background image

1.

 

ŁoŜysko:  

Szerokość 20 – 25 cm 
Grubość 2 – 3 cm 
Ilość liścieni (zrazików) 20 – 30 
Grubość bariery łoŜyska 25µm (początkowo); 2µm(po zaniku cytotrofoblastu – 4 miesiąc) 
 
2.

 

Gastrulacja – 3 tydzień (15 – 16 dzień) 

 
3.

 

Implantacja – 6 – 9 dzień w stadium blastocysty. Wnika biegunem gdzie jest 
embrioblast - węzeł zarodkowy. 

 

4.

 

Bliźnięta jednojajowe (monozygotyczne):  

a)

 

Oddzielenie się 2-uch pierwszych blastomerów - 2owodniowe, 2kosmówkowe 

b)

 

Podział komórek węzła zarodkowego na 2-ie grupy – 2owodniowe, 1kosmówkowe 

c)

 

Rozdzielenie 2-uch grup kom jednej tarczy zarodkowej – 1owodniowe i kosmówkowe 

 
5.

 

α fetoproteina (AFP) – bada się jej poziom podczas amniocentezy (po 91 dniu; 14 tyg) 
– pojawienie się w płynie owodniowym świadczy o cięŜkim zaburzeniu rozwojowym. 

 
6.

 

Somity – 43 powstają z mezodermy wewnątrzzarodkowej przyśrodkowej w 3 tyg. i 
kaŜdy róŜnicuje się w 4tyg. na miotom i dermatom (z części grzebietowo – bocznej) 
oraz sklerotom (z części brzuszno przyśrodkowej somitu) 

 

7.

 

Grasica – rozwija się z III kieszonki skrzelowej jako uwypuklenie endodermy rosnące 
w dół w kierunku śródpiersia (pociąga za sobą dolną parę przytarczyc!) 

 
8.

 

Tarczyca  

 

powstaje z zawiązka endodermalnego (uchyłka brzusznego nabłonka jelita 
pierwotnego) pomiędzy łącznicą a wzgórkiem nieparzystym (zawiązek języka) 

 

w 3 miesiącu w rozwoju pojawia się koloid – rozwój pęcherzyków tarczycy 

 

komórki C – pochodzą z ciał pozaoskrzelowych. 

 
9.

 

Torbielowatość nerki (schorzenie rodzinne – genetyczne) Wynika z niewykształcenia 
się rozgałęzień zawiązka moczowodu – brak przewodów wyprowadzających nerki, 
lub z nieprawidłowego zespolenia się nefronów z tymi przewodami. 

 
10.

 

Mikro – i makrostomia – zbyt małe lub zbyt duŜe usta – powstaje na skutek 
nadmiernego lub niepełnego zrośnięcia wyrostków Ŝuchwowych i szczękowych. 
Okres 7 tygodnia jest decydujący dla prawidłowego zrośnięcia się zawiązków nosa 
wargi górnej i podniebienia – typowe wady to:  

 

zajęcza warga – niezrośnięcie się rynienki podnosowej z 1-m lub2-oma 
wyrostkami szczękowymi 

 

Rozszczep podniebienia 

 

Niedorozwój szkieletu Ŝuchwy 

 

 

11.

 

Okres rozwoju najwraŜliwszy na czynniki teratogenne to – okres zarodkowy 3 – 8 tyg. 

 
12.

 

CiąŜa ektopiczna/ektopowa – pozamaciczna – najczęstsza w bańce jajowodu. 

 
 

background image

13.

 

Rozwój kości na podłoŜu chrzęstnym – warstwy (strefy) od nasady: 

 

chrząstki spoczynkowej 

 

komórek proliferujących 

 

przerostu komórek (kom. hipertroficznych) 

 

kom. degenerujących 

 

wapnienia (wytwarzania tkanki kostnej) 

 

14.

 

Angioblast – zespół rozrzuconych grup komórek pochodzenia mezenchymatycznego z 
którego powstaje układ krąŜenia. Znajduje się on w: 

 

mezenchymie wewnątrzzarodkowej - 

a.

 

bocznie po obu stronach struny grzbietowej 

- powstają z niego zawiązki serca 
b.

 

między mezodermą a ektodermą 

c.

 

między mezodermą a endodermą 

- jego przekształcenie w naczynia polega na tym, Ŝe komórki angioblastu 
zaczynają układać się w lite pasma, w których pojawia się światło – 
wypełnione płynem (osoczem) ale brak elementów morfotycznych  

 

 

mezodermie pozazarodkowej pęcherzyka Ŝółtkowego – powstają z niego 
wszystkie elementy morfotyczne krwi 

- z kom. leŜących na obwodzie wysp angioblastu powstają kom. śródbłonka, a 
kom. leŜące wewnątrz tworzą – pierwotne komórki pnia –  a z nich powstają 
hemocytoblasty 

 

Po powstaniu na czyń następuje ich remodeling – nakładanie się kom. mięśni gładkich 
i perycytów (oba pochodzą z kom. macierzystych mezenchymy) na rurki śródbłonka. 

 

15.

 

Rozwój cewy sercowej 3 tydzień, (w 4 tyg. Serce zaczyna bić; rozdzielają się 
przedsionki) 

 
16.

 

Owulacja – oocyt II (zatrzymany w metafazie II) wraz z kom. ziarnistymi wzgórka 
jajonośnego 

 

17.

 

Blokady przed polispermią: 

 

szybka (ok. 60 sek.) – gwałtowna zmiana potencjału wewnątrzkomórkowego z 
–60 na +10mV spowodowana wnikaniem jonów Na

+

 i Ca

2+

 oraz wzrost pH 

spowodowany ucieczką jonów H

+

 (aktywuje to metabolizm owocytu – 

dokończenie podziału mejotycznego II) 

 

wolna - 

a.

 

– reakcja korowa – prowadzi do powstania przestrzeni 
okołoŜółtkowej pomiędzy osłonką przejrzystą a oocytem oraz 
uwolnienie z ziaren korowych enzymów lizosomalnych 
(gromadza się w tej przestrzeni) i glikoprotein (zwiększają 
zwartość osłonki mrzejrzystej) 

b.

 

– reakcja osłony – inaktywacja receptorów dla plemników 

 

18.

 

Kapacytacja (uzdatnienie) – zachodzi w zasadowym środowisku macicy i jajowodów 
polega na rozłoŜeniu glikoprotein główki plemnika leŜących nad akrosomem oraz 
ubytku cholesterolu z błony plemnika (staje się ona bardziej płynna) – przemiany te 
umoŜliwiają fuzję błon plemnika i kom. jajowej – reakcję akrosomalną. 

background image

19.

 

Genotyp plemników – 23 chromosomy jednochromatydowe (1n) [w tym 22 autosomy 
i 1 chromosom płciowy X(dziewczynka) lub Y(chłopczyk)] oraz 3pg DNA 

 

plemniki Y poruszają się energiczniej i szybciej ale Ŝyją krócej 

 

plemniki X wolniejsze ale Ŝywotniejsze 

 
20.

