background image

 

1

   
 

Akademia Medyczna w Lublinie 

 

im. prof. Feliksa Skubiszewskiego

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 

 

PROGRAM 

NAUCZANIA 

na  

I  WYDZIALE LEKARSKIM Z ODDZIAŁEM 

STOMATOLOGICZNYM  

i  

II  WYDZIALE LEKARSKIM Z ODDZIAŁEM 

ANGLOJĘZYCZNYM 

 
 
 

background image

 

2

Spis treści: 

 

Rok studiów 

Przedmiot 

Opis 
przedmiotu  
na stronie: 

 
 
 
 
 

Rok I 

Biologia medyczna 

22 

Anatomia prawidłowa człowieka 

11 

Chemia ogólna 

28 

Historia medycyny 

90 

Pierwsza pomoc i elementy 
pielęgniarstwa 

147 

Język łaciński 

97 

Język z wyboru 

98 

Filozofia człowieka 

64 

Wychowanie fizyczne 

167 

 
 
 
 
 

Rok II 

Biochemia 

15 

Fizjologia człowieka 

68 

Histologia z embriologią 
i cytofizjologią 

86 

Biofizyka 

19 

Socjologia w medycynie 

163 

Psychologia 

153 

Podstawy informatyki 

z element. statystyki med. 

143 

Język z wyboru 

98 

Wychowanie fizyczne 

167 

Zajęcia fakultatywne 

173 

 
 
 
 
 

Rok III 

Higiena z ekologią i żywienie 

85 

Etyka 

58 

Genetyka molekularna 

78 

Epidemiologia 

56 

Patofizjologia 

130 

Mikrobiologia lekarska 

112 

Patomorfologia 

131 

Farmakologia i toksykologia 

61 

Propedeutyka chorób dzieci 

134 

Propedeutyka chorób wewnętrznych 

33 

Zajęcia fakultatywne 

173 

 
 
 
 

Rok IV 

Dermatologia i wenerologia 

50 

Patomorfologia 

131 

Zdrowie publiczne 

170 

Farmakologia i toksykologia 

61 

Genetyka kliniczna 

77 

Radiologia 

157 

Chirurgia ogólna z dyscyplinami 
specjalistycznymi 

40 

Neurologia 

116 

Pediatria 

138 

background image

 

3

Ortopedia dziecięca 

122 

Kardiologia 

99 

Nefrologia 

114 

Pulmonologia   

155 

Rehabilitacja medyczna 

160 

Zajęcia fakultatywne 

173 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Rok V 

Farmakologia kliniczna 

63 

Geriatria 

31 

Pediatria 

138 

Otolaryngologia dziecięca 

121 

Chirurgia dziecięca 

38 

Neurologia 

116 

Gastroenterologia              

76 

Hematologia 

84 

Reumatologia 

37 

Endokrynologia                 

54 

Chirurgia ogólna               

40 

Radiologia 

157 

Ginekologia i położnictwo 

81 

Choroby zakaźne 

48 

Parazytologia 

137 

Medycyna nuklearna        

104 

Ortopedia i traumatologia 

128 

Anestezjologia i 

intensywna 

 terapia 

14 

Ftyzjatria 

74 

Diagnostyka laboratoryjna 

54 

Medycyna katastrof 

106 

Immunologia kliniczna    

94 

Medycyna ratunkowa 

109 

Choroby wewnętrzne 

Zajęcia fakultatywne 

173 

 
 
 
 
 
 
 
 

Rok VI 

Neurochirurgia                    

115 

Torakochirurgia 

165 

Kardiochirurgia 

98 

Chirurgia naczyń 

45 

Chirurgia urazowa 

47 

Urologia 

166 

Chirurgia 

40 

Ginekologia i położnictwo  
Staż ginekologiczny 
Poradnia K 

81 

Anestezjologia i 

intensywna 

 terapia 

14 

Psychiatria                          

151 

Medycyna sądowa z elementami prawa 

111 

Medycyna rodzinna: Interna 
Chirurgia 
Pediatria/Poradnia D/ 
Ginekologia i położnictwo 

110 

background image

 

4

 

Laryngologia 

103 

Okulistyka 

117 

Propedeutyka stomatologii 

149 

Chirurgia szczękowa 

46 

Zarządzanie i ekonomika służby zdrowia 

168 

Onkologia                           

119 

Poradnia ogólna (kardiologiczna) 

148 

 
 
 
 
 
 

background image

 

5

WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK   I                  

                                                                                                            ROK AKADEMICKI 2007/2008

 

Praktyka wakacyjna: 4 tygodnie – praktyka pielęgniarska w szpitalu 

 
 
 
 
 
 
 

 
 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem 

Semestr I 

Semestr II 

Egzamin 

Zaliczenie 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

1. 

Biologia medyczna 

60 

15 

45 

15 

45 

E - I 

2. 

Anatomia prawidłowa 
człowieka 

230 

30 

200 

25 

15  

100 

12 

15 

100 

13 

E - II 

3. 

Chemia ogólna 

60 

10 

50 

10 

50 

Z - II 

z oceną 

4. 

Historia medycyny 

25 

10  

15s 

10 

15s 

Z - I 

bez oceny 

5. 

Pierwsza pomoc i 
elementy pielęgniarstwa 

20 

20 

20 

Z - II 

bez oceny 

6. 

Język łaciński 

50 

50 

25 

25 

E – II 

7. 

Język z wyboru 

50 

50 

25 

25 

 

8. 

Filozofia człowieka 

20 

20 

20 

Z - I 

bez oceny 

9. 

Wychowanie fizyczne 

60 

60 

30 

30 

 

 

Ogółem 

575 

65 

510 

60 

40 

260 

30 

25 

250 

30 

 

background image

 

6

WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK II                                                                                                          

                       ROK AKADEMICKI 2007/2008

 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem 

Semestr III

 

Semestr IV

 

Egzamin 

Zaliczenie 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS

 

1. 

Biochemia 

170 

60 

  100 

          

10s 

16 

40 

50 

20 

      50 

            

10s 

E – IV 

2. 

Fizjologia człowieka 

190 

55 

135 

16 

30 

70 

25 

65 

E – IV 

3. 

Histologia z 
embriologią 
i cytofizjologią 

140 

40 

100 

11 

15 

45 

25 

55 

E – IV 

4. 

Biofizyka 

60 

15 

45 

15 

45 

 

Z – III 

z oceną 

5. 

Socjologia w 
medycynie 

25 

10 

15s 

10 

15s 

 

Z – IV 

z oceną 

6. 

Psychologia 

25 

10 

15s 

10 

15s 

 

Z – III 

bez oceny 

7. 

Podstawy 
informatyki 

z element. statystyki 
medycznej 

45 

45 

30 

15 

 

Z – IV 

z oceną 

8. 

Język z wyboru 

50 

50 

25 

0,5 

25 

0,5 

E – IV 

9. 

Wychowanie 
fizyczne 

30 

30 

15 

15 

 

Z – IV 

bez oceny 

10. 

Zajęcia fakultatywne 

40 

40 

20 

20 

 

 

Ogółem 

775 

190 

585 

60 

110 

315 

30,5 

80 

270 

29,5 

 

Praktyka wakacyjna: 4 tygodnie – w zakresie lecznictwa otwartego (lekarz rodzinny) 
                                     
                                    

 
 

background image

 

7

 
 

WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK  III                  

                                                                                                            ROK AKADEMICKI 2007/2008

 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem 

Semestr V 

Semestr VI 

Egzamin 

Zaliczenie 

wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS 

wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS 

wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS 

1. 

 

Higiena z ekologią i 
ż

ywienie 

40 

35 

35 

E – V 

 

2. 

 

Etyka 

25 

10 

15s 

10 

15s 

Z – V 

bez oceny 

3. 

 

Genetyka molekularna 

30 

30 

30 

Z – V 

bez oceny 

4. 

 

Epidemiologia 

30 

15 

15 

15 

15 

Z – VI 

z oceną 

5. 

 

Patofizjologia 

95 

35 

60 

15 

30 

20 

30 

E – VI 

6. 

 

Mikrobiologia lekarska 

80 

15 

65 

15 

35 

30 

E – VI 

7. 

 

Patomorfologia 

130 

30 

100 

11 

15 

45 

5,5 

15 

55 

5,5 

 

8. 

 

Farmakologia i 
toksykologia 

60 

30 

30 

30 

30 

 

9. 

 

Propedeutyka chorób dzieci 

85 

15 

70 

15 

40 

30 

 

10. 

 

Propedeutyka chorób 
wewnętrznych 

100 

15 

85 

10 

40 

45 

 

11. 

Zajęcia fakultatywne 
 

40 

40 

20 

20 

 

Ogółem 

                                          

715 

170 

545 

61 

85 

290 

31,5 

85 

255 

29,5   

        Praktyka wakacyjna: 4 tygodnie – w zakresie interny 
                                               

 
 

 

background image

 

8

WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK  IV                  

                                                                                                            ROK AKADEMICKI 2007/2008

 

             
 Praktyka wakacyjna: 2 tygodnie w zakresie pomocy doraźnej 
                                                  2 tygodnie w zakresie chirurgii ogólnej 

 
 
 

 

 

 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem                                         

Semestr VII 

Semestr VIII 

Egzamin 

Zaliczenie 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

1. 

Dermatologia i wenerologia 

70 

15 

55 

15 

55 

E - VIII 

2. 

Patomorfologia 

60 

15 

45 

15 

45 

E - VII 

3. 

Zdrowie publiczne 

30s 

30s 

1,5 

30s 

1,5 

Z – VII 

bez oceny 

4. 

Farmakologia i toksykologia 

90 

30 

60 

10 

15 

30 

15 

30 

E – VIII 

5. 

Genetyka kliniczna 

40 

10 

    20 
        10s 

1,5 

10 

      20 
        10s 

1,5 

Z – VIII 

z oceną 

6. 

Radiologia 

25 

10 

15 

10 

15 

 

7. 

Chirurgia ogólna  
z dyscypl. specjalist. 

95 

20 

75 

10 

35 

10 

40 

 

8. 

Neurologia 

75 

15 

60 

15 

60 

 

9. 

Pediatria 

105 

25 

80 

15 

45 

10 

35 

 

10. 

Ortopedia dziecięca 

45 

15 

30 

15 

1,5 

10 

15 

1,5 

 

11. 

Kardiologia 

90 

85 

50 

35 

 

12. 

Nefrologia 

60 

55 

2,5 

55 

2,5 

 

13. 

Pulmonologia   

40 

35 

2,5 

        - 

35 

2,5 

Z -VIII  

z oceną

 

14. 

Rehabilitacja 

30 

25 

25 

Z - VII  

z oceną 

15. 

Zajęcia fakultatywne 

40 

40 

20 

20 

 

                              Ogółem                           

895 

175 

720 

61 

70 

295 

28 

105 

425 

33 

 

background image

 

9

WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK V                                     

                                                                                             ROK AKADEMICKI 2007/2008

 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem 

Semestr IX

 

Semestr X 

Egzamin 

Zaliczenie 

Wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS

 

wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS

 

wykłady

 

ćwiczenia

 

ECTS

 

1. 

Farmakologia kliniczna 

30 

30 

30 

Z – IX bez oceny 

2. 

Geriatria 

25 

20 

20 

Z – X bez oceny 

3. 

Pediatria 

85 

25 

60 

15 

30 

2,5 

10 

30 

2,5 

 

4. 

Otolaryngologia dziecięca 

20 

20 

20 

 

5. 

Chirurgia dziecięca 

40 

35 

20 

15 

 

6. 

Neurologia 

30 

10 

20 

10 

20 

E – IX 

7. 

Gastroenterologia          X 

65 

10 

55 

2,5 

10 

55 

2,5 

 

8. 

Hematologia 

45 

40 

40 

 

9. 

Reumatologia 

45 

40 

40 

 

10. 

Endokrynologia             X 

45 

40 

2,5 

40 

2,5 

 

11. 

Chirurgia ogólna           X 

75 

20 

55 

20 

55 

 

12. 

Radiologia 

80 

20 

60 

20 

60 

E – IX 

13. 

Ginekologia i 
położnictwo 

100 

20 

80 

20 

80 

 

14. 

Choroby zakaźne 

90 

30 

60 

15 

30 

15 

30 

E – X 

15. 

Parazytologia 

10 

10 

0,5 

10 

0,5 

Z – X bez oceny 

16. 

Medycyna nuklearna     X 

20 

15 

1,5 

15 

1,5 

Z – IX lub X b. oceny 

17. 

Ortopedia i traumatologia 

45 

10 

35 

20 

1,5 

15 

2,5 

E – X 

18. 

Anestezjologia i 

intensywna 

 

terapia 

20 

10 

10 

10 

10 

 

19. 

Ftyzjatria 

15 

15 

15 

Z – IX bez oceny 

20. 

Diagnostyka 
laboratoryjna 

45 

10 

35 

15 

20 

E – X 

21. 

Medycyna katastrof 

40 

10 

30 

10 

30 

Z – IX z oceną 

22. 

Immunologia kliniczna    

75 

20 

55 

10 

25 

0,5 

10 

30 

0,5 

E -  X 

23. 

Medycyna ratunkowa 

30 

30 

30 

Z – X bez oceny 

24. 

Choroby wewnętrzne 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

E – X 

25. 

Zajęcia fakultatywne 

30 

30 

15 

1,5 

15 

1,5 

 

 

                      Ogółem 

1105 

225 

880 

60 

130 

470 

33 

95 

410 

27 

 

Praktyka wakacyjna: 2 tygodnie w zakresie pediatrii  oraz  2 tygodnie w zakresie ginekologii i położnictwa 
 
X – ćwiczenia przemiennie – część grup studenckich w semestrze IX, część w semestrze X 

background image

 

10

 
 
WYDZIAŁ LEKARSKI  ROK  VI                                                                                                                              

ROK AKADEMICKI 2007/2008 

Lp. 

P r z e d m i o t 

Ogółem 

Ogółem 

Semestr XI 

Semestr XII 

Egzamin 

Zaliczenie 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

wykłady 

ćwiczenia 

ECTS 

1. 

Neurochirurgia                   X 

30 

10 

20 

10 

20 

      2 

Z-XI,XII bez oceny 

2. 

Torakochirurgia 

30 

10 

20 

1,5 

10 

20 

1,5 

Z-XII bez oceny 

3. 

Kardiochirurgia 

20 

15 

0,5 

15 

0,5 

Z-XII bez oceny 

4. 

Chirurgia naczyń 

40 

10 

30 

10 

30 

Z-XII bez oceny 

5. 

Chirurgia urazowa 

45 

40 

40 

Z-XI bez oceny 

6. 

Urologia 

30 

25 

10 

15 

Z-XI i XII bez oceny 

7. 

Chirurgia 

 

 

 

 

 

 

 

E-XII 

8. 

Ginekologia i położnictwo  
Staż ginekologiczny 
Poradnia K 

(140) 

120 

20 

 

30 

 

90 
20 

 

10 

 

30 

 

90 
20 

 

10 

 


 


 

E-XI 

9. 

Anestezjologia i 

intensywna 

 terapia 

50 

15 

35 

15 

35 

E- XI 

10. 

Psychiatria                         X 

120 

30 

90 

30 

90 

E-XI,XII 

11. 

Medycyna sądowa z elementami  
prawa 

60 

15 

45 

15 

45 

E-XI 

12. 

Medycyna rodzinna   X   

Interna 
Chirurgia 
Pediatria/Poradnia D/ 
Ginekologia i położnictwo

 

 

25 
25 
25 
25

 

 




-

 

 

25 
25 
25 
25

 

 

 




-

 

 

25 
25 
25 
25

 

 

 




 




 

Z-XI, XII bez oceny 

13. 

Laryngologia 

60 

15 

45 

15 

45 

E-XII 

14. 

Okulistyka 

60 

15 

45 

15 

45 

E-XII 

15. 

Propedeutyka stomatologii 

15 

15 

15 

Z-XII bez oceny 

16. 

Chirurgia szczękowa 

10 

10 

10 

Z-XII bez oceny 

17. 

Zarządzanie i ekonomika  
służby zdrowia 

45 

15 

30 

15 

30 

Z-XII z oceną 

18. 

Onkologia                          X 

60 

15 

45 

15 

45 

Z-XI,XII z oceną 

19. 

Poradnia ogólna (kardiologiczna) 

20 

20 

20 

Z-XII bez oceny 

20. 

Pediatria 

 

 

 

 

 

 

 

 

E-XI,XII 

 

                               Ogółem 

935 

195 

      740 

60 

110 

480 

38 

80 

265 

22 

 

X -  ćwiczenia przemiennie – część grup studenckich w semestrze XI, część w semestrze XII

background image

 

11

Nazwa przedmiotu: Anatomia prawidłowa człowieka 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Zbigniew Wojtowicz, Dr n. med. Grażyna Kiś  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Zakład Anatomii Prawidłowej Człowieka 
 
Kierownik Jednostki:  
Prof. dr hab. Zbigniew Wójtowicz  
 
Liczba godzin:
  230              
wykładów : 30 godzin                 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 186 godzin 

seminariów: 14 godzin 
 
Miejsce przedmiotu w programie nauczania: 
I rok - Semestr I i II 
 
Cel nauczania przedmiotu: 
Nauczenie studentów anatomii prawidłowej człowieka oraz techniki preparowania 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
Znajomość  mian  anatomicznych  w  języku  polskim  i  łacińskim.  Płaszczyzny  i  osie  ciała. 
Okolica ciała ludzkiego. 
Narządy bierne ruchu: 
Ogólna  budowa  kości  (  kształt,  skład,  wewnętrzna  budowa,  właściwości  fizyczne  i 
biologiczne),  rozwój  i  wzrastanie  kości,  czynność  kości,  okostna  i  ochrzęstna  szpik  kostny.                             
Znajomość budowy i umiejętność rozpoznawania wymienionych kości: skroniowej, sitowej, 
podniebiennej,  klinowej,  szczęki,  żuchwy,  łopatki,  obojczyka,  kości  ramiennej, 
promieniowej,  łokciowej,  miedniczej  udowej,  piszczelowej,  żeber,  mostka,  kręgów  i  kości 
krzyżowej; pozostałe kości - ogólna charakterystyka, położenie, połączenia. Ogólna budowa 
połączeń  kości  (połączenia  ścisłe  i  wolne,  stałe  i  niestałe  składniki  stawu,  rodzaje  stawów, 
rodzaje ruchów w stawach). Znajomość budowy niżej wymienionych stawów (powierzchnie 
stawowe,  torebki  stawowe,  więzadła  –  położenie  i  przyczepy,  rodzaje  i  zakres  ruchów): 
skroniowo-żuchwowego,  szczytowo-potylicznego,  szczytowo-obrotowego,  ramiennego, 
łokciowego, promieniowo-nadgarstkowego, biodrowego, kolanowego i skokowego górnego; 
pozostałe połączenia – powierzchnie stawowe, położenie więzadeł, mechanika stawów.  
Znajomość więzadeł: podłużnego przedniego i tylnego oraz karkowego. 
Jamy i doły czaszki. Mechanika czaszki. Kręgosłup, klatka piersiowa, miednica.  
Narządy czynne ruchu:  
Ogólna  budowa  mięśni  (kształt,  skład,  przyczepy,  naczynia  i  nerwy,  fizyczne  i  biologiczne 
właściwości).  
Mechanika  mięśni,  narządy  pomocnicze  mięśni.  Podział  mięśni  na  grupy  czynnościowo-
topograficzne.  Topografia  poszczególnych  mięśni.  Grupowe  unerwienie  mięśni.  Znajomość 
przyczepów  następujących  mięśni:  żwacza,  skroniowego,  skrzydłowego  przyśrodkowego  i 
bocznego,  mostkowo-obojczykowo-sutkowego,  dwubrzuścowego,  żuchwowo-gnykowego, 
naramiennego,  dwugłowego  i  trójgłowego  ramienia,  kurczowo-ramiennego,  zginacza 
powierzchniowego 

głębokiego 

palców, 

zginacza 

długiego 

kciuka, 

ramienno- 

promieniowego,  prostownika  palców,  biodrowo-lędźwiowego,  czworo-i  dwugłowego  uda, 

background image

 

12

piszczelowego  przedniego  i  tylnego,  strzałkowego  długiego,  brzuchatego  łydki, 
przywodziciela  wielkiego,  piersiowego  większego,  zębatego  przedniego,  najszerszego 
grzbietu, przepony, prostego brzucha, skośnego zewnętrznego i wewnętrznego brzucha oraz 
poprzecznego brzucha. 
Działanie  mięśni  na  stawy:  skroniowo-żuchwowy,  ramienny,  łokciowy,  promieniowo-
nadgarstkowy,  śródręczno-paliczkowe,  międzypaliczkowe,  biodrowy,  kolanowy  oraz 
skokowe.  Powięzie:  głowy  i  szyi,  klatki  piersiowej,  grzbietu,  brzucha,  miednicy  mniejszej, 
barku,  ramienia,  przedramienia,  ręki,  biodra,  uda,  goleni  i  stopy.  Trójkąty  szyi.  Trójkąt 
udowy.  Dół  pachowy  i  jama  pachowa.  Dół  łokciowy.  Dół  kulszowo-odbytniczy.  Dół 
podkolanowy. 
Kanały: pachwinowy, przywodzicieli, sromowy, udowy, zasłonowy. 
Miejsca zmniejszonego oporu ścian brzucha. 
Pochewka mięśnia prostego brzucha. 
Dno miednicy. 
Pochewki ścięgien ręki i stopy. 
Narządy wewnętrzne:  
Budowa, topografia, unaczynienie, unerwienie oraz czynność narządów układu trawiennego, 
oddechowego, moczowego i układu rozrodczego. 
Najczęstsze  wady  rozwojowe  narządów.  Czas  wykłuwania  się  zębów  mlecznych  i  stałych. 
Zastępowanie  gruczołów  płciowych.  Pozostałości  embrionalnych  narządów  moczowych 
rozrodczych.  Otrzewna  –  rozwój,  budowa,  znaczenie,  topografia.  Zachyłki  otrzewnej. 
Ś

ródpiersie: ograniczenie, podział, zawartość.  Opłucna: budowa, unaczynienie i unerwienie, 

topografia. 
Gruczoły dokrewne:   
Budowa, unaczynienie, topografia, czynność. Hormony. Korelacja gruczołów. 
Narządy zmysłów:   
Budowa, lokalizacja, unerwienie, unaczynienie oraz czynność narządów: 
wzroku,  przedsionkowo-ślimakowego,  powonienia,  smaku  oraz  czucia  powierzchniowego  i 
głębokiego  (nie  jest  wymagana  znajomość  przyczepów  mięśni:  gałki  ocznej,  tarczowatych 
oraz kosteczek słuchowych). Ciecz wodnista, śródchłonka i przychłonka: pochodzenie, drogi 
odpływu. 
Angiologia:  
Serce-budowa, umocowanie, stosunki topograficzne, unaczynienie, unerwienie, czynność. 
Wady  rozwojowe.  Miejsca  osłuchiwania  zastawek.  Pole  bezwzględnego  i  względnego 
stłumienia serca. Osierdzie – budowa, umiejscowienie, stosunki topograficzne. 
Krążenie małe i duże. Krążenie płodowe. 
Budowa  i  czynność  ściany  naczyń  krwionośnych.  Znajomość  początku,  przebiegu, 
zakończenia  oraz  gałęzi  niżej  wymienionych  tętnic:  pnia  płucnego  i  tętnic  płucnych,  aorty, 
pnia ramienno-głowowego, tętnicy szyjnej wewnętrznej, zewnętrznej i wspólnej, podstawnej, 
podobojczykowej,  pachowej,  ramiennej,  promieniowej,  łokciowej,  biodrowej  wspólnej, 
wewnętrznej  i  zewnętrznej,  udowej,  podkolanowej,  piszczelowej  przedniej  i  tylnej, 
grzbietowej stopy, pnia trzewnego, krezkowej górnej i dolnej. 
Znajomość  sieci  grzbietowej  nadgarstka,  łuku  dłoniowego  powierzchniowego  i  głębokiego 
oraz  łuku  podeszwowego  (położenie,  gałęzie  tworzące  i  gałęzie  odchodzące)  a  także  sieci 
stawowej kolana i łokcia (położenie, dopływy). 
Pozostałe tętnice – początek, położenie, obszar zaopatrzenia. 
Znajomość początku, przebiegu, zakończenia i dopływów niżej wymienionych żył: 
głównej  górnej  i  dolnej,  ramienno-głowowych,  nieparzystych,  szyjnej  wewnętrznej, 
podobojczykowej,  wrotnej  oraz  żył  powierzchniowych  kończyny  górnej  i  dolnej.  Pozostałe 
ż

yły – położenie, obszar drenowania, zakończenie. Zatoki opony twardej – położenie i ujście. 

background image

 

13

Sploty żylne – położenie, drogi odpływu krwi. 
Zespolenia między krążeniem wewnątrz i wewnątrzczaszkowym. 
Zespolenia  między  układem  żyły  wrotnej  a  układem  żył  głównych.  Zespolenia  między  obu 
ż

yłami głównymi. 

Układ chłonny: 
Budowa ściany naczyń chłonnych. 
Przewód piersiowy – początek, przebieg, położenie, zakończenie. 
Położenie  pozostałych  głównych  pni  chłonnych:  lędźwiowych,  jelitowych,  oskrzelowo-
ś

ródpiersiowych, podobojczykowego, szyjnego i przewodu chłonnego prawego. 

Naczynia  chłonne  głowy,  kończyny  górnej,  klatki  piersiowej,  brzucha  i  miednicy  oraz 
kończyny dolnej – z jakich okolic odprowadzają chłonkę i dokąd uchodzą. 
Lokalizacja grup węzłów chłonnych głowy i szyi kończyny górnej i dolnej, klatki piersiowej, 
brzucha  i  miednicy,  z  jakich  okolic  dochodzą  do  nich  naczynia  doprowadzające  i  dokąd 
podążają naczynia odprowadzające. Czynniki warunkujące przepływ limfy. 
Centralny układ nerwowy:  
Ogólna  budowa,  podział  ontogenetyczny,  znajomość  budowy  zewnętrznej  wewnętrznej 
mózgowia  i  rdzenia  kręgowego,  ośrodki  i  drogi  nerwowe  rdzenia  kręgowego,  jądra  i  drogi 
nerwów  czaszkowych,  ośrodki  i  drogi  układu  pozapiramidowego,  tworu  siatkowego  oraz 
móżdżku,  ośrodki  i  drogi  międzymózgowia.  Lokalizacja  czynności  w  korze  mózgu.  Drogi 
mózgu.  Opony  mózgowia  i  rdzenia  kręgowego.  Zbiorniki  podpajęczynówkowe.  Płyn 
mózgowo-rdzeniowy;  miejsce  wytwarzania,  ilość,  drogi  odpływu,  znaczenie.  Naczynia 
mózgowia i rdzenia kręgowego. 
Układ nerwowy obwodowy:  
Ogólna  budowa  nerwów,  budowa  nerwów  rdzeniowych.  Budowa  i  topografia  splotów: 
szyjnego,  ramiennego  i  lędźwiowo-krzyżowego.  Znajomość  miejsca  odejścia,  pochodzenia 
włókien,  topografii  oraz  obszaru  unerwienia  następujących  nerwów:  przeponowego, 
pachowego, 

mięśniowo-skórnego, 

pośrodkowego, 

łokciowego, 

promieniowego, 

zasłonowego,  udowego,  pośladkowego  górnego  i  dolnego,  kulszowego,  strzałkowego 
wspólnego i piszczelowego. Pozostałe nerwy rdzeniowe-miejsce odejścia, położenie i obszar 
unerwienia.  Nerwy  czaszkowe:  miejsce  wyjścia  z  mózgowia  oraz  z  czaszki,  przebieg  w 
zatoce jamistej, położenie w szczelinie oczodołowej  górnej, lokalizacja zwojów.  Znajomość 
topografii,  rozgałęzień  i  zakresu  unerwienia  niżej  wymienionych  nerwów  czaszkowych: 
błędnego, językowo-gardłowego, twarzowego i gałęzi nerwu trójdzielnego. Pozostałe nerwy 
czaszkowe-położenie, zakres unerwienia.  
Znajomość unerwienia skóry oraz stawów kończyn. 
Układ nerwowy autonomiczny: 
Właściwości  budowy  układu  autonomicznego,  podział,  lokalizacja  ośrodków  w  centralnym 
układzie nerwowym, zwoje i sploty układu autonomicznego. 
 
Forma zaliczenia: 
ustna,  pisemna,  testowa,  praktyczna  na  zwłokach,  preparatach  muzealnych  i  tablicach 
poglądowych 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na zajęciach, zaliczenie cząstkowych kolokwiów i egzamin końcowy z oceną. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
W. Woźniaka [red.] „Anatomia człowieka” . 
A. Bochenek, M. Reicher „Anatomia człowieka”.  
„Atlas anatomii człowieka” Sobotta 

background image

 

14

M. Stelmasiak, J. Osemlak „Atlas anatomii człowieka”.  
 
Piśmiennictwo zalecane: 
Z. Urbanowicz „Podstawy anatomii człowieka”. 
Z. Urbanowicz „Mała encyklopedia anatomii człowieka”.  
Z. Urbanowicz „Współczesne mianownictwo anatomiczne”. 
F. Kiss, J. Szenta Gothai „Atlas anatomii człowieka”. 
P. Kopf-Maier „Atlas anatomii człowieka”. 
R. Maciejewski „Human anatomy – atlas”.  
 
_________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Anestezjologia i intensywna terapia 
 

Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Andrzej Nestorowicz; Prof. dr hab. Krzysztof Przesmycki 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot: 
 
a) I Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii 
Kierownik Jednostki:  
Prof. dr hab. Andrzej Nestorowicz 
 
b) II Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii 
Kierownik jednostki:  
Prof. dr hab. Krzysztof  Przesmycki 
 
Liczba godzin: ogółem 70 
Rok V
 - 20 godzin 
wykłady: 10 godzin 
ć

wiczenia: 10 godzin 

Rok VI - 50 godzin 
wykłady: 15 godzin 
ć

wiczenia: 35 godzin 

 
Miejsce przedmiotu w programie nauczania: 
V rok - semestr IX 
VI rok - semestr XI 
 
Cel nauczania przedmiotu:  
Opanowanie  wiedzy  teoretycznej  i  umiejętności  praktycznych  na  temat  zaawansowanych 
metod resuscytacji krążeniowo – oddechowej. 
Uzyskanie  wiedzy  na  temat  ogólnych  i  przewodowych  metod  znieczulenia  do  zabiegów 
diagnostycznych i terapeutycznych  
Uzyskanie  wiedzy  na  temat  stanów  zagrożenia  życia  w  warunkach  sali  operacyjnej  i 
intensywnej terapii. Poznanie zasad pracy, kwalifikacji do leczenia, metod terapeutycznych i 
wyników postępowania medycznego u chorych intensywnej terapii. 
 
Wymagania do zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu: 
Obecność na zajęciach, określony zakres wiedzy medycznej. 

background image

 

15

 
Forma zaliczenia przedmiotu: 
Końcowe zaliczenie w formie łącznego egzaminu testowego z przedmiotu w semestrze XI na 
VI roku studiów. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
R. Larsen „Anestezjologia”, wyd. II, Urban&Partner 2003 
Z. Rybicki „Intensywna terapia dorosłych”, Novus Orbi 1994 
M. Sych „Resuscytacja – teoria i praktyka ożywiania”, PZWL 1995 
Wytyczne Polskiej Rady Resuscytacji – 

www.krakow.pl

  

 
___________________________________________________________________________ 
 

 
Nazwa przedmiotu:
 Biochemia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Dr hab. med. Marta Stryjecka-Zimmer prof. nadzw.  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Zakład Biochemii i Biologii Molekularnej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Marta Stryjecka-Zimmer prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:  
Rok II  -  semestr III, IV  
 
Liczba godzin:
  170              
wykładów : 60 godzin                 

 

 

 

 

 

seminariów : 10 godzin 

 

 

ć

wiczeń : 100 godzin  

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany  program  nauczania  ma  na  celu  zapoznanie  studentów  z  podstawową  wiedzą  i 
najnowszymi osiągnięciami biochemii i biologii molekularnej, niezbędnymi dla studiowania 
medycyny. Studenci powinni poznać i zrozumieć , na poziomie molekularnym, podstawowe 
procesy  metaboliczne  zachodzące  w  organizmie  człowieka  w  stanie  zdrowia  oraz  
mechanizmy prowadzące do powstawania chorób i działające w procesach chorobowych. 
Studenci  powinni    umiejętnie  powiązać  zdobytą  wiedzę  biochemiczną  z  problemami 
klinicznymi,  prawidłowo  interpretować  badania  biochemiczne  dla  poznania  przyczyn 
choroby i racjonalnego leczenia.    
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
 
AMINOKWASY, PEPTYDY I BIAŁKA 
Budowa  i  podziały  aminokwasów  wchodzących  w  skład  białek.  Właściwości  fizyko-
chemiczne  aminokwasów  (charakterystyka  grup  funkcyjnych,  właściwości  kwasowo-
zasadowe,  punkt  izoelektryczny).  Techniki  stosowane  do  rozdziału  aminokwasów.   
Przykłady oligo- i polipeptydów naturalnych i ich funkcje biologiczne.  Metody stosowane do 

background image

 

16

oznaczania  pierwszorzędowej  struktury  białek.  Rola  biologiczna    białek  i  kryteria  podziału. 
Właściwości  fizyko-chemiczne  białek.  Struktura  pierwszorzędowa  białek,  charakterystyka 
wiązania peptydowego. Wyższe struktury białek i wiązania stabilizujące. Zjawisko allosterii i 
jego znaczenie. 
Denaturacja i renaturacja białek.  Metody stosowane do oczyszczania białek, badania struktur 
i  oznaczania  masy  cząsteczkowej  białek.    Charakterystyka  białek  fibrylarnych  (  kolagen, 
elastyna,  keratyna)  i    białek  globularnych,  Charakterystyka  białek  prostych  i  zlożonych 
(glikoproteiny, lipoproteiny, chromoproteiny, fosfoproteiny). 
Budowa i funkcja mioglobiny i hemoglobiny –hemoglobinopatie. 
ENZYMY 
Budowa,  własności  i  rola  biologiczna  enzymów.  Zasady  klasyfikacji  enzymów  i 
charakterystyka poszczególnych klas, przykłady katalizowanych reakcji .  
 Zasady  termodynamiki  chemicznej  (pierwsze  i  drugie  prawo  termodynamiki,  pojęcia: 
energia aktywacji, entalpia swobodna, entropia, reakcja endo- i egzoergiczna).  
Kinetyka  reakcji  enzymatycznych.  Czynniki  wpływające  na  szybkość  reakcji  Jednostki 
aktywności  enzymatycznej. Stała Michaelisa, zasady wyznaczania, znaczenie Km. 
Koenzymy    oraz  aktywne  ugrupowania  –budowa  i  funkcja.  Udział  metali  w  katalizie 
enzymatycznej.  
Hamowanie  aktywności  enzymów-rodzaje  i  mechanizmy  inhibicji.  Enzymy  allosteryczne  i 
kooperatywność. Specyficzność enzymów, charakterystyka miejsc aktywnych. 
Mechanizmy  katalizy  –  kataliza  kowalencyjna  i  kwasowo  zasadowa.  Regulacja  aktywności 
enzymów (efektory allosteryczne, sprzężenie zwrotne, modyfikacje kowalencyjne, indukcja i 
represja syntezy). 
Proenzymy,  izoenzymy. Enzymy w diagnostyce klinicznej. Zastosowanie w lecznictwie. 
BIOENERGETYKA I UTLENIANIA BIOLOGICZNE 
Energia swobodna i jej związek ze stałą równowagi reakcji 
Przykłady  i  charakterystyka  związków  makroergicznych.  Charakterystyka  enzymów 
oksydoredukcyjnych.  Lokalizacja  komórkowa    łańcucha  oddechowego  i  jego  rola 
biologiczna.  Kompleksy  enzymatyczne  w  łańcuchu  oddechowym,  efekt  energetyczny. 
Inhibitory  łańcucha  oddechowego  -  miejsca  działania.  Powstawanie  ATP  w  wyniku 
fosforylacji oksydacyjnej i substratowej. Teorie wyjaśniające mechanizm sprzężania utleniań  
z fosforylacją. Czynniki rozprzęgające oksydacyjną fosforylację. Transport  równoważników 
redukcyjnych przez błony mitochondrialne za pośrednictwem "mostków substratowych". 
Wrodzone zaburzenia  oksydacyjnej fosforylacji. 
Dekarboksylacja oksydacyjna pirogronianu 
 Cykl  Krebsa,  jako  końcowy  układ  spalań  różnych  metabolitów.  Reakcje  cyklu,  efekt 
energetyczny, związek z innymi szlakami metabolicznymi. Regulacja aktywności cyklu. 
WĘGLOWODANY 
Rola  biologiczna  węglowodanów,  właściwości  fizyko-chemiczne.  Charakterystyka 
najważniejszych  węglowodanów   świata zwierząt i roślin i   ich pochodnych. Węglowodany 
jako  składniki  diety,  trawienie  węglowodanów,    transport  monosacharydów  przez  błony 
komórkowe.  Kluczowa  rola  glukozy,  jako  substratu  energetycznego.    Glikoliza  –  enzymy, 
etapy, efekty energetyczne w warunkach tlenowych i beztlenowych.  Efekt Pasteura. Enzymy 
regulatorowe w glikolizie. Losy kwasu pirogronowego. Glukoneogeneza - reakcje i regulacja. 
Szlak  pentozo-fosforanowy  jako  źródło  równoważników  redukcyjnych  i  fosfopentoz. 
Glikogen - synteza i katabolizm (etapy, enzymy, regulacja ). Metabolizm fruktozy , mannozy 
i  galaktozy.  Cykle  poliolowe.  UDP-glukoza  -reakcje  zachodzące  z  jej  udziałem.  Synteza 
aminocukrów i kwasów uronowych. 
Glikozaminoglikany  -  rola  biologiczna.  Glikoproteiny-  właściwości,  budowa,  synteza, 
funkcje biologiczne. Hormonalna regulacja przemian węglowodanów i poziomu glukozy we 

background image

 

17

krwi.  Specyficzność  tkankowa  metabolizmu  glukozy.  Dziedziczne    zaburzenia    w 
przemianach węglowodanów. Cukrzyca. 
LIPIDY 
Funkcje  biologiczne  lipidów,  budowa  chemiczna,  właściwości  fizyko-chemiczne  tłuszczów 
prostych, złożonych i steroli.  Tłuszcze, jako składniki pokarmowe- trawienie, wchłanianie i 
transport.  Metabolizm  kwasów  tłuszczowych  i  triacylogliceroli:  biosynteza  kwasów 
tłuszczowych    nasyconych  i  nienasyconych  (system  elongazy  i  desaturazy),  biosynteza 
triacylogliceroli,  mobilizacja  tłuszczów  zapasowych  i  utlenianie  kwasów  tłuszczowych.    
Zarys syntezy i funkcja prostoglandyn, tromboksanów, leukotrienów. 
Ketogeneza  i  metabolizm  związków  ketonowych.  Efekt  energetyczny  katabolizmu  acyli. 
Metabolizm  fosfolipidów  i  glikolipidów.  Metabolizm  steroli:  budowa  chemiczna,  synteza 
cholesterolu i jej regulacja, biosynteza i metabolizm kwasów żółciowych. 
Lipoproteiny  osocza  i  ich  rola  biologiczna.  Współzależność  przemiany    węglowodanowej  i 
lipidowej.  Regulacja  hormonalna  lipolizy  i  lipogenezy.  Metabolizm  tkanki    tłuszczowej, 
udział wątroby w gospodarce lipidowej. Dyslipoproteinemie. Otyłość . Hipotezy miażdżycy. 
Zaburzenia metaboliczne w cukrzycy. 
Błony komórkowe – struktura, organizacja i funkcje 
METABOLIZM AMINOKWASÓW 
Enzymy  proteolityczne  -  rola  biologiczna,  klasyfikacja.  Obrót  metaboliczny  białek.  Białka 
pokarmowe-  pełno  i  niepełnowartościowe.  Trawienie  białek  w  przewodzie  pokarmowym.. 
Transport  aminokwasów  przez  błony  komórkowe.  Pula  wolnych  aminokwasów  i  jej 
wykorzystanie w organizmie. 
Bilans azotowy - interpretacja. Minimum białkowe. Reakcje  dekarboksylacji, transaminacji, 
dezaminacji, szlaki metaboliczne generujące NH

, cykl mocznikowy (regulacja,enzymopatie)  

Biosynteza aminokwasów endogennych, aminokwasy niezbędne dla człowieka. Szczegółowe 
przemiany    szkieletów  węglowych  aminokwasów  (  enzymy,  reakcje:  Gly,  Ala,  Met,  Cys, 
Leu,  Ileu,  Wal,  Fen,  Tyr,    Trp,  Glu,  Asp,  Arg)  z  uwzględnieniem  głównych  szlaków 
metabolicznych      Aminokwasy  gluko-  i  ketogenne.  Bloki  enzymatyczne  katabolizmu  Fen, 
Tyr .Synteza amin biogennych, rola biologiczna , degradacja. Synteza melatoniny i kreatyny. 
Losy  fragmentów  jednowęglowych  powstających    w  trakcie  przemian  aminokwasów. 
Regulacja hormonalna metabolizmu białek. 
Struktura  porfiryn,  zarys  syntezy  hemu  i  jej  regulacja.  Porfirie.  Katabolizm  hemu, 
różnicowanie żółtaczek. Katabolizm bilirubiny. Metabolizm żelaza. 
KWASY NUKLEINOWE I BIOSYNTEZA BIAŁEK 
Rola  biologiczna    nukleotydów.  Struktura  nukleotydów  purynowych  i  pirymidynowych. 
Synteza  "de  novo"  nukleotydów  purynowych    i  pirymidynowych  –  enzymy,  reakcje  , 
regulacja  syntezy,  inhibitory.  Reakcje  rezerwowe  syntezy  nukleotydów  .  Katabolizm 
nukleotydów  purynowych  do  kwasu  moczowego  i  pirymidynowych  do  CO2  i  H20. 
Enzymopatie  metabolizmu  puryn  (skaza  moczowa,  niedobory  immunologiczne).  Konwersja 
nukleotydów  do  deoksyrybonukleotydów.  Synteza  dTMP.  DNA  -  występowanie,  rola. 
Biologiczna.  Replikacja  DNA  w  organizmach  prokariotycznych  i  eukariotycznych. 
Telomery,telomeraza.  Organizacja  DNA  eukariotycznego  w  struktury  wyższego  rzędu. 
Mechanizmy naprawcze DNA. Replikacja wirusowych DNA i RNA. RNA - budowa, funkcje 
- rRNA, tRNA, mRNA, hnRNA. 
Transkrypcja  genów  w  organizmach  prokariotycznych.  Transkrypcja  genów  w  organizmach 
eukariotycznych  -  charakterystyka  polimeraz  I,  II  i  III,  czynniki  transkrypcyjne.    Post-
transkrypcyjne  modyfikacje  RNA  -  rRNA,  tRNA,  eukariotyczny  mRNA.  Katalityczne 
własności  RNA.  Enzymy  nukleolityczne.  Kod  genetyczny  -  cechy  kodu  genetycznego. 
Charakterystyka  mutacji  DNA.  Syntetazy  aminoacylo  tRNA.  Translacja-  etapy  i  czynniki 
białkowe.  Posttranslacyjna  modyfikacja  białek,  protoonkogeny  i  onkogeny.  Antybiotyki  i 

background image

 

18

toksyny  hamujące  biosyntezę  białek.  Model  operonu  lac.  Mechanizmy  regulacji  ekspresji 
genów u eukariontów. Techniki stosowane w rekombinacji i klonowaniu DNA i możliwości 
ich praktycznego wykorzystania. Apoptoza,  nekroza. 
ZASADY ŻYWIENIA 
Czynniki  wpływające  na  wydatek  energetyczny  organizmu,  podstawowa  przemiana  materii, 
aktywność fizyczna, działanie termogeniczne pokarmów. Charakterystyka składników diety- 
węglowodany,  tłuszcze,  białka,  składniki  mineralne  rola.  Wartość  energetyczna  środków 
spożywczych.  Iloraz  oddechowy  (współczynnik  RQ).  Zalecane  normy  żywieniowe.  Rola   
prawidłowego żywienia w zapobieganiu i leczeniu chorób. 
WITAMINY 
Witaminy A,D,E,K,B

1

,B

2

,PP,B

6

, kwas pantotenowy, biotyna, kwas foliowy, witamina B

12

,  

witamina C - budowa chemiczna, występowanie, zapotrzebowanie, rola biologiczna - udział 
w  reakcjach  biochemicznych.  Awitaminozy,  hiperwitaminozy.  Antywitaminy.  Udział 
witaminy  A w procesie widzenia. 
HORMONY                                                                                                                        
Podział  hormonów  ze  względu  na:  1/budowę,  2/miejsce  powstawania,  3/sposób 
przekazywania informacji (endo-, para- i autokrynny), 4/mechanizmy działania - lokalizację 
receptora  (śródkomórkową  i  na  powierzchni  błony  plazmatycznej).  Oznaczanie  poziomu 
hormonów  -  metody  biologiczne,  radioimmunologiczne,  ELISA.  Mechanizmy  działania 
hormonów.  Rola  białek  G  i  udział  wtórnych  przekaźników  w  mechanizmie  działania. 
Hormony przedniego płata przysadki - budowa i działanie. Hormony tylnego płata przysadki. 
Biosynteza  i  działanie  hormonów  tarczycy.  Hormony  regulujące  przemianę  wapniowo-
fosforanową.  Hormony  trzustki,  budowa  i  funkcje  metaboliczne.  Hormony  sterydowe  kory 
nadnercza. Hormony gonadalne, regulacja cyklu owulacyjnego. Hormony rdzenia nadnerczy. 
Hormony  tkankowe  przewodu  pokarmowego.  Synergizm  i  antagonizm  w  działaniu 
hormonów. Kinazy białkowe w regulacji procesów metabolicznych. 
Nadczynność  i  niedoczynnność  gruczołów  dokrewnych  oraz  inne  zaburzenia  funkcji 
hormonów. 
TKANKI                                                                                                                              
Funkcje krwi. Charakterystyka składników drobnocząsteczkowych i białek osocza (albuminy, 
globuliny,  immunoglobiny).  Metabolizm  erytrocytów.    Transport  gazów  przez  krew.  Źródła 
jonów  H

w  organizmie.    Definicja  i  ogólne  zasady  działania  buforów  (bufory  krwi,  płynu 

pozakomórkowego  i  nerek).  Rola  płuc  i  nerki  w  regulacji  równowagi  kwasowo-zasadowej. 
Zaburzenia mechanizmów regulujących równowagę kwasowo-zasadową; kwasice i alkalozy. 
Ogólne zasady hemostazy. Charakterystyka osoczowych czynników krzepnięcia. Kaskadowy 
charakter  procesu  krzepnięcia.  Zaburzenia  w  procesie  krzepnięcia  krwi  (hemofilia  A  - 
przyczyny).  Fibrynoliza. Antykoagulanty.                                                                            
Funkcje  nerek.  Budowa  nefronu    Mechanizmy  wywarzania  moczu.  Własności  fizyko-
chemiczne  moczu  -  objętość  dobowa,  pH,  c.wł.,  składniki  organiczne  i  nieorganiczne. 
Składniki  patologiczne  moczu.  Funkcja  wody  i  jej  rozmieszczenie  w  organizmie. 
Podstawowe  składniki  płynów  poza  i  wewnątrzkomórkowych.  Regulacja  hormonalna 
gospodarki wodno-elektrolitowej. 
Podział  składników  mineralnych  (makro  i  mikroelementy)  i  ich  funkcje.  Charakterystyka 
białek  mięśni  -  białka  rozpuszczalne  i  białka  zaangażowane  w  procesie  skurczu.  Cykl 
skurczowo-rozkurczowy  w  mięśniach  poprzecznie  prążkowanych  i  gładkich.  Metabolizm 
mięśnia sercowego. 
Tkanka  łączna  i  jej  rola  w  organizmie.  Budowa  kolagenów  i  elastyny  i  ich  funkcja. 
Proteoglikany  i  ich  rola  w  matrix  zewnątrzkomórkowej  (struktura  glikozaminoglikanów).  
Kość  -  budowa:  Elementy  komórkowe  i  ich  funkcje,  substancja  międzykomórkowa  i 
składniki  mineralne  kości.  Wpływ  witamin  i  hormonów  na  homeostazę  tkanki  kostnej. 

background image

 

19

Przykłady  dziedzicznych  chorób  kolagenu.  Metaboliczne  funkcje  wątroby  (rola  w 
metabolizmie węglowodanów, białek, lipidów). Mechanizmy detoksykacji. 
Najważniejsze  rodniki  tlenowe-  ich  powstawanie,  wpływ  na  struktury  lipidowe,  kwasy 
nukleinowe i białka. Bariera antyoksydacyjna ustroju – enzymy, witaminy. 
Integracja  metabolizmu-  na  przykładzie  przemian  węglowodanów,  lipidów  i  aminokwasów 
oraz puryn i pirymidyn.  
 
Egzamin praktyczny:  
Studenci  wykonują  zadania  praktyczne  na  ćwiczeniach  laboratoryjnych.  Prawidłowe 
wykonanie  zadań  oraz  wykazanie  się  znajomością  wiedzy  teoretycznej  są  niezbędne  do 
uzyskania zaliczenia z przedmiotu .                                                                                          
Egzamin końcowy nie obejmuje egzaminu praktycznego. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Studenci  ,  którzy  mają  zaliczone  wszystkie  ćwiczenia  oraz    uzyskają  pozytywne  oceny  z 
obowiązujących w semestrze III i IV sprawdzianów (kolokwia) mogą przystąpić do egzaminu 
końcowego z biochemii.  
Egzamin końcowy jest przeprowadzony w formie testów oraz pytań otwartych z biochemii.   
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
R. K. Murray, D. K. Granner, P. A. Mayes, V. W. Rodwell “Biochemia Harpera”, wyd. V, 
PZWL 2002  
E. Bańkowski „Biochemia – podręcznik dla studentów medycyny” Urban&Partner, Wrocław 
2004 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
J.M. Berg, J.L. Tymoczko, L. Stryer „Biochemia”, PWN 2005 
S.  Angielski,  Z.  Jakubowski,  M.H.  Dominiczak  „Biochemia  kliniczna”,  Wydawnictwo 
Perseusz, Sopot 2000 
H.R.  Matthews,  R.A.  Freedland,  R.I.  Miesfield  „Biochemia  i  biologia  molekularna  w 
zarysie”, Pruszyński i Spółka, Warszawa 2000 
V. L Davidson, D.B. Sittman „Biochemia” Urban&Partner, Wrocław 2002 
W. Minakowski, S. Weider “Biochemia kręgowców”, PWN 1998 
T. M. Devlin „Biochemistry with clinical correlations” Willey-Liss, New York 2002 
P.C.  Champe,  R.A.  Harvey,  D.R.  Ferrier  “Biochemistry  3

rd

  edition”  Lippincot 

Williams&Wilkins 2005 
Czasopisma: 
“Postępy Biochemii” – kwartalnik wydawany przez Polskie Towarzystwo Biochemiczne 
__________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Biofizyka 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:
  
Prof. dr hab. Helena Gawda 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Katedra i Zakład Biofizyki  
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Helena Gawda 

background image

 

20

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok II - Semestr III 
 
Liczba godzin: 
60                                               
wykładów : 15 
ć

wiczeń :     45 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
Zapoznanie studentów ze zjawiskami fizycznymi i prawami opisującymi te zjawiska w 
procesach życiowych, wykorzystaniem w diagnostyce i terapii medycznej tych zjawisk oraz 
interpretacją skutków oddziaływania czynników fizycznych na organizmy żywe.  
Na ćwiczeniach studenci poznają zasady prowadzenia eksperymentu, wykorzystania 
przyrządów pomiarowych, opracowania wyników doświadczalnych i ich interpretację.    
 
Wymagania: 
Poznanie przez studentów fizycznej struktury układów biologicznych i fizycznej interpretacji  
ich funkcji.  
Poznanie wpływu czynników fizycznych na struktury biologiczne oraz na ich funkcje. 
Poznanie zastosowań osiągnięć fizyki do celów diagnostyki, terapii i profilaktyki.  
Student powinien opanować umiejętności praktyczne: 
-samodzielne  i  poprawne  wykonanie  pomiarów  opracowanie  ćwiczenia  wraz  z  interpretacją 
otrzymanych wyników i obliczeń; 
-  uzyskanie  pozytywnej  oceny  z  wiedzy  teoretycznej    z  12  wyznaczonych  programem 
ć

wiczeń laboratoryjnych. 

 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
  
TEMATY WYKŁADÓW: 
1.

  Wpływ promieniowania jonizującego na organizm żywy. 

2.

  Podstawy dozymetrii i zasady ochrony przed promieniowaniem. 

3.

  Zastosowanie izotopów promieniotwórczych w diagnostyce i terapii medycznej.  

4.

  Mechanizm powstawania i właściwości promieniowania rentgenowskiego. 

5.

  Diagnostyka rentgenowska. Tomografia komputerowa. 

6.

  Czynne i bierne działanie ultradźwięków. Ultrasonografia. 

7.

  Biologiczne efekty działania ultradźwięków stosowanych w diagnostyce i terapii.  

8.

  Podstawy termodynamiki. 

9.

  Właściwości mechaniczne kości i tkanki łącznej. 

10.

 Biofizyka układu krążenia. Powstawanie i rozchodzenie się tętna.  

11.

 Podstawy biomechaniki. Warunki równowagi. Rola dźwigni, rozkłady sił w narządzie 

ruchu człowieka. 

12.

 Problemy transportu ciepła. Mechanizmy transportu ciepła w żywym organizmie oraz 

między organizmem a otoczeniem  

13.

 Biofizyka zmysłu wzroku. Układ optyczny oka, przekazywanie informacji, widzenie 

barwne i przestrzenne, energetyka procesu widzenia. Zdolność rozdzielcza oka. 

14.

 Lasery i ich zastosowanie w medycynie. 

15.

 Biofizyka zmysłu słuchu. Ucho jako przetwornik sygnałów akustycznych, rola ucha 

ś

rodkowego i wewnętrznego w procesie słyszenia. 

 
 

background image

 

21

 

TEMATY ĆWICZEŃ
1.

  Skiaskopia –korekcja wad wzroku; wyznaczanie zdolności skupiającej soczewek metodą 

Bessel’a.  

2.

  Pomiar czasu bezwładności oka. 

3.

  Mikroskopia optyczna. 

4.

   Siatka dyfrakcyjna – wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą światła 

laserowego i pomiar długości fali świetlnej. 

5.

  Analiza widmowa 

6.

  Pomiary ultradźwiękowe – wyznaczanie impedancji akustycznej ośrodków, 

współczynnika sprężystości oraz gęstości ciał stałych. 

7.

  Audiometr – wyznaczanie progu słyszalności ucha ludzkiego. 

8.

   Wyznaczanie przeciążenia przy pomocy wirownicy. Siły działające w narządzie ruchu 

człowieka. 

9.

  Biomechanika mięśni. 

10.

 Wyznaczanie ciężarów części ciała, lokalizacja ich środków ciężkości oraz wyznaczanie 

ogólnego środka ciężkości ciała człowieka. 

11.

 Podstawy diagnostyki ultradźwiękowej. 

12.

 Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy. Pomiar ciśnienia tętniczego krwi za 

pomocą sfigmomanometru. 

13.

 Detekcja promieniowania jądrowego: 

a)

  lokalizacja izotopu promieniotwórczego w fantomie, 

b)

  wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania, 

c)

  wyznaczanie promieniowania tła. 

14.

 Pomiary mostkowe: 

a)

  pomiar oporu, 

b)

  pomiar przewodnictwa właściwego względnego, 

c)

  pomiar pojemności. 

15.

 Zastosowanie oscyloskopu do pomiarów napięcia i czasu. 

16.

 Zastosowanie zjawiska termoelektrycznego do pomiaru temperatury wrzenia cieczy. 

17.

 Fizyczne podstawy terapii mikrofalowej. 

 

Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zaliczenie ze stopniem na prawach egzaminu. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Samodzielne i poprawne wykonanie pomiarów, opracowanie ćwiczenia wraz z interpretacją 
otrzymanych wyników i obliczeń. Uzyskanie pozytywnej oceny z wiedzy teoretycznej z 12 
wyznaczonych programem  ćwiczeń laboratoryjnych. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
F. Jaroszyk „Biofizyka”, PZWL, Warszawa 2001 
S. Miękisz „Wybrane zagadnienia z biofizyki”, Volumed, Wrocław 1998 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
J.W. Kane, M.M. Sternheim „Fizyka dla przyrodników”, PWN, Warszawa 1988 

 
_______________________________________________________ 
 

background image

 

22

Nazwa przedmiotu: Biologia medyczna

 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Alicja Buczek  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Alicja Buczek 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok I - Semestr I 
 
Liczba godzin: 
60                                               
wykładów : 15 
ć

wiczeń : 45 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
Celem  zajęć  z  biologii  jest  zapoznanie  studentów  z  podstawowymi  pojęciami  z  ekologii  i 
współzależnościami  między  organizmami  w  ekosystemach,  a  także  zagrożeniami  zdrowia 
ludzi  spowodowanymi  przez  czynniki  środowiskowe.  Szczególna  uwaga  zwracana  jest  na 
interakcje  w  układzie  pasożyt  –  żywiciel.  Ich  poznanie  jest  niezbędne  do  zrozumienia 
patomechanizmów  chorób  spowodowanych  przez  pasożyty  i  do  ograniczenia  skutków 
szkodliwego  oddziaływania  pasożytów.    Studenci  zapoznają  się  również  ze  strukturą  i 
funkcją genów u Prokaryota i Eucaryota, z wybranymi zagadnieniami z genetyki człowieka i 
możliwościami klinicznego zastosowania genetyki, z zagadnieniami z genetyki populacyjnej i 
genetyki rozwoju oraz z ekogenetyki, a także podstawami biotechnologii.   
Program realizowany w  Katedrze i Zakładzie Biologii i Parazytologii AM szeroko poszerza 
wiedzę o człowieku i o środowiskowych uwarunkowaniach chorób człowieka. Daje podstawę 
do nauczania wielu przedmiotów specjalistycznych w czasie studiów. 
 
Wymagania: 
Od studentów wymagana jest wiedza o reakcjach ogólnoustrojowych człowieka wywołanych 
przez  pasożyty  i  o  wzajemnych  interakcjach  w  układzie  pasożyt-żywiciel  oraz  o  zasadach 
dziedziczenia  cech  człowieka,  anomaliach  genetycznych,  diagnostyce  klinicznej  chorób  o 
podłożu genetycznym i możliwości klinicznego zastosowania osiągnięć genetyki do leczenia 
chorób genetycznych.  
  Zadania stawiane studentom podczas ćwiczeń mają nauczyć studenta posługiwania się 
wiedzą teoretyczną na zajęciach praktycznych w klinikach i w przyszłości w pracy 
zawodowej, syntetycznego myślenia i umiejętności przetransformowania zagadnień 
biologicznych do różnych dyscyplin klinicznych. 
 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
WYKŁADY: 
I. Wybrane zagadnienia z ekologii. 
1.

  Współzależności w ekosystemie 

2.

  Środowisko biotyczne człowieka 

background image

 

23

3.

  Zagrożenia zdrowia ludzi czynnikami środowiskowymi, ze szczególnym uwzględnieniem 

pasożytów. 

II.  Ekologiczne  mechanizmy  regulacji  dynamiki  pasożytów  i  podstawy  prognozowania 
inwazji pasożytniczych. 
1.

  Właściwości populacji pasożytów 

2.

  Ekologiczne czynniki wpływające na rozmieszczenie i dynamikę populacji 

3.

  Oddziaływania antropogeniczne 

III. Układ pasożyt –żywiciel jako model interakcji organizmów żywych 
1.

  Klasyfikacja pasożytów i żywicieli 

2.

  Chorobotwórczość pasożytów 

3.

  Odporność w chorobach pasożytniczych 

IV. Zagadnienia biocentyczne w parazytologii. Krążenie pasożytów w przyrodzie. 
1.

  Źródła i drogi inwazji pasożytów 

2.

  Rola wektorów i rezerwuarów w epidemiologii chorób pasożytniczych 

3.

  Antropozoonozy 

V. Środowiskowe uwarunkowania chorób pasożytniczych. 
1.

  Znaczenie behawioru żywicieli w rozprzestrzenianiu pasożytów. 

2.

  Czynniki  sprzyjające  występowaniu  chorób  pasożytniczych  (kontakt  ze  zwierzętami, 

budowa zbiorników wodnych, zagęszczenie populacji i migracje, nakazy religijne, zwyczaje 
kulinarne, medycyna ludowa) 
VI. Pierwotniaki pasożytnicze (Protozoa). 
1.

  Rozprzestrzenienie  pierwotniaków  w  różnych  strefach  klimatycznych,  szczególnie  

w klimacie umiarkowanym 
2.

  Cechy biologiczne i chorobotwórczość pierwotniaków 

3.

  Metody wykrywania pierwotniaków w materiale biologicznym 

VII. Robaki płaskie (Platyhelminthes). 
1.

  Rozprzestrzenienie w różnych strefach klimatycznych 

2.

  Biologia i chorobotwórczość robaków płaskich 

3.

  Diagnostyka laboratoryjna robaków płaskich 

VIII. Robaki obłe (Nemathelminthes). 
1.

  Występowanie  robaków  obłych  w  różnych  regionach  świata,  a  w  szczególności  

w Polsce 
2.

  Biologia i chorobotwórczość 

3.

  Metody stosowane w diagnostyce robaków obłych 

IX. Stawonogi pasożytnicze – owady (Insecta
1.

  Cechy biologiczne i ekologiczne 

2.

  Bezpośrednie  skutki  pasożytowania  owadów  (zmiany  skórne,  toksykozy)  oraz 

przenoszenie  i  utrzymywanie  drobnoustrojów  chorobotwórczych.  Alergie  spowodowane 
przez owady. 
X. Stawonogi pasożytnicze – pajęczaki (Arachnida). 
1.

  Cechy biologiczne i ekologiczne 

2.

  Znaczenie 

medyczne 

bezpośrednie 

skutki 

pasożytowania 

udział  

w rozprzestrzenianiu chorób transmisyjnych.  
3.

  Nieżyty górnych dróg oddechowych i astma oskrzelowa wywołane przez  roztocze kurzu 

domowego z rodziny Pyroglyphidae. 
XI. Zwierzęta jadowite i trujące. 
1.

  Cechy biologiczne i ekologia zwierząt jadowitych i trujących 

2.

  Budowa narządów jadowych 

3.

  Rodzaje toksyn wytwarzanych przez zwierzęta jadowite 

4.

  Zagrożenia dla zdrowia człowieka 

background image

 

24

XII. Grzyby i rośliny wyższe trujące. 
1.

  Charakterystyka botaniczna 

2.

  Rodzaje substancji toksycznych 

3.

  Zatrucia  przypadkowe,  omyłkowe,  jatrogenne,  zawodowe  i  zamierzone  spowodowane 

przez grzyby i rośliny wyższe. 
XIII. Cykl życiowy komórki i jego regulacja. 
XIV. Struktura i funkcja genów Prokaryota i Eukaryota 
1.

  Pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowa struktura DNA 

2.

  Struktura i skład chromatyny eukarionów (charakterystyka histonów, budowa 

nukleosomu, solenoidu i struktura chromatydy chromosomu metafazowego) 
3.

  Budowa genomu i genów. 

4.

  Replikacja DNA 

5.

  Transkrypcja i odwrotna transkrypcja kodu genetycznego  

6.

  Alternatywne składanie genów podzielonych na przykładzie ciężkich łańcuchów 

immunoglobulin 
7.

  Cechy kodu genetycznego i hipoteza chwiejności Cricka 

8.

  Funkcje genów (transkrypcja, dojrzewanie hn mRNA, etapy translacji- inicjacja, 

elongacja i terminacja) 
9.

  Struktura chromatyny aktywnej transkrypcyjnej. Regulacyjne modyfikacje histonów 

10.

 Regulacja działania genów na poziomie transkrypcji 

XV.

   Ekogenetyka 

XVI.

 Wybrane zagadnienia z cytogenetyki człowieka 

XVII.

  1.  Kariotyp prawidłowy. 

XVIII.

  2. Dziedziczenie cech człowieka 

XIX.

  3. Czynniki mutagenne 

XX.

 

4. Rodzaje mutacji 

XXI.

  5. Wady genetyczne- mechanizm powstawania, cechy fenotypowe i genotypy. 

XXII.

  Ekogenetyka 

XXIII.

  1. Genetyczna struktura populacji 

XXIV.

  2. Populacja mendlowska, pula genowa i prawo Hardy’ego-Weinberga 

XXV.

  3. Czynniki zmieniające genetyczną strukturę populacji. 

XXVI.

  Biotechnologia 

1. Inżynieria genetyczna 
2.Wykorzystanie  osiągnięć  genetyki  molekularnej  do  diagnostyki  medycznej.  

 
Ć

WICZENIA:   

 
ĆW. 1. Temat: Pierwotniaki (Protozoa) pasożytnicze (cz. 1) 
1.

  Zasady mikroskopowania i prowadzenia dokumentacji. 

2.

  Budowa morfologiczna pierwotniaków. 

A.

  Phylum: Sarcomastigophora 

Subphylum: Mastigophora 
 

 

Trichomonas vaginalis

 Donné, 1836 

 

 

Giardia lamblia

 Stiles, 1915 

 

 

Trypanosoma brucei gambiense

 (Forde, 1902) 

 

 

Trypanosoma brucei rhodesiense 

Stephens et Fantham, 1910 

 

 

Trypanosoma cruzi

 Chagas, 1909 

 

 

Leishmania tropica

 (Wright, 1903) Lühe, 1906 

 

 

Leishmania donovani

 (Laveran et Mesnil, 1903) Ross, 1903 

background image

 

25

 

 

Leishmania braziliensis 

Vianna, 1911 

 
ĆW. 2. Temat: Pierwotniaki (Protozoa) pasożytnicze (cz.2) 
Phylum: Sarcomastigophora 
Subphylum: Sarcodina 
 

 

Entamoeba histolytica

 Schaudinn, 1903 

 

 

Entamoeba coli

 (Grassi, 1789) Casagrandi et Barbagallo, 1895 

 

 

Entamoeba gingivalis 

(Gros, 1849) Brumpt, 1913 

 

 

Acanthamoeba castellanii

 Douglas, 1930 

 

 

Naegleria fowleri

 Carter, 1970 

Phylum: Apicomplexa 
Subphylum: Coccidia 
 

 

Plasmodium vivax

 Grassi et Feletti, 1890,  

P. malarie

P. falciparumP.ovale 

 

 

Cryptosporidium parvum

 Tyzzer, 1907 

 

 

Isospora belli

 Wenyon, 1923 

 

 

Toxoplasma gondii

 Nicolle et Manceaux, 1908 

 

 

Babesia microti

 Franca, 1909 

Phylum: Cilipphora 
 

 

Balantidium coli

 (Malmsten, 1857) Stein, 1862 

ĆW. 3.  TematPasożytnicze płazińce (Platyhelminthes). 
 

 

   Przywry (

Trematoda

Fasciola hepatica

 Linnaeus, 1758 

Dicrocoelium dendriticum

 (Rudolphi, 1819) Looss, 1899 

Opisthorchis felineus

 (Rivolta, 1884) Blanchard, 1895 

Clonorchis sinensis

 (Cobbold, 1875) Looss, 1907 

Paragonimus westermani

 (Kerbert, 1878) Braun, 1899 

Schistosoma haematobium

 (Bilharz, 1852) Weinland, 1858 

Schistosoma mansoni

 Sambon, 1907 

Schistosoma japonicum

 Katsudara, 1904 

 
ĆW. 4.  Temat: Pasożytnicze płazińce (Platyhelminthes
 

 

            Tasiemce (

Cestoda). Cz. I 

Diphyllobothrium latum

 (Linnaeus, 1758) Luhe, 1910 

Botriocephalus scorpii 
Dipylidium caninum

 (Linnaeus, 1758) Railliet, 1892 

Hymenolepis nana

 (von Siebold, 1852) Blanchard, 1891 

Hymenolepis diminuta

 (Rudolphi, 1819) Blanchard, 1891 

 
ĆW. 5. Temat: Pasożytnicze płazińce (Platyhelminthes). 
 

     

  Tasiemce 

(Cestoda). Cz.II. 

