Chemia (Podstawy chemii) I semestr

1. Pierwiastki wchodzące w skład tej samej grupy w układzie okresowym mają:

a) taką samą liczbę powłok elektronowych;

b) taką samą liczbę elektronów walencyjnych;

c) taką samą energię powłoki walencyjnej;

d) taką samą energię wszystkich powłok elektronowych.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

2. Energia elektronu w atomie wodoru jest kwantowana, gdyż:

a) dla niewielkich wartości bezwzględnych energia zmienia się zawsze w sposób
nieciągły;

b) dla dużych wartości bezwzględnych energia zmienia się zawsze w sposób nieciągły;

c) orbitale atomu wodoru muszą być funkcjami klasy Q;

d) orbitale atomu wodoru muszą być funkcjami zespolonymi.

Bibliografia: Komornicki wyk. 4.

3. Właściwości chemiczne pierwiastków zmieniają się okresowo, gdyż:

a) ich masy molowe rosną za każdym razem o podobną wartość;

b) liczba izotopów pierwiastków w grupie jest taka sama;

c) decyduje o nich liczba powłok elektronowych;

d) decyduje o nich konfiguracja powłoki walencyjnej.

Bibliografia:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Układ_okresowy_pierwiastków

4. Wiązanie jonowe tworzą m.in. pierwiastki, które:

a) mają niski potencjał jonizacyjny i wysokie powinowactwo elektronowe;

b) mają wysoki potencjał jonizacyjny i wysokie powinowactwo elektronowe;

c) mają wysoki potencjał jonizacyjny i niskie powinowactwo elektronowe;

d) mają niezbyt wysoki potencjał jonizacyjny i niezbyt wysokie powinowactwo
elektronowe.

Bibliografia: Komornicki wyk.7

(zastanawiałam się jeszcze nad odp.c), bo to powinno

działać w obydwie strony, ale na podstawie wykładu zaznaczyłam odp.a))

5. W wiązaniu kowalencyjnym spolaryzowanym:

a) wspólna para elektronowa znajduje się dokładnie pomiędzy jądrami atomów
tworzących

wiązanie;

b) wspólna para elektronowa jest przesunięta w stronę jednego z pierwiastków;

c) wspólna para elektronowa jest przesunięta w stronę obu pierwiastków;

d) wspólna para elektronowa znajduje się przy jednym z pierwiastków.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

6. W wiązaniu metalicznym elektrony walencyjne każdego z atomów:

a) znajdują się w pobliżu tego atomu;

b) znajdują się pomiędzy sąsiednimi atomami;

c) znajdują się w sferze przyciągania wszystkich elektronów;

d) znajdują się w pobliżu powierzchni metalu.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

7. Aby dwa pierwiastki mogły utworzyć wiązanie:

a) energia orbitali atomowych tworzących wiązanie powinna być podobna;

b) orbitale atomowe tworzące wiązanie muszą mieć taką samą główną liczbę
kwantową;

c) elektrony walencyjne muszą mieć przeciwne spiny;

d) orbitale atomowe tworzące wiązanie nie mogą być całkowicie zapełnione.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

8. W stanie gazowym materii:

a) atomy znajdują się daleko od siebie, a ich oddziaływania są silne;

b) atomy znajdują się blisko siebie, a ich oddziaływania są silne;

c) atomy znajdują się daleko od siebie, a ich oddziaływania są słabe;

d) atomy znajdują się blisko siebie, a ich oddziaływania są słabe.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

9. W stanie stałym materii:

a) atomy znajdują się daleko od siebie, a ich oddziaływania są silne

b) atomy znajdują się blisko siebie, a ich oddziaływania są silne;

c) atomy znajdują się daleko od siebie, a ich oddziaływania są słabe

d) atomy znajdują się blisko siebie, a ich oddziaływania są słabe.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

10. Scharakteryzuj stany skupienia materii:

a) w gazach brak uporządkowania, w ciałach stałych brak uporządkowania;

b) w gazach elementy struktury są uporządkowane we wszystkich kierunkach;

c) w ciałach stałych elementy struktury są uporządkowane we wszystkich
kierunkach;

d) w gazach i w ciałach stałych elementy struktury są uporządkowane we
wszystkich

kierunkach

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 187

11. W roztworze mocnego elektrolitu:

a) stopień dysocjacji jest niski (α << 1) i nie zależy od stężenia elektrolitu;

b) stopień dysocjacji jest wysoki (α ≈1) i nie zależy od stężenia elektrolitu;

c) stopień dysocjacji jest wysoki (α ≈1) i zależy od stężenia elektrolitu;

d) stopień dysocjacji jest niski (α << 1) i zależy od stężenia elektrolitu.

