tekst o wybranym wcześniej rozmiarze i kroju pisma.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ) znajdujące się na samej górze

przybornika.

Umieść wskaźnik narzędzia nad wpisanym tekstem i przeciągnij go na obszar

piasku. Staraj się umieścić tekst dokładnie nad ławką.

Korzystanie z paneli i ich menu

Kolor wpisanego tekstu jest taki sam jak kolor w próbce Set foreground color (Ustaw
kolor pierwszego planu), widocznej w przyborniku. Domyślnie jest to kolor czarny.
Tekst w pliku End jest w odcieniu magenty, który bardzo ładnie współgra z resztą
obrazu. Pokolorujemy tekst przez zaznaczenie go i wybranie odpowiedniej barwy.

Wybierz z przybornika narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).

Przeciągnij kursor od jednego końca tekstu do drugiego, zaznaczając w ten sposób

wszystkie wyrazy.

W doku z panelami kliknij zakładkę Swatches (Próbki), aby wydobyć ten panel

na wierzch.

Kliknij dowolną próbkę.

Wybrany kolor pojawi się w trzech miejscach: w przyborniku jako kolor próbki Set
foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu), w próbce koloru tekstu na pasku opcji
narzędzia i w tekście zaznaczonym uprzednio na obrazku (wybierz dowolne inne
narzędzie z przybornika, tekst przestanie być wyróżniony i będzie można zobaczyć,
że zmienił się jego kolor).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Jest to najprostszy sposób wyboru koloru w Photoshopie, choć program udostępnia
również wiele innych metod. Ponieważ w naszym projekcie użyjemy konkretnego
koloru, łatwiej będzie go odszukać, jeśli zmienimy wygląd panelu Swatches (Próbki).

Wybierz inne narzędzie z przybornika, na przykład Move (Przesunięcie) ( ),

aby wyłączyć narzędzie Horizontal Type (Tekst). Następnie kliknij przycisk
( ) na panelu Swatches (Próbki) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz
polecenie Small List (Mała lista).

Wybierz

narzędzie

Horizontal Type (Tekst) i ponownie zaznacz tekst,

tak jak w punktach 1. i 2.

Przewiń w dół widoczną teraz na panelu

Swatches (Próbki) listę próbek kolorów,
odszukaj kolor Pastel Violet Magenta (Pastelowy
fioletowokarmazynowy) i zaznacz go.

Teraz tekst jest w kolorze jasnoﬁoletowym.

Wybierz

narzędzie

Hand (Rączka) ( ) — zaznaczenie tekstu zniknie.

Następnie kliknij w przyborniku ikonę Default Foreground and
Background Colors (Domyślne kolory pierwszego planu i tła).
Aktywnym kolorem narzędzia stanie się ponownie kolor czarny.

Przywrócenie kolorów domyślnych nie zmieniło koloru tekstu, ponieważ nie był on
już zaznaczony.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ćwiczenie zostało zakończone, więc zamknij plik. Możesz go zapisać, zamknąć bez

zapisywania zmian albo zapisać pod inną nazwą lub w innej lokalizacji.

Czyż to nie proste? Właśnie ukończyłeś kolejny projekt. Świetna robota!

Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie

W idealnym świecie nigdy nie popełnia się błędów. Nigdy nie klika się niewłaściwego
elementu. Zawsze wiadomo, co trzeba zrobić, aby zrealizować swoje pomysły, a efekty
są zgodne z wyobrażeniami. W idealnym świecie nigdy nie trzeba się wycofywać.

W realnym świecie Photoshop zapewnia użytkownikowi możliwości cofnięcia się,
odwołania wykonanej operacji i zastąpienia jej inną. W następnym projekcie tej lekcji
swobodnie poeksperymentujemy, mając komfortową świadomość, że każdą wprowa-
dzoną zmianę możemy cofnąć.

Projekt ten jest także wprowadzeniem do techniki warstw, która jest jedną z funda-
mentalnych i najbardziej efektywnych funkcji Photoshopa. Program oferuje wiele
rodzajów warstw. Jedne zwierają obraz, tekst lub jednolity kolor, inne natomiast
wchodzą w interakcję z warstwami położonymi poniżej. Plik tego projektu zawiera
obydwa rodzaje warstw. Pełne zrozumienie zasad pracy z warstwami nie jest tutaj
konieczne, dlatego tym aspektem projektu nie należy się przejmować. Więcej wiedzy
o warstwach dostarczy lekcja 4., „Podstawowe informacje o warstwach”, oraz lekcja 9.,
„Komponowanie zaawansowane”.

Cofanie pojedynczej operacji

Nawet początkujący użytkownicy komputera szybko uczą się korzystać z polecenia
Undo (Cofnij) i doceniają jego zalety. Przed rozpoczęciem nowego projektu spójrzmy
na ostateczny rezultat.

Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge (Mini Bridge), aby go otworzyć.

Panel wyświetli zawartość folderu Lesson01.

Przyjrzyj się miniaturom

plików 01C_End.psd
i 01C_Start. psd. Na obrazku
startowym krawat ma kolor
jednolity, a na obrazku
końcowym jest we wzorki.

panelu

Content (Zawartość)

kliknij dwukrotnie miniaturę
pliku 01C_Start.psd, aby
otworzyć go w Photoshopie.

Kliknij dwukrotnie zakładkę

panelu Mini Bridge (Mini
Bridge), aby go zamknąć.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Uwaga: Więcej

doświadczenia
w używaniu masek
przycinających
nabędziesz podczas
wykonywania
projektów w ramach
lekcji 6., „Maski
i kanały”, i 7., „Projekt
typograﬁczny”.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę

Tie Designs (deseń krawata).

Zwróć uwagę na strzałkę po lewej stronie miniatury
warstwy Tie Designs. Warstwa ta wchodzi w skład
maski przycinającej, działającej w sposób zbliżony
do zaznaczenia, czyli ograniczającej obszar obrazu,
który może być zmieniany. Dzięki masce przyci-
nającej możemy namalować wzór na krawacie, nie
martwiąc się o to, że nieostrożne pociągnięcie pędzla
zepsuje resztę obrazu. Zaznaczamy warstwę Tie
Designs, ponieważ to właśnie ją będziemy zmieniać
w opisywanym projekcie.

Wybierz

narzędzie

Brush (Pędzel) ( ) z przybornika. Możesz także nacisnąć

klawisz B, który jest skrótem klawiszowym tego narzędzia.

Na pasku opcji kliknij strzałkę obok

rozmiaru pędzla, aby otworzyć panel
predeﬁniowanych ustawień tego
narzędzia. Suwak Size (Rozmiar) ustaw
na

pikseli, a z listy końcówek pędzla

wybierz Soft Round Pressure Size (Miękki
okrągły, rozmiar zależny od nacisku) — jeśli
na chwilę przytrzymasz wskaźnik myszy
nad miniaturką, nazwa pędzla pojawi się
jako podpowiedź.

Jeśli chcesz, możesz wypróbować inny pędzel.
Powinien być to jednak pędzel o grubości
zbliżonej do 65 pikseli, najlepiej z zakresu
od 45 do 75 pikseli.

Przesuń wskaźnik nad obraz. Zmieni się on w okrąg

o średnicy zdeﬁniowanej w poprzednim punkcie.
Narysuj pasek w dowolnym miejscu krawata.
Nie musisz się martwić o to, czy nie przekroczysz
jego krawędzi, ponieważ pędzel nie zamaluje niczego
na zewnątrz maski przycinającej, dopasowanej
do kształtu krawata.

Ojej! Pasek wygląda bardzo ładnie, ale w projekcie prze-
widziane są kropki, musimy zatem usunąć namalowany
pasek.

Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush

Tool (Cofnij pędzel) albo wciśnij kombinację klawiszy
Ctrl+Z (Windows) lub Commmand+Z (Mac OS),
aby cofnąć operację malowania paska.

Krawat ponownie jest w jednolitym pomarańczowym
kolorze, bez żadnych pasków.

Illustration: P

amela

Hobbs

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Cofanie wielu operacji

Polecenie Undo (Cofnij) pozwala cofnąć się tylko o jeden krok. Jest to praktyczne,
ponieważ pliki Photoshopa mogą być bardzo obszerne i przechowywanie informacji
o wielu krokach mogłoby zająć bardzo dużo pamięci oraz spowolnić działanie pro-
gramu. Cofnięcie się o kilka operacji jest możliwe za pomocą polecenia Step Backward
(Do tyłu), ale szybciej można to zrobić z wykorzystaniem panelu History (Historia).

Korzystając z tych samych ustawień pędzla, co poprzednio, kliknij w dowolnym

miejscu krawata, aby utworzyć okrągłą plamę o miękkich krawędziach.

Kliknij krawat jeszcze w kilku miejscach dla uzyskania kropkowanego wzoru.

Wybierz

polecenie

Window/History (Okno/Historia), które otworzy panel History

(Historia). Aby zobaczyć więcej pozycji na liście wykonanych operacji, przeciągnij
dolną krawędź panelu.

W panelu History (Historia) zapisywane są ostatnie operacje, które zostały wykonane
podczas pracy edycyjnej. Aktualny stan jest wyróżniony na dole listy.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Uwaga:

Kliknięcie w dowol-
nym miejscu obszaru
roboczego ukryje
menu kontekstowe.
Jeśli menu pędzla
przysłoni przypad-
kowo krawat, należy
kliknąć inne miejsce
lub dwukrotnie klik-
nąć wybraną pozycję
w menu konteksto-
wym i zamknąć je
w ten sposób.

Domyślnie w panelu History (Historia) przechowywanych jest tylko 20 ostatnich ope-
racji. Jest to kompromis pozwalający zachować równowagę pomiędzy elastycznością
programu a szybkością jego działania. Liczbę poziomów operacji możliwych do cof-
nięcia można zmienić. W tym celu wybieramy polecenie Edit/Preferences/Performance
(Edycja/Preferencje/Wydajność) (Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance
(Photoshop/Preferencje/Wydajność) (Mac OS) i wpisujemy inną liczbę w polu History
States (Stany historii).

Korzystanie z menu kontekstowego

Menu kontekstowe jest krótkim menu przypisanym do określonego elementu
obszaru roboczego. Czasami jest ono nazywane także menu podręcznym lub menu
skrótów. Polecenia zawarte w takim menu są zazwyczaj dostępne również w innych
obszarach interfejsu użytkownika, ale korzystanie z menu kontekstowego pozwala
oszczędzić czas.

Jeśli

narzędzie

Brush (Pędzel) ( )nie jest aktywne, wybierz je z przybornika.

W oknie obrazu kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij,

przytrzymując klawisz Control (Mac OS), aby otworzyć menu kontekstowe pędzla.

Zawartość menu kontekstowego jest oczywiście zmienna, zatem to, co się w nim poja-
wia, może być zbiorem poleceń lub panelem z zestawem opcji, tak jak w opisywanym
przypadku.

Wybierz cieńszy pędzel, na przykład Hard Round (Twardy okrągły) o grubości

pikseli (możliwe, że w celu odszukania właściwej końcówki listę pędzli trzeba

będzie przewinąć w górę lub w dół).

W oknie obrazu użyj wybranego pędzla i domaluj na krawacie mniejsze kropki.

Użyj w razie potrzeby polecenia Undo (Cofnij) i panelu History (Historia),

aby cofnąć operacje malowania i poprawić błędy lub dokonać innych zmian.

Po ukończeniu malowania wzoru krawata, jeśli chcesz zachować efekt pracy,

wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), a jeżeli chcesz zapisać go w innym
miejscu lub pod inną nazwą, wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako). Możesz
również zamknąć plik bez zapisywania zmian.

Pogratuluj sobie, ponieważ właśnie ukończyłeś kolejny projekt.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Jeszcze o panelach i ich rozmieszczeniu

Panele Photoshopa są odpowiedzialne za różne funkcje programu. Rzadko pracuje się
nad projektem, który wymagałby równoczesnego otwarcia wszystkich paneli. Dlatego
są one połączone w grupy i w domyślnej konﬁguracji pewne panele pozostają ukryte.

Pełna lista paneli jest widoczna w menu Window (Okno). Nazwy paneli aktualnie
otwartych na wierzchu swoich grup są zaznaczone. Panele otwieramy lub zamykamy
przez wybranie ich nazwy w tym menu.

Wszystkie panele można ukryć, łącznie z paskiem opcji narzędzia i przyborni-
kiem. W tym celu naciskamy klawisz Tab. Aby je przywrócić, naciskamy ten klawisz
ponownie.

Z doku paneli już korzystaliśmy, używając paneli Layers (Warstwy) i Swatches (Próbki).
Panele można umieszczać w doku lub wyciągać z niego. Jest to szczególnie wygodne
w przypadku dużych paneli lub tych, z których korzysta się rzadko, ale powinny być
„pod ręką”.

Oto kilka innych metod układania paneli.

Aby przesunąć całą grupę paneli, przeciągamy ją za pasek tytułowy.

Aby przenieść panel do innej grupy, przeciągamy jego zakładkę do tej grupy.

Gdy w grupie pojawi się niebieskie obramowanie, zwalniamy przycisk myszy.

Uwaga:

Gdy panele są
ukryte, przy krawę-
dziach obszaru robo-
czego widać wąskie,
półprzezroczyste
paski. Przytrzymanie
wskaźnika myszy
nad takim paskiem
umożliwia tymcza-
sowe wyświetlenie
paneli ukrytych przy
danej krawędzi.

Aby umieścić panel lub grupę paneli w doku, przeciągnij tam zakładkę panelu

lub pasek tytułowy grupy i upuść, gdy pojawi się niebieskie obramowanie.

Aby panel lub grupę paneli uczynić swobodną, należy przeciągnąć jej pasek

tytułowy bądź zakładkę panelu poza granice doku.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Uwaga: Można

zwijać, ale nie można
zmienić rozmia-
rów paneli Color
(Kolor), Character
(Typografia)
i Paragraph (Akapit).

Rozwijanie i zwijanie paneli

Panele można poszerzać lub zmniejszać i w ten sposób bardziej efektywnie wyko-
rzystywać powierzchnię ekranu, a także uzyskiwać dostęp do większej liczby opcji
danego panelu. W tym celu rozciągamy obramowanie panelu lub klikamy, przełącza-
jąc się pomiędzy ustalonymi rozmiarami.

Aby zwinąć otwarte panele do rozmiarów ikon, kliknij zwróconą w prawo

podwójną strzałkę widoczną w górnej części doku. Aby rozwinąć panel, wystarczy
kliknąć jego ikonę. Kliknięcie podwójnej strzałki zwróconej w lewo powoduje
przywrócenie panelom ich poprzednich rozmiarów.

Aby zmienić wysokość panelu, przeciągnij jego prawy dolny róg.

Aby zmienić szerokość doku, ustaw wskaźnik myszy na lewej krawędzi doku;

gdy pojawi się dwustronna strzałka, przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo,
w zależności od tego, czy chcesz zwiększyć, czy zmniejszyć szerokość doku.

Aby zmienić wymiary panelu swobodnego, ustaw wskaźnik na lewej, prawej

lub dolnej krawędzi; gdy zmieni się on w dwustronną strzałkę, przeciągnij daną
krawędź do środka bądź na zewnątrz panelu. Można także przeciągać prawy dolny
narożnik panelu.

Aby zwinąć grupę paneli, by widoczny był tylko pasek nagłówkowy doku

i zakładki paneli, kliknij dwukrotnie zakładkę lub pasek tytułowy. Ponowne
dwukrotne kliknięcie przywraca rozwinięty widok grupy. Menu panelu można
otworzyć, nawet gdy panel jest zwinięty.

Warto zwrócić uwagę, że po zwinięciu grupy zakładki jej paneli oraz przycisk menu
pozostają widoczne.

Istotne uwagi na temat przybornika i paska opcji

Przybornik i pasek opcji mają pewne właściwości wspólne z pozostałymi panelami.

Przybornik można przenieść w inne miejsce obszaru roboczego przez

przeciągnięcie jego paska tytułowego. Aby zrobić to samo z paskiem opcji,
przeciągnij go za uchwyt znajdujący się w lewym końcu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zarówno przybornik, jak i pasek opcji można ukryć.

Ale istnieją też pewne właściwości paneli, które są niedostępne dla przybornika
i paska opcji.

Przybornika i paska opcji nie można grupować z innymi panelami.

Nie można zmienić ich rozmiarów.

Nie można ich umieścić w doku.

Zarówno przybornik, jak i pasek opcji nie mają własnych menu, jak inne panele.

Dostosowanie przestrzeni roboczej
do własnych potrzeb i upodobań

Photoshop oferuje wiele sposobów sterowania wyświetlaniem i położeniem paska
opcji oraz paneli, ale częste ich przemieszczanie, odkrywanie i ukrywanie, w zależno-
ści od aktualnych potrzeb, byłoby zbyt czasochłonne. Na szczęście Photoshop umoż-
liwia przystosowanie przestrzeni roboczej w taki sposób, aby określone panele, narzę-
dzia i menu dostępne były wtedy, gdy są najbardziej potrzebne. Twórcy Photoshopa
przygotowali kilka takich przestrzeni roboczych przystosowanych do wykonywania
określonych zadań — korekty tonalnej i barwnej, malowania i retuszowania, itp.
Sprawdzimy teraz ich funkcjonalność.

Wybierz

polecenie

Window/Worskpace/Painting (Okno/Przestrzeń robocza/

Malowanie). Jeśli pojawi się żądanie potwierdzenia wyboru przestrzeni roboczej,
odpowiedz Yes (Tak).

Jeśli wcześniej panele były zamykane, otwierane i przesuwane, to teraz będzie można
zauważyć, jak Photoshop zamyka niektóre z nich, otwiera inne i układa je w doku
wzdłuż prawej krawędzi obszaru roboczego.

Wybierz

polecenie

Window/Workspace/Photography (Okno/Przestrzeń robocza/

Fotografia). Na pytanie o potwierdzenie zamiaru zmiany przestrzeni roboczej
odpowiedz Yes (Tak). Tym razem w doku pojawią się inne panele.

Kliknij przełącznik przestrzeni

roboczych, który jest dostępny
na pasku aplikacji, i wybierz
opcję Essentials (Istotne elementy).
Photoshop przywróci domyślną
przestrzeń roboczą w takim stanie,
w jakim ją pozostawiłeś — aby
przywrócić oryginalne ustawienia
tej przestrzeni, należy wybrać
dodatkowo opcję Reset Essentials
(Przywróć Istotne elementy).

Predeﬁniowaną przestrzeń roboczą można wybrać w menu Window (Okno) lub z roz-
wijanej listy na pasku aplikacji.

Uwaga: Do wyko-

nania poniższego
ćwiczenia konieczne
jest wcześniejsze
otwarcie jakiegokol-
wiek pliku z obra-
zem — może to być
na przykład plik 01C_
Start.psd wykorzysty-
wany w poprzednim
ćwiczeniu.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Jeżeli żadna z predeﬁniowanych przestrzeni nie odpowiada naszym potrzebom,
możemy skonﬁgurować własną, na przykład taką, którą będziemy wykorzystywać
do tworzenia stron internetowych, ale bez wykonywania prac związanych z obróbką ﬁl-
mów. W nowej przestrzeni można wyłączyć wyświetlanie niepotrzebnych pozycji menu.

Kliknij

View (Widok) i przejdź do podmenu Pixel Aspect Ratio

(Proporcje pikseli).

Istnieje tu kilka formatów DV nieprzydatnych przy projektowaniu publikacji prze-
znaczonych do druku lub internetu.

Wybierz

polecenie

Window/Workspace/Keybord Shortcuts & Menus

(Okno/Przestrzeń robocza/Skróty klawiszowe i menu).

Okno dialogowe tego polecenia pozwala na ustalenie dostępności poleceń menu
głównego, paneli i narzędzi. Umożliwia także deﬁniowanie skrótów klawiszo-
wych. Można na przykład ukryć polecenia używane rzadko, a wyróżnić najczęściej
stosowane.

oknie

dialogowym

Keybord Shortcuts and Menus (Skróty klawiszowe i menu),

na zakładce Menus (Menu) wybierz z rozwijanej listy Menu For (Menu dla)
opcję Application Menus (Menu aplikacji).

Rozwiń pozycję z poleceniami menu View (Widok) przez kliknięcie małego

trójkącika obok jej nazwy.

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Kliknij menu Image (Obraz) i rozwiń podmenu Mode (Tryb). Polecenie RGB Color

(RGB) jest teraz pokolorowane na czerwono.

Uwaga: Wybranie

opcji Essentials
(Istotne elementy)
zmienia konﬁgura-
cję paneli, ale nie
przywraca domyśl-
nego ustawienia
menu. Na razie
możesz je pozosta-
wić zmienione, bo
i tak przed następną
lekcją powrócimy
do domyślnych
ustawień całego
programu.

Kliknij menu View (Widok) i rozwiń podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli).

Formaty DV i wideo są niedostępne.

Aby zapisać nową przestrzeń roboczą, wybierz polecenie Window/Workspace/

New Workspace (Okno/Przestrzeń robocza/Nowa przestrzeń robocza). W oknie
dialogowym tego polecenia podaj nazwę przestrzeni, zaznacz pola wyboru
Menus (Menu) i Keybord Shortcuts (Skróty klawiszowe), a następnie kliknij przycisk
Save (OK).

Nowa przestrzeń robocza pojawi się w podmenu Window/Workspace (Okno/Przestrzeń
robocza) oraz w rozwijanej liście na pasku aplikacji.

Na razie jednak powrócimy do przestrzeni domyślnej.

Z rozwijanej listy na pasku aplikacji wybierz opcję Essentials (Istotne elementy).

Na pytanie o zapisanie dokonanych zmian odpowiedz No (Nie).

Gratulacje! Ukończyłeś lekcję 1.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Skoro przyswoiłeś już sobie podstawową wiedzę o obszarze roboczym Photoshopa,
możesz przejść do tematów o tworzeniu i edycji obrazów. Znając podstawy pracy
z Photoshopem, następne lekcje możesz czytać kolejno lub w zależności od tematu,
który Cię najbardziej interesuje.

Korzystanie z pomocy Photoshopa

Pełne i aktualne informacje na temat korzystania z paneli, narzędzi i innych funkcji
aplikacji można znaleźć na stronach internetowych ﬁrmy Adobe. Po wybraniu pole-
cenia Help/Photoshop Help (Pomoc/Pomoc programu Photoshop) możemy przeszukiwać
pliki pomocy Photoshopa, dokumenty wsparcia technicznego oraz inne witryny
przydatne dla użytkowników tej aplikacji. Oczywiście, istnieje możliwość ograni-
czenia wyników wyszukiwania tylko do plików pomocy i dokumentów wsparcia
technicznego.

Dodatkowej pomocy w postaci porad, opisów rozmaitych technik i najnowszych
informacji o produktach ﬁrmy Adobe można szukać pod adresem community.adobe.
com/help/main.

Sprawdzanie aktualizacji

Firma Adobe regularnie aktualizuje swoje programy. Jeśli dysponujemy połączeniem
internetowym, możemy pobierać te aktualizacje za pomocą aplikacji o nazwie Adobe
Application Manager.

W Photoshopie wybierz polecenie Help/Updates (Pomoc/Uaktualnienia).

Adobe Application Manager automatycznie sprawdzi, czy są dostępne aktualizacje
dla Twoich programów z ﬁrmy Adobe.

W oknie dialogowym Adobe Application Manager zaznacz aplikacje, które chcesz

zaktualizować, a następnie kliknij przycisk, aby pobrać odpowiednie aktualizacje
i je zainstalować.

Uwaga: Aby

ustawić tryb pobie-
rania uaktualnień
w przyszłości,
należy w oknie
Adobe Application
Manager kliknąć
przycisk Preferences
(Preferencje),
a następnie
zaznaczyć opcje
określające, jak
często ma być spraw-
dzana dostępność
uaktualnień, jakich
programów mają
one dotyczyć i czy
mają być pobierane
automatycznie.
W celu zatwierdzenia
tych ustawień należy
kliknąć przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Przegląd
narzędzi

Zawartość
panelu
narzędziowego

Move
(Przesunięcie) (V)

Rectangular Marquee
(Zaznaczanie
prostokątne) (M)

Lasso (L)

QuickSelection
(Szybkie
zaznaczanie) (W)

Crop
(Kadrowanie) (C)

Eyedropper
(Kroplomierz) (I)

SpotHealing Brush
(Punktowy pędzel
korygujący) (J)

Brush
(Pędzel) (B)

Clone Stamp
(Stempel) (S)

History Brush
(Pędzel historii) (Y)

Eraser
(Gumka) (E)

Gradient (G)

Blur
(Rozmywanie)

Dodge
(Rozjaśnianie) (O)

Pen
(Pióro) (P)

Horizontal Type
(Tekst) (T)

Path Selection
(Zaznaczanie
ścieżek) (A)

Rectangle
(Prostokąt) (U)

Hand
(Rączka) (H)

Zoom
(Lupka) (Z)

Move Tool (Przesunięcie)
przesuwa zaznaczenia,
warstwy i prowadnice

Marquee tools (Narzędzia
do zaznaczania) tworzą
zaznaczenia prostokątne,
eliptyczne oraz jednorzę-
dowe i jednokolumnowe

Lasso tools (Narzędzia
typu lasso) tworzą
zaznaczenia dowolne,
wielokątne i magnetyczne

Quick Selection Tool
(Szybkie zaznaczanie)
umożliwia „malowanie”
zaznaczenia za pomocą
pędzla o zmiennej średnicy

Magic Wand Tool
(Różdżka) zaznacza
obszary o podobnej
kolorystyce

Crop Tool (Kadrowanie)
przycina obrazy i zmienia
ich perspektywę

Eyedropper Tool
(Kroplomierz) służy
do pobierania próbek
kolorów

3D Material Eyedropper
(Kroplomierz mate-
riału 3D) pobiera wska-
zany materiał z obiektu 3D

Color Sampler Tool
(Próbkowanie kolorów)
tworzy od jednej do czterech
próbek kolorów w różnych
obszarach obrazu

Ruler Tool (Miarka)
wyznacza odległości,
położenia i kąty

Note Tool (Notatki)
tworzy notatki, które mogą
być dołączane do obrazów

Count Tool (Zliczanie
obiektów) zlicza
obiekty w obrazie

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Przegląd narzędzi

(ciąg dalszy)

Slice Tool (Cięcie
na plasterki)
tworzy plasterki

Slice Select Tool
(Zaznaczanie plaster-
ków) zaznacza plasterki

Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel
korygujący) szybko usuwa
wady i niedoskonałości
obrazu o jednolitym tle

Healing Brush Tool
(Pędzel korygujący)
maluje próbką
lub wzorkiem, naprawiając
niedoskonałości obrazu

Patch Tool (Łatka)
naprawia niedoskonałości
w obszarze zaznaczonym,
korzystając z próbki
lub wzorku

Content-Aware Move
Tool (Przesuwanie
z uwzględnieniem
zawartości) przestawia
i miesza piksele, aby dopa-
sować przesunięty obiekt

Red Eye Tool (Czerwone
oczy) jednym kliknięciem
usuwa efekt czerwonych
oczu

Brush Tool (Pędzel)
naśladuje pociągnięcia
pędzlem

Pencil Tool (Ołówek)
pozostawia ślady
o twardych krawędziach

Color Replacement Tool
(Zastępowanie kolorów)
wymienia jeden kolor
na inny

Mixer Brush Tool (Pędzel
mieszający) miesza kolor
próbkowany z istniejącym

Clone Stamp Tool
(Stempel) maluje
próbką obrazu

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Pattern Stamp Tool
(Stempel wzorkiem)
maluje wzorkiem
utworzonym z fragmentu
obrazu

History Brush Tool
(Pędzel historii) do okna
aktualnego obrazu
przenosi zawartość
wybranego stanu historii
lub zdjęcia

Art History Brush Tool
(Artystyczny pędzel
historii) podobny
do pędzla historii, ale
dodatkowo symuluje
różne style malarskie

Eraser Tool (Gumka)
wymazuje piksele
i przywraca uprzednio
zapisane stany obrazka

Background Eraser Tool
(Gumka tła) wymazuje
zawartość obrazu,
pozostawiając
przezroczystość

Magic Eraser Tool
(Magiczna gumka)
pojedynczym kliknięciem
zmienia obszary
jednokolorowe
w przezroczyste

Gradient Tool (Gradient)
tworzy różne przejścia
między kolorami: liniowe,
radialne, kątowe, lustrzane
i romboidalne

Paint Bucket Tool
(Wiadro z farbą)
wypełnia obszary
o podobnych barwach
kolorem narzędzia

3D Material Drop Tool
(Upuszczanie materiału
3D) nanosi materiał
pobrany za pomocą
kroplomierza 3D
na wskazany
obszar obiektu 3D

Blur Tool (Rozmywanie)
rozmywa krawędzie
występujące w obrazie

Sharpen Tool
(Wyostrzanie) wyostrza
krawędzie w obrazie

Smudge Tool
(Smużenie) tworzy
efekt smugi

LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Przegląd narzędzi

(ciąg dalszy)

Dodge Tool
(Rozjaśnianie)
rozjaśnia obszary obrazu

Burn Tool (Ściemnij)
przyciemnia obszary
obrazu

Sponge Tool (Gąbka)
zmienia nasycenie koloru
na określonym obszarze

Pen tools (Narzędzia
typu pióro) rysują
gładkie ścieżki

Type tools (Narzędzia
tekstowe) tworzą
napisy na obrazie

Type mask tools
(Narzędzia typu
maska tekstowa)
tworzą zaznaczenia
w kształcie tekstu

Path selection tools
(Narzędzia do zaznaczania
ścieżek) zaznaczają całe
ścieżki lub ich segmenty,
udostępniając punkty
kontrolne oraz linie
i punkty kierunkowe

Shape tools i Line tool
(Narzędzia do tworze-
nia kształtów i linii)
rysują kształty i linie
na warstwach zwykłych
i warstwach kształtu

Custom Shape Tool
(Kształt własny) tworzy
kształty wybrane
z listy kształtów

Hand Tool (Rączka)
przesuwa obrazek
w oknie

Rotate View Tool (Obróć
widok) obraca obraz,
nie niszcząc go

Zoom Tool (Lupka)
powiększa lub zmniejsza
widok obrazu

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Pytania kontrolne

Opisz dwa typy plików, jakie można otworzyć w Photoshopie.

Opisz sposób otwierania obrazów za pomocą Adobe Bridge.

Jak wybiera się narzędzia w programie Photoshop?

Opisz dwie metody zmiany widoku obrazu.

Jakie są dwa sposoby zdobywania dodatkowych informacji o programie Photoshop?

Odpowiedzi

Możemy wczytać do aplikacji zeskanowane fotograﬁe, slajdy, negatywy lub graﬁkę.

Innym źródłem są obrazy przechwycone z materiału wideo lub zaimportowane
z innych programów graﬁcznych. Możemy również importować cyfrowe fotograﬁe.

Należy przejść do programu Adobe Bridge przez wybranie w Photoshopie polecenia

File/Browse In Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge), odszukać żądany plik
i kliknąć dwukrotnie jego miniaturę.

Klikamy ikonę narzędzia w przyborniku lub wciskamy klawisz jego skrótu. Wybrane

narzędzie pozostaje aktywne do chwili wybrania kolejnego. Aby wybrać narzędzie
ukryte, można użyć klawisza skrótu i przełączać się pomiędzy narzędziami grupy
lub przytrzymać wciśnięty przycisk myszy nad ikoną narzędzia w przyborniku i w ten
sposób otworzyć podręczne menu z narzędziami.

Aby powiększyć lub zmniejszyć widok obrazu lub dopasować go do okna, możemy

wybrać odpowiednie polecenie z menu View (Widok). Można także użyć narzędzia
Zoom (Lupka) i kliknąć nim lub objąć odpowiedni fragment obrazu. Dodatkowo
możliwe jest skorzystanie z klawiszy skrótów. Do przewijania obrazu lub zmiany
stopnia jego powiększenia można również użyć panelu Navigator (Nawigator).

Pomoc programu Adobe Photoshop zawiera wszystkie informacje o funkcjach,

skrótach klawiszowych, a także opisy wykonania określonych zadań oraz stosowne
ilustracje. Photoshop zawiera również łącze do witryny ﬁrmy Adobe Systems,
gdzie można znaleźć dodatkowe informacje na temat usług i produktów ﬁrmy
oraz wskazówki i porady dotyczące Photoshopa.

PODSTAWOWA
KOREKTA FOTOGRAFII

Tematyka lekcji

W tej lekcji przedstawimy, jak:

dobrać prawidłową rozdzielczość i rozmiar fotograﬁi,

otwierać i edytować obrazy w Camera Raw,

dopasować zakres tonalny obrazu,

wykadrować i wyprostować obraz,

zmieniać kolory przy użyciu narzędzia Color Replacement

(Zastępowanie kolorów),

dostosować nasycenie oraz jaskrawość wybranych obszarów zdjęcia

przy użyciu narzędzia Sponge (Gąbka),

usuwać niepożądane elementy obrazu za pomocą narzędzia

Clone Stamp (Stempel),

naprawiać obrazy przy użyciu narzędzia Spot Healing Brush

(Punktowy pędzel korygujący),

usuwać skazy za pomocą narzędzia Patch (Łatka) w trybie

uwzględniania zawartości obrazu,

zastosować

ﬁltr

Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) na zakończenie

procesu retuszowania,

zapisać plik w formacie, który będzie można wykorzystać

w programie do składu publikacji.

Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie około 1 godziny. Folder z plikami
do ćwiczeń z poprzedniej lekcji można usunąć (jeśli to konieczne) i sko-
piować w jego miejsce folder Lesson02. Jeśli zajdzie potrzeba przywrócenia
pierwotnych wersji plików, należy ponownie skopiować je z płyty.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Strategia retuszu

Stopień zaawansowania prac retuszerskich zależy od konkretnego obrazu i celu, jaki
chcemy osiągnąć. W wielu przypadkach wystarczy kilka kliknięć w module Camera
Raw, który jest instalowany wraz z Photoshopem. W pozostałych sytuacjach zaczy-
namy obróbkę w Camera Raw, gdzie ustalamy przykładowo właściwy punkt bieli,
a poważne zabiegi retuszerskie — na przykład ﬁltrowanie wybranych fragmentów
obrazu — wykonujemy już w Photoshopie.

Przygotowanie efektywnej sekwencji zadań

Większość procesów retuszowania fotograﬁi można podzielić na osiem podstawo-
wych etapów:

Utworzenie kopii oryginalnego obrazu. Zawsze należy pracować na kopii obrazu.

Pozwoli to w razie potrzeby powrócić do pierwotnej wersji.

Dopasowanie rozdzielczości obrazu do jego przeznaczenia.

Wykadrowanie fotograﬁi — przycięcie jej do ostatecznej wielkości i ustalenie

orientacji (pionowa, pozioma itp.).

Naprawienie skaz uszkodzonych fotograﬁi (rys, kurzu, plam itp.).

Ustalenie ogólnego kontrastu, czyli zakresu tonalnego zdjęcia.

Usunięcie istniejących przebarwień.

Dopasowanie kolorystyki i zakresu tonalnego w określonych fragmentach obrazu

w celu wydobycia świateł, półcieni, cieni i nasycenia kolorów.

Wyostrzenie całego obrazu.

Wszystkie czynności zazwyczaj wykonuje się w wymienionym wyżej porządku.
Inaczej rezultat jednego procesu może spowodować niezamierzone zmiany w innych
aspektach obrazu, co będzie wymagało powtórzenia pewnych czynności.

Dostosowanie procesu korekty do przeznaczenia fotografii

Dobór techniki retuszu powinien być w dużym stopniu uzależniony od tego, do
jakich celów przeznaczony jest obraz. To, czy przygotowujemy czarno-białą publikację
gazetową, czy pełnokolorową graﬁkę internetową, ma wpływ na wybór odpowiednich
parametrów — od rozdzielczości skanowanego materiału wyjściowego po typ zakresu
tonalnego i korekty kolorów, których wymaga obraz. Photoshop obsługuje tryb kolo-
rów CMYK, wykorzystywany w technikach druku kolorowego, a także tryb RGB oraz
inne tryby kolorów stosowane do wyświetlania obrazów na stronach internetowych
i urządzeniach przenośnych.

Aby zilustrować zastosowanie technik retuszu, przejdziemy w tej lekcji przez wszyst-
kie etapy korekty fotograﬁi przeznaczonej do druku czterokolorowego.

Więcej informacji na temat trybów CMYK oraz RGB znaleźć można w lekcji 14.,
„Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”.

Uwaga:

W lekcji 1. posłu-
giwaliśmy się
warstwami
korekcyjnymi, które
zapewniają dużą ela-
styczność testowania
różnych ustawień
bez ryzyka zepsucia
oryginału.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Rozdzielczość i wymiary obrazu

Pierwszy etap retuszowania fotogra-
ﬁi w Photoshopie to sprawdzenie, czy
obraz jest we właściwej rozdzielczości.
Termin rozdzielczość oznacza liczbę
małych kwadratów zwanych pikselami,
które tworzą obraz i stanowią o jego
szczegółach. Rozdzielczość jest określana
przez wymiary dokumentu, wyrażane
za pomocą liczby pikseli wzdłuż szeroko-
ści i wysokości obrazu.

W graﬁce komputerowej występują różne typy rozdzielczości.

Liczba pikseli przypadająca na jednostkę długości obrazu jest zwana rozdzielczością
obrazu i jest zazwyczaj mierzona w pikselach na cal (ang. ppi, pixels per inch). Obraz
o wysokiej rozdzielczości składa się z większej liczby pikseli (i dlatego rozmiar pliku
jest większy) niż obraz o tych samych wymiarach w niskiej rozdzielczości. Obrazy
w Photoshopie mogą być w wysokiej rozdzielczości (300 ppi lub wyższej) i niskiej
(72 ppi lub 96 ppi).

Liczba pikseli na jednostkę długości ekranu monitora jest rozdzielczością monitora,
mierzoną zazwyczaj w pikselach na cal (ppi). Piksele obrazu są bezpośrednio prze-
kładane na piksele monitora. Jeśli rozdzielczość obrazu jest wyższa niż rozdzielczość
monitora, obraz wyświetlony na ekranie będzie większy niż na wydruku. Jeśli na przy-
kład obraz o rozdzielczości 144 ppi i wymiarach 1 cal×1 cal wyświetlimy na ekranie
o rozdzielczości 72 ppi, przyjmie on wymiary 2 cale×2 cale.

Uwaga: Istotne

jest zrozumienie,
co oznacza „widok
100%” na ekranie.
W takim widoku
1 piksel obrazu =
1 piksel monitora.
Jeśli rozdzielczość
wyświetlanego
obrazu nie jest
dokładnie taka sama
jak rozdzielczość
monitora, rozmiar
obrazu na ekranie
może być większy
lub mniejszy niż
rozmiar tego samego
obrazu na wydruku.

Piksele obrazu fotograficznego

100% widok na ekranie

Liczba kropek atramentu tworzonych przez naświetlarkę lub drukarkę laserową
na calu papieru jest rozdzielczością druku lub inaczej rozdzielczością wyjściową.
Oczywiście wyższa rozdzielczość drukarki w połączeniu z wyższą rozdzielczością
obrazu zazwyczaj daje najlepszą jakość. Właściwa rozdzielczość dla drukowa-
nych obrazów zależy od rozdzielczości drukarki oraz od tzw. liniatury mierzonej
w liniach na cal (ang. lpi, lines per inch), stanowiącej gęstość rastrów, używanych
w procesie druku.

Obrazek 4×6 cali,
rozdzielczość 72 ppi,
rozmiar pliku 364,5 KB

100% widok na ekranie

Obrazek 4×6 cali,
rozdzielczość 200 ppi,
rozmiar pliku 2,75 MB

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Należy pamiętać, że wyższa rozdzielczość obrazu to większy rozmiar pliku,
a zatem dłuższy czas potrzebny na ściągnięcie takiego pliku z sieci.

Pełne informacje na temat rozdzielczości i rozmiarów obrazu można znaleźć
w pomocy programu Photoshop.

Rozpoczynamy pracę

Obrazek, który wykorzystamy w tym ćwiczeniu, jest zeskanowaną fotograﬁą.
Przygotujemy go do umieszczenia na stronie ﬁkcyjnego magazynu składanego w pro-
gramie Adobe InDesign. Ostateczny rozmiar obrazu powinien wynosić 3,5×2,5 cala
(około 9×6 cm).

Prace rozpoczniemy od porównania oryginalnego skanu z ostateczną wersją obrazu.

Uruchom program Adobe Bridge CS6, wybierając Start/Wszystkie programy/

Adobe Bridge CS6 (Windows) lub klikając dwukrotnie Adobe Bridge CS6 w folderze
Applications (Mac OS).

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu

Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson02, aby zobaczyć jego
zawartość.

Uwaga:

Aby określić rozdziel-
czość obrazu dla
fotograﬁi w tej lekcji,
użyliśmy reguły
z graﬁki kompute-
rowej stosowanej
podczas przygoto-
wywania kolorowych
lub czarno-białych
obrazów przeznaczo-
nych do komer-
cyjnych wydru-
ków. Skanujemy
w rozdzielczości
1,5 lub 2 razy
większej od liniatury
maszyny drukarskiej.
Ponieważ czaso-
pismo, w którym
zamieszczony
zostanie obraz,
będzie drukowane
z użyciem liniatury
133 lpi, obraz został
zeskanowany w roz-
dzielczości 200 ppi
(133×1,5).

Powiększ rozmiary miniatur, aby móc dokładnie przyjrzeć się zawartości

plików, i porównaj 02Start.jpg z 02End.psd. Aby powiększyć podgląd, przeciągnij
w prawo suwak Thumbnail (Miniatura), widoczny w prawym dolnym rogu okna
przeglądarki.

Kolory zeskanowanego obrazu są trochę przytłumione i zawierają czerwone zabar-
wienie, skan jest przekrzywiony, a jego wymiary są większe niż potrzebne w publika-
cji. W ramach tej lekcji poprawimy wspomniane niedoskonałości, a nawet zmienimy
kolor czapki na głowie dziewczynki. Rozpoczniemy jednak od kolorystyki i tonalno-
ści obrazu.

Zaznacz

miniaturę

02Start.jpg i wybierz polecenie File/Open In Camera Raw

(Plik/Otwórz w Camera Raw).

Obraz zostanie otwarty w module Camera Raw. Wszelkie modyﬁkacje obrazu będą
zapisywane w oddzielnym pliku stowarzyszonym z oryginałem. Podczas pracy
z modułem Camera Raw zawsze mamy możliwość powrotu do obrazu w wersji
oryginalnej.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

W niektórych obrazach ustalenie balansu bieli wystarczy, aby uzyskać właściwą
kolorystykę, a zawsze jest to dobry punkt wyjścia do dalszych korekt. Do bardziej
precyzyjnego regulowania tonalnych parametrów obrazu służą suwaki z panelu
Basic (Podstawowe).

panelu

Basic (Podstawowe) przeciągnij suwak Temperature (Temperatura)

-53

, a suwak Tint (Tinta) do

-54

W następnej części panelu Basic (Podstawowe) ustaw następujące wartości:

Exposure (Ekspozycja) =

-0.50

Contrast (Kontrast) =

+23

Blacks (Czarne) =

W części dolnej ustaw suwaki w następujących położeniach:

Clarity (Przejrzystość) =

Vibrance (Jaskrawość) =

+25

Saturation (Nasycenie) =

Usuń zaznaczenie opcji Preview (Podgląd) w górnej części okna modułu Camera

Raw i porównaj wersję zmodyﬁkowaną z oryginałem. Zaznacz tę opcję ponownie,
aby zaobserwować, jak wprowadzone zmiany wpływają na wygląd obrazu.

Preview selected

Preview deselected

Podgląd włączony

Podgląd wyłączony

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Teraz możemy przenieść obraz do Photoshopa i kontynuować prace retuszerskie.

W prawym dolnym rogu okna kliknij przycisk Open Image (Otwórz obraz),

aby otworzyć zmodyﬁkowany obraz w Photoshopie.

W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę

pliku na

02Working.psd

(roboczy) i zapisz go w folderze Lesson02.

Warto pamiętać o tym, że gdy dokonujemy trwałych zmian w pliku obrazu, powin-
niśmy pracować na kopii, a nie na oryginale. Dzięki temu w razie jakichkolwiek
problemów zawsze będzie można rozpocząć pracę od początku, tworząc nową kopię
oryginalnego pliku.

Prostowanie i kadrowanie
obrazu w Photoshopie

Prostowanie i przycinanie obrazu przeprowadzimy za pomocą narzędzia Crop
(Kadrowanie). Tego samego narzędzia użyjemy do przeskalowania fotograﬁi, by
idealnie wpasowała się w miejsce dla niej przeznaczone. Można użyć albo narzędzia
Crop (Kadrowanie), albo polecenia Crop (Kadruj). Domyślnie kadrowanie jest proce-
sem zachowawczym, co oznacza, że odcinane piksele nie są usuwane bezpowrotnie
i można je później odzyskać.

Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ).

Na pasku opcji z rozwijanej listy predeﬁniowanych proporcji obrazu wybierz Size

& Resolution (Rozmiar i rozdzielczość); opcją domyślnie wybraną jest Unconstrained
(Nieograniczony).

W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość

obrazu) ustaw

3,5 Inches

(

3,5 Cale

) jako Width (Szerokość),

2,5 Inches

(

2,5 Cale

) jako Height (Wysokość) i

200 Pixels/Innch

(

200 Piksele na cal

)

jako Resolution (Rozdzielczość). Kliknij OK.

Na pasku opcji pojawią się wprowadzone wymiary obrazu, a w oknie obrazu
widoczna będzie ramka kadrowania z siatką. Powłoka kadrowania pokryje obszary
pozostające na zewnątrz ramki. Zanim jednak przystąpimy do właściwego kadrowa-
nia, wyprostujmy obraz.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Na pasku opcji kliknij przycisk Straighten (Prostowanie). Wskaźnik przybierze

postać poziomicy.

Kliknij lewy górny róg zdjęcia, przeciągnij wskaźnik narzędzia do prawego

górnego rogu i zwolnij przycisk myszy.

Wskazówka:

Można użyć także
polecenia Image/
Trim (Obraz/Przytnij)
i przyciąć obszar
wokół brzegu
obrazu na podstawie
przezroczystości
lub koloru krawędzi.

Photoshop wyprostuje obraz tak, aby narysowana linia była równoległa do górnej
krawędzi okna obrazu. Narysowaliśmy tylko jedną linię wyznaczającą kierunek
poziomy, ale to wystarczy, by wszelkie linie w obrazie, które powinny przebiegać
poziomo lub pionowo, zostały ustawione prawidłowo.

Teraz musimy przyciąć białe obrzeża i przeskalować obraz.

Przeciągnij narożniki ramki kadrowania, tak aby pokryły się z narożnikami

zdjęcia. Do precyzyjnego ustawienia obrazu wewnątrz ramki możesz użyć
klawiszy ze strzałkami.

Wciśnij

klawisz

Enter lub Return. Fotograﬁa jest wykadrowana, wyprostowana

i przycięta do wymaganych wymiarów; wypełnia teraz całe okno obrazu.

Aby zobaczyć wymiary obrazu, wybierz z rozwijanego menu w dolnej części okna

obrazu opcję Document Dimensions (Wymiary dokumentu).

File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz) i zapisz efekt pracy.

Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu
Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zastępowanie kolorów

Za pomocą narzędzia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) możemy nakła-
dać jeden kolor w miejsce innego. Gdy zaczynamy malowanie tym narzędziem,
Photoshop analizuje pierwsze zamalowane piksele i później umieszcza nowy kolor
tylko tam, gdzie występują piksele podobne do tych pierwszych. Dlatego malowanie
nie musi być bardzo precyzyjne — inne kolory pozostaną nienaruszone. Narzędzie
Color Replacement (Zastępowanie kolorów) może działać z różną tolerancją podobień-
stwa pikseli i operować zarówno na obszarach ciągłych (contiguous), jak i nieciągłych
(discontiguous).

Polecenia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) użyjemy do zmiany koloru
czapki dziecka widocznego na korygowanej w tej lekcji fotograﬁi.

Powiększ widok, aby wyraźnie widzieć całą czapkę.

Z przybornika wybierz narzędzie Color Replacement (Zastępowanie kolorów) ( )

ukryte pod narzędziem Brush (Pędzel) ( ).

W przyborniku kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu)

i w oknie Color Picker (Próbnik kolorów) ustaw kolor zielony. My wybraliśmy kolor
o wartościach R = 49, G = 184 i B = 6.

Czerwoną czapkę pomalujemy teraz nowym
kolorem.

Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami

pędzla.

Suwakiem

Size (Rozmiar) ustaw średnicę

pędzla równą

pikseli, Hardness (Twardość)

ustaw na

40%

, a Spacing (Odstępy) — na

25%

Z list rozwijanych Size (Rozmiar) i Tolerance
(Tolerancja) wybierz opcję Off (Wyłączona).

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz Hue (Barwa), kliknij ikonę

Sampling: Continous (Próbkowanie: Ciągłe) ( ), z listy Limits (Ograniczenia)
wybierz Find Edges (Szukanie krawędzi), parametr Tolerance (Tolerancja) ustaw
na

32%

i włącz opcję Anti-alias (Wygładzanie).

Zacznij malować czapkę od środka ku krawędziom.

Jeśli chcesz, do zamalowywania obszarów położonych blisko krawędzi możesz

użyć pędzla o mniejszej średnicy. Możesz także powiększyć widok malowanych
fragmentów obrazu.

Gdy czapka będzie już cała zielona, zapisz plik.

Korygowanie nasycenia
za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka)

Korekta nasycenia oznacza dopasowanie siły koloru lub jego czystości. Narzędzie
Sponge (Gąbka) przydaje się do tworzenia subtelnych zmian nasycenia w określonych
obszarach fotograﬁi. Użyjemy go do zintensyﬁkowania kolorów graﬃti.

Jeśli zachodzi potrzeba, powiększ i przewiń

widok, aby widzieć w całości kolorowe
graﬃti namalowane na ścianie placu zabaw.

Wybierz

narzędzie

Sponge (Gąbka)

( ), ukryte w grupie narzędzia
Dodge (Rozjaśnianie) ( ).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Na pasku opcji ustaw następujące parametry:

W panelu z opcjami pędzla ustaw Size (Rozmiar) na

150

(

150 piks

)

i Hardness (Twardość) na

listy

rozwijanej

Mode (Tryb) wybierz opcję Saturate (Zwiększ nasycenie).

Parametr

Flow (Przepływ), który odpowiada za intensywność efektu,

ustaw na

40%

Przetrzyj gąbką graﬃti i nasyć w ten sposób ich kolory. Im więcej ruchów

wykonasz, tym kolory staną się bardziej intensywne. Uważaj więc, aby nie
przesadzić z ich nasyceniem.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ), aby zabezpieczyć się przed

przypadkowym zwiększeniem nasycenia kolorów poza graﬃti.

Zapisz wyniki pracy.

Retuszowanie za pomocą
narzędzia Clone Stamp (Stempel)

Narzędzie Clone Stamp (Stempel) zastępuje piksele fragmentu obrazu pikselami
pochodzącymi z innego obszaru. Korzystając z tego narzędzia, można nie tylko usu-
nąć niepożądane obiekty, ale także wypełnić brakujące obszary uszkodzonej fotograﬁi.

Na początek zastąpimy biały, prześwietlony fragment muru cegłami sklonowanymi
z innego fragmentu obrazu.

Z przybornika wybierz narzędzie Clone Stamp (Stempel) ( ).

Na pasku opcji otwórz panel z parametrami pędzla i ustaw Size (Rozmiar) na

a Hardness (Twardość) na

. Następnie sprawdź, czy opcja Aligned (Wyrównany)

jest włączona.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Wybierz

polecenie

Window/Clone Source (Okno/Powielanie źródła), aby otworzyć

panel Clone Source (Powielanie źródła). Panel ten pozwala lepiej kontrolować
obszary, z których ma być pobierany materiał do klonowania (w tym
przypadku cegły).

panelu

Clone Source (Powielanie źródła) zaznacz opcje Show Overlay

(Pokaż nakładkę) i Clipped (Przytnij). Następnie sprawdź, czy parametr Opacity
(Krycie) ma wartość

100%

. Nakładka pozwala widzieć, co będzie klonowane,

jeszcze przed rzeczywistym sklonowaniem.

Przesuń wskaźnik narzędzia nad ciemne cegły po prawej stronie prześwietlonego

obszaru. (Aby lepiej widzieć ten rejon obrazu, powiększ widok).

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), by wskaźnik

przybrał postać „celownika”, i kliknij, aby pobrać próbkę do klonowania.

Począwszy od miejsca w pobliżu głowy dziewczynki, przeciągnij narzędzie

w prawo po obszarze prześwietlonym. Dzięki nakładce klonowania możesz
zobaczyć, co się w tym miejscu pojawi. Jest to istotne, bo pozwoli na odpowiednie
ułożenie cegieł.

Zwolnij przycisk myszy, przesuń wskaźnik nad inny fragment prześwietlonego

obszaru i rozpocznij ponownie klonowanie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Za każdym razem, gdy rozpoczynasz malowanie, zmienia się położenie źródła klono-
wania, ale pozostaje ono w tej samej relacji względem wskaźnika narzędzia, w jakiej
było w momencie wykonania pierwszego pociągnięcia. To znaczy, że jeśli teraz roz-
poczniesz malowanie bardziej na prawo, cegły zostaną skopiowane z miejsca leżącego
na prawo od pierwotnego źródła klonowania. Dzieje się tak, ponieważ opcja Aligned
(Wyrównany) jest włączona.

Kontynuuj klonowanie, aż cały obszar prześwietlony zostanie wypełniony cegłami.

Aby nowe cegły połączyły się w naturalny sposób z resztą ściany, można spróbo-
wać zdeﬁniować nową próbkę (tak jak w punkcie 6.) i zacząć malowanie od nowa.
Można też wypróbować klonowanie przy wyłączonej opcji Aligned (Wyrównany).

Kiedy uznasz wynik za zadowalający, zamknij panel Clone Source (Powielanie

źródła) i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Uwaga:

Gdy opcja Aligned
(Wyrównany) jest
wyłączona, podczas
każdego pocią-
gnięcia narzędziem
klonującym materiał
jest pobierany z tego
samego źródła
— bez względu
na położenie
narzędzia.

Korzystanie z narzędzia Spot Healing
Brush (Punktowy pędzel korygujący)

Następnym zadaniem będzie usunięcie z fotograﬁi ciemnych plam widocznych
na murze. Można to zrobić za pomocą poznanego już narzędzia Clone Stamp
(Stempel) ( ), ale użyjemy innej techniki. Wykorzystamy narzędzie Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący), którym po prostu zamalujemy owe plamy.

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) służy do szybkiego usuwania różnych
skaz i niedoskonałości fotograﬁi. Maluje pikselami pochodzącymi z innego fragmentu
obrazu lub wzorku, dopasowując je do obszaru naprawianego pod względem tekstury,
oświetlenia, przezroczystości i cieni. Jednak w odróżnieniu od narzędzia Clone Stamp
(Stempel) nie wymaga zdeﬁniowanego punktu próbkowania — sam pobiera próbkę
z otoczenia obszaru korygowanego.

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) doskonale nadaje się do retuszowania
portretów, ale również w przypadku naszej fotograﬁi powinien dać dobre rezultaty,
jako że mur w otoczeniu plam tworzy dość jednorodną i stonowaną powierzchnię.

Uwaga:

Narzędzie Healing
Brush (Pędzel korygu-
jący) działa podobnie
jak Spot Healing
Brush (Punktowy
pędzel korygujący),
z tym że wymaga
wskazania obszaru,
z którego mają być
pobierane próbki.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Przewiń i powiększ obraz, aby widoczne były plamy na murze w lewym górnym

rogu zdjęcia.

Wybierz z przybornika narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)

(

Na pasku opcji rozwiń panel z ustawieniami pędzla, a następnie zdeﬁniuj pędzel

o twardości

100%

i średnicy około

pikseli.

W oknie obrazu przeciągnij punktowym pędzlem korygującym od lewej

do prawej wzdłuż ciemnych plam widocznych w lewym górnym rogu zdjęcia.
Możesz to zrobić jednym ruchem lub wykonać kilka pociągnięć pędzlem.
Maluj, aż uzyskasz zadawalający rezultat. Podczas przeciągania pędzlem na obrazie
pozostaje ciemnoszary ślad, ale po zwolnieniu przycisku myszki następuje
właściwe korygowanie malowanego obszaru.

Wybierz

File/Save (Plik/Zapisz).

Stosowanie narzędzia Patch (Łatka)
w trybie uwzględniania zawartości obrazu

Narzędzia uwzględniające zawartość obrazu idą w mieszaniu pikseli o krok dalej.
W tym przypadku Photoshop wypełnia zaznaczony obszar pikselami pasującymi
do otoczenia. Stosowanie narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości
obrazu nie jest klonowaniem, bo piksele nie są kopiowane z innego miejsca, lecz two-
rzone na podobieństwo pikseli sąsiadujących z obszarem zaznaczonym. W ten sposób
można szybko pozbyć się niepożądanych elementów obrazu. Aby sprawdzić magiczne
możliwości tej metody, spróbujemy naprawić lewą część muru, gdzie widać czarną
plamę i wyraźne pęknięcie. Wyretuszowanie tych skaz przy użyciu narzędzia Clone
Stamp (Stempel) byłoby trudne ze względu na dość mocne zróżnicowanie koloru,
tekstury i oświetlenia na powierzchni ściany. Na szczęście narzędzie Patch (Łatka)
pozwala zrobić to szybko i skutecznie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Z przybornika wybierz narzędzie Patch (Łatka) ( ) ukryte pod narzędziem

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) (

Na pasku opcji z listy rozwijanej Patch (Łatka) wybierz opcję Content-Aware

(Uwzględnianie zawartości). Następnie upewnij się, że z listy Adaptation
(Dopasowanie) wybrana jest opcja Medium (Średnie) i że włączona jest opcja
Sample All Layers (Próbkuj wszystkie warstwy).

Obrysuj pęknięcie muru, aby je zaznaczyć.

Kliknij zaznaczony obszar i przeciągnij go w prawo.

Zaznaczenie upodabnia się do swojego otoczenia.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

Za pomocą narzędzia Patch (Łatka) zaznacz ciemną plamę w lewej części muru.

Możesz śmiało rysować poza zdjęciem, aby mieć pewność, że jego krawędź też
zostanie zaznaczona.

Przeciągnij zaznaczony obszar w prawo.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Stosowanie filtra Unsharp Mask
(Maska wyostrzająca)

Ostatnim etapem retuszowania fotograﬁi będzie zastosowanie ﬁltra Unsharp Mask
(Maska wyostrzająca), dzięki któremu poprawimy kontrast krawędzi szczegółów,
przez co uzyskamy wrażenie bardziej wyostrzonego obrazu.

Filter (Filtr) wybierz polecenie

Sharpen/Unsharp Mask (Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca).

W oknie ﬁltra sprawdź, czy pole Preview

(Podgląd) jest zaznaczone, dzięki czemu
można będzie obserwować efekty
wprowadzanych zmian.

Obraz w okienku podglądu można przesuwać
i oglądać różne fragmenty zdjęcia. Można
również skalować widok podglądu, korzysta-
jąc z przycisków plus i minus, znajdujących się
pod okienkiem podglądu.

Przeciągnij

suwak

Amount (Wartość)

do około

70%

, aby wyostrzyć obraz.

Przeciągnij

suwak

Radius (Promień),

aby określić liczbę pikseli z otoczenia krawędzi, które będą objęte wyostrzaniem.
Im wyższa rozdzielczość obrazu, tym wyższa powinna być ta wartość
(my użyliśmy domyślnej wartości 1,0).

(Opcjonalnie) Można także użyć suwaka Treshold (Próg). Ustawiona tu wartość

określa, jak różne od otoczenia muszą być piksele, by zostały uznane za krawędź
i w efekcie wyostrzone przez ﬁltr. Domyślna wartość 0 oznacza, że wyostrzane
będą wszystkie piksele obrazu. Wypróbuj inne wartości, na przykład 2 lub 3.

Jeśli uzyskany wynik jest

satysfakcjonujący, kliknij przycisk
OK, aby zatwierdzić efekt użycia
ﬁltra.

Wybierz

polecenie

File/Save

(Plik/Zapisz).

Wskazówka:

Podczas wypróbo-
wywania różnych
ustawień włączaj
i wyłączaj opcję
Preview (Podgląd),
aby zobaczyć zmiany
fotograﬁi w oknie
obrazu. Można także
kliknąć obrazek
na podglądzie
w oknie dialogo-
wym, a następnie,
przytrzymując przez
chwilę przycisk
myszy, wyłączać
na moment działanie
ﬁltra. Jeśli foto-
graﬁa jest duża,
wykorzystanie
podglądu w oknie
dialogowym będzie
bardziej efektywne,
ponieważ program
potrzebuje mniej
czasu na odświeże-
nie widoku małego
obszaru.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zapisywanie obrazu
na potrzeby druku czterokolorowego

Zanim zapiszemy plik Photoshopa do wykorzystania w publikacji drukowanej
metodą czterokolorową, musimy zmienić tryb kolorów na CMYK. Aby to zrobić,
wystarczy wybrać odpowiednią opcję polecenia Mode (Tryb).

Więcej informacji na temat zmian trybu kolorów można znaleźć w pomocy
Photoshopa.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą

02_CMYK.psd

. Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options

(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

Przed zmianą trybu koloru warto zapisać kopię oryginału, aby nie pozbawiać się
możliwości jego późniejszej edycji.

Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK).

W oknie informującym o tym, że zostanie zastosowany określony proﬁl
zarządzania kolorem, kliknij przycisk OK.

Jeśli obraz jest przygotowywany pod kątem konkretnej publikacji, należy się upewnić,
że zastosowany został właściwy proﬁl CMYK. Więcej informacji o zarządzaniu kolo-
rem zawarto w lekcji 14., „Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”.

O masce wyostrzającej

Maska wyostrzająca (Unsharp Mask) bazuje na tradycyjnej technice wyostrzania
obrazu w fotograﬁi analogowej. Koryguje rozmycie powstałe podczas procesu
fotografowania, skanowania, ponownego próbkowania lub drukowania. Filtr
ten sprawdza się przy wyostrzaniu obrazów przeznaczonych zarówno do druku,
jak i do publikacji internetowych.

W masce wyostrzającej na podstawie określanego przez użytkownika progu loka-
lizowane są piksele różniące się od otoczenia, a następnie zwiększany jest między
nimi kontrast o wartość również zdeﬁniowaną przez użytkownika. Dodatkowo użyt-
kownik podaje promień obszaru, z którym każdy piksel jest porównywany.

Efekt ﬁltra jest dużo bardziej widoczny na ekranie niż na materiale wyjściowym
o wysokiej rozdzielczości. Jeśli fotograﬁa będzie drukowana, warto poeksperymen-
tować, aby sprawdzić, jakie ustawienia ﬁltra dadzą najlepsze rezultaty.

Wskazówka:

Większość obrazów
zawiera więcej niż
jedną warstwę.
Aby mieć pewność,
że wprowadzone
zmiany zostaną
uwzględnione
w obrazie CMYK,
przed zmianą trybu
wybierz polecenie
Layer/Merge Visible
(Warstwa/Scal
widoczne).

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Jeśli do tworzenia publikacji

zamierzasz użyć programu Adobe
InDesign, możesz pominąć pozostałe
czynności i od razu wybrać polecenie
File/Save (Plik/Zapisz). Do tego
programu można zaimportować pliki
Photoshopa (PSD) bez konieczności
konwertowania ich do formatu TIFF.

Jeśli korzystasz z innego programu
do składu publikacji, musisz wybrać
polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako),
a następnie przejść do punktu 4., by zapi-
sać obraz w formacie TIFF.

oknie

Save As (Zapisz jako) z listy

rozwijanej Format wybierz TIFF.

Kliknij

przycisk

Save (Zapisz).

sekcji

Byte Order (Kolejność bajtów)

okna dialogowego TIFF Options
(Opcje TIFF) wybierz właściwy system operacyjny i kliknij przycisk OK.

Obraz jest już całkowicie wyretuszowany, zapisany i gotowy do wstawienia na stronę
publikacji.

Więcej informacji na temat formatów plików można znaleźć w pomocy Photoshopa.

W aplikacjach takich jak Adobe InDesign można
łączyć obrazy Photoshopa z innymi elementami
publikacji

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zadanie dodatkowe

Wspaniałe rezultaty można uzyskać dzięki konwersji obrazów kolorowych do czerni
i bieli (z ewentualnym zabarwieniem) w Photoshopie lub w module Camera Raw.

W Photoshopie:

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj w folderze Lesson02 plik bike.jpg

i kliknij przycisk Open (Otwórz).