Taenia saginata 

Göze, 1782  

Taenia solium 

Linnaeus, 1758  

Taenia multiceps 

(Leske, 1780) Hall, 1910 

Echinococcus granulosus

 (Batsch,1786) Rudolfi, 1805  

Echinococcus multilocularis

 (Leuckart, 1863) Vogel, 1955 

 
ĆW. 6. Temat: Obleńce (Nemathelminthes).  
                         Nicienie (

Nematoda).  

Strongyloides stercoralis

 (Bavay, 1876) Stiles et Hassal, 1902  

background image

 

26

Ancylostoma duodenale

  (Dubini, 1843) Creplin, 1845  

Enterobius vermicularis

 (Linnaeus, 1758) Leach, 1853  

Ascaris lumbricoides hominis

 Linnaeus, 1758  

Toxocara canis, 

(Werner, 1782) Johnston, 1916,  

Toxocara cati

 (Schrank, 1788) Brumpt, 1927 

Wuchereria bancrofti 

(Cobbold, 1877) Seurat, 1921 

Loa loa 

(Cobbold, 1864) Castellani et Chalmers, 1913  

Mansonella sp.

 (Manson, 1897) Faust, 1929  

Trichinella spiralis 

(Owen, 1835) Raillet, 1835  

Trichiuris trichiura

 (Linnaeus, 1771) Stiles, 1901  

Trichostrongylus 

Loss, 1905 

 
ĆW. 8. Temat: Stawonogi (Arthropoda) pasożytnicze. 
 

              Pajęczaki (Arachnida). 

Argas reflexus 

(Fabricius, 1794)  

Dermacentor reticulatus 

(Fabricius, 1794)  

Sarcoptes scabiei 

(Linnaeus,1758)   

Demodex folliculorum 

(Simon, 1842) 

Ixodes ricinus 

(Linnaeus, 1758)  

Dermanyssus gallinae

 (De Geer, 1778) 

Ornithonyssus bacoti 

(Hirst, 1913) 

Neotrombicula autumnalis 

(Shaw, 1790) 

Acarus siro 

Linnaeus, 1758 

Roztocze kurzu domowego z rodziny Pyroglyphidae 
 
ĆW. 9. Temat: Stawonogi (Arthropoda) pasożytnicze. 
              

  Owady 

(Insecta). Cz.I. 

Pediculus humanus 

(Linnaeus, 1758)  

Pthirus pubis 

(Linnaeus, 1758)  

Cimex lectularius 

(Linnaeus, 1758)  

Rhodnius prolixus 
B.

 

Glossina palpalis Robineau – Desvoidy, 1830 

Triatoma infestans 

(Klug, 1834) 

 
ĆW. 10. Temat: Stawonogi (Arthropoda) pasożytnicze
              

    Owady (

Insecta). Cz. II. 

Anopheles maculipennis

 Meigen, 1818  

Culex pipiens

 Linnaeus, 1758  

Aëdes aegypti

 (Linnaeus, 1762) 

Culicoides pulicaris

 (Linnaeus, 1758) 

Simulium ornatum

 Meigen, 1818 

Musca domestica

 Linnaeus, 1758  

Hypoderma bovis

 (Linnaeus, 1758)  

Gasterophilus intestinalis

 (De Geer, 1776) 

Pulex irritans

 Linnaeus, 1758 

Xenopsylla cheopis

 (Rothschild, 1903) 

Tunga penetrans

 (Linnaeus, 1758) 

Ctenocephalides canis

 (Curtis, 1826)  

Leptopsylla segnis

 (Schonherr, 1811)  

 

background image

 

27

ĆW. 11. Temat: Zwierzęta jadowite i trujące 
Gromada: Pajęczaki (Arachnida
      Rząd: Skorpiony (Scorpiones)  
      Rząd: Pająki (Araneae
 Latrodectus mactans mactans – „czarna wdowa” 
 Latrodectus mactans tredemcigutatus – „karakurt” 
 Aranea diademata – pająk krzyżak  
Gromada: Owady (Insecta
 Rząd: Błonoskrzydłe (Hymenoptera
 Apis mellifera – pszczoła miodna  
 Vespa crabro – szerszeń pospolity 
 Paravespula vulgaris – osa 
 Formicidae – mrówkowate  
 Formica rufa – mrówka rudnica 
 
ĆW. 12.  Temat: Wybrane zagadnienia z cytogenetyki człowieka 
1.

  Dziedziczenie mendlowskie. 

2.

  Rodzaje zmienności osobniczej. 

3.

  Sporządzić szereg rozdzielczy i wykreślić krzywą rozkładu normalnego wzrostu 

studentów. 
4.

  Wykazać zmienność pomiarami antropometrycznymi: 

a.

  Zygion – Zygion (Z-Z) 

b.

  Gonion – Gonion (G-G) 

c.

  Glabella – Inion (G-I) 

5.   Dziedziczenie wybranych cech fizycznych człowieka 
 

 

ĆW. 13.  Temat: Wybrane zagadnienia z genetyki molekularnej 
1.

  Struktura DNA. 

2.

  Replikacja DNA. 

3.

  Struktura chromatyny. 

4.

  Budowa genomów i genów: prokariontów, eukariontów. 

5.

  Odwrotna transkrypcja kodu genetycznego retrowirusów. 

6.

  Regulacja aktywności genów u prokariontów i eukariontów. 

7.

  Podstawowe zagadnienia inżynierii genetycznej. 

 
ĆW. 14. Temat: Wybrane zagadnienia z genetyki człowieka 
1.

  Chromosomy olbrzymie (śliniankowe) larw Chironomus sp. 

2.

  Prawidłowy i nieprawidłowy kariotyp człowieka. 

3.

  Oznaczanie chromatyny płciowej. 

4.

  Dziedziczenie grup krwi (allelizm wielokrotny) i czynnika Rh.  

      Konflikt serologiczny. 
5.

  Dziedziczenie cech sprzężonych z płcią. 

 
ĆW. 15. Temat: Kolokwium i zaliczenie ćwiczeń. 
 
Egzamin praktyczny:  
Rozpoznanie gatunku pasożyta w preparacie. Podanie nazwy postaci inwazyjnej 
rozpoznanego pasożyta, materiał pobierany od pacjenta w celu identyfikacji tego pasożyta, 
miejsce lokalizacji u człowieka i nazwę wywoływanej choroby.  
 

background image

 

28

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Ocena wiedzy studentów poprzez cząstkowe zaliczenia testowe obejmujące różne bloki 
tematyczne. Dyskusje na tematy biologiczne podczas ćwiczeń.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie ćwiczeń i uzyskanie pozytywnego wyniku egzaminu, który składa się z części 
praktycznej i teoretycznej (egzamin pisemny-test).  
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
A. Buczek „Choroby pasożytnicze: epidemiologia, diagnostyka, objawy”, Wyd. Koliber, 
Lublin 2005 
A. Buczek „Atlas pasożytów człowieka”, Wyd. Koliber, Lublin 2005 
 
Piśmiennictwo zalecane: 
J. H. Friedman, F.J. Dill, M.R. Hayden, B.C. McGillivray „Genetyka”, wyd. I, [red.] Janusz 
Limon, Wyd. Urban&Partner, Wrocław 1997 
J.M. Connor, M.A. Ferguson-Smith „Podstawy genetyki medycznej”, PZWL, Warszawa 
1991 
K. Boczkowski „Zarys genetyki medycznej”, PZWL, Warszawa 1990 
 
______________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu:  Chemia ogólna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Dr hab. Kazimierz Pasternak prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:   
Katedra i Zakład Chemii Medycznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Kazimierz Pasternak prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok I - Semestr II  
 
Liczba godzin: 60 

 

 

 

wykładów : 10 

 

 

ć

wiczeń : 50   

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem  nauczania  chemii  ogólnej  jest  poznanie  przez  studentów  podstawowych  zagadnień  z 
chemii ogólnej oraz opanowanie wiedzy z zakresu chemii organicznej (biochemia statyczna). 
Tematyka  jest  związana  z  kierunkiem  studiów  -  nawiązuje  do  procesów  fizjologicznych  i 
patologicznych  zachodzących  w  organizmie  człowieka.  Poznanie  podstawowych  metod  z 
zakresu  chemii  analitycznej  łącznie  z  analizą  instrumentalną  pozwoli  studentowi  na 
przeprowadzenie 

charakterystycznych 

reakcji 

i  zrozumienie 

przebiegu 

procesów 

chemicznych. Zajęcia praktyczne z chemii ogólnej mają za zadanie nauczenie samodzielnego 
wykonywania doświadczeń chemicznych i wyciągania prawidłowych wniosków. 

background image

 

29

 
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1.

  Chemiczna budowa organizmu człowieka   

 

-  Pierwiastki o znaczeniu biologicznym  
-

  Wiązania chemiczne 

-

  Związki chemiczne  

-

  Roztwory 

-

  pH, bufory 

2.

  Termodynamika reakcji chemicznych  

 

  

-

  Kinetyka reakcji chemicznych  

-

  Kataliza enzymatyczna 

-

  Procesy utleniania i redukcji 

-

  Utlenianie biologiczne 

3.

  Związki organiczne  

 

 

 

  

-

  Węglowodory 

-

  Alkohole 

-

  Aldehydy 

-

  Ketony 

-

  Kwasy karboksylowe 

-

  Związki heterocykliczne 

4.

  Kwasy nukleinowe 

 

 

 

-

  Zasady purynowe i pirymidynowe   

 

 

-

  Nukleozyd, nukleotyd 

-

  DNA, RNA 

-

  Struktura i właściwości 

-

  Kod genetyczny 

5.

  Aminokwasy 

 

 

 

 

 

  

-

  Budowa  

-

  Właściwości chemiczne 

-

  Podział aminokwasów 

-

  Dekarboksylacja i dezaminacja aminokwasów 

-

  Aminy  

-

  Aminokwasy egzogenne i ich znaczenie 

-

  Aminokwasy gliko, ketogenne  

6.

  Oligopeptydy, polipeptydy, białka 

   

-

  Powstawanie peptydów 

-

  Oligopeptydy naturalne i ich rola biologiczna 

-

  Polipeptydy – budowa i znaczenie 

-

  Definicja, budowa białek 

-

  Klasyfikacja białek 

-

  Właściwości fizykochemiczne  

7.

  Węglowodany   

 

 

 

-  Budowa i właściwości chemiczne cukrów prostych 
-

  Możliwości izomerii węglowodanów 

-

  Podział węglowodanów 

-

  Budowa i własności glikanów 

-

  Rola biologiczna węglowodanów 

background image

 

30

8.

  Tłuszcze   

 

 

 

 

    

-

  Kwasy tłuszczowe  

-

  Klasyfikacja tłuszczów 

-

  Właściwości fizykochemiczne tłuszczów 

-

  Budowa tłuszczu właściwego 

-

  Tłuszcze złożone i sterole 

-

  Znaczenie biologiczne tłuszczów 

 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
1.

  Wykrywanie kationów  

2.

  Identyfikacja wybranych kationów 

3.

  Wykrywanie anionów 

4.

  Analiza wagowa 

5.

  Alkacymetria 

6.

  Manganometria 

7.

  Argentometria 

8.

  Kompleksometria 

9.

  Analiza jakościowa związków organicznych 

10.

 Grupy funkcyjne 

11.

 Chromatografia 

12.

 Spektrofotometria 

13.

 pH –metria, bufory 

14.

 Ćwiczenia uzupełniające 

15.

 Zaliczenie 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Zaliczenia cząstkowe z wykonywanych ćwiczeń, zaliczenie końcowe. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie  końcowe  pisemne.  Do  końcowego  zaliczenia  przystępują  studenci,  którzy  mają 
zaliczone  wszystkie ćwiczenia. Osoby mające do 3 nie zaliczonych ćwiczeń mogą przystąpić 
do końcowego zaliczenia dopiero po odrobieniu zaległości.  
Studenci mający zaległości powyżej 3 ćwiczeń nie uzyskają zaliczenia  
z chemii ogólnej. 
Zaliczenie  końcowe  jest  pisemne  i  składa  się  z  czterech  pytań  opisowych  ocenianych 
niezależnie.  Ocena  końcowa  jest  średnią  ocen  uzyskanych  z  odpowiedzi  na  poszczególne 
pytania. 

 

Piśmiennictwo obowiązkowe: 
G. Kupryszewski „Wstęp do chemii organicznej”, PWN, Warszawa 1981 
P. Mastalerz „Chemia organiczna”, PWN, Warszawa 1984 
T. Gałamon „Chemia ogólna”, Oficyna Wyd. Medyk Sp. z o.o, Warszawa 1994 
T. Kędryna „Chemia ogólna z  elementami biochemii”, Wyd. „Zamiast korepetycji” s.c., 
Kraków 1994 
K. Pasternak „Podstawy chemii ogólnej”, Polihymnia, Lublin 2001 
I. Żak [red.] „Chemia medyczna”, Śląska Akademia Medyczna, Katowice 2001 
K. Pasternak [red.] „Ćwiczenia z chemii”, Polihymnia, Lublin 2002 
 
________________________________________________________________________ 

 

background image

 

31

Nazwa  przedmiotu: 

Geriatria

  – 

realizowana  w  ramach  nauczania  

Chorób wewnętrznych 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Dr hab. Jerzy Mosiewicz prof. nadzw., Dr hab. Grzegorz Dzida 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych 
 
Kierownik Jednostki: 
p.o. Kierownika - Dr hab. Jerzy Mosiewicz prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok V - Semestr X 
 
Liczba godzin: 25 
wykładów: 5 
ć

wiczeń: 20 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Zdobycie  wiedzy  na  temat  fizjologii  procesu  starzenia  oraz  postępowania  lekarskiego  z 
chorym w podeszłym wieku. 
 
Charakterystyka przedmiotu: 
Wykłady  i  ćwiczenia  mają  dostarczyć  studentowi  V  roku,  kończącemu  kurs  interny  wiedzy 
na  temat  odrębności  fizjologicznych  i  klinicznych  związanych  z  procesem  starzenia.  W 
szczególności  kurs  geriatrii  zapewnia  zdobycie  wiedzy  na  temat  organizacji  opieki  nad 
człowiekiem w podeszłym wieku oraz odrębności terapii chorób wieku podeszłego. Istotnym 
jego  elementem  jest  różnicowanie  objawów  wynikających  z  fizjologicznego  procesu 
inwolucji z objawami najczęstszych chorób wieku podeszłego.  
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1. Podstawy gerontologii. Teorie starzenia się.  
2. Proces inwolucji i jego wpływ na obraz kliniczny chorób wieku podeszłego.  
3. Psychospołeczne aspekty wieku podeszłego. 
4. Odrębność farmakoterapii chorób wieku podeszłego. Farmakoekonomika leczenia chorób 

osób starszych. 

5. Modele opieki geriatrycznej na tle polskiej rzeczywistości. 
 
TEMATY ĆWICZEŃ
1. Ocena kliniczna chorego w wieku podeszłym. 
2. Zespołu psychogeriatryczne. 
3.  Wielkie  problemy  geriatryczne:  upadki,  odleżyny,  niewydolność  zwieraczy,  zaburzenia 
stanu odżywiania i gospodarki wodno – elektrolitowej. 
4. Kardiologia wieku podeszłego. 
5.  Odrębności  dotyczące  wybranych  chorób  wewnętrznych  w  wieku  podeszłym  (cukrzyca, 
choroby tarczycy, niedokrwistości, nowotwory, zakażenia. 
 

background image

 

32

Wykaz umiejętności praktycznych jakie student powinien opanować na ćwiczeniach: 
Badanie kliniczne chorych w podeszłym wieku. 
Zaplanowanie leczenia i opieki ambulatoryjnej choremu wypisywanemu ze szpitala. 
Cewnikowanie pęcherza moczowego. 
Profilaktyka odleżyn. 
Wstępne opracowanie lekarskie odleżyny.  
 
Wymagania do zaliczenia 
ćwiczeń
 
Definicje gerontologii i geriatrii.  
1.

  Teorie  starzenia  się.  Fizjologia  procesu  inwolucji  –  zmiany  narządowe  i  układowe. 

Wpływ  inwolucji  na  obraz  kliniczny  chorób  wieku  podeszłego  –  polipatologia, 
polisymptomatologia,  mozaikowy  obraz  kliniczny  schorzeń.  Zasady  oceny  klinicznej  i 
psychospołecznej  człowieka  w  starszym  wieku:  ocena  czynnościowa,  ocena  zdrowia 
fizycznego  –  ryzyko  upadków,  odleżyn,  ocena  stanu  odżywienia  i  nawodnienia,  ocena 
stanu umysłowego oraz zasady oceny socjalno – środowiskowej.  

 
Wielkie problemy geriatryczne.  
2.

  Problemy  psycho-geriatryczne:  następstwa  miażdżycy  naczyń  mózgowych,  otępienie 

starcze,  depresja  wieku  podeszłego,  majaczenie  –  ostre  zespoły  mózgowe.  Niedołęstwo 
starcze  i  jego  skutki  –  upadki,  urazy.  Unieruchomienie  –  skutki  zdrowotne:  odleżyny, 
infekcje,  zaniki  kostne  i  mięśniowe.  Niewydolność  zwieraczy  –  zatrzymanie  i 
nietrzymanie moczu; biegunki i zaparcia oraz nieotrzymanie stolca.  
 

3.

  Zaburzenia  odżywiania:  otyłość,  niedożywienie,  zaburzenie  łaknienia,  niedobory 

witaminowe, zaburzenia gospodarki wodno – elektrolitowej – przyczyny i objawy.  
 

4.

  Kardiologia  wieku  podeszłego:  choroba  niedokrwienna  serca,  nadciśnienie  tętnicze, 

niewydolność serca. Cukrzyca, choroby tarczycy i niedokrwistość w wieku podeszłym.  
 

5.

  Najczęstsze nowotwory wieku podeszłego i ich przebieg. Najczęstsze zakażenia w wieku 

starczym.  Odrębności  farmakokinetyki  i  farmakodynamiki  w  wieku  podeszłym.  Zasady 
farmakoterapii w starszym wieku. Farmakoekonomika chorób wieku podeszłego. Modele 
opieki geriatrycznej. 

 
Forma zaliczenia: 
Kolokwium z wiadomości teoretycznych objętych tematem wykładów i ćwiczeń. Sprawdzian 
umiejętności  praktycznych  przy  łóżku  chorego:  badanie  kliniczne,  rozpoznanie  wstępne, 
rozpoznanie  różnicowe  ze  wskazaniem  objawów  związanych  z  fizjologiczną  inwolucją, 
propozycje lecznicze, plan opieki i pielęgnacja chorego. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
J.C. Brocklehurst, S.C. Allen „Zarys medycyny geriatrycznej – podręcznik dla studentów”, 
PZWL 
Piśmiennictwo zalecane: 
J.  Kocemba,  T.  Grodzicki  „Zarys  gerontologii  klinicznej”,  Medyczne  Centrum  Kształcenia  
Podyplomowego UJ, Kraków 2000 
 
___________________________________________________________________________ 
 

background image

 

33

Nazwa  przedmiotu:  Propedeutyka  chorób  wewnętrznych  – 

realizowana w ramach nauczania Chorób wewnętrznych

 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Dr hab. Jerzy Mosiewicz prof. nadzw., Dr hab. Grzegorz Dzida 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot: 
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych 
 
Kierownik Jednostki: 
p.o. Kierownika Dr hab. Jerzy Mosiewicz prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
III rok - Semestr V i VI 
 
Liczba godzin: 100 
Wykłady: 15 
Ć

wiczenia: 85 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Nauka  badania  klinicznego  oraz  podstaw  symptomatologii  chorób  wewnętrznych. 
Przygotowanie do ćwiczeń klinicznych w zakresie poszczególnych działów interny. 
 
Charakterystyka przedmiotu: 
Propedeutyka  chorób  wewnętrznych  jest  wstępem  do  kursu  interny  i  pierwszym  kontaktem 
studentów  Wydziału  Lekarskiego  z  ćwiczeniami  klinicznymi.  W  trakcie  kursu  studenci 
zapoznają się z zasadami i organizacją pracy klinicznej, podstawami etyki w codziennej pracy 
lekarskiej. 

Ponadto 

nabywają 

umiejętności 

ogólnego 

badania 

podmiotowego 

przedmiotowego  oraz  zaznajamiają  się  z  terminologią  kliniczną,  myśleniem  lekarskim  w 
procesie diagnostycznym. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
Wykład I - Zasady myślenia lekarskiego. Postawa etyczna studenta medycyny w czasie zajęć 
klinicznych.  
Wykład II - Wywiad lekarski i jego znaczenie w procesie diagnostycznym. 
Wykład  II  -  Symptomatologia  najczęstszych  chorób  układu  krążenia  i  oddechowego  – 
duszność, ból w klatce piersiowej. 
Wykład IV - Pacjent z bólem brzucha – zasady postępowania diagnostycznego. 
Wykład V - Choroby cywilizacyjne – otyłość, cukrzyca nadciśnienie tętnicze.  
Wykład  VI  –  Podstawy  diagnostyki  różnicowej  najczęstszych  objawów  chorobowych: 
ż

ółtaczka sinica, obrzęki. 

 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
Ćwiczenie 1 
Zasady  pracy  w  klinice;  dokumentacja  lekarska;  zasady  rozumowania  lekarskiego;  postawa 
lekarza  wobec  chorego;  tajemnica  lekarska;  pierwszy  kontakt  z  chorym;  zasady  badania 
podmiotowego.  
Ćwiczenie 2 

background image

 

34

Symptomatologia  schorzeń  układu  krążenia  i  oddechowego.  Technika  zbierania  wywiadu 
lekarskiego.  
Ćwiczenie 3 
Symptomatologia  schorzeń  układu  pokarmowego,  moczowo-płciowego,  układu  ruchu, 
gruczołów  wydzielania  wewnętrznego  oraz  układu  nerwowego;  doskonalenie  techniki 
badania podmiotowego.  
Ćwiczenie 4 
Duszność  -  patogeneza  i  podział.  Niewydolność  oddechowa.  Samodzielne  badanie 
podmiotowe chorych.   
Ćwiczenie 5  
Ocena  stanu  ogólnego  pacjenta  (stan  przytomności,  pozycja  ciała,  mowa  i  chód  chorego, 
budowa  ciała,  stan  odżywienia,  stan  powłok,  ciepłota  ciała);  jakościowe  i  ilościowe 
zaburzenia  przytomności;  gorączka;  patogeneza  i  rodzaje  żółtaczek;  patogeneza  i  rodzaje 
sinicy. 
Ćwiczenie 6 
Patogeneza i rodzaje obrzęków. Zasady badania głowy i szyi. 
Ćwiczenie 7 
Badanie  przedmiotowe  klatki  piersiowej:  typy  budowy  klatki  piersiowej,  tor  oddechowy, 
zasady opukiwania klatki piersiowej – opukiwanie orientacyjne i topograficzne, dolne granice 
płuc,  oznaczanie  ruchomości  oddechowej  płuc,  drżenie  głosowe.  Rodzaje  odgłosu 
opukowego w chorobach płuc i opłucnej. 
Ćwiczenie 8 
Osłuchiwanie  płuc  –  zasady  osłuchiwania.  Rodzaje  szmerów  oddechowych.  Zmiany 
osłuchowe w wybranych chorobach oskrzeli, płuc i opłucnej.  
Ćwiczenie 9 
Badanie  przedmiotowe  układu  krążenia  (oglądnie  okolicy  przedsercowej,  uderzanie 
koniuszkowe,  opukiwanie  serca  –  stłumienie  bezwzględne  i  względne  serca);  zasady 
osłuchiwania  serca;  ocena  tętna;  zasady  pomiaru  ciśnienia  tętniczego  i  normy  ciśnienia 
tętniczego. 
Ćwiczenie 10 
Badanie  czynnościowe  układu  oddechowego,  badanie  plwociny,  różnicowanie  wysięków  i 
przesięków.  Demonstracja  badania  czynnościowego  płuc.  Doskonalenie  techniki 
osłuchiwania i opukiwania. 
Ćwiczenie 11 
Zasady  badania  przedmiotowego  jamy  brzusznej.  Objawy  zespołu  ostrego  brzucha. 
Symptomatologia wybranych schorzeń jamy brzusznej.  
Ćwiczenie 12 
Badanie układu moczowego i symptomatologia chorób nerek i dróg moczowych. Znaczenie 
badania  per  rectum.  Badanie  układu  kostno-stawowo-mięśniowego.  Doskonalenie  techniki 
badania przedmiotowego.  
Ćwiczenie 13 
Przegląd  najważniejszych  badań  dodatkowych  w  diagnostyce  chorób  wewnętrznych  i  ich 
znaczenie  (badania  obrazowe  –  endoskopowe,  radiologiczne;  badania  laboratoryjne). 
Doskonalenie techniki badania podmiotowego i przedmiotowego. 
Ćwiczenie 14 
Repetytorium  z  zakresu  badania  podmiotowego  i  przedmiotowego  oraz  podstaw 
symptomatologii  chorób  wewnętrznych.  Podstawowe  zasady  diagnostyki  różnicowej  w 
chorobach wewnętrznych. 
Ćwiczenie 15 

background image

 

35

Samodzielne badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta przez studentów. Przygotowanie 
status praesens.  
Ćwiczenie 16 
Epidemiologia  i  profilaktyka  chorób  układu  krążenia.  Zasady  pomiaru  ciśnienia  tętniczego. 
Nadciśnienie tętnicze- rozpoznawanie, podział. 
Ćwiczenie 17 
Badanie  przedmiotowe  serca.  Szmery  serca.  Wady  serca  –  podział.  Objawy  osłuchowe 
najczęstszych wad serca. 
Ćwiczenie 18 
Elektrokardiografia – zasady badania i interpretacji. Zapis prawidłowy EKG. 
Ćwiczenie 19 
Interpretacja elektrokardiogramu patologicznego: zaburzenia rytmu i przewodnictwa, przerost 
jam serca, zmiany EKG w chorobie niedokrwiennej serca. 
Ćwiczenie 20 
Monitorowanie  EKG  metodą  Holtera,  próba  wysiłkowa  EKG  –  kwalifikacja  chorych  do 
badania, interpretacja wyników.  
Ćwiczenie 21 
Podstawy  echokardiografii.  Ocena  hemodynamiczna  układu  krążenia  –  ciśnienie  w  jamach 
serca, rzut serca, wskaźnik sercowy.  
Zaliczenie kursu propedeutyki chorób wewnętrznych.    
 
Wykaz umiejętności praktycznych jakie student powinien opanować na ćwiczeniach: 
1. Samodzielne zbieranie wywiadu chorobowego 
2. Przeprowadzenie pełnego badania fizykalnego 
3. Sporządzenie dokumentacji medycznej. Historia choroby. 
 
Wymagania do zaliczenia ćwiczeń
 
1.
   Elementy badania lekarskiego. Tajemnica lekarska. Dokumentacja medyczna. Zasadnicze 
elementy  wywiadu  lekarskiego.  Znaczenie  wywiadu  rodzinnego.  Wywiad  środowiskowy. 
Definicje:  objawy  podmiotowe  i  przedmiotowe,  symptomatologia  i  syndromatologia, 
etiologia, patogeneza. Co to jest status praesens? 
2.  Charakterystyka  dolegliwości  ze  strony  układu  krążenia:  ból  w  klatce  –  przyczyny, 
różnicowanie,  stenokardia,  kołatanie  serca,  omdlenie,  objawy  niewydolności  prawo  i 
lewokomorowej ostrej i przewlekłej astma kardiale, obrzęk płuc, klasyfikacja niewydolności 
krążenia wg Nyha.  
3.  Dolegliwości  ze  strony  układu  oddechowego:  duszność  –  kaszel  i  krwioplucie, 
niewydolność  oddechowa,  podział;  zaburzenia  wentylacje,  dyfuzji  i  perfuzji  restrykcja  i 
obturacja, interpretacja badania gazometrycznego. 
4.   Dolegliwości ze strony układu pokarmowego: objawy choroby wrzodowej, krwawienia z 
przewodu pokarmowego, biegunki, zaparcia, kolka żółciowa, patogeneza i rodzaje żółtaczek. 
5.   Objawy ze strony układu moczowego: objawy dyzuryczne, poliuria, nykturia, krwiomocz, 
białkomocz, kolka nerkowa, objawy zapaleń nerek, pęcherza moczowego. 
6.  Objawy  ze  strony  układu  wewnętrznego  wydzielania:  objawy  nadczynności  i 
niedoczynności  tarczycy,  objawy  podmiotowe  tarczycy,  zespół  Cushinga,  niedoczynność 
kory nadnerczy Pheochromacytoma, akromegalia. 
7.    Obrzęki – patogeneza, rodzaje. 
8.    Sinica – podział, patogeneza. 
9.    Żółtaczki – patogeneza, podział, przyczyny 
10.  Niedokrwistość, przyczyny, objawy 

background image

 

36

11.  Gorączka – przyczyny, stan gorączkowy, gorączka o nieznanej  etiologii 
12.  Budowa  ciała  –  typy,  ocena  stanu  odżywiania,  wskaźnik  BMI  i  WHL;  otyłość  – 
przyczyny i rodzaje.  
13.  Najważniejsze  objawy  przedmiotowe  stwierdzane  badaniem  głowy  i  szyi  –  objawy 
odwodnienia,  tarczycowe  objawy  oczne,  wole  –  rodzaje,  ocena  czynnościowa  tarczycy. 
Technika badania głowy i szyi. 
14.  Badanie płuc – zasady, zmiany patologiczne, stwierdzane w badaniu – rodzaje odgłosów 
opukowych,  szmery  oddechowe  podstawowe  i  patologiczne,  drżenie  głosowe,  tory 
oddechowe,  typy  budowy  klatki  piersiowej.  Symptomatologia  typowych  schorzeń  układu 
oddechowego:  przewlekłe  zapalenie  oskrzeli,  rozedma  płuc  astma  oskrzelowa,  zapalenie 
płuc, płatowe i odoskrzelowe, atypowe zapalenie płuc, niedodma, rozstrzenia oskrzeli, płyn w 
jamie  opłucnej,  suche  i  wysiękowe  zapalenie  opłucnej,  objawy  nowotworów  płuc,  gruźlica 
płuc, zator tętnicy płucnej. Podstawowe pojęcia spirometryczne 
15.  Badanie  układu  krążenia:  zasady  badania,  opukiwanie  serca  –  stłumienie  względne  i 
bezwzględne,  tony  serca,  szmery  serca,  pomiar  ciśnienia  tętniczego,  zasady,  normy, 
nadciśnienie tętnicze podział przyczynowy, objawy wad zastawkowych – zwężenie zastawki 
mitralnej  i  aortalnej,  niedomykalność  mitralna  i  aortalna.  Podział  wrodzonych  wad  serca. 
Gorączka  reumatyczna  –  podstawowe  objawy.  Zapalenie  wsierdzia.  Różnicowanie 
dolegliwości bólowych w klatce piersiowej.  
16.  Podstawy  elektrokardiografii.  Zapis  prawidłowy  EKG  –  określenie  rytmu  i  osi 
elektrycznej  serca.  Zapis  EKG  w  chorobie  niedokrwiennej  serca.  Ewolucje  zawału  serca  w 
EKG 
17.  Badanie  jamy  brzusznej  zasady.  Symptomatologia  chorób  przewodu  pokarmowego: 
dysfagia,  przyczyny  zaburzeń  połykania,  choroba  wrzodowa  i  jej  powikłania,  choroby 
wątroby  i  dróg  żółciowych  (żółtaczka,  kolka  żółciowa,  objawy  Chełmońskiego,  objawy 
marskości  wątroby,  wodobrzusze,  objawy  zapalenia  trzustki,  objawy  niedokrwienia  jelit, 
wrzodziejące  zapalenie  jelita  grubego,  nowotwory  przewodu  pokarmowego  (rak  przełyku, 
ż

ołądka, jelita grubego, zespół ostrego brzucha chirurgicznego – przyczyny i objawy ogólne i 

miejscowe, zapalenie wyrostka robaczkowego 
18.  Symptomatologia  chorób  nerek  i  dróg  moczowych:  niewydolność  nerek-  podział 
przyczynowy  i  objawy,  kolka  nerkowa,  krwiomocz,  objaw  Goldflama,  kłębkowe  i 
odmiedniczkowe  zapalenie  nerek,  objawy  zakażenia  dróg  moczowych,  podstawowe  zmiany 
stwierdzane w analizie moczu. Przerost gruczołu krokowego. Nietrzymanie moczu.  
 
Forma zaliczenia:
 
Test  wyboru  z  wiadomości  teoretycznych  (60  pytań,  pojedynczy  wybór  z  4  odpowiedzi). 
Sprawdzian umiejętności praktycznych przy łóżku chorego.  
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Szczeklik E., Szczeklik A. „Diagnostyka ogólna chorób wewnętrznych”. 
Allan M., Marsh J., Kokot F. [red.]  „Wywiad i badanie przedmiotowe”, Urban&Partner 2005 
Hough R., Hagi Ul, Kokot F. [red.] „Choroby wewnętrzne”, Urban&Partner 2005 
Siva A., Noble M., Wysocki H. „Kardiologia”, Urban&Partner 2005 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
Olechowski F. „Podstawy ogólnej diagnostyki.” 
Tatoń, Czech „Ogólna diagnostyka internistyczna.”    
    
___________________________________________________________________________ 
 

background image

 

37

Nazwa przedmiotu: Reumatologia – 

realizowana w ramach nauczania 

Chorób wewnętrznych 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Maria Majdan 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:   
Katedra i Klinika Reumatologii i Układowych Chorób Tkanki Łącznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Maria Majdan 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok V - Semestr  IX  
 
Liczba godzin: 45 

 

 

 

wykłady:  5 

 

 

 

 

 

seminaria: 7   

 

 

 

 

ć

wiczenia: 40 (7 godzin seminariów w ramach ćwiczeń)   

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
Umiejętność  przeprowadzenia  badania  układu  ruchu,  umiejętność  przeprowadzenia 
diagnostyki  różnicowej podstawowych schorzeń reumatologicznych,  zapoznanie z obrazem 
chorobowych  ,  przebiegiem  choroby,    opcjami  terapeutycznymi    w  zakresie  podstawowych 
schorzeń układu ruchu, układowych chorób tkanki łącznej 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
SEMINARIA: 
- Reumatoidalne zapalenie stawów    
- Układowe choroby tkanki  łącznej   
- Spondyloartropatie seronegatywne   
- Choroba zwyrodnieniowa stawów  
- Układowe zapalenia naczyń  
- Dna moczanowa i inne kryształkowe zapalenia stawów. 
- Osteoporoza. Reumatyzm tkanek miękkich  
- Współczesna terapia chorób reumatycznych  
 
WYKŁADY: 
- Epidemiologia  i diagnostyka chorób reumatycznych. 
- Toczeń rumieniowaty układowy. 
- Zespół antyfosfolipidowy. Ciąża a choroby reumatyczne. 
- Zespół Sjögrena. 
- Dna a zespół metaboliczny. 
 
Egzamin praktyczny: 
Badanie układu ruchu, interpretacja badań biochemicznych, immunologicznych, diagnostyka  
różnicowa chorób reumatologicznych 
 
Sposób sprawdzania  czy cel nauczania został osiągnięty: 

background image

 

38

Pytanie w czasie ćwiczeń, końcowe zaliczenie. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu:  
Czynne  uczestnictwo  w  ćwiczeniach,  seminariach,  zaliczenie  końcowe  w  formie  ustnego 
kolokwium. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Kokot F. [red.] „Choroby wewnętrzne”, PZWL 
 
Piśmiennictwo zalecane: 
Zimmerman-Górska I. „Choroby reumatyczne”- podręcznik dla studentów medycyny, PZWL 
 
 

 
Nazwa przedmiotu: Chirurgia dzieci
ęca 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Jerzy Osemlak 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Klinika Chirurgii i Traumatologii Dziecięcej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Jerzy Osemlak 
 
Liczba godzin: 
40 
wykładów: 5  
ć

wiczeń: 35 

 
Miejsce przedmiotu w programie nauczania: 
V rok - Semestr IX i X 
 
Cel nauczania przedmiotu: 
Zapoznanie  studentów  z  chorobami  „chirurgicznymi”  wieku  dziecięcego,  które  wymagają 
diagnostyki  i  leczenia  przez  chirurga  dziecięcego.  Znajomość  przez  przyszłego  lekarza 
chorób „chirurgicznych” u dzieci jest nieodzowne gdyż: 
- dzieci stanowią ¼ ogółu ludności w Polsce 
- najczęstszą przyczyna śmiertelności i kalectwa w Polsce są choroby chirurgiczne – w tym: 
urazy, wady rozwojowe i stany zapalne. 
Zwrócenie  szczególnej  uwagi  na  umiejętność  rozpoznania  chorób  chirurgicznych  u  dzieci, 
udzielania  niezbędnej,  wstępnej  pomocy  lekarskiej  oraz  właściwego  we  właściwym  czasie 
skierowania do chirurga dziecięcego. 
- umiejętność postępowania ogólnolekarskiego z dzieckiem po leczeniu chirurgicznym. 
- znajomość postępowania profilaktycznego u dzieci w  rożnych chorobach „chirurgicznych”, 
wadach rozwojowych stanach zapalnych, nowotworach i innych. 
- wskazanie na podstawowe różnice w występujących chorobach chirurgicznych u dzieci i u 
dorosłych  biorąc  pod  uwagę  częstość  występowania,  rozpoznawanie  i  leczenie  związane  z 
grupami wieku (okresami rozwojowymi dziecka). 

Zagadnienia  te  powinien  znać  każdy  lekarz  –  zwłaszcza  rodzinny,  pediatra,  chirurg 

ogólny, specjalista medycyny ratunkowej. 

background image

 

39

Choroby te dzielone są na 5 zasadniczych grup biorąc pod uwagę podłoże: 

I     - Wady rozwojowe 
II   -  Stany zapalne 
III -   Nowotwory 
IV -   Urazy 
V  -   Inne 

 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 

1.

  Historia  i  problemy  chirurgii  dziecięcej.  Zapoznanie  ze  strukturą  lecznictwa  chirurgii 

dzieci  w Polsce i na Lubelszczyźnie. Historia chirurgii dziecięcej w Lublinie. Struktura 
Kliniki Chirurgii Dziecięcej AM w Lublinie. 

 

Rola Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Dzieci w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w 
Lublinie. 

2.

  Wady  wrodzone  u  dzieci  –  teorie  powstawania  wad  wrodzonych.  Wady  wrodzone 

przewodu  pokarmowego  –  (wady  przełyku,  żołądka,  dwunastnicy  i  jelita  cienkiego, 
wady odbytu i odbytnicy). Zaburzenia zwrotu jelit. Choroba Hirschsprunga. 

3.

  Wady wątroby i dróg żółciowych  (torbiele zastoinowe, zarośnięcie dróg żółciowych). 

Wady  wrodzone  powłok  jamy  brzusznej  -  przepukliny  pępowinowe,  wytrzewienia. 
Przepukliny  występujące  u  dzieci  -  pępkowe,  pachwinowe,  przepukliny  wewnętrzne 
jamy brzusznej, przepukliny przeponowe. 

4.

  Wady  wrodzone  twarzo–czaszki.  Rozszczepy  podniebienia  pierwotnego  i  wtórnego. 

Rozszczepy wargi górnej i dolnej. Rozszczepy podniebienia twardego i miękkiego. Inne 
wady twarzoczaszki. 

 

Wady kończyn dolnych i górnych – ubytki i niedorozwoje rąk i stóp.  

5.

  Choroby chirurgiczne centralnego układu nerwowego. 

 

Przepukliny oponowo-rdzeniowe. 

 

Przepukliny mózgowe. 

 

Wodogłowie. 

 

Urazy centralnego układu nerwowego. 

 

Nowotwory układu nerwowego. 

6.

  Urologia  dziecięca  -  Wady  wrodzone  układu  moczowego  (wady  nerek,  dróg 

moczowych, 

wodonercze, 

odpływy 

pęcherzowo-moczowodowego, 

torbiele 

moczowodu, wynicowanie pęcherza moczowego). 

7.

  Urologia  dziecięca.  Wady  wrodzone  układu  moczowo-płciowego  (spodziectwo, 

wierzchniactwo). Wady cielesno-płciowe – zaburzenia zstępowania jąder. Obojnactwo. 

8.

  Choroba nowotworowa wieku dziecięcego. Rodzaje nowotworów w poszczególnych 

układach i narządach. 

9.

  Choroba oparzeniowa u dzieci. 

10.

 Stany zapalne narządów jamy brzusznej ( wyrostka robaczkowego, uchyłka Meckela, 

otrzewnej).Ostre zespoły brzuszne na tle niedrożności, krwawienie do przewodu 
pokarmowego, pęknięcie narządów). 

11.

 Odrębność  urazów  u  dzieci.  Złamanie  zwichnięcie,  rany  twarzy,  czaszki,  mózgowe, 

klatki piersiowej, brzucha i miednicy. Urazy wielonarządowe. 

12.

 Stany  zapalne.  Zakażenie  skóry,  tkanki  podskórnej.  Krwiopochodne  zapalenie  kości. 

Ropniak opłucnej. 

 
 
Wymagania: 
Dotyczą  uczęszczania  studentów  na  zajęcia  –  w  tym  na  wykłady  oraz  punktualności,  jak 
również obowiązkowego przygotowywania się do ćwiczeń – co warunkuje ich zaliczenie. 

background image

 

40

 
Forma zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
 
Kossakowski J. „Chirurgia wieku dziecięcego – część ogólna i szczegółowa.” PZWL, 
Warszawa 1956 
Kossakowski J. „Zarys zagadnień chirurgii wieku dziecięcego.” PZWL, Warszawa 1965 
Poradowska W. „Chirurgia wieku dziecięcego. Wybrane zagadnienia.” PZWL, Warszawa 
1978 
Poradowska W. „Chirurgia wieku dziecięcego. Wybrane zagadnienia.” PZWL, Warszawa 
1992 
Rickham P.P., Johnson J.M. „Chirurgia noworodka.” PZWL, Warszawa 1974 
Tosovsky V. „Nagłe choroby jamy brzusznej u dzieci.” PZWL, Warszawa 1974 
Osemlak J.: Pamiętnik XII Sympozjum PTChD 1986 
Ś

liwiński  M., Rudowski W. (red.) – Chirurgia kliniczna i operacyjna. 

Kaliciński P. (red.) Chirurgia noworodka, Invest-Druk, W-wa 2004 
Szmidt J. [red.] „Chirurgia dziecięca“ w: Podstawy chirurgii t. 2. Medycyna Praktyczna, 
Kraków 2004 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Grob M.: Lehbruch der Kinderchirurgie. Georg Thieme Werlag, Stuttgart 1957. 
Pamiętniki Zjazdów I – VIII 
Problemy chirurgii dziecięcej, PZWL Warszawa Nr 1 – 20. 
Surgery in Childhood International – 1994, 1995, 1996, 1997 
Pediatric surgery. Swenson O., Meredith Corporation, New York 
Okłota K. [red.] „Traumatologia wieku rozwojowego”. PZWL, Warszawa 1999 
Gross R. E., Saunders W. B. “The Surgery of Infancy and Childhood, Company Philadelphia, 
London 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Chirurgia ogólna z dyscyplinami 
specjalistycznymi  
Nazwa przedmiotu: Chirurgia ogólna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Grzegorz Wallner, Dr hab. Sławomir Rudzki prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
1.  II Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu 
Pokarmowego, 2.  I Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej 
Przedmiot prowadzony jest przemiennie co dwa lata przez wymienione jednostki. 
Kierownik Jednostki: 
1.
 Prof. dr hab. Grzegorz Wallner 
2. Dr hab. Sławomir Rudzki prof. nadzw.  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok IV i V - Semestr VII, VIII, IX lub X 

background image

 

41

 
Liczba godzin: ogółem 170 
Rok IV
 - 95  
wykłady: 20 
ć

wiczenia: 75 

Rok V  - 75 
wykłady: 20 
ć

wiczenia: 55 

 
Cel nauczania przedmiotu
1.

  Realizowany program ma na celu zapoznanie studentów z podstawami chirurgii ogólnej,  

z wiedzą zarówno teoretyczną jak i praktyczną. 

2.

  Przekazanie  studentowi  wiedzy  dotyczącej  podstaw  chirurgii  ogólnej  w  zakresie 

diagnostyki  i  badań  przedmiotowych.  Zapoznanie  z  metodami  postępowania  na  Izbie 
Przyjęć oraz w Oddziale Chirurgicznym.  

3.

  Wykształcenie  umiejętności  oceny  stopnia  zagrożenia  życia  w  ostrych  schorzeniach 

chirurgicznych.  

4.

  Kształcenie  odpowiedniego  wyboru  metod  postępowania  w  algorytmie  diagnostyczno-

leczniczym przy określonych chorobach leczonych w ramach oddziału chirurgicznego. 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Klinika reprezentuje oddział zajmujący się głównie chirurgią ogólną, gastroenterologiczną, 
endokrynologiczną oraz onkologiczną. 
Przedstawiamy  studentom  specyfikę  pracy  na  oddziale  chirurgicznym  ze  szczególnym 
uwzględnieniem  zasad  aseptyki  i  antyseptyki,  zasad  tzw.  małej  chirurgii.  Zaznajamiamy 
studentów ze współczesną diagnostyką oraz leczeniem omawianych jednostek chorobowych 
z zaznaczeniem możliwości postępowania zarówno zachowawczego jak i zabiegowego. Duży 
nacisk kładziemy na omawianie i kliniczne przedstawienie ostrych schorzeń jamy brzusznej 
wymagających  nagłej  interwencji  operacyjnej  oraz  chirurgii  endokrynologicznej  i 
nowotworów  układu  pokarmowego.  W  trakcie  nauczania  w  sem.  IX  i  X  (V  rok)  – 
przedstawiamy  najważniejsze  jednostki  chorobowe  przy  prezentacji  poszczególnych 
narządów. 

Prezentujemy 

również 

najnowsze 

metody 

diagnostyczno-lecznicze 

uwzględnieniem  metod  endoskopowych,  ultrasonograficznych  oraz  metod  mało  inwazyjnej 
chirurgii 

tym 

zabiegów 

laparoskopowych. 

Dysponujemy 

dużym 

zapleczem 

audiowizualnym oraz zapleczem pomieszczeń dydaktycznych i bibliotecznym. 
 
Szczegółowy program przedmiotu: 
  
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ (4 semestry): 
Semestr VII 
Ćwiczenie I 
Przedstawienie wewnętrznego regulaminu ćwiczeń studentów. Pokaz Kliniki. 
Zapoznanie  studentów  z  organizacją  pracy,  zakresem  obowiązków  poszczególnych  grup 
pracowników.  Deontologia  w  chirurgii.  Pokaz  i  szczegółowe  omówienie  urządzeń  i 
organizacji pracy sali opatrunkowej i sal operacyjnych. Poradnia chirurgiczna, zakres pomocy 
udzielanej chorym w poradni. Dokumentacja w poradni i na oddziale. 
Ćwiczenie II 
Aseptyka  i  antyseptyka,  zasady  postępowania.  Wyjaławianie  bielizny  operacyjnej  i 
materiałów  opatrunkowych  –  nowoczesne  urządzenia  służące  do  sterylizacji,  rodzaje 
sterylizacji. Podstawowe grupy leków i środków o działaniu antyseptycznym. Przygotowanie 

background image

 

42

zespołu  operacyjnego  do  zabiegu.  Przygotowanie  pola  operacyjnego.  Rola  sprzętu  użytku 
jednorazowego w postępowaniu aseptycznym. Demonstracja. 
Ćwiczenie III 
Pacjent  chirurgiczny  na  Izbie  Przyjęć,  specyfika,  zakres  udzielanej  pomocy,  przedstawienie 
zakresu  wstępnych  badań  diagnostycznych.  Omówienie  pełnego  zakresu  badań 
diagnostycznych możliwych do przeprowadzenia w szpitalu klinicznym, szpitalu rejonowym 
w  poradni  chirurgicznej.  Przedstawienie  wskazań  do  ich  wykonania  w  wybranych 
przypadkach  klinicznych.  Wskazania  do  przeprowadzenia  badań:  USG,  badania 
endoskopowego, skopii, KT, NMR, badań graficznych, izotopowych (techniki obrazowe). 
Zakres możliwości diagnostyczno-leczniczych omówionych badań. 
Ćwiczenie IV 
Zabiegi pielęgniarskie i lekarskie przy łóżku chorego w oddziale chirurgicznym i w oddziale 
intensywnej  opieki.  Omówienie  i  pokaz  techniki  oraz  celowości  następujących  zabiegów: 
zgłębnikowania  żołądka,  dwunastnicy,  płukanie  żołądka,  odsysanie  treści  żołądkowej, 
bronchoskopia,  bronchoaspiracja,  toaleta  drzewa  oskrzelowego,  pojęcie  i  znaczenie 
gimnastyki  oddechowej,  badania  wydolności  oddechowej.  Cewnikowanie  pęcherza 
moczowego,  cystoskopia.  Przygotowanie  jelita  grubego  do  operacji,  do  kolonoskopii. 
Omówienie  znaczenia  badania  per  rectum,  część  praktyczna.  Demonstracja  i  omówienie 
wybranych przypadków. 
Ćwiczenie V 
Omówienie  i  pokaz  wykonywania  wstrzyknięć  domięśniowych  i  dożylnych.  Rodzaje 
znieczulenia  miejscowego.  Celowość  i  rodzaje  wykonywanych  blokad.  Nakłucia  jam 
stawowych,  jamy  opłucnej  i  jamy  brzusznej-  techniki  wspomagające.  Kaniulacja, 
zabezpieczenie dostępu do żyły obwodowej i centralnej. Operacyjne odsłonięcie żyły. 
Pomiary OCŻ. Zagadnienie odżywiania pozajelitowego i dojelitowego, stosowane preparaty, 
zasady  obliczania  zapotrzebowania  kalorycznego,  zapotrzebowanie  na  płyny  i  elektrolity  u 
chorego  chirurgicznego.  Omówienie  pracy  na  oddziale  OIOP.  Demonstracja  wybranych 
przypadków. 
 
 
Semestr VIII 
Ćwiczenie I            
Rany i ich rodzaje. Gojenie się ran, czynniki miejscowe i ogólne wpływające na gojenie się 
ran. Chirurgiczne leczenie ran: szew pierwotny, pierwotnie odroczony, wtórny. 
Zakażenia przyranne. Profilaktyka. 
Ćwiczenie II 
Narzędzia chirurgiczne- pokaz zestawów narzędzi używanych w operacjach chirurgicznych. 
zasady posługiwania się narzędziami. Omówienie zasad szycia ran. zdejmowanie szwów  
Rodzaje materiałów do szycia i sposoby ich przygotowywania i przechowywania. 
Węzły chirurgiczne, demonstracja odpowiednich przypadków chorobowych.  
Nowości - szew mechaniczny, narzędzia do laparoskopii. 
Ćwiczenie III 
Podstawy  leczenia  antybiotykami  w  chirurgii.  Profilaktyka  antybiotykowa  u  chorych 
przygotowywanych do zabiegów operacyjnych. Zakażenia wewnątrzszpitalne. 
Przygotowanie chorego do zabiegu w zależności od jego rodzaju.  
Ćwiczenie IV 
Mechanizmy hemostazy, zaburzenia w chorobach chirurgicznych. Krwotok zewnętrzny 
i  wewnętrzny.  Sposoby  doraźnego  tamowania  krwawienia.  Przyczyny  krwawień 
wewnętrznych , rozpoznanie i leczenie . Przetaczanie krwi i płynów krwiozastępczych - 

background image

 

43

wskazania , przeciwwskazania , powikłania wczesne i późne. Leczenie zaburzeń gospodarki 
wodno-elektrolitowej w chirurgii . Przyczyny i sposób stosowania całkowitego odżywiania 
pozajelitowego, odżywianie dojelitowe, demonstracja przypadków. 
Ćwiczenie V 
Omówienie i nauka praktyczna niektórych zabiegów  rozpoznawczo-leczniczych: 
Punkcji ,wycięcia , wyłuszczenia , pobrania wycinka do badania hist - pat. 
Leczenie ropnia, ropowicy, czyraka, czyraka gromadnego, zastrzału, zanokcicy. 
 
Semestr IX lub X 
Ćwiczenie  I.  Ostre  schorzenia  j.  brzusznej.  ostry  brzuch  –  podstawy  diagnostyki,  jednostki 
chorobowe, zasady postępowania leczniczego. 
Ćwiczenie II. Przepukliny brzuszne zewnętrzne (pachwinowe, udowe, pępkowe, kresy białej, 
boczne brzucha, tylnej ściany brzucha, kroczowe, kulszowe, zasłonowe oraz w bliznach). 
Przepukliny wewnętrzne. Patofizjologia niedrożności jelit. 
Ćwiczenie  III.  Ostre  zapalenie  wyrostka  robaczkowego.  Uchyłki  jelita  cienkiego.  Polipy  i 
naczyniaki  jelita  cienkiego.  Odcinkowe  nieswoiste  zapalenie  jelita  cienkiego.  Zespół 
krótkiego jelita. Rozpoznawanie i leczenie wybranych jednostek chorobowych. 
Ćwiczenie  IV.  Achalazja  wpustu,  uchyłki  przełyku,  przepukliny  rozworu  przełykowego, 
choroba  refluksowa  przełyku.  Nowotwory  przełyku.  Ciała  obce  w  przełyku.  Uszkodzenie 
przełyku wywołane przez środki żrące. Przedziurawienie przełyku w czasie badań, samoistne 
pęknięcie przełyku. Rozpoznanie i leczenie wymienionych schorzeń. 
Ćwiczenie  V.  Przedziurawienie    wrzodu  żołądka  i  dwunastnicy.  Wskazania  do  leczenia 
chirurgicznego  choroby  wrzodowej  żołądka  i  dwunastnicy-  omówienie  metod  operacji. 
Powikłania  wczesne  i  odległe.  Chirurgicznego  leczenia  choroby  wrzodowej.  Rak  żołądka  z 
uwzględnieniem wczesnego wykrywania. Współczesne leczenie raka żołądka. 
Ćwiczenie  VI.  Kamica  żółciowa,  kamica  przewodowa.  Zwłóknienie  zwieracza  Odiego. 
Ż

ółtaczka  mechaniczna.  Rak  pęcherzyka  żółciowego  i  dróg  żółciowych.  Ostre  zapalenie 

pęcherzyka  żółciowego.  Żółciowe  zapalenie  otrzewnej.  Rozpoznawanie  i  leczenie  z 
uwzględnieniem metody laparoskopowej. 
Ćwiczenie  VII.  Chirurgia  wątroby  (ropnie,  torbiele,  guzy  łagodne,  pierwotne  i  wtórne 
nowotwory wątroby). Chirurgia śledziony (hipersplenizm, wskazania do splenektomii). 
Nadciśnienie  w  układzie  wrotnym  -  objawy,  powikłania.  Rozpoznawanie  i  leczenie  w 
omówionych schorzeniach. 
Ćwiczenie  VIII.  Ostre  zapalenie  trzustki.  Przewlekłe  zapalenie  trzustki.  Torbiele  trzustki, 
przetoki  trzustkowe.  Nowotwory  trzustki  (niezłośliwe  i  złośliwe).  Nowotwory  części 
wewnątrzwydzielniczej trzustki - insulinoma, glukagonoma, zespół Zollinger-Ellisona. 
Ćwiczenie IX. Rola tarczycy jako gruczołu dokrewnego. Wole tarczycy nadczynne. Przełom 
tarczycowy  Wole  obojętne  i  niedoczynne.  Zapalenia  tarczycy.  Nowotwory  tarczycy. 
Nadczynność i guzy przytarczyc. Wskazania do operacji w omawianych schorzeniach. 
Ćwiczenie X. Jelito olbrzymie, uchyłkowatość okrężnicy, zapalenie uchyłków jelita grubego. 
Wrzodziejące  zapalenie  j.  grubego.  Polipy  i  polipowatość  j.  grubego.  Skręt  esicy  i  kątnicy. 
Ż

ylaki odbytu, ropnie i przetoki okołoodbytnicze. Nowotwory okrężnicy. 

Rak odbytnicy. Rozpoznawanie, leczenie, demonstracja video. 
Ćwiczenie  XI.  Rak  sutka  -  badania  diagnostyczne,  współczesne  leczenie.  Guzy  śródpiersia. 
Zapalenie  śródpiersia  -  przyczyny.  Guzy  kory  i  rdzenia  nadnerczy  ze  szczególnym 
uwzględnieniem guza chromochłonnego i zespołu Cushinga. 
Ćwiczenie  XII.  Kamica  i  urazy  układu  moczowego.  Wady  wrodzone  i  nabyte  układu 
moczowego.  Podstawowe  metody  diagnostyczne  w  urologii.  Przerost  gruczołu  krokowego. 
Guzy układu moczowego. Leczenie. 

background image

 

44

Ćwiczenie  XIII.  Endoskopia  oraz  ultrasonografia  w  diagnostyce  schorzeń  jamy  brzusznej. 
Endoskopia  jako  metoda  alternatywna  w  stosunku  do  postępowania  chirurgicznego  w 
wybranych chorobach przewodu pokarmowego - pokaz. 
Ćwiczenie XIV. Powtórzenie materiału. Zaliczenie ćwiczeń. 
 
Egzamin praktyczny: 
Egzamin  praktyczny  jest  prowadzony  przez  adiunktów  pracujących  na  etatach  kliniki. 
Egzamin polega na wykazaniu się z wiedzy praktycznej w zakresie badania przedmiotowego 
oraz  podmiotowego  przydzielonego  do  egzaminu  pacjenta  leczonego  w  ramach  oddziału. 
Wnikliwie  oceniamy  przedstawiony  Status  preasens,  diagnostykę  różnicową  włącznie  z 
proponowanymi  badaniami  na  bazie  kliniki,  określenie  różnicowania  z  podobnymi 
jednostkami  chorobowymi,  określenie  schorzenia  u  badanego  pacjenta  oraz  proponowany 
sposób postępowania terapeutycznego z uwzględnieniem wiedzy przekazanej na ćwiczeniach  
oraz wykładach.  
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Pacjenci są badani przez studentów w asyście adiunktów oraz asystentów kliniki, omawiamy 
właściwe  i  niewłaściwe  sposoby  postępowania  z  chorym,  zakres  badania  oraz  zakres 
posiadanej  wiedzy  w  konfrontacji  z  przekazanym  materiałem  wiedzy  na  ćwiczeniach, 
seminariach i wykładach. Sprawdzamy, czy przyczyniło się to do poprawnego postępowania 
z chorym badanym w zakresie proponowanych procedur diagnostycznych i terapeutycznych.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na zajęciach oraz zaliczenie kolejnych ćwiczeń oraz semestralnych zaliczeń jak 
również końcowe kolokwium z przedmiotu. Końcowy egzamin praktyczny oraz egzamin 
testowy z całego zakresu chirurgii odbywa si
ę na koniec VI roku nauczania.  
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Noszczyk W. [red.] „Chirurgia”, wyd. 2005 
Karabashi J. „Chirurgia”. 
 
Piśmiennictwo zalecane: 
Szmidt J. „Podstawy chirurgii” 
Grzebieniak Z. [red.] „Zarys chirurgii” – podręcznik dla studentów 
Nielubowicz J. „Ostre schorzenia jamy brzusznej”. 
Góral R. „Chirurgia ogólna”. 
Ciesielski L. „Zapalenie otrzewnej”. 
Konturek S. „Gastroenterologia”. 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Chirurgia naczyń 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Dr hab. n. med. Jacek Wroński prof. nadzw., Dr n. med. Wojciech Kobusiewicz 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Klinika Chirurgii Naczyń i Angiologii  
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. n. med. Jacek Wroński prof. nadzw. 

background image

 

45

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok VI - Semestr XII 
 
Liczba godzin: 40 
wykładów: 10 
ć

wiczeń: 30 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany  program  ma  na  celu  zapoznanie  studentów  z  krótką  historią  rozwoju  chirurgii 
naczyń.  Zapoznanie  studentów  z  odrębnością  chorób  układu  tętniczego  i  żylnego, 
umiejętnością  prawidłowego  zbadania  chorych  z  chorobami  naczyniowymi,  rozpoznania 
przewlekłego  i  ostrego  niedokrwienia  kończyn  i  innych  narządów,  umiejętnością 
rozpoznawania podstawowych schorzeń układu żylnego. Studenci po zakończeniu szkolenia 
powinni umieć: rozpoznawać i prawidłowo wdrożyć postępowanie w przypadkach nagłych w 
chirurgii  naczyniowej.  Studenci  powinni  posiadać  podstawową  wiedzę  z  zakresu 
współczesnych metod diagnostycznych stosowanych w angiochirurgii.  
 
Zasadnicze treści programu: 
 
WYKŁADY: 
I.  Historia  powstania  chirurgii  naczyń.  Miażdżyca  zarostowa  tętnic  ze  szczególnym 

uwzględnieniem kończyn dolnych. 

II.    Przewlekłe  niedokrwienie  kończyn.  Miażdżyca  zarostowa  tętnic.  Zarostowo  – 

zakrzepowe zapalenie naczyń. Współczesne metody diagnostyczne stosowane w chirurgii 
naczyń. 

III. Stany naglące w chirurgii naczyń. Zator tętniczy, ostra zakrzepica tętnicza, urazy naczyń. 

Zator tętnicy krezkowej. Przewlekłe niedokrwienie mózgu. 

IV.  Tętniaki  aorty  i  tętnic  obwodowych.  Ogólne  wiadomości  na  temat  technik 

endowascularnych. Nerwice naczyniowe, nadciśnienie naczyniowo – nerkowe.  

V.  Schorzenia  układu  żylnego.  Żylaki  kończyn  dolnych.  Zapalenie  zakrzepowe  żył 

powierzchniowych  i  zakrzepica  żył  głębokich.  Zespół  pozakrzepowy.  Żylna  choroba 
zakrzepowo  –  zatorowa.  Niewydolność  żylna.  Metody  diagnostyczne  stosowane  w 
chorobach układu żylnego. 

 
Ć

WICZENIA: 

I.  Badanie  chorych  z  przewlekłym  niedokrwieniem  kończyn..  Przyczyny  przewlekłego 
niedokrwienia  kończyn.  Miażdżyca  zarostowa  tętnic.  Zarostowo  –  zakrzepowe  zapalenie 
naczyń. Objawy przewlekłego niedokrwienia kończyn, różnicowanie, badania diagnostyczne. 
Leczenie zachowawcze i operacyjne. Rodzaje zabiegów operacyjnych.  
II.  
Ostre  niedokrwienie  kończyn.  Objawy,  rozpoznanie,  przyczyny,  różnicowanie, 
postępowanie.  Leczenie  operacyjne.  Ostre  niedokrwienie  innych  narządów.  Zator  tętnicy 
krezkowej. 
III.  
Tętniaki  aorty  i  tętnic  obwodowych.  Objawy,  badania  diagnostyczne,  sposoby  leczenia 
operacyjnego.  Techniki  endowascularne  stosowane  w  chirurgii  naczyń  ze  szczególnym 
uwzględnieniem  leczenia    tętniaków  aorty.  Przewlekłe  niedokrwienie  mózgu  (objawy, 
badania diagnostyczne, USG). Możliwości operacyjnego leczenia niedokrwienia mózgu. 
IV. 
Choroby układu żylnego. Żylaki kończyn dolnych. Badanie, próby opaskowe. Zapalenie 
ż

ył  powierzchniowych  i  zapalenie  zakrzepowe  żył  głębokich.  Objawy,  rozpoznanie.  Żylna 

background image

 

46

choroba  zakrzepowo  –  zatorowa.  Zespół  pozakrzepowy.  Niewydolność  żylna.  Leczenie 
zachowawcze i operacyjne. Operacja Babcocka i Lintona. Badanie USG układu żylnego. 
V.  
Zespoły  uciskowe.  Nerwice  naczyniowe.  Zespół  i  choroba  Raynauda.  Podsumowanie  i 
zaliczenie ćwiczeń. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na ćwiczeniach oraz ustne zaliczenie.  
 
Forma zaliczenia: 
Cykl ćwiczeń obowiązkowych zakończonych zaliczeniem ustnym. 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
Noszczyk W. [red.] „Chirurgia tętnic i żył obwodowych”, PZWL 1998 
_______________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Chirurgia szcz
ękowa   

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Tomasz TomaszewskiDr n. med. Bożena Pałysewicz, Dr n. med. Mansur 
RahnamaDr n. med. Grażyna Maślanko 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot: 
Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Tomasz Tomaszewski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok VI, semestr XII 
 
Liczba godzin: 
10 
ć

wiczeń: 10 

 
Forma zaliczenia: 
Student otrzymuje zaliczenie bez oceny na podstawie obecności na ćwiczeniach. 
 
Cel nauczania: 
Zapoznanie z charakterystyką chorób jamy ustnej i czaszki twarzowej oraz zasadami 
diagnostyki postępowania terapeutycznego. 
 
Wymagania: 
Obowiązkowa obecność na zajęciach oraz aktywne uczestnictwo w zabiegach 
wykonywanych w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na zajęciach. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
L. Kryst [red.] „Chirurgia szczękowo-twarzowa”, PZWL, Warszawa 1999 
S. Bartkowski [red.] „Chirurgia szczękowo-twarzowa”, AM Kraków 1996 

background image

 

47

 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Łasiński W. „Anatomia głowy”. 
Peterson L. J., Eblis E., Hupp J. R., Tucker M. R. „Chirurgia stomatologiczna i szczękowo-
twarzowa”, Wyd. Czelej 
Kowalik S. „Chirurgia twarzy”, 2005 
Sanford J. „Chemioterapia zakażeń” 
Kryst L. [red.] „Atlas zabiegów z chirurgii stomatologicznej”. 
Kryst L. „Atlas zabiegów z chirurgii szczękowej”, PZWL, Warszawa 1993 
Kułakowski A., Kowalik S. [red.] „Operacyjne leczenie nowotworów jamy ustnej i twarzy”, 
PZWL, Warszawa 1980 
Kryst L. [red.] „Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej”, KBN, Warszawa 1994 
Lewandowski L. [red.] „Onkologia szczękowo-twarzowa – wybrane zagadnienia kliniczne”, 
AM w Poznaniu, Poznań 2004, wyd. I 
Hattowska H. „Nowotwory jamy ustnej”, Sanmedia, Warszawa 1994 
Kryst L. „Znieczulenie miejscowe w stomatologii”, Ariel, Warszawa 1992 
Kryst L. [red.] „Chirurgia głowy i szyi”, PZWL, Warszawa 1996 
Kryst L., Mayzner-Zawadzka E. „Znieczulenie w praktyce stomatologicznej”, PZWL, 
Warszawa 1997 
 
__________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Chirurgia urazowa 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
 Dr n. med. Adam Nogalski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej 
 
Kierownik Jednostki: 
p.o. Dr n. med. Adam Nogalski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok VI - Semestr XI 
 
Liczba godzin:  45   

 

wykładów : 5   

 

 

 

 

ć

wiczeń : 40 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Praktyczne  i  teoretyczne  zaznajomienie  studentów  z  obecnie  obowiązującymi  zasadami 
dotyczącymi  zaopatrzenia,  diagnostyki  i  leczenia  chorych  z  urazami  izolowanymi  i 
wielonarządowymi. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
1.

  Ogólne zasady postępowania z pacjentami poszkodowanymi w wyniku urazów na etapie 

przedszpitalnym i szpitalnym. 

2.

  Zagadnienia  dotyczące  chorych  z  urazami  poszczególnych  okolic  ciała,  mnogimi 

obrażeniami ciała, wstrząsem urazowym.  

background image

 

48

3.

  Wskazania  do  doraźnego  leczenia  operacyjnego,  zasady  dotyczące  leczenia 

zachowawczego urazów. 

 
Egzamin praktyczny: 
Egzamin praktyczny w ramach obowiązującego egzaminu z chirurgii. 
 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
W  trakcie  trwania  zajęć  studenci  na  bieżąco  są  odpytywani  z  tematu  obowiązującego  na 
ć

wiczeniach. 

 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Stan przyswojonej wiedzy i systematyczne uczestnictwo w zajęciach. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Heim U., Baltensweiler J. „Kompendium traumatologii”, PZWL 1995 
Fibak J. „Chirurgia - podręcznik dla studentów”, PZWL 2005 
 
 
 

 
Nazwa przedmiotu: Choroby zaka
źne 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Romana Modrzewska 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Chorób Zakaźnych 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Romana Modrzewska 
 
Miejsce przedmiotu w programie nauczania: 
Rok V - Semestr IX i X  
 
Liczba godzin: 90 
wykłady: 30 
ć

wiczenia: 60 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
 
Przekazanie wiedzy i umiejętności z zakresu chorób zakaźnych w tym zakażenia HIV, AIDS, 
wybranych chorób pasożytniczych, odzwierzęcych i tropikalnych.  
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1.

  Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A 

background image

 

49

2.

  Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B 

3.

  Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C 

4.

  Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu D 

5.

  Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu E 

6.

  Leczenie przewlekłych zapaleń wątroby typu B i C.  

      Aktualne problemy dotyczące rozpoznania, terapii i leczenia. 
7.

  Śpiączka wątrobowa 

8.

  Zakażenie wirusem EBV i CMV 

9.

  Wąglik jako broń biologiczna. Postacie wąglika 

10.

 Malaria 

11.

 Grypa. Ptasia grypa 

12.

 Wścieklizna z kwalifikacją do profilaktyki 

13.

 Zakażenie wirusem HIV  

14.

 Zakażenie wirusem AIDS 

15.

 Zakażenia szpitalne 

 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
Semestr IX 
1. Wprowadzenie do zajęć w Klinice Chorób Zakaźnych. Zatrucia pokarmowe. 
Salmonellozy. Zatrucia enterotoksyną gronkowcową. 
3.

  Cholera. Zatrucie jadem kiełbasianym. 

4.

  Czerwonka bakteryjna. Czerwonka pełzakowa. 

5.

  Dur brzuszny. Dury rzekome 

6.

  Kalendarz szczepień. Płonica. Odra. Różyczka. 

7.

  Ospa wietrzna. Ospa prawdziwa. Półpasiec. 

Semestr X 
1.

  Nagminne zapalenie przyusznic. Błonica. Anginy. 

2.

  Choroby odzwierzęce. Różyca. Włośnica. 

3.

  Borelioza. Wąglik. Gorączka Q. 

4.

  Bruceloza. Toksoplazmoza. 

5.

  Róża. Tężec. Zgorzel gazowa. 

6.

  Choroby pasożytnicze. Lamblioza. Glistnica. Bąblowica 

 
Wymagania: 
Udział  w  wykładach  oraz  obowiązkowe  uczestnictwo  we  wszystkich  ćwiczeniach 
praktycznych przy łóżku chorego i we wszystkich seminariach.  
 
Forma zaliczenia: 
Ustny egzamin końcowy po X semestrze. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Dziubek Z. „Choroby zakaźne i pasożytnicze”, PZWL, Warszawa 2000 
Juszczyk J. „Wirusowe zapalenia wątroby”, PZWL, Warszawa 1999 
Virella G. „Mikrobiologia i choroby zakaźne”, Urban&Partner, Wrocław 2000 
Boroń-Kaczmarska A., Furowicz A. J. „Choroby odzwierzęce przenoszone drogą 
pokarmową”, PZWL, 1999 
Prokopowicz D. „Choroby przenoszone przez kleszcze”, Wydawnictwo Fundacji Buchnera, 
1995 
Halota W. „Zakażenie HIV i AIDS w praktyce lekarskiej”, Szczecin 1999 
Harrison T.R. „Interna”, tom II „Choroby zakaźne”, Wydawnictwo Czelej, 2001 

background image

 

50

Gordon G., Cork G.C. „Manson’s Tropical Diseases”, Saunders 2005 
Hoffmann C., Rockstroh J., Kamp B.S.  “HIV Medicine 2005”, Flying Publisher, 2005 
 
___________________________________________________________________________ 
 
 

Nazwa przedmiotu: Dermatologia i wenerologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Dr hab. Grażyna Chodorowska prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Grażyna Chodorowska prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
IV rok – Semestr VIII 
 
Liczba godzin: 70 
wykładów: 15  
ć

wiczeń: 55       

 
Cel nauczania przedmiotu :  
1.

  Zapoznanie studentów z podstawami diagnostyki i leczenia chorób skóry. 

2.

  Poznanie  chorób  skóry  najczęściej  występujących  w  populacji,  w  tym  chorób 

infekcyjnych, chorób włosów, paznokci i błon śluzowych  a także nowotworów i stanów 
przednowotworowych skóry. 

3.

  Zwrócenie  szczególnej  uwagi  na  objawowe  choroby  skóry  wiązane  z  chorobami 

narządów  wewnętrznych.  Poznanie  podstaw  diagnostyki  i  rozpoznawanie  najczęstszych 
chorób przenoszonych drogą płciową. 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
WYKŁADY: 
1.

  Zmiany polekowe skóry 

2.

  Łuszczyca 

3.

  Choroby tkanki łącznej 

4.

  Choroby pęcherzowe skóry 

5.

  Kiła i rzeżączka 

6.

  AIDS 

 
 
Ć

WICZENIA: 

I.  Zasady badania dermatologicznego: wywiad, opis zmian chorobowych. 
    Symptomatologia ogólna chorób skóry ( semiotyka ). 

background image

 

51

II. Zakażenia bakteryjne skóry: 
-  zakażenia  gronkowcowe:  zapalenie  mieszka  włosowego  ostre  i  przewlekłe,  czyrak 
czyraczność, Ropnie mnogie pach. Liszajec pęcherzowy noworodków. Zapalenie pęcherzowe 
i złuszczające skóry noworodka pochodzenia gronkowcowego. 
- zakażenia paciorkowcowe. 
- róża 
- mieszane zakażenia bakteryjne 
- liszajec zakaźny, niesztowice, piodermie (rumieniowo- złuszczająca, wysiękowa, 
przewlekła bujająca i wrzodziejąca) 
Inne bakteryjne: 
- różyca, łupież rumieniowy, promienica, boreliozy 
Choroby pasożytnicze – świerzb, wszawica 

III. 

Sarkoidoza: postacie kliniczne, diagnostyka, leczenie 

.

 

Grzybice skóry 
- owłosionej skóry głowy 
- grzybica strzygąca  powierzchowna i głęboka 
- grzybica drobnozarodnikowa powierzchowna i głęboka 
- grzybica skóry gładkiej: 
- grzybica pachwin  
- grzybica stóp 
- grzybica paznokci 
Zakażenia drożdżakowe 
- drożdżyca błon śluzowych 
- wyprzenia drożdżakowe 
- drożdżyca wałów i płytek paznokciowych 
- łupież pstry 
IV. Choroby wirusowe: 
- opryszczka zwykła 
- wyprysk opryszczkowaty 
- półpasiec 
Grupa brodawek: 
- brodawki zwykłe 
- brodawki stóp 
- brodawki płaskie 
Epidermodysplasja verruciformis 
Rola wirusów HPV w onkogenezie  
Choroba o domniemanej etiologii wirusowej. 
Liszaj czerwony płaski. Łupież różowy Giberta. 
V. Łuszczyca 
Choroby zwi
ązane z nadmiernym rogowaceniem: 
Rogowce dłoni i stóp 
Rybia łuska zwykła i wrodzona 
Rogowacenie przymieszkowe 
Fotodermatozy – działanie promieni słonecznych na skórę. Starzenie się skóry posłoneczne. 
Pokrzywka  świetlna.  Wielopostaciowe  osutki  świetlne.  Odczyny  fotoalergiczne  i 
fototoksyczne. 
VI. Choroby pęcherzowe o podłożu autoimmunologicznym. 
Pęcherzyce ( zwykła, bujająca, liściasta, rumieniowata, opryszczkowata ). 
Inne: pęcherzyca Ig A 

background image

 

52

Pęcherzyca paraneoplastyczna 
Pemfigoid 
Pemfigoid bliznowaciejący 
Opryszczki ciężarnych 
Opryszczkowate zapalenie skóry 
Działanie korykosterydów ogólne i miejscowe. 
Powikłania po kortykoterapii ( zaniki posterydowe,  Rosacea like) 
VII. Choroby związane z zaburzeniami metabolicznymi: 
– zmiany skórne w cukrzycy 
- zmiany skórne w tarczycy 
- zmiany skórne w chorobach wątroby (porfiria skórna późna) 
Zmiany  skórne  rewelatory  nowotworów  narządów  wewnętrznych  (świąd,  rogowacenie 
ciemne, zespół Sweeta). 
Zespoły paraneoplastyczne. 
VIII . Choroby alergiczne skóry: 
- pokrzywki 
- obrzęk Quinckego, Wyprysk kontaktowy. 
- A Z S (Atopowe Zapalenie Skóry) 
Choroby Naczyń 
Plamica hiperergiczna. Piodermia zgorzelinowa.  Owrzodzenia żylakowe  podudzi. Vasculitis 
nodosa. 
Rumienie 
Rumień  wielopostaciowy  wysiękowy,  Zespół  Stevens-Johnsona.  TEN.  Rumień  trwały, 
Rumień guzowaty. 
IX. Choroby tkani łącznej: 
Toczeń rumieniowaty i jego odmiany. 
Twardzina układowa i skórna – ich odmiany. 
Liszaj twardzinowy. 
Zapalenie skórno-mięśniowe. Zespoły nakładania. 
Guzkowe zapalenie tętnic. 
X. Choroby łojotokowe skóry. 
Trądzik pospolity, trądzik różowaty,  
Choroby włosów: łysienie androgenowe, kobiet i mężczyzn, łysienie plackowate. 
Znamiona i nowotwory łagodne: 
-znamiona naskórkowe 
-znamiona melanocytowe barwnikowe 
-znamiona komórkowe barwnikowe 
-znamiona łojowe. 
Znamiona naczyniowe: naczyniaki krwionośne. 
Naczyniaki jamiste. 
Włókniaki, tłuszczaki, bliznowce. 
XI. Stany przednowotworowe i nowotwory skóry. 
Rogowacenie słoneczne 
Rogowacenie  starcze.  Róg  skórny.  Skóra  pergaminowa,  barwnikowa.  Uszkodzenia 
porentgenowskie skóry. 
Rogowacenie białe. Choroba Bowena . Erytroplazja Queyrat’a. 
Nowotwory złośliwe skóry: 
Rak podstawnokomórkowy. Rak kolczystokomórkowy. 
Czerniak 
Chłoniaki i stany poprzedzające rozwój chłoniaka 

background image

 

53

a.

 przyłuszczyce. 

b.Ziarniniak grzybiasty 
c.

 Zespół Sezarey’ego. 

XII . Kiła: wrodzona, wczesna, późna. 
XIII. Rzeżączka: mężczyzn, kobiet , dziewczynek 
NGU 
XIV. Zakażenie HIV, AIDS
 
 
Egzamin praktyczny 
Egzamin praktyczny poprzedza egzamin teoretyczny i polega na zbadaniu pacjenta, opisaniu 
zmian  chorobowych,  zaproponowaniu  badań  diagnostycznych,  rozpoznania,  leczenia  i 
dyskusji dotyczącej pacjenta i jego choroby. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty 
Dyskusja ze studentami, analiza danych uzyskanych z wywiadu, badania klinicznego, badań 
laboratoryjnych. Dyskusja nad rozpoznaniem, ze zwróceniem uwagi na elementy świadczące 
za i przeciw proponowanemu rozpoznaniu choroby. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu 
Zaliczenie ćwiczeń, zdany egzamin praktyczny oraz teoretyczny. 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin praktyczny – badanie pacjenta, opis jednostki chorobowej, propozycja badań 
diagnostycznych, rozpoznanie i leczenie.  
Egzamin teoretyczny – ustny. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Juszkiewicz-Borowiec M. „Wykwity skórne w diagnostyce dermatologicznej”, Czelej, Lublin 
2002 
Jabłońska S., Majewski S. „Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową”, PZWL, 
2005 
Mroczkowski T. „Choroby przenoszone drogą płciową”, PZWL, 1998 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Szepietowski J. „Leczenie skóry i chorób przenoszonych drogą płciową”, PZWL, 2002 
 
 
 

 
Nazwa przedmiotu: Diagnostyka laboratoryjna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Janusz Solski; dr n. med. Iwona Kaznowska – Bystryk 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Janusz Solski  

background image

 

54

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok V - Semestr IX i X 
 
Liczba godzin: 45 
wykłady: 10 
ć

wiczenia: 35 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Przekazanie  studentom  wiedzy  i  umiejętności  rozumienia  biochemicznych  konsekwencji 
zaburzeń ustrojowych oraz poznanie metod analitycznych umożliwiających ich rozpoznanie i 
ś

ledzenie.  Student  powinien  nabyć  umiejętności  diagnostyczne  pozwalające  na  trafny  dobór 

badań  ich  zlecanie  i  prawidłową  interpretację,  zarówno  w  procesie  zapobiegania, 
rozpoznawania,  jak  i  różnicowania  zmian  patologicznych  oraz  w  ocenie  skuteczności 
leczenia. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Udział w ćwiczeniach oraz zaliczenie materiału cząstkowego – 6 zaliczeń z ocenami. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie ustne lub pisemne z ocenami, egzamin końcowy po X semestrze.  
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Dembińska-Kieć A., Nastalski J. „Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii 
klinicznej”. 
Tomaszewski J.J. „Diagnostyka laboratoryjna.” 
Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M. „Biochemia kliniczna”. 
Dmoszyńska A., Robak T. „Podstawy hematologii”. 
Michajlik A., Sznajderman M. „Lipidy i lipoproteidy osocza”. 
 
Piśmiennictwo zalecane: 
Kokot  F.  „Gospodarka  wodno-elektrolitowa  i  kwasowo-zasadowa  w  stanach  fizjologii  i 
patologii”. 
Książek A., Rutkowski B. [red.] „Nefrologia”. 
Neumeister B., Besenthal L., Liebich H. „Diagnostyka laboratoryjna”. 
Rudowski W., Pawelski S. „Współczesna transfuzjologia”.  
Mariańska B., Fabijańska-Mitek J., Windyga J. „Badania laboratoryjne w hematologii”. 
Janicki K. „Hematologia”. 
 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa  przedmiotu:  Endokrynologia  – 

realizowana  w  ramach 

nauczania Chorób wewnętrznych

 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. med. Andrzej Nowakowski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:    
Katedra i Klinika Endokrynologii 
 

background image

 

55

Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Andrzej Nowakowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
     
Rok V - Semestr  IX  lub X 
 
Liczba godzin: 45 

 

 

wykładów:     5 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń:        26  

seminariów:  14 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cel nauczania przedmiotu:  
Podstawy symptomatologii, diagnostyki i leczenia schorzeń układu wewnątrzwydzielniczego  
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
1.

  Fizjologia  podwzgórza  i  przysadki  mózgowej.  Testy  diagnostyczne  w  chorobach 

podwzgórza i przysadki mózgowej 

2.

  Choroby podwzgórza i przysadki mózgowej 

3.

  Cukrzyca, objawy, diagnostyka, klasyfikacja 

4.

  Zasady leczenia cukrzycy typu 1. Monitorowanie leczenia, kryteria wyrównania cukrzycy 

5.

  Zasady leczenia cukrzycy typu 2 

6.

  Stany nagłe w cukrzycy 

7.

  Diagnostyka chorób tarczycy, wole obojętne 

8.

  Niedoczynność tarczycy, nowotwory tarczycy 

9.

  Choroby przebiegające z nadczynnością tarczycy 

10.

 Leczenie chorób tarczycy 

11.

 Fizjologia gospodarki wapniowo-fosforanowej, choroby przytarczyc 

12.

 Nadczynność kory nadnerczy, zespół Cushinga, zespół Conna 

13.

 Choroby rdzenia nadnerczy 

 

Sposób sprawdza czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zaliczenie ćwiczeń praktyczne i teoretyczne. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Kolokwium 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe i zalecane: 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne”- podręcznik dla studentów, rozdział X i XI 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne” – podręcznik dla lekarzy, tom III 
Pawlikowski M. „Podstawy endokrynologii”. 
Greenspan F. S., Gardner D. G. „Endokrynologia ogólna i kliniczna”, wyd. polskie red. przez 
A. Lewińskiego 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Epidemiologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Dr hab. Irena Dorota Karwat prof. nadzw. 
 
 

background image

 

56

Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Epidemiologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Irena Dorota Karwat prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
                  
Rok  III - Semestr VI 
 
Liczba godzin: 30 
wykładów : 15 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 15   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
Przekazanie  studentowi  wiedzy  dotyczącej  epidemiologii  jako  nauki  medycznej  i  jej 
znaczenia  we  współczesnej  medycynie.  Przekazanie  wiedzy  o  podstawach  epidemiologii, 
zasad epidemiologicznej analizy zdrowia społeczeństwa, głównych metod promocji zdrowia i 
profilaktyki  chorób.  Przekazanie  studentom  umiejętności  wnioskowania  i  opracowywania 
strategii  polityki  zdrowotnej  na  podstawie  danych  i  analiz  epidemiologicznych  oraz 
wskazanie  metod  statystycznych  do  rzetelnego  opracowywania  problemów  zdrowotnych  na 
poziomie  podstawowym  i  wielu  czynników.  Przekazanie  wiedzy  o  najważniejszych 
zagadnieniach epidemiologicznych we współczesnym świecie.  
Wskazanie  i  przekonanie  studentów  o  konieczności  prowadzenia  promocji  zdrowia  i 
profilaktyki  w  zakresie  chorób  układu  krążenia,  nowotworów,  wypadków,  urazów  i  zatruć. 
Przedstawienie  kierunków  działań  służb  medycznych  i  administracyjnych  kraju,  których 
zadaniem  jest  poprawę  zdrowia  społeczeństwa.  Wykształcenie  umiejętności  zachowania 
podstawowych warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na przyszłych stanowiskach pracy, 
w oparciu o dane epidemiologiczne. 
 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
WYKŁADY: 
I.

  Wprowadzenie do epidemiologii. Epidemiologia jako nauka i dziedzina praktyczna. 

Definicje zdrowia, choroby, niepełnosprawności. Promocja zdrowia. Profilaktyka, fazy 
profilaktyki. Triada epidemiologiczna. 

II.

  Podstawy demografii medycznej. Cechy demograficzne populacji istotne w analizach 

epidemiologicznych (wiek, płeć, wykształcenie, miejsce zamieszkania, zgony, urodzenia).  

III.

 Typy badań stosowane w epidemiologii cz. I. Badania obserwacyjne. Badania analityczne 

– prospektywne i retrospektywne. 

IV.

 Typy badań stosowane w epidemiologii cz. II. Badania eksperymentalne. Badania 

przesiewowe. Zastosowanie badań przesiewowych w medycynie. Miary obciążeń 
zdrowotnych. 

V.

  Choroby zakaźne – podstawowe pojęcia. Drogi przenoszenia chorób zakaźnych. 

Epidemiologia WZW. Rejestracja zakażeń szpitalnych. 

VI.

 Zagrożenia zdrowia populacji we współczesnym świecie – AIDS, ptasia grypa. Metody 

zapobiegania chorobom zakaźnym. 

VII.

  Zadania epidemiologa podczas wystąpienia katastrofy (powódź, pożar, susza). 

Zadania epidemiologa w służbie na granicy Państwa. Rodzaje zagrożeń 
bioterrorystycznych. 

background image

 

57

VIII.

  Struktura służb sanitarno-epidemiologicznych w Polsce – rodzaje zadań. Przepisy 

prawne. 

 
Ć

WICZENIA: 

1.

  Wprowadzenie do epidemiologii. Podstawowe pojęcia i zakresy badań współczesnej 

epidemiologii. Źródła informacji o stanie zdrowia populacji. Karta zgonu, MSKCH i PZ.   

2.

  Metody oceny stanu zdrowia populacji. Negatywne i pozytywne mierniki zdrowia. Stan 

zdrowia  ludności  Polski.  Metody  porównywania  stanu  zdrowia  populacji.  Standaryzacja 
współczynników. 

3.

  Rola  wywiadu  w  badaniach  epidemiologicznych.  Zmienne  i  zasady  ich  doboru  w 

badaniach  epidemiologicznych.  Zasady  budowy  kwestionariusza  wywiadu  –  zajęcia 
praktyczne. 

4.

  Wpływ środowiska na zdrowie jednostki i populacji. Strategie badań epidemiologicznych. 

Metody  wyboru  populacji  do  badań  epidemiologicznych.  Zasady  planowania  badań 
epidemiologicznych. Miary położenia i rozproszenia cechy w populacji. 

5.

  Badania epidemiologiczne analityczne: badania kliniczno-kontrolne, badania kohortowe. 

Analiza wyników badań kliniczno-kontrolnych i kohortowych. Zajęcia praktyczne. 

6.

  Badania eksperymentalne. Metody analizy wyników badań eksperymentalnych. Badania 

przesiewowe i ich zastosowanie w medycynie. Zajęcia praktyczne. 

7.

  Źródła  i  drogi  szerzenia  się  zakażeń.  Zasady  opracowania  ogniska  epidemii.    Czynniki 

etiologiczne  i  choroby  zakaźne  według  Ustawy  z  dnia  6  września  2001  o  chorobach 
zakaźnych i zakażeniach. Zajęcia praktyczne. 

8.

  Pisemne zaliczenie ćwiczeń (45 minut). 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Podczas  ćwiczeń  sprawdzana  jest,  w  formie  zaliczeń,  wiedza  studentów  dotycząca  partii 
materiału  z  poprzednich  ćwiczeń.  Przedmiot  kończy  się  zaliczeniem  pisemnym,  podczas 
którego studenci wykazują się znajomością podstaw epidemiologii oraz zagadnień będących 
przedmiotem wykładów. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
1.

  Przygotowywanie się do ćwiczeń według harmonogramu. 

2.

  Obecność na ćwiczeniach. 

3.

  Zaliczenie pisemne wiedzy przekazywanej podczas ćwiczeń. 

 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Jędrychowski W. „Epidemiologia – wprowadzenie i metody badań”, PZWL, Warszawa 1999 
Jędrychowski W.„Podstawy epidemiologii – podręcznik dla studentów i lekarzy”, Wyd. 
Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002 
Watała C. „Biostatystyka- wykorzystanie metod statystycznych w pracy badawczej w 
naukach biomedycznych”, Wyd. Alfa Media Press, Bielsko-Biała 2002 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Jabłoński L. „Epidemiologia. Podręcznik dla lekarzy i studentów”, Wyd. „Folium”, Lublin 
1999 
Kudowski R. „Informatyka medyczna”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003 
Stanisz A. „Biostatystyka”, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005 
 
 
 

background image

 

58

Nazwa przedmiotu: Etyka 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr n. hum.Jarosław Sak 
 
Jednostka realizująca przedmiot: 
Zakład Etyki i Filozofii Człowieka 
 
Kierownik jednostki: 
Dr n. hum. Jarosław Sak  
 
Liczba godzin: 25 
wykładów: 10 godzin  
ć

wiczeń: 15 godzin 

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:                  
Rok III - Semestr V 
 
 
Cel nauczania: 
Opanowanie  przez  studentów  wiedzy  dotyczącej  podstawowych  pojęć  etyki  i  bioetyki, 
zrozumienie  celu  i  zakresu  prowadzenia  refleksji  etycznej.  Uświadomienie  istotności 
podstawowych 

zagadnień 

etycznych 

dla 

praktyki 

lekarskiej. 

Przedstawienie 

przedyskutowanie  najczęstszych  dylematów  moralnych,  prawnych  i  deontologicznych 
występujących  w  obszarze  praktyki  medycznej.  Przedstawienie  etycznych  podstaw  dla 
właściwego kształtowania relacji lekarz – pacjent. 
 
Zasadnicze treści nauczania: 
 
TEMATY SEMINARIÓW:  
 
I. Wprowadzenie do etyki (2 godziny)
 

Pojęcie i zakres etyki. Obszar badawczy etyki i jej podstawowe działy.  

1.Znaczenia słowa etyka 
2.Etyka normatywna 
3.Etyka opisowa 
4.Etyka absolutystyczna 
5.Etyka relatywistyczna 
6.Etyka ogólna i szczegółowa 
7.Pojęcie i podział etyki medycznej 
8.Charakterystyka etyki lekarskiej 
9.Pojęcie i zadania bioetyki 
10.

 Norma etyczna a prawo stanowione. Etyka, deontologia, prawo. 

II. Aspekty prawno-etyczne prokreacji (2 godziny). 

1.Modele ochrony życia poczętego przyjmowane w rozwiązaniach prawnych UE 
2.Model ochrony życia poczętego obowiązujący w Polsce 
3.Obowiązki  lekarza  dotyczące  ochrony  życia  poczętego  i  aspektów  prokreacji  według 
Kodeksu etyki Lekarskiej (art. 38, 39 i 39a) 
4.Podstawowe problemy etyczne związane ze sztucznym zapłodnieniem 
5.Źródła etycznych ocen zjawiska aborcji. 

background image

 

59

 
III. Aspekty etyczne związane z końcem życia człowieka (2 godziny). 

1.Znaczenie i etymologia słowa eutanazja. Eutanazja czynna i bierna 
2.Różnica pomiędzy eutanazją bierną a zaprzestaniem uporczywej terapii. 
3.Eutanazja i zaprzestanie nazbyt uporczywej terapii w świetle Evangelium Vitae 
4.Krytyczna analiza argumentów zwolenników eutanazji 
5.Krytyczna analiza argumentów przeciwników eutanazji 
6.Pojęcie, cele i zadania opieki paliatywnej 

 

IV.  Problemy  etyczne  i  deontologiczne  w  transplantologii.  Podstawowe  zasady  etyczne 
dotycz
ące prawidłowego prowadzenia badań klinicznych. (2 godziny). 

1.Znaczenie słowa transplantacja i rodzaje transplantacji 
2.Zasady  deontologiczne  pobierania  komórek,  tkanek  i  narządów  od  żyjącego  dawcy 

według KEL 

3.Zasady  deontologiczne  pobierania  komórek,  tkanek  i  narządów  od  osoby  zmarłej 

według KEL 

4.Problem  społecznej  percepcji  działalności  transplantacyjnej:  „kontrowersyjne”  punkty 

ustawy transplantacyjnej. Stanowisko Kościoła Katolickiego wobec transplantacji. 

5.Rodzaje eksperymentów biomedycznych, ich cele i warunki etycznej dopuszczalności. 
6.Problem ryzyka w eksperymentach biomedycznych według KEL 

 
V. Etyczne aspekty kształtowania relacji lekarz-pacjent. Tajemnica lekarska. 
     (2 godziny).
 

1.Pacjent jako osoba: dobro pacjenta i poszanowanie praw pacjenta według KEL. 
2.Charakterystyka postawy paternalistycznej lekarza wobec pacjenta 
3.Charakterystyka postawy partnerskiej lekarza wobec pacjenta 
4.Zasady deontologiczne informowania pacjenta o jego stanie zdrowia: pacjent pełnoletni 

i niepełnoletni. Informowanie rodziny pacjenta o jego stanie zdrowia. (KEL). 

5.Warunki  uzyskiwania  świadomej  zgody  pacjenta  na  proponowane  postępowanie 

diagnostyczno-terapeutyczne. 

6.Tajemnica  lekarska.  Deontologiczna  dopuszczalność  zwolnienia  z  zachowania 

tajemnicy lekarskiej. 

7.Aspekty  etyczne  problemów  związanych  z  zapłatą  za  leczenie:  problem  podwójnej 

płatności za usługę medyczną.  

 
VI.  Etyczne  aspekty  relacji  pomiędzy  lekarzami  i  ich  związków  z  przemysłem    
medycznym. (2 godziny).
 

1.Deontologiczne  zalecenia  (KEL)  dotyczące  formułowania  i  wypowiadania  opinii  o 

działalności zawodowej innego lekarza.  

2.Zalecenia  dotyczące  przekazywania  informacji  o  dostrzeżonych  błędach  w 

postępowaniu innego lekarza (KEL, art. 52). 

3.Deontologiczne zalecenia kształtowania związków lekarzy z przemysłem medycznym: 

relacje pacjent – lekarz – przedstawiciel medyczny. 

4.Etyczna  i  deontologiczna  dopuszczalność  przyjmowania  wynagrodzenia  przez  lekarzy 

od podmiotów przemysłu medycznego. 

 
VII. Odpowiedzialność moralna, zawodowa i prawna lekarza (2 godziny). 

1.Rodzaje sankcji stosowanych przez sądy lekarskie. 
2.Funkcja i zadania Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w Izbach Lekarskich 

 

background image

 

60

VIII  Etyczne  aspekty  polityki  zdrowotnej.  Systemy  ochrony  zdrowia,  ich  struktura  i    
implikacje etyczne. Podsumowanie seminarium. Zaliczenie ustne. (1 godzina). 

 
TEMATY WYKŁADÓW: 
 
1.

  Podstawowe  pojęcia,  definicje  i  działy  etyki:  etyka  normatywna,  etyka  opisowa,  etyka 

ogólna, etyka szczegółowa, etyka absolutystyczna, etyka relatywistyczna. 

2.

  Etyka  medyczna:  pojęcie  i  przedmiot.  Działy  etyki  medycznej:  etyka  zawodów 

medycznych,  etyka  kliniczna,  etyka  profilaktyczna.  Etyka  a  prawo  stanowione.  Zarys 
dylematów etycznych w pracy farmaceuty. 

3.

  Historyczna  analiza  ewolucji  poglądów  etycznych  na  wybranych  przykładach: 

intelektualizm  etyczny  Sokratesa,  Cynicy  i  Cyrenaicy,  Stoicy,  etyki  eudajmonistyczne 
Platona  i  Arystotelesa,  poglądy  etyczne  epikurejczyków,  chrześcijańska  etyka 
ś

redniowieczna (Św. Augustyn i Św. Tomasz), naturalistyczna filozofia moralna Tomasza 

Hobbesa, imperatyw kategoryczny Immanuela Kanta. 

4.

  Współczesne  nurty  etyczne:  etyka  utylitarystyczna,  etyka  fenomenologiczna,  etyka 

personalistyczna,  etyka  niezależna,  poglądy  etyczne  przedstawicieli  Polskiej  Szkoły 
Filozofii Medycyny (Tytus Chałubiński, Władysław Biegański, Zygmunt Kramsztyk)  

5.

  Problemy  moralne,  prawne  i  deontologiczne  we  współczesnej  medycynie  związane  z 

prokreacją: analiza kryteriów człowieczeństwa i granic ludzkiego życia. Aspekty prawno-
etyczne związane z aborcją i metodami zapłodnienia in vitro. Ochrona dziecka poczętego 
we  współczesnych  systemach  prawnych.  Modele  ochrony  prawnej  dziecka  poczętego  w 
krajach Unii Europejskiej. 

6.

  Dylematy etyczne i prawne wynikające ze stosowania technik manipulacji ludzkim DNA: 

klonowanie  terapeutyczne  i  reprodukcyjne.  Identyczność  a  indywidualność,  kreacja  a 
konstrukcja  człowieka.  Etyczny,  ontyczny  i  prawny  status  „embrionu  chimerycznego”. 
Etyczny  problem  granic  dopuszczalności  diagnostyki  genetycznej  i  ochrony  danych  o 
genomie pacjenta. Profilaktyka chorób genetycznych a problem dyskryminacji społecznej 
lub zawodowej. 

7.

  Dylematy  moralne  związane  z  zaprzestaniem  uporczywej  terapii  wobec  problemu 

eutanazji:  aspekty  prawne,  deontologiczne  i  moralne.  Eutanazja  bierna  a  zaprzestanie 
uporczywej  terapii.  Opieka  paliatywna  jako  alternatywa  dla  eutanazji.  Ars  moriendi: 
etyczne aspekty tanatologii.  

8.

  Problemy  etyczne  i  prawne  przeszczepiania  narządów.  Zasada  zgody  domniemanej  w 

ś

wietle  praktyki  transplantologicznej.  Moralna  problematyka  stwierdzania  śmierci  pnia 

mózgu  i  kwalifikowania  biorców  narządów.  Etyczna  ocena  allotransplantacji  i 
ksenotransplantacji. 

9.

  Etyczne  aspekty  postępowania  personelu  medycznego  wobec  pacjenta.  Prawa  pacjenta. 

Zasady deontologiczne w świetle uregulowań kodeksowych. 

10.

 Tajemnica  lekarska  i  etyczne  aspekty  przepływu  informacji  w  medycynie.  Zasady 

udzielania  informacji  o  stanie  zdrowia  pacjenta.  Etyczna  i  prawna  problematyka 
ś

wiadomej zgody. Podstawowe zasady etyczne prowadzenia badań klinicznych.  

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Nabycie umiejętności rozstrzygania dylematów etycznych i antropologicznych pojawiających 
się w pracy personelu medycznego. Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym.   
 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną. 
 

background image

 

61

Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1. Notatki do ćwiczeń z etyki, pod redakcją Krzysztofa Marczewskiego, Akademia Medyczna 
w Lublinie, Lublin 2003 
2. Kodeks Etyki Lekarskiej, 2004 
3. Tadeusz Styczeń, Wprowadzenie do etyki, Lublin : Towarzystwo Naukowe KUL, 1995 
 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
1.

  Beauchamp T. L., Childress P. „Zasady etyki medycznej.” Tłum. i wstęp W. Jacórzyński. 

Książka i Wiedza. Warszawa 1996 

2.

  Szewczyk K. „Etyka i deontologia lekarska.” Kraków 1994 

 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Farmakologia i toksykologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. med. Marian Wielosz 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Marian Wielosz 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok III, IV - Semestr VI, VII, VIII 
 
Liczba godzin: 150   

 

 

Rok III  
wykładów : 30 

 

 

 

 

       

ć

wiczeń :    30  

Rok IV 
wykładów : 30 

 

 

 

 

       

ć

wiczeń :    60  

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem nauczania farmakologii jest nabycie wiedzy o działaniu  leków na  komórki, narządy i 
układy    organizmu  człowieka.    Studenci  powinni  poznać  losy  leków  w  ustroju,  błonowe, 
enzymatyczne  i    wewnątrzkomórkowe  mechanizmy  ich  działania,  działania  pożądane, 
niepożądane  i  toksyczne  leków,  interakcje  między  lekami,  przeciwwskazania  do  ich 
stosowania.  W  oparciu  o  mechanizmy  działania  leków  studenci  powinni    umieć  uzasadnić 
zastosowanie  wszystkich  grup  leków  w  określonych  jednostkach  chorobowych.  Powinni 
poznać  zasady    leczenia  stanów  zagrażających  życiu,  podstawowe  zasady  racjonalnej 
antybiotykoterapii i chemioterapii zakażeń bakteryjnych,  grzybiczych i wirusowych, a także 
zasady  leczenia  chorób  nowotworowych  i  zatruć    środkami  leczniczymi.    Studenci  powinni 
nabyć  umiejętność  wykorzystania  nabytej  wiedzy    w  profilaktyce  i  leczeniu  chorób  oraz 
nabyć  umiejętność  zapisywania  wszystkich  form  leków  magistralnych  i  gotowych    ze 
szczególnym uwzględnieniem leków narkotycznych, ludzi starszych, kobiet w ciąży i dzieci.  
 

background image

 

62

Zasadnicze treści przedmiotu:  
1.
 Receptura – podstawy prawne zapisywania leków. 
2. Pojęcie leku, postacie leków , lek o przedłużonym działaniu, proleki i aktywne metabolity,              
    leki rekombinowane. Nazwy leków międzynarodowe, handlowe. Leki innowacyjne i 

generyczne. 

3. Reakcje organizmu na działanie leków , działania pożądane, niepożądane i toksyczne        

leków, dawkowanie leków, mechanizmy działania leków – farmakodynamika. 

4. Czynniki biologiczne wpływające na działanie leków, zależność lekowa. 
5. Podstawy  farmakokinetyki: absorpcja, redystrybucja, metabolizm i wydalanie leków i ich 

metabolitów, interakcje między lekami. 

6. Receptory pre- i postsynaptyczne , wtórne przekaźniki, neuromodulatory i autokoidy. 
7. Leki wpływające na przekaźnictwo w układzie wegetatywnym i na przewodnictwo 

nerwowo - mięśniowe 

8. Środki znieczulające miejscowo i środki stosowane do znieczulenia ogólnego, 

premedykacja. 

9. Alkohol etylowy i metylowy. 
10.

 Leki psychotropowe. 

11.

 Leki nootropowe i prokognitywne. 

12.

 Leki stosowane w chorobach układu pozapiramidowego. 

13.

 Leki przeciwpadaczkowe. 

14.

 Opioidowe leki przeciwbólowe i ich antagoniści. 

15.

 Leki kardiotropowe, przeciwarytmiczne i przeciwwstrząsowe. 

16.

 Leki stosowane w chorobach naczyń krwionośnych, leki hipoglikemizujace. 

17.

 Leki stosowane w chorobach układu moczowego 

18.

 Leki wpływające na układ krwiotwórczy. 

19.

 Leki wpływające na układ krzepnięcia krwi i na hemostazę. 

20.

 Leki stosowane w chorobach układu oddechowego. 

21.

 Niesterydowe leki przeciwzapalne , przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. 

22.

 Leki stosowane w chorobach układu pokarmowego, leki przeciwrobacze. 

23.

 Chemioterapia  zakażeń  przeciwbakteryjnych,  grzybiczych  wywołanych  przez 

pierwotniaki. 

24.

 Chemioterapia nowotworów. 

25.

 Leki stosowane w zespołach niewydolności immunologicznej i leki immunosupresyjne. 

26.

 Leki  hormonalne  naturalne  i  syntetyczne  wpływające  na  podwzgórze,  przysadkę 

mózgową i korę nadnerczy. 

27.

 Leki stosowane w leczeniu cukrzycy, chorób tarczycy, zaburzeń gospodarki wapniowej. 

28.

 Witaminy. 

29.

 Środki odkażające i antyseptyczne. 

30.

 Zasady postępowania w zatruciach ostrych. 

 
Forma zaliczenia: 
Egzamin końcowy składa się z dwóch części: 
- egzamin pisemny z receptury musi być zaliczony przed egzaminem testowym 
-  egzamin  testowy,  120  pytań  wielokrotnego  wyboru  (MCGs)  obejmujący  wszystkie  treści 
programu nauczania. 
 
Egzamin praktyczny: 
Egzamin z receptury – 12 recept  ( 10 dla dorosłych i 2 dla dzieci). 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 

background image

 

63

Przez systematyczne zaliczanie bloków tematycznych, ocenę aktywności studentów na 
ć

wiczeniach i egzamin końcowy. 

 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zdany egzamin praktyczny z receptury i zdanie egzaminu testowego 120 pytań, 5 odpowiedzi 
jedna  prawdziwa  i  pytania  sprawdzające  umiejętność  połączenia  nazwy  leku  z  jego 
mechanizmem działania lub zastosowaniem praktycznym. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Wielosz M. „Farmakologia kliniczna”, 2001 
Kostowski W. [red.] „Farmakologia”, PZWL, 2002 
Wielosz M. „Receptura”, LTN, 1998 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
Mutschler E., Danysz A. „Farmakologia i toksykologia”, Urban&Partner, Wrocław 2004 
Podlewscy J.J. „Leki współczesnej terapii”, PZWL, 2002 
Pharmindex, 2007 
 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Farmakologia kliniczna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Prof. dr hab. Marian Wielosz 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej  
 
Kierownik jednostki: 
Prof. dr hab. Marian Wielosz 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok V - Semestr  IX 
 
Liczba godzin: 30 

 

 

 

ć

wiczenia :  30 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem  nauczania  farmakologii  klinicznej  jest  ugruntowanie  wiedzy  o  działaniu  leków  i  ich 
stosowaniu  u  chorych.  Studenci  winni  poznać  zasady  farmakokinetyki  klinicznej  z 
uwzględnieniem  przyczyn  różnic  osobniczych  w  stężeniu  leków  w  osoczu,  zasady  terapii 
monitorowanej  stężeniem  leków  we  krwi  oraz  mechanizmy  prowadzące  do  niekorzystnych 
interakcji między lekami. 
Studenci zapoznawani są ze schematami leczenia wybranych jednostek chorobowych, ale też 
z  zasadami  nowoczesnego  postępowania  terapeutycznego  zwanego  farmakoterapia 
indywidualizowaną    uwzględniającą  wszystkie  czynniki  modyfikujące  działanie  leków  u 
konkretnego  pacjenta  (  choroby  współistniejące  uwarunkowane  genetycznie,  odmienne 
reakcje  na  leki  wiek,  płeć  ,  czynniki  środowiska  równocześnie  stosowane  inne  substancje 
lecznicze). 
 

background image

 

64

Zasadnicze treści przedmiotu:  
1.

  Farmakokinetyka  kliniczna  z  uwzględnieniem  przyczyn  osobniczych  różnic  w  stężeniu    

leków w osoczu. 

2.

  Niepożądane działania leków. 

3.

  Interakcje między lekami, zapobieganie, leczenie. 

4.

  Zasady chemioterapii zakażeń  bakteryjnych z uwzględnieniem interakcji leków 

5.

  Chemioterapia nowotworów i leczenie objawów niepożądanych leków cytostatycznych. 

6.

  Farmakoterapia  w  czasie  reanimacji,  wstrząsu  kardiogennego  i  przełomu 

nadciśnieniowego. 

7.

  Farmakoterapia chorób przewodu pokarmowego i wątroby. 

8.

  Leczenie najczęstszych schorzeń  układu oddechowego 

9.

  Farmakoterapia wybranych schorzeń układu moczowego 

10.

 Farmakoterapia  chorób reumatycznych i alergicznych. 

11.

 Farmakoterapia stanów drgawkowych  i zaburzeń świadomości. 

12.

 Farmakoterapia chorób psychicznych z uwzględnieniem interakcji leków. Toksykomanie. 

13.

 Wybrane zagadnienia leczenia hormonalnego. 

14.

 Leczenie zatruć wywołanych lekami , pestycydami i grzybami. 

15.

 Leki,  a prowadzenie pojazdów. 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Dyskusja w czasie seminariów,  zaliczenie  pisemne. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na ćwiczeniach. Pozytywna ocena z zaliczenia semestralnego. 
 
Forma zaliczenia:  
Zaliczenie pisemne obejmujące schemat leczenia wybranych przypadków chorobowych ( 4 
tematy). 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Orzechowska-Juzwenko K. [red.] „Podstawy farmakologii klinicznej”. 
Rang H.P., Dale M.M., Ritter J.M. „Farmakologia kliniczna”, red. naukowy wyd. M. Wielosz 
Chodera A., Herman Z.S. „Farmakologia kliniczna”. 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
Kostowski W. [red.] „Farmakologia. Podstawy farmakoterapii”. 
 
___________________________________________________________________________ 
 
 

Nazwa przedmiotu: Filozofia człowieka 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr n. hum. Jarosław Sak 
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu 
Zakład Etyki i Filozofii Człowieka 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr n. hum. Jarosław Sak 

background image

 

65

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok I - Semestr I 
 
Liczba godzin:
 20  
ć

wiczenia: 20  

 
Cel nauczania: 
Zapoznanie studentów z obszarem badawczym filozofii i celami prowadzenia refleksji 
filozoficznej oraz zarysem ewolucji koncepcji filozoficznych. Przedstawienie podstawowych 
kategorii filozoficznych ze szczególnym uwzględnieniem idei z zakresu filozofii człowieka i 
etyki.  
 
Zasadnicze treści nauczania: 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
I.
 Wprowadzenie do filozofii 

A. Pojęcie i zakres filozofii.  
B. Obszar badawczy filozofii i jej podstawowe działy.  

  ontologia i metafizyka 
  epistemologia 
  antropologia filozoficzna 
  etyka i aksjologia 

C. Okresy historyczne filozofii europejskiej. 
D. Antropologia filozoficzna jako źródło refleksji nad człowiekiem. Poszukiwanie 
sensu istnienia człowieka. 

 
II. Narodziny filozofii człowieka.  

A. Zwrot humanistyczny w filozofii: Protagoras i sofiści. 
B. Sokrates i jego uczniowie: poszukiwanie prawdy o człowieku. 
Zagadnienia i pytania: 

1.

  Jaki cel stawiali sofiści przed filozofią? 

2.

  Czym jest relatywizm? Jakie cechy posiadał relatywizm sofistów? 

3.

  Na czym polegał praktycyzm według sofistów? 

4.

  Istota konwencjonalizmu według sofistów. 

5.

  Pojęcie cnoty (arete) według Sokratesa. 

6.

  Dlaczego według Sokratesa cnota jest wiedzą? Charakterystyka 

intelektualizmu etycznego. 

7.

  Charakterystyka sokratejskiej metody elenktycznej. 

8.

  Charakterystyka sokratejskiej metody majeutycznej. 

9.

  Znaczenie rozumowania indukcyjnego i definicji dla poszukiwania przez 

Sokratesa prawdy o człowieku 

10.

 Uczniowie Sokratesa. Etyka cyników. 

 
III. Okres klasyczny: wielkie systemy filozoficzne starożytności. Część I. Podstawy systemu 
filozofii platońskiej. Analiza platońskiej filozofii człowieka. 

- Nauka o ideach; Nauka o przyrodzie; Nauka o duszy; Nauka o poznaniu; 
Etyka; Szkoła Platona. 

1.

  Charakterystyka świata idei według Platona. Natura idei. 

2.

  Relacje pomiędzy światem idei i światem rzeczy według Platona. 

background image

 

66

3.

  Problem relacji duszy i ciała w systemie filozofii platońskiej 

4.

  Funkcja biologiczna duszy człowieka według Platona. 

5.

  Funkcja poznawcza duszy według Platona. Platońska teoria poznania. 

6.

  Funkcja religijna duszy i eschatologia platońska. 

7.

  Etyka platońska: teoria czterech cnót. 

8.

  Pojęcie miłości według Platona. 

9.

  Nauka o Państwie: cechy idealnego państwa według Platona. 

10.

 Akademia Platońska i uczniowie Platona. Wpływ filozofii Platona na 

dalsze dzieje filozofii. 

 

IV. Okres klasyczny: wielkie systemy filozoficzne starożytności. Część II. Arystoteles i 
filozofia perypatetycka. 

- Podstawy ontologiczne, epistemologiczne i aksjologiczne systemu filozofii 
perypatetyckiej 

- Logika; Filozofia teoretyczna; Filozofia praktyczna; Następcy Arystotelesa. 

 

1.

  Podział filozofii według Arystotelesa 

2.

  Logika  jako  przygotowanie  do  uprawiania  filozofii:  teoria  pojęć  i  sądów 

według Arystotelesa. 

3.

  Pojęcie substancji według Arystotelesa. 

4.

  Hylemorfizm. Arystotelesowskie pojęcia materii i formy. 

5.

  Pojęcia:  „energia”  i  „dynamis”  („potentia”)  w  odniesieniu  do  materii  i 

formy według Arystotelesa. 

6.

  Pojęcie pierwszej przyczyny 

7.

  Hierarchiczna koncepcja duszy ludzkiej według Arystotelesa. 

8.

  Arystotelesowska etyka eudajmonistyczna: pojęcie dobra najwyższego. 

9.

  Arystotelesowski system cnót: cnoty dianoetyczne i etyczne. 

10.

 Szkoła perypatetycka i następcy Arystotelesa.   

 

V. Końcowy okres filozofii starożytnej. Początki filozofii chrześcijańskiej. 

Plotyn i Św. Augustyn 

1.

  Charakterystyka systemu emanacyjnego Plotyna. 

2.

  Absolut według Plotyna i jego funkcja w systemie emanacyjnym. 

3.

  Ludzka dusza i idea nawrócenia według Plotyna. Drogi w dół i wzwyż. 

4.

  Nowy charakter teorii poznania i refleksji etycznej według Plotyna. 

5.

  Zasadniczy cel filozofii według Św. Augustyna: istota szczęścia. 

6.

  Problem  poznania  idei  i  oświecenie  przez  Boga  (teoria  iluminizmu)  w 

filozofii Św. Augustyna. 

7.

  Istota przewagi Boga nad światem według Św. Augustyna. 

8.

  Istota przewagi duszy nad ciałem. 

9.

  Istota filozoficznego woluntaryzmu według Św. Augustyna. 

10.

 Podstawowe idee aksjologiczne  i  etyczne według  Św. Augustyna:  natura 

dobra i zła, idea łaski. 

 
VI. Filozofia wczesnego średniowiecza: Św. Anzelm i początki scholastyki.  
Okres systemów filozofii średniowiecznej XIII wieku: Św. Tomasz z Akwinu. 

1.

  Relacja pomiędzy wiarą i rozumem według Św. Anzelma 

2.

  Dowody na istnienie Boga według Św. Anzelma 

3.

  Relacja pomiędzy wiedzą i wiarą w filozofii Św. Tomasza z Akwinu. 

background image

 

67

4.

  Składniki bytu: istota – istnienie oraz materia – forma według Św. 

Tomasza 

5.

  Teoretyczne podstawy dowodzenia istnienia Boga przez Św. Tomasza z 

Akwinu. Dowody na istnienie Boga: z istnienia ruchu i z niesamoistności 
ś

wiata. 

6.

  Dowody na istnienie Boga według Św. Tomasza: z przypadkowości 

rzeczy, z istnienia istot o różnym stopniu doskonałości, z powszechnej 
celowości przyrody. 

7.

  Nauka o duszy w filozofii Św. Tomasza 

8.

  Główne założenia teorii poznania według Św. Tomasza. 

9.

  Teocentryczna filozofia moralna według Św. Tomasza. 

10.

 Uczniowie Św. Tomasza i neotomizm.   

 

VII. 

Racjonalistyczna

 filozofia nowożytna XVII wieku: Kartezjusz, Pascal. 

1.

  Sceptycyzm metodyczny Kartezjusza i fundamenty dla filozofii 

racjonalistycznej: Cogito ergo sum

2.

  Problem pewności istnienia Boga i istnienia innych bytów: przymioty 

Boga według Kartezjusza. 

3.

  Charakterystyka ludzkiej duszy według Kartezjusza. 

4.

  Charakterystyka ludzkiego ciała według Kartezjusza 

5.

  Problem kartezjańskiego dualizmu duszy i ciała 

6.

   Istota błędu człowieka według kartezjańskiej teorii poznania. 

7.

  Bezradność rozumu według Pascala. 

8.

  Porządek serca według Pascala. 

9.

  Porządek dóbr według Pascala. 

10.

 Problem wielkości i nicości człowieka w filozofii Pascala. 

 
VIII. Filozofia francuskiego Oświecenia XVIII wieku: Wolter, La Metrie, Rousseau  
 

 

1. Pojęcie racjonalizmu w filozofii Woltera. 

 

 

2. Idea naturalizmu według Woltera 

 

 

3. Argumentacja La Metrie’ego za materializmem 

 

 

4. Materializm panpsychiczny według La Metrie’ego. 

 

 

5. Materializm mechanistyczny według La Metrie’ego. 

 

 

6. Praktyczne konsekwencje materializmu. 

 

 

7. Potępienie cywilizacji według Rousseau. 

 

 

8. Pojęcie natury według Rousseau. 

 

 

9. Potępienie ustroju społecznego według Rousseau. 

 

 

10. Poglądy pedagogiczne Rousseau. 

 
IX. Współczesne kierunki filozoficzne: egzystencjalizm, personalizm. 

1.

  Główni przedstawiciele egzystencjalizmu 

2.

  Punkt wyjścia egzystencjalizmu 

3.

  Właściwości ludzkiego istnienia według egzystencjalizmu 

4.

  Śmierć i pojęcia troski i trwogi w filozofii egzystencjalnej 

5.

  Pojęcie wolności w egzystencjalizmie 

6.

  Etyka egzystencjalna 

7.

  Twórcy personalizmu 

8.

  Punkt wyjścia personalizmu 

9.

  Personalizm jako opozycja wobec naturalizmu 

10.

 Założenia etyki personalistycznej. 

background image

 

68

 
X. Polskie tradycje filozoficzne w zakresie antropologii etyki i filozofii medycyny. 

a) Szkoła Lwowsko-Warszawska 
b) Polska Szkoła Filozofii Medycyny 

 

 

- Ferdynand Dworaczek i Tytus Chałubiński 

 

 

- Władysław Biegański 

 

 

- Zygmunt Kramsztyk 

 

 

- Henryk Nussbaum 

 

 

- Ludwik Fleck 

 

 

c) Współczesna filozofia człowieka i filozofia medycyny w Polsce. 

 

 

Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Nabycie  umiejętności  stosowania  wybranych  koncepcji  filozoficznych  do  rozstrzygania 
dylematów etycznych i antropologicznych pojawiających się w pracy personelu medycznego. 
Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym.   
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1. „Notatki do ćwiczeń z filozofii”pod redakcją Krzysztofa Marczewskiego, Akademia 
Medyczna w Lublinie, Lublin 2000 
2. Wł. Tatarkiewicz, „Historia filozofii”tom 1-3, PWN, Warszawa 1998 

 
_______________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Fizjologia człowieka 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Krystyna Lupa  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Fizjologii Człowieka 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Krystyna Lupa  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok II – Semestr  III i IV 
 
Liczba godzin: 190   

 

 

wykładów : 55 

 

 

 

 

ć

wiczeń :  135  

 

 

 

       

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem  nauczania  fizjologii  jest  przyswojenie  przez  studentów  wiadomości  o  czynnościach 
narządów  i  układów  w  organizmie  człowieka.  Zajęcia  z  fizjologii  dają  możliwość 
zrozumienia  praw  rządzących  ustrojem  w  stanie  zdrowia  a  także  mechanizmów 
przystosowania  się  układów  do  zmieniających  się  warunków  zewnętrznych  i  wewnętrznych 

background image

 

69

organizmu.  Fizjologia  pozwala  poznać    mechanizmy  wzajemnych  zależności  i  oddziaływań 
poszczególnych  układów.  Studenci  powinny  posiąść  umiejętność  logicznej  interpretacji 
faktów podawanych na wykładach i wyników doświadczeń wykonywanych na ćwiczeniach. 
Fizjologia  człowieka  jest  przedmiotem,  który  stanowi  bazę  do  nauczania  przedmiotów 
klinicznych  zwłaszcza  wtedy,  gdy  podstawowe  wiadomości  są  uzupełniane  elementami 
fizjologii klinicznej. 
 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
WYKŁADY: 
I. Organizacja i zasady  regulacji czynności fizjologicznych.  
Homeostatyczne mechanizmy głównych układów czynnościowych. Komórka jako jednostka 
czynnościowa  żywego  organizmu.  Podstawowe  pojęcia  tkanek  pobudliwych.  Bodziec 
pobudzenie pobudliwość. Mechanizm wzajemnych oddziaływań między komórkami.  
 
II. Podstawy elektrofizjologii.  
Elektrofizjologiczne  podłoże  czynności  mięsni  układu  nerwowego.  Geneza  spoczynkowej 
polaryzacji  błon  komórkowych.  Zmiany  pobudliwość  błon  komórkowych.  Potencjał 
czynnościowy  jako  nośnik  informacji.  Geneza  potencjału  czynnościowego      i  jego 
charakterystyka w komórkach nerwowych, w komórkach mięsni poprzecznie prążkowanych 
mięśniach  gładkich i mięśniu sercowym. Współczesne metody badań zjawisk elektrycznych 
w organizmie.  
 
III. Czynność mięśni szkieletowych. 
Unerwienie  ruchowe,  jednostka  motoryczna,  rodzaje.  Czynnościowy  podział  mięśni 
poprzecznie prążkowanych. Synapsa nerwowo-mięśniowa – właściwości. 
Molekularny mechanizm skurczu, sprzężenie elektromechaniczne. Rodzaje skurczów mięśni. 
metabolizm energetyczny mięśni poprzecznie prążkowanych, znużenie mięśni. Regulacja siły 
skurczu i wielkości wykonywanej pracy, wpływ treningu mięśniowego. Znaczenie czynności 
mięśni poprzecznie prążkowanych w organizmie człowieka.  
 
IV. Czynność mięśni gładkich. 
Podział  czynnościowy  mięśni  gładkich.  Unerwienie  mięśni  gładkich.  Mechanizm  i 
właściwości skurczu mięśni gładkich. Energetyka skurczu. Neuronalna i humoralna regulacja 
czynności mięśni gładkich. Spontaniczna aktywność mięśni gładkich. 
 
V. Czynność włókien nerwowych. 
Rodzaje  włókien  nerwowych  i  ich  właściwości.  Cechy  przewodzenia  impulsu  we  włóknach 
nerwowych.  Generowanie  potencjału  czynnościowego.  Częstotliwość  impulsów.  Rodzaje 
przewodzenia  potencjałów.  Blokowanie  przewodzenia  we  włóknach  nerwowych. 
Degeneracja i regeneracja nerwów obwodowych. 
 
VI. Fizjologia  ośrodkowego układu nerwowego. 
Organizacja czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego.

 Rodzaje i czynność neuronów. 

Właściwości i czynność komórek glejowych. Układy neuronalne w OUN. Rodzaje i czynność 
synaps. Mediatory pobudzające i hamujące, rodzaje hamowania, właściwości EPSP i IPSP. 
Neuromodulatory. Neurogeneza postnatalna, plastyczność neuronów. 
Czynność  rdzenia  kręgowego.

  Lokalizacja  ośrodków  w  rdzeniu  kręgowym.  Odruchy 

rdzeniowe, rodzaje. Cechy czynności odruchowej. Rdzeniowe mechanizmy regulacji napięcia 

background image

 

70

mięśniowego  i  czynności  ruchowych.  Przekazywanie  informacji  czuciowych  do  OUN. 
Wstrząs rdzeniowy i objawy uszkodzenia rdzenia kręgowego. 
Czucie  i  percepcja.

  Klasyfikacja  receptorów,  potencjał  generacyjny    receptora.  Receptory 

fazowe i toniczne. Kodowanie informacji czuciowych. Czucie powierzchniowe, dotyk, ucisk, 
temperatura.  Czucie  proprioreceptywne  i  interoreceptywne.  Czucie  bólu,  hamowanie 
dopływu  impulsów  do  OUN.  Opioidy  wewnętrzne  i  receptory  opioidowe.  Zmysł  słuchu, 
wzroku,  węchu  i  smaku.  Czynność  wzgórza,  funkcjonalny  podział  jąder  wzgórza,  udział 
wzgórza impulsów czuciowych i reakcjach ruchowych. Nieswoisty układ wzgórza.   
 
VII. Ośrodkowa kontrola czynności ruchowych. 
Czynność  móżdżku.  Podział  czynnościowy  móżdżku.  Organizacja  neuronalna  i  czynność 
neuronów kory i jąder móżdżku. Udział móżdżku w kontroli ruchów dowolnych, w regulacji 
postawy  i  równowagi  ciała.  Funkcja  jądra  czerwiennego.  Funkcja  jąder  przedsionkowych 
Czynność układu jąder podkorowych (układ pozapiramidowy) i ich rola w regulacji ruchów 
dowolnych.  Najważniejsze  neurotransmitery  w  obrębie  układu  pozapiramidowego,  zespoły 
pozapiramidowe. Rola kory mózgu w planowaniu i wyzwalaniu ruchów.  
 
VIII. Czynność kory mózgowej. 
Organizacja neuronalna i lokalizacja ośrodków w korze mózgu (podział na pola). Czynność 
pól ruchowych kory. Lokalizacja czucia w korze. Znaczenie pól kojarzeniowych kory mózgu. 
Lateralizacja  półkul  mózgowych  Ośrodki  czuciowe  i  ruchowe  mowy,    rodzaje  afazji,  rola 
spoidła  wielkiego  mózgu.  Pamięć,  klasyfikacja  pamięci.  Neurofizjologiczne  podstawy 
zapamiętywania. Czynność bioelektryczna mózgu. Sen i czuwanie, obraz EEG w czasie snu i 
czuwania. Rytmy biologiczne. Funkcja szyszynki. 
Neurofizjologiczne  podstawy  zachowań  popędowo  emocjonalnych.  Ośrodki  motywacyjne 
mózgu (zdobywania i  unikania), Czynność układu limbicznego, rodzaje emocji. Stres.    
 
IX. Ośrodki podwzgórza 
Regulacja temperatury ciała, pobierania pokarmu, regulacja gospodarki wodnoelektrolitowej, 
czynności seksualnych i rozrodczych. 
Zróżnicowanie płciowe mózgu. 
 
X. Czynność układu autonomicznego. 
Organizacja  czynnościowa  układu  współczulnego  i  przywspółczulnego.  Działanie  na 
poszczególne narządy, mediatory i receptory. Tonus autonomiczny.  
Funkcja wewnątrzjelitowej części układu autonomicznego. 
 
XI. Fizjologia układu pokarmowego. 
Mechanizmy  żucia  i  połykania.  Trawienna  i  pozatrawienna  rola  śliny.  Czynność  przełyku. 
Czynność  motoryczna  przewodu  pokarmowego  .  Trawienie  i  wchłanianie:  w  żołądku 
dwunastnicy,  jelicie  cienkim  jelicie  grubym.  Mechanizmy  defekacji.  Regulacja  nerwowa  i 
hormonalna  czynności  motorycznej  i  wydzielniczej.  Funkcja  wątroby.  Zewnątrz  i  wewnątrz 
wydzielnicza funkcja trzustki. Specyfika krążenia krwi w układzie pokarmowym. 
 
XII. Czynność krwi. 
Rola  krwi  jako  płynnej  tkanki.  Właściwości  osocza.  Elementy  morfotyczne  krwi. 
Właściwości  erytrocytów.  Transport  tlenu  i  dwutlenku  węgla  przez  krew.  Czynniki 
wpływające na  wysycenie i dysocjację oksyhemoglobiny.  
Rodzaje  odporności.  Leukocyty  rodzaje  i  ich  właściwości  obronne.  Układ  makrofagów 
tkankowych.  Limfocyty  T  i  B  i  ich  rola  w  odporności  komórkowej  i  humoralnej.  Udział 

background image

 

71

cytokin  w  hematopoezie  i  odporności.  Płytki  krwi  i  ich  rola  w  procesie  hemostazy. 
Krzepnięcie  krwi  zewnątrz  i  wewnątrz  pochodne.  Aktywatory  i  inhibitory  procesu 
krzepnięcia. Fibrynoliza. Grupy krwi.  
 
XIII. Czynność serca 
Właściwości  mięśnia  sercowego.  Sprzężenie  elektromechaniczne  w  sercu.  Skurcz  mięśnia 
sercowego.  Czynność  układu  bodźcoprzewodzącego    serca.  Generowanie  i  przewodzenie 
pobudzenia    w  poszczególnych  częściach  układu    bodźcoprzewodzącego  oraz    w  mięśniu 
sercowym.  Fizjologiczne  podstawy  zaburzeń  przewodnictwa  i  rytmu  serca.  Cykl 
hemodynamiczny serca. Charakterystyka poszczegolnych podokresów.  Objętość wyrzutowa  
i  pojemność  minutowa.  Interpretacja  zjawisk  akustycznych  w  sercu:    tony  serca  i  szmery. 
Praca  serca  i  metabolizm  mięśnia  sercowego.  Unerwienie  serca.  Wpływ  układu 
współczulnego i przywspółczulnego na serce. Czynność wewnątrzwydzielnicza serca (ANP). 
Zapis czynności bioelektrycznej serca, interpretacja krzywej EKG. 
 
XIV. Krążenie krwi. 
Charakterystyka  przepływu  w  tętnicach  kapilarach  i  żyłach.  Rola  i  właściwości 
poszczególnych naczyń krwionośnych. Czynniki warunkujące prawidłowe ciśnienie tętnicze. 
Tętno tętnicze i jego cechy. Przepływ krwi w tętnicach. Szybkość i wielkość przepływu. Opór 
naczyniowy. Zależności pomiędzy ciśnieniem oporem i wielkością przepływu krwi. Przepływ 
krwi w naczyniach żylnych. Mikrokrążenie. Regulacja krążenia miejscowa i ogólna. Ośrodek 
naczynioruchowy  pnia  mózgu  i  odruchowa  regulacja  krążenia.  Odruchy  z  baroreceptorów, 
receptorów  objętościowych  i  chemoreceptorów.  Nerwy  naczynioruchowe.  Humoralna 
regulacja krążenia. Miejscowa regulacja przepływu krwi. Napięcie neurogenne i podstawowe 
naczyń.  Mechanizmy  autoregulacji  przepływu.  Miejscowe  czynniki  naczyniozwężające  i 
naczyniorozszerzające.  Rola  śródbłonka  naczyniowego.  Angiogeneza.  Specyfika  krążenia 
wieńcowego,  mózgowego,  nerkowego.  Adaptacja  układu  krążenia  do  wysiłku  fizycznego  i 
stresu. Rola nerki w regulacji ciśnienia tętniczego.  
 
XV. Czynność układu oddechowego. 
Mechanika  oddychania.  Mechanizm  wdechu  i  wydechu.  Wentylacja  płuc.  Spirometria. 
Czynniki regulujące światło oskrzeli. Wymiana gazowa w płucach. Czynnik powierzchniowy 
płuc.  Regulacja    oddychania:  kompleks  oddechowy  pnia  mózgu,  odruchy  regulujące 
oddychanie.  Obszary  chemowrażliwe  mózgu.  Charakterystyka  krążenia  płucnego:  opór 
naczyniowy, gradient ciśnienia, zmiany w cyklu oddechowym. Funkcje krążenia płucnego. 
 
XVI. Czynność nerki 
Przestrzenie  wodne  organizmu,  bilans  wodny.  Czynnościowa  anatomia  nerki.  Nefron  jako 
jednostka  czynnościowa  nerki.  Filtracja  kłębuszkowa.  Autoregulacja  przepływu  krwi  i 
filtracji.  Wielkość  filtracji  kłębkowej  i  skład  przesączu  kłębkowego.  Transport 
poszczególnych substancji przez ściany kanalika i regulacja reabsorbcji kanalikowej. Pojęcie 
klirensu. Nerkowe mechanizmy rozcieńczania i zagęszczania moczu, udział nerki  w regulacji 
objętości  i  osmolalności  płynu    zewnątrzkomórkowego.  Czynność  wewnątrzwydzielnicza 
nerki. 
 
XVII. Czynność układu wewnątrzwydzielniczego. 
Organizacja czynnościowa układu wewnątrzwydzielniczego. Rodzaje i mechanizm działania 
hormonów  na  tkanki.  Sprzężenia  zwrotne  pomiędzy  podwzgórzem  przysadką  i  gruczołami 
obwodowymi.  Wzajemne  oddziaływanie  układu  nerwowego  i  hormonalnego.  Czynność 
hormonów  przysadki.  Wpływ  układu  limbicznego  i  podwzgórza  na  przysadkę.  Czynność 

background image

 

72

hormonów  kory  nadnerczy.  Funkcja  gruczołu  tarczycowego  i  przytarczyc.  Funkcja  grasicy. 
Czynność jajnika i jąder. Cykl miesiączkowy.  
 
 

Ć

WICZENIA:

 

I. Elektrofizjologia i nerwy obwodowe. 
Doświadczenie  Galvanie`go.  Zjawiska  jonowe  w  błonie  komórkowej.  Potencjały 
czynnościowe  mięśnia  szkieletowego.  Oznaczanie  szybkości  przewodzenia  impulsów  w 
nerwie. Komputerowa symulacja powstawania i hamowania  impulsów nerwowych, działanie 
kurary  i lidokainy oznaczanie szybkości przewodzenie w nerwie. 
Wykorzystywanie programów PhysioEx 6.0. i Interactive Physiol. 
 
II. Fizjologia mięśni.  
Pobudliwość, oznaczanie progu pobudliwości mięśnia. Zapis i analiza skurczu pojedynczego 
mięśnia  łydkowego  żaby.  Rejestracja  skurczów  pojedynczych,  skurczów  tężcowych 
zupełnych  i  niezupełnych  w  mięśniu  łydkowym  żaby.  Sprężystość  i  elastyczność  mięśni. 
Praca  mięśni  szkieletowych.  Znużenie  –  objawy  i  przyczyny,  analiza  krzywej  znużenia 
mięśnia  żaby  przy  drażnieniu  pośrednim  i  bezpośrednim.  Wykonywanie  skurczów  m. 
szkieletowych  u  człowieka:  skurcz  izometryczny,  izotoniczny  wtórnie  obciążony  skurcz 
dowolny.  Obserwowanie  drżenia  fizjologicznego  mięśnia.  Badanie  stopnia  zdolności  mięśni 
do wytwarzania czynnego napięcia i wykonywania pracy (metoda Lovetta). Mięśnie gładkie. 
Symulacje  komputerowe  z  wykorzystywaniem  programów  PhysioEx  6.0.  i  Interactive 
Physiol. Filmy dydaktyczne. 
 
III. Fizjologia ośrodkowego układu nerwowego. 
Badanie  czynności  rdzenia  kręgowego:  obserwacja  żaby  odmóżdżonej  i  we  wstrząsie 
rdzeniowym; obserwacja odruchów skórnych u żaby i oznaczanie czasu reakcji odruchowej. 
Hamowanie  odruchów  rdzeniowych.  Przerywanie  łuku  odruchowego  i  jego  skutki  –  filmy 
dydaktyczne. 
Wykonywanie  niektórych  odruchów  klinicznych  u  człowieka:  odruchy  własne  mięśni, 
odruchy eksteroreceptywne, odruchy źreniczne, odruch podniebienny 
Wykonywanie  testów  sprawdzających  zdolność  koordynacji,  ruchów  i  utrzymanie 
prawidłowej postawy ciała u człowieka, efekty pobudzenia receptorów kanałów półkolistych 
(doświadczenie Barany’ego). Próba Romberga, próby na zborność ruchową. 
 
