CZYNNOŚCI POPRZEDZAJĄCE ROZPCZĘCIE ROBÓT BUDOWLANYCH

1. POSTĘPOWANIE LOKALIZACYJNE

Postępowaniem lokalizacyjnym możemy nazwać
umownie końcowy etap procesu lokalizacyjnego,
pozwalający na uzyskanie decyzji administracyjnej,
dającej inwestorowi prawo do opracowania projektu
budowlanego i uzyskanie pozwolenia na budowę.

Ustawa z dnia 27 marca o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz.U. nr 80 poz.
717) wprowadziła wiele zmian o bardzo doniosłym
charakterze w przepisach dotyczących postępowania
lokalizacyjnego.

PRZYGOTOWANIE INWESTYCJI NA

PODSTAWIE PLANU MIEJSCOWEGO

Powyższa ustawa określa w rozdziale 1 następujące
zasady lokalizacji inwestycji:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie
inwestycji

celu

publicznego

oraz

określenie

sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy
terenu

następuje

miejscowym

planie

zagospodarowania przestrzennego.

PRZYGOTOWANIE INWESTYCJI NA

PODSTAWIE PLANU MIEJSCOWEGO

przypadku

braku

miejscowego

planu

zagospodarowania

przestrzennego

określenie

sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy
terenu następuje w drodze decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

{

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze
decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

{

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla
innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach
zabudowy.

PRZYGOTOWANIE INWESTYCJI NA

PODSTAWIE PLANU MIEJSCOWEGO

Ustawa

ustala

zatem,

jako

podstawową

zasadę,

że

przygotowanie realizacji inwestycji, w tym opracowanie

projektu

budowlanego,

nie

wymaga

przeprowadzenia

jakiegokolwiek

postępowania

lokalizacyjnego,

jeżeli

inwestycja ma być realizowana na określonej nieruchomości,

zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania

przestrzennego, a inwestor ma prawo do dysponowania nią na

cele budowy.

takim

wypadku

inwestor

powinien

skorzystać

przysługującego mu prawa (art.30) i uzyskać odpłatnie wypis

z ustaleń i wyrys z planu miejscowego dla terenu lokalizacji

zamierzonej

inwestycji,

które

będą

podstawą

skonkretyzowania

założeń

inwestorskich,

opracowania

projektu budowlanego i uzyskania wymaganych opinii,

uzgodnień i pozwoleń.

PRZYGOTOWANIE INWESTYCJI NA

PODSTAWIE PLANU MIEJSCOWEGO

Takie zasady postępowania odnoszą się zarówno do inwestycji celu

publicznego, jak i do wszelkich innych inwestycji. Jednakże

skorzystanie z tak prostej drogi jest możliwe jedynie w przypadku,

gdy dla obszaru, na którym znajduje się teren inwestycji (działka

budowlana) został sporządzony i obowiązuje miejscowy plan

zagospodarowania przestrzennego., którego ustalenia mają (ar.14

ust.8) rangę „prawa miejscowego”.

W praktyce, ze względu na brak aktualnych planów miejscowych

albo brak w ogóle planu miejscowego obszaru, na którym znajduje

się teren inwestycji, tylko w nielicznych przypadkach można

skorzystać z tej drogi postępowania w procesie przygotowania

inwestycji. Z tego powodu ustawa przewiduje odpowiednie

regulacje dotyczące postępowania lokalizacyjnego w przypadku

braku planu miejscowego.

DECYZJA O USTALENIU LOKALIZACJI

INWESTYCJI CELU PUBLICZNEGO

W przypadku braku aktualnego planu miejscowego
ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
wymaga uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym
(gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym,
wojewódzkim i krajowym).

Ustawa określa, że decyzja o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający
pozwolenie na budowę. W związku z tym należy zwrócić
uwagę, ze organ wydający decyzję o ustaleniu lokalizacji
inwestycji powinien określić w niej co następuje:

DECYZJA O USTALENIU LOKALIZACJI

INWESTYCJI CELU PUBLICZNEGO

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa:

1) rodzaj inwestycji;

2) warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego

zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:

{

a) warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego,

{

b) ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr

kultury współczesnej,

{

c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,

{

d) wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich,

{

e) ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych;

3) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w

odpowiedniej skali,

Oznacza to, że organ wydający decyzję lokalizacyjną wskazuje w niej także

wymagania dotyczące sposobu zabudowy i jej uformowania

architektonicznego, zapewniającego wymagany ład przestrzenny, których

spełnienie w projekcie budowlanym musi być sprawdzone przez organ

administracji architektoniczno – budowlanej udzielający pozwolenia na

budowę.