Jeśli plik zostanie otwarty w module Camera Raw, kliknij przycisk Open Image

(Otwórz obraz), aby otworzyć obraz w Photoshopie.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały),

aby utworzyć warstwę dopasowania Black & White (Czarno-biały).

Dopasuj położenia suwaków, aby uzyskać właściwy wpływ poszczególnych kolorów na czarno-

biały obraz. Możesz także poeksperymentować z gotowymi ustawieniami, takimi jak Darker
(Ciemniej) czy Infrared (Podczerwień). Bardziej intuicyjny tryb pracy umożliwia narzędzie dostępne
po kliknięciu ikony w kształcie palca wskazującego (w lewym górnym rogu panelu). Po wybraniu
tego narzędzia kliknij wybrany kolor w oknie obrazu i przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo.
(My przyciemniliśmy rower i rozjaśniliśmy tło).

Jeśli chcesz zabarwić obraz jakimś kolorem, zaznacz opcję Tint (Tinta),

po czym kliknij próbkę koloru i wybierz taki, który uznasz za najlepszy
(my wybraliśmy R = 227, G = 209 i B = 198).

W Camera Raw:

W programie Bridge zaznacz plik bike.jpg i wybierz polecenie File/Open in Camera Raw

(Plik/Otwórz w Camera Raw).

W oknie modułu Camera Raw kliknij zakładkę HSL/Grayscale (HSL/Skala szarości).

Zaznacz

opcję

Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości), a następnie dopasuj

położenia suwaków na panelach Hue (Barwa), Saturation (Nasycenie) i Luminance (Luminancja),
aby uzyskać właściwą intensywność poszczególnych odcieni barw

Po włączeniu opcji Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości) dostępny jest tylko jeden panel — Grayscale

Mix (Mieszanie skali szarości) — z suwakami określającymi udział poszczególnych zakresów kolorów w obrazie
czarno-białym — przyp. tłum.

LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Pytania kontrolne

Co to jest rozdzielczość?

Jak można wykorzystać narzędzie Crop (Kadrowanie)?

Jak można dopasować tony i barwy obrazu w Camera Raw?

Jakie narzędzia służą do usuwania skaz obrazu?

Do czego można wykorzystać ﬁltr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca)?

Odpowiedzi

Termin rozdzielczość oznacza liczbę pikseli, które tworzą obraz. Decyduje ona

o szczegółowości obrazu. Istnieją trzy rodzaje rozdzielczości: obrazu, monitora
(obydwa typy są mierzone w pikselach na cal [ppi]) oraz druku lub wyjściowa
mierzona w kropkach atramentu na cal (dpi).

Narzędzia

Crop (Kadrowanie) można użyć do przycinania, skalowania i prostowania

zdjęć.

Przy użyciu narzędzia White Balance (Balans bieli) ustalamy właściwą temperaturę

barwową, a następnie korygujemy kolorystykę i tony obrazu za pomocą suwaków
z panelu Basic (Podstawowe).

Za pomocą takich narzędzi, jak Healing Brush (Pędzel korygujący), Spot Healing

Brush (Punktowy pędzel korygujący), Patch (Łatka) czy Clone Stamp (Stempel), a także
przy użyciu wypełnień uwzględniających zawartość obrazu można zastępować
niepożądane elementy pikselami pobranymi z innych obszarów. Narzędzie Clone
Stamp (Stempel) wiernie kopiuje piksele z jednego miejsca w drugie; Healing Brush
(Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) dostosowują
kopiowane piksele do otoczenia. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)
nie wymaga wskazania obszaru źródłowego, bo przeprowadza korektę, opierając się
na pikselach z sąsiedztwa. Patch (Łatka) oraz wypełnienia w trybie uwzględniania
zawartości działają podobnie — zastępują zaznaczony obszar pikselami pasującymi
do otoczenia.

Filtr

Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) pozwala dopasować kontrast szczegółów

krawędzi i stworzyć iluzję bardziej wyraźnego obrazu.

ZAZNACZENIA

Tematyka lekcji

Z tej lekcji dowiemy się, jak:

korzystając z różnych narzędzi, uaktywniać określone

obszary obrazu,

zmienić położenie ramki zaznaczenia,

przenosić i kopiować zawartości ramki zaznaczenia,

korzystać z oszczędzających czas i ruchy nadgarstka kombinacji

klawiszy,

usuwać

zaznaczenia,

wymuszać ograniczony sposób rysowania ramki zaznaczenia,

dopasować położenie zaznaczenia za pomocą klawiszy,

dodawać lub odejmować fragmenty zaznaczonego obszaru,

obracać

zaznaczenia,

tworzyć złożone zaznaczenia,

usuwać zaznaczone piksele.

Na przyswojenie materiału tej lekcji trzeba przeznaczyć godzinę.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń
i skopiować w ich miejsce folder Lesson03 z płyty dołączonej do książki.
Podczas pracy pliki startowe będą nadpisywane. Można je przywrócić,
kopiując ponownie z płyty.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia

Modyﬁkowanie określonych obszarów obrazu jest procesem dwuetapowym.
W Photoshopie najpierw za pomocą jednego z dostępnych narzędzi zaznaczamy frag-
ment obrazu, który chcemy zmienić. Następnie korzystając z innych narzędzi lub ﬁl-
trów, wprowadzamy modyﬁkacje, na przykład przesuwamy zaznaczone piksele w inne
miejsce lub poddajemy je działaniu ﬁltra. Zaznaczenia można tworzyć, opierając się
na rozmiarach, kształcie i kolorze. Zaznaczenie ogranicza zmiany tylko do obszaru
otoczonego ramką zaznaczenia. Pozostałe fragmenty obrazu pozostają niezmienione.

Dobór narzędzia często zależy od charakterystyki zaznaczanego obszaru, na przykład
jego kształtu lub koloru. Można wyróżnić trzy podstawowe kategorie zaznaczeń:

Zaznaczenia geometryczne. Do zaznaczenia obszaru prostokątnego używamy narzę-
dzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ). Narzędzie Elliptical Marquee
(Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte w grupie narzędzia Rectangular
Marquee (Zaznaczanie prostokątne), służy do zaznaczania obszarów owalnych.
Narzędzi Single Row Marquee (Zaznaczanie pojedynczych rzędów) ( ) i Single Column
Marquee (Zaznaczanie pojedynczych kolumn) ( ) używamy do zaznaczania rzędów
lub kolumn o szerokości jednego piksela.

Uwaga: O zazna-

czaniu obszarów
wektorowych
za pomocą narzędzia
Pen (Pióro) będzie
mowa w lekcji 8.,
„Techniki rysunku
wektorowego”.

Zaznaczenia swobodne. Aby zaznaczyć fragment o dowolnym kształcie, obrysowu-
jemy go za pomocą narzędzia Lasso ( ). Używając narzędzia Polygonal Lasso (Lasso
wielokątne) ( ), klikamy w celu zdeﬁniowania węzłów łączących segmenty linii pro-
stych wokół zaznaczanego obszaru. Narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( )
w Photoshopie działa jak kombinacja dwóch poprzednich typów lassa i daje najlepsze
efekty, jeśli pomiędzy obszarem zaznaczanym i jego otoczeniem jest dobry kontrast.

Zaznaczenia krawędziowe. Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ) two-
rzy zaznaczenie na podstawie wyszukanych automatycznie krawędzi.

Zaznaczenia bazujące na kolorach. Narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) zaznacza
fragmenty obrazu na podstawie podobieństwa koloru sąsiednich pikseli. Przydaje się
do zaznaczania nieregularnych kształtów o ograniczonej kolorystyce.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Rozpoczynamy pracę

Ćwiczenie rozpoczniemy od przyjrzenia się obrazowi, jaki utworzymy podczas
poznawania narzędzi do zaznaczania znajdujących się w przyborniku Photoshopa.

Uruchom Photoshopa, przytrzymując klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub

Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień
programu (zob. podrozdział „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4.).

W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku ustawień Photoshopa.

Wybierz

polecenie

File/Browse In Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),

aby otworzyć przeglądarkę.

panelu

Favorites (Ulubione) otwórz folder Lessons, a następnie kliknij

dwukrotnie ikonę folderu Lesson03, aby zobaczyć jego zawartość.

Obejrzyj uważnie obraz 03End.psd. W razie potrzeby przesuń w prawo suwak

określający rozmiary miniatur.

Projekt jest kolażem różnych elementów: kora-
lowca, jeżowca piaskowego, małża, łodzika,
miseczki z małymi muszelkami, drewnianej tacy
i etykiety z napisem „Sally’s Seashells”. Obrazy tych
przedmiotów zostały zeskanowane do jednego
dokumentu zapisanego pod nazwą 03Start.psd.
Celem ćwiczenia jest wyodrębnienie elementów
i ułożenie z nich dowolnej kompozycji. Ostateczny
jej kształt będzie zależał od indywidualnych
upodobań, dlatego nie będziemy opisywali dokład-
nego położenia każdego z obiektów. Nie istnieje ani „dobre”, ani „złe” rozmieszczenie.

Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 03Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na

03Working.psd

(roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Tworząc nową wersję

pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastąpienie go
wersją zmodyﬁkowaną.

Stosowanie narzędzia
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)

Jedną z łatwiejszych metod zaznaczania jest użycie narzędzia Quick Selection (Szybkie
zaznaczanie). Wystarczy zamalować nim określony obszar obrazu, a program sam odnaj-
dzie krawędzie tego obszaru i utworzy stosowne zaznaczenie. Tak otrzymane zaznaczenie
można modyﬁkować przez dodawanie lub odejmowanie kolejnych obszarów.

Obraz jeżowca z pliku 03Workingpsd charakteryzuje się wyraźnymi krawędziami,
co czyni go doskonałym kandydatem do zaznaczenia za pomocą narzędzia Quick
Selection (Szybkie zaznaczanie). Właściwe użycie tej opcji pozwoli uzyskać zaznaczenie
samego jeżowca — bez towarzyszącego mu cienia lub fragmentów tła.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Z przybornika wybierz narzędzie Zoom (Lupka) i powiększ widok jeżowca

Wybierz

narzędzie

Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ).

Kliknij w obrębie jeżowca blisko jego zewnętrznej krawędzi. Narzędzie Quick

Selection (Szybkie zaznaczanie) automatycznie zidentyﬁkuje tę krawędź i zaznaczy
cały obiekt.

Pozostaw zaznaczenie aktywne, bo będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.

Przesuwanie zaznaczonego obszaru

Po zaznaczeniu pewnego fragmentu obrazu wszystkie wprowadzane modyﬁkacje
będą dotyczyły wyłącznie pikseli w obrębie ramki zaznaczenia. Pozostałe fragmenty
nie ulegną zmianie.

Do przenoszenia zaznaczonego obszaru w inne miejsce używamy narzędzia
Move (Przesunięcie). W obrazach składających się z tylko jednej warstwy przesuwane
piksele zastępują te położone niżej. Zmiana taka nie jest trwała do chwili, aż usu-
niemy zaznaczenie. Dzięki temu można wypróbować różne położenia przesuwanego
fragmentu.

Jeśli jeżowiec nie jest zaznaczony, powtórz czynności z poprzedniego ćwiczenia.

Zmniejsz skalę widoku, aby widoczne były jeżowiec i drewniana taca.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie)

( ). Zauważ, że mimo zmiany narzędzia
jeżowiec pozostaje zaznaczony.

Przeciągnij zaznaczony obszar (jeżowiec),

aby częściowo zakrywał lewą dolną
część tacy.

Wybierz najpierw polecenie Select/Deselect

(Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie
File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Przypadkowe usunięcie zaznaczenia jest w Photoshopie utrudnione. Jeśli żadne
z narzędzi zaznaczenia nie jest aktywne, bezpośrednie kliknięcie obrazu nie usuwa
aktywnego zaznaczenia. Celowo można usunąć zaznaczenie na jeden z trzech spo-
sobów: poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), kombinacją klawiszy
Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS), a także przez kliknięcie na zewnątrz
ramki zaznaczenia jednym z narzędzi zaznaczania (co oznacza rozpoczęcie tworzenia
nowego zaznaczenia).

Manipulowanie zaznaczeniami

Zaznaczenia można przesuwać (również w trakcie tworzenia), a także kopio-
wać. W tej części lekcji poznamy kilka sposobów manipulowania zaznaczeniami.
Większość prezentowanych tu metod działa z każdym zaznaczeniem, ale tym razem
zastosujemy je w odniesieniu do zaznaczeń tworzonych za pomocą narzędzia
Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne), czyli takich, które mają kształt owalu
lub idealnego koła.

Przydatne w późniejszej pracy na pewno okażą się wprowadzone w tej lekcji skróty
klawiszowe, którym możemy zawdzięczać zaoszczędzenie czasu i ruchów nadgarstka.

Zmiana położenia ramki zaznaczenia w trakcie jej tworzenia

Zaznaczanie owalnych i okrągłych obszarów może być niekiedy trudnym zadaniem.
Nie zawsze jest oczywiste, od którego punktu powinniśmy zacząć rysować ramkę, dla-
tego czasem może ona znaleźć się w niewłaściwym miejscu lub mieć nieodpowiednie
proporcje. W tym ćwiczeniu wypróbujemy techniki pozwalające uniknąć takich pro-
blemów — poznasz dwie ważne kombinacje klawiszy i myszki, które bardzo ułatwiają
pracę w Photoshopie.

Podczas wykonywania ćwiczenia należy ściśle przestrzegać instrukcji dotyczących
przytrzymania wciśniętych klawiszy lub przycisku myszy. Jeśli przypadkowo przy-
cisk myszy zostanie zwolniony w nieodpowiedniej chwili, należy zacząć wszystko
od początku, czyli od punktu 1.

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa.

Porady ewangelistki Photoshopa

Wskazówki dotyczące narzędzia Move (Przesunięcie)

Jeśli podczas przesuwania obiektów za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie)
w obrazie wielowarstwowym zechcesz uaktywnić jakąś warstwę, możesz to zrobić
w sposób następujący: ustaw wskaźnik narzędzia Move (Przesunięcie) w dowolnym
miejscu obrazka i kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij z wci-
śniętym klawiszem Control (Mac OS). Wywołane w ten sposób menu kontekstowe
zawiera nazwy wszystkich warstw znajdujących się pod wskaźnikiem. Wybierz
nazwę warstwy, którą chcesz uaktywnić.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ), kliknij miskę z muszelkami po prawej

stronie okna obrazu i powiększ jej widok do co najmniej 100% (użyj powiększenia
200%, jeśli cała miska zmieści się na ekranie).

Wybierz

narzędzie

Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte

w grupie z narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ).

Ustaw wskaźnik nad miską i przeciągnij go ukośnie wzdłuż przekątnej prostokąta

zawierającego owal miski, ale nie zwalniaj przycisku myszy. Nic nie szkodzi, jeśli
na tym etapie zaznaczenie nie całkiem pokrywa się z obiektem zaznaczanym.

Jeśli przypadkowo zwolnisz przycisk myszy, narysuj zaznaczenie od początku.
W większości przypadków (także i teraz) nowe zaznaczenie zastąpi poprzednie.

Nie zwalniając przycisku myszy, wciśnij klawisz spacji i kontynuuj przeciąganie

kursora. Zamiast powiększenia ramki zaznaczenia nastąpi jej przesunięcie.
Ustaw ją tak, aby jak najlepiej pasowała do konturów miski.

Ostrożnie zwolnij klawisz spacji (ale nie przycisk myszki) i kontynuuj rysowanie

ramki zaznaczenia, starając się, by jej kształt jak najlepiej pokrywał się z owalem
miski. W razie potrzeby ponownie przytrzymaj spację i ponownie przesuń ramkę.

Uwaga:

Nie jest konieczne,
by zaznaczenie
obejmowało idealnie
całą miskę. Jednak
powinno mieć ono
te same proporcje,
jakie ma owal miski,
a wszystkie muszelki
powinny znaleźć
się w jego obrębie.
Jeśli widać, że są
w misce, wszystko
jest w porządku.

Kiedy zaznaczenie ma już prawidłowy kształt i jest umieszczone we właściwym

miejscu, zwolnij przycisk myszy.

Wybierz

polecenie

View/Zoom Out (Widok/Pomniejsz) lub zredukuj powiększenie

z pomocą suwaka w panelu Navigator (Nawigator), aby móc obejrzeć wszystkie
obiekty.

Pozostaw aktywne zaznaczenie i narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).
Przydadzą się w następnym ćwiczeniu.

Przesuwanie zaznaczonych pikseli
za pomocą skrótów klawiszowych

Przesuniemy teraz miskę z muszelkami na drewnianą tacę, używając skrótu kla-
wiszowego. Skrót pozwala na tymczasowe wybranie narzędzia Move (Przesunięcie)
bez konieczności sięgania do przybornika.

Jeżeli miska nie jest zaznaczona, powtórz poprzednie ćwiczenie.

Rozpocznij tworzenie zaznaczenia

Wciśnij klawisz spacji
i przesuń ramkę

Zakończ zaznaczanie

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Przy aktywnym narzędziu Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) wciśnij

klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i umieść wskaźnik wewnątrz
zaznaczenia. Wskaźnik ma teraz postać strzałki z małymi nożyczkami (

co oznacza, że obszar zaznaczony zostanie wycięty z obrazu.

Przeciągnij miskę z muszelkami w nowe

położenie, aby zakryła lewą górną
część tacy. Nie musisz dbać o precyzję
— w następnym ćwiczeniu zrobisz to
dokładnie.

Zwolnij przycisk myszy, ale nie usuwaj

zaznaczenia.

Przesuwanie za pomocą klawiszy ze strzałkami

Do precyzyjnego przesuwania zaznaczenia można użyć klawiszy ze strzałkami.
W ten sposób możemy przesuwać zaznaczenie z dokładnością do 1 lub 10 pikseli.

Kiedy w przyborniku wybrane jest dowolne narzędzie zaznaczania, naciśnięcie klawi-
szy ze strzałkami przesuwa ramkę zaznaczenia, ale nie jej zawartość. Kiedy wybrane
jest narzędzie Move (Przesunięcie), naciśnięcie tych klawiszy przesuwa i ramkę,
i zawartość zaznaczenia.

Teraz przesuniemy miskę z muszelkami, używając w tym celu klawiszy ze strzałkami.
Przed przystąpieniem do przesuwania upewnij się, że miska jest zaznaczona.

Naciśnij kilkakrotnie klawisz ze strzałką w górę ( ), aby przesunąć owalne

zaznaczenie w górę.

Każde naciśnięcie klawisza ze strzałką przesuwa miskę o 1 piksel. Sprawdź, naciskając
inne klawisze ze strzałkami, jak wpłynie to na zaznaczenie.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i naciśnij klawisz ze strzałką.

Tym razem zaznaczenie jest przesuwane skokowo o10 pikseli.

Niekiedy ramka zaznaczenia przeszkadza podczas wprowadzania zmian jego poło-
żenia. Można ją tymczasowo ukryć bez potrzeby usuwania zaznaczenia, a następnie
ponownie wyświetlić po wprowadzeniu zmian.

Uwaga: Po rozpo-

częciu przeciągania
z wciśniętym klawi-
szem Ctrl (Windows)
lub Command (Mac
OS) można zwolnić
klawisz. Narzędzie
Move (Przesunięcie)
pozostanie aktywne
nawet po zwolnieniu
przycisku myszy.
Photoshop powróci
do poprzednio
wybranego narzę-
dzia dopiero po usu-
nięciu zaznaczenia,
czyli po kliknięciu
poza zaznaczeniem
lub wybraniu pole-
cenia Deselect (Usuń
zaznaczenie).

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Wybierz z menu polecenie View/Show/Selection Edges

(Widok/Pokaż/Krawędzie zaznaczenia) lub View/Extras (Widok/Dodatki).

Obydwa polecenia ukrywają ramkę zaznaczenia.

Użyj klawiszy ze strzałkami do ustawienia miski w pożądanym miejscu.

Następnie wybierz polecenie View/Show/Selection Edges (Widok/Pokaż/
Krawędzie zaznaczenia), aby ponownie wyświetlić ramkę zaznaczenia.

Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie)

bądź wciśnij klawisze Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS).

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.

Zaznaczanie od punktu środkowego

W pewnych przypadkach łatwiej jest utworzyć owalne lub prostokątne zaznaczenie,
rozpoczynając rysowanie od środka. Użyjemy tej metody do zaznaczenia etykiety.

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ) i powiększ widok etykiety do 300%.

Cała etykieta powinna być widoczna w oknie obrazu.

Zaznaczenie z ukrytą ramką

Zaznaczenie z widoczną ramką

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Z przybornika wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).

Umieść wskaźnik mniej więcej nad środkiem etykiety.

Kliknij i rozpocznij rysowanie zaznaczenia. Następnie, bez zwalniania przycisku

myszy, wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kontynuuj
przeciąganie kursora do zewnętrznej krawędzi etykiety.

Teraz ramka zaznaczenia jest tworzona w ten sposób, że jej środek wypada w punkcie
klikniętym na początku.

Kiedy już cała etykieta będzie zaznaczona, zwolnij najpierw przycisk myszy,

a następnie klawisz Alt lub Option (i klawisz Shift, jeśli także był użyty). Nie usuwaj
jeszcze zaznaczenia, ponieważ będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.

Wskazówka:

Aby mieć pewność,
że ramka zaznacze-
nia będzie idealnie
okrągła, można
podczas rysowania
przytrzymać także
wciśnięty klawisz
Shift. Jeśli użyjemy
tego klawisza
podczas rysowa-
nia narzędziem
Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prosto-
kątne), otrzymamy
ramkę zaznaczenia
idealnie kwadratową.

W razie potrzeby skoryguj ramkę zaznaczenia za pomocą metod opisanych

wcześniej. Jeśli przypadkowo zwolniłeś klawisz Alt lub Option przed zwolnieniem
przycisku myszy, rozpocznij zaznaczanie od początku.

Przesuwanie i zmiana pikseli w obszarze zaznaczonym

Przesuniemy teraz etykietę nad prawą górną część tacy. Następnie dokonamy zmiany
zupełnie innego rodzaju — dla uzyskania bardziej wyrazistego efektu odwrócimy
kolory tego obiektu.

Etykieta powinna być wciąż zaznaczona. Jeśli nie jest, należy zaznaczyć ją ponownie,
powtarzając poprzednie ćwiczenie.

Wybierz

polecenie

View/Fit on Screen (Widok/Zmieść na ekranie), aby powiększyć

obraz do wielkości okna.

Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ).

Umieść wskaźnik w obszarze zaznaczenia etykiety. Wskaźnik przyjmie postać

strzałki z nożyczkami (

), co oznacza, że przeciągnięcie zaznaczenia spowoduje

wycięcie go z aktualnie zajmowanego miejsca i przeniesienie w nowe.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Umieść etykietę nad prawą górną części tacy. Jeśli chcesz poprawić pozycję

obiektu po przesunięciu, po prostu przesuń zaznaczenie ponownie.
Etykieta przez cały czas pozostaje zaznaczona.

Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Invert

(Dopasowania/Odwróć).

Kolory etykiety zostaną odwrócone w negatyw.

Pozostaw aktywne zaznaczenie etykiety i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz),

aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Przesuwanie z jednoczesnym kopiowaniem

W następnym etapie przesuniemy zaznaczenie, tworząc jednocześnie jego kopię.
Jeśli zaznaczenie etykiety nie jest już aktywne, zaznacz obiekt ponownie w sposób
opisany w poprzednim ćwiczeniu.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ) i podczas umieszczania wskaźnika

narzędzia w obrębie zaznaczenia przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub Option
(Mac OS). Wskaźnik przyjmie postać podwójnej strzałki, co oznacza, że podczas
przesuwania zaznaczenia utworzona zostanie jego kopia.

Wciąż przytrzymując klawisz Alt (lub Option), przeciągnij kopię etykiety w prawo

i w dół. Kopia powinna trochę przykrywać oryginał. Zwolnij przycisk myszy oraz
klawisz Alt (lub Option), ale nie usuwaj zaznaczenia kopii etykiety.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Edit (Edycja) wybierz polecenie Transform/Scale (Przekształć/Skala).

Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształcenia z uchwytami.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift, pociągnij jeden z narożnych uchwytów

i powiększ etykietę mniej więcej o połowę wielkości oryginału. Teraz
naciśnij klawisz Enter (lub Return) — zmiany zostaną zatwierdzone, a ramka
przekształceń ukryta.

Zwróć uwagę, że podczas przekształcania powiększyła się również ramka zaznaczenia,
zatem wciąż obejmuje ona całą etykietę. Przytrzymanie klawisza Shift blokuje propor-
cje powiększanej ramki, dzięki czemu obrazek nie został zniekształcony.

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Shitf+Alt (Windows) lub Shift+Options (Mac OS)

i przeciągnij nową kopię drugiej etykiety w prawo i w dół.

Przytrzymanie klawisza Shift podczas przesuwania zaznaczenia ogranicza ruchy
do kierunków będących wielokrotnościami 45°.

Powtórz czynności z punktów 3. oraz 4. i utwórz trzecią etykietę dwukrotnie

większą od pierwszej.

Gdy rozmiar i położenie trzeciej etykiety uznasz za właściwe, wciśnij klawisz

Enter (lub Return), aby zatwierdzić przeskalowanie, a następnie usuń zaznaczenie
poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie) i zapisz wynik pracy —
File/Save (Plik/Zapisz).

Wskazówka:

wybierz polecenie
Edit/Transform/Again
(Edycja/Przekształć/
Ponownie),
aby powtórzyć
ostatnie przekształ-
cenie powiększające
etykietę.

Informacje na temat wykorzystania punktu środkowego podczas przekształceń
można znaleźć w pomocy Photoshopa („Set or move the reference point for
a transformation”) („Określanie punktu odniesienia przekształcenia”).

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Zaznaczanie za pomocą
narzędzia Magic Wand (Różdżka)

Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza wszystkie piksele o określonej barwie
lub z zadanego zakresu kolorów. Najlepsze rezultaty daje w przypadku zaznacza-
nia obszarów o bardzo zbliżonej kolorystyce otoczonych kolorami kontrastowymi.
Gdy utworzysz początkowe zaznaczenie, możesz za pomocą odpowiednich kombi-
nacji klawiszy w połączeniu z różdżką dodawać do istniejącego zaznaczenia kolejne
obszary lub wyłączać z niego pewne fragmenty.

Parametr Tolerance (Tolerancja) określa wrażliwość różdżki na kolor. Ogranicza to
lub rozszerza zakres podobieństwa pikseli branych pod uwagę. Domyślna wartość
tolerancji, 32, powoduje zaznaczanie pikseli o kolorze klikniętego piksela oraz pikseli
o kolorach o 32 tony jaśniejszych i o 32 tony ciemniejszych od tego koloru. Idealny
poziom tolerancji zależy od zakresu koloru i jego odcieni w obrazie.

Jeśli obszar, który chcemy zaznaczyć, zawiera wiele różnych barw, ale znajduje się
na jednokolorowym tle, łatwiejsze może okazać się zaznaczenie tła niż samego
obszaru. W kolejnym ćwiczeniu użyjemy najpierw narzędzia Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prostokątne), aby zaznaczyć większy obszar, a następnie, korzystając
z różdżki, odejmiemy od tego zaznaczenia tło.

Kopiowanie zaznaczeń

Narzędzie Move (Przesunięcie) można wykorzystać do kopiowania zaznaczenia pod-
czas przenoszenia go w obrębie obrazu lub między obrazami. Podobny efekt uzy-
skamy, korzystając z poleceń Copy (Kopiuj), Copy Merged (Kopiuj scalone), Cut (Wytnij)
i Paste (Wklej). Użycie narzędzia Move (Przesunięcie) oszczędza pamięć komputera,
ponieważ inaczej niż w przypadku kopiowania, wycinania i wklejania, schowek nie
jest tu wykorzystywany.

Photoshop zawiera kilka poleceń umożliwiających kopiowanie i wklejanie:

Polecenie Copy (Kopiuj) kopiuje obszar zaznaczony na aktywnej warstwie.

Polecenie Copy Merged (Kopiuj scalone) tworzy połączoną kopię wszystkich

widocznych warstw w zaznaczonym obszarze.

Polecenie Paste (Wklej) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie do innego

fragmentu obrazka lub do innego obrazka jako nową warstwę.

Polecenie Paste Into (Wklej do) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie

do wnętrza innego zaznaczenia w tym samym lub innym obrazie. Zaznaczenie
źródłowe jest wklejane do nowej warstwy, a ramka zaznaczenia docelowego jest
przekształcana w maskę warstwy.

Warto zapamiętać, że kiedy zaznaczenie jest wklejane z jednego obrazu do drugiego
o innej rozdzielczości, wklejane dane zachowują pierwotne wymiary pikseli. To spra-
wia, że wklejany fragment ma nieproporcjonalny wygląd w nowym obrazku. Aby unik-
nąć takiej sytuacji, należy przed kopiowaniem i wklejaniem dopasować rozdzielczości
obrazów źródłowego i docelowego za pomocą polecenia Image Size (Rozmiar obrazu).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Wybierz

narzędzie

Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ), schowane

pod narzędziem Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).

Utwórz ramkę zaznaczenia wokół koralowca. Zadbaj, aby między ramką

a koralowcem widoczne było białe tło.

W tym momencie zaznaczone są koralowiec i fragment białego tła. Od tego zaznacze-
nia odejmiemy teraz biały obszar, dzięki czemu obejmie ono tylko koralowca.

Wybierz

narzędzie

Magic Wand (Różdżka) ( ), schowane pod narzędziem

Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ).

Sprawdź, czy na pasku opcji parametr Tolerance (Tolerancja) ma wartość

Jest to liczba odcieni, które różdżka może zaznaczyć.

Na pasku opcji włącz przycisk Subtract from selection (Odejmij od zaznaczenia)

( ). Wskaźnikowi różdżki będzie towarzyszył teraz znak odejmowania.
Cokolwiek zaznaczysz, zostanie odjęte od istniejącego zaznaczenia.

Kliknij białe tło w obrębie ramki zaznaczenia.

Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznaczyło białe tło i odjęło je od istniejącego wcze-
śniej zaznaczenia. Jedynymi pikselami, jakie pozostały zaznaczone, są te, które tworzą
obraz koralowca.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie)

( ) i przeciągnij koralowca na drewnianą
tacę. Umieść go nieco powyżej i na prawo
od środka tacy.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect

(Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie
zapisz plik.

Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso

Photoshop zawiera trzy narzędzia typu Lasso: Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielokątne)
i Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne). Można je wykorzystać do tworzenia zaznaczeń
o obrysach nieregularnych połączonych z odcinkami linii prostych, co wymaga sto-
sowania skrótów klawiszowych w celu przełączania się pomiędzy narzędziami Lasso
i Polygonal Lasso (Lasso wielokątne). Korzystając z tych narzędzi, zaznaczymy małża.
Przełączanie się pomiędzy trybem rysowania swobodnego i trybem rysowania linii
prostych wymaga trochę wprawy — w razie popełnienia błędu można zawsze usunąć
zaznaczenie i rozpocząć pracę od nowa.

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ) i kliknij obraz małża, tak by powiększyć jego

widok do 100%. Cały małż powinien być widoczny w oknie obrazu.

Wybierz

narzędzie

Lasso ( ). Począwszy od lewego dolnego fragmentu, obrysuj

zaokrąglony koniec małża —staraj się jak najdokładniej odwzorować jego kształt.
Nie zwalniaj przycisku myszy.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), a następnie

zwolnij przycisk myszy. Wskaźnik lassa zmieni się we wskaźnik lassa wielokątnego
( ). Nie zwalniaj klawisza Alt (Option).

Kliknij kilkakrotnie wzdłuż końca małża, umieszczając w ten sposób węzły wzdłuż

jego konturu. Klawisz Alt (Option) powinien być podczas tej operacji cały czas
wciśnięty.

Przeciągaj narzędziem Lasso

Klikaj przy włączonym narzędziu
Polygonal Lasso (Lasso wielokątne)

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Ramka zaznaczenia automatycznie rozciąga się jak gumowa taśma rozpięta między
punktami kontrolnymi.

Po dotarciu do czubka małża przytrzymaj wciśnięty przycisk myszy i zwolnij

klawisz Alt (Option). Wskaźnik znowu przyjmie wygląd zwykłego lassa.

Ostrożnie obrysuj wierzchołek, przytrzymując wciśnięty przycisk myszy.

Po obrysowaniu wierzchołka małża i dotarciu do jego dolnej części ponownie

wciśnij klawisz Alt (Option), a następnie zwolnij przycisk myszy i rozpocznij
klikanie wzdłuż dolnej krawędzi. Obrysowywanie zakończ po dotarciu
do pierwszego punktu zaznaczenia.

Ostatnia prosta linia powinna przeciąć punkt początkowy. W tym momencie

możesz zwolnić klawisz Alt (Option). Cały małż został zaznaczony. Przejdź
do następnego ćwiczenia bez usuwania tego zaznaczenia.

Obracanie zaznaczenia

Wiemy już, jak przesuwać, skalować i powielać zaznaczone obszary oraz jak odwra-
cać w nich kolory. W kolejnym ćwiczeniu przekonamy się, jak łatwo można obracać
zaznaczony obiekt.

Przed rozpoczęciem ćwiczenia upewnij się, czy małż jest zaznaczony.

Wybierz

polecenie

View/Fit on Screen

(Widok/Zmieść na ekranie), aby okno
obrazu wypełniło cały dostępny
obszar ekranu.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl

(Windows) lub Command (Mac OS)
i przeciągnij małża na dolną część
drewnianej tacy. Wskaźnik przyjmie
postać strzałki charakterystycznej
dla narzędzia Move (Przesunięcie).

Wybierz

polecenie

Edit/Transform/Rotate (Edycja/Przekształć/Obrót).

Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształceń z uchwytami.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

W tym ćwiczeniu zaznaczymy łodzika za pomocą narzędzia Magnetic Lasso
(Lasso magnetyczne) i przeniesiemy go na środek tacy.

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ), po czym klikając obrazek łodzika, powiększ

jego widok do 100%.

Wybierz

narzędzie

Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( ), ukryte w grupie

narzędzia Lasso ( ).

Kliknij krawędź łodzika z lewej strony i zacznij go obrysowywać, przesuwając

wskaźnik narzędzia wzdłuż krawędzi.

Wskazówka:

Jeśli uznasz,
że narzędzie niewy-
starczająco blisko
trzyma się krawę-
dzi (na przykład
w obszarze o mniej-
szym kontraście),
możesz dodać nowe
węzły na obramo-
waniu przez klikanie
w odpowiednich
miejscach. Istnieje
możliwość dodania
dowolnej liczby
takich węzłów.
Ostatnio dodany
węzeł można zawsze
usunąć za pomocą
klawisza Delete.
Następnie wracamy
wskaźnikiem myszy
do ostatniego, pozo-
stawionego węzła,
i kontynuujemy
zaznaczanie.

Mimo że tym razem przycisk myszy nie był przytrzymywany w pozycji wciśniętej,
obrys jest „przyciągany” do krawędzi obiektu, a węzły są dodawane automatycznie.

Po dotarciu do lewej krawędzi łodzika (czyli tam, gdzie rozpoczynaliśmy

zaznaczanie) kliknij dwukrotnie, aby wrócić do węzła początkowego i zamknąć
ramkę zaznaczenia. Można także przesunąć nad ten punkt wskaźnik lassa
i kliknąć.

Dwukrotnie kliknij narzędzie Hand (Rączka) ( ), aby dopasować wielkość obrazu

do wymiarów okna programu.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ) i przesuń łodzika na deskę.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie

zapisz plik.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Kadrowanie obrazu i usuwanie
zaznaczonego fragmentu

Na koniec wykadrujemy obraz do ostatecznych wymiarów i usuniemy resztki tła
pozostawione podczas przesuwania zaznaczeń. Do kadrowania można użyć narzędzia
Crop (Kadrowanie) lub polecenia Crop (Kadruj).

Wybierz

narzędzie

Crop (Kadrowanie) ( ) lub wciśnij klawisz C, aby przełączyć

się od aktualnego narzędzia do narzędzia kadrowania. Photoshop utworzy ramkę
kadrowania obejmującą cały obraz.

Wyodrębnianie fragmentów
obrazu do oddzielnych plików

Aby szybko utworzyć oddzielne obrazy z poszczególnych elementów jednego
skanu, użyj polecenia Crop and Straighten Photos (Kadrowanie i prostowanie zdjęć).
Najlepiej nadają się do tego obrazy zawierające obiekty o wyraźnie zarysowanych
konturach i umieszczone na jednolitym tle. Przykładem takiego obrazu jest 03Start.
psd. Po otwarciu go wybierz polecenie File/Automate/Crop and Straighten Photos
(Plik/Automatyzuj/Kadrowanie i prostowanie zdjęć). Photoshop automatycznie wytnie
każdy element i utworzy dla niego oddzielny plik. Po przeprowadzeniu takiej próby
po prostu pozamykaj wszystkie pliki bez zapisywania ich.

Obraz oryginalny

Rezultat

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Na pasku opcji wybierz Unconstrained (Nieograniczony) i włącz opcję Delete

Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele). Wybranie opcji Unconstrained
(Nieograniczony) pozwala wykadrować obraz o dowolnych proporcjach.

Przeciągnij uchwyty ramki, tak aby taca znalazła się wewnątrz ramki, a tła i cienie

pozostawione przez inne elementy były poza nią.

Jeśli kadr wygląda prawidłowo, zatwierdź wprowadzone zmiany kliknięciem

przycisku Commit Current Crop Operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania)
( ) na pasku opcji.

Wykadrowany obraz może zawierać pozostałości tła, z którego pobieraliśmy obiekty
do kolażu. Zaraz się tym zajmiemy.

Użyj

narzędzia

Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ) lub Lasso ( )

i obrysuj niepożądaną resztkę tła. Uważaj przy tym, by w obszarze zaznaczenia nie
znalazł się fragment obrazu, który powinien pozostać.

Z przybornika wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ), a następnie sprawdź,

czy kolory pierwszego planu (foreground color) i tła (background color) są kolorami
domyślnymi — czarny dla pierwszego planu i biały dla tła.

Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami pędzla i zdeﬁniuj pędzel o średnicy

pikseli oraz twardości równej

100%

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Wygładzanie krawędzi zaznaczenia

Nierówności krawędzi zaznaczonego fragmentu można wygładzić, korzystając
z antyaliasingu, wtapiania lub funkcji Refine Edge (Popraw krawędź).

Antyaliasing oznacza wygładzenie poszarpanych krawędzi przez zmiękczenie przejść
kolorystycznych pomiędzy pikselami krawędzi a pikselami tła. Ponieważ tylko
piksele krawędzi są zmieniane, żadne szczegóły obrazu nie są tracone. Antyaliasing
jest pomocny w przypadku wycinania, kopiowania i wklejania zaznaczeń podczas
tworzenia kompozycji.

Opcja antyaliasingu jest dostępna dla narzędzi Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielo-
kątne), Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne), Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne) oraz Magic Wand (Różdżka). (Opcje narzędzia są wyświetlane na pasku
opcji, gdy narzędzie jest aktywne). Opcję antyaliasingu należy zaznaczyć przed uży-
ciem narzędzia. Po utworzeniu zaznaczenia nie można już skorzystać z tej funkcji.

Wtapianie oznacza rozmycie krawędzi przez zbudowanie przejść pomiędzy
zaznaczeniem i pikselami otoczenia. Rozmycie może powodować utratę pewnych
szczegółów na krawędziach zaznaczenia.

Wtapianie można zdeﬁniować dla narzędzi typu Marquee (Zaznaczanie) i Lasso pod-
czas używania ich lub dodać je do istniejącego zaznaczenia. Efekt wtapiania staje się
widoczny w momencie przesuwania, wycinania lub kopiowania zaznaczenia.

Po utworzeniu zaznaczenia można użyć funkcji Refine Edge (Popraw krawędź),
która pozwala wygładzać, wtapiać, zawężać i rozszerzać istniejące zaznaczenia.
Przycisk otwierający okno dialogowe tej funkcji znajduje się na pasku opcji..

Aby użyć antyaliasingu, wybierz narzędzie Lasso, Elliptical Marquee (Zaznaczanie

eliptyczne) lub Magic Wand (Różdżka) i na pasku opcji włącz opcję Anti-alias
(Wygładzanie).

Aby zdeﬁniować wtapianie krawędzi zaznaczenia, wybierz dowolne narzędzie

zaznaczania geometrycznego lub lassa. Wpisz wartość wtapiania w polu Feather
(Wtapianie) na pasku opcji. Wartość ta określa szerokość wtapiania i może być
z zakresu od 1 do 250 pikseli.

Aby zdeﬁniować wtapianie dla istniejącego zaznaczenia, wybierz polecenie

Select/Modify/Feather (Zaznacz/Zmień/Wtapianie) i wpisz w oknie wartość
parametru Feather Radius (Promień wtapiania). Następnie kliknij przycisk OK.

LEKCJA

3 Zaznaczenia

Pytania kontrolne

Jakie obszary obrazu mogą być edytowane po utworzeniu zaznaczenia?

Jak można dodać do zaznaczenia kolejny fragment lub wyłączyć go z obszaru

zaznaczenia?

W jaki sposób można przesuwać zaznaczenie podczas jego tworzenia?

Jak należy zakończyć rysowanie zaznaczenia z użyciem narzędzia Lasso,

aby mieć pewność, że otrzymamy pożądany kształt?

Jak działa narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)?

W jaki sposób ustalany jest obszar do zaznaczenia, jeśli używamy narzędzia

Magic Wand (Różdżka)? Czym jest parametr Tolerance (Tolerancja) i jaki ma on wpływ
na zaznaczanie?

Odpowiedzi

Tylko obszar wewnątrz ramki zaznaczenia może być edytowany.

Aby dodać piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Add to selection

(Dodaj do zaznaczenia) na pasku opcji, a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
dodany. Aby odjąć piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Subtract from
selection (Odejmij od zaznaczenia), a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
odjęty. Dodawać można również przez klikanie bądź przeciąganie z wciśniętym
klawiszem Shift, a odejmować — z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option
(Mac OS).

Nie zwalniając przycisku myszy, przytrzymujemy wciśnięty klawisz spacji

i przesuwamy zaznaczenie.

Aby mieć pewność, że zaznaczenie ma pożądany kształt, kończymy proces

zaznaczania, przeciągając wskaźnik przez punkt, od którego zaczęliśmy
obrysowywanie. Jeśli rozpoczniemy i zakończymy rysowanie w różnych punktach,
program dorysuje prostą linię pomiędzy obydwoma punktami i tak uzupełni ramkę
zaznaczenia.

Narzędzie

Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) „maluje” zaznaczenie, które

automatycznie rozprzestrzenia się do najbliższych krawędzi, jakie zostaną napotkane
w obrazie.

Narzędzie

Magic Wand (Różdżka) zaznacza sąsiednie piksele w oparciu

o podobieństwo ich koloru. Parametr Tolerance (Tolerancja) określa, jak duży zakres
odcieni koloru jest przez narzędzie akceptowany. Im wyższa wartość tolerancji,
tym więcej odcieni zostanie zaznaczonych.

PODSTAWOWE
INFORMACJE O WARSTWACH

Tematyka lekcji

W tej lekcji napisano, jak:

rozmieszczać obiekty na warstwach,

tworzyć, wyświetlać, ukrywać i uaktywniać warstwy,

zmienić kolejność warstw w celu zmiany porządku

obiektów w obrazie,

stosować tryby mieszania warstw,

zmieniać wymiary warstw i obracać je,

dodać do warstwy wypełnienie gradientowe,

stosować ﬁltry w odniesieniu do warstw,

dodać do warstwy tekst i efekty specjalne,

wstawiać warstwy dopasowania,

zapisać spłaszczoną kopię obrazu.

Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie mniej niż godzinę. W razie
potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować
w ich miejsce folder Lesson04. Podczas pracy pliki startowe będą nadpi-
sywane. Można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która
stanowi załącznik do książki.

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

O warstwach

Każdy plik Photoshopa zawiera przynajmniej jedną warstwę. Nowe pliki są najczę-
ściej tworzone z warstwą tła (ang. background layer), zawierającą kolor lub obraz
widoczny w miejscach, w których kolejne warstwy są przezroczyste. Wszystkie nowe
warstwy w obrazie są całkowicie przezroczyste do chwili dodania do nich tekstu
lub innych obiektów (inaczej mówiąc — nadania pikselom określonych wartości).

Praca z wykorzystaniem warstw przypomina umieszczanie fragmentów rysunku
na arkuszach przezroczystej folii. Każdy taki arkusz może być edytowany, przemiesz-
czany i usuwany bez wpływania na pozostałe arkusze. Cała kompozycja staje się
widoczna, gdy wszystkie arkusze zostaną ułożone w stos, jeden na drugim.

Rozpoczynamy pracę

Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji kompozycji.

Uruchom program i natychmiast przytrzymuj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift

(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).

W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Kliknij

zakładkę

Mini Bridge, aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program

Bridge nie został jeszcze uruchomiony, kliknij przycisk Launch Bridge
(Uruchom aplikację Bridge).

W lewej części panelu Mini Bridge wybierz pozycję Favorites (Ulubione).

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons,

a następnie folder Lesson04.

panelu

Content (Zawartość) zaznacz obraz 04End.psd. Aby uzyskać podgląd

na cały ekran, wciśnij klawisz spacji.

Ta kilkuwarstwowa kompozycja przedstawia pocztówkę, jaką teraz utworzymy.
Będzie to okazja do poznania sposobów tworzenia, edycji i zarządzania warstwami.

Wciśnij ponownie klawisz spacji, by powrócić do panelu Mini Bridge, po czym

kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 04Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku

04Working.psd

(roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli ukaże się okno

z opcjami formatu Photoshopa, zamknij je kliknięciem przycisku OK.

Tworząc kopię pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastą-
pienie go wersją zmodyﬁkowaną.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Panel Layers (Warstwy)

W panelu Layers (Warstwy) wyświetlane są nazwy wszystkich warstw i miniatury ich
zawartości. Korzystając z panelu, możemy warstwy ukrywać, wyświetlać, zmieniać ich
położenie, usuwać, łączyć i zmieniać im nazwy. Miniatury są automatycznie uaktual-
niane podczas każdej edycji warstwy.

Jeśli

panel

Layers (Warstwy) nie jest widoczny w obszarze roboczym, wybierz

z menu Window (Okno) polecenie Layers (Warstwy).

Wskazówka:

Korzystając z menu
kontekstowego,
można ukryć lub
zmienić wielkość
miniatur warstw.
Aby otworzyć
menu kontekstowe,
należy kliknąć
miniaturę warstwy
prawym przyciskiem
(Windows) lub
kliknąć, wciskając
jednocześnie klawisz
Control (Mac OS)

W panelu Layers (Warstwy) powinno być widocznych pięć warstw pliku 04Working
(od góry do dołu): Postage (stempel pocztowy), HAWAII, Flower (kwiat), Pineapple
(ananas) i Background (tło).

Zaznacz

warstwę

Background, aby ją uaktywnić (jeśli nie jest zaznaczona).

Zwróć uwagę na miniaturę zawartości warstwy oraz towarzyszące jej ikony:

Ikona kłódki ( ) wskazuje, że warstwa jest zabezpieczona.

Ikona oka ( ) oznacza, że warstwa jest widoczna w oknie obrazu. Jeśli ikona

zostanie kliknięta (i zniknie), warstwa zostanie ukryta.

Pierwszym zadaniem będzie dodanie do naszej kompozycji, zdjęcia plaży morskiej.
Teraz je odszukamy i otworzymy w Photoshopie.

Aby otworzyć menu kontekstowe z rozmiarami miniatur, nie trzeba celować myszą w miniaturę warstwy,

wystarczy kliknąć puste miejsce panelu Layers (warstwy) — przyp. tłum.

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

panelu

Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Beach.psd (plaża), aby otworzyć go

w Photoshopie.

Zawartość panelu Layers (Warstwy) zmieniła się. Teraz wyświetla on informacje
o warstwach z pliku Beach.psd. Ten obraz składa się z tylko jednej warstwy Layer 1.
Nie ma warstwy tła. Więcej informacji na temat tej warstwy znaleźć można w ramce
„Warstwa tła” poniżej.

Warstwa tła

Kiedy tworzymy nowy obraz z białym lub kolorowym tłem, warstwa położona
najniżej w panelu Layers (Warstwy) ma nazwę Background (Tło). W obrazie może
być tylko jedna warstwa tła. Tej warstwy nie da się przesuwać na stosie warstw i nie
można zmieniać jej trybu mieszania ani przezroczystości. Warstwę tła można jednak
przekształcić w zwykłą warstwę.

Kiedy tworzymy nowy obraz z przezroczystą zawartością, nie posiada on warstwy
tła. Najniżej położona na stosie warstwa nie ma takich ograniczeń jak warstwa tła
— można ją przesunąć w dowolne miejsce w panelu Layers (Warstwy), zmienić jej
przezroczystość i tryb mieszania.

Aby przekształcić warstwę tła w zwykłą warstwę:

Dwukrotnie kliknij warstwę Background (Tło) w panelu Layers (Warstwy)

lub wybierz z głównego menu polecenie Layer/New/Layer From Background
(Warstwa/Nowa/Warstwa z tła).

Zmień nazwę warstwy i ustaw pozostałe opcje.

Kliknij

przycisk

OK.

Aby przekształcić zwykłą warstwę w warstwę tła:

Zaznacz warstwę w panelu Layers (Warstwy).

Wybierz z menu polecenie Layer/New/Background From Layer

(Warstwa/Nowa/Tło z warstwy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Zmienianie nazwy i kopiowanie warstwy

Aby dodać nowy element kompozycji i jednocześnie utworzyć dla niego nową
warstwę, wystarczy go przeciągnąć z innego pliku i umieścić w obrazie docelo-
wym. Warstwę z wybranym elementem można przeciągnąć albo z okna obrazu,
albo z panelu Layers (Warstwy). W obydwu przypadkach tylko aktywna warstwa
zostanie skopiowana.

Przeciągać będziemy obraz Beach.psd do pliku 04Working.psd. Zanim rozpoczniesz,
sprawdź, czy obydwa pliki są otwarte. Aktywny powinien być plik Beach.psd.

Na początek warstwie Layer 1 nadamy bardziej opisową nazwę.

panelu

Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1, zmień ją na

Beach

i naciśnij klawisz Enter (lub Return). Pozostaw tę warstwę aktywną.

Wskazówka:

Jeśli podczas prze-
ciągania obiektu
z jednego obrazu
do drugiego przy-
trzymamy wciśnięty
klawisz Shift, obiekt
zostanie wstawiony
na środku obrazu
docelowego.

Z głównego menu wybierz polecenie Window/Arrange/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2

na górze — pionowo). Photoshop wyświetli oba obrazy. Następnie kliknij obraz
Beach.psd, aby stał się aktywny.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą przeciągnij obraz

Beach.psd do okna obrazu 04Working.psd.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

Warstwę można wyświetlić lub ukryć przez kliknięcie ikony oka lub pustego miejsca
w kolumnie tych ikon — zwanej także kolumną widoczności warstw.

Kliknij w kolumnie widoczności warstw, aby ponownie wyświetlić warstwę

z ananasem.

Dodawanie obramowania do warstwy

Warstwę Beach otoczymy białą ramką, aby wyglądała jak prawdziwe zdjęcie.

Zaznacz

warstwę

Beach — aby zaznaczyć warstwę, wystarczy kliknąć jej nazwę

w panelu Layers (Warstwy).

Warstwa jest wyróżniona, co oznacza, że jest aktywna. Wszelkie zmiany dokonywane
w oknie obrazu będą dotyczyły tej właśnie warstwy.

Aby lepiej było widać, które obszary warstwy z fotograﬁą są nieprzezroczyste,

ukryj wszystkie warstwy oprócz Beach. W tym celu przytrzymaj wciśnięty klawisz
Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę oka ( ) obok warstwy Beach.

Białe tło oraz inne obiekty znikły, a fotograﬁa jest teraz widoczna na tle szaro-białej
szachownicy. Szachownica wskazuje na przezroczystość aktywnej warstwy.

Wybierz

polecenie

Layer/Layer Style/Stroke (Warstwa/Styl warstwy/Obrys).

Otwarte zostanie okno dialogowe Layer Style (Styl warstwy), gdzie ustalimy parametry
białego obrysu wokół obrazu z plażą.

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Ustaw następujące wartości poszczególnych parametrów:

Size (Rozmiar):

5 px

(

5 piks

Position (Położenie): Inside (Wewnątrz),

Blend Mode (Tryb mieszania): Normal (Zwykły),

Opacity (Krycie):

100%

Color (Kolor): biały (kliknij pole Color [Kolor] i w próbniku kolorów

wybierz biel).

Kliknij

przycisk

OK. Wokół zdjęcia plaży pojawi się biała otoczka.

Zmiana kolejności warstw

Warstwy w obrazie ułożone są w tzw. stos. Kolejność warstw na stosie ma wpływ
na wygląd obrazu. Zmiana tej kolejności spowoduje, że pewne fragmenty obrazu
przesuną się nad lub pod obiekty położone na innych warstwach.

Zmienimy teraz kolejność warstw, by fotograﬁa znalazła się przed innym obiektem,
który na razie pozostaje ukryty.

100

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Zmiana krycia warstwy

Zmniejszenie krycia warstwy sprawia, że zawartość warstw położonych niżej będzie
przez nią prześwitywać. W naszym przykładzie stempel pocztowy jest zbyt ciemny
i za bardzo rzuca się w oczy. Zmieńmy więc krycie warstwy Postage, aby kwiat i inne
obrazy prześwitywały przez nią.

Zaznacz

warstwę

Postage, a następnie kliknij strzałkę obok pola Opacity (Krycie)

i przeciągnij suwak do pozycji

25%

. Wartość krycia można również zmienić przez

potarcie etykiety Opacity (Krycie) lub wpisanie odpowiedniej wartości w polu
tekstowym.

Warstwa Postage stała się częściowo przezroczysta i widać przez nią warstwy leżące
niżej. Jak łatwo zauważyć, wprowadzona zmiana wpłynęła tylko na warstwę Postage
— Pineapple, Beach, Flower i HAWAII są wciąż nieprzezroczyste.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz zmiany w pliku.

Powielanie warstw i zmienianie trybu mieszania

Warstwie można przypisać także różne tryby mieszania, które wpływają na sposób,
w jaki jej piksele mieszają się z pikselami warstw leżących niżej. Najpierw zastosu-
jemy te tryby do zwiększenia wyrazistości warstwy Pineapple, a następnie zmienimy
tryb mieszania warstwy Postage — w tej chwili obie warstwy mają przypisany tryb
Normal (Zwykły).

Kliknij ikony oka obok warstw HAWAII, Flower i Beach, aby je ukryć.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem

Control (Mac OS) warstwę Pineapple i z podręcznego menu wybierz polecenie
Duplicate Layer (Powiel warstwę). (Nie klikaj miniatury warstwy, bo otworzy się
zupełnie inne menu podręczne). W oknie dialogowym tego polecenia kliknij
przycisk OK.

Nad warstwą Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Pineapple copy
(Pineapple kopia).

102

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Zaznacz

warstwę

Pineapple copy (Pineapple kopia) i z rozwijanej listy trybów

mieszania widocznej w górnej części panelu Layers (Warstwy) wybierz opcję
Overlay (Nakładka).

Wskazówka:

Więcej informacji
na temat trybów
mieszania, łącznie
z ich deﬁnicjami
i ilustrowanymi
przykładami, można
znaleźć w pomocy
Photoshopa.

Tryb Overlay (Nakładka) miesza warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) z leżącą
niżej warstwą Pineapple; tworzy bardziej wyrazisty i kolorowy obraz ananasa z głęb-
szymi cieniami i jaśniejszymi światłami.

Zaznacz

warstwę

Postage i z rozwijanej listy trybów mieszania wybierz Multiply

(Pomnóż). Tryb ten mnoży kolory danej warstwy z kolorami warstw leżących
niżej. W naszym przykładzie spowoduje to lekkie wzmocnienie obrazu stempla
pocztowego.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty

dotychczasowej pracy.

Obracanie warstw i zmienianie ich rozmiarów

Warstwy można skalować i transformować.

Kliknij kolumnę widoczności warstwy Beach, aby uczynić ją widoczną.

Zaznacz

warstwę

Beach, a następnie wybierz polecenie Edit/Free Transform

(Edycja/Przekształć swobodnie). Zdjęcie plaży zostanie otoczone ramką
transformacji, która będzie wyposażona w uchwyty w każdym narożniku
i na środku każdego boku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

103

Teraz zmienimy wymiary warstwy i lekko ją obrócimy.

Wciśnij

klawisz

Shift i, nie zwalniając go, przeciągnij narożny uchwyt ramki ku

środkowi fotograﬁi, aby zmniejszyć ją o około 50%. (Obserwuj zawartość pól
Width [Szerokość] i Height [Wysokość] na pasku opcji).

Następnie ustaw wskaźnik na zewnątrz ramki w pobliżu jednego z narożników

i gdy przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki, przeciągnij nim
w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Obróć w ten sposób zdjęcie
o około 15 stopni. Ten sam efekt możesz uzyskać przez wpisanie liczby

w polu

Rotate (Obróć) na pasku opcji.

Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ).

Przywróć widoczność warstwy Flower, a następnie wybierz narzędzie Move

(Przesunięcie) ( ) i przeciągnij zdjęcie plaży, aby wsunąć jego narożnik pod płatki
kwiatu, tak jak na rysunku.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz).

104

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Dodawanie nowych elementów za pomocą filtrów

Teraz utworzymy nową, zupełnie pustą warstwę. (Umieszczanie w pliku pustej war-
stwy przypomina dodawanie arkusza czystej foli do stosu obrazów). Wykorzystamy ją
do utworzenia tła w postaci realistycznie wyglądających chmur na błękitnym niebie.
Chmury wygenerujemy za pomocą jednego z ﬁltrów dostępnych w Photoshopie.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), aby ją uaktywnić,

po czym kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ), znajdujący się
u dołu panelu.

Uwaga:

Nową warstwę
można utworzyć
także przez wybranie
polecenia Layer/
New/Layer (Warstwa/
Nowa/Warstwa)
z menu głównego
lub New Layer (Nowa
warstwa) z menu
panelu Layers
(Warstwy).

Między warstwami Background i Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 1
(Warstwa 1). Jako że jest całkowicie pusta, jej obecność nie wpłynie na wygląd obrazu.

Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy i wpisz

Clouds

(chmury), po czym

zatwierdź tę nazwę klawiszem Enter lub Return.

W przyborniku kliknij próbkę koloru narzędzia i za pomocą próbnika

kolorów ustaw kolor odpowiadający błękitowi nieba, po czym kliknij
przycisk OK. My wybraliśmy kolor o następujących wartościach: R 48,
G 138 i B 174. Kolor tła powinien pozostać biały.

Przy wciąż aktywnej warstwie Clouds wybierz polecenie Filter/Render/Clouds

(Filtr/Renderowanie/Chmury). W tle obrazu ukażą się sztucznie wygenerowane,
ale realistycznie wyglądające chmury.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

105

Dodawanie nowej warstwy metodą przeciągania

Nowe warstwy można tworzyć przez przeciąganie plików obrazowych z pulpitu, pro-
gramu Bridge, Eksploratora (Windows) lub Findera (Mac OS). Taką właśnie metodą
dodamy do naszej pocztówki kolejny kwiat.

Jeśli okno Photoshopa wypełnia całą powierzchnię ekranu monitora, zmniejsz je,

wykonując następujące czynności:

W Windows kliknij przycisk Maksymalizuj/Przywróć (

) w prawym górnym

rogu okna programu, a następnie przeciągnij prawy dolny narożnik okna,
aby je zmniejszyć.

W Mac OS kliknij zielony przycisk Maksymalizuj/Przywróć ( ) w lewym

górnym rogu okna obrazu.

W Photoshopie zaznacz warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia), aby ją

uaktywnić.

W Eksploratorze (Windows) lub Finderze (Mac OS) przejdź do folderu Lessons

skopiowanego wcześniej z płyty dołączonej do książki i otwórz w nim folder
Lesson04.

Zaznacz

plik

Flower2.psd i przeciągnij go z Eksploratora lub Findera na obraz

w oknie Photoshopa.

W panelu Layers (Warstwy), bezpośrednio nad warstwą Pineapple copy (Pineapple
kopia) pojawi się warstwa o nazwie Flower2. Photoshop nada jej charakter obiektu
inteligentnego, co oznacza, że możemy ją edytować w sposób nienaruszający danych
oryginalnych. Z obiektami inteligentnymi będziemy mieć do czynienia jeszcze w lek-
cjach 5. i 8.

106

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Ustaw

warstwę

Flower2 w lewym dolnym rogu pocztówki — mniej więcej połowa

kwiatu powinna być widoczna.

Kliknij

przycisk

Commit (Zatwierdź) ( ) na pasku opcji, aby zaakceptować

nową warstwę.

Wstawianie tekstu

Czas na utworzenie tekstu. Użyjemy do tego celu narzędzia Horizontal Type (Tekst).
Tekst jest zawsze umieszczany na odrębnej warstwie tekstowej. Następnie dokonamy
edycji tekstu i dodamy do jego warstwy efekt specjalny.

Włącz widoczność warstwy HAWAII. Nową warstwę tekstową dodamy

bezpośrednio pod tą warstwą.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw).

To spowoduje, że żadna warstwa nie będzie aktywna.

Kliknij

próbkę

Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu).

W oknie Color Picker (Próbnik kolorów) wybierz trawiasty odcień zieleni,
po czym kliknij przycisk OK.

Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).

Następnie wybierz polecenie Window/Character (Okno/Typografia), aby otworzyć
panel Character (Typografia), i ustaw następujące parametry pisma:

Wybierz szeryfową czcionkę (w przykładzie użyto Birch Std).

Wybierz styl czcionki (w przykładzie użyto stylu Regular).

Ustaw duży rozmiar czcionki (w przykładzie

użyto czcionki o rozmiarze 36 punktów).

rozwijanej

listy

Set the anti-aliasing method

(Określ metodę wygładzania) ( ) wybierz opcję
Crisp (Ostre).

Ustaw dużą wartość trackingu ( )

(w przykładzie zastosowano 250).

Kliknij

przycisk

All Caps (Wersaliki) ( ).

Kliknij

przycisk

Faux Bold (Sztuczne pogrubienie)

( ).

108

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Nakładanie gradientu na warstwę

Kolorowe wypełnienie tonalne (gradient) można nałożyć na całą warstwę lub tylko
na jej część. W tym ćwiczeniu zrobimy to w odniesieniu do napisu „HAWAII”,
aby uczynić go bardziej kolorowym. Najpierw zaznaczymy tekst, a potem zastosujemy
odpowiedni gradient.

Zaznacz

panelu

Layers (Warstwy) warstwę HAWAII, aby ją uaktywnić.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem

Control (Mac OS) miniaturę warstwy HAWAII i z menu podręcznego wybierz
polecenie Select Pixels (Zaznacz piksele). Cała zawartość warstwy, czyli biały
napis „HAWAII”, zostanie zaznaczona.

Wskazówka:

Zamiast próbek
można wyświetlić
listę z nazwami
wypełnień tonal-
nych. Wystarczy
rozwinąć menu
próbnika gradien-
tów i wybrać opcję
Small List (Mała lista)
lub Large List (Duża
lista). Można również
zatrzymać na chwilę
wskaźnik nad próbką
i poczekać, aż pojawi
się podpowiedź
z nazwą gradientu.

Po zaznaczeniu napisu wypełnimy go gradientem.

Wybierz

narzędzie

Gradient ( ).

W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu (foreground color).

W próbniku kolorów ustaw kolor jasnopomarańczowy, po czym kliknij
przycisk OK. Kolor tła (background color) powinien pozostać biały.

Sprawdź, czy na pasku opcji narzędzia zaznaczona jest ikona Linear Gradient

(Gradient liniowy) ( ).

Na pasku opcji kliknij małą strzałkę obok pola edytora gradientów, aby otworzyć

próbnik gradientów. Wybierz wypełnienie Foreground To Background (Od koloru
narzędzia do koloru tła), a następnie kliknij w dowolnym miejscu poza próbnikiem
gradientów, aby go zamknąć.

Przy wciąż aktywnym zaznaczeniu nałóż gradient od dołu do góry napisu.

Aby mieć pewność, że pociągnięcie będzie dokładnie pionowe, trzymaj wciśnięty
klawisz Shift.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

109

Napis został wypełniony przejściem tonalnym od barwy pomarańczowej u dołu
do białej u góry.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), aby dezaktywować

zaznaczenie tekstu „HAWAII”.

Zapisz efekty dotychczasowej pracy.

Stosowanie stylów warstw

Warstwę można uwydatnić, dodając do niej cień, poświatę, efekt fazy i płaskorzeźby
lub inne efekty specjalne z kolekcji automatycznych i edytowalnych stylów warstw.
Style te dodaje się i łączy z warstwą bardzo prosto.