IV. Badanie czynności receptorów i czucia. 
Badanie czucia powierzchniowego: dotyk (badanie jakościowe i ilościowe, różnicowanie dwu 
punktów dotyku), temperatura. Smak (badanie jakościowe i elektrogustometryczne). Badanie 
czucia  głębokiego  –  czucie  proprio-  receptywne  (określanie  ruchu  i    pozycji  ciała),  czucie 
wibracji.  Różnicowanie  i  percepcja  wrażeń  czuciowych  –  topognozja,  stereognozja, 
grafestezja, ekstynkcja. 
Badanie wzroku: badanie ostrości wzroku, wyznaczanie pola widzenia  perymetrem, badanie 
widzenia barw, doświadczenie Mariotte`a, oglądanie dna oka przy pomocy oftalmoskopu. 
Badanie  słuchu:  audiometria,  badanie  przewodnictwa  kostnego  i  powietrznego:  próby 
Rinnego, Schwabacha i Webera. Oznaczanie czasu świadomej reakcji. 
 
V. Fizjologia  krwi. 
Oznaczanie  liczby  erytrocytów,  hematokrytu,  oraz  zawartości  hemoglobiny  we  krwi. 
Obliczanie  wskaźników  czerwono-krwinkowych  (MCH,  MCHC,  MCV)  wykonywanie 
preparatu  z  kryształkami  chlorheminy.  Liczenie  krwinek  białych.  Oznaczanie  szybkości 

background image

 

73

opadania  krwinek  (OB.).  Badanie  wpływu  roztworów  hipotonicznych  i  hipertonicznych  na 
erytrocyty;  oznaczanie  oporności  (rezystencji)  erytrocytów  na  roztwory  hipotoniczne; 
hemoliza  krwinek  czerwonych  przy  działaniu  rożnych  czynników.  Krzepniecie  krwi,  
oznaczanie  czasu  krwawienia,  oznaczanie  czasu  krzepnięcia,  oznaczanie  czasu 
protrombinowego  metodą Quicka, oznaczanie grup krwi w układzie ABO i  czynnika Rh. 
Komputerowe  symulacje:  oznaczanie  hematokrytu,  szybkości    opadania  krwinek  (OB), 
zawartości  hemoglobiny we krwi, grup krwi, próba krzyżowa. Program PhysioEx 6.0.  
 
VI. Czynność mięśnia sercowego. 
Obserwacja  serca  żaby.    Film  dydaktyczny.  Wywoływanie  skurczów  dodatkowych  badanie 
układu  bodźco-przewodzącego.  Wpływ  temperatury  układu  autonomicznego  oraz  zmian 
stężenia  jonów  wapnia  i  potasu  na  czynność  serca  żaby  –  filmy  dydaktyczne  i  programy 
komputerowe : Ineractive Physiology i PhysioEx 6.0.  
Badanie  czynności  serca  u  człowieka    Lokalizowanie  uderzenia  koniuszkowego  w  różnych 
pozycjach  badanego;  wyznaczanie  granic  serca  (opukiwanie),  osłuchiwanie  tono  serca, 
pomiar  tętna  i  określenie  jego  cech,  badanie  elektrokardiograficzne  –  zapis  EKG  z 
odprowadzeń  jednobiegunowych  i  dwubiegunowych,  określenie  rytmu  prowadzącego  serca 
na  podstawie  EKG,  określenie  wartości  czasowych  poszczególnych  elementów  EKG, 
wyznaczanie osi elektrycznej serca, określenie położenia serca w klatce piersiowej.  
 
VII. Fizjologia układu krążenia.  
Badanie tętna tętniczego i żylnego   oraz określenie jego cech. 
Pomiary  spoczynkowego ciśnienia tętniczego i badanie wpływu różnych czynników na jego 
wielkość  (pozycja  ciała,  nagła  zmiana  pozycji  z  leżącej  na  stojącą,  wpływ  siły  ciężkości, 
wpływ wdechu i wydechu wysiłku fizycznego, próba oziębieniowa. Próba Valsalvy. Badanie 
wpływu promienia i długości naczynia, lepkości oraz ciśnienia na przepływ krwi – symulacja 
komputerowa.  Oglądanie  mikrokrążenia.  Doświadczenie  wykazujące  obecność  zastawek 
ż

ylnych.  Badanie  miejscowych  zmian  krążenia:  dermatografizm,  biały,  czerwony, 

przekrwienie reaktywne, reakcje skórne na histaminę, efekty naczynioruchowe na miejscowe 
oziębianie lub ogrzewanie. 
Do  ćwiczeń  wykorzystuje  się:  filmy  dydaktyczne  oraz    programy  komputerowe    PhysioEx. 
6.0, Interactive Physiology.  
 
VIII. Badanie czynności nerek. 
Funkcja nerki w homeostazie ogólnoustrojowej, . anatomia czynnościowa, regulacja filtracji 
kłebkowej oraz przepływu nerkowego, regulacja kanalikowej reabsorpcji.  
Komputerowa  symulacja  kłebkowej  filtracji  –  wpływ  promienia  i  ciśnienia  tętniczki 
doprowadzającej.  komputerowa  symulacja  powstawania    moczu  –  wpływ  wazopresyny  i 
aldosteronu. Pojecie klirensu nerkowego. Wewnątrzwydzielnicza czynność nerki. 
Programy komputerowe: PhysioEx. 6.0, Interactive Physiology.  
 
IX. Badanie czynności układu oddechowego. 
Obserwacja  i  zapis  ruchów  oddechowych,  wyczuwanie    drżenia  głosowego.  Wyznaczanie 
granic płuc (opukiwanie), osłuchiwanie płuc. Pomiar siły wydechu. Badania spirometryczne i 
komputerowa symulacja przebiegu wentylacji płuc, określanie pojemności życiowej płuc i jej 
składowych. Próby czynnościowe układu oddechowego. 
Programy komputerowe: PhysioEx. 6.0, Interactive Physiology. 
 

background image

 

74

X. Fizjologia układu pokarmowego. 
Osłuchiwanie  ruchów  perystaltycznych  jelit.  Endoskopowe  badanie  układu  pokarmowego  – 
film dydaktyczny. Komputerowa symulacja trawienia skrobi, białek i tłuszczów. 
Regulacja  czynności  motorycznej,  trawiennej  i  wchłaniania  w  poszczególnych  odcinkach 
układu  pokarmowego.  Czynności  trawienne  i  pozatrawienne  wątroby  i  trzustki.  Program 
komputerowy PhysioEx 6.0.  
 
Po  każdym  dziale  fizjologii  zaliczenie  z  oceną    w  formie  ustnej,  pisemnej  lub    testowej  u 
asystenta  prowadzącego  ćwiczenia.  Tematy  zaliczeniowe  dla  wszystkich  studentów  są  takie 
same i podawane z  odpowiednim wyprzedzeniem. 
Egzamin końcowy w formie ustnej  - prof. dr hab. Krystyna Lupa  
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Zaliczenia w formie ustnej, pisemnej i testowej po zakończeniu ćwiczeń i określonego działu 
fizjologii u nauczyciela prowadzącego ćwiczenia. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Oceny pozytywne z zaliczeń,  egzamin końcowy w formie ustnej. 
 
Literatura obowiązująca: 
Traczyk  W.,  Trzebski  A.  „Fizjologia  człowieka  z  elementami  fizjologii  stosowanej  i 
klinicznej”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001 
Traczyk W. „Diagnostyka czynnościowa człowieka”, PZWL, Warszawa 1999 
Guyton  A.C.  “Textbook  of  medical  physiology”,  W.  B.  Saunders  Company,  wyd.  XI 
Philadelphia 2005. 
Konturek  S.  „Fizjologia  człowieka”,  t.  I/IV,  Wydawnictwo  Uniwersytetu  Jagiellońskiego, 
wyd. IV, Kraków 2003 
Ganong W. “Review of medical physiology”, Appleton&Lange Stamford, Connecticut, 1999 
Kozłowski  S.,  Nazar  K.  „Wprowadzenie  do  fizjologii  klinicznej”,  Wydawnictwo  Lekarskie 
PZWL wyd. II, Warszawa 2000 
Przewłocka  B. [red.] „Fizjologia i farmakologia  błony komórkowej”, Ossolineum, Wrocław 
1989 
Górski  J.  [red.]  „Fizjologiczne  podstawy  wysiłku  fizycznego”  Wydawnictwo  Lekarskie 
PZWL, Warszawa 2001 
 
 

Nazwa przedmiotu: Ftyzjatria 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Janusz Milanowski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Janusz Milanowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok V - Semestr IX 
 

background image

 

75

Liczba godzin: 15 

 

 

  

seminariów: 4  

 

 

 

 

 

ć

wiczeń: 11   

 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany program ma na celu nabycie praktycznej i teoretycznej wiedzy umożliwiającej  
diagnozowanie i leczenie podstawowych schorzeń układu oddechowego.  
Zajęcia  w  naszej  Klinice  obejmują  doskonalenie  umiejętności  zbierania  wywiadu,  naukę 
badania fizykalnego, uczestnictwo w badaniach diagnostycznych: bronchofiberoskopia, ocena 
radiogramów  klatki  piersiowej,  spirometria  z  próbami  prowokacyjnymi  wziewnymi  i  oceną 
polekowej  odwracalności  skurczu  oskrzeli,  testy  skórne  punktowe  z  różnymi  alergenami, 
punkcja  jamy  opłucnowej,  badanie  gazometryczne.  Oprócz  dokładnego  zaznajomienia 
studentów  z  najważniejszymi  i  najczęściej  występującymi  jednostkami  nozologicznymi 
poprzez  przekazywanie  alternatywnej  wiedzy,  zwracamy  uwagę  na  diagnostykę  różnicową, 
standardy  postępowania  diagnostycznego  i  wybór  optymalnego  leczenia.  Istotnym 
uzupełnieniem nauczania w naszej Klinice są następujące zagadnienia:  
1)  rozpoznawanie  stanów  zagrożenia  życia  i  2)  wdrażanie  programu  na  temat  szkodliwości 
zdrowotnych palenia tytoniu, wartość profilaktyki w chorobach płuc, edukacja i rehabilitacja 
chorych, zasady tlenoterapii i aerozoloterapii, 3) postępowanie w stanach nagłych. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
Szczegółowe przedstawienie możliwości diagnozowania i leczenia gruźlicy płuc.  
Gruźlica w stanach obniżonej odporności (AIDS). 
Problem leczenia gruźlicy lekoopornej 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na seminariach i ćwiczeniach jest obowiązkowa. Istnieje możliwość odrobienia 2-3 
ć

wiczeń  z  inną  grupą  w  przypadku  nieobecności  wynikającej  z  wypadków  losowych  lub 

choroby.  Dopuszczalne  jest  opuszczenie  1  ćwiczenia  usprawiedliwionego  zwolnieniem 
lekarskim.  
Zaliczenie zawiera ocenę z umiejętności zbierania wywiadu i badania pacjentów oraz ustnego 
egzaminu z zakresu tematyki seminariów i wykładów. Asystent prowadzący grupę dokonuje 
powyższego sprawdzianu wiedzy i potwierdza ten fakt wpisem zaliczenia do karty. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Kuś J., Rowińska-Zakrzewska E. [red.] „Choroby układu oddechowego”. 
Rowińska-Zakrzewska E. „Gruźlica i choroby płuc”. 
 
Pi
śmiennictwo zalecane: 
Orłowski W. [red.] „Nauka o chorobach wewnętrznych” tom V. 
Gabriel Khan M., Joseph Lynch P. „Choroby płuc, diagnostyka i terapia”, wyd. polskie pod 
red. W. Droszcz 
Droszcz W. „Diagnostyka układu oddechowego”. 
Szczeklik A. „Choroby wewnętrzne”, tom I. 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne”. 
__________________________________________________________________________ 

 

background image

 

76

Nazwa  przedmiotu:  Gastroenterologia  – 

realizowana  w  ramach 

nauczania Chorób wewnętrznych 

 

Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu: 
Prof. dr hab. Maria Słomka 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Gastroenterologii z Pracownią Endoskopową 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Maria Słomka 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok V - Semestr IX lub X 
 
Liczba godzin: 65 
wykładów: 10 godzin 
ć

wiczeń: 55 godzin 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany  program  ma  na  celu  nabycie  przez  studentów  podstawowej  wiedzy  z  zakresu 
diagnostyki,  różnicowanie  i  leczenie  chorób  górnego  i  dolnego  odcinka  przewodu 
pokarmowego  oraz  ostrych  i  przewlekłych  chorób  narządów  miąższowych:  trzustki  i 
wątroby. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1.

  Symptomatologia chorób przewodu pokarmowego. 

2.

  Choroba wrzodowa – etiopatogeneza, diagnostyka. 

3.

  Choroba wrzodowa – powikłania, leczenie. 

4.

  Dyspepsja czynnościowa. 

5.

  Rak żołądka – epidemiologia, diagnostyka, zasady leczenia. 

6.

  Choroba refluxowa przełyku. 

7.

  Kamica żółciowa – etiopatogeneza, diagnostyka. 

8.

  Kamica żółciowa – powikłania zasady leczenia. 

9.

  Ostre zapalenie trzustki. 

10.

 Encefalopatia wątrobowa.   

 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
1.

  Zasady postępowania diagnostycznego w chorobach przewodu pokarmowego. 

2.

  Współczesne metody diagnostyczne – endoskopia w praktyce gastrologicznej. 

3.

  Krwawienia  i  krwotoki  z  przewodu  pokarmowego  –  przyczyny,  objawy,  postępowanie 

terapeutyczne, wskazanie do leczenia operacyjnego. 

4.

  Żółtaczki – przyczyny, różnicowanie, leczenie. 

5.

  Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego w codziennej praktyce klinicznej. 

6.

  Nieswoiste  zapalenie  jelit,  aktualne  poglądy  na  patogenezę  wrzodziejącego  zapalenia 

jelita  grubego  i  choroby  Leśniowskiego-Cohna,  obraz  kliniczny,  zasady  leczenia, 

background image

 

77

powikłanie, możliwość terapii biologicznej zarówno w indukcji remisji jak i profilaktyce 
nawrotów choroby. 

7.

  Przewlekłe  zapalenia  wątroby:  autoimmunologiczne  zapalenie  wątroby  –  objawy, 

diagnostyka, różnicowanie, zasady leczenia, wskazania do transplantacji. 

8.

  Marskość wątroby – przyczyny, objawy, podziały, zasady leczenia. 

9.

  Zespoły  niewydolności  wątroby,  obraz  kliniczny,  rozpoznanie,  leczenie,  przygotowanie 

chorych do przeszczepu wątroby. 

10.

 Nowotwory  przewodu  pokarmowego.  Epidemiologia  najczęściej  występujących 

nowotworów  przewodu  pokarmowego,  stany  przedrakowe,  badanie  przesiewowe, 
diagnostyka nowotworów przewodu pokarmowego, zasady leczenia. 

11.

 Zaliczenie  –  sprawdzenie  wiadomości  teoretycznych  objętych  tematyką  wykładów  i 

ć

wiczeń,  ocena  nabytych  umiejętności  praktycznych.  Poszczególne  grupy  studentów 

uzyskują zaliczenie u asystenta prowadzącego zajęcia z daną grupą. 

 
Wymagania: 
Obecność  na  ćwiczeniach  i  seminariach  jest  obowiązkowa.  Studenci  na  poszczególnych 
zajęciach  winni  wykazać  się  znajomością  wiedzy  teoretycznej  z  zakresu  realizowanego 
programu  (tematy  ćwiczeń  są  podane  przed  rozpoczęciem  zajęć).  W  czasie  zajęć 
praktycznych studenci mają obowiązek brać czynny udział w ćwiczeniach, które obejmują: 
- badanie podmiotowe i przedmiotowe chorych 
-  opracowanie  toru  diagnostycznego  z  uwzględnieniem  rodzaju,  kolejności  i  celowości 
poszczególnych procedur diagnostycznych  
- interpretacja wyników badań dodatkowych 
- planowanie leczenia zachowawczego i ewentualne wskazanie do leczenia operacyjnego 
- prowadzenie dokumentacji medycznej 
- zapoznanie się z możliwościami endoskopii diagnostycznej i zabiegowej 
- zgłębnikowanie żołądka, nakłucie jamy otrzewnej, badanie „per rectum” 
 
Forma zaliczenia:  
Zaliczenie ustne. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Harrison „Interna” t. I – III 
Kokot F. “Choroby wewnętrzne”. 
Herold G. „Choroby wewnętrzne” - repetytorium dla studentów i lekarzy. 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Konturek S. „Gastroenterologia kliniczna”. 
Brzozowski R. „Choroby wątroby  i dróg żółciowych”.  
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Genetyka kliniczna           

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Jacek Wojcierowski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Zakład Genetyki Medycznej z Pracownią Diagnostyki Molekularnej i Cytogenetycznej 
 
Kierownik Jednostki: 

background image

 

78

Prof. dr hab. Jacek Wojcierowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok IV - Semestr VIII  
 
Liczba godzin: 40 

 

  

wykładów : 10 

 

 

 

 

 

seminariów : 10 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 20   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
- przekazywanie aktualnej wiedzy w zakresie podstaw genetyki klinicznej i cytogenetyki 
- przekazanie podstaw prowadzenia poradnictwa genetycznego i zasad diagnostyki  
  genetycznej 
- przekazywanie praktycznych wiadomości dotyczących chorób genetycznych i wad  
  wrodzonych oraz zasad diagnostyki genetycznej 
- analiza problemów etycznych, społecznych i prawnych wynikających z poznania 
   genomu człowieka i zastosowania metod inżynierii genetycznej w medycynie. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
Genetyka kliniczna zajmuje się uwarunkowanymi genetycznie schorzeniami wynikającymi z 
mutacji  w  linii  genotypowej  i  w  komórkach  somatycznych,  organizacją  i  prowadzeniem 
poradnictwa genetycznego.  
  
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Pisemne zaliczenie końcowe na ocenę (test). 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Znajomość  materiału  ćwiczeń  i  wykładów,  obowiązkowa  obecność  i  zaliczenie  każdego 
ć

wiczenia, zaliczenie testu końcowego na ocenę pozytywną, 

 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Boczkowski K. „Zarys genetyki medycznej”, PZWL, Warszawa 1990 
Jorde, Ravel, Banshad, White „Genetyka medyczna”, Wyd. Czelej, Lublin 2002 
Eonnor  J.  M.,  Ferguson-Smith  M.  A.  „Podstawy  genetyki  klinicznej”,  PZWL,  Warszawa 
1999 
 
 
 

Nazwa przedmiotu: Genetyka molekularna  

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Jacek Wojcierowski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Zakład Genetyki Medycznej  
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Jacek Wojcierowski 
 

background image

 

79

Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok III – Semestr V 
 
Liczba godzin: 30 

 

 

 

ć

wiczeń: 30   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
-przekazywanie aktualnej wiedzy w zakresie podstaw genetyki molekularnej 
-przekazywanie podstaw genetyki molekularnej 
-przekazywanie zasad wykonywania metod diagnostyki molekularnej 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ

- struktura DNA, struktura głównych typów RNA, nukleoproteidów, modyfikacje chemiczne. 
- Struktura genomu prokariontów – bakterii, plazmidów, bakteriofagów. 
- Struktura genomu eukariontów: ssaków, genom mitochondriów. 
- Izolacja DNA 
 
II 
- Genom wirusów i retrowirusów, elementy ruchome genu. 
- Struktura genów prokariontów, geny „zachodzące” 
- Struktura genów eukariontów, geny podzielone, geny klasy I,II,II. 
- Izolacja RNA 
- Ocena ilościowa i jakościowa preparatów DNA i RNA 
 
III 
- Replikacja DNA 
- Regulacja replikacji prokarionta i eukarionta 
- Replikacja DNA wirusów i plazmidów. 
- Metoda PCR, Metoda RT-PCR 
 
IV 
- Transpozycja i retranspozycja 
- Rekombinacja DNA 
- Konwersja genów, 
- Udział rekombinacji w procesach reperacji DNA 
- Hybrydyzacja DNA z sondami molekularnymi 
 

- Transkrypcja DNA u Eukarionta i prokarionta 
- Odwrotna transkrypcja. 
- Regulacja ekspresji genu. 
- Ocena ekspresji genów z zastosowaniem mikro- i makromacierzy cDNA 
 
VI 
- Kod genetyczny. Odstępstwa od uniwersalności. 
- Translacja i regulacja translacji 
- Modyfikacje posttranslacyjne. 

background image

 

80

- Analiza międzygatunkowej homologii DNA i białka. 
 
 
VII 
- Typy mutacji, czynniki mutagenne i mechanizm ich działania. 
- Skutki mutacji punktowych w komórkach somatycznych i generatywnych 
- Wykrywanie mutacji punktowych i polimorfizm DNA metodą SSCP 
 
VIII 
- Molekularne mechanizmy naprawy skutków mutacji punktowych. 
- Synteza naprawcza DNA 
- Możliwość eliminacji substancji mutagennych, testy wykrywające mutageny. 
- Wykrywanie mutacji i polimorfizmu DNA metodą PCR-RFLP 
 
IX 
- Enzymy restrykcyjne, analiza restrykcyjna 
- Znakowanie fragmentów DNA, sondy molekularne 
- Ligacja fragmentów DNA. Wektory molekularne. Wprowadzenie wektora do komórki 
bakterii 
   gospodarza. Wektory ekspresji. 
 

- Klonowanie DNA, tworzenie bibliotek genowych i cDNA. 
- Sekwencjonowanie DNA  
- Zastosowanie metod biologii molekularnej do diagnostyki chorób genetycznie 
uwarunkowanych, 
  których geny są znane. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
 Pisemne zaliczenie końcowe bez oceny. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Znajomość  materiału  z  ćwiczeń,  obowiązkowa  obecność  i  zaliczenie  każdego  ćwiczenia, 
zaliczenie testu końcowego (min.60% dobrych odpowiedzi) 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe i dodatkowe: 
Węgleński A. „Genetyka molekularna”, PZWL, Warszawa 1999 
Wojcierowski J. „Geny i genomy”, Lublin 1999 
Wojcierowski J. [red.] „Genetyka Medyczna”.  
Słomski R.[red.] „Przykłady analiz DNA”. 
Lassota Z. [red.] „Biologia molekularna”, PWN 1987 
Bal J. „Badani molekularne i cytogenetyczne w medycynie”, PWN Warszawa 1998 
Benjamin L. „Genes”, Oxford 1994 
Jorze, Ravel, Banshad, White „Genetyka medyczna”, Wyd. Czelej, Lublin 2002 
 
 
 
 

 
 

background image

 

81

 
Nazwa przedmiotu: Ginekologia i poło
żnictwo

 

 

Przedmiot realizowany jest przez kilka jednostek – nazwisko głównego koordynatora: 
Prof. dr hab. Tomasz Paszkowski 
 
Jednostki odpowiedzialne za nauczanie przedmiotu: 
 
I Katedra i Klinika Ginekologii 
Kierownik: prof. dr hab. Jan Kotarski 
 
II Katedra i Klinika Ginekologii Operacyjnej 
Kierownik: prof. dr hab. Tomasz Rechberger 
 
III Katedra i Klinika Ginekologii 
Kierownik: prof. dr hab. Tomasz Paszkowski 
 
Katedra i Klinika Położnictwa i Patologii Ciąży 
Kierownik: prof. dr hab. Marian Semczuk 
 
Katedra i Klinika Położnictwa i Perinatologii 
Kierownik: prof. dr hab. Jan Oleszczuk 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok V (staż z położnictwa i ginekologii) – Semestr X 
Rok VI (Staż z położnictwa i ginekologii, Poradnia K) – Semestr XI 
 
Liczba godzin:
 100  -  V rok, semestr X 
Wykładów: 20 (prowadzone w Katedrze i Klinice Położnictwa i Patologii Ciąży) 
Ć

wiczeń: 80 

 
Liczba godzin: 140  -  rok VI, semestr XI 
Wykładów: 30 (prowadzone w 3 Katedrach i Klinikach pionu ginekologiczno-położniczego 
znajdujących się w SPSK-4) 
Ć

wiczeń: 90 

Przychodnia przykliniczna (Poradnia K) 
Ć

wiczeń: 20 

 
Zajęcia w ramach stażu na V i VI Roku Wydziału Lekarskiego odbywają się równocześnie w 
II Katedrze i Klinice Ginekologii, III Katedrze i Klinice Ginekologii. 

 

Cel nauczania: 
Realizowany program ma na celu przekazanie studentom wiedzy zarówno teoretycznej jak i 
praktycznej z zakresu położnictwa i ginekologii. Podczas zajęć studenci powinni zapoznać się 
z  zagadnieniami  klinicznymi  dotyczącymi  prawidłowej  oraz  powikłanej  ciąży  oraz  z 
szerokim  spektrum  chorób  narządów  płciowych  kobiety.  Program  ma  na  celu  wdrożenie 
umiejętności  praktycznego,  samodzielnego  myślenia  klinicznego  w  zakresie  ginekologii  i 
położnictwa  a  także  nauczanie  umiejętności  praktycznych  w  zakresie  podstawowych 

background image

 

82

procedur 

diagnostyczno-terapeutycznych 

stosowanych 

nowoczesnej 

medycynie 

prokreacyjnej. 

 

 

A.

 

Tematy wykładów 

 

V rok Wydziału Lekarskiego (20 godzin) 

•  Diagnostyka prenatalna i poradnictwo genetyczne. Leki w czasie ciąży i karmienia. 
•  Ultrasonografia w położnictwie. 
•  Funkcja 

łożyska  i 

ocena  wewnątrzmacicznego  stanu  płodu  (IUGR,  ciąża 

przeterminowana, ciąża przenoszona). 

•  Cukrzyca i inne choroby gruczołów dokrewnych w ciąży. 
•  Zakażenia w ciąży i połogu. 
•  Wstrząs w położnictwie. 
•  Choroby infekcyjne w ciąży (toksoplazmowa, kiła, zakażenia wirusami: różyczki, CMV, 
HSV, HIV, paciorkowcem typu B). 

 
 

VI rok Wydziału Lekarskiego (30 godzin) 

1.  Krwotoki w położnictwie. DIC. Choroba zakrzepowo-zatorowa. 
2.  Cięcie cesarskie i inne operacje położnicze. 
3.  Poród przedwczesny. 
4.  Ciąża mnoga. Ciążowa choroba trofoblastyczna. 
5.  Immunizacja Rh w ciąży. 
6.  Nadciśnienie w ciąży 
7.  Choroby serca, nerek, wątroby i przewodu pokarmowego w ciąży 
8.  Choroby hematologiczne. choroby tkanki łącznej i choroby neurologiczne w ciąży 
9.  Endokrynologia cyklu płciowego, fizjologia, diagnostyka 
10.  Niepłodność małżeńska – pochodzenia kobiecego: jajowodowa, jajnikowa, 

w następstwie wad rozwojowych narządu płciowego oraz pochodzenia męskiego. 
Diagnostyka i leczenie 

11.  Zespoły endokrynne i genetyczne. Endometrioza u kobiet, diagnostyka i leczenia 

12.  Onkogeneza. Nowotwory szyjki macicy. Diagnostyka, leczenie, profilaktyka 

13.  Nowotwory sromu, pochwy, trzonu macicy jajnika 

14.  Zaburzenia statyki narządu płciowego, operacje ginekologiczne brzuszne i pochwowe 
15.  Infekcje w obrębie miednicy małej 
16.  Nietrzymanie moczu  

B.

 

TEMATY ĆWICZEŃ 

 
V rok Wydziału Lekarskiego 

•  Rozpoznanie ciąży wczesnej i późnej. Opieka nad kobietą ciężarną. 
•  Położnicze badanie ciężarnej i rodzącej. Opieka nad ciążą wysokiego ryzyka.  
•  Schorzenia internistyczne w ciąży. Mechanizm porodu w ułożeniu potylicowym tylnym. 
•  Schorzenia  układowe  w  ciąży.  Cięcie  cesarskie.  Mechanizm  porodu  w  ułożeniu 

potylicowym tylnym.  

•  Poród przedwczesny – profilaktyka i leczenie. Hipotrofia płodu i wcześniactwo.  

background image

 

83

•  Podstawy  diagnostyki  ginekologicznej  –  badanie  dwuręczne,  wziernikowanie,  badanie 

cytologiczne  szyjki,  kolposkopia,  badania  dodatkowe  w  ginekologii.  Ultrasonografia  w 
ginekologii. 

•  Bezpieczeństwo farmakoterapii w ciąży i połogu.  
•  Stany zapalne narządów płciowych kobiety (vulvitis, kolpitis, endometritis, adnexitis). 
•  Metody  kontroli  płodności  –  charakterystyka  poszczególnych  metod  (skuteczność, 

tolerancja, przeciwwskazania) 

•  Skryning i profilaktyka nowotworów narządów płciowych kobiety. 
•  Endokrynologia cyklu płciowego. 
•  Zaburzenia jajeczkowania. 
•  Endometrioza – przyczyny, diagnostyka, leczenie.  
•  Fizjologia i choroby gruczołu sutkowego. 
•  Nietrzymanie moczu – diagnostyka i leczenie (zachowawcze i operacyjne). 
 
VI rok Wydziału Lekarskiego  

•  Przedporodowa ocena stanu płodu. Ultrasonografia w położnictwie. Poród fizjologiczny. 
Ocena stanu noworodka.  

•  Patologia  ciąży  późnej  i  stany  naglące  w  położnictwie  (przedwczesne  oddzielenie 
łożyska, łożysko  przodujące, koagulopatie, wstrząs, zator płynem owodniowym, krwotoki). 
Mechanizm porodu w położeniu podłużnym miednicowym.  

•  Obrzęk  immunologiczny  i  nieimmunologiczny  płodu  –  diagnostyka,  leczenie, 
profilaktyka. Nieprawidłowe położenia i ułożenia płodu.  

•  Zaburzenia  czynności  skurczowej  macicy.  Preeklampsja.  Operacje  położnicze  – 
wskazania i technika.  

•  Ciąża mnoga – rozpoznanie, prowadzenie, rozwiązanie. 
•  Cukrzyca a ciążą.  
•  Powikłania 

ciąży 

wczesnej 

(poronienie, 

ciąża 

ektopowa, 

ciążowa 

choroba 

trofoblastyczna, niepowściągliwe wymioty ciężarnych). 

•  Niepłodność małżeńska – diagnostyka i leczenia czynnika męskiego.  
•  Niepłodność małżeńska – diagnostyka i leczenia czynnika żeńskiego. 
•  Ginekologia wieku rozwojowego 
•  „Ostry brzuch” w ginekologii – diagnostyka różnicowa i leczenie. 
•  Powikłania septyczne ciąży i połogu.  
•  Nowotwory macicy, pochwy i sromu.  
•  Nowotwory jajnika.  
•  Hormonalna terapia zastępcza.  
•  Operacje ginekologiczne. 
•  Minimalnie inwazyjna chirurgia ginekologiczna. 
•  Nowoczesne  metody  diagnostyczne  w  ginekologii  –  diagnostyka  biofizyczna  i  biologia 
molekularna. 
 
Egzamin praktyczny: 
Na  podstawie  przedstawionego  przypadku  student  wykazuje  się  przyswojoną  wiedzą 
teoretyczną  z  przedmiotu,  proponuje  badania  diagnostyczne  i  postępowanie  terapeutyczne. 
Badania i przebieg porodu na fantomie położniczym. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Weryfikacja zdobytych umiejętności w trakcie ćwiczeń, zajęć semestralnych i egzaminu. 

background image

 

84

 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zajęcia  mają  charakter  zblokowany.  Obecność  na  zajęciach  jest  obowiązkowa.  Zaliczenie 
semestru  (bloku)  otrzymują  studenci,  którzy  maja  potwierdzone  podpisami  asystentów  w 
Karcie Internatu: 

•  obecność na wszystkich zajęciach 
•  odbycie wymaganych dyżurów nocnych na Trakcie Porodowym 
•  wykonanie  wymaganych  procedur  (badanie  dwuręczne,  badanie  położnicze  rodzącej, 
asysta do porodu itp.) 

•  zdanie cząstkowych testów (po każdym dniu ćwiczeń) oraz testu końcowego z materiału 
nauczanego w danym semestrze 

•  przygotowanie  opisu  przypadku  w  oparciu  o  najnowsze  piśmiennictwo  światowe  z 
przedmiotu. 
 
Egzamin teoretyczny: 
Egzamin pisemny – forma testu wyboru na VI roku studiów. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Bręborowicz G.H. [red.] „Położnictwo i ginekologia”. Warszawa 2005. 
 
Pi
śmiennictwo uzupełniające:  
Słomko Z. [red.] „Medycyna perinatalna”. PZWL, Warszawa 1986. 
Pschyrembel W. [red.] „Ginekologia praktyczna”. PZWL, Warszawa 1994. 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Hematologia – 

realizowana w ramach nauczania 

Chorób wewnętrznych

 

 

Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Anna Dmoszyńska, Dr n. med. Ewa Wąsik – Szczepanek 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i  Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Anna Dmoszyńska 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok V - Semestr IX 
 
Liczba godzin: 
45 
wykładów: 5  
ć

wiczeń: 40 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Nabycie 

wiadomości  z  zakresu  rozpoznawania  i  leczenia 

wybranych  chorób 

hematologicznych.  Umiejętność  interpretacji  podstawowych  badań  laboratoryjnych 
stosowanych 

hematologii. 

Prezentacja 

możliwości 

cytometrii 

przepływowej. 

Przedstawienie najnowszych osiągnięć z dziedziny diagnostyki i leczenia. 

background image

 

85

 
Wymagania: 
Znajomość  zagadnień  dotyczących  przedstawionych  na  wykładach,  seminariach  i 
ć

wiczeniach. 

Interpretacja  podstawowych  badań  laboratoryjnych  (morfologia  krwi  z  rozmazem, 
podstawowe testy związane z rozpoznaniem skazy krwotocznej, podstawowe badania białek 
krwi,  badania  laboratoryjne  różnicujące  żółtaczki  hemolityczne,  mechaniczne  i  miąższowe; 
parametry  laboratoryjne  prawidłowej  gospodarki  żelazem.  Umiejętność  kierowania  losem 
chorego z podejrzeniem zmian nowotworowych układu krwiotwórczego.  
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie ustne u asystenta. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Dmoszyńska A. Robak T. [red.] „Podstawy hematologii”. 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Skotnicki A., Sacha T. „Zaburzenia krzepnięcia krwi. Diagnostyka i leczenie”. 
Bomski H. „Podstawowe laboratoryjne badania hematologiczne”. 
Łopaciuk S. [red.] „Zakrzepy i zatory”. 
Jakóbisiak M. [red.] „Immunologia”. 
Harrison „Interna”- wydanie polskie. 
Robak T. „Biologia i farmakologia cytokin”. 
Wawelski S., Maj S. „Normy i diagnostyka chorób wewnętrznych”. 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Higiena z ekologi
ą i żywienie 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Dr hab. Andrzej Borzęcki prof. nadzw., Dr Anna Pikuła 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot: 
Katedra i Zakład Higieny 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Andrzej Borzęcki prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok III - semestr V 
 
Liczba godzin: 
40 

 

ć

wiczeń: 35godzin 

wykładów: 5 godzin 
 
Cele  nauczania przedmiotu

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z wpływem jakości środowiska na zdrowie człowieka 
 
 

background image

 

86

Treści  nauczania: 
 
Tematy ćwiczeń i wykładów: 
1.

  Podstawowe zadania higieny – medycyny zapobiegawczej.  

2.

  Zdrowie społeczne: definicja i kryteria zdrowia, zagadnienia zdrowia wynikające z 

zagrożeń ekologicznych. 

3.

  Czynniki klimatyczne i mikroklimatyczne w otoczeniu człowieka. Zespolone działanie 

czynników cieplnych na organizm człowieka. 

4.

  Czynniki fizyczne w otoczeniu człowieka – hałas, wibracje, oświetlenie. 

5.

  Zanieczyszczenia atmosfery gazowe i pyłowe. 

6.

  Zanieczyszczenia hydrosfery i litosfery. 

7.

  Toksykologia środowiska. 

8.

  Profilaktyka uzależnień, choroby cywilizacyjne. 

9.

  Higiena w zakładach opieki zdrowotnej. 

10.

 Higiena żywności i żywienia. Składniki pokarmowe, grupy produktów spożywczych i ich 

skład. 

11.

 Błędy w żywieniu i ich konsekwencje zdrowotne. 

12.

 Zanieczyszczenia żywności, naturalne składniki szkodliwe i antyodżywcze. 

13.

 Rola zdrowotna naczyń i opakowań. 

14.

 Zmiany w żywności powstałe w trakcie procesów technologicznych, obróbki kulinarnej i 

przechowywania.  

 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin pisemny. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Zaliczenie ćwiczeń. 
 
Warunki zaliczenia przedmiotu
Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń egzamin pisemny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Marcinkowski J. „Podstawy higieny”, Volumed 1997 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Sigmund F., Zakrzewski A. „Podstawy toksykologii środowiska” PWN 1997 
Kurnatowska A.: „ Ekologia, jej związek z różnymi dziedzinami wiedzy” PWN 1997 
Rejner P. „Podstawy ekotoksykologii”, wyd. Ekoinżynieria 1997 
Gawęcki J., Hryniwiecki L. „Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu”, PWN 1998 
_________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu : Histologia, embriologia i cytofizjologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Krystyna Czerny 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii z Pracownią Diagnostyki Molekularnej i 
Cytogenetycznej 

background image

 

87

 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Krystyna Czerny 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
Rok II  - Semestr III, IV 
 
Liczba godzin: 140 
wykładów :   40 
ć

wiczeń :      100 

 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
 
1.

  Teoretyczne  i  praktyczne  przyswojenie  wiedzy  na  temat  mikroskopowej  budowy 

(mikroskopia  świetlna  i  elektronowa)  komórek,  tkanek,  narządów  i układów 
w powiązaniu z pełnioną funkcją. 

2.

  Poznanie etapów rozwoju zarodkowego i mechanizmów rozwojowych z uwzględnieniem 

wpływu czynników teratogennych oraz zaburzeń rozwojowych 

3.

  Zrozumienie  mechanizmów  (biochemicznych)  regulacji  czynności  komórek,  tkanek 

i narządów,  co  umożliwia  powiązanie  budowy  z funkcją  w utrzymaniu  homeostazy 
organizmu. 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ:  

Semestr III

 

Cytologia 
Ćwiczenie 1. Metody badawcze stosowane w cytologii. 
Błona komórkowa. Jądro. Jąderko. Cytoplazma. Siateczka śródplazmatyczna. 
Centrum komórkowe. 
Cytofizjologia: Jądro komórkowe. Cytoplazma. 
Ćwiczenie 2. Metody badawcze w mikroskopii elektronowej. Mitochondria. Aparat 
Golgiego. Lizosomy. Neurofibryle. Tonofibryle. Miofibryle. Wtręty cytoplazmatyczne 
(glikogen, pigment, lipidy itd.). 
Embriologia: Biogeneza organelli komórkowych. 
Cytofizjologia: Organella komórkowe. Szkielet komórki. 
Ćwiczenie 3. Podział - rozmnażanie komórki (mitoza). Cytochemia - metody wykrywania 
kwasów nukleinowych, glikogenu, tłuszczów i niektórych enzymów (fosfatazy zasadowa i 
kwaśna, dehydrogenaza bursztynianowa). 
Embriologia: Cykl mitotyczny. Mejoza. Regulacja podziału komórki. 
Cytofizjologia: metody histochemiczne i cytochemiczne. 
Ćwiczenie 4. Sprawdzian I: 1. Część praktyczna: opis elektronogramów, 
2. Materiał ćwiczeń i wykładów, 
3. Wzrost komórek, jego regulacja. Rodzaje populacji komórkowych. 
 
 
Embriologia 
Ćwiczenie 5. Komórka płciowa męska - plemnik. Spermatogeneza. Spermiogeneza. Sperma. 
Komórka płciowa żeńska - jajo. Owogeneza. Witelogeneza. Zaplemnienie i zapłodnienie. 
Bruzdkowanie i implantacja. 

background image

 

88

Ćwiczenie 6. Gastrulacja. Tarczka zarodkowa - jej rozwój i transformacja. Niektóre etapy 
rozwoju na modelu zarodka kurczęcia: 33 godz., 55 godz. i 3 doby inkubacji. Rozwój i 
budowa łożyska. Mechanika rozwoju i okresy rozwojowe zarodka. Szczeliny, łuki i kieszonki 
skrzelowe. 
Cytofizjologia: Różnicowanie się komórek. 
Ćwiczenie 7. Różnicowanie się zarodka i płodu. Tworzenie się narządów pierwotnych. 
Tworzenie się narządów wtórnych. Budowa, cytofizjologia i topografia narządów płodu 
ludzkiego. Wpływy środowiskowe a wady wrodzone. Ciąża mnoga. 
Cytofizjologia: Starzenie się komórek. 
Ćwiczenie 8. Sprawdzian II: 1. Materiał ćwiczeń i wykładów, 
2. Uszkodzenie i śmierć komórki. 
Histologia 
Ćwiczenie 9. Tkanka nabłonkowa: Nabłonki jednowarstwowe - płaski, sześcienny, 
walcowaty. Nabłonki wielorzędowe. Nabłonki wielowarstwowe - płaski, walcowaty, 
przejściowy. Tkanka gruczołowa: komórki śluzowe, komórki surowicze. 
Embriologia: Rozwój tkanek. 
Cytofizjologia: Zróżnicowanie powierzchni komórkowych. Kontakty międzykomórkowe. 
Ćwiczenie 10. Tkanka łączna: Komórki, włókna, substancja podstawowa. Tkanki łączne 
właściwe: galaretowata, sprężysta, włókniste zbite, tłuszczowa. Tkanki łączne oporowe: 
chrząstka szklista, sprężysta, włóknista. 
Embriologia: Histogeneza tkanek łącznych. 
Cytofizjologia: Koloidepeksja. Fagocytoza. Pinocytoza. 
Ćwiczenie 11. Tkanki łączne oporowe: Kość (blaszkowata, płaska, splotowata). Okostna. 
Krew: Osocze, krwinki czerwone, krwinki białe, płytki krwi. Chłonka. Tkanka mieloidalna. 
Embriologia: Histogeneza kostnienia. Hematopoeza i mielogeneza. 
Cytofizjologia: Hodowla tkanek. 
Ćwiczenie 12. Tkanka mięśniowa: gładka, poprzecznie prążkowana szkieletowa, sercowa, 
włókna układu przedsionkowo-komorowego serca. Ultrastruktura sarkomeru. 
Embriologia: Miogeneza. 
Cytofizjologia: Cytofizjologiczne aspekty skurczu mięśniowego. 
Ćwiczenie 13. Tkanka nerwowa: Morfologia i klasyfikacja neuronów. Włókna nerwowe. 
Pień nerwowy. Zakończenia nerwowe. Ultrastruktura synapsy. Glej. 
Embriologia: Rozwój tkanek - nerwowej, neuroglejowej i mezoglejowej. 
Cytofizjologia: Podstawy strukturalne przewodnictwa nerwowego i synaptycznego. 
Degeneracja i regeneracja włókien nerwowych. 
Ćwiczenie 14. Sprawdzian III: 1. Część praktyczna: opis preparatów mikroskopowych 
i elektronogramów, 
2. Materiał ćwiczeń i wykładów. 
Ćwiczenie 15. Repetytorium i zaliczenie poprawkowe. 
 
Program ćwiczeń z anatomii mikroskopowej, embriologii, histologii i cytofizjologii 

Semestr IV 

Ćwiczenie 1. Układ krwionośny i limfatyczny. Naczynia krwionośne  włosowate. Tętnice 
i żyły małe. Tętnice średnie i duże (aorta). Zespolenia naczyniowe. Elektronogram naczynia 
włosowatego. Naczynia limfatyczne. Serce. Narządy limfatyczne: grudki limfatyczne, węzeł 
limfatyczny, śledziona, grasica. 
Embriologia: Rozwój układu krwionośnego i limfatycznego. 
Cytofizjologia: Odpowiedź immunologiczna. 
Ćwiczenie 2. Jama ustna: Wargi, język, brodawki języka. Migdałki. Narząd zębowy: szlify 
zęba barwione i niebarwione, miazga zęba. Ślinianki: przyuszna, podżuchwowa, 

background image

 

89

podjęzykowa. 
Embriologia: Rozwój zęba i twarzoczaszki. 
Cytofizjologia: Receptory zmysłu smaku. Immunologia c.d.: Mechanizm odrzucania 
przeszczepów. Immunosupresja. Autoagresja. Immunologia nowotworów. 
Ćwiczenie 3. Układ pokarmowy: Przełyk, żołądek, jelito cienkie: dwunastnica, jelito czcze, 
jelito kręte. Jelito grube, wyrostek robaczkowy. APUD. 
Embriologia: Rozwój przewodu pokarmowego. 
Cytofizjologia: Zjawiska sekrecji i resorpcji w przewodzie pokarmowym. 
Ćwiczenie 4. Sprawdzian I. Interpretacja preparatów mikroskopowych. 
Materiał ćwiczeń i wykładów. 
Cytofizjologia: cytofizjologiczne podstawy wirusowej koncepcji   powstawania komórek 
nowotworowych. 
Ćwiczenie 5. Duże gruczoły przewodu pokarmowego: Wątroba: hepatocyt, zraziki i gronka 
wątrobowe, kanaliki żółciowe - elektronogramy, unaczynienie wątroby. Odczyny 
histochemiczne w wątrobie. Pęcherzyk żółciowy.  
Trzustka: część zewnątrzwydzielnicza i wewnątrzwydzielnicza. 
Embriologia: Rozwój wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki. 
Cytofizjologia: Cytofizjologia zrazików wątrobowych. Energetyka komórki. 
Ćwiczenie 6. Gruczoły wydzielania wewnętrznego: Przysadka mózgowa. Szyszynka. 
Tarczyca. Przytarczyce. Nadnercze. 
Embriologia: Rozwój gruczołów wydzielania wewnętrznego. 
Cytofizjologia: Mechanizmy regulacyjne metabolizmu komórki. Receptory hormonalne. 
Wewnątrzwydzielnicza czynność podwzgórza. 
Ćwiczenie 7. Układ oddechowy: Krtań, tchawica (przekrój podłużny i poprzeczny), oskrzela, 
oskrzeliki, pęcherzyki płucne, nabłonek oddechowy. 
Embriologia: Rozwój układu oddechowego. 
Cytofizjologia: Bariera pęcherzykowo-włośniczkowa. Transport przez błony biologiczne. 
Komórki narządu powonienia. 
Ćwiczenie 8. Układ moczowy: Nerka (nefron, aparat przykłębkowy), odczyny 
histochemiczne w nerce. Nabłonek torebki kłębka. Moczowód. Pęcherz moczowy. Cewka 
moczowa. 
Embriologia: Rozwój układu moczowego i wady wrodzone nerek. 
Cytofizjologia: Cytofizjologia nefronu. 
Ćwiczenie 9. Sprawdzian II.  Interpretacja preparatów mikroskopowych. 
 
Materiał ćwiczeń i wykładów:  
Ćwiczenie 10. Układ płciowy męski: Jądro (nabłonek plemnikotwórczy, komórki 
ś

ródmiąższowe). Najądrze. Nasieniowód. Pęcherzyki nasienne. Gruczoł krokowy. Gruczoły 

opuszkowo-cewkowe. Prącie.  
Embriologia: Histogeneza układu rozrodczego męskiego. 
Cytofizjologia: Bariera krew-nabłonek plemnikotwórczy. Regulacja hormonalna 
spermatogenezy. 
Ćwiczenie 11. Układ płciowy żeński: Jajnik (stadia rozwojowe pęcherzyków, ciałko żółte, 
ciałko białawe, komórki wnękowe). Jajowód (nabłonek jajowodu). Macica. Pochwa.  
Embriologia: Histogeneza układu rozrodczego żeńskiego. 
Cytofizjologia: Mechanizmy regulacyjne cyklu płciowego. Nabłonek pochwy jako efektor 
działania hormonów. Cytodiagnostyka rozmazów pochwowych. 
Ćwiczenie 12. Skóra: Naskórek, skóra właściwa, tkanka podskórna. Włosy. Paznokieć.  
Gruczoły: łojowe, potowe i mlekowe. 
Embriologia: Rozwój skóry. 

background image

 

90

Cytofizjologia: Czucie skórne. Narząd spiralny Cortiego i jama bębenkowa 
Embriologia: Rozwój narządu słuchu. 
Cytofizjologia: Narząd słuchu i równowagi. 
Ćwiczenie 13. Układ nerwowy: Część ośrodkowa - kora mózgu, kora móżdżku, rdzeń 
kręgowy. Część obwodowa - zwoje nerwowe. Zakończenia nerwowe. 
Embriologia: Rozwój układu nerwowego. 
Cytofizjologia: Bariera krew - płyn mózgowo-rdzeniowy. 
Narząd wzroku: Rogówka, twardówka, naczyniówka, ciałko rzęskowe, tęczówka, siatkówka, 
soczewka. 
Embriologia: Histogeneza oka.. 
Cytofizjologia: Funkcje czopków i pręcików. 
Ćwiczenie 14. Sprawdzian III. Materiał ćwiczeń i wykładów.  
Interpretacja preparatów mikroskopowych. 
Ćwiczenie 15. Repetytorium i zaliczenia poprawkowe. 
 
Egzamin praktyczny:  
Polega na rozpoznaniu zestawu: 9 preparatów histologicznych i 1 elektronogramu i jest 
warunkiem przystąpienia do egzaminu teoretycznego. 
 
Sposób sprawdza czy cel nauczania został osiągnięty: 
Teoretyczne i praktyczne okresowe sprawdziany (kolokwia). 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
- obecność na ćwiczeniach 
- zaliczenie teoretyczne i praktyczne ćwiczeń (3 sprawdziany w semestrze) 
- egzamin końcowy: część praktyczna i teoretyczna 
 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Sawicki W. „Histologia”. 
Ostrowski K., Kawiak J. „Cytofizjologia”. 
Ostrowski K., Bartel H. „Embriologia ogólna”. 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Ostrowski K. „Histologia”. 
Kawiak J. „Podstawy cytofizjologii”. 
„Atlas cytologii i histologii” - Sobotta 
 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Historia medycyny  

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr n. farm. Andrzej Wróbel 
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu 
Zakład Historii Nauk Medycznych  
 
Kierownik Jednostki: 
Dr n. farm. Andrzej Wróbel  

background image

 

91

 
Liczba godzin:
 25 
wykłady: 10  
seminaria: 15  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok I - Semestr I 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
TEMATY SEMINARIÓW: 

I.

  Pojęcie źródła historycznego. Źródła do historii medycyny czasów najdawniejszych.  

Etapy rozwoju medycyny (Prahistoria, Starożytność, Średniowiecze, Odrodzenie, 
Oświecenie, XIX i XX w.) 

II.

  Starożytność: 5000 lat p.n.e – 476 r. n.e 

Lecznictwo i dentystyka w krajach starożytnego Wschodu (Mezopotamia, Egipt.) 
Medycyna i dentystyka chińska. 
Chirurgia, dentystyka i nauczanie medycyny u Hindusów. 
Początki medycyny naukowej w Starożytnej Grecji. 
Hipokrates (460-377) – ojciec starożytnej medycyny, twórca podstaw etyki lekarskiej. 

 
Referat 1: Trwałe wartości wniesione do medycyny współczesnej przez narody 
cywilizowane świata starożytnego. 

III.

  Lecznictwo i higiena w państwie rzymskim.  

Klaudiusz Galen (129-210) lekarz i aptekarz. 
Ważniejsze szkoły lekarskie starożytnej Grecji i Rzymu. 
Ś

redniowiecze: 476 r. – 1492 r. lub1453 r. lub 1455 r. 

Szpitale, apteki i nauczanie medycyny w Kalifatach arabskich (VII –XIII w.)  
Rhazes (ok. 850 -923) i Avicenna (980 - 1037). 

 
Referat 2: Wkład Arabów do medycyny, nauki i kultury światowej. 

IV.

  Nauczanie medycyny w Europie Zachodniej: Salerno, Montpellier oraz początki 

uniwersytetów średniowiecznych (prawo wykonywania zawodu lekarza – Konstytucje 
Sycylijskie). 
Lecznictwo szpitalne w Europie (przyklasztorne, początki szpitali miejskich). 
Stopniowy rozdział (od XII w.) pomiędzy medycyną zewnętrzną – chirurgią a 
medycyną wewnętrzną – interną, trwający do XVIII w. Cyrylicki charakter medycyny. 
Wpływ religii chrześcijańskiej na rozwój medycyny w Europie w okresie 
Ś

redniowiecza. 

Kult św. Apolonii z Aleksandrii (III w. n.e) – patronki dentystów. 

Referat 3: Niski poziom higieny i jej wpływ na rozwój epidemii i pandemii w okresie 
ś

redniowiecza. 

V.

  Odrodzenie i Oświecenie  (1492 – 1789) 
Anatomia w XVI w.: Leonardo da Vinci (1452 - 1519), Andrzej Wesaliusz (1514 - 1564) 
i inni. Bulla papieża Bonifacego VIII z 1299 r., Bulla papieża Sykstusa IV z 1471 r.  
Rozwój fizjologii w XVI –XVIII w.: Michał Serweto (1511-1553) , Wiliam Harley 
(1578-1657), Albert Haller (1708-1777). 
Postępy w walce z chorobami zakaźnymi w XVI –XVII w. Girolamo Fracastoro (1483-
1533), Thomas Sydenham (1624-1689) 
Rozwój anatomii patologicznej: Jan Baptysta Morganini (1682-1771) i histologii: 
Marcello Malpighi (1628-1694). 

background image

 

92

Postępy chirurgii w XVI –XVIII w.: Ambroise Pare (1510-1590) i inni. 
Powstanie Collegium Medyko-Chirurgicznego w Berlinie w 1723 r. i Akademii 
Chirurgicznej w Paryżu w 1731 r.  
Wyodrębnienie dentystyki, jako samodzielnej gałęzi nauk medycznych, przez Ludwika 
XIV (1699). Ważniejsi lekarze dentyści: Pierre Fauchard (1678-1761), Filip Pfaff (1711-
1766), John Hunter (1728-1793). 

 
Referat 4: Ważniejsze osiągnięcia medycyny w okresie Odrodzenia i Oświecenia.  

VI.Nauczanie praktyczne i kliniczne medycyny: Filip Paracelsus (1493-1541), Herman 

Boerhaave (1668-1738).  
Postępy metod diagnostycznych: mierzenie temperatury od początku XVIII w., 
opukiwanie  od 1761 r. – Leopold Auenbrugger (1722-1809), osłuchiwanie od 1819 r. 
Rene Laennec (1781-1826), pomiar ciśnienia tętniczego krwi od 1896 r. – Scipone Riva-
Rocci (1863-1936). 
Czasy najnowsze –XIX i XX w. Rozwój mikrobiologii: Ludwik Pasteur (1822-1893), 
Robert Koch (1843-1910). Szczepienia zapobiegawcze: Edward Jenner (1749-1823), 
Albert Calmette (1863-1933) i Camill Guerin (1872-1961), Rudolf Weigl (1883-1957), 
Edward J. Salk (ur. 1912), Albert Sabin (ur. 1906). 

Referat 5: Wpływ osiągnięć anestezjologii i antyseptyki na przełom w chirurgii XIX wieku. 

VII.Postępy chirurgii w XIX i XX w.: Teodor Billroth (1829-1894), Jan Mikulicz-Radecki 

(1850-1920), Ferdinand Sauerbruch (1875-1951), John Gibbon (1903-1973). 
Rozwój radiologii: Wilhelm Konrad Roentgen (1845-1923), Godfrey Hounsfield (ur. 
1919) – tomografia komputerowa, Inge Edler (ur. 1911) i Helmutz Hertz (ur. 1920) – 
ultrasonografia, Issac Raabi (1898-), Felix Bloch (ur. 1905), Edward Purcell (ur. 1912) – 
rezonans magnetyczny. 
Postępy dotyczące leczenia krwią: Karol Lacndsteiner (1868-1943), Ludwik Hirszfeld 
(1884-1954).   

VIII.

  Rozwój badań dodatkowych: elektrokardiografia (od 1903) – Wilhelm Eindhoven 

(1860-1927), elektroencefalografia (od 1929) – Johannes Berger (1873-1941), 
cewnikowanie serca (od 1929) – Werner Forssmann (1904-1979). 
Przeszczepy narządów: nerki (od 1950 r.), serce (od 1967 r.), wątroba (od 1969 r.). 
Rozwój badań nad środkami leczniczymi: Paul Ehrlich (1854-1915), Kazimierz Funk 
(1884-1967), Frederick Grant Banting (1891-1915), John MacLeod (1876-1935), 
Tadeusz Reichstein (1897-1996), Alexander Fleming (1881-1955), Selman Waksman 
(1888-1973), Gerhard Domagk (189-1964). 

Referat 6: Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny 

IX.

  Medycyna w okresie Średniowiecza: Mikołaj z Polski (XII w.), powstanie Akademii w 

Krakowie (1364 r.), reforma tej uczelni i utworzenie Uniwersytetu (1400). 
Medycyna i dentystyka polska  w okresie Oświecenia: Józef Rafał Czerniakowski 
(1743-1816), Jędrzej Badurski (1740-1789). 
Nauczanie medycyny w pierwszej Rzeczypospolitej: Kraków (od 1364), Zamość (1594-
1784), Wilno (od 1578), Lwów (od 1661, Wydział Lekarski od 1784), Gdańsk (od 
1558).  
Reformy dotyczące nauczania medycyny przeprowadzone przez Komisję Edukacji 
Narodowej: Kraków, Wilno. 

Referat 7: Ważniejsi lekarze polscy okresu Odrodzenia: Maciej Miechowita, Józef Struś, 
Wojciech Oczko, Mikołaj Kopernik, Sebastian Petrycy. 

X.

  Nauczanie medycyny i ochrona zdrowia w zaborze austriackim: Lwów, Kraków, 

towarzystwa lekarskie, czasopisma. Przedstawiciele: Ludwik Bierkowski (1801-1860), 

background image

 

93

Józef Dietl (1804-1878), Tadeusz Borowicz (1847-1928), Edmund Biernacki (1866-
1911), Odo Bujwid (1857-1942),. 
Nauczanie medycyny i ochrona zdrowia w zaborze pruskim: Wydział Lekarski 
Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (1865), „Nowiny Lekarskie” (1889). 
Przedstawiciele: Karol Marcinkowski (1800-1846), Ludwik Gąsiorowski (1807-1863), 
Franciszek Chłapowski (1846-1929), Teofil Kaczorowski (1830-1889). 
Nauczanie medycyny i ochrona zdrowia w zaborze rosyjskim: Warszawa, Wilno, 
towarzystwa lekarskie, czasopisma. Przedstawiciele: WiktorSzokalski (1811-1891), 
Tytus Chałubiński (1820-1889), Henryk Hoyer (1834-1907), Józef Brudziński (1874-
1917), Polikarp Girsztowt (1827-1877). 

XI.

  Medycyna polska w okresie XX -lecia międzywojennego: Kraków, Wilno, Lwów, 

Warszawa, Poznań. 
Polscy lekarze społecznicy i naukowcy: m.in. Henry Jordan(1842-1907), Tadeusz Boy-
Ż

eleński(1874-1941), Janusz Korczak(1878-1942), Ludwik Zamenhof(1859-1917), 

Witold Chodźko(1875-1954). 

Referat 8: Wkład lekarzy polskich do medycyny światowej: Jędrzej Śniadecki, Tadeusz 
Borowicz, Jan Mikulicz-Radecki, Ludwik Rydygier, Józef Babiński, Edmund Biernacki, 
Ludwik Hirszfeld, Kazimierz Funk, Rudolf Weigl, Józef Brudziński, Tadeusz Krwawicz. 
 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1.

  Brzeziński T. „Historia medycyny”, Warszawa 1995 

2.

  Szumowski W. „Historia medycyny”, Warszawa 1994 

3.

  Seyda B. „Historia medycyny w zarysie”, Warszawa 1977 

4.

  Rembieliński R., Kuźnicka B. „Historia farmacji”, Warszawa 1987 

5.

  Drygas A. „Zarys dziejów farmacji (z elementami zagadnień metodologicznych dla 

studentów farmacji)”, Gdańsk 1994 

6.

  Jesionowski M. „Historia stomatologii polskiej”, Warszawa 1971 

7.

  Pankiewicz H. „Zarys historii stomatologii dla studentów”, Łódź 1970 

8.

  Thorwald J. „Dawna medycyna”, Ossolineum 1990 

 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
1.

  Bednarski A. „Materiały do dziejów medycyny polskiej w XIV i XV w.”, Kraków 1939 

2.

  Bieńkowska D. „Lekarze starej Warszawy”, Warszawa 1964 

3.

  Braunbek W. „Uczeni wstrząsają światem”, Warszawa 1961 

4.

  Burchardt J. „Kultura odrodzenia we Włoszech”, Warszawa 1961 

5.

  Chamcówna J. „Uniwersytet Jagielloński w dobie Komisji Edukacji Narodowej”, 

Wrocław 1957 

6.

  Dawidowicz A. „Tajne nauczanie medycyny i farmacji w latach 1939 – 1945”, Warszawa 

1977 

7.

  Dubos R. „Miraże zdrowia – utopie, postęp i zmiany biologiczne”, Warszawa 1963 

8.

  Dziak A. „Cuda chirurgii współczesnej”, Warszawa 1965 

9.

  „Dziesięciolecie medycyny w Polsce Ludowej”, Warszawa 1956 

10.

 Dziewanowski K. „Mój kolega czarownik”, Warszawa 1967 

11.

 Flis S. „M. Kopernik jako lekarz”, Polski Tygodnik Lekarski 1953, 29, 1030-1032 

12.

 Filipowicz B. „Głód utajony”, Warszawa 1964 

13.

 Gołembowicz W. „Leki bez tajemnic”, Warszawa 1958 

14.

 Hanke E. „Trudy i oczekiwania”, Warszawa 1965 

background image

 

94

15.

 Hipokrates „O sztuce lekarskiej”, Archiwum Historii i Filozofii Medycyny, XVI, 1936/37 

16.

 Jabłoński L. „Dzieje Akademii Medycznej w Lublinie 1944- 1974”, Lublin 1974 

17.

 Jasińska Z. „Lubelskie Towarzystwo Lekarskie 1874 – 1974, w setną rocznicę założenia”, 

Archiwum Historii i Filozofii Medycyny 1975, 38, 249-262 

18.

 Krakowiecka L. „Maciej z Miechowa – lekarz, uczony odrodzenia”, Warszawa 1961 

19.

 Kramer S. „Historia zaczyna się w Sumerze”, Warszawa 1961 

20.

 Kuchowicz Z. „Zarys badań nad stanem biologicznym społeczeństwa polskiego u schyłku 

XVI do końca XVIII w., Łódź 1972 

21.

 Leff S. „Od czarów do medycyny współczesnej”, Warszawa 1959 

22.

 Lyons A., Petrucelli J. „Ilustrowana historia medycyny”, Warszawa 1996 

23.

 Muraczyński C., Sypniewska M., Roentgen W. „Dzieje wielkiego odkrycia”, Warszawa 

1957 

24.

 „Nauki medyczne w 600 – lecie UJ”, tom I i II, Kraków 1963/64 

25.

 Podgórska-Klawe Z. „Warszawskie szpitale 1938-45”, Warszawa 1975 

26.

 Rowiński K. „Drogi rozwoju medycyny polskiej”, Zdrowie publiczne 1952 

27.

 Soczyński K. „Śladami polskiego eskulapa”, Warszawa 1958 

28.

 Sokół S. „Medycyna w Gdańsku w dobie odrodzenia”, Wrocław 1960 

29.

 Sokół S. „Ludwik Rydygier”, Warszawa 1961 

30.

 Skarżyński B. „O Jędrzeju Śniadeckim”, Warszawa 1955 

31.

 Sterkowicz S. „Boy – lekarz, pisarz, społecznik”, Warszawa 1959 

32.

 Szejnach W. „Myśli lekarza”, Warszawa 1958 

33.

 Wogralik W. Diazmiński N. „Zarys chińskiej medycyny”, Warszawa 1964 

34.

 Zajączkowski A. „Avicenna”, Warszawa 1953 

35.

 Zakryś M. „Lubelskie Towarzystwo Lekarskie”, Polski Tygodnik Lekarski 1974, 29, 689-

693 

  

_______________________________________________________

 

 
Nazwa przedmiotu: Immunologia kliniczna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Jacek Roliński 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Zakład Immunologii Klinicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Jacek Roliński 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok V - Semestr IX i X 
 
Liczba godzin 75 

 

 

      

wykładów : 20 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 55   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
-  przyswojenie  aktualnej  wiedzy  z  zakresu  immunologii  podstawowej  na  poziomie 
molekularnym i komórkowym,  

background image

 

95

-  wyjaśnienie  patomechanizmu  stanów  klinicznych,  w  których  znajomość  immunologii  jest 
kluczowa dla zrozumienia procesów chorobowych, 
-  zapoznanie  z  aktualnym  zastosowaniem  technik  immunologicznych  w  diagnostyce  i 
leczeniu wybranych zespołów chorobowych. 
  
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW:  
1.

  Wprowadzenie do immunologii – znaczenie układu odpornościowego. Odporność 

przeciwzakaźna w zakażeniach bakteryjnych i wirusowych. Mechanizmy odporności 
nieswoistej (wrodzonej) i swoistej (nabytej). 

2.

  Antygeny i immunogenność. Antygeny zgodności tkankowej MHC. Komórki 

prezentujące antygen.  

3.

  Narządy limfoidalne i krążenie limfocytów, molekuły adhezyjne. Układ odpornościowy 

skóry i związany z błonami śluzowymi 

4.

  Rozwój limfocytów B i T. Subpopulacje limfocytów, komórki NK i NKT.  

5.

  Budowa i klasy przeciwciał,  przeciwciała monoklonalne, tolerancja immunologicza. 

 
TEMATY ĆWICZEŃ:  
 
1.

  Wstęp do immunologii 

1.1.

 Podstawy funkcjonowania i zasadnicze komponenty układu immunologicznego 

1.2.

 Mechanizmy odpowiedzi nieswoistej i swoistej 

a)

  Komórki uczestniczące w odporności wrodzonej: komórki żerne, naturalne  komórki 

cytotoksyczne, komórki tuczne i bazofile, komórki dendrytyczne, inne 

b)

  Cząsteczki uczestniczące w odporności wrodzonej: dopełniacz, białka ostrej fazy, 

interferony 

c)

  Fagocytoza: mechanizmy tlenowe i beztlenowe 

 

2.

  Limfocyty T 

2.1.

 Typy odpowiedzi immunologicznej 

a)

  odpowiedź typu komórkowego 

b)

  odpowiedź typu humoralnego 

2.2.

 Główny układ zgodności tkankowej /MHC/: struktura genów i funkcja 

2.3.

 Antygeny: przetworzenie i prezentacja 

2.4.

 Limfocyty T: etapy dojrzewania selekcja pozytywna i negatywna w grasicy 

2.5.

 Limfocyty T: aktywność efektorowa, subpopulacje (T pomocniczne, supresorowe, 

cytotoksyczne/ 

2.6.

 Komórki NK, LAK, cytotoksyczność komórkowa i zależna od przeciwciał 

2.7.

 Mechanizmy cytotoksyczności limfocytów 

 
3.

  Limfocyty B 

3.1.

 Typy odpowiedzi immunologicznej 

a)

  odpowiedź typu komórkowego 

b)

  odpowiedź typu humoralnego 

3.2.

 Limfocyty B: charakterystyka, dojrzewanie, subpopulacje 

3.3.

 Przeciwciała IgA, IgD, IgE, IgM, IgG: budowa, właściwości 

3.4.

 Powstawanie przeciwciał, zmiana klas syntetyzowanych przeciwciał 

3.5.

 Przeciwciała monoklonalne: otrzymywanie i zastosowanie 

 

background image

 

96

4.

  Regulacja odpowiedzi immunologicznej 

4.1.

 Regulacja odpowiedzi immunologicznej 

a)

  Cytokiny, chemokin, cząsteczki adhezyjne 

b)

  Rola antygenu, przeciwciał, limfocytów T pomocniczych 

4.2.

 Tolerancja /pierwotna, obwodowa, nabyta/– rozpoznanie antygenów własnych i 

obcych 

4.3.