 

Nabłonek przejściowy – (endo i mezoderma) wyściela: moczowód, pęcherz moczowy 
i część sterczową cewki moczowej 

Jest to nabłonek wielowarstwowy sześcienny składający się z 3 – 6 warstw komórek; 
powierzchniowa warstwa to kom. baldaszkowate (ich błona komórkowa zawiera na 
swojej powierzchni cerebrozydy – dzięki czemu są nieprzepuszczalne dla wody oraz 
charakterystyczne wgłębienia w kształcie V – moŜe się spłaszczać <rozciągać>) 
 
21.

 

Rozwój kielicha ocznego – rozpoczyna się w 4 tyg. 

 
22.

 

APUD – rozproszone kom. endokrynowe wywodzące się z grzebienia nerwowego 
które: 

a)

 

pobierają prekursory aminowe i przeprowadzają ich dekarboksylację np. 

 

histydyna- histamina = kom. tuczne teŜ są tu zaliczane 

 

tryptofan – serotonina 

b)

 

ponadto syntetyzują i wydzielają hormony peptydowe np. komórki przewodu 
pokarmowego: 

 

gastryna 

 

sekretyna 

 

CCK (pankreozymina) 

 

somatostatyna 

 

D

1

 

VIP 

 

EC

1

 

substancja P 

Kom. układu APUD zwane są takŜe srebro- lub chromochłonnymi (wyczerniają się 
srebrem i chromem metalicznym; redukują sole tych metali) 

 

23.

 

markery: 

 

zewnętrzna błona mitochondrialna – MAO (monoaminooksydaza) 

 

wewnętrzna błona mitochondrialna – dehydrogenaza bursztynianowa 

 

matrix – syntaza cytrynianowa 

 

błona komórkowa – fosfataza zasadowa 

 

aparat Golgiego – TTP-aza pirofosfataza tiaminowa; fosfataza kwaśna 

 

ER – glukozo-6-fosfataza 

 
24.

 

ATP-aza – nie ma w otoczce jądra! Ze względu na to Ŝe brak transportu aktywnego – 
transport odbywa się przez 8-o kątne pory o Ø 80nm zbudowane z nukleoporyn. 

 
25.

 

Enzymy lizosomalne znajdujące się w świetle naleŜą do grupy hydrolaz: 

 

proteaza 

 

lipaza triacyloglicerynowa 

 

fosfolipaza 

 

gilkozydaza 

 

nukleaza 

 

fosfataza 

 

sulfataza 

Są syntetyzowane w ER a następnie przenoszone do Aparatu Gplgiego gdzie ulegają 
modyfikacji i segregacji – te które zawierają mannozo-6-fosforan trafiają do lizosomów.  
Ponadto błony lizosomalne zawierają enzymy transbłonowe, które funkcjonują jak pompa 
protonowa – przenoszą H

+

 do światła stwarzając optymalne warunki dla hydrolaz pH ok 5 

background image

 

26.

 

Kolagenu stanowi 25% białek organizmu ( z czego 90% to kolagen typu I) 

 

długość – 280 do 300nm 

 

średnica – 1,5nm 

 

liczba aminokwasów – 1000 (na łańcuch) 

W tropokolagenie włókna znajdują się w odstępach 35nm przesunięte o 64nm (jest to teŜ 
odległość kolejnych wiązań bocznych – elektrostatycznych i hydrofobowych; co 234 aa.) 

 

27.

 

Immunoglobuliny (Ig) = przeciwciała – cząsteczka glikoproteiny, która wiąŜe się z 
antygenem (fragmentem Fab) a następnie z róŜnymi kom. głównie krwi (fragm. Fc)  

 
Cząsteczka Ig ma kształt litery Y i składa się z 4 łańcuchów polipeptydowych –  

 

2-uch L – lekkich 

 

2-uch H – cięŜkich 

połączonychwiązaniami kowalencyjnymi dwusiarczkowymi S-S 
 
WyróŜnia się 5 klas Ig: (ich mieszanina to tzw. przeciwciała poliklonalne) 

 

IgG – stanowią 75% przeciwciał surowicy krwi 

Występują (wiąŜą się z) makrofagi; neutrofile; eozynofile; limfocyty NK oraz ma 
zdolność aktywowania białek dopełniacza.  
Jako jedyna przenika przez łoŜysko i zapewnia odporność noworodkowi. 
 

 

IgM – 10% Ig surowicy krwi 

WiąŜe się z limfocytami; Jest wytwarzana jako pierwsza w Ŝyciu osobniczym 
(przez limfocyty B nie pobudzone antygenami) 
W przebiegu niektórych chorób jest nazywana makroglobuliną. 
  

 

IgA – w surowicy krwi w niewielkich ilościach za to jest głównym 
przeciwciałem wydzielin: śliny, łez, mleka, śluzu. 

W płynach ciała występuje jako dimer – dimeryzacja  zachodzi w komórkach 
plazmatycznych potem jest przenoszona do światła narządów drogą transcytozy. 
 

 

IgE – wiąŜe się z receptorami powierzchni kom. tucznych i bazofili (występuje 
głównie w postaci związanej z komórką – przeciwciało cytofilne) 

Związanie antygenu z IgE powierzchni tych komórek prowadzi do syntezy i 
uwalniania histaminy, prostaglandyn i leukotrienów – objawy alergii  
 

 

IgD – pojawia się wspólnie z IgM jako jedno z pierwszych w Ŝyciu 

 

28.

 

Ig są wytwarzane w Erg; glikozylowane i segregowane w Ap. Golgiego i wydzielane 
zaraz po segregacji (brak magazynowania) Wytwarzają je:  

 

limfocyty B 

 

kom. plazmatyczne 

 

29.

 

Odporność: 

 

Nieswoista (wrodzona) –  

naturalne bariery: naskórek, śluz, ruch rzęsek..itp. 

–  

rozwój reakcji zapalenia:  

Produkcja cytokin zapalnych oraz ludzkich antybiotyków – defensyn – są to 
peptydy które wbudowują się w błony bakterii czyniąc je przepuszczalnymi. 
Są produkowane przez kom. dendrytyczne, nabłonkowe, makrofagi i neutrofile. 

background image

 

Swoista (nabyta) – mechanizm ten rozwija się zwykle kilka dni. I polega na: 
rozpoznaniu antygenu – prezentacji go limfocytom – wytwarzanie Ig i cytokin 
– niszczenie obcych komórek (głównie przez makrofagi) 

Odporność tą moŜna podzielić na: – odpowiedź immunologiczną humoralną – limfocyty B 

– odpowiedź immunologiczną komórkową – limfocyty T αβ 
 

30.

 

Pochewka Hertwiga – pochewka korzenia zęba, która modeluje korzeń oraz indukuje 
wytwarzanie zębiny przez odontoblasty.  

