background image

KREW 
- jest płynną tkanką łączną 
- stanowi 7% masy ciała 
- jest zawiesiną składników komórkowych w roztworze wodnym, zawierającym krystaloidy i składniki 
koloidalne 
- składa się z: osocza 55% całej objętości krwi elementów morfotycznych zawieszonych w osoczu 45% 
 
PARAMETRY FIZYCZNE: 
gęstość zależy od ilości hemoglobiny w krwinkach czerwonych oraz ilości białek osocza i innych substancji 
rozpuszczonych w osoczu 
- gęstość całej krwi wynosi 1.050-1.060 kg/l 
- gęstość osocza 1.027 kg/l 
- gęstość krwinek czerwonych 1.090 kg/l 
pH krwi 7.4 (norma 7.3-7.5) 
lepkość: rano i wieczorem jest większa, w ciągu dnia maleje 
LICZBA HEMATOKRYTOWA: stosunek objętości krwinek do objętości całej krwi. Prawidłowa liczba 
hematokrytowa u kobiet 41% u mężczyzn 46% 
 
FUNKCJE
- transport 
- obrona 
- homeostaza 
 
FUNKCJA TRANSPORTUJĄCA: 
Rodzaje transportu 

 

TRANSPORT ZAOPATRUJĄCY polegający na transporcie tlenu z płuc do wszystkich tkanek, a 
także transporcie składników odżywczych: soli mineralnych, witamin, składników energetycznych z 
przewodu pokarmowego 

 

TRANSPORT OCZYSZCZAJĄCY polega na odprowadzaniu produktów przemiany materii
dwutlenku węgla, mocznika z tkanek do miejsc, w których następuje usuwanie tych substancji (płuca, 
nerki) 

 

TRANSPORT TERMOREGULUJĄCY polega on na transportowaniu ciepła z miejsc, w których 
powstaje duża ilość ciepła
 (wątroba) do miejsc, w których jest na nie zapotrzebowanie (skóra) 

  TRANSPORT KOORDYNACYJNY (HUMORALNY) polegający na transporcie hormonów 

produkowanych przez gruczoły wydzielania wewnętrznego lub ciał biologicznie czynnych 
pochodzących z komórek o funkcjach sekrecyjnych
  

 
ROLA OBRONNA 
- polega na neutralizacji i unieszkodliwieniu toksyn, infekcji wirusowych, bakteryjnych, dzięki istnieniu we 
krwi komórek żernych i substancji neutralizujących i unieszkodliwiających (komórki układu 
odpornościowego np. neutrofile, eozynofile, limfocyty) 
- obrona przed wykrwawieniem się dzięki istnieniu we krwi substancji biorących udział w procesie 
krzepnięcia krwi, czyli w HEMOSTAZIE (proces krzepnięcia krwi), a tym samym zapobiegające 
wykrwawieniu się 
 
 
 
 
 
 
 

background image

ROLA HOMEOSTATYCZNA 
- krew bierze udział w utrzymaniu odpowiednich parametrów fizyko-chemicznych panujących w 
organizmie
 
DZIEJE SIĘ TAK DZIĘKI: 
utrzymaniu odpowiedniego ciśnienia osmotycznego i koloidalnego 
ilości wody, białek i soli mineralnych 
masy właściwej, lepkości, pH, pCO

2

, pO

2

 

dzięki istnieniu współdziałania między wszystkimi układami organizmu, np. układu krwionośnego, 
oddechowego, wydzielania wewnętrznego (działanie hormonów). 
Osocze krwi pozostaje w równowadze dynamicznej ze wszystkimi płynami tkankowymi. 
 
OSOCZE 
- jest płynem niezupełnie przejrzystym 
- odpowiada za ciśnienie osmotyczne 
- w 90% składa się z wody 
- pozostałe 10% stanowią składniki niewodne: substancje mineralne pierwiastków: Ca, K, Na, Cl (ok. 1%) i 
substancje organiczne: białka osocze, glukoza, kwas pirogronowy, lipidy całkowite, trójglicerydy, fosfolipidy 
(lecytyna i kefalina), cholesterol, wolne kwasy tłuszczowe, mocznik aminokwasy (7-8%) 
 