Podobnie jak warstwy, style możemy ukrywać — wystarczy kliknąć ikonę oka
( ) przy nazwie stylu w panelu Layers (Warstwy). Można je również w każdej chwili
usunąć. Kopię stylu można dodać do innej warstwy przez przeciągnięcie efektu
na warstwę docelową.

Wcześniej zastosowaliśmy styl warstwy w celu utworzenia obrysu wokół zdjęcia plaży.
Teraz wykorzystamy tę technikę do utworzenia cienia dla warstwy tekstowej.

Uaktywnij

warstwę

Island Paradise, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer

Style/Drop Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień).

oknie

Layer Style (Styl warstwy) zaznacz opcję Preview (Podgląd),

a następnie przesuń okno, by nie zasłaniało napisu „Island Paradise”.

Wskazówka:

Okno Layer Style
(Styl warstwy) można
otworzyć także przez
kliknięcie przycisku
Add a layer style
(Dodaj styl warstwy),
znajdującego się
u dołu panelu Layers
(Warstwy). Następnie
z rozwijanego
menu wybieramy
odpowiedni styl,
na przykład Bevel
and Emboss (Faseta
i płaskorzeźba).

110

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

sekcji

Structure (Struktura) zaznacz opcję Use Global Light

(Użyj oświetlenia globalnego) i ustaw:

Blend Mode (Tryb mieszania) na Multiply (Pomnóż),

Opacity (Krycie) na

75%

Angle (Kąt) na

stopni,

Distance (Odległość) na

pikseli,

Spread (Rozpiętość) na

30%

Size (Rozmiar) na

pikseli.

Do napisu „Island Paradise” dodany zostanie cień.

Kliknij

przycisk

OK, aby zatwierdzić ustawienia i zamknąć okno dialogowe.

Photoshop zagnieżdża style przypisane warstwie pod jej nazwą w panelu Layers
(Warstwy). Bezpośrednio pod warstwą pojawia się pozycja o nazwie Effects (Efekty),
a pod nią — przypisane style. W każdym wierszu widoczna jest ikona oka ( ), któ-
rej kliknięcie powoduje wyłączenie danego stylu i zniknięcie samej ikony. Ponowne
kliknięcie w tym samym miejscu przywraca widoczność zarówno stylu, jak i ikony.
Wszystkie style można ukryć kliknięciem ikony oka w wierszu Effects (Efekty).
Listę stylów można zwijać i rozwijać przez klikanie strzałki widocznej na prawo
od warstwy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

111

Upewnij się, czy ikony w kształcie oka są widoczne w obu wierszach pod warstwą

Island Paradise.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i przeciągnij

pozycję Effects (Efekty) lub symbol efektów ( ) w dół na warstwę HAWAII.
Styl Drop Shadow (Cień) z ustawieniami takimi jak dla warstwy Island Paradise
zostanie przypisany warstwie HAWAII.

Teraz utworzymy zielony obrys napisu „HAWAII”.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę HAWAII, kliknij przycisk Add a layer

style (Dodaj styl warstwy) ( ) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz opcję
Stroke (Obrys).

sekcji

Structure (Struktura) okna dialogowego Layer Style (Styl warstwy) dokonaj

poniższych ustawień:

Size (Rozmiar) —

piksele,

Position (Położenie) — Outside (Zewnątrz),

Blend Mode (Tryb mieszania) — Normal (Zwykły),

Opacity (Krycie) —

100%

Color (Kolor) — zielony (wybierz odcień współgrający z kolorem tekstu

„Island Paradise”).

112

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Kliknij

przycisk

OK, aby zastosować obrys.

Kolejna czynność będzie polegała na dodaniu cienia i atłasowego połysku kwiatu.

Uaktywnij warstwę Flower, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer Style/Drop

Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień). W sekcji Structure (Struktura)
zmień następujące ustawienia:

Opacity (Krycie) na

Distance (Odległość) na

pikseli,

Spread (Rozpiętość) na

Upewnij się, czy opcja Use Global Light (Użyj oświetlenia globalnego) jest

zaznaczona oraz czy trybem mieszania jest Multiply (Pomnóż).
Nie klikaj jeszcze przycisku OK.

W lewej części okna Layer Style (Styl warstwy) zaznacz styl Satin (Satyna).

W sekcji Structure (Struktura) upewnij się, czy włączona jest opcja Invert
(Odwróć), a następnie dokonaj następujących ustawień:

kolor (obok rozwijanej listy z trybami mieszania) — czerwony

(wybierz odcień harmonizujący z kolorem kwiatu),

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

113

Opacity (Krycie) —

20%

Distance (Odległość) —

piksele.

Kliknij przycisk OK, aby zastosować oba style warstwy.

Dodanie warstwy dopasowania

Warstwy dopasowania (zwane też korekcyjnymi) umożliwiają modyﬁkowanie kolo-
rów i tonów obrazu bez trwałego naruszania wartości oryginalnych. Na przykład jeśli
utworzymy warstwę korekcyjną typu Color Balance (Balans kolorów), stworzymy sobie
możliwość swobodnego eksperymentowania z kolorami obrazu — wszelkie zmiany
będą wprowadzane wyłącznie na warstwie dopasowania. Jeśli zdecydujemy się
przywrócić pierwotny wygląd obrazu, będziemy mogli to zrobić przez zwykłe ukrycie
lub usunięcie tej warstwy.

Warstwy korekcyjne stosowaliśmy już w poprzednich lekcjach. Tym razem dodamy
warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i za jej pomocą zmienimy kolor kwiatu.
Warstwa korekcyjna wpływa na wygląd wszystkich warstw leżących niżej, o ile pod-
czas jej tworzenia nie jest aktywne żadne zaznaczenie lub nie utworzyliśmy maski
przycinającej.

114

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

panelu

Layers (Warstwy) kliknij warstwę Flower2, aby ją uaktywnić.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation

(Barwa/Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną.

panelu

Properties (Właściwości) zmień następujące ustawienia:

Hue (Barwa) na

Saturation (Nasycenie) na

Lightness (Jasność) na

Wprowadzone zmiany wpłynęły na wygląd warstw Flower2, Pineapple Copy
(Pineapple kopia), Pineapple, Clouds i Background. Efekt jest interesujący,
ale my chcemy zmienić tylko warstwę Flower2.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

115

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem

Control (Mac OS) warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i wybierz polecenie
Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą).

W panelu Layers (Warstwy) pojawiła się strzałka oznaczająca, że warstwa korekcyjna
wpływa teraz tylko na warstwę Flower2. Do zagadnień związanych z maskami przyci-
nającymi wrócimy w trakcie lekcji 6. i 7.

Aktualizacja efektu warstwy

Efekty są automatycznie aktualizowane podczas dokonywania zmian zawartości
warstwy. Zmienimy teraz tekst i sprawdzimy, jak dodane wcześniej do warstwy style
dopasują się do nowego tekstu. Jednak wcześniej posłużymy się nową funkcją uła-
twiającą wyszukiwanie warstw w panelu Layers (Warstwy).

panelu

Layers (Warstwy) z listy rozwijanej Pick A Filter Type (Wybierz typ filtra)

wybierz opcję Kind (Rodzaj).

Typ ﬁltra określa, jakie opcje wyszukiwania warstw będą dostępne.

Spośród opcji wyszukiwania wybierz Filter For

Type Layers (Filtr dla warstw tekstowych).

W panelu Layers (Warstwy) widoczna pozostanie
jedynie warstwa Island Paradise. Funkcja ﬁltrowania
warstw umożliwia szybkie wyszukanie konkretnej
warstwy i nie ma żadnego wpływu na widoczność
warstw w oknie obrazu ani na ich uporządkowanie
w stosie.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę

Island Paradise.

Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).

Na pasku opcji zmień rozmiar czcionki na

punkty i wciśnij klawisz Enter

(lub Return).

Wskazówka:

W panelu Layers
(Warstwy) można
ﬁltrować warstwy
według ich typu,
nazwy, przypisanego
efektu, trybu miesza-
nia, atrybutu i koloru.
Gdy pracujemy
ze złożonymi plikami
zawierającymi wiele
warstw, funkcja
ﬁltrowania może być
bardzo przydatna.

116

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Mimo że tekst nie został zaznaczony narzędziem Horizontal Type (Tekst) (tak jak robi
się to w edytorach tekstowych), napis „Island Paradise” ma teraz rozmiar 32 punktów.

Przy aktywnym narzędziu Horizontal Type (Tekst) kliknij między wyrazami

„Island” i „Paradise” i wpisz

Zwróć uwagę, że dodane wcześniej style zostały automatyczne przypisane
do nowego tekstu.

Słowo „of ” jest zbędne, więc usuń je.

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie)

( ) i przeciągnij napis „Island Paradise”,
aby znalazł się dokładnie pod napisem
„HAWAII”.

Kliknij czerwony przycisk Filtering On/Off (Włącz/wyłącz filtrowanie warstw)

w prawym górnym rogu panelu Layers (Warstwy), aby wyłączyć ﬁltrowanie
warstw.

Uwaga: Po edycji

tekstu nie musisz
klikać przycisku
Commit any current
edits (Zatwierdź
wszystkie dotych-
czasowe zmiany), bo
wybranie narzędzia
Move (Przesunięcie)
daje ten sam skutek.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Dodawanie obramowania

Pocztówka jest prawie ukończona — wszystkie elementy kompozycji zostały prawi-
dłowo ułożone. Dla jej ostatecznego wykończenia ustawimy w odpowiednim miejscu
stempel pocztowy i dodamy białe obramowanie.

Uaktywnij

warstwę

Postage, a następnie korzystając z narzędzia Move (Przesunięcie)

( ), przeciągnij ją w prawy dolny róg obrazu, tak jak na poniższym rysunku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

117

Zaznacz

warstwę

Island Paradise, a następnie kliknij przycisk Create a new layer

(Utwórz warstwę) ( ) w dolnej części panelu.

Wybierz

polecenie

Select/All (Zaznacz/Wszystko).

Wybierz

Select/Modify/Border (Zaznacz/Zmień/Brzeg). W oknie Border

Selection (Zaznaczenie krawędzi) ustaw wartość parametru Width (Szerokość)
na

i kliknij OK.

Powstanie zaznaczenie obejmujące krawędź obrazu o szerokości 10 pikseli.
Wypełnimy je kolorem białym.

Ustaw biały kolor narzędzia, po czym wybierz polecenie Edit/Fill

(Edycja/Wypełnij).

W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) wybierz opcję Foreground Color

(Kolor pierwszego planu) i kliknij OK.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

Kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1 (Warstwa 1) i zmień ją na

Border

(brzeg).

118

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Spłaszczanie i zapisywanie obrazu

Po zakończeniu edycji wszystkich warstw można je scalić, czyli spłaszczyć obraz.
Zyskujemy przez to znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku. Spłaszczenie przekształca
wszystkie warstwy w jedną — tło. Obrazu nie powinno się spłaszczać, dopóki wygląd
projektu nie zadowala nas. Przed spłaszczaniem oryginalnego obrazu rozsądnie jest
zapisać kopię pliku z wszystkimi nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby
w przyszłości konieczne było zmodyﬁkowanie którejś z nich.

Aby się przekonać, jakie korzyści daje spłaszczenie obrazu, zwróć uwagę na dwie
liczby, oznaczające rozmiar pliku, na pasku stanu u dołu okna obrazu. Pierwsza z nich
reprezentuje rozmiar pliku po ewentual-
nym spłaszczeniu obrazu. Druga — roz-
miar pliku bez spłaszczenia. Nasz plik
ćwiczeniowy po spłaszczeniu miałby około
2,29 MB, ale obecnie jest dużo większy —
ma około 27 MB. Zatem w tym przypadku
spłaszczenie byłoby bardzo korzystne.

Jeśli

narzędzie

Horizontal Type (Tekst) ( ) jest aktywne, kliknij w przyborniku

dowolne inne narzędzie, by wyjść z trybu edycji tekstu. Aby mieć pewność,
że wszystkie wprowadzone zmiany zostaną zachowane, wybierz polecenie
File/Save (Plik/Zapisz).

Wybierz

polecenie

Image/Duplicate (Obraz/Powiel).

oknie

Duplicate Image (Powielenie obrazu) wpisz nazwę

04Flat.psd

(płaski)

i kliknij przycisk OK.

Plik

04Flat.psd pozostaw otwarty, ale zamknij plik 04Working.psd.

panelu

Layers (Warstwy) wybierz polecenie Flatten Image (Spłaszcz obraz).

Uwaga: Jeżeli

rozmiary pliku nie są
widoczne na pasku
stanu, kliknij strzałkę
rozwijającą jego
menu i wybierz
opcję Document
Sizes (Rozmiar
dokumentu).

Wskazówka:

Jeśli chcesz scalić
tylko kilka warstw
w obrazie, kliknij
ikony oka przy
każdej warstwie,
która powinna zostać
pominięta, a następ-
nie wybierz z menu
panelu Layers
(Warstwy) polecenie
Merge Visible
(Scal widoczne).

W panelu Layers (Warstwy) pozostanie tylko jedna warstwa, Background (Tło).

Z głównego menu wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Mimo że wybrane

zostało polecenie Save (Zapisz), a nie Save As (Zapisz jako), na ekranie pojawi się
okno Save As (Zapisz jako).

Sprawdź, czy bieżącą lokalizacją jest folder Lessons/Lesson04, a następnie kliknij

przycisk Save (Zapisz), zatwierdzając w ten sposób domyślne ustawienia i zapisując
spłaszczony obraz.

Zapisane zostały dwie wersje pliku: pierwsza jest oryginałem, w którym wszystkie
warstwy pozostały zachowane, druga — spłaszczoną, jednowarstwową kopią.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

119

Kompozycje warstw

Kompozycje warstw umożliwiają szybkie przełączanie się pomiędzy różnymi wer-
sjami wielowarstwowego obrazu. Kompozycja warstw jest po prostu deﬁnicją usta-
wień w panelu Layers (Warstwy). Po zdeﬁniowaniu kompozycji zmieniamy dowolnie
ustawienia w panelu Layers (Warstwy) i tworzymy kolejną kompozycję, zachowując
w niej nową konﬁgurację parametrów. Następnie, przełączając się między kompozy-
cjami, możemy szybko obejrzeć i porównać obydwie wersje obrazu. Zalety kom-
pozycji warstw staną się oczywiste, kiedy na przykład zechcemy zademonstrować
klientowi kilka możliwych wersji projektu. Po utworzeniu kilku takich kompozycji
możemy je szybko przeglądać i porównywać bez konieczności żmudnego klikania
ikon oka poszczególnych warstw i zmieniania ich ustawień.

Załóżmy, że projektujemy broszurę w dwóch wersjach językowych: angielskiej
i francuskiej. W tym samym pliku możemy umieścić dwie warstwy tekstowe — każda
w innym języku. Aby utworzyć dwie kompozycje, wystarczy włączyć widoczność
warstwy z wersją francuską, wyłączyć widoczność warstwy z wersją angielską i klik-
nąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową kompozycję warstwy) w panelu
Layer Comps (Kompozycje warstw). Następnie należy odwrócić widoczności obu
warstw tekstowych i ponownie kliknąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową
kompozycję warstwy).

Aby obejrzeć różne kompozycje warstw, wystarczy kliknąć przycisk Layer Comp
(Kompozycja warstw) kolejno dla każdej kompozycji. Łatwo sobie wyobrazić, ile czasu
możemy zaoszczędzić w przypadkach bardziej złożonych. Możliwość tworzenia
takich kompozycji jest szczególnie przydatna w trakcie opracowywania projektu
oraz kiedy musimy wykonać kilka wersji tego samego obrazu.

Praca nad projektem pocztówki została ukończona. Ta lekcja była jedynie pierwszym
krokiem do poznania olbrzymiego potencjału tkwiącego w warstwach Photoshopa.
Lektura kolejnych lekcji, będzie okazją do zdobycia większego doświadczenia i pozna-
nia różnych technik pracy.

120

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Zadanie dodatkowe

Korzystając z funkcji automatycznego wyrównywania warstw, popraw nieprawi-
dłowe pozy, w jakich zostali uchwyceni niektórzy członkowie rodziny widocznej
na tej, skądinąd znakomitej, fotograﬁ i.

Otwórz

plik

FamilyPhoto.psd znajdujący się w folderze Lesson04.

panelu

Layers (Warstwy) włączaj i wyłączaj warstwę Layer 2. Zobaczysz dwie

bardzo podobne fotograﬁ e. Na warstwie Layer 2 widać wysokiego mężczyznę
mrużącego oczy i dwie dziewczyny patrzące gdzieś poza kadr.

Po wyrównaniu obu warstw wymażesz gumką te partie warstwy Layer 2,
które wymagają naprawy.

Włącz obie warstwy i, trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz je. Następnie

wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw).
Zatwierdź domyślne ustawienia kliknięciem przycisku OK. Kliknij kilkakrotnie
ikonę oka warstwy Layer 2, aby sprawdzić, czy wyrównanie jest dokładne.

A teraz to, co najlepsze! Wymażesz te fragmenty zdjęcia, które chcesz poprawić.

Wybierz z przybornika narzędzie Eraser (Gumka) i ustaw dla niego miękki pędzel

o średnicy 45 pikseli. Rozpocznij wymazywanie w środkowej części twarzy
mężczyzny mrużącego oczy, aby ukazać jego uśmiechniętą twarz.

122

LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Pytania kontrolne

Jakie są zalety stosowania warstw?

Gdzie na stosie panelu Layers (Warstwy) pojawia się nowo utworzona warstwa?

Jak można sprawić, by obraz położony na jednej warstwie pojawił się przed obrazem

leżącym na innej warstwie?

Jak można zastosować styl warstwy?

Co można zrobić po ukończeniu projektu, aby zminimalizować rozmiar pliku

bez utraty jakości lub zmiany wymiarów obrazu?

Odpowiedzi

Warstwy pozwalają użytkownikowi przemieszczać i edytować różne części obrazu

jako odrębne obiekty. Pojedyncze warstwy można także ukrywać podczas pracy
nad innymi warstwami.

Nowa warstwa pojawia się bezpośrednio nad warstwą aktywną.

Aby obraz pojawił się przed obrazem położonym na innej warstwie, należy

przeciągnąć jego warstwę w górę na stosie panelu Layers (Warstwy). Można także
użyć polecenia Layer/Arrange (Warstwa/Ułóż): Bring To Front (Przesuń na wierzch),
Bring Forward (Przesuń do przodu), Send To Back (Przesuń do tyłu), Send Backward
(Przesuń na spód). Jedynie warstwy Background (Tło) nie można przesunąć na stosie.

Należy zaznaczyć warstwę i wybrać odpowiedni styl z menu rozwijanego przyciskiem

Add a layer style (Dodaj styl warstwy), znajdującym się u dołu panelu Layers (Warstwy),
lub z menu głównego jako opcję polecenia Layer/Layer Style (Warstwa/Styl warstwy).

Obraz można spłaszczyć. Taki zabieg oznacza połączenie wszystkich warstw w jedną

warstwę tła. Przed spłaszczaniem rozsądnie jest zapisać kopię pliku z wszystkimi
nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby w przyszłości konieczne było ich
zmodyﬁkowanie.

124

POPRAWIANIE
I DOSKONALENIE
FOTOGRAFII CYFROWYCH

Tematyka lekcji

W tej lekcji opisujemy, jak:

przetworzyć zdjęcia zapisane w wewnętrznym formacie aparatu

i zachować je wraz z wprowadzonymi zmianami,

wykonywać typowe korekty fotograﬁi cyfrowych, takie

jak usuwanie efektu „czerwonych oczu” i szumów oraz
wydobywanie szczegółów w światłach i cieniach,

korygować zdjęcia z optycznymi błędami obiektywu,

dopasować i połączyć dwa zdjęcia w celu powiększenia

głębi ostrości,

efektywnie organizować i archiwizować kolekcje zdjęć

oraz zarządzać nimi,

połączyć zdjęcia o różnych ekspozycjach w celu uzyskania

obrazu o dużej rozpiętości tonalnej (HDR).

Na ćwiczenia tej lekcji należy przeznaczyć około półtorej godziny.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson05. Podczas pracy pliki startowe będą
na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić
przez ponowne skopiowanie z płyty dołączonej do książki.

126

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Rozpoczynamy pracę

Podczas tej lekcji dokonamy korekcji kilku zdjęć za pomocą Photoshopa i dołączanej
do niego aplikacji Adobe Camera Raw. Poznamy przy tym popularne techniki retu-
szerskie, za pomocą których można poprawić wygląd fotograﬁi cyfrowych.
Naukę rozpoczniemy od przeglądu w Adobe Bridge obrazów przed modyﬁkacją i po niej.

Uruchom Photoshopa; aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast

przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Wybierz

polecenie

File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),

aby otworzyć przeglądarkę.

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij folder Lessons, a następnie w panelu Contents

(Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson05, aby go otworzyć.

Upewnij się, czy miniatury podglądu są wystarczająco duże, aby móc dokładnie

przyjrzeć się zdjęciom, i odszukaj pliki 05A_Start.crw oraz 05A_End.psd.

Oryginalne zdjęcie kościoła w stylu hiszpańskim jest plikiem zapisanym w formacie
RAW, więc nie posiada rozszerzenia .psd, które pojawiało się w książce do tej pory.
Zdjęcie zostało wykonane aparatem Canon Digital Rebel, posiada więc rozszerzenie
wewnętrznego formatu Canona — .crw. Przetworzenie tego zdjęcia będzie polegało
na rozjaśnieniu, wyostrzeniu oraz wyczyszczeniu. Na koniec zapiszemy je w formacie
JPEG z przeznaczeniem dla internetu oraz w formacie PSD, aby móc dalej nad nim
pracować w Photoshopie.

05A_Start.crw

05A_End.psd

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

129

Wewnętrzny format aparatu (RAW)

Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane pochodzące
bezpośrednio z przetwornika obrazu. Wiele aparatów ma możliwość zapisywania
takich zdjęć. Zaletą tego formatu jest to, że interpretacja danych oraz ich modyﬁko-
wanie zależy wyłącznie od fotografa, a nie od aparatu. (Format JPEG nie daje nam
takiej swobody — w tym przypadku obraz jest w dużym stopniu przetwarzany przez
wewnętrzne układy aparatu). Dzięki temu, że aparat nie bierze udziału w obróbce
obrazu, możemy swobodnie ustawić balans bieli, zakres tonalny, kontrast, nasycenie
kolorów i ostrość. Pliki w formacie RAW przypominają więc nieco negatywy kla-
sycznych fotograﬁi. W każdym momencie można wrócić do oryginału i powtórnie go
przetworzyć, aby osiągnąć zamierzony efekt.

Aby aparat tworzył pliki RAW, należy wybrać w nim opcję zapisywania zdjęć w jego
własnym, wewnętrznym formacie. Po przeniesieniu do komputera pliki otrzymają
rozszerzenia, takie jak .nef (w przypadku aparatów Nikon) czy .crw (aparaty ﬁrmy
Canon). Programy Bridge i Photoshop obsługują pliki pochodzące z aparatów takich
ﬁrm, jak Canon, Kodak, Leica, Nikon i wielu innych. Aplikacje te umożliwiają także
przetwarzanie wielu obrazów jednocześnie. Po obróbce pliki mogą być zapisywane
w formacie DNG, JPEG, TIFF lub PSD.

Za pomocą modułu Adobe Camera Raw oferującego kilka funkcji edycyjnych, jakich
nie znajdziemy w Photoshopie, możemy przetwarzać zarówno pliki RAW, jak i TIFF
oraz JPEG. Jednak w przypadku tych ostatnich formatów nie będziemy mieć pełnej
swobody w korygowaniu balansu bieli i innych ustawień. Camera Raw może otwierać
i przetwarzać pliki RAW, ale nie potraﬁ ich zapisywać w tym samym formacie.

Z modułu Camera Raw korzystaliśmy już podczas lekcji 2., kiedy to poprawialiśmy
kolorystykę i jasność obrazu. Tym razem jednak wykorzystamy znacznie więcej
funkcji.

Przetwarzanie plików w Camera Raw

Podczas wykonywania modyﬁkacji za pomocą modułu Camera Raw, wersje ory-
ginalne zostają zachowane. Dzięki temu istnieje możliwość wielokrotnej edy-
cji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu
nienaruszonego oryginału.

Otwieranie plików w Camera Raw

Moduł Camera Raw można otworzyć zarówno z poziomu Adobe Bridge, jak
i Photoshopa. Te same zabiegi edycyjne można stosować do wielu plików jednocze-
śnie. Jest to szczególnie przydatne, gdy mamy do opracowania większą liczbę zdjęć
zrobionych w tych samych warunkach i przy tych samych ustawieniach aparatu.

Uwaga:

Format Photoshop
Raw (rozszerze-
nie .raw) służy
do przenoszenia
obrazów między
różnymi progra-
mami i platformami
komputerowymi.
Nie należy go mylić
z wewnętrznym
formatem aparatu
cyfrowego.

130

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Moduł Camera Raw zawiera szeroką gamę opcji, które pozwalają ustawiać balans
bieli, ekspozycję, kontrast, ostrość, krzywe tonalne oraz wiele innych parametrów.
W tym ćwiczeniu przetworzymy jeden obraz, a następnie te same ustawienia zastosu-
jemy do innych, podobnych obrazów.

W programie Bridge otwórz folder Lessons/Lesson05/Mission, zawierający trzy

zdjęcia hiszpańskiego kościoła, które oglądaliśmy wcześniej.

Trzymając wciśnięty klawisz Shift, kliknij kolejno wszystkie zdjęcia — Mission01.

crw, Mission02.crw i Mission03.crw, a następnie wybierz polecenie File/Open in
Camera Raw (Plik/Otwórz w Camera Raw).

A Pasek miniatur

B Sterowanie

paskiem miniatur

C Przybornik

D Przełączanie trybu

pełnoekranowego

E Wartości RGB

F Zakładki korekcji

obrazu

G Histogram

H Menu ustawień

modułu
Camera Raw

I Poziomy

powiększenia

J Kliknij, aby

wyświetlić opcje
obiegu pracy

K Strzałki

nawigacyjne

L Suwaki korekcyjne

W oknie dialogowym Camera Raw wyświetlany jest duży podgląd pierwszego zdjęcia
oraz miniatury wszystkich otwartych (w lewej części okna). Umieszczony w prawym
górnym rogu histogram przedstawia zakres tonalny wybranego obrazu; znajdujące
się u dołu ekranu łącze do opcji obiegu pracy wyświetla informacje o przestrzeni
kolorów, głębi bitowej, rozmiarze oraz rozdzielczości. U góry znajduje się zbiór
narzędzi służących do powiększania i przesuwania widoku, prostowania i obracania
obrazu oraz przeprowadzania niektórych zabiegów korekcyjnych. Panele z zakład-
kami widoczne w prawej części okna zawierają narzędzia do modyﬁkowania balansu
bieli, zakresu tonalnego, ostrości i kolorów, a także do usuwania szumu, korygowania
zniekształceń wprowadzanych przez obiektyw i do przeprowadzania kalibracji apa-
ratu. Istnieje także możliwość zapisywania zestawów ustawień w celu późniejszego ich
wykorzystania.

Aby praca z modułem Camera Raw dała właściwe rezultaty, powinno się używać
jego narzędzi w kolejności od lewej do prawej i od góry do dołu. Tak więc najpierw
powinniśmy korygować obraz za pomocą narzędzi z górnego paska, a potem —
w miarę potrzeb — przy użyciu tych, które znajdują się na kolejnych panelach.

Podczas edycji pierwszego zdjęcia poznamy bliżej poszczególne narzędzia.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

131

Kliknij strzałkę nawigacyjną (zwróconą w prawo) poniżej obszaru głównego

podglądu lub wybierz kolejną miniaturę. W ten sposób obejrzyj wszystkie obrazy.
Na koniec powróć do pliku Mission01.crw.

Upewnij się, czy zaznaczona jest opcja Preview (Podgląd) w górnej części okna —

umożliwia ona oglądanie na bieżąco wszystkich dokonywanych zmian.

Korekta balansu bieli

Balans bieli odzwierciedla warunki oświetleniowe, w jakich zdjęcie zostało zrobione.
Cyfrowy aparat fotograﬁczny zapisuje balans bieli zarejestrowany podczas naświetla-
nia — właśnie takie jego ustawienie obserwujemy początkowo na podglądzie obrazu
w oknie dialogowym modułu Camera Raw.

Balans bieli zawiera dwa elementy. Pierwszym z nich jest temperatura, mierzona
w kelwinach, która odpowiada za to, czy obraz jest „ciepły”, czy „zimny” — czy jest
w tonacji żółtoczerwonej, czy niebieskozielonej. Drugim elementem jest tinta (zabar-
wienie) służąca do kompensowania zielonego lub purpurowego (magenta) zabarwie-
nia obrazu.

Na ogół ustawienie balansu bieli w aparacie jest bliskie optymalnego, ale jeżeli zdarzy
się, że nie jest prawidłowe, można je tutaj poprawić. Właśnie od dopasowania balansu
bieli należy rozpoczynać korektę obrazu, ponieważ będzie ono miało wpływ na pozo-
stałe zabiegi korekcyjne.

W prawej części okna, pod histogramem kliknij przycisk Basic (Podstawowe) ( ),

aby otworzyć panel z ustawieniami podstawowymi.

Na liście rozwijanej White Balance (Balans
bieli) domyślnie wybierana jest pozycja
As Shot (Jak na ujęciu), która sprawia, że
Camera Raw wyświetla obraz z balansem
bieli ustawionym w chwili rejestrowania
zdjęcia. Jednak w przykładowej fotograﬁi
zmienimy to ustawienie. Na wspomnianej
liście znajduje się kilka predeﬁniowanych
ustawień, które mogą posłużyć jako punkt
wyjścia do dalszej korekty.

Z listy rozwijanej White Balance (Balans bieli) wybierz opcję Cloudy (Pochmurny).

Ustawienie to dobrze pasuje do zdjęcia, które zostało wykonane w pochmurny dzień.
Czasami wystarczy wybrać właściwe ustawienie predeﬁniowane, ale w tym przy-
padku nadal pozostaje lekkie niebieskie zabarwienie. Musimy więc przeprowadzić
korektę ręczną.

Z górnego paska narzędzi wybierz White Balance (Balans bieli) (

132

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Aby ustawić właściwy balans bieli, wybierz obiekt, który powinien być biały lub szary.
Camera Raw na tej podstawie rozpozna barwę światła, przy którym zdjęcie zostało
zrobione, i automatycznie skoryguje wszystkie kolory obrazu.

Kliknij białą chmurę. Kolorystyka zdjęcia zmieni się.

Kliknij w innym obszarze chmur. Kolory obrazu znowu ulegną zmianie.

Za pomocą narzędzia White Balance (Balans bieli) można łatwo i szybko ustalić
właściwe światło dla danej sceny. Klikanie rozmaitych obszarów zmienia barwę tego
światła, ale nie są to zmiany stałe. Dzięki temu, że obraz oryginalny nie jest w ogóle
modyﬁkowany, możemy eksperymentować do woli, operując za każdym razem
na materiale źródłowym.

Camera Raw oferuje także kilka przedeﬁniowanych ustawień balansu bieli, które
możemy potraktować jako punkt wyjścia przy sprawdzaniu rozmaitych efektów
oświetleniowych.

Kliknij chmurę widoczną po lewej stronie wieży. Niekorzystne zabarwienie

zniknie, a zdjęcie nabierze naturalnego wyglądu.

Aby zintensyﬁkować odcienie zieleni, przesuń suwak Tint (Tinta) do wartości

-22

Wskazówka:

Aby cofnąć
ostatnią operację,
wciśnij klawisze
Ctrl+Z (Windows)
lub Command+Z
(Mac OS). W celu
porównania efektu
aktualnych ustawień
z oryginałem włączaj
i wyłączaj opcję
Preview (Podgląd).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

133

Korygowanie zakresu tonalnego w Camera Raw

Pozostałe suwaki w panelu Basic (Podstawowe) służą do korygowania ekspozycji,
jasności, kontrastu i nasycenia barw obrazu. Na ogół, gdy się je przesuwa w prawo,
powodują rozjaśnienie określonych partii obrazu, a gdy są przesuwane w lewo, powo-
dują ściemnienie tych obszarów — nie dotyczy to tylko suwaka Contrast (Kontrast).
Suwak Exposure (Ekspozycja) pozwala zdeﬁniować punkt bieli, czyli najjaśniejszy
punkt obrazu. Pozostałe tony są dopasowywane do niego automatycznie. Drugi
koniec zakresu tonalnego, czyli punkt czerni, ustawiamy suwakiem Blacks (Czarne).
Suwaki Highlights (Światła) i Shadows (Cienie) służą do wydobywania szczegółów
w obszarach najjaśniejszych i najciemniejszych.

Suwak Contrast (Kontrast) zgodnie ze swoją nazwą ustala kontrast obrazu. Bardziej
subtelne zmiany kontrastu można uzyskać za pomocą suwaka Clarity (Przejrzystość),
który zmienia głębię obrazu, modyﬁkując kontrast lokalnie, głównie w obszarach
półcieni.

Saturation (Nasycenie) zmienia nasycenie wszystkich kolorów obrazu w jednakowym
stopniu. Natomiast Vibrance (Jaskrawość) silniej działa na barwy słabo nasycone,
co na przykład pozwala ożywić tło bez przesycenia barw skóry na zdjęciu portretowym.

Kliknięcie opcji Auto (Automatyczne) spowoduje, że aplikacja podejmie próbę skory-
gowania tonów obrazu na podstawie ich analizy i wewnętrznych algorytmów.

panelu

Basic (Podstawowe) kliknij opcję Auto (Automatyczne).

Wskazówka:

Aby uzyskać
właściwy efekt
podczas operowania
suwakiem Clarity
(Przejrzystość), prze-
suwaj go w prawo
aż do pojawienia się
otoczek wokół drob-
nych szczegółów,
a następnie przesuń
go nieco w lewo.

Program zwiększy ekspozycję i zmieni kilka innych ustawień. Może to być punk-
tem wyjścia do dalszych modyﬁkacji, ale w tym ćwiczeniu powrócimy do ustawień
domyślnych i przeprowadzimy tę korektę według własnego uznania.

panelu

Basic (Podstawowe) kliknij opcję Default (Domyślne).

134

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Pozostałe suwaki ustaw następująco:

Exposure (Ekspozycja) pozostaw na poziomie

0,00

Contrast (Kontrast) zwiększ do

+18

Highlights (Światła) pozostaw na poziomie

0,00

Shadows (Cienie) zwiększ do

+63

Whites (Białe) zmniejsz do

-2

Blacks (Czarne) zmniejsz do

-18

Clarity (Przejrzystość) zwiększ do

Vibrance (Jaskrawość) ustaw na

Saturation (Nasycenie) zmniejsz do

-3

Takie ustawienia uwydatniają półtony i czynią zdjęcie bardziej wyrazistym bez jedno-
czesnego przesycenia kolorów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

135

Wyostrzanie

Photoshop oferuje kilka ﬁltrów wyostrzających, ale w zakresie wyostrzania całego
obrazu Camera Raw prezentuje znacznie większe możliwości. Odpowiednie narzę-
dzia znajdziemy w panelu Detail (Szczegół). Aby dostrzec ich działanie, należy ustawić
skalę podglądu na co najmniej 100%.

Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka) ( ), aby powiększyć widok do 100%.

Następnie wybierz narzędzie Hand (Rączka) (

) i przesuń obraz, aby widzieć

krzyż na najwyższej wieży kościoła.

Otwórz

panel

Detail (Szczegół) ( ).

Suwak Amount (Ilość) określa stopień wyostrzenia, jaki zostanie zastosowany.
Zwykle ustawiamy nim przesadnie dużą wartość i dopiero po ustawieniu innych
parametrów wyostrzania ustalamy wartość optymalną.

Przesuń

suwak

Amount (Ilość) do

100

Suwak Radius (Promień) określa rozmiar obszaru analizowanego przez program
podczas wyostrzania obrazu. W większości przypadków najlepsze rezultaty uzyskuje
się przy małych wartościach tego parametru, nawet poniżej 1 piksela. Duże wartości
mogą powodować nienaturalny, akwarelowy wygląd obrazu.

Przesuń

suwak

Radius (Promień) do

0,9

Suwak Detail (Szczegół) określa liczbę widocznych szczegółów. Nawet gdy ustawimy
go na 0, program i tak zastosuje pewne wyostrzenie. Zwykle pozostawiamy ten para-
metr na niskim poziomie.

Histogram w module Camera Raw

Histogram znajdujący się w prawym górnym narożniku okna pokazuje równocześnie
kanały Red (Czerwony), Green (Zielony) oraz Blue (Niebieski) wybranego obrazu. Wraz
ze zmianami ustawień w oknie dialogowym modułu Camera Raw uaktualnia się
także histogram. Ponadto przesuwanie kursora dowolnego narzędzia nad obrazem
powoduje, że pod histogramem wyświetlane są wartości RGB, występujące w tym
miejscu obrazka, nad którym aktualnie znajduje się kursor.

Wskazówka:

Jeśli trzeba skorygo-
wać tylko określoną
część obrazu, można
posłużyć się narzę-
dziem Adjustment
Brush (Pędzel korekty)
lub Graduated Filter
(Stopniowy filtr).
Pierwsze z nich
umożliwia modyﬁ-
kowanie ekspozycji,
świateł, przejrzy-
stości i innych
parametrów metodą
malowania. Drugie
pozwala zmieniać te
parametry w sposób
gradacyjny na więk-
szym obszarze
obrazu.

136

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Przesuń

suwak

Detail (Szczegół) do

, jeśli jest w innym położeniu.

Suwak Masking (Maskowanie) określa, które części obrazu mają być wyostrzane.
Przy dużych wartościach maskowania wyostrzane są tylko mocne krawędzie.

Przesuń

suwak

Masking (Maskowanie) do

Po ustawieniu parametrów Radius (Promień), Detail (Szczegół) i Masking (Maskowanie)
można nieco zmniejszyć wartość pierwszego z nich, czyli Amount (Ilość).

Przesuń

suwak

Amount (Ilość) do

Wskazówka:

Jeśli podczas
przesuwania
suwaka Masking
(Maskowanie)
przytrzymasz
wciśnięty klawisz
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS),
zobaczysz, które
obszary zostaną
wyostrzone.

Uwaga:

Efekty wyostrzenia
są dostrzegalne
dopiero przy
powiększeniu skali
widoku do co naj-
mniej 100%.

Wyostrzenie obrazu podkreśla szczegóły i uwydatnia krawędzie. Parametr Masking
(Maskowanie) pozwala ograniczyć ten proces tylko do miejsc, w których szczegóły
i krawędzie są dostatecznie wyraźne. Dzięki temu można uniknąć artefaktów spowo-
dowanych wyostrzaniem obszarów o słabo zarysowanych krawędziach.

Modyﬁkowanie obrazu w oknie modułu Camera Raw nie powoduje żadnych zmian
w danych oryginalnych. Ustawienia korekcyjne są zapisywane poza obrazem — albo
w bazie danych modułu Camera Raw, albo w dodatkowych plikach XMP (pliki zapi-
sywane w tym samym folderze co oryginał). Pliki XMP pozwalają zachować ustawie-
nia wprowadzone w module Camera Raw, gdy plik jest przenoszony na inny nośnik
lub do innego komputera.

Stosowanie tych samych ustawień do wielu plików

Po nadaniu obrazowi atrakcyjniejszego wyglądu zastosujemy automatycznie te
same ustawienia do pozostałych dwóch zdjęć, które zostały zrobione w tym samym
czasie i przy takim samym oświetleniu. Wykorzystamy do tego polecenie Synchronize
(Synchronizuj).

138

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Zapisywanie zmian w obrazach RAW

Wprowadzone zmiany można zapisać na różne sposoby w zależności od przezna-
czenia przetwarzanych obrazów. Najpierw zapiszemy zmodyﬁkowane obrazy jako
pliki JPEG niskiej rozdzielczości, które można wykorzystać do celów internetowych.
Następnie jeden z nich, Mission01, zapiszemy w wewnętrznym formacie Photoshopa,
by móc go otworzyć w tym programie jako obiekt inteligentny, co pozwoli w każdej
chwili wrócić do Camera Raw i dokonać dalszych modyﬁkacji.

W oknie modułu Camera Raw kliknij przycisk Select All (Wybierz wszystkie),

aby zaznaczyć wszystkie trzy obrazy.

W lewym dolnym rogu kliknij przycisk Save Images (Zapisz obrazy).

oknie

dialogowym

Save Options (Opcje zapisu) wykonaj następujące czynności:

listy

rozwijanej

Destination (Miejsce docelowe) wybierz opcję Save in Same

Location (Zapisz w tym samym miejscu).

sekcji

File Naming (Nazwa pliku) pozostaw w pierwszym polu opcję

Document Name (Nazwa Dokumentu).

listy

Format wybierz JPEG.

Poprawione obrazy zostaną zapisane w formacie JPEG o niskiej rozdzielczości, który
pozwoli dzielić się nimi ze znajomymi i umieszczać je na stronach internetowych.
Plikom zostaną nadane nazwy Mission01.jpg, Mission02.jpg oraz Mission03.jpg.

Kliknij

przycisk

Save (OK).

Uwaga:

Przed umiesz-
czeniem zdjęć
w internecie praw-
dopodobnie zajdzie
potrzeba otwarcia
ich w Photoshopie
i przeformato-
wania na rozmiar
640×480 pikseli.
Obecnie są one
dużo większe i na
wielu monitorach
nie będzie możliwe
oglądanie ich w peł-
nym wymiarze bez
korzystania z pasków
przewijania.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

139

Program Adobe Bridge powraca do okna dialogowego modułu Camera Raw
i do chwili zapisania wszystkich plików pokazuje, ile z nich zostało już przetworzo-
nych. Miniatury o rozszerzeniu CRW ciągle są widoczne w oknie modułu Camera
Raw. Jednak w Bridge dostępne są teraz wersje obrazów w formacie JPEG oraz
oryginalne, nieprzetworzone pliki CRW, które można dalej edytować lub pozostawić
w niezmienionej postaci do późniejszego wykorzystania.

Teraz otworzymy kopię obrazu Mission01 w Photoshopie.

Po zaznaczeniu miniatury pliku Mission01.crw w oknie dialogowym Camera

Raw wciśnij klawisz Shift i kliknij przycisk Open Object (Otwórz obiekt) w dolnej
części okna.

Wskazówka:

Jeśli chcesz, by
domyślnie dostępny
był przycisk Open
Object (Otwórz
obiekt), kliknij
niebieskie łącze opcji
obiegu pracy pod
oknem podglądu,
zaznacz opcję
Open in Photoshop
as Smart Objects
(Otwórz w progra-
mie Photoshop jako
obiekty inteligentne)
i kliknij OK.

Kliknięcie przycisku Open Object (Otwórz obiekt) otwiera obraz w Photoshopie jako
obiekt inteligentny, dzięki czemu w każdej chwili można wrócić z tym obrazem
do modułu Camera Raw i dokonać dalszych zmian. Standardowo przycisk, o któ-
rym mowa, ma nazwę Open Image (Otwórz obraz) i otwiera obraz w Photoshopie
jak zwykły plik. Zmiana nazwy i sposobu działania następuje dopiero po wciśnięciu
klawisza Shift.

W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). W oknie

dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz format Photoshop, zmień nazwę
pliku na

Mission_Final.psd

, przejdź do folderu Lesson05 i kliknij przycisk

Save (Zapisz). Następnie zamknij plik.

140

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

O zapisywaniu plików
w Camera Raw

Każdy model aparatu zapisuje pliki RAW w swoim unikatowym wewnętrznym forma-
cie. Moduł Camera Raw potraﬁ odczytywać i przetwarzać pliki zapisane w wielu tego
typu formatach. Stosowane przezeń ustawienia domyślne są dobierane na podsta-
wie proﬁli aparatów i danych EXIF.

Pliki RAW pobrane z konkretnego aparatu mogą być później zapisane w formacie
DNG (z poziomu modułu Camera Raw), JPEG, TIFF lub PSD. Każdy z nich może być
użyty do zapisania obrazu RGB lub CMYK o ciągłym rozkładzie tonów. Oprócz for-
matu DNG wszystkie pozostałe są dostępne również w oknach dialogowych Save
(Zapisz) i Save As (Zapisz jako) Photoshopa.

Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe”, dane pochodzące

z aparatu cyfrowego, oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych.
Został on utworzony jako standard dla plików z nieprzetworzonymi danymi.
Ułatwia fotografom panowanie nad wieloma wewnętrznymi formatami
aparatów, umożliwiając archiwizację danych w jednym, kompatybilnym
formacie. (Ten format jest dostępny do zapisu tylko w oknie modułu
Camera Raw).

Format Joint Photographic Experts Group (JPEG) jest powszechnie używany

do wyświetlania na stronach internetowych obrazów RGB o płynnych przejściach
tonalnych. Pliki JPEG o wyższej rozdzielczości mogą być używane także
do innych celów, nawet do tworzenia wysokiej jakości wydruków. Format ten
zachowuje wszystkie informacje o kolorze, ale podczas kompresji następuje
selektywne odrzucanie danych. Im większa kompresja, tym gorsza jakość obrazu
i na odwrót.

Format Tagged Image File Format (TIFF) jest wykorzystywany do wymiany

plików między różnymi aplikacjami i platformami. Jest to elastyczny format
obsługiwany praktycznie przez wszystkie programy graﬁczne, służące do edycji
obrazów i składu publikacji. Także większość skanerów stacjonarnych potraﬁ
zapisywać obrazy w tym formacie.

Format programu Photoshop (PSD) jest domyślnym formatem pliku. Ze względu

na ścisłą integrację między produktami Adobe, inne aplikacje tej ﬁrmy — takie
jak Adobe Illustrator i Adobe InDesign — mogą bezpośrednio importować pliki
PSD z zachowaniem wielu funkcji Photoshopa.

Otwarcie pliku w Photoshopie zwiększa liczbę formatów, w których można taki plik
zapisać. Może to być na przykład Large Document Format (Format dużego dokumentu)
(PSB), Cineon, Photoshop Raw czy PNG. Format Photoshop Raw jest wykorzystywany
do przenoszenia plików między programami i platformami komputerowymi — nie
należy go mylić z formatem camera raw, czyli wewnętrznym formatem aparatu.

Więcej informacji na temat formatów graﬁcznych dostępnych w Camera Raw
i Photoshopie można znaleźć w pomocy Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

141

Zaawansowana korekta kolorów

Prezentowane tutaj zdjęcie modelki poprawimy,
używając takich funkcji Photoshopa jak Levels
(Poziomy), Healing Brush (Pędzel korygujący)
i kilku innych.

Korygowanie poziomów

Rozpiętość tonalna obrazu decyduje o jego kon-
traście i liczbie dostrzegalnych szczegółów. Określa
ją rozkład pikseli w zakresie od najciemniejszych
(czerń) do najjaśniejszych (biel). Dopracujemy ten
rozkład za pomocą warstwy korekcyjnej typu Levels
(Poziomy).

W Photoshopie wybierz polecenie File/Open

(Plik/Otwórz), odszukaj i otwórz folder Lesson05 i dwukrotnie kliknij plik 05B_
Start.psd, aby go otworzyć.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na

Model_

ﬁnal.psd

i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe

Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Levels (Poziomy).

Warstwa korekcyjna Levels (Poziomy) zostanie dodana do panelu Layers (Warstwy),
a w panelu Adjustments (Dopasowania) pojawi się histogram obrazu i kontrolki
do sterowania poziomami tonalnymi. Histogram ukazuje rozkład pikseli między
poszczególne poziomy jasności. Lewy (czarny) trójkąt pod wykresem reprezentuje
cienie, trójkąt prawy (biały) — światła, a trójkąt środkowy (szary) — półtony, czyli
wartość gamma. Jeśli naszym celem nie jest uzyskanie jakiegoś efektu specjalnego,
powinniśmy dążyć do tego, aby punkt czerni znalazł się tam, gdzie na histogramie
zaczynają pojawiać się dane, a punkt bieli — tam, gdzie dane się kończą. Środkowa
część idealnego histogramu powinna zawierać łagodne szczyty i doliny.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

143

Usuwanie skaz za pomocą pędzla korygującego

Teraz możemy zająć się twarzą modelki. Za pomocą narzędzi takich jak Healing
Brush (Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) zlikwi-
dujemy pryszcze, piegi i pojedyncze włosy zachodzące na twarz oraz czerwone żyłki
w oczach.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), po czym z menu

panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj
nazwę

Corrections

(korekcje) i kliknij OK.

Praca na kopii warstwy pozwala zachować oryginalne piksele i w razie potrzeby
powrócić do pierwotnej wersji obrazu.

Powiększ widok twarzy modelki, aby ją dokładnie widzieć. Zastosuj skalę widoku

nie mniejszą niż 100%.

Z przybornika wybierz narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)

(

Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:

Size (Rozmiar) —

7 px

(

7 piks

Mode (Tryb) — Normal (Zwykły),

Type (Typ) — Content-Aware (Uwzględnianie zawartości).

Za pomocą narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) usuń

zabłąkany włos z twarzy modelki. Wybranie opcji Content-Aware (Uwzględnianie
zawartości) spowoduje, że narzędzie wstawi w miejsce włosa piksele zgodne
z otaczającą go skórą.

Zamaluj delikatne linie wokół oczu i ust. Możesz również zamalować czerwone

żyłki w oczach modelki oraz pryszcze i piegi na jej twarzy. Stosuj klikanie, a także
krótkie i długie pociągnięcia pędzlem. Nie usuwaj wszystkich skaz, bo zbyt gładka
twarz będzie wyglądała nienaturalnie.

144

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Teraz usuniemy ciemne smugi makijażu pod oczami modelki. Użyjemy do tego celu
narzędzia Healing Brush (Pędzel korygujący).

Wybierz narzędzie Healing Brush (Pędzel korygujący) ( ) ukryte pod narzędziem

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) (

). Ustaw pędzel o rozmiarze

pikseli i twardości

50%

Wciśnij

klawisz

Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij poniżej ciemnych

obszarów otaczających oczy. W ten sposób wskażesz miejsce pobierania próbek.

Przeciągnij pędzlem pod oczami modelki, aby usunąć ciemny makijaż. Na razie

zmieniasz kolor tych miejsc. Teksturą zajmiemy się za chwilę.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej

pracy.

Poprawianie obrazu narzędziami
Dodge (Rozjaśnianie) i Sponge (Gąbka)

Narzędzia Dodge (Rozjaśnianie) użyjemy, aby rozjaśnić skórę pod oczami, a za
pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) zwiększymy nasycenie kolorów w samych oczach.

Przy wciąż aktywnej warstwie Corrections wybierz z przybornika narzędzie

Dodge (Rozjaśnianie) ( ).

Na pasku opcji zwiększ rozmiar pędzla do

pikseli i ustaw Exposure (Światło)

30%

. Upewnij się, że z listy rozwijanej Range (Tryb) wybrana jest opcja

Midtones (Półcienie).

Przeciągnij pędzlem po cieniach widocznych pod oczami modelki,

aby je rozjaśnić.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

145

Wybierz

narzędzie

Sponge (Gąbka) ( ) ukryte pod narzędziem Dodge

(Rozjaśnianie). Na pasku opcji zaznacz opcję Vibrance (Jaskrawość) i wprowadź
następujące ustawienia:

Size (Rozmiar) —

35 px

(

35 piks

Hardness (Twardość) —

Mode (Tryb) — Saturate (Zwiększ nasycenie),

Flow (Przepływ) —

50%

Przeciągnij gąbką po tęczówkach oczu, aby zwiększyć nasycenie ich kolorów.

Ponownie uaktywnij narzędzie Dodge (Rozjaśnianie), ale tym razem z listy

Range (Tryb) wybierz opcję Shadows (Cienie).

Za pomocą tego narzędzia rozjaśnij ciemne obszary nad oczami.

Rozjaśnij także tęczówki, aby jeszcze bardziej uwydatnić ich kolor.

146

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Korygowanie tonów skóry

W Photoshopie CS6 można wybrać zakres kolorów obejmujący odcienie ludzkiej
skóry, dzięki czemu łatwiej jest korygować tonalność i kolorystykę tego typu obsza-
rów bez wpływania na pozostałe partie obrazu. Wybranie wspomnianego zakresu
kolorów powoduje zaznaczenie również innych obszarów o podobnej kolorystyce,
ale po niewielkich modyﬁkacjach działania tej funkcji efekt zazwyczaj jest zadowalający.

Wybierz

polecenie

Select/Color Range (Zaznacz/Zakres kolorów).

oknie

dialogowym

Color Range (Zakres kolorów) wybierz z listy rozwijanej Select

(Zaznacz) opcję Skin Tones (Tony karnacji).

W okienku podglądu widać, że zaznaczenie obejmie większą część obrazu.

Włącz

opcję

Detect Faces (Wykryj twarze).

Zawartość okienka podglądu zmieniła się — teraz zaznaczenie obejmuje twarz, jasne
fragmenty włosów, niektóre obszary tła i kilka fałd na rękawie.

Zmniejsz wartość parametru Fuzziness (Tolerancja) do

, po czym kliknij OK.

Po chwili zaznaczenie w postaci maszerujących mrówek stanie się widoczne w oknie
obrazu. Za pomocą warstwy dopasowania Curves (Krzywe) rozjaśnimy zaznaczone
obszary.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

149

„Ludzie często narzekają, że nie mogą odnaleźć konkretnego zdjęcia,
bo nie pamiętają, gdzie je zapisali i jak ono wygląda — mówi Graham.
— Dlatego tak ważne jest nadawanie odpowiednich nazw plikom”.

Rozpocznij od ustawienia preferencji aparatu

Jeśli dostępna jest opcja zapisu zdjęć w formacie RAW (wewnętrznym formacie aparatu), wybierz ją — format
RAW pozwala zapisać pełnię informacji zarejestrowanej przez przetwornik aparatu. Dysponując zdjęciem
zapisanym w formacie RAW, można podczas wykonywania reprodukcji, jak twierdzi Graham, „przejść od światła
dziennego do światła żarowego bez utraty jakości”. Jeśli musisz fotografować w trybie JPEG, stosuj wysoką
rozdzielczość i słabą kompresję.

Zadbaj o jakość zdjęć

Staraj się zarejestrować maksimum informacji — ustaw w aparacie wysoką rozdzielczość i najlepszą jakość.
Brakującej informacji nie da się później odtworzyć.

Uporządkuj pliki

Po przeniesieniu zdjęć do komputera skataloguj i nazwij je najszybciej, jak to tylko możliwe. „Jeśli pozostawisz
nazwy nadawane przez aparat, może się zdarzyć (w wyniku wyzerowania ustawień aparatu), że różne pliki będą
miały takie same nazwy” — mówi Graham. Program Adobe Lightroom umożliwia nie tylko zmienianie nazw pli-
ków, ale także pozwala je klasyﬁkować i opisywać. Zdjęcia, których nie zamierzasz zachowywać, usuń od razu.

Graham umieszcza w nazwie zdjęcia datę i ewentualnie nazwę obiektu. Zdjęcia zrobione 12 grudnia 2011 roku
na plaży Stinson umieściłby w folderze 20111212_Stinson_01, a poszczególnym plikom nadałby unikatowe
nazwy z odpowiednimi numerami. Twierdzi, że dzięki temu „pliki same ustawiają się na dysku we właściwej
kolejności”. Stosuj nazwy zgodne regułami obowiązującymi w systemie Windows, jeśli mają być użyteczne
na platformach innych niż Macintosh (maksymalnie 32 znaki; tylko cyfry, litery, znaki podkreślenia i łączniki).

Konwertuj pliki z formatu RAW na DNG

Zdjęcia zarejestrowane w wewnętrznym formacie aparatu (RAW) zapisz w formacie DNG, który w przeciwień-
stwie do tego pierwszego jest formatem uniwersalnym i może być odczytany przez każde urządzenie.

Zachowaj wersję oryginalną

Oryginał zdjęcia zapisuj w formacie PSD, TIFF lub DNG. Nie stosuj do tego celu formatu JPEG, ponieważ każdy
taki zapis oznacza obniżenie jakości obrazu w wyniku zastosowanej kompresji.

Zaprezentuj zdjęcia klientom, znajomym lub rodzinie

Jeśli przygotowujesz prezentację swoich prac, dostosuj zakres kolorów obrazu do możliwości urządzenia,
na którym mają być prezentowane. Nie przypisuj proﬁlu, lecz przekonwertuj obraz do odpowiedniej prze-
strzeni kolorów. Jeśli zdjęcia będą wyświetlane w sposób elektroniczny lub drukowane przez ﬁrmy przyjmujące
zlecenia drogą internetową, zastosuj przestrzeń sRGB. Przestrzenie Adobe 1998 i Colormatch doskonale nadają
się dla obrazów przeznaczonych do druku tradycyjnego. Jeśli zamierzasz drukować na drukarce atramentowej,
zastosuj przestrzeń Adobe 1998 lub ProPhoto RGB. Obrazom wyświetlanym elektronicznie nadaj rozdzielczość
72 dpi, a drukowanym — 180 dpi lub wyższą.

Zarchiwizuj zdjęcia

Poświęciłeś zdjęciom dużo czasu i wysiłku, więc zadbaj, aby to nie poszło na marne przez przypadkową utratę
plików. Ze względu na niepewną trwałość płyt CD i DVD zastosuj zewnętrzny dysk twardy (lub dyski) i ustaw
automatyczną archiwizację. Graham przytacza w tym miejscu potoczne stwierdzenie: „Kwestią nie jest to,
czy dysk twardy (wewnętrzny) ulegnie awarii, lecz kiedy to nastąpi”.

150

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Stosowanie rozmycia powierzchniowego

Obróbka zdjęcia jest już prawie ukończona. Ostatnią operacją będzie delikatne
wygładzenie cery modelki, a zrobimy to przy użyciu ﬁltra Surface Blur
(Rozmycie powierzchniowe).

Zaznacz

warstwę

Corrections i wybierz polecenie Layer/Duplicate Layer

(Warstwa/Powiel warstwę). W oknie dialogowym polecenia zmień nazwę
nowej warstwy na

Surface Blur

i kliknij przycisk OK.

panelu

Layers (Warstwy) umieść warstwę Surface Blur między warstwami

Curves 1 (Krzywe 1) i Levels 1 (Poziomy 1).

Przy aktywnej warstwie Surface Blur wybierz polecenie Filter/Blur/Surface Blur

(Filtr/Rozmycie/Rozmycie powierzchniowe).

W oknie dialogowym ﬁltra Surface Blur (Rozmycie powierzchniowe) parametr

Radius (Promień) pozostaw bez zmian, czyli 5 pikseli, a suwak Threshold (Próg)
przesuń do poziomu

Twarz modelki stała się zbyt gładka i wygląda nienaturalnie. Aby zmniejszyć siłę
efektu, obniżymy krycie warstwy Surface Blur.

Zachowując nadal aktywność warstwy Surface Blur, zmniejsz w panelu Layers

(Warstwy) wartość parametru Opacity (Krycie) do

30%

Teraz modelka wygląda naturalniej, ale działanie ﬁltra możemy jeszcze bardziej
doprecyzować za pomocą narzędzia Eraser (Gumka).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

151

Wybierz

narzędzie

Eraser (Gumka) ( ). Na pasku opcji zdeﬁniuj pędzel

o średnicy z przedziału od

pikseli i twardości

10%

. Parametr Opacity

(Krycie) ustaw na

90%

Przeciągnij pędzlem oczy, brwi, linie deﬁniujące

nos i zęby. W obszarach, które w ten sposób
wymażesz, widoczna będzie ostrzejsza warstwa
leżąca niżej.

Zmień skalę widoku, aby zobaczyć cały obraz.

Zwiększ rozmiar pędzla do

400

pikseli

i przeciągnij nim w obszarach tła,
bluzki i włosów, aby przywrócić tym elementom
pierwotną ostrość.
Rozmycie powierzchniowe powinno pozostać
tylko na twarzy modelki.

Zapisz rezultat swojej pracy i zamknij plik.

Poprawianie fotografii
cyfrowych w Photoshopie

Photoshop posiada wiele funkcji umożliwiających szybkie i łatwe poprawianie jakości
fotograﬁi cyfrowych. Za jego pomocą możemy wydobyć szczegóły w obszarach świa-
teł i cieni, usunąć efekt czerwonych oczu, zredukować niepożądane szumy i wyostrzyć
obraz. Obecnie zbadamy te możliwości, dokonując edycji innej fotograﬁi cyfrowej —
portretu dziewczynki na plaży.

Korygowanie świateł i cieni

Polecenie Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia)
doskonale nadaje się do korygowania fotograﬁi,
w których obiekty zostały pozbawione szczegółów
z powodu silnego tylnego oświetlenia lub zbyt małej
odległości od lampy błyskowej. Taką korekcję można
również wykorzystać do rozjaśniania cieni w foto-
graﬁach, w których oświetlenie jest ogólnie dobre.

Wybierz

polecenie

File/Browse in Bridge

(Przeglądaj w programie Bridge) i w panelu
Favorites (Ulubione) tego programu zaznacz
pozycję Lessons, a następnie w panelu Content
(Zawartość) kliknij dwukrotnie ikonę folderu
Lesson05. Odszukaj plik 05C_Start.psd i otwórz
go w Photoshopie przez dwukrotne kliknięcie
jego miniatury.

File (Plik) wybierz polecenie Save As (Zapisz jako)

i zapisz plik pod nazwą

05C_Working.psd

(roboczy).

152

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Shadows/Highlights

(Dopasowania/Cienie/Podświetlenia). Photoshop automatycznie zastosuje wtedy
ustawienia domyślne, rozjaśniając tło. My jednak zmienimy te ustawienia,
aby wydobyć więcej szczegółów zarówno w cieniach, jak i w światłach.
Poprawimy również czerwień zachodzącego słońca.

oknie

dialogowym

Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia) zaznacz opcję

Show More Options (Pokaż więcej opcji) i wykonaj następujące czynności:

sekcji

Shadows (Cienie) ustaw parametr Amount (Wartość) na

50%

, Tonal

Width (Szerokość tonalna) na

50%

i Radius (Promień) na

38 px

(

38 piks

sekcji

Highlights (Światła) ustaw Amount (Stopień) na

, Tonal Width

(Szerokość tonalna) na

46%

i Radius (Promień) na

43 px

(

43 piks

sekcji

Adjustments (Dopasowania) przesuń suwak Color Correction

(Korekcja kolorów) do wartości

, Midtone Contrast (Kontrast półcieni) ustaw

+22

i pozostaw domyślne wartości parametrów Black Clip (Przycięcie czerni)

oraz White Clip (Przycięcie bieli).

Kliknij

przycisk

OK, aby zaakceptować wprowadzone zmiany.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty

dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

153

Korekta czerwonych oczu

Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną
oświetlone lampą błyskową. Najczęściej jest on widoczny na fotograﬁach wykonanych
w ciemnych pomieszczeniach — źrenice są wówczas szeroko otwarte. Photoshop
pozwala na łatwe usunięcie tego efektu. W kolejnym ćwiczeniu przywrócimy oczom
dziewczynki naturalny kolor.

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ) i zakreśl nim fragment obrazu zawierający

oczy dziewczynki, aby go powiększyć. Zakreślenie obszaru powiększanego będzie
możliwe po wyłączeniu opcji Scrubby Zoom (Przesuń).

Wybierz

narzędzie

Red Eye (Czerwone oczy) (

), ukryte pod narzędziem

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ).

Na pasku opcji parametr Pupil Size (Rozmiar źrenicy) pozostaw bez zmian (50%),

ale zmień wartość parametru Darken Amount (Stopień ściemnienia) na

74%

Parametr ten określa, jak ciemna powinna być źrenica.

Kliknij czerwony obszar w lewym oku dziewczynki. Czerwone zabarwienie

siatkówki zniknie.

Kliknij czerwony obszar w prawym oku dziewczynki, aby i tu usunąć czerwone

zabarwienie.

Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka), aby uzyskać powiększenie 100%.

File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultaty

dotychczasowej pracy.

Redukowanie szumu

Szum obrazu to przypadkowe piksele niestanowiące szczegółów obrazu. Może być
skutkiem zastosowania wysokich ustawień parametru ISO w aparacie cyfrowym,
niedoświetlenia lub fotografowania przy słabym oświetleniu i długim czasie otwarcia
migawki. Szumy mogą występować również w obrazach zeskanowanych — tutaj źró-
dłem szumu jest przetwornik skanujący i ziarnista struktura skanowanego materiału.

Istnieją dwa rodzaje szumu: szum luminancji, czyli w skali szarości, który tworzy
efekt ziarnistości, oraz szum chromatyczny, objawiający się kolorowymi artefaktami.
Oba rodzaje szumu można redukować za pomocą dostępnego w Photoshopie ﬁltra
Reduce Noise (Redukcja szumu). Można to zrobić w poszczególnych kanałach kolorów,
zachowując przy tym szczegóły obrazu. Filtr ten umożliwia także usunięcie artefak-
tów spowodowanych kompresją zawartości obrazu podczas zapisu w formacie JPEG.