DECYZJA O WARUNKACH ZABUDOWY

INNYCH INWESTYCJI

W przypadku gdy inwestycja nie będąca inwestycją celu publicznego

ma być realizowana na obszarze, dla którego nie ma obowiązującego

planu miejscowego, wymaga się uzyskania od organu gminy, czyli

wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, DECYZJI O

WARUNKACH ZABUDOWY TERENU (działki budowlanej).

Wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy może zgłosić

każda osoba fizyczna lub prawna bez obowiązku wykazani się

prawem do terenu.

Ustawa nie zawiera żadnych innych ustaleń dotyczących praw osób

trzecich, a w szczególności nie ogranicza ich praw strony w

postępowaniu lokalizacyjnym, przysługujących im zgodnie z

przepisami KPA.

Zgodnie z rozporządzeniem ministerialnym doprecyzowującym tę

materię, wymagania dotyczące nowej zabudowy określa się w

decyzji o warunkach zabudowy – w części tekstowej i graficznej,

przedstawionej na kopii mapy zasadniczej lub kastralnej.

DECYZJA O WARUNKACH ZABUDOWY

INNYCH INWESTYCJI

Ustawa dopuszcza jednak wydanie decyzji o warunkach

zabudowy dla określonego terenu (działki budowlanej) tylko w

przypadku istnienia następujących warunków:

{

1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi

publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie

wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji,

parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz

zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej

obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności

wykorzystania terenu;

{

2) teren ma dostęp do drogi publicznej;

{

3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust.

5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;

{

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą

uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów,

{

5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

2. DANE I MATERIAŁY DO

PROJEKTOWANIA

W procesie przygotowania inwestycji budowlanych
można wyodrębnić stadium przedprojektowe od
stadium projektowania i realizacji inwestycji.

Przepisy Prawa budowlanego wymagają przedłożenia
organowi administracji architektoniczno –
budowlanej, przy wniosku o pozwolenie na budowę,
odpowiednich dokumentów i określonych danych
uzyskanych przez inwestora w stadium
przedprojektowym przygotowania inwestycji.

DANE I MATERIAŁY DO

PROJEKTOWANIA

Do dokumentacji przedprojektowej, która będzie podstawą dalszych

czynności w stadium projektowania, legalizacji i realizacji inwestycji

podlegającym przepisom prawa budowlanego zalicza się w

szczególności:

dokumentację lokalizacji inwestycji,

dokumentację geodezyjno – kartograficzną,

dokumentację geologiczną i geotechniczną,

dokumentację historyczno – konserwatorską ( dla obiektu zabytkowego lub

obszaru objętego ochroną konserwatorską),

inwentaryzację techniczną istniejącego obiektu budowlanego ( w przypadku

jego rozbudowy, nadbudowy lub przebudowy),

koncepcję funkcjonalno – przestrzenną projektowanej zabudowy i

zagospodarowania terenu,

koncepcyjny (wstępny) projekt technologiczny,

wstępne uzgodnienia warunków dostawy mediów i innych świadczeń

komunalnych,

założenia programowo-projektowe inwestycji.

DOKUMENTACJA GEODEZYJNO –

KARTOGRAFICZNA

Ogólną podstawę wszelkich prac geodezyjnych i

kartograficznych stanowi ustawa z 17 maja 1989 r. –

Prawo geodezyjne i kartograficzne ( Dz.U. 2000 r. nr

100, poz. 1086 z późn. zmianami) która określa

zasady m.in:

prowadzenia prac geodezyjnych i kartograficznych,

prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz

inwentaryzacji sieci uzbrojenia terenu,

rozgraniczania nieruchomości,

gromadzenia i prowadzenia państwowego zasobu

geodezyjnego i kartograficznego

DOKUMENTACJA GEODEZYJNO –

KARTOGRAFICZNA

W zakresie czynności geodezyjnych w budownictwie ogólną podstawę

prawną stanowi prawo budowlane, które wymaga, aby projekt

zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony został na aktualnej

mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie,

obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci

uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ

komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych

elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w

nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich.

Aktem doprecyzowującym ustawę jest rozporządzenie Ministra Gospodarki

Przestrzennej i Budownictwa z dn.21 lutego 1995 r. w sprawie rodzaju i

zakresu opracowań geodezyjno – kartograficznych obowiązujących w

budownictwie.

Rozporządzenie określa aby projekt zagospodarowania terenu (działki)

został sporządzony na kopii mapy zasadniczej, czyli na wyrysie z tej

mapy, dopuszczając przy tym jej dwukrotne pomniejszenie lub

zmniejszenie. W przypadku braku mapy zasadniczej dopuszczone jest

tworzenie mapy jednostkowej.