 Odpowiedź na zapalenie  

a)

  ostra odpowiedź zapalna 

b)

  odporność przeciwzakaźna 

 

5.

  Immunodiagnostyka praktycznie 

5.1.

 Ćwiczenia praktyczne 

a)

  Test  immunoenzymatryczne: płytkowy test enzymatyczny fazy stałej (ELISA), 

rodzaje testów ELISA,  opłaszczanie płytki mikrotitracyjnej antygenami i 
przeciwciałami 

b)

  Immunofluorescencja i cytometria przepływowa: CYTOMETR przepływowy  

 
Wykaz środków dydaktycznych:   
1.

  Wykłady i ćwiczenia w programie multimedialnym 

2.

  Filmy  szkoleniowe  dotyczące  praktycznego  zastosowania  metod  immunologicznych  w 

diagnostyce 

3.

  Programy  ramowe  zajęć  i  konspekty  seminariów  dostępne  w  postaci:    wydruków 

komputerowych,  prezentacji  komputerowych  /pen-drive/,  na  bieżąco  uaktualnianych 
danych na stronie Zakładu Immunologii /www.immunologia.am.lublin.pl/ 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Wyniki  uzyskanych  badań  przedstawiane  są  i  dyskutowane  na  zebraniach  zespołu                                 
dydaktyczno-naukowego Zakładu Immunologii Klinicznej. 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie końcowe (test zaliczeniowy z oceną) według następujących zasad: 
a)

  Warunkiem  przystąpienia  do  końcowego  testu  zaliczeniowego  jest  obecność  na 

wszystkich ćwiczeniach z zakresu immunologii podstawowej /Semestr X/ i Immunologii 
klinicznej  /semestr  XI/  lub  wcześniejsze  odrobienie  zaległości  na  zasadach 
przedstawionych powyżej oraz zaliczenie testu cząstkowego po bloku ćwiczeń z zakresu 
Immunologii podstawowej w semestrze zimowym, 

b)

  Końcowy  test  zaliczeniowy  jest  obowiązkowy  dla  wszystkich,  którzy  nie  spełniają 

kryteriów zwolnienia z kolokwium końcowego, 

c)

  Test  zaliczeniowy  obejmuje  zakres  całości  materiału  przedstawianego  na  wykładach  i 

ć

wiczeniach w semestrach X/XI 

d)

  Test zaliczeniowy zawiera 50 pytań jednokrotnego i wielokrotnego wyboru (punktacja: 1 

prawidłowa odpowiedź =1pkt),  

e)

  Do liczby punktów uzyskanych w teście zaliczeniowym doliczane są punkty uzyskane za 

obecność na wykładach (max. 8 pkt),  

f)

  Warunkiem  zaliczenia  jest  uzyskanie  co  najmniej  60%  z  ogólnej  liczby  58  pkt. 

możliwych do uzyskania (tj. 35 pkt.); 

g)

  Końcowy  test  zaliczeniowy  przeprowadzany  jest    po  zakończeniu  zajęć  w  semestrze 

letnim (po uprzednim uzgodnieniu terminu ze studentami) 

h)

  W  przypadku  nie  uzyskania  zaliczenia  w  I  terminie  –  obowiązuje  II  i  III  termin  

poprawkowy (poprawkowy test zaliczeniowy, lecz bez możliwości doliczenia uzyskanych 

background image

 

97

punktów  dodatkowych),  następnie  (IV  termin  poprawkowy)  -  zaliczenie  ustne  u 
adiunktów lub kierownika zakładu 

i)

  Zwolnienie z testu końcowego (ze stopniem bardzo dobrym) – obecność na wszystkich 

wykładach  i  ćwiczeniach,  duża  aktywność  na  wszystkich  ćwiczeniach  tj.  uzyskanie 
ś

redniej oceny ≥ 4,5 pkt. 

 

Forma zaliczenia: 
Egzamin w formie testu zaliczeniowego z oceną. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Gołąb J., Jakóbisiak M, Lasek W. [red.]. „Immunologia”, PWN 2005 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Roitt I., Brostoff J., Male D. „Immunologia”. Wydanie pierwsze polskie, Żeromski J.[red.], 
Wydawnictwo Medyczne Słotwiński, Verlag, Brema 1996 
Staines N., Brostoff J., James K. [red.] „Wprowadzenie do immunologii”, Wydanie I polskie, 
Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner, Wrocław 1996 
Hyde R.M. „Immunologia”, Wydanie I polskie, Skopińska-Różewska E.[red.], Wydawnictwo 
Medyczne Urban&Partner, Wrocław 1997 
Lydyard P.M., Whelah A, Tanger M.W.[red.] “Immunologia – krótkie wykłady”, PWN 2001  
Kowalski M.L. [red.] „Immunologia Kliniczna”, Mediton Oficyna Wydawnicza 2000 
 
 

Nazwa przedmiotu: Język łaciński

 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Mgr Bernadetta Bialik-Karska 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych AM w Lublinie 
 
Kierownik Jednostki: 
Mgr Edmund Ujma 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok  I – Semestr I, II 
 
Liczba godzin: 50 

 

 

  

 

 

 

 

 

ć

wiczeń:  50   

 

 

 

 

 
Forma zaliczenia: 
Egzamin. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Filipczak-Nowicka „Lingua latina” 
Piekarz „Lingua latina medicinalis”

 

 
_______________________________________________________ 

background image

 

98

 
Nazwa przedmiotu: J
ęzyk z wyboru 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
 Mgr Edmund Ujma 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych AM w Lublinie 
 
Kierownik Jednostki: 
Mgr Edmund Ujma 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok  I, II – Semestr I, II, III, IV  
 
Liczba godzin: 100   

 

  

 

 

 

 

 

ć

wiczeń:  100   

 

 

 

 

 
Forma zaliczenia: 
Egzamin. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na ćwiczeniach. 
 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Tereszczyński „Język rosyjski” 
Janik „Dentsch fur Medizinstudenten” 
Szulc „Dentsch fur Mediziner” 
Weiss-Wilk „Język niemiecki dla studentów medycyny” 
Platkow „Język francuski” 
Kreisberg „Mówimy po włosku” 
Tylusińska „Język włoski dla początkujących „Ciao”. 
Donesch-Jeżo „Język angielski” 
Ciecierska „Englisch in medicine” 
Flieger „Angielski w medycynie” 
 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Kardiochirurgia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
 Dr hab. n. med. Janusz Stążka, dr n. med. Cezary Jurko 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Klinika Kardiochirurgii 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. n. med. Janusz Stążka 

background image

 

99

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok  VI - Semestr  XII 
 
Liczba godzin: 20 

 

 

  

wykładów : 5   

 

 

 

 

ć

wiczeń :  15   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Wiedza  o  zakresie  działania  kardiochirurgii,  kwalifikacji  do  operacji  kardiochirurgicznych, 
rodzajach  przeprowadzanych  operacji,  przygotowaniu  chorych  do  zabiegów  operacyjnych  i 
leczenia  we  wczesnym  okresie  pooperacyjnym,  oraz  informacja  o  wynikach  leczenia 
operacyjnego. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Treści przedmiotu jak wyżej. 
 
Sposób sprawdza czy cel nauczania został osiągnięty: 
Aktywność  na ćwiczeniach. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na ćwiczeniach. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Ś

liwiński  M.,  Rudowski  W.  [red.] „Chirurgia  kliniczna  i  operacyjna”,  (wybrane  rozdziały  z 

podręcznika) 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Religa Z. [red.] „Kardiochirurgia”. 
Woś S. [red.] „Choroba niedokrwienna serca”. 
Skalski J., Religa Z.[red.] „Kardiochirurgia dziecięca”. 
 
 
 

 
Nazwa  przedmiotu:  Kardiologia 

–  realizowana  w  ramach  nauczania 

Chorób wewnętrznych 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Prof. dr hab. Andrzej Wysokiński, Dr n. med. Janusz Kudlicki 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Katedra i Klinika Kardiologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Andrzej Wysokiński 

background image

 

100

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok IV - Semestr VII i VIII 
 
Liczba godzin: 
90 

 

wykładów:   5 
ć

wiczeń:     85 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
 
Celem nauczania jest: 
a)

  Zapoznanie  studentów  z  podstawowymi  zagadnieniami  dotyczącymi  rozpoznawania, 

leczenia  oraz  zapobiegania  chorobom  układu  krążenia,  zgodnie  z  przyjętym  programem 
zajęć dydaktycznych; 

b)

  Przygotowanie  studentów  do  samodzielnego  badania  podmiotowego  (wywiad 

chorobowy) 

oraz 

przedmiotowego 

(fizykalnego) 

chorego, 

ze 

szczególnym 

ukierunkowaniem na występowanie objawów ze strony układu krążenia oraz prowadzenia 
diagnostyki różnicowej; 

c)

  Zapoznanie  studentów  z  głównymi  procedurami  diagnostycznymi  i  leczniczymi 

stosowanymi w kardiologii, jak: elektrokardiografia, echokardiografia, 24-godzinny zapis 
EKG  metodą  Holtera,  próby  obciążeniowe,  koronarografia  i  angioplastyka  wieńcowa, 
diagnostyka  hemodynamiczna  wad  serca,  czasowa  i  stała  stymulacja  elektryczna  serca, 
postępowanie  resuscytacyjne,  wspomaganie  mechaniczne  krążenia  –  kontrapulsacja 
wewnątrzaortalna,  kardiowersja  i  defibrylacja  elektryczna,  ocena  wyników  badań 
laboratoryjnych; 

d)

  Kształtowanie  odpowiedniej  postawy  etycznej  studentów,  właściwego  stosunku  do 

chorych  oraz  umiejętności  samodzielnego  wnioskowania  i  podejmowania  decyzji 
lekarskich.  

 
Wymagania stawiane studentom: 
1.

  Samodzielne  przygotowywanie  się  do  kolejnych  zajęć  zgodnie  z  programem  ćwiczeń  i 

przyswojenie podręcznikowej wiedzy teoretycznej na omawiany temat; 

2.

  Aktywne  uczestniczenie  w  zajęciach  dla  zdobycia  możliwie  najszerszych  umiejętności 

praktycznych  w  tym  badania  przedmiotowego  i  podmiotowego,  postępowania 
diagnostycznego,  diagnostyki  różnicowej,  metod  leczenia  i  zapobiegania  chorobom 
interpretacji zapisu EKG; 

3.

  Obecność na zajęciach jest obowiązkowa, dopuszczalne jest opuszczenie 1 zajęć w cyklu 

ć

wiczeń;  w  przypadku  większej  liczby  nieusprawiedliwionych  nieobecności,  student 

może się ubiegać o odrobienie ćwiczeń, np. z inną grupą studencką; 

4.

  Od  studentów  wymagany  jest  odpowiedni  strój  i  wygląd,  w  tym  obuwie  ochronne  i 

fartuchy lekarskie.   

 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
Ćwiczenie 1 
Choroba  niedokrwienna  serca  –  część  I:  czynniki  ryzyka,  postacie  kliniczne,  diagnostyka 
choroby niedokrwiennej – elektrokardiograficzna próba wysiłkowa, koronarografia. 
Farmakoterapia  –  grupy  leków.  Leczenie  zabiegowe  choroby  niedokrwiennej  –  metody 
rewaskularyzacji  mięśnia  serca,  przezskórna  angioplastyka  wieńcowa  (PTCA),  stenty. 
Prewencja pierwotna i wtórna choroby niedokrwiennej.  
 Ćwiczenie 2 

background image

 

101

Choroba  niedokrwienna  serca  –  część  II:  dusznica  bolesna  –  postacie  (wysiłkowa  i 
spontaniczna, stabilna i niestabilna), klasy CCS i Braunwalda dusznicy bolesnej. Wskazania 
do  koronarografii  pilnej  i  planowej.  Klasyfikacja  chorych  do  grup  niskiego  i  wysokiego 
ryzyka. Leczenie farmakologiczne – przerywanie bólu wieńcowego i leczenie przewlekłe. 
 Ćwiczenie 3 
Choroba  niedokrwienna  serca  –  część  III:  ostre  zespoły  wieńcowe,  zawał  serca  –  postacie 
kliniczne, diagnostyka elektrokardiograficzna i biochemiczna zawału, troponiny. 
Zasady  postępowania  z  chorym  na  zawał  serca  w  okresie  przedszpitalnym  i  w  OIOK  – 
leczenie fibrynolityczne i interwencyjne (PCI). Rehabilitacja poszpitalna. 
Powikłania  wczesne  i  późne  zawału  serca.  Przydatność  oceny  echokardiograficznej    dla 
oceny pozawałowej dysfunkcji lewej komory.  
 Ćwiczenie 4 
Nadciśnienie  tętnicze  –  normy  ciśnienia,  podział  nadciśnienia  (łagodne,  umiarkowane, 
ciężkie), etiologia – nadciśnienie pierwotne i wtórne. 
Epidemiologia nadciśnienia. Objawy kliniczne towarzyszące podwyższonemu ciśnieniu krwi. 
Powikłania  narządowe    nadciśnienia  tętniczego.  Zasady  postępowania  diagnostycznego  w 
nadciśnieniu.  Farmakoterapia  nadciśnienia  –  grupy  leków  hipotensyjnych.  Kryza 
nadciśnieniowa,    metody  szybkiego  obniżenia  ciśnienia  tętniczego.  Diagnostyka  EKG- 
przerosty i przeciążenia przedsionków i komór.  
 Ćwiczenie 5 
Wady  nabyte  serca  -  I/  zwężenie  ujścia  żylnego  lewego  i  niedomykalność  zastawki 
dwudzielnej  –  etiologia,  objawy  kliniczne,  osłuchiwanie,  zmiany  w  EKG,  obrazie 
radiologicznym i badaniu echokardiograficznym.  
Powikłania  wady  mitralnej  serca.  Farmakoterapia.  Wskazania  i  metody  leczenia 
operacyjnego, przezskórna walwuloplastyka mitralna. Okresy czynnościowe NYHA 
II/  Zwężenie ujścia tętniczego lewego i niedomykalność zastawek półksiężycowatych aorty – 
objawy  kliniczne,  osłuchiwanie,  obraz  EKG,  radiologiczny  i  echokardiograficzny. 
Farmakoterapia i wskazania do leczenia operacyjnego.  
 Ćwiczenie 6 
Zapalne  i  zwyrodnieniowe  choroby  serca:  zapalenie  mięśnia  serca,  wsierdzia  i  osierdzia 
(reumatyczne, infekcyjne). Infekcyjne zapalenie wsierdzia – podostre (lenta) i ostre: etiologia, 
czynniki  sprzyjające,  objawy  kliniczne,  diagnostyka  i  zasady  leczenia.  Zapobieganie  i 
infekcyjnemu  zapaleniu  wsierdzia  –  schematy  antybiotykoprofilaktyki.  Reumatyczne 
zapalenie  wsierdzia,  mięśnia  serca  i  osierdzia  –  objawy  kliniczne  i  elektrokardiograficzne. 
Kardiomiopatie pierwotne: rozstrzeniowa, przerostowa, zawężająca. Test sprawdzający. 
 Ćwiczenie 7 
Zaburzenie  rytmu  serca  –  część  I:  ekstrasystolia  i  tachyarytmie.  Pobudzenia  przedwczesne 
nadkomorowe, napadowy częstoskurcz nadkomorowy, trzepotanie i migotanie przedsionków. 
Objawy 

kliniczne 

elektrokardiograficzne, 

zasady 

postępowania 

arytmiach 

nadkomorowych.  Pobudzenia  przedwczesne  komorowe  (klasyfikacja  Lowna),  napadowy 
częstoskurcz  komorowy-nieutrwalony  i  utrwalony,  jednokształtny  i  wielokształtny, 
trzepotanie i migotanie komór. Przyczyny, objawy kliniczne, elektrokardiograficzne i zasady 
postępowania  w  arytmiach  komorowych.  Leki  antyarytmiczne,  kardiowersja  i  defibrylacja 
elektryczna.  Ablacja.  Implantowany  defibrylator.  Zespół  wydłużonego  QT  (LQTS),  leki 
wydłużające odstęp QT.   
 Ćwiczenie 8 
Zaburzenia  rytmu  serca  –  część  II:  z  wolną  czynnością  serca-  bradykardia  zatokowa,  blok 
zatokowo-przedsionkowy,  zahamowanie  zatokowe,  bloki  przedsionkowo-komorowe  I-III 
stopnia – przyczyny, objawy kliniczne i elektrokardiograficzne, postępowanie diagnostyczne 
i lecznicze. 

background image

 

102

Omdlenia  –  diagnostyka  różnicowa  –  zespół  MAS,  zespół  wazo-wagalny,  zespół  zatoki 
szyjnej, omdlenie ortostaytczne. Postępowanie diagnostyczne – rejestracja EKG met. Holtera 
próba  pionizacyjna,  badanie  elektrofizjologiczne  (diagnostyczna  stymulacja  serca),  próby 
farmakologiczne. Zastosowanie ablacji w leczeniu arytmii nadkomorowych i komorowych. 
 Ćwiczenie 9 
Stymulacja  elektryczna  serca  –  czasowa  i  stała.  Wskazania  do  wszczepienia  układu  
stymulującego serca. Rodzaje stymulacji, stymulacja antyarytmiczna. Zasady postępowania z 
chorym z wszczepionym rozrusznikiem serca.  
Diagnostyka EKG – stymulacja serca w obrazie elektrokardiograficznym. 
Zespół płucno-sercowy – etiologia, objawy kliniczne i leczenie. 
 Ćwiczenie 10 
Niewydolność  krążenia  –  ostra  i  przewlekła,  lewo-,  prawo-komorowa  i    mieszana. 
Zastoinowa  niewydolność  krążenia.  Przyczyny,  mechanizmy  patofizjologiczne.  Objawy 
kliniczne. Klasyfikacja NYHA . Farmakoterapia niewydolności krążenia- grupy leków – leki 
nasercowe,  wazodilatatory,  inhibitory  enzymu  konwertującego,  leki  moczopędne,  beta-
blokery.  
Diagnostyka EKG – bloki odnóg p. Hisa. 
 Ćwiczenie 11 
Stany naglące w kardiologii: nagłe zatrzymanie krążenia – przyczyny, mechanizmy, objawy 
kliniczne, postępowanie reanimacyjne.  
Obrzęk  płuc  –  przyczyny  sercowe  i  pozasercowe  –  objawy  kliniczne  i  leczenie(oddech 
wspomagany). 
Wstrząs kardiogenny – przyczyny, objawy, leczenie. Wspomaganie krążenia – kontrapulsacja 
wewnątrzaortalna (IABP). 
Zator tętnicy płucnej- przyczyny, objawy kliniczne, leczenie, profilaktyka zatorowości.  
Kryza nadciśnieniowa – farmakoterapia. 
 Ćwiczenie 12 
Wady  wrodzone  serca  –  podział,  objawy  osłuchowe,  diagnostyka,  echokardiograficzna  i 
hemodynamiczna. Wskazania do leczenia operacyjnego. 
Zastosowania  kliniczne  echokardiografii.  Diagnostyka  hemodynamiczna  wad  nabytych  i 
wrodzonych serca (cewnikowanie serca i angiokardiografia). 
 
 
Ćwiczenie 13 
Wskazania  do  leczenia  operacyjnego  w  kardiologii  –  leczenie  wad  zastawkowych  nabytych 
oraz  wad  wrodzonych  –  pacjent  ze  sztuczną  zastawką  –  zasady  leczenia 
przeciwzakrzepowego. 
 Ćwiczenie 14 
Farmakoterapia  w  kardiologii  –  grupy  leków,  prezentacja  aktualnie  stosowanych  leków  w 
kardiologii i intensywnej opiece kardiologicznej.  
 Ćwiczenie 15 
Repetytorium z elektrokardiografii. 
 Ćwiczenie 16 
Pisanie historii choroby. Test sprawdzający. 
 Ćwiczenie 17 
Zaliczanie ćwiczeń. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zaliczenie testu cząstkowego i końcowego.

 

 
 

background image

 

103

Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
1.

  Obecność na zajęciach (z uwzględnieniem pkt.3 - wymagania stawiane studentom);  

2.

  Wykazanie się niezbędną wiedzą teoretyczną i praktycznymi umiejętnościami w zakresie 

objętym tematami ćwiczeń, sprawdzanych na bieżąco przez asystenta; 

3.

  Zaliczenie testów sprawdzających: cząstkowego oraz końcowego. 

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny w formie testów: cząstkowego i końcowego. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Kokot F. [red.] „Choroby wewnętrzne”. Podręcznik akademicki, tom I-III, PZWL 2004 
Januszewicz W., Kokot F. „Interna”, tom I-III, PZWL 2004 
Herold G. „Medycyna wewnętrzna”, repetytorium dla studentów i lekarzy, PZWL 2005 
Kokot. F.[red.] „Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych”, PZWL 1998 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Januszewicz A. „Nadciśnienie tętnicze”, Medycyna Praktyczna 2004 
Opolski G., Filipiak K., Poloński L. „Ostre zespoły wieńcowe”, Urban&Partner 2002 
Fauci  A.  S.,  Braunwald  E.  „Podstawy  medycyny  wewnętrznej  Harrisona.  Kompendium  dla 
lekarzy i studentów”, PZWL 2002 
Giec L., Trusz-Gluza M. „Choroba niedokrwienna serca”, PZWL   
Swanton R. H. „Kardiologia praktyczna”, Alfa- Medica Press 1998 
Braunwald  E.,  Goldman  L.  „Kardiologia”.  Wydanie  I  polskie  pod.  red.  Opolskiego  G.,  
Urban&Partner 2003 
Dąbrowska B., Dąbrowski A. „Podręcznik elektrokardiografii”, PZWL 2002 
Dąbrowska  B.,  Dąbrowski  A.,  Boczoń  W.  „Ćwiczenia  z  elektrokardiografii”,  Medycyna 
Praktyczna 2000 
Dąbrowski  A.  „Elektrokardiogramy.  Opisy  i  komentarze.  Dla  lekarzy  przygotowujących  się 
do egzaminu praktycznego z elektrokardiografii”, Medycyna Praktyczna 2003 

 
______________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Laryngologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Prof. dr hab. Wiesław Gołąbek 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:   
Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Wiesław Gołąbek  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI  -  Semestr XII 
 
Liczba godzin: 60 

 

wykładów : 15 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń :  45   

 

 

 

background image

 

104

 
Cel nauczania przedmiotu  
1.

  Poznanie  jednostek  chorobowych  z  zakresu  nosa,  jamy  ustnej,  gardła,  przełyku,  krtani, 

uszu.  

2.

  Poznanie najczęstszych powikłań chorób laryngologicznych.  

3.

  Właściwa  diagnostyka  i  prawidłowe  rozpoznawanie  chorób  górnych  dróg  oddechowo-

pokarmowych.  

4.

  Prawidłowe postępowanie w nagłych stanach w otolaryngologii  

5.

  ( krwawienia z nosa, duszności, ciała obce ).  

6.

  Wczesne rozpoznawanie i leczenie nowotworów głowy i szyi.  

7.

  Zapoznanie  studentów  z  nowoczesną  diagnostyką  i  terapią  chorób  nosa,  zatok,  gardła, 

przełyku, krtani i uszu.  

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Jak wyżej. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Konwersatoria w trakcie każdych zajęć teoretycznych i praktycznych, włączanie uwag  
i propozycji studentów do formy prowadzenia zajęć, egzamin końcowy.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Egzamin pisemny obejmujący każdy dział otolaryngologii.  
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin testowy. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Becker W., Naumann H.H., Pfaltz C. R. „Choroby uszu, nosa i gardła”.  
Iwankiewicz S. „Ćwiczenia z otolaryngologii”. 
 
Piśmiennictwo dodatkowe:   
Latkowski B. „Otorynolaryngologia”. 
Boenninghaus H. G. „Otolaryngologia”. 

 
________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu:   Medycyna nuklearna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:       
Dr n. med. Beata Chrapko 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:   
Katedra i Zakład Medycy Nuklearnej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr n. med. Beata Chrapko 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok V  -  Semestr  IX lub X 

background image

 

105

Liczba godzin: 20 

 

 

   

wykładów:  5   

 

 

 

         

ć

wiczeń:  15   

 

 

 

             

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem  nauczania  przedmiotu  „Medycyna  Nuklearna”  jest  zapoznanie  studentów  V  roku 
Wydziałów  Lekarskich  z  zastosowaniem  izotopów  promieniotwórczych  w  diagnostyce  i 
terapii  medycznej, w tym z podstawami fizyki jądrowej, technikami detekcji promieniowania 
jonizującego,  otrzymywaniem  i  kontrolą  jakości  radiofarmaceutyków,  technikami  
radioimmunologicznymi,  oraz  badaniami  odwzorowującymi  in  vivo  z  zastosowaniem 
substancji  promieniotwórczych  oraz  terapii  radioizotopową  i  zasadami  ochrony 
radiologicznej.  
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY  WYKŁADÓW:  

I. Fizyczne  podstawy  medycyny  nuklearnej.  Podanie  planu  wykładów  i  podręczników 

obowiązujących  w  nauczaniu  przedmiotu.  Historia  odkryć  medycyny  Nuklearnej.  Modele 
budowy atomu i jądra atomowego.  Izotopy . Izobary. Rozpad promieniotwórczy, alfa, beta, 
gamma,  EC,  przejście  izomeryczne.  Oddziaływanie  promieniowania  z  materią.  Zjawisko 
Comptona i fotoelektryczne. Aktywność. Prawo rozpadu. Stała rozpadu. Półokres fizyczny, 
biologiczny,  efektywny.  Detekcja  promieniowania  jonizacyjnego  i  otrzymywanie 
radioizotopów.  Komora  jonizacyjna  i  licznik  Geigera0Mullera.  Detektory  scyntylacyjne. 
Sonda scyntylacyjna. Rodzaje gamma kamer. SPECT i PET. Reaktor, cyklotron, generator. 
Radioizotopy  stosowane  najczęściej  w  medycynie  nuklearnej.  Charakterystyka 
radioizotopów otrzymywanych w różny sposób. 
 

II. Radiofarmakologia  i  radioimmunologia.  Rodzaje  substancji  radioizotopowych  i  ich 

farmakokinetyka.  Znakowanie  radioizotopami  różnych  preparatów    do  badań  in  vivo. 
Znaczenie  99mTc  w  diagnostyce  i  radioizotopowej.    Znaczenie  izotopów  jodu  w 
diagnostyce  i  terapii.  Zastosowanie  różnych  radiofarmaceutyków  w  badaniach  różnych 
narządów  i  układów  –  przykłady  zastosowania.  Kontrola  jakości  radiofarmaceutyków. 
Radiofarmaceutyki  stosowane  w  badaniach  PET  oraz  w  terapii  radioizotopowej. 
Biochemiczne podstawy oznaczeń radioimmunologiczych. Techniki oznaczeń RIA i IRMA. 
Czułość i specyficzność badań rodzaje substancji biologicznych, które mogą być oznaczane 
tymi metodami. Znaczenie badań immunologicznych dla diagnostyki  kontroli terapii. 
 

III. Diagnostyka  radioizotopowa  część  I.    Badania  radioizotopowe  funkcji  gruczołów 

wydzielania wewnętrznego (scyntygrafia tarczycy, przytarczyc, kory i rdzenia nadnerczy). 
Kardiologia  nuklearna:  radiofarmaceutyki  stosowane  w  badaniach  kardiologicznych  i  ich 
farmakokinetyka.  Wskazania,  przeciwwskazania  i  zasady  wykonywania  badań    MUGA, 
scyntygrafii  perfuzyjnej  m.  Serca  GSPECT,  badania  I  przejścia  –  przecieki 
wewnątrzsercowe,  badania  metaboliczne  mięśnia  serca,  badania  PET  w  kardiologii. 
Badania  układu  oddechowego:  radiofarmaceutyki  stosowane  w  badaniach  układu 
oddechowego;  wskazania,  przeciwwskazania  i  zasady  wykonywania  badań:    scyntygrafii 
perfuzyjnej i wentylacyjna oraz inhalacyjna płuc. Diagnostyka nowotworów płuc. 
 

IV. Diagnostyka 

radioizotopowa 

część 

II. 

Badanie 

układu 

kostno-stawowego:  

radiofarmaceutyki stosowane w badaniach układu kostnego, wskazania, przeciwwskazania i 
zasady  wykonywania  badań  oraz  rodzaje  badań  układu  kostnego.  Diagnostyka  zapaleń: 

background image

 

106

radiofarmaceutyki  stosowane  w  diagnostyce  zapaleń,  wskazania,  przeciwwskazania  i 
zasady  wykonywania  badań.  Podstawowe  badania  izotopowe  w  neurologii  –  wskazania, 
radiofarmaceutyki.  Diagnostyka  GEP-NET  (pochodne  somatostatyny  w  diagnostyce 
radioizotopowej).  Diagnostyka  w  onkologii  nuklearnej  (radiofarmaceutyki  stosowane  w 
badaniach onkologicznych).  
 

V. Terapia  radioizotopowa.  Rodzaje  i  zasady  stosowania  terapii  radioizotopowej  (schorzeń 

łagodnych  tarczycy,  raka  tarczycy,  synowektomii  radioizotopowej,  bolesnych  przerzutów 
do kości, radioimmunoterapia). Radiofarmaceutyki stosowane w poszczególnych rodzajach 
leczenia. Schematy kwalifikacji i kontroli po leczeniu.  
Podstawy ochrony radiologicznej.  Wybrane zagadnienia z zakresu ochrony radiologicznej. 
Dawka  pochłonięta,  równoważnik  dawki.  Skutki  stochastyczne  i  niestochasyczne  
promieniowania jonizującego na organizmy żywe.  

 
TEMATY  ĆWICZEŃ:    
1.

  Technika badań izotopowych  

2.

  Radiofarmakologia 

3.

  Radioizotopowe badanie tarczycy i przytarczyc 

4.

  Radioizotopowe badania mózgu, przewodu pokarmowego, wątroby 

5.

  Radioizotopowe badania nerek i płuc 

6.

  Radioizotopowe badania kości i zmian nowotworowych 

7.

  Radioizotopowe badania serca 

8.

  Radioizotopowe obrazowanie zmian zapalnych + zaliczenie zajęć 

 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zaliczenie na ostatnich ćwiczeniach.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
 
Obecność na wszystkich ćwiczeniach. Opanowanie co najmniej 75% materiału teoretycznego 
oraz    samodzielna  interpretacja  przykładów  badań    scyntygraficznych  prezentowanych    na 
zajęciach. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Królicki L. „Medycyna nuklearna”, Fundacja im. L. Rydygiera, Warszawa 1996 
Nowak S., Rudzki K., Piętka E., Czech E. „Zarys medycyny nuklearnej”, PZWL, Warszawa 
1998 
 
 

Nazwa przedmiotu: Medycyna katastrof 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr n. med. Teresa Kulik 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra Zdrowia Publicznego z Zakładem Medycyny Katastrof 

background image

 

107

Kierownik Jednostki: 
Prof. dr n. med. Teresa Kulik 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok V  -  Semestr IX 
 
Liczba godzin: 40 
wykładów: 10 
ć

wiczeń: 30   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Przygotowanie studentów do organizacji niesienia pomocy w warunkach klęsk żywiołowych, 
ekologicznych, katastrof w tym przemysłowych, oraz na wypadek wojny a także opanowanie 
umiejętności organizacyjnych przy prowadzeniu medycznej akcji ratunkowej. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1.

  Organizacja  pomocy  medycznej  w  wypadkach  masowych  i  katastrofach.  Zasady 

współpracy międzynarodowej w stratach masowych i katastrofach. 

2.

  Bioterroryzm. 

3.

  Medycyna urazów i zagrożeń radiacyjnych. 

4.

  Medycyna katastrof chemicznych i wypadków w transporcie. 

5.

  Psychologia  akcji  ratunkowej.  Indywidualne  i  instytucjonalne  metody  przeciwdziałania 

stresowi i jego negatywnym skutkom. 

 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
1.

  Medycyna katastrof – zarys struktury i funkcji. Zapoznanie z problematyką ćwiczeń 

oraz regulaminem zajęć. Charakterystyka ratownictwa medycznego w Polsce. Wypadek, 
wypadek masowy, katastrofa. Katalog katastrof wg WHO. Fazy akcji ratunkowej. Ogólne 
zasady  bezpieczeństwa  katastrofy.  Doktryna  w  postępowaniach  masowych.  Podstawowe 
pojęcia  medycyny  ratunkowej:  złota  godzina,  łańcuch  przeżycia,  segregacja  medyczna, 
oznaczenia  segregacyjne.  Ocena  miejsca  zagrożenia,  treść  wezwania  podmiotów 
ratowniczych  przekazywanego  dyspozytorowi  CPR.  Zasady  współpracy  i  pomocy 
międzynarodowej w katastrofie. 

2.

  Wyciąganie,  wydobywanie,  i  wynoszenie  oraz  transport  rannych  i  chorych.  Pas 

noszowy  –  zasady  posługiwania.  Sposoby  wyciągania  rannych.  Wynoszenie 
poszkodowanych  przez  jednego  lub  dwu  ratowników.  Pozycja  boczna  ustalona.  Nosze. 
Wskazania  do  ewakuacji  różnymi  środkami  transportu.  Adaptacja  doraźna  i  etatowa 
ś

rodków transportu do ewakuacji rannych i chorych.  

3.

  Wentylacja  wspomagana  i  zastępcza.  Pojęcie  umierania  i  śmierci.  Ocena  stopnia 

nieprzytomności chorego. Udrażnianie dróg oddechowych – bez użycia przyrządów oraz 
przy  pomocy  rurki  ustno-  gardłowej  (nosowo-gardłowej),  rurki  przełykowo-tchawiczej, 
maski 

krtaniowej. 

Technika 

konikopunkcji. 

Posługiwanie 

się 

workiem 

samorozprężalnym. Technika intubacji. 

4.

  Resuscytacja krążeniowo-oddechowa osoby dorosłej. Ocena podstawowych czynności 

ż

yciowych.  Technika  prowadzenia  resuscytacji  przez  jednego  i  dwóch  ratowników. 

Powikłania resuscytacji i ich zapobieganie. Wykonywanie defibrylacji półautomatycznej. 

background image

 

108

5.

  Specyfika  postępowania  reanimacyjnego  u  niemowląt  i  u  dzieci.  Ćwiczenia 

praktyczne  z  wykorzystaniem  fantomów  Baby  Laerdal  i  Junior.  Doskonalenie 
umiejętności resuscytacji osoby dorosłej. 

6.

  Zasady wykonywania dostępów donaczyniowych, obwodowych i centralnych.  

Technika kaniulacji żyły obwodowej. Nakłucie tętnicy promieniowej. Metody kaniulacji 
ż

ył  centralnych,  powikłania.  Pielęgnacja  dostępu  donaczyniowego.  Technika  pomiaru 

OCŻ. 

7.

  Opatrywanie  ran  różnych  okolic  ciała.  Charakterystyka  ran,  opracowywanie  ran  w 

katastrofie. 

Profilaktyka 

przeciwtężcowa. 

Postępowanie 

ranach 

skażonych 

radionuklidami  i  środkami  chemicznymi.  Rany  drążące  głowy,  klatki  piersiowej  i 
brzucha.  Rana  postrzałowa.  Opatrywanie  różnych  okolic  ciała  przy  pomocy  opaski 
elastycznej,  chusty  trójkątnej  i  siatki  opatrunkowej.  Sposoby  doraźnego  i  ostatecznego 
tamowania krwawienia. Nauka szycia chirurgicznego. 

8.

  Unieruchomienia  improwizowane,  transportowe  i  lecznicze.  Rodzaje  obrażeń 

podlegające  unieruchomieniu.  Zasady  wykonywania  unieruchomień,  ustawienie 
fizjologiczne  kończyny.  Unieruchomienie  improwizowane  kończyny  górnej  i  dolnej. 
Demonstracja unieruchomień transportowych. 

9.

  Zaawansowana  resuscytacja  krążeniowo-oddechowa  osoby  dorosłej.  Ćwiczenia 

praktyczne według opracowanych scenariuszy. 

10.

 Seminarium z wybranych zagadnień. Zaliczenie z oceną na podstawie wyniku testu 

oraz umiejętności praktycznych.  
 

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie z oceną. 
 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Ciećkiewicz    J.  [red.]  „Ratownictwo  medyczne  w  wypadkach  masowych”.  Wydawnictwo 
medyczne Górnicki, Wrocław 2005 
Chomiczewski  K.,  Gall  W.,  Grzybowski  J.  „Epidemiologia  działań  wojennych  i  katastrof”. 
Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2001 
Chomiczewski  K.,  Kocik  J.,  Szkoda  T.  „Bioterroryzm.  Zasady  postępowania    lekarskiego”. 
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002 
Heherington A. „Wsparcie psychologiczne w służbach ratowniczych”. GWP, 2004 
Janiak  M,  Wójcik  A.  [red.]  „Medycyna  zagrożeń  i  urazów  radiacyjnych”.  Wydawnictwo 
lekarskie PZWL, Warszawa 2005 
Jakubaszko  J.,  Rys  A.  [red.]  „Ratownictwo  medyczne  w  Polsce.  Ustawa  o  Państwowym 
Ratownictwie Medycznym.” Zdrowie i Zarządzanie Sp. z o.o., Kraków 2002 
Jakubaszko J. „Ratownik medyczny”. Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2003 
Klukowski  K.  [red.]  „Medycyna  wypadków  w    transporcie”.  Wydawnictwo  Lekarskie 
PZWL, Warszawa 2005 
Konieczny  J.  „Zarządzanie  w  sytuacjach  kryzysowych,  wypadkach  i  katastrofach”.  Wyd. 
Garmond. Oficyna wydawnicza, Poznań –Warszawa 2001 
Kowalczyk  M.,  Rump  S.,  Kołaciński  Z.  „Medycyna  katastrof  chemicznych”.  PZWL, 
Warszawa 2004 
Latalski M.[red.] „Medycyna katastrof”. AM, Lublin 2001 
Le Bon G. „Psychologia społeczna”. PWN, Warszawa 1986 
Mika S. „Psychologia społeczna”. PWN, Warszawa 1997 

background image

 

109

 Strużyna  J.  [red.]  „Oparzenia  w  katastrofach  i  masowych  zdarzeniach”.  PZWL,  Warszawa 
2004 
Zawadzki A. „Medycyna ratunkowa i katastrof”. PZWL, Warszawa 2006 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Medycyna ratunkowa 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Jerzy Osemlak, Dr n. med. Adam Nogalski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
1.

  Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej 

2.

  Katedra i Klinika Chirurgii i Traumatologii Dziecięcej 

 
Kierownik Jednostki: 
1.

  p.o. kierownika Dr n. med. Adam Nogalski 

2.

  Prof. dr hab. Jerzy Osemlak  

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok V - Semestr X 
 
Liczba godzin: 30 
ć

wiczeń: 30   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Zapoznanie  studentów  z  obecnie  obowiązującymi  na  świecie  zasadami  postępowania  w 
stanach  nagłego  zagrożenia  życia  i  zdrowia.  Doskonalenie  umiejętności  praktycznego 
posługiwania się aparatura niezbędną w czasie prowadzenia czynności resuscytacyjnych. 
Zapoznanie  studentów  z  systemem  organizacyjnym  medycyny  ratunkowej  w  Polsce  w  tym 
szczególnie medycyny ratunkowej dzieci 
Zaznajomienie z definicją chorób i stanów nagłych u dzieci wymagających szybkiej Pomocy 
lekarskiej.  Nauczenie  zasad  postępowania  z  dzieckiem  w  stanach  nagłego  zagrożenia  jego 
zdrowia i życia.  
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu
1.

  Resuscytacja krążeniowo-oddechowa.  

2.

  Organizacja systemu ratownictwa medycznego w Polsce i na świecie. 

3.

  Zasady postępowania w stanach nagłego zagrożenia życia związanych z urazami. 

4.

  Zasady postępowania w zagrożeniach środowiskowych. 

5.

  Zasady postępowania w zdarzeniach masowych i katastrofach. 

 
Sposób sprawdzania  czy cel nauczania został osiągnięty: 
Sprawdzanie wiedzy studentów w formie dyskusji w trakcie zajęć. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Stan przyswojonej wiedzy i systematyczne uczestnictwo w zajęciach. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Cline D., Ma J.  „Medycyna ratunkowa”, Urban&Partner, 2003 

background image

 

110

Plantz  S.H.,  Adler  J.N.  (wyd.  I  polskie  pod  red.  J.  Jakubaszki)  „Medycyna  ratunkowa”, 
Urban&Partner 
Pousada  L.,  Osborn  H.  H.,  Levy  D.B.  „Medycyna  ratunkowa”,  wyd.  I  polskie  pod  red. 
Jakubaszki J., Urban&Partner 
Singer  M.,  Grant  I.  (wyd.  polskie  pod  red.  J.  Jakubaszki)  „ABC  intensywnej  terapii”,  wyd. 
Górnicki, 2004 
Driscoll P., Skinder D., Earlam R. „ABC postępowania w urazach”, wyd Górnicki, 2003 
Strange  G.,  Ahrens  W.,  Toepper  W.  (wyd.  I  polskie  pod  red.  J.  Jakubaszki)  „Medycyna 
ratunkowa wieku dziecięcego”, Urban&Partner 
Jakubaszko J.  „Ratownik medyczny”, Górnicki – Wyd. Medyczne, Wrocław 2003 
Osemlak J.  „Zarys programu zintegrowanego ratownictwa medycznego dzieci w Polsce”. 
Rocznik Dziecięcej Chirurgii Urazowej, 2001/2002, 5 (XXIX), 103. 
Osemlak J.  „Ratownictwo medyczne w stanach zagrożenia życia u dzieci” [w:] 
„Ratownictwo medyczne w Polsce” Jakubaszko J., Ryś A. [red.], Zdrowie i Zarządzanie, 
Kraków 2002 
Osemlak J., Szarecki J., Szwarc J. „Organizacja i funkcja Szpitalnego Oddziału Ratunkowego 
Dzieci”. Rocznik Dziecięcej Chirurgii Urazowej, 2001/2002, 5 (XXIX), 110. 
Osemlak P., Szczepińska-Sobutka J. „Medycyna ratunkowa w oparzeniach u dzieci”. Rocznik 
Dziecięcej Chirurgii Urazowej, 7(XXXI), 117, 2003. 
Osemlak J.  „Specjalizacja z medycyny ratunkowej w chirurgii dziecięcej”. Rocznik 
Dziecięcej Chirurgii Urazowej, 7 (XXXI), 124, 2003. 
Lentz S.H., Adler J.N., Jakubaszko J. [red.] „Medycyna ratunkowa”, Urban&Partner, 
Wrocław 2000. 
Strange G.R., Arens W.R., Schafermeger R.W., Toepper W.C., Jakubaszko J. [red.] 
„Medycyna ratunkowa wieku dziecięcego”, Urban&Partner, Wrocław 2003. 
 
 
 

Nazwa przedmiotu : Medycyna rodzinna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Janusz Chabowski, Dr n. med. Ewa Szyprowska 
 
Przedmiot realizowany przez kilka jednostek - nazwisko głównego koordynatora:  
Dr n. med. Ewa Szyprowska 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Janusz Schabowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI - Semestr  XI lub XII 
 
Liczba godzin: 100 
ć

wiczeń : 100   

 

 

 

 

 
 
 

background image

 

111

Cel nauczania przedmiotu: 
Celem kształcenia studentów jest zapoznanie ich z zasadami funkcjonowania systemu opieki 
zdrowotnej opartej na praktyce Lekarza Rodzinnego. Studenci poznają zasady  współpracy z 
innymi lekarzami rodzinnymi i specjalistami z innych dziedzin prowadzącymi do efektywnej 
opieki medycznej. 

Kolejnym  celem  nauczania  jest  kształtowanie  holistycznego  podejścia  studenta  (przyszłego 
lekarza) do pacjenta. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Studenci  na  zajęciach  praktycznych  poznają  funkcjonowanie    systemu  lekarza  rodzinnego. 
Informowani są  o organizacji i finansowaniu praktyk lekarza rodzinnego w Polsce i sposobie 
kontraktowania  usług  medycznych.  Praca  w  gabinecie  lekarskim  polega  na  weryfikacji  i 
praktycznym  zastosowaniu  posiadanej  wiedzy  z  zakresu  chorób  wewnętrznych,  chirurgii, 
ginekologii  i  pediatrii,  opieki  paliatywnej,  geriatrii  i  wykrywania  chorób  cywilizacyjnych  i 
nowotworowych.  W  czasie  zajęć  mają  możliwość  obserwować  najczęściej  występujące 
problemy medyczne w praktyce lekarza rodzinnego,  jak również poznać zasady profilaktyki i 
promocji zdrowia. 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Ocena realizacji przez studentów wyznaczonych zadań w czasie pracy w gabinecie lekarskim 
przez asystenta. 

 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność i aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach. Ocena asystenta. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1.

  Latkowski B., Lukas W,: Medycyna rodzinna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004. 

2.

  Latkowski B., Lukas W.: Medycyna rodzinna. Repetytorium. Wyd. Lekarskie PZWL, 

Warszawa 2006. 

3.

  Steciwko A. (red.): Umiejętności diagnostyczne i terapeutyczne w praktyce lekarza 

rodzinnego. Akademia Medyczna we Wrocławiu, Wrocław 2003. 

4.

  Steciwko A. (red.): Zasady i przepisy prawne dla lekarzy rodzinnych. Wybrane 

zagadnienia. Akademia Medyczna we Wrocławiu, Wrocław 2004. 

5.

  Barański J., Waszyński E., Steciwko A. (red.): Komunikowanie się lekarzy z pacjentem. 

Wyd. „Astrum:, Wrocław 2000.  

 
 
 

Nazwa przedmiotu : Medycyna sądowa 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Roman Mądro 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Medycyny Sądowej  

background image

 

112

 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Roman Mądro 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI – Semestr XII 
 
Liczba godzin: 60 

 

wykładów: 15  

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń: 45   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Przekazanie  studentom  wiedzy  na  temat  możliwości  jakie  w  szeroko  rozumianej  prawnej 
ochrony  zdrowia  i  życia  stwarza  współczesna  medycyna  sądowa  we  współpracy  z 
toksykologią  i  genetyką  sądową.  Odrębnym  celem  jest  nauczenie  podstaw  tzw.  klasycznej 
medycyny  sądowej,  a  zwłaszcza  traumatologii  i  tanatologii  oraz  możliwości  opiniowania  
odnośnie  do  związków  między  domniemanymi  przyczynami  a  domniemanymi  skutkami, 
okoliczności  oraz  mechanizmów  powstania  obrażeń  jak  również  odnośnie  do  kategorii 
włącznie ze skutkiem śmiertelnym.  
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
1.

  Ogólne zasady opiniowania sądowo-lekarskiego 

2.

  Orzecznictwo lekarskie w sprawach karnych 

3.

  Zasady  postępowania  lekarskiego  na  miejscu  znalezienia  zwłok,  zabezpieczanie 

materiałów biologicznych do dalszych badań 

4.

  Praktyczne aspekty badań genetycznych 

5.

  Wybrane zagadnienia z toksykologii sądowo-lekarskiej 

6.

  Sądowo-lekarska rekonstrukcja wypadków drogowych 

7.

  Rodzaje śmierci z uduszenia gwałtownego 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Seminaria zaliczające, egzamin testowy (100 pytań z 4 wariantami odpowiedzi)  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na zajęciach, zaliczenie seminariów i osiągnięcie zakładanego limitu punktacji 
podczas egzaminu testowego.  
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin pisemny w formie testu. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Raszeja S., Nasiłowski W., Markiewicz J. „Medycyna sądowa”, (podręcznik dla studentów), 
PZWL Warszawa 1993 
Di Maio V.J. „Medycyna sądowa”, Urban&Partner, Wrocław 2003 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Jakliński A., Kobiela J. „Medycyna sądowa”, (podręcznik dla studentów), PZWL, Warszawa 
1972 
Bogdanik T. [red.] „Toksykologia kliniczna”, PZWL 1988 
Gubała W. „Toksykologia alkoholu etylowego – wybrane zagadnienia”, IES 1997 

background image

 

113

Pawłowski R. „Medyczno-sądowe badanie śladów biologicznych”, IES 1997 
Kała M. „Analiza toksykologiczna środków uzależniających”, IES 2000 
Szczerkowska Z. „Badania biologiczne w sądowym ustaleniu ojcostw”, IES 1998 
Bal J. [red.] „Biologia molekularna w medycynie”, PWN 2001 
Teresiński G. „Biomechanika potrącenia pieszego”, Wyd. AM  w Lublinie 2004 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Mikrobiologia lekarska 

 
 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Maria Kozioł-Montewka 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Maria Kozioł-Montewka 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok III - Semestr V i VI 
 
Liczba godzin: 80 
wykładów : 15 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń :     65 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Przyswojenie  przez  studentów  wiadomości  pozwalających  na  samodzielne  rozwiązywanie 
problemów związanych: 
a)

  z leczeniem chorób infekcyjnych; 

b)

  z  zastosowaniem  diagnostyki  mikrobiologicznej  opartej  na  klasyfikacji  i  znajomości 

różnych czynników  etiologicznych zakażeń (wirusowych, bakteryjnych, grzybiczych),  

c)

  ze  znajomością  flory  fizjologicznej  oraz  mechanizmów  i  form  wzajemnego 

oddziaływania drobnoustrojów na makroorganizm (organizm gospodarza) poprzez układ 
immunologiczny; 

d)

  z poznaniem etiopatogenezy i epidemiologii zakażeń  oraz dróg ich szerzenia się; 

e)

  z  wyborem  właściwej  antybiotykoterapii  (empirycznej  i  celowanej)  a  także  znajomości 

zasad dezynfekcji, sterylizacji i postępowania aseptycznego oraz problemów związanych 
z zakażeniami szpitalnymi. 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Na ćwiczeniach studenci powinni opanować: 
1.

  samodzielne  wykonywanie  preparatów  mikroskopowych  z  zastosowaniem  poznanych 

metod barwienia oraz umiejętność ich interpretacji; 

2.

  znajomość  cech  morfologicznych  drobnoustrojów  (w  hodowlach  „in  vitro”)  oraz 

umiejętność rozpoznawania wybranych (najważniejszych) gatunków bakterii i grzybów z 
zastosowaniem testów diagnostycznych poznanych na ćwiczeniach; 

3.

  wykonanie  prostych  testów  służących  do  identyfikacji  drobnoustrojów  (np.  badanie 

katalazy, testy aglutynacyjne, lateksowe; 

background image

 

114

4.

  odpowiedni  dobór  postępowania  diagnostycznego  wobec  badanego  czynnika 

etiologicznego zakażenia; 

5.

  zasady  odczytywania  i  interpretacji  antybiogramów  i  najważniejszych  mechanizmów 

oporności o znaczeniu epidemiologicznym; 

6.

  umiejętność pobrania materiałów klinicznych np.: wymazów z nosa i z gardła oraz posiew 

na rutynowo stosowane podłoża mikrobiologiczne. 

   
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Kolokwia cząstkowe - ustne i pisemne, oraz egzamin końcowy składający się z części 
praktycznej i teoretycznej.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Do  zaliczenia  ćwiczeń  wymagana  jest  obecność  na  wszystkich  zajęciach  oraz  oceny 
pozytywne  uzyskane  w  trakcie  ustnych  odpowiedzi  na  ćwiczeniach,  a  także  zaliczenie 
kolokwiów  cząstkowych  obejmujących  ustalone  partie  materiału  zgodnie  z  podanym 
zakresem obowiązującym do przygotowania na poszczególne ćwiczenia. Zaliczenia ćwiczeń 
obejmują kolokwia cząstkowe, w semestrze V w postaci odpowiedzi ustnej, w semestrze VI – 
pisemne.   
Zaliczenie przedmiotu kończy się egzaminem składającym się z części praktycznej (ustnej) w 
której  student  wykazuje  się  wiadomościami  z  zakresu  diagnostyki  mikrobiologicznej  oraz  
części  teoretycznej  w  postaci  pytań  wymagających  krótkich  i  precyzyjnych  odpowiedzi 
(wiadomości teoretyczne z ćwiczeń i wykładów). 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin ustny (część praktyczna i teoretyczna). 
 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Virella G. „Mikrobiologia i choroby zakaźne”. 
Zaremba M. L. „Mikrobiologia lekarska”. 
Collier L., Oxford J. „Wirusologia”.  
Szewczyk E. M. „Diagnostyka bakteriologiczna”. 
Roitt I., Brostoff J., Male D. “Immunologia”. 
Dzierżanowska D. „Antybiotykoterapia praktyczna”. 

________________________________________________________ 
 
Nazwa  przedmiotu:  Nefrologia  –  realizowana  w  ramach 
nauczania Chorób wewn
ętrznych 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:
   
Prof. dr hab. Andrzej Książek, Dr Grażyna Orłowska-Kowalik 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:   
Katedra i Klinika Nefrologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Andrzej Książek 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
   

background image

 

115

Rok IV - Semestr VIII 
 
Liczba godzin: 60 

 

 

 

wykładów : 5   

 

ć

wiczeń :     55  

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Poznanie  przyczyn    i  patogenezy  chorób  nerek.  Leczenie  chorób  nerek.  Ocena  stanu 
nawodnienia 

pacjenta 

nefrologicznego. 

Zapoznanie 

się 

metodami 

leczenia 

nerkozastępczego. Problemy transplantacji nerek.   
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
1.

  Przyczyny i objawy chorób nerek.  

2.

  Podstawy diagnostyki chorób nerek.  

3.

  Rodzaje leczenia nerkozastępczego.  

4.

  Sposób postępowania w stanach zagrożenia życia u pacjentów nefrologicznych.  

5.

  Prowadzenie bilansu płynów, ocena stanu nawodnienia pacjenta  nefrologicznego. 

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie ustne bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Książek A., Rutkowski B. „Nefrologia”, Wyd. Czelej, Lublin 
Orłowski T. „Choroby nerek”, PZWL, Warszawa 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne”, PZWL, Warszawa 
Wojtczak A. „Choroby wewnętrzne”, PZWL, Warszawa 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Rutkowski B. „Kłębuszkowe choroby nerek”, MAKMED, Gdańsk 
Daugirdas J. „Podręcznik dializoterapii”, Wyd. Czelej 
Hruby Z. „Nefrologia praktyczna”, PZWL, Warszawa 

________________________________________________________ 

 

Nazwa przedmiotu: Neurochirurgia 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Prof. dr hab. Tomasz Trojanowski 
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Katedra i Klinika Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Tomasz Trojanowski 
 
Liczba godzin:
 30 
wykładów: 10 
ć

wiczeń: 20 

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI  -  Semestr  XI lub XII 

background image

 

116

 
Cel nauczania: 
Zapoznanie studentów z podstawami neurochirurgii. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
1.

  Neurotraumatologia - postępowanie chirurgiczne w urazach czaszkowo mózgowych 

2.

  Neuroonkologia - postępowanie chirurgiczne w nowotworach ośrodkowego i 

obwodowego układu nerwowego, nowotworach czaszki i kręgosłupa. 

3.

  Choroby naczyń układu nerwowego - postępowanie chirurgiczne i inne metody terapii. 

4.

  Neurodiagnostyka - wykorzystanie badań obrazowych w diagnozowaniu schorzeń układu 

nerwowego i schorzeń kręgosłupa 

5.

  Neuroortopedia - postępowanie chirurgiczne w schorzeniach kręgosłupa, rdzenia 

kręgowego i korzeni rdzeniowych 

 

Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
W. Maksymowicz „Neurochirurgia w zarysie”. 
M. Schirmer „Neurochirurgia” 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
M. Ząbek „Zarys neurochirurgii” 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Neurologia  

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Zbigniew Stelmasiak            
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Neurologii 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Zbigniew Stelmasiak            
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok IV
 - Semestr VIII 
Rok V - Semestr IX 
 
Liczba godzin:  
Rok IV
 - 75 
wykładów: 15  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń: 60   

 

 

 

 

Rok V – 30 

background image

 

117

wykładów: 10  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń: 20   

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Umiejętności  praktyczne  badania  neurologicznego,  określenie  syndromu  neurologicznego, 
przedstawienie  diagnostyki  różnicowej,  zaproponowanie  badań  diagnostycznych  oraz 
wiadomości  teoretyczne  dotyczące  patogenezy,  obrazu  klinicznego  oraz  leczenia  chorób 
układu nerwowego. 
Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student powinien rozumieć metody myślenia klinicznego, 
na podstawie oceny symptomów, syndromów i przyczyn chorób dla prawidłowej diagnostyki 
oraz poprawnych decyzji w sprawie leczenia chorób systemu nerwowego. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Pytania egzaminacyjne. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Zaliczenia cząstkowe i zaliczenie końcowe ćwiczeń (praktyczne i teoretyczne). 

Wymagania: 

Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa. Studenci mają obowiązek zapoznawać się z 
historią chorób, metodami badania systemu nerwowego, brać czynny udział w dyskusjach 
oraz analizie historii przypadków.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Egzamin praktyczny oraz zaliczenia cząstkowe z asystentami. 
Egzamin końcowy w formie testu. 
 
Egzamin praktyczny: 
Asystenci  prowadzący  grupę  studencką  przeprowadzają  egzamin  praktyczny  dopuszczający 
do egzaminu teoretycznego. 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Jakimowicz W. „Neurologia kliniczna”. 
Prusiński A. „Podstawy neurologii klinicznej”. 
Mazur R. „Podstawy kliniczne neurologii”. 
 
 

Nazwa przedmiotu: Okulistyka 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Dr hab. Tomasz Żarnowski (p.o. Kierownika Katedry i I Kliniki Okulistyki) 
Dr n. med. Wojciech Kątski (p.o. Kierownika II Kliniki Okulistyki) 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Katedra Okulistyki: a) I Klinika Okulistyki, b) II Klinika Okulistyki 
 
Kierownik Jednostki: 

background image

 

118

Dr hab. Tomasz Żarnowski p.o. Kierownika Katedry Okulistyki i I Kliniki Okulistyki 
Dr n. med. Wojciech Kątski p.o. Kierownika II Kliniki Okulistyki 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
 Rok VI - Semestr XII 
 
Liczba godzin: 60 
wykładów : 15 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 45   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Nauka podstaw anatomii i fizjologii narządu wzroku, badanie okulistyczne (ostrość wzroku, 
wziernikowanie  dna  oka,  reakcje  źrenic,  ruchomość  gałek  ocznych,  podstawy  badania 
przedniego  odcinka,  konfrontacyjna  metoda  badania  pola  widzenia),  technika  zapuszczania 
kropli okulistycznych, rozpoznawanie podstawowych schorzeń doprowadzających do nagłej i 
przewlekłej 

utraty 

widzenia, 

manifestacja 

okulistyczna 

schorzeń 

systemowych, 

rozpoznawanie  niedowidzenia  i  zeza  u  dzieci,  neurookulistyka,  lokalizacja  uszkodzeń  drogi 
wzrokowej,  tarcza  zastoinowa,  rozpoznawanie  podstawowych  następstw  urazów  narządu 
wzroku, odwijanie powiek, usuwanie ciał obcych spod powieki i rogówki, łagodne  i groźne 
przyczyny „czerwonego oka” – informacja kiedy kierować do okulisty. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
 
Ć

WICZENIA I SEMINARIA: 

Seminarium  1.  Ostrość  wzroku  -  do  dali  i  do  bliży,  pojęcie  refrakcji  i  akomodacji.  Teorie 
widzenia barw. Nieprawidłowości rozpoznawania barw i metody ich diagnozowania. 
Oko niemiarowe - podział. Krótkowzroczność. Nadwzroczność. Astygmatyzm - niezborność. 
Starczowzroczność. Anizometropia i anizeikonia. Bezsoczewkowość. 
Obiektywne  metody  badania  refrakcji.  Skiaskopia  (klasyczna  i  szczelinowa).  Refraktometr 
Hartingera i keratometr Javala. 
Ćwiczenia  1.  Badanie  ostrości  wzroku  do  bliży  i  dali  -  tablice  Snellena.  Zastosowanie 
korekcj  i  okularowej.  Prezentacja  obiektywnych  metod  badania  refrakcji.  Metody  detekcji 
zaburzeń widzenia barw (tablice Ishihary, anomaloskop Nagela, lampa Wilczka). 
Seminarium 

2. 

Metody 

wziernikowania: 

bezpośrednie 

pośrednie. 

Badanie 

stereofundoskopem i soczewką Volka. Ocena prawidłowego dna oka i ciała szklistego. 
Ćwiczenia 2. Wziernikowanie przy użyciu wziernika bezpośredniego - opanowanie techniki. 
Prezentacja innych metod wziernikowania. 
Seminarium  3.  Choroby  naczyniówki  siatkówki  i  ciała  szklistego.  Manifestacja  oczna 
schorzeń  ogólnoustrojowych.  (cukrzyca,  nadciśnienie,  choroby  krwi).  Znaczenie  konsultacji 
okulistycznych w schorzeniach innych narządów. 
Ćwiczenia 3. Badanie chorych ze zmianami w siatkówce i ciele szklistym. 
Seminarium  4.  Aparat  ochronny  oka  (powieki,  drogi  łzowe),  oczodół  -  schorzenia. 
Onkologia okulistyczna. 
Ćwiczenia 4. Omówienie podstawowych leków stosowanych w okulistyce z uwzględnieniem 
różnorodności  form  recepturowych.  Pokaz  aplikowania  kropli  i  maści.  Odwracanie  powiek. 
Ocena filmu łzowego, badanie drożności dróg łzowych. Egzoftalmometria. 
Seminarium  5.  Przedni  odcinek  oka  -  rogówka,  twardówka,  tęczówka,  soczewka  -
schorzenia.  Film  video:  operacje  okulistyczne  przedniego  odcinka  gałki  ocznej  (wycięcie 
skrzydlika, usunięcie zaćmy ze wszczepem, przeszczep rogówki). 
Ćwiczenia  5.  Badanie  w  lampie  szczelinowej.  Demonstracje  chorych  ze  zmianami 

background image

 

119

rogówkowymi, stanami zapalnymi przedniej części naczyniówki oraz zaćmą. 
Seminarium 6. Jaskra - wytwarzanie i odpływ cieczy wodnistej. Budowa kąta przesączania -
gonioskopia.  Klasyfikacja  jaskry.  Rozpoznawanie,  objawy,  leczenie  jaskry.  Tonometria  - 
zasada i rodzaje tonometrii. 
Ćwiczenia 6. Pomiary ciśnienia wewnątrzgałkowego - rodzaje. Ocena wyglądu tarczy n. II u 
chorych z jaskrą. 
Seminarium  7.  Objawy  oczne  w  chorobach  neurologicznych.  Badania:  ostrość  wzroku, 
reakcja  źrenic  na  światło,  ocena  tarczy  n.II,  pole  widzenia,  ruchomość  gałek  ocznych. 
Omówienie  znaczenia  poszczególnych  nieprawidłowości  w  w/w  badaniach.  Pole  widzenia 
(perymetria)  -  zasady  badania,  rodzaje,  interpretacja  wyników.  Różnicowanie  między 
ocznymi a neurologicznymi przyczynami nieprawidłowości. 
Ćwiczenia  7.  Badanie  ruchomości  gałek  ocznych,  reakcji  źrenic  na  światło,  odruchu  na 
zbieżność i akomodację. Ocena wyglądu tarczy n.lI. Wykonywanie pola widzenia. 
Seminarium  8.  "Czerwone  oko"  -  przekrwienie  widocznych  naczyń  spojówki, 
nadtwardówki,  twardówki.  Przyczyny  tego  stanu  w  obrębie:  spojówki,  rogówki, 
nadtwardówki,  tęczówki  i  ciała  rzęskowego.  Jaskra  i  choroby  przydatków  ocznych  jako 
przyczyny  "czerwonego  oka".  Omówienie  ciężkości  stanu  przy  każdej  z  przyczyn  i 
postępowanie przez lekarza ogólnego. 
Ćwiczenia 8. Demonstracje chorych z "czerwonym okiem". 
Seminarium 9. Problemy okulistyki pediatrycznej. Anomalie rozwojowe. Pojęcie zeza, jego 
przyczyny,  rodzaje,  wczesna  diagnostyka  i  zasady  leczenia.  Badanie  refrakcji  u  dzieci. 
Pojęcie  amblyopii  i  jej  przyczyny,  leczenie.  Cechy  charakterystyczne  innych  schorzeń 
okulistycznych u dzieci (zaćma, jaskra, nowotwory, zapalenia). Leukokoria. 
Ćwiczenia  9.  Zapoznanie  się  z  aparaturą  do  ćwiczeń  ortoptycznych  i  wskazaniami  do  ich 
zastosowania. Demonstracje chorych z zezem. 
Seminarium 10. Urazy gałki ocznej i narządów dodatkowych oka (chemiczne, 
mechaniczne). Zasady udzielania pierwszej pomocy w urazach narządu wzroku. Zator t. 
ś

rodkowej siatkówki jako nieurazowy stan nagły. 

Ćwiczenia 10. Demonstracje chorych po urazach. Pokaz płukania worka spojówkowego. 
Sprawdzenie umiejętności odwracania powiek. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zajęcia seminaryjne oraz egzamin testowy. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Odpowiednia frekwencja na zajęciach oraz zdanie egzaminu testowego. 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Niżankowska M. H. „Podstawy okulistyki” - podręcznik dla studentów i lekarzy. 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Kanski J. J. „Okulistyka kliniczna”. 
 
 __________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu : Onkologia 

 

background image

 

120

Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Maria Mazurkiewicz  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
1.

  Katedra i Zakład Onkologii:  

a) Klinika Chirurgii Onkologicznej  
b) II Oddział Radioterapii z Pododdziałem Chemioterapii 
 
Kierownik Jednostki: 
1.

  Prof. dr hab. Maria Mazurkiewicz  

a) Prof. dr hab. Wojciech Polkowski,  b) prof. dr hab. Maria Mazurkiewicz 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI - Semestr XI lub XII 
 
Liczba godzin: 60 

 

 

wykładów : 15 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 45   

 

 

 

 

 

 

Zasadnicze treści przedmiotu:  
 
TEMATY WYKŁADÓW: 
1. 

  Etiopatogeneza chorób nowotworowych 

2. 

  Epidemiologia nowotworów złośliwych. 

3. 

  Rola i miejsce radioterapii w leczeniu nowotworów złośliwych   

4. 

  Współczesne metody i taktyka leczenia skojarzonego nowotworów złośliwych 

5. 

  Diagnostyka  chorób  nowotworowych  i  wczesne  objawy  najczęściej  występujących 

nowotworów w Polsce. 

6. 

  Nowotwory tytonio-zależne jako problem społeczny. 

7. 

  Metody wczesnego rozpoznawania raka piersi. Skrining mammograficzny. 

8. 

  Profilaktyka pierwotna i wtórna nowotworów złośliwych. 

9. 

  Markery nowotworowe i ich rola w rozpoznawaniu i monitorowaniu przebiegu i wyników 

leczenia nowotworów złośliwych. 

10. Opieka paliatywna. Organizacja ruchu hospicyjnego w Polsce. 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ
1.

  Wczesne objawy najczęstszych nowotworów złośliwych. 

2.

  Metody rozpoznawania i oceny zaawansowania nowotworów (TNM). 

3.

  Objawy  charakterystyczne  dla  choroby  nowotworowej.  Podstawy  badania  fizykalnego 

chorego na nowotwór. 

4.

  Metody i zasady leczenia nowotworów złośliwych. 

5.

  Podstawy opieki paliatywnej. 

6.

  Zasady leczenia bólu nowotworowego. 

7.

  Rola chirurgii w leczeniu nowotworów złośliwych. 

8.

  Czerniak złośliwy. Rozpoznawanie, leczenie. 

9.

  Nowotwory jelita grubego. Rozpoznawanie, leczenie. 

10.

  Podstawy  radioterapii  nowotworów  złośliwych.  Zasady  planowania  leczenia 

napromienianiem. 

11.

  Odczyny popromienne. Zapobieganie, leczenie. 

12.

  Rak gruczołu piersiowego diagnostyka i leczenie operacyjne. 

background image

 

121

13.

  Rak  gruczołu  piersiowego,  czynniki  ryzyka,  leczenie  systemowe.  Zasady  leczenia 

skojarzonego. 

14.

  Rola radioterapii (tele- i brachyterapii) w leczeniu raka szyjki i trzonu macicy. 

15.

 Nowotwory jajnika i jądra, rozpoznawanie, leczenie. 

  
Sposób sprawdzania  czy cel nauczania został osiągnięty: 
Indywidualna rozmowa z każdym studentem w trakcie zaliczenia. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu:  
Zaliczenie  zajęć  z  onkologii  otrzymują  studenci,  którzy  nie  mają  nieobecności    na 
ć

wiczeniach  oraz  wykażą  się  znajomością  onkologii  w  zakresie  obejmującym  tematykę 

ć

wiczeń i wykładów. 

