background image

 

Cz.1_ GENETYKA_Laboratorium_2013 
 
Teoria 
 
I. Podło

ż

a mikrobiologiczne. 

Podło

ż

e mikrobiologiczne jest to sztucznie stworzone 

ś

rodowisko do hodowli 

drobnoustrojów. Zawieraj

ą

 w postaci przyswajalnych zwi

ą

zków,  pierwiastki uczestnicz

ą

ce w 

tworzeniu masy komórkowej. Mikroorganizmy do wzrostu wymagaj

ą

 

ź

ródła energii i w

ę

gla, siarki, 

azotu, tlenu, soli mineralnych i czasem tzw. czynników wzrostowych. Czynniki wzrostowe to 

substancje od

ż

ywcze, takie jak witaminy, aminokwasy czy zasady purynowe i pirymidynowe. 

Substancje te wchodz

ą

 w skład komórek, ale nie wszystkie organizmy potrafi

ą

 je syntetyzowa

ć

Organizmy wymagaj

ą

ce do wzrostu takich dodatkowych czynników nazywaj

ą

 si

ę

 

auksotrofami ( np. auksotrof uracylu), w odró

ż

nieniu do prototrofów, które nie s

ą

 

uzale

ż

nione od dodatkowych substancji od

ż

ywczych.  

Ze wzgl

ę

du na skład, podło

ż

a dzielimy na a) minimalne, b) pełne c) wzbogacone.  

Podło

ż

a a) minimalne zawieraj

ą

 tylko 

ź

ródło energii, w

ę

gla i sole mineralne oraz czasem 

pojedyncze czynniki wzrostowe (dla dro

ż

dzy jest to np. podło

ż

SDsyntetic dextrose) . Odmian

ą

 

podło

ż

a SD jest tzw. SC, czyli minimalne z dodatkiem mieszaniny aminokwasów, lub bez 

okre

ś

lonego czynnika (np. SC-leu, bez leucyny) .   

Podło

ż

a b) pełne zawieraj

ą

 wszystkie substancje niezb

ę

dne do dobrego wzrostu 

drobnoustrojów (

ź

ródło w

ę

gla, azotu, sole mineralne, wiele czynników wzrostowych), (dla dro

ż

d

ż

jest to np. podło

ż

YPDyeast peptone-dextrose).  

Podło

ż

a wzbogacone stosuje si

ę

 do hodowli drobnoustrojów słabo rosn

ą

cych in vitro

wymagaj

ą

cych dodatkowych substancji od

ż

ywczych. Jako czynniki wzbogacaj

ą

ce podło

ż

a stosuje 

si

ę

: krew, surowic

ę

, płyny wysi

ę

kowe, wyci

ą

g w

ą

trobowy, mleko, 

ż

ółtko jaj, sok z pomidorów.  

Przykładowe po

ż

ywki dro

ż

d

ż

owe: 

Podło

ż

e minimalne SD: 

Zestaw soli mineralnych 

6,7 g 

Glukoza 

 

 

20 g 

Woda destylowana   

1000 ml  

 
 

 
Podło

ż

e pełne YPD: 

Bacto-Ekstrakt dro

ż

d

ż

owy 

10 g 

Bacto-Pepton  

 

20 g 

Glukoza 

 

 

20 g 

Agar   

 

 

20 g 

Woda destylowana   

1000 ml 

 

PYTANIA 

1.  Jak nazwiemy szczep który ro

ś

nie na podło

ż

u minimalnym 

2.  Jak nazwiemy szczep który nie potrafi syntetyzowa

ć

 leucyny? 