Zęby mleczne i stałe powstają z ektodermy – szkliwo; oraz mezenchymy – zębina, cement 
i miazga.  
Kom. ektodermalne (nabłonka pierwotnej jamy ustnej) tworzą listewki zębowe (6 – 7 tyg. 
dla zębów mlecznych; 5 miesiąc Ŝycia płodowego dla zębów stałych). Listewki zębowe 
wytwarzają narząd szkliwotwórczy (4 warstwy):  

 

Wewnętrzna – ameloblasty (adamantoblasty) wytwarzają szkliwo – produkując  

a.

 

Amelogeninę – przyśpiesza dyfuzję jonów Ca

2+

 i PO

4

3-

 

b.

 

Enamelina – opłaszcza powstające kryształy 
hydroksyapatytów (80 x 600nm) modelując ich kształt  

c.

 

proteoglikany 

Kryształy wytworzone w istocie podstawowej wydzielonej przez 1 [4] 
ameloblasty tworzą – pryzmat – podstawową strukturę szkliwa. [ok. 5mln w 
zębach siecznych i ok. 12mln w trzonowych] 

 

 

Pośrednia kom. sześciennych – funkcja ochronna i odŜywcza 

 

kom. gwiaździstych 

 

Zewnętrzna – jednowarstwowy nabłonek leŜący na błonie podstawnej 

 

Komórki warstw wewnętrznej i zewnętrznej na wysokości przyszłego korzenia 
wytwarzają pochewkę Hertwiga. 
Ameloblasty po zakończeniu wytwarzania szkliwa stają się płaskie i wraz z innymi kom. 
narządu szkliwotwórczego wytwarzają błonę Nasmytha – oszkliwie – zanika po kilku 
latach (poprzez ścieranie). 

 

 

 

31.

 

Linie konturowe – Retziusa (widać je na przekroju poprzecznym) – odzwierciedlają 
cykliczność mineralizacji szkliwa. 

 

Jej odmianą jest tzw. linia urodzeniowa – występuje w zębach mlecznych 
(odzwierciedla zmianę w systemie odŜywiania po urodzeniu) 

 

32.

 

Komórki podporowe ślimaka: 

 

filarowe – biorą udział w wytwarzaniu błony siatkowatej – jednolita 
powierzchnia narządu spiralnego wytworzona przez przylegające do siebie 
szczytowe części kom. podporowych.  

a.

 

Filary wewnętrzne 

b.

 

Filary zewnętrzne 

Te oba szeregi kom. filarowych nie przylegają do siebie swoimi bocznymi 
ścianami tworząc wolną przestrzeń – Tunel wewnętrzny 
 

 

Falangowe – biorą udział w wytwarzaniu błony siatkowatej 

a.

 

wewnętrzne – jedna warstwa kom. po wewn. stronie filaru wewn. 

b.

 

zewnętrzne – 3-4 warstwy między filarem zewn. a kom. Hansena 

Kom. falangowe mają wklęśnięcia, w których leŜą kom. włoskowate. 

background image

 

Kom. Hansena 

 

Klaudiusza 

 

Bottchera 

Wszystkie leŜą na zewnątrz od filaru zewnętrznego. 
 
Między kom. falangowymi zewn. a kom. Hansena leŜy – tunel zewnętrzny. 

 

33.

 

Komórki włoskowate – mechanoreceptory (ok. 16 tyś. w narządzie spiralnym): 

 

wewnętrzne typ I – (4tyś.) tworzą 1 szereg leŜący na kom. falangowych wewn. 
Mają kształt kubków który  wolnej powierzchni posiada 30 – 70 stereocyliów 
ułoŜonych szeregowo 

 

 

zewnętrzne typ II – (12tyś.) tworzą 3 – 4 szeregów na kom falangowych zewn. 
Mają kształt walców który wolnej powierzchni posiada 100 – 300 stereocyliów 
ułoŜonych w kształcie litery U [dł. stereocyliów waha się między 0,1 – 5µm] 

 

W cytoplazmie kom. włoskowatych znajdują się pałeczki synaptyczne – ciałka 
złoŜone z centralnego filamentu otoczonego pęcherzykami synaptycznymi 
zawierającymi neurotransmiter. 

 

34.

 

Nabłonek ucha środkowego – jednowarstwowy płaski 
→ w pobliŜu ujścia trąbki słuchowej i przy błonie bębenkowej – jednowarstwowy 

sześcienny lub dwurzędowy walcowaty urzęsiony. (taki jak w trąbce słuchowej – tam 
dodatkowo kom. kubkowe!). 

 
35.

 

Siatkówka: 
a.

 

Niereceptorowa – pokrywa ciałko rzęskowe i tylną powierzchnię tęczówki 

Jest zbudowana z 2-uch rodzajów nabłonków sześciennych przylegających do siebie 
bezbarwnikowego i barwnikowego. 
 
b.

 

Receptorowa – posiada warstwy (10): 

 

Barwnikowa – nabłonek barwnikowy 

 

Pręcików i czopków – zewn. i wewn. odcinki kom. pręciko- i czopkonośnych 

 

Graniczna zewnętrzna – zewn. zakończenia kom. podporowych (Müllera) 

 

Ziarnista (jądrowa) zewnętrzna – jądra kom. pręciko- i czopkonośnych 

 

Splotowata zewnętrzna – aksony kom. pręciko- i czopkonośnych oraz - 

synapsy i dendryty kom. dwubiegunowych amakrynowych i poziomych. 

 

Ziarnista (jądrowa) wewnętrzna – ciała komórkowe jądra komórek 

dwubiegunowych amakrynowych i poziomych 

 

Splotowata wewnętrzna – aksony kom. dwubiegunowych i poziomych oraz -

synapsy i dendryty kom. zwojowych 

 

Komórek zwojowych - ciała komórkowe jądra komórek zwojowych 

 

Włókien nerwowych – aksony komórek zwojowych 

 

 Graniczna wewnętrzna – wewn. zakończenia kom. podporowych Müllera 

background image

Kom. podporowe Müllera – kom. glejowe występują prawie na całej szerokości siatkówki 
 
36.

 

Komórki nabłonka barwnikowego – leŜą na błonie podstawnej naczyniówki – 
blaszce Brucha (1 – 4mm grubości). Na jego powierzchni znajdują się wgłębienia, w 
których leŜą pręciki i czopki. W cytoplazmie melanina, co nadaje mu barwę czarną. 

Funkcje nabłonka barwnikowego: 

 

Wytwarza płyn komór oka – pompują jony Na

+

 do tylnej komory oka 

(przechodzi za nimi woda) 

 

Stanowią część bariery krew siatkówka – posiadają między kom. połączenia 
typu occludens i adherens [pozostałe części – Śródbłonek  

 

Blaszka podstawna naczyń 

 

Warstwa graniczna glejowa 

 

W ERa – estryfikują witaminę A  

 

Regulują czułość i rozdzielczość pręcików i czopków – poprzez zmiany 
rozmieszczenia ziarenek melaniny 
a.

 

W ciemności – ziarenka znajdują się w szczytowych częściach komórek → 
większa czułość↑, mniejsza rozdzielczość↓ kom. recepcyjnych 

b.