BIAŁKA OSOCZA 
- albuminy 
- globuliny 
- fibrynogen 
 
Oprócz białek istniejących w krążeniu mogą pojawiać się też pewnego rodzaju białka będące wynikiem 
istnienia procesu chorobowego białka ostrej fazy, markery nowotworowe, białka specyficzne np. 
ceruloplazmina 
 
ALBUMINY 
- wytwarzane w wątrobie 
- pełnią rolę transportera kwasów tłuszczowych, barwników żółciowych (bilirubina), witamina, jonów metali:  
Mg(II), Ca(II), Cu(II). Wiążą i transportują także pewną ilośćCO

2

 
GLOBULINY 
- trzy rodzaje: α, ß, γ 
- globuliny typu α i ß pełnią rolę transportera np. ceruloplazmina transportuje jony miedzi 
- do ß globulin należą izoglutyniny, które reagują z substancjami zawartymi w krwinkach czerwonych, a także 
osoczowe czynniki krzepnięcia. Należy tu również wiele enzymów krwi, takich jak np. enzymy proteolityczne. 
 
GLOBULINY γ IMMUNOGLOBULINY (Ig) 
- są białkami o największych cząsteczkach, są to głównie przeciwciała 
- powstają w śledzionie, węzłach chłonnych, w systemie siateczkowo-śródbłonkowym wątroby 
- kwasy immunoglobulin: IgA, IgG, IgD, IgE, IgM 
- są budowane wg tego samego schematu i syntezowane przez limfocyty B 
- poziom immunoglobulin wzrasta w przebiegu różnych chorób zakaźnych, przejściu zakażeń bezobjawowych 
lub po szczepieniu ochronnym 
 
FIBRYNOGEN 
- powstaje w wątrobie 
- odgrywa kluczową rolę w procesie krzepnięcia krwi 
- pod wpływem enzymów cząsteczki fibrynogenu łączą się ze sobą tworząc polimery w postaci długich nitek, 
fibrynywłókienka 

background image

 
ELEMENTY MORFOTYCZNE KRWI 
- krwinki czerwone (erytrocyty) 5mln/mm

3

 

- krwinki białe (leukocyty) 7000-10000 mm

3

 

- płytki krwi (trombocyty) 25000-400000 mm

Elementy morfotyczne u dorosłych wytwarzane są w CZERWONYM SZPIKU KOSTNYM
 
Limfocyty (należące do krwinek białych) tworzą się w grasicy, grudkach i węzłach chłonnych oraz 
śledzionie

 
KRWINKI CZERWONE 
Krwinki czerwone (erytrocyty) pełnią funkcje: 
transportu tlenu z naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych do naczyń włosowatych tkanek 
JEST TO NAJWAŻNIEJSZA FUNKCJA – ŻADEN INNY SKŁADNIK OSOCZA NIE JEST W 
STANIE ZASTĄPIĆ ERYTROCYTU. 
transport dwutlenku węgla z tkanek do osocza 
- biorą udział wraz z osoczem w procesie buforowania krwi tzn. utrzymywaniu stałego pH krwi 
 
BUDOWA 
- jest komórką bezjądrzastą, bez organelli komórkowych – nie wykorzystuje tlenu na własne potrzeby 
- podstawowy składnik barwnik hemoglobina 
- ok. 30 bilionów w całym organizmie 
- czas życia 1 krwinki to średnio 120 dni 
- rozkładane w śledzionie i układzie siateczkowo-śródbłonkowym wątroby 
 
HEMOGLOBINA 
- główny składnik krwinek czerwonych 
- zbudowana z globiny i hemu 
- pełni rolę transportera tlenu (oksyhemoglobina) i dwutlenku węgla (karbaminohemoglobina) 
- w wyniku zatruć powstają trwałe połączenia hemoglobiny ze związkami, które unieczynniają białko: 
połączenie z tlenkiem węgla CO (KARBOKSYHEMOGLOBINA
 
HEMOLIZA 
To całkowite lub częściowe przechodzenie hemoglobiny poza obręb krwinki czerwonej przez uszkodzoną 
błonę komórkową. 
 