3.  Czy wyro

ś

nie on na podło

ż

u a) SD b) Sc-leu, c) YPD d) SD+leu 

 
 
II. Dro

ż

d

ż

Saccharomyces cerevisiae, genetyczny organizm modelowy 

 

Dro

ż

d

ż

Saccharomyces cerevisiae s

ą

 modelowym organizmem eukariotycznym. Cechuj

ą

 si

ę

niewielkim genomem (zawieraj

ą

cym około 6 ty

ś

. genów), mał

ą

 liczb

ą

 chromosomów, oraz krótkim 

background image

 

czasem podziału komórkowego (w warunkach optymalnych 90 min). S

ą

 mikroorganizmami łatwymi do 

hodowli (mo

ż

na je zamra

ż

a

ć

, s

ą

 niewielkich rozmiarów itp.) i manipulacji genetycznych. Nie formuj

ą

 

grzybni, rozmna

ż

aj

ą

 si

ę

 wegetatywnie przez p

ą

czkowanie. Ogromn

ą

 zalet

ą

 dro

ż

d

ż

y jest mo

ż

liwo

ść

 

utrzymywania ich zarówno jako haplo- b

ą

d

ź

 diploidów. Haploidy mog

ą

 wyst

ę

powa

ć

 jako dwa typy 

kojarzeniowe: a lub 

α

. Ró

ż

ni

ą

 si

ę

 od siebie genetycznie locus MAT, okre

ś

laj

ą

cym typ kojarzeniowy. 

Wyst

ę

puj

ą

 dwa allele tego locus: MATa i MAT

α

. Szczep MATa kojarzy si

ę

 ze szczepem MAT

α

 poprzez 

kompleksowy proces cytoplazmatycznej i j

ą

drowej fuzji dzi

ę

ki czemu powstaje komórka 2n (a/

α

). 

 

 

 

Pod wzgl

ę

dem zmienno

ś

ci typu kojarzeniowego wyró

ż

nia si

ę

 dro

ż

d

ż

e stabilne 

(heterotalliczne) i niestabilne (homotalliczne). Jest to uzale

ż

nione od genu HO, który odpowiada za 

zmian

ę

 typu kojarzeniowego przy ka

ż

dym podziale mejotycznym komórki. Naturalnie wyst

ę

puj

ą

ce 

szczepy dro

ż

d

ż

y s

ą

 diploidalne i maj

ą

 funkcjonalny allel genu HO, powoduj

ą

cy spontaniczn

ą

 

zmian

ę

 typu kojarzeniowego co ka

ż

dy podział mitotyczny. Szczepy laboratoryjne maj

ą

 

zmutowany/wydeletowany gen ho i dzi

ę

ki temu mog

ą

 by

ć

 utrzymywane jako szczepy o 

niezmiennym typie kojarzeniowym. Komórka o stabilnym typie kojarzeniowym dziel

ą

c si

ę

 

mitotycznie produkuje komórki potomne o takich samych typie kojarzeniowym. Istnienie stabilnej 

fazy haploidalnej jest wyj

ą

tkowo atrakcyjne dla genetyków ze wzgl

ę

du na mo

ż

liwo

ść

 izolacji i 

identyfikacji szczepów nios

ą

cych recesywne mutacje. Istnienie stabilnego diploida jest równie

ż

 

bardzo korzystne dla genetyków. Pozwala na okre

ś

lenie recesywno

ś

ci lub dominacji nowej mutacji 

lub na przeprowadzenie testu komplementacji (czy szczepy nios

ą

ce po jednej mutacji nios

ą

 allele 

tego samego genu czy s

ą

 to mutacje w ró

ż

nych genach). Gdy dro

ż

d

ż

e s

ą

 wystawione na stres 

np. niekorzystne warunki pokarmowych, komórki diploidalne przechodz

ą

 mejoz

ę

 produkuj

ą

cztery komórki potomne, zwane askosporami: dwie typu kojarzeniowego a- i dwie typu 

kojarzeniowego 

α

-Askospory tworz

ą

 tetrad

ę

, która jest zawarta w pojedynczej strukturze 

background image

 

zwanej ascus (worek). Gdy przywróci si

ę

 odpowiednie warunki pokarmowe, ka

ż

da z tych czterech 

askospor wykiełkuje i zacznie si

ę

 rozmna

ż

a

ć

 jako haploid.

 

  

R

ys.1.Schemat cyklu 

ż

yciowego 

Sacharomyces cerevisiae.(za F. Sherman) 

 
PYTANIA 

1.  Podaj przynajmniej dwa powody dla których dro

ż

d

ż

e s

ą

 dobrym organizmem a) do 

pracy w laboratorium, b) dla genetyków 

2.  Jakie typy kojarzeniowe maj

ą

 haploidalne askospory pochodz

ą

ce z  jednej tetrady? 