 

W świetle – znajdują się w wypustkach otaczających pręciki i czopki→ 
większa rozdzielczość↑, ale mniejsza czułość↓ 

 

 

Rozkładają pęcherzyki (dyski) pręcików i czopków zawierające barwniki 
rodopsynę (pręciki) lub jodopsynę (czopki) – poprzez liczne heterofagosomy 

 

37.

 

Plamka Ŝółta – miejsce najlepszego widzenia – zagłębienie w siatkówce o Ø 700µm 
leŜące na przecięciu się osi optycznej oka z siatkówką [bocznie od plamki ślepej – 
krąŜka nerwu wzrokowego]. Cechuje się: 

 

W większości jest utworzona z kom. czopkonośnych 

 

Charakterystycznym przebiegiem impulsu – „prosto do mózgu” 

Kom. czopkonośna → dwubiegunowa → nerwowa zwojowa 

 

Jej środkowa najniŜsza część nazywa się dołkiem środkowym – w tym miejscu 
siatkówka składa się tylko z nabłonka barwnikowego i kom. czopkonośnych. 

 

38.

 

Gruczoły Ŝołądkowe – ok. 15mln w blaszce właściwej błony śluzowej. WyróŜnia się: 

 

Właściwe – wyst. w błonie śluzowej trzonu i dna. To gruczoły (dł. 1,5mm) 
cewkowe, rozgałęziające się złoŜone z dna, szyjki i ujścia. Budują je komórki: 
a.

 

Główne – najliczniejsze – znajdują się głównie w szyjce i dnie  
Wydzielają pepsynogen i lipazy; A u niemowląt podpuszczkę (chymozynę) 
  

b.

 

Okładzinowe – zawierają anhydrazę węglanową (produkuje H

+

 i HCO

3

-

Wymieniają jony HCO

3

 na Cl

-

 z naczyniami włosowatymi i następnie 

poprzez ATP-azę błonową czynnie wydzielają jony  H

+

 i Cl

-

 do światła 

gruczołu gdzie powstaje HCl w stęŜeniu 155mmol/l  
Wydzielają teŜ czynnik wewnętrzny (Castle’a) IF – wchłanianie wit. B

12

 

 
c.

 

Śluzowe ujścia i szyjki – wydzielają śluz, a takŜe histony H2 (które 
powstają w nadmiarze w ich jądrach) – w świetle Ŝołądka cięty on jest 
przez pepsynę na krótkie peptydy – Buforynę II – rodzaj defensyny. 

 
d.

 

Endokrynowe – gastroendokrynowe (patrz APUD) 

 

background image

e.

 

Macierzyste – pluripotencjalne – znajdują się w szyjce gruczołu 

 

 

Wpustowe – to gruczoły cewkowe produkujące śluz i lizozym. 

Budują je w większości kom. śluzowe i nieliczne endokrynowe i okładzinowe. 

 

 

Odźwiernikowe – to rozgałęzione gruczoły cewkowe. 

Wydzielają: 

a.

 

śluz zasadowy – kom. śluzowe 

b.

 

gastrynę – endokrynowe G 

c.

 

somatostatynę – endokrynowe D 

d.

 

lizozym 

 

39.

 

Krypty jelitowe – cewkowate wgłębienie nabłonka do blaszki właściwej błony 
śluzowej (sięga nawet blaszki mięśniowej) dł. 100 – 300µm  

Stosunek krypt do kosmków wynosi 4:1 
Są miejscem intensywnych podziałów nabłonka jelit – odtwarzają złuszczone komórki 
W dnie krypty leŜą komórki macierzyste pluripotencjalne. Czas migracji kom. 
potomnej róŜnicującej się na drodze od krypty do kosmka (gdzie się złuszcza) trwa 3 - 
4 dni.  

 

W kryptach znajdują się teŜ kom. zróŜnicowane jak: 

 

absorpcyjne 

 

kubkowe 

 

enteroendokrynowe 

 

kom. Panetha 

 

40.

 

Kom. Panetha – znajdują się w okolicy dna krypt; produkują lizozym i defensyny oraz 
mają zdolność fagocytozy 

 
41.

 

Kępki Peyera (grudki limfatyczne skupione) – grupy (od kilku do 25) grudek 
limfatycznych w błonie śluzowej i podśluzowej jelita krętego i grubego. 

Ich miąŜsz budują: 

 

Limfocyty B - głównie 

 

Limfocyty T 

 

Kom. plazmatyczne 

 

Kom. dendrytyczne 

 

Makrofagi 

Ich światło pokryte jest nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym, pomiędzy 
którego komórkami występują kom. M – posiadają fałdy (brak mikrokosmków) – jest 
to miejsce przenikania przez nabłonek wirusów i innych patogenów. 

 

42.

 

Kryptokępki – zgrupowania kilkuset limfocytów Tγδ w błonie śluzowej i podśluzowej 
jelita oraz w ścianie przewodów oddechowych 

 

43.

 

Przestrzeń okołozatokowa Dissego – początek naczyń limfatycznych wątroby.  

LeŜą między mikrokosmkami hepatocytu a śródbłonkiem sinusoidu. 

 

44.

 

Sinusoidy wątroby – odmiana naczyń włosowatych o duŜej średnicy Ø 30µm.  

Cechuje je: 

 

Śródbłonek złoŜony z płaskich komórek z porami a Ø 100nm 

 

Brak blaszki podstawnej śródbłonka 

background image

 
45.

 

Kom. Browicza – Kupffera – są to makrofagi leŜące wewnątrz sinusoidów. Stanowią 
15 – 20% kom. wątroby. Pełnią one funkcj: 

 

Zapobiegają wewnątrznaczyniowemu krzepnięciu – fogocytują włóknik, 
kompleksy włóknika i tromboplastyny 

 

Fagocytują bakterie 

 

Fagocytują kom. nowotworowe 

 

46.

 

Kom. Ito – komórki tłuszczowe okołozatokowe (lipocyty) – leŜą w przestrzeniach 
Dissego. Funkcje: 

 

Wydzielają erytropoetynę (poza hepatocytami) 

 

Magazynują wit. A – rozpuszczoną w ich kroplach tłuszczu 

 

47.

 

Nabłonek oddechowy – budują Pneumocyty: Clary(nabłonek oskrzelikowy) 

 

I – kom. płaskie (0,2µm) – stanowią 90% powierzchni pęcherzyka 

 

II – kom. sześcienne – produkują surfaktant 

 

III – kom. sześcienne wydzielnicze – prawdopodobnie chemoreceptory 

 

Czasem między pneumocytami (lub w świetle pęcherzyków) leŜą makrofagi – 
zwykle ich cytoplazma wypełniona jest pyłem – stąd nazwa komórki pyłowe 

 

48.

 

Kom. Clary (kom oskrzelikowe) – zaw. pęcherzyki wydzielnicze z GAG i białkami 

 
49.

 

Błonę śluzową tchawicy budują komórki:  

 

Urzęsione – ich rzęski przesuwają śluz 

 

Kubkowe – produkują śluz 

 

Szczoteczkowe - receptorowe 

 

ziarniste (endokrynowe układu APUD) – regulują przepływ powietrza 

 

limfocyty 

 

50.