Czynniki powodujące hemolizę: 
fizycznej: ogrzewanie powyżej 50 stopni Celsjusza, zamrażanie i rozmrażanie, niszczenie mechaniczne błony 
komórkowej, światło o krótkiej fali, prąd elektryczny, roztwory hipotoniczne 
chemiczne: chloroform, alkohol, benzyna, kwasy, zasady 
biologiczne: toksyny bakteryjne, jady 
 
HEMOLIZA  
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

LEUKOCYTY 
- krwinki białe 
- bezbarwne, ruchliwe, posiadają jądro, większe od erytrocytu 
- czas przeżycia: do 20 lat 
- funkcja: ochronna przed patogenami 
- 4x10

9

-10x10

9

/l 

 
Podział 

  Granulocyty 

Neutrofile (63% obojętnochłonne) 
Eozynofile (3% kwasochłonne) 
Bazofile (0,5% zasadochłonne) 

  Limfocyty (23-30%) 

  Monocyty (6%) 

 
NEUTROFILE 
- zapewniają ochronę przed drobnoustrojami na drodze fagocytozy 
- wytwarzane intensywnie podczas stanów zapalnych 
- żyją 2-4 dni, umierają od zatrucia bakteriami 
 
EOZYNOFILE 
- odpowiedzialne za niszczenie obcych białek np. alergenów 
- intensywnie wywarzane podczas zarażenia pasożytem (odpowiedzialne za niszczenie larw i jaj pasożytów) 
regulują procesy alergiczne – alergia przebiega łagodniej 
 
LIMFOCYTY  
Dzielą się na: 

  Limfocyty B – dojrzewają w węzłach chłonnych lub grudkach limfatycznych 

  Limfocyty T 

limfocyty Th – powodują odpowiedź immunologiczną organizmu 
limfocyty Tc – są odpowiedzialne za niszczenie wirusów 
- limfocyty Ts – powodują zmniejszenie reakcji odpornościowej organizmu; niedobór wzmaga alergię 
 
TROMBOCYTY / PŁYTKI KRWI 
- biorą udział w procesie krzepnięcia/hemostaza! 
- norma płytek krwi u (dorosłego) człowieka wynosi 20-400 tys./mm

3

 krwi 

- żyją od 1 do 2 tygodni 
 
HEMOSTAZA 
TO wszystkie procesy, które mają na celu ochronę organizmu przed wypływaniem krwi z naczyń 
krwionośnych 
 
Mechanizmy hemostazy 

1)  Reakcja naczyniowa 
2)  Tworzenie skrzepu 
3)  Fibrynoliza 

 
 
 
 
 

background image

HEMOSTAZA 

1.  REAKCJA NACZYNIOWA to bezpośrednia reakcja na uszkodzenie ściany naczynia 

Naczyniowe mechanizmy hemostazy 

 

Skurcz naczyń pochodzenia mięśniowego w bezpośredniej okolicy uszkodzenia (dzięki serotoninie 
uwalnianej z płytek krwi, które gromadzą się przy uszkodzonej ścianie) 

 

Odruchowe zmiany w układzie krążenia (obniżenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie akcji serca i 
odpowiednie rozmieszczenie krwi w układzie naczyniowym) 

2.  TWORZENIE SKRZEPU 

 

Istotą jest przejście rozpuszczalnego w wodzie białka osocza – fibrynogen, w nierozpuszczalną fibrynę 

 

Krzepnąca krew ze stanu płynnego przechodzi w galaretowatą masę przyczepiają się do wnętrza 
uszkodzonych naczyń 

 

Zmniejsza średnicę krwawiącego otworu oraz wytwarzane czopy hemostatyczne zamykające te otwory 
lub pokrywa całą okolicę miejsca krwawiącego 

 

Na koniec upłynniający się skrzep wywarza substancje pobudzające rozwój tkanki łącznej, 
przyspieszające wrastanie jej do skrzepu i gojenie rany 

3.  FIBRYNOLIZA 

  To proces enzymatyczny przeciwstawny do krzepnięcia – to proteolityczny rozkład fibryny 

 

W warunkach normalnych zapobiega tworzeniu się zakrzepów w naczyniach 

Naturalna tendencja krwi do krzepnięcia jest równoważona przez reakcje, które zapobiegają tworzeniu się 
skrzepu wewnątrz naczynia i rozkładają każdy skrzep, który się stworzył. 
 
