background image

 

TEST PRZED PRÓBNĄ MATURĄ 2008 

 

MODELE ODPOWIEDZI DO PRZYKŁADOWEGO ARKUSZA 

EGZAMINACYJNEGO Z JĘZYKA POLSKIEGO 

 

POZIOM PODSTAWOWY 

 
Model zawiera przewidywane odpowiedzi. Odpowiedzi ucznia mogą przybierać róŜną formę 
językową,  ale  sens  musi  być  synonimiczny  wobec  modelu.  Oceniając  pracę  ucznia,  naleŜy 
stosować punktację z modelu. 
 
Część I 
 

Nr 

zadania 

Modele odpowiedzi 

Maksy- 

malna 

liczba 

punktów 

Kryteria 

zaliczenia 

odpowiedzi 

1. 

„I zawsze towarzyszyło mi przekonanie, Ŝe nie robię tego 
najlepiej”. 
„Wszelka niedoskonałość lŜejsza jest do zniesienia, jeśli podaje 
się ją w małych dawkach”. 

 

2. 

np.: Ŝyjemy w czasach, w których wstyd przyznawać się do 
bycia poetą; przyznawanie się do uprawiania tej profesji 
wprawia rozmówcę w zakłopotanie i zaniepokojenie; słowa 
„jestem poetą” brzmią niepowaŜnie 

 

3. 

np.: bycie profesorem poezji wymagałoby studiów; aby być 
profesorem, trzeba mieć potwierdzający to dyplom 

 

4. 

„Przed kilkoma laty miałam zaszczyt i radość poznać Go 
osobiście”. 

 

5. 

np.: cenią sobie ciszę salonów; tylko czasami uczestniczą w 
widowiskach na uŜytek publiczny 

 

6. 

np.: trudno natchnienie przełoŜyć na materię filmową; filmy nic 
nie mówią o natchnieniu 

 

7. 

np. „Czekanie na natchnienie” 

 

8. 

np.: nie – odnosi je równieŜ do lekarzy, pedagogów, 
ogrodników i innych profesji; dotyczy tych wszystkich, dla 
których praca jest ciągłą przygodą, którzy realizują swój zawód 
z pasją 

 

9. 

np. Wykonują swoją pracę z pasją, a nie dlatego, Ŝe muszą. 

 

10. 

np. Celem jest podwaŜenie tezy postawionej w akapicie 8. 

 

11. 

np. do podkreślenia tezy, Ŝe prawdziwa wielkość rodzi się ze 
ś

wiadomości własnej niewiedzy. 

 

12. 

np.: świadczy o dystansie do poetyckiej profesji; ma wymowę 
ironiczną 

 

13. 

np.: sceptyk, podejrzliwy, powtarzający „nie wiem”, ciekawy 
itp. 

za więcej niŜ 2 
określenia 

14. 

Josef Brodski, Maria Skłodowska-Curie 

 

15. 

d) wszystkie te formy 

 

 

background image

 

Część II 
 
I. ROZWINIĘCIE TEMATU (0–25 pkt) 
 
Cierpienia młodego Wertera 
 
1. Rozpoznanie wst
ępne (0–3) 
– gatunek: powieść epistolarna okresu burzy i naporu 
– Werter – narracja pierwszoosobowa, subiektywna 
– Wilhelm – adresat listów 
 
2. Miłość Wertera w kontekście wybranych fragmentów (0–5) 
– miłość sensem i celem jego Ŝycia 
– miłość idealistyczna 
– kochanie wyobraŜenia Loty 
–  miłość  szalona  (do  szczęścia  wystarczy  pobyt  z  człowiekiem,  na  którym  spoczęły  oczy 
ukochanej) 
–  emocje  wyraŜane  na  zewnątrz,  reakcje  spontaniczne,  dziecięca  radość  na  dzień,  w  którym 
ujrzy Lotę 
– przemoŜne pragnienie przebywania z ukochaną 
– egzaltacja – uŜywanie porównań 
– świadomość, Ŝe moŜe w swych zachowaniach, odczuciach przypominać dziecko 
– płaczliwy kochanek 
– wyjątkowa wraŜliwość, uczuciowość 
 
3. Osadzenie tematyki utworu w kontekście epoki (0–2) 
– miłość destrukcyjna 
– miłość prowadząca do duchowego obłędu 
– miłość źródłem wyjątkowego bólu duszy 
– samobójstwo bohatera formą ucieczki przed cierpieniem 
 
Ja, kiedy usta… 
 
4. Rozpoznanie wstępne (0–3) 
– gatunek: erotyk 
– K. Przerwa-Tetmajer jako autor licznych śmiałych erotyków 
– liryka bezpośrednia, podmiot liryczny moŜna utoŜsamiać z autorem 
 