 

Błony okienkowate – inaczej błony spręŜyste (zbudowane z elastyny) wchodzą w 
skład błony środkowej (najgrubszej) – tętnic typu spręŜystego. 

 

51.

 

W węźle chłonnym wyróŜnia się 3 części:  

 

Korę – (strefa grasicozaleŜna) – limfocyty B; kom. plazmatyczne; makrofagi 

Limfocyty i limfoblasty części środkowej grudek limfatycznych w węzłach to 
odpowiednio centrocyty i centroblasty 

 

Część przykorową – (strefa grasicozaleŜna) – limfocyty T 

 

Rdzeń – limfocyty; kom. plazmatyczne; makrofagi; fibroblasty 

Rdzeń przenikają liczne Ŝyłki, których śródbłonek zawiera receptory – selektyny E 
wiąŜą się one przejściowo z receptorami limfocytów zwalniając ich przepływ co 
pozwala na ich późniejsze wiązanie się z integrynami – zatrzymanie i przenikanie. 

 

52.

 

Bariera krew: (gdzie? Jak zbudowana Krew – mózg; siatkówka: jądro) 

 

Narząd: 

a.

 

Śródbłonek – brak porów i połączenia typu occludens 

b.

 

Blaszka podstawna – gruba, ciągła, trudno przepuszczalna 

c.

 

Pompy cząsteczkowe – transportery ABC – wypompowują wiele 
róŜnych cząsteczek do krwi 

 

Grasica: 

a.

 

Kom. nabłonkowe zrębu  

background image

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna 

 

Jąjdro: 

a.

 

Kom. Sertolego – połączenia typu occludens 

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna 

 

Mózg: 

a.

 

Powierzchwna warstwa glejowa 

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna  

 

 

Nerw: 

a.

 

Fibroblasty onerwia 

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna 

 

 

Siatkówka: 

a.

 

Nabłonek barwnikowy (warstwy granicznej glejowej) 

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna 

 

 

Szyszynka: 

a.

 

Tkanka glejowa 

b.

 

Śródbłonek i błona podstawna 

 

53.

 

Grasica – róŜnicują się tu limfocyty Tαβ  

 

Powstaje z: 286 
a.

 

Enedodermy III i IV kieszonki – zrąb zbudowany z nabłonka (wyjątek) 

b.

 

Mezodermy wątroby i szpiku – kom. macierzyste limfocytów (tymocytów) 

 

 

Masa grasicy rośnie od urodzenia do pokwitania, a później ulega inwolucji 
(masa grasicy w wieku 25 lat – 25g; 70 lat – 5g) 

Kom nabłonkowe rdzenia które degenerują i układają się w grupy (2 – kilkanaście) 
to tzw. ciałka grasicze – Hassala 
 
Funkcje grasicy: 

 

Selekcja limfocytów – w kontakcie z kom. pielęgnującymi (nabłonkowe zrębu) 
i makrofagami – 95% limfocytów ulega apoptozie 

 

Produkcja hormonów peptydowych: 

a.

 

Tymozyna 

b.

 

tymopoetyna 

c.

 

grasiczy czynnik humoralny 

Pobudzają one przekształcenie się linfocytów T w kom. immunologicznie 
kompetentne. 

  

54.

 

Chondroblasty – biorą udział w powstawaniu chrząstki drogą wzrostu śródchrzęstnego 
– dzielą się; zwiększają swoją masę produkując nowe proteoglikany i kolagen II 

 

55.

 

Metamielocyt – to bezpośrednia kom. prekursorowa granulocytu. 

Posiada rogalikowate jądro, brak zdolności dzielenia się i glikogen w cytoplazmie. 

 

obojętnochłonny 

 

kwsochłonny 

 

zasadochłonny 

 

background image

56.

 

Szczelina filtracyjna (25nm) – leŜy pomiędzy wypustkami podocytów I i II 
rzędowymi; między wypustkami II rzędowymi rozpięta jest przepona szczeliny (6nm) 

 

57.

 

Anafilaksja = reakcja anafilaktyczna – bardzo silna reakcja alergiczna np. u osób 
uczulonych na penicylinę czy jad pszczół itp. 

 
58.

 

Koatomery (ap. Golgiego) – kompleks białkowy, który bierze udział w powstawaniu 
pęcherzyków w procesie wydzielania konstytutywnego. 

Składa się z podjednostek białka COP – powoduje wybrzuszenie błony 

 

59.

 

Glikokaliks – warstwa okrywająca błony – składa się z oligosacharydów związanych z 
białkami i lipidami błony oraz glikoproteinami zaadsorbowanymi na powierzchni. 

Poziada ujemny ładunek elektryczny dzięki – zjonizowanym grupom karboksylowym 
i siarczanowym 

 

60.

 

Heterofagosom – pęcherzyki transportujące sfagocytowane cząsteczki z powierzchni 
komórek. W połączeniu z endosomami późnymi lub lizosomami – heterofagolizosomy 

 

61.

 

Histon H1 – powodują zagęszczenie lub rozluźnienie struktury nukleofilamentu w 
trakcie syntezy DNA lub transkrypcji 

 

62.

 

Limfocyty NK – stanowią 10% limfocytów krwi obwodowej. 

Są duŜymi limfocytami zawierającymi azurofilne ziarenka (lizosomy). 

 

Spontanicznie niszczą kom. nowotworowe 

 

Wydzielają interleukiny i TNF (czynnik martwicy nowotworów) 

 

63.

 

MHC – główny układ zgodności tkankowej (kodowany genem z 6 chromosomu) 

[W transplantologii znane jako HLA – ludzkie antygeny leukocytarne] 

 

MHC I – łączą się z obcym peptydem (antygenem) w ER 

 

MHC II - łączą się z obcym peptydem (antygenem) w endosomach późnych 

 

64.

 

Komórki przysadki: 

 

Barwnikooporowe (chromatofobne) – kom. pęcherzykowe – są to kom. 
podporowe; niektóre mają zdolność do podziałów i fagocytozy 

 

Barwnikochłonne (chromatofilne) – endokrynowe: 
a.

 

Kwasochłonne – STH, PRL 

b.

 

Zasadochłonne – reszta 

 
65.

 

Nadnercza: 

 

Kora – budują ją głównie kom. endokrynowe; Dzieli się na warstwy: 

a.

 

Kłębkowatą – 10% grubości kory – wydzielają mineralokortykoidy 

Kom. tej warstwy mają zdolność dzielenia się. 
b.

 

Pasmowatą – 60% grubości kory – glikokortykoidy 

c.

 

Siatkowatą – sterydowe hormony płciowe 

  

 

Rdzeń – produkuje katecholaminy: 

a.

 

Pęcherzyki jasne – adrenalinę i dopaminę 

b.

 

Pęcherzyki ciemne – noradrenalinę i dopaminę 

Oba produkują chromograninę – białko wiąŜące przejściowo katecholaminy 

 

background image

66.

