Zalety i wady zdecentralizowanego zarządzania:

Zalety

Wady

D

e

cy

zj

e

st

ra

te

gi

cz

n

e



Realistyczne planowanie, ponieważ lepiej
wyczuwany jest puls rynku.



Niepewna przyszłość, gdyż brakuje
skoordynowanego, ofensywnego dążenia do
celu; długofalowe przydziały środków
ograniczają szybkie sukcesy.



Brak efektów synergicznych wewnątrz grupy.



Trudności definicyjno-interpretacyjne wskutek
braku jednolitego systemu zarządzania.

D

e

cy

zj

e

o

p

e

ra

cy

jn

e



Wysoka elastyczność wobec krótkich dróg
decyzyjnych i ograniczonej koordynacji.



Silne dążenie sił kierowniczych do sukcesu
dzięki dużym kompetencjom i
odpowiedzialności.



Dobra motywacja i identyfikacja pracowników
dzięki większym możliwościom własnego
rozwoju.



Brak efektów racjonalizacyjnych w dziedzinie
zaopatrzenia, produkcji, administracji itd.,
ponieważ odpadają rabaty ilościowe.

Porównanie strategii B /bombardowanie/ i strategii RO /rozwoju organizacyjnego/ w toku reorganizacji

Strategia B:

1. Najczęściej

koncentracja

na

problemach

strukturalnych.

2. Rozwiązanie ekspertów /logicznie-racjonalny

najlepszy wariant strukturalny/.

3. Kierownictwo zakładu decyduje ekskluzywnie i

strukturze /tendencyjne unikanie konfliktów/.

4. Rozwiązanie

zostaje

względnie

szybko

określone.

5. Utrzymywanie rozwiązania w tajemnicy do dnia

X z wyłączeniem pracowników.

6. Bombardowanie w dniu X.

7. Na ogół duże opory, jeżeli nie ma ostrych

interwencji.

8. Dostosowanie post fatum z reguły nieuchronne

/projekty

szczegółowe

realizowane

bezpośrednio po tym/.

9. Trwa długo, zanim struktura jest wszędzie

właściwie dotarta, na ogół duże „straty wskutek
tarcia”.

10. Proces nauki dla czołówki przedsiębiorstwa

duży, dla pozostałych zainteresowanych –
znikomy.

Strategia RO:

1. Całościowy sposób podejścia /organizacja jest

pojmowana jako system społeczno-techniczny/.

2. Również zaangażowani mogą wnieść doświadczenia

/”involvments”/.

3. Zainteresowani uczestniczą w podjęciu decyzji

/tendencyjne

zajmowanie

się

sytuacjami

konfliktowymi/.

4. Znalezienie rozwiązania trwa stosunkowo długo i

jest kosztowniejsze niż przy strategii B.

5. Wzmożone przenikanie informacji oraz przejrzystość

od początku, ale także dłuższe okresy niepewności.

6. Dzięki szeroko podbudowanym przygotowaniom

żadnych „efektów wskutek zaskoczenia”.

7. Żadnych oporów, względnie tylko małe i dlatego

szybsza realizacja.

8. Z reguły mniej jest potrzebnych dostosowań i mogą

być szybciej przeprowadzone.

9. Nowa struktura „pasuje” od początku, ponieważ

zaangażowani rozumieją zmiany i silniej je
popierają.

10. Proces nauki dla sił kierowniczych i zaangażowanych

pracowników duży, nagromadzone know-how o
przeobrażeniach

na

wszystkich

szczeblach

hierarchicznych.

Żadna z tych strategii nie może być oceniona „jedna lepsza od drugiej”.