background image

bliżej przedszkola  10.133 październik

8

8

go

to

we

 na

rz

ęd

zia

bliżej przedszkola  10.133 październik

Przedszkole otwarte na zmiany

kiedy coś buduję, 

to z kolegą 

współpracuję

Monika Majewska

wspomaganie rozwoju społecznego dziecka

Z

apewne  każdy  świadomy  nauczyciel  zdaje  sobie 

sprawę  z  tego,  że  podczas  codziennej  pracy  naj-

istotniejsze jest, aby sprawiać dzieciom radość z po-

znawania  świata.  Wiemy,  jak  ważny  jest  wszech-

stronny  rozwój  dziecka,  dlatego  dokładamy  wszelkich 

starań, by wzbogacać słownictwo dzieci, rozwijać umiejęt-

ność logicznego i twórczego myślenia, kształtować poczu-

cie rytmu, uwrażliwiać na sztukę, czy też usprawniać sferę 

manualną.  Nie  możemy  jednak  zapominać  o  tym,  że  dla 

prawidłowego funkcjonowania dzieci w grupie rówieśni-

czej równie znaczące jest rozwijanie ich umiejętności spo-

łecznych.  Współczesne  dzieci  bardzo  dobrze  radzą  sobie 

z czynnościami intelektualnymi, jednak mają coraz więcej 

problemów  z  nawiązywaniem  pozytywnych  relacji  z  ró-

wieśnikami.
Kiedy rozmawiam z rodzicami i wspominam, że ich dziec-

ko  nie  podejmuje  prób  współpracy  z  kolegami,  rodzice 

dumnie odpowiadają: moje dziecko jest indywidualistą, tak jak 

ja. Niestety taka postawa rodzica nie ułatwia życia nauczy-

cielowi, a co gorsze – może bardzo negatywnie wpływać na 

zachowanie dziecka. Dlatego mając na uwadze dobro dzie-

ci,  powinniśmy  więcej  czasu  poświęcać  na  edukację  spo-

łeczną, którą można w naturalny sposób połączyć z innymi 

formami aktywności, w tym również intelektualnej. 
Poniżej  proponuję  scenariusz  zajęć,  w  którym  dominu-

je praca zespołowa i wspólna zabawa, ale nie brakuje też 

okazji  do  utrwalenia  pojęć  matematycznych,  nabywania 

sprawności manualnej oraz rozwijania ekspresji werbalnej, 

plastycznej i muzycznej. 

  w INDIańSKIeJ wIoSCe  

 

 

scenariusz zajęć w grupie dzieci cztero- i pięcioletnich

 Cele ogóle:

kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozu-

miewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjono-

wanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych (1.1-2);
wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i ta-

niec (8.1-2);
wspomaganie rozwoju intelektualnego wraz z edukacją 

matematyczną (13.1).

 Metody:

czynna (zabawy ruchowo-naśladowcze, zadania rucho-

we do wykonania);
słowna (rozmowa, objaśnienia);
oglądowa (pokaz).

 Formy: 

indywidualna, zespołowa, grupowa.

 Środki dydaktyczne:

pióropusze z jednym piórkiem wykonane z papieru na 

poprzednich zajęciach (trzy kolory piórek – do podziału 

na grupy), piórka w trzech kolorach;
piórka z papieru (po 6 dla każdego dziecka);
koła hula-hoop i małe plastikowe obręcze;
ławeczka gimnastyczna, piłeczka pingpongowa i drew-

niana łyżka;
szary papier, pisaki, kolorowy papier, nożyczki, klej;

o

o

o

o

o
o

o

o
o
o

o

Zapraszam do lektury pierwszego z cyklu sce-
nariuszy, w których autorka skupiła się na roz-
wijaniu umiejętności społecznych. Cykl „kiedy 
coś buduję, to z kolegą współpracuję”
 po-

może każdemu nauczycielowi zorganizować zajęcia kształ-
tujące  u  dzieci  właściwy  obraz  życia  społecznego  wraz 
z panującymi w nim relacjami i zasadami. artykułowi mo-
niki majewskiej towarzyszy scenariusz zajęć przygotowany 
przez Karolinę gawlik – dotyczy on savoir-vivre, a więc do-
brze koresponduje z tematyką naszego najnowszego cyklu.

 maria broda-bajak

background image

bliżej przedszkola  10.133 październik 01 

83

83

got

ow

e n

arz

ędz

ia

bliżej przedszkola  10.133 październik  

blizejprzedszkola.pl

Monika Majewska – nauczycielka w Przedszkolu Niepublicznym 

„Pod  Gwiazdkami”  w  Krakowie. W  pracy  z  dziećmi  najchętniej 

wykorzystuje Metodę Dobrego Startu M. Bogdanowicz, Metodę 

Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, Metodę Gimnastyki Twórczej 

R. Labana, Gimnastykę Rytmiczną A. i M. Kniessów. 
Jej zainteresowania pedagogiczne skupiają się na procesie socja-

lizacji dziecka w rodzinie, rozwoju społecznym dzieci i możliwości 

jego wspierania przez nauczyciela.

ślady zwierząt wycięte z papieru:

trzy stelaże do budowy „tipi” przygotowane wcześniej 

przez nauczyciela (cztery rolki po wykładzinie sklejo-

ne u szczytu grubą taśmą);
balon wypełniony „kroplami deszczu” wyciętymi z nie-

bieskiego papieru:

płyta CD „The Last Of Mohicans” („Ostatni Mohikanin”), 

wyd. Colosseum, utwór nr 13 pt. „Promontory”, wyko-

nawca: R. Edelman.