 

III. 

Nomenklatura genetyczna 

 

 

Akceptowane nazewnictwo chromosomalnych genów dro

ż

d

ż

S. cerevisiae przedstawia 

tabela 1. stosuj

ą

c ARG2 jako przykład. Nazwy genów, alleli lub loci pisane s

ą

 kursyw

ą

.  

symbol

 

definicja 

MATa 

Typ kojarzeniowy a 

MATa 

Typ kojarzeniowy alfa 

HO 

delecja (usuni

ę

cie genu HO) koduj

ą

cego endonukleaz

ę

 i 

umo

ż

liwiaj

ą

cego zamian

ę

 genów  

ARG

+

 

Wszystkie allele typu dzikiego kontroluj

ą

ce syntez

ę

 argininy 

ARG2  

locus lub dominuj

ą

cy allel w szalku syntezy argininy 

arg2 

locus lub allel recesywny w szalku syntezy argininy haploidalny 

arg2/arg2 

locus lub allel recesywny w szalku syntezy argininy diploidalny 

arg2-

1 

specyficzne całkowite lub cz

ęś

ciowe usuni

ę

cie arg2 

ARG2 :: LEU2 

Wprowadzenie funkcjonalnego genu LEU2 w locus  ARG2. Gen ARG2 

pozostaje działaj

ą

cy i dominuj

ą

cy 

PYTANIA 

1.  Co według ciebie oznacza zapis genotypu: 

BY: Mata; ADE, his, LEU3, lys2  

2.  Jak zapisałby

ś

 genotyp szczepu diploidalnego, prototrofa adeniny a auksotrofa 

uracylu? 

 

 

background image

 

IV.  Rekombinacja genetyczna i mapowanie mejotyczne (analiza tetrad) 

 Skutki rekombinacji genetycznej mo

ż

na zaobserwowa

ć

 gdy w

ś

ród genotypów potomstwa znajd

ą

 

si

ę

 genotypy inne ni

ż

 rodziców. Prostym przykładem rekombinacji jest krzy

ż

ówka:       

           F1: 

 

 AA BB (czyli AB/AB) x aa bb (ab/ab) 

 
Gamety1: 

AB  

 

 

 

 ab 

 
Zygota  

 

AaBb   

  

 

Gamety 2:  typ rodzicielski:   

rekombinanty: 

 

 

 

 

ab 

 

 

 

Ab 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

AB 

 

 

 

aB 

 

 

 

 

Pełna niezale

ż

no

ść

 dwóch loci jest zapewniona, gdy umieszczone s

ą

 one na osobnych 

chromosomach, s

ą

 to loci „w pełni nie sprz

ęż

one”. Im dalej od siebie geny le

żą

 na chromosomach 

tym cz

ęś

ciej zachodzi mi

ę

dzy nimi rekombinacja. 

Jednostk

ą

 odległo

ś

ci mapy genetycznej jest centymorgan (cM) liczony wg wzoru poni

ż

ej: 

liczba rekombinantów 
------------------------------------- x 100 = liczba cM 
całkowita liczba potomstwa  
 

1 cM to 1% rekombinacji (rekombinantów w

ś

ród potomstwa) 

50 cM oznacza 50% rekombinacji; zachodzi gdy 2 geny le

żą

 odpowiednio daleko na jednym 

chromosomie lub na dwóch chromosomach. 

Mapowanie oparte o analiz

ę

 produktów mejozy jest tradycyjn

ą

 metod

ą

 genetyki klasycznej 

okre

ś

lenia kolejno

ś

ci i odległo

ś

ci genów. Dro

ż

d

ż

e szczególnie dobrze nadaj

ą

 si

ę

 do zastosowania 

tej metody poniewa

ż

 cztery haploidalne spory w ascus/worku s

ą

 produktami jednego wydarzenie 

mejotycznego. Genetyczna analiza takich tetrad pozwala na ustalanie wzajemnego poło

ż

enia 

genów obecnych w stanie heterozygotycznym diploidzie. Mo

ż

liwe jest równie

ż

 mapowanie 

poło

ż

enia genu w stosunku do jego centromeru. W tym przypadku nale

ż

y u

ż

y

ć

 krzy

ż

ówki 

organizmów zawieraj

ą

cych gen sprz

ęż

ony z centromerem oraz drugi le

żą

cy w znanej odległo

ś

ci od 

niego. 

