grudzień 1997
nr ref. PN-B-02865:1997
Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny dnia 24 grudnia 1997 r.
(Uchwała nr 47/97-o)
ABSTRAKT NORMY
Ustalono wymagania dotyczące projektowania instalacji wodociągowej wewnętrznej przeciwpoŜarowej
montowanej w budynkach i źródeł jej zasilania oraz zakres i metody badań na zgodność z projektem i
wymaganiami normy.
TŁUMACZENIE ABSTRAKTU
The following standard determines requirements for designing of fire-fighting inter water line, fire water
supply, scope and methods of tests in accordance with project and requirements of the standard.
Norma opracowana w Normalizacyjnej Komisji Problemowej nr 180 ds. Bezpieczeństwa
PoŜarowego Obiektów
Deskryptory: 0708360 – ochrona przeciwpoŜarowa; 0041689 – budynki; 0224864 – instalacje wodociągowe
i kanalizacyjne; 0326195 – zaopatrzenie w wodę; 0868960 – przewody poŜarnicze; 0843730 – hydranty
przeciwpoŜarowe; 0396727