5. Podmiot liryczny wiersza wobec miłości (0–5) 
– próba, poprzez doznanie fizyczne, ucieczki przed cierpieniem i smutkiem duszy 
– pragnienie uŜycia zmysłowego podszyte rozpaczą i chęcią ucieczki od rzeczywistości 
– świadomość, Ŝe rozkosz daje tylko chwilowe zapomnienie 
– pragnie śmierci – w znaczeniu nirwany – stanu duchowego niebytu 
– po przesycie fizycznym, chęć ucieczki w stan bezmyślenia, po nim, na nowo, pojawianie się 
poŜądania  
– świadomość własnej bezsilności 
– miłość nie jest źródłem szczęścia partnerów 

background image

 

6. Osadzenie tematyki wiersza w kontekście epoki (0–2) 
– miłość w wydaniu młodopolskich twórców: 

– jako doznanie fizyczne, nie duchowe, 
– jako ucieczka przed bólem egzystencji, 
– jako wyraz słabości, a zarazem ulegania zwierzęcej Ŝądzy 

– kobieta jako przedmiot, a nie podmiot (mizoginia) 
 
7. Konteksty (0–2) 
– literackie, np. Tristan i Izolda, Gustaw z IV cz. Dziadów 
– filozoficzne: Schopenhauer 
 
8. Podsumowanie (0–4) 
Pełne podsumowanie 
– 4 pkt 
Konwencja  miłości  romantycznej  róŜni  się  znacznie  od  konwencji  młodopolskiej.  Zakłada 
przede  wszystkim  połączenie  duchowe  kochanków,  jest  uczuciem  od  pierwszego  wejrzenia, 
staje się celem i sensem Ŝycia, źródłem wyjątkowych przeŜyć – od duchowej ekstazy po męki 
duszy.  Jest  uczuciem  destrukcyjnym,  prowadzącym  do  samobójstwa.  Konwencja 
młodopolska eksponuje fizyczną sferę miłości, traktowanej jako forma ucieczki przed bólem 
egzystencji. Podobieństwo tkwi w tym jedynie, iŜ w obu przypadkach nie ma mowy o miłości 
szczęśliwej. 
Częściowe podsumowanie – 2 pkt 
DostrzeŜenie róŜnic wynikających z obowiązującej w danej epoce konwencji. 
Próba podsumowania – 1 pkt 
Lakoniczne wskazanie róŜnic w obu tekstach. 
 
II. KOMPOZYCJA (0–5 pkt) 
Kompozycj
ę  wypracowania  ocenia  się  wtedy,  gdy  przyznane  zostały  punkty  za 
rozwini
ęcie tematu. 
–  podporządkowana  zamysłowi  funkcjonalnemu  wobec  tematu,  spójna  wewnętrznie, 
przejrzysta i logiczna; pełna konsekwencja w układzie graficznym – 5 pkt 
–  uporządkowana  wobec  przyjętego  kryterium,  spójna  graficzne,  wyodrębnienie  głównych 
części – 3 pkt 
– wskazująca na podjęcie próby podporządkowania tekstu, na ogół spójna – 1 pkt 
 
Uwaga: Jeśli powyŜsze kryteria nie zostały spełnione, nie przyznaje się punktów. 
 
III. STYL (0–5 pkt) 
– jasny, Ŝywy, swobodny, zgodny z zastosowaną formą wypowiedzi, urozmaicona leksyka – 
5 pkt 
– zgodny z zastosowaną formą wypowiedzi, na ogół jasny, wystarczająca leksyka – 3 pkt 
– na ogół komunikatywny, dopuszczalne schematy językowe – 1 pkt 
 
Uwaga: Jeśli powyŜsze kryteria nie zostały spełnione, nie przyznaje się punktów. 

background image

 

IV. JĘZYK (0–12 pkt) 
–  język  w  całej  pracy  komunikatywny,  poprawna,  urozmaicona  składnia,  poprawne 
słownictwo, frazeologia i fleksja – 12 pkt 
–  język  w  całej  pracy  komunikatywny,  poprawna  fleksja,  poprawne  składnia,  słownictwo, 
frazeologia i fleksja – 9 pkt 
–  język  w  całej  pracy  komunikatywny,  poprawna  fleksja,  w  większości  poprawne:  składnia, 
słownictwo, frazeologia – 6 pkt 
–  język  w  pracy  komunikatywny  mimo  błędów  składniowych,  słownikowych, 
frazeologicznych i fleksyjnych – 3 pkt 
–  język  w  pracy  komunikatywny  mimo  błędów  fleksyjnych,  licznych  błędów  składniowych, 
słownikowych i frazeologicznych – 1 pkt 
 
Uwaga: Jeśli powyŜsze kryteria nie zostały spełnione, nie przyznaje się punktów. 
 
V. ZAPIS (0–3 pkt) 
– bezbłędna ortografia, poprawna interpunkcja (nieliczne błędy) – 3 pkt 
– poprawna ortografia (nieliczne błędy II stopnia), na ogół poprawna interpunkcja – 2 pkt 
–  poprawna  ortografia  (nieliczne  błędy  róŜnego  stopnia),  interpunkcja  niezakłócająca 
komunikacji (mimo róŜnych błędów) – 1 pkt 
 
Uwaga: Jeśli powyŜsze kryteria nie zostały spełnione, nie przyznaje się punktów. 
 
VI. SZCZEGÓLNE WALORY PRACY (0–4)