REAKCJE FIBRYNY 

 

Usuwanie aktywnych i zużytych czynników krzepnięcia z krążenia poprzez wątrobę 

 

Zapobieganie krzepnięciu poprzez wzajemne oddziaływanie między tromboksanem (agregacja) i 
prostacykliną (przeciwdziałanie agregacji) 

 

Działanie ANTYTROMBINY – hamuje aktywne czynniki krzepnięcia: IX, X, XI, XII 

 
ROLA PŁYTEK KRWI W HEMOSTAZIE 
ADHEZJA
 przyleganie trombocytów do odsłoniętych włókien kolagenu błony podstawnej naczynia 
 
Wynikiem adhezji jest: 
- wypełnienie przez trombocyty ubytków śródbłonka i uszczelnienie naczynia 
- pobudzenie wzrostu śródbłonka 
 
AGREGACJA czyli proces łączenia trombocytów 

 

Obywa się przy udziale fibrynogenu wykazującego powinowactwo do powierzchownych glikoprotein 
trombocytów, z którymi łączy się przy udziale jonów Ca

2+

 

  Wytworzenie trombiny i tromboksanu 

 

Uwolnienie czynnika płytkowego, który aktywuje osoczowe krzepnięcie (przejście protrombiny w 
trombinę) 

 
CZAS KRZEPNIĘCIA 
Czas, jaki upływa od chwili wynaczynienia krwi do momentu jej krzepnięcia
To miara wieloenzymatycznego procesu prowadzącego do przejścia rozpuszczalnego fibrynogenu w 
nierozpuszczalną fibrynę

Czas krzepnięcia zależy od obecności czynników krzepnięcia I, II, V, IX, X, XI, XII oraz antykoagulantów. 
Prawidłowo: 6-12 min 
 
 
 
 

background image

CZAS KRWAWIENIA 
Określa czas, od momentu uszkodzenia naczynia krwionośnego, jaki jest potrzebny do powstania czopu 
hemostatycznego
 (płytkowego) hamującego wynaczynienie krwi 
Prawidłowo:3-8min 
 
GRUPY KRWI 
To zestaw antygenów, czyli cząsteczek powodujących gwałtowną odpowiedź układu odpornościowego 
- w otoczce krwinek czerwonych występują polisacharydy – antygeny grupowe aglutynogeny: A, B i 0 
- na tej podstawie podzielono na grupy: A, B, AB, 0 
 
U osób z: 

  Z aglutynogenem A: występuje izohemoaglutynina anty-B (beta) 

  W grupie B: izohemoaglutynina anty-A (alfa) 

  AB występuje aglutynogen A i B, brak izohemoaglutynin 

  0: posiada izohemoglutyninę A i B 

0 jest słabym antygenem i inne grupy nie posiadają izohemoaglutyniny skierowanej przeciw anygenowi 
0. 

 
Antygen A nie jest jednorodny, dlatego grupy podzielone szczegółowo na: A

1

, A

2

, B, A

1

B, A

2

B i 0. 

 
CZYNNIK RH 

  Rh+ i Rh- 

  W otoczce krwinek czerwonych u ludzi z czynnikiem Rh+ znajduje się NAJWAŻNIEJSZY antygen 

grupowy D 

 

Przeciwciała anty-D nie występują normalnie we krwi u osób z grupą Rh-, natomiast mogą się pojawić 
po kontakcie z antygenem D 

 
ZASADY KRWIOLECZNICTWA 
 

 

 
 
 
 
 

background image

TABELA ZGODNOŚCI GRUP KRWI 
 
 

Tabela zgodności grup krwi 

Biorca 

Dawca 

0- 

0+ 

B- 

B+ 

A- 

A+ 

AB-  AB+ 

AB+ 

X 

X 

X 

X 

X 

X 

X 

X 

AB- 

X 

  

X 

  

X 

  

X 

  

A+ 

X 

X 

  

  

X 

X 

  

  

A- 

X 

  

  

  

X 

  

  

  

B+ 

X 

X 

X 

X 

  

  

  

  

B- 

X 

  

X 

  

  

  

  

  

0+ 

X 

X 

  

  

  

  

  

  

0- 

X 

  

  

  

  

  

  

  

 
 
TABELA DZIEDZICZENIA GRUP KRWI 

Dziedziczenie grup krwi (układ AB 0) 

Rodzic 

Rodzic 

0 

A 

B 

AB 

0 

0 

0 lub A 

0 lub B 

A lub B 

A 

0 lub A 

0 lub A 

0, A, B lub AB 

A, B lub AB 

B 

0 lub B 

0, A, B lub AB 

0 lub B 

A, B lub AB 

AB 

A lub B 

A, B lub AB 

A, B lub AB 

A, B lub AB 

 
 
