kolum5.p65

AUDIO 8/2000

AUDIO PROAUDIO PROAUDIO PROAUDIO PROAUDIO PRO

Black Diamond

Popularne głośniki

Vify generacji TC to częsta

zawartość kolumn na tym

pułapie cenowym

HI−FI

Zespoły głośnikowe

Różne firmy, w zależności

od celów, jakie sobie stawiają,

mają różne oferty, ale ich

zwieńczeniem niemal zawsze

jest specjalnie wyodrębniona

konstrukcja referencyjna, tzw.

flagowiec. Ponieważ więk−

szość firm chce zaglądać

również do kieszeni bardziej

zamożnych klientów, więc

większość flagowców to

konstrukcje piekielnie drogie.

Ale ponieważ Audio Pro

reprezentuje raczej średnio−

budżetowy profil produkcji,

więc superkonstrukcja tej

marki nie musiała wykazać się

ani nadzwyczaj wyrafinową

konstrukcją, ani fantazyjną

ceną.

Musiała natomiast − zgodnie ze swoją rolą

− zdobyć odpowiednią aparycję.

Czarny Dia−

ment

spełnił ten warunek, i można go uznać,

obok

Chromy Front

, za najbardziej efektowny

zespół głośnikowy tego testu. Można też jed−
nak podejrzewać, że w takim przypadku (pa−
miętajmy o cenie), zabiegi plastyczne po−
chłonęły niemal cały budżet, i same kompo−
nenty, z których płynie dźwięk, są już najpod−
lejszej jakości. A może, jakimś cudem, pro−
ducent zastosował przetworniki tak samo
efektowne, jak wykończenie obudowy? Praw−
da jest dość prozaiczna, choć nie okrutna.
Obydwa użyte głośniki na szczęście nie od−
były długiej podróży z manufaktur Dalekiego
Wschodu, ale zostały wysłane do Szwecji
przez jej sąsiada, co brzmi już bardzo obie−
cująco. Są to bowiem dwie Vify czerpiące
swój rodowód z “ekonomicznej” serii TC,
głośniki bardzo często spotykane na tym pu−
łapie cenowym − w tym samym teście w Sys−
temie Audio

1130

. I tu, i tam noszą oznacze−

nie ukrywające swoje pochodzenie, ale wy−
pada też przyznać, że w obydwu tych przy−
padkach, przynajmniej jeśli chodzi o głośniki
nisko−średniotonowe, są to wersje różniące
się od standardowych (w

Black Diamondach

mają nietypową impedancję znamionową −

5 omów

)

18−cm głośnik nisko−średniotowy

ma membranę celulozową, po−

wlekaną, kosz z tworzy−

wa i raczej skrom−

ny, 7−cm układ magnetyczny,

19−mm tekstylna kopułka wysokotonowa

ma średnicę 19−mm.

Układ głośników

Black Diamondów

wyglą−

da tradycyjnie, elegancję zapewnia wykoń−
czenie na wysoki połysk (dobrej jakości czar−
na folia, imitująca lakier fortepianowy). Wyso−
kie nóżki, poza funkcją stabilizującą, unoszą
całą obudowę na kilka centymetrów powyżej
podłoża, robiąc ujście ciśnieniu niskich częs−
totliwości, promieniowanych przez bass−re−
flex, umieszczony na dolnej ściance.

Zwrotnica to układ filtrów 12dB/okt., z

dobrymi elementami w ważnych miejscach −
kondensator foliowy i cewka powietrzna zna−
lazły się w filtrze górnoprzepustowym, rów−
nież cewka powietrzna, choć już elektrolit − w
filtrze dolnoprzepustowym. Gniazdo jest po−
dwójne, pozłacane.

AUDIO 8/2000

Rys. 1 − charakterystyka modułu impedancji.

ys. 2 − źródła niskich częstotliwości, pomiar

sinusoidą w polu bliskim. Charakterystyki wiarygodne

do 200Hz.

Laboratorium

Rys. 4 − charakterystyka przetwarzania w całym pasmie akustycznym, złożona z pomiarów sinusoidą i MLS.

Impedancja znamionowa [

Ω

]

Efektywność (2,83V/1m) [dB]

Rek. moc wzmac. [W]

25−150

Wymiary (WxSxG)[cm]

96x19x32

Cena

(za parę) [zł]

2435,−

Dystrybutor

RCM

W szerokim zakresie 150Hz −

1,5kHz moduł impedancji leży na
poziomie ok. 4,5

Ω

(rys. 1

rys. 1

rys. 1). Zgod−

nie z deklaracjami producenta

należy zaliczyć

Back Diamonda

do kategorii konstrukcji 4−omo−

wych, ale wypada dodać, że wśród nich jest to
przypadek łatwego obciążenia dla wzmacnia−
cza, na co składa się również niewielka zmien−
ność w zakresie średnio−wysokotonowym.

Bass−reflex dostrojono dokładnie do 40Hz.

Otwór pracuje bardzo efektywnie, wierzchołek
jego charakterystyki leży nawet powyżej po−
ziomu maksymalnego ciśnienia z samego
głośnika (rys. 2

rys. 2

rys. 2). Dzięki dość niskiemu stroje−

niu układu rezonansowego, jak i skuteczności
jego działania,

Diamond może pochwalić się

bardzo niską częstotliwością graniczną, jak
na tego typu konstrukcję − punkt −6dB przypa−
da w pobliżu 38Hz. Drobnym mankamentem
jest rezonans ok. 180Hz, promieniowany
przez tunel − nie jest to jednak jego własna
twórczość, lecz fala stojąca samej obudowy.
Na charakterystyce głośnika rezonans ten za−
znacza się delikatnym osłabieniem.