 

Bruszyt – bezpostaciowy fosforan wapnia kości 

 

67.

 

Nukleosom – podstawowy składnik chromatyny (o wymiarach 11 x 6nm) Budowa: 

 

200 par zasad DNA 

 

2 tetramery histonów – H2A, H2B, H3 i H4 – razem tworzą oktamer 

Oktamer i 140 per zasad DNA tworzą rdzeń nukleosomu 
Pozostałe 60 par to tzw. DNA łączące. 

 

Owinięcie DNA na oktamer skraca łańcuch 7x (z 2m do 30cm) 

 

68.

 

Nukleofilament = włókienko o szerokości 10 nm – zbudowane z nukleosomów 

 
69.

 

Solenoid (spiralnie zwinięty nukleofilament) = włókienko o szerokości 30 nm 

Następuje tu kolejne 7x skrócenie DNA (z 30cm do 4cm) 

 

Solenoid moŜe tworzyć pętle – na kaŜdej znajduje się nić DNA składającą się z 
60 – 200 tyś. par zasad – stanowiąca jednostkę czynnościową chromatyny 

Kolejny – najwyŜszy stopień upakowania osiągany jest w chromosomach (mitotycznych) 
i wynosi on DNA 1: 10tyś – DNA skraca się do ok. 200µm 
 
70.

 

Język – brodawki: nabłonek; gruczoły Ebnera 

 

Nitkowate – najliczniejsze – nabłonek wielowarstwowy płaski rogowaciejący 

 

Liściaste – nabłonek moŜe mieć cienką warstwę rogową i zaw. kubki smakowe 

 

Grzybkowate – nabłonek nierogowaciejący + kubki smakowe 

 

Okolone – 7 do 12 ułoŜone na kształt litery V na granicy trzonu i nasady  

Posiadają nabłonek nierogowaciejący + kubki smakowe. 
Otacza je rowek i wał błony śluzowej. Rowek pokrywa nabłonek wielorzędowy 
walcowaty urzęsiony. 
W dnie rowka znajdują się ujścia gruczołów surowiczych Ebnera – części 
wydzielnicze tych gruczołów leŜą w błonie śluzowej właściwej a nawet niŜej w 
między komórkami mięśniowymi. 

 

71.

 

Zatoki węzła chłonnego – BrzeŜne (podtorebkowe) 

 

Promieniste kory (wzdłuŜ beleczek) 

 

Promieniste rdzenia (w rdzeniu) 

 

Ściana zatok utworzona jest z licznych włókien siateczkowych między, 
którymi leŜą liczne kom. dendrytyczne(ich wypustki wychwytują antygeny) 
nazywane są: 

 

Grudkowatymi – w korze 

 

Splatającymi się w rdzeniu 

 

72.

 

Dystrofina (oraz utrofina) – przytwierdzają pęczki miofibrylli do sarkolemy. 

Dystrofina wytwarza filamenty cytoszkieletu łączące go z istotą międzykomórkową. 
Dystrofia mięśniowa – brak dystrofiny lub ma nieprawidłową budowę 
 
73.

 

Nebulina – owija się dookoła filamentów aktynowych utrzymując je we właściwym 
połoŜeniu 

 
74.

 

Cytoszkielet budują: 

 

Mikrofilamenty = filamenty cienkie = aktynowe 

Są rozmieszczone nieregularnie – szczególnie duŜo jest ich pod błoną gdzie tworzą 
siateczkę graniczną – decyduje o aktywności ruchowej związanej z błoną: 

background image

a.

 

egzo- i endocytoza 

b.

 

takŜe o ruchu pęcherzyków w cytoplazmie 

Pojedynczy filament aktynowy (Ø 5 – 8nm) jest polimerem aktyny G – moŜe ona 
polimeryzować w aktynę F

a.

 

koniec plus - polimeryzacja 

b.

 

koniec minus – depolimeryzacja 

Białka wiąŜące aktyne ABP: 

o

 

pontykulina i folina – ułatwiają polimeryzację 

o

 

filamina i α-aktynina – wiąŜą filamenty aktynowe ze sobą 

o

 

profilina i gelsolina – hamują polimeryzację lub aktywują depolimeryzację 

o

 

miozyna I i II – to białka motorowe – wywołują ruch 

w kom. mięśniowej filamenty aktynowe mają regularne ułoŜenie i wiąŜą się z 
prąŜkiem Z sarkomeru. 
 

 

Filamenty grube = miozynowe 

Mają Ø 15nm; są zbudowane z miozyny II (w mięśniu), miozyny I i IV (innych k.) 
Miozyna składa się z 4 łańcuchów:  

a.

 

2 cięŜkich – tworzą helisę 

b.

 

2 lekkich – tworzą główki 

 

 

Filamenty pośrednie - Ø 10nm; wyróŜnia się tu klasy: 


 

Typ I – keratynowe kwaśne 



 

Typ II – keratynowe obojętne i zasadowe 

Typ I i II zwane są tonofilamentami – głównie w kom. nabłonkowych 
 


 

Typ III – filamenty  wimetynowe, desminowe, glejowe 



 

Typ IV – neurofilamenty 



 

Typ V – filamenty laminowe blaszki jądrowej 



 

Typ VI – filamenty nestyny (w rozwijających się neuronach) 

 

 

Mikrotubule – rurki o Ø 25nm (ściana 5nm i światło 20nm) 

Są zbudowane z tubuliny α i tubuliny β, które tworzą heterodimery. Mogą one 
polimeryzować tworząc protofilamenty. Polimeryzacja zachodzi w – ośrodkach 
organizacji mikrotubuli (kompleksy γ tubuliny z innymi białkami – leŜą w pobliŜu 
centrioli w centrosomie) 
Zwykle 13 protofilamentów łączy się tworząc mikrotubulę. 
Związki wpływające na polaryzację i depolaryzację tubuliny: 
a.

 

Alkaloidy roślinne – hamują polimeryzację tubuliny i wytwarzanie mikrotubul; 
zatrzymują takŜe proces mitozy w metafazie (stąd ich nazwa – antymitotyki)  

Niekiedy uŜywane są w leczeniu nowotworów. 
 

b.

 

MAP – białka towarzyszące mikrotubulom np.:  

 

MAP2 i białko tau – zapobiegają depolimeryzacji i zapewniają 
stabilizację i równoległe ułoŜenie mikrotubuli np. w aksonach 
Nadmierna fosforylacja białka tau prowadzi do bezładnego ułoŜenia 
mikrotubuli i jest przyczyną – Choroby Alzheimera 

 

Białka motorowe – kinezyna i dyneina – wpływają na ruch 

Mikrotubule budują np. witki, rzęski, wrzeciono podziałowe 
 

75.

 

Mielinizacja – rozpoczyna się w 4 miesiącu Ŝycia płodowego – do końca 1 roku Ŝycia  

background image

Dojrzewanie czynnościowe osłonki mielinowej kończy się w 12 roku Ŝycia. 

 

76.

