background image

FIZJOLOGIA UKŁADU KRĄŻENIA 

background image

Krążenie mózgowe 

Krążenie trzewne 

Krążenie nerkowe 

Krążenie mięśniowe 
i skórne 

Układ trawienny 

Wątroba  

Płuca  

Serce  

Nerki  

Aorta 

Żyła płucna 

Tętnica płucna 

 Żyła szyjna 

Żyła główna górna 

Żyła główna dolna 

Żyła wątrobowa 

Żyła wrotna 

Tętnica szyjna 

KRĄŻANIE KWRWI 

Krew krąży po dwóch zamkniętych systemach naczyń krwionośnych, tworzących obieg 

krwi, czyli 

krążenie duże

 oraz 

krążenie płucne 

(małe)  

KREW ZAWSZE KRĄŻY W JEDNYM 

KIERUNKU, WYZNACZONYM 

PRZEZ SPADEK CIŚNIENIA 

 

Kurczący  się  mięsień  sercowy 
dostarcza  energii,  która  stwarza 
różnicę  ciśnień  na  początku  i  na 
końcu  każdego  obiegu,  czyli  w 
wysokociśnieniowych  zbiornikach 
tętniczych  i  niskociśnieniowych 
zbiornikach żylnych 

background image

CYKL PRACY SERCA 

Najpopularniejszym sposobem badania serca jest 

elektrokardiografia 

– 

EKG

zapisuje ona potencjały czynnościowe lub ich różnice w określonych miejscach 

powierzchni ciała, które zależą od zjawisk bioelektrycznych w czynnym sercu 

Pobudzenie 

przedsionków 

Skurcz 

przedsionków 

Rozkurcz 

przedsionków 

Pobudzenie 

komór 

Skurcz 

komór 

Rozkurcz 

komór 

background image

CYKL PRACY SERCA 

Rozkurcz komór trwa przez pewien czas razem z rozkurczem przedsionków – jest to 

przerwa w czynności całego serca, zwana 

pauzą

, po niej rozpoczyna się następny cykl  

Częstość skurczów serca u człowieka wynosi przeciętnie 75 razy na minutę (cykl 
pracy serca trwa około 0,8 s
), gdy jednak skurcze serca staną się częstsze, np. 120 na 
minutę, każdy cykl serca skraca się głównie kosztem przerwy (pauzy) i w tym 
przypadku będzie trwał tylko 0,5 s. 

Częstość skurczów serca u wybranych zwierząt: 

 małe ptaki – 1000/min 

 mysz – 500/min 

 królik – 150/min 

 koń – 30/min 

 słoń – 20/min 

 wieloryb – 4/min 

Częstość skurczów serca u zwierząt małych jest duża, 
natomiast u zwierząt dużych - mała 

background image

CYKL PRACY SERCA 

Częstotliwość skurczów serca zależy od: 
 

1. TEMPERATURY 

 

 

Wzrost temperatury zwiększ częstotliwość skurczów serca (np. w stanach gorączkowych) 

 

 
2. OBECNOŚCI I STĘŻENIA JONÓW W PŁYNIE ZEWNĄTRZKOMÓRKOWYM 

 

 

Obecność odpowiednich jonów w odpowiednich stężeniach wpływa na potencjały 
bioelektryczne i sprzężenie elektromechaniczne, np. nadmiar K

+

 zatrzymuje serce w rozkurczu, a 

nadmiar Ca

2+

 – w skurczu 

 

 
3. POBUDZENIA WŁÓKIEN LUB DZIAŁANIA MEDIATORÓW UKŁADU WEGETATYWNEGO 

 

 

Przez wpływ na przepuszczalność i polaryzację błony włókna mięśniowego: 

 

  

układ nerwowy przywspółczulny i acetylocholina 

– 

zwalniają rytm skurczów 

lub zatrzymują 

całe serce (podobnie działają glikozydy zawarte w naparstnicy – leki nasercowe) 

 