...Długie tunel to jednak zwykle
silnie zaznaczone rezonanse pasożytnicze
(“rurowe”). Aby temu zapobiec, tunel Czarnej
Perły nie jest typową rurą, ale składa się
z dwóch łagodnych profilów − zewnętrznego
i wewnętrznego.

Dzięki takiemu położeniu tunel

otworu może być długi, a wraz z

większą długością może mieć

większą średnicę − większa powierz−

chnia to mniejsze prędkości powiet−

rza, i bardziej liniowe zachowanie

układu rezonansowego...

Wygląd i brzmienie

Czarnego Dia−

mentu

dobrze się uzupełniają. Ma−

my do czynienia z produktem może

nie wyrafinowanym i ekskluzywnym, jak na

to wskazuje nazwa (ale przecież nie cena),
lecz tak eleganckim − pod każdym względem
− jak to tylko jest w tym średniobudżetowym
zakresie możliwe.

Dźwięk jest charyzmatyczny poprzez deli−

katność, choć w delikatność tę jest wpisane
lekkie wyostrzenie wysokich tonów; ponie−
waż eksponowany jest sam skraj pasma,
więc prowadzi to w sumie nie do agresyw−
ności, ale do podkreślenia niuansów i detali,
muzycznych drobin i smaczków. Natomiast
niższa góra jest w stosunku do tonów najwy−
ższych trochę cofnięta, i to zapobiega rozjaś−
nieniu, pozostawia średnicę skupioną, i tym
bardziej podkreśla delikatność i raczej lekkie
ocieplenie całej tonacji. Głos Livingstone'a
był trochę nosowy, ale dostatecznie natural−
ny, czysty i dobrze zakreślony na scenie. Do−
strzeżona na tej płycie dobra forma basu po−
twierdziła się na Marcusie Millerze, niskie to−
ny sięgały nisko, miały soczystość i sprężys−
tość − cechy pożądane przez większość słu−
chaczy, i choć wedle surowych audiofilskich
kryteriów powinny być bardziej zwarte i su−
che, to takie, jakie są, dobrze komponują się
z delikatną średnicą. Delikatność ma tu jesz−
cze jedno znaczenie − tak jak większości ko−
lumn tego testu,

Diamentów

nie należy za−

męczać zbyt wysokimi mocami.

Nie atakują i nie absorbują wielką dynami−

ką; aby instrumenty dęte pokazały się z naj−
lpszej strony, potrzeba więcej “pary”, otwar−
tości średnich tonów. Tam, gdzie oczekuje−
my zdecydowanej nuty i dreszczu emocji,

Diamenty

są trochę zbyt powściągliwe − za−

wsze z pewnym dystansem, aby nie popaść
w egzaltację, nie objawić natarczywości.

Na deser pozostawiłem komplement dla

stereofonii. Jej stabilność i szerokość jest
wyśmienita; pozorne źródła dźwięku swobod−
nie i pewnie zajmują najbardziej skrajne po−
zycje. Takie efekty pokazują, że para głośni−
ków, bez wspomagania “tyłami”, również mo−
że być źródłem obszernej, a przy tym natural−
nej panoramy dźwiękowej.

Black Diamond

ma więc poważne zalety

i tylko niewielkie mankamenty; pod wzglę−
dem brzmieniowym jest to głośnik “bezpieczny”,
a pod względem estetyki na tyle ciekawy (dla
większości po prostu bardzo atrakcyjny), że
jednoznacznie zasługujący na rekomendację.

Ze względu na lekkie eksponowanie częs−

totliwości najwyższych (rys. 3

rys. 3

rys. 3), można pole−

cić odsłuch pod kątem ok. 15

. Widać lekki

rezonans przy 3,5kHz, najprawdopodobniej
leżący jeszcze w zakresie pracy głośnika nis−
ko−średniotonowego.

Zbyt wysoko siedzący słuchacz odczuje

lekkie osłabienie zakresu niższej góry (5−
9kHz), czemu w pewnym zakresie można za−
pobiec regulując kolce i pochylając kolumnę
delikatnie do tyłu.

Cała charakterystyka (rys. 4

rys. 4

rys. 4) prezentuje

dobre zrównoważenie, lekceważąc ząbek
przy 15kHz (który można stępić już pod kątem
15

), w polu +/−3dB mieścimy pasmo 38Hz−

20kHz.

Producent obiecuje nadzwyczajną efek−

tywność 91dB, w dodatku jako efektywność
mocową (1W/1m). My uzyskaliśmy wynik is−
totnie słabszy − 89dB efektywności napięcio−
wej (2,83V/1m, co oznacza w tym przypadku −
impedancji 4,5−omowej − prawie 2 W mocy),
i należy uznać, że jest to wynik... bardzo dob−
ry. Podobny uzyskało obok tylko Jamo

7.5.

6 0

6 5

7 0

7 5

8 0

8 5

9 0

9 5

1 0 0

1 0

1 0 0

1 0 0 0

1 0 0 0 0

C z ę s t o t l i w o ś ć w H z

śnienie w dB

Rys. 3 −

Rys. 3 − w z

w z

w zakresie 200Hz−20kHz, na osi głównej

akresie 200Hz−20kHz, na osi głównej

akresie 200Hz−20kHz, na osi głównej iiiii pod

pod

kątami 15

i 30

w płaszczyźnie poziomej

w płaszczyźnie poziomej, pomiar

, pomiar

metodą MLS z od

metodą MLS z odległości

ległości

ległości 1m

1m.....

Rys. 3

Rys. 3a

−

na osi głównej, na wysokości 1m,

w odległości 1m.

AUDIO 8/2000