Izolacja czterech spor z ascus jest jednym z trudniejszych technik genetyki dro

ż

d

ż

y, wymagaj

ą

cych 

pracy na mikromanipulatorze i du

ż

ej praktyki. Analiza tetrad jest rutynowo wykonywana w 

wi

ę

kszo

ś

ci laboratoriów pracuj

ą

cych z dro

ż

d

ż

ami. Obecnie stosuje si

ę

 te technik

ę

 nie do 

mapowania genetycznego, lecz raczej do okre

ś

lania tempa mutacji odpowiadaj

ą

cych za zmiany w 

pojedynczym locus, do „tworzenia” nowych szczepów i do badania interakcji genów.  

 

Dla szczepu hybrydowego (AB x ab)  który jest heterozygotyczny pod wzgl

ę

dem markerów istniej

ą

 

3 typy tetrad: PD (rodziców/parental ditype), NPD (bez rodziców/ nonparental ditype) i T (typ_tetra) 

background image

 

jak pokazano na rysunku poni

ż

ej. Na podstawie wzajemnego stosunku ilo

ś

ciowego tych tetrad 

mo

ż

na wnioskowa

ć

 o sprz

ęż

eniach genowych i centromerowych 

:

 

 Je

ś

li dwa geny s

ą

 sprz

ęż

one to istnieje nadmiar tetrad typu PD w stosunku do NPD.  

 Je

ś

li dwa geny znajduj

ą

 si

ę

 na ró

ż

nych chromosomach, i s

ą

 sprz

ęż

one ze swoimi centromerami 

wyst

ę

puje mniejsza proporcja tetrad typu T.  

 Je

ś

li oba geny le

żą

  na ró

ż

nych chromosomach, ale przynajmniej jeden z nich nie jest sprz

ęż

ony 

ze swoim centromerem, lub geny le

żą

 na jednym chromosomie ale sa daleko od siebie (odległo

ść

 

wi

ę

ksza ni

ż

 50cM) to wyst

ę

puj

ą

 losowe proporcje rodzajów tetrad tj. PD: NPD: T wynosi 1: 1: 4. 

 

 
Rys.2. Ró

ż

ne rodzaje tetrad pochodz

ą

cych z krzy

ż

owania szczepów AB x ab. 

 
Cz

ę

sto

ść

 wyst

ę

powania tetrad typu: PD, NPD, i T mog

ą

 by

ć

 stosowane do okre

ś

lenia odległo

ś

ci na 

mapie w cM (centimorgany) mi

ę

dzy dwoma genami, wyliczanej wg. poni

ż

szego wzoru: 

 

 
PYTANIA 

3.  Rozrysuj podane krzy

ż

owanie podstawiaj

ą

c jaki

ś

 marker troficzny (np. ade – 

mo

ż

liwo

ś

c syntezy adeniny, leu – mo

ż

liwo

ść

 syntezy leucyny) 

4.  Jaki genotyp b

ę

d

ą

 miały tetrady ka

ż

dego z wymienionych typów?  

 

Literatura  

1.  Schlegel Hans G. „Mikrobiologia ogólna”. 1996. Wydawnictwo Naukowe PWN 
2.  Sherman F. An Introduction to the Genetics and Molecular Biology of the Yeast Saccharomyces cerevisiae

1998. Department of Biochemistry and Biophysics. University of Rochester Medical School, Rochester, NY 
14642. http://dbb.urmc.rochester.edu/labs/sherman_f/yeast/Index.html 

3.  Sherman F., Getting started with yeast, Methods Enzymol. 350, 3-41 (2002). 

http://dbb.urmc.rochester.edu/labs/sherman_f/startedyeast.pdf 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
Opracowała: dr Dominika Włoch-Salamon 

 

background image

 

Cz.1_ GENETYKA_Laboratorium_2012 
 

Ć

wiczenia praktyczne 

 

Dbaj o swoje miejsce pracy. Pozostaw go tak czystym jak go zastałe

ś

. Jednorazowe 

zu

ż

yte materiały wyrzu

ć

, a materiały wielokrotnego u

ż

ytku umyj. 