154

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Rozpoczniemy od zbliżenia twarzy dziewczynki i dokładnego obejrzenia występują-
cych tu szumów.

Korzystając

narzędzia

Zoom (Lupka) ( ), powiększ fragment z twarzą

dziewczynki do około 300%.

Szum widoczny jest tutaj w postaci plamek i grubej, nierównomiernej ziarnistości
skóry. Korzystając z ﬁltra Reduce Noise (Redukcja szumu), zmiękczymy i wygładzimy
ten obszar.

Filter (Filtr) wybierz polecenie Noise/Reduce Noise (Szum/Redukcja szumu).

oknie

dialogowym

Reduce Noise (Redukcja szumu) wykonaj następujące

czynności:

zwiększ wartość parametru Strength (Intensywność) do

(parametr

ten kontroluje poziom szumu luminancji),

wartość

parametru

Preserve Details (Zachowaj szczegóły) zmniejsz do

30%

suwak

Reduce Color Noise (Redukcja kolorowego szumu) przesuń do

80%

zwiększ wartość parametru Sharpen Details (Wyostrz szczegóły) do

30%

Nie musisz zaznaczać opcji Remove JPEG Artifact (Usuń artefakt JPEG), ponieważ
ten obraz nie jest w formacie JPEG i nie zawiera związanych z nim artefaktów.

Przesuń widok w okienku podglądu, aby znalazła się tam twarz dziewczynki.

Kliknij w tym okienku i przytrzymaj przycisk myszki, aby zobaczyć wersję „przed”.
Po zwolnieniu przycisku myszki zobaczysz wersję „po”.

Uwaga:

Aby dokonać
redukcji szumów
w poszczególnych
kanałach obrazu,
należy wybrać
opcję Advanced
(Zaawansowane)
i na zakładce Per
Channel (Na kanał)
wprowadzić odpo-
wiednie ustawienia
dla każdego kanału
oddzielnie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

155

Kliknij

przycisk

OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno

Reduce Noise (Redukcja szumu). Na koniec kliknij dwukrotnie narzędzie
Zoom (Lupka), aby przywrócić widok 100%.

File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat pracy,

po czym zamknij plik.

Korygowanie zniekształceń

Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) służy do korygowania typowych wad
obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, aberracja chroma-
tyczna oraz winietowanie. Zniekształcenie beczkowe polega na wygięciu linii prostych
w stronę brzegów obrazu, a zniekształcenie poduszkowe tworzy efekt odwrotny —
linie proste zostają wygięte do środka obrazu. Aberracja chromatyczna objawia się
kolorowymi obwódkami wzdłuż krawędzi fotografowanych obiektów. Winietowanie
występuje wówczas, gdy brzegi obrazu, a zwłaszcza jego rogi, są ciemniejsze niż środek.

Niektóre obiektywy wykazują tego typu wady w zależności od ustawień długości
ogniskowej lub wielkości przysłony. Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) może
zastosować ustawienia określone przez typ aparatu i obiektywu oraz długość ognisko-
wej użyte do wykonania zdjęcia. Można go również wykorzystać do obracania obrazu
i korygowania błędów perspektywy spowodowanych pionowym lub poziomym
pochyleniem aparatu. Siatka, którą ﬁltr nakłada na obraz, pozwala korygować takie
zniekształcenia łatwiej i dokładniej niż przy użyciu polecenia Transform (Przekształć).

W tym ćwiczeniu skorygujemy zdjęcie greckiej świątyni, usuwając zniekształcenia
spowodowane wadą obiektywu.

Wybierz

polecenie

File/Browse in Bridge

(Przeglądaj w programie Bridge). W programie
Bridge otwórz folder Lesson05. Dwukrotnie
kliknij plik 05D_Start.psd, aby otworzyć go
w Photoshopie.

Zwróć uwagę, jak kolumny wyginają się w kierunku
aparatu. Zniekształcenie takie zostało spowodowane
fotografowaniem z małej odległości przy użyciu
obiektywu szerokokątnego.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz

jako), zmień nazwę pliku na

Columns_Final.psd

i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz
okno dialogowe Photoshop Format Options
(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.

Filter (Filtr) wybierz Lens Correction (Korekta obiektywu).

Obraz widoczny jest teraz w oknie dialogowym ﬁltra.

156

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

W dolnej części okna zaznacz opcję Show Grid (Pokaż siatkę). Obraz zostanie

pokryty siatką ułatwiającą korygowanie zniekształceń geometrycznych.
Okno zawiera także narzędzia do korygowania aberracji chromatycznej,
winietowania i przekształcania perspektywy.

Korektę wad obiektywu można przeprowadzić w sposób automatyczny w oparciu
o proﬁl aparatu i obiektywu — odpowiednie kontrolki znajdują się na zakładce
Auto Correction (Automatyczna korekta). Jednak tym razem skorzystamy tylko z jednej
opcji automatycznej.

sekcji

Correction (Korekta) panelu Auto Correction (Automatyczna korekta)

włącz opcję Auto Scale Image (Automatyczne skalowanie obrazu) i z listy rozwijanej
Edge (Krawędź) wybierz Transparency (Przezroczystość).

Kliknij zakładkę panelu Custom (Niestandardowy).

Suwakiem

Remove Distortion (Usuń zniekształcenie) ustaw wartość około

+52,00

aby zlikwidować zniekształcenie typu „beczka”. Możesz również posłużyć się
narzędziem Remove Distortion (Usuwanie zniekształcenia) ( ) — przeciągaj jego
wskaźnik w obszarze podglądu aż do wyprostowania kolumn.

158

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Powiększanie głębi ostrości

Gdy robimy zdjęcie, często musimy wybierać, czy ostry ma być plan pierwszy, czy tło.
W takich sytuacjach jeśli chcemy mieć cały obraz ostry, powinniśmy zrobić dwa
zdjęcia — jedno z ostrym pierwszym planem, a drugie z ostrym tłem — i następnie
połączyć je za pomocą Photoshopa.

Łączone zdjęcia muszą do siebie pasować, a zatem warto je zrobić przy użyciu sta-
tywu, aby nie poruszyć aparatu między kolejnymi ujęciami. Ale nawet bez statywu
można uzyskać całkiem niezłe rezultaty. Zastosujemy tę technikę do obrazu przedsta-
wiającego kieliszek wina na plaży.

W Photoshopie wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj folder

Lessons/Lesson05 i kliknij w nim dwukrotnie plik 05E_Start.psd, aby go otworzyć.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na

Glass_

Final.psd

i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe

Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim
przycisk OK.

panelu

Layers (Warstwy) ukryj warstwę Beach (plaża), a pozostaw widoczną

warstwę Glass (kieliszek). Jak widać, kieliszek jest ostry, a tło rozmyte. Następnie
odwróć widoczność warstw. Teraz ostra jest plaża, a rozmyty kieliszek.

Teraz połączymy ostre fragmenty obu warstw, ale najpierw musimy je
dokładnie wyrównać.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

159

Włącz widoczność obu warstw, a następnie zaznacz je, klikając z wciśniętym

klawiszem Shift.

Wybierz

polecenie

Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw).

Jako że przykładowe zdjęcia zostały zrobione z tego samego miejsca, automatyczne
wyrównywanie powinno dać dobre rezultaty.

Zaznacz

opcję

Auto (Automatyczny), jeśli jeszcze nie jest zaznaczona. Upewnij się,

że nie są włączone opcje Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion
(Zniekształcenie geometryczne). Następnie kliknij OK, aby wyrównać warstwy.

Teraz, po wyrównaniu warstw, możemy przystąpić do łączenia ich.

Upewnij się, ze obie warstwy są nadal zaznaczone, a następnie wybierz polecenie

Edit/Auto-Blend Layers (Edycja/Auto-mieszanie warstw).

Wybierz

opcję

Stack Images (Utwórz stos obrazów), zaznacz Seamles Tones

and Colors (Płynne tony i kolory) i kliknij OK.

160

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Teraz zarówno kieliszek, jak i plaża są ostre. Pozostaje tylko scalić obie warstwy,
aby łatwiejsze było przeprowadzanie dalszych korekt.

Wybierz

polecenie

Layer/Merge Vosible (Warstwa/Scal widoczne).

Przy domyślnych ustawieniach interfejsu Photoshopa jest to grupa narzędzia Spot Healing Brush

(Punktowy pędzel korygujący) — przyp. tłum.

Powielanie obiektów za pomocą narzędzia Content-Aware
Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości)

Z przybornika wybierz narzędzie Content-Aware Move (Przesuwanie

z uwzględnieniem zawartości) ( ). Znajdziesz je w grupie narzędzia Red Eye
(Czerwone oczy)

(

Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz opcję Extend (Rozszerz),

a z listy Adaptation (Dopasowanie) wybierz Strict (Ścisłe).

Obrysuj dwa pierwsze z brzegu pale włącznie z piaskiem, na który padają ich

cienie.

Przeciągnij zaznaczenie lekko w dół i w prawo i ustaw nowe pale w jednym

rzędzie z oryginalnymi.

Gdy zwolnisz przycisk myszy, Photoshop pięknie połączy nowe pale z całą sceną.

Wybierz

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

161

Interaktywna nieostrość

Photoshop CS6 umożliwia wprowadzanie nieostrości w sposób interaktywny —
możemy regulować efekt, obserwując na bieżąco skutki wprowadzanych zmian.
Aby zobaczyć, jak to działa, wprowadźmy trochę nieostrości wokół kieliszka.

Z menu głównego wybierz Filter/Blur/Iris Blur (Filtr/Rozmycie/Rozmycie przesłony).

Na środku obrazu pojawi się elipsa rozmycia z uchwytami do regulowania kształtu
i rozmiaru obszaru nieostrego. Uchwyt środkowy służy do przesuwania elipsy.
W prawej części okna Photoshop otwiera panele Blur Tools (Narzędzia rozmycia)
i Blur Effects (Efekty rozmycia).

Przeciągnij środkowy uchwyt elipsy, tak aby znalazł się w prawej części kieliszka.

Kliknij kontur elipsy i przeciągnij go na zewnątrz, aby powiększyć obszar dobrej

ostrości.

Wciśnij

klawisz

Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i nie zwalniając go,

poustawiaj uchwyty zanikania nieostrości, tak jak na poniższym rysunku z prawej.

Kliknij i przeciągnij w pobliżu pierścienia ostrości, aby zmniejszyć siłę rozmycia

pikseli. Powinno powstać stopniowo narastające, ale zauważalne rozmycie

obrazu. Siłę rozmycia możesz zmienić także za pomocą suwaka Blur (Rozmycie)
w sekcji Iris Blur (Rozmycie przesłony) panelu Blur Tools (Narzędzia rozmycia).

Kliknij

przycisk

OK na pasku opcji, aby zatwierdzić wprowadzony efekt.

A Uchwyt środkowy B Kontur elipsy C Uchwyt zanikania nieostrości D Pierścień ostrości

162

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Obraz wygląda świetnie, prawie wszystko już zrobione, dodamy jeszcze tylko warstwę
korekcyjną Vibrance (Jaskrawość), aby poprawić wyrazistość.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Vibrance (Jaskrawość).

Przesuń

suwak

Vibrance (Jaskrawość) do wartości

+33

, a suwak Saturation

(Nasycenie) — do

-5

Warstwa Vibrance (Jaskrawość) wpływa na wszystkie warstwy leżące pod nią.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako).

Na koniec zamknij obraz.

Skorygowaliśmy pięć obrazów. Stosując rozma-
ite techniki, poprawiliśmy zakresy tonalne tych
obrazów, usunęliśmy efekt czerwonych oczu,
skorygowaliśmy zniekształcenia spowodowane
wadami obiektywu, zwiększyliśmy głębię ostrości itp.
Każdą z prezentowanych tu technik możesz zastoso-
wać podczas obróbki własnych obrazów

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

163

Zadanie dodatkowe

Obrazy o szerokim zakresie tonalnym (HDR)

Nasze oczy mają zdolność adaptowania się do różnych poziomów jasności, dzięki czemu widzimy
szczegóły zarówno w cieniu, jak i w świetle. Jednak aparaty fotograﬁ czne i monitory komputerowe
mają ograniczoną rozpiętość tonalną (różnicę między obszarami jasnymi a ciemnymi), którą mogą
rejestrować i odtwarzać. Ograniczenia te można obejść, stosując dostępną w Photoshopie funkcję
tworzenia obrazów HDR (o dużej rozpiętości tonalnej). Obrazy HDR są stosowane w ﬁ lmie, przy two-
rzeniu efektów specjalnych i w zaawansowanych technikach fotograﬁ cznych. Aby uzyskać taki obraz,
należy odpowiednio połączyć kilka fotograﬁ i zarejestrowanych przy różnych ustawieniach ekspozycji.

W ramach ćwiczenia połącz trzy różnie naświetlone zdjęcia krajobrazu ulicznego za pomocą pole-
cenia Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro).

W programie Bridge otwórz folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i przyjrzyj się obrazom StreetA.

jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Przedstawiają tę samą scenę, ale zostały zarejestrowane przy
różnych ustawieniach ekspozycji. Mamy tu do czynienia z plikami JPEG, ale równie dobrze
mogłyby być to pliki RAW.

W Photoshopie wybierz polecenie File/Automate/Merge to HDR Pro (Plik/Automatyzuj/Scal

do HDR Pro).

W oknie dialogowym Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj).

Następnie odszukaj folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i używając klawisza Shift, zaznacz pliki
StreetA.jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Kliknij OK lub Open (Otwórz).

Upewnij się, że włączona jest opcja Attempt to Automatically Align Source Images

(Próba automatycznego wyrównania obrazów źródłowych), po czym kliknij przycisk OK.

Photoshop otworzy po kolei wszystkie pliki i połączy je w jeden obraz, stosując ustawienia
domyślne. Obraz ten pojawi się w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro). W lewym dolnym rogu
okna widoczne będą obrazy źródłowe.

(ciąg dalszy na następnej stronie)

164

LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Zadanie dodatkowe

(ciąg dalszy)

Ustawienia w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) zmień w sposób następujący:

W sekcji Edge Glow (Blask krawędzi) suwak Radius (Promień) ustaw na

403

px (

403

piks),

a suwak Strength (Intensywność) na

0,75

. Są to parametry efektu poświaty.

W sekcji Tone and Detail (Tony i szczegóły) zmień Gamma na

1,15

, Exposure (Ekspozycja)

0,30

, Detail (Szczegół) na

300%

. Każde z tych ustawień wpływa na ogólną jasność

obrazu.

W sekcji Advanced (Zaawansowane) ustaw Shadow (Cień) na

i Highlight (Podświetlenie)

11%

, aby ustalić stopień szczegółowości cieni oraz świateł. Zmień Vibrance (Jaskrawość)

65%

, a Saturation (Nasycenie) na

55%

, aby skorygować intensywność kolorów.

Kliknij

OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno Merge to HDR Pro

(Scal do HDR Pro). Photoshop połączy zdjęcia w jeden obraz, uwzględniając podane ustawienia.

Wybierz

File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz plik pod nazwą

ExtraCredit_ﬁnal.psd

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

165

Pytania kontrolne

Co się dzieje z obrazami zapisanymi w wewnętrznym formacie aparatu podczas ich

edycji za pomocą Camera Raw?

Jakie są zalety formatu DNG (Adobe Digital Negative)?

Jak w Photoshopie usuwamy efekt czerwonych oczu?

Jak w Photoshopie poprawiamy błędy obiektywu? Jakie są przyczyny

ich powstawania?

Odpowiedzi

Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane, które pochodzą

bezpośrednio z matrycy aparatu cyfrowego. Fotograf może swobodnie interpretować
te dane, bez ograniczeń wprowadzonych podczas przetwarzania obrazu przez
aparat. Podczas wykonywania modyﬁkacji zdjęć zapisanych w formacie RAW
Camera Raw zachowuje oryginalne pliki. W ten sposób istnieje możliwość dowolnej
edycji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu
nienaruszonego oryginału.

Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe” dane pochodzące z aparatu

cyfrowego oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Jest on standardem
dla plików w wewnętrznym formacie aparatu. Ułatwia fotografom zarządzanie
wieloma wewnętrznymi formatami aparatów, umożliwiając archiwizację danych
w jednym, kompatybilnym formacie.

Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną

oświetlone lampą błyskową. Aby go usunąć, należy powiększyć fragment obrazu
zawierający oczy, wybrać narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) i kliknąć czerwony
obszar oka. Po tym prostym zabiegu efekt znika.

Filtr

Lens Correction (Korekta obiektywu) służy do korygowania typowych wad

obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, polegające
na wygięciu linii prostych w kierunku brzegów obrazu (beczka) lub do środka
(poduszka), aberracja chromatyczna objawiająca się kolorowymi obwódkami
wzdłuż krawędzi obiektów oraz winietowanie, czyli przyciemnienie brzegów obrazu,
a zwłaszcza rogów. Tego typu błędy mogą wynikać z niewłaściwych ustawień długości
ogniskowej lub przysłony, ale mogą też być skutkiem przechylenia aparatu w pionie
lub poziomie.

166

MASKI I KANAŁY

Tematyka lekcji

W tej lekcji omówiono, jak:

utworzyć maskę w celu usunięcia elementu tła,

precyzować maski o skomplikowanych krawędziach,

szybko zamaskować wybrany fragment obrazu,

edytować maskę przy użyciu panelu Properties (Właściwości),

manipulować obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp

(Wypaczenie marionetkowe),

zapisać zaznaczenie w kanale alfa,

obejrzeć maskę w panelu Channels (Kanały),

wczytać kanał jako zaznaczenie,

zmodyﬁkować obraz za pomocą wydzielonego kanału.

Na przyswojenie materiału tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson06. Podczas pracy pliki startowe będą
raczej zachowywane bez zmian. W razie potrzeby można je przywrócić,
kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.

168

LEKCJA 6 Maski i kanały

Praca z maskami i kanałami

Maski Photoshopa izolują i chronią fragmenty obrazu, podobnie jak taśmy masku-
jące zabezpieczają szybę okienną przed zabrudzeniem farbą podczas malowania
domu. Kiedy tworzymy maskę na podstawie zaznaczenia, obszar niezaznaczony jest
maskowany, czyli chroniony przed edycją. Dzięki maskom użytkownik może tworzyć
i zapisywać pracochłonne zaznaczenia do wielokrotnego wykorzystania. Możemy
ponadto wykorzystać maski do bardziej złożonych zadań edycyjnych, na przykład
w celu wymiany jednego koloru na inny lub zastosowania ﬁltrów na ograniczonym
obszarze obrazu.

W Photoshopie możemy tworzyć maski tymczasowe, tak zwane szybkie maski, lub
maski trwałe zapisywane jako specjalne kanały w skali szarości, zwane kanałami alfa.
Kanały są także używane do zapisywania informacji o kolorach obrazu. Kanały —
w przeciwieństwie do warstw — nie są drukowane. Do pracy z kanałami alfa wykorzy-
stujemy panel Channels (Kanały).

Idea maskowania sprowadza się do tego, że czarne ukrywa, a białe odkrywa. Jednak
— tak jak w życiu — rzadko coś jest idealnie czarne lub idealnie białe. Rozmaite
odcienie szarości maskują częściowo w zależności od poziomu tej szarości. Szarość
na poziomie 255 (czerń) zakrywa całkowicie, a na poziomie 0 (biel) odkrywa.

Rozpoczynamy pracę

Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji pliku utworzonego z uży-
ciem masek i kanałów.

Uruchom Photoshopa i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift

(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zobacz punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Z głównego menu wybierz Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),

aby otworzyć przeglądarkę.

Kliknij

zakładkę

Favorites (Ulubione) w lewej części okna programu Bridge.

Odszukaj i otwórz folder Lessons, a następnie kliknij dwukrotnie folder Lesson06.

Obejrzyj dokładnie zawartość pliku 06End.psd. Aby zwiększyć rozmiary miniatur,

przesuń w prawo suwak, który znajduje się w dolnej części okna przeglądarki.

Podczas tej lekcji przygotujemy obraz na okładkę czasopisma. Naszym zadaniem
będzie wymiana tła na zdjęciu przedstawiającym proﬁl mężczyzny. W tym celu
zastosujemy maskowanie, które doprecyzujemy za pomocą funkcji Refine Mask
(Popraw maskę).

Dwukrotnie kliknij miniaturę pliku 06Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Jeśli pojawi się okno Embedded Profile Mismatch (Różnica osadzonych profili),
kliknij w nim przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

169

Tworzenie maski

Aby oddzielić model od tła, musimy utworzyć odpowiednią maskę. Wstępną wersję
takiej maski wykreujemy za pomocą narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku

06Working.psd

(roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno

dialogowe z opcjami formatu Photoshopa, kliknij przycisk OK.

Zapisanie kopii pliku startowego pozwoli powrócić do niego w razie potrzeby.

Z przybornika wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ).

Na pasku opcji skonﬁguruj pędzel o rozmiarze

pikseli i twardości

100%

Zaznacz mężczyznę. Zaznaczenie koszuli i twarzy jest stosunkowo proste,

ale problem stanowią włosy. Jednak w tej chwili nie przejmuj się szczegółami —
poprawimy je w następnym ćwiczeniu.

Wskazówka:

Jeśli potrzebujesz
informacji na temat
tworzenia zaznaczeń,
zajrzyj do lekcji 3.,
„Zaznaczenia”.

Na samym dole panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Add layer mask

(Utwórz maskę warstwy) ( ), aby utworzyć maskę warstwy.

170

LEKCJA 6 Maski i kanały

Zaznaczenie stanie się maską warstwy (złożoną z pikseli) i jej miniatura pojawi się
w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy Layer 0. Wszystko, co nie zostało
zaznaczone, będzie teraz przezroczyste — będzie tam widoczna szara szachownica.

Poprawianie maski

Maska jest nie najgorsza, ale narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) nie
poradziło sobie z zaznaczeniem wszystkich włosów modela. Niezbyt precyzyjne są
również krawędzie maski wzdłuż koszuli i twarzy. Najpierw poprawimy owe krawę-
dzie, a potem zajmiemy się włosami.

Z głównego menu wybierz Window/Properties (Okno/Właściwości), aby otworzyć

panel Properties (Właściwości).

Jeśli na panelu Layers (Warstwy) maska warstwy Layer 0 nie jest zaznaczona,

kliknij ją.

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa

Skróty klawiszowe narzędzia Zoom (Lupka)

W trakcie edycji obrazu wielokrotnie musimy powiększać widok szczegółów,
a następnie z powrotem pomniejszać, aby zobaczyć zmiany w kontekście całości.
Ułatwieniem są kombinacje klawiszy, pozwalające na szybkie przełączanie się
pomiędzy narzędziami edycji i narzędziem powiększenia.

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+klawisz spacji (Windows) lub

Command+klawisz spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom
In (Powiększ). Po powiększeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio
używanego narzędzia.

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+klawisz spacji (Windows) lub Option+klawisz

spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom Out (Pomniejsz).
Po zmniejszeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio używanego
narzędzia.

Aby powrócić do widoku 100%, w przyborniku dwukrotnie kliknij narzędzie

Zoom (Lupka).

Jeśli na pasku opcji włączona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), po prostu

przeciągnij narzędziem Zoom (Lupka) w lewo, aby pomniejszyć obraz,
lub w prawo, aby go powiększyć.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), aby zmienić

narzędzie Zoom In (Powiększ) na Zoom Out (Pomniejsz), i kliknij w obszarze, którego
widok chcesz pomniejszyć. Każde kolejne kliknięcie z klawiszem Alt (Option)
zmniejsza widok do kolejnego domyślnego poziomu

Aby w dowolnej chwili powiększyć widok, naciśnij Ctrl+plus (Windows)

lub Command+plus (Mac OS). Aby go zmniejszyć, naciśnij odpowiednio
Ctrl+minus lub Command+minus.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

171

panelu

Properties (Właściwości) kliknij przycisk Mask Edge (Krawędź maski).

Otworzy się okno dialogowe Refine Mask (Popraw maskę).

sekcji

View Mode (Tryb wyświetlania) kliknij strzałkę obok miniatury podglądu

i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz On Black (Na czarnym tle).

Zamaskowana część obrazu będzie teraz wyświetlana na czarnym tle, dzięki czemu
krawędzie koszuli i twarzy modela będą dobrze widoczne.

sekcji

Adjust Edge (Dopasuj krawędź) poustawiaj suwaki tak, aby uzyskać

gładkie, ale nie wtopione krawędzie koszuli i twarzy. Optymalne ustawienia będą
zależały od zaznaczenia, jakie utworzyłeś, ale prawdopodobnie będą podobne
do tych, które my zastosowaliśmy. Dobry rezultat uzyskaliśmy po ustawieniu
suwaka Smooth (Gładkość) na poziomie 15, suwaka Contrast (Kontrast) na 40%
i Shift Edge (Przesuń krawędź) na –8%.

172

LEKCJA 6 Maski i kanały

sekcji

Output (Wyjście) włącz opcję Decontaminate Colors (Oczyść kolory)

i z listy rozwijanej Output To (Wyniki do) wybierz New Layer with Layer Mask
(Nowa warstwa z maską warstwy).

oknie

Refine Mask (Popraw maskę) uaktywnij narzędzie Zoom (Lupka),

a następnie kliknij obraz w obszarze twarzy, aby powiększyć ten fragment.

Wybierz

narzędzie

Refine Radius (Promień poprawiania) (

) — również

w oknie Refine Mask (Popraw maskę). Za pomocą tego narzędzia usuń wszelkie
pozostałości białego tła w okolicach ust i nosa. Rozmiar pędzla możesz zwiększać
lub zmniejszać, wciskając odpowiednio klawisz ] lub [.

Gdy uznasz, że krawędzie maski wokół twarzy są prawidłowe, kliknij przycisk OK.

W panelu Layers (Warstwy) pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 0 copy
(Layer 0 kopia). Użyjemy jej do poprawienia maski w obrębie włosów.

Przy aktywnej warstwie Layer 0 copy (Layer 0 kopia) kliknij przycisk Mask Edge

(Krawędź maski) na panelu Properties (Właściwości), aby ponownie otworzyć okno
Refine Mask (Popraw maskę).

Z rozwijanego menu View (Widok) wybierz tym razem opcję On White (Na białym

tle). Ciemne włosy będą lepiej widoczne na białym tle niż na czarnym. Za pomocą
narzędzi Zoom (Lupka) i Hand (Rączka) ustaw obraz tak, aby wszystkie włosy były
w polu widzenia.

Wybierz narzędzie Refine Radius (Promień poprawiania) i za pomocą klawisza ]

zwiększ rozmiar pędzla. (Rozmiar pędzla wyświetlany jest na pasku opcji;
na początek proponujemy 300 pikseli). Następnie zacznij malować górne partie
włosów. Maluj tak, aby objąć nawet najbardziej odstające włosy. Za pomocą
klawisza [ zmniejsz pędzel mniej więcej o połowę i pomaluj wzdłuż tylnej części
głowy, gdzie włosy są lepiej ułożone niż na górze.

Gdy malujesz narzędziem Refine Radius (Promień poprawiania), Photoshop poprawia
krawędzie maski, włączając do niej nawet pojedyncze włosy i eliminując większość
pierwotnego tła. Bezpośrednie malowanie maski warstwy oznaczałoby przywrócenie
wraz z włosami sporych fragmentów tła. Oczywiście, funkcja Refine Mask (Popraw
maskę) też nie działa w sposób idealny i niewielkie fragmenty tła są nadal widoczne
między włosami.

174

LEKCJA 6 Maski i kanały

Tworzenie szybkiej maski

Aby zmienić kolor oprawy okularowej, utworzymy dla niej szybką maskę. Wcześniej
jednak uporządkujemy panel Layers (Warstwy).

Ukryj

warstwę

Magazine Background, aby skoncentrować uwagę na modelu. Następnie

usuń warstwy Layer 0 i Layer 0 copy (Layer 0 kopia). Jeśli zostaniesz poproszony
o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy lub jej maski, kliknij Yes (Tak) lub Delete
(Usuń); zatwierdzanie efektu maskowania usuwanych warstw nie jest konieczne,
ponieważ pełna maska istnieje dla warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2).

Skróty i wskazówki
dotyczące maskowania

Opanowanie sztuki maskowania znacznie zwiększa efektywność pracy
w Photoshopie. Oto kilka użytecznych informacji na ten temat.

Maski nie modyﬁkują pikseli obrazu. Zmiana maski nie wywołuje żadnych zmian

w samym obrazie.

Podczas edycji maski należy zwracać uwagę na kolory narzędzia i tła wybrane

w przyborniku. Czarny zakrywa, biały odkrywa, a szary zakrywa częściowo
— im ciemniejszy, tym bardziej zakrywa.

Aby odkryć całą zawartość warstwy, należy wyłączyć maskę. Można to zrobić,

klikając jej miniaturę przy wciśniętym klawiszu Shift lub wybierając polecenie
Layer/Layer Mask/Disable (Warstwa/Maska warstwy/Wyłącz). Na miniaturze maski
pojawi się wtedy czerwony znak X.

Aby ponownie włączyć maskę warstwy, należy kliknąć jej miniaturę, wciskając

jednocześnie klawisz Shift, lub wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Enable
(Warstwa/Maska warstwy/Włącz). Aby utworzyć pustą maskę, która w ogóle nie
zakrywa warstwy, należy wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Reveal All
(Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).

Maskę można odłączyć od warstwy i wtedy można przesuwać je niezależnie.

Aby tego dokonać, wystarczy kliknąć ikonę łańcucha widoczną między
miniaturami w panelu Layers (Warstwy). Kliknięcie w pustym miejscu
po tej ikonie spowoduje ponowne połączenie maski z warstwą.

Aby przekształcić maskę wektorową w maskę warstwy, należy zaznaczyć warstwę

z maską wektorową i wybrać polecenie Layer/Rasterize/Vector Mask (Warstwa/
Rasteryzuj/Maska wektorowa). Trzeba jednak pamiętać, że proces rasteryzacji
jest nieodwracalny, to znaczy, że maski zrasteryzowanej nie da się zamienić
w wektorową.

Maski można modyﬁkować za pomocą suwaków w panelu Properties

(Właściwości). Suwak Density (Gęstość) określa krycie maski — przy wartości
100% maskowanie jest pełne, przy wartościach mniejszych — słabsze,
a przy 0% maska przestaje działać. Suwak Feather (Wtapianie) służy
do zmiękczania krawędzi maski.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

175

Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2) i zmień ją

Model

W przyborniku kliknij przycisk Edit in Quick Mask Mode (Edytuj w trybie szybkiej

maski). (Domyślnie włączany jest tryb standardowy).

W trybie szybkiej maski obszary pozostające poza zaznaczeniem, czyli chronione
przed zmianami, są pokrywane czerwoną nakładką, która przypomina rubi-
nową folię, jakiej używało się w tradycyjnych drukarniach do maskowania obra-
zów. Modyﬁkowane mogą być tylko te obszary, które nie są przykryte nakładką.
Zwróć uwagę, że po włączeniu trybu szybkiej maski warstwa aktywna zmienia swój
kolor w panelu Layers (Warstwy) z niebieskiego na szary.

W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ).

Na pasku opcji ustaw tryb Normal (Zwykły), a następnie kliknij strzałkę rozwijającą

panel z ustawieniami pędzla i wybierz duży, twardy pędzel o średnicy

pikseli.

Zamknij panel, klikając gdziekolwiek poza nim.

Przeciągnij pędzlem wzdłuż zausznika oprawy. Obszar zamalowany zostanie

pokryty czerwoną nakładką — w ten sposób powstanie maska.

Pomaluj cały zausznik i oprawę szkieł. Przed malowaniem cienkich fragmentów

zmniejsz rozmiar pędzla. Nie zwracaj uwagi na włosy nachodzące na zausznik
— ich kolor nie ulegnie zmianie.

176

LEKCJA 6 Maski i kanały

W trybie szybkiej maski Photoshop automatycznie przechodzi do skali szarości, zmie-
niając kolor narzędzia na czarny, a kolor tła — na biały. Podczas pracy w trybie szybkiej
maski warto pamiętać o następujących regułach:

malowanie kolorem czarnym oznacza poszerzanie maski (czerwonej nakładki),

a tym samym zmniejszanie obszaru zaznaczonego,

malowanie kolorem białym oznacza wymazywanie maski (czerwonej nakładki),

a tym samym poszerzanie obszaru zaznaczonego,

malowanie kolorem szarym tworzy częściową maskę.

W przyborniku kliknij przycisk Edit in Standard Mode (Edytuj w trybie

standardowym), aby opuścić tryb szybkiej maski.

Obszary, które nie zostały zamaskowane, są teraz zaznaczone. Jeśli nie zapiszemy
maski w postaci bardziej trwałego kanału alfa, Photoshop usunie ją, gdy tylko zosta-
nie zamieniona na zaznaczenie.

Wybierz

polecenie

Select/Inverse (Zaznacz/Odwrotność), aby zaznaczyć to,

co wcześniej zamaskowałeś.

Z menu Image (Obraz) wybierz Adjustments/Hue/Saturation (Dopasowania/Barwa/

Nasycenie).

W oknie dialogowym Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) zmień Hue (Barwa) na

Oprawa okularowa przyjmie kolor zielony. Kliknij przycisk OK.

Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

177

Manipulowanie obrazem
za pomocą funkcji Puppet Warp
(Wypaczenie marionetkowe)

Funkcja Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe) pozwala dość swobodnie manipu-
lować zawartością obrazu. Możemy przemieszczać określone fragmenty, na przykład
włosy lub ręce prezentowanej postaci, w sposób przypominający sterowanie kukiełką
za pomocą sznurków. W miejscach, których ruch chcemy kontrolować, wstawiamy
punkty kontrolne. W naszym przykładzie odchylimy głowę modela do tyłu, zmuszając
go do patrzenia w górę.

Sprawdź, czy w panelu Layers (Warstwy)

zaznaczona jest warstwa Model, a następnie
wybierz polecenie Edit/Puppet Warp (Edycja/
Wypaczenie marionetkowe).

Niezamaskowana część warstwy — w tym przy-
padku model — zostanie pokryta siatką, na której
będziemy wstawiać punkty sterujące ruchem (lub
ustalające stałe położenie danego miejsca).

Klikaj wzdłuż krawędzi koszuli. Za każdym

razem, gdy klikniesz, funkcja wypaczania wstawi
nowy punkt kontrolny. Dla koszuli wystarczy
około 10 punktów.

Punkty wstawione na brzegach koszuli mają zapo-
biec jej ruchom przy odchylaniu głowy.

Zaznacz punkt na karku. W środku

punktu pojawi się biała kropka
sygnalizująca, że punkt jest zaznaczony.

178

LEKCJA 6 Maski i kanały

Wciśnij

klawisz

Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Zaznaczony punkt zostanie

otoczony okręgiem, a kursor przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki.
Nie zwalniając klawisza, przeciągnij myszą wokół okręgu, aby odchylić głowę
modela do tyłu. Kąt obrotu wyświetlany jest na pasku opcji; zamiast przeciągania
myszą możesz tam wpisać odpowiednią wartość, na przykład

135

Jeśli jesteś zadowolony z uzyskanego efektu, kliknij na pasku opcji przycisk

Commit Puppet Warp (Zatwierdź wypaczenie marionetkowe) ( ) albo wciśnij
klawisz Enter lub Return.

Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Praca z kanałami

Kanały, podobnie jak warstwy, służą do przechowywania rozmaitych informacji
o zawartości obrazu. W kanałach alfa możemy zapisywać zaznaczenia w postaci obra-
zów czarno-białych. W podobny sposób przechowywane są informacje o poszczegól-
nych kolorach składowych. Przykładowo każdy obraz RGB automatycznie otrzymuje
kanały czerwony, zielony, niebieski i kompozytowy.

Informacje przechowywane w kanałach związane są zawsze z kolorami i zaznacze-
niami, a z kolei warstwy zawierają informacje o rozmieszczeniu poszczególnych
elementów obrazu.

W kolejnym ćwiczeniu utworzymy cień modela, wykorzystując w tym celu specjalny
kanał alfa. Następnie przekonwertujemy obraz do przestrzeni kolorów CMYK
i, opierając się na zawartości kanału czerni, zmodyﬁkujemy nieco barwę
i kontrastowość włosów.

Tworzenie cienia w oparciu o kanał alfa

Do utworzenia cienia modela potrzebna będzie jego maska (mamy ją już gotową),
którą po prostu powielimy i kopię przesuniemy w stosunku do oryginału. Wszystko
to wykonamy, posługując się kanałem alfa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

179

panelu

Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl (Windows)

lub Command (Mac OS) miniaturę warstwy Model. Obszar nieprzezroczysty
zostanie automatycznie zaznaczony.

Wybierz

polecenie

Select/Save Selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie

dialogowym polecenia sprawdź, czy z listy rozwijanej Channel (Kanał) wybrana
jest opcja New (Nowy), w polu Name (Nazwa) wpisz

Model Outline

(kontur modela) i kliknij OK.

Wykonane czynności nie przyniosą żadnych zmian ani w samym obrazie, ani
w panelu Layers (Warstwy). Jednak w panelu Channels (Kanały) pojawi się nowa pozy-
cja o nazwie Model Outline.

U dołu panelu Layers (Warstwy) kliknij ikonę Create a new layer (Utwórz warstwę).

Nową warstwę nazwij

Shadow

(cień), a następnie przeciągnij ją pod warstwę Model.

Przy aktywnej warstwie Shadow wybierz polecenie Select/Refine Edge

(Zaznacz/Popraw krawędź). W oknie dialogowym tego polecenia przeciągnij suwak
parametru Shift Edge (Przesuń krawędź) do

+36%

i kliknij przycisk OK.

Edit (Edycja) wybierz polecenie Fill (Wypełnij). W oknie Fill (Wypełnienie)

wybierz z listy rozwijanej Use (Użyj) opcję Black (Czarny) i kliknij przycisk OK.

Warstwa Shadow będzie teraz zawierała czarną sylwetkę modela. Cienie nigdy nie
są aż tak ciemne, więc rozjaśnimy nieco zawartość tej warstwy przez obniżenie
jej krycia.

panelu

Layers (Warstwy) zmniejsz wartość parametru Opacity (Krycie) do

30%

W tej chwili cień pokrywa się dokładnie z modelem i jest niewidoczny, a zatem
musimy go przesunąć.

180

LEKCJA 6 Maski i kanały

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz usuń zaznaczenie).

Edit (Edycja) wybierz polecenie

Transform/Skew (Przekształć/Pochyl). Obróć cień
ręcznie lub na pasku opcji wpisz

-15°

w polu

Rotate (Obróć). Następnie przesuń go w lewo,
lub w polu X wpisz

845

. Kliknij przycisk Commit

Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) albo
wciśnij klawisz Entern lub Return.

Zapisz rezultat dotychczasowej pracy — wybierz

polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Kilka słów o kanałach alfa

Przy dłuższej pracy z Photoshopem używanie kanałów alfa staje się konieczne.
Oto kilka przydatnych informacji na ich temat:

każdy obraz może zawierać łącznie do 56 kanałów kolorów i alfa,

wszystkie kanały są 8-bitowymi obrazami w skali szarości, z możliwością

wyświetlania 256 odcieni tego koloru,

dla każdego kanału alfa można określić nazwę, kolor, opcje maskowania i stopień

krycia (krycie ma wpływ na widok kanału podczas wyświetlania go w oknie,
a nie na sam obraz),

wszystkie nowe kanały mają wymiary takie same jak oryginał i taką samą

liczbę pikseli,

maskę zapisaną jako kanał alfa można edytować za pomocą narzędzi do malowania

i edycji lub ﬁltrów,

kanały alfa można przekształcać w kanały koloru dodatkowego.

Modyfikowanie pojedynczego kanału

Obraz na okładkę kolorowego magazynu jest już prawie gotowy. Musimy jeszcze
tylko zmienić zabarwienie włosów i poprawić ich kontrast. Aby to zrobić, przekon-
wertujemy obraz do przestrzeni CMYK, gdzie będziemy mogli wykorzystać kanał
koloru czarnego.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Model.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

181

Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK).

W oknie z pytaniem o scalanie warstw kliknij przycisk Don’t Merge (Nie scalaj),
bo wszystkie warstwy mają pozostać. Jeśli otrzymasz propozycję wybrania proﬁlu
konwersji, kliknij OK.

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę

oka warstwy Model, aby ukryć pozostałe warstwy.

Kliknij zakładkę panelu Channels (Kanały) i zaznacz kanał Black (Czarny).

Następnie z menu panelu wybierz polecenie Duplicate Channel (Powiel kanał).
Nowemu kanałowi nadaj nazwę

Hair

(włosy) i kliknij OK.

Pojedyncze kanały są wyświetlane w skali szarości, a gdy jest widocznych kilka
kanałów, wówczas pojawia się kolor.

Włącz widoczność kanału Hair i ukryj kanał Black (Czarny).

Następnie zaznacz kanał Hair i wybierz polecenie Image/Adjustments/
Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy).

182

LEKCJA 6 Maski i kanały

oknie

dialogowym

Levels (Poziomy) ustaw suwak czerni na poziomie

dla tonów średnich pozostaw

, a dla bieli ustaw poziom

165

. Kliknij OK.

Przy wciąż aktywnym kanale Hair wybierz polecenie Image/Adjustments/Invert

(Obraz/Dopasowania/Odwróć). Otrzymasz biały obraz na czarnym tle.

W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) i kliknij ikonę Switch Foreground

and Background Colors (Przełącz kolory pierwszego planu i tła), aby uzyskać czarny
kolor pierwszego planu. Następnie zamaluj okulary, oczy i inne elementy, które nie
są włosami.

W dolnej części panelu Channels (Kanały) kliknij ikonę Load channel as selection

(Zaznaczenie z kanału).

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy) i uaktywnij warstwę Model.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

183

Wybierz polecenie Select/Refine Edge (Zaznacz/Popraw krawędź), ustaw Feather

(Wtapianie) na

1,2

piksela i kliknij OK.

Wybierz polecenie Image/Adjustments/Hue/Saturation (Obraz/Dopasowania/

Barwa/Nasycenie), zaznacz opcję Colorize (Koloruj) i ustaw następujące wartości
parametrów:

Hue (Barwa) —

230

Saturation (Nasycenie) —

Lightness (Jasność) —

Wybierz polecenie Image/Adjustments/Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy).

W oknie dialogowym Levels (Poziomy) ustaw suwak czarny tam, gdzie
występują tony najciemniejsze, suwak biały przy tonach najjaśniejszych, a suwak
szary pośrodku. Na koniec kliknij przycisk OK. My umieściliśmy suwaki
w następujących położeniach:

1,65

255

184

LEKCJA 6 Maski i kanały

W panelu Layers (Warstwy)

włącz widoczność warstw Shadow
i Magazine Background.

Wybierz Select/Deselect

(Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

Wybierz File/Save (Plik/Zapisz).

Obraz na okładkę czasopisma jest gotowy!

O maskach i maskowaniu

Kanały alfa, maski z kanałów, maski przycinające, maski warstw, maski wektorowe
— czym się różnią? W niektórych przypadkach obiekty te są zamienne: maskę
alfa można przekształcić w maskę warstwy, a maskę warstwy w maskę wektorową
i na odwrót.

Oto krótkie objaśnienia tych pojęć. Ich wspólną cechą jest to, że umożliwiają prze-
chowywanie zaznaczeń i pozwalają na nieniszczące modyﬁkowanie obrazu
— w każdej chwili możemy powrócić do wersji oryginalnej.

Kanał alfa — zwany również maską lub zaznaczeniem — jest to dodatkowy

kanał, w którym zaznaczenie przechowywane jest w postaci obrazu zapisanego
w skali szarości. Kanały alfa wykorzystuje się do tworzenia i przechowywania masek.

Maska warstwy jest jak kanał alfa przypisany do konkretnej warstwy. Umożliwia

sterowanie widocznością poszczególnych obszarów warstwy. Miniatura takiej
maski jest wyświetlana w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy.
Czarna ramka wokół niej oznacza, że maska jest aktywna i podlega edycji.

Maska wektorowa jest w zasadzie maską warstwy, z tym że jej zawartość

stanowią obiekty wektorowe, a nie bitmapowe. Niezależnie od rozdzielczości
mają one ostre krawędzie, a do ich tworzenia używamy pióra i narzędzi
służących do rysowania kształtów geometrycznych. Maski wektorowe nie
obsługują przezroczystości, a zatem ich krawędzie nie mogą być wtapiane.
Ich miniatury są wyświetlane tak jak miniatury masek warstw.

Maska przycinająca ma zastosowanie w odniesieniu do warstw. Pozwala

ograniczyć efekt do wybranych warstw. Warstwy wchodzące w skład takiej maski
są przycinane odpowiednio do zawartości warstwy bazowej. Przed miniaturami
warstw przycinanych występuje wcięcie z widoczną w nim strzałką zakrzywioną
w dół. Warstwa bazowa jest wyróżniona przez podkreślenie nazwy.

Maska z kanału to maska zbudowana na podstawie zawartości jednego

z kanałów obrazu (na przykład kanału Cyan (Niebieskozielony) w przypadku
obrazu zapisanego w trybie CMYK). Tego typu maski są przydatne
podczas zaznaczania obiektów o bardzo rozbudowanych lub rozmytych
krawędziach. Można je tworzyć na podstawie dominującego w obrazie koloru
lub wykorzystując występujący w jednym z kanałów silny kontrast, na przykład
między obiektem a tłem.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

185

Pytania kontrolne

Jakie są zalety używania szybkich masek?

Co dzieje się z szybką maską po usunięciu zaznaczenia?

Gdzie zapisywana jest maska, która została utworzona z zaznaczenia?

Jak można edytować maskę po zapisaniu jej w kanale?

Czym kanały różnią się od warstw?

Odpowiedzi

Szybkie maski są pomocne przy tworzeniu jednorazowych zaznaczeń.

Użycie szybkiej maski jest ponadto łatwą i wygodną metodą edycji zaznaczenia
za pomocą narzędzi malarskich.

Po usunięciu zaznaczenia szybka maska znika.

Maski są zapisywane w kanałach, które można traktować jak miejsca

do przechowywania informacji o kolorach i zaznaczeniach w obrazie.

Maskę w kanale można bezpośrednio edytować, malując ją kolorem czarnym,

białym lub odcieniami szarości.

Kanały są używane jako miejsca przechowujące zapisane zaznaczenia.

Dopóki wyraźnie nie zlecimy wyświetlenia kanału, nie jest on widoczny
w obrazie ani na wydruku. Warstwy są używane do izolowania różnych części
obrazu, by mogły być edytowane jako odrębne obiekty za pomocą dostępnych
narzędzi i ﬁltrów.

186

PROJEKT TYPOGRAFICZNY

Tematyka lekcji

W tej lekcji opisano, jak:

rozmieszczać tekst z wykorzystaniem linii pomocniczych,

utworzyć maskę przycinającą z tekstu,

łączyć tekst z innymi warstwami,

formatować

tekst,

układać tekst wzdłuż ścieżki,

tworzyć i stosować style tekstowe,

kontrolować wygląd i rozmieszczenie tekstu

z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około godziny.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson07. Podczas pracy pliki startowe będą
na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić,
kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.

188

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Tekst — wiadomości wstępne

Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdeﬁniowanych kształtów, tworzą-
cych litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Wiele krojów dostępnych jest
w kilku formatach, z których najbardziej popularne to: Type 1, czyli fonty postscrip-
towe, True Type i Open Type (więcej informacji w dalszej części lekcji).

Po dodaniu tekstu do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę
pikselową o rozdzielczości obrazu — w widoku powiększonym jest to wyraźnie
zauważalne. Jednakże Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek i wyko-
rzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF lub EPS,
a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej. W rezultacie uzy-
skujemy tekst o ostrych i niezależnych od rozdzielczości krawędziach, który możemy
poddawać różnym przekształceniom i różnego rodzaju efektom.

Rozpoczynamy pracę

W tej lekcji pracować będziemy nad układem graﬁcznym okładki czasopisma o tema-
tyce technicznej. Rozpoczniemy od obrazu przygotowanego podczas poprzedniej
lekcji, który zawiera proﬁl mężczyzny, jego cień i pomarańczowe tło. Na ten obraz
nałożymy tekst, utworzony i odpowiednio wystylizowany w Photoshopie. Będzie tam
również tekst zdeformowany.

Najpierw jednak proponujemy obejrzenie ukończonej kompozycji.

Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast

przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Z głównego menu wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj

w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę.

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu

Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson07.

Zaznacz miniaturę pliku 07End.psd i obejrzyj jego zawartość. W razie potrzeby

przeciągnij w prawo suwak ustalający wielkość miniatur.

Naszym zadaniem jest ukończenie okładki czasopisma przez dodanie odpowiednich
napisów. Wszystkie potrzebne narzędzia dostępne są w Photoshopie, więc nie musimy
korzystać z innych programów, aby wykonać to zadanie.

Uwaga: Mimo

że ta lekcja jest kon-
tynuacją poprzed-
niej, w ćwiczeniach
należy wykorzystać
plik 07Start.psd,
ponieważ zawiera
on dodatkowe
elementy, takie
jak ścieżki i notatki,
których nie ma
w pliku
06Working.psd.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

189

Kliknij dwukrotnie plik 07Start.psd, aby otworzyć

go w Photoshopie.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako),

zmień nazwę pliku na

07Working.psd

(roboczy)

i kliknij przycisk Save (Zapisz).

Jeśli otworzy się okno z opcjami formatu

Photoshopa, kliknij w nim przycisk OK.

Na pasku opcji z rozwijanej listy przestrzeni

roboczych wybierz opcję Typography
(Typografia).

W przestrzeni Typography (Typografia) wyświetlane
są panele Character (Typografia), Paragraph (Akapit),
Paragraph Styles (Style akapitów), Layers (Warstwy)
i Paths (Ścieżki), których będziemy intensywnie
używać podczas tej lekcji.

Tworzenie maski przycinającej z tekstu

Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wyci-
nania fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny.
W Photoshopie możemy tworzyć takie maski z kształtów i znaków tekstowych.
W tym ćwiczeniu utworzymy maskę przycinającą z liter napisu, aby ich wnętrze
wypełnić obrazem leżącym na innej warstwie.

Wykorzystanie linii pomocniczych do rozmieszczenia tekstu

Plik 07Working.psd zawiera warstwę tła stanowiącą podstawę dla naszego tekstu.
Rozpoczniemy pracę od powiększenia widoku i wstawienia prowadnic w celu odpo-
wiedniego rozmieszczenia tekstu.

View (Widok) wybierz

polecenie Fit on Screen
(Zmieść na ekranie), aby wyświetlić
całą okładkę.

Wybierz

polecenie

View/Rulers

(Widok/Miarki) — wzdłuż lewej
i górnej krawędzi okna pojawią się
miarki.

Z lewej miarki wyciągnij pionową linię

pomocniczą i umieść ją na środku
okładki (4,25 cala lub 10,8 cm).

190

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Wprowadzanie tekstu punktowego

Teraz możemy dodać tekst do naszej kompozycji. Photoshop umożliwia wprowadze-
nie teksu poziomego lub pionowego w dowolnym miejscu obrazka. Mamy do wyboru
tekst punktowy (do wpisywania pojedynczych znaków, wyrazów lub linii tekstu) oraz
tekst akapitowy. W tej lekcji wykorzystamy oba rodzaje, ale rozpoczniemy od tekstu
punktowego.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background.

Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) i na pasku opcji

ustaw następujące parametry:

z listy Set the font family (Określ rodzinę czcionek) wybierz bezszeryfowy krój
pisma, na przykład Myriad Pro, a z listy Set the font style (Określ styl czcionki)
wybierz Semibold.

w polu Set the font size (Określ rozmiar czcionki) wpisz

144 pt

(

144 pkt

)

i naciśnij Enter lub Return.

kliknij przycisk Center text (Wyśrodkowanie tekstu).

panelu

Character (Typografia) zmień wartość parametru Tracking

(Światło) na

100

Kliknij linię pomocniczą, aby ustanowić punkt wstawiania tekstu, i wpisz wielkimi

literami wyraz

DIGITAL

. Następnie kliknij przycisk Commit any current edits

(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji.

Uwaga: Po wpi-

saniu tekstu należy
zatwierdzić wszelkie
czynności edycyjne
przez kliknięcie
przycisku Commit
any current edits
(Zatwierdź wszyst-
kie dotychczasowe
zmiany) lub wybra-
nie innego narzędzia
bądź warstwy. Nie
można użyć w tym
celu klawisza Enter
lub Return, ponieważ
w trybie edycji służą
one do tworzenia
nowej linii tekstu.

Na okładce pojawił się wyraz „DIGITAL”, a w panelu Layers (Warstwy) dodana została
nowa warstwa tekstowa o nazwie takiej jak wpisany tekst. Warstwę tekstową można
poddawać takim samym zabiegom jak każdą inną. Można dodać lub zmienić tekst,
zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie, style warstwy i przekształcenia oraz
utworzyć maski. Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopio-
wać i zmieniać jej parametry — jak każdej innej warstwy.

Wciśnij

Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnij napis „DIGITAL”

w górną część okładki, chyba że umieściłeś go tam przy wpisywaniu.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

191

Tworzenie maski przycinającej i dodawanie cienia

Litery tekstu uzyskały kolor czarny — domyślny kolor tekstu w Photoshopie.
Chcemy jednak, aby litery były wypełnione obrazem elektronicznej płytki drukowa-
nej. Utworzymy więc maskę przycinającą, bazującą na kształtach liter.

Otwórz

plik

circuit_board.tif znajdujący się w folderze Lesson07. Możesz to zrobić

za pomocą programu Bridge lub przez wybranie polecenia File/Open
(Plik/Otwórz).

W Photoshopie wybierz Window/Arranage/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze

— pionowo). Teraz oba obrazy, circuit_board.tif i 07Working.psd, będą widoczne
obok siebie. Uaktywnij okno z obrazem circuit_board.tif.

Uaktywnij

narzędzie

Move (Przesunięcie) i trzymając wciśnięty klawisz Shift,

przeciągnij warstwę Background (Tło) z panelu Layers (Warstwy) na obraz
07Working.psd. Naciskanie klawisza Shift podczas przeciągania warstwy powoduje
umieszczenie jej dokładnie na środku obrazu docelowego.

Po uaktywnieniu okna z obrazem 07Working.psd, w panelu Layers (Warstwy)
widoczna jest nowa warstwa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1), zawierająca obraz płytki
drukowanej. Obraz ten wykorzystamy do wypełnienia konturów liter, ale wcześniej
zmniejszymy jego rozmiary.

Zamknij

plik

circuit_board.tif bez zapisywania w nim jakichkolwiek zmian.

obrazie

07Working.psd uaktywnij warstwę Layer 1 (Warstwa 1), a następnie

wybierz polecenie Edit/Transform/Scale (Edycja/Przekształć/Skala).

Przy wciśniętym klawiszu Shift przeciągnij narożny uchwyt ramki przekształcenia

i dopasuj rozmiar płytki do szerokości napisu. Wciskanie klawisza Shift pozwala
zachować proporcje przekształcanego obrazu. Następnie ustaw płytkę tak,
aby zakrywała tekst.

192

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Wciśnij

Enter lub Return, aby zatwierdzić przekształcenie.

Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 1 (Warstwa 1) i wpisz

Circuit Board

(płytka drukowana), po czym wciśnij Enter lub Return albo kliknij dowolne
miejsce panelu poza tą nazwą. Zmiana zostanie zatwierdzona.

Wskazówka:

Maskę przycinającą
można także utwo-
rzyć, klikając między
warstwami Circuit
Board a DIGITAL przy
wciśniętym klawiszu
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS).

Pozostaw

warstwę

Circuit Board wciąż aktywną i z menu panelu Layers (Warstwy)

wybierz polecenie Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą) ( ).

Płytka drukowana jest teraz widoczna wewnątrz konturów napisu „DIGITAL”.
Mała strzałka przed miniaturą warstwy Circuit Board i podkreślenie nazwy warstwy
tekstowej oznaczają, że maska przycinająca została utworzona. Teraz dodamy cień
wewnętrzny do napisu, aby uzyskać efekt głębi.

Uaktywnij warstwę DIGITAL, a następnie kliknij przycisk Add a layer style

(Dodaj styl warstwy) ( ) u dołu panelu Layers (Warstwy) i z rozwiniętego menu
wybierz Inner Shadow (Cień wewnętrzny).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

193

W oknie Layer Style (Styl warstwy) z listy rozwijanej BlendingMode

(Tryb mieszania) wybierz Multiply (Pomnóż), ustaw Opacity (Krycie) na

48%

Distance (Odległość) na

, Choke (Podlewka) na

, Size (Rozmiar) na

i kliknij

przycisk OK.

Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat

dotychczasowej pracy.

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa

Oto kilka praktycznych wskazówek dotyczących pracy z tekstem:

Kliknięcie obrazu przy wybranym narzędziu Hotizontal Type (Tekst) (T)

i wciśniętym klawiszu Shift powoduje utworzenie nowej warstwy tekstowej,
nawet gdy kliknięcie następuje w obrębie istniejącego już tekstu (kliknięcie
bez wciśniętego klawisza Shift spowoduje wówczas wejście w tryb edycji
istniejącego tekstu).

Dwukrotne kliknięcie miniaturki warstwy tekstowej w panelu Layers (Warstwy)

powoduje zaznaczenie całego tekstu zawartego na danej warstwie.

Aby sprawdzić pisownię zaznaczonego tekstu, należy kliknąć prawym przyciskiem

myszy (Windows) lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu
kontekstowego wybrać polecenie Check Spelling (Sprawdź pisownię).

194

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Układanie tekstu wzdłuż ścieżki

W Photoshopie można tworzyć tekst biegnący wzdłuż ścieżki narysowanej piórem
lub dowolnym narzędziem służącym do rysowania kształtów. Kierunek ułożenia tek-
stu zależy wtedy od kolejności punktów kontrolnych ścieżki. Jeśli zastosujemy narzę-
dzie Horizontal Type (Tekst), litery będą prostopadłe do linii ścieżki. Gdy zmienimy
położenie lub kształt ścieżki, tekst również się zmieni.

Wykorzystując opisane wyżej możliwości, umieścimy na okładce trzy pytania,
ale w taki sposób, aby sprawiały wrażenie, że wydobywają się z ust mężczyzny.
Odpowiednia ścieżka jest już przygotowana.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background.

grupie

panelu

Layers (Warstwy) kliknij zakładkę Paths (Ścieżki).

panelu

Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę o nazwie Speech Path (ścieżka mowy).

Na obrazie pojawi się falista linia wychodząca z ust modela.

Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst).

panelu

Character (Typografia) ustaw następujące wartości poszczególnych

parametrów:

Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro,

Font Style (Styl czcionki) — Regular,

Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) —

16 pt

(

16 pkt

Tracking (Światło) ( ) —

-10

Color (Kolor) — biały,

All Caps (Wersaliki) (

) — włączone.

Ustaw kursor na początku ścieżki i kliknij, gdy na pionowej kresce kursora pojawi

się druga, ukośna. Następnie wpisz tekst:

WHAT’S NEW WITH GAMES?

(Co nowego w grach?).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

195

Zaznacz wyraz GAMES? i zmień styl czcionki na Bold (pogrubienie). Na pasku

opcji kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe
zmiany) ( ).

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę What’s new with Games? i z menu

panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj
nazwę

What’s New with MP3s?

Narzędziem

Horizontal Type (Tekst) zaznacz wyraz Games i wpisz w jego miejsce

MP3s

. Wprowadzoną zamianę zatwierdź przyciskiem Commit any current edits

(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany).

Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Free Transform (Przekształcanie

swobodne). Obróć lewy koniec ścieżki o około 30 stopni, a następnie przesuń ją
w górę nad pierwszą ścieżkę. Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform
(Zatwierdź przekształcenie).

196

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Powtórz czynności z punktów 8 – 10. Zastąp GAMES wyrazem

PHONES

. Obróć

ścieżkę o około 30 w przeciwnym kierunku niż poprzednio i przesuń ją w dół
pod pierwszą ścieżkę.

Za pomocą polecenia File/Save (Plik/Zapisz) zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Zniekształcanie tekstu

Tekst ułożony na ścieżce wygląda bardziej interesująco niż prostoliniowy, ale uroz-
maicimy go jeszcze bardziej przez zniekształcenie. Zniekształcanie tekstu polega
na dopasowaniu go do określonego kształtu, na przykład łuku lub fali. Wybrany styl
zniekształcenia staje się atrybutem warstwy tekstowej i w każdej chwili może być
zmieniony. Opcje zniekształcenia pozwalają na pełną kontrolę orientacji i perspek-
tywy tego efektu.

Przewiń lub za pomocą narzędzia Hand (Rączka) ( ) przesuń zawartość okna,

aby w jego centrum znalazły się teksty ułożone na ścieżkach.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie

klawisz Control (Mac OS), warstwę What’s new with Games? w panelu Layers
(Warstwy). Z menu kontekstowego wybierz polecenie Warp Text (Zawijaj tekst).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

197

W oknie dialogowym Warp Text (Zawijanie tekstu) z listy rozwijanej Style (Styl)

wybierz Wave (Fala) i zaznacz opcję Horizontal (Poziomo). Parametr Bend (Wygnij)
ustaw na

+33%

, Horizontal Distortion (Zniekształcenie poziome) na

-23%

, a Vertical

Distortion (Zniekształcenie pionowe) na

+5%

. Na koniec kliknij przycisk OK.

Napis „What’s new with games?” przyjął teraz kształt fali. Powtórz czynności z punk-
tów 2. i 3. w odniesieniu do pozostałych tekstów na ścieżkach.

Zapisz rezultat swojej pracy.

Projektowanie tekstu akapitowego

Na naszej okładce wprowadzaliśmy do tej pory tekst w postaci pojedynczych wyra-
zów lub linii teksu. Jednak często spotykamy się z koniecznością wprowadzenia
teksu w postaci całych akapitów. Aby móc skorzystać z zaawansowanych możliwości
formatowania tekstu akapitowego, nie musimy przełączać się do programów przezna-
czonych do składu publikacji — mamy je dostępne w Photoshopie. Możemy tu nawet
korzystać ze stylów akapitowych.

Używanie linii pomocniczych

Obecnie dodamy do okładki tekst akapitowy. Rozpoczniemy od utworzenia kilku linii
pomocniczych, które ułatwią później właściwe usytuowanie tekstu. Zdeﬁniujemy też
nowy styl akapitu.

Z pionowej miarki wyciągnij linię

pomocniczą i umieść ją w odległości
około 0,25 cala (0,6 centymetra)
od prawej krawędzi okładki.

Z poziomej miarki wyciągnij linię

pomocniczą i umieść ją w odległości
około 2 cali (5 centymetrów)
od góry okładki.

198

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Wprowadzanie tekstu akapitowego z dołączonej notatki

Teraz możemy wprowadzić tekst. Projektant może otrzymać gotowy tekst w postaci
e-maila lub dokumentu wytworzonego za pomocą edytora tekstu. Wówczas wystarczy
taki tekst skopiować i wkleić w Photoshopie. Można go także własnoręcznie wpi-
sać. Inny sposób przekazywania niewielkich ilości tekstu polega na dołączaniu go
do obrazu w postaci notatki tekstowej. Taką właśnie notatkę umieściliśmy w opraco-
wywanym pliku.

Kliknij dwukrotnie żółtą ikonę dołączonej notatki, widoczną w prawym dolnym

rogu obrazu. W ten sposób otworzysz panel Notes (Notatki). W razie potrzeby
powiększ panel, aby cały tekst notatki był widoczny.

Wskazówka:

Jeśli przypadkowo
zaznaczysz tekst
„DIGITAL”, zamiast
utworzyć ramkę
tekstową, zacznij
ją rysować przy
wciśniętym klawiszu
Shift. Wciśnięcie
tego klawisza zmusi
program do przejścia
w tryb tworzenia
ramki tekstowej.

Zaznacz cały tekst zawarty w notatce, a następnie wciśnij Ctrl+C (Windows)

lub Command+C (Mac OS), aby skopiować go do systemowego schowka.
Zamknij panel.

Uaktywnij

warstwę

Model. Przeciągnij wskaźnik narzędzia tekstowego ( )

i utwórz ramkę tekstową w prawej części okładki. Ramka powinna mieć mniej
więcej 4 cale (10 centymetrów) szerokości i 8 cali (20 centymetrów) wysokości.
Jej górna krawędź i prawa krawędź powinny pokrywać się z przygotowanymi
wcześniej liniami pomocniczymi.

Wciśnij

Ctrl+V (Windows) lub Command+V (Mac OS), aby wkleić

zawartość schowka do utworzonej ramki. Nowa warstwa tekstowa zostanie
umieszczona na szczycie stosu warstw, dzięki czemu tekst będzie widoczny
na pierwszym planie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

199

Zaznacz pierwsze trzy wiersze („The Trend Issue”) i w panelu Character

(Typografia) wprowadź następujące ustawienia:

Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro
(lub inną czcionkę bezszeryfową),

Font Style (Styl czcionki) — Regular,

Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) —

70 pt

(

70 pkt

Leading (Interlinia) ( ) —

55 pt

(

55 pkt

Color (Kolor) — biały.