  

układ nerwowy współczulny i katecholaminy 

– 

zwiększają częstotliwość skurczów

 serca 

background image

KREW 

FUNKCJE 

1. TRANSPORT  

 Transport gazów oddechowych i substancji odżywczych oraz wody, soli mineralnych i witamin 
 Transport oczyszczający 

– metabolity przeznaczone do usunięcia transportowane są do 

narządów wydalających i odtruwających 

 Transport termoregulacyjny 

– mając dużą pojemność cieplną krew odbiera ciepło w okolicach 

ciała którym grozi przegrzanie, a ogrzewa te części w których jest duża utrata ciepła 

 Transport koordynacyjny 

– krew transportuje hormony i inne metabolity, które pobudzają, 

hamują lub zmieniają bieg reakcji w komórkach i narządach 

 

2. OBRONA 

 

Obrona przed ciałami obcymi i trującymi (przeciwciała, komórki żerne) oraz przed wykrwawieniem 
(hemostaza – tworzenie skrzepu) 

 

3. HOMEOSTAZA 

 

Utrzymywanie stałych właściwości wewnętrznego środowiska organizmu (praktycznie nie zmienia 
się pH, ciśnienie osmotyczne, ilość wody, soli i białek, lepkość, skład komórkowy i zawartość 
przeciwciał) 

 

4. FUNKCJA HYDRODYNAMICZNA 

 

Objętość krwi utrzymuje się na stałym poziomie umożliwiając w ten sposób jej tłoczenie  i transport 
przez serce i naczynia krwionośne 

background image

KREW 

Krew jest płynną tkanką, której składniki komórkowe powstają w różnych częściach 

organizmu składających się na układ krwiotwórczy 

Krwinki białe 

Krwinka czerwona 

Płytki krwi 

 

czerwony, nieprzejrzysty płyn 

(odcień czerwonego koloru krwi zależy od wysycenia jej tlenem) 

 

cięższa od wody 

(ciężar krwi zależy głównie od liczby krwinek czerwonych) 

 

lepka 

 

odczyn lekko alkaliczny 

(pH = 7,4) 

 

swoisty zapach 

 

słonawo-słodkawy smak 

 

zawiesina składników komórkowych w roztworze wodnym 

 

zawiera składniki koloidalne 

background image

OSOCZE 

Płynna część nie skrzepłej krwi 

SUROWICA 

Płynna część krwi skrzepniętej 

KREW 

OSOCZE  

Białe krwinki  

Czerwone krwinki  

Płytki krwi 

background image

KREW 

CIŚNIENIE OSMOTYCZNE 

Ciśnienie osmotyczne zależy od liczby wolnych cząsteczek w jednostce objętości,  

a przez to 

od stężenia cząsteczek 

stopnia dysocjacji 

ciał rozpuszczonych w roztworze 

ROZTWORY IZOTONICZNE TO ROZTWORY O JEDNAKOWYM CIŚNIENIU OSMOTYCZNYM 

Izotoniczny z krwią człowieka jest: 

 0,3-molowy roztwór glukozy 

 0,15-molowy, czyli 0,9% roztwór NaCl 

IZOTONICZNY 

HIPERTONICZNY 

HIPOTONICZNY 

background image

KREW 

CIŚNIENIE ONKOTYCZNE 

Jest to siła z jaką ciała koloidalne utrzymują wodę i wciągają ją do naczyń krwionośnych 

Tętniczka 

Żyłka 

Kapilara 

P

c

 – P

i

 

c

 – π

i

mm Hg 

40 

30 

20 

10 

P

c

 = 30 mm Hg 

π

c

 = 30 mm Hg 

P

c

 = 10 mm Hg 

P

i

 = – 3 mm Hg 

π

i

 = 8 mm Hg 

Dystans wzdłuż kapilary 

Ciśnienie hydrostatyczne kapilarne (P

c

Ciśnienie hydrostatyczne międzykomórkowe (P

i

Ciśnienie onkotyczne kapilarne (π

c

Ciśnienie onkotyczne międzykomórkowe (π

i

Cząsteczki albuminy nie mogą przenikać przez pory 
kapilar, podczas gdy małe cząsteczki (H

2

O i Na

+

) mogą. 