DOKUMENTACJA GEODEZYJNO –

KARTOGRAFICZNA

Mapa do celów projektowych powinna obejmować również obszar

tzw. „kołnierza”, otaczającego teren lokalizacji inwestycji w pasie co

najmniej 30 m od jego granic, a w razie konieczności ustalenia

ograniczeń w zagospodarowaniu jej sąsiedztwa – również

odpowiednio większy obszar.

Treść mapy do celów projektowych powinna zawierać:

oznaczenie granic władania (własności) nieruchomości (działek),

opracowanie geodezyjnie linie rozgraniczające tereny o różnym

przeznaczeniu,

usytuowanie zieleni wysokiej, ze wskazaniem pomników przyrody,

usytuowanie innych obiektów i szczegółów naziemnych i

podziemnych wskazanych przez projektanta, zgodnie z celem

wykonywanej pracy projektowej.

DOKUMENTACJA GEOLOGICZNA

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku – Prawo geologiczne i

górnicze określa trzy rodzaje dokumentacji geologicznej:

dokumentacja geologiczna złoża kopaliny,

dokumentacja hydrogeologiczna,

dokumentacja geologiczno – inżynierska, którą

sporządza się dla określenia warunków geologicznych

dla potrzeb zagospodarowania przestrzennego,

projektowania obiektów budowlanych, wykonywania

wyrobisk górniczych, magazynowania i składowania

substancji odpadów.

DOKUMENTACJA GEOLOGICZNA

Wymienione w ustawie trzy rodzaje dokumentacji geologicznej

mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające wymagane

kwalifikacje zawodowe i uprawnienia do wykonywania badań i

dokumentacji geologicznej w o odpowiednim zakresie.

Ustawa prawo budowlane wymaga aby projekt budowlany zawierał,

w zależności od potrzeb, wyniki badań geologiczno-

inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia

obiektów budowlanych.

Uzależnienie opracowania dokumentacji geologiczno – inżynierskiej

„od potrzeb” oznacza, że powinna ona być opracowana wówczas,

gdy uzna to za konieczne projektant konstrukcji obiektu

budowlanego, co może być umotywowane przeznaczeniem i skalą

projektowania obiektu, a szczególnie wysokim stopniem

skomplikowania konstrukcji i jej współpracy z podłożem

gruntowym, przy braku dostatecznych danych o strukturze gruntu i

stosunkach wodnych.

DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA

Określa ją rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z

dnia 24 września 1998 roku w sprawie ustalania geotechnicznych

warunków posada wiania obiektów budowlanych, określające cel,

szczegółowe zasady i zakres zespołu czynności zmierzających do określenia

przydatności gruntu na potrzeby budownictwa.

Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych

obejmuje:

1) fundamentowanie obiektów budowlanych,

2) określanie nośności i stateczności podłoża gruntowego,

3) ustalanie i weryfikację wzajemnego oddziaływania obiektu budowlanego

i podłoża gruntowego w różnych fazach budowy i eksploatacji,

4) ocenę stateczności skarp, wykopów i nasypów oraz ich zabezpieczania,

5) wybór metody wzmacniania podłoża gruntowego,

6) ocenę oddziaływania wód gruntowych na budowlę,

7) ocenę gruntów stosowanych w robotach ziemnych,

8) wybór metody podtrzymywania skarp,

9) wykonywanie barier uszczelniających.

DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA

Rozróżnia się następujące kategorie geotechniczne:

1) pierwsza kategoria geotechniczna, która obejmuje

niewielkie obiekty budowlane o statycznie

wyznaczalnym schemacie obliczeniowym, w prostych

warunkach gruntowych, dla których wystarcza

jakościowe określenie właściwości gruntów, takie

jak:

{

a) 1- lub 2-kondygnacyjne budynki mieszkalne i gospodarcze,

{

b) ściany oporowe i rozparcia wykopów, jeżeli różnica

poziomów nie przekracza 2 m,

{

c) wykopy do głębokości 1,2 m i nasypy do wysokości 3 m

wykonywane zwłaszcza przy budowie dróg, pracach

drenażowych oraz układaniu rurociągów,

DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA

2) druga kategoria geotechniczna, która obejmuje
obiekty budowlane w prostych i złożonych
warunkach gruntowych, wymagające ilościowej
oceny danych geotechnicznych i ich analizy, takie
jak:

{

a) fundamenty bezpośrednie lub głębokie,

{

b) ściany oporowe lub inne konstrukcje oporowe, utrzymujące
grunt albo wodę,

{

c) wykopy i nasypy oraz budowle ziemne,

{

d) przyczółki i filary mostowe oraz nabrzeża,

{

e) kotwy gruntowe i inne systemy kotwiące,

DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA

3) trzecia kategoria geotechniczna, która obejmuje:

{

a) nietypowe obiekty budowlane niezależnie od stopnia

skomplikowania warunków gruntowych, których wykonanie

lub użytkowanie może stwarzać poważne zagrożenie dla

użytkowników i środowiska, takie jak: obiekty energetyki

jądrowej, rafinerie, zakłady chemiczne, zapory wodne, lub

których projekty budowlane zawierają nowe, nie sprawdzone w

krajowej praktyce, rozwiązania techniczne, nie znajdujące

podstaw w przepisach i Polskich Normach,

{

b) obiekty budowlane posadawiane w skomplikowanych

warunkach gruntowych,

{

c) obiekty zabytkowe i monumentalne.

Geotechniczne warunki posadawiania obiektów

budowlanych opracowuje się w formie ekspertyzy lub

dokumentacji geotechnicznej.

DOKUMENTACJA HISTORYCZNO –

KONSERWATORSKA

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 lipca 2003 o ochronie

zabytków i opiece nad zabytkami zagospodarowanie na

cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do

rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub

posiadacza:

{

1) dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania

zabytku nieruchomego i możliwości jego adaptacji, z uwzględnieniem

historycznej funkcji i wartości tego zabytku;

{

2) uzgodnionego z wojewódzkim konserwatorem zabytków programu

prac konserwatorskich przy zabytku nieruchomym, określającego

zakres i sposób ich prowadzenia oraz wskazującego niezbędne do

zastosowania materiały i technologie;

{

3) uzgodnionego z wojewódzkim konserwatorem zabytków programu

zagospodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem oraz

dalszego korzystania z tego zabytku, z uwzględnieniem

wyeksponowania jego wartości.

DOKUMENTACJA HISTORYCZNO –

KONSERWATORSKA

W celu spełnienia wymagań, wojewódzki konserwator

zabytków jest obowiązany nieodpłatnie udostępnić do

wglądu właścicielowi lub posiadaczowi zabytku

nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego

zabytku oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych

odpisów z tej dokumentacji.

Na wniosek właściciela lub posiadacza zabytku

wojewódzki konserwator zabytków przedstawia, w formie

pisemnej, zalecenia konserwatorskie, określające sposób

korzystania z zabytku, jego zabezpieczenia i wykonania

prac konserwatorskich, a także zakres dopuszczalnych

zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku .

KONCEPCJA PROGRAMOWO –

PRZESTRZENNA

Opracowanie koncepcji programowo – przestrzennej jest

potrzebne dla przygotowania inwestycji polegających na

budowie budynku lub innej budowie o charakterze

monumentalnym bądź o szczególnym znaczeniu

przestrzennym w środowisku zurbanizowanym lub w

krajobrazie otwartym, a także inwestycji wieloobiektowych

przewidzianych dla realizacji wieloetapowej.

Koncepcja ta pozwala na:

{

- sprawdzenie walorów lokalizacji i możliwości zrealizowania na

określonym terenie założonego programu użytkowego w sposób

optymalny z uwzględnieniem uwarunkowań środowiskowych oraz

powiązań infrastrukturalnych ( technicznych, społecznych i

gospodarczych)

{

- przedstawienie koncepcji układu funkcjonalnego i formy

architektonicznej obiektu,

{

- przedstawienie uproszczonej analizy efektywności ekonomicznej

KONCEPCYJNY (WSTĘPNY) PROJEKT

TECHNOLOGICZNY

Dla inwestycji wydobywczych, energetycznych,

komunikacyjnych, produkcyjnych i magazynowych o

wysokim stopniu automatyzacji jest nieodzowne

opracowania koncepcyjnego projektu technologicznego,

który może być określany jako „wstępny projekt

technologiczny”.

Powyższe wyliczenie nie wyklucza, że inne obiekty

budowlane, jak np. obiekt użyteczności publicznej lub

budynek mieszkalny zbiorowy mogą wymagać

uprzedniego opracowania koncepcyjnego projektu

technologicznego części danego obiektu przeznaczonej na

takie urządzenia techniczne, jak np. kotłownie

wbudowane, węzły cieplne, klimatyzatornie i inne.

KONCEPCYJNY (WSTĘPNY) PROJEKT

TECHNOLOGICZNY

Przykładowo, opracowanie koncepcyjne projektu

technologicznego obiektu produkcyjnego powinno

określać m.in.

cel gospodarczy, realizacyjny i kierunkowy,

bazę surowcowo-materiałową,

system produkcji,

schematy technologiczne zakładu i linii

produkcyjnych,

charakterystykę techniczną podstawowych maszyn

i urządzeń technologicznych.