W grupie panelu Character (Typografia) kliknij zakładkę panelu Paragraph

(Akapit), aby wydobyć go na wierzch.

Przy wciąż zaznaczonym tekście „The Trend Issue” włącz opcję Right Align Text

(Wyrównanie tekstu do prawej).

Kliknij zakładkę panelu Character (Typografia), aby otworzyć go ponownie.

Następnie zaznacz wyraz „Trend” i zmień styl czcionki na Bold.

Kliknij

przycisk

Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe

zmiany) ( ) na pasku opcji.

Kliknij puste miejsce panelu Layers (Warstwy), aby mieć pewność, że żadna

warstwa nie jest zaznaczona.

Tytuł mamy już sformatowany.

Tworzenie stylów akapitowych

Pozostałą część tekstu sformatujemy, używając własnoręcznie przygotowanego stylu
akapitowego. Taki styl jest po prostu zbiorem wartości atrybutów czcionki, które
jednym kliknięciem można przypisać całemu akapitowi. Z podobnymi stylami mamy
do czynienia w aplikacjach służących do składania publikacji, na przykład w Adobe
InDesign, oraz w zwykłych edytorach tekstu. Jest jednak pewna różnica w sposobie
działania tych stylów. Photoshop domyślnie stosuje styl o nazwie Basic (Podstawowy).

200

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk Create

new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów) ( ).

Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1), aby zmienić

atrybuty nowego stylu.

oknie

dialogowym

Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) wprowadź

następujące ustawienia:

Style Name (Nazwa stylu) —

Cover Teasers

(tytuły na okładce),

Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro,

Font Style (Styl czcionki) — Bold,

Font Size (Rozmiar czcionki) —

28 pt

(

28 pkt

Leading (Interlinia) —

28 pt

(

28 pkt

Color (Kolor) — biały.

W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję

Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy).

listy

rozwijanej

Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej),

po czym kliknij przycisk OK.

Utworzyłeś nowy styl, za pomocą którego możesz szybko sformatować tytuły
na okładce czasopisma. Do sformatowania podtytułów, które powinny być mniejsze,
utworzymy kolejny styl.

Jeszcze raz kliknij przycisk Create new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów)

na panelu Paragraph Styles (Style akapitów).

Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1) i wprowadź

następujące ustawienia:

Style Name (Nazwa stylu) —

Teasers subheads

(podtytuły),

Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro,

Font Style (Styl czcionki) — Regular,

Font Size (Rozmiar czcionki) —

22 pt

(

22 pkt

Leading (Interlinia) —

28 pt

(

28 pkt

Color (Kolor) — biały.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

201

W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję

Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy).

Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej),

po czym kliknij przycisk OK.

Stosowanie stylów akapitowych

Stosowanie stylów akapitowych jest łatwe. Wystarczy po prostu zaznaczyć tekst i klik-
nąć nazwę odpowiedniego stylu. Jeśli tekst ma zmienione jakieś atrybuty w porów-
naniu ze stylem podstawowym, Photoshop pominie je przy stosowaniu nowego stylu
i zmodyﬁkuje tylko te atrybuty, które zachowały swoje pierwotne wartości. Aby nowy
styl został zastosowany w całości, należy przywrócić wszystkim atrybutom wartości
ze stylu podstawowego.

Zaznacz tekst „What’s Hot”, a następnie w panelu Paragraph Styles (Style akapitów)

kliknij styl Cover Teasers.

Photoshop zastosuje niektóre ustawienia stylu Cover Teasers, ale nie wszystkie, ponie-
waż niektóre atrybuty tekstu są przysłonięte zmodyﬁkowanymi wartościami.

W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk

Clear Override (Skasuj przesłonięcie) ( ).

Zaznacz tekst pod nagłówkiem „What’s Hot”, po czym wybierz styl Teaser subheads

i znowu kliknij przycisk Clear Override (Skasuj przesłonięcie).

Powtórz czynności z punktów 1. – 3. w odniesieniu do tekstów pod nagłówkami

„What’s Not” i „Coming this Year”.

I jeszcze jedna zmiana.

Zaznacz nagłówek „Coming this Year” i cały

tekst poniżej. Następnie w panelu Character
(Typografia) zmień kolor tekstu na czarny.

Na koniec kliknij przycisk zatwierdzający

wprowadzone zmiany.

202

LEKCJA 7 Projekt typograficzny

Dodawanie tekstu pionowego

Okładka czasopisma jest już prawie gotowa. Jedyne, co musimy jeszcze zrobić,
to dodać numer wydania. Umieścimy go w prawym górnym rogu okładki w układzie
pionowym.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw),

a następnie uaktywnij narzędzie Vertical Type (Tekst pionowy) (

), ukryte

pod narzędziem Horizontal Type (Tekst).

Wciśnij

klawisz

Shift i rozpocznij przeciąganie kursora w prawym górnym rogu

okładki w pobliżu litery „L”. Zwolnij klawisz i dokończ rysowanie pionowej ramki
tekstowej.

Wciskanie klawisza Shift w pierwszej fazie przeciągania myszą pozwala utworzyć
nową ramkę tekstową zamiast zaznaczania tytułu czasopisma.

Wpisz

VOL 9

Format OpenType a Photoshop

OpenType jest międzyplatformowym formatem zapisu fontów opracowanym
wspólnie przez Adobe i Microsoft. Wykorzystuje te same pliki czcionek w syste-
mach Windows i Macintosh, dzięki czemu możemy przenosić dokumenty z jednej
platformy na drugą bez obawy, że czcionki zostaną zamienione, a tekst inaczej
sformatowany. Format ten oferuje rozszerzone zestawy znaków i funkcje zecerskie
(umożliwiające między innymi wstawianie znaków kaligraﬁcznych i ligatur), które
nie są dostępne w czcionkach typu PostScript i TrueType. To z kolei oznacza lepszą
obsługę wielu języków i bardziej zaawansowane możliwości typograﬁczne. Poniżej
prezentujemy kilka przydatnych informacji związanych z tym formatem.

Menu Open Type. Menu panelu Character (Typografia) zawiera podmenu Open Type,
udostępniające wszystkie funkcje wybranej czcionki Open Type włącznie z liga-
turami, wariantami kontekstowymi i ułamkami. Opcje wygaszone są niedostępne
dla danego kroju, a zaznaczone te, które zostały zastosowane.

Discretionary ligatures (Ligatury ozdobne). Aby dodać ligatury ozdobne
do dwóch liter, na przykład „th” zapisanych czcionką Bickham Script Standard
(jest to czcionka Open Type), należy je zaznaczyć w oknie obrazu i w menu
panelu Character (Typografia) zaznaczyć opcję Open Type/Discretionary Ligatures
(Open Type/Ligatury ozdobne).

Swashes (Znaki kaligraficzne). Tworzenie znaków kaligraﬁcznych lub alterna-
tywnych przebiega w taki sam sposób. Aby zwykłą literę „T” zmienić w ozdobny
znak kaligraﬁczny, należy ją zaznaczyć i z menu Open Type wybrać opcję Swash
(Znak kaligraficzny).

Fractions (Ułamki). Aby ułamek zapisany tradycyjnie (na przykład 1/2) zamienić
w znak ułamkowy, wystarczy po zaznaczeniu znaków tworzących ułamek wybrać
w menu Open Type opcję Fractions (Ułamki). Photoshop zamieni zapis 1/2 na ½.

Wskazówka:

Aby uzyskać podgląd
czcionki Open Type
z zastosowanymi
opcjami, należy
skopiować tekst zapi-
sany w Photoshopie
i wkleić w doku-
mencie programu
Adobe Illustrator.
W Illustratorze trzeba
otworzyć panel
Glyphs poleceniem
Window/Type/Glyphs
i po zaznaczeniu
odpowiedniego
fragmentu tekstu
wybrać polecenie
Show/Alternates For
Current Selection.
Dwukrotne kliknięcie
wybranego glifu spo-
woduje jego zastoso-
wanie. Po uzyskaniu
zadowalającego
efektu można zmie-
niony tekst przenieść
(metodą kopiowania
i wklejania) z powro-
tem do Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

203

Zaznacz wprowadzony tekst (metodą przeciągania kursora lub przez potrójne

kliknięcie) i w panelu Character (Typografia) wykonaj następujące czynności:

wybierz szeryfowy krój pisma, na przykład Myriad Pro,

ustaw rozmiar na

punktów,

ustaw światło na

150

wybierz kolor czarny.

Kliknij

przycisk

Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe

zmiany) ( ) na pasku opcji. Pionowy tekst pojawił się na nowej warstwie o nazwie
VOL 9. Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i popraw położenie tekstu.

Teraz nieco uporządkujemy naszą kompozycję.

Kliknij ikonę notatki, aby ją zaznaczyć. Następnie ją kliknij prawym przyciskiem

myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu
kontekstowego wybierz polecenie Delete Note (Usuń adnotację). W oknie
dialogowym, które się pojawi, kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić decyzję
o usunięciu notatki.

Ukryj linie pomocnicze przez wciśnięcie klawiszy Ctrl+; (Windows)

lub Command+; (Mac OS). Aby zobaczyć swoje dzieło w całej okazałości, zmniejsz
odpowiednio widok obrazu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

205

Pytania kontrolne

Jak Photoshop traktuje tekst?

Jakie są podobieństwa i różnice między warstwą tekstową a innymi warstwami?

Czym jest maska przycinająca i jak możemy wykorzystać tekst do jej utworzenia?

Co to jest styl akapitowy?

Odpowiedzi

Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdeﬁniowanych kształtów,

tworzących litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Po dodaniu tekstu
do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę pikselową
o rozdzielczości obrazu. Jednak Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek
i wykorzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF
lub EPS, a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej.

Tekst dodany do obrazu pojawia się w panelu Layers (Warstwy) jako warstwa

tekstowa, którą można poddawać takim samym zabiegom, jak każdą inną.
Można dodać lub zmienić tekst, zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie.
Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopiować i zmieniać jej
parametry.

Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wycinania

fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny.
Litery na dowolnej warstwie tekstowej można przekształcić w maskę przycinającą
przez zaznaczenie warstwy tekstowej i warstwy, której zawartość ma być widoczna
w konturach liter, oraz wybranie polecenia Create Clipping Mask (Utwórz maskę
przycinającą) z menu panelu Layers (Warstwy).

Styl akapitowy jest zbiorem wartości atrybutów czcionki, które można szybko

przypisać całemu akapitowi.

206

TECHNIKI
RYSUNKU WEKTOROWEGO

Tematyka lekcji

W tej lekcji napisano, jak:

rozróżnić obrazy bitmapowe i wektorowe,

rysować proste i krzywoliniowe ścieżki za pomocą narzędzia

Pen (Pióro),

przekształcać ścieżki w zaznaczenia i na odwrót,

zapisywać

ścieżki,

rysować i edytować kształty,

rysować i edytować kształty dowolne,

importować i edytować obiekty inteligentne z programu

Adobe Illustrator.

Wykonanie ćwiczeń z tej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby

można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce
folder Lesson08. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane,
ale w razie konieczności będzie można je przywrócić, kopiując je ponownie
z płyty, która stanowi załącznik do książki.

208

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

O obrazach bitmapowych
i grafice wektorowej

Przed rozpoczęciem pracy z wykorzystaniem wektorowych kształtów i ścieżek ważne
jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy dwoma głównymi typami graﬁki
komputerowej: bitmapową i wektorową. W programie Photoshop możliwe jest korzy-
stanie z obydwu typów. Co więcej, w Photoshopie można łączyć dane bitmapowe
i wektorowe w jednym pliku.

Podstawą budowy obrazu bitmapowego, technicznie określanego terminem obraz
rastrowy, jest siatka punktów zwanych pikselami. Każdemu pikselowi są przypisane
określone położenie i wartość koloru. Podczas pracy nad takim obrazem edyto-
wane są grupy pikseli, a nie konkretne obiekty lub kształty. Ponieważ graﬁka bitma-
powa umożliwia przedstawienie subtelnych przejść tonalnych koloru, jest stosowana
do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotograﬁe i projekty tworzone w pro-
gramach do malowania. Wadą obrazów bitmapowych jest to, że zawierają ustaloną
liczbę pikseli. W efekcie po przeskalowaniu takiego obrazka na ekranie lub po wydru-
kowaniu w niższej rozdzielczości, niż został utworzony, traci on szczegóły i widoczne
stają się piksele.

Graﬁka wektorowa jest tworzona z linii deﬁniowanych przez obiekty matematyczne
zwane wektorami. Tego typu obrazy zawsze zachowują wyraźne krawędzie — po prze-
mieszczeniu, przeskalowaniu, czy po zmianie kolorów. Graﬁka wektorowa jest stoso-
wana do tworzenia ilustracji, pisma i graﬁk typu logo — kiedy możliwość swobodnego
skalowania do dowolnych rozmiarów jest istotna.

Logo jako graﬁka wektorowa

Logo jako obraz bitmapowy

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

209

O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro)

W Photoshopie kontur kształtu wektorowego
nazywany jest ścieżką. Ścieżka jest segmen-
tem linii prostej lub krzywej narysowanym
za pomocą narzędzi Pen (Pióro), Freeform
Pen (Pióro dowolne) lub jednego z narzędzi
do rysowania kształtów. Pierwsze z nich
pozwala rysować bardzo precyzyjne ścieżki,
działanie drugiego przypomina rysowanie
ołówkiem na papierze.

Ścieżki mogą być otwarte lub zamknięte. Ścieżka otwarta posiada dwa odrębne węzły
końcowe, a zamknięta jest ciągła, tak jak na przykład okrąg. Typ rysowanej ścieżki ma
wpływ na sposób jej zaznaczania i modyﬁ kowania.

Ścieżki niewypełnione i nieobrysowane nie są widoczne na wydruku. Dzieje się tak,
ponieważ ścieżki są obiektami wektorowymi, niezawierającymi pikseli, w przeciwień-
stwie do kształtów bitmapowych rysowanych narzędziem Pencil (Ołówek) lub innymi
narzędziami do malowania.

Rozpoczynamy pracę

Na początek obejrzyjmy ﬁ nalny obraz, który jest projektem plakatu ﬁ kcyjnej ﬁ rmy
produkującej zabawki.

Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift

(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych
ustawień (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa

Szybkie wybieranie narzędzi

Każde narzędzie z przybornika można wybrać za pomocą jednoklawiszowego
skrótu. Na przykład aby wybrać narzędzie Pen (Pióro), należy wcisnąć klawisz P.
Wciśnięcie dodatkowo klawisza Shift umożliwia przełączanie się między narzędziami
zagnieżdżonymi w danej grupie. Tak więc wciśnięcie Shift+P przełącza między Pen
(Pióro) i Freeform Pen (Pióro dowolne).

210

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge, aby go otworzyć. Jeśli program Bridge nie

pracuje w tle, kliknij przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge).

panelu

Mini Bridge z rozwijanej listy po prawej stronie wybierz Favorites

(Ulubione) i kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder
Lesson08.

Zaznacz

plik

08End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić obraz na całym

ekranie.

Zanim przystąpimy do tworzenia plakatu, otworzymy obraz statku kosmicznego
i poćwiczymy konstruowanie ścieżek oraz zaznaczeń za pomocą narzędzia Pen
(Pióro). Przy okazji poznamy zaawansowane zastosowania ścieżek i masek wektoro-
wych oraz sposoby wykorzystania obiektów inteligentnych.

Po obejrzeniu obrazu 08End.psd wciśnij ponownie klawisz spacji, a następnie

kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 08Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Uwaga: Jeśli

otworzysz plik
08End.psd, może
pojawić się komu-
nikat o potrzebie
„aktualizacji warstw
tekstowych” (ang.
update type layers).
W takim przypadku
kliknij przycisk
Update (Uaktualnij).
Komunikat taki
pojawia się w wyniku
przenoszenia plików
pomiędzy systemami
Windows i Mac OS.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku

08Working.psd

(roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop

Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.

Stosowanie ścieżek

Rozpoczniemy od wykorzystania narzędzia Pen (Pióro) do zaznaczenia statku
kosmicznego. Statek ma długie krawędzie o łagodnych krzywiznach, które trudno
byłoby zaznaczyć innymi metodami.

Jedną ścieżką obrysujemy pojazd, a inną utworzymy wewnątrz obiektu. Ścieżki
zostaną potem przekształcone w zaznaczenia. Następnie jedno zaznaczenie zostanie
odjęte od drugiego, dzięki czemu zaznaczony będzie tylko statek bez najmniejszego
fragmentu gwiezdnej przestrzeni. Na koniec utworzymy nową warstwę z obrazkiem
statku i zmienimy jego tło.

Podczas rysowania piórem swo-
bodnej ścieżki należy starać się
ograniczać liczbę wstawianych
punktów kontrolnych. Im mniej
ich będzie, tym gładsze będą
krzywizny ścieżki i tym bardziej
zoptymalizowany będzie plik.

Właściwa liczba
punktów kontrolnych

Zbyt wiele
punktów kontrolnych

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

211

Tworzenie ścieżek
za pomocą narzędzia Pen (Pióro)

Za pomocą narzędzia Pen (Pióro) można tworzyć ścieżki prosto- i krzywoliniowe, otwarte i zamknięte.
Przy pierwszym kontakcie narzędzie to może sprawiać pewne kłopoty. Poznanie elementów składowych
ścieżki i zrozumienie zasad ich tworzenia z pewnością ułatwi rysowanie prawidłowych ścieżek.

Ścieżki o prostych segmentach buduje się kliknięciami. Pierwsze kliknięcie
wstawia początkowy punkt kontrolny. Od tej chwili każde kolejne kliknię-
cie spowoduje narysowanie prostej linii między poprzednim punktem
kontrolnym a aktualnie wstawionym. Tworzenie wielosegmentowych
ścieżek jest więc bardzo proste — wystarczy dodawać kolejne punkty
kontrolne.

Aby utworzyć ścieżkę krzywoliniową, wstaw punkt kontrolny i przecią-
gnij go. Powstanie linia kierunkowa tego punktu kontrolnego. Następnie
kliknij, aby wstawić kolejny punkt kontrolny. Każda linia kierunkowa
zakończona jest punktem kierunkowym, a jej długość i kierunek wyzna-
czają krzywiznę odpowiedniego segmentu ścieżki. Przesuwając punkty
kierunkowe i zmieniając długość linii kierunkowych, możemy zmieniać
kształt ścieżki.

Ścieżka gładka składa się z segmentów połączonych tzw. gładkimi punk-
tami kontrolnymi. Segmenty krzywej łamanej są połączone punktami
narożnymi. Przesuwanie punktu kierunkowego związanego z gładkim
punktem kontrolnym powoduje symetryczną zmianę położenia punktu
kierunkowego leżącego po przeciwnej stronie. W przypadku narożnego
punktu kontrolnego, położenie punktów kierunkowych można zmieniać
niezależnie.

Po utworzeniu ścieżki możemy przesuwać jej segmenty i punkty kontrolne
pojedynczo lub grupami. Jeżeli ścieżka składa się z więcej niż jednego
segmentu, to możemy przesuwać poszczególne punkty kontrolne, aby
dopasować pojedyncze segmenty lub, po zaznaczeniu wszystkich punk-
tów, edytować całą ścieżkę. Do zaznaczania i dopasowywania punktów
kontrolnych, segmentów lub całej ścieżki służy narzędzie Direct Selection
(Zaznaczanie bezpośrednie).

Ścieżka zamknięta różni się od otwartej sposobem zakończenia rysowania.
Aby zakończyć rysowanie ścieżki otwartej, należy kliknąć narzędzie Pen
(Pióro) w przyborniku. W celu zamknięcia ścieżki należy umieścić wskaźnik
nad punktem początkowym i kliknąć. Zamknięcie ścieżki kończy ją auto-
matycznie. Przy wskaźniku pióra ponownie pojawia się znak ×, wskazujący
na to, że kolejne kliknięcie rozpocznie nową ścieżkę.

Podczas rysowania ścieżki, w panelu Paths (Ścieżki) pojawi się tymczasowy obszar przechowywania informa-
cji o rysowanych ścieżkach, noszący nazwę Work Path (Ścieżka robocza). Zapisywanie ścieżki roboczej jest
dobrym nawykiem i wręcz koniecznością, gdy wykorzystujemy wiele odrębnych ścieżek w tym samym obra-
zie. Jeśli w panelu Paths (Ścieżki) usuniemy zaznaczenie ścieżki roboczej i zaczniemy rysować ponownie, nowa
ścieżka robocza zastąpi poprzednią, która zostanie bezpowrotnie utracona. Aby zapisać ścieżkę roboczą,
należy kliknąć ją dwukrotnie w panelu Paths (Ścieżki), a następnie w oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) wpisać
nową nazwę i kliknąć przycisk OK. Ścieżka pozostanie zaznaczona w panelu Paths (Ścieżki).

A   Segment krzywoliniowy
B   Punkt kierunkowy
C   Linia kierunkowa
D   Zaznaczony punkt kontrolny
E   Niezaznaczony punkt kontrolny

Tworzenie ścieżki zamkniętej

Tworzenie linii prostej

212

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Rysowanie konturu obiektu

Istotą zadania z tego podrozdziału będzie połączenie za pomocą narzędzia Pen (Pióro)
kolejnych punktów, oznaczonych literami od A do S, i zamknięcie ścieżki ponownie
w punkcie A. Utworzymy prostoliniowe segmenty oraz punkty kontrolne gładkie
i narożne.

Rozpoczniemy od skonﬁgurowania opcji narzędzia Pen (Pióro) i obszaru roboczego.
Następnie obrysujemy kontury latającego spodka, korzystając z odpowiedniego
szablonu.

Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby maksymalnie powiększyć

obszar roboczy.

Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ).

Na pasku opcji dokonaj następujących ustawień:

z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz opcję

Path (Ścieżka),

z grupy przycisków Paths operations (Operacje na ścieżkach) wybierz

Combine Shapes (Połącz kształty).

kliknij przycisk Pen Options (Opcje pióra), i upewnij się, że opcja Rubber Band

(Stempel) jest niezaznaczona,

upewnij się, że zaznaczona jest opcja Auto Add/Delete (Auto +/–).

Wskazówka:

Dla kogoś, kto
wcześniej nie miał
do czynienia z narzę-
dziem Pen (Pióro),
posługiwanie się nim
może być kłopotliwe.
Aby ułatwić wykona-
nie zadania polegają-
cego na obryso-
waniu konturów
latającego spodka,
na płycie dołączonej
do książki zamieścili-
śmy ﬁlm pokazujący,
jak należy wykonać
poszczególne etapy
ćwiczenia. Plik
o nazwie Paths.mp4
znajduje się w folde-
rze Lesson08/Video.

Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy panelu

Layers (Warstwy).

A Lista Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) B Grupa przycisków Paths operations
(Operacje na ścieżkach) C Przycisk Pen Options (Opcje pióra)

W panelu Paths (Ścieżki) wyświetlane są miniatury rysowanych ścieżek.
Na razie panel jest pusty, ponieważ żadna ścieżka nie została utworzona.

W razie potrzeby powiększ widok, by oznaczone literami punkty i czerwone

kropki pomocnicze były dobrze widoczne. Sprawdź, czy cały szablon jest
widoczny w oknie obrazu, i nie zapomnij ponownie wybrać narzędzie Pen (Pióro).

Kliknij

punkt

A (niebieska kropka na szczycie kabiny) i zwolnij przycisk myszy.

Pierwszy punkt kontrolny został utworzony.

Kliknij

punkt

B i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą b.

Zwolnij przycisk myszy. Wyznaczyłeś kierunek krzywej.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

213

W narożniku kabiny pilota (punkt B) musimy zmienić punkt kontrolny na narożny,
aby uzyskać ostre przejście krzywej w linię prostą.

Kliknij, przytrzymując klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), punkt B.

Jedna z linii sterujących zostanie usunięta, a punk kontrolny zmieni się w narożny.

Kliknij

punkt

C i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą c.

To samo zrób w punktach D i E.

Wstawianie pierwszego punktu kontrolnego

Wstawianie gładkiego punktu kontrolnego B

Jeśli popełnisz błąd, wybierz polecenie Edit/Undo (Edycja/Cofnij), aby anulować ostat-
nią operację, i kontynuuj rysowanie.

Kliknij punkt F i zwolnij przycisk myszy bez przeciągania kursora.

Kliknij punkt G i przeciągnij wskaźnik z punktu G do jego czerwonej kropki.

Kliknij punkt H i przeciągnij wskaźnik z punktu H do jego czerwonej kropki.

Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny H
w narożny.

Kliknij punkt I i przeciągnij wskaźnik z punktu I do jego kropki na żółtym polu.

Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny
I w narożny.

Kliknij punkt J i przeciągnij wskaźnik z punktu J do jego kropki. Zmień punkt

kontrolny J w narożny.

Kliknij punkt K i przeciągnij wskaźnik z punktu K do jego kropki. Kliknij punkt L

i przeciągnij wskaźnik z punktu L do jego kropki. Zmień punkt kontrolny L
w narożny.

Kliknij punkt M i przeciągnij wskaźnik z punktu M do jego kropki. Zmień

punkt kontrolny M w narożny. Następnie kliknij punkt N i przeciągnij wskaźnik
z punktu N do jego kropki.

Zmiana gładkiego
punktu kontrolnego w narożny

Dodawanie segmentu

Zaokrąglanie krzywej

214

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Kliknij punkty O i P, pozostawiając linie proste. Kliknij punkt Q i przeciągnij

kursor do czerwonej kropki, aby utworzyć linię krzywą wokół zakończenia
statecznika.

Kliknij punkty R i S bez przeciągania kursora, aby utworzyć linie proste.

Przesuń wskaźnik nad punkt A. Gdy obok ikony wskaźnika pojawi się małe

kółeczko oznaczające możliwość zamknięcia ścieżki (kółeczko może być słabo
widoczne), przeciągnij go do czerwonej kropki oznaczonej jako final i zwolnij
przycisk myszy. Ostatni segment ścieżki został utworzony.

W panelu Paths (Ścieżki) kliknij dwukrotnie ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza).

W oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) zmień nazwę na

Spaceship

(statek kosmiczny)

i kliknij OK, aby zapisać ścieżkę.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

Przekształcanie zaznaczenia w ścieżkę

Drugą ścieżkę utworzymy inną metodą. Na początek zaznaczymy obszary o jedno-
litej kolorystyce, a następnie przekształcimy zaznaczenie w ścieżkę (każde zaznacze-
nie utworzone za pomocą dowolnego narzędzia zaznaczania można przekształcić
w ścieżkę).

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby przenieść go na wierzch grupy

paneli. Następnie przeciągnij warstwę Template (szablon) na przycisk z ikoną kosza,
który znajduje się u dołu palety. Już nie będzie potrzebna.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

215

Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ),

ukryte pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).

Na pasku opcji zmień wartość parametru Tolerance (Tolerancja) na

Kliknij zielony obszar wewnątrz pionowego statecznika statku.

Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy.

Następnie kliknij znajdujący się u dołu panelu przycisk Make work path from
selection (Utwórz ścieżkę roboczą z zaznaczenia) ( ).

Zaznaczenie zostało przekształcone w ścieżkę, a w panelu Paths (Ścieżki) pojawiła się
nowa ścieżka robocza.

Dwukrotnie kliknij ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza) i zmień jej nazwę

Fin

(statecznik). Aby zapisać ścieżkę, kliknij przycisk OK.

Wybierz

File/Save (Plik/Zapisz).

216

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Przekształcanie ścieżki w zaznaczenie

Podobnie jak przekształca się zaznaczenie w ścieżkę, tak ścieżkę można zamienić
w zaznaczenie. Dzięki gładkim krawędziom ścieżek powstałe z nich zaznaczenia są
bardzo precyzyjne. Ścieżki wzdłuż konturów statku kosmicznego i jego statecznika
mamy przygotowane, możemy zatem przekształcić je w zaznaczenie i zastosować ﬁltr.

panelu

Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Spaceship, aby ją uaktywnić.

panelu

Paths (Ścieżki) wybierz polecenie Make Selection (Utwórz

zaznaczenie) i w oknie dialogowym o tej samej nazwie kliknij przycisk OK.

Wskazówka:

Aby przekształcić
aktywną ścieżkę
w zaznaczenie,
wystarczy po prostu
kliknąć przycisk Load
path as selection
(Wczytaj ścieżkę
jako zaznaczenie),
znajdujący się
u dołu panelu
Paths (Ścieżki).

Następnym krokiem będzie wycięcie statecznika z zaznaczenia statku. Przez powstały
w ten sposób otwór widoczne będzie tło za pojazdem.

panelu

Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Fin, aby ją uaktywnić. Następnie z menu

panelu wybierz polecenie Make Selection (Utwórz zaznaczenie).

oknie

Make Selection (Utwórz zaznaczenie), w sekcji Operation

(Operacja) zaznacz opcję Subtract from Selection (Odejmij od zaznaczenia).
Kliknij przycisk OK.

Ścieżka Fin zostanie przekształcona w zaznaczenie, które z kolei zostanie odjęte
od zaznaczenia statku.

Pozostaw zaznaczenie aktywne, ponieważ użyjemy go w następnym ćwiczeniu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

217

Przekształcanie zaznaczenia w warstwę

Teraz sprawdzimy, jak utworzone za pomocą narzędzia Pen (Pióro) zaznaczenie
pomaga uzyskać interesujący efekt. Ponieważ mamy wyizolowany statek kosmiczny,
możemy szybko utworzyć na nowej warstwie jego dokładną kopię. Tę nową warstwę
przeniesiemy na inny obraz — tło plakatu.

Sprawdź, czy w oknie obrazu widoczna jest ramka zaznaczenia. Jeśli zaznaczenie

zostało przypadkowo usunięte, należy powtórzyć czynności opisane w punkcie
„Przekształcenie ścieżki w zaznaczenie”.

Wybierz

polecenie

Layer/New/Layer Via Copy

(Warstwa/Nowa/Warstwa przez kopiowanie).

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby

wydobyć go na wierzch. W panelu tym będzie
widoczna nowa warstwa o nazwie Layer 2
(Warstwa 2). Zauważ, że zawiera ona tylko obraz
statku bez tła.

Kliknij dwukrotnie nową warstwę, wpisz nazwę

Spaceship

i wciśnij Enter lub Return.

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz)

i w folderze Lessons/Lesson08 kliknij dwukrotnie plik 08Landscape.psd.

Plik zawiera zdjęcie krajobrazu. Wykorzystamy je jako tło dla statku kosmicznego.

Z głównego menu wybierz Window/Arrange/2 Up (Okno/Ułóż/2 na górze),

aby widoczne były oba pliki. Następnie uaktywnij obraz 08Working.psd.

Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij statek

z okna 08Working.psd do okna 08Landscape.psd. Niech sprawia wrażenia statku
kosmicznego, który unosi się nad planetą.

Zamknij

plik

08Working.psd bez zapisywania w nim zmian.

Okno obrazu 08Landscape.psd zostaw otwarte i aktywne.

218

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Teraz poprawimy położenie statku względem tła plakatu.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Spaceship i wybierz polecenie Edit/Free

Transform (Edycja/Przekształcanie swobodne).

Statek kosmiczny zostanie otoczony prostokątną ramką.

Ustaw kursor w pobliżu uchwytu narożnego i kiedy zmieni się w kursor obrotu

( ), przeciągnij go, aby statek obrócił się o około

–12

°. Aby uzyskać dokładnie taki

kąt, możesz wpisać odpowiednią wartość w polu Rotate (Obróć) na pasku opcji.
Gdy uznasz, że położenie statku jest właściwe, wciśnij klawisz Enter lub Return.

Uaktywnij warstwę Spaceship i za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń

go, aby częściowo zakrywał planetę — tak jak na trzecim rysunku poniżej.

Uwaga:

Jeśli przypadkowo
spodek został
zniekształcony, a nie
obrócony, wciśnij Esc
i rozpocznij od nowa.

Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na

08B_

Working.psd

i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop Format Options

(Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.

Tworzenie obiektów wektorowych

Wiele plakatów jest projektowanych w ten sposób, by po przeskalowaniu (powięk-
szeniu lub pomniejszeniu) nadal były wyraźne i czytelne. Taką właśnie cechę mają
obiekty wektorowe. Utworzymy je za pomocą ścieżek, a masek użyjemy dla kontro-
lowania tego, co ma być widoczne. Tego typu obiekty będzie można w przyszłości
skalować bez utraty jakości i z zachowaniem wszystkich szczegółów.

Rysowanie kształtów skalowalnych

Rozpoczniemy od utworzenia obiektu w kształcie nerki, który umieścimy potem
w tle plakatu.

View (Widok) wybierz polecenie Rulers (Miarki), aby wyświetlić linijki

pionową i poziomą.

220

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Narysuj kształt nerki, wykonując następujące czynności:

Kliknij punkt A i przeciągnij linię kierunkową w górę, do punktu B,

a następnie zwolnij przycisk myszy.

Kliknij punkt C i przeciągnij linię kierunkową do punktu D, a następnie

zwolnij przycisk myszy.

Kontynuuj ten tok postępowania aż do osiągnięcia punktu A i zamknięcia

ścieżki. Nie przejmuj się, jeśli w trakcie rysowania kształt nachodzi na siebie.
Gdy skończysz, wszystko będzie w porządku.

Uwaga: Jeśli

masz problemy
z utworzeniem tego
kształtu, otwórz
ponownie obraz
statku kosmicznego
i poćwicz obryso-
wywanie jego kon-
turów dla nabrania
większej wprawy
w rysowaniu ścieżek.
Zalecamy również
przestudiowanie
tekstu w ramce
„Tworzenie ścieżek
za pomocą narzędzia
Pen (Pióro)”.

Zwróć uwagę, że gdy rysowałeś ścieżkę, Photoshop automatycznie utworzył nową
warstwę Shape 1 (Kształt 1) bezpośrednio nad warstwą aktywną (w tym przypadku
nad warstwą Background).

Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy, zmień ją na

Retro Shape

(kształt Retro)

i wciśnij klawisz Enter lub Return.

Ukryj

warstwę

Retro Shape Guide, klikając jej ikonę oka w panelu Layers (Warstwy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

221

Usuwanie zaznaczenia ścieżki

Usunięcie zaznaczenia ścieżki jest niekiedy konieczne, aby podczas wybierania narzędzi
wektorowych wygląd paska opcji był odpowiedni. Kiedy ścieżka jest niezaznaczona,
łatwiej również dostrzec pewne efekty, które mogą pozostawać przesłonięte wyróż-
nieniem ścieżki.

Zauważ, że granica między białym kształtem a tłem ma strukturę ziarnistą.
To, co widzimy, nie jest ścieżką, która jest elementem niedrukowalnym, lecz widocz-
nym świadectwem tego, że warstwa kształtu Retro Shape jest zaznaczona. Przed przej-
ściem do kolejnych czynności usuniemy zaznaczenie wszystkich ścieżek.

panelu

Paths (Ścieżki) kliknij puste miejsce, aby usunąć wszelkie istniejące

zaznaczenia ścieżek.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.

Zmienianie koloru wypełnienia warstwy kształtu

Dla tworzonego przed chwilą kształtu wybraliśmy kolor biały, bo dzięki temu był lepiej
widoczny, jednak na potrzeby plakatu nadamy mu kolor niebieski.

Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro).

Na pasku opcji kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie) i wybierz kolor Light Cyan

Blue (Jasny niebieskozielony wpadający w niebieski).

Wypełnienie kształtu zmieni barwę na niebieską w wybranym przez Ciebie
odcieniu.

Wycinanie kształtów z warstwy kształtu

Po utworzeniu warstwy kształtu (zawierającej graﬁkę wektorową) możemy dzięki
odpowiednio ustawionym opcjom wyciąć z niej dowolne kształty. Za pomocą narzę-
dzi Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie)
kształty można również przemieszczać, skalować i edytować. Obecnie urozmaicimy
nieco obiekt Retro Shape — wytniemy z niego kształt gwiazdy, aby zobaczyć w tym
miejscu tło. Pomocą w prawidłowym usytuowaniu gwiazdy będzie przygotowana już
warstwa Star Guide (szablon gwiazdy) — do tej pory ukryta.

222

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

panelu

Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Star Guide, ale pozostaw

zaznaczoną warstwę Retro Shape. Warstwa Star Guide powinna być widoczna
w oknie obrazu.

Uwaga: Podczas

tworzenia gwiazdy
możesz ją obracać,
przeciągając kursor
w bok.

panelu

Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę Retro Shape.

Z przybornika wybierz narzędzie Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem

Rectangle (Prostokąt) ( ).

Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:

w polu Sides (Boki) wpisz liczbę

z grupy przycisków Path operations (Operacje na ścieżkach) wybierz Subtract

Front Shape (Odejmij przedni kształt). Kursor przyjmie postać krzyżyka
z małym minusem (

kliknij ikonę Settings (Ustawienia) widoczną na lewo od pola Sides (Boki),

by otworzyć panel Polygon Options (Opcje wielokąta). Zaznacz pole wyboru
Star (Gwiazda), a w polu Indent Sides By (Wcięcie boków) wpisz

50%

Następnie kliknij gdziekolwiek poza panelem, aby go zamknąć.

Przesuń wskaźnik nad pomarańczową kropkę oznaczającą środek okręgu w takim

samym kolorze, a następnie kliknij i przeciągnij, aby wierzchołki gwiazdy zetknęły
się z okręgiem.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

223

Po zwolnieniu przycisku myszy gwiazda zostanie wycięta z białego kształtu. Przez otwór
widoczne będzie niebo tworzące w tym miejscu tło.

Zwróć uwagę, że gwiazda ma ziarniste kontury, przypominające o tym, że jest to
kształt zaznaczony. Inną oznaką zaznaczenia jest to, że w panelu Paths (Ścieżki)
ścieżka Retro Shape jest wyróżniona.

panelu

Layers (Warstwy) kliknij ikonę oka obok warstwy Star Guide,

aby ją ukryć.

Zauważ, że miniatury zarówno w panelu Layers (Warstwy), jak i w panelu Paths (Ścieżki)
pokazują teraz obiekt Retro Shape z wycięciem w kształcie gwiazdy.

Kliknij puste miejsce panelu Paths (Ścieżki), aby usunąć zaznaczenie ścieżki.

Ścieżki nie są już zaznaczone. Zniknęły również ziarniste linie, odkrywając ostre
krawędzie na granicy między obszarem niebieskim a niebem. Także ścieżka
kształtu Retro Shape nie jest wyróżniona w panelu Paths (Ścieżki). Kształt jest bar-
dzo jasny i mógłby odwracać uwagę od statku kosmicznego. Dlatego uczynimy go
półprzezroczystym.

panelu

Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy Retro Shape do

40%

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.

224

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Rysowanie dowolnych kształtów

Innym sposobem umieszczenia graﬁki wektorowej w obrazach jest rysowanie
własnych (dowolnych) kształtów lub wykorzystanie gotowych. Sprowadza się to
do wybrania narzędzia Custom Shape (Kształt własny), pobrania kształtu z prób-
nika i narysowaniu go w oknie obrazu. Obecnie utworzymy wzorek szachownicy
oraz kępki trawy i dodamy je do tła naszego plakatu.

Uaktywnij

warstwę

Retro Shape i kliknij przycisk Create a new layer

(Utwórz warstwę) ( ), aby dodać powyżej nową warstwę. Zmień nazwę nowej
warstwy na

Pattern

(wzorek) i wciśnij Enter lub Return.

Z przybornika wybierz narzędzie Custom Shape (Kształt własny) ( ),

ukryte pod narzędziem Polygon (Wielokąt) ( ).

Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia)

wybierz Pixels (Piksele).

Uwaga: Zawartość

paska opcji zmienia
się w zależności od
wybranego trybu
narzędzia. W try-
bie Shape (Kształt)
dostępne są opcje Fill
(Wypełnienie) i Stroke
(Obrys), a w trybie
Pixels (Piksele) obie
znikają.

Na pasku opcji kliknij strzałkę obok pola Shape (Kształt), aby otworzyć paletę

z dowolnymi kształtami.

Odszukaj wśród gotowych kształtów szachownicę (znajduje się w dolnej części

palety) i kliknij ją dwukrotnie — to spowoduje wybranie kształtu i jednoczesne
zamknięcie palety.

Sprawdź, czy kolor pierwszego planu jest biały (lub wybierz go teraz). Następnie

przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i, pociągając ukośnie, utwórz kwadratową
szachownicę o boku około 2 cali.

Użycie klawisza Shift wymusza rysowanie kształtu z zachowaniem jego oryginalnych
proporcji.

226

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Przy wciąż aktywnym narzędziu Custom Shape (Kształt własny) otwórz paletę

z dowolnymi kształtami i kliknij w niej dwukrotnie kępkę trawy — kształt
o nazwie Grass 2 (Trawa 2).

Z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz Shape

(Kształt), jako kolor wypełnienia wskaż Dark Yellow Green (Ciemny żółtozielony),
a dla obrysu (Stroke) — Darker Green Cyan (Ciemniejszy zielony wpadający
w niebieskozielony). Szerokość obrysu ustaw na

0,75

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i utwórz w lewym dolnym rogu tła cztery

kępki trawy. Jedną kępkę utwórz w prawym dolnym rogu.

Wskazówka:

Jeśli kępki trawy
wylądowały na
oddzielnych war-
stwach, to znaczy,
że nie trzymałeś
wciśniętego klawisza
Shift, gdy je tworzy-
łeś. W takiej sytuacji
usuń wszystkie kępki
i powtórz czynności
z etapów 12. – 13.

Wciskanie klawisza Shift podczas rysowania kształtów powoduje, że wszystkie kształty
traﬁają na tę samą warstwę.

Z przybornika wybierz narzędzie Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) ( )

i trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie kępki trawy.

Na pasku opcji z grupy przycisków Path alignment (Wyrównanie ścieżek) wybierz

Distribute Widths (Rozmieść szerokości).

Photoshop rozmieści kępki równomiernie w dolnej części plakatu.

Zmień nazwę warstwy na

Grass

(trawa), obniż jej krycie do

60%

, przeciągnij ją

bezpośrednio nad warstwę Background.

Usuń zaznaczenie warstwy, po czym wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz),

aby zapisać efekt swojej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

227

Importowanie obiektów inteligentnych

Obiekty inteligentne (Smart Objects) to warstwy, które można edytować w sposób
nieniszczący, czyli z zachowaniem oryginalnych pikseli obrazu i możliwością wielo-
krotnej zmiany wprowadzanych modyﬁkacji. Bez względu na to, ile razy taki obiekt
zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony,
zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi.

Photoshop oferuje obsługę obiektów wektorowych importowanych z programu
Adobe Illustrator w postaci obiektów inteligentnych. Po edycji obiektu oryginalnego
w Illustratorze jej efekty będą widoczne również w obiekcie umieszczonym w obra-
zie opracowywanym w Photoshopie. Tym razem zastosujemy obiekt inteligentny,
aby w naszym plakacie umieścić napis utworzony w Illustratorze.

Dodawanie tekstu

Nazwa sklepu zabawkowego została wykonana w Illustratorze. Teraz umieścimy ją
na plakacie.

Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), a następnie zaznacz

warstwę Spaceship i z menu File (Plik) wybierz polecenie Place (Umieść). Przejdź
do folderu Lessons/Lesson08, zaznacz plik Title.ai i kliknij przycisk Place (Umieść).
W oknie Place PDF (Umieść PDF), które wówczas zostanie otwarte, kliknij OK.

Tekst „RETRO TOYZ” (zabawki retro) został umieszczony na środku kompozycji
i otoczony ramką z uchwytami służącymi do jego przekształcania. W panelu Layers
(Warstwy) pojawiła się nowa warstwa o nazwie Title.

Przeciągnij obiekt do lewego górnego rogu plakatu, a następnie powiększ go,

przeciągając narożny uchwyt. Aby zachować oryginalne proporcje napisu, podczas
powiększania go trzymaj wciśnięty klawisz Shift. Napis powinien wypełniać teraz
górną część plakatu, jak na rysunku. Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return albo
kliknij przycisk Commit transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) na pasku opcji.

Po zatwierdzeniu przekształcenia na miniaturze warstwy Title pojawia się ikona ozna-
czająca, że warstwa jest obiektem inteligentnym.

Tak jak w przypadku każdej warstwy kształtu lub obiektu inteligentnego, możemy nadal
zmieniać rozmiary i kształt naszego napisu. W tym celu wystarczy uaktywnić jego war-
stwę i z menu Edit (Edycja) wybrać polecenie Free Transform (Przekształcanie swobodne).
Innym sposobem uzyskania dostępu do uchwytów kontrolnych obiektu (umożliwiają-
cych jego przekształcanie) jest wybranie narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) i zaznacze-
nie opcji Show Transform Controls (Kontrolki przekształceń) na pasku opcji.

228

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Dodawanie maski wektorowej do obiektu inteligentnego

Aby urozmaicić tytuł plakatu, zmienimy środek każdej litery „O” w gwiazdkę
podobną do tej, którą tworzyliśmy wcześniej. Skorzystamy tu z możliwości dołączenia
maski wektorowej do obiektu inteligentnego.

Uaktywnij

warstwę

Title, a następnie wybierz polecenie Layer/VectorMask/Reveal

All (Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).

Wybierz

narzędzie

Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem Custom Shape

(Kształt własny) ( ). Opcje tego narzędzia ustawione podczas tworzenia gwiazdy
powinny nadal obowiązywać — gwiazda 11-ramienna z 50-procentowym
wcięciem. Narzędzie zachowuje swoje opcje, dopóki nie zostaną zmienione.

Na pasku opcji rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz

Path (Ścieżka). Upewnij się, że w grupie przycisków Path operations (Operacje
na ścieżkach) nadal włączony jest przycisk Subtract Front Shape (Odejmij przedni
kształt), a następnie zaznacz miniaturę wektorowej maski warstwy Title.

Kliknij w środku litery „O” wyrazu „Toyz” i przeciągnij wskaźnik na zewnątrz,

aż gwiazda wypełni wnętrze litery.

To samo zrób z literą „O” w wyrazie „Retro”.

Obracanie obrazu (tylko OpenGL)

Do tej pory nasza kompozycja zawiera napis „Retro Toyz” u góry i planetę u dołu.
Ale jeśli karta graﬁczna obsługuje technologię OpenGL, możesz dowolnie obracać
obraz i umieszczać na nim tekst lub inne elementy pod różnymi kątami. Możliwość tę
wykorzystamy przy dodawaniu do naszej kompozycji informacji o prawach autor-
skich. (Jeśli Twoja karta nie obsługuje OpenGL, opuść ten fragment lekcji).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

229

Rozpoczniemy od wpisania odpowiedniego tekstu.

Za pomocą polecenia Window/Character (Okno/Typografia) otwórz panel

Character (Typografia). Wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Myriad Pro,
o niewielkich rozmiarach (około 10 punktów) i ustaw kolor biały.

Uaktywnij

narzędzie

Horizontal Type (Tekst) i kliknij w lewym dolnym rogu

obrazu. Następnie wpisz tekst

umieszczając w nim swoje imię i nazwisko.

Tekst powinien biec wzdłuż lewej krawędzi obrazu. Aby ułatwić sobie właściwe
umieszczenie tego tekstu, obrócimy cały obraz.

Wybierz

narzędzie

Rotate View (Obróć widok) ( ), ukryte pod narzędziem

Hand (Rączka) (

Wciśnij

klawisz

Shift i przeciągnij wskaźnik łukiem w prawo, aby obrócić obraz

o 90 stopni. Wciskanie klawisza Shift ogranicza obrót do wielokrotności 45 stopni.

Zaznacz wpisany wcześniej tekst i wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate 90°

CCW (Edycja/Przekształć/Obróć 90° w lewo).

Wskazówka:

Aby uzyskać obrót
o zadany kąt, można
wpisać odpowied-
nią wartość w polu
Rotation Angle
(Kąt obrotu)
na pasku opcji.

230

LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) umieść tekst wzdłuż górnej krawędzi

obrazu (w normalnej pozycji obrazu będzie to jego lewa krawędź).

Ponownie wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) i na pasku opcji kliknij

przycisk Reset View (Wyzeruj widok).

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Prace wykończeniowe

W ostatnim etapie prac nad plakatem uporządkujemy panel Layers (Warstwy), usuwa-
jąc warstwy pomocniczych szablonów.

Upewnij się, czy jedynymi widocznymi warstwami są: Copyright, Title, Spaceship,

Pattern, Retro Shape, Grass i Background.

panelu

Layers (Warstwy) wybierz polecenie Delete Hidden Layers

(Usuń ukryte warstwy) i dla potwierdzenia swej decyzji kliknij przycisk Yes (Tak).

File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać ostateczną

wersję plakatu.

Gratulacje! Plakat został ukończony. Powinien wyglądać teraz jak na rysunku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

231

Pytania kontrolne

W jaki sposób można wykorzystać narzędzie Pen (Pióro) do zaznaczania?

Jaka jest różnica pomiędzy obrazem bitmapowym a wektorowym?

Jak działa warstwa kształtu?

Jakich narzędzi możemy użyć do przesuwania i przekształcania ścieżek

oraz kształtów?

Czym są obiekty inteligentne i jakie korzyści przynosi ich stosowanie?

Odpowiedzi

Niektóre zaznaczenia można łatwiej wykonać, rysując odpowiednią ścieżkę

za pomocą narzędzia Pen (Pióro), a następnie przekształcając ją we właściwe
zaznaczenie.

Podstawą bitmap lub inaczej obrazów rastrowych jest siatka pikseli. Tego typu graﬁka

jest odpowiednia do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotograﬁe lub obrazy
tworzone w programach do malowania. Graﬁka wektorowa powstaje z kształtów
zdeﬁniowanych przez wyrażenia matematyczne i jest odpowiednia do zapisu
ilustracji, pisma i rysunków, które wymagają wyraźnych, gładkich linii.

Warstwa kształtu jest warstwą wektorową zawierającą kształt (włącznie z jego

wypełnieniem i obrysem), piksele albo ścieżkę.

Do przemieszczania, skalowania i edycji kształtów służą narzędzia Path Selection

(Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie). Kształt lub ścieżkę
można także modyﬁkować i skalować przy użyciu polecenia Edit/Free Transform Path
(Edycja/Przekształcanie swobodne ścieżki).

Obiekty inteligentne są obiektami wektorowymi, które można umieszczać i edytować

w Photoshopie bez obniżania ich jakości. Bez względu na to, ile razy taki obiekt
zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony,
zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi. Wielką zaletą obiektów
inteligentnych jest to, że po edycji obiektu oryginalnego w programie macierzystym,
na przykład w Illustratorze, jej efekty będą widoczne również w obiekcie
zaimportowanym do Photoshopa.

232

KOMPONOWANIE
ZAAWANSOWANE

Tematyka lekcji

Z tej lekcji dowiemy się, jak:

dodawać linie pomocnicze pomagające w precyzyjnym

umieszczaniu obiektów,

zapisywać zaznaczenia i wczytywać je jako maski,

dodawać efekty kolorystyczne tylko do niezabezpieczonych

maską obszarów obrazu,

tworzyć różnorodne efekty przez stosowanie ﬁltrów

do zaznaczonych obszarów,

tworzyć edytowalne efekty dzięki użyciu stylów warstwy,

automatyzować serię powtarzanych czynności dzięki rejestracji

i odtwarzaniu operacji,

tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson09. Podczas pracy pliki startowe będą
na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić,
kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki

234

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Rozpoczynamy pracę

Podczas tej lekcji opracujemy zdjęcia z pobytu w Waszyngtonie. Utworzymy z nich
wielowidokową pocztówkę i obraz panoramiczny. Na początek obejrzymy ﬁnalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.

Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,

natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

W dolnej części okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge),

aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program Bridge nie pracuje w tle, kliknij
przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge).

panelu

Mini Bridge wybierz z rozwijanej listy po lewej stronie opcję Favorites

(Ulubione), a następnie kliknij dwukrotnie folder Lessons. Potem otwórz folder
Lesson09.

Zaznacz miniaturę pliku 09A_End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić

obraz na całym ekranie.

Plik zawiera pocztówkę będącą montażem czterech fotograﬁi. Do każdej z nich zasto-
sowano określony ﬁltr lub efekt.

Wciśnij ponownie klawisz spacji, aby powrócić do Photoshopa. Następnie zaznacz

miniaturę pliku 09B_End.psd i jeszcze raz wciśnij klawisz spacji, żeby wyświetlić
obraz na całym ekranie.

Plik zawiera plakat z obrazem panoramicznym i napisami. Najpierw jednak utwo-
rzymy pocztówkę z wieloma obrazami.

Wciśnij klawisz spacji, aby powrócić

do Photoshopa, po czym kliknij
dwukrotnie miniaturę pliku 09A_Start.jpg,
aby go otworzyć.

Komponowanie pocztówki

Pocztówka ma być montażem czterech różnych zdjęć. Każde z nich wykadrujemy
i umieścimy na oddzielnej warstwie. Do wzajemnego wyrównywania obrazów wyko-
rzystamy linie pomocnicze. Następnie dodamy tekst i zastosujemy kilka ﬁltrów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

235

Otwieranie i kadrowanie obrazów

Zdjęcia, które mamy wykorzystać, są zbyt duże — dlatego przed złożeniem w całość
musimy je odpowiednio skadrować. Ta część ćwiczenia wymaga podjęcia decy-
zji natury estetycznej — w którym miejscu i w jaki sposób przyciąć fotograﬁe.
Obraz 09A_Start.jpg jest już otwarty, więc zaczniemy od niego.

Wybierz

narzędzie

Crop (Kadrowanie) ( ). Na pasku opcji z rozwijanej listy

proporcji obrazu wybierz opcję Size & Resolution (Rozmiar i rozdzielczość).
W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość
obrazu) wpisz w polach Width (Szerokość) i Height (Wysokość)

500 px

(

500 piks

Parametr Resolution (Rozdzielczość) ustaw na

300 pixels/inch

(

300 piks/cal

Na koniec kliknij OK.

Uwaga:

Przy wpisywaniu
wymiarów kadrowa-
nia nie pomyl pikseli
z calami.

Ramka kadrowania przyjmie kształt kwadratu o boku 500 pikseli.

Przeciągnij ramkę kadrowania nad prawą część fotograﬁi i ustaw tak, aby Instytut

Smithsona znalazł się w samym centrum. Do precyzyjnego przesuwania ramki
możesz użyć klawiszy ze strzałkami.

Jeśli przeznaczony do wykadrowania obszar jest prawidłowy, zaznacz na pasku

opcji pole Delete Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele), a następnie wciśnij
klawisz Enter (Windows) bądź Return (Mac OS). Zdjęcie zostanie przycięte.

Ponieważ podczas pracy wykorzystamy kilka plików, nazwę 09A_Start.jpg zmienimy
na bardziej opisową, dzięki czemu łatwiej będzie można odszukać właściwy obraz.
Do zapisu tego pliku zastosujemy wewnętrzny format Photoshopa, ponieważ
za każdym razem, gdy edytowany obraz zapisujemy w formacie JPEG, jego jakość
ulega pogorszeniu.

236

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz

Photoshop i zapisz przycięty obraz pod nazwą

Museum.psd

w folderze Lesson09.

panelu

Mini Bridge kliknij dwukrotnie pliki Capitol_Building.jpg i Washington_

Monument.jpg, aby je otworzyć.

Pliki zostaną otwarte w Photoshopie, każdy na oddzielnej zakładce.

Kliknij zakładkę pliku Washington_Monument.jpg i wybierz polecenie File/Save

As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku
na

Monument.psd

(pomnik) i kliknij Save (Zapisz).

Kliknij zakładkę pliku Capitol_Building.jpg i wybierz polecenie File/Save As

(Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku
na

Capitol.psd

i kliknij Save (Zapisz).

Powtórz czynności z punktów od 1. do 3. dla plików Capitol.psd i Monument.psd,

a następnie zapisz oba pliki.

panelu

Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Background.jpg, aby go otworzyć.

Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie), aby zlikwidować ramkę kadrowania.

Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz

Photoshop, zmień nazwę pliku na

09A_Working.psd

(roboczy) i kliknij Save

(Zapisz). Pozostaw otwarte wszystkie cztery pliki do następnego ćwiczenia.

Wykadrowane wersje obrazków Museum.psd, Capitol.psd i Monument.psd

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

237

Rozmieszczenie obrazów z użyciem linii pomocniczych

Linie pomocnicze (prowadnice) są niedrukowalnymi liniami, które ułatwiają
wyrównywanie elementów obrazu (w pionie i w poziomie). Po wybraniu polecenia
Snap To (Przyciągaj do) linia pomocnicza działa jak magnes — obiekty przesuwane
w jej pobliżu są przez nią przyciągane. Owe linie rozmieścimy w obrazie 09A_
Working.psd, ponieważ to on będzie podstawą naszej kompozycji.

Wybierz

polecenie

View/Rulers (Widok/Miarki). Wzdłuż lewej i górnej krawędzi

okna pojawią się dwie linijki.

Wybierz

polecenie

Window/Info (Okno/Informacje), aby otworzyć panel

informacyjny.

Z górnej linijki wyciągnij linię pomocniczą i przeciągnij ją na środek obrazu.

Zwolnij przycisk myszy, gdy współrzędna Y w panelu Info (Informacje) osiągnie
wartość 3.000 cali. Na obrazie będzie teraz widoczna pozioma niebieska
prowadnica.

Uwaga:

Jeśli jednostkami
na linijkach nie są
cale, kliknij miarkę
prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub
kliknij z wciśniętym
klawiszem Control
(Mac OS) i z podręcz-
nego menu wybierz
Inches (Cali).

Wyciągnij w podobny sposób pionową prowadnicę i zwolnij przycisk myszy,

gdy wartość współrzędnej X będzie wynosiła 3.000 cale.

Wybierz

polecenie

View/Snap To (Widok/Przyciągaj do) i upewnij się,

że zaznaczona jest opcja Guides (Linie pomocnicze).

Z pionowej miarki wyciągnij jeszcze jedną linię i umieść ją dokładnie na środku

obrazu. Jest to proste, bo gdy linia znajdzie się w pobliżu środka obrazu, zostanie
tam automatycznie przyciągnięta.

Wskazówka:

Jeśli musisz przesu-
nąć linię pomocni-
czą, użyj narzędzia
Move (Przesunięcie).
Czasami trzeba
powiększyć widok
obrazu, aby pre-
cyzyjnie ustawić
prowadnicę.

Z głównego menu wybierz Window/Arrange/4-Up (Okno/Ułóż/4 na górze).

Wszystkie otwarte obrazy będą widoczne w oddzielnych oknach.

238

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij obraz

Museum.psd na obraz 09A_Working.psd. W pliku 09A_Working.psd pojawi się
nowa warstwa z przeniesionym obrazem.

To samo zrób z obrazami Monument.psd i Capitol.psd — przeciągnij je na obraz

09A_Working.psd.

Zamknij pliki Monument.psd, Capitol.psd i Museum.psd bez zapisywania ich.

W panelu Layers (Warstwy) zmień nazwy nowych

warstw na

Museum

Monument

Capitol

. Jeśli

przenosiłeś obrazy w podanej wyżej kolejności,
warstwę Layer 1 (Warstwa 1) nazwij

Museum

warstwę Layer 2 (Warstwa 2) —

Monument

a warstwę Layer 3 (Warstwa 3) —

Capitol

W dolnej części panelu Layers (Warstwy) kliknij

przycisk Create a new group (Utwórz nową grupę)
i nadaj nowej grupie nazwę

Montage images

(obrazy łączone).

Przeciągnij warstwy Monument, Capitol i Museum

do grupy Montage images.

Zaznacz warstwę Monument, wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( )

i przeciągnij warstwę z pomnikiem na środek obszaru roboczego, aby jej górna
krawędź pokryła się z poziomą linią pomocniczą.

Zaznacz warstwę Capitol i umieść ją po lewej stronie obrazu z pomnikiem

w równej odległości od niego i od krawędzi pocztówki. Jej górna krawędź również
powinna pokryć się z linią pomocniczą. To samo zrób z warstwą Museum,
z tym że umieść ją na prawo od obrazu z pomnikiem.

Wybierz polecenie View/Show/Guides

(Widok/Pokaż/Linie pomocnicze), aby
ukryć linie pomocnicze. Ukryj także
miarki, wybierając View/Rulers
(Widok/Miarki).

Wybierz polecenie File/Save

(Plik/Zapisz) i zapisz rezultat
dotychczasowej pracy. Jeśli otworzy się
okno Photoshop Format Options (Opcje
formatu programu Photoshop), kliknij OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

239

Dodawanie napisów

Na pocztówce umieścimy teraz napisy i ozdobimy je za pomocą paru efektów.

Zaznacz

warstwę

Background, aby tworzony tekst znalazł się bezpośrednio nad nią.

Wybierz

narzędzie

Horizontal Text (Tekst) ( ), kliknij w obszarze nieba i wpisz

Greetings From

(pozdrowienia od). Na pasku opcji kliknij przycisk Commit

any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). Photoshop utworzy
nową warstwę tekstową.

Zadanie dodatkowe

Ułożenie obrazów było łatwe dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu linii pomocni-
czych, ale możemy to samo zrobić w bardziej elegancki sposób, stosując inteligentne
linie pomocnicze (ang. smart guides). Opisaną poniżej technikę możesz wypróbować
teraz, dokonując powtórnego ułożenia kompozycji z ćwiczenia „Rozmieszczenie
obrazów z użyciem linii pomocniczych”, lub przy jakiejś innej okazji.

Uaktywnij

warstwę

Museum w panelu Layers (Warstwy). Za pomocą narzędzia

Move (Przesunięcie) odsuń ją od pozostałych.

Wybierz

polecenie

View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie

pomocnicze).

Używając ciągle narzędzia Move (Przesunięcie), przeciągnij warstwę Museum

w oknie obrazu, aby wyrównać jej górną krawędź z górną krawędzią warstwy
Monument.

Wybierz

polecenie

View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie

pomocnicze) — inteligentne linie pomocnicze zostaną wyłączone.

240

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Przy aktywnej warstwie Greetings From wybierz polecenie Window/Character

(Okno/Typografia) i w panelu Character (Typografia) ustaw następujące
wartości parametrów tekstu:

czcionka — Chapparal Pro, Regular,

rozmiar czcionki —

punktów,

światło (tracking) —

220

kolor — czerwony,

All Caps (Wersaliki) ( ) — włączone,

metoda wygładzania — Smooth (Wygładzanie).

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst na środek górnej

części obrazu. Mimo że linie pomocnicze są ukryte, funkcja przyciągania do nich
nadal działa i tekst zostanie automatycznie wyśrodkowany, gdy tylko znajdzie się
w odpowiednim położeniu.

Ponownie wybierz narzędzie tekstowe, wpisz

Washington, D.C.

i kliknij przycisk

Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany).

Do tworzenia nowego tekstu Photoshop zastosuje aktualne ustawienia z panelu
Character (Typografia).

panelu

Character (Typografia) ustaw następujące parametry:

czcionka — Myriad Pro, Bold,

rozmiar czcionki —

punktów,

światło (tracking) —

kolor — biały,

(Pozostaw włączone wersaliki i wygładzanie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

241

Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń tekst „Washington, D.C.”

na środek obrazu tuż pod napis „Greetings From”.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Greetings From, a następnie kliknij

przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) w dolnej części panelu
i wybierz opcję Outer Glow (Blask zewnętrzny).

części

Outer Glow (Blask zewnętrzny) okna dialogowego Layer Style

(Styl warstwy) ustaw następujące parametry:

Opacity (Krycie) —

kolor — biały,

Spread (Rozszerzenie) —

Size (Rozmiar) —

pikseli.

242

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Kliknij

OK, aby zatwierdzić styl warstwy.

W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu i z próbnika kolorów

wybierz kolor czerwony. Aby zamknąć próbnik, kliknij w nim przycisk OK.

Wybrany przed chwilą kolor wykorzystamy do pokolorowania dolnego napisu
w biało-czerwone pasy.

Zaznacz warstwę Washington, D.C., kliknij przycisk Add a layer style

(Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz opcję Gradient Overlay (Nałożenie gradientu).

W części Gradient Overlay (Nałożenie gradientu) okna dialogowego Layer Style

(Styl warstwy) kliknij strzałkę obok próbki gradientu i z palety gradientów wybierz
ten z pasami na przemian przezroczystymi i czerwonymi (przedostatni na liście).
Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.

W celu dodania kolejnego efektu do tego samego tekstu, kliknij w lewej części

okna pozycję Drop Shadow (Cień). Dla tego efektu ustaw Opacity (Krycie) na

i Distance (Odległość) na

pikseli. Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

243

Kliknij OK, aby zatwierdzić efekty

i zamknąć okno Layer Style (Styl warstwy),
po czym wybierz polecenie File/Save
(Plik/Zapisz) i zapisz rezultat
dotychczasowej pracy.