 

Zadanie nr 1: Oznaczanie genotypu dro

ż

d

ż

y (wegetatywnych haploidów) 

na podło

ż

ach selekcyjnych 

 

Podło

ż

a, na których b

ę

d

ą

 przeprowadzane testy to podło

ż

a syntetyczne (Sc-), czyli w pełni 

zdefiniowane o dokładnie poznanym składzie, w których brakuje pojedynczego czynnika 

wzrostowego, w tym wypadku s

ą

 to poszczególne aminokwasy. Na takim podło

ż

u mog

ą

 rosn

ąć

 

tylko te dro

ż

d

ż

e, które maj

ą

 sprawny szlak syntezy danego aminokwasu. Gdy szlak ten jest 

uszkodzony na jakim

ś

 etapie, dro

ż

d

ż

e na takim podło

ż

u nie rosn

ą

 i nazywane s

ą

 aksotrofami tego 

poszczególnego nutrientu, np. szczep nie rosn

ą

cy na podło

ż

u SC-ura to auksotrof uracylu. 

 
Materiały: 

- szalki z wyro

ś

ni

ę

tymi koloniami dro

ż

d

ż

y o nieznanym genotypie na podło

ż

u pełnym bulionowym 

YPD 
- szalki z wykonanymi replikami (odbijaniem) na podło

ż

ach selekcyjnych 

 
Procedura: 

Na podstawie wyników wzrostu kolonii odbitych na szalkach testowych okre

ś

l genotypy 

poszczególnych szczepów dro

ż

d

ż

y. 

 
Zadanie nr 2: Oznaczanie genotypu askospor na podło

ż

ach selekcyjnych 

 

U

ż

ywaj

ą

c mikromanipulatora mo

ż

na rozdzieli

ć

 askospory pochodz

ą

ce z jednej tetrady. Uzyskuje si

ę

 

w ten sposób haploidy b

ę

d

ą

ce produktem mejozy jednej komórki diploidalnej. Podczas tworzenia 

spor wi

ę

kszo

ść

 genów segreguje do komórek potomnych wg. praw genetyki mendlowskiej. 

Heterozygotyczny marker (np. HIS/his) b

ę

dzie segregował zgodnie z wzorcem 2:2.(dwia szczepy 

potomne s

ą

 his a dwa HIS).  W ten sposób mo

ż

na otrzyma

ć

 szczepy o nowej kombinacji cech.  

Do

ś

wiadczenie ma na celu okre

ś

lenie genotypów askospor powstałych w wyniku sporulacji 

diploidalnego  szczepu dro

ż

d

ż

y, hetoryzygotycznego w ka

ż

dym locus markerów troficznych oraz 

okre

ś

lenie, czy askospory rzeczywi

ś

cie pochodz

ą

 z jednej tetrady.  

 
Materiały: 

- szalka z wyro

ś

ni

ę

tymi koloniami powstałymi w wyniku rozło

ż

enia za pomoc

ą

 mikromanipulatora 

nadtrawionych tetrad na pełnym podło

ż

u YPD 

- szalki z wykonanymi replikami na podło

ż

ach SC-lys, SC-ade, YPD+nat 

 

Procedura: 

Na podstawie wyników wzrostu kolonii odbitych na szalkach testowych okre

ś

l genotypy 

poszczególnych kolonii wyrosłych z pojedynczych askospor i okre

ś

l na tej podstawie czy dana 

tetrada jest tetrad

ą

 prawdziw

ą

 czy fałszyw

ą

 

background image

 

Zadanie nr 3: Mapa genetyczna (analiza sprz

ęż

e

ń

 genowych) 

 
Skrzy

ż

owano dwa szczepy: 

Nr 1: haploid Y55 

MAT a  

his4    leu2    lys2 

ade1  ura3    

 

nr. 2: haploid Y55  

MAT

α

,  

HIS4  LEU2  LYS2  ADE1  URA3 

 
Otrzymany szczep diploidalny poddano sporulacji. Tetrady spor rozdzielono za pomoc

ą

 

mikromanipulatora. Otrzymano 4 kolonie haploidalne o ró

ż

nych genotypach (patrz zadanie 5.) 