WSTĘPNE UZGODNIENIA WARUNKÓW

DOSTAWY MEDIÓW I INNYCH ŚWIADCZEŃ

KOMUNALNYCH

W stadium przedprojektowym inwestor musi uzyskać –

odpowiednio do potrzeb – zapewnienie dostawy mediów

komunalnych i energetycznych, czyli:

energii elektrycznej,

energii cieplnej, czyli ciepła do ogrzewania i do celów

technologicznych,

gazu palnego oraz ewentualnie gazów technicznych,

wody do spożycia, do celów i technologicznych,

oraz zapewnienie

warunków gromadzenia utylizacji i usuwania odpadów,

oczyszczania i usuwania ścieków bytowych i technologicznych,

przyłącza do sieci telekomunikacyjnej

WSTĘPNE UZGODNIENIA WARUNKÓW

DOSTAWY MEDIÓW I INNYCH ŚWIADCZEŃ

KOMUNALNYCH

Zgodnie z obowiązującym prawem potencjalny
inwestor powinien do wniosku o ustalenie lokalizacji
inwestycji celu publicznego dołączyć określenie
zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu
odprowadzania lub oczyszczania ścieków, a także
innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej,
a

razie

potrzeby

również

sposobu

unieszkodliwiania odpadów.

ZAŁOŻENIA PROGRAMOWO-PROJEKTOWE

INWESTYCJI

Finalne założenia programowo – projektowe można zidentyfikować

z „programem funkcjonalno – użytkowym” przedsięwzięcia lub

zadania inwestycyjnego o którym mowa w ustawie z dn. 29 stycznia

2004 r. Prawo zamówień publicznych:

Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia na roboty budowlane

za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej

wykonania i odbioru robót budowlanych.

Jeżeli przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie

robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. –

Prawo budowlane, zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za

pomocą programu funkcjonalno - użytkowego.

Program funkcjonalno-użytkowy obejmuje opis zadania

budowlanego, w którym podaje się przeznaczenie ukończonych

robót budowlanych oraz stawiane im wymagania techniczne,

ekonomiczne, architektoniczne, materiałowe i funkcjonalne.

PROJEKT BUDOWLANY

Z punktu widzenia celu, projekt budowlany jest opracowaniem

technicznym, obrazującym zamierzony zakres budowy obiektu (ów)

budowlanego i zagospodarowania działki budowlanej stanowiącym

podstawę wydania pozwolenia na budowę.

Zakres opracowania projektu budowlanego stanowiącego podstawę

wydania pozwolenia na budowę powinien, zgodnie z art. 34 prawa

budowlanego być dostosowany do specyfiki i charakteru obiektu

budowlanego oraz stopnia skomplikowania robót budowlanych.

Projekt budowlany składa się z dwóch zasadniczych części

projektu zagospodarowania działki lub terenu inwestycji

projektu architektonicznego obiektu budowlanego lub projektów

architektoniczno-budowlanych obiektobudowlanych wchodzących

w zakres programu inwestycji wieloobiektowej.

PROJEKT BUDOWLANY

Przepisy art. 34 określają ramowo treść tych części projektu budowlanego,

polegającą na przedstawieniu graficznym i opisowym rozwiązań

funkcjonalno - przestrzennych, cech i parametroobiektu budowlanego,

stanowiacych konkretyzacje koncepcji funkcjonalno - przestrzennej

opracowanej uprzedni przez projektanta ( zespół autorski) w trakcie prac

zaliczanych do przedprojektowego stadium przygotowania inwestycji,

często będących wynikiem wyboru spośrod prac wielowariantowych,w tym

np. konkursowych.

Te ramowe wymagania dotyczące projektu budowlanego zostały uściślone

w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 w

sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego.

Rozporządzenie określa szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego,

stanowiącego podstawę do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, nie

ograniczając zakresu opracowań projektowych w stadiach poprzedzających

opracowanie projektu budowlanego, wykonywanych równocześnie, w

szczególności projektu technologicznego oraz na potrzeby związane z

wykonywaniem robót budowlanych.

PROCES OPRACOWANIA PROJEKTU

BUDOWLANEGO

Po wykonaniu prac przedprojektowych oraz opracowaniu i

przyjęciu założeń programowo-funkcjonalnych, inwestor

może zlecić opracowanie projektu budowlanego.