 
 

background image

PATOFIZJOLOGIA choroby związane z krwią 
- SKAZY KRWOTOCZNE 
- ZAKRZEPICA 
- ZATOR 
- NIEDOKRWISTOŚĆ 
 
SKAZA KRWOTOCZNA to skłonność w obrębie: 
Tkanek (np. skóry i błon śluzowych) 
Narządów (np. nosa, stawów) 
oraz Układów (np. pokarmowego, moczowo-płciowego, OUN) 
 
PODZIAŁ 

1)  Skaza krwotoczna wynikająca z ZABURZENIA HEMOSTAZY objawiająca się przedłużonymi 

krwawieniami pourazowymi/samoistnymi 

2)  Skaza krwotoczna małopłytkowa (NIEDOBÓR LUB BRAK PŁYTEK KRWI: skłonność do 

krwawień przedłużonych po usunięciu zębów, łatwość siniaczenia się, krwawienia z dróg rodnych u 
kobiet, krwawienia z dróg moczowych, przewodu pokarmowego) 

3)  Skaza krwotoczna NACZYNIOWA (wrodzona lub nabyta zwiększona przepuszczalność naczyń) 
4)  Skaza krwotoczna OSOCZOWA (efekt wrodzonego lub nabytego niedoboru osoczowych czynników 

krzepnięcia) 

Do skaz osoczowych WRODZONYCH należy hemofilia 
NABYTE
hipoprotrombinemia (niedobór protrombiny spowodowany upośledzoną jej syntezą w wątrobie) 
niedobór fibrynogenu 
nadmierna fibrynoliza 
 
ZAKRZEPICA 
To krzepnięcia krwi w tętnicach lub żyłach powodujące zmniejszenie lub zatrzymanie przepływu krwi. 
Zakrzepica naczynia zaopatrującego w krew ważny organ taki jak mózg, serce czy płuco, może spowodować 
śmierć. 
 
OBJAWY

 

Najczęściej 
- ból, tkliwość palpacyjna kończyny 
- obrzęk 
- zaczerwienie skóry 
- tzw. Nadmierne ucieplenie lub gorączka 

  Rzadziej 

- nadmierne wypełnianie żył powierzchownych 

 
!!! rozwój choroby zakrzepowej jest bardzo szybki i zwlekanie kilka tygodni z wizytą u specjalisty może 
znacznie pogorszyć rozwój choroby, a nawet zakończyć się tragicznie 
 
LECZENIE 
heparyny drobnocząsteczkowe w formie s.c. podskórnie (zadanie: rozrzedzić krew i zlikwidować tworzące 
się zakrzepy) 
Wada terapii: bardzo częste powikłania krwotoczne 
!!! leki z grupy heparyn nie mogą być stosowane równocześnie z kwasem acetylosalicylowym i innymi lekami 
p/zapalnymi (np. ibuprom) 
 
 
 

background image

ZATOR 
To nagłe zablokowanie tętnicy przez stały, półstały lub gazowy tzw. Materiał zatorowy, przeniesiony w 
miejsce zaczopowanie przez krew. 
Na zatory narażone są osoby po przebytych zakrzepowych zapaleniach żył, osoby pozostające długo w trwałym 
unieruchomieniu. 
OBJAWY
- pogorszenie samopoczucia 
- gwałtowne duszności 
- ból w klatce piersiowej oraz utrata przytomności 
 
NIEDOKRWISTOŚĆ 
- inaczej anemia 
- to zespół objawów charakteryzujący się niższą od normy wartością hemoglobiny i erytrocytów 
 
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI: 
- niedokrwistość spowodowana utratą krwi 
- niedokrwistość będąca wynikiem upośledzonego wytwarzania erytrocytów 

  Niedoborowe 

  Hipoplastyczne/ aplastyczne/dysplastyczne 

- niedokrwistości związane ze skróconym czasem życia erytrocytów 

 

Zespół hemolityczny wrodzony 

 

Zespół hemolityczny nabyty 

 