Stosowanie filtrów

Photoshop oferuje wiele ﬁltrów, które można wykorzystać do tworzenia efektów spe-
cjalnych. Najlepszym sposobem nauki posługiwania się nimi jest eksperymentowanie.
W oknie galerii ﬁltrów możemy wypróbować ich działanie na konkretnym obrazie
zanim zdecydujemy się na ich użycie.

Filtry stosowaliśmy już poprzednich lekcjach. Tym razem użyjemy ﬁltra Graphic Pen
(Cienkopis), aby nadać obrazowi Museum wygląd odręcznego szkicu.

Poprawienie wydajności
podczas stosowania filtrów

Niektóre efekty uzyskane przez nałożenie ﬁltrów mogą wymagać dużo pamięci
operacyjnej, szczególnie gdy są stosowane w obrazach o wysokiej rozdzielczości.
Skorzystanie z podanych niżej wskazówek pozwoli zoptymalizować przetwarzanie.

Testuj ﬁltry i ich ustawienia na małych fragmentach obrazu.

Jeśli obraz jest duży i masz problemy z niewystarczającą ilością pamięci, stosuj ﬁltry

do pojedynczych kanałów, na przykład do każdego kanału RGB. (Pamiętaj jednak,
że efekty niektórych ﬁltrów zależą od tego, czy są stosowane do pojedynczych
kanałów, czy do całego obrazu, szczególnie jeśli ﬁltr losowo modyﬁkuje piksele).

Zwolnij pamięć przed uruchomieniem ﬁltra. Użyj w tym celu poleceń z podmenu

Edit/Purge (Edycja/Wyczyść).

Przydziel więcej pamięci RAM dla programu Photoshop (Mac OS). Możesz

również zamknąć pozostałe aplikacje i w ten sposób zwiększyć ilość pamięci
dostępnej dla Photoshopa.

Aby zwiększyć prędkość przetwarzania w przypadku ﬁltrów wymagających

więcej pamięci, takich jak Lighting Effects (Efekty świetlne), Cutout (Wycinanka),
Stained Glass (Witraż), Chrome (Chrom), Ripple (Fala), Spatter (Bryzganie),
Sprayed Strokes (Napylone linie) i Glass (Szkło), spróbuj zmienić ich ustawienia.
Na przykład dla ﬁltra Stained Glass (Witraż) zwiększ wartość Cell Size
(Rozmiar komórki), dla ﬁltra Cutout (Wycinanka) zwiększ wartość Edge Simplicity
(Prostota krawędzi), a zmniejsz Edge Fidelity (Dokładność krawędzi).

Jeśli zamierzasz drukować pracę na czarno-białej drukarce, przed zastosowaniem

ﬁltra przekonwertuj kopię obrazu na skalę szarości. Warto jednak pamiętać,
że zastosowanie ﬁltra do obrazu kolorowego, a następnie przekształcenie go do skali
szarości może nie dać takiego samego efektu jak użycie ﬁltra już w skali szarości.

244

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Museum.

W przyborniku kliknij przycisk Default Foreground and Background Colors

(Domyślne kolory pierwszego planu i tła) ( ), aby przywrócić czarny kolor
pierwszego planu.

Filtr Graphic Pen (Cienkopis) wykorzystuje kolor pierwszego planu.

Wybierz

polecenie

Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów).

Galeria ﬁltrów zawiera okno podglądu, listę dostępnych ﬁltrów oraz panel z parame-
trami aktualnie wybranego ﬁltra. Jest to doskonałe miejsce do testowania rozmaitych
ﬁltrów i ich ustawień.

Kliknij trójkącik obok folderu Sketch (Szkic), aby go otworzyć. Wybierz ﬁltr

Graphic Pen (Cienkopis). W oknie podglądu obraz zmieni swój wygląd zgodnie
z domyślnymi ustawieniami ﬁltra.

W panelu po prawej stronie ustaw Light/Dark Balance (Balans jasne/ciemne) na

Pozostałe parametry pozostaw bez zmian; wartość Stroke Length (Długość obrysu)
powinna wynosić 15, a na liście Stroke Direction (Kierunek obrysu) powinna być
wybrana pozycja Right Diagonal (Prawoskośnie). Podgląd zostanie automatycznie
zaktualizowany.

Kliknij

przycisk

OK, aby zastosować ﬁltr i zamknąć okno galerii.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

245

Stosowanie fi ltrów

Podczas pracy z ﬁ ltrami pomocne mogą okazać się poniższe informacje:

Ostatnio wybrany ﬁ ltr pojawia się na początku menu Filter (Filtr).

Filtry są stosowane do warstwy widocznej i aktywnej.

Filtry nie mogą być stosowane w trybach Bitmap (Bitmapa) i Indexed Color

(Kolor indeksowany).

Niektóre z ﬁ ltrów można zastosować tylko do obrazów w trybie RGB.

Niektóre

ﬁ ltry są w całości przetwarzane w pamięci RAM.

Aby w galerii ﬁ ltrów zastosować więcej niż jeden ﬁ ltr, należy kliknąć przycisk

New eff ect layer (Warstwa z nowym efektem) pod listą wybranych ﬁ ltrów.

Pomoc Photoshopa w temacie „Using ﬁ lters” (Używanie ﬁ ltrów) zawiera listę

ﬁ ltrów, które mogą być użyte w obrazach o głębi 16 bitów na kanał oraz
32 bity na kanał.

Pomoc Photoshopa zawiera także szczegółowe informacje o poszczególnych

ﬁ ltrach.

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa

Skróty klawiszowe ﬁ ltrów

Poniższe skróty pozwalają przyspieszyć pracę z ﬁ ltrami:

aby ponownie zastosować ostatnio użyty ﬁ ltr z jego ostatnimi ustawieniami,

wciśnij kombinację Ctrl+F (Windows) lub Command+F (Mac OS),

aby wyświetlić okno dialogowe ostatnio stosowanego ﬁ ltra, wciśnij kombinację

Ctrl+Alt+F (Windows) lub Command+Option+F (Mac OS),

Aby stonować efekt ostatniego ﬁ ltra, wciśnij Ctrl+Shift+F (Windows)

lub Command+Shift+F (Mac OS).

246

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Ręczne kolorowanie
zaznaczonych obszarów warstwy

Kiedy fotograﬁa kolorowa nie była jeszcze znana, artyści kolorowali zdjęcia czar-
no-białe. To samo możemy robić teraz przez zaznaczenie odpowiednich obszarów
warstwy i pomalowanie ich. W kolejnym ćwiczeniu pokolorujemy w taki sposób
obraz z muzeum, a następnie umieścimy gwiazdy na niebie w obrazie stanowiącym
tło pocztówki.

Zastosowanie efektów malarskich

Aby pokolorować niebo, drzewa, trawę i budynki zastosujemy rozmaite pędzle z róż-
nymi trybami mieszania i różnymi wartościami krycia.

panelu

Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl

(Command — Mac OS) miniaturę warstwy Museum. Cała zawartość
warstwy zostanie zaznaczona.

Malować będzie można wyłącznie w obrębie zaznaczenia, tak więc nie ma obawy,
że przypadkowo zamalujemy któryś z pozostałych obrazów. Warto jednak przed roz-
poczęciem malowania upewnić się, czy zaznaczony jest właściwy obszar.

Powiększ obraz z muzeum, aby go dobrze widzieć.

Wybierz

narzędzie

Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji wybierz pędzel o średnicy

pikseli i twardości

. Z listy Mode (Tryb) wybierz Darken (Ciemniej), a parametr

Opacity (Krycie) ustaw na

20%

Kliknij próbkę koloru pierwszego planu w przyborniku i wybierz barwę

jasnoniebieską (ale nie za jasną). Będzie to barwa nieba.

W obrazie z muzeum pomaluj niebo. Krycie pędzla wynosi 20%, a więc

by przyciemnić jakiś obszar, pomaluj go kilkakrotnie. Nie musisz uważać
na krawędzie obrazu — nic poza nim nie zostanie pomalowane. W trakcie
malowania możesz zmieniać rozmiar i krycie pędzla, na przykład do malowania
między wierzchołkami drzew lepszy będzie pędzel o małej średnicy. Jeśli popełnisz
błąd, wciśnij klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS), aby cofnąć
ostatnią czynność. Pamiętaj jednak, że obraz ma przypominać rysunek odręczny,
więc nie musi, a nawet nie powinien być bardzo dokładny.

Wskazówka:

Stopień krycia pędzla
można szybko zmie-
nić przez naciśnięcie
odpowiedniego
klawisza nume-
rycznego. Klawisz 1
odpowiada wartości
10%, klawisz 9
— 90%, a klawisz 0
— 100%.

Wskazówka:

Aby zmienić rozmiar
pędzla w trakcie
malowania, wciskaj
klawisze z nawiasami
kwadratowymi. Lewy
nawias ([) zmniejsza
średnicę pędzla,
a prawy (])
powiększa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

247

W ten sam sposób pomaluj drzewa i trawę. Zmień kolor pierwszego planu

na zielony, wybierz miękki pędzel o średnicy

pikseli, pozostaw tryb mieszania

Darken (Ciemniej) i zwiększ krycie do

80%

. Malowanie obrazu szkicowanego

kolorem czarnym sprawia, że nakładana barwa widoczna jest tylko w obszarach
białego tła.

Teraz pomaluj budynki muzeum. Użyj koloru ciemnoczerwonego.

Na początek wybierz pędzel o średnicy

pikseli z trybem mieszania Lighten

(Jaśniej) i kryciem

80%

Wskazówka:

Kolorując obraz
ręcznie, rozpoczy-
naj od tła, a potem
maluj kolejne, bliższe
plany. Dzięki temu
będziesz mógł zama-
lować zbędne ślady
pędzla.

Zastosowanie trybu mieszania Lighten (Jaśniej) sprawia, że nakładany kolor uwidacz-
nia się bardziej na czarnych kreskach niż na białym tle.

Jeżeli efekt jest zadowalający, wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń

zaznaczenie), aby usunąć zaznaczenie obrazu muzeum, a następnie zapisz aktualny
stan pracy.

Zapisywanie zaznaczeń

Przed przystąpieniem do malowania gwiazd na niebie obrazu stanowiącego tło kom-
pozycji musimy utworzyć i zapisać zaznaczenie tego nieba. Wcześnie jednak zapiszemy
cały ten obraz jako obiekt inteligentny, aby później móc zastosować na nim ﬁltry
inteligentne.

248

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

panelu

Layers (Warstwy) zamknij folder Montage images, aby uporządkować

wygląd panelu. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij
przy wciśniętym klawiszu Control) warstwę Background i z podręcznego menu
wybierz polecenie Convert to Smart Object (Konwertuj na obiekt inteligentny).
(Warstwa Background leży na samym dole stosu warstw).

Warstwa zmieni nazwę na Layer 2 (Warstwa 2), a na jej miniaturze pojawi się ikona
świadcząca, że warstwa jest obiektem inteligentnym. Filtry zwane inteligentnymi
działają na obiekty inteligentne w sposób nieniszczący, czyli dopuszczający późniejszą
ich edycję.

Zmień

nazwę

Layer 2 (Warstwa 2) na

Capitol and Mall

Kliknij dwukrotnie miniaturę warstwy Capitol and Mall, a następnie kliknij

przycisk OK. w oknie informacyjnym.

Obiekt inteligentny zostanie otwarty w odrębnym oknie, gdzie można go edytować
niezależnie od innych obiektów.

Z przybornika wybierz narzędzie

Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)
( ) i za jego pomocą zaznacz niebo.
Jeśli musisz usunąć jakiś obszar
z zaznaczenia, kliknij przycisk Subtract
from selection (Odejmij od zaznaczenia)
na pasku opcji, po czym kliknij ów
niechciany obszar.
Nie musisz dążyć do uzyskania
perfekcyjnego zaznaczenia.

Jeśli potrzebujesz informacji na temat posługiwania się narzędziem Quick Selection
(Szybkie zaznaczanie), zajrzyj do lekcji 3., „Zaznaczenia”.

Mall jest nazwą parku przylegającego do Kapitolu Stanów Zjednoczonych — przyp. tłum.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

249

Po zaznaczeniu nieba kliknij przycisk Refine Edge (Popraw krawędź) na pasku opcji

i ustaw następujące parametry:

Smooth (Gładkość) na

Feather (Wtapianie) na

Shift Edge (Przesuń krawędź) na

–20

Przy tych ustawieniach uzyskamy łagodne przejście między obszarem nieba a pozo-
stałą częścią obrazu.

Wybierz

polecenie

Select/Save selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie

dialogowym tego polecenia wpisz nazwę zaznaczenia

Sky

(niebo) i kliknij OK.

Wybierz

polecenie

Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

250

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Tworzenie efektów za pomocą specjalnego pędzla

Na zaznaczonym wcześniej niebie namalujemy teraz gwiazdy. Użyjemy do tego celu
pędzla o odpowiednim kształcie.

Wciśnij

klawisz

D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła,

a następnie wciśnij jeszcze klawisz X, aby zamienić te kolory miejscami.
Kolor pierwszego planu powinien być biały.

Będziemy malować białe gwiazdy, więc kolor pierwszego planu (narzędzia) musi
być biały.

Wybierz

narzędzie

Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji otwórz paletę z domyślnymi

ustawieniami pędzli.

W prawym górnym rogu palety kliknij ikonę opcji ( ), wybierz pozycję Assorted

Brushes (Zestaw pędzli), a następnie kliknij Append (Dołącz).

Użyjemy pędzla w kształcie gwiazdy, który znajduje się w grupie o nazwie Assorted
Brushes (Zestaw pędzli).

Przewiń w dół zawartość palety i wybierz pędzel o nazwie Star (Gwiazda).

Zwiększ jego rozmiar do

300

pikseli, z listy Mode (Tryb) wybierz Normal

(Zwykły), a Opacity (Krycie) ustaw na

100%

Teraz, gdy już mamy przygotowany pędzel, czas powrócić do zapisanego wcześniej
zaznaczenia.

Wybierz

polecenie

Select/Load Selection (Zaznacz/Wczytaj zaznaczenie). W oknie

dialogowym tego polecenia z listy Channel (Kanał) wybierz pozycję Sky, po czym
kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

251

panelu

Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę).

Nową warstwę nazwij

Paint

(malowanie).

Namaluj gwiazdy na niebie. Możesz śmiało malować przy brzegach,

bo pędzel może zostawiać ślady tylko w obszarze zaznaczonym.
Zadbaj tylko, aby zaznaczanie było aktywne.

Gdy układ gwiazd okaże się właściwy, zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy

Paint do

50%

. Zmień także tryb mieszania dla tej warstwy na Overlay (Nakładka).

Uwaga: Jeśli

uznasz, że musisz
rozpocząć malo-
wanie od nowa,
po prostu usuń war-
stwę Paint i utwórz
nową. Aby usunąć
warstwę, przeciągnij
ją na ikonę kosza
w prawym dolnym
rogu panelu Layers
(Warstwy).

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), a następnie zamknij obiekt inteligentny.

Po powrocie do obrazu 09A_Working.psd wybierz View/Fit on Screen
(Widok/Zmieść na ekranie), aby zobaczyć pocztówkę w całości.

Pocztówka została ozdobiona gwiazdami. W każdej chwili można je zmienić
— wystarczy dwukrotnie kliknąć miniaturę obrazu w panelu Layers (Warstwy),
aby otworzyć obiekt inteligentny.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

252

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Stosowanie filtrów inteligentnych

W przeciwieństwie do zwykłych ﬁltrów, które trwale modyﬁkują obraz, ﬁltry inte-
ligentne działają w sposób nieniszczący — w każdej chwili mogą być edytowane,
wyłączane i włączane, a nawet usuwane. Jedynym ich ograniczeniem jest to, że mogą
być stosowane wyłącznie do obiektów inteligentnych.

Warstwa Capitol and Mall jest już obiektem inteligentnym i możemy poddać ją działa-
niu ﬁltrów inteligentnych. Później przypiszemy jej również pewne style warstw.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol and Mall, a następnie

z głównego menu wybierz Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów).

Photoshop otworzy galerię ﬁltrów.

W galerii ﬁltrów rozwiń folder Artistic (Artystyczne) i wybierz ﬁltr Cutout

(Wycinanka).

Filtr Cutout (Wycinanka) sprawia, że obraz wygląda jak układanka ze skrawków kolo-
rowego papieru.

W prawej części okna dialogowego zmień wartość parametru Number of

Levels (Liczba poziomów) na

, Edge Simplicity (Prostota krawędzi) pozostaw

na poziomie

, a suwakiem Edge Fidelity (Dokładność krawędzi) ustaw wartość

Na koniec kliknij OK.

W panelu Layers (Warstwy) efekty ﬁltrów inteligentnych są umieszczane pod warstwą
obiektu inteligentnego, do którego się odnoszą. Obok nazwy warstwy wyświetlana jest
ikona informująca o istnieniu tych efektów.

panelu

Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie pozycję Filter Gallery

(Galeria filtrów), aby ponownie otworzyć galerię. Kliknij przycisk New effect layer
(Warstwa z nowym efektem) ( ), znajdujący się pod listą zastosowanych ﬁltrów,
i wybierz kolejny ﬁltr. Poeksperymentuj z rozmaitymi ustawieniami parametrów,
ale nie klikaj jeszcze przycisku OK.

My wybraliśmy ﬁltr Film Grain (Ziarno błony fotograficznej) z folderu Artistic
(Artystyczne) i zastosowaliśmy następujące ustawienia: Grain (Ziarno) —

, Highlight

Area (Obszar podświetlenia) —

i Intensity (Intensywność) —

254

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Zaznacz

warstwę

Monument i wybierz polecenie Filter/Convert for Smart Filters

(Filtr/Konwertuj na inteligentne filtry), aby i ją przekształcić w obiekt inteligentny.

Ponownie zaznacz warstwę Capitol, wybierz

polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów)
i wskaż jakiś ﬁltr. Ustaw jego parametry; gdy
uzyskasz zadawalający efekt, kliknij przycisk OK.

Nasz wybór padł na ﬁltr Crosshatch (Kreskowanie) z fol-
deru Brush Strokes (Pociągnięcia pędzlem). Stroke Length
(Długość obrysu) ustawiliśmy na

, Sharpness (Ostrość)

, a Strength (Intensywność) na

Zaznacz

warstwę

Monument, wybierz polecenie

Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów) i wskaż ﬁltr, który Ci się spodoba.
Ustaw jego parametry i kliknij przycisk OK.

W roli ﬁltrów inteligentnych mogą występo-
wać wszystkie ﬁltry (nawet te, które pochodzą
od innych producentów) z wyjątkiem ﬁltrów
Extract (Wydziel), Liquify (Skraplanie), Pattern
Maker (Tworzenie wzorku)

i Vanishing Point

(Punkt zbiegu), które wymagają dostępu
do oryginalnych pikseli. Poza ﬁltrami,
na obiektach inteligentnych można stosować
dopasowania Shadows/Highlights (Cienie/
Podświetlenia) i Variations (Wariacje).

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

Dodawanie cieni i obwódki

Pocztówka jest już niemal gotowa, ale by nieco uwypuklić obrazki składowe, dodamy
im cienie. Następnie utworzymy obwódkę wokół całej pocztówki.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol, kliknij przycisk Add a layer

style (Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz Drop Shadow (Cień).

oknie

Layer Style (Styl warstwy) zmień wartość parametru Opacity (Krycie)

40%

, Distance (Odległość) ustaw na

pikseli, Spread (Rozpiętość) na

i Size (Rozmiar) na

pikseli. Na koniec kliknij przycisk OK.

Filtry Extract (Wydziel) i Pattern Maker (Tworzenie wzorku) nie są dostępne w standardowej insta-

lacji programu Photoshop CS6 — przyp. tłum.

256

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Wokół obrazu pojawi się przezroczysta obwódka, której nadamy kolor biały.

Wciśnij

klawisz

D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła

(tło uzyska kolor biały).

panelu

Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę)

( ), po czym przesuń nową warstwę na sam dół stosu i nazwij ją

Border

(obwódka).

Przy aktywnej warstwie Border wybierz polecenie Select/All (Zaznacz/Wszystko).

Wybierz polecenie Edit/Fill (Edycja/Wypełnij) i w oknie dialogowym Fill

(Wypełnienie) wybierz z listy Use (Użyj) opcję Background Color (Kolor tła).
Zamknij okno przyciskiem OK.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać pocztówkę.

Pocztówka jest ukończona i gotowa do wysłania znajomym. Ma nawet wymiary
typowe dla pocztówek amerykańskich.

Zamknij plik 09A_Working.psd. Do utworzenia panoramy wykorzystamy

inne pliki.

Ujednolicenie schematu
kolorów w kilku obrazach

W tym ćwiczeniu połączymy cztery zdjęcia w jeden panoramiczny obraz. Aby zacho-
wać ciągłość panoramy zharmonizujemy kolorystykę tych fotograﬁi przez dopaso-
wanie docelowego obrazu do dominujących kolorów źródła. Najpierw otworzymy
dokument, który posłuży nam jako źródło kolorów wzorcowych.

panelu

Mini Bridge kliknij dwukrotnie

plik IMG_1441.psd, aby go otworzyć.

Folder ten zawiera kilka oznaczonych kolej-
nymi numerami obrazów, których kolory
postaramy się teraz ujednolicić.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

257

Za pośrednictwem panelu Mini Bridge otwórz plik IMG_1442.psd.

Zdjęcie zapisane w pliku IMG_1442.psd jest
w niektórych miejscach prześwietlone i ogól-
nie nieco wyblakłe. Aby dopasować ten obraz
pod względem kolorystycznym do obrazu
otwartego wcześniej (źródłowego), użyjemy
polecenia Match Color (Dopasuj kolor).

Upewnij się, czy aktywnym obrazem jest

IMG_1442.psd i z menu Image (Obraz)
wybierz polecenie Adjustments/Match Color
(Dopasowania/Dopasuj kolor). W oknie
Match Color (Dopasuj kolor) wykonaj następujące czynności:

zaznacz opcję Preview (Podgląd) (jeśli nie jest domyślnie zaznaczona),

z rozwijanej listy Source (Źródło) wybierz plik IMG_1441.psd,

z menu Layer (Warstwa) wybierz Background (Tło); możesz wybrać dowolną

warstwę z obrazu źródłowego, ale w tym przypadku obraz ma tylko jedną warstwę,

wypróbuj różne ustawienia parametrów Luminance (Luminacja), Color Intensity

(Intensywność koloru) i Fade (Stonuj),

kiedy uznasz, że kolorystyki obu obrazów zostały dostatecznie zbliżone, kliknij

przycisk OK.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać plik IMG_1442.psd z nowymi

kolorami. Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby go zamknąć.

Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać z dowolnym plikiem jako
źródłem i tworzyć w ten sposób interesujące i niespotykane efekty. Funkcja Match
Color (Dopasuj kolor) przydaje się także do korekt pewnych kolorów (na przykład
odcieni skóry) w niektórych fotograﬁach. Za pomocą tego polecenia można również
dopasowywać kolory między różnymi warstwami tego samego obrazu. Więcej infor-
macji na ten temat zawiera pomoc Photoshopa.

258

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Automatyzacja zadań wieloetapowych

Operacja (action) jest zestawem poleceń, które można zarejestrować, a następnie
odtworzyć, automatycznie stosując do jednego lub grupy plików. W tym ćwiczeniu
wykorzystamy operacje do ujednolicenia kolorystyki, wyostrzenia i zapisania plików,
z których później złożymy panoramę.

Korzystanie z operacji jest jedną z wielu metod automatyzacji czynności wykony-
wanych w Photoshopie. Więcej wiadomości na temat rejestrowania operacji zawiera
pomoc programu.

Do tej pory dopasowaliśmy kolorystykę jednego obrazu. Teraz wyostrzymy jeden
obraz i zapiszemy go w folderze Ready For Panorama (gotowe do panoramy).

Przy aktywnym obrazie IMG_1442.

psd wybierz polecenie Filter/Sharpen/
Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca).

oknie

dialogowym

Unsharp Mask

(Maska wyostrzająca) zmień Radius
(Promień) na

1,2

, po czym, zachowując

pozostałe parametry bez zmian, kliknij
przycisk OK.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz

jako). Z listy Format wybierz TIFF, nazwę
pliku pozostaw bez zmiany (IMG_1442),
a jako miejsce zapisu wskaż nowy folder
o nazwie Ready For Panorama. Po ustaleniu
tych danych kliknij Save (Zapisz).

części

Image Compression (Kompresja obrazu) okna dialogowego TIFF Options

(Opcje TIFF) zaznacz opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK.

Zamknij

plik

IMG_1442.tif.

Przygotowanie do nagrywania zadania

Panel Actions (Operacje) służy do nagrywania, odtwarzania, edycji oraz usuwania
pojedynczych operacji. Używamy go także do zapisywania i wczytywania plików
operacji. Ćwiczenie rozpoczniemy od otwarcia tego
panelu oraz pozostałych plików potrzebnych do utwo-
rzenia panoramy.

Wybierz

polecenie

Window/Actions (Okno/

Operacje), aby otworzyć panel Actions/Operacje.

panelu

Actions (Operacje) kliknij przycisk Create

new set (Utwórz nowy zestaw) ( ), wpisz nazwę

Actions

(moje operacje) i kliknij przycisk OK.

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09, po czym,

trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie pliki od IMG_1443.psd
do IMG_1446.psd, a następnie kliknij przycisk Open (Otwórz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

259

Teraz okno obrazu zawiera pięć zakładek z otwartymi obrazami.

Nagrywanie operacji

Zarejestrujemy teraz w formie operacji wszystkie czynności związane z dopasowywa-
niem kolorów, wyostrzaniem i zapisywaniem obrazów.

Kliknij zakładkę z obrazem IMG_1443.psd. Następnie w panelu Actions (Operacje)

kliknij przycisk Create new action (Utwórz nową operację) ( ).

oknie

New Action (Nowa operacja) w polu Name (Nazwa) wpisz

color match

and sharpen

(dopasowanie kolorów i wyostrzenie) oraz sprawdź, czy na liście

Set (Zestaw) wybrany jest zestaw My Actions. Kliknij przycisk Record (Nagraj).

Uwaga: Ważne

jest, by wszystkie
czynności wykonać
bez pomyłki. Jeśli
przypadkiem coś Ci
przeszkodzi i musisz
zacząć od początku,
przejdź od razu do
punktu 8. i zatrzymaj
nagrywanie. Potem
usuń operację przez
przeciągnięcie jej
na ikonę kosza
u dołu panelu.
Otwórz panel
History (Historia)
i usuń wszystkie
stany występujące
po otwarciu pliku.
Następnie rozpocz-
nij pracę od nowa
(od punktu 1.).

Fakt, że nagrywanie zostało włączone, nie oznacza, że musisz się spieszyć. Wykonaj
dokładnie wszystkie polecenia, bez obawy, że robisz to wolno. Prędkość pracy nie ma
wpływu na prędkość późniejszego odtwarzania nagranego zadania.

Wybierz

polecenie

Image/Adjustments/Match Color (Obraz/Dopasowania/

Dopasuj kolor).

W oknie dialogowym Match Color (Dopasuj kolor) z listy rozwijanej Source

(Źródło) wybierz IMG_1441.psd, z listy Layer (Warstwa) wybierz Background
(Tło) i wprowadź takie same zmiany w ustawieniach, jakie zastosowałeś podczas
dopasowywania koloru obrazu IMG_1442.psd. Kliknij przycisk OK.

260

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Wybierz

polecenie

Filter/Sharpen/

Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca). Ustawienia w oknie Unsharp
Mask (Maska wyostrzająca) powinny
być zgodne z tymi, które zostały użyte
w przypadku obrazu IMG_1442.psd.
Jeśli tak jest, kliknij przycisk OK.

Photoshop zachowuje ostatnie ustawienia
w oknach dialogowych ﬁltrów, dopóki ich nie
zmienisz.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz

jako). W oknie tego polecenia wybierz
format TIFF, pozostaw dotychczasową
nazwę pliku (IMG_1443), a jako miejsce
zapisu wskaż folder Ready For Panorama.
Kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie
dialogowym TIFF Options (Opcje TIFF) zaznacz
opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK.

Zamknij

obraz.

Kliknij

przycisk

Stop playing/recording (Zatrzymaj

wykonywanie lub nagrywanie) ( ) u dołu panelu
Actions (Operacje). Nagrywanie zadania zostanie
zatrzymane.

Zarejestrowana operacja jest zapisana w panelu Actions
(Operacje). Kliknięciami strzałek możemy rozwijać
i zwijać zestawy czynności z poszczególnych etapów.
W ten sposób można sprawdzić, czy operacja została
zarejestrowana prawidłowo.

Odtwarzanie nagranej operacji

Teraz, gdy proces dopasowania kolorów i wyostrzania został zarejestrowany, zastosu-
jemy go do pozostałych trzech obrazów.

Kliknij

zakładkę

IMG_1444.psd, aby uaktywnić zawarty na niej obraz.

panelu

Actions (Operacje) zaznacz operację color match and sharpen z zestawu

My Actions, a następnie kliknij przycisk Play selection (Wykonaj bieżące
zaznaczenie) ( ).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

261

Obraz IMG_1444.psd zostanie automatycznie dopasowany kolorystycznie do obrazu
IMG_1443.psd, wyostrzony i zapisany w formacie TIFF. Zostanie on także zamknięty,
bo ta czynność również została zarejestrowana w ramach operacji.

Wsadowe odtwarzanie operacji

Stosowanie operacji przyśpiesza wykonywanie typowych czynności. Tok pracy można
jeszcze bardziej upłynnić przez zastosowanie zadania jednocześnie do wszystkich
otwartych plików. W tym projekcie pozostały nam jeszcze dwa pliki z obrazami prze-
znaczonymi do utworzenia panoramy. Zastosujemy więc naszą zautomatyzowaną akcję
do obu tych plików równocześnie.

Upewnij się, że pliki IMG_1445.psd i IMG_1446.psd są otwarte. Zamknij plik

IMG_1441.psd, a następnie otwórz go ponownie, aby mieć pewność, że znajduje
się na trzeciej zakładce.

Wybierz

polecenie

File/Automate/Batch (Plik/Automatyzuj/Sekwencja wsadowa).

sekcji

Play (Odtwarzanie) okna Batch (Sekwencja wsadowa) z listy Set (Zestaw)

wybierz pozycję My Actions, a z listy Action (Operacja) wybierz color match
and sharpen.

listy

Source (Źródło) wybierz opcję Opened Files (Otwarte pliki). Na liście

Destination (Miejsce docelowe) pozostaw ustawienie None (Brak) i kliknij
przycisk OK.

Uwaga: Jeśli

plik IMG_1441.psd
nie jest na trzeciej
zakładce, zostanie
zamknięty, zanim
dopasowanie koloru
jednego lub obu
pozostałych obrazów
będzie mogło
być zrealizowane.
Polecenie Match
Color (Dopasuj
kolor) wymaga,
aby obraz źródłowy
był otwarty. Zwykłe
przestawienie
zakładek nie zmieni
kolejności, w jakiej
Photoshop będzie
przetwarzał obrazy.

Operacja została zastosowana do obydwu obrazów — IMG_1445.psd i IMG_1446.
psd. Mają one teraz dopasowane kolory, ostrość i są zapisane w formacie TIFF.
Tym samym zabiegom został poddany także obraz IMG_1441.psd, mimo że wzorem
przy dopasowywaniu kolorów był on sam.

W tym ćwiczeniu zamiast wprowadzać takie same zmiany osobno do każdego z dwóch
plików, przetworzyliśmy je wsadowo. W tym prostym przypadku uprościło to pracę
w niewielkim stopniu. Ale tworzenie i stosowanie zadań może zaoszczędzić znacz-
nie więcej czasu i uchronić przed żmudnym powtarzaniem identycznych czynności
w sytuacji, gdy musimy przygotować dziesiątki, a nawet setki plików.

262

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Tworzenie panoramy

Aby uniknąć niespójności poszczególnych części panoramy, składowe obrazy odpo-
wiednio wyostrzyliśmy i dopasowaliśmy pod względem kolorystyki. Teraz możemy
je połączyć w jeden obraz. Potem dodamy tylko obramowanie z napisem i plakat
będzie gotowy.

Bez otwierania jakichkolwiek plików w Photoshopie wybierz polecenie

File/Automate/Photomerge (Plik/Automatyzuj/Photomerge).

części

Layout (Układ) okna Photomerge zaznacz opcję Auto (Automatyczny),

a w części Source Files (Pliki źródłowe) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj)
i odszukaj folder Lesson10/Ready For Panorama. Zaznacz pierwszy plik, następnie
wciśnij klawisz Shift i zaznacz ostatni plik. W ten sposób zaznaczysz wszystkie
pliki. Kliknij przycisk OK lub Open (Otwórz).

W dolnej części okna Photomerge, zaznacz opcje Blend Images Together

(Mieszaj obrazy), Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion
Correction (Poprawka zniekształcenia geometrycznego), po czym kliknij przycisk OK.

Photoshop przystąpi do tworzenia obrazu panoramicznego. Jest to proces skom-
plikowany, więc może potrwać kilka minut. Gdy zostanie ukończony, powinieneś
ujrzeć obraz podobny do tego, który zamieściliśmy poniżej, z sześcioma warstwami
w panelu Layers (Warstwy) — po jednej dla każdego obrazu składowego. Program
rozpoznał obszary, w których obrazy nakładają się, dopasował je i skorygował roz-
bieżności perspektywy. W wyniku tych zabiegów powstały pewne puste obszary, które
teraz częściowo wypełnimy niebem, a resztę usuniemy przez odpowiednie wykadro-
wanie całości.

264

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) ukryte

pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).

Kliknij przezroczysty obszar po prawej stronie, a następnie przytrzymaj wciśnięty

klawisz Shift i kliknij przezroczysty obszar po lewej, aby zaznaczyć oba obszary.

Wybierz

Edit/Fill (Edycja/Wypełnij).

W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) z listy rozwijanej Use (Użyj) wybierz opcję

Content-Aware (Uwzględnianie zawartości), po czym kliknij OK.

Photoshop wypełni przezroczyste obszary kolorem pasującym do istniejącego nieba.

Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

Wybierz File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Prace wykończeniowe

Panorama wygląda nieźle, ale jeszcze kilka drobiazgów wymaga poprawy, chociażby
nienaturalne pochylenie budynków. Skorygujemy to za pomocą ﬁltra Adaptive Wide
Angle (Adaptacyjny szeroki kąt), a na koniec dodamy z boku stosowny napis.

Wybierz

polecenie

Filter/Adaptive Wide Angle (Filtr/Adaptacyjny szeroki kąt).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

265

W oknie dialogowym Adaptive Wide Angle (Adaptacyjny szeroki kąt) wybierz

narzędzie Constraint (Ograniczenie) (

). Umożliwia ono wskazanie prostych

elementów obrazu, a ﬁltr automatycznie dostosowuje pozostałe obszary
do wyznaczonej przez nas perspektywy.

Kliknij trawnik poniżej pierwszej wieży z lewej strony, a następnie kliknij punkt

u podstawy wielkiego drzewa. W ten sposób utworzysz prostą linię.

Wskazówka:

Jeśli wzdłuż krawędzi
obrazu pojawią się
obszary przezro-
czyste, zlikwiduj je
za pomocą suwaka
Scale (Skala) w oknie
Adaptive Wide Angle
(Adaptacyjny
szeroki kąt).

Gdy zwolnisz przycisk myszy w drugim punkcie, ﬁltr skoryguje perspektywę obrazu.
Musisz jeszcze wyrównać podłoże pod pomnikiem Waszyngtona, aby ten stanął
pionowo.

Kliknij w środku grupy drzew na lewo od pomnika, a następnie kliknij trawnik

po prawej stronie monumentu i narysuj ukośną linię, tak jak na rysunku poniżej.

Jeśli potrzebna jest dodatkowa korekta ustawienia pomnika, kliknij uchwyt obrotu

narysowanej linii i przeciągnij go, aby uzyskać właściwy efekt.

Każdą narysowaną linię możesz obracać, dopóki nie zamkniesz okna ﬁltra.

Gdy uznasz, że wszystko jest wyprostowane, kliknij OK, aby zatwierdzić

wprowadzone zmiany i zamknąć okno ﬁltra.

Do ukończenia plakatu pozostało już tylko umieszczenie napisu.

266

LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09 i dwukrotnie

kliknij plik DC_Letters.psd, aby go otworzyć.

Wybierz

Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo),

aby widzieć oba otwarte obrazy. Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie)
( ) przeciągnij obraz DC_Letters.psd na obraz panoramiczny. Zamknij plik
DC_Letters.psd bez zapisywania go.

Używając nadal narzędzia Move (Przesunięcie), ustaw napis i czerwone tło wzdłuż

lewej krawędzi obrazu.

Plakat ma być wydrukowany, a więc powinien być zapisany w trybie CMYK.

Wybierz polecenie Image/Mode/CMYK Color (Obraz/Tryb/CMYK), kliknij

przycisk Flatten (Spłaszcz), aby scalić warstwy, a jeśli pojawi się okno z informacją
o użytym proﬁlu konwersji, kliknij w nim OK.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Utworzyliśmy dwie fotograﬁczne pamiątki za pomocą różnych technik łączenia obra-
zów — montażu i sklejania panoramy. Teraz możesz spróbować swych sił w tworze-
niu podobnych obrazów z własnych fotograﬁi i według swoich pomysłów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

267

Pytania kontrolne

W jakim celu zapisujemy zaznaczenia?

Jak można podejrzeć efekty działania ﬁltra przed zastosowaniem go?

Jakie są różnice między ﬁltrami inteligentnymi a zwykłymi?

Podaj jeden przykład zastosowania polecenia Match Color (Dopasuj kolor).

Odpowiedzi

Dzięki możliwości zapisywania możemy tworzyć pracochłonne zaznaczenia

i ponownie je wykorzystywać, a także szybko tworzyć elementy o takich samych
kształtach. Zaznaczenia można łączyć i tworzyć nowe przez dodanie lub wycięcie
fragmentów z istniejącego zaznaczenia.

Podgląd skutków działania ﬁltra jeszcze przed jego zastosowaniem jest możliwy

w oknie Filter Gallery (Galeria filtrów).

Filtry inteligentne działają w sposób nieniszczący. W każdej chwili można je

zmodyﬁkować, wyłączyć lub włączyć, a nawet usunąć. Filtry zwykłe przeciwnie —
raz zastosowane, nie mogą być ani zmieniane, ani usuwane. Skutkiem ich działania
są trwałe zmiany obrazu. Filtry inteligentne mogą być stosowane tylko do obiektów
inteligentnych.

Polecenie

Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać do dopasowywania

kolorów w różnych obrazach, na przykład w celu uzyskania jednakowych odcieni
ludzkiej skóry na różnych fotograﬁach albo w celu ujednolicenia kolorów na różnych
warstwach tego samego obrazu. Polecenie to może być także pomocne w uzyskiwaniu
niezwykłych efektów kolorystycznych.

268

EDYCJA WIDEO

Tematyka lekcji

Z tej lekcji dowiemy się, jak:

tworzyć linię czasu w Photoshopie,

dodawać kolejne materiały do grup wideo w panelu

Timeline (Oś czasu),

dodawać efekt ruchu do klipów wideo i obrazów statycznych,

animować napisy i efekty przy użyciu klatek kluczowych,

wstawiać efektowne przejścia między plikami,

dodawać dźwięk do pliku wideo,

renderować

ﬁlm.

tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.
W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson10. Podczas pracy pliki startowe będą
na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić,
kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki.

270

LEKCJA 10 Edycja wideo

Rozpoczynamy pracę

Podczas tej lekcji będziemy edytować ﬁlm zarejestrowany za pomocą telefonu komór-
kowego. Utworzymy linię czasu, zaimportujemy klipy, dodamy przejścia i inne efekty,
a na koniec wyrenderujemy ﬁlm. Najpierw jednak obejrzymy ﬁnalną wersję projektu.

Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,

natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).

W programie Bridge, w panelu Favorites (Ulubione) zaznacz folder Lessons.

Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson10.

Kliknij dwukrotnie plik 10End.mp4, aby otworzyć go w przeglądarce multimediów,

na przykład w QuickTime.

W przeglądarce QuickTime kliknij przycisk odtwarzania i obejrzyj ostateczną

wersję ﬁlmu.

Ten krótki ﬁlm jest składanką kilku klipów wideo i zdjęć zarejestrowanych podczas
pobytu na plaży. Zawiera przejścia, efekty, animowany tekst i muzykę.

Zamknij przeglądarkę i wróć do programu Bridge.

Kliknij dwukrotnie plik 10End.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Photoshop wyświetli u dołu panel Timeline (Oś czasu), a w oknie dokumentu poja-
wią się specjalne linie pomocnicze wyznaczające obszar, który na pewno będzie
widoczny, gdy ﬁlm będzie emitowany w telewizji lub odtwarzany z taśmy magne-
towidowej. W panelu Timeline (Oś czasu) znajdą się wszystkie klipy wideo i ścieżka
dźwiękowa ﬁlmu.

Gdy skończysz badanie zawartości tego pliku, zamknij go.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

271

Tworzenie nowego filmu

Obróbka ﬁlmów w Photoshopie wygląda nieco inaczej niż obróbka obrazów statycz-
nych. Najłatwiej chyba zacząć od utworzenia nowego projektu, a następnie zaimpor-
tować materiały, które mają być w nim użyte. Na potrzeby naszego ćwiczenia utwo-
rzymy nowy projekt na bazie ustawień predeﬁniowanych, a sam ﬁlm zmontujemy
z dziewięciu plików z klipami wideo i zdjęciami.

Wybór ustawień dla nowego projektu

Photoshop umożliwia wybór spośród kilku gotowych zestawów ustawień dla ﬁlmu
i wideo. Utwórzmy więc nowy plik i wybierzmy odpowiednie ustawienia.

Wybierz

File/New (Plik/Nowy).

polu

Name (Nazwa) wpisz

10Start.psd

Z rozwijanej listy Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Film & Video

(Film i wideo).

listy

Size (Rozmiar) wybierz HDV/HDTV 720p/29,97.

Pozostałe ustawienia zostaw bez zmian i kliknij przycisk OK.

Uwaga: Klipy

wykorzystywane
w tym ćwiczeniu
nagrano za pomocą
iPhone’a, więc
ustawienie HDV
jest jak najbardziej
odpowiednie.
Rozdzielczość 720p
gwarantuje niezłą
jakość przy stosun-
kowo niewielkiej
ilości danych, a to
znacznie ułatwia
transmisję strumie-
niową ﬁlmu.

Wybierz

File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik w folderze Lesson10.

Importowanie materiałów składowych

Photoshop CS6 zawiera szereg narzędzi przeznaczonych specjalnie do pracy z ﬁl-
mami. Jednym z nich jest panel Timeline (Oś czasu), który częściowo poznałeś podczas
przeglądania pliku z gotowym ﬁlmem. Teraz użyjemy go do ułożenia klipów z mate-
riałami składowymi, animowania ich właściwości, ustalenia początku i końca każdego
klipu i wstawienia przejść. Aby zapewnić sobie dostęp do narzędzi, które będą nam
potrzebne, zaczniemy od włączenia przestrzeni roboczej o nazwie Motion (Ruch)
i poustawiania paneli.

272

LEKCJA 10 Edycja wideo

Z głównego menu wybierz Window/Workspace/Motion (Okno/Przestrzeń

robocza/Ruch).

Przeciągnij górną krawędź panelu Timeline (Oś czasu), aby rozciągnąć go na całą

dolną połowę ekranu.

Wybierz

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ) i na pasku opcji kliknij przycisk Fit Screen

(Do ekranu), co spowoduje, że cały obszar roboczy będzie widoczny w górnej
połowie ekranu.

panelu

Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Create Video Timeline (Utwórz oś

czasu wideo). Photoshop utworzy nową oś czasu z dwiema domyślnymi ścieżkami:
Layer 0 (Warstwa 0) i Audio Track (Ścieżka dźwiękowa).

Uwaga: Jeśli

użyjesz polecenia
Add Media (Dodaj
materiał) bez wcze-
śniejszego okre-
ślenia parametrów
tworzonego ﬁlmu,
Photoshop przejmie
je od pierwszego
materiału ﬁlmowego,
jaki zaimportujesz,
lub od pierwszego
obrazu, jeśli jedy-
nymi elementami
importowanymi
będą obrazy.

ścieżce

Layer 0 (Warstwa 0) kliknij ikonkę symbolizującą kliszę ﬁlmową

i wybierz polecenie Add Media (Dodaj materiał).

Odszukaj

folder

Lesson10.

Wciśnij

klawisz

Shift i zaznacz wszystkie klipy oraz zdjęcia ponumerowane

od 1 do 9. Kliknij przycisk Open (Otwórz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

273

Photoshop umieści wszystkie importowane materiały na jednej ścieżce o nazwie
Video Group 1 (Grupa wideo 1). Obrazy nieruchome otrzymają tło ﬁoletowe, a klipy
wideo — niebieskie. Wszystkie materiały będą widoczne także w panelu Layers
(Warstwy) jako warstwy zgrupowane pod nazwą Video Group 1 (Grupa wideo 1).
Warstwa Layer 0 (Warstwa 0) jest już niepotrzebna, więc ją usuniemy.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Layer 0 (Warstwa 0), po czym

kliknij przycisk Delete layer (Usuń warstwę) w prawym dolnym rogu panelu.
Jeśli zostaniesz poproszony o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy, kliknij
przycisk Yes (Tak).

Zmiana długości klipów na osi czasu

Klipy mają różne długości, co oznacza, że ich czasy odtwarzania byłyby różne.
W naszym ﬁlmie wszystkie klipy mają mieć tę samą długość wynoszącą 3 sekundy.
Długość (czas trwania) klipu mierzymy w sekundach i klatkach — zapis 03:00 ozna-
cza 3 sekundy, a zapis 02:25 należy odczytać jako 2 sekundy i 25 klatek.

Znajdujący się przy dolnej krawędzi panelu Timeline (Oś czasu) suwak Control

timeline magnification (Sterowanie powiększeniem osi czasu) przeciągnij w prawo,
aby powiększyć widok osi czasu. Powiększenie powinno być na tyle duże, żeby
widoczne były miniatury poszczególnych klipów i możliwe było precyzyjne
ustalenie czasu trwania każdego klipu.

Przeciągnij prawą krawędź pierwszego klipu (1_Family) i ustaw ją w pozycji 3:00

na osi czasu. Photoshop na bieżąco wyświetla aktualne położenie końca klipu
i czas jego trwania, więc bez trudu znajdziesz właściwe miejsce.

Uwaga: W tym

ćwiczeniu będziemy
skracać wszystkie
klipy do tej samej
długości, ale nic nie
stoi na przeszkodzie,
by te długości były
różne.

Przeciągnij prawą krawędź drugiego klipu (2_BoatRide), aby jego czas trwania

wyniósł 03:00.

Skracanie klipu nie oznacza kompresowania go, lecz usunięcie jego części.
W tym ćwiczeniu po prostu wykorzystamy tylko pierwsze 3 sekundy z każdego
klipu. Aby wykorzystać inny fragment, należałoby odpowiednio przyciąć klip
na obu końcach.

274

LEKCJA 10 Edycja wideo

Powtórz etap 3. dla pozostałych klipów. Ostatecznie każdy z nich powinien mieć

długość 3 sekund.

Klipy wideo mają już właściwą długość, ale trzeba jeszcze dostosować wymiary nie-
których obrazów. Zacznijmy od pierwszego zdjęcia.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 1_Family. Spowoduje to zaznaczenie

również pierwszego klipu w panelu Timeline (Oś czasu).

panelu

Timeline (Oś czasu) kliknij niewielki trójkącik w prawym górnym rogu

klipu 1_Family, aby otworzyć okno dialogowe Motion (Ruch).

oknie

Motion (Ruch) z listy rozwijanej wybierz opcję Pan & Zoom

(Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize
to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij
pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).

Wskazówka:

Trójkącik w lewej
części klipu (obok
miniatury) służy
do rozwijania listy
atrybutów, które
można animować
za pomocą klatek
kluczowych. Drugi
trójkącik udostępnia
okno dialogowe
Motion (Ruch).

Wymiary obrazu zostaną dopasowane do wymiarów obszaru roboczego, tak
jak chcieliśmy, ale przy okazji wprowadziliśmy niepożądany efekt panoramowania
i zbliżania. Musimy go usunąć.

Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla klipu 1_Family i z rozwijanej

listy wybierz opcję No Motion (Brak ruchu). Tak jak poprzednio, zamknij okno,
klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu).

Wybierz

File/Save (Plik/Zapisz). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu

programu Photoshop) kliknij OK.

Animowanie tekstu
za pomocą klatek kluczowych

Klatki kluczowe umożliwiają sterowanie przebiegiem animacji, efektów i innych zmian,
które mają się ujawniać w trakcie odtwarzania ﬁlmu. Klatka kluczowa deﬁniuje punkt
na osi czasu, w którym wyznaczone parametry, na przykład położenie, rozmiar lub styl
warstwy, przyjmują ściśle określone wartości. Aby wywołać jakąś zmianę zachodzącą
w określonym przedziale czasu, potrzebne są przynajmniej dwie takie klatki. Jedna
będzie określała stan początkowy, a druga — końcowy. Photoshop przeprowadzi inter-
polację stanów pośrednich, więc zmiana nie będzie skokowa, lecz będzie zachodziła

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

275

stopniowo. W taki właśnie sposób spowodujemy, że napis Beach Day (dzień plaży)
będzie się płynnie przesuwał na tle pierwszego zdjęcia od prawej strony do lewej.

ścieżce

Video Group 1 (Grupa wideo 1) kliknij ikonę w kształcie kliszy i wybierz

polecenie New Video Group (Nowa grupa filmów). Photoshop utworzy w panelu
Timeline (Oś czasu) nową ścieżkę o nazwie Video Group 2 (Grupa wideo 2).

Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst), kliknij przy lewej

krawędzi obrazu, mniej więcej w połowie wysokości. Photoshop umieści
na ścieżce Video Group 2 (Grupa wideo 2) nową warstwę tekstową o nazwie
Layer 1(Warstwa 1).

Na pasku opcji wybierz czcionkę bezszeryfową, na przykład Myriad Pro,

zwiększ rozmiar do

600 pt

(

600 pkt

) i ustal kolor biały.

Wpisz

tekst

BEACH DAY

Tekst jest o wiele za duży, aby zmieścił się w obrębie obrazu, ale tak ma być.
Gdy zdeﬁniujemy dla niego animację, będzie się powoli przesuwał i będzie go
można odczytać.

panelu

Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy BEACH DAY do

25%

panelu

Timeline (Oś czasu) przeciągnij koniec klipu tekstowego do pozycji

03:00, aby czas jego trwania był taki sam jak klipu 1_Family.

Kliknij trójkącik obok miniatury klipu BEACH DAY, aby rozwinąć listę jego atrybutów.

Upewnij się, że wskaźnik symbolizujący głowicę odtwarzającą jest ustawiony

na początku osi czasu.

Kliknij ikonę w kształcie stopera obok atrybutu Transform (Przekształć),

aby ustanowić klatkę kluczową dla stanu początkowego. Obecność takiej klatki
będzie sygnalizowana żółtym rombem na ścieżce atrybutu.

276

LEKCJA 10 Edycja wideo

Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą wyśrodkuj tekst

w pionie względem obrazu. Następnie przesuń go w prawo, żeby tylko lewa
krawędź litery B z wyrazu BEACH była widoczna.

Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej do ostatniej klatki pierwszego klipu

(02:29f).

Wciśnij klawisz Shift i nie zwalniając go, przesuwaj napis w lewo do momentu,

aż pozostanie widoczny tylko niewielki fragment litery Y z wyrazu DAY.
Wciskanie klawisza Shift gwarantuje, że tekst nie zmieni swojego położenia w pionie.

Położenie tekstu uległo zmianie, więc Photoshop utworzy automatycznie nową klatkę
kluczową.

Wskazówka:

Dokładne położenie
głowicy odtwarzają-
cej jest wyświetlane
w lewym dolnym
rogu panelu Timeline
(Oś czasu).

Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej przez pierwsze 3 sekundy osi czasu

i przyjrzyj się przebiegowi animacji. Tekst powinien się przesuwać na tle obrazu.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Tworzenie efektów

Jedną z korzyści wynikających z możliwości obróbki plików wideo w Photoshopie jest
to, że mamy dostęp do wszystkich efektów, jakie można kreować przy użyciu warstw
korekcyjnych, stylów warstw i prostych transformacji.

Dodawanie warstw dopasowania do klipów wideo

W dotychczasowych ćwiczeniach stosowaliśmy warstwy korekcyjne wyłącznie
w odniesieniu do obrazów statycznych, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, by używać
ich również w przypadku klipów wideo. Jeśli wstawimy taką warstwę do grupy wideo,
będzie ona działać tylko na warstwę następną.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 3_DogAtBeach (pies na plaży).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

277

panelu

Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek

klipu 3_DogAtBeach, aby na bieżąco obserwować skutki wprowadzanych zmian.

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały).

panelu

Properties (Właściwości) pozostaw domyślne ustawienia predeﬁniowane

i włącz opcję Tint (Tinta). Domyślny kolor tinty utworzy efekt sepii świetnie
pasujący do tego klipu. Jeśli chcesz, możesz poeksperymentować z rozmaitymi
ustawieniami suwaków i kolorów tinty, aby utworzyć efekt obrazu czarno-białego
według własnego gustu.

Uwaga: Jeśli klip

wideo został zaim-
portowany przy uży-
ciu polecenia Place
(Umieść), przez co nie
jest w grupie wideo,
trzeba utworzyć
maskę przycinającą,
aby ograniczyć dzia-
łanie warstwy dopa-
sowania do pojedyn-
czej warstwy.

panelu

Timeline (Oś czasu) przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż

klipu 3_DogAtBeach, aby sprawdzić, jak wygląda zastosowany efekt.

Animacja efektu zbliżenia

Nawet proste przekształcenia mogą dać interesujące efekty, jeśli będą animowane.
Zobaczymy to na przykładzie animacji zbliżenia, którą wykonamy dla klipu
4_Dogs (psy).

panelu

Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek

klipu 4_Dogs (09:01). Obraz jest tak duży, że w obszarze roboczym ﬁlmu widać
tylko niewielki kawałek białego nieba.

Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 4_Dogs, aby otworzyć okno dialogowe

Motion (Ruch).

Z rozwijanej listy automatycznych animacji wybierz Zoom (Powiększanie),

następnie z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom In (Powiększ) i upewnij się,
że włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar
roboczy). Kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno
Motion (Ruch).

Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu, aby sprawdzić,

jak wygląda zastosowany efekt. Żeby uczynić go wydatniejszym, powiększymy
obraz w ostatniej klatce.

Kliknij trójkącik po lewej stronie klipu 4_Dogs, aby rozwinąć listę jego atrybutów.

278

LEKCJA 10 Edycja wideo

Kliknij skierowaną w prawo strzałkę na ścieżce atrybutu Transform (Przekształć),

aby zaznaczyć ostatnią klatkę kluczową. Z głównego menu wybierz polecenie Edit/
Free Transform (Edycja/Przekształć swobodnie) i na pasku opcji w polach Width
(Szerokość) oraz Height (Wysokość) wpisz

100%

. Aby zatwierdzić przekształcenie,

wciśnij Enter lub Return.

Wskazówka:

Do następnej klatki
kluczowej można
przejść, klikając
zwróconą w prawo
strzałkę widoczną
obok nazwy animo-
wanego atrybutu.
Kliknięcie strzałki
zwróconej w lewo
powoduje przejście
do poprzedniej klatki
kluczowej.

Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu 4_Dogs, aby sprawdzić,

jak teraz wygląda animacja zbliżenia.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz).

Animowanie stylów warstw

Klipom zawartym w panelu Timeline (Oś czasu) można także przypisywać style
warstw. Najpierw zmienimy wymiary obrazu, aby go dopasować do obszaru robo-
czego, a potem dwukrotnie przypiszemy i usuniemy styl warstwy, powodując w ten
sposób, że podczas odtwarzania ﬁlmu efekt będzie się pojawiał i znikał.

Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek klipu 6_Avery (15:01).

Obraz jest dużo większy w porównaniu z obszarem roboczym ﬁlmu.

Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan &

Zoom (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja
Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec
kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).

Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z rozwijanej listy wybierz opcję

No Motion (Brak ruchu), bo dla tego klipu nie będziemy deﬁniować żadnego ruchu.
Tak jak poprzednio, zamknij okno, klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu).

Z głównego menu wybierz Window/Styles (Okno/Style), aby otworzyć panel.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

279

panelu

Timeline (Oś czasu) kliknij trójkącik obok miniatury klipu 6_Avery,

aby rozwinąć listę jego atrybutów, po czym kliknij ikonę stopera na ścieżce
atrybutu Style (Styl).

Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej o jedną czwartą długości klipu i w panelu

Styles (Style) włącz styl Negative (Image) [Negatyw (obraz)].

Photoshop automatycznie wstawi klatkę kluczową.

Przesuń wskaźnik głowicy do połowy długości klipu i w panelu Styles (Style) włącz

styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)], aby usunąć efekt. Photoshop wstawi
kolejną klatkę kluczową.

Przesuń wskaźnik głowicy do trzech czwartych długości klipu i w panelu Styles

(Style) włącz ponownie styl Negative Image [Negatyw (obraz)]. Photoshop wstawi
czwartą klatkę kluczową.

Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (17:29) i w panelu Styles (Style) włącz

styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)]. Będzie to już ostatnia klatka
kluczowa w tym klipie.

280

LEKCJA 10 Edycja wideo

Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby sprawdzić, jak wygląda

zastosowany efekt.

Animowanie obrazu w celu uzyskania efektu ruchu

Wrażenie ruchu można uzyskać przez animowanie prostych transformacji, takich
jak przesunięcie. Tak też zrobimy ze zdjęciem nurka skaczącego do wody —
zaczniemy od pokazania jego nóg, a skończymy na uniesionych w górę rękach.

Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 7_Jumping (20:29). Obraz widoczny

w obszarze roboczym przedstawia ostatnią fazę efektu, jaki chcemy uzyskać.

Wyświetl atrybuty klipu i kliknij ikonę stopera na ścieżce Position (Położenie),

aby wstawić dla tego atrybutu klatkę kluczową.

Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (18:01). Trzymając wciśnięty klawisz

Shift, przesuń obraz w górę, aby widoczne były tylko nogi nurka.

Photoshop wstawi klatkę kluczową.

Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby zobaczyć animację.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Efekt panoramowania i zbliżenia

Photoshop umożliwia łatwe tworzenie efektów przypominających znane z ﬁlmów
panoramowanie i zoomowanie. Przećwiczymy to na dwóch ostatnich klipach zawie-
rających zdjęcia zachodu słońca.

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 8_Sunset.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

281

Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan

(Panoramowanie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas
(Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar
panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 9_Sunset2.

Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla ostatniego klipu i z listy rozwijanej

wybierz opcję Pan (Panoramowanie). Z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom
Out (Pomniejsz), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas
(Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar
panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).

Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż obu klipów, aby zobaczyć efekt.

Dodawanie przejść

Przejście prowadzi widza od jednego klipu do drugiego. W Photoshopie możemy
wstawiać gotowe przejścia, przeciągając je z palety w odpowiednie miejsce na osi
czasu.

Kliknij

przycisk

Go to first frame (Przejdź do pierwszej klatki) ( ) znajdujący się

w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu), aby przestawić wskaźnik
głowicy odtwarzającej na początek osi czasu.

Kliknij

przycisk

Transitions (Przejścia) w lewym górnym rogu panelu Timeline

(Oś czasu) ( ), zaznacz Cross Fade (Przenikanie) i zmniejsz wartość parametru
Duration (Czas trwania) do

0,25 s

(jednej czwartej sekundy).

Przeciągnij

przejście

Cross Fade (Przenikanie) z palety i umieść je między klipami

1_Family i 2_BoatRide.

Photoshop dopasuje końce klipów, aby zrealizować przejście między nimi, a w dol-
nym rogu drugiego klipu umieści stosowną ikonę.

282

LEKCJA 10 Edycja wideo

Umieść

przejście

Cross Fade (Przenikanie) między pozostałymi klipami.

Na końcu ostatniego klipu umieść przejście Fade With Black (Zanikanie w czerń).

Aby uzyskać łagodne zakończenie ﬁlmu, przeciągnij lewą krawędź przejścia Fade

With Black (Zanikanie w czerń) do około jednej trzeciej całkowitej długości klipu.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz).

Podkład muzyczny

Photoshop umożliwia umieszczenie w pliku wideo odrębnej ścieżki dźwiękowej,
a nawet domyślnie dodaje ją do panelu Timeline (Oś czasu). W ramach ćwiczenia
umieścimy na tej ścieżce plik MP3 jako podkład muzyczny naszego krótkiego ﬁlmu.

Kliknij ikonę w kształcie nuty na ścieżce dźwiękowej u dołu panelu Timeline

(Oś czasu) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz polecenie Add Audio
(Dodaj plik audio).

Wybierz

plik

beachsong.mp3 z folderu Lesson10 i kliknij przycisk Open (Otwórz).

Plik dźwiękowy został umieszczony na ścieżce, ale jest dużo dłuższy niż część wizyjna
ﬁlmu. Skrócimy go za pomocą narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy
odtwarzania).

Wskazówka:

Plik dźwiękowy
można umieścić
na ścieżce także
przez kliknięcie
znaku + znajdują-
cego się na końcu
ścieżki przy prawej
krawędzi panelu
Timeline
(Oś czasu).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

283

Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 9_Sunset2 (25:02), po czym kliknij

ikonę narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy odtwarzania).
Plik dźwiękowy zostanie podzielony na dwie części — dwa klipy dźwiękowe.

Zaznacz tę część pliku dźwiękowego, która znajduje się na prawo od klipu

9_Sunset2.

Wciśnij

klawisz

Delete, aby usunąć zaznaczony klip audio.

Teraz klip dźwiękowy ma taką samą długość jak ﬁlm. Musimy tylko stopniowo wyci-
szyć dźwięk przed zakończeniem ﬁlmu.

Kliknij trójkącik na końcu klipu dźwiękowego, aby otworzyć okno dialogowe

Audio, i ustaw wartość parametru Fade Out (Zanikanie) na

5 s

Wskazówka:

Podgląd ﬁlmu będzie
płynniejszy, jeśli przy
pierwszym odtwa-
rzaniu wyłączymy
ścieżkę dźwiękową.
Wówczas Photoshop
będzie w stanie
utworzyć pełniejszy
bufor, co zaowocuje
płynniejszym odtwa-
rzaniem.

Wyciszanie niepożądanych dźwięków

Do tej pory przeglądaliśmy poszczególne fragmenty ﬁlmu, przeciągając po nich
wskaźnik głowicy odtwarzającej. Teraz odtworzymy cały ﬁlm, używając przycisku Play
(Odtwarzaj), a następnie wyciszymy zbyt głośne dźwięki pochodzące z klipów wideo.

W lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Play

(Odtwarzaj) ( ) i obejrzyj cały ﬁlm.

Film prezentuje się nieźle. Drażni tylko nieznośny szum towarzyszący niektórym
klipom. Musimy go usunąć.

284

LEKCJA 10 Edycja wideo

Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 2_BoatRide.

W oknie, które się otworzy, kliknij ikonę w kształcie nuty, aby włączyć kartę Audio

z opcjami dźwięku, i zaznacz opcję Mute Audio (Wycisz dźwięk). Następnie kliknij
puste miejsce panelu, żeby zamknąć okno z opcjami.

Powtórz czynności z etapów 2. i 3. w odniesieniu do klipów 3_DogAtBeach

oraz 5_BoatRide2.

Ponownie obejrzyj cały ﬁlm. Teraz jedynym dźwiękiem powinien być ten,

który dodałeś.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Renderowanie filmu

Film jest gotowy do wyrenderowania. W Photoshopie można to zrobić na kilka
sposobów. My wybierzemy taką metodę, która umożliwi prezentację ﬁlmu szerokiej
publiczności za pośrednictwem serwisu Vimeo. Informacje na temat innych opcji
renderowania można znaleźć w plikach pomocy Photoshopa.

Z głównego menu wybierz File/Export/Render Video (Plik/Eksportuj/Renderuj

wideo) lub kliknij przycisk Render Video (Renderuj wideo) ( ) znajdujący się
w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu).

Nadaj plikowi nazwę

10Final.mp4

Kliknij

przycisk

Select Folder (Wybierz folder), odszukaj i wskaż folder Lesson10,

po czym kliknij OK lub Choose (Wybierz).

listy

rozwijanej

Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Vimeo HD 720p 25.

Kliknij

Render (Renderuj).

286

LEKCJA 10 Edycja wideo

Pytania kontrolne

Co to jest klatka kluczowa i jak się ją tworzy?