W przypadku, gdy opracowanie projektu budowlanego

zostanie poprzedzone konkursem na opracowanie koncepcji

programowo - przestrzennej, jego opracowanie powinno być

zlecone laureatom pierwszej nagrody, jeżeli w warunkach

konkursu nie został określony inny tryb postępowania.

W każdym przypadku projektantem obiektu budowlanego lub

jego części architektonicznej, konstrukcyjnej bądź

instalacyjnej, musi byc wyłącznie osoba posiadająca

uprawnienia budowlane do projektowania w odpowiednim

zakresie oraz dowód aktualnej przynależności do właściwej

izby stowarzyszenia zawodowego

PROCES OPRACOWANIA PROJEKTU

BUDOWLANEGO

Projekt budowlany jest opracowaniem konkretyzującym
podstawowe rozwiązania architektoniczno -
urbanistyczne i techniczno - budowlane, stanowiące
wystarczającą podstawę do uzyskania wymaganych opinii
i uzgodnień zainteresowanych organów i jednostek
gospodarczych oraz uzyskania pozwolenia na budowę,
sporządzenia przedmiaru robót budowlanych i
opracowania kosztorysu inwestorskiego, a następnie
ogłoszenia przetargu na roboty budowlane, prowadzenia
negocjacji przedumownych i zawarcia umów o
wykonanie robót budowlanych i dostaw inwestycyjnych.

SZCZEGÓLNE FORMY OPRACOWANIA

PROJEKTU BUDOWLANEGO

Adaptacja projektów gotowych

Projekt obiektu budowlanego przeznaczony do wielokrotnego

zastosowania, spełniający wymagania rozporządzenia, może

być zastosowany jako projekt architektoniczno-budowlany

przez projektanta obiektu budowlanego, po przystosowaniu

do ustaleń miejscowego planu zagospodarowania

przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i

zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z

przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym, oraz do warunków otoczenia.

Projekty przebudowy

FORMA PRZEDSTAWIENIA PROJEKTU

BUDOWLANEGO

Wymagania dotyczące formy projektu budowlanego

W projekcie budowlanym należy na stronie tytułowej zamieścić:

{

1) nazwę, adres obiektu budowlanego i numery ewidencyjne działek, na których

obiekt jest usytuowany;

{

2) imię i nazwisko lub nazwę inwestora oraz jego adres;

{

3) nazwę i adres jednostki projektowania;

{

4) imiona i nazwiska projektantów opracowujących wszystkie części projektu

budowlanego, wraz z określeniem zakresu ich opracowania, specjalności i

numeru posiadanych uprawnień budowlanych, oraz datę opracowania i podpisy;

{

5) spis zawartości projektu budowlanego wraz z wykazem załączonych do

projektu wymaganych przepisami szczególnymi uzgodnień, pozwoleń lub opinii,

także specjalistycznych,

2. Jeżeli projekt architektoniczno-budowlany podlega sprawdzeniu,

na stronie (stronach) tytułowej należy zamieścić imiona i nazwiska

osób sprawdzających projekt, wraz z podaniem przez każdą z nich

specjalności i numeru posiadanych uprawnień budowlanych, datę i

podpisy.

FORMA PRZEDSTAWIENIA PROJEKTU

BUDOWLANEGO

Na rysunkach wchodzących w skład projektu budowlanego należy umieścić

metrykę projektu zawierającą:

{

1) nazwę i adres obiektu budowlanego;

{

2) tytuł (nazwę), skalę i numer rysunku;

{

3) imię i nazwisko projektanta (projektantów), specjalność i numer uprawnień

budowlanych, datę i podpis.

W projekcie architektoniczno-budowlanym, objętym obowiązkiem

sprawdzenia, należy umieścić w metryce, o której mowa w ust. 1, imię i

nazwisko osoby sprawdzającej rysunek, specjalność i numer posiadanych

uprawnień budowlanych oraz datę i podpis potwierdzający sprawdzenie.

Projekt obiektu budowlanego przeznaczony do wielokrotnego

zastosowania, spełniający wymagania rozporządzenia, może być

zastosowany jako projekt architektoniczno-budowlany przez projektanta

obiektu budowlanego, po przystosowaniu do ustaleń miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i

zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o

planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, oraz do warunków

otoczenia.

SKALE RYSUNKÓW

Projekt zagospodarowania działki lub terenu powinien

być sporządzony na mapie w skali dostosowanej do

rodzaju i wielkości obiektu lub zamierzenia budowlanego

i zapewniającej jego czytelność.