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 345

12. W roztworze słabego elektrolitu:

a) stopień dysocjacji jest niski (α << 1) i nie zależy od stężenia elektrolitu;

b) stopień dysocjacji jest wysoki (α ≈1) i nie zależy od stężenia elektrolitu;

c) stopień dysocjacji jest wysoki (α ≈1) i zależy od stężenia elektrolitu;

d) stopień dysocjacji jest niski (α << 1) i zależy od stężenia elektrolitu.

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 345

13. Stała dysocjacji elektrolitów to:

a) stała równowagi reakcji rozpadu elektrolitów mocnych i słabych na jony;

b) stała równowagi reakcji rozpadu elektrolitów mocnych na jony;

c) stała równowagi reakcji rozpadu elektrolitów słabych na jony;

d) stała równowagi reakcji jonów powstałych w dysocjacji elektrolitu z wodą.

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 345

14. Wykładnik jonów wodorowych, pH, jest wielkością charakterystyczną dla:

a) wodnych roztworów kwasów, zasad i soli;

b) roztworów kwasów i zasad w rozpuszczalnikach amfiprotycznych;

c) wodnych roztworów mocnych elektrolitów;

d) wodnych roztworów słabych elektrolitów.

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 343

15. W myśl teorii Arrheniusa:

a) w czasie dysocjacji kwasy rozpadają się na jon metalu i grupę hydroksylową;

b) w czasie dysocjacji kwasy rozpadają się na jon wodorowy i grupę hydroksylową;

c) w czasie dysocjacji kwasy rozpadają się na jon wodorowy i jon reszty
kwasowej;

d) w czasie dysocjacji kwasy rozpadają się na jon metalu i jon reszty kwasowej.

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 334 lub wikipedia

16. Wg teorii Brønsteda, w reakcji kwasowo-zasadowej:

a) kwas jest dawcą pary elektronowej , a zasada jej akceptorem;

b) kwas jest dawcą protonu, a zasada akceptorem protonu;

c) zasada jest dawcą protonu, a kwas akceptorem protonu;

d) zasada jest dawcą pary elektronowej , a kwas jej akceptorem;

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 340

17. Wg teorii Lewisa, w reakcji kwasowo-zasadowej:

a) kwas jest dawcą pary elektronowej , a zasada jej akceptorem;

b) kwas jest dawcą protonu, a zasada akceptorem protonu;

c) zasada jest dawcą protonu, a kwas akceptorem protonu;

d) zasada jest dawcą pary elektronowej , a kwas jej akceptorem

Bibliografia: A. Bielański tom. I s. 362, 363

18. W reakcji utleniania i redukcji HNO

3

+ PbS → S + Pb(NO

3

)

2

+NO+H

2

O po jej

uzgodnieniu w oparciu o bilans elektronowy suma współczynników stechiometrycznych
wynosi:

a) 17

b) 23

c) 25

d) 29

8HNO

3

+ 3PbS → 3S + 3Pb(NO

3

)

2

+2NO+4H

2

O

S(-II) S(0)+2e-/ *3

N(V)+3e-  N(II)/ *2

19. W reakcji utleniania i redukcji K

2

Cr

2

O

7

+ K

2

SO3 + H

2

SO

4

→ Cr

2

(SO

4

)

3

+ K

2

SO

4

+ H

2

O po

jej uzgodnieniu w oparciu o bilans elektronowy suma współczynników
stechiometrycznych wynosi:

a) 17

b) 19

c) 21

d) 23

K

2

Cr

2

O

7

+ 3K

2

SO3 + 4H

2

SO

4

→ Cr

2

(SO

4

)

3

+ 4K

2

SO

4

+ 4H

2

O

2Cr(VI)+ 6e-  2Cr(III)

S(IV) S(VI)+2e-/ *3

20. W reakcji utleniania i redukcji KMnO

4

+ HCl → KCl + MnCl

2

+Cl

2

+H

2

O po jej

uzgodnieniu w oparciu o bilans elektronowy suma współczynników stechiometrycznych
wynosi:

a) 23

b) 27

c) 31

d) 35

2KMnO

4

+ 16HCl → 2KCl + 2MnCl

2

+5Cl

2

+8H

2

O

Mn(VII)+ 5e-  Mn(II)/*2

Cl(-I) 2Cl(0)+ 2e-/*5

21. W czasie elektrolizy wodnego roztworu KOH, pH tego roztworu:

a) rośnie;

b) maleje;

c) nie ulega zmianie;

d) najpierw rośnie, później maleje.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

22. W czasie elektrolizy wodnego roztworu NaCl, pH tego roztworu:

a) rośnie;

b) maleje;

c) nie ulega zmianie;

d) najpierw rośnie, później maleje.

Bibliografia: M. Klimaszewska, Chemia - Repetytorium

23. W czasie elektrolizy wodnego roztworu HCl, pH tego roztworu:

a) rośnie;

b) maleje;

c) nie ulega zmianie;

d) najpierw maleje, później rośnie.

Bibliografia: wnikliwa analiza na podstawie repetytorium.

Jestem pewna na 99%.