Jak dodajemy przejścia między klipami?

Jak renderujemy ﬁlm?

Odpowiedzi

Klatka kluczowa określa punkt na osi czasu, w którym parametry, takie jak położenie,

rozmiar lub styl, otrzymują konkretne wartości. Aby wprowadzić jakąś zmianę
rozłożoną w czasie, trzeba zdeﬁniować co najmniej dwie klatki kluczowe — jedną
dla stanu początkowego, a drugą dla stanu końcowego. Pierwszą klatkę kluczową
tworzymy przez kliknięcie ikony stopera widocznej obok nazwy animowanego
atrybutu danego klipu. Przy kolejnych zmianach wartości tego atrybutu Photoshop
tworzy klatki kluczowe w sposób automatyczny.

Aby dodać przejście, należy kliknąć ikonę Transition (Przejście) w lewym górnym

rogu panelu Timeline (Oś czasu) i przeciągnąć wybrane przejście na ścieżkę klipów.

Aby wyrenderować ﬁlm, należy wybrać polecenie File/Export/Render Video

(Plik/Eksportuj/Renderuj wideo) lub kliknąć przycisk Render Video (Renderuj wideo)
znajdujący się w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu). Następnie trzeba
dokonać ustawień właściwych dla wybranej metody prezentacji ﬁlmu.

290

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

O pędzlu mieszającym

W ramach poprzednich lekcji używaliśmy pędzli do wykonywania rozmaitych zadań.
Pędzel mieszający różni się od tamtych pędzli głównie tym, że umożliwia mieszanie
kolorów. Wśród jego parametrów znajdziemy takie, które decydują o stopniu nasącze-
nia farbą i proporcjach, w jakich kolor nakładanej farby ma się łączyć z kolorem już
istniejącym.

W Photoshopie pędzle mają wyraﬁnowane końcówki umożliwiające tworzenie tek-
stur podobnych do tych, jakie spotyka się w świecie rzeczywistym. Właściwość ta
ujawnia swoje zalety szczególnie wtedy, gdy posługujemy się pędzlem mieszającym.
W Photoshopie CS6 można nawet używać końcówek ścieralnych symulujących
działanie miękkich kredek i ołówków. Możliwość dobierania różnych końcówek,
stopnia nasączenia farbą i proporcji mieszania kolorów pozwala szybko uzyskać
zamierzony efekt.

Rozpoczynamy pracę

Podczas tej lekcji poznamy działanie narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający),
a przy okazji nauczymy się ustawiać opcje pędzli. Na początek obejrzymy ﬁnalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.

Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,

natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu

Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson11.

Obejrzyj zawartość plików, których nazwy zawierają słowo End. Obraz z paletą

malarską posłuży nam do testowania różnych sposobów mieszania kolorów.
Nabytą wiedzę wykorzystamy później w praktyce, przekształcając zdjęcie
krajobrazowe w obraz malowany akwarelami.

Kliknij dwukrotnie plik 11Palette_Start.

psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/

Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą

11Palette_working.psd

. Jeśli otworzy

się okno z opcjami formatu Photoshopa,
kliknij w nim przycisk OK.

Uwaga: Jeśli

planujesz dużo malo-
wać w Photoshopie,
rozważ zastosowanie
tabletu graﬁcznego
(na przykład ﬁrmy
Wacom) zamiast
myszy. Photoshop
wyczuje, w jaki
sposób posługujesz
się piórkiem, i na bie-
żąco będzie zmieniał
rozmiar, intensyw-
ność działania i kąt
nachylenia pędzla.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

291

Ustalanie parametrów pędzla

Otwarty przed chwilą obraz przedstawia paletę malarską i cztery tubki farb w róż-
nych kolorach, z których będziemy pobierać próbki. Podczas malowania będziemy
zmieniać nie tylko kolor farby, ale także inne ustawienia pędzla, włącznie ze stopniem
nasycenia farbą.

Uaktywnij

narzędzie

Zoom (Lupka) ( ) i powiększ fragment obrazu z tubkami farb.

Wybierz

narzędzie

Eyedropper (Kroplomierz) ( ) i pobierz próbkę koloru z tubki

czerwonej. Kolor pierwszego planu zmieni się na czerwony.

Wybierz

narzędzie

Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ) ukryte pod narzędziem

Brush (Pędzel) ( ).

Uwaga: Przy włą-

czonych funkcjach
graﬁcznych OpenGL
Photoshop wyświe-
tla pierścień próbko-
wania, dzięki czemu
można sprawdzić,
czy pobierany kolor
jest prawidłowy.

Za pomocą polecenia Window/Brush (Okno/Pędzel) otwórz panel Brush (Pędzel).

Wybierz pierwszy spośród zdeﬁniowanych tutaj pędzli.

Panel Brush (Pędzel) zawiera predeﬁniowane pędzle i kilka opcji, za pomocą których
możemy te pędzle modyﬁkować.

292

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Eksperymentowanie z wilgotnością
i innymi właściwościami pędzla

Działanie pędzla mieszającego określają wartości zapisane w polach Wet (Mokry),
Load (Napełniony) i Mix (Mieszaj) na pasku opcji. Parametr Wet (Mokry) decyduje
o ilości farby pobieranej przez pędzel z płótna. Load (Napełniony) określa ilość farby
na pędzlu w chwili, gdy rozpoczynamy malowanie (tak jak w rzeczywistości, ilość
tej farby maleje w trakcie malowania). Natomiast parametr Mix (Mieszaj) wyznacza
proporcje łączenia farby będącej na płótnie z farbą zostawianą przez pędzel.

Każdy z tych parametrów można zmieniać niezależnie od pozostałych, ale można też
wybrać jedną z gotowych kombinacji ich wartości.

Na pasku opcji wybierz z listy użytecznych kombinacji pędzla mieszającego opcję

Dry (Suchy).

Pobierz farbę z tubki niebieskiej. Możesz to zrobić za pomocą kroplomierza lub

przez kliknięcie tubki przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) bądź Option
(Mac OS). Jeśli zdecydujesz się na użycie kroplomierza, wybierz potem na nowo
pędzel mieszający.

panelu

Brush (Pędzel) wybierz końcówkę pędzla o kształcie zaokrąglonego

wachlarza (round fun), a na pasku opcji wybierz kombinację o nazwie
Wet (Mokry).

Gdy wybierzemy kombinację o nazwie Dry (Suchy), parametr Wet (Mokry) przyjmie
wartość 0%, Load (Napełniony) — 50%, a Mix (Mieszaj) będzie niedostępny. W tej
sytuacji pędzel nakłada farbę, która całkowicie zakrywa to, co jest pod nią — nie
miesza się z suchą farbą na płótnie.

Zamaluj obszar nad tubką czerwonej farby. Pędzel pozostawi jednolity, czerwony

ślad. Jeśli będziesz kontynuować malowanie bez zwalniania przycisku myszy,
po pewnym czasie ślad pędzla zacznie słabnąć, aż całkowicie zaniknie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

293

Wykonaj kilka pociągnięć pędzlem powyżej tubki z niebieską farbą. Tym razem

nakładana farba miesza się z białym tłem.

Wybierz

kombinację

Dry (Suchy) i ponownie pomaluj obszar nad tubką niebieską.

Teraz ślad pędzla jest ciemniejszy, bo farba nie miesza się z białym podkładem.

Wachlarzowa końcówka pędzla spowodowała, że wyraźniej niż za pierwszym razem
widoczne są ślady włosia. Od rodzaju zastosowanego włosia zależy w dużym stopniu
tekstura powstająca podczas malowania.

panelu

Brush (Pędzel) zmniejsz gęstość włosia — wartość parametru Bristles

(Szczeliny)

— do

40%

. Wykonaj jeszcze kilka pociągnięć pędzlem, aby zobaczyć

zmianę tworzonej tekstury. Teraz ślady włosia są jeszcze bardziej widoczne.

Wskazówka:

Układanie się
włosia podczas
malowania jest
pokazywane w spe-
cjalnym okienku
z podglądem
końcówki pędzla.
Okienko to można
wyświetlić albo
ukryć za pomocą
przycisku Toggle the
Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny
podgląd końcówki
pędzla) w dolnej
części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush
Presets (Ustawienia
predefiniowane
pędzla). Przycisk jest
dostępny tylko przy
włączonych funk-
cjach graﬁcznych
OpenGL.

Bristles oznacza szczecinę, jednak w polskiej wersji Photoshopa termin ten został przetłumaczony

jako szczelina — przyp. red.

294

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Pobierz farbę z tubki żółtej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę płaską

punktową (następna po wachlarzowej) o małej gęstości włosia. Na pasku opcji
wybierz kombinację o nazwie Dry (Suchy), a następnie zamaluj fragment obrazu
nad tubką z żółtą farbą.

Uwaga: Jeśli

pobieramy farbę
z obszaru roboczego
przez klikanie przy
wciśniętym klawiszu
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS),
pędzel przejmuje
mieszankę wszyst-
kich kolorów wystę-
pujących w prób-
kowanym obszarze.
Aby w ten sposób
pobrać jeden kon-
kretny kolor, należy
włączyć opcję Load
Solid Colors Only
(Wczytaj tylko kolory
kryjące) na liście roz-
wijanej Current brush
load (Bieżąca ilość na
pędzlu) znajdującej
się na pasku opcji
pędzla mieszającego.

Zmień kombinację ustawień pędzla na Very Wet (Bardzo mokry) i zamaluj nowy

fragment obrazu. Teraz żółta farba miesza się z białym podłożem.

Końcówki ścieralne

W Photoshopie CS6 można używać pędzli z końcówkami ścieralnymi, których
rozmiary zmieniają się w miarę malowania. W panelu Brush (Pędzel) są one reprezen-
towane przez ikony w kształcie ołówka, ponieważ w świecie rzeczywistym właśnie
ołówki i kredki mają takie właściwości. Zobaczmy, jak te miękkie końcówki sprawują
się w praktyce.

Pobierz farbę z tubki zielonej i na pasku opcji wybierz kombinację Dry, Heavy

Load (Suchy mocno napełniony).

Wybierz

końcówkę

Erodible Point (Miękka punktowa), Size (Rozmiar) ustaw

9 px

(

9 piks

), a Softness (Miękkość) na

100%.

Parametr Softness (Miękkość) decyduje o szybkości ścierania końcówki. Im wyższa jest
jego wartość, tym szybciej końcówka się ściera.

Namaluj zygzakowatą linię nad tubką z zieloną farbą.

W miarę ścierania się końcówki linia staje się coraz grubsza.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

295

panelu

Brush (Pędzel) kliknij przycisk Sharpen Tip (Wyostrz końcówkę) i namaluj

nową linię tuż obok tej, którą namalowałeś przed chwilą.

Zaostrzona końcówka tworzy znacznie cieńszą linię.

Z listy rozwijanej Shape (Kształt) wybierz opcję Erodible Triangle

(Miękka trójkątna) i narysuj kolejną zygzakowatą linię.

Można wybierać różne kształty końcówek w zależności od tego, jaki efekt chce
się uzyskać.

Mieszanie kolorów

Przećwiczyliśmy stosowanie mokrych i suchych pędzli, zmienianie ich ustawień
i mieszanie nakładanych farb z kolorami podłoża. Teraz spróbujemy utworzyć nowe
kolory, tak jak to robią prawdziwi malarze, czyli przez mieszanie farb na palecie
malarskiej.

Zmniejsz skalę widoku na tyle, aby zobaczyć całą paletę i wszystkie tubki

z farbami.

panelu

Layers (Warstwy) uaktywnij warstwę Paint mix, aby nakładane farby nie

mieszały się z brązem palety malarskiej umieszczonej na warstwie Background.

Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) miesza kolory tylko na warstwie aktywnej,
chyba że na pasku opcji zaznaczymy Sample All Layers (Wszystkie warstwy).

Uwaga: Proces

mieszania kolorów
jest sporym obcią-
żeniem dla pamięci
komputera i czasami
trzeba uzbroić się
w cierpliwość, by
ujrzeć ostateczny
rezultat.

296

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Pobierz farbę z tubki czerwonej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę

Round Blunt (Zaokrąglona tępa) (piąta w pierwszym rzędzie). Na pasku opcji
wybierz kombinację Wet (Mokry), a następnie zamaluj górne kółko na palecie.

Na pasku opcji kliknij ikonę Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel

po każdym pociągnięciu), aby wyłączyć automatyczne czyszczenie pędzla.

Pobierz farbę z tubki niebieskiej i pomaluj to samo kółko, aby wymieszać farbę

niebieską z czerwoną i uzyskać ﬁoletową.

Pomaluj drugie kółko. Malujesz farbą ﬁoletową, bo taka pozostanie na pędzlu,

dopóki go nie wyczyścisz.

Na pasku opcji z listy Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz

polecenie Clean Brush (Wyczyść pędzel). W polu listy pojawi się szara szachownica
symbolizująca przezroczystość, co będzie oznaczało, że na pędzlu nie ma
żadnej farby.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

297

Za pomocą polecenia Clean Brush (Wyczyść pędzel) można usunąć farbę z pędzla,
a żeby wymienić ją na inną, należy po prostu pobrać nowy kolor.

Włączenie opcji Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel po każdym pociągnię-
ciu) powoduje usuwanie farby z pędzla po każdym pociągnięciu. Z kolei włączenie
opcji Load the brush after each stroke (Zanurz pędzel po każdym pociągnięciu) sprawia,
że po każdym pociągnięciu pędzel jest nasączany farbą w kolorze pierwszego planu.
Domyślnie obie opcje są włączone.

listy

Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz polecenie Load Brush

(Wczytaj pędzel), aby nasączyć pędzel farbą niebieską. Zamaluj tym kolorem
połowę następnego kółka.

Pobierz farbę z tubki żółtej i pomaluj niebieską połówkę trzeciego kółka,

aby wymieszać obie farby.

Ostatnie kółko pomaluj najpierw farbą żółtą, a potem czerwoną. W ten sposób

utworzysz kolor pomarańczowy.

W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Circles, aby z palety usunąć białe okręgi.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

298

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Julieanne Kost jest w fi rmie Adobe ofi cjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa

Skróty klawiszowe narzędzia
Mixer Brush (Pędzel mieszający)

Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) nie ma przypisanych domyślnych skrótów
klawiszowych, ale można je utworzyć we własnym zakresie:

Z głównego menu wybierz polecenie Edit/Keyboard Shortcuts

(Edycja/Skróty klawiszowe).

Z listy rozwijanej Shortcuts For (Skróty dla) wybierz Tools (Narzędzia).

Przewiń listę na sam dół.

Zaznacz polecenie i wprowadź własny skrót. Warto zdeﬁ niować skróty

dla następujących poleceń:

Load Mixer Brush (Zanurz pędzel mieszający),

Clean Mixer Brush (Oczyść pędzel mieszający),

Toggle Mixer Brush Auto-Load
(Przełącz automatyczne napełnianie pędzla mieszającego),

Toggle Mixer Brush Auto-Clean
(Przełącz automatyczne oczyszczanie pędzla mieszającego).

Konfi gurowanie własnych pędzli

Photoshop oferuje wiele rozmaitych pędzli o predeﬁ niowanych parametrach,
ale może się zdarzyć, że żaden z nich nie będzie spełniał naszych potrzeb i wówczas
zamiast modyﬁ kować któryś z gotowych pędzli, możemy po prostu utworzyć zupeł-
nie nowy. Właśnie to teraz zrobimy. Pędzel, jaki za chwilę zdeﬁ niujemy, wykorzystamy
w następnym ćwiczeniu.

panelu

Brush (Pędzel) ustaw poszczególne parametry następująco:

Size (Rozmiar) —

36 px

(

36 piks

Shape (Kształt) — Round Fan (Zaokrąglona wachlarzowa),

Bristles (Szczeliny) —

35%

Length (Długość) —

32%

ickness (Grubość) —

Stiff ness (Sztywność) —

75%

Angle (Kąt) —

Spacing (Odstępy) —

2%.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

299

Z menu panelu Brush (Pędzel) wybierz polecenie New Brush Preset

(Nowe domyślne ustawienie pędzla).

Nowemu pędzlowi nadaj nazwę

Landscape

(krajobraz) i kliknij OK.

Kliknij zakładkę panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla),

aby wydobyć go na wierzch.

W panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) prezentowane są próbki
śladów pozostawionych przez poszczególne pędzle. Jeśli wiemy, którego pędzla
chcemy użyć, łatwiej znajdziemy go po nazwie. Ponieważ w następnym ćwiczeniu
potrzebny nam będzie pędzel, który przed chwilą zdeﬁniowaliśmy, włączymy wyświe-
tlanie nazw zamiast śladów.

W menu panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) zaznacz opcję

Large List (Duża lista).

Przewiń listę pędzli na sam dół. Zdeﬁniowany wcześniej pędzel o nazwie

Landscape jest ostatni na liście.

Zamknij

plik

11Palette_working.psd.

300

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Mieszanie kolorów pędzla
z kolorami fotografii

Do tej pory mieszaliśmy kolory z białym tłem i między sobą. Teraz naszym płótnem
malarskim będzie fotograﬁa i za pomocą poznanych technik mieszania farb nadamy
jej charakter obrazu namalowanego akwarelami.

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/

Otwórz), odszukaj folder Lesson11
i kliknij w nim dwukrotnie plik
11Landscape_Start.jpg.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/

Zapisz jako). Zmień nazwę pliku na

11Landscape_working.jpg

i kliknij

przycisk Save (Zapisz). W oknie
z opcjami formatu JPEG kliknij OK.

Najpierw pomalujemy niebo. Przygotujmy
więc odpowiednią farbę i pędzel.

W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu. W próbniku kolorów

ustaw umiarkowanie jasny błękit (my wybraliśmy R = 185, G = 204, B = 228),
po czym kliknij przycisk OK.

Wybierz

narzędzie

Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ), jeśli nie jest jeszcze

wybrane. Na pasku opcji wybierz kombinację ustawień o nazwie Dry (Suchy),
a w panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) wskaż pędzel
Landscape.

Predeﬁniowane pędzle są zapisywane w systemie, a więc są dostępne niezależnie
od przetwarzanego obrazu.

Zamaluj obszar nieba, zbliżając się maksymalnie do drzew. Malujesz pędzlem

suchym, więc nakładana farba nie miesza się z podłożem.

Ustaw ciemniejszy odcień błękitu (na przykład R = 103, G = 151, B = 212)

i pomaluj górne partie nieba, stosując nadal pędzel suchy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

301

Ponownie ustaw jasny błękit i jako kombinację parametrów pędzla wybierz

Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Ukośnymi pociągnięciami
zmieszaj nałożone wcześniej farby z pierwotnym kolorem nieba. Zamaluj w ten
sposób całe niebo, również w pobliżu drzew.

Po zmodyﬁkowaniu nieba zajmiemy się trawą i drzewami.

Ustaw jasną zieleń (my wybraliśmy R = 92, G = 157, B = 13), wybierz kombinację

ustawień o nazwie Dry (Suchy), po czym pomaluj górną część trawy, aby ją
rozjaśnić.

Pobierz próbkę ciemniejszej zieleni z samej trawy. Kombinację ustawień pędzla

zmień na Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Następnie
ukośnymi pociągnięciami pędzla zmieszaj kolory trawy.

Wskazówka:

Warto pamiętać,
że próbki kolorów
można pobierać nie
tylko za pomocą
kroplomierza, ale
także przez klikanie
przy wciśniętym kla-
wiszu Alt (Windows)
lub Option (Mac
OS). Aby w ten
sposób pobrać jeden
konkretny kolor,
a nie mieszankę
wszystkich kolorów
występujących
w próbkowanym
obszarze, należy włą-
czyć opcję Load Solid
Colors Only (Wczytaj
tylko kolory kryjące)
na liście rozwijanej
Current brush load
(Bieżąca ilość na
pędzlu) znajdującej
się na pasku opcji
pędzla mieszającego.

Nakładanie ciemnej farby pędzlem suchym

Mieszanie kolorów pędzlem mokrym

Pobierz próbkę jasnej zieleni i używając suchego pędzla, pomaluj jasne fragmenty

drzew włącznie z małym drzewkiem w środku. Następnie wybierz ciemną zieleń
(na przykład R = 26, G = 79, B = 34), zmień pędzel na Very Wet, Heavy Mix
(Bardzo mokry, silne mieszanie) i wymieszaj kolory drzew.

Nakładanie jasnej zieleni pędzlem suchym

Mieszanie kolorów pędzlem mokrym

302

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Większość obrazu jest już zmodyﬁkowana. Do pomalowania pozostały jeszcze brą-
zowe trawy i drzewa w tle.

Dla odległych drzew ustaw zieleń z dodatkiem błękitu (my wybraliśmy R = 65, G

= 91, B = 116). Za pomocą suchego pędzla dodaj ten kolor na czubkach drzew,
a potem zmień pędzel na Wet (Mokry) i zmieszaj błękit z zielenią drzew.

Pobierz brązowy kolor z wysokiej trawy, zmień ustawienia pędzla na Very

Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie) i pomaluj pas wysokiej trawy,
pociągając pędzlem z góry na dół. Pas trawy za małym środkowym drzewem
pomaluj, wykonując ruchy tam i z powrotem w kierunku poziomym, aby uzyskać
gładkie ślady pędzla.

Wskazówka:

Aby uzyskać inny
efekt, wykonuj
pociągnięcia
pędzlem w innym
kierunku. Za pomocą
narzędzia Mixer Brush
(Pędzel mieszający)
możesz zrealizować
wszystko, co tylko
podpowie Ci arty-
styczny instynkt.

Rozjaśnianie drzew

Mieszanie kolorów

Voilà! Obraz akwarelowy gotowy. Do jego utworzenia wystarczyło jedno narzędzie
i kilka odpowiednio dobranych kolorów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

303

Bogactwo odmian pędzli

Liczba odmian pędzli, jakie można uzyskać przez stosowanie rozmaitych końcó-
wek i ustawień, znacznie przekracza to, co widzieliśmy w powyższych ćwiczeniach.
Szczególnie interesujące są opcje Brush Pose (Ułożenie pędzla) i Shape Dynamics
(Dynamika kształtu).

Parametr Brush Pose (Ułożenie pędzla) wpływa na pochylenie, obrót i nacisk pędzla.
Po zaznaczeniu tej opcji na liście z lewej strony panelu Brush (Pędzel) uzysku-
jemy dostęp do czterech suwaków. Za pomocą suwaków Tilt X (Pochylanie X) i Tilt
Y (Pochylanie Y) możemy pochylać pędzel w lewo lub w prawo oraz do przodu
lub do tyłu. Przez zmianę wartości Rotation (Obrót) możemy obracać końcówkę
(efekt jest najlepiej widoczny, gdy końcówka jest płaska o kształcie na przykład
wachlarzowatym). Suwak Pressure (Nacisk) decyduje o tym, jak mocny ślad pozo-
stawi po sobie pędzel.

Ustawienia zebrane pod nazwą Shape Dynamics (Dynamika kształtu) wpływają
na stabilność pociągnięć pędzlem. Zwiększanie wartości poszczególnych parame-
trów powoduje nasilenie nieregularności śladu pędzla.

Gdy posługujemy się tabletem Wacom, Photoshop automatycznie rozpoznaje kąt
oraz siłę nacisku pisaka i na bieżąco modyﬁkuje odpowiednie ustawienia pędzla.
Za pomocą pisaka można sterować na przykład wahaniami rozmiaru pędzla
— z listy rozwijanej Control (Sterowanie) należy wybrać sposób, w jaki to sterowanie
ma być realizowane.

Opcji jest znacznie więcej — niektóre są bardzo subtelne, inne działają mocno
— a ich dostępność zależy od rodzaju aktualnie wybranej końcówki pędzla.
Szczegółowy opis tych opcji można znaleźć w pomocy Photoshopa.

306

LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Pytania kontrolne

Co robi pędzel mieszający, a nie robią tego inne pędzle?

Jak nasączamy farbą pędzel miksujący?

Jak czyścimy pędzel?

Co należy zrobić, aby wyświetlić nazwy predeﬁniowanych pędzli?

Jak można włączyć i wyłączyć podgląd włosia pędzla?

Czym charakteryzuje się końcówka ścieralna?

Odpowiedzi

Pędzel mieszający łączy kolor farby, jaką jest nasączony, z kolorami istniejącymi

już na obrazie.

Pędzel mieszający można nasączyć farbą, pobierając odpowiedni kolor z obrazu

za pomocą narzędzia Eyedropper (Kroplomierz) lub przez klikanie przy wciśniętym
klawiszu Alt (Windows) bądź Option (Mac OS). Można także wybrać polecenie Load
Brush (Wczytaj pędzel) z menu rozwijanego na pasku opcji, co spowoduje nasączenie
pędzla farbą w kolorze pierwszego planu.

Aby wyczyścić pędzel, należy z menu rozwijanego na pasku opcji wybrać polecenie

Clean Brush (Wyczyść pędzel).

Aby wyświetlić nazwy predeﬁniowanych pędzli, należy otworzyć panel Brush Presets

(Ustawienia predefiniowane pędzla) i w jego menu zaznaczyć opcję Large List
(Duża lista) lub Small List (Mała lista).

Podgląd pędzla mieszającego ukazuje wygląd włosia i jego ruchy podczas malowania.

Podgląd ten jest dostępny tylko przy włączonych funkcjach graﬁcznych OpenGL.
Aby go włączyć lub wyłączyć, należy kliknąć ikonę Toggle the Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny podgląd końcówki pędzla) w dolnej części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla).

Końcówka ścieralna zmienia swoją grubość w miarę malowania.

Zachowuje się podobnie jak prawdziwy ołówek lub kredka.

308

GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA

Tematyka lekcji

W tej lekcji dowiemy się, jak:

z istniejącej warstwy utworzyć trójwymiarowy kształt,

importować obiekty trójwymiarowe,

tworzyć trójwymiarowy tekst,

utworzyć efekt trójwymiarowej pocztówki,

manipulować obiektami za pomocą narzędzia 3D Axis (Oś 3D),

ustawiać widok z kamery,

ustalać współrzędne w panelu Properties (Właściwości),

konﬁgurować źródła światła,

animować obrazy trójwymiarowe.

Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy
usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować
w jego miejsce folder Lessons/Lesson12. Podczas wykonywania ćwiczeń
pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie
można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.

310

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Rozpoczynamy pracę

Podczas tej lekcji zbadamy funkcje związane z graﬁką trójwymiarową, które są
dostępne tylko wtedy, gdy karta graﬁczna obsługuje technologię OpenGL 2.0 i jest
aktywna w systemie komputerowym. Informacje o karcie graﬁcznej są wyświetlane
w polu Graphics Processor Settings (Ustawienia procesora graficznego) okna dialogowego
otwieranego poleceniem Edit/Preferences/Performance (Edycja/Preferencje/Wydajność)
(w systemie Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance (Photoshop/Preferencje/
Wydajność) (w systemie Windows).

W ramach ćwiczeń utworzymy trójwymiarową scenę dla reklamy wina.
Rozpoczniemy jednak od obejrzenia ukończonej sceny.

Uruchom Photoshopa i bezpośrednio po tym naciśnij klawisze Ctrl+Alt+Shift

(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby przywrócić domyślne
ustawienia programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).

Kliknij

przycisk

Yes (Tak), aby zatwierdzić usunięcie pliku z ustawieniami

Photoshopa.

Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu

Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson12.

Obejrzyj

obraz

12End.psd. Zawiera on trójwymiarowe elementy, takie jak butelka,

kieliszek, karta sprzedaży i drewniana skrzynka z również trójwymiarowym
napisem.

Kliknij dwukrotnie plik 12End.

mp4 i obejrzyj animację oświetlenia
symulującego wschód słońca.
Po obejrzeniu ﬁlmu zamknij okno
odtwarzacza QuickTime.

Kliknij dwukrotnie plik 12Start.psd,

aby otworzyć go w Photoshopie.

Plik zawiera zdjęcie winnicy, czarną warstwę
tła i dwie inne warstwy.

Tworzenie trójwymiarowego
kształtu z warstwy

Photoshop oferuje kilka predeﬁniowanych kształtów 3D w postaci brył geometrycz-
nych i modeli przedmiotów codziennego użytku, takich jak butelka czy pierścień.
Gdy tworzymy trójwymiarowy kształt z warstwy, Photoshop nakłada aktywną
warstwę na wybrany przez nas predeﬁniowany obiekt. Potem możemy taki obiekt
dowolnie obracać, przemieszczać i skalować w trzech wymiarach. Możemy go także
oświetlać z różnych stron kolorowymi światłami.

Uwaga: Jeśli

używasz systemu
Windows XP
lub karta graﬁczna
komputera nie
obsługuje funkcji
OpenGL 2.0, wyko-
nanie większości
ćwiczeń z tej lekcji
nie będzie możliwe.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

311

Rozpoczniemy od utworzenia drewnianej skrzyni, na której potem postawimy
butelkę, kieliszek i kartę. Aby wykreować taką skrzynię, nałożymy obraz z teksturą
drewna na prostopadłościenną bryłę.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako). Przejdź do folderu Lesson12

i zapisz plik jako

12Working.psd

(roboczy). Jeśli otworzy się okno Photoshop

Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

panelu

Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Wood i zaznacz ją.

Wybierz

polecenie

3D/New Mesh from Layer/Mesh Preset/Cube Wrap

(3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia domyślne siatki/Opakowanie sześcianu).

Jeśli zobaczysz okno dialogowe z pytaniem, czy chcesz przejść do przestrzeni

roboczej 3D, kliknij przycisk OK.

W przestrzeni roboczej 3D wyświetlane są panele 3D, Layers (Warstwy) i Properties
(Właściwości). Każdy z nich jest przydatny podczas pracy z obiektami trójwymia-
rowymi. Wyświetla się także płaszczyzna podłoża w postaci siatki, względem której
można określać położenie obiektów. Oprócz tego jest okno umożliwiające oglądanie
obiektu z różnej perspektywy.

312

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Photoshop utworzy trójwymiarowy obiekt w kształcie sześcianu i owinie go dwu-
wymiarowym obrazem drewnianych desek. Zapiszemy plik w takim właśnie stanie,
aby potem móc do niego wrócić, gdy już skończymy ze sprawdzaniem działania
rozmaitych narzędzi.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pliku.

Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi

Najważniejszą cechą obiektów 3D jest oczywiście to, że praca z nimi odbywa się
w trzech wymiarach. Ponadto w każdej chwili można wrócić do warstwy 3D i zmienić
oświetlenie, kolor, materiał lub położenie obiektu bez konieczności tworzenia wszyst-
kiego od nowa. Photoshop w wersji CS6 udostępnia szereg narzędzi do obracania,
przemieszczania i skalowania takich obiektów. Narzędzia trybu 3D dostępne na pasku
opcji służą do manipulowania samym obiektem. Natomiast widoczny w lewym dol-
nym rogu okna programu manipulator kamery służy do zmiany położenia kamery,
za której pośrednictwem patrzymy na scenę.

Narzędzi typu 3D można używać, gdy w panelu Layers (Warstwy) zaznaczona jest war-
stwa 3D. Warstwa taka zachowuje się jak każda inna — można jej przypisywać rozmaite
style, można ją maskować itd. Może być jednak bardzo skomplikowana.

Warstwa 3D zawiera jedną lub więcej siatek. Siatka stanowi strukturę obiektu trójwy-
miarowego. W utworzonej przed chwilą warstwie siatką jest sześcian. Z kolei każda
siatka może mieć przypisanych jeden lub kilka materiałów decydujących o wyglądzie
całej siatki bądź jej części. Każdy materiał zawiera jedną lub kilka map, czyli elementów
wpływających na jego wygląd. Jest dziewięć typów map, ale materiał może zawierać tylko
jedną mapę danego typu. Każda mapa zawiera jedną teksturę, czyli obraz określający
wygląd mapy i materiału. Tekstura może być prostą graﬁką bitmapową albo obrazem
wielowarstwowym. Ta sama tekstura może być składnikiem wielu map i materiałów.
W przypadku utworzonej przed chwilą warstwy teksturą jest obraz drewnianych desek.

Oprócz siatek warstwa 3D zawiera jedno lub kilka świateł. Wpływają one na wygląd
obiektu i pozostają nieruchome, gdy obiekt jest obracany bądź przesuwany. Są tu także
kamery przekazujące widok obiektów. Ostateczny wygląd obiektu tworzy shader
w oparciu o materiały, właściwości obiektu i ustawienia renderera.

Wszystko to może wydawać się bardzo skomplikowane, ale najważniejszą sprawą,
o jakiej musimy pamiętać, jest to, że narzędzia na pasku opcji przestawiają obiekt w prze-
strzeni 3D, a manipulator kamery robi to z kamerą, która ten obiekt pokazuje.

Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ).

Wszystkie funkcje związane z graﬁką 3D są wbudowane w narzędzie Move
(Przesunięcie), które samo sprawdza, czy aktywna jest warstwa 3D, i w zależności
od tego włącza odpowiednie opcje.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

313

obszarze

3D Mode (Tryb 3D) na pasku opcji wybierz narzędzie Drag the 3D

Object (Przeciąganie obiektu 3D).

Kliknij drewniane pudło i przeciągnij je myszą w pionie lub w poziomie.

Wybierz

narzędzie

Roll the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D) i poobracaj sześcian

w różne strony.

Poeksperymentuj z pozostałymi narzędziami, aby zobaczyć, jak działają.

Gdy obiekt 3D jest zaznaczony, Photoshop wyświetla kolorowy manipulator 3D
Axis (Oś 3D), w którym poszczególne osie są oznaczone barwami: zieloną, czerwoną
i niebieską. Oś X ma przypisaną barwę czerwoną, oś Y — zieloną, a oś Z — niebieską.
(Łatwo to zapamiętać, jeśli się skojarzy XYZ z RGB). Gdy ustawisz kursor na środ-
kowym kwadraciku i przybierze on kolor żółty, możesz kliknąć i przeciągnąć myszą,
aby przeskalować obiekt jednakowo względem wszystkich trzech osi. Przeciąganie
strzałek na końcach osi powoduje przesuwanie obiektu wzdłuż danej osi. Uchwyt
w kształcie łuku widoczny tuż przed strzałką służy do obracania obiektu wokół danej
osi, a uchwyt mniejszy i prosty — do skalowania obiektu względem danej osi.

Obracaj, skaluj i przesuwaj sześcian za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D).

Wskazówka:

Gdy obiekt zmienia
swoje położenie,
manipulator 3D Axis
(Oś 3D) przemieszcza
się razem z nim.
Może się więc
zdarzyć, że dostępne
będą tylko dwie
strzałki, na przykład
X i Y, a trzecia, Z,
będzie skiero-
wana prostopadle
do ekranu. W takim
ułożeniu trudno
dostępny będzie
również środkowy
kwadracik służący
do równomiernego
skalowania.

314

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Prawym przyciskiem myszy kliknij manipulator kamery (ma widoczne tylko dwie

osie) znajdujący się w lewym dolnym rogu okna aplikacji i wybierz Top (Góra).

Opcje dostępne w menu manipulatora kamery określają perspektywę, z jakiej można
oglądać obiekt. Zmiana tej perspektywy oznacza zmianę położenia kamery, a nie
obiektu, chociaż traktując jako punkt odniesienia obraz w tle, można by sądzić, że jest
na odwrót. Trzeba jednak pamiętać, że ten obraz nie jest trójwymiarowy i Photoshop
nie uwzględnia zmian jego położenia w ruchach kamery.

Sprawdź, jak wygląda nasz obiekt w ujęciach z innej perspektywy.

Po zakończeniu eksperymentów wybierz z głównego menu File/Revert

(Plik/Przywróć). Powinieneś na nowo ujrzeć drewniane pudło od przodu.

Dodawanie kolejnych obiektów 3D

Drewniany sześcian to dopiero jeden z pięciu elementów naszej trójwymiarowej
sceny. Teraz utworzymy pozostałe, a potem połączymy je w jedną warstwę 3D, gdzie
będą stanowiły pojedynczą grupę. Obiekty zgrupowane na jednej warstwie korzystają
z tych samych kamer i świateł.

Tworzenie pocztówki 3D

W Photoshopie CS6 Extended możemy przekształcić dwuwymiarowy obraz w obiekt
3D o nazwie Postcard (Pocztówka), który potem można dowolnie ustawiać w trójwy-
miarowej przestrzeni z zachowaniem właściwej perspektywy. Taki obiekt jest nazy-
wany pocztówką, ponieważ przypomina obrazek, który można wziąć do ręki i dowol-
nie obracać.

Gotową pocztówkę wykorzystamy do utworzenia materiałów reklamowych o więk-
szych rozmiarach.

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch.

Włącz widoczność warstwy Card i zaznacz ją.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

315

Wybierz

polecenie

3D/New Mesh from Layer/Postcard

(3D/Nowa siatka z warstwy/Pocztówka).

Warstwa Card (karta) stanie się trójwymiarowa. Sam obraz nie sprawia wrażenia trój-
wymiarowego, bo patrzymy na niego wprost, ale gdy zaczniemy nim manipulować,
jego trójwymiarowość stanie się oczywista. Na razie świadczą o tym takie elementy
jak aktywny panel 3D, dodatkowe okno widokowe w lewym górnym rogu, narzę-
dzia 3D na pasku opcji i manipulator kamery w lewym dolnym rogu.

Tworzenie trójwymiarowej siatki z nowej warstwy

Wcześniej tworzyliśmy siatkę na podstawie istniejącej już warstwy, która zawierała
obraz drewnianych desek. Teraz utworzymy siatkę z nowej, zupełnie pustej warstwy.
Będzie to siatka butelki.

Wyciągnij na wierzch panel Layers (Warstwy) i upewnij się, że warstwa Card

jest zaznaczona.

W dolnej części panelu kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę).

Nad warstwą Card pojawi się nowa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1).

316

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Pozostaw aktywną warstwę Layer 1 (Warstwa 1) i wybierz polecenie 3D/New

Mesh from Layer/Mesh Preset/Wine Bottle (3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia
domyślne siatki/Butelka od wina).

W oknie obrazu widoczna będzie pocztówka, a przed nią szara butelka. Później nało-
żymy na tę butelkę odpowiednie materiały, żeby wyglądała realistyczniej.

panelu

Layers (Warstwy) nadaj nowej warstwie nazwę

Bottle

(butelka).

Importowanie plików 3D

W Photoshopie CS6 można otwierać i opracowywać obrazy trójwymiarowe utwo-
rzone w takich programach jak Collada, 3DS, KMZ (Google Earth) czy U3D. Można
pracować także z plikami zapisanymi w uniwersalnym formacie Collada, wspieranym
między innymi przez ﬁrmę Autodesk. Po otwarciu takiego pliku jako warstwy 3D
ta ostatnia zawiera trójwymiarowy model i przezroczyste tło. Warstwa przyjmuje
rozmiary importowanego pliku, ale można ją przeskalować.

Zaimportujemy teraz trójwymiarowy kieliszek utworzony w innej aplikacji.

Wybierz

polecenie

3D/New 3D Layer from File (3D/Nowa warstwa 3D z pliku).

Przejdź do folderu Lesson12/Assets i dwukrotnie kliknij plik WineGlass.obj.

Na środku okna dokumentu, przed butelką i kartą, pojawi się nowy obiekt
— kieliszek.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

317

Tworzenie tekstu 3D

Nawet tekst może być trójwymiarowy, a gdy już zostanie utworzony, można go obra-
cać, skalować, przesuwać, ozdabiać materiałami, oświetlać (co wiąże się z rzucaniem
cieni) i wytłaczać. Tekst, który utworzymy, zostanie później umieszczony na przedniej
ściance drewnianej skrzyni.

Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).

Przeciągnij myszą, aby utworzyć ramkę tekstową w środkowej części okna.

Na pasku opcji wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Minion Pro, a następnie

ustaw styl czcionki na Bold i rozmiar na

punkty.

Wielkimi literami wpisz

HI-WHEEL

(bicykl).

Utworzony tekst nie jest jeszcze trójwymiarowy. Musimy go przekonwertować.

Na pasku opcji kliknij przycisk Update 3D associated with this text

(Aktualizuj obiekty 3D powiązane z tym tekstem).

Teraz tekst jest trójwymiarowy — widać płaszczyznę jego podłoża i pozostałe ele-
menty środowiska 3D.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

319

Photoshop połączy wszystkie warstwy
w jedną o nazwie Wood. Dzięki temu, że pod-
czas scalania warstw trzymałeś wciśnięty
klawisz Shift, wszystkie obiekty pozostały
na swoich miejscach.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz),

aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Ustawianie obiektów w scenie

Scena zawiera już wszystkie obiekty, ale ich ułożenie nie jest zbyt interesujące.
Za pomocą manipulatorów i panelu Properties (Właściwości) pozmieniamy rozmiary
i położenie tych obiektów, tak aby scena nabrała atrakcyjniejszego wyglądu.

Zmiana widoku z kamery

W okienku z widokiem pomocniczym możemy oglądać scenę z różnych punktów
widzenia. Wykorzystamy to, aby lepiej widzieć obiekty podczas ich układania.

W okienku pomocniczym znajdującym się

w lewym górnym rogu okna dokumentu
przesuń widok, aby w polu widzenia
znalazły się obiekty usytuowane poniżej
drewnianej skrzyni.

W oknie pomocniczym aktualnie ustawiony
jest widok z góry. Obiekty, które tworzyliśmy, są
ustawione przed drewnianą skrzynią.

Wskazówka:

Jeśli Twoja scena nie
wygląda tak jak ta
z rysunku obok, to
znaczy, że prawdo-
podobnie zwolniłeś
klawisz Shift przed
scaleniem warstw.
W takiej sytuacji
wybierz polecenie
Edit/Undo Merge
Layers (Edycja/Cofnij
Scal warstwy) i spró-
buj jeszcze raz.

Uwaga: Widok,

jaki możemy obser-
wować w okienku
pomocniczym,
jest niezależny od
widoku głównego
w oknie dokumentu.
Można zatem zmie-
nić widok pomoc-
niczy bez zmiany
widoku głównego
i oglądać scenę
z dwóch różnych
perspektyw jedno-
cześnie.

320

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Na górnej belce okienka pomocniczego kliknij przycisk Select View/Camera

(Wybierz widok/kamerę) i wybierz opcję Left (Lewa strona).

Teraz obiekty są lepiej widoczne. Taki też widok wybierzemy dla okna głównego.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym

klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna
dokumentu i z podręcznego menu wybierz Left (Lewa strona).

Przesuwanie obiektów
za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D)

Kieliszek, butelka i karta powinny znajdować się na drewnianej skrzyni, a nie obok
niej. Przesuniemy je na właściwe miejsce, używając do tego manipulatora 3D Axis
(Oś 3D). Aby móc manipulować danym obiektem, trzeba go zaznaczyć w panelu 3D.

Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go spod panelu Layers (Warstwy).

Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz foldery Card_Layer (Card_Warstwa),

Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).

Przytrzymaj kursor na końcówce zielonej strzałki do momentu, aż pojawi się napis

Move On Y Axis (Przesuń wzdłuż osi Y).

Wskazówka:

Opisywane tu
czynności można
zobaczyć w ﬁlmie
PositioningObjects.
mp4 zamieszczonym
w folderze Lesson12/
Video.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

321

Kliknij końcówkę zielonej strzałki i przeciągnij obiekty w górę, tak aby dno butelki

zrównało się z wierzchem drewnianej skrzyni.

Kliknij końcówkę strzałki niebieskiej i przesuń obiekty w lewo na środek skrzyni.

Używając strzałki zielonej, możesz poprawić położenie obiektów w pionie,
chociaż na razie nie jest ono istotne — jeszcze do tego wrócimy.

Wskazówka:

Rozmiary manipula-
tora 3D Axis (Oś 3D)
można zmieniać.
Wciśnij klawisz Shift
i ustaw kursor na żół-
tym kwadraciku słu-
żącym do skalowania
obiektów. Kliknij
i przeciągnij myszą,
aby powiększyć lub
zmniejszyć rozmiary
manipulatora.

Do tej pory przesuwaliśmy kartę, butelkę i kieliszek. Teraz zajmiemy się napisem,
który w oknie widokowym wygląda jak mały czarny kwadracik zawieszony w powie-
trzu z dala od skrzyni.

panelu

3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)

i zaznacz tekst HI-WHEEL.

Za pomocą strzałek manipulatora 3D Axis (Oś 3D), niebieskiej i zielonej,

umieść napis bezpośrednio przed przednią ścianką skrzyni.

322

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Pamiętaj, że kamera przekazuje widok z lewej strony, więc napis powinien znaleźć się
przy prawej krawędzi skrzyni.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym

klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna
dokumentu i z podręcznego menu wybierz Default (Domyślne).

Punkt widzenia kamery zmieni się i scena będzie widoczna od przodu.

panelu

3D zaznacz pozycję Environment (Środowisko).

Na pasku opcji włącz narzędzie Drag the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D)

i przesuń cały zestaw obiektów w prawą dolną część obszaru roboczego,
jak na rysunku poniżej.

Ustawianie obiektów
przy użyciu panelu Properties (Właściwości)

Spora część pracy została już wykonana, ale obiekty nie są jeszcze dokładnie pousta-
wiane. Żeby zrobić to precyzyjnie, posłużymy się współrzędnymi położenia obiektów
dostępnymi w panelu Properties (Właściwości).

panelu

3D zaznacz pozycję Scene (Scena).

Gdy zaznaczona jest pozycja Scene (Scena), każda modyﬁkacja będzie dotyczyła
całej sceny.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

323

panelu

Properties (Właściwości) kliknij przycisk Coordinates (Współrzędne),

aby zmienić zestaw dostępnych opcji.

polu

Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz

-30

Wskazówka:

Zestawy opcji
w panelu Properties
(Właściwości) można
zmienić także
za pomocą
klawisza V.

Cała scena obróci się o 30 stopni względem obrazu stanowiącego tło. Teraz przeskalu-
jemy kieliszek i ustawimy go na skrzyni obok butelki.

panelu

3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa)

i zaznacz w nim pozycję objMesh.

panelu

Properties (Właściwości) wpisz w polach X Scale (Skala X), Y Scale

(Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wartość

55%

Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz w panelu 3D foldery Bottle_Layer

(Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).

324

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Na pasku opcji kliknij przycisk Align bottom edges (Wyrównaj dolne krawędzie),

aby ustawić oba obiekty na jednym poziomie (na górnej powierzchni skrzyni).

Kieliszek ma już właściwe wymiary w porównaniu z butelką i znajduje się na tym
samym poziomie co ona. Teraz przesuniemy go nieco w prawo, a butelkę — w lewo.

Ponownie zaznacz pozycję objMesh w folderze WineGlass_Layer (WineGlass_

Warstwa). Następnie przejdź do panelu Properties (Właściwości) i w polach Position
(Położenie) wpisz następujące wartości: X =

217,1

, Y =

274,2

i Z =

81,8

Wskazówka:

Jeśli chcesz, możesz
przesunąć kieliszek
i butelkę za pomocą
manipulatora 3D Axis
(Oś 3D).

panelu

3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim

pozycję Wine Bottle (Butelka od wina). Następnie przejdź do panelu Properties
(Właściwości) i w polach Position (Położenie) wpisz następujące wartości:
X =

102,4,1

, Y =

388,8

i Z =

4,8

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

325

W polach X Scale (Skala X), Y Scale (Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wpisz wartość

120%

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Skalowanie i obracanie obiektów za pomocą manipulatora

Kieliszek i butelka są już na właściwych miejscach, pozostały do ustawienia karta
i napis. Zarówno ustawianie, jak i skalowanie tych obiektów przeprowadzimy
za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D).

panelu

3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)

i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL.

Na pasku opcji włącz narzędzie Rotate the 3D Object (Obracanie obiektu 3D).

Użyj czerwonej strzałki manipulatora 3D Axis (Oś 3D) i ustaw napis na środku

przedniej ścianki skrzyni. W razie potrzeby użyj także strzałek niebieskiej
i zielonej, aby przesunąć napis w górę lub w dół, do przodu lub do tyłu.

Ustaw kursor w środku manipulatora i poczekaj, aż środkowy kwadracik

przyjmie barwę żółtą. Wtedy przeciągnij myszą, aby dopasować rozmiary
tekstu do rozmiarów skrzyni (prawdopodobnie trzeba będzie powiększyć tekst
do około 135%).

Tekst jest już ustawiony. Teraz pora na kartę.

Uwaga:

Jeśli wolisz operować
wartościami współ-
rzędnych, wpisz
w polach X Scale
(Skala X), Y Scale
(Skala Y) i Z Scale
(Skala Z) wartość 57%.
Początkowo
w polach tych
występuje wartość
bliska 42%, a 57 sta-
nowi w przybliżeniu
135% z 42.

326

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

panelu

3D zwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)

i rozwiń Card_Layer (Card_Warstwa).

Zaznacz

pozycję

Card Mesh (Card Siatka) i za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś

3D) przeskaluj kartę do mniej więcej 25% jej pierwotnych rozmiarów.

Przeciągnij końcówkę strzałki niebieskiej, aby przesunąć kartę wzdłuż osi

Z aż do przedniej ścianki skrzyni.

Za pomocą strzałki zielonej przesuń kartę w dół, żeby spoczęła na skrzyni.

Przeciągnij zakrzywiony uchwyt niebieski, aby obrócić górną część karty w stronę

butelki. Za pomocą pozostałych strzałek manipulatora ustaw kartę tak, żeby jej
dolna krawędź spoczywała na skrzyni, a górna opierała się o butelkę.

Wszystko ustawione!

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Nakładanie materiałów na obiekty 3D

Jedną z zalet obiektów trójwymiarowych jest to, że możemy szybko zmieniać ich
wygląd przez przypisanie nowych materiałów. Najpierw nałożymy materiał na napis,
a następnie spróbujemy nadać kieliszkowi i butelce wygląd bliższy rzeczywistemu.

Zmiana wyglądu trójwymiarowego tekstu

Zaczniemy od wytłoczenia liter napisu, a potem wszystkie powierzchnie tekstu
pokryjemy stosownym materiałem.

panelu

3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)

i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

327

Wciskaj

klawisz

V, aby zmieniać zestawy opcji w panelu Properties (Właściwości).

Kolejno są to zestawy: Mesh (Siatka), Deform (Deformowanie), Cap (Zakończenie)
i Coordinates (Współrzędne). Każdemu z tych zestawów odpowiada inny
manipulator w oknie dokumentu.

Wybierz

zestaw

Deform (Deformowanie).

listy

Shape Preset (Ustawienia predefiniowane kształtu) wybierz Bevel (Faza)

— środkowa ikona w górnym rzędzie.

W oknie dokumentu kliknij środek manipulatora i przeciągnij myszą, aby uzyskać

wytłoczenie o wartości zbliżonej do 23.

Wskazówka:

Gdy w panelu
Properties
(Właściwości)
wyświetlany jest
zestaw Deform
(Deformowanie),
manipulator umoż-
liwia wytłaczanie,
zwężanie, wyginanie
i skręcanie zaznaczo-
nej siatki obiektu.

Wciśnij

klawisz

V, aby wyświetlić zestaw właściwości Cap (Zakończenie).

Przeciągnij manipulator w górę, aby uzyskać intensywność napełnienia

równą 4,75.

Wytłoczenie wygląda nieźle, ale żeby napis zalśnił pełnym blaskiem, przypiszemy mu
jeszcze odpowiedni materiał.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

329

W oknie próbnika pojawi się inny zestaw materiałów.

Z próbnika wybierz materiał o nazwie Metal Gold (Złoto) — środkowa pozycja

w czwartym rzędzie.

Każdy element napisu jest teraz złoty. W analogiczny sposób nałożymy materiały
na butelkę i kieliszek.

W panelu 3D ukryj zawartość folderu HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa).

Nakładanie materiałów na obiekty

Postępując podobnie jak w przypadku napisu, przypiszemy stosowne materiały.
Potem nadamy realistyczniejszy wygląd kieliszkowi.

panelu

3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim

pozycję Cork_Material (Materiał_korek).

Materiał ten wystąpi tylko w tej części szyjki, w której znajduje się korek butelki.

panelu

Properties (Właściwości) otwórz próbnik materiałów i wybierz środkowy

materiał w trzecim rzędzie, czyli Metal Brass (Solid) (Mosiądz (lity)).

Górna część szyjki butelki wygląda, jakby była owinięta folią.

panelu

3D zaznacz pozycję Glass_Material (Materiał_szkło), po czym

w próbniku wybierz materiał Gemstone Emerald (Szmaragd).

panelu

Properties (Właściwości) kliknij próbkę koloru Diffuse (Zmiękczenie),

wybierz bardzo ciemną zieleń i kliknij OK. Podobny odcień zieleni wybierz
jako kolor Ambient (Otoczenie).

330

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:

Shine (Połyskliwość) —

45%

Reflection (Odbicie) —

55%

Bump (Wypukłość) —

10%

Opacity (Krycie) —

91%

Refraction (Załamanie) —

1.5

panelu

3D zaznacz pozycję Label_Material (Materiał_etykieta), po czym

w panelu Properties (Właściwości) kliknij ikonę obok próbki koloru Diffuse
(Zmiękczenie). Wybierz Replace Texture (Zastąp teksturę), odszukaj i otwórz folder
Lesson12/Assets i kliknij w nim dwukrotnie plik Label.psd. W systemie Windows,
aby zobaczyć ten plik, musisz wybrać z rozwijanej listy Files Of Type (Pliki typu)
opcję Photoshop (*.PSD, *.PDD); opcja ta znajduje na samej górze i dotarcie do niej
wymaga przewinięcia listy.

panelu

3D zaznacz pozycję Wine Bottle (Butelka od wina), a następnie w panelu

Properties (Właściwości) kliknij ikonę zestawu opcji Coordinates (Współrzędne)
i w polu Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz

-34

. Butelka obróci się i etykieta będzie

lepiej widoczna.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

331

panelu

3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa) i zaznacz

w nim pozycję 02_Default w grupie objMesh.

W próbniku wybierz materiał Glass Smooth (Szkło gładkie) — pierwsza pozycja

w trzecim rzędzie.

Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:

Shine (Połyskliwość) —

96%

Reflection (Odbicie) —

83%

Roughness (Nierówność) —

Bump (Wypukłość) —

10%

Opacity (Krycie) —

22%

Refraction (Załamanie) —

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

332

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Oświetlanie sceny 3D

Scena jest już oświetlona światłem domyślnym, które można modyﬁkować, ale można
też wstawiać dodatkowe światła. Od tego, jakie światła zastosujemy i jak je ustawimy,
zależy, jakie powstaną cienie i odbłyski, a także jaki będzie ogólny nastrój sceny.

panelu

3D zaznacz ostatnią pozycję na liście, czyli Infinite Light 1.

W chwili gdy tworzymy nową scenę, Photoshop domyślnie umieszcza w niej jedno
światło nieskończone (infinite). A gdy je zaznaczymy, w oknie dokumentu wyświetli
się manipulator umożliwiający ukierunkowanie tego światła. Duża gałka pozwala
na szybkie przemieszczanie źródła światła, a mała służy do ustawiania go w sposób
precyzyjny.

Za pomocą małej gałki ustaw źródło światła w lewym górnym rogu (mniej więcej

na godzinie 11:00). Spowoduje to wystąpienie długiego odblasku na szyjce butelki.

Uwaga: Rozmiar

manipulatora świetl-
nego zależy od roz-
dzielczości ekranu,
więc w rzeczywi-
stości może być
większy lub mniejszy
niż ten pokazany
na rysunku.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym

klawiszu Control (Mac OS) samo źródło światła (małą, białą ikonę), aby otworzyć
panel Infinite Light 1. Następnie zmień kolor na bladozłoty (my zastosowaliśmy
R = 251, G = 242 i B = 203) i ustaw Intensity (Intensywność) na

75%

Uwaga:

Parametry światła
można zmieniać
w panelu Infinite
Light 1 lub w panelu
Properties
(Właściwości).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

333

U dołu panelu 3D kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło

do sceny) i wybierz opcję New Infinite Light (Nowe światło nieskończone).

Mając zaznaczone nowe światło — Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2)

— zmień jego kolor na jasnozłoty, podobny do poprzedniego.
Parametr Intensity (Intensywność) ustaw na

30%

Przy wciąż zaznaczonym świetle Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2)

przesuń jego małą gałkę mniej więcej na godzinę 1:00. Powstanie ładny odblask
na krawędzi butelki.

Ponownie kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło do sceny)

i wybierz opcję New Point Light (Nowe światło punktowe).

Zaznacz nowe światło i w panelu Properties (Właściwości) ustaw intensywność

30%

Posługując się manipulatorem, ustaw źródło światła punktowego w samym

centrum kieliszka.

Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

334

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Renderowanie sceny 3D

Gdy budujemy scenę w Photoshopie, możemy ją cały czas oglądać, ale jej wygląd nie
jest tak realistyczny, jaki będzie po wyrenderowaniu. W każdej chwili można wyren-
derować mały fragment sceny, ale z przeprowadzaniem tego procesu dla całości warto
się wstrzymać do momentu, gdy scena wygląda na ukończoną. Renderowanie jest
czasochłonne, więc nie warto go uruchamiać po każdej modyﬁkacji sceny.

Swoją scenę z poprzedniego ćwiczenia możesz zrenderować już teraz albo, jeśli zdecy-
dujesz się na wykonanie zadania dodatkowego, dopiero po wykonaniu jej animacji.

Wybierz

File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nawą

12_render.psd

Jeśli otworzy się okno Photoshop Format Options (Opcje formatu programu
Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

Zapisanie odrębnego pliku dla renderingu umożliwi szybsze wprowadzanie zmian
w pliku oryginalnym.

panelu

3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny.

dołu

panelu

Properties (Właściwości) kliknij przycisk Render (Renderuj).

Wskazówka:

Liczbę cykli rende-
rujących, która ma
wpływ na jakość
ﬁnalnego obrazu,
można zmienić
w preferencjach
Photoshopa. W tym
celu po wybraniu
polecenia Edit/
Preferences/3D
(Edycja/
Preferencje/3D)
(Windows) lub
Edit/Photoshop/3D
(Edycja/
Photoshop/3D)
(Mac OS) należy
zmienić wartość
parametru High
Quality Threshold
(Próg wysokiej
jakości) w sekcji
Ray Tracer
(Śledzenie promieni).

W sys-
temach
o mniejszej
wydajności

proces renderowa-
nia może trochę
potrwać.

Wskazówka:

Jeśli musisz przerwać
proces renderowa-
nia lub uważasz, że
jakość obrazu jest
już wystarczająca
i dalsze rendero-
wanie jest zbędne,
kliknij gdziekolwiek
w obrębie obrazu.
Proces zostanie
zatrzymany.

Scena zostanie zrenderowana. W zależności od wydajności systemu może to potrwać
od kilku minut do pół godziny, a może i dłużej.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

335

Zadanie dodatkowe

Animacja oświetlenia w scenie 3D

Przez zastosowanie odpowiednich ustawień dla świateł i tła sceny można symulować upływ
czasu, na przykład podczas wschodu słońca. Informacji o animowaniu rozmaitych parametrów
za pomocą panelu Timeline (Oś czasu) należy szukać w lekcji 10., „Edycja wideo”.

W dolnej części okna programu kliknij zakładkę panelu Timeline (Oś czasu), aby go otworzyć.

Kliknij

przycisk

Create Video Timeline (Utwórz oś czasu wideo).

Photoshop umieści na osi czasu warstwy bieżącego dokumentu.

Skróć czas trwania klipu Wood. W tym celu przeciągnij jego prawą krawędź aż do zrównania jej

z krawędzią klipu Landscape (05:00f ).

Wyświetl właściwości klipu Landscape. Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec

klipu, a następnie kliknij ikonę stopera na ścieżce właściwości Opacity (Krycie), aby utworzyć
klatkę kluczową.

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch, i zmniejsz wartość

parametru Opacity (Krycie) warstwy Landscape do

(ciąg dalszy na następnej stronie)

336

LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Zadanie dodatkowe

(ciąg dalszy)

panelu

Timeline (Oś czasu) ukryj właściwości klipu Landscape, rozwiń listę właściwości klipu

Wood, a następnie rozwiń pozycję 3D Lights (Światła 3D).

Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec klipu, a następnie kliknij ikonę stopera

na każdej ścieżce o nazwie 3D Node (Węzeł 3D).

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.

Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go na wierzch, i zaznacz pozycję Infinite Light 1.

Za pomocą manipulatora skieruj to światło w dół. To samo zrób ze światłem Infinite Light 2
(Światło nieskończone 2).

Zaznacz Point Light 1 (Światło punktowe 1) i przeciągnij to światło na sam dół sceny.

Kliknij przycisk Play (Odtwarzaj) w panelu Timeline (Oś czasu), obejrzyj animację i wprowadź

zmiany, jakie uznasz za stosowne.

W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny.

Z menu panelu Timeline (Oś czasu) wybierz Render Video (Renderuj wideo).

W dolnej części okna Render Video (Renderowanie wideo) z listy rozwijanej 3D Quality

(Jakość 3D) wybierz opcję Interactive (Interaktywna), jeśli masz niezbyt szybki komputer.
A jeśli masz system stosunkowo wydajny, wybierz opcję Ray Traced Draft (Robocza ze
śledzeniem promieni).

Pozostałe ustawienia pozostaw bez zmian i kliknij przycisk Render (Renderuj).

Gdy Photoshop skończy renderowanie ﬁlmu, kliknij dwukrotnie ikonę pliku 12Working.mp4

w folderze Lessons12/Assets i obejrzyj ten ﬁlm.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

337

Pytania kontrolne

Jaka jest różnica między warstwą 3D a zwykłą warstwą?

Jak zmieniamy widok z kamery?

Jak nakładamy materiał na obiekt?

Jakimi kolorami oznaczone są poszczególne osie manipulatora 3D Axis (Oś 3D)?

Jak renderujemy scenę 3D?

Odpowiedzi

Warstwa 3D zachowuje się podobnie do zwykłych warstw — można jej przypisać styl,

zamaskować itp. Jednak w odróżnieniu od nich może zawierać siatki, czyli obiekty
trójwymiarowe, a także przypisywane tym obiektom materiały, mapy i tekstury.
Oprócz obiektów mogą się na niej znajdować także światła.

Aby zmienić widok z kamery, można przesunąć jej manipulator albo kliknąć go

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przy wciśniętym klawiszu
Control (Mac OS) i wybrać jeden z widoków predeﬁniowanych.

panelu

3D uaktywniamy składnik materiałowy, a następnie w panelu

Properties (Właściwości) wybieramy stosowny materiał i ustalamy jego parametry.

manipulatorze

3D Axis (Oś 3D) strzałka czerwona reprezentuje oś X,

zielona — Y, a niebieska — Z.

Aby wyrenderować scenę 3D, należy zaznaczyć pozycję Scene (Scena)

w panelu 3D, a następnie kliknąć przycisk Render (Renderuj) w dolnej części
panelu Properties (Właściwości).

338

PRZYGOTOWYWANIE
PLIKÓW
DLA POTRZEB INTERNETOWYCH

Tematyka lekcji

W tej lekcji dowiemy się, jak:

podzielić obraz na plasterki,

odróżniać plasterki deﬁniowane przez użytkownika

od generowanych automatycznie,

łączyć plasterki ze stronami HTML i adresami URL,

optymalizować obrazy pod kątem internetu

i wybierać właściwą kompresję,

eksportować duże i wysokiej rozdzielczości obrazy,

tak aby możliwe było oglądanie ich w różnych powiększeniach,

prezentować swoje dzieła w formie galerii internetowej.

Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy
usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować
w jego miejsce folder Lessons/Lesson13. Podczas wykonywania ćwiczeń
pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie
można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.

340

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Rozpoczynamy pracę

Do wykonania ćwiczeń w ramach tej lekcji potrzebna będzie przeglądarka interne-
towa, na przykład Firefox, Netscape, Internet Explorer lub Safari. Połączenie z inter-
netem nie będzie konieczne.

Podczas tej lekcji przygotujemy graﬁkę dla strony domowej muzeum sztuki hisz-
pańskiej. Spis zawartości witryny zaopatrzymy w łącza hipertekstowe prowadzące
do gotowych już stron internetowych. Odwiedzający witrynę będzie mógł kliknąć
pozycję tego spisu, aby przejść do odpowiedniej strony.

Rozpoczniemy od obejrzenia gotowej już strony HTML, którą utworzymy na bazie
pojedynczego pliku PSD.

Uruchom Photoshopa i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,

natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie

Bridge).

panelu

Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu

Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson13, a potem folder 13End
i folder site.

Folder site zawiera elementy strony internetowej, które będziemy wykorzystywać
w dalszej części lekcji.

Kliknij prawym przyciskiem myszki (Windows) lub kliknij z wciśniętym

klawiszem Control (Mac OS) miniaturę pliku home.html. Z menu kontekstowego
wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Do otwarcia tego pliku wybierz
zainstalowaną w systemie przeglądarkę internetową.

Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi pozycjami spisu zawartości

witryny oraz nad widocznymi tu obrazami. Zauważ, że wskaźnik zmienia swój
wygląd ze strzałki na dłoń z wyprostowanym palcem wskazującym.

342

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Aby powrócić do strony głównej, zamknij zakładkę lub okno Zoomify.

Kliknij jeden z pozostałych obrazów, aby obejrzeć go dokładniej w oddzielnym

oknie. Gdy skończysz oglądanie, zamknij to okno.

Na stronie głównej kliknij dowolną pozycję spisu zawartości witryny, aby przejść

na inną stronę. Aby powrócić do strony głównej, kliknij napis „Museo Arte”
w lewym górnym rogu okna.

Gdy skończysz przeglądanie witryny, zamknij przeglądarkę i wróć do program

Bridge.

W programie Bridge kliknij pozycję Lesson13 na pasku ścieżki (w górnej części

okna), aby wyświetlić zawartość tego folderu. Kliknij dwukrotnie najpierw folder
13Start, a potem miniaturę pliku 13Start.psd. Plik zostanie otwarty w Photoshopie.

Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą

13Working.psd

(roboczy). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu

programu Photoshop) kliknij przycisk OK. Zapisanie kopii roboczej pozwala
zachować plik oryginalny na wypadek konieczności powrotu do niego.

Podczas wykonywania powyższego ćwiczenia mieliśmy do czynienia z dwoma rodza-
jami łączy: plasterkami (w spisie zawartości witryny) oraz obrazami (chłopiec i anioł).

Plasterki to obszary, które deﬁniujemy w oparciu o warstwy, linie pomocnicze
lub precyzyjnie zaznaczenia albo też za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki).
Deﬁniując plasterek w programie Photoshop, tworzymy tabelę HTML lub kaskadowy
arkusz stylów (CSS), w którym zawarte są informacje o kształcie i położeniu pla-
sterków. W razie potrzeby możemy wygenerować podgląd w postaci pliku HTML,
zawierający obraz z plasterkami oraz tabelę lub kaskadowy arkusz stylów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

343

Łącza hipertekstowe można dodawać także do obrazów. Klikając taki obraz, możemy
otworzyć połączoną z nim stronę. W odróżnieniu od plasterków, które zawsze są
w kształcie prostokąta, obrazy mogą mieć dowolne kształty.

Tworzenie plasterków

Gdy prostokątny fragment obrazu deﬁniujemy jako plasterek, Photoshop tworzy
tabelę HTML, w której umieszcza ten plasterek oraz informacje o jego położeniu.
Po utworzeniu plasterka można przekształcić go w przycisk reagujący na kliknięcie.

Każdy utworzony przez nas plasterek (zwany plasterkiem użytkownika) tworzy auto-
matycznie inne plasterki (auto-plasterki), które pokrywają pozostałą część obrazu.

Zaznaczanie plasterków i ustawianie ich opcji

Rozpoczniemy od zaznaczenia plasterka, który został już zdeﬁniowany w pliku
startowym.

Z przybornika wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) (

ukryte pod narzędziem Crop (Kadrowanie) ( ).

Gdy wybieramy narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) lub Slice Select (Zaznaczanie plaster-
ków), Photoshop wyświetla wszystkie istniejące plasterki wraz z ich numerami.

Plasterek oznaczony numerem 01 obejmuje lewy górny róg obrazu i oprócz numeru
ma przypisaną również małą ikonę, zwaną symbolem, przypominającą kontur góry.
Niebieski kolor oznacza, że jest to plasterek użytkownika.

Zwróć uwagę również na plasterki oznaczone kolorem szarym — 02 na prawo i 03
poniżej plasterka 01. Kolor szary oznacza, że są to auto-plasterki. Powstały one auto-
matycznie, gdy tworzyliśmy plasterek użytkownika. Widoczne tu symbole oznaczają,
że plasterki zawierają obrazy. Więcej informacji o symbolach zawiera zamieszczona
poniżej ramka „Symbole plasterków”.

W lewym górnym rogu obrazu kliknij plasterek oznaczony numerem 01

widocznym na małym niebieskim prostokącie. Plasterek zostanie otoczony złotą
ramką, która będzie potwierdzać jego zaznaczenie.

344

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Używając

narzędzia

Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij dwukrotnie

plasterek 01. Zostanie otwarte okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka).
Photoshop domyślnie nadaje każdemu plasterkowi nazwę składającą się z nazwy
pliku i numeru plasterka — w tym przypadku jest to 13Start_01.

Uwaga: Opcje

auto-plasterków
również mogą
być ustawiane,
ale wówczas stają się
one automatycznie
plasterkami użyt-
kownika.

Symbole plasterków

Niebieskie i szare symbole plasterków wyświetlane w oknie obrazu oraz w oknie
dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) są bardzo przydatne, pod warunkiem
że potraﬁmy je odczytywać. W jednym plasterku może być wyświetlanych wiele
różnych symboli. Niosą one następujące informacje:

(

) numer plasterka (plasterki są numerowane sekwencyjnie,

od lewej do prawej i od góry do dołu obrazu),

(

) plasterek zawiera obraz,

(

) plasterek nie zawiera obrazu,

(

) plasterek został utworzony z warstwy,

(

) plasterek jest połączony z innymi (w celach optymalizacyjnych).

Plasterki stają się użyteczne dopiero po ustawieniu ich opcji. Oprócz nazwy samego
plasterka wśród jego opcji znajdziemy także adres URL, pod który traﬁ użytkownik,
gdy kliknie w obrębie plasterka.

oknie

dialogowym

Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka

Logo

. W polu URL wpisz

. Znak ten pozwala przetestować funkcjonowanie

plasterka bez konieczności deﬁniowania rzeczywistego łącza. Jest to bardzo
przydatne we wstępnej fazie projektowania strony internetowej, gdy chcemy
zobaczyć, jak dany przycisk będzie wyglądał i funkcjonował.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

345

Kliknij

przycisk

OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany.

Tworzenie przycisków nawigacyjnych

Teraz wytniemy plasterki pod przyciski nawigacyjne w lewej części obrazu.
Opcje nawigacyjne można ustawiać dla każdego przycisku oddzielnie, ale można to
zrobić znacznie szybciej.

Z przybornika wybierz narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) ( ) lub użyj skrótu

Shift+C (Narzędzia Crop [Kadrowanie], Slice [Cięcie na plasterki] i Slice Select
[Zaznaczanie plasterków] mają wspólny skrót klawiszowy, C. Skrót Shift+C
pozwala przełączać te narzędzia).

Zwróć uwagę na linie pomocnicze ustawione nad i pod napisami w lewej części obrazu.

Korzystając z tych linii, przeciągnij wskaźnik — zacznij powyżej i na lewo

od pierwszej linii tekstu i skończ na linii pomocniczej poniżej ostatniego tekstu,
aby objąć wszystkie napisy.

W lewym górnym rogu nowego plasterka pojawi się niebieski prostokącik podobny
do tego, jaki widnieje na plasterku 01, ale z numerem 05. Kolor niebieski informuje,
że mamy do czynienia z plasterkiem użytkownika, a nie z auto-plasterkiem.
Złota ramka otaczająca nowy plasterek informuje, że jest on aktualnie zaznaczony.

Szary prostokąt auto-plasterka 03 pozostał bez zmian, ale zmniejszył się obszar
obejmowany przez ten plasterek. Teraz jest to tylko mały fragment nad napi-
sami. Pod nowym plasterkiem pojawił się nowy o numerze 07— jest to plasterek
automatyczny.

346

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Wciśnij

klawisze

Shift+C, aby ponownie włączyć narzędzie Slice Select

(Zaznaczanie plasterków) ( ). Na pasku opcji pojawi się szereg przycisków
służących do wyrównywania położenia plasterków.

Teraz podzielimy zaznaczony plasterek na pięć oddzielnych przycisków.

Na pasku opcji kliknij przycisk Divide (Podziel).

oknie

dialogowym

Divide Slice (Podziel plasterek) włącz opcję Divide Horizontally

Into (Podziel poziomo na) i wpisz liczbę

w polu obok napisu slices down, evenly

spacer (plasterki pionowo, równo rozmieszczone). Kliknij przycisk OK.

Teraz każdemu plasterkowi nadamy odpowiednią nazwę i przypiszemy mu łącze.

Posługując się nadal narzędziem Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij

dwukrotnie plasterek z napisem About Museo Arte.

oknie

dialogowym

Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka

About

(o muzeum), w polu URL wpisz

about.html

, a w polu Target (Cel) wpisz

_self

(nie zapomnij o znaku podkreślenia przed literą s). Kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

347

Parametr Target (Cel) decyduje o sposobie otwierania plików dołączonych. Opcja _self
oznacza, że plik dołączony będzie wyświetlany w tej samej ramce, co plik oryginalny.

Powtórz czynności z etapów 6. i 7. dla pozostałych plasterków, ustawiając ich opcje

w sposób następujący:

dla drugiego plasterka wpisz nazwę

Tour

(zwiedzanie), w polu URL

wpisz

tour.html

, w polu Target (Cel) wpisz

_self

dla trzeciego plasterka wpisz nazwę

Exhibits

(wystawy), w polu URL

wpisz

exhibits.html

, w polu Target (Cel) wpisz

_self

dla czwartego plasterka wpisz nazwę

Members

(członkowie), w polu URL

wpisz

members.html

, w polu Target (Cel) wpisz

_self

dla piątego plasterka wpisz nazwę

Contact

(kontakt), w polu URL

wpisz

contact.html

; w polu Target (Cel) wpisz

_self

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

Uwaga: Nazwy

stron HTML wpisz
dokładnie tak, jak
zostały tu podane.
Aby wszystko dzia-
łało, muszą się one
zgadzać z nazwami
stron, które przygo-
towaliśmy.

Wskazówka:

Jeśli przeszkadzają
Ci znaczki auto-
plasterków, wybierz
narzędzie Slice
Select (Zaznaczanie
plasterków) i na
pasku opcji kliknij
przycisk Hide Auto
Slices (Ukryj auto-
plasterki). Możesz
ukryć również linie
pomocnicze, wybie-
rając polecenie View/
Show/Guides (Widok/
Pokaż/Linie pomoc-
nicze), ponieważ nie
będą już potrzebne.

O tworzeniu plasterków

Tworzyć plasterki można jeszcze według innych metod, które możesz wypróbować
samodzielnie. Oto one:

Możesz tworzyć plasterki bezobrazowe i dodawać do nich tekst lub kod HTML.

Plasterki tego typu mogą mieć rozmaite tło i są zapisywane jako część pliku
HTML. Podstawową zaletą plasterków bezobrazowych jest to, że zawarty
w nich tekst może być edytowany w dowolnym edytorze HTML, dzięki czemu
oszczędzamy czas, unikając konieczności powracania w tym celu do Photoshopa.
Jeśli jednak tekst jest zbyt długi dla danego plasterka, może nastąpić podział
tabeli HTML i pojawienie się niepożądanych przerw.

Jeśli w swojej pracy posługujesz się liniami pomocniczymi, możesz szybko

podzielić obraz na plasterki, korzystając z przycisku Slices From Guides (Plasterki
z linii pomocniczych) dostępnego na pasku opcji narzędzia Slice (Cięcie na
plasterki). Bądź jednak ostrożny — wszystkie utworzone wcześniej plasterki oraz
ich opcje zostaną zastąpione nowymi. Poza tym w ten sposób powstają tylko
plasterki użytkownika, a nie zawsze potrzeba ich tak dużo.

Jeśli potrzebujesz utworzyć plasterki o identycznych rozmiarach i chcesz,

aby były równo rozmieszczone i dokładnie wyrównane, utwórz jeden duży
plasterek obejmujący cały obszar. Następnie kliknij przycisk Divide (Podziel)
na pasku opcji narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) i podziel ten
plasterek na tyle kolumn i wierszy, ile potrzebujesz.

Jeśli chcesz odłączyć plasterek od warstwy, na podstawie której został

utworzony, przekształć go w plasterek użytkownika. W tym celu zaznacz go
za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), a następnie kliknij
przycisk Promote (Zmień) na pasku opcji.

348

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Tworzenie plasterków bazujących na warstwach

Plasterki można tworzyć nie tylko za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki),
ale również na bazie istniejących warstw. Zaletą takiego rozwiązania jest to,
że Photoshop tworzy plasterki o wymiarach zgodnych z wymiarami warstw, uwzględ-
niając ich wszystkie piksele. Jeśli w wyniku edycji warstwy zmienią się jej wymiary,
plasterek również się zmieni, aby objąć nowe piksele.

panelu

Layers (Warstwy) zaznacz warstwę

New Wing. Jeśli nie widzisz wszystkich warstw,
wyciągnij panel z doku i przeciągnij w dół jego
prawy dolny narożnik.

Wybierz

polecenie

Layer/New Layer Based Slice

(Warstwa/Nowy plasterek oparty na warstwie).
W oknie obrazu pojawi się niebieski prostokącik
z numerem 04. Numer nowego plasterka został
nadany zgodnie z kolejnością plasterków liczoną
od lewego górnego rogu obrazu.

Wybierz

narzędzie

Slice Select (Zaznaczanie

plasterków) ( ) i kliknij dwukrotnie nowy plasterek. Następnie zmień jego
nazwę na

New Wing

(nowe skrzydło); w polu URL wpisz

newwing.html

, a w polu

Target (Cel) wpisz

_blank

. Opcja _blank powoduje otwieranie pliku dołączonego

w nowym oknie przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk OK.

Powyższe opcje wpisz dokładnie tak, jak zostały podane, aby pasowały do stron inter-
netowych, które przygotowaliśmy.

Teraz w podobny sposób utworzymy plasterki bazujący na warstwach Image 1
i Image 2.

Powtórz czynności z etapów od 1. do 3. dla pozostałych obrazów:

utwórz plasterek z warstwy Image 1, nazwij go

Image 1

, w polu URL

wpisz

image1.html

, w polu Target (Cel) wpisz

_blank

, kliknij przycisk OK,

Utwórz plasterek z warstwy Image 2, nazwij go

Card

(karta), w polu URL

wpisz

card.html

, w polu Target (Cel) wpisz

_blank

, kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

349

Z pewnością zauważyłeś, że okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka) zawiera
jeszcze inne opcje poza tymi, które ustawialiśmy. Jeśli jesteś ciekaw ich znaczenia,
zajrzyj do pomocy Photoshopa.

Wybierz

polecenie

File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Eksportowanie kodu HTML i obrazów

Pozostało utworzyć kilka plasterków, zdeﬁniować łącza i wyeksportować plik
w celu utworzenia strony HTML, na której wszystkie plasterki będą tworzyć
jedną spójną całość.

Dla szybkiego otwierania stron internetowych duże znaczenie ma minimalizowanie
rozmiarów graﬁk, które są na nich umieszczane. Photoshop ma wbudowane
narzędzia pozwalające dobrać takie rozmiary poszczególnych plasterków, przy
których zachowana zostanie odpowiednia jakość obrazów. Dobrą zasadą jest sto-
sowanie kompresji JPEG w przypadku obrazów o jakości fotograﬁcznej z ciągłym
rozkładem tonów, a kompresji GIF dla obrazów zawierających rozległe obszary
jednokolorowe — na tworzonej przez nas stronie są to wszystkie obszary wokół
trzech głównych obrazów.

Do porównywania obrazów przy różnych ustawieniach kompresji i w różnych forma-
tach będziemy używać okna dialogowego Save for Web (Zapisz dla Internetu).

Wybierz

polecenie

File/Save for Web (Plik/Zapisz dla Internetu).

W oknie dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) kliknij zakładkę 2-Up

(2 na ekranie).

350

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Użyj

narzędzia

Hand (Rączka) ( ) w oknie dialogowym i przesuń obraz,

aby uzyskać widok portretu chłopca.

W oknie dialogowym wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( )

i zaznacz plasterek 17 w lewej części okna (portret chłopca). Zauważ, że rozmiar
pliku uległ znacznemu zmniejszeniu.

listy

rozwijanej

Preset (Ustawienie) w prawej części okna wybierz JPEG Medium

(JPEG średnia jakość). Odczytaj rozmiar obrazu wyświetlany w lewym dolnym
rogu okna. Po wybraniu średniej jakości JPEG plik zmniejszył się zdecydowanie.

Teraz sprawdzimy ustawienia GIF dla tego samego plasterka w dolnej części zakładki
2-Up (2 na ekranie).

Za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) zaznacz plasterek 17

w dolnym obrazie. Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) wybierz GIF 32 No Dither
(GIF 32 bez ditheringu).

Zwróć uwagę, że portret w dolnym obrazie wygląda bardziej płasko i wykazuje efekt
posteryzacji, ale rozmiary obrazów są bardzo zbliżone.

352

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Jako format zapisu wybierz HTML and Images (HTML i obrazy). Z listy rozwijanej

Slices (Plasterki) wybierz All Slices (Wszystkie plasterki). Zmień nazwę pliku
na

home.html

i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno z wykazem

zastępowanych plików, kliknij przycisk Replace (Zastąp).

W Photoshopie wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie

Bridge). W programie Bridge kliknij pozycję Lessons w panelu Favorites (Ulubione).
Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie najpierw folder
Lesson13, potem folder 13Start i na koniec folder Museo.

Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie

klawisz Control (Mac OS), plik home.html i z menu kontekstowego wybierz
polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Aby otworzyć ten plik, wybierz
przeglądarkę internetową.

W przeglądarce internetowej sprawdź funkcjonowanie strony:

ustawiaj wskaźnik myszy nad plasterkami i obserwuj, czy przyjmuje on postać
palca wskazującego,

kliknij portret chłopca, aby wyświetlić okno z obrazem w pełnej wersji,

kliknij łącze New Wing Opening, aby wyświetlić jego okno,

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

353

kliknij łącza tekstowe w lewej części strony, aby przejść do innych stron witryny.

Po zakończeniu sprawdzianu zamknij przeglądarkę internetową.

Optymalizacja obrazów
zamieszczanych
na stronach internetowych

Optymalizacja to proces obejmujący takie etapy, jak wybór formatu, rozdzielczości
i ustawień jakości, które decydują o objętości, wyglądzie i użyteczności obrazu. Mówiąc
najprościej, chodzi o zapewnienie równowagi między wielkością pliku i wyglądem obrazu.
Nie sposób wskazać ustawień uniwersalnych, które sprawdzałyby się w przypadku każdego
pliku graﬁcznego; optymalizacja wymaga subiektywnej oceny oraz dobrego oka.

Opcje kompresji zmieniają się w zależności od zastosowanego formatu pliku, w którym
zapisany ma być obraz. Do najczęściej stosowanych formatów należą JPEG i GIF. Format
JPEG zaprojektowano tak, by umożliwiał zachowanie pełnej kolorystyki i subtelnych
zmian jasności w obrazach o płynnych przejściach tonalnych (na przykład fotograﬁach).
Można w nim zapisywać obrazy o milionach kolorów. Format GIF jest szczególnie efek-
tywny w przypadku kompresji obrazów o ograniczonej kolorystyce oraz złożonych z frag-
mentów o powtarzalnych kolorach (na przykład rysunki, logo czy ilustracje z napisami).
Format ten pozwala zapisywać obrazy z paletą zawierającą maksymalnie 256 kolorów
i obsługuje atrybut przezroczystości tła.

Photoshop oferuje szeroki wachlarz narzędzi do kompresji plików graﬁcznych, zapew-
niających efektywną optymalizację wizualną. Taką optymalizację zazwyczaj przepro-
wadza się przed zapisaniem obrazu do pliku HTML. W oknie Save for Web (Zapisz dla
Internetu) można porównać obraz oryginalny z jego wersją skompresowaną i w sposób
interaktywny dobrać odpowiednie ustawienia. Więcej informacji na temat optymalizacji
obrazów JPEG i GIF można znaleźć w pomocy Photoshopa.

354

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Stosowanie funkcji Zoomify

Dzięki funkcji Zoomify możliwe jest umieszczanie w internecie obrazów o dużej roz-
dzielczości, których skalę widoku można zmieniać, uzyskując dostęp do większej liczy
szczegółów. Podstawowa wersja obrazu jest pobierana tak samo szybko jak plik JPEG.
Photoshop eksportuje pliki JPEG i HTML, które można umieszczać na stronach
internetowych. Funkcja Zoomify działa we wszystkich przeglądarkach internetowych.

W programie Bridge kliknij pozycję 13Start na pasku ścieżki, po czym kliknij

dwukrotnie plik card.jpg, aby otworzyć go w Photoshopie.

Jest to duży obraz bitmapowy, który wyeksportujemy do formatu HTML, korzystając
z funkcji Zoomify. Najpierw zapiszemy ten obraz w pliku, który zostanie przypisany
do jednego z łączy, jakie umieściliśmy na naszej stronie internetowej.

Wybierz

polecenie

File/Export/Zoomify (Plik/Eksportuj/Zoomify).

oknie

dialogowym

Zoomify Export (Eksport Zoomify) kliknij przycisk Folder

i wybierz folder Lesson13/13Start/Museo. W polu Base Name (Nazwa) wpisz

Card

. Parametr Quality (Jakość) ustaw na

, Width (Szerokość) na

800

, Height

(Wysokość) na

600

. Te ustawienia dotyczą podstawowej wersji obrazu. Upewnij się,

że zaznaczona jest opcja Open In Web Browser (Otwórz w przeglądarce internetowej).

Kliknij

przycisk

OK, aby wyeksportować plik HTML i obrazy.

Funkcja Zoomify otworzy je w przeglądarce internetowej.

Sprawdź, czy kontrolki w oknie Zoomify działają zgodnie z oczekiwaniami.

356

LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

W górnej części okna kliknij przycisk Output (Wyjście). Jeśli go nie widzisz,

wybierz polecenie Window/Workspace/Output (Okno/Przestrzeń robocza/Wyjście).

panelu

Output (Wyjście) kliknij

przycisk Web Gallery (Galeria
internetowa).

Jeśli

sekcja

Site Info (Informacje

o stronie) jest zwinięta, kliknij
trójkącik przy jej nazwie. W polu
Gallery Title (Tytuł galerii) wpisz

Watercolors

(akwarele), w polu

Gallery Caption (Podpis galerii) —

Paintings from the Watercolors

exhibit

(obrazy z wystawy

akwereli), a w polu About This
Gallery (Informacje dotyczące
tej galerii) —

Now showing at

Museo Arte

(obecnie wystawiane

w muzeum sztuki). Możesz podać
także swoje dane kontaktowe.

Ponownie kliknij trójkącik

przy nazwie sekcji Site Info
(Informacje o stronie), aby ją
zwinąć. Następnie przewiń
zawartość panelu i rozwiń sekcję
Create Gallery (Utwórz galerię).

polu

Gallery Name (Nazwa

galerii) wpisz

Watercolors

, kliknij

przycisk Browse (Przeglądaj),
wybierz folder Lesson13/13Start/
Museo, kliknij przycisk OK lub
Open (Otwórz), aby zamknąć okno
dialogowe, i po powrocie do okna
programu Bridge kliknij Save
(Zapisz) w dolnej części panelu
Output (Wyjście).

Program utworzy folder o nazwie Watercolors i umieści w nim plik index.html
oraz folder resources z obrazami naszej galerii.

W oknie informującym o utworzeniu galerii kliknij OK, a następnie kliknij

przycisk Essentials (Potrzebne), aby przywrócić domyślną przestrzeń roboczą.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

357

Przejdź do folderu Lesson13/13Start/Museo i dwukrotnie kliknij folder Watercolors.

Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym
klawiszu Control) plik index.html, z menu podręcznego wybierz polecenie Open
With (Otwórz za pomocą) i wskaż przeglądarkę internetową.

Jeśli pojawi się ostrzeżenie o potencjalnych zagrożeniach, kliknij OK lub postępuj

zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami, aby zmienić ustawienia zabezpieczeń
w przeglądarce.

Galeria zostanie otwarta. Po prawej stronie będzie wyświetlany pierwszy obraz,
a po lewej będą widoczne miniatury pozostałych.

Kliknij przycisk View Slideshow (Pokaż pokaz slajdów), widoczny pod dużym

obrazem, aby przejść do trybu pokazu slajdów. Jeśli teraz klikniesz przycisk
View Gallery (Pokaż galerię), powrócisz do widoku galerii.

Zamknij przeglądarkę internetową.

Plik exhibits.html zawiera już łącze do utworzonego właśnie folderu, o ile ma dokład-
nie taką nazwę, jaka została podana w punkcie 7. Teraz otworzymy naszą stronę
internetową i sprawdzimy działanie owego łącza.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

359

Pytania kontrolne

Co to są plasterki? Jak je tworzymy?

Na czym polega optymalizacja obrazu i jak to się robi w przypadku obrazów

przeznaczonych do zastosowań internetowych?

Jak można utworzyć internetowy pokaz slajdów?

Odpowiedzi

Plasterki są prostokątnymi fragmentami obrazu deﬁniowanymi w celu ich

optymalizacji pod kątem zastosowań internetowych. Można im także przypisywać
animacje, adresy URL oraz efekty najazdów. Plasterki mogą być tworzone za pomocą
narzędzia Slice (Cięcie na plasterki) lub przez przekształcenie warstw przy użyciu
poleceń z menu Layer (Warstwa).

Optymalizacja polega na wyborze formatu, rozdzielczości i ustawień jakości,

aby uzyskać małe rozmiary pliku przy jednoczesnym zachowaniu przyzwoitej jakości
obrazu. Do optymalizowania obrazów o ciągłych przejściach tonalnych zwykle
używa się formatu JPEG, a w przypadku obrazów zawierających obszary wypełnione
jednolitymi lub powtarzającymi się kolorami najczęściej stosuje się format GIF.
Photoshop oferuje specjalne okno dialogowe do optymalizowania obrazów.
Aby je otworzyć, należy wybrać polecenie File/Save for Web & Devices
(Plik/Zapisz dla Internetu i urządzeń).

Internetowy pokaz slajdów można utworzyć za pomocą programu Bridge.

Zaznaczamy wszystkie pliki, które chcemy pokazać, a następnie w panelu
Output (Wyjście) klikamy przycisk Web Gallery (Galeria internetowa).
Wprowadzamy odpowiednie ustawienia i zapisujemy galerię. Program
wygeneruje plik index.html z pokazem slajdów i kontrolkami zawierającymi
łącza do wybranych wcześniej plików.

360

JAK UZYSKAĆ
ZGODNOŚĆ KOLORÓW
NA EKRANIE I NA WYDRUKU

Tematyka lekcji

W niniejszej lekcji omawiać będziemy następujące tematy:

deﬁniowanie przestrzeni kolorów RGB, CMYK i skali szarości

w celu wyświetlania, edycji i drukowania obrazów,

przygotowanie obrazów do druku na drukarce postscriptowej

w trybie CMYK,

przygotowanie próbnego wydruku obrazów,

zapisywanie obrazów w plikach CMYK EPS,

tworzenie i drukowanie czterokolorowych wyciągów barwnych,

przygotowanie obrazów dla drukarni.

Omówienie powyższych zagadnień zajmie nam około 60 minut. W razie
potrzeby należy usunąć z dysku twardego katalog poprzedniej lekcji
i w jego miejsce skopiować folder Lessons/Lesson14. Podczas pracy pliki
startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie konieczności będzie
można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która stanowi
załącznik do książki.

362

LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Reprodukcja kolorów

Kolory na ekranie monitora są tworzone jako kombinacja światła czerwonego,
zielonego i niebieskiego (w skrócie RGB), podczas gdy do odwzorowania kolorów
na wydruku używa się zwykle farb w czterech kolorach — cyjan, magenta, żółty
i czarny (CMYK). Określa się je mianem kolorów procesowych, ponieważ są standar-
dowo stosowane w procesie druku czterokolorowego.

Uwaga: Jedno

ćwiczenie z tej lekcji
wymaga podłącze-
nia komputera do
kolorowej drukarki
postscriptowej.
W przypadku pozo-
stałych ćwiczeń nie
jest to konieczne.

Ponieważ modele RGB i CMYK opierają się na zupełnie odmiennych meto-
dach odwzorowywania kolorów, każdy z nich pozwala reprodukować inną gamę
(ang. gamut), czyli zakres barw. Przykładowo, kolory RGB powstają w wyniku zmiesza-
nia światła emitowanego, ich gama obejmuje kolory jarzące się, takie, jakie widzimy,
patrząc na neony. Farby drukarskie natomiast pozwalają reprodukować pewne kolory
leżące poza gamą RGB, na przykład niektóre odcienie pastelowe lub czystą czerń.

Obraz RGB zawiera kanały kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego

Obraz CMYK zawiera kanały cyjanu, magenty, żółtego i czarnego

Cyan

Magenta

Yellow

Green

Red

Blue

White

Cyan

Magenta

Green

Yellow

Blue

Red

Black

A  Gama kolorów naturalnych
B  Gama kolorów RGB
C  Gama kolorów CMYK

Model kolorów RGB

Model kolorów CMYK

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

363

Jednak nie wszystkie gamy RGB i CMYK są sobie równe. Każdy model monitora
i drukarki jest inny, w związku z czym reprodukowana przezeń gama kolorów jest
także odmienna od pozostałych. Na przykład monitor jednej marki może wytwarzać
obraz o bardziej niebieskim zabarwieniu niż monitor innego producenta. Gama, jaką
dane urządzenie jest w stanie reprodukować, deﬁniuje jego przestrzeń kolorów.

System zarządzania kolorem w Photoshopie umożliwia konwertowanie kolorów z jed-
nej przestrzeniu do drugiej na podstawie proﬁli ICC (International Color Consortium).
Profil ICC stanowi opis przestrzeni kolorów danego urządzenia, na przykład dla
drukarki jest to przestrzeń CMYK. W celu dopasowania kolorów reprodukowanych
przez różne urządzenia należy dobrać odpowiednie proﬁle. Wybrane proﬁle można
osadzić w obrazie. Photoshop (podobnie jak inne aplikacje) potraﬁ interpretować
osadzone proﬁle i na ich podstawie automatycznie dostosować sposób reprodukowania
kolorów obrazu.

Aby uzyskać informacje dotyczące osadzania proﬁlów ICC, należy zajrzeć do pliku
pomocy programu Photoshop.

Przed przystąpieniem do dalszej pracy należy się upewnić, że monitor został skalibro-
wany. Jeśli monitor wyświetla kolory niedokładnie, tak samo niedokładne będą regu-
lacje kolorów dokonywane na podstawie tego, co widać na jego ekranie. Informacje
na temat kalibrowania monitorów można znaleźć w pomocy Photoshopa.

Model RGB

Duża część spektrum barw widzialnych może być odtworzona w wyniku zmieszania
w odpowiednich proporcjach światła o kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim
(RGB). W obszarach pokrywania się tych kolorów powstają nowe kolory: niebiesko-
zielony, purpurowy, żółty i biały.

Ponieważ połączenie kolorów RGB daje biel, nazywane są one kolorami addytyw-
nymi. Zmieszanie wszystkich kolorów składowych powoduje powstanie koloru bia-
łego — to znaczy, że do oka dociera światło o pełnym natężeniu. Kolory addytywne
stosowane są do wytwarzania obrazu wideo i na monitorach. Na przykład każdy
monitor generuje obraz, emitując światło przez pobudzanie do świecenia trzech
luminoforów: czerwonego, zielonego i niebieskiego.

Model CMYK

Model CMYK opiera się na zasadzie absorpcji światła przez farby drukarskie nałożone
na papier. Gdy białe światło pada na półprzezroczystą farbę drukarską, część jego
spektrum jest absorbowana, a reszta odbijana w kierunku oka.

Teoretycznie rzecz biorąc, czyste kolory, cyan — zielononiebieski (C), magenta —
purpurowy (M) oraz yellow — żółty (Y), powinny łącznie absorbować pełne spektrum
kolorów i wytwarzać w rezultacie kolor czarny. Z tego też powodu są one nazywane
kolorami subtraktywnymi. Ponieważ jednak wszystkie farby drukarskie zawierają
nieco zanieczyszczeń, po zmieszaniu dają kolor ciemnobrunatny, dlatego aby uzyskać
rzeczywistą czerń, należy je uzupełnić farbą czarną (black — K). (Literę K zastosowano
zamiast B, by uniknąć pomyłek z kolorem niebieskim — blue). Łączenie tych farb
w celu reprodukcji kolorów nazywane jest czterokolorowym drukiem procesowym.

364

LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Rozpoczynamy pracę

Tej lekcji — w odróżnieniu od poprzednich — nie będziemy rozpoczynać od obej-
rzenia końcowej wersji tworzonego obrazu. Musimy jednak uruchomić Photoshopa
z ustawieniami domyślnymi.

Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift

(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych
ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4).

W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)

usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Definiowanie ustawień zarządzania kolorem

W tej części lekcji poznamy tok postępowania w procesie zarządzania kolorem.
Korzystać będziemy głównie z okna dialogowego Color Settings (Ustawienia kolorów),
w którym znajdziemy większość niezbędnych opcji i ustawień.

W Photoshopie domyślnie jest ustawiany tryb RGB, odpowiedni dla graﬁki interne-
towej. Jeżeli jednak przygotowujemy prace do druku, to powinniśmy owo ustawienie
zmienić na odpowiedniejsze dla prac drukowanych.

Kolejne ćwiczenie rozpoczniemy od dostosowania ustawień kolorów.

Wybierz

polecenie

Edit/Color Settings (Edycja/Ustawienia koloru), aby otworzyć

okno dialogowe Color Settings (Ustawienia kolorów).

W dolnej części okna dialogowego znajdziemy informacje na temat dostępnych
w nim opcji.

Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi częściami okna dialogowego,

łącznie z etykietami sekcji, na przykład Working Spaces (Przestrzenie robocze),
i opcjami do wyboru (na przykład z list rozwijanych). Podczas przesuwania
wskaźnika w dolnej części okna wyświetlane będą informacje dotyczące aktualnie
wskazywanego elementu.

Teraz wybierzemy zestaw opcji odpowiednich do pracy nad publikacjami
drukowanymi.

listy

Settings (Ustawienia) wybierz opcję North America Prepress 2 (Ustawienia

koloru dla przygotowania do druku w Ameryce Północnej 2)

. Spowoduje to zmiany

w ustawieniach przestrzeni roboczych oraz zasadach zarządzania kolorami.
Kliknij przycisk OK.

Polski użytkownik powinien wybrać raczej opcję Europe Prepress 2 (Ustawienia koloru dla przygoto-

wania do druku w Europie 2) — przyp. tłum.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

365

Testowanie obrazu

Teraz wybierzemy proﬁl próby, aby uzyskać na ekranie możliwie najwierniejszy pod-
gląd tego, co będzie na wydruku. Pozwoli nam to sprawdzić obraz na ekranie, zanim
przekażemy go do wydrukowania (jest to tzw. miękka próba kolorów — soft-proof).

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj

folder Lesson/Lesson14 i dwukrotnie kliknij w nim plik
14Start.tif, aby otworzyć go w Photoshopie. Jeśli pojawi
się okno z ostrzeżeniem o niezgodności proﬁlu, kliknij
w nim przycisk OK.

Na ekranie pojawi się obraz RGB zeskanowanego plakatu.

Wybierz

polecenie

File/Save As (Plik/Zapisz jako),

zmień nazwę pliku na

14Working.tif

(roboczy),

pozostawiając format TIFF. Następnie kliknij przycisk
Save (Zapisz). W oknie dialogowym TIFF Options
(Opcje TIFF) kliknij przycisk OK. W ten sposób
utworzysz kopię pliku startowego.

Przed dokonaniem sprawdzianu „miękkiego” — czyli na ekranie — lub wydruko-
waniem obrazu należy zdeﬁniować proﬁl próby (zwany także ustawieniem próby).
Proﬁl ten określa sposób drukowania obrazu i modyﬁkuje wersję ekranową w celu
zapewnienia jej zgodności z wersją drukowaną. Photoshop oferuje dostęp do wielu
ustawień, które pozwalają przygotować obraz do różnych zastosowań, takich jak druk
czy publikacja w sieci. W dalszej części ćwiczenia przygotujemy własny proﬁl próby.
Następnie zapiszemy zdeﬁniowane ustawienia do przyszłego użytku.

Wybierz

polecenie

View/Proof Setup/Custom (Widok/Ustawienie próby/Własne).

Otwarte zostanie okno dialogowe Customize Proof Condition (Dostosuj warunek
próbny). Upewnij się, że zaznaczone jest pole wyboru Preview (Podgląd).

Z rozwijanej listy Device to Simulate (Urządzenie do symulacji) wybierz proﬁl

urządzenia wyjściowego, na przykład określonej drukarki. Jeśli nie korzystasz
z żadnej drukarki, użyj proﬁlu Working CMYK — U.S. Web Coated (SWOP) v2.
Zazwyczaj jest to wybór właściwy.

Upewnij się, że pole wyboru opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) nie jest

zaznaczone.

Włączenie opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) sprawia, że kolory wyglądają,
jakby nie zostały przekonwertowane do przestrzeni urządzenia wyjściowego.

listy

Rendering Intent (Metoda konwersji kolorów) wybierz Relative Colorimetric

(Relatywna kolorymetryczna).

Metoda konwersji decyduje o sposobie przeliczania kolorów przy przejściu z jednej prze-
strzeni do drugiej. Metoda Relative Colorimetric (Relatywna kolorymetryczna) pozwala
zachować relacje między kolorami bez większej szkody dla wierności ich odwzorowania
i jest standardowo stosowana zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Europie.

Jeśli dla wybranego proﬁlu dostępna jest opcja Simulate Black Ink (Symuluj czarną

farbę), zaznacz ją. Następnie wyłącz ją, a włącz Simulate Paper Color (Symuluj kolor
papieru); zauważ, że zaznaczenie tej opcji automatycznie włącza również Simulate
Black Ink (Symuluj czarną farbę). Na koniec kliknij przycisk OK.

Uwaga:

Opcja Preserve
Numbers (Zachowaj
numery) nie zawsze
jest dostępna,
na przykład dla pro-
ﬁlu Working CMYK
- U.S. Web Coated
(SWOP) v2.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

367

Przed dokonaniem konwersji obrazu z RGB na CMYK możemy zbadać wartości
CMYK kolorów, nie opuszczając trybu RGB.

Wybierz

polecenie

View/Gamut Warning

(Widok/Alarm przestrzeni kolorów), by
zlokalizować kolory nienależące do danej
przestrzeni. Adobe Photoshop wygeneruje
wówczas tabelę konwersji i wyświetli kolory
spoza przestrzeni jako neutralnie szare.

Ponieważ kolor szary słabo wyróżnia się w obrazie,
zamienimy go na bardziej jaskrawy.

Wybierz

polecenie

Edit/Preferences/Transparency and Gamut (Edycja/Preferencje/

Przezroczystość i przestrzeń kolorów) (Windows) lub Photoshop/Preferences/
Transparency and Gamut (Mac OS).

sekcji

Gamut Warning (Alarm przestrzeni kolorów) okna dialogowego kliknij pole

próbki Color (Kolor) i wybierz żywy kolor, na przykład ﬁoletowy lub jasnozielony,
po czym kliknij przycisk OK.

Kliknięciem

przycisku

OK zamknij okno dialogowe Preferences (Preferencje).

Wybierz

narzędzie

Move (Przesunięcie) i kliknij dowolny punkt obrazu.

Szary kolor ostrzeżenia zostanie zastąpiony wybranym kolorem.

368

LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Wybierz

polecenie

View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni kolorów),

by wyłączyć podgląd kolorów spoza przestrzeni.

Photoshop automatycznie skoryguje kolory spoza przestrzeni, kiedy zapiszemy plik
w formacie Photoshop EPS (zrobimy to w dalszej części lekcji). Zapis w tym formacie
powoduje przekształcenie obrazu RGB na CMYK, z taką zamianą kolorów, aby mie-
ściły się w przestrzeni CMYK.

Korekta obrazu i wydruk próbny

Następnym etapem w procesie przygotowania obrazu do druku jest dokonanie
niezbędnych regulacji jego kolorystyki i tonalności. W tej części lekcji skorygujemy
niektóre niedoskonałości kolorystyczne zeskanowanego plakatu.

Aby mieć możliwość porównania obrazu sprzed i po wprowadzeniu poprawek,
zaczniemy od sporządzenia jego kopii.

Wybierz

polecenie

Image/Duplicate (Obraz/Powiel) i kliknij przycisk OK,

aby utworzyć kopię obrazu.

Wybierz

Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo),

aby podczas pracy móc porównywać oba obrazy.

Teraz dopasujemy barwę i nasycenie kolorów, aby zmieściły się w wybranej
przestrzeni.

Uaktywnij oryginał obrazu 14Working.tif.

Wybierz

polecenie

Select/Color

Range (Zaznacz/Zakres kolorów).

oknie

Color Range (Zakres

kolorów) z listy rozwijanej Select
(Zaznacz) wybierz Out of Gamut
(Poza przestrzenią kolorów), po
czym kliknij przycisk OK.

Obszary, które wcześniej były
oznaczone jako nienależące do
przestrzeni kolorów, teraz są zazna-
czone, a zatem możemy je zmodyﬁ-
kować bez naruszania pozostałych
fragmentów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

369

panelu

Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation (Barwa/

Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną. (Jeśli panel nie jest otwarty, wybierz
polecenie Window/Adjustments [Okno/Dopasowania]). Warstwa ta zawiera maskę
wygenerowaną na podstawie istniejącego zaznaczenia.

panelu

Properties (Właściwości) wprowadź następujące ustawienia:

przesuń suwak Hue (Barwa) do takiego położenia, w którym kolory uzyskają
bardziej naturalny wygląd (my wybraliśmy ustawienie –5).

suwak Saturation (Nasycenie) ustaw w położeniu, w którym intensywność
kolorów będzie bardziej naturalna (my zastosowaliśmy ustawienie –40).

suwak Lightness (Jasność) pozostaw w położeniu domyślnym (0).

Wybierz ponownie polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni

kolorów). Okaże się, że większość kolorów spoza przestrzeni została usunięta. Jeszcze
raz wybierz to polecenie, aby wyłączyć sygnalizację kolorów spoza przestrzeni.

Przy nadal aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Print

(Plik/Drukuj).

W prawej kolumnie okna dialogowego Print (Drukuj) dokonaj następujących

ustawień:

z rozwijanej listy Printer
(Drukarka) wybierz drukarkę,
na której zamierzasz drukować,

w sekcji Color Management
(Zarządzanie kolorami) z listy
rozwijanej Color Handling
(Obsługa kolorów) wybierz opcję
Printer Manages Colors
(Kolory zarządzane w drukarce),

z listy rozwijanej otwierającej
następną sekcję wybierz
Hard Proofing (Sprawdzanie
wydruków),

z listy Proof Setup (Ustawienia próby) wybierz Working CMYK (CMYK roboczy),

jeśli dysponujesz kolorową drukarką postscriptową, kliknij przycisk
Print (Drukuj), aby wydrukować obraz i porównać go z wersją ekranową;
w przeciwnym razie kliknij przycisk Cancel (Anuluj).

370

LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS

Teraz zapiszemy nasz obraz w formacie EPS z zastosowaniem przestrzeni CMYK.

Przy wciąż aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Save As

(Plik/Zapisz jako).

oknie

dialogowym

Save As (Zapisz jako) wybierz następujące opcje:

z listy rozwijanej Format (Format) wybierz Photoshop EPS,

w sekcji Color (Kolor) wybierz Use Proof Setup (Użyj ustawień dodatkowych);
nie zwracaj uwagi na ikonę ostrzeżenia, zapisujesz przecież kopię,

pozostaw nazwę 14Working.eps i kliknij przycisk Save (Zapisz).

Uwaga: Powyższe

ustawienia powo-
dują, że kolory są
automatycznie
konwertowane
z RGB na CMYK
podczas zapisywa-
nia obrazu w for-
macie Photoshop
Encapsulated
PostScript (EPS).

oknie

dialogowym

EPS Options (Opcje EPS), które pojawi się na ekranie,

kliknij przycisk OK.

Gdy plik zostanie zapisany, zamknij pliki 14Working.tif oraz 14Working copy.tif

(14Working kopia.tif).

Wybierz

polecenie

File/Open (Plik/Otwórz) i otwórz plik 14Working.eps zapisany

w katalogu Lesson/Lesson14.

Zwróć uwagę, że plik 14Working.eps jest teraz plikiem CMYK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

371

Drukowanie

Aby uzyskać jak najwyższą jakość wydruku, powinniśmy:

sporządzić kolorowy wydruk kompozytowy — jest to wydruk łączący kanały
czerwony, zielony i niebieski obrazu RGB (lub cyjan, magenta, żółty i czarny
obrazu CMYK); w ten sposób dowiemy się, jak obraz będzie wyglądał
na ostatecznym wydruku,

ustawić parametry rastra,

wydrukować wyciągi barwne, by upewnić się, że zostały sporządzone
prawidłowo,

naświetlić klisze.

Gdy drukujemy wyciągi barwne, Photoshop tworzy oddzielne arkusze (formy dru-
karskie) dla każdego koloru procesowego. Dla obrazu CMYK powstaną cztery takie
arkusze.

Obecnie wydrukujemy wyciągi barwne.

Upewnij się, że okno obrazu 14Working.eps jest aktywne, i wybierz polecenie

File/Print (Plik/Drukuj).

Obrazy CMYK są domyślnie drukowane w postaci pojedynczych dokumentów.
Aby wydrukować obraz jako cztery wyciągi barwne, trzeba dokonać odpowiednich
ustawień w oknie polecenia Print (Drukuj).

W oknie dialogowym polecenia Print (Drukuj):

w sekcji Color Management
(Zarządzanie kolorami) z listy
Color Handling (Obsługa
kolorów) wybierz Separations
(Rozbarwienia),

kliknij przycisk Print
(Drukuj).

Wybierz

polecenie

File/Close

(Plik/Zamknij). Nie zapisuj
zmian.

Na tym kończymy nasz wstęp do drukowania i uzyskiwania spójności kolorów
w Photoshopie. Jeśli obraz ma być drukowany za pomocą atramentowej drukarki
biurowej, należy wcześniej poeksperymentować z różnymi ustawieniami w celu uzy-
skania maksymalnej zgodności kolorów na ekranie i na wydruku. Jeśli zamierzamy
powierzyć to zadanie profesjonalnej drukarni, warto skonsultować wszystkie ustawie-
nia z kompetentnym przedstawicielem tej ﬁrmy. Więcej informacji na temat zarzą-
dzania kolorem, opcji drukowania i wyciągów barwnych można znaleźć w pomocy
Photoshopa.

372

LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Pytania kontrolne

Jakie kroki należy podjąć, by uzyskać dokładną reprodukcję kolorów?

Co to jest przestrzeń kolorów?

Co to jest proﬁl koloru?

Czym są wyciągi barwne (rozbarwienia)?

Odpowiedzi

Najpierw należy skalibrować monitor, a następnie w oknie Color Settings

(Ustawienia kolorów) wskazać wybrane przestrzenie kolorów. Na przykład możemy
wskazać przestrzeń kolorów RGB odpowiednią dla obrazów internetowych i CMYK
dla obrazów drukowanych. W dalszej kolejności należy wykonać próbę obrazu,
odszukać kolory spoza przestrzeni i w razie konieczności je zmienić, po czym —
w przypadku obrazów przeznaczonych do drukowania — sporządzić wyciągi barwne.

Przestrzeń kolorów to zakres barw, które mogą być reprodukowane w ramach danego

modelu kolorów lub przez określone urządzenie. Na przykład modele kolorów RGB
i CMYK oferują inne przestrzenie, podobnie jak dwa różne modele skanerów.

Proﬁl koloru jest opisem przestrzeni kolorów urządzenia, na przykład przestrzeni

CMYK określonego modelu drukarki. Aplikacje takie jak Photoshop potraﬁą
interpretować owe proﬁle osadzone w obrazach i zapewniają zgodność reprodukcji
kolorów niezależnie od aplikacji, platformy czy rodzaju i modelu urządzenia.

Wyciągi barwne są formami drukarskimi tworzonymi dla poszczególnych farb

stosowanych podczas druku danego dokumentu. Najczęściej tworzy się je dla farb
w kolorach CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

373

SKOROWIDZ

3D, Patrz: graﬁka trójwymiarowa
3D Material Drop Tool,

Patrz: Upuszczanie materiału 3D

3D Material Eyedropper,

Patrz: Kroplomierz materiału 3D

aberracja chromatyczna, 155
action, Patrz: operacja
Adaptacyjny szeroki kąt, 265
Adaptive Wide Angle,

Patrz: Adaptacyjny szeroki kąt

Adjustments, Patrz: Dopasowania
Adobe Bridge, 13
Adobe Lightroom, 149
aktualizacje, 37
Alarm przestrzeni kolorów, 367
animacja

efektu zbliżenia, 277
oświetlenia, 335
panoramowania, 280
stylów warstw, 278
tekstu, 273
w celu uzyskania efektu ruchu, 280
zbliżenia, 280

antyaliasing, 87
Application Frame,

Patrz: Ramka aplikacji

Art History Brush Tool,

Patrz: Artystyczny pędzel historii

artefakty, 153
Artystyczny pędzel historii, 41
Assorted Brushes, Patrz: Zestaw pędzli
automatyzacja, 258
auto-plasterek, Patrz: plasterek auto

Background Eraser Tool,

Patrz: Gumka tła

background layer, Patrz: warstwa tła
Balans bieli, 49, 131
balans bieli, 130, 131
Bitmap, Patrz: Bitmapa
Bitmapa, 245

Blask zewnętrzny, 241
Blur Tool, Patrz: Rozmywanie
Brush Tool, Patrz: Pędzel
Burn Tool, Patrz: Ściemnij

Camera Raw, 46, 49, 63, 129, 130, 133,

135, 140

Canvas Size, Patrz: Rozmiar

obszaru roboczego

Cienie/Podświetlenia, 152
cień, 109, 178, 242, 254, 332
Cięcie na plasterki, 40, 342, 343
Clone Stamp Tool, Patrz: Stempel
CMYK, Patrz: tryb CMYK
Cofnij, 26, 28
Color Range, Patrz: Zakres kolorów
Color Replacement Tool,

Patrz: Zastępowanie kolorów

Color Sampler Tool, Patrz:

Próbkowanie koloru

Color Settings, Patrz:

Ustawienia koloru

Content-Aware, Patrz:

Uwzględnianie zawartości

Content-Aware Move,

Patrz: Przesuwanie
z uwzględnieniem zawartości

Control timeline magniﬁcation,

Patrz: Sterowanie powiększeniem
osi czasu

Count Tool, Patrz: Zliczanie obiektów
Crop Tool, Patrz: Kadrowanie
CSS, 342
Curves, Patrz: Krzywe
Custom Shape Tool,

Patrz: Kształt własny

Czerwone oczy, 40, 153

Direct selection Tool, Patrz:

Zaznaczanie bezpośrednie

Dodge Tool, Patrz: Rozjaśnianie
Dopasowania, 19, 63

Dopasuj kolor, 257
druk, 362, 369, 371

czterokolorowy, 61

dźwięk, 282

wyciszanie, 283

efektfazy, 109
ekspozycja, 130
Elliptical Marquee,

Patrz: Zaznaczanie eliptyczne

Eraser Tool, Patrz: Gumka
Eyedropper Tool, Patrz: Kroplomierz

Fill, Patrz: Wypełnienie
ﬁlm

bufor odtwarzania, 283
renderowanie, 284
ścieżka dźwiękowa, 282, 283
tworzenie, 271, Patrz też, animacja

ﬁltr, 243, 245

Adaptacyjny szeroki kąt, Patrz:

Adaptacyjny szeroki kąt

Chmury, 104
dodawanie, 245
inteligentny, 248, 252, 254
Iris Blur, Patrz: ﬁltr Rozmycie

przesłony

Korekcja obiektywu, 155
Lens Correction, Patrz: ﬁltr

Korekcja obiektywu

Reduce Noise, Patrz: ﬁltr

Redukcja szumu

Redukcja szumu, 150
Rozmycie powierzchniowe, 150
Rozmycie przesłony, 161
Surface Blur, Patrz: ﬁltr

Rozmycie powierzchniowe

font postscriptowy,

Patrz: format Type1

format

Collada, 316
crw, 129
DNG, 129, 140, 149

374

SKOROWIDZ

format

EPS, 188, 370
GIF, 353
HTML, 354
JPEG, 129, 138, 140, 149, 153, 235,

353, 354

nef, 129
Open Type, 188, 202
PDF, 188
PSB, 140
PSD, 62, 129, 140
RAW, 129, 130, 133, 135, 136,

138, 149

TIFF, 62, 129, 140
True Type, 188, 202
Type1, 188, 202
wideo, 269
XMP, 136

Free Transform, Przekształcanie

swobodne

galeria internetowa, 355
gama, 362
gamut, Patrz: gama
Gamut Warning, Patrz:

Alarm przestrzeni kolorów

Gąbka, 42, 54, 144
głębia ostrości, 158
Gradient, 41, 242
gradient, 108, 242
graﬁka

bitmapowa, 208
trójwymiarowa, 309, 310
wektorowa, 10, 207, 208

Graham Jay, 148
Gumka, 41
Gumka tła, 41

Hand Tool, Patrz: Rączka
HDR, 163
Healing Brush, Patrz: Pędzel

korygujący

Help, Patrz: Pomoc
histogram, 130, 135
Historia, 28
History, Patrz: Historia
History Brush Tool, Patrz:

Pędzel historii

ICC, Patrz: proﬁl ICC
Indexed Color, Patrz:

Kolor indeksowany

interfejs, 38
International Color Consortium,

Patrz: proﬁl ICC

Kadrowanie, 39, 51, 84, 235
kadrowanie, 84, 235
kamera, 312, 314, 319
kanał, 168, 178, 184, 243

alfa, 168, 174, 180, 184

kaskadowy arkusz stylów, Patrz: CSS
Keybord Shortcuts, Patrz:

Skróty klawiszowe

klatka kluczowa, 269, 274, 278
klip

czas trwania, 273
długość, 273
przejście, 281
skracanie, 273
warstwa dopasowania, 276

kolor

addytywny, 363
mieszanie, 195
pierwszego planu, 24
subtraktywny, 363
ustawienia, Patrz: Ustawienia

koloru

Kolor indeksowany, 245
kompresja, 353
kontrast, 130
kontur, 212

wektorowy, 218

kopiowanie, 76
korekcja obiektywu, Patrz:

obiektyw korekcja

Kost Julieanne, 71, 101, 170, 193, 209,

245, 298

Krawędź maski, 171
Kroplomierz, 24, 39, 291
Kroplomierz materiału 3D, 39
krój pisma, 188
Krzywe, 19
krzywe tonalne, 130
Kształt własny, 42, 224
Kształty, 42

lasso, 39, 68, 80

magnetyczne, 68, 82, 87
wielokątne, 68, 80, 87

Layers, Patrz: Warstwy
ligatura, 202
Line Tool, Patrz: Linia
Linia, 42
liniatura, 47

linie pomocnicze, 197, 234, 237, 347

inteligentne, 239

Lupka, 14, 42

Łatka, 40, 58
łącze hipertekstowe, 343, 349

Magic Eraser Tool, Patrz:

Magiczna gumka

Magic Wand, Patrz: Różdżka
Magiczna gumka, 41
mapa, 312
Mask Edge, Patrz: Krawędź maski
maska, 167, 168, 174

przycinająca, 27, 184, 189
szybka, 168, 174
warstwy, 184
wektorowa, 174, 184, 228
z kanału, 184

Maska tekstowa, 42
Maska wyostrzająca, 60, 61
Match Color, Patrz: Dopasuj kolor
menu

kontekstowe, 30
podręczne, Patrz:

menu kontekstowe

skrótów, Patrz: menu kontekstowe

Miarka, 39
miękka próba kolorów, 365
Mini Bridge, 22
Mixer Brush Tool, Patrz:

Pędzel mieszający

model

CMYK, Patrz: tryb CMYK
RGB, Patrz: tryb RGB

monitora kalibrowanie, 363
Mute Audio, Patrz: Wycisz dźwięk

narzędzie, 11, 14, 32

ukryte, 16

nasycenie, 54
Navigator, Patrz: Nawigator
Nawigator, 21
Notatki, 39, 198
Note Tool, Patrz: Notatki
Notes, Patrz: Notatki

obiekt

3D, 310, 312, 314, 319, 320, 322,

325, 329

inteligentny, 139, 227, 228, 247, 248

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

375

obiektyw

korekcja, 155
zniekształcenia, 155

obracanie, 81, 102
obramowanie, 97, 117
obraz

bitmapowy, 10, 208
kopia, 46, 51
obracanie, 228
panoramiczny, 234, 256, 262
rastrowy, 208
spłaszczanie, 118
trójwymiarowy, 2

Obróć widok, 42
obszar roboczy, 8, 11
Ołówek, 40
operacja, 258

nagrywanie, 259
odtwarzanie, 260
odtwarzanie wsadowe, 261

optymalizacja, 353
ostrość, 130
Oś czasu, 2, 271
Outer Glow, Patrz: Blask zewnętrzny

Paint Bucket Tool, Patrz:

Wiadro z farbą

panel, 11, 22, 24, 31, 32
panorama, Patrz: obraz panoramiczny
pasek opcji, 22, 23, 32
Patch Tool, Patrz: Łatka
Path selection Tool, Patrz:

Zaznaczanie ścieżek

Paths, Patrz: Ścieżki
Pattern Stamp Tool, Patrz:

Stempel z wzorkiem

Pen Tool, Patrz: Pióro
Pencil Tool, Patrz: Ołówek
pędzel, 40

historii, 41
końcówka ścieralna, 2, 294
korygujący, 40, 57, 143
krycie, 246
mieszający, 40, 289, 291, 295, 300
parametry, 291
rozmiar, 246
wilgotność, 292
własne ustawienia, 298, 303
zestaw, Patrz: Zestaw pędzli

piksel, 10, 208
Pióro, 42, 211
plasterek, 342, 343

auto, 343, 344
dzielenie, 346

opcje, 344
symbol, 343, 344
tworzenie, 343, 347, 348
użytkownika, 343
zapisywanie, 349

plug-in, Patrz: moduł dodatkowy
płaskorzeźba, 109
pocztówka, 234
podpowiedzi, 15
Pomoc, 37
Popraw krawędź, 87
poświata, 109
powłoka kadrowania, 51
Preferences, Patrz: Preferencje
Preferencje, 4
proﬁl

ICC, 363
próby, 365

Prostowanie, 52
prowadnice, Patrz: linie pomocnicze
próba

próby, 365
ustawienie, 365

Próbki, 24
Próbkowanie koloru, 39
Przejścia, 281
przejście, 281
Przekształcanie swobodne, Patrz: 227
przestrzeń, robocza, 33, 38, 271
Przestrzeń robocza, 33, 36, 271
Przesuń, 16, 70, 71
Przesuwanie z uwzględnieniem

zawartości, 2, 40, 160

przycisk, 343, 345
punkt bieli, 133
punkt kierunkowy, 210
punkt kontrolny

gładki, 210
narożny, 210

Punktowy pędzel korygujący, 40, 57, 143
Puppet Warp, Patrz: Wypaczenie

marionetkowe

Purge, Patrz: Wyczyść

Quick Selection, Patrz:

Szybkie zaznaczanie

Ramka aplikacji, 12
Rączka, 42
Rectangular Marquee, Patrz:

Zaznaczanie prostokątne

Red Eye Tool, Patrz: Czerwone oczy
Reﬁne Edge, Patrz: Popraw krawędź

renderer, 312
rendererowanie, 334
retusz, 46
RGB, Patrz: tryb RGB
Rotate View Tool, Patrz: Obróć widok
rozdzielczość, 46, 47, 130

druku, 47
monitora, 47
wyjściowa, Patrz:

rozdzielczość druku

Rozjaśnianie, 42, 144
Rozmiar obszaru roboczego, 255
Rozmywanie, 41
rozmywanie, 41, 150, 161
rozpiętość tonalna, Patrz:

zakres tonalny

Różdżka, 39, 68, 78, 87
Ruler Tool, Patrz: Miarka

Save for Web, Patrz:

Zapisz dla Internetu

scena, 318, 319, 332, 334
scena, trójwymiarowa, 2
Scrubby Zoom, Patrz: Przesuń
Set foreground color, Patrz:

Ustaw kolor pierwszego planu

shader, 312
Shadows/Highlights, Patrz:

Cienie/Podświetlenia

Shape Tool, Patrz: Kształty
Sharpen Tool, Patrz: Rozmywanie
siatka, 312, 315
Simulate Paper Color, Patrz:

Symuluj kolor papieru

skalowanie, 77, 102
skróty klawiszowe, 34, 72, 209, 245, 298
Slice Select Tool, Patrz:

Zaznaczanie plasterków

Slice Tool, Patrz: Cięcie na plasterki
smart guides, Patrz: linie pomocnicze

inteligentne

Smart Object, Patrz:

obiekt inteligentny

Smudge Tool, Patrz: Smużenie
Smużenie, 41
soft-proof, miękka próba kolorów
Sponge Tool, Patrz: Gąbka
Spot Healing Brush, Patrz:

Punktowy pędzel korygujący

Stempel, 40, 55
Stempel z wzorkiem, 41
Sterowanie powiększeniem

osi czasu, 273

Straighten, Patrz: Prostowanie

376

SKOROWIDZ

styl

akapitowy, 2, 199, 201
warstwy, Patrz: warstwa styl

Swatches, Patrz: Próbki
Symuluj kolor papieru, 365, 366
szum, 130, 153

chromatyczny, 153
luminancji, 153

Szybkie zaznaczanie, 39, 68, 69, 169, 170
Ściemnij, 42

ścieżka, 209, 210, 214, 216, 221

gładka, 208
otwarta, 210
zamknięta, 210

Ścieżka robocza, Patrz: 210
Ścieżki, 210
światła, 312, 332

animacja, 335

tabela HTML, 342, 343
tablet graﬁczny, 290
tekst, 188, 227, 239, 240,

3D, 317, 326
akapitowy, 197
animowanie, 273
pionowy, 202
wzdłuż ścieżki, 194
zniekształcanie, 196

Tekst, 42, 106, 188, 194
tekstura, 57, 290, 293, 312
temperatura, 130
Text Tool, Patrz: Tekst
Timeline, Patrz: Oś czasu
Tint, Patrz: Tinta
tinta, 130
Tinta, 130
tony skóry, 146
Transitions, Patrz: Przejścia,

tryb

Bitmapa, Patrz: Bitmapa
CMYK, 46, 61, 180, 362, 363, 366, 370
Kolor indeksowany, Patrz:

Kolor indeksowany

mieszania, 246, 247, 295
RGB, 46, 245, 362, 363, 364, 366
sRGB, 149

Type mask Tool, Patrz:

Maska tekstowa

ułamek, 202
Undo, Patrz: Cofnij
Unsharp Mask, Patrz:

Maska wyostrzająca

Upuszczanie materiału 3D, 41
Ustaw kolor pierwszego planu, 24
ustawienia domyślne, 4
Ustawienia koloru, 5, 364
Uwzględnianie zawartości, 264

warstwa, 92, 227, 347, 348

3D, 310, 315, 318
dopasowania, Patrz: warstwa

korekcyjna

kompozycje, 119
kopiowanie, 95
korekcyjna, 19, 20, 113, 141, 276
krycie, 100
kształtu, 221, 227
nazwa, 95
obracanie, 102
obramowanie, 97
powielanie, 100
scalanie, 61, 118, 318
skalowanie, 102
spłaszczanie, 118
styl, 109, 115, 241, 254, 278
tła, 92, 94
tryb mieszania barw, 100, 101, 102
tworzenie, 104, 105, 217, 245

usuwanie, 251
widoczna, 93, 96
wyrównanie, 120, 159
wyszukiwanie, 115
zabezpieczona, 93
zmiana kolejności, 98

Warstwy, 93
wektor, 208
White Balance, Patrz: Balans bieli
Wiadro z farbą, 41
winietowanie, 155
Work Path, Ścieżka robocza
Worskpace, Patrz: Przestrzeń robocza
wtapianie, 87
Wycisz dźwięk, 284
Wyczyść, 243
Wyostrzanie, 41, 135
wyostrzanie, 135
Wypaczenie marionetkowe, 177
Wypełnienie, 256, 264

zabarwienie, Patrz: tinta
Zakres kolorów, 146
zakres tonalny, 46, 130, 141, 163
Zapisz dla Internetu, 349
Zastępowanie kolorów, 40, 53
zaznaczanie, 66, 71, 74, 184, 210, 214,

216, 221

bezpośrednie, 221
eliptyczne, 17, 39, 68, 87
plasterków, 40, 343
prostokątne, 17, 39, 68
ścieżek, 42, 221
zapisywanie, 247, 249

Zestaw pędzli, 250
Zliczanie obiektów, 39
znak kaligraﬁczny, 202
zniekształcenie

beczkowe, 155
poduszkowe, 155

Zoom Tool, Patrz: Lupka
Zoomify, 354

Document Outline