Skale map do celów projektowych (do opracowania

projektu zagospodarowania) należy dostosować do

rodzaju i wielkości obiektu lub całego zamierzenia

budowlanego, ale nie powinna ona być mniejsza niż:

{

1:500 dla działki budowlanej,

{

1:1000 dla zespołów obiektów budowlanych (np.osiedli, zakładów

przemysłowych)

{

1:2000 dla obiektów liniowych

INNE SKŁADNIKI PROJEKTU

BUDOWLANEGO;

Zgodnie z prawem budowlanym to na projektancie ciąży sporządzenie

informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę

projektowanego obiektu budowlanego , która będzie uwzględniona w planie

bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, jaki powinien sporządzić kierownik budowy.

Informacja taka ma mieć formę opisową i zawierać:

{

1) zakres robót dla całego zamierzenia budowlanego oraz kolejność realizacji poszczególnych

obiektów;

{

2) wykaz istniejących obiektów budowlanych;

{

3) wskazanie elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą stwarzać zagrożenie

bezpieczeństwa i zdrowia ludzi;

{

4) wskazanie dotyczące przewidywanych zagrożeń występujących podczas realizacji robót

budowlanych, określające skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas ich wystąpienia;

{

5) wskazanie sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji

robót szczególnie niebezpiecznych;

{

6) wskazanie środków technicznych i organizacyjnych, zapobiegających niebezpieczeństwom

wynikającym z wykonywania robót budowlanych w strefach szczególnego zagrożenia zdrowia lub

w ich sąsiedztwie, w tym zapewniających bezpieczną i sprawną komunikację, umożliwiającą

szybką ewakuację na wypadek pożaru, awarii i innych zagrożeń

PODSTAWOWE UZGODNIENIA PROJEKTU

BUDOWLANEGO

Najpowszechniejszy zakres obowiązywania mają wymagania

dotyczące uzgadniania projektów technologicznych i budowlanych

pod względem:

{

bezpieczeństwa i higieny pracy,

{

bezpieczeństwa higieniczno sanitarnego,

{

bezpieczeństwa pożarowego,

które można określić jako uwzględnienia podstawowe, ponieważ

bez ich uzyskania nie można zakończyć opracowania projektu

obiektu budowlanego lub jego części wymagającej uzgodnienia w

określonym zakresie.

Uzgodnienia projektu budowlanego dokonuje się z określonymi

przepisami rzeczoznawcami, których kompetencje, zakres

działania oraz rodzaje obiektów budowlanych wymagających

uzgodnienia znajdziemy w rozporządzeniach, m.in. w

{

rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie

rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych,

{

rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca

2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony

przeciwpożarowej

UWZGLĘDNIENIE OCENY SZKODLIWOŚCI

INWESTYCJI DLA ŚRODOWISKA

W określonych przypadkach przed wydaniem pozwolenia na

budowę musi być dokonana ocena oddziaływania inwestycji

szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi. Dokonania takiej

oceny w określonym zakresie i trybie wymagają przepisy

ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony

środowiska.

Podyktowane to było obowiązkiem implementowania 37

dyrektyw Unijnych odnośnie ochrony środowiska. Zgodnie z

obecnym brzmieniem, przeprowadzenie takiego postępowania

jest wymagane przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na

budowę, na wznowienie robót budowlanych lub rozbiórkę

obiektu budowlanego oraz przed zgłoszeniem zmiany sposobu

użytkowania obiektu budowlanego w odniesieniu do

przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

UWZGLĘDNIENIE OCENY SZKODLIWOŚCI

INWESTYCJI DLA ŚRODOWISKA

Sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wymagają:

planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko;

planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000,

Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest:

1) wojewoda - w przypadku:

{

a) będących przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko,

– dróg,

– linii kolejowych,

– napowietrznych linii elektroenergetycznych,

– instalacji do przesyłu ropy naftowej, produktów naftowych, substancji chemicznych lub gazu,

– sztucznych zbiorników wodnych,

{

b) przedsięwzięć na terenach zamkniętych,

{

c) przedsięwzięć realizowanych na obszarach morskich,

{

d) zmiany lasu, niestanowiącego własności Skarbu Państwa, na użytek rolny;

2) starosta - w przypadku scalania, wymiany lub podziału gruntów;

3) dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych - w przypadku zmiany

lasu, stanowiącego własność Skarbu Państwa, na użytek rolny;

4) wójt, burmistrz lub prezydent miasta - w przypadku pozostałych

przedsięwzięć.

UWZGLĘDNIENIE OCENY SZKODLIWOŚCI

INWESTYCJI DLA ŚRODOWISKA

Dla

danego

obiektu

budowlanego

decyzję

uwarunkowaniach środowiskowych wydaję się tylko
raz. Wnioskodawcą jest zawsze inwestor. Bez
uzyskania opinii o środowisku w powyższych
przypadkach uzyskanie pozwolenia na budowę
jest niemożliwe.

