I SLAJD (proponuję ten slajd na otwarcie całej naszej prezentacji ;)
KOMUNIKACJA Z DZIECKIEM
,, Współżycie i współpraca z dziećmi to proces długi i wyczerpujący. Wymaga serca, inteligencji i
wytrwałości. Jeżeli nie udaje nam się żyć zgodnie z własnymi oczekiwaniami- a nie zawsze się udaje-
bądźmy dla siebie takimi, jakimi jesteśmy dla naszych dzieci.”
,, Traktując z godnością siebie, uczymy tego samego dziecko.”
/ A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły/
II SLAJD
JAK POMÓC DZIECIOM, BY RADZIŁY SOBIE ZE SWOIMI UCZUCIAMI?
UCZUCIA= podstawa rozwoju człowieka, wartościowa i istotna część ludzkiej natury. Są cennym
darem i istotnym wsparciem w naszym życiu.
DZIECI POTRZEBUJĄ TEGO, ABY ICH UCZUCIA BYŁY
AKCEPTOWANE I DOCENIANE
.
1. Słuchaj dziecka spokojnie i z uwagą.
Aktywne słuchanie działa, gdy:
2. Zaakceptuj jego uczucia np. krótkimi słowami: ,,och, mhm, rozumiem”.
3. Określ te uczucia, np. ,, To frustrujące”
4. Zamień pragnienie dziecka w fantazję, np. ,, Pragnę wyczarować dla Ciebie natychmiast cały
zamrażalnik lodów”.
Wszystkie uczucia można zaakceptować. Pewne działania należy ograniczyć!
III SLAJD:
Kiedy stosować powyższe umiejętności?
– gdy dziecko ma problem lub przeżywa trudne dla siebie uczucia,
– gdy jest czas na słuchanie,
– gdy dziecko ma ochotę na rozmowę,
– gdy rodzic jest w stanie zaakceptować każde uczucie dziecka,
– gdy rodzic wierzy, że dziecko poradzi sobie z problemem.
IV.SLAJD:
,, Na co dzień nie myślałem o dziecku jako o człowieku, odrębnej i niepowtarzalnej osobie, która ma
takie samo jak ja prawo do godności własnej, i której ja- rodzic- winienem szacunek. Może dlatego, że
jesteśmy społeczeństwem hołdującym nieszczęsnej depersonifikującej maksymie, że dzieci i ryby