 Przebieg zajęć:

o

 Indiański okrzyk.

 Powitanie z okazaniem różnych emocji: 

radość, smutek, złość, strach, obrażenie, zakochanie, itp.

o

 Cień wodza.

 Zabawa ruchowo-naśladowcza: dzieci usta-

wiają się gęsiego za nauczycielem i spacerując po dywanie, 

wykonują te same gesty co „wódz”, np. podnoszą rękę, tupią 

nogą, wymachują rękami, idą wolno/szybko, podskakują.

o

 Kolorowe pióropusze. 

Zabawa orientacyjno-porządkowa: 

dzieci dobrane w zespoły-plemiona (w każdym trzy różne 

kolory piórek na pióropuszu) spacerują po dywanie gęsiego 

w rytm żywej muzyki. Na znak nauczyciela następuje zmia-

na „wodza” (np. podniesienie piórka zielonego oznacza, że 

grupkę prowadzi dziecko z zielonym piórkiem na pióropu-

szu, a pozostałe dzieci naśladują jego ruchy). Kiedy nauczy-

ciel podniesie trzy piórka w różnych kolorach jednocześnie 

– dzieci tańczą w kółeczkach w tych samych grupkach.

o

 Duże i małe „tipi”. 

Zabawa matematyczna: na dźwięk mu- 

zyki  dzieci  swobodnie  spacerują  po  dywanie.  Na  przerwę 

w  muzyce  szukają  schronienia  przed  deszczem  w  swoim 

„tipi” (koło hula-hoop, małe plastikowe obręcze). W dużym 

„tipi” może schować się tyle dzieci, ile piórek umieszczonych 

jest przed jego wejściem. W małym „tipi” mieści się tylko jed-

no dziecko.

Uwaga! Za każdym razem zmieniamy liczbę piórek przed wej-

ściem; piórka można również zastąpić cyframi – w zależności 

od umiejętności dzieci, z którymi prowadzi się tę zabawę.

o

  Zdobywanie  piór  do  pióropusza. 

Zadania  dla  małych 

Indian (za wykonanie zadania dziecko otrzymuje piórko):

 tropienie po śladach (podział na grupy według koloru 

piórek na pióropuszach) – poszukiwanie piórek, które 

są ukryte w sali;

 przechodzenie przez rzekę po wąskiej kładce (przejście 

po ławeczce);

 przenoszenie „jajka” (piłeczki pingpongowej) na drew-

nianej łyżce;

 przywoływanie deszczu – nauka prostego zaklęcia: Cza-

ry mary, ecie pecie, niechaj z nieba deszcz poleci!

o

o

o

o

Kiedy dzieci wypowiedzą zaklęcie – nauczyciel przebija ba-

lonik, w środku którego znajdują się „kropelki deszczu” wy-

cięte z niebieskiego papieru.

o

 Budowanie „tipi”.

 Praca w trzech zespołach: każdy zespół 

otrzymuje  duży  arkusz  szarego  papieru,  pisaki,  kolorowy 

papier, nożyczki i klej. Zadaniem dzieci jest wymyślenie na-

zwy swojego plemienia i ozdobienie „tipi”. Na zakończenie 

nauczyciel  pomaga  dzieciom  przymocować  ozdobiony  ar-

kusz na stelażu z rolek, a reprezentanci z każdego plemienia 

dokonują prezentacji „tipi” na forum. Po wykonaniu zadania 

nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat tego, jak przebie-

gała praca w grupie, co sprawiło im kłopot i jak sobie z nim 

poradziły, czy są zadowolone ze wspólnego dzieła.

Uwaga!  Bardzo  ważne  jest,  aby  w  trakcie  pracy  nauczyciel 

obserwował dzieci, wychwytywał sytuacje, które posłużą jako 

punkt odniesienia w trakcie dyskusji; w razie potrzeby warto 

podpowiedzieć dziecku, które nie angażuje się w zadanie, jak 

może pomóc grupie, albo też na początku wspólnie wytypo-

wać „wodzów” grupy, którzy będą pilnować porządku w czasie 

pracy. Dzieci otrzymują ostatnie piórka (za pracę w zespołach) 

i przyklejają wszystkie do swojego pióropusza, przygotowując 

się na spotkanie plemion i do wspólnego odtańczenia tańca.

o

 Indiański taniec w pióropuszach.

 Przykładowy układ ta-

neczny do pierwszej części utworu „Promontory” (opraco-

wanie: M. Majewska):

 8 kroków dostawnych w prawo po obwodzie koła;

 4 kroki dostawne do środka koła;

 4 kroki dostawne tyłem na zewnątrz koła;

 8 kroków w miejscu z obrotem w prawo (prawa ręka 

wyciągnięta w bok);

 8 kroków w miejscu z obrotem w lewo (lewa ręka wy-

ciągnięta w bok);

 zmiana kierunku: 8 kroków dostawnych w lewo po ob-

wodzie koła;

 4 kroki dostawne do środka koła;

 4 kroki dostawne tyłem na zewnątrz koła;

 8 kroków w miejscu z obrotem w prawo (prawa ręka 

wyciągnięta w bok);

 8 kroków w miejscu z obrotem w lewo (lewa ręka wy-

ciągnięta w bok).

Ten sam układ powtarzamy dowolną ilość razy, a na koniec 

tańca wydajemy indiański okrzyk: Howgh! 

9 szablonów śladów i 1 szablon kropelek deszczu

 w skali 1:1  

(do samodzielnego wydruku)  

możesz pobrać ze strony

 www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl


Document Outline