 

Wcięcia mieliny (Schmidta-Lantermana) – ma ono kształt litery V skierowanej 
wierzchołkiem ku jednemu z końców włókna i odgrywa rolę w odŜywianiu osłonki. 

 
77.

 

Osłonkę mielinową wytwarzają: 

 

Lemocyty (kom. Schwanna) – w nerwach (dookoła jednego włókna) 

 

Oligodendrocyty – w OUN (dookoła kilku włókien) 

 

78.

 

Grubość osłonki mielinowej zaleŜy od średnicy aksonu – im większa średnica tym 
grubsza osłonka (max. do 100 warstw podwójnych błon) 

 

79.

 

Spektryna – białko utrzymujące 2-u wklęsły kształt erytrocytu (leŜy pod błoną) 

 

80.

 

Ciałka Vatera - Pacciniego (blaszkowate) – receptory wraŜliwe na wibrację większych 
częstotliwości; 

Są to owalne twory, duŜe (0,5 * 2 mm), składające się z kilkunastu równolegle ułoŜonych 
blaszek (płaskie fibroblasty onerwia, nieliczne wł. kolagenowe, istota podstawowa tkanki 
łącznej). Do ciałka wnika 1 lub 2 dendryty (bez osłonki) kończące się kolbką.  
Występują w tkance podskórnej, krezce, torebce stawowej i narządach wewnętrznych. 

 

81.

 

Kubki smakowe – ok. 9 tysięcy (liczba maleje z wiekiem). 
Buduje go ok. 50 wyspecjalizowanych kom. nabłonkowych:  

 

15-20 komórek zmysłowych (+ mikrokosmki) 

 

kom podporowe  

 

kom podstawne 

Kom. kubka ciągle odnawiają się z kom. podstawnych, a ich czas Ŝycia wynosi 10 dni. 
Do kaŜdego kubka smakowego dochodzi kilkadziesiąt wł. nerwowych czuciowych – 
synapsy na powierzchni kom zmysłowych. 

 

82.

 

Nabłonek węchowy – wielorzędowy walcowaty złoŜony z 3 rodzajów kom.:  

 

Węchowych – 10mln a kaŜda jest dwubiegunowym neuronem 

 

Podporowych 

 

Podstawnych 

Nie ma kom. kubkowych. 
 

83.

 

Wydzielanie: 

 

Merokrynowe (ekrynowe) – kom. śluzowe 

 

Apokrynowe – gruczoł wonny i mlekowy, gruczoły woskowinowe (cewkowe, 
w skórze części chrzęstnej kanału słuchowego zewnętrznego) 

 

Holokrynowe – gruczoł łojowy  

 

84.

 

Obwódka zamykająca (occludens) – w strukturach nieprzepuszczalnych np. 
tworzących bariery krew – narząd, lub nabłonkach których funkcja polega na 
wchłanianiu – uruchamiany jest transport błonowy np. pęcherz moczowy 

 

85.

 

Tkanka tłuszczowa brunatna – pojawia się w ost. 2 miesiącach Ŝycia płodowego. W 
rozwiniętej postaci występuje u niemowlęcia, później ulega inwolucji i zachowuje się 
tkance podskórnej okolicy: (gdzie, rola, termogenina = p32000) 

 

międzyłopatkowej 

background image

 

szyi 

 

śródpiersia 

 

oraz w okolicy duŜych tętnic brzusznych i nerek 

Jej funkcje to: 

 

produkcja ciepła – jest bardzo silnie unaczyniona, a przepływ krwi przez nią 
moŜe się zwiększać 100x 

Kom. w błonie wewnętrznej mitochondriów posiadają specjalne białko 
kanałowe – p 32tyś. = termogeninę – kanały te przepuszczają do matrix 
protony (H

+

) podobnie jak syntaza ATP ale powodują rozproszenie energii w 

postaci ciepła 

 

wydzielanie leptyny – hormon sytości; pobudza teŜ waskulogenezę i 
angiogenezę 

 

86.

 

Komórki ruchowe Betza – duŜe kom. piramidalne warstwy zwojowej kory mózgu 
Znajdują się w:(pole, okolica, warstwa kory) 292 

 

Zwoju środkowym przednim 

 

Polu 4 – wywołują „tu” ruchy dowolne 

 

87.

 

Komórki Purkiniego = kom. gruszkowate warstwy zwojowej kory móŜdŜku. Ø 70µm 

W cytoplazmie mają liczne ciałka Nissla i duŜe jasne jądra. 
Oddają ok. 60 tyś. dendrytów do warstwy drobinowej, a te wytwarzają 200tyś. synaps 
W błonach kom. mają receptory dla IP

3

 – ich zablokowanie prowadzi do: 

 

Niezborności ruchowej 

 

Napadów padaczkowych 

 

88.

 

Zwój – neurony nierównomiernie rozmieszczone i róŜnej wielkości (20 - 100µm) 

 
89.

 

Kom. śródbłonka naczyń płuc syntetyzują konwertazę, która odcina od angiotensyny 1 
– 8-mio aminokwasowy peptyd – angiotensynę 2 (moŜna powiedzieć, Ŝe ją aktywują) 

 

90.

 

Powrót pętli jelitowej wynosi – 270˚ w kierunku przeciwnym zegarowi 

 

90˚ - w fizjologicznej przepuklinie 

 

180˚ - po cofnięciu się przepukliny (w 3 miesiącu rozwoju) 

 

91.

 

Płytka przedstrunowa: 

 

LeŜy w części głowowej 

 

powstaje z niej zawiązek błony gardłowej 

 

92.

 

Połączenia zwierające – wyst. w nabłonkach, które są poddawane duŜym siłom 
mechanicznym np. naskórek, nabłonek pochwy i szyjki macicy, a takŜe między 
komórkami innych tkanek np. mięśnia sercowego. 3 postacie: 

 

Obwódki zwierające – łączą powierzchnie boczne kom. nabłonkowych w ich 
częściach wierzchołkowych;  

W przestrzeni międzybłonowej znajduje się kadheryna (białko transbłonowe) 
Jej cząsteczki niejako „zszywają kom. w miejscu połączenia. 
 

 

Desmosomy (plamki zwierające) – w tym połączeniu błony sąsiednich kom. 
znajdują się w odległości 50nm od siebie. 

W przestrzeni międzybłonowej znajduje się desmoglobina (rodzaj kadheryny) 

background image

W desmosomie od strony cytoplazmy znajduje się krąŜek zbugowany z białka 
– desmoplakiny – odchodzą od niego tonofilamenty i biegną do desmosomu 
przeciwległej części komórki  
 

 

Hemidesmosomy (półdesmosomy) – łączą kom. nabłonkowe z blaszką podst. 

Buduje go krąŜek zagęszczonej cytoplazmy, od którego odchodzą 
tonofilamenty ku wnętrzu komórki 

 

93.

 

K. Splotowata występuje w: 

 

szwy w czaszce 

 

Przyczepach ścięgien do kości 

 

Błędnik 

 

Wyrostki zębodołow

94.