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie z oceną. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Kułakowski A., Skowrońska-Gardas A. „Onkologia”. 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe:  
„Podręcznik  onkologii  klinicznej”,  tłum.  pod  red.  J.  Pawlęgi,  Wyd.  Przegląd  Lekarski, 
Kraków 2001 

 

 

 
Nazwa przedmiotu: Otolaryngologia dzieci
ęca 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Prof. dr hab. Grażyna Mielnik-Niedzielska 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:   
Katedra i Klinika Otolaryngologii Dziecięcej, Foniatrii i Audiologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Grażyna Mielnik-Niedzielska 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
Rok V - Semestr X 
 
Liczba godzin: 20 
ć

wiczeń:   20                                        

Cel nauczania przedmiotu:  
Podstawowym celem nauczania tego przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy na temat 
otolaryngologii  wieku  rozwojowego.  Specyfiką  tego  okresu  życia  jest  częste  występowanie 
chorób  infekcyjnych  górnych  dróg  oddechowych,  patologia  układu  limfatycznego  i  jego 
następstwa  oraz  występowanie  wad  wrodzonych  głowy  i  szyi  jak  również  w  obrębie 
narządów  zmysłu.  Wczesne  rozpoznawanie  niedosłuchu  pozwala  na  jego  protezowanie  i 
umożliwia odbiór  dźwięków niezbędnych dla prawidłowego rozwoju mowy. 
 

background image

 

122

Zasadnicze treści przedmiotu:   
I.
 Choroby gardła i migdałków 

1.

   Anatomia,  fizjologia  gardła  i  pierścień  limfatyczny  Weldeyera.  Zapalenie  błony 

ś

luzowej nosa. 

2.

   Zapalenie migdałków w przebiegu chorób zakaźnych i chorób krwi. 

3.

  Zapalenie głębokie jamy ustnej i gardła (ropnie dna jamy ustnej, gardła) 

4.

  Zmiany  przerostowe  tkanki  limfatycznej  gardła,  objawy,  postępowanie  lecznicze, 

powikłania. 

II. Zapalenie nosa i zatok przynosowych 

1.

  Anatomia i fizjologia nosa 

2.

  Rozwój nosa, zatok przynosowych i ich znaczenie 

3.

  Zapalenie zatok przynosowych u niemowlat i dzieci 

4.

  Powikłania zatokopochodne, objawy, postępowanie terapeutyczne 

5.

  Zmiany alergiczne w obrębie górnych dróg oddechowych 

III Narząd słuchu i równowagi 

1.

  Anatomia  i  fizjologia  ucha:  różnice  anatomiczne  w  budowie  ucha  w  wieku 

dziecięcym w porównaniu z dorosłymi 

2.

  Ostre zapalenie ucha środkowego 

3.

  Wysiękowe i przewlekłe zapalenie ucha 

4.

  Podstawy pedoaudiologii – badania przesiewowe słuchu 

IV. Zapalenie krtani 

1.

  Różnice anatomiczne krtani dziecięcej 

2.

  Zapalenie krtani nieżytowe 

3.

  Zapalenie podgłośniowe 

4.

  Zapalenie nadgłośniowe 

5.

  Nowotwory krtani (brodawczaki) 

6.

  Zaburzenia czynnościowe głosu 

7.

  Intubacje i tracheotomie 

V. Stany niewydolności oddechowej 

1. Ciała obce w drogach oddechowych i pokarmowych 
2. Bronchoskopia, bronchografia, ezofagoskopia 

VI. Wady wrodzone w obrębie narządów ORL 

1.

  Wady wrodzone twarzoczaszki 

2.

  Wady wrodzone w obrębie szyi. 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty:  
Rozmowa  podsumowująca  na  zakończenie  ćwiczeń,  rozmowa  na  temat  przetłumaczonego 
artykułu. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Czynne  uczestniczenie  w  ćwiczeniach,  przygotowanie  tłumaczenia  artykułu  z  czasopisma 
medycznego. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Chmielik M.[red.] „Otolaryngologia dziecięca”. PZWL, Warszawa 2001 
Hotaling Andrew, Stankiewicz J. „Otolaryngologia dziecięca”. Via Medica, Gdańsk 1999 

background image

 

123

Janczewski  G.,  Osuch-Wójcikiewicz  E.  [red.]  „Ostry  dyżur.  Otolaryngologia”.  Alfa-Medica 
Press, 2003  
Dzierżanowska D.[red.] „Zakażenia w otolaryngologii”. Alfa-Medica Press 2002 
Janczewski G. [red.] „Otolaryngologia praktyczna”. Via Medica, 2005 
Gryczyńska D.[red.] „Otolaryngologia dziecięca.” Alfa-Medica Press, Bielsko Biała 2007 
Chris  Milford,  Med.  Rawlands.  „Opieka  łączona  w  otolaryngologii.”  Via  Medica,  Gdańsk 
2000 
 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Ortopedia dziecięca  

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Tomasz Karski, Prof. dr hab. Andrzej Gregosiewicz, 
dr hab. Grzegorz Kandzierski prof. nadzw.  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
1.

  Katedra Ortopedii Dziecięcej: Klinika Ortopedii i Rehabilitacji Dziecięcej  

2.

  Klinika Ortopedii Dziecięcej 

Kierownik Jednostki: 
1.

  Prof. dr hab. Tomasz Karski 

2.

  Prof. dr hab. Andrzej Gregosiewicz 

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:  
Rok IV – Semestr VII i VIII 
 
Liczba godzin: 45 

 

 

 

wykładów: 15  

 

 

 

ć

wiczeń: 30   

 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Nauczenie sposobu badania narządu ruchu u dzieci, diagnostyki wad wrodzonych, chorób 
narządu ruchu, zapoznanie z zasadami leczenia bezoperacyjnego i operacyjnego dzieci z 
chorobami narządu ruchu, omówienie zasad profilaktyki 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW:  
1.

  Rys historyczny ortopedii z uwzględnieniem ortopedii dziecięcej (Ireneusz Wierzejewski, 

Konrad  Biesalski,  Wiktor  Dega,  Adam  Gruca).  Ortopedia  w  Europie  i  w  Polsce. 
Społeczne  zadania  ortopedii.  Zakres  zagadnienia.  Pole  działania  ortopedii.  Typowe 
przykłady  wad,  zniekształceń  i  chorób  w  ortopedii  dziecięcej.  Jednostki  chorobowe  o 
znaczeniu historycznym: gruźlica, choroba Heinego-Medina. 

2.

  Odrębności  wzrostowo-rozwojowe  narządu  ruchu  u  dzieci.  Badanie  narządu  ruchu  u 

dzieci.  Długości,  obwody,  zakres  ruchów,  nazewnictwo  w  diagnostyce  ortopedycznej  i 
terapii.  Oś  kończyn,  ruchomość  stawów,  przykurcze,  sposób  chodzenia  fizjologiczny  i 
patologiczny. Dysfunkcje neurogenne narządów ruchu.               

3.

  Wrodzone zwichnięcie stawów biodrowych u dzieci jako problem leczniczy i społeczny. 

Epidemiologia.  Typy  etiologiczne  wady  (dysplazja  w  zespole  przykurczów,  dysplazja  
bioder  wiotkich),  badanie  kliniczne,  usg,  rtg.  Wczesne  rozpoznawanie  i  leczenie  

background image

 

124

wrodzonej  dysplazji,  podwichnięcia  i  zwichnięcia  stawów  biodrowych.  Diagnostyka 
kliniczna,  ultrasonograficzna  i  radiologiczna.  Różnicowanie  zwichnięć  o  innej  etiologii  
(zwichnięcia porażenne, pozapalne, urazowe). 

4.

  Granice  i  możliwości  leczenia bezoperacyjnego  wrodzonej dysplazji biodra.  Wskazania 

do  leczenia  operacyjnego  wrodzonego  zwichnięcia  biodra.  Badanie  dzieci  starszych. 
Różnicowanie.  Martwica  głowy  kości  udowej  w  dysplazji.  Biodro  szpotawe  jako 
następstwo martwicy głowy kości udowej. Profilaktyka wrodzonego zwichnięcia stawów 
biodrowych,  wczesna,  okołoporodowa,  w  okresie  noworodkowym  i  niemowlęcym. 
Uświadamianie społeczeństwa i współpraca interdyscyplinarna ortopedów, neonatologów 
i pediatrów. Ważne zadania fizjologicznej pielęgnacji niemowląt. 

5.

  Wrodzona  stopa  końsko-szpotawa.  Etiopatogeneza  i  patomorfologia  wady.  Ocena 

kliniczna i radiologiczna - kąty Kite'a. Wczesne  leczenie redresyjne.  Udział rodziców w 
leczeniu. Informacje o leczeniu operacyjnym. 

6.

  Różnicowanie  zniekształceń  stóp  u  dzieci  i  sposoby  leczenia.  Wrodzona  stopa  płasko-

koślawa, stopy piętowe, koślawe, statyczne i inne. Wtórne deformacje stóp w poronnych 
postaciach  m.p.dz.  Wady  wrodzone  kręgosłupa.  Kręcz  szyi.  Etiopatogeneza,  objawy, 
leczenie. Skuteczność leczenia torsyjno-ułożeniowego. Choroba Sprengla, zespół Klippel-
Feila,  kręcz  szyi  neurogenny,  zapalny.  Diagnostyka  u  noworodków,  niemowląt  i  dzieci 
starszych. Spondyloliza i spondylolisteza u dzieci. 

7.

  Boczne  skrzywienie  kręgosłupa  (skoliozy),  wrodzone,  porażenne  i  tzw.  idiopatyczne. 

Proste  testy  do  wykrywania  skolioz  tzw.  idiopatycznych.  Nowe  poglądy  co  do  etiologii 
tzw.  skolioz  idiopatycznych.  Zespół  przykurczów  -  związek  ze  skoliozami  tzw. 
idiopatycznymi. Nowe zasady usprawniania, profilaktyka skolioz i wad postawy.  

8.

  Niedowłady  wiotkie  i  spastyczne  w  obrębie  narządów  ruchu  u  dzieci.  Dysfunkcje  i 

przykurcze  w  mózgowym  porażeniu  dziecięcym.  Rozwój  wady.  Postacie  kliniczne, 
wczesne  wykrywanie  spastyczności  i  przykurczów.  Objaw  Holta  i  Elye.  Badanie 
przykurczów  wg  Reimersa.  Powikłania  leczenia  tzw.  metodami  stymulacji  centralnej. 
Sposoby 

leczenia 

rehabilitacyjnego 

aparatowego. 

Metoda 

RAO. 

Młodzieńcze  złuszczenie  głowy  kości  udowej.  Etiopatogeneza,  różnicowanie  i  leczenie. 
Objawy, obraz kliniczny chorego ze złuszczeniem, jak rozpoznać, jak leczyć. Wrodzone 
biodra szpotawe. Różnicowanie niezapalnych chorób biodra. Martwice aseptyczne kości u 
dzieci  i  młodzieży.Choroby  systemowe  układu  kostno-stawowego.  Różnicowanie  z 
chorobami zapalnymi. Wyjaśnienie etiopatogenezy chorób Osgood-Schlattera, Hoglunda, 
choroby  Perthesa,  Kienböcka,  Köhlera  I,  Köhlera  II,  kliniczne  i  radiologiczne  choroby 
Perthesa. Powstawanie, leczenie. 

9.

  Zniekształcenia  koślawe  i  szpotawe  kończyn.  Koślawość  fizjologiczna  i  patologiczna 

kolan.  Rozpoznawanie,  różnicowanie,  leczenie.  Profilaktyka  i  zasady  leczenia 
aparatowego. Stare i nowe zasady leczenia operacyjnego. Szpotawość  goleni krzywicza, 
choroba  Blounta  i  pozapalna.  Wyjaśnienie  etiologii  tzw.  choroby  Blounta.  Leczenie 
niemowląt, dzieci młodszych i starszych. 

10.

 A.  Nowotwory  kości  i  tkanek  miękkich  narządu  ruchu.  Zmiany  guzopodobne  kości, 

objawy kliniczne i radiologiczne, różnicowanie.  
B.  Uszkodzenia  urazowe  kończyn  górnych  u  dzieci  ze  szczególnym  uwzględnieniem 
uszkodzeń 

ś

ródstawowych. 

Okołoporodowe 

uszkodzenia 

splotu 

ramiennego.  

Pourazowe i inne uszkodzenia nerwów obwodowych. 

11.

 Zaopatrzenie  ortopedyczne  i  rehabilitacyjne  narządów  ruchu  u  dzieci.  Ogólne  zasady 

usprawniania,  typy  ortez  i  protez,  gorsety.  Podsumowanie  wiedzy  z  zakresu  ortopedii 
dziecięcej 

ze 

szczególnym 

uwzględnieniem 

nowych 

rozwiązań 

leczeniu 

bezoperacyjnym i operacyjnym.  

background image

 

125

12.

 Zastosowanie  osteogenezy  dystrakcyjnej  w  leczeniu  wad  wrodzonych  i  schorzeń 

nabytych narządu ruchu u dzieci (skrócenie i wady wrodzone kończyn górnych i dolnych, 
stawy rzekome wrodzone i nabyte). Aparaty Ilizarowa, klamrowe. Przykłady kliniczne. 

13.

 Wady wrodzone rąk i kończyn górnych . Nazewnictwo, typ wad. Leczenie bezoperacyjne 

i  operacyjne.  Pozapalne,  tzw.  patologiczne  zwichnięcie  biodra.  Przyczyny,  obraz 
kliniczny  w  okresie  noworodkowym,  niemowlęcym.  Leczenie.  Następstwa.  Skutki 
ropnego  zapalenia  innych  stawów.  Rozpoznawanie,  leczenie  (drenaż  przepływowy). 
Naprawy  rekonstrukcyjne. 

 
14.

 Rzadkie  schorzenia  narządów  ruchu.  Trudności  diagnostyczne,  leczenie.  Przykłady 

kliniczne:  wrodzona  łamliwość  kości,    płetwiaste  przykurcze  kolan,  dysplazja 
obojczykowo  –  czaszkowa,  neurofibromatoza,  artrogrypoza.  Trudności  diagnostyczne  w 
ortopedii dziecięcej. Postęp w diagnostyce i metodach leczenia narządów ruchu u dzieci. 

 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ

1.

  Technika  badania  ortopedycznego  u  dzieci  (kończyna  górna,  dolna,  kręgosłup). 

Wywiad,  oglądanie,  ocena  zmian  morfologicznych.  Badania  dotykiem,  wrażliwość 
tkanek, blizny wewnętrzne, zmiany konturów, ocena bólu.  

2.

  Pomiary  zakresu  ruchów  stawów.  Wykrywanie  przykurczów.  Długości  kończyn- 

bezwzględne,  względne  i  czynnościowe.  Test  wykrywania  przykurczu  abdukcyjnego 
bioder w skoliozach, objaw Babińskiego, Lasegue'a, Kerniga, Oppenheima, Czedoka.  

3.

  Technika  badania  funkcjonalnego-  określenie  zakresu  ruchów  w  stawach  kończyn  i 

kręgosłupa.  Anatomia  układu  kostno-stawowo-mięśniowego.  Anatomiczne  i 
biomechaniczne  odrębności  mięśni  i  stawów  u  dzieci.  Nazewnictwo  ortopedyczne: 
kontraktura, ankyloza itd. 

4.

  Badania sprawności mięśni, zasady testowania kończyn górnych i dolnych wg Lovetta 

(ocena  niedowładów  wiotkich).  Ocena  sprawności  statycznych  i  kinetycznych 
narządów  ruchu.  Objaw  Trendelenburga  i  Duchenne'a,  objaw  Barlowa,  Ortolaniego, 
test wg Thoma/Stahellego, test Elye.  

5.

  Ocena  mechanizmu  chodu.  Chód  fizjologiczny  i  patologiczny.  Interpretacja  zdjęć 

rentgenowskich  układu  kostno-stawowego  wieku  rozwojowego.  Zasady  leczenia 
chorego  ortopedycznego:  redresje,  wyciągi,  opatrunki  gipsowe,  szyny  i  opatrunki 
ustalające. Aparaty ortopedyczne. 

6.

  Biodro – „locus minoris resistentiae” człowieka. Wady biodra. Wrodzone zwichnięcie 

stawów  biodrowych.  Badania  i  rozpoznawanie  wady  u  noworodków  i  niemowląt. 
Wykrywanie niestabilności (objaw Barlowa, objaw Ortolaniego). Dysplazja w zespole 
przykurczów, dysplazja bioder wiotkich.  

7.

  Ultrasonografia  w  profilaktyce  dysplazji  bioder.  Interpretacja  objawów 

radiologicznych.  Różnice  w  obrazie  klinicznym  i  rentgenowskim  dysplazji, 
podwichnięcia i zwichnięcia. Sposób badania noworodka i niemowlęcia. 

8.

  Metody  profilaktyki  i  leczenia  wrodzonej  dysplazji  biodra.  Profilaktyka 

okołoporodowa  
i  poporodowa  zwichnięcia.  Sposoby  repozycji  zwichnięcia,  profilaktyka  zaburzeń 
odżywczych. Unaczynienie głowy kości udowej, martwica głowy kości udowej.  

9.

  Omówienie  właściwej  pielęgnacji  dziecka  i  zasad  stosowania  zaopatrzenia 

ortopedycznego.  Pieluchy  odwodzące  (baby  chic),  majteczki  Weickerta,  szelki 
Pavlika, majtki Grafa, pieluszka Frejki, rozwórka Koszli, aparat odwodzący Jordana-
Hohmanna,  klin  odwodzący,  gipsowe  opatrunki  odwodzące.  Błędy  i  powikłania  w 
leczeniu dysplazji. Praktyczne wskazówki pielęgnacji noworodków i niemowląt. 

background image

 

126

10.

 Wrodzone  zwichnięcie  stawów  biodrowych  u  starszych  niemowląt  i  małych  dzieci. 

Zasady  leczenia  wyciągowego  over-head.  Rozpoznawanie  utrwalonej  wady 
(zwichnięcia,  podwichnięcia  z  przykurczem  adduktorów),  objawy  kliniczne  i 
radiologiczne wady u dzieci od 2-go roku życia. Sposoby repozycji bezoperacyjnej i 
operacyjnej.  Zaopatrzenie  gipsowe  i  aparatowe.  Trudności  i  powikłania  leczenia. 
Ocena  radiologiczna  biodra  zwichniętego  -  interpretacja  linii  bi-ypsylon,  linii 
Ombredannea,  Puttiego,  Menarda-Shentona,  kątów  Hilgenreinera,  szyjkowo-
trzonowego  (CCD)  i  antetorsji  (AT).  Wartość  badań  sonograficznych  biodra 
niemowlęcego. 

11.

 Wrodzone  zwichnięcie  stawów  biodrowych  u  dzieci  powyżej  2-go  roku  życia. 

Przyczyny  opóźnień  i  zaniedbań.  Objawy  kliniczne  i  radiologiczne.  Wskazania  do 
leczenia operacyjnego. Informacja o metodach operacyjnych i przegląd radiogramów 
dzieci  operowanych.  Społeczne  i  ekonomiczne  skutki  opóźnień  rozpoznania  wady. 
Nieprawidłowości  leczenia  z  winy  lekarzy,  rodziców,  znachorów.  Sytuacja 
epidemiologiczna pod koniec XX wieku w porównaniu do lat 50-tych i 60-tych. 

12.

 Wrodzona  stopa  końsko-szpotawa.  Patomorfologia  wady.  Ocena  kliniczna  i 

radiologiczna.  Kąty  Kite'a.  Wczesne  leczenie  redresyjno-gipsowe.  Aparatowanie. 
Wskazania  do  leczenia  bezoperacyjnego  i  operacyjnego.  Powikłania  leczenia.  Stopa 
płasko-koślawa  statyczna  oraz  wskutek  skrócenia  Achillesa.  Przewężenie 
amniotyczne - operacja wg Ombredannea. 

13.

 Wrodzone amputacje części i całej stopy oraz kończyn dolnych. Nierówność kończyn 

dolnych. Sposoby wyrównania.  

14.

 Wady  wrodzone  kończyny  górnej:  wady  in  plus,  wady  in  minus-  ubytki, 

nadliczbowość,  synadaktylia  prosta,  złożona,  przerosty,  rozszczepy,  braki  -  amelia, 
fokomelia, peromelia, ectromelia. 

15.

 Skrzywienia  kręgosłupa  i  wady  wrodzone  klatki  piersiowej.  Skrzywienia  wrodzone 

(analiza radiogramów). Leczenie skolioz tzw. niemowlęcych, w zespole przykurczów 
w  wieku  przedszkolnym  i  szkolnym  jako  forma  leczenia  stosowana  i  historyczna. 
Gipsy  i  łóżeczka  redresyje.  Gimnastyka,  gorsety  gipsowe,  wyciągi,  gorsety 
ortopedyczne.  

16.

 Skoliozy  tzw.  idiopatyczne.  Etiologia,  przebieg  kliniczny  skoliozy  i  rokowanie, 

odniesienie  do  dawnych  podziałów  na  typy  i  charakter  wady.  Dwie  grupy 
etiopatogenetyczne deformacji kręgosłupa. Zespół przykurczów wg prof. Hansa Mau 
jako podstawa do wyjaśnienia etiologii skolioz tzw. idiopatycznych. Badania skolioz 
w  pozycji  leżącej,  stojącej,  przy  pochyleniu,  wykrywanie  przykurczów.  Nowe 
koncepcje  usprawniania,  zasady  profilaktyki.  Wpływ  wad  miednicy  na  rozwój 
kręgosłupa. Badania radiologiczne, pomiary katów skrzywienia.  

17.

 Młodzieńcza  kifoza  (choroba  Scheuermanna).  Wady  postawy:  postawa  habitualna, 

patologiczna.  Metody  wykrywania  wad  postawy.  Profilaktyka  wad  postawy.  Kręcz 
szyi  -  różnicowanie,  badanie,  aktualne  sposoby  leczenia    bezoperacyjnego.  Leczenie 
operacyjne. 

18.

 Mózgowe  porażenie  dziecięce.  Postacie  kliniczne.  Wczesne  wykrywanie 

spastyczności  i  przykurczów  (objaw  Holta  i  Elye,  badanie  przykurczów  wg 
Reimersa).  Postacie  m.p.dz.  -  spastyczna  z  ataksją,  z  pląsawicą,  z  atetozą,  postać 
wiotka).  Rokowanie  w  zależności  od  postaci  choroby:  mono-,  di-,  tri-,  para-,  tetra-, 
hemiparezy. Wyłączne leczenie metodami: Vojta, Bobath, Peto, NDT.  

19.

 Metoda  RAO  (R-redresje,  A-aparaty,  O-operacje).  Sposoby  redresji  i  zapobiegania 

przykurczom.  Usprawnianie  ruchowe.  Wskazania  do  leczenia  operacyjnego 
Profilaktyka  zniekształceń  (łuski  gipsowe,  plastikowe,  aparaty  i  obuwie 
ortopedyczne). 

background image

 

127

20.

 Młodzieńcze  złuszczenie  głowy  kości  udowej.  Patomechanizm  i  typy  złuszczeń. 

Objawy  kliniczne  i  radiologiczne  (objaw  Drehmana).  Wskazania  do  leczenia 
operacyjnego.  

21.

 Martwica  aseptyczna  głowy  kości  udowej  (choroba  Perthesa).  Objawy  kliniczne. 

Okresy radiologiczne choroby. Leczenia kliniczne i ambulatoryjne. Aparatowanie.  

22.

 Entezopatie,  choroba  Osgood-Schlattera  (mylnie  traktowana  jako  martwica),  ch. 

Haglunda (mylnie traktowana jako martwica), ch. Köhlera I, ch. Köhlera II. Martwica 
aseptyczna mięśni (przykurcz Volkmanna). Zespół Sudecka.  

23.

 Uszkodzenia  urazowe  nerwów  obwodowych,  nerwu  pośrodkowego,  nerwu 

łokciowego, nerwu promieniowego.  

24.

 Spina  bifida,  niedowłady  wiotkie  u  dzieci,  uszkodzenia  nerwów  obwodowych 

kończyn górnych i dolnych. Przykurcze, podwichnięcia i zwichnięcia.  

25.

 Przykłady  deformacji  porażennych  kończyn  dolnych  i  górnych.  Okołoporodowe 

uszkodzenie  splotu  ramiennego.  Poprawne  leczenie  szyną  OREMUS.  Wadliwe  tzw. 
nowoczesne  metody  wczesnych  ćwiczeń  i  elektrostymulacji  jako  przyczyna  ciężkich 
powikłań jatrogennych. 

26.

 Problemy ortopedyczne w hemofilii. Problemy kolana, stawu skokowo-goleniowego, 

łokcia. Przykurcze. Leczenie poprzednie i obecne. 

27.

 Zniekształcenia  osi kończyn.  Różnicowanie  zniekształceń goleni, szpotawość goleni 

pokrzywicza, choroba Blounta (mylnie traktowana jako martwica). Okres dziecięcy i 
młodzieńczy.  Leczenie  bezoperacyjne  i  wskazania  do  leczenia  operacyjnego. 
Koślawość kolan fizjologiczna i patologiczna.  

28.

 Zniekształcenia  pourazowe  narządów  ruchu,  Odmienność  uszkodzeń  stawu 

łokciowego u dzieci.  

29.

 Zmiany  guzopodobne, diagnostyka różnicowa i  sposoby leczenia. Nowotwory kości 

niezłośliwe  i  złośliwe.  Torbiel  samotna.  Ziarniniak  kwasochłonny,  dysplazja  fibrosa, 
defectus fibrosus, osteoid osteoma i inne zmiany włókniste oraz chrzęstne. Informacja 
o  leczeniu  sanatoryjnym  w  Ośrodkach  Kliniki  w  Krasnobrodzie  (od  1977)  i 
Rymanowie Zdroju (od 1995).  

30.

 Zajęcia  w  Zakładach  Ortopedycznych  ul.  Chodźki  6.  Obserwacja  pracy    w 

Warsztatach Ortopedycznych - wykonywania zaopatrzenia aparatowego. Zaopatrzenie 
ortopedyczne  u  dzieci:  ortezy,  protezy,  gorsety,  wkładki  ortopedyczne,  obuwie 
ortopedyczne  (zajęcia  prowadzą  asystenci  Katedry  Ortopedii  Dziecięcej  AM  godz. 
10.30 – 12.00). 

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Okresowe pytanie studentów, czynne ich uczestniczenie w ćwiczeniach. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Aktualnie sprawdzenie wiedzy z przedmiotu podczas zaliczenia ustnego. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie ustne bez oceny.  
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Pizzutillo P., Gregosiewicz A. „Ortopedia dziecięca”. 
Piątkowski S. [red.] „Ortopedia traumatologia i rehabilitacja narządów ruchu”. 
Dega W. [red.] „Ortopedia i rehabilitacja”. 
Dega W., Milanowska K. [red.] „Rehabilitacja”. 
Ż

uk T., Dziak A., Gusta A. [red.] „Podstawy ortopedii”. 

background image

 

128

Wośko I. [red.] „Profilaktyka wrodzonej dysplazji stawów biodrowych u dzieci”. Materiały I 
Sympozjum Sekcji Ortopedii Dziecięcej. 
Karski T. „Skoliozy tzw. idiopatyczne – etiologia, rozpoznawanie zagrożeń, nowe leczenie 
rehabilitacyjne, profilaktyka”. 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
1.

  „Rehabilitacja” pod redakcją Prof. W. Degi i Prof. K. Milanowskiej 

2.

  "Profilaktyka wrodzonej dysplazji stawów biodrowych u dzieci" pod redakcją Prof. I. 

Wośko (Materiały I Sympozjum Sekcji Ortopedii Dziecięcej) 

3.

  “Skoliozy tzw. idiopatyczne – etiologia, rozpoznawanie zagrożeń, nowe leczenie 

rehabilitacyjne, profilaktyka. The etiology of the so-called idiopathic scoliosis. The new 
rehabilitation treatment. Prophylaxis. Kontrakture in der Atiologie des sogenannten 
“idiopathischen Skoliosen”. Prinzipien der neuen Ubungstherapie. 

4.

   Moglichkeiten der Prophylaxe”, FOLIUM, Lublin, 2003 autor Prof. Tomasz Karski 

5.

  „30 lat Katedry i Kliniki Ortopedii Dziecięcej AM w Lublinie”, FOLIUM, Lublin, 2000 

pod redakcją Prof. Tomasza Karskiego 

6.

  „Wrodzona dysplazja stawu biodrowego, patomorfologia wady, leczenie operacyjne”, 

FOLIUM, Lublin 1999, autor Prof. Tomasz Karski 

___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Ortopedia i traumatologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Tomasz Mazurkiewicz, Dr n. med. Jan Blacha 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii  
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Tomasz Mazurkiewicz 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok V - Semestr IX i X 
 
Liczba godzin: 45 
wykładów : 10 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 35   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu
Zapoznanie  studentów  ze  sposobami  badania  oraz  objawami  najczęstszych  chorób  i  urazów 
narządów 

ruchu 

oraz 

zasadami 

leczenia 

bezoperacyjnego, 

operacyjnego 

oraz 

usprawniającego. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY WYKŁADÓW: 

Badanie narządu ruchu 

- Choroby i urazy biodra 
- Choroby i urazy kolana 
- Choroby i urazy stawu skokowego i stopy 

background image

 

129

- Zniekształcenia przodostopia 
- Choroby i urazy barku 
- Choroby i urazy łokcia 
- Choroby i urazy nadgarstka i ręki 
- Uszkodzenia urazowe i zespoły uciskowe nerwów obwodowych 
- Osteoporoza, objawy kliniczne. Badanie densytometryczne, złamania kompresyjne trzonów 
kręgów,  złamania  dalszej  nasady  kości  promieniowej,  złamania  szyjki  i  przezkrętarzowe 
kości udowej. 
- Złamania trzonów kości długich 
- Zniekształcenia kręgosłupa 
- Urazy kręgosłupa i rdzenia kręgowego 
- Zapalenia kości i stawów. Nowotwory kości i tkanek miękkich 
- Zasady usprawniania 
 
TEMATY ĆWICZEŃ

ORTOPEDIA 

- Zasady badania układu ruchu i ćwiczenia praktyczne 
- Choroba zwyrodnieniowa dużych stawów i kręgosłupa 
- Złamania wskutek osteoporozy. Objawy, leczenie 
- Nowotwory kości i tkanek miękkich. Objawy kliniczne, zasady postępowania i leczenia 

Zapalenie swoiste i nieswoiste kości i stawów. Objawy kliniczne, leczenie 

- Aspekty ortopedyczne RZS, ZZSK, tocznia, dny 
- Choroby ręki; przykurcz Dupuytrena, zespół cieśni nadgarstka, palec trzaskający. 
Objawy kliniczne, leczenie 
- Zniekształcenia i niewydolność stóp osób dorosłych. Objawy i sposoby leczenia 
- Choroby kręgosłupa. Skoliozy, choroba Scheuermanna, kręgoszczelina, kręgozmyk 
 

TRAUMATOLOGIA 

- Objawy kliniczne, sposoby leczenia złamań bliższej części kości udowej 
- Leczenie złamań miednicy, złamań panewki, urazowych zwichnięć stawów biodrowych 
-  Radionegatywne  uszkodzenia  kolan  –  uszkodzenia  łąkotek  i  więzadeł.  Objawy  kliniczne, 
sposoby leczenia 
- Złamania śródstawowe kolana, złamanie rzepki, przerwanie aparatu wyprostnego kolana 
- Skręcenia, zwichnięcia, złamania kostek goleni. Objawy i zasady leczenia 
- Urazowe uszkodzenia ścięgien i nerwów ręki. Objawy i zasady leczenia 
-  Złamanie  bliższego  końca  kości  ramiennej.  Objawy  i  zasady  leczenia.  Złamanie  trzonu, 
kości ramiennej, porażenia nerwu promieniowego. Objawy i zasady leczenia 
-  Złamania  śródstawowe  łokcia,  przykurcz  Volkmanna,  zespół  rowka  nerwu  łokciowego, 
złamania trzonów kości przedramienia. Objawy i zasady leczenia 
- Złamania kości stępu, śródstopia i palców stopy. Objawy i zasady leczenia 
- Złamania kręgosłupa. Uszkodzenia rdzenia i korzeni, objawy, powikłania, zasady leczenia 
- Zamknięte i otwarte złamania trzonów kości długich. Zasady leczenia 
-  Sposoby  unieruchomienia  złamań  i  zwichnięć  kończyn.  Unieruchomienie  zewnętrzne  i 
wewnętrzne 
 
Wymagania 
Celem  nauczania  jest  uzyskanie  przez  studentów  umiejętności  badania  klinicznego,  oceny 
zdjęć  rentgenowskich  oraz  wyników  innych  badań  dodatkowych  (w  tym  komputerowej 
osiowej  tomografii,  rezonansu  magnetycznego,  angiograficznych)  w  zakresie  podstawowym 
pod  kątem  patologii  urazowej  (zwichnięcia,  złamania)  i  nieurazowej  (guzy,  zapalenia, 
choroby układowe) narządów ruchu.                      

background image

 

130

Obecność  na  ćwiczeniach  jest  obowiązkowa.  Opuszczone  ćwiczenia  można  zaliczyć  z  inną 
grupą. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Egzamin 
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Piątkowski S. „Ortopedia, traumatologia i rehabilitacja narządów ruchu”. 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Dega W. „Ortopedia i Rehabilitacja” 
Tylman D. „Traumatologia narządu ruchu” 
 
 

Nazwa przedmiotu :  Patofizjologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Stanisław Jerzy Czuczwar  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Patofizjologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Stanisław Jerzy Czuczwar 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok III  - Semestr V i VI 
 
Liczba godzin: 95 

 

 

 

wykładów : 35 

 

  

 

 

 

 

 

ć

wiczeń :  60    

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem  nauczania  jest  ułatwienie  zrozumienia  i  kojarzenia  zależności  pomiędzy 
poszczególnymi elementami mechanizmu rozwoju zmian chorobowych i charakterystycznych 
objawów  choroby,  holistycznego  pojmowania  zjawisk  patologicznych  występujących  w 
medycynie , przez szczególne uwrażliwienie  studentów na podstawowe procesy homeostazy 
jako podstawowego warunku ” niezależnego” (Claude Bernard) bytu organizmu, co ułatwia 
właściwe postępowanie medyczne. Środkiem do osiągnięcia celu jest naukowe wyjaśnienie i 
zrozumienie  przez  studentów  zasad  funkcjonowania  organizmu  człowieka  w  chorobie,  ze 
szczególnym uwzględnieniem stanów zagrożenia życia. 
Zajęcia  mają  stworzyć  podstawy  zrozumienia  i  kojarzenia  zależności  pomiędzy 
poszczególnymi  elementami    rozwoju  zmian  chorobowych  i  charakterystycznymi  objawami 
choroby,  wykształcenia  u  studentów  umiejętności  myślenia  lekarskiego,  prawidłowego 
posługiwania  się    pojęciami  realnymi,  terminologią  używaną  w  medycynie  oraz  zdolności 
interpretowania  zjawisk  zachodzących  w  organizmie    pacjenta.  Przyszły  lekarz  dobrze 
poznawszy mechanizmy integrujące ustroju oraz korelacje funkcji żywego organizmu łatwiej 

background image

 

131

dostrzeże  związki  przyczynowo-skutkowe  miedzy  pozornie  odległymi  objawami  i  będzie 
mógł połączyć je w całość niekiedy skomplikowanego łańcucha patogenetycznego. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Patofizjologia bada czynności ustroju w warunkach choroby analizując mechanizmy leżące u 
podstaw  rozwoju  zmian  chorobowych,  jak  również  zmian  z  choroby  wynikających. 
Przedstawia  chorobę  jako  zaburzenie  prawidłowych  funkcji  ustrojowych,  formułuje  prawa 
powstawania  zmian  chorobowych,  jak  również  opisuje  mechanizmy  eliminacji  tych  zmian. 
Jest  dyscypliną  nauki  integrującą  nauczanie  przedkliniczne,  stanowiąc  pomost  do 
zrozumienia  zjawisk,  z  którymi  student  będzie  miał  do  czynienia  w  ramach  zajęć  z 
przedmiotów klinicznych. Zasadnicze treści nauczania przedstawiamy w postaci załączonego 
obowiązującego programu nauczania patofizjologii na Wydziale Lekarskim.  
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Repetytoria  i  seminaria,  na  których  sprawdzana  jest  efektywność  nauczania  i  kreatywność 
studiującego.  Student  powinien  znać  ogólne  zasady  powstawania  zaburzeń  chorobowych  z 
uwzględnieniem  roli  środowiska  i  samego  ustroju,  poznać  przebieg  najważniejszych 
procesów patologicznych, rozumieć te procesy i swobodnie nimi operować przy opisywaniu 
konkretnych zjawisk chorobowych. Student powinien wykazać się znajomością terminologii, 
etiologii i patogenezy podstawowych  procesów patologicznych zachodzących w organizmie 
i  umieć  je  odpowiednio  interpretować.  Znać  podstawowe  prawa  i  mechanizmy  regulacyjne 
ustroju,  umieć  dostrzegać  związki  przyczynowe  między  zjawiskami  i  łączyć  je  w  całość 
łańcucha patogenetycznego. 
  
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność i aktywny udział w zajęciach. Pozytywne oceny z zaliczeń w ciągu semestru. 
Zdanie egzaminu końcowego.  
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Maśliński S., Ryżewski J. „Patofizjologia”. PZWL, Warszawa 2002 
Zahorska –Markiewicz B., Małecka E. „Patofizjologia kliniczna”, Volumed, Wrocław 2001 
Guzek J. W. „Patofizjologia człowieka w zarysie”. PZWL, Warszawa 2003 
„Patofizjologia chorób serca”, Urban&Partner, Wrocław 2003 
Nowak  J.Z,  Zawilska  J.B.[red.]  „Receptory  i  mechanizm  przekazywania  sygnałów”.  PWN 
2004 
  
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Czyżyk A. „Patofizjologia i klinika cukrzycy”. PWN 1997 
Tatoń J. „Otyłość. Patofizjologia, diagnostyka, leczenie”. PZWL 
Kozłowski S., Nazar K.[red.] „Wprowadzenie do fizjologii klinicznej”. PZWL 2002 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne”. PZWL 2002 
 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Patomorfologia  

 

background image

 

132

Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
 Prof. dr hab. Elżbieta  Korobowicz  
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Patomorfologii Klinicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Elżbieta  Korobowicz  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok  III i IV - Semestr  V, VI, VII 
 
Liczba godzin całkowita:190 

 

wykładów : 45 

 

 

 

 

 

seminariów : 45 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 100   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
1.
  Przekazanie  studentom  takiego  zasobu  wiedzy,  która  pozwoli  na  zrozumienie  procesu 
chorobowego,  wytworzy  nawyk  prawidłowego  myślenia  diagnostycznego  niezbędnego  do 
wykonywania  praktyki  zawodowej  oraz  do  podyplomowego  samokształcenia,  zapoznanie  z 
nowoczesnymi metodami diagnostycznymi; 
2.  Przygotowanie studenta do rozpatrywania choroby w aspekcie: 
a) 

 przyczyny /etiologii/ 

b) 

 mechanizmów rozwoju /patogenezy/ 

c) 

 zmian strukturalnych powstałych w komórkach i narządach /zmiany morfologiczne/ 

d) 

 zaburzeń  czynnościowych  wynikających  ze  zmian  morfologicznych  /objawy  kliniczne  i 

rokowania/; 
3.  Zintegrowanie  Patomorfologii  z  wiadomościami  nabytymi  w  czasie  realizacji  dyscyplin 
podstawowych i zdobywanymi w czasie dalszych studiów. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Patomorfologia jako przedmiot nauczania dzieli się na dwa zasadnicze działy: 

I.

  Patomorfologię ogólną, która nawiązuje do anatomii prawidłowej, histologii i cytologii, 

genetyki,  fizjologii  oraz  biochemii.  Na  tych  uprzednio  nauczanych  przedmiotach  opiera 
się proces nauczania i integracja zdobywanych wiadomości; 

II.

  Patomorfologię szczegółową kliniczną, która nawiązuje w swych treściach nauczania do 

mikrobiologii,  immunologii  i  radiologii,  dając  podstawy  merytoryczne  do  zrozumienia 
przedmiotów klinicznych i ich integracji z naukami podstawowymi. 

 
Patologia ogólna:             
1.

  Metody i zasady diagnostyki patomorfologicznej    

2.

  Zmiany wsteczne        

3.

  Zaburzenia w krążeniu  

4.

  Zapalenia              

5.

  Zmiany rozplemowe nienowotworowe  

6.

  Nowotwory              

 
Patologia szczegółowa: 
1.

  Patologia układu krążenia     

background image

 

133

2.

  Patologia układu pokarmowego  

3.

  Patologia nerek i dróg moczowych           

4.

  Patologia gruczołów dokrewnych   

5.

  Patologia CUN              

6.

  Patologia układu oddechowego  

7.   Patologia narządów płciowych męskich      
8.

  Patologia narządów płciowych żeńskich     

9.

  Patologia skóry               

10.

 Patologia gruczołu piersiowego    

11.

 Patologia stawów i mięśni   

12.

 Patologia kości            

13.

 Patologia grasicy, węzłów chłonnych i szpiku kostnego  

14.

 Patologia pediatryczna     

 
Egzamin praktyczny: 
Na egzaminie praktycznym należy: 
- rozpoznać 3 preparaty histopatologiczne; 
- omówić je i napisać rozpoznanie po łacinie; 
- odpowiedzieć na 3 pytania teoretyczne z zakresu podstawowych 
   wiadomości z patomorfologii; 
- przedstawić dokumentację ćwiczeń histopatologicznych (zeszyt). 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
W  związku  ze  specyfiką  przedmiotu  zniesiony  został  egzamin  pisemny,  gdyż  na  egzaminie 
ustnym  mamy  możliwość  sprawdzenia  przekazanych  wiadomości,  zrozumienia  pracy 
patologa i współpracy klinicysty z patologiem. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Warunkiem zaliczenia zajęć jest obecność na wszystkich ćwiczeniach, uzyskanie pozytywnej 
oceny  ze  wszystkich  wymaganych  zaliczeń  (10)  w  wyznaczonych  terminach.  Zaliczenie 
ć

wiczeń autopsyjnych. 

 
Forma zaliczenia: 
Egzamin 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Stvens A., Lowe J. „Patologia”. Wyd. polskie E. Korobowicz [red.], Lublin 2004 
Stachura J., Domagała W. „Patologia znaczy słowo o chorobie”. Wyd. I PAU Kraków 2003 – 
I tom, 2004 – II tom  
Kumar  V.,  Cotran  R.,  Robbins  S.L.”Robbins  Patologia”.  Wyd.  polskie  pod  red.  W.T. 
Olszewskiego 
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
Groniowski J., Kruś St.[red.] „Podstawy patomorfologii”. PZWL, wyd. I 1984 i wyd. II 1991 
Parafiniuk W. „Patomorfologia. Podręcznik dla studentów i lekarzy”. PZWL, wyd. I 1999 
Kurnatowski  A.  [red.]  „Histopatologia  ogólna”  –  przewodnik  do  ćwiczeń.  PZWL  wyd.  III 
1984 
Groniowski J., Biczyskowa W. „Atlas patologii mikroskopowej”. PZWL 1973 
Domagała  W.,  Chosia  M.,  Bedner  E.  „Tajemniczy  świat  chorych  komórek  człowieka”- 
przewodnik do nauki histopatologii. PAM Szczecin, wyd. I 2000 

background image

 

134

Kruś St.[red.] „Patomorfologia kliniczna”. PZWL, wyd. I 1996 
Kruś St. [red.] „Patomorfologia nerek”. PZWL, wyd. II 1986 
Kruś St. [red.] „Patomorfologia wątroby”. PZWL, wyd. II 1986 
Kruś St. [red.] „Patomorfologia serca”. PZWL, wyd. II 1990 
Małdyk E. [red.] „Patomorfologia chorób tkanki łącznej”. PZWL 1981 
 
 

 
Nazwa przedmiotu: Propedeutyka chorób dzieci 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Dr hab. Wanda Furmaga-Jabłońska - prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
 
I Katedra Pediatrii w tym:  
1.

  Zakład Propedeutyki Pediatrii – 23 godziny ćwiczeń 

 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Beata Kulik-Rechberger 

2.

  Klinika Patologii Noworodków, Niemowląt i Kardiologii – 47 godzin ćwiczeń, 15 godzin 

wykładów 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Wanda Furmaga-Jabłońska - prof. nadzw. 

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok III - Semestr V i VI 
 
Liczba godzin: 85 
wykładów :  15 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 70      

 
Cel nauczania przedmiotu: 
- Umiejętność badania fizykalnego dzieci w różnych okresach rozwojowych 
- Umiejętność prawidłowej oceny  rozwoju fizycznego, psychomotorycznego i psychicznego 
dziecka. 
-  Opanowanie  wiadomości  na  temat  budowy  i  funkcjonowania  narządów  i  układów 
organizmu dziecka w różnych okresach rozwoju.  
-  Umiejętność  poprawnego  zbierania  wywiadu  odnośnie  czynników  warunkujących  rozwój 
oraz wywiadu chorobowego.  
- Zaznajomienie studentów z najczęściej obserwowanymi zaburzeniami rozwoju i chorobami 
okresu  dziecięcego  ze  szczególnym  uwzględnieniem  okresu  noworodkowego  i 
niemowlęcego. 
- Umiejętność komunikowania się z chorym i jego rodziną 
- Umiejętność korzystania z podręczników i publikacji   
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
PROGRAM  WYKŁADÓW:  
1.

  Wykład wprowadzający 

background image

 

135

- wyjaśnienie co to jest pediatria, propedeutyka pediatrii  
- rys historyczny rozwoju pediatrii w Polsce 
- organizacja ćwiczeń  
2.

  Biologiczne podstawy rozwoju dziecka. Czynniki genetyczne, paragenetyczne i 

ś

rodowiskowe warunkujące rozwój 

3.

  Hormonalna regulacja rozwoju 

4.

  Rozwój wewnątrzmaciczny. Wpływ hormonów na rozwój płodu 

5.

  Czynniki teratogenne wpływające na rozwój zarodka i płodu 

6.

  Charakterystyka okresu noworodkowego 

7.

  Metody oceny rozwoju fizycznego.  

8.

  Wcześniactwo i hipotrofia wewnątrzmaciczna. Problemy adaptacyjne noworodka 

9.

  Charakterystyka okresu niemowlęcego, rozwój fizyczny i psychomotoryczny.  

10.

 Charakterystyka okresu wczesnodziecięcego i przedszkolnego. 

11.

 Charakterystyka okresu wczesnoszkolnego i pokwitania. Zagadnienie akceleracji rozwoju 

12.

 Okres młodzieńczy – charakterystyka 

13.

 Profilaktyka w pediatrii – szczepienia ochronne.  

 
TEMATYKA ĆWICZEŃ -  SEMESTR V (ZIMOWY) 
 
1.

  Seminaria i ćwiczenia z antropologii: 

- metody kontroli rozwoju fizycznego 
- pojęcie normy - norma jako biologiczny układ odniesienia 
- metody indywidualnej oceny fizycznego rozwoju dziecka: 
a) metoda siatek centylowych 
b) siatki odchyleń standardowych 
c) metoda morfograficzna 
d) graficzna metoda oceny tempa i harmonijności rozwoju - siatki skorelowane 
- pojęcie wieku rozwojowego 
- opis podstawowych przyrządów antropometrycznych i technika dokonywania pomiarów 

2.

  Podział na okresy rozwojowe: 

- okres prenatalny i postnatalny. 
- Czynniki teratogenne wpływające na rozwój płodu.  
- Charakterystyka okresu noworodkowego: noworodek donoszony: cechy morfologiczne, 
odrębności fizjologiczne, wcześniactwo, dystrofia wewnątrzmaciczna. 

3.

  Charakterystyka pozostałych okresów rozwojowych - ich specyfika i odrębności. 

- Okres niemowlęcy: rozwój psychiczny i fizyczny.  
- Zagadnienie akceleracji. 

4.

  Historia choroby: 

- Wywiad pediatryczny.  
- Badanie fizykalne ze szczególnym uwzględnieniem oceny stanu ogólnego dziecka.  
- Odrębności w badaniu fizykalnym niemowląt. 

5.

  Skóra i tkanka podskórna: odrębności anatomiczne i fizjologia, objawy odwodnienia.  

- Układ kostno-stawowy i mięśniowy: różnice anatomiczno-czynnościowe, wiek kostny, 
objawy krzywicy. 

6.

  Układ oddechowy: odrębności anatomiczne, fizjologia układu oddechowego i płuc. 

7.

  Układ krążenia: krążenie płodowe i zmiany w krążeniu płodowym po urodzeniu.  

- Odrębności anatomiczno-fizjologiczne w układzie krążenia u  niemowląt. 

8.

  Przewód pokarmowy: fizjologia procesów trawienia i wchłaniania u  niemowląt.  

- Odrębności anatomiczne i czynnościowe. 

background image

 

136

9.

  Żywienie naturalne: 

- Różnice w składzie mleka krowiego i kobiecego.  
- Zasady karmienia piersią. 
- Rozszerzanie diety niemowlęcia karmionego piersią. 

10.

  Żywienie sztuczne:  

- Przeciwwskazania do karmienia piersią.  
- Podstawowe mieszanki mleczne w żywieniu niemowląt.  
- Rozszerzanie diety niemowlęcia karmionego sztucznie. 

11.

  Układ nerwowy: rozwój anatomiczny i czynnościowy.  

- Badanie układu nerwowego u noworodków i niemowląt. 

12.

  Układ krwiotwórczy.  

- Hematopoeza płodowa.  
- Różnice w obrazie morfologicznym krwi w zależności od okresu rozwojowego dziecka.  
- Układ odpornościowy i kalendarz szczepień. 

13.

  Fizjologia układu moczowego. 

- Gospodarka wodno-elektrolitowa i kwasowo-zasadowa dziecka. 

14.

  Zaliczenie 

 
TEMATYKA  ĆWICZEŃ - SEMESTR VI (LETNI) 
 

1.

 

Rozwój psychiczny dziecka i jego charakterystyka w poszczególnych okresach 

rozwojowych. 
Metody oceny rozwoju psychicznego - iloraz rozwojowy, iloraz inteligencji, testy 
psychologiczne (Gesella, Brunet-Lezine’a, Termana-Merilla, Wechslera). 

2.

 

Patologia okresu noworodkowego: 

- zakażenia okołoporodowe (wewnątrzmaciczne - TORCH, posocznice okresu 
noworodkowego) 
- żółtaczki patologiczne okresu noworodkowego - przyczyny, diagnostyka różnicowa. 

3.

 

Patologia CUN: 

- wady CUN 
- Wodogłowie 
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu 
- Drgawki 

4.

 

Patologia układu oddechowego:  

- wady układu oddechowego 
- zapalenia płuc 
- zapalenia oskrzeli 
- dysplazja oskrzelowo-płucna, Mukowiscydoza 
- ciała obce  

5.

 

Patologia układu krążenia: 

- wady wrodzone układu krążenia 
- niewydolności mięśnia sercowego 
- zapalenia mięśnia sercowego 

6.

 

Anemie wieku niemowlęcego: 

- postępowanie 
- profilaktyka anemii 
- konflikt serologiczny 

7.

 

Patologia układu moczowego: 

- wady układu moczowego 
- zakażenia układu moczowego - postępowanie diagnostyczne i leczenie 

background image

 

137

8.

 

Biegunki ostre - patogeneza, objawy kliniczne, postępowanie diagnostyczne, leczenie. 

Rodzaje odwodnienia, zaburzenia elektrolitowe i gosp. kwasowo-zasadowej 

9.

 

Biegunki przewlekłe, zespoły złego wchłaniania i trawienia 

- pierwotne zzw (celiakia, mukowisc.) 
- wtórne zzw 
Patogeneza, postępowanie diagnostyczne i leczenie 

10.

 

Zaliczenie 

 
 
 
Egzamin praktyczny: 
Umiejętności  praktyczne  studentów  sprawdzane  są  w  formie  zaliczenia  (po  każdym 
semestrze). Student ma wykazać się umiejętnością zebrania wywiadu i zbadania pacjenta. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Na  podstawie  wyniku  zaliczenia  części  praktycznej  i  teoretycznej  przedmiotu.  Zaliczenia 
odbywają się po każdym semestrze.    
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Student ma wykazać się umiejętnościami praktycznymi obejmującymi 
- prawidłowe zebranie wywiadu dotyczącego warunków rozwoju i choroby dziecka 
- badanie fizykalne noworodka, niemowlęcia oraz dziecka w okresie poniemowlęcym 
Wiadomości  teoretyczne  dotyczące  rozwoju  dzieci  oraz  najczęściej  występujących  chorób, 
ich  rozpoznawania  i  leczenia  weryfikowane  są  na  podstawie  wyników  sprawdzianu 
pisemnego

 

(krótkie  odpowiedzi  na  20  pytań  z  zakresu  wiadomości  podawanych  na 

ć

wiczeniach i wykładach). Bank pytań dostępny jest pod adresem  

propedeut@interia.pl

  hasło: pediatria   po zalogowaniu na www.interia.pl 

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Krawczyński M. „Propedeutyka pediatrii”. PZWL, Warszawa 2002 
Nowak St. „Propedeutyka pediatrii. Podręcznik dla studentów”. PZWL, Warszawa 1987 
Kubicka K., Kawalec W. „Pediatria dla studentów”. PZWL, Warszawa 1999 
Górnicki B., Dębiec B., Baszczyńska J. „Pediatria”. PZWL, Warszawa 1995 
Kopczyńska-Sikorska J. „Diagnostyka rozwoju dzieci i młodzieży”. PZWL, Warszawa 1980 
  
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Kopczyńska-Sikorska  J.  [red.]  „Normy  w  pediatrii”.  Biblioteka  Pediatry.  PZWL,  Warszawa 
1996 
Gadzinowski J., Szymankiewicz M. „Podstawy neonatologii”. Wydawnictwo AM im. Karola 
Marcinkowskiego. Poznań 2002 
Godula-Stuglik  U.  „Wybrane  zagadnienia  z  patologii  noworodka”.  Wydawnictwo  ŚAM, 
2003  
Wolański N. [red.] „Rozwój biologiczny człowieka”. PWN, Warszawa 1983 
Wolański  N.  [red.]  „Czynniki  rozwoju  człowieka.  Wstęp  do  ekologii  człowieka”.  PWN, 
Warszawa 
 

Nazwa przedmiotu: Parazytologia 

background image

 

138

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Alicja Buczek            
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Alicja Buczek            
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok V - Semestr IX lub X  
 
Liczba godzin: 10 
ć

wiczeń: 10   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Uwaga  jest  skupiona  na  zrozumienie  biologii  pasożytów  –  szczególnie  cyklów  życiowych, 
epidemiologii  relacji  żywiciel  –  pasożyt,  rozpoznaniu,  patogenezie  i  chorobie  klinicznej, 
leczeniu  i  zapobieganiu.  Nacisk  kładziony  jest  na  choroby  pasożytnicze  wywołane  przez 
nosiciela  włączając  malarię  przenoszoną  przez  komary  (moskity)  oraz  różnorodne  choroby 
przenoszone  przez  kleszcze,  jak  również  czynniki  chorobotwórcze  stawonogów.  Ponadto, 
kurs  z  parazytologii  powinien  pozwolić  zrozumieć  wpływ  ludzkiego  zachowania  na 
rozpowszechnianie się chorób roznoszonych przez ludzkich i zwierzęcych pasożytów.     
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Zaliczenie końcowe ćwiczeń. 

Wymagania: 

Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa.  
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Kadłubowski R. „Zarys parazytologii lekarskiej”. 
 

 
Nazwa przedmiotu: Pediatria 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu na IV roku studiów:  
Prof. dr hab. Jerzy R. Kowalczyk 
 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu na V roku studiów:  
Prof. dr hab. Leszek Szewczyk 
 
Nazwa jednostek realizuj
ących przedmiot na IV roku studiów:  
II Katedra Pediatrii: 
1.

  Klinika Nefrologii Dziecięcej - 25 godzin ćwiczeń, 7 godzin wykładów 

2.

  Klinika Chorób Płuc i Reumatologii Dziecięcej - 17 godzin ćwiczeń, 5 godzin wykładów 

3.

  Klinika Hematologii i Onkologii Dziecięcej – 38 godzin ćwiczeń, 13 godzin wykładów 

background image

 

139

 
Kierownicy Jednostek: 
1.

  Prof. dr hab. Małgorzata Zajączkowska 

2.

  Prof. dr hab. Ewa Tuszkiewicz-Misztal 

3.

  Prof. dr hab. Jerzy R. Kowalczyk 

 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot na V roku studiów:  
III Katedra Pediatrii: 
1. Klinika Endokrynologii i Neurologii Dziecięcej – 45 godzin ćwiczeń, 25 godzin wykładów 
2. Klinika Gastroenterologii Dziecięcej – 15 godzin ćwiczeń  
 
Kierownik Jednostki: 
1.
 Prof. Leszek Szewczyk 
2. Prof. dr hab. Andrzej Papierkowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok IV - Semestr VII i VIII 
Rok V - Semestr IX i X 
 
Liczba godzin: 190 
Rok IV - 105   

 

 

wykładów: 25  

 

 

 

               

 

 

 

 

ć

wiczeń: 80   

Rok V – 85 
wykładów: 25  

 

 

 

 

ć

wiczeń: 60   

 

 

 

 

 

 

Cel nauczania przedmiotu na IV roku:  
Podstawy  diagnostyki  i  postępowania  leczniczego  u  dzieci  z  chorobami  układu 
krwiotwórczego, nowotworami, schorzeniami układu moczowego, oddechowego i chorobami 
tkanki łącznej 
 
Cel nauczania przedmiotu na V roku:
  
Teoretyczna  i  praktyczna  znajomość  problematyki  pediatrycznej  z  zakresu  endokrynologii, 
diabetologii, neurologii, psychosomatyki. Zapoznanie studentów z podstawami patofizjologii 
układu pokarmowego u dzieci.   
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY  WYKŁADÓW
  w II Katedrze Pediatrii  - ROK IV 

GENETYKA  KLINICZNA 

1.

  Ogólne zasady rozpoznawania chorób genetycznych u dzieci.  

2.

  Poradnictwo genetyczne i diagnostyka prenatalna.  

HEMATOLOGIA 

1.

  Etiologia chorób rozrostowych u dzieci.  

2.

  Symptomatologia i postępowanie diagnostyczne w białaczkach i innych nowotworach u 

dzieci.  

3.

  Zasady leczenia chorób nowotworowych u dzieci – chemioterapia, radioterapia, leczenie 

operacyjne, BMT, leczenie wspomagające.  

4.

  Powikłania  chemioterapii  –  bezpośrednie  i  późne.  Współpraca  lekarza  rodzinnego  o 

specjalisty hemato/onkologa. 

background image

 

140

5.

  Dziecko po leczeniu choroby nowotworowej. 

PULMONOLOGII

 

1.

  Ostre choroby infekcyjne dolnych dróg oddechowych.  

2.

  Przyczyny i postępowanie w obturacji dolnych dróg oddechowych u małych dzieci.  

3.

  Astma oskrzelowa – epidemiologia, etiopatogeneza, symptomatologia, podział.  

4.

  Astma oskrzelowa – diagnostyka i leczenie.  

5.

  Mukowiscidoza – jako problem pulmonologiczny.  

REUMATOLOGII

 

1.

  Mechanizmy immunologiczne w chorobach z autoagresji.  

2.

  Przyczyny zapaleń stawów ( różnicowanie).  

3.

  Gorączka reumatyczna.  

4.

  Mieszana choroba tkanki łącznej.  

5.

  Kaszel u dzieci – diagnostyka różnicowa.  

6.

  Zapalenie naczyń „vasculopatie”.  

7.

  Leczenie chorób tkanki łącznej  - ogólne zasady. 

NEFROLOGIA

 

1.

  Odrębności fizjologiczne  układu moczowego  u dzieci.  

2.

  Zaburzenia oddawania moczu  u dzieci.  

3.

  Ostra niewydolność nerek. 

4.

  Przewlekła  niewydolność nerek. 

5.

  Wskazania do badań diagnostycznych w chorobach układu moczowego u dzieci.  

6.

  Współpraca lekarza rodzinnego i specjalisty nefrologa dziecięcego w różnych 

schorzeniach układu moczowego.   

 
TEMATY ĆWICZEŃ  w II Katedrze  Pediatrii  - ROK IV 

HEMATOLOGIA  I  ONKOLOGIA

  

1.

  Interpretacja badań laboratoryjnych u dzieci z chorobami krwi.  

2.

  Niedokrwistości wieku dziecięcego cz. I – niedokrwistości niedoborowe.  

3.

  Niedokrwistości wieku dziecięcego cz. II – niedokrwistości hemolityczne i aplastyczne.  

4.

  Zaburzenia układu hemostazy. 

5.

  Stany  przebiegające z powiększeniem węzłów chłonnych u dzieci. Chłoniaki u dzieci. 

6.

  Nowotwory wieku dziecięcego.  

7.

  Choroby rozrostowi układu krwiotwórczego.  

8.

  Guzy lite – guzy mózgu.  

9.

  Guzy j. brzusznej – diagnostyka, różnicowanie i ogólne zasady leczenia.  

10.

 Przeszczepianie komórek hematopoetycznych – aktualne poglądy.  

PULMONOLOGIA 

1.

  Badanie  fizykalne  dziecka  z  uwzględnieniem  badania  układu  oddechowego.  Badania 

dodatkowe w diagnostyce układu oddechowego.  

2.

  Badania czynnościowe układu oddechowego w aspekcie chorób układu oddechowego u 

dzieci.  

3.

  Astma oskrzelowa: 

- metody leczenia, 
- sposoby podawania leków.  

4.

  Zapalenie płuc u dzieci. 

Mukowiscydoza 

      - diagnostyka, 
      - objawy, 
      - leczenie.      

REUMATOLOGIA 

background image

 

141

1.

  Badania  pacjenta  z  chorobami  narządu  ruchu.  Badania  dodatkowe  wykonywane  u 

pacjentów z podejrzeniem przewlekłego zapalenia tkanki łącznej.  

2.

  Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów. 

3.

  Toczeń trzewny układowy.  

4.

  Inne choroby tkanki łącznej występujące w okresie dziecięcym i młodzieżowym.   

NEFROLOGIA 

1.

  Patogeneza białkomoczu u dzieci.  

2.

  Interpretacja leukocyturii i bakteriurii.  

3.

  Postępowanie w krwinkomoczu u dzieci. 

4.

  wady układu moczowego. 

5.

  Patogeneza i obraz kliniczny zespołu nerczycowego.  

6.

  Zakażenia układu moczowego.  

7.

  Nadciśnienie u dzieci – diagnostyka różniczkowa.  

8.

  Moczenie nocne – postępowanie diagnostyczno-lecznicze.  

 
TEMATY WYKŁADÓW w Klinice Chorób Płuc i Reumatologii Dziecięcej – ROK IV 
1.

  Dziecko maltretowane. 

2.

  Gorączka reumatyczna. 

3.

  Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. 

4.

  Inne choroby tkanki łącznej  

5.

  Zapalenia naczyń 

6.

  Przyczyny i postępowanie w obturacji dolnych dróg oddechowych u małych dzieci. 

7.

  Astma oskrzelowa - epidemiologia, etiopatogeneza, symptomatologia, podział.  

8.

  Mukowiscydoza jako problem pulmonologiczny. 

9.

  Ostre choroby infekcyjne dolnych dróg oddechowych. 

10.

 Astma oskrzelowa - diagnostyka i leczenie. 

 
TEMATY ĆWICZEŃ  w Klinice Chorób Płuc i Reumatologii Dziecięcej – ROK IV  
1.

  Wywiad i badanie pacjenta. 

2.

  Choroby infekcyjne układu oddechowego (czynniki etiologiczne, zapalenie oskrzeli, 

zapalenie płuc "typowe" i "atypowe", zasady leczenia)  

3.

  Mukowiscydoza 

4.

  Astma oskrzelowa (etiopatogeneza, objawy, badanie diagnostyczne, leczenie).  

5.

  Toczeń trzewny układowy. 

6.

  Diagnostyka chorób reumatycznych. 

7.

  Badanie pacjenta z podejrzeniem chorób reumatycznych - badanie narządu ruchu.  

 
Zasadnicze treści przedmiotu na V roku: 
-

  cukrzyca typu 1 

-

  cukrzyca typu II 

-

  choroby tarczycy 

-

  zaburzenia dojrzewania 

-

  zaburzenia wzrastania 

-

  zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej 

-

  otyłość 

-

  drgawki u dzieci 

-

  padaczka 

-

  zapalenia opon i mózgu 

-

  mózgowe porażenie dziecięce 

-

  bóle głowy 

background image

 

142

-

  zaburzenia świadomości 

-

  zespół anorexia nervosa 

-

  zaburzenia psychosomatyczne 

 
TEMATYKA ĆWICZEŃ

1.

  Choroby przełyku. 

2.

  Choroby żołądka i dwunastnicy. 

3.

  Choroby jelit (biegunki, zaburzenia wchłaniania i trawienia). 

Zapalenia jelita grubego. 

4.

  Krwawienia z przewodu pokarmowego. 

5.

  Wymioty. 

6.

  Zaparcia. 

7.

  Choroby wątroby i dróg żółciowych. 

8.

  Choroby trzustki. 

9.

  Czynnościowe choroby układu pokarmowego. 

10.

 Wady rozwojowe układu pokarmowego. 

11.

 Zasady leczenia ostrych zatruć. 

 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osi
ągnięty: 
Zaliczenie, rozmowa ze studentami.  
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie testowe na koniec IV roku z wszystkich działów pediatrii z danego roku 
(hematologia+onkologia, nefrologia, pulmonologia, reumatologia)  
Sprawdzian ustny. 
 
Egzamin praktyczny:  
Egzamin praktyczny polega na zebraniu wywiadu chorobowego i jego interpretacji, badaniu 
fizykalnym  dziecka  i  ocenie  odchyleń  od  normy,  zaproponowaniu  postępowania 
diagnostycznego w celu weryfikacji zaproponowanego wstępnego rozpoznania. Interpretacja 
otrzymanych wyników badań dotyczących ocenianego dziecka, przeprowadzenie diagnostyki 
różniczkowej.  Zaproponowanie  postępowania  leczniczego  jeśli  jest  możliwe  potwierdzenie 
rozpoznania choroby. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Egzamin praktyczny, zaliczenie ćwiczeń. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność  na  wszystkich  zajęciach,  zdany  test  zaliczeniowy,  egzamin  praktyczny,  egzamin 
ustny. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie ćwiczeń na IV i V roku. 
Egzamin końcowy na VI roku  w  XI lub XII semestrze. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe i dodatkowe: 
Sieniawska  M.,  Wyszyńska  T.  [red.]  „Nefrologia  dziecięca”.  Tom  I-III,  Biblioteka  lekarza 
Specjalisty, Warszawa 2003 
Kubika K., Kawalec W. „Pediatria”. PZWL 1999 

background image

 

143

Górnicki B., Dębiec B., Baszczyński J. „Pediatria”, PZWL, 2002, Wyd. II  
Tomaszewsky P. „Hematologia i onkologia dziecięca.” 
Radwańska U. „Białaczki u dzieci.” 
Kowalczyk J. R. „Stany przebiegające z powiększeniem węzłów chłonnych.” 
Skotnicki A., Nowak W. „Podstawy hematologii.” 
Kowalczyk J.R., Samardakiewicz M. „Dziecko z chorobą nowotworową.” 
Skotnicki A., Sacha T. „Zaburzenia krzepnięcia krwi.” 
Dobrzańska A., Ryszko J.[red.] „Pediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu 
Lekarskiego.” 
K. Kubicka, W. Kawalec „Pediatria”, PZWL Warszawa 2006 
B. Górnicki, B. Dębiec „Pediatria”, PZWL Warszawa 2006 
J. Pietrzyk „Wybrane zagadnienia z pediatrii”, tom III, Wyd. U.J. 2004 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa  przedmiotu:  Podstawy  informatyki  z  elementami 
statystyki medycznej 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr Marian Jędrych 
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Zakład Matematyki i Biostatystyki Medycznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr Marian Jędrych 
 
Liczba godzin:
 45 
ć

wiczeń: 45 

 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:  
Rok II - Semestr III i IV 
 
Cele dydaktyczno-wychowawcze przedmiotu: 
1.

  Nauczenie studentów organizacji zapisu informacji na nośnikach 

magnetycznych i zabezpieczenia danych. 