Celem zadanie jest analiza sprz

ęż

e

ń

 2 par genów: leu i his; i ura i lys.  

W ka

ż

dym przypadku oce

ń

 ile jest okre

ś

lonych typów tetrad (rodzicielski, nie rodzicielskie, typ-tetra) 

w twoim zestawie szalek eksperymentalnych.  

Po zebraniu danych ze wszystkich zestawów (praca całej grupy) mo

ż

na zastosowa

ć

 wzór 

(podany we wst

ę

pie) i oszacowa

ć

 odległo

ść

 mi

ę

dzy genami w cM a tym samym czy geny s

ą

 

sprz

ęż

one.  

 

 

background image

 

MIKROBIOLOGIA _2012 SPRAWOZDANIE 

 
 
Imi

ę

 i nazwisko _______________________________________ 

Data /Numer grupy    _______________________________________ 

 
Zad.1. Oznaczanie genotypu dro

ż

d

ż

y wegetatywnych na podło

ż

ach selekcyjnych 

 
Nr Zestawu ….. 

Podaj genotypy  

 

ADE 

HIS 

LYS 

LEU 

URA 

 

szczep nr 1:    

 

 

 

 

 

szczep nr 2:    

 

 

 

 

 

szczep nr 3:    

 

 

 

 

 

szczep nr 4:    

 

 

 

 

 

szczep nr 5:    

 

 

 

 

 

 
Zad.5. Oznaczanie genotypu askospor na podło

ż

ach selekcyjnych.  

Nr Zestawu ….. 

 

Podaj genotypy, napisz czy a) tetrada była prawdziwa czy fałszywa i b) dlaczego? 
 

tetrada nr 1  

 

 

 

 

tetrada nr 2   

 

 

1.    

 

 

 

 

 

1.  

 

 

 

 

2.    

 

 

 

 

 

2.  

 

 

3.    

 

 

 

 

 

3.  

 

 

 

 

4.    

 

 

 

 

 

4.  

 

 

prawdziwa/fałszywa         

 

 

 prawdziwa/fałszywa 

 
tetrada nr 3  

 

 

 

 

tetrada nr 4 

1.    

 

 

 

 

 

1.  

 

 

2.    

 

 

 

 

 

2.  

 

 

3.    

 

 

 

 

 

3.  

 

 

4.    

 

 

 

 

 

4.  

 

 

prawdziwa/fałszywa  

 

    

 

 prawdziwa/fałszywa 

 
tetrada nr 5  

 

 

 

 

tetrada nr 6 

1.    

 

 

 

 

 

1.  

 

 

2.    

 

 

 

 

 

2.  

 

 

3.    

 

 

 

 

 

3.  

 

 

4.    

 

 

 

 

 

4.  

 

 

prawdziwa/fałszywa  

 

    

 

 prawdziwa/fałszywa 

 

Tetrada jest „fałszywa” jeśli…………………………………………………………… 

background image

 

 

Zad.3. Mapa genetyczna (analiza sprz

ęż

e

ń

 genowych) (dla studentów biologii) 

Nr Zestawu …..Podaj rodzaj tetrady  (PT, NPT, T,) dla wszystkich prawdziwych tetrad w twoim zestawie 

 pod wzgl

ę

dem 2 par genów: LEU i  HIS oraz URA/LYS. 

Ilo

ś

ci odpowiednich rodzajów tetrad zostan

ą

 wypisane w zbiorczej tabeli (na tablicy) 

Oce

ń

 odległo

ść

 par genów w cM, oce

ń

 czy s

ą

 sprz

ęż

one (uzasadnij wniosek). 

 

 

tetrada nr 1 

tetrada nr 2 

 

tetrada nr 3  tetrada nr 4

 

tetrada nr 5

 

tetrada nr 6

 

1. leu i his

   

 

 

 

 

 

2. ura i lys.