 

Gruczoł krokowy (stercz): 

 

Ma od 30 – 50 gruczołów pęcherzykowo cewkowych – wysłanych 
dwuwarstwowy nabłonek walcowaty lub sześcienny; Są to gruczoły: 

a.

 

Błony śluzowej 

b.

 

Błony podśluzowej 

c.

 

Główne 

 

20 przewodów odprowadzających – jednowarstwowy nabłonek walcowaty 
(przy ujściu do cewki moczowej przechodzi w przejściowy) 

 

Wydzielina – stanowi 20% objętości nasienia; jest kwaśna i zawiera: 

 

Kwas cytrynowy 

 

Fosfatazę kwaśną 

 

fibrynolizynę 

 

hialuronidazę 

 

95.

 

Chromatyna jąderkowa – jest rozproszoną postacią końcowych odcinków 
chromosomów 13, 14, 15, 21, 22 pary 

Części tych chromosomów, które biorą udział w odbudowie jąderka w telofazie 
mitozy to tzw. regiony organizujące jąderko = NOR 

 

Całe chromosomy zawierające NOR to – chromosomy jąderkotwórcze 

 
96.

 

Syncytiotrofoblast – powstaje z namnaŜjących się zewnętrznych warstw kom. 
trofoblastu w trakcie implantacji blastocysty 

 
97.

 

Naturalna fizjologiczna przepuklina – występuje w 6 tyg. rozwoju 

 

98.

 

Surfaktant – zaczyna być produkowany między 28 – 32 tyg. Ŝycia płodowego.  

Oznaką tego jest zwiększenie stęŜenia lecytyny w płynie owodniowym począwszy od 
35 tyg. Ŝycia płodowego. 

 
99.

 

Z jelita przedniego powstaje: 

 

Przełyk 

 

śołądek 

 

Dwunastnica 

 
100.

 

Przednercza – powstają dogłowowo z masy brzusznej kom. mezodermy 

pośredniej i zaraz zanika nie tworząc działającego narządu. 

 
101.

 

Erytropoeza megaloblastyczna – wytwarzanie krwinek czerwonych w 2tyg. 

Ŝycia zarodkowego w ścianie pęcherzyka Ŝółtkowego 

background image

 

Powstają duŜe erytrocyty – megaloblasty – zawierające jądra i HbF 

Później komórki wędrują stąd do wątroby i śledziony gdzie rozpoczyna się: 
Erytropoeza:  

a.

 

Wątroba – 6 tyg. 

b.

 

Śledziona – 10 tyg. 

Hemocytopoeza (granulo-, mono-, limfo-, megakariocytopoeza) – 2 miesiąc 
 
2 miesiąc – limfocytopoeza w grasicy 
2 – 3 miesiąc – hemocytopoeza w szpiku (najpierw w obojczyku) 
6 miesiąc – limfocytopoeza w węzłach chłonnych 
 

102.

 

System Haversa = osteon – układ 4 do 20 blaszek kostny (zwykle ok. 6) 

leŜących jedna na drugiej o grubości 3 - 7µm – tzw. blaszki systemowe 

W środku osteonu leŜy Kanał Haversa – Ø 50µm zawierający naczynie i nerw 
Odgałęzienia boczne naczyń biegną w poprzek kości w tzw. Kanałach Volkmanna 

 

103.

 

Budowa otoczki jądrowej – podwójna błona: 

 

Zewnętrzna – 5 do 8nm – jest przedłuŜeniem Erg i posiada rybosomy  

 

Wewnętrzna – 5 do 8nm 

 

Przestrzeń międzybłonowa (okołojądrowa) – 30nm 

Posiada liczne pory: 

a)

 

10 000 – neurocyt 

b)

 

800 – kom. endokrynowa przysadki 

 

104.

 

Nabłonek wielowarstwowy nierogowaciejący np.: 

 

Część jamy ustnej nie biorąca udziału w Ŝuciu np.: 

a.

 

Boczna i dolna powierzchnia języka 

b.

 

Brodawki grzybkowate  

c.

 

Brodawki okolone 

 

 Światło przełyku 

 

W okolicy brzegu powieki i rąbka spojówki 

 

105.

 

Nabłonek języka i jamy ustnej – jaki nabłonek i z jakiego listka zarodkowego? 

 
106.

 

Przewód Cuviera? 

 

107.

 

Tetralogia Fallota? 

 

108.

 

Narządy z naczyniami typu zatokowego? 

 

109.

 

Wnętrostwo? 

 

110.

 

Czym wykrywa się kolagen? 

 

111.

 

Czego nie mają osteoklasty – chyba kolagenazy? 

 

112.

 

Co produkuje śródbłonek? 

 

113.

 

Nabłonek węchowy – jakie komórki, ile rzęsek. 

background image

- kom podporowe (liczne mikrokosmki na wolnej powierzchni) 
- kom węchowe: 6-8 długich, nieruchomych rzęsek na wolnej powierzchni 
- kom podstawne 

 

114.

 

Glikokaliks – ładunek ujemny! 

 

115.

 

Połączenia typu nexus – gdzie jaki odstęp między kom? 

 

116.

 

Tolerancja immunologiczna? 

 

117.

 

Immunosupresja? 

 

118.

 

Peroksysomy – czy funkcjonują bez tlenu? 

 

119.

 

Powstawanie mitochondriów? 

 

120.

 

Chromatyna jąderkowa zawiera geny do syntezy jakich RNA? 

 

121.

 

Histocyty? 

 

122.

 

Budowa kości – wymiary blaszek kostnych ilość itp. 

 

123.

 

Na czym polega starzenie się kolagenu? 

 

124.

 

Kiedy się pojawia hemoglobina w róŜnicowaniu kom krwi? 

 

125.

 

Mięsień sercowy i gładki – wymiary kom.? 

 

126.

 

Diada i triada – na jakiej wysokości leŜą? 

 

127.

 

Synapsy elektryczne? 

 

128.

 

Chyba było coś o zastawkach naczyń? 

 

129.

 

Migdałki – komórki M, które ile krypt? 

 

130.

 

Kora mózgu – grubość: 2 – 4,5 mm 

 

131.

 

Warstwy kory hipokampa; zakrętu zębatego 

            - drobinowa 
            - ziarnista 
            - kom. róŜnokształtnych 

 

132.

 

Nabłonek rogówki przedni – z jakiego listka? 

 

133.

 

Część guzowa przysadki? Albo z nerwowej coś z lejkiem? 

 

134.

 

Chrząstki krtani – jaki typ chrząstki? 

 

135.

 

Cement bezkomórkowy w zębie? 

background image

 

136.

 

Z jakich listków pochodzą ślinianki? 

 

137.

 

Gruczoły w przełyku – w jakich częściach gdzie? 

 

138.

 

Zraziki wątroby – budowa? 

 

139.

 

Gdzie są dłuŜsze pętle Henlego w korze czy w rdzeniu? 

 

140.

 

Pochewka włosa? 

 

141.

 

Choroba Hirschprunga?