2.

  Przygotowanie studentów do gromadzenia, przetwarzania i przechowywania 

dokumentacji 

3.

  Przygotowanie studentów do usprawniania komunikacji między modułami  

systemów informacyjnych w jednostkach opieki zdrowotnej 

4.

  Przekazanie studentom umiejętności wykorzystywania nowoczesnych technik 

komputerowych do rozwiązywania problemów analizy danych,  
optymalizacji i prezentacji danych 

5.

  Wykorzystanie specjalistycznego oprogramowania w projektowaniu    

typowych opracowań materiałów badawczych. 

6.

  Poznanie podstawowych wiadomości niezbędnych dla zrozumienia zasad      

pracy w sieciach komputerowych. 

7.

  Wyposażenie studentów w podstawową wiedzę o istocie, celach i zadaniach  

statystyki w naukach medycznych w tym stomatologicznych. 

8.

  Zapoznanie studentów z problemami spotykanymi w przebiegu studiów  

rozwiązywanymi przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy ze statystyki. 

background image

 

144

 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
TEMATY ĆWICZEŃ
1.

  Podstawowe informacje o możliwościach i wykorzystaniu systemów 

 informatycznych w organizacji służby zdrowia. 

2.

  Zasady pracy  w środowisku WINDOWS 

- podstawowe pojęcia i zasady pracy 

3.

  Operacje na plikach i folderach 

- uruchamianie programów 
- akcesoria Windows 

4.

  Wykorzystanie pakietu OFFICE do rozwiązywania problemów medycznych przy 

  użyciu aplikacji: WORD , EXCEL , POWER POINT. 

5.

  Wprowadzenie do edytorów tekstu. 

- zasady wprowadzania tekstu 
-formatowanie tekstu 

6.

   Formatowanie dokumentu 

- tabele 

7.

  Interfejs graficzny. 

- wstawianie i formatowanie obiektów 
- edytor graficzny i edytor równań 
- wykresy 

8.

  Zaawansowane techniki edycji i organizacji dokumentu 

- współpraca edytorów tekstu z innymi aplikacjami. 
- eksport/import danych 
- przygotowanie i wydruk dokumentu 
- posługiwanie się stylami i szablonami 
- tworzenie sekcji 
- automatyczne spisy obiektów, tabel, treści 

9.

  Idea arkusza kalkulacyjnego i edycja danych w arkuszu. 

- tworzenie prostej kalkulacji 
- wprowadzanie i formatowanie danych 

10.

 Adresy względne i bezwzględne 

- operacje blokowe 

11.

 Arkusz kalkulacyjny jako narzędzie do analizy i eksploatacji danych  

. - zasady obliczeń- pisanie formuł, kreator funkcji 
- zastosowanie funkcji specjalistycznych 
- sortowanie danych 

12.

 Techniki kalkulacji danych.  

- techniki obliczeniowe 
- tabele przestawne 
- autofiltr  
- wykresy 

13.

 Zaawansowane techniki optymalizacji i analizy danych. 

- poszukiwanie wyniku 
- narzędzie solver 
- filtr zaawansowany 
- scenariusze 

14.

 Grafika prezentacyjna.( POWER POINT) 

- podstawy i zasady tworzenia prezentacji. 

background image

 

145

- układ  i wzorce slajdu 
- elementy graficzne 
- tworzenie animacji 
- przygotowanie pokazu 

15.

 Usługi w sieciach rozległych 

– poczta elektroniczna, 
- polskie oraz obcojęzyczne portale informacyjne, 
- zaawansowane techniki wyszukiwania informacji. 

16.

 Definicja statystyki. Rola i zadania statystyki w naukach medycznych 

17.

 Przebieg badania statystycznego. 

18.

 Statystyczne opracowanie wyników obserwacji 

19.

 Analiza struktury zbiorowości 

20.

 Szeregi statystyczne. Wskaźniki struktury, natężenia, poglądowości. 

21.

 Standaryzacja. 

22.

 Miary średnie i miary rozproszenia. 

23.

 Analiza związku badanych cech. Przykłady zastosowań i wykorzystanie analizy 

współzależności 

24.

 Równanie regresji 

25.

 Współczynnik korelacji rang 

26.

 Wnioskowanie statystyczne. Ogólna teoria 

27.

 Zmienne losowe i ich rozkłady 

28.

 Estymacja punktowa i przedziałowa. 

29.

 Weryfikacja hipotez statystycznych 

30.

 Testy istotności parametryczne dla średniej 

31.

 Test dla frakcji 

32.

 Testy dla dwóch średnich 

33.

 Test różnic. Test dla zmiennych zależnych 

34.

  Testy nieparametryczne. Testy zgodności  

35.

 Testy niezależności  

36.

 Test mediany  

37.

 Test znaków 

38.

 Przykłady zastosowań testów przy opracowywaniu danych statystycznych w naukach 

medycznych. 

39.

 Analiza wariancji klasyfikacji pojedynczej 

40.

 Analiza regresji i dyskryminacji 

41.

 Statystyka ochrony zdrowia 

42.

 Rola informacji w systemie zarządzania ochrona zdrowia 

43.

 Opis i analiza sytuacji zdrowotnej w tym stomatologii 

44.

 Statystyka podstawowej opieki zdrowotnej 

45.

 Zastosowanie i wykorzystanie komputerów w opracowaniach statystycznych wyników 

badań. 

 
Wymagania: 

 

Po zakończeniu ćwiczeń student powinien 

1.

  Zdobyć umiejętność: 

•  zaawansowanej obsługi komputera  
•  korzystania z Internetu i poczty elektronicznej 
•  tworzenia, formatowania i wydruku dokumentacji 
•  analizy danych i wykonania obliczeń w arkuszu kalkulacyjnym 

background image

 

146

•  korzystania z technik optymalizacji danych 
•  czytelnej i przejrzystej prezentacji informacji 
•  pracy w aplikacjach Windows 

2.

  Znać: 

•  podstawy budowy komputera i organizacji i zapisu informacji 
•  podstawowe zasady pracy w aplikacjach Windows 
•  możliwości przetwarzania i formatowania dokumentów i danych 
•  zasady komunikacji między programami i użytkownikami 
•  możliwości analizy danych w arkuszu kalkulacyjnym 
•  możliwości usprawnienia pracy biurowej 

3.

  Umieć: 

•  przygotować zadanie statystyczne i opisać jego przebieg 
•  przygotować wyniki opracowań statystycznych do publikacji 
•  zinterpretować dane statystyczne w dostępnych publikacjach 
•  przeprowadzić prostą analizę struktury zbiorowości i analizę związku badanych cech 
•  zastosować testy istotności 
•  właściwie zinterpretować wyliczane wskaźniki, np. pozytywne i negatywne miary 

zdrowia 

 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną. 
Warunkiem do zaliczenia przedmiotu jest aktywne uczestnictwo w zajęciach i opanowanie 
obowiązującego materiału: 

•  zaliczenie ćwiczeń na podstawie samodzielnego rozwiązania zadania  

zaliczającego 

•  zaliczenie na podstawie testu  
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
1.

  Mirosława Kopertowska „Zawansowane możliwości arkusza Excel 2000 Pl .Ćwiczenia. 

Mikom.” 

2.

  Maria Langer. „Po prostu Excel 2000 Pl. Helion” 

3.

  Izabella Foltynowicz . „Ćwiczenia z ......Matematyka finansowa w Excelu.Mikom” 

4.

  Julita Korol. „Krok po kroku Excel 5 Pl.T 1,2.Mikom.” 

5.

  Bartłomiej Łoś. „ABC ... Internetu .Edition 2000.” 

6.

  Kolczyński P. „Kurs dla zaawansowanych Microsoft 2000” (Podręcznik dla 

studenta).Wyd RM 

7.

  Maria Langer. “Po prostu WORD 2000 Pl.” Helion. 

8.

  Rebecca Bridges Altman. “Po prostu POWER POINT 2000.”Helion 

9.

  Tomasz Nabiałek. „ABC...Accessa 20001.”Helion. 

10.

 Armitage P. „Metody statystyczne w badaniach medycznych.” PZWL, Warszawa 1978. 

11.

 Barnett Roy M. „Statystyka w laboratoriach klinicznych.” PZWL, Warszawa 1978 

12.

 Greń J. „Statystyka matematyczna. Modele i zadania.” PWN, Warszawa 1978 

13.

 Jędrychowski W. „Metoda zbierania wywiadów i budowa kwestionariuszy zdrowotnych.” 

PZWL, Warszawa 1982. 

14.

 Mardoń K., Piasecki Z. „Statystyka medyczna w przemysłowej służbie zdrowia.” PZWL 

1979. 

15.

 Miller T., Orzeszyna S. /pod redakcją/: „Podręcznik dla studentów medycyny.” PZWL, 

Warszawa 1982. 

background image

 

147

16.

 Oktaba W. „Elementy statystyki matematycznej i metodyka doświadczalnictwa.” PWN, 

Warszawa 1977. 

17.

 Sawicki F. „Elementy statystyki dla lekarzy.” PZWL, Warszawa 1982. 

      dla lekarzy. PZWL, Warszawa 1982. 
18.

 Maszko A., Bręborowicz G. H., Tadeusiewicz R. „Statystyka w badaniach    

      medycznych.” Springer PWN, Warszawa 1998 

19.

 Sobczyk  M.  „Statystyka.  Podstawy  teoretyczne,  przykłady,  zadania,”  Wyd.  UMCS,   

Lublin 2000 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Pierwsza pomoc i elementy piel
ęgniarstwa 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Prof. dr hab. Teresa Kulik 
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu 
Katedra Zdrowia Publicznego z Zakładem Medycyny Katastrof 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Teresa Kulik 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok I - Semestr II 
 
Liczba godzin: 
20 
ć

wiczeń: 20 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY 
ĆWICZEŃ: 
1.

  Medycyna  ratunkowa  zarys  struktury  i  funkcji.  Centrum  Powiadamiania  Ratunkowego, 

Szpitalny  Oddział  Ratunkowy,  Zespół  Ratownictwa  Medycznego  (kryterium  czasu 
dojazdu  do  zdarzenia).  Lotnicze  Pogotowie  Ratunkowe.  Podstawowe  pojęcia  medycyny 
ratunkowej:  wypadek,  wypadek  masowy,  katastrofa,  złota  godzina,  łańcuch  przeżycia, 
diamentowe  trzy  minuty.  Ocena  miejsca  zdarzenia  (bezpieczeństwo  ratującego, 
bezpieczeństwo  na  miejscu  zdarzenia,  ocena  mechanizmów  urazu  i  wywiad  chorobowy, 
określenie liczby osób wymagających pomocy, wstępna ocena poszkodowanego i triage, 
oznaczenia segregacyjne). Treść wezwania przekazywanego dyspozytorowi CPR. 

 
2.

  Wyciąganie, wydobywanie, wynoszenie i transport poszkodowanych i chorych z rejonu 

wypadku  (zdarzenia).  Zasady  udzielania  pierwszej  pomocy  w  różnych  sytuacjach  ze 
szczególnym  uwzględnieniem  wypadków  komunikacyjnych.  Układanie  chorego  w 
pozycji bocznej ustalonej. 

 
3.

  Drożność  dróg  oddechowych  i  wentylacja.  Ocena  stopnia  nieprzytomności  chorego 

(AVPU).  Bezprzyrządowe  i  przyrządowe  udrażnianie  dróg  oddechowych.  Oddychanie 
prawidłowe i agonalne. Prowadzenie wentylacji wspomaganej i zastępczej. Posługiwanie 
się workiem samorozprężalnym (Ambu). 

background image

 

148

 
4.

  Prowadzenie  resuscytacji  krążeniowo-oddechowej  osoby  dorosłej  w  zakresie 

podstawowym (BLS). 

 
5.

  Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dziecka i niemowlęcia.  

 
6.

  Kaniulacja naczyń obwodowych (ćwiczenie praktyczne).  

 
7.

  Doskonalenie umiejętności resuscytacji krążeniowo-oddechowej osoby dorosłej, dziecka i 

niemowlęcia. Wykonywanie defibrylacji automatycznej. 

 
8.

  Rany. Podział na proste i powikłane. Zasady udzielania pierwszej pomocy. Wykonywanie 

opatrunków  podtrzymujących  opatrunek  właściwy  opaską  elastyczną,  chustą  trójkątną  i 
codofixem. Doraźne tamowanie krwawienia. 

 
9.

  Obrażenia narządu ruchu (stłuczenia tkanek miękkich, skręcenia, zwichnięcia, złamania). 

Wykonywanie  unieruchomień  improwizowanych  i  demonstracja  wybranych  środków 
unieruchomień transportowych. 

 
10.

 Pierwsza pomoc w oparzeniach, obrażeniach głowy, klatki piersiowej i brzucha.  

 
Wymagania do zaliczenia 
ćwiczeń
Czynny  udział  we  wszystkich  ćwiczeniach  i  poprawne  wykonanie  czynności  w  określonym 
czasie.  
 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Buchfelder  M.,  Buchfelder  A.  „Podręcznik  pierwszej  pomocy.”  Wydawnictwo  Lekarskie 
PZWL, Warszawa 2005 
Ciećkiewicz  J.  [red.]  Ratownictwo  medyczne  w  wypadkach  masowych”.  Wydawnictwo 
Medyczne Górnicki, Wrocław 2005 
Chomiczewski  K.,  Kocik  J.,  Szkoda  T.  „Bioterroryzm.  Zasady  postępowania  lekarskiego.” 
PZWL, Warszawa 2002 
Jakubaszko  J.  [red.]  „ABC  postępowania  w  urazach”.  Wydawnictwo  medyczne  Górnicki, 
Wrocław 2003 
Jakubaszko J. [red.] „ABC resuscytacji”. Wydawnictwo medyczne Górnicki, Wrocław 2006 
Jakubaszko  J.  [red.]  „Ratownictwo  medyczne  w  Polsce.  Ustawa  o  Państwowym 
Ratownictwie Medycznym”, Zdrowie i Zarządzanie Sp. z o.o.. Kraków 2002 
Jakubaszko  J.  [red.]  „Ratownik  Medyczny”.  Wydawnictwo  Medyczne  Górnicki,  Wrocław 
2003 
Klukowski  K.  „Medycyna  wypadków  w  transporcie.”  Wydawnictwo  Lekarskie  PZWL, 
Warszawa 2005 
Latalski M.[red.] „Medycyna katastrof”. AM Lublin 2001 
Zawadzki A. „Medycyna ratunkowa i katastrof”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 
2006 
 

 
Nazwa przedmiotu: Poradnia ogólna (kardiologiczna)  

background image

 

149

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Andrzej Wysokiński 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
Katedra i Klinika Kardiologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Andrzej Wysokiński 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok VI - Semestr XII 
 
Liczba godzin: 20
 
ć

wiczeń: 20 

 
Cel nauczania: 

•  Rozpoznawanie 

chorób 

układu 

krążenia, 

zasady 

badania 

podmiotowego                              

i przedmiotowego (chorego), prowadzenie wywiadu chorobowego (procedury diagnostyki 
i leczenia w kardiologii); 

•  Kształtowanie  odpowiedniej  postawy  etycznej  studentów,  właściwego  stosunku  do 

chorych  oraz  umiejętności  samodzielnego  wnioskowania  i  podejmowania  decyzji 
lekarskich.  

 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Swanton R. H. „Kardiologia praktyczna”, Alfa- Medica Press 1998 
Braunwald  E.,  Goldman  L.  „Kardiologia”.  Wydanie  I  polskie  pod.  red.  Opolskiego  G.,  
Urban&Partner 2003 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Propedeutyka stomatologii   

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Anna Komorowska 
Prof. dr hab. Maria Mielnik-Błaszczak, Dr n. med. Anna Piątkowska 
 
Nazwa jednostki realizuj
ącej przedmiot:  
1.
 Katedra i Zakład Ortopedii Szczękowej 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Anna Komorowska 
2. Katedra i Zakład Stomatologii Wieku Rozwojowego 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Maria Mielnik-Błaszczak 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok VI - Semestr XII 
 

background image

 

150

Liczba godzin: 15 
ć

wiczeń: 15 

 
Cel nauczania: 
1.

  Wstęp do nauczania stomatologii.  

2.

  Cele i zakres. Działy stomatologii.  

3.

  Gabinet stomatologiczny – wyposażenie.  

4.

  Zespół stomatologiczny.  

5.

  Profilaktyka stomatologiczna.  

6.

  Choroba próchnicowa oraz schorzenia przyzębia i błony śluzowej.  

7.

  Urazy zębów mlecznych i stałych.  

8.

  Postępowanie stomatologiczne w przypadku pacjentów ze schorzeniami ogólnymi.  

9.

  Zakażenia odogniskowe. 

10.

 Następstwa kliniczne zaburzeń w rozwoju narządu żucia.  

11.

 Znajomość systematyki wad zgryzu i wad zębowych.  

12.

 Znajomość podstawowych technik leczenia ortodontycznego. 

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
Tematy 
ćwiczeń – 7,5 godz. (Katedra i Zakład Stomatologii Wieku Rozwojowego) 
1. Normy rozwojowe w obrębie narządu stomatognatycznego ze  
szczególnym uwzględnieniem terminów, fizjologii i patologii wyrzynania zębów mlecznych i 
stałych  
 
2. Zasady i metody profilaktyki chorób narządu żucia ze szczególnym  
uwzględnieniem próchnicy zębów, chorób przyzębia i błon śluzowych jamy  
ustnej 
3.Choroby zębów, przyzębia i błon śluzowych jamy ustnej oraz metody  
leczenia, które mogą być wykorzystane przez lekarzy medycyny 
4. Symptomatologia chorób ogólnych w obrębie jamy ustnej i  
twarzoczaszki, problem choroby odogniskowej 
5. Najczęściej spotykane zespoły chorobowe występujące w obrębie  
twarzoczaszki 
6. Klasyfikacja, udzielanie pierwszej pomocy w przypadku urazów  
zębów, możliwości lecznicze 
7. Pielęgnacja jamy ustnej u pacjentów po zabiegach chemio-  i  
radioterapii 
8. Wpływ chorób cywilizacyjnych na stan jamy ustnej 
9. Tematy dowolne w zależności od zainteresowań grupy seminaryjnej,  
np. nowoczesne metody diagnostyczne i lecznicze w stomatologii, problem  
foetor ex ore, anomalie rozwojowe zębów, wybielanie zębów itp. 
 
 
Tematy 
ćwiczeń-  7,5 godz. (Katedra i Zakład Ortopedii Szczękowej AM w Lublinie) 
1.

  Rozwój uzębienia 

2.

  Rozwój szczęki i żuchwy  

3.

  Norma zgryzowa 

4.

  Wady zgryzu i wady zębowe 

5.

  Wady wrodzone twarzoczaszki  

6.

  Aparaty ortodontyczne stałe i zdejmowane w leczeniu ortodontycznym 

background image

 

151

 
Wymagania: 
Obowiązkowa obecność na zajęciach. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Obecność na zajęciach 
 
Forma zaliczenia: 
Student otrzymuje zaliczenie bez oceny na podstawie obecności na ćwiczeniach. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
Fabiszewska-Jaruzelska F. „Ortopedia szczękowa – zasady i praktyka.” PZWL, Warszawa 
1999 
Czasopismo „Forum Ortodontyczne” 
Jańczuk Z. „Stomatologia zachowawcza. Zarys kliniczny. Podręcznik dla studentów 
stomatologii.” PZWL Warszawa 2003 
Jańczuk Z., Ciągło A. „Profilaktyka  profesjonalna w Stomatologii.” Centrum Edukacji 
Medycznej, Warszawa 1999 
”Urazy zębów u dzieci i młodzieży”, pod red. M. Szpringer-Nodzak, wyd.  
Czelej, Lublin 1999 

_______________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Psychiatria  

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Marek Masiak 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika  Psychiatrii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Marek Masiak 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI - Semestr XI lub XII 
 
Liczba godzin: 120   
wykładów : 30 

 

seminariów : 18 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 72   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
1.

  Wiedza na temat  podstawowych  zaburzeń i chorób  psychicznych 

2.

  Umiejętność  nawiązywania   kontaktu  terapeutycznego  z  pacjentem  

3.

  Znajomość  zasad  kierowania  do leczenia  pacjentów   z   zaburzeniami  psychicznymi  

(Ustawa   o Ochronie  Zdrowia  Psychicznego) 
4.

  Podstawowe   zasady postępowania  z  pacjentami  u których  wystąpiły  zaburzenia  

psychiczne  w  oddziałach  somatycznych 
5.

  Kształtowanie   właściwej postawy  etycznej  wobec  osób  chorych  psychicznie.  

background image

 

152

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
TEMATY   WYKŁADÓW: 
1.

  Podstawowe  pojęcia   związane  ze  zdrowiem psychicznym i zaburzeniami  

psychicznymi. 

2.

  Podstawowe   objawy  psychopatologiczne. 

3.

  Zaburzenia  psychiczne  psychotyczne. 

4.

  Zaburzenia organiczne. 

5.

  Schizofrenia. 

6.

  Choroby  afektywne. 

7.

  Zaburzenia  psychiczne  niepsychotyczne. 

8.

  Zaburzenia  odżywiania (jadłowstręt, bulimia). 

9.

  Zaburzenia  osobowości. 

10.

 Uzależnienia. 

11.

 12. Zaburzenia  nerwicowe związane  ze stresem i pod  postacią  somatyczną. 

13. Leczenie  biologiczne  w  psychiatrii. 
14.  i  15.  Podstawy   psychoterapii w  zaburzeniach  psychicznych: główne  kierunki  i  
techniki psychoterapeutyczne. 
 
SEMINARIA: 
1.

  Psychopatologia ogólna. 

2.

  Zaburzenia osobowości, odrębności psychologiczne. 

3.

  Toksykomanie. 

4.

  Zaburzenia nerwicowe. 

5.

  Psychoterapia. 

6.

  Schizofrenia. 

7.

  Choroby afektywne. 

8.

  Zaburzenia organiczne, psychogeriatria, psychiatria konsultacyjna. 

9.

  Wybrane zagadnienia psychiatrii dzieci i  młodzieży. Terapia zaburzeń odżywiania. 

10.

 Diagnostyka psychologiczna. Niedorozwój umysłowy. 

11.

 Leczenie biologiczne. 

12.

 Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego. Organizacja opieki psychiatrycznej.  

13.

 Psychiatria sądowa. 

 
Egzamin praktyczny  
Jest prowadzony  egzamin praktyczny polegający  na  samodzielnym  zbadaniu  pacjenta, 
opisie    jego  aktualnego stanu psychicznego  z propozycjami  różnicowania  i leczenia. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Studenci są odpytywani w trakcie trwania ćwiczeń oraz oceniania jest prowadzona przez nich  
historia choroby. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Sprawdzenie   wiedzy  teoretycznej oraz  ocena  historii  choroby  pacjenta  prowadzonego 
przez    studenta   w  trakcie  trwania  ćwiczeń  
 
Forma zaliczenia: 
Egzamin. 
 

background image

 

153

Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Podręczniki psychiatrii wydane po 1995 roku. 
 
Piśmiennictwo dodatkowe: 
Bilikiewicz A., Pużyński A., Robakowski J., Wiórka J.[red.] „Psychiatria”. Urban&Partner 
2002 
Bilikiewicz A., Landowski J., Radziwiłłowicz P. „Repetytorium z psychiatrii”. PZWL, 
Warszawa 1999 
Rzewuska M. [red.] „Leczenie zaburzeń psychicznych”. PZWL, Warszawa 2000 
Bilikiewicz A. [red.] „Psychiatria”. PZWL, Warszawa 1998 
Scullly J. H. „Psychiatria”. Urban&Partner, Wrocław 1998 
„ICD-10. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10.” Vesalius – 
IPiN Kraków -  Warszawa 1997 
Kaplan H.I., Sadock B. J. „Farmakoterapia w zaburzeniach psychicznych”. Urban&Partner 
Wrocław 1998 
Kaplan H.I., Sadoch B.J. „Psychiatria kliniczna”. Urban&Partner, Wrocław 1995 
Pużyński S. [red.] „Leksykon psychiatrii”. PZWL, Warszawa 
Tomb D.A. „Psychiatria”. Urban&Partner, Wrocław 1998 
Haslam M. „Psychiatria”. Zysk i S-ka, Poznań 1997 
ICD-10. Zaburzenia psychiczne u osób dorosłych. Opisy przypadków klinicznych. Medical 
Press, Gdańsk 1999 
Leonard B.E. „Podstawy psychofarmakologii”. Via Medica, Gdańsk 1999 
Prusiński A. „Neurologia praktyczna”. PZWL, Warszawa 1998 
 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu : Psychologia 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr hab. Alicja Nasiłowska – Barud prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Zakład Psychologii Klinicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Alicja Nasiłowska – Barud prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok II - Semestr  III 
 
Liczba godzin: 25 
Wykłady: 10 godzin 
Seminaria: 15 godzin 
 
Cel nauczania: 
Zadaniem nauczania psychologii klinicznej jest: 
1.Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z psychologii klinicznej. 

background image

 

154

2.Poznanie przez studentów psychologicznych uwarunkowań zachowania człowieka, 

zwłaszcza człowieka chorego. Poznanie i zrozumienie stosowanych mechanizmów 
obronnych i przyjmowania określonych postaw wobec siebie, choroby i otoczenia. 

3.Zapoznanie studentów ze zasadami komunikowania się z człowiekiem chorym. 
4.Przygotowanie studentów do współpracy z psychologiem w przyszłej pracy zawodowej. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu 

TEMATY WYKŁADÓW:  

1.

  Psychologia kliniczna jako nauka. Przedmiot i zadania psychologii klinicznej i 

psychologii lekarskiej. 

2.

  Pojęcie normy psychicznej i normalności. Koncepcje zdrowia i choroby. 

3.

  Wybrane koncepcje osobowości. 

4.

  Zaburzenia nerwicowe, choroby psychiczne, zaburzenia afektywne. 

5.

  Stres. Wybrane koncepcje stresu, sytuacje trudne. 

6.

  Radzenie sobie ze stresem i sytuacjami trudnymi. 

7.

  Choroba jako kryzys psychologiczny. 

8.

  Wpływ choroby na stan psychiczny pacjenta. Błędy jatrogenne. 

9.

  Zaburzenia i choroby psychosomatyczne. 

10.

  Psychoterapia. Rola i znaczenie psychoterapii w leczeniu człowieka chorego. 

 
 

TEMATY SEMINARIUM: 

1.

  Psychologia jako nauka. 

Przedmiot i zadania psychologii. 
Kierunki w psychologii (dziedziny). 
Działy psychologii. 
Psychologia kliniczna i psychologia lekarska. 
Zastosowanie psychologii do rozwiązywania praktycznych problemów związanych z 
leczeniem. 
 

2.

  Procesy poznawcze. 

Ś

wiadomość. 

Wrażenia, spostrzeżenia. 
Pamięć, uwaga, wyobraźnia. 
Uczenie się, myślenie, mowa. 
Zaburzenia procesów poznawczych. 
 

3.

  Emocje – rola i znaczenie emocji. 

Określenie emocji i podział emocji. 
Cechy emocji. 
Fizjologiczne objawy emocji. 
Wpływ emocji na sprawność organizmu. 
Emocje a czynność narządów wewnętrznych. 
Motywacyjna funkcja emocji. 
 

4.

  Osobowość 

Pojęcie osobowości i jej podstawowych elementów. 
Dynamika rozwoju osobowości. 
Czynniki kształtujące rozwój osobowości. 
Cechy osobowości – rodzaje cech osobowości. 
Pojęcie struktury osobowości. 

background image

 

155

 
5.

  Składniki struktury osobowości. 

Cechy fizyczne, temperament, postawy,  
obraz samego siebie, samoocena,  
potrzeby psychiczne wg koncepcji Maslowa 
inteligencja, zdolności i uzdolnienia, zainteresowania. 
 
6.

  Zaburzenia osobowości. 

Pojęcie osobowości zaburzonej. 
Wskaźniki diagnostyczne rozpoznawania zaburzeń osobowości. 
Charakterystyka niektórych zaburzeń osobowości. 
   
7.

  Mechanizmy obronne. 

Pojęcie mechanizmów obronnych osobowości. 
Rola i znaczenie mechanizmów obronnych osobowości.  
Charakterystyka wybranych mechanizmów obronnych osobowości. 
 
8.

  Niektóre metody badań psychologicznych. 

Wywiad i obserwacja. 
Testy psychologiczne.   
Testy najczęściej stosowane w praktyce klinicznej. 
Diagnoza psychologiczna. 
 
 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem z bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1.

  Bilikiewicz A. Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. 

     PZWL, Warszawa 2006. 
2.

  Jarosz M.: Psychologia lekarska. PZWL, Warszawa 1983. 

3.

  Jakubowska-Winiewska A.: Psychologia w praktyce medycznej. PZWL, Warszawa 2007. 

4.

  Lewicki A. Psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1972. 

5.

  Semple D., Smith R., Burns J., Darjee R., McIntosh A.: Oksfordzki podręcznik 

psychiatrii. Lublin 2007. 

6.

  Sęk H. : Psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 2006. 

7.

  Sęk H.: Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Scholar,  

  Warszawa 2001. 
8.  Sęk H. Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1998. 
9.

  Strelau J.: Psychologia  - Podręcznik akademicki t. III GWP, 

Gdańsk 2000. 
10.

 Krupka-Matuszczyk I.: Wybrane zagadnienia z psychologii klinicznej. Podręcznik dla 

studentów medycyny i lekarzy. Katowice 2004. 

 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu: Pulmonologia – 

realizowana w ramach nauczania 

Chorób wewnętrznych 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  

background image

 

156

Prof. dr hab. Janusz Milanowski 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Janusz Milanowski 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
Rok IV  -   Semestr VIII 
 
Liczba godzin: 40 

 

 

 

wykładów : 5   

 

 

 

 

 

 

ć

wiczeń : 35   

 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany program ma na celu nabycie praktycznej i teoretycznej wiedzy umożliwiającej  
diagnozowanie i leczenie podstawowych schorzeń układu oddechowego.  
 

Zajęcia  w  naszej  Klinice  obejmują  doskonalenie  umiejętności  zbierania  wywiadu, 

naukę 

badania 

fizykalnego, 

uczestnictwo 

badaniach 

diagnostycznych: 

bronchofiberoskopia,  ocena  radiogramów  klatki  piersiowej,  spirometria  z  próbami 
prowokacyjnymi wziewnymi i oceną polekowej odwracalności skurczu oskrzeli, testy skórne 
punktowe z różnymi alergenami, punkcja jamy opłucnowej, badanie gazometryczne. Oprócz 
dokładnego  zaznajomienia  studentów  z  najważniejszymi  i  najczęściej  występującymi 
jednostkami nozologicznymi poprzez przekazywanie alternatywnej wiedzy, zwracamy uwagę 
na  diagnostykę  różnicową,  standardy  postępowania  diagnostycznego  i  wybór  optymalnego 
leczenia. Istotnym uzupełnieniem nauczania w naszej Klinice są następujące zagadnienia:  
1)  rozpoznawanie  stanów  zagrożenia  życia  i  2)  wdrażanie  programu  na  temat  szkodliwości 
zdrowotnych palenia tytoniu, wartość profilaktyki w chorobach płuc, edukacja i rehabilitacja 
chorych, zasady tlenoterapii i aerozoloterapii, 3) postępowanie w stanach nagłych. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
Przekazanie  teoretycznej  wiedzy  odnośnie  najczęściej  występujących  schorzeń  płuc 
uzupełnione o zajęcia przy łóżku chorego oraz uczestnictwo w badaniach diagnostycznych. 
 
Wymagania: 
Umiejętności praktyczne jakie powinien opanować student na ćwiczeniach: 

1.

  Zbieranie wywiadu chorobowego 

2.

  Badanie fizykalne 

3.

  Zaplanowanie badań diagnostycznych 

4.

  Zasady tlenoterapii, nebulizacji, stosowania leków wziewnych 

5.

  Interpretacja wyniku badania spirometrycznego i gazometrycznego  

 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu 
Obecność na seminariach i ćwiczeniach jest obowiązkowa. Istnieje możliwość odrobienia 2-3 
ć

wiczeń  z  inną  grupą  w  przypadku  nieobecności  wynikającej  z  wypadków  losowych  lub 

choroby.  Dopuszczalne  jest  opuszczenie  1  ćwiczenia  usprawiedliwionego  zwolnieniem 
lekarskim.  

background image

 

157

Zaliczenie zawiera ocenę z umiejętności zbierania wywiadu i badania pacjentów oraz ustnego 
egzaminu z zakresu tematyki seminariów i wykładów. Asystent prowadzący grupę dokonuje 
powyższego sprawdzianu wiedzy i potwierdza ten fakt wpisem zaliczenia do karty. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie z oceną. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Rowińska-Zakrzewska E., Kuś J.[red.] „Choroby układu  oddechowego.” 
Droszcz W. „Diagnostyka układu oddechowego.” 
Rowińska-Zakrzewska E. „Gruźlica i choroby płuc.” 
 
Piśmiennictwo dodatkowe:  
Orłowski W.[red.] „Nauka o chorobach wewnętrznych.”- tom V 
Gabriel Khan M., Joseph P.  Lynch  “Choroby płuc, diagnostyka i terapia.” Wydanie polskie 
pod red. Droszcz W. 
Chazan R. [red.] „Pulmonologia.” 
Szczeklik A. „Choroby wewnętrzne.” Tom I 
Droszcz W. „ Astma oskrzelowa.” 
Romański B. „Alergologia.” 
Rowińska-Zakrzewska E. „Śródmiąższowe choroby płuc.” 
Kokot F. „Choroby wewnętrzne.” 
 
 

 
Nazwa przedmiotu:   Radiologia 

 
Osoby odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
1.

  I Zakład Radiologii Lekarskiej AM  

odpowiedzialna za dydaktykę dr med. Elżbieta Czekajska – Chehab 

2.

  II Zakład Radiologii Lekarskiej AM  

odpowiedzialny za dydaktykę – dr hab. Witold Krupski  

3.

  Zakład Radiologii Dziecięcej AM 

odpowiedzialna za dydaktykę -   dr med. Ewa Dybiec  

4.

  Zakład Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii AM  

Odpowiedzialna za dydaktykę – dr med. Marzena Janczarek  

 
Przedmiot realizowany jest przez kilka jednostek - nazwisko głównego koordynatora:   
Prof. dr hab. Małgorzata Szczerbo - Trojanowska 
 
Nazwa jednostek realizujących przedmiot:  
1. I Zakład Radiologii Lekarskiej 
2. II Zakład Radiologii Lekarskiej  
3. Zakład Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii  
4. Zakład Radiologii Dziecięcej 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok  IV - Semestr  VIII 
Rok V - Semestr IX 
 

background image

 

158

Liczba godzin: 105 
IV rok
  - 25 
wykładów: 10 
ć

wiczeń: 15 

V rok - 80  
wykładów: 20   
ć

wiczeń: 60    

 

             

 

Cel nauczania przedmiotu:  
IV rok: 
Zapoznanie  studentów  ze  współczesnymi  metodami  diagnostyki  obrazowej,  głównymi 
wskazaniami  i  przeciwwskazaniami  do  poszczególnych  badań,  najczęstszymi  algorytmami 
diagnostycznymi  i  problematyką  narażenia  pacjentów  i  personelu  na  szkodliwe  skutki 
promieniowania jonizującego. 
V rok: 
Poznanie metod diagnostyki obrazowej. 
Poznanie symptomatologii radiologicznej poszczególnych jednostek chorobowych. 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
IV rok 
1.

  Współczesne metody diagnostyki obrazowej.  

2.

  Ochrona  radiologiczna  i  radiobiologia.  Maksymalne  dopuszczalne  dawki 

promieniowania. Środki cieniujące.  

3.

  Metody  i  technika  badania  radiologicznego  narządów  klatki  piersiowej.  Anatomia 

rentgenowska prawidłowa narządów klatki piersiowej w różnych metodach obrazowania.   

4.

  Metody  i  technika  badania  radiologicznego  narządów  jamy  brzusznej  i  przestrzeni 

zaotrzewnowej.  Omówienie  metod  z  uwzględnieniem  ich  skuteczności.  Wskazania. 
Powikłania.  Anatomia  rentgenowska  prawidłowa  narządów  jamy  brzusznej  w  różnych 
metodach obrazowania. Przygotowanie chorego do badania.  

5.

  Metody  i  technika  badania  radiologicznego  układu  kostno-stawowego.  Anatomia 

radiologiczna 

prawidłowa 

układu 

kostno-stawowego. 

Omówienie 

metod 

uwzględnieniem  ich  skuteczności.  Wskazania.  Przeciwwskazania.  Przygotowanie 
pacjenta do badania. Powikłania.  

6.

  Metody  i  technika  badania  centralnego  układu  nerwowego.  Anatomia  radiologiczna 

struktur  CUN.  Omówienie  metod  z  uwzględnieniem  ich  skuteczności.  Wskazania. 
Przeciwwskazania. Przygotowanie pacjenta do badania. Powikłania. 

7.

  Metody  i  technika  badania  układu  naczyniowego.  Anatomia  radiologiczna  naczyń. 

Omówienie  metod  i  ich  skuteczności.  Przygotowanie  chorego  do  badania.  Wskazania. 
Przeciwwskazania. Powikłania.  

 
V rok: 
1 i 2. Choroby płuc. Symptomatologia radiologiczna najczęstszych jednostek chorobowych. 

Zapalenie  płuc  (płatowe,  odcinkowe,  odoskrzelowe,  wirusowe,  gronkowcowe). 
Zapalenie opłucnej. Ropień płuca. Gruźlica płuc z uwzględnieniem klasyfikacji różnych 
postaci. Choroby oskrzeli (ciało obce w oskrzelu, rozstrzenie oskrzeli). Nowotwory płuc. 
Rak oskrzela. Przerzuty nowotworowe. Pylica płuc. Rozedma płuc. Nowotwory opłucnej 
(zapalenie opłucnej, odma opłucnej, nowotwory opłucnej).  

3.

  Choroby  śródpiersia.  Symptomatologia  radiologiczna  najczęstszych  jednostek 

chorobowych.  Choroby  tarczycy.  Guzy  śródpiersia.  Zapalenie  sródpiersia.  Urazy  klatki 
piersiowej.  

background image

 

159

4.

  Choroby serca i dużych naczyń. Symptomatologia radiologiczna najczęstszych jednostek 

chorobowych. Wady zastawkowe serca nabyte.  Miażdżyca tętnic wieńcowych i  choroba 
niedokrwienna (arteriografia tętnic wieńcowych). Zmiany w krążeniu płucnym i płucach 
(zmiany  w  żyłach  płucnych,  śródmiąższowy  obrzęk  płuc,  pęcherzykowy  obrzęk  płuc). 
Nadciśnienie  płucne  (przewlekły  zespół  płucno-sercowy).  Choroby  aorty  piersiowej 
(rozszerzenie i wydłużenie aorty, tętniaki aorty). Zapalenia osierdzia.  

5  i  6.  Choroby  przewodu  pokarmowego.  Symptomatologia  radiologiczna  najczęstszych 

jednostek  chorobowych.  Rak  przełyku.  Żylaki  przełyku.  Ciało  obce  w  przełyku. 
Oparzenia  przełyku.  Uchyłki  przełyku.  Zapalenie  przełyku.  Przepukliny  rozworu 
przełykowego przepony. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy 

(kryteria  rozpoznania  radiologicznego).  Powikłania  wrzodu  żołądka  i  dwunastnicy 
(krwawienie, przedziurawienie, zwężenie odźwiernika). Rak żołądka. Diagnostyka żołądka 
operowanego.  

7  i  8. 

Choroby  przewodu  pokarmowego.  Symptomatologia  radiologiczna  najczęstszych 

jednostek chorobowych. Jelito cienkie i grube. Uchyłki. Uchyłki okrężnicy. Polipy jelita 
grubego. Wrzodziejące zapalenie jelita. Choroba Leśniowskiego – Crohna. Gruźlica jelit. 
Rak  jelita  grubego.  Zagadnienia  ostrego  brzucha  (ostra  niedrożność  jelit  i  perforacja 
przewodu pokarmowego). Trzustka, wątroba, drogi żółciowe. Zapalenie trzustki. Torbiel 

 trzustki. Nowotwory trzustki. Nadciśnienie wrotne. Guzy wątroby. Zmiany zapalne. 
 Urazy. Zapalenia dróg żółciowych. Kamica. Nowotwory.  

9.

  Choroby  układu  moczowego  i  przestrzeni  zaotrzewnowej.  Symptomatologia 

radiologiczna najczęstszych jednostek chorobowych. Odmiany i wady rozwojowe nerek. 
Odmiedniczkowe zapalenie nerek. Ropień i ropowica przestrzeni przynerkowej. Gruźlica 
nerek.  Kamica  nerkowa.  Wodonercze.  Nowotwory  nerek.  Nadciśnienie  pochodzenia 
nerkowego.  Pęcherz  moczowy.  Guzy  pierwotne  przestrzeni  zaotrzewnowej.  Choroby 
nadnerczy.  

10 i 11. Choroby układu kostno – stawowego. Symptomatologia radiologiczna najczęstszych    

jednostek chorobowych.  Obraz rentgenowski kości chorobowo zmienionej (osteoporoza, 
osteoliza,  osteoskleroza,  odczynokostnowe).  Krzywica  i  osteomalacja.  Urazy  kości  i 
stawów. Nieswoiste zapalenie kości i stawów (zapalenie kości długich, zapalenie kości u 
niemowląt).  Gruźlica  kostno  –  stawowa  (diagnostyka  różnicowa).  Reumatoidalne 
zapalenie  stawów.  Zesztywniające  zapalenie  stawów  kręgosłupa  –  choroba  Bechterewa. 
Iłowe  martwice  (cho  roba  Perthesa  i  Scheuermanna).  Choroba  zwyrodnieniowa  kości  i 
stawów. Guzy kości (łagodne i złośliwe, przerzuty).  

12.  Choroby centralnego układu nerwowego. Symptomatologia radiologiczna najczęstszych 

jednostek  chorobowych.  Wady  wrodzone.  Guzy  śródczaszkowe.  Guzy  nadnamiotowe. 
Choroby  naczyń  mózgu  Następstwa  urazów  czaszkowo-mózgowych.  Choroby  rdzenia 
kręgowego.  

13. 

Choroby  tętnic  i  ż.  Symptomatologia  radiologiczna  najczęstszych  jednostek 

chorobowych.  Organiczne  choroby  tętnic  i  żył.  Miażdżyca.  Wady  wrodzone.  Urazy. 
Ż

ylaki. Zakrzepica.  

14.   

Radiologia  zabiegowa.  Embolizacja.  Angioplastyka.  Stentowanie.  Biopsja.  Drenaże. 

Zabiegi przezskórne na drogach żółciowych i moczowych.  

15.    Radiologia  pediatryczna.  Symptomatologia  radiologiczna  najczęstszych  jednostek 

chorobowych w pediatrii.  

 
Forma zaliczenia:  

background image

 

160

Obecność na ćwiczeniach i wykładach w ramach VIII semestru.  
Egzamin  testowy  po  IX  semestrze  –  50  pytań  wielokrotnego  wyboru,  obecność  na 
ć

wiczeniach i seminariach.  

 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe: 
B. Pruszyński „Radiologia”  
 
Pi
śmiennictwo dodatkowe: 
J.  Walecki,  A.  Ziemiański  „Rezonans  magnetyczny  i  tomografia  komputerowa  w  praktyce 
klinicznej”  
J. Walecki „Neuroradiologia”  
B. Daniel „Atlas anatomii radiologicznej człowieka”  
H. Kramer, W. Dobrinski „Diagnostyka ultrasonograficzna”  
J. Walecki, B. Pruszyński „Leksykon radiologii i diagnostyki obrazowej”  
 
___________________________________________________________________________ 
 

Nazwa przedmiotu : Rehabilitacja medyczna 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
dr n. med. Marcin Pencuła 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Klinika Ortopedii i Rehabilitacji 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Mirosław Jabłoński prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok IV – Semestr VII  
 
Liczba godzin: 30 
wykładów : 5   

 

 

 

 

ć

wiczeń : 25   

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu:  
Cele zajęć dydaktycznych: 
- przybliżenie studentom pojęcia rehabilitacji medycznej jako procesu społeczno-leczniczego 
-  zaznajomienie  studentów  z  rolą  rehabilitacji  medycznej  i  jej  umiejscowieniu  we 
współczesnej medycynie z uwzględnieniem jej interdyscyplinarnego charakteru 
- przedstawienie podstawowych zasad i metod prowadzenia leczenia usprawniającego 
- nauka badania narządu ruchu w ujęciu ortopedycznym i neurologicznym 
-  nauka  zasad  zaopatrzenia  ortopedycznego  pacjentów  z  dysfunkcją  narządu  ruchu, 
przedstawienie aktualnych możliwości leczenia ortotycznego i protetycznego 
-  zaznajomienie  z  problematyką  wad  postawy  u  dzieci  i  młodzieży,  metodyką  leczenia 
skolioz oraz znaczeniem profilaktyki w tym zakresie 
-  przedstawienie  możliwości  leczenia  operacyjnego  –  jako  jednego  z  etapów  postępowania 
usprawniającego 
Zakładamy, że student po odbyciu zajęć powinien posiąść umiejętność w zakresie: 

background image

 

161

-  badania  podmiotowego  i  przedmiotowego  pacjenta  w  zakresie  narządu  ruchu  (wywiad, 
oglądanie pacjenta, pomiary długości kończyn i ich obwodów, ocena sylwetki pacjenta, ocena 
zakresu ruchów w poszczególnych stawach) 
-  wykrywania  i  opisywania  podstawowych  dysfunkcji  narządu  ruchu  –  ocena  ubytków  i 
zniekształceń kończyn, ocena ubytków neurologicznych, ocena wad postawy 
- umiejętności prawidłowego interpretowania badań dodatkowych w zakresie narządu ruchu: 
RTG, KT, MRI 
- znajomości podstawowych zasad kwalifikowania pacjentów do leczenia usprawniającego 
- doboru odpowiedniego zaopatrzenia ortopedycznego do konkretnego przypadku klinicznego 
-  doboru  odpowiedniego  rodzaju  postępowania  terapeutycznego  dla  pacjentów  o  różnym 
charakterze i stopniu dysfunkcji narządu ruchu 
 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
1. Rehabilitacja medyczna 
-  Rehabilitacja  medyczna  –  charakterystyka  dziedziny,  cele,  zadania,  zakres  i  organizacja 
udzielanych świadczeń 
-  Geneza  i  ewolucja  rehabilitacji.  Historia  rehabilitacji  w  Polsce  i  na  świecie,  polska  szkoła 
rehabilitacji  i  jej  główni  animatorzy  –  prof.  Wiktor  Dega  i  prof.  Marian  Weiss,  główne 
ośrodki rehabilitacyjne w Polsce 
- Rola zespołu rehabilitacyjnego w procesie usprawniania, rodzaje rehabilitacji 
- Definicja niepełnosprawności, pojęcie kompensacji, adaptacji i regeneracji 
- Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta, zasady badania podmiotowego i przedmiotowego dla 
celów rehabilitacji  
-  Kinezyterapia  –  rodzaje  ćwiczeń  usprawniających,  podstawowe  metody  stosowane  w 
kinezyterapii,  zasady  oceny  siły  mięśniowej  i  zakresu  ruchu  w  poszczególnych  częściach 
ciała 
-  Fizykoterapia  –  rodzaje  bodźców  fizykalnych  stosowanych  w  fizykoterapii.  Wskazania  i 
przeciwwskazania do stosowania zabiegów fizykalnych. BHP podczas stosowania zabiegów 
fizykalnych. 

Dokumentacja 

medyczna 

procesu 

rehabilitacji, 

metody 

pomiaru 

parametrów 

funkcjonalnych, skale funkcjonalne stosowane w procesie usprawniania. 
 
2. Wpływ ruchu na organizm człowieka. Ogólnoustrojowe następstwa unieruchomienia 
- Wpływ ruchu na procesy metaboliczne organizmu człowieka 
- Rola ruchu w profilaktyce schorzeń układu naczyniowego i nerwowego 
- Ruch w profilaktyce schorzeń układu kostno – stawowego 
- Wpływ aktywności ruchowej na psychikę człowieka 
- Procesy patofizjologiczne zachodzące pod wpływem unieruchomienia 
-  Rola  rehabilitacji  w  zapobieganiu  następstwom  unieruchomienia  oraz  kształtowaniu 
prawidłowo ukierunkowanej aktywności ruchowej  
Podstawy zaopatrzenia ortopedycznego 
- Rys historyczny rozwoju zaopatrzenia ortopedycznego 
- Protezy kończyn górnych 
- Protezy kończyn dolnych  
- Ortozy kończyn górnych i dolnych 
- Ortozy tułowia 
- Obuwie ortopedyczne 
- Pomoce lokomocyjne i pielęgnacyjne 
- Protezy innych narządów i środki pomocnicze 

background image

 

162

-  Architektoniczne  i  urbanistyczne  problemy  dostępności  dla  osób  niepełnosprawnych. 
Pomoce życia codziennego 
3. Leczenie usprawniające w schorzeniach narządu ruchu 
- Rehabilitacja po urazach i amputacjach kończyn 
- Rehabilitacja osób z chorobą zwyrodnieniową stawów 
-  Leczenie  usprawniające  pacjentów  z  chorobami  reumatycznymi  oraz  innymi  chorobami  o 
etiologii zapalnej 
-  Osteoporoza  –  definicja,  podział  i  etiopatogeneza,  osteoporoza  jako  problem  społeczny, 
zasady  usprawniania  pacjentów  z  osteoporozą  i  innymi  chorobami  metabolicznymi  kości, 
profilaktyka osteoporozy 
-  Zespoły  bólowe  stawów  i  kręgosłupa:  przyczyny  powstawania,  znaczenie  diagnostyki 
różnicowej.  Wykorzystanie  kinezyterapii  i  zabiegów  terapii  fizykalnej  w  leczeniu  zespołów 
bólowych narządu ruchu 
-  Rehabilitacja  osób  po  uszkodzeniu  rdzenia  kręgowego  –  rola  zespołu  rehabilitacyjnego, 
kierunki  leczenia  usprawniającego,  zapobieganie  powikłaniom,  zaopatrzenie  ortopedyczne  i 
ś

rodki pomocnicze wykorzystywane u osób po urazie rdzenia kręgowego. 

4. Leczenie usprawniające w chorobach układu nerwowego  
- Rola układu nerwowego w sterowaniu układem ruchu człowieka 
- Przyczyny i następstwa uszkodzeń centralnego układu nerwowego 
- Plastyczność mózgu i prawa kompensacji  
- Patogeneza i czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego i krwotocznego mózgu 
- Metody oceny funkcjonalnej chorych po udarze mózgu 
- Cele kompleksowego postępowania usprawniającego u pacjentów po udarze mózgu  
- Zasady usprawniania pacjentów ze schorzeniami centralnego układu nerwowego  
-  Powikłania  wczesne  i  odległe  w  procesie  rehabilitacji  pacjentów  po  udarze  mózgu, 
przeciwwskazania do rehabilitacji  
-  Zasady  doboru  zaopatrzenia  ortopedycznego  i  środków  pomocniczych  u  pacjentów  z 
deficytem neurologicznym  
- Rola terapii zajęciowej oraz rehabilitacji społeczno – zawodowej chorych po udarze mózgu  
5. Rehabilitacja pacjentów z uszkodzeniem obwodowego układu nerwowego  
- Przyczyny i objawy uszkodzenia obwodowego układu nerwowego 
-  Cele  usprawnienia  oraz  zasady  rehabilitacji  leczniczej  w  uszkodzeniach  neuronu 
obwodowego 
- Rola czynników fizykalnych w procesach naprawczych obwodowego neuronu ruchowego. 
6.  Zabiegi  fizykalne  stosowane  w  rehabilitacji  pacjentów  z  uszkodzeniem  obwodowego 
układu nerwowego.
 
-  Zasady  doboru  zaopatrzenia  ortopedycznego  u  pacjentów  z  deficytem  neurologicznym 
pochodzenia obwodowego. 
7. Wady postawy 
-  Epidemiologia.  Definicje  postawy  ciała,  zmienność  postawy  ciała  w  rozwoju  osobniczym, 
typy postawy ciała 
-  Przyczyny  wad  postawy.  Metody  oceny  postawy  ciała  z  uwzględnieniem  najnowszych 
metod diagnostycznych – posturografii i posturometrii 
- Najczęstsze wady postawy, ogólne zasady postępowania w stwierdzonych wadach postawy 
- Kinezyterapia i inne metody leczenia wad postawy 
- Edukacja i profilaktyka 
8. Rehabilitacja w bocznych skrzywieniach kręgosłupa 
- Etapy rozwojowe kręgosłupa u człowieka. Klasyfikacja wad kręgosłupa  
- Ogólna charakterystyka, podział i etiologia skolioz  
- Leczenie nieoperacyjne skolioz  

background image

 

163

- Leczenie operacyjne skolioz  
9. Młodzieńcza kifoza piersiowa, tzw. Choroba Scheuermana  
- Etiopatologia i przebieg choroby Scheuermanna 
- Metody leczenia choroby Scheuermanna 
 
Seminarium podsumowujące materiał z ćwiczeń 
Zaliczenie praktyczne zajęć: 
- wywiad, badanie ortopedyczne i neurologiczne pacjenta 
- interpretacja wyników badań dodatkowych 
- dobór ewentualnego zaopatrzenia ortopedycznego  
- zaproponowanie odpowiedniej metody postępowania usprawniającego 
 
 
Egzamin praktyczny: 
W  miejsce  egzaminu  praktycznego  wprowadzono  –  praktyczne  zaliczenie  końcowe 
obejmujące:  zebranie  wywiadu  z  pacjentem,  badanie  ortopedyczne  i  neurologiczne, 
interpretację  badań  dodatkowych,  zaproponowanie  odpowiedniej  formy  usprawniania 
leczniczego  i  ewentualnego  zaopatrzenia  ortopedycznego.  Uzyskanie  zaliczenia  warunkuje 
dopuszczenie studenta do zdawania egzaminu teoretycznego w sesji zimowej. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
Ocena przygotowania studenta następuję w trakcie zaliczenia końcowego obejmującego 
części praktyczną i teoretyczną. 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
1.
Prawidłowo  przeprowadzona  ocena  narządu  ruchu  obejmująca  badanie  ortopedyczne  i 

neurologiczne 

2.Prawidłowo  przeprowadzona  ocena  funkcjonalna  pacjenta  pod  kątem  jego  możliwości 

motorycznych,  stopnia  samoobsługi  oraz  potrzeb  dotyczących  zaopatrzenia  w  sprzęt 
ortopedyczny i środki pomocnicze 

3.Zaliczenie testu końcowego (min, 60% poprawnych odpowiedzi) 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Dega W., Milanowska K. „Rehabilitacja medyczna”, PZWL, Warszawa 2001 
Kwolek A. [red.] „Rehabilitacja medyczna”, Urban&Partner, Wrocław 2003 
Kiwerski J. [red.] „Rehabilitacja medyczna”, PZWL, Warszawa 2006 
 
 

 
Nazwa przedmiotu: Socjologia w medycynie 

 
Osoba odpowiedzialna za program nauczania przedmiotu:  
Dr n. hum. Włodzimierz Piątkowski  
 
Jednostka odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Samodzielna Pracownia Socjologii Medycyny 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr n. hum. Włodzimierz Piątkowski 
 

background image

 

164

Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok II – Semestr IV  
 
Liczba godzin: 
25 
seminaria: 15 
wykłady:   10 
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu: 
 
TEMATYKA WYKŁADÓW: 

 

1.

  Socjomedyczny paradygmat: od socjologii choroby i medycyny do socjologii zdrowia 

i socjologii zdrowego człowieka.) 

2.

  Promocja zdrowia we współczesnych naukach medycznych i naukach o zachowaniu. 

Zagadnienia socjologiczne. 

3.

  Rola społeczna lekarza: ciągłość i zmiana. Wyniki najnowszych badań 

socjomedycznych 

4.

   System medyczny w transformacji w świetle badań opinii społecznej. 

5.

  Lecznictwo niemedyczne. Aktualne wyniki badań socjologicznych 

 

TEMATYKA ĆWICZEŃ
 

1.

  Socjologia  jako  nauka  o  zachowaniu  tworzona  na  wzorach  nauk  przyrodniczych. 

Przyczyny powstania dyscypliny, przedmiot, funkcje. 

2.

  Socjologia – tożsamość i związki z naukami przyrodniczymi. Socjobiologia. Rosnąca 

rola elementów humanistyczno-behawioralnych w medycynie. 

3.

  Socjologia zdrowia choroby i medycyny. Przedmiot badań i jego ewolucja. 

4.

  Rodzina a problemy zdrowia i choroby. 

5.

  Interakcja lekarz – pacjent. Podejście socjologiczne. 

6.

  Kultura zdrowotna w świetle badań socjologicznych.  

7.

  System  ochrony  zdrowia  w  ocenie  społecznej.  Nierówności  społeczne  a  zdrowie. 

Rezultaty najnowszych badań. 

8.

  Prozdrowotne i antyzdrowotne style życia Polaków. 

 
Forma zaliczenia: 
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną.  
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
1.

  Piątkowski W. Titkow A.,/red./ W stronę socjologii zdrowia, Wyd. UMCS, Lublin 2002 

2.

   Piątkowski  W.,  Barański  J.,/red./  Zdrowie  i  choroba.  Wybrane  problemy  socjologii 

medycyny. Wrocławskie Wyd. Oświatowe Wrocław 2002  

3.

  Piątkowski  W.,/red./  Zdrowie,  choroba,  społeczeństwo.  Studia  z  socjologii  medycyny. 

Wyd. UMCS, Lublin 2004 

4.

  Piątkowski W., Brodniak W./red./ Zdrowie i choroba .Perspektywa socjologiczna. Wyd. 

WSSG, Tyczyn 2005  

5.

  Libiszowska-Żółtkowska  M.,  Ogryzko  –Wiewiórowska  M.,  Piątkowski  W.,  Szkice  z 

socjologii medycyny. Wyd. UMCS, Lublin 1998  

background image

 

165

6.

  Tobiasz-Adamczyk  B.,  Wybrane  elementy  socjologii  zdrowia  i  choroby,  Wyd.,  Coll. 

Medicum UJ, Kraków 2000 /wyd. II/ 

7.

  Tobiasz–Adamczyk B., Wybrane elementy socjologii zawodów medycznych. Wyd. Coll. 

Medicum UJ, Kraków 1996  

8.

  The Handbook of social Studies in Health and Medicine. Sage Ed., London 2003 

9.

  Cockerham W.C., Medical Sociology,9 th Ed. Pearson, Upper Saddle River 2004  

10.

 Bird Ch.E., Conrad P., Fremont A.M./eds/ Handbook of Medical Sociology Prentice Hall, 

Upper Saddle River 2000 

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Torakochirurgia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:   
Dr hab. Kazimierz Goździuk prof. nadzw. 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:   
Katedra i Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Kazimierz Goździuk prof. nadzw. 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
Rok VI - semestr XII 
 
Liczba godzin
: 30 

 

 

 

wykładów : 10 

 

 

ć

wiczeń :     20  

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Przyswojenie  wiedzy  i  umiejętności  praktycznych  w  zakresie  podstaw  chirurgii  klatki 
piersiowej,  umożliwiających  powzięcie  podejrzenia  i  ustalenie  rozpoznania  jednostek  i 
stanów 

chorobowych 

narządów 

klatki 

piersiowej 

wymagających 

postępowania 

chirurgicznego  ze  szczególnym  uwzględnieniem  stanów  zagrożenia  życia  i  innych  stanów 
wymagających niezwłocznej interwencji. 
Wymagania  
 
Zasadnicze tre
ści przedmiotu:  
Zagadnienia główne zawarte w celach nauczania. 
 
 
Warunki ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
Do  zaliczenia  przedmiotu  niezbędna  jest  obecność  na  wszystkich  ćwiczeniach,  aktywne 
uczestnictwo w prowadzonych zajęciach teoretycznych i praktycznych zgodnie z programem 
nauczania,  wykazanie  przyswojonej  wiedzy  teoretycznej  oraz  umiejętność  zastosowania 
wiedzy  teoretycznej  i  umiejętności  praktycznych  w  diagnostyce  i  leczeniu  konkretnych 
przypadków klinicznych w zakresie chirurgii klatki piersiowej. 
 
Forma zaliczenia:  
Zaliczenie bez oceny. 

background image

 

166

Zaliczenie  składa  się  z  teoretycznego  zaliczenia  ustnego  oraz  rozmowy  przeprowadzanej  w 
warunkach klinicznych przy łóżku chorego. 
  
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Fibak J.[red.] „Chirurgia dla studentów medycyny”. PZWL 
Góral R.[red.] „Zarys chirurgii.” 
Rokicki W., Rokicki M. „Tępy uraz klatki piersiowej.” 
Harold C.Urschel, Joel D. Cooper „Chirurgia klatki piersiowej”, „Atlas techniki operacyjnej.”  

________________________________________________________ 
 
Nazwa przedmiotu: Urologia 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Prof. dr hab. Krzysztof Bar  
 
Nazwa jednostki realizującej:  
Katedra i Klinika Urologii i Onkologii Urologicznej 
 
Kierownik Jednostki: 
Prof. dr hab. Krzysztof Bar  
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:   
Rok VI   -   Semestr XI i XII 
 
Liczba godzin: 30 

 

 

 

ć

wiczeń: 30   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany program ma na celu nabycie wiedzy o podstawach Urologii i Urologii 
Onkologicznej. Studenci powinni znać podstawy diagnostyki urologicznej oraz zapoznać się 
z najczęściej występującymi chorobami układu moczowego. Powinni poznać metody ich 
diagnostyki i leczenia oraz nabyć umiejętności prowadzenia pacjentów urologicznych jako 
lekarze ogólni. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu:  
Zagadnienia  ogólne,  symptomatologia  chorób  układu  moczowo-płciowego,  badania 
diagnostyczne oraz sposoby leczenia w urologii. Wady układu moczowo-płciowego. Kamica 
układu moczowego. Choroby stercza. Nowotwory układu moczowego. Urazy i stany zapalne 
w urologii. 
 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty:  
Wyrywkowe pytania w trakcie ćwiczeń 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu:  
Pytania testowe w trakcie egzaminu z chirurgii. 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 

background image

 

167

Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Borkowski A. „Urologia. Podręcznik dla studentów medycyny”. PZWL 1999 
Borkowski A., Borówka A.[red.] „Nowe metody leczenia kamicy górnych dróg moczowych”. 
PZWL 1994 
Zieliński J. [red.] „Urologia”. PZWL 1993 i 1994 
_________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Wychowanie fizyczne 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu: 
Mgr Ryszard Sadło 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Studium Wychowania Fizycznego i Sportu 
 
Kierownik Jednostki: 
Mgr Ryszard Sadło 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów: 
Rok I i II   –  Semestr  I, II, III, IV 
 
Liczba godzin: 90 
Rok I 
- ćwiczenia: 60 godzin 
Rok II - ćwiczenia: 30 godzin 
 
Cel nauczania przedmiotu: 
Celem wychowania fizycznego jest kształtowanie umiejętności ruchowych poprzez: 
1.

  Zapewnienie optimum bodźców do podniesienia ogólnego rozwoju fizycznego. 

2.

  Przygotowanie budowy ciała do podejmowanych wysiłków. 

3.

  Przystosowanie  organizmu  do  podejmowanych  zadań  zawodowych,  oraz  obowiązków       

i zamiłowań poza zawodowych. 

4.

  Zdobycie umiejętności współdziałania w grupie. 

 
Wymagania: 
Student powinien: 
1.

  Poznać  różne  zestawy  ćwiczeń  fizycznych  z  zastosowaniem  różnych  przyborów                    

i przyrządów. 

2.

  Poznać podstawowe elementy techniczne gier zespołowych. 

3.

  Umieć opracować zestawy ćwiczeń kształtujących poszczególne grupy mięśniowe. 

4.

  Umieć dokonać pomiaru cech motorycznych przy pomocy testów sprawnościowych. 

5.

  Umieć pływać. 

6.

  Poznać podstawowe zasady ratownictwa wodnego. 

7.

  Umieć zaplanować i przeprowadzić zajęcia sportowe, korekcyjne lub rekreacyjne. 

8.

  Poznać zasady bezpieczeństwa i higieny na zajęciach wychowania fizycznego. 

 
Warunki zaliczenia przedmiotu: 
Zaliczenie  przedmiotu  w  semestrze  I  II  III  i  IV.  Czynne  uczestnictwo  we  wszystkich 
zajęciach. 
 
Forma zaliczenia: 

background image

 

168

Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe: 
Bartkowiak E. „Sportowa technika pływania”, Warszawa 1995 
Bojarska M. „Callanetiks z Mariolą Bojarską”. PTELGAZ, Gdynia 
Bahrynowska-Fic J. „Właściwości ćwiczeń fizycznych ich systematyka i metodyka”. PZWL 
Warszawa 1987 
Bucz J. „Szkolimy uniwersalnych siatkarzy. Sport i turystyka.” Warszawa 1980 
Czros R., Rothmaier D. „Nowy aerobic.” 
Callan Pinckey „Callanetiks 10 godz. ćwiczeń o 10 lat mniej”. Rosłan A.[red.]. Wyd. Świat 
Książki 1994 
Fidusiewicz H. „Aerobic.” 
Huciński  T.  „Koszykówka.  Atlas  ćwiczeń.”  Resortowe  Centrum  Metodyczno-Szkoleniowe 
Kultury Fizycznej i Sportu. Warszawa 1992 
Hans Dieter-Kempe „Szkoła pleców”. Wydawnictwo SIC, Warszawa 1994 
Janicki  D.  „Poradnik  ćwiczeń  siłowych  dla  dzieci  i  młodzieży  szkolnej.”  Urząd  Kultury 
Fizycznej i Turystyki. Warszawa 1998 
Kuźmińska O. „Gimnastyka Jazzowa.” 
Kuźmińska O. „Taniec i gimnastyka.” 
Pilicz S. „Testy sprawności fizycznej dla młodzieży akademickiej.” Warszawa 1971 
Szuppe  W.,  Woluch J.,  Mazur  S.  „Systematyka  ćwiczeń  i  metodyka  nauczania  techniki  gry 
piłki siatkowej.” Akademia Wychowania Fizycznego, Warszawa 1966 
Strzyżewski S., Żukowski R. „Lekkoatletyka”. WSiP, Warszawa 1975 
Sven-A. Sölueborn „Streching.” 
Superlak E. „Piłka siatkowa. Techniczno-faktyczne przygotowanie do gry.” Wrocław 1995 
Ulatowski T. „Teoria i metodyka sportu. Sport i turystyka.” Warszawa 1971  
Zuchora K. „Indeks sprawności fizycznej”. KAW 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Zarz
ądzanie i ekonomika służby zdrowia

 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Dr hab. Piotr Książek, Dr  Ewa Warchoł-Sławińska 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot: 
Katedra i Zakład Zarządzania i Ekonomiki Ochrony Zdrowia 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Piotr Książek 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:    
Rok VI - Semestr XII 
 
Liczba godzin: 45 
wykładów : 15 

 

 

 

 

ć

wiczeń :  30   

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 

background image

 

169

Realizowany  program  ma  na  celu  wyposażenie  studentów  w  wiedzę  o  zasadach 
funkcjonowania różnych systemów ochrony zdrowia oraz form ich finansowania. W wyniku 
realizacji  programu  studenci  powinni  wykazać  się  umiejętnością  przystosowania  się  do 
przyszłej  pracy  w  obecnych  warunkach  społeczno-ekonomicznych  i  mieszanej  gospodarce 
rynkowej,  w  tym  umiejętności  zachowań  w  sytuacjach  zaistnienia  różnorodności  źródeł 
finansowania  ochrony  zdrowia.  W  wyniku  realizacji  programu  nauczania  studenci  powinni 
znać  i  umiejętnie  rozwiązywać  problemy  z  zakresu  orzekania  o  stanie  zdrowia  ludności  w 
Polsce i w krajach Unii Europejskiej. 
 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
1.  Wyposażenie  studentów    w  wiedzę  w  zakresie  funkcjonowania    i  finansowania  systemu 
ubezpieczeń społecznych w Polsce  i innych krajach europejskich. Zapoznanie studentów  z 
zasadami  orzecznictwa  lekarskiego  o  czasowej  niezdolności  do  pracy  oraz  uprawnieniami 
ubezpieczonych z tytułu chorób zawodowych i wypadków przy pracy.  
2.  Zapoznanie  studentów  z  funkcjami  i  zadaniami  władz  publicznych  i  samorządowych  w 
ochronie zdrowia i przekazanie informacji o ich wpływie na politykę zdrowia. 
3.  Poznanie  zasad  funkcjonowania  nadzoru  specjalistycznego,  służb  sanitarno-
epidemiologicznych, podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej. 
4.  Zapoznanie  z  zasadami  planowania  finansowego  w  zakładach  opieki  zdrowotnej. 
Założenia  i  zasady  konstrukcji  biznes  planu  w  zakładach  opieki  zdrowotnej  oraz  w 
gabinetach prywatnych. Umiejętność praktycznego opracowania planu marketingowego. 
5.  Umiejętność  przystosowania  się  do  przyszłej  pracy  w  obecnych  warunkach  społeczno-
ekonomicznych  i  mieszanej  gospodarce  rynkowej,  w  tym  umiejętności  zachowań  w 
sytuacjach  zaistnienia  różnorodności  źródeł  finansowania  ochrony  zdrowia,  udzielanie 
ś

wiadczeń zdrowotnych w warunkach konkurencyjności na rynku pracy oraz wdrażaniu usług 

kontraktowych. 
6. Ocena znaczenia jakości w usługach zdrowotnych. 
Podstawy, systemy i koszty zarządzania jakością w ochronie zdrowia  
7. Przygotowanie studentów do samokształcenia w zakresie ekonomiki i organizacji ochrony 
zdrowia. 
8.  Spowodowanie  zdobycia  przez  studentów  odpowiedniej  kultury  organizacyjnej, 
refleksyjnego stosunku do własnych poczynań, umiejętności prawidłowego stylu kierowania 
zespołami ludzkimi i kształtowania pożądanych stosunków interpersonalnych. 
 