Jony sodu są silnie przyciągane przez albuminy, razem 
przyciągają H

2

O z przestrzeni międzykomórkowej 

Ciśnienie onkotyczne równoważy ciśnienie krwi w 
naczyniach krwionośnych, dzięki czemu nie 
dochodzi do utraty wody z naczyń 

(zmniejszone ciśnienie onkotyczne prowadzić może do 
powstania obrzęku) 

background image

KREW 

MORFOTYCZNE SKŁADNIKI KRWI 

ERYTROCYTY  

 mężczyźni: 5 – 6 mln/mm

3

 

 kobiety: 4,5 – 5 mln/mm

3

 

 
 

LEUKOCYTY 

 4 – 10 tys./mm

3

 

 
 

PŁYTKI KRWI 

 200 – 300 tys./mm

3

 

background image

KREW 

HEMOPOEZA 

erytrocyt 

monocyt 

neutrofil 

bazofil  eozynofil 

limfocyt 

płytki 

Komórka macierzysta 

background image

KREW 

ERYTROCYTY - RBC 

Najliczniejsze morfotyczne składniki krwi, czynnościowo związane z transportem 

gazów oddechowych 

 nie mają jąder 
 dwuwklęsłe krążki  
    (korzystny stosunek powierzchni do masy) 
 zawierają hemoglobinę 
 powstają w szpiku kostnym 
 ich tworzenie pobudza erytropoetyna 
 żyją przeciętnie 120 dni 

background image

KREW 

LEUKOCYTY - WBC 

Ich funkcja związana jest z obronną rolą krwi 

GANULOCYTY 

Neutrofile 

63 %  

Eozynofile 

3 %   

Bazofile 

0,5  % 

Biorą udział w procesach 
zapalnych i fagocytowaniu 
drobnoustrojów 

Ich funkcja polega na 
regulowaniu reakcji 
alergicznych i na zwalczaniu 
pasożytów jelitowych 

Zawierają substancje 
farmakologicznie czynne: 
histaminę, serotoninę, heparynę, 
uwalniane w degranulacji 

background image

KREW 

LEUKOCYTY - WBC 

AGANULOCYTY 

Najliczniejszymi agranulocytami są limfocyty 

Limfocyty B

 

(bursa Fabricii – kaletka 

Fabrycjusza) 

Rozpoznają antygeny i wytwarzają 
przeciwciała warunkujące odpowiedź typu 
humoralnego (łac. humor – płyn). 
Limfocyty B pochodzą u ssaków 
bezpośrednio ze szpiku, a u ptaków z 
kaletki Fabrycjusza 

Limfocyty T

 

(thymus – grasica) 

Pochodzą z grasicy i warunkują odpowiedź 
typu komórkowego, a także współdziałają z 
limfocytami B w odpowiedzi typu 
humoralnego. Limfocyty Tc w wyniku 
odpowiedzi są zdolne do zabicia komórek 
docelowych 

Limfocyty T i komórki rakowe 

background image

KREW 

PŁYTKI KRWI - PLT 

Płytki krwi, czyli trombocyty są krążącymi we krwi fragmentami cytoplazmy 

megakariocytów, olbrzymich poliploidalnych komórek szpiku 

Główną funkcją trombocytów jest udział w 
procesach krzepnięcia krwi i ochronne 
działanie na śródbłonek naczyń 

background image

HEMOSTAZA

 

background image

KREW 

UKŁAD AB0 

background image

KREW 

UKŁAD Rh 

Nazwa Rh wzięła się od małp Rhesus, u których po raz pierwszy wykryto ten układ 

Obejmuje ponad 47 antygenów, lecz 5 z nich ma znaczenie 
praktyczne. 

Najsilniejszy jest antygen D i to jego obecność 

powoduje zaliczenie kogoś do grupy Rh+ a brak Rh- 

Przeciwciała anty-D nie występują normalnie 
we krwi osób z grupą Rh-, natomiast mogą się 
pojawić po kontakcie z antygenem D. Wśród 
ludzi rasy białej około 85% posiada czynnik Rh.