OPINIE i POZWOLENIA NA PRACE

KONSERWATORSKIE PRZY ZABYTKACH

Pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga:

1) prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych

przy zabytku wpisanym do rejestru;

2) wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku;

3) prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru;

4) prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru;

5) prowadzenie badań archeologicznych;

6) przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru;

7) trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru, z naruszeniem

ustalonego tradycją wystroju wnętrza, w którym zabytek ten się znajduje;

8) dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru;

9) zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzystania z

tego zabytku;

10) umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych, tablic,

reklam oraz napisów, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1;

11) podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia

substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru;

12) poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków

archeologicznych, przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i

technicznych oraz sprzętu do nurkowania.

POZOSTAŁE POZWOLENIA I ZEZWOLENIA

dostawa mediów i przyłączenia do sieci uzbrojenia terenu – z

wyjątkiem odnawialnych źródeł energii – aby projekt budowlany

przedstawiony przez inwestora do zatwierdzenia i wydania pozwolenia na

budowę zawierał oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o

zapewnieniu dostaw energii, wody, ciepła i gazu, odbioru ścieków oraz o

warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych,

kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych,

telekomunikacyjnych oraz dróg lądowych,

włączenie do drogi publicznej – zezwolenie na wykonanie zjazdu

wydaje właściwy zarząd drogi publicznej na podstawie ustawy z dnia 21

marca 1985 roku o drogach publicznych,

pozwolenia wodno prawne – ustawa z dnia 18 lipca 2001 prawo

wodne w rozdziale „Pozwolenia wodno prawne” (art.122-141) określa,

jakie rodzaje działalności gospodarczej, w tym budowlanej wymagają

pozwolenia wodno prawnego na ich wykonanie, określają formę i treść

wniosku o wydanie takiej decyzji przez właściwy organ, wskazują tryb

postępowania administracyjnego i określają ramową treść decyzji,

koncesja na wydobywanie kopalin,

uzgodnienie układu sieci uzbrojenia terenu.

SPRAWDZANIE PROJEKTU BUDOWLANEGO

Projektant ma obowiązek zapewnić sprawdzenie projektu

architektonicznobudowlanego pod względem zgodności z

przepisami, w tym technicznobudowlanymi, przez osobę

posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez

ograniczeń w odpowiedniej specjalności lub rzeczoznawcę

budowlanego.

Obowiązek, o którym mowa wyżej, nie dotyczy:

{

1) zakresu objętego sprawdzaniem i opiniowaniem na podstawie przepisów

szczególnych;(bezpieczeństwo i higiena pracy, przeciwpożarowe)

{

2) projektów obiektów budowlanych o prostej konstrukcji, jak: budynki

mieszkalne jednorodzinne, niewielkie obiekty gospodarcze, inwentarskie i

składowe.

Projektant, a także sprawdzający, którym jest rzeczoznawca

budowlany danej specjalności , do projektu budowlanego dołącza

oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego, zgodnie z

obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

SPRAWDZANIE PROJEKTU BUDOWLANEGO

Dowód sprawdzenia projektu budowlanego w

obowiązującym trybie jest dowodem wiarygodności

opracowania, zgodnie z zasadami wiedzy technicznej,

przepisami techniczno – budowlanymi i normami

obowiązującymi w czasie jego opracowania.

Uwiarygodniony w ten sposób projekt budowlany służy

nie tylko w czasie budowy, ale przez cały czas

istnienia obiektu budowlanego, aż do jego likwidacji,

jako miarodajna podstawa oceny stanu technicznego,

określenia przyczyn awarii lub katastrofy budowlanej i

usuwania ich skutków oraz oceny możliwości zmiany

sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub

przebudowy, rozbudowy bądź nadbudowy.

SPRAWDZANIE PROJEKTU BUDOWLANEGO

Sprawdzony i zalegalizowany projekt budowlany może

stać się również podstawowym dokumentem w

przypadku dochodzenia odpowiedzialności karnej

i zawodowej projektantów, a także innych osób

pełniących funkcje techniczne w budownictwie,

prowadzonych nie tylko na podstawie przepisów prawa

budowlanego ale również kodeksu karnego. Coraz

większe znaczenia będzie miał dowód sprawdzenia

projektu budowlanego w rozwijającym się sukcesywnie w

Polsce systemie ubezpieczenia od odpowiedzialności

cywilnej projektantów, jako osób pełniących funkcje

techniczne w budownictwie i biur projektów, jako

zleceniobiorców prac projektowych

Document Outline