Egzamin praktyczny:  
W  trakcie  ćwiczeń  studenci  rozwiązują  praktycznie  wybrane  problemy  dotyczące  systemów 
ochrony zdrowia 
 
Sposób sprawdzenia czy cel nauczania został osiągnięty: 
- ocena aktywnego udziału w zajęciach prowadzonych przez zespół wykładowców 
- testy sprawdzające na zakończenie ćwiczeń 
- pytanie studentów w trakcie zajęć 
- zaliczenie końcowe z oceną 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
- aktywne uczestnictwo w zajęciach 
- zaliczenie testu sprawdzającego 
- odpowiedni poziom wiedzy na zaliczenie 
 

background image

 

170

Forma zaliczenia: 
Zaliczenie z oceną. 
 
Pi
śmiennictwo obowiązkowe i dodatkowe: 
Jędrasik-Jankowska  I.  „Ubezpieczenia  społeczne”-  tom  I;  Część  ogólna  oraz  Ubezpieczenia 
Społeczne  -  tom  2;  Ubezpieczenia  rentowe,  ubezpieczenia  emerytalne  –  tom  3; 
Ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe”. Wydawnictwo PWN 
Głowacka M.D. „Zarządzanie zakładem opieki zdrowotnej. Wybrane konteksty teoretyczno-
praktyczne”. Wydawnictwo Termedia, Poznań 2004 
Gotzen A. „Ekonomika zdrowia. Teoria i praktyka.” PWN, Warszawa 2000 
Klich  J.  „Zarządzanie  w  opiece  zdrowotnej.  Planowanie.”  Uniwersyteckie  Wydawnictwa 
Medyczne „Yesalius” Kraków 2000 
Latalski M. [red.] „Zdrowie publiczne.” Lublin 2002 
Opolski  K.,  Dykowska  G.,  Możdżonek  M.  „Zarządzanie  przez  jakość  w  usługach 
zdrowotnych. Teoria i praktyka.” Wydawnictwa Fachowe CE DE WU. Pl. Warszawa 2005 
Salwa Z. „Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych.” Wydawnictwo Prawnicze Lewis Nexis. 
Warszawa 2003 
Smoleń  M.  „Problemy  planowania  i  zastosowania  programów  marketingowych  w 
organizacjach non – profit opieki zdrowotnej.”Antidotum 2/2000 
Shortell  S.M.,  Kałużny  A.D.  „Podstawy  zarządzania  opieką  zdrowotną.”  Uniwersyteckie 
Wydawnictwa Medyczne „Yesalius”. Kraków 2001 
Trocki M. „Zarządzanie w zakładach opieki zdrowotnej.” IPIS, Warszawa 2002 
Wilmowska-Piętruszyńska A. „Orzecznictwo lekarskie.” Wyd. Urban&Partner 2003 
Akty  prawne  (Ustawy,  rozporządzenia  dotyczące  problematyki  ubezpieczeń  społecznych         
i zdrowotnych wg aktualnego stanu prawnego). 
 
___________________________________________________________________________ 

 
Nazwa przedmiotu: Zdrowie publiczne 

 
Osoba odpowiedzialna za nauczanie przedmiotu:  
Dr hab. Piotr Książek, dr Ewa Warchoł-Sławińska 
 
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:  
Katedra i Zakład Zarządzania i Ekonomiki Ochrony Zdrowia 
 
Kierownik Jednostki: 
Dr hab. Piotr Książek 
 
Miejsce przedmiotu w programie studiów:
    
Rok IV - Semestr VII 
 
Liczba godzin: 30 

 

 

seminariów: 30 

 

 

 

 

 

 
Cel nauczania przedmiotu: 
Realizowany program ma na celu zapoznanie studentów z podstawami zdrowia publicznego 
polityki zdrowotnej i społecznej oraz elementami medycyny rodzinnej z uwzględnieniem roli 
lekarza  pierwszego  kontaktu  w  realizacji  treści  Zdrowia  Publicznego  i  zadań  rodziny  w 
rozwiązywaniu problemów zdrowotnych jej członków. 

background image

 

171

 
Zasadnicze treści przedmiotu: 
 
Poj
ęcie i zakres zdrowia publicznego. 
1.

  Zdrowie  Publiczne  i  Medycyna  Społeczna.  Definicje  zdrowia  publicznego.  Nauczanie 

zdrowia  publicznego  w  szkoleniu  przed-i  podyplomowym.  Strategia  działania  w 
dziedzinie zdrowia publicznego.  
 

2.

  Międzynarodowa  polityka  zdrowotna.  Polityka  zdrowotna  Światowej  Organizacji 

Zdrowia.  Europejska  polityka  zdrowotna.  Udział  innych  organizacji  międzynarodowych 
w kształtowaniu i rozwijaniu międzynarodowej polityki zdrowotnej. 
 

3.

  Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia. 

Czynniki  ekologiczne  mające  wpływ  na  zdrowie.  Zagrożenie  środowiska  naturalnego  w 
Polsce. Wskaźniki chorób a czynniki ekonomiczne i społeczne w społeczeństwie. 
Wpływ  bezrobocia  na  uwarunkowania  stanu  zdrowia.  Społeczne  i  psychologiczne 
czynniki a zdrowie. Wybrane aspekty wsparcia społecznego. 
 

4.

  Ocena  stanu  zdrowia  ludności  w  Polsce  i  na  świecie.  Promocja  zdrowia  jako  nowa 

dyscyplina  naukowa.  Nowa  strategia  działania  w  promocji  zdrowia.  Główne  zagrożenia 
stanu zdrowia ludności w Polsce i na świecie. 
Narodowe Programy Zdrowia. Struktura populacji. Zagrożenia zdrowotne występujące w 
ś

rodowisku zamieszkania, nauki i pracy. 

Profilaktyka medyczna – zadania, zakres i rodzaje. 

 

5.

  Zachowania  zdrowotne  i  modele  prozdrowotnych  stylów  życia.  Znaczenie  edukacji 

zdrowotnej  pacjentów.  Zasady  planowania  edukacji.  Odżywianie  a  zdrowie.  Błędy 
ż

ywieniowe społeczeństwa polskiego i ich zdrowotne następstwa. Aktywność fizyczna a 

zdrowie. Palenie tytoniu a zdrowie. 
 

6.

  Zaburzenia psychiczne jako problem społeczny. Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci i 

osób dorosłych. Promocja zdrowia psychicznego. Techniki myślenia pozytywnego. 
 

7.

  Narkomania  jako  problem  społeczny.  Typy  uzależnień.  Przyczyny  uzależnień.  HIV  i 

AIDS. 
 

8.

  Uzależnienie  od  alkoholu.  Wpływ  alkoholu  na  organizm  człowieka.  Psychospołeczne 

następstwa nadużywania alkoholu. 
 

9.

  Rola  rodziny  w  rozwiązywaniu  problemów  zdrowotnych.  Rodzina  wobec  zdrowia  i 

choroby.  Współczesne  zagrożenia  zdrowia  rodziny.  Wpływ  choroby  na  funkcjonowanie 
rodziny. Wybrane koncepcje zdrowia rodziny. 
 

10.

 Problemy  zdrowotne  i  społeczne  ludzi  w  podeszłym  wieku.  Problematyka  starzenia  się 

społeczeństwa. 

Opieka 

paliatywna. 

Opieka 

terminalna. 

Problemy 

leczenia 

farmakologicznego osób w wieku podeszłym. 
 

11.

 Niepełnosprawność  jako  problem  społeczny.  Formy  rehabilitacji  osób  zagrożonych 

niepełnosprawnością 

niepełnosprawnych. 

Kryteria 

kwalifikacyjne 

do 

niepełnosprawności. Zasady orzecznictwa pozarentowego o ustalenie niepełnosprawności 

background image

 

172

lub  stopnia  niepełnosprawności.  Zatrudnianie  osób  niepełnosprawnych.  Systemy 
orzecznictwa  pozarentowego  w  wybranych  krajach  Unii  Europejskiej  a  rozwiązania  w 
Polsce. 
 

12.

 Regulacje prawne w dziedzinie zdrowia publicznego w Polsce. 

 

13.

 Medycyna  rodzinna  w  systemie  ochrony  zdrowia.  Funkcje  lekarza  rodzinnego.  System 

kształcenia lekarzy dla potrzeb podstawowej opieki zdrowotnej. Perspektywy medycyny 
rodzinnej w Polsce.  

 
Sposób sprawdzania czy cel nauczania został osiągnięty: 
- ocena aktywnego udziału w zajęciach 
- pytanie studentów w trakcie zajęć 
 
Kryteria ostatecznego zaliczenia przedmiotu: 
-  przygotowanie  referatu  dotyczącego  problematyki  zdrowia  publicznego  lub  medycyny 
rodzinnej 
- aktywny udział w trakcie trwania zajęć dydaktycznych 
- odpowiedni poziom posiadanej wiedzy 
 
Forma zaliczenia: 
Zaliczenie bez oceny. 
 
Piśmiennictwo obowiązkowe i dodatkowe: 
Latalski M. [red.] „Zdrowie publiczne”, Lublin 1999 
Latalski  M.,  Braun  R.,  Kuszewski  K.  [red.]  „Lekarz  ogólny  –  zadania  i  organizacja  pracy”. 
Lublin 1992 
Kulik T., Wrońska I. „Zdrowie w medycynie i naukach społecznych”. Oficyna Wydawnicza 
Fundacji Uniwersyteckiej KUL. Stalowa Wola 2000  
Kulik  T.  B.  „Edukacja  zdrowotna  w  rodzinie  i  w  szkole”.  Oficyna  Wydawnicza  Fundacji 
Uniwersyteckiej KUL. Stalowa Wola 1997 
Kulik  T.  B.  „Współczesne  zagrożenia  zdrowia  rodziny”.  Oficyna  Wydawnicza  Fundacji 
Uniwersyteckiej KUL. Stalowa Wola 2002 
Makara-Studzińska  M., Karakuła  H.,  Kulik  T.  B.  „Rodzina  w  zdrowiu  i chorobie.  Poradnik 
dla  lekarzy  Podstawowej  Opieki  Zdrowotnej”.  Polskie  Towarzystwo  Medycyny  Ogólnej  i 
Rodzinnej. Instytut Medycyny Wsi. Lublin 2001 
Karski J. B. [red.] „Promocja zdrowia”. Wydawnictwo IGNIS. Warszawa 1999 
Poździoch  S.,  Ryś  A.  [red.]  „Zdrowie  publiczne.  Wybrane  zagadnienia”.  Uniwersyteckie 
Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”. Kraków 1996 
Holland  W.  „Prewencja  w  podstawowej  opiece  zdrowotnej  –  przewodnik  dla  lekarzy 
rodzinnych i studentów”. Łódź 1995 
Firkowska-Mankiewicz Z. „Rodzina a problemy zdrowia i choroby”. Warszawa 1990 
Ż

akowska-Wachelko B., Pędach W. „Pacjenci w starszym wieku”. Warszawa 1995 

Kliszcz J., Trzeciak B., Hebanowski M. „Poradnik komunikowania się lekarza z pacjentem”, 
Warszawa 1994   
 
 
 
 
 

background image

 

173

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

FAKULTETY 

 
Fakultety dla II roku  w roku akademickim 2007 / 2008 r. 
 
Jednostka organizacyjna 

Liczba godzin 

Liczba grup 

semestr 

 

Kat. I Z-d Biologii 

20 

zimowy 

 

1.

  Cykl życiowy komórki. Regulacja i śmierć komórki – 1 godz. 

2.

  Zagrożenia pasożytami podczas wyjazdów turystycznych Polaków -2 godz. 

3.

  Pasożyty przewodu pokarmowego i choroby przez nie wywołane- 2 godz. 

4.

  Czy zachowanie człowieka ma wpływ na zarażenie pasożytami ? – 1 godz.   

5.

  Czynniki sprzyjające rozpowszechnieniu pasożytów człowieka - 2 godz.   

6.

  Diagnostyka laboratoryjna pasożytów człowieka- 2 godz. 

7.

  Immunodiagnostyka chorób pasożytniczych człowieka - 1 godz. 

8.

  Zastosowanie metod biologii molekularnej do wykrywania lub identyfikacji 

pasożytów człowieka - 1 godz. 

9.

  Choroby transmisyjne przenoszone przez stawonogi  - 2 godz. 

10.

 Kleszcze-  biologia  i  znaczenie  medyczne.  Metody  profilaktyki  w  chorobach 

odkleszczowych- 2 godz.  

11.

 Zagrożenia pasożytniczymi stawonogami na terenie aglomeracji miejskich- 1 godz. 

12.

 Rola stawonogów w wywoływaniu alergii- 2 godz. 

13.

 Bioterroryzm    - zagrożenia i zapobieganie - 1 godz.  

Z-d Matematyki i Biostatystyki  

10 

zimowy 

 

Szczegółowy program zajęć fakultatywnych 

1.

  Teoria relacyjnych baz danych 

 klucze proste i złożone 

 indeksowanie 

 relacje między tabelami 

 zasady wymuszania warunków integralności relacji 

2.

  Tabele  

 prawidłowości rządzące strukturą tabel 

 konstruktor pól i tabel 

 właściwości pól tabeli 

background image

 

174

 definicja relacji i typy relacji 

 właściwości sprzężeń 

3.

  Zapytania 

 złożone zapytania wybierające 

 zapytania funkcjonalne 

 właściwości zapytań, pól zapytań i list pól 

 funkcje agregujące 

 funkcje i operatory potrzebne do konstrukcji wyrażeń 

 elementy języka SQL 

 kwerendy „wyłącznie SQL” 

4.

  Formularze 

 budowa i modyfikacja formularzy 

 dodawanie elementów sterujących do formularza 

 właściwości formularza, poszczególnych sekcji formularza, elementów sterujących 

znajdujących się na formularzu 

 wykresy i obiekty OLE 

 programowanie zdarzeń na poziomie formularza – elementy języka VBA 

Z-d Matematyki i Biostatystyki  

10 

letni 

 

• 

Wykorzystanie programu STATISTICA do analizy wyników.  

o

 

Zapoznanie z programem 

o

 

Uruchamianie programu  

o

 

Skoroszyty, raporty i okna wyników  

o

 

Wykonywanie obliczeń w programie STATISTICA  

o

 

Dodatkowe narzędzia pakietu  

• 

Relacja  pomiędzy  kwestionariuszem/ankietą  a  bazą  danych.  Pojęcie  zmiennej  i 
przypadku. Sposoby kodowania różnych typów pytań  

• 

Pobranie  danych  z  pliku;  korzystanie  z  baz  danych  zapisanych  w  różnych  formatach; 
wymiana danych między programami  

• 

Przygotowanie  opisu  bazy  danych:  etykiety  zmiennych  i  etykiety  wartości;  podwójna 
notacja w formacie programu STATISTICA  

• 

Wstępna weryfikacja danych, wyszukiwanie błędów i ich korekta  

• 

Przygotowanie danych do analizy - przekodowanie zmiennych i inne transformacje  

• 

Pierwsze spojrzenie na wyniki: tablice rozkładów i statystyki opisowe  

o

 

Analiza rozkładów odpowiedzi i budowa histogramów  

o

 

Interpretacja statystyk opisowych  

• 

Prezentacja  rozkładów  zmiennych  przy  pomocy  odpowiednio  dobranych  typów 
wykresów; reguły doboru wykresów statystycznych  

• 

Analiza tabelaryczna:  

o

 

Użycie tabel dwudzielczych  

o

 

Test i współczynniki korelacji w analizie współzależności zmiennych  

o

 

Dobór współczynników korelacji do typu zmiennych  

o

 

Interpretacja wyników  

•  Podstawowe testy statystyczne z wykorzystaniem pakietu STATISTICA 

o

  Podstawowe pojęcia teorii weryfikacji hipotez  

o

  Hipotezy dotyczące parametrów jednej populacji  

o

  Hipotezy o średniej i wariancji rozkładu normalnego  

o

  Hipotezy o medianie rozkładu  

o

  Hipotezy dotyczące parametrów dwóch populacji  

background image

 

175

o

  Porównanie średnich i wariancji dwóch rozkładów normalnych  

o

  Testy nieparametryczne o dwóch rozkładach  

o

  Hipotezy dotyczące parametrów wielu populacji  

o

  Analiza wariancji (jednoczynnikowa)  

o

  Porównanie wielu wariancji  

o

  Rangowa analiza wariancji  

o

  Testy zgodności  

o

  Testy normalności  

o

  Test chi-kwadrat  

o

  Dobór liczności próby  

o

  Przykłady  do  samodzielnego  wykonania  z  wykorzystaniem  programu 

STATISTICA 

o

  Opracowanie otrzymanych wyników do publikacji 

Kat. I Z-d Chemii Medycznej 

20 

zimowy 

 

Temat ogólny -   Chemia organizmu człowieka  
Tematy szczegółowe: 

3.

  Równowaga wodno-elektrolitowa ustroju  

4.

  Równowaga kwasowo-zasadowa   

5.

  Aminokwasy, ich pochodne w biologii człowieka  

6.

  Białka w fizjologii i patologii 

7.

  Węglowodany w zdrowiu i chorobie 

8.

  Lipidy w organizmie człowieka 

9.

  Modyfikacja w kwasach nukleinowych 

10.

 Dodatki do żywności 

11.

 Choroby demineralizacyjne 

12.

 Chemia witamin 

13.

 Chemia hormonów 

14.

 Biologiczna rola składników mineralnych  

Samodzielna Pracownia Socjologii Medycyny 
F1   

20 

letni 

 

Współczesne badania nad lecznictwem niemedycznym w Polsce 
F2  

20 

zimowy 

 

Rodzina a problem zdrowia i choroby 
Kat. I Z-d Anatomii Prawidłowej 
Człowieka 

20 

zimowy 

 

•  3 h -anatomia kliniczna głowy i szyi  

-wirtualny obraz mózgowia 
-przekroje anatomiczne głowy i szyi w płaszczyźnie czołowej, poziomej i strzałkowej 
-topograficzny rzut komór mózgowia i zatok opony twardej na powierzchnie 
mózgoczaszki w 2  płaszczyznach poziomej i strzałkowej 
-przestrzenie międzyoponowe mózgowia, zbiorniki płynu mózgowordzeniowego i ich 
lokalizacja 

•  3h – struktury anatomiczne w obrazach CT i MR 

-lokalizacja i podział krwiaków wewnątrzczaszkowych 
-najczęstsze miejsca  pourazowych złamań i rozejścia się szwów czaszki 
-ciemiączka i czas ich zarastania oraz ich znaczenie kliniczne 
- topografia zatok przynosowych i miejsca dostępu chirurgicznego i punkcji 
-miejsca dostępu chirurgicznego do narządów przestrzeni  środkowej szyi z 

background image

 

176

uwzględnieniem topografii 

•  2h- anatomia wirtualna okolic szyi 

-dokładna lokalizacja naczyń tętniczych i żylnych szyi służących do kaniulizacji  
-miejsca podwiązywania naczyń krwionośnych w szyi w przypadku krwotoków 
- miejsca wyjścia nerwów czaszkowych i skutki ich uszkodzeń 

•  3h- typy budowy klatki piersiowej i przekroje anatomiczne w typowych 

płaszczyznach 
-najczęstsze miejsca pourazowych złamań żeber i mostka  
-lokalizacja topograficzna punktów na klatce piersiowej do punkcji i drenażu jamy 
opłucnowej 
-mechanika klatki piersiowej  z uwzględnieniem ruchomości żeber 
- mechanika oddychania z uwzględnieniem spirometrii 

•  2h- obraz wirtualny serca 

- punkty topograficzne do nakłucia jamy osierdziowej   
-ortodiagram serca i stłumienia względne i bezwzględne 
-anatomiczne struktury w obrazie Echa serca (obraz USG) 
-dostępy chirurgiczne do trzew klatki piersiowej 

•  2h- linie kliniczno- topograficzne klatki piersiowej 

- topografia przestrzeni międzyżebrowych 
-anatomia sutka w poszczególnych elementach rozwoju u płci żeńskiej z 
uwzględnieniem dróg odpływu limfy i lokalizacji węzłów chłonnych 
-struktury anatomiczne sutka w obrazie USG 

•  3h- podział kliniczno- topograficzny jamy brzusznej i przekroje 

-rzuty trzew na przednią ścianę jamy brzusznej i sposób ich badania 
-miejsca dostępu chirurgicznego do narządów jamy brzusznej 

•  2h- typowe miejsca do punkcji i laparoskopii jamy brzusznej  

-miejsca zmniejszonych oporności i rodzaje przepuklin brzusznych  
-przepukliny wewnątrz brzuszne i ich lokalizacja 
-struktury anatomiczne widoczne w obrazach USG i CT 

•  3h- najczęstsze miejsca pourazowych złamań kości 

-przekroje poprzeczne kończyn 
-obrazy laparoskopowe stawów kolanowych 
-topografia i miejsca kaniulizacji kończyn 
-typy układu żył powierzchniowych na kończynach 

•  2h- anatomia węzłów chłonnych kończyn i miejsca ich badania 

-miejsce badania tętna na kończynach i sposób ich badania z uwzględnieniem 
zmienności przebiegu naczyń 
-topografia pni nerwowych na kończynach z lokalizacją znieczulenia przewodowego 
-objawy porażeń splotów i nerwów obwodowych 

•  2h- fizjologiczne i patologiczne krzywizny kręgosłupa 

- obraz kręgosłupa w przekrojach czołowych i poprzecznych  
-wady i zmienności ukształtowania kręgów w zależności od wieku  
- struktury anatomiczne w obrazach CT i MR 

•  3h- anatomia kliniczna jamy ustnej, gardła, krtani, tchawicy i przełyku 

- anatomiczno teoretyczne podstawy intubacji 
-tracheostomia- topograficzne miejsca założenia rurki dotchawiczej 
-budowa i typy szpary głośni 
-obrazy błony śluzowej tchawicy i oskrzeli 
-przełyk- zwężenia i rzeźba błony śluzowej 
-film – intubacja dotchawicza  

background image

 

177

 
Katedra i Zakład Fizjologii Człowieka 

20 

zimowy 

 

Fizjologiczne mechanizmy adaptacji organizmu- 20 godzin 
Temat ten obejmuje: 
1.

  Gruczoły wewnętrznego wydzielania w utrzymaniu homeostazy. 

2.

  Adaptacja organizmu do wysiłku fizycznego. 

3.

  Adaptacja organizmu w czasie lotów i nurkowania. 

4.

  Reakcja układu krążenia na spadek ciśnienia i objętości krwi – fizjologiczne mechanizmy 

wstrząsu krążeniowego. 

5.

  Elektrokardiograficzne przejawy adaptacji układu krążenia . 

6.

  Udział skóry w mechanizmach adaptacji organizmu. 

Katedra i Zakład Biofizyki  
 

20 

zimowy 

 

20 

letni 

 

Wpływ czynników fizycznych na organizm 
-  tomografia komputerowa   

 

 

 

(2 h), 

-  ultrasonografia 

 

 

 

 

 

(2 h), 

-  rezonans magnetyczny 

 

 

 

 

(2 h), 

-  zastosowanie laserów w medycynie 

 

 

               (2 h), 

-  zastosowanie termografii w medycynie 

 

 

(2 h), 

-  biologiczne działanie promieniowania jonizującego 

               (2 h), 

-  biologicznego działania ultradźwięków   

 

(2 h), 

-  badanie wpływu temperatury na organizm 

     

               (2 h), 

-  badanie wpływu zmiany ciśnienia  

 

               (2 h), 

-  wpływ prądu elektrycznego na organizm   

               (2 h). 

Zakład Psychologii Klinicznej 

20 

letni 

 

Tematy wykładów: 
 
1. Pojęcie normy, normalności i zdrowia. 
2. Zagadnienia stresu , choroba jako szczególna przyczyna sytuacji stresowej. 
3. Odporność psychiczna, czynniki warunkujące odporność psychiczną.   
4. Sytuacje trudne. 
5. Zaburzenia emocjonalne.  
6. Nerwice. 
7. Choroby psychiczne. 
8. Niepełnosprawność: intelektualna ( upośledzenia, następstwa      
    urazów C.U.N.),  niepełnosprawność ruchowa. 
9. Uzależnienia - mechanizm powstawania i rodzaje uzależnień. 
10. Zastosowanie wiedzy z psychologii klinicznej w pracy lekarza. 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

178

 
Fakultety dla III roku  w roku akademickim 2007 / 2008 r. 
 
Jednostka organizacyjna 

Liczba godzin 

Liczba grup 

semestr 

 

Kat. I Z-d Patomorfologii  Klinicznej 

2x20 

letni 

 

1.

  Cytopatologia 

2.

  Patologia gruczołu piersiowego 

3.

  Patologia tarczycy 

4.

  Patologia gruczołów endokrynnych II część  

5.

  Choroby narządu rodnego 

6.

  Patologia układu chłonnego i szpiku 

7.

  Patologia śródpiersia 

8.

  Patologia jamy ustnej, krtani i ślinianek 

9.

  Patologia wątroby 

10.

 Patologia przełyku 

11.

 Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego 

Nowotwory skóry 
I Katedra Pediatrii 

15 

zimowy 

 

1. Podstawy kardiologii dziecięcej z elementami elektrokardiografii  
   (najczęstsze wady serca, omdlenia i bóle w klatce piersiowej, zaburzenia   
    rytmu serca u dzieci, szmery przygodne, podstawy  elektrokardiografii,   
    odrębności zapisu ekg u dzieci  (10 godz.).  

  

 

 

                             

2. Zasady postępowania z noworodkiem i niemowlęciem z prenatalnie   
    rozpoznaną wadą układu moczowego  (2 godz.).  
 

 

3. Alergia u dzieci. Możliwości diagnostyczne (3 godz.) 
 
I Katedra Pediatrii 

10 

letni 

 

1.

  Podstawowe zasady opieki nad noworodkiem donoszonym i wcześniakiem. 

Najczęstsze problemy okresu noworodkowego 3h 

2.

  Najczęstsze problemy neurologiczne okresu dziecięcego. Metody 

diagnostyczne stosowane w neurologii dziecięcej 2h 

3.

  Odżywianie a zdrowie dziecka 

-Wybrane czynniki ryzyka miażdżycy u dzieci i młodzieży- profilaktyka 
2h 
- Zaburzenia łaknienia i odżywiania u dzieci i młodzieży – 2h 
-Skutki przedawkowania witamin u dzieci 1h 

Kat. I Z- d Higieny 

letni 

 

Ż

ywienie a zdrowie człowieka 

1.

  Znaczenie pokarmu i jego związek z zachowaniem zdrowia  

2.

  Wartość odżywcza i znaczenie w żywieniu podstawowych składników diety. 

3.

  Ocena  wartości  odżywczej  produktów  spożywczych  pochodzenia  zwierzęcego  i 

roślinnego. 

4.

  Wpływ procesów technologicznych i kulinarnych na wartość odżywczą produktów 

spożywczych.  

5.

  Wartość energetyczna pożywienia.       Zapotrzebowanie energetyczne organizmu 

człowieka. 

6.

  Ocena sposobu żywienia. Wady w żywieniu. 

7.

  Ocena stanu odżywiania.  

background image

 

179

8.

  Żywienie na poszczególnych etapach życia. 

9.

  Charakterystyka wybranych grup żywności funkcjonalnej (żywność 

niskoenergetyczna, wysokobłonnikowa, żywność dla sportowców). 

10.

 Klasyfikacja diet. Charakterystyka różnych diet 

 
Kat. I Z-d Patofizjologii 

20 

zimowy 

 

Molekularne i fizjologiczne aspekty ustrojowych procesów regulacyjnych w patogenezie 
chorób 

1.

  Otyłość- koncepcja patogenetyczna, epidemiologia, medyczne konsekwencje  

2.

  Metabolizm homocysteiny. Hyperhomocysteinaemia i jej znaczenie w patogenezie 

3.

  Oksygeneza hemowa i tlenek węgla w fizjologii  i patologii układu krążenia 

4.

  Patomechanizm bólu 

5.

  Adrenomedulina 

6.

  Neuroregeneracja w chorobach OUN cz. I 

7.

  Neuroregeneracja w chorobach OUN cz. II 

8.

  Izoprenylacja białek i możliwości zastosowania inhibitorów i izoprenylacji w terapii 

9.

  Reakcje wolnorodnikowe w przebiegu ostrego zapalenia trzustki. Zespół 

niewydolności wielonarządowej 

10.

 Endogenne substancje przeciwpadaczkowe 

Kat. I Z-d Patofizjologii 

20 

letni 

 

Molekularne i fizjologiczne aspekty ustrojowych procesów regulacyjnych w patogenezie 
chorób 

1.

  Kanabinoidy- potencjalne zastosowanie terapeutyczne 

2.

  Izobolografia- metoda badania interakcji 

3.

  Mózg jelitowy w patologii przewodu pokarmowego 

4.

  Helicobacter sp. W patomechanizmie uszkodzeń błony śluzowej przewodu 

pokarmowego 

5.

  Janusowe znaczenie reakcji wolnorodnikowych  w organizmie- mechanizmy terapii 

fotodynamicznej 

6.

  Krzywica. Ostelomanacja, osteoporoza- uwarunkowania patofizjologiczne 

7.

  Udział melatoniny w ustrojowych procesach regulacyjnych  

8.

  Skutki niedoboru i nadmiaru witamin i pierwiastków śladowych 

9.

  Cytokiny i ich receptory w patomechanizmie wybranych  jednostek chorobowych 

10.

 Apoptoza 

Kat. I Z-d Biologii 

20 

zimowy 

 

1.

  Cykl życiowy komórki. Regulacja i śmierć komórki – 1 godz. 

2.

  Zagrożenia pasożytami podczas wyjazdów turystycznych Polaków -2 godz. 

3.

  Pasożyty przewodu pokarmowego i choroby przez nie wywołane- 2 godz. 

4.

  Czy zachowanie człowieka ma wpływ na zarażenie pasożytami ? – 1 godz.   

5.

  Czynniki sprzyjające rozpowszechnieniu pasożytów człowieka - 2 godz.   

6.

  Diagnostyka laboratoryjna pasożytów człowieka- 2 godz. 

7.

  Immunodiagnostyka chorób pasożytniczych człowieka - 1 godz. 

8.

  Zastosowanie metod biologii molekularnej do wykrywania lub identyfikacji 

pasożytów człowieka - 1 godz. 

9.

  Choroby transmisyjne przenoszone przez stawonogi  - 2 godz. 

10.

 Kleszcze-  biologia  i  znaczenie  medyczne.  Metody  profilaktyki  w  chorobach 

odkleszczowych- 2 godz.  

11.

 Zagrożenia pasożytniczymi stawonogami na terenie aglomeracji miejskich- 1 godz. 

12.

 Rola stawonogów w wywoływaniu alergii- 2 godz. 

13.

 Bioterroryzm    - zagrożenia i zapobieganie - 1 godz. 

background image

 

180

Kat. I Z-d Chemii Medycznej 

20 

zimowy 

 

Temat ogólny -   Chemia organizmu człowieka  
Tematy szczegółowe: 
1.Równowaga wodno-elektrolitowa ustroju  
2.Równowaga kwasowo-zasadowa   
3.Aminokwasy, ich pochodne w biologii człowieka  
4.Białka w fizjologii i patologii 
5.Węglowodany w zdrowiu i chorobie 
6.Lipidy w organizmie człowieka 
7.Modyfikacja w kwasach nukleinowych 
8.Dodatki do żywności 
9.Choroby demineralizacyjne 
10.Chemia witamin 
11.Chemia hormonów 
12.Biologiczna rola składników mineralnych  
Kat. Z- d Mikrobiologii Lekarskiej 

20 

letni 

 

1.Aktualne problemy mikrobiologicznej diagnostyki zakażeń   
                       
2.Opracowanie próbek materiałów diagnostycznych, wstępna identyfikacja drobnoustroju, 
posiew (zajęcia praktyczne) 
 
3.Oznaczanie gatunków wyhodowanych drobnoustrojów za pomocą różnych metod 
fenotypowych, wykonywanie antybiogramów (zajęcia praktyczne) 
 
4.Odczyt antybiogramów, interpretacja mechanizmów oporności na antybiotyki, interpretacja 
uzyskanych końcowych wyników badań mikrobiologicznych (zajęcia praktyczne) 
 
5.Praktyczne zastosowanie nowoczesnych metod serologicznych w diagnostyce zakażeń   
 
6.Wykonywanie, odczyt i interpretacja wybranych metod serologicznych (zajęcia praktyczne) 
 
7.Wykorzystanie metod biologii molekularnej w diagnostyce zakażeń   
 
8.Wykonywanie etapów oznaczeń metodą PCR (zajęcia praktyczne) 
 
9.Zakażenia oportunistyczne  
 
10.Badania mikrobiologiczne w diagnostyce zakażeń o znaczeniu epidemiologicznym   
 
Samodzielna Pracownia Socjologii Medycyny 
F1  

20 

letni 

 

Współczesne badania nad lecznictwem niemedycznym w Polsce 
F2  

20 

zimowy 

 

Rodzina a problem zdrowia i choroby 
Kat. I Z-d Biochemii i Biologii Molekularnej 
F1 

20 

zimowy 

 

 

I. 

Biochemiczne aspekty chorób 

 

20 godzin 

1.

  Onkogeny i geny supresorowe. 

2.

  Inżynieria genetyczna-osiągnięcia i oczekiwania. 

3.

  Metylacja DNA, acetylacja histonów-potencjalne cele terapii nowotworów. 

background image

 

181

4.

  Metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej w kancerogenezie. 

5.

  Naturalne substancje przeciwnowotworowe-niedoceniana linia obrony przed rakiem. 

6.

  Biochemiczne podstawy miażdżycy. 

7.

  Podstawy biochemiczne chorób neurodegeneracyjnych. 

8.

  Dysfunkcja mitochondriów jako czynnik decydujący o patogenezie wielu chorób i 

naturalnym starzeniu się. 

9.

  Molekularne mechanizmy detoksykacji ksenobiotyków. 

10.

 Otyłość jako problem współczesnej cywilizacji. 

F2 

zimowy 

 

II 

Inżynieria genetyczna w medycynie  

5 godzin 

1.

  Zastosowanie technik molekularnych w medycynie 

2.

  Terapia genowa 

3.

  Wytwarzanie i zastosowanie białek rekombinowanych w medycynie 

Katedra i Zakład Fizjologii Człowieka 

20 

zimowy 

 

Fizjologiczne mechanizmy adaptacji organizmu- 20 godzin. 

Temat ten obejmuje: 

1. Gruczoły wewnętrznego wydzielania w utrzymaniu homeostazy. 
2. Adaptacja organizmu do wysiłku fizycznego. 
3Adaptacja organizmu w czasie lotów i nurkowania. 
4.Reakcja układu krążenia na spadek ciśnienia i objętości krwi – fizjologiczne mechanizmy 
wstrząsu krążeniowego. 
5.Elektrokardiograficzne przejawy adaptacji układu krążenia . 
6.Udział skóry w mechanizmach adaptacji organizmu. 
Zakład Psychologii Klinicznej 

20 

letni 

 

Tematy wykładów:      
 
1. Okresy psychicznego rozwoju człowieka , prawidłowości i zaburzenia – okres  
    prenatalny i dzieciństwo. 
2. Okresy psychicznego rozwoju człowieka, prawidłowości i zaburzenia – okres  
    młodzieńczy i dorosłość. 
3. Choroby somatyczne, psychosomatyczne. 
4. Dziecko w sytuacji choroby i osoba dorosła w sytuacji choroby. 
5. Choroba jako sytuacja kryzysu psychicznego. 
6. Metody badań stosowane w psychologii.  
7. Diagnoza psychologiczna.  
8. Relacje lekarz – pacjent. Nawiązywanie kontaktu, jak rozmawiać 
    z pacjentem, informowanie pacjenta. 
9. Zagadnienia psychoterapii ze szczególnym uwzględnieniem psychoterapii    
    elementarnej w pracy lekarza. 
10. Współpraca zespołu leczącego, rola i znaczenia wsparcia społecznego. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

182

Fakultety dla IV roku  w roku akademickim 2007 / 2008 r. 
 
Jednostka 
organizacyjna 

Liczba 
godzin 

Liczba 
grup 

semestr 

 

Kat. I Z-d 
Patomorfologii  
Klinicznej 

2x20 

letni 

 

1.Cytopatologia 
2.Patologia gruczołu piersiowego 
3.Patologia tarczycy 
4.Patologia gruczołów endokrynnych II część  
5.Choroby narządu rodnego 
6.Patologia układu chłonnego i szpiku 
7.Patologia śródpiersia 
8.Patologia jamy ustnej, krtani i ślinianek 
9.Patologia wątroby 
10.Patologia przełyku 
11.Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego 
12.Nowotwory skóry 
II Kat. I Kl. 
Chirurgii 
Ogólnej 

20 

letni 

 

1.Chirurgia minimalnie inwazyjna  - 2 godz.  
2.Rola endoskopii w diagnostyce i leczeniu schorzeń przewodu  pokarmowego – 2 godz. 
3.Współczesne leczenie raka jelita grubego  - 2 godz. 
4.Leczenie skojarzone nowotworów  górnego odcinka przewodu pokarmowego   - 2 godz.  
5.Zastosowanie techniki USG w diagnostyce i leczeniu schorzeń   chirurgicznych 

- 2 

godz. 
6.Profilaktyka przeciwzakrzepowa w chirurgii 

- 2 godz. 

7.Nienowotworowe choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego  - 2 godz.  
8.Żywienie w chirurgii pozajelitowe - 2 godz. 
9.Żywienie w chirurgii dojelitowe  - 2 godz.  
10.Leczenie wczesnych postaci nowotworów przewodu  pokarmowego przy użyciu technik 
minimalnie inwazyjnych – 2 godz. 
I Katedra Pediatrii  15 

zimowy 

 

1. Podstawy kardiologii dziecięcej z elementami elektrokardiografii   (najczęstsze wady serca, 
omdlenia i bóle w klatce piersiowej, zaburzenia  rytmu serca u dzieci, szmery przygodne, podstawy  
elektrokardiografii, odrębności zapisu ekg u dzieci  (10 godz.).  

  

 

 

                             

2. Zasady postępowania z noworodkiem i niemowlęciem z prenatalnie   
    rozpoznaną wadą układu moczowego  (2 godz.).  
 

 

3. Alergia u dzieci. Możliwości diagnostyczne (3 godz.) 
 
I Katedra Pediatrii  10 

letni 

 

1.Podstawowe zasady opieki nad noworodkiem donoszonym i wcześniakiem. 
Najczęstsze problemy okresu noworodkowego 3h 
2.Najczęstsze problemy neurologiczne okresu dziecięcego. Metody 
diagnostyczne stosowane w neurologii dziecięcej 2h 

      3.Odżywianie a zdrowie dziecka 

background image

 

183

-Wybrane czynniki ryzyka miażdżycy u dzieci i młodzieży- profilaktyka 
2h 
- Zaburzenia łaknienia i odżywiania u dzieci i młodzieży – 2h 
-Skutki przedawkowania witamin u dzieci 1h 

Kat. I Z- d Higieny  

letni 

 

1.Żywienie a zdrowie człowieka 
2.Znaczenie pokarmu i jego związek z zachowaniem zdrowia  
3.Wartość odżywcza i znaczenie w żywieniu podstawowych składników diety. 
4.Ocena wartości odżywczej produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. 
5.Wpływ procesów technologicznych i kulinarnych na wartość odżywczą produktów 
spożywczych.  
6.Wartość energetyczna pożywienia.       Zapotrzebowanie energetyczne organizmu 
człowieka. 
7.Ocena sposobu żywienia. Wady w żywieniu. 
8.Ocena stanu odżywiania.  
9.Żywienie na poszczególnych etapach życia. 
10.Charakterystyka wybranych grup żywności funkcjonalnej (żywność niskoenergetyczna, 
wysokobłonnikowa, żywność dla sportowców). 
11.Klasyfikacja diet. Charakterystyka różnych diet 
Kl. Nefrologii 
Dzieci
ęcej 
 

20 

zimowy 

 

20 

letni 

 

1.

  Diagnostyka chorób nerek i układu moczowego 3h 

2.

  Pierwotne i wtórne glomerunopatie 4h 

3.

  Leczenie sterydozależnych i opornych zespołów nerczycowych  3h 

4.

  Powikłania przewlekłej niewydolności nerek 3 h 

5.

  Dializoterapia dziecięca 4h 

6.

  Znaczenie badań urodynamicznych  3h 

Kat. I Z-d 
Patofizjologii 

20 

zimowy 

 

Molekularne i fizjologiczne aspekty ustrojowych procesów regulacyjnych w patogenezie 
chorób 
1.Otyłość- koncepcja patogenetyczna, epidemiologia, medyczne konsekwencje  
2.Metabolizm homocysteiny. Hyperhomocysteinaemia i jej znaczenie w patogenezie 
3.Oksygeneza hemowa i tlenek węgla w fizjologii  i patologii układu krążenia 
4.Patomechanizm bólu 
5.Adrenomedulina 
6.Neuroregeneracja w chorobach OUN cz. I 
7.Neuroregeneracja w chorobach OUN cz. II 
8.Izoprenylacja białek i możliwości zastosowania inhibitorów i izoprenylacji w terapii 
9.Reakcje wolnorodnikowe w przebiegu ostrego zapalenia trzustki. Zespół niewydolności 
wielonarządowej 
10.Endogenne substancje przeciwpadaczkowe 
Kat. I Z-d 
Patofizjologii 

20 

letni 

 

Molekularne i fizjologiczne aspekty ustrojowych procesów regulacyjnych w patogenezie 
chorób 
1.Kanabinoidy- potencjalne zastosowanie terapeutyczne 
2.Izobolografia- metoda badania interakcji 
3.Mózg jelitowy w patologii przewodu pokarmowego 

background image

 

184

4.Helicobacter sp. W patomechanizmie uszkodzeń błony śluzowej przewodu pokarmowego 
5.Janusowe znaczenie reakcji wolnorodnikowych  w organizmie- mechanizmy terapii 
fotodynamicznej 
6.Krzywica. Ostelomanacja, osteoporoza- uwarunkowania patofizjologiczne 
7.Udział melatoniny w ustrojowych procesach regulacyjnych  
8.Skutki niedoboru i nadmiaru witamin i pierwiastków śladowych 
9.Cytokiny i ich receptory w patomechanizmie wybranych  jednostek chorobowych 
10.Apoptoza 
Kat. I Kl. 
Dermatologii 

20 

letni 

Poniedziałek 12,15 

1). Guzkowe zapalenie tętnic 
2). Mastocytozy 
3). Zespół antyfosfolipidowy 
4). Zmiany skórne u kobiet w ciąży 
5). Zmiany skórne w zaburzeniach odżywiania 
6). Starzenie się skóry 
7). Choroby pasożytnicze skóry 
8). Rola biologiczna skóry. Skóra a czynniki środowiskowe. 
9). Zaburzenia wewnątrzwydzielnicze a skóra 
10) Myopatie zapalne 
Kat. 
Farmakologii 

20 

zimowy 

 

20 

letni 

 

Fakultet z neurofarmakologii 

1.

  Neuroprzekaźniki klasyczne, peptydowe i ko- transmitery. Komunikacja 

między neuronami 

2.

  Neurohormony i neurosteroidy 

3.

  Padaczka i drgawki – patologia. Mechanizmy działania leków 

przeciwdrgawkowych 

4.

  Patofizjologia działania pozytywnych i negatywnych objawów 

schizofrenii. Rola dopaminy i serotoniny 

5.

  Patofizjologia zaburzeń nastroju, lęku i napędu. Leki wywołujące 

poprawienie nastroju i napędu 

6.

  Edogenne peptydy opioidowe. Receptory opioidowe- agoniści częściowi, 

agoniści i antagoniści 

7.

  Środki psychostymulujące – mechanizmy wywołujące pobudzenie 

molekularne i komórkowe, mechanizmy uzależnienia fizycznego. Leczenie 
zespołu odstawienia. 

8.

  Rola kanałów wapniowych w przekazywaniu sygnałów 

9.

  Kwas glutaminowy – przyjaciel czy wróg? 

10.

 Zaliczenie z oceną – 50 pytań testowych – 60 min 

Kat. I Z-d Biologii 

20 

zimowy 

 

1.

  Cykl życiowy komórki. Regulacja i śmierć komórki – 1 godz. 

2.

  Zagrożenia pasożytami podczas wyjazdów turystycznych Polaków -2 godz. 

3.

  Pasożyty przewodu pokarmowego i choroby przez nie wywołane- 2 godz. 

4.

  Czy zachowanie człowieka ma wpływ na zarażenie pasożytami ? – 1 godz.   

5.

  Czynniki sprzyjające rozpowszechnieniu pasożytów człowieka - 2 godz.   

6.

  Diagnostyka laboratoryjna pasożytów człowieka- 2 godz. 

7.

  Immunodiagnostyka chorób pasożytniczych człowieka - 1 godz. 

8.

  Zastosowanie metod biologii molekularnej do wykrywania lub identyfikacji 

pasożytów człowieka - 1 godz. 

background image

 

185

9.

  Choroby transmisyjne przenoszone przez stawonogi  - 2 godz. 

10.

 Kleszcze-  biologia  i  znaczenie  medyczne.  Metody  profilaktyki  w  chorobach 

odkleszczowych- 2 godz.  

11.

 Zagrożenia pasożytniczymi stawonogami na terenie aglomeracji miejskich- 1 godz. 

12.

 Rola stawonogów w wywoływaniu alergii- 2 godz. 

13.

 Bioterroryzm    - zagrożenia i zapobieganie - 1 godz. 

Kl. 
Hematoonkologii 
i Onkologii  
Dzieci
ęcej 

20 

zimowy 

 

20 

letni 

 

1.

  Diagnostyka molekularna w chorobach nowotworowych. 

2.

  Dziecko z powiększonymi węzłami chłonnymi . 

3.

  Dziecko z niedokrwistością. 

4.

   Dziecko hemofilią. 

5.

  Dziecko z leukopenią. 

6.

  Krwiodawstwo i krwiolecznictwo w hematologii i onkologii dziecięcej. 

7.

  Wytyczne do szczepień ochronnych w hematologii i onkologii dziecięcej. 

8.

  Zasady doboru dawców do przeszczepu komórek hematopoetycznych. 

9.

  Standardy postępowania przeciwbólowego  w onkologii dziecięcej . 

10.

 Obsługa żylnych cewników centralnych. 

11.

 Ocena rozmazu krwi. 

12.

 Wczesne objawy choroby nowotworowej u dzieci. 

13.

 Współpraca lekarzy rodzinnych z ośrodkiem leczącym w kontroli i leczeniu powikłań 

po chemioterapii u dzieci. 

14.

 Stany naglące w onkologii i hematologii dziecięcej. 

15.

 Psychologiczne podstawy dobrej komunikacji z chorym dzieckiem i jego rodziną. 

Kl. Chorób Płuc 
i Reumatologii 
Dzieci
ęcej 

20 

 

 

1.

  Mukowiscydoza u dzieci 4h 

2.

  Nowoczesne biologiczne leczenie chorób reumatycznych u dzieci  2h 

3.

  Etyczno- prawne aspekty leczenia pacjenta małoletniego 1,5 h 

4.

  Choroby alergiczne i astma u dzieci 4 h 

5.

  Zasady prowadzenia i interpretacji badań klinicznych 1h 

6.

  Różne przyczyny objawów klinicznych ze strony układu oddechowego 1,5 h 

7.

  Demonstracja multimedialna rzadkich przypadków klinicznych 4 h 

8.

  Udział w pracy poradni pulmonologicznej 2 h 

 

Samodzielna Pracownia Socjologii Medycyny 
F1  

20 

letni 

 

Współczesne badania nad lecznictwem niemedycznym w Polsce 
F2  

20 

zimowy 

 

Rodzina a problem zdrowia i choroby 
Katedra i Zakład 
Fizjologii 
Człowieka 

20 

zimowy 

 

Fizjologiczne mechanizmy adaptacji organizmu- 20 godzin. 
Temat ten obejmuje: 
1.Gruczoły wewnętrznego wydzielania w utrzymaniu homeostazy. 
2.Adaptacja organizmu do wysiłku fizycznego. 

background image

 

186

3.Adaptacja organizmu w czasie lotów i nurkowania. 
4.Reakcja  układu  krążenia  na  spadek  ciśnienia  i objętości  krwi  –  fizjologiczne  mechanizmy 
wstrząsu krążeniowego. 
5.Elektrokardiograficzne przejawy adaptacji układu krążenia . 
6.Udział skóry w mechanizmach adaptacji organizmu. 
Zakład Psychologii Klinicznej 
F 1 

10 

letni 

 

Tematy wykładów: 
 

1.

  Psychopatologia zaburzeń osobowości. 

2.

  Psychopatologia zaburzeń lękowych. 

3.

  Psychologia zaburzeń afektywnych. 

4.

  Depresja, depresja w chorobach somatycznych. 

5.

  Zaburzenia funkcjonowania psychicznego w następstwie uszkodzeń centralnego 

układu nerwowe (CUN). 

F2 

10 

letni 

 

Cykl wykładów pt. Wprowadzenie do teorii osobowości 
 
1.Koncepcje psychoanalityczne z jej twórcą Zygmuntem Freudem 
2.

Koncepcje neopsychoanalityczne – Karen Horney, Harry S. Sullivan 

3.Koncepcje humanistyczne – Karl Rogers 
4.Koncepcje behawiorystyczne – John B. Watson, B. F. Skinner 
5.Koncepcje egzystencjalne – Viktor E. Frankl  
I Kat. I Kl. 
Chirurgii Ogólnej 

20 

zimowy 

 

20 

letni 

 

1. Przepukliny brzuszne 4h 
2. Żywienie w chirurgii 4h 
3. Metody diagnostyczne w chirurgii 4h 
4. Zakażenia w chirurgii 4 h 
5. Chirurgia endokrynologiczna 4h 
 Kat. i Kl. 
Nefrologii  

letni 

 

Tematy wykładów: 

1.

  Choroby cywilizacyjne – rola genów w patogenezie, leczeniu i  

      profilaktyce. 
2.

  Zaburzenia gospodarek wapniowo-fosforanowej u chorych na 

      przewlekłą niewydolność nerek oraz pacjentów hemodializowanych. 
3.

  Osteodrystrofia nerkowa. 

4.

  Problemy  kardiologiczne  u  chorych  z  niewydolnością  nerek  i  pacjentów  leczonych 

nerkozastępczo. 

5.

 

Kwalifikacja pacjentów do transplantacji.

 

Kat. i Kl. 
Neurologii 

20 

zimowy 

 

Zagadnienia tematyczne: 

1.

  Padaczka i zaburzenia napadowe – 3 godz. 

2.

  Choroby demielinizacyjne – 2 godz. 

3.

  Zespoły bólowe – 2 godz. 

4.

  Choroby naczyniowe OUN – 2 godz. 

5.

  Choroby otępienie – 2 godz.  

6.

  Neuro-onkologia – 1 godz.  

background image

 

187

7.

  Choroby pozapiramidowe – 2 godz. 

8.

  Choroby nerwowo-mięśniowe – 2 godz. 

9.

  Neuro-infekcje – 2 godz. 

10.

 Neuro-psychologia – 2 godz. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

188

Fakultety dla V roku  w roku akademickim 2007 / 2008 r. 
 
Jednostka organizacyjna 

Liczba 
godzin 

Liczba 
grup 

semestr 

 

Kat. I Z-d Patomorfologii Klinicznej 

2x15 

letni 

 

1.Cytopatologia 
2.Patologia gruczołu piersiowego 
3.Patologia tarczycy 
4.Patologia gruczołów endokrynnych II część  
5.Choroby narządu rodnego 
6.Patologia układu chłonnego i szpiku 
7.Patologia śródpiersia 
8.Patologia jamy ustnej, krtani i ślinianek 
9.Patologia wątroby 
10.Patologia przełyku 
11.Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego 
12.Nowotwory skóry 
Katedra Zdrowia Publicznego 
F 1 

15 

zimowy 

 

1.

  Choroby społeczne i cywilizacyjne, epidemiologia, czynniki ryzyka, profilaktyka 

( choroby nowotworowe, wypadki, urazy, cukrzyca) 

2.

  Promocja zdrowia psychicznego- stres, depresja, samobójstwa, wypal3nie zawodowe. 

3.

  Komunikacja w relacji lekarz – pacjent. Zasady, metody komunikowania i błędy w 

komunikacji. Komunikacja niewerbalna. 

4.

  Patologie życia rodzinnego- przemoc w rodzinie , maltretowane dzieci, rodzina z 

problemem uzależnienia, problemem bezrobocia, rodzina niepełna. 

5.

  Społeczne i zdrowotne problemy ludzi starych – starzenie się społeczeństwa, 

profilaktyka starzenia, problemy terapii, opieka terminalna. 

6.

  Polityka lekowa państwa. Programy polityki zdrowotnej państwa. 

7.

  Zatrudnienie i bezrobocie – definicje rynku pracy, istota bezrobocia, zasady, 

przyznawanie świadczeń z tytułu bezrobocia. Bezdomność, systemy pomocy 
bezdomnym. 

F 2 

15 

letni 

 

1.

  Zanieczyszczenia środowiska naturalnego – zagrożenia zdrowia. 

2.

  Zanieczyszczenia i skażenia żywności i ich wpływ na zdrowie- dodatki do żywności, 

ż

ywność ekologiczna, żywność genetycznie modyfikowana. 

3.

  Zagrożenia zdrowia w środowisku pracy- stres związany z pracą zawodową, wypadki 

przy pracy, choroby zawodowe. 

4.

  Zagrożenia zdrowia wewnątrz pomieszczeń zamkniętych- dbałość o bioklimat 

pomieszczeń zamkniętych, zespól chorego budynku, czynniki chemiczne i 
biologiczne w pomieszczeniach zamkniętych- problemy zdrowotne. 

5.

   Klimat i pogoda jako determinanty stanu zdrowia- wpływ pogody na zdrowie 

człowieka meteoropatia, globalne zmiany klimatyczne( np. ocieplenie klimatu, dziura 
ozonowa). 

6.

  Pomoc społeczna – cele i funkcje pomocy społecznej, zasady przyznawania pomocy 

społecznej i świadczeń rodzinnych. 

7.

  Niepełnosprawność- pojęcia i definicje, zasady orzekania o niepełnosprawności, 

rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych . Uprawnienia 
niepełnosprawnych. 

I Kat. I Kl. Ginekologii 

background image

 

189

F I   

30 

Letni 

 

Ginekologia onkologiczna 
1.Molekularne podłoże nowotworów złośliwych jajnika u kobiet 10h 
2.Rak jajnika wczesna diagnoza, mechanizmy powstania, markery i modulatory 
angiogenezy nowotworowej 10h 
3.Nowoczesne sposoby terapii raka jajnika 10h 
F II  

30 

letni 

 

Ginekologia i położnictwo 
1.Wykorzystanie współczesnej ultrasonografii i sonoaniografii  3D w 
diagnostyce nowotworów narządu płciowego 15 h 
2.Rola ultrasonografii w rozpoznawaniu i zapobieganiu powikłań ciąży wczesnej 
i późnej 15h 
Kat. I Z-d Immunologii Klinicznej 

10 

zimowy 

 

Współczesne techniki immunologiczne- zastosowanie w klinice 

1.

  Fenotypowanie komórek w cytomerze przepływowym 

-zasady cystometrii przepływowej 
-podstawowe markery linii przepływowych 
-wykonanie i prawidłowa interpretacja analizy cytomerycznej 

2.

  Apoptoza a nerkoza 

-metody stosowane w badaniach śmierci komórkowej 
-ćwiczenia praktyczne (FDA, aktywacja Kaspar, TUNEL, anexyna, ocena 
zawartości DNA) 

3.

  Komórki dendrytyczne człowieka 

-immunofenotypowanie komórek dendrytycznych krwi obwodowej 
-generacja In Vito komórek dendrycznych- zastosowanie w terapii 

Kat. I Kl. Reumatologii 

15 

zimowy 

 

1.   Wczesne reumatoidalne zapalenie stawów (3 godz.) 

-

  nowoczesne metody diagnostyczne 

-

  terapia lekami modyfikującymi przebieg choroby z uwzględnieniem skuteczności 

leczenia lekami biologicznymi. 

2. Spondyloartropatie seronegatywne (3 godz.) 
            -współczesna diagnostyka 
            -terapia lekami biologicznymi 
3.  Zespół antyfosfolipidowy jako problem wielodyscyplinarny (3 godz.) 

-

  pierwotny 

-

  wtórny 

4.  Choroba zwyrodnieniowa stawów (3 godz.) 

-

  prewencja pierwotna i wtórna 

-

  nowoczesne metody terapii 

5.  Reumatyzm tkanek miękkich (3 godz.)

 

 
Kl. Kardiochirurgii 

zimowy 

 

-Chirurgiczne leczenie choroby wieńcowej 
-Chirurgiczne leczenie wad serca 
Kl. Hematoonkologii i Transplantacji 
Szpiku 

10 

 

 

1.

  Problemy hematologiczne w innych specjalnościach medycznych 1h 

2.

  Postępy w terapii chorób rozrostowych układu krwiotwórczego 2h 

3.

  Zasady kwalifikacji i leczenia transplantacja komórek krwiotwórczych w 

background image

 

190

hematologii 2h 

4.

  Rzadkie zespoły hematologiczne 1h 

5.

  Nowoczesne metody diagnostyczne i sposoby monitorowania w 

hematologii 2h  

6.

  Czynniki rokownicze i ich znaczenie e chorobach hematologicznych 1h 

7.

  Aktualne zasady leczenia skaz krwotocznych 1h 

 Kl. Pediatrii, Endokrynologii i Neurologii 
F1  

15 

zimowy 

 

1.

  Bóle głowy u dzieci , - podział, diagnostyka, leczenie 2h 

2.

  Drgawki u noworodka,- przyczyny, obraz kliniczny, diagnostyka, leczenie 

2h 

3.

  Drgawki u dzieci,- przyczyny, postępowanie diagnostyczno- terapeutyczne 

2h 

4.

  Padaczka u dzieci- podział, objawy kliniczne, diagnostyka, leczenie 4h 

5.

  Stan padaczkowy- przyczyny, postępowanie diagnostyczno- lecznicze na 

poszczególnych etapach 2h 

6.

  Stan utraty przytomności u dzieci- przyczyny, postępowanie 

diagnostyczno- lecznicze 2h 

7.

  Mózgowe porażenie dziecięce- przyczyny, podział, omówienie 

poszczególnych postaci klinicznych 1 h 

F2  

15 

letni 

 

1.

  Przedstawienie podstaw prawnych i zakresu realizacji Programu 

Powszechnych Badań Profilaktycznych u dzieci 2h 

2.

  Badania profilaktyczne noworodka- bilans 0, testy przesiewowe w 

kierunku fenyloketonurii, wrodzonej niedoczynności tarczycy i 
mukowiscydozy, profilaktyczne badania słuchu, wizyty patronażowe 
położnej i lekarza w domu noworodka 2h 

3.

  Badania profilaktyczne w I roku życia dziecka- schemat opieki nad 

zdrowym niemowlęciem, wcześniakiem, dzieckiem z wadą wrodzoną i 
chorym niemowlęciem 2h 

4.

  Badania profilaktyczne 2 i 4 latka 2h 

5.

  Badania profilaktyczne 6 latka – ocena gotowości szkolnej 2h 

6.

  Badania profilaktyczne w szkole podstawowej – bilans 10 latka, 

kwalifikacje lekarskie do uprawiania sportu w szkole 2h 

7.

  Badania profilaktyczne w gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej – bilans 

14 latka, 16 latka i bilans ucznia kończącego szkołę 2 h 

Zaliczenie w formie testu 1h 
Kat. I Kl. Położnictwa i Patologii Ciąży  15 

zimowy 

 

15 

letni 

 

•  Zakażenia w położnictwie i ginekologii 
•  Wewnątrzmaciczne niedotlenienie płodu 
•  Poronienie współczesne poglądy 
•  PROM i porody przedwczesne 
•  Zmiany fizjologiczne zachodzące w organizmie ciężarnej  
•  Noworodek z ciąż patologicznych  
•  Nadciśnienie w ciąży 

II Kat. i Kl. Ginekologii 

15 

 

 

 

F1 Niepłodność małżeńska 
F2 Nietrzymanie moczu u kobiet i leczenie statystyki zaburzeń dna miednicy 

background image

 

191

III Kat. I Kl. Ginekologii  
F1  Techniki endoskopowe w ginekologii 

15 

zimowy 

 

1.

  Historia endoskopii, sprzęt endoskopowy, możliwości i ograniczenia 

technik endoskopowych : diagnostyka leczenie 

2.

  Laparoskopowe leczenie chorób macicy 

3.

  Laparoskopowe leczenie chorób przydatków 

4.

  Metody endoskopowe w diagnostyce i leczeniu niepłodności 

5.

  Histeroskopia w leczeniu nieprawidłowych krwawień z macicy, najnowsze 

osiągnięcia technik endoskopowych 

F2 Medyczne metody kontroli płodności- 
antykoncepcja 

15 

zimowy 

 

1.

  Fizjologia płodności  

2.

  Naturalne metody kontroli płodności 

3.

  Przyczyny niepowodzeń antykoncepcji 

4.

  Doustne środki antykoncepcyjne 

5.

  Antykoncepcja parentalna (IUD, implanty, środki transdermalne, krążki 

dopochwowe) 

F3  Nowoczesne techniki 
ultrasonograficzne w ginekologii i 
położnictwie 

15 

letni 

 

1.

  Zadania i cele ultrasonografii w ginekologii, diagnostyka onkologiczna, 

diagnostyka cyklu, nieprawidłowe krwawienia z jamy macicy 

2.

  Badania ultrasonograficzne we wczesnej ciąży fizjologicznej, badanie 

przesiewowe w kierunku wad genetycznych  

3.

  Badanie ultrasonograficzne w ciąży zaawansowanej,  echokardiografia 

serca płodu, diagnostyka wad wrodzonych 

4.

  Miejsce ultrasonografii trójwymiarowej w położnictwie i ginekologii 

Kat. I Kl. Endokrynologii 

15 

zimowy 

 

1.

  Cukrzyca jako choroba cywilizacyjna 3h 

2.

  Kardiodiabetologia 3h 

3.

  Zaburzenia gospodarki węglowodanowej w endokrynopatiach 3h 

4.

  Hipoglikemia – problem diagnostyczny i kliniczny 3 h 

5.

  Nadciśnienie tętnicze pochodzenia endokrynnego 3h 

Kat. I Kl. Endokrynologii 

15 

letni 

 

1.

  Prolaktinoma 3h 

2.

  Gruczolaki autonomiczne tarczycy 3h 

3.

  Diagnostyka wola guzkowego 3h 

4.

  Wyspiak trzustki 3 h 

5.

  Inkretyny 3h 

Kat. I Kl. Ortopedii i Traumatologii 

15 

zimowy 

 

15 

letni 

 

1.

  Nowoczesne leczenie złamań 10h 

2.

  Wskazania i sposoby leczenia choroby zwyrodnieniowej biodra i kolana 

10h 

3.

  Rozpoznanie i leczenie nowotworów narządu ruchu 5h 

4.

  Rozpoznanie i leczenie urazowych i nieurazowych uszkodzeń kręgosłupa 

5h 

II Kl. Anestezjologii 

10 

letni 

 

1.

  Granice intensywnej terapii 2h 

2.

  Co to jest medycyna okołooperacyjna? 2h 

background image

 

192

3.

  Bezpieczeństwo znieczulenia 2h 

4.

  Analgezja pooperacyjna 2h 

5.

  Ból przewlekły 2h 

Kat. I Z-d Zarządzania i Ekonomiki 
Ochrony Zdrowia  

15 

letni 

 

Orzecznictwo lekarskie w praktyce lekarzy 

1.

  Zasady i system ubezpieczeń społecznych w Polsce 

2.

  Stosunek prawny pracowniczego ubezpieczenia społecznego 

3.

  Uprawnienia osób poszkodowanych w skutek wypadków przy pracy i 

chorób zawodowych 

4.

  Ubezpieczenie zdrowotne 

5.

  Zasady orzekania o czasowej niezdolności do pracy 

6.

  Rodzaje zasiłków wypłacanych przez ZUS i KRUS 

7.

  Postępowanie w sprawach zasiłków i zasady ich wypłacania 

8.

  Zasady przyznawania świadczeń rentowych 

9.

  Renta z tytułu niezdolności do pracy 

10.

 Postępowanie w sprawach świadczeń emerytalno- rentowych 

11.

 Postępowanie przed Sądem Pracy 

12.

 Zasady przyznawania emerytury 

13.

 Niepełnosprawność- zasady postępowania orzecznictwo  

Kat. I Kl. Gastroenterologii  

10 

zimowy 

 

10 

letni 

 

1.

  Endoskopia zabiegowa 

2.

  Zaburzenia czynnościowe jelita grubego 

3.

  Transplantacja wątroby 

4.

  Włóknienie wątroby 

Zakład Psychologii Klinicznej 

10 

letni 

 

Tematy wykładów: 
 
1. Stres w pracy lekarza. 
2. Sposoby radzenia sobie w sytuacjach trudnych. 
3. Błędy jatrogenne – zapobieganie jatrogenni.  
4. Wypalenie zawodowe i mobbing. 
5. Problemy etyczne związane z wykonywaniem zawodu lekarza i ich    
  psychologiczne konsekwencje. 

 
I Kat. I Kl. Chirurgii Ogólnej 
 

15 

zimowy 

 

15 

letni 

 

1.

  Wprowadzenie. Mianownictwo. Regulacje prawne i zagadnienia etyczne. Organizacja 

pobierania i przeszczepiania narządów.  3 h 

2.

  Zasady i tryb orzekania o śmierci mózgu. Ocena przydatności zwłok jako dawcy. 3 h 

3.

  Przeszczepy biostatyczne. Przeszczepy narządów: nerka, wątroba, serce, trzustka. 3 h 

4.

  Technika przeszczepiania nerek 3 h  

5.

  Podstawy immunologii w transplantologii 3 h 

Kat. I Kl. Położnictwa i Perinatologii 
F1 Technika obrazowania w diagnostyce i 
leczeniu niepłodności 

 

 

 

F2 Diagnostyka w wybranych patologiach ciąży 
(konflikt serologiczny, ciąża bliźniacza) 

 

 

 

F3 Metody nadzoru przed i śródporodowego 

 

 

 

background image

 

193

F4 Immunologiczne aspekty ciąży zagrożonej 

 

 

 

Kat. i Kl. Neurologii 

15 

3 

letni 

 

Zagadnienia tematyczne: 
11.

 Padaczka i zaburzenia napadowe – 2 godz. 

12.

 Choroby demielinizacyjne – 2 godz. 

13.

 Zespoły bólowe – 2 godz. 

14.

 Choroby naczyniowe OUN – 2 godz. 

15.

 Choroby otępienie – 2 godz.  

16.

 Neuro-onkologia – 1 godz.  

17.

 Choroby pozapiramidowe – 1 godz. 

18.

 Choroby nerwowo-mięśniowe – 1 godz. 

19.

 Neuro-infekcje – 1 godz.