Zespół hemolityczny mieszany 

 
NIEDOKRWISTOŚCI POKRWOTOCZNE 
- niedokrwistości pokrwotoczne ostre 
- niedokrwistości pokrwotoczne przewlekłe 
OBJAWY: zależą od ilości utraconej krwi, są to przede wszystkim: 
- bladość powłok skórnych 
- utrata przytomności 
- niskie ciśnienie krwi 
- tachykardia 
- bóle zamostkowe  
 
NIEDOKRWISTOŚCI NIEDOBOROWE 
(do upośledzonego wytwarzania erytrocytów dochodzi z powodu niewystraczającej podaży substancji 
potrzebnych w procesie erytropoezy) 
 
Wyróżniamy
- niedokrwistość z niedoboru żelaza 
- niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego 
- niedokrwistość z niedoboru witaminy B

12

 

- niedokrwistość z niedoboru miedzi 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

NIEDOKRWISTOŚCI Z NIEDOBORU ŻELAZA (MIKROCYTARNA) 
- inaczej niedokrwistość niedobarwliwa 
- występuje najczęściej u niemowląt między 6-18 miesiącem życia 
- przyczyną jest niedostateczne zaopatrzenie organizmu w ten pierwiastek przy zwiększonym jego 
zapotrzebowaniu 
- do najczęstszych przyczyn niedoboru zaliczamy: 

 

Zmniejszone zapasu w życiu płodowym 

 

Wcześniaki, noworodki niekarmione mlekiem matki 

 

Zaburzenia wchłaniania 

 

Szybki rozwój 

 
NIEDOKRWISTOŚCI MAKROCYTARNE 
- gdy erytrocyty są większe niż prawidłowe 
- w przypadku zmian wynikających z nieprawidłowości syntezy DNA, mówimy o niedokrwistości 
megaloblastycznej 
- w pozostałych przypadkach ( np. wywołanych przez pewne zwyrodnienia wątroby i śledziony) mamy do 
czynienia z makrocytarną niedokrwistością niemegaloblastyczną  
 
NIEDOKRWISTOŚĆ APLASTYCZNA 
- aplazja szpiku wynika ze zwiększenia użycia (także niektórych leków) i obecności środków chemicznych oraz 
toksycznych w życiu człowieka 
- charakteryzuje się występowaniem we krwi erytrocytów o prawidłowej budowie i zawartości hemoglobiny, 
lecz stopniowo w coraz mniejszej liczbie 
- niedokrwistość aplastyczna spowodowana jest najczęściej naświetlaniem szpiku kostnego promieniami X lub 
Gamma, oraz toksycznym uszkodzeniem szpiku przez jady bakteryjne i substancje chemiczne 
 
Objawy
- wybroczyny, sińce 
- krwawienia z nosa, krwotoki 
- czasami stany zapalne jamy ustnej lub migdałków 
- podatność na infekcje 
 
NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNA 
- spowodowana jest skróceniem czasu życia erytrocytów, co powoduje zmniejszenie ich ilości we krwi 
- w stanie hemolitycznym erytrocyt żyje ok. 50 dni 
- występuje podczas nasilenia hemolizy i osłabienia zdolności kompensacyjnej szpiku 
 
NIEDOKRWISTOŚĆ CHORÓB PRZEWLEKŁYCH 
- to niedokrwistość występująca u chorych z pobudzeniem układu immunologicznego związanym z procesem 
zapalnym 
- charakteryzuje się zmniejszoną produkcją erytrocytów, małym stężeniem Fe i transferryny, ale zwiększonym 
stężeniem ferrytyny 
- druga co do częstości występowania po niedokrwistości z niedoboru żelaza 
 
 
Przyczyny: 
- przewlekłe zakażenia bakteryjne, pasożytnicze i grzybicze (np. gruźlica, przewlekłe zakażenie dróg 
moczowych) 
- nowotwory złośliwe 
- choroby z autoimmunizacji – reumatoidalne zapalenie stawów, układowe zapalenie naczyń 
 

background image

Objawy kliniczne: 
- pojawia się w kilka miesięcy po ujawnieniu choroby podstawowej 
- ogólne objawy niedokrwistości 
- objawy związane z chorobą podstawową 
 
Leczenie
- dążenie do wyleczenia choroby podstawowej 
- przy ciężkiej niedokrwistości: przetoczenia koncentratu krwinek czerwonych, erytropoetyny s.c. podanie 
podskórne przez 2-3 miesiące 3 razy w tygodniu 
- preparaty żelaza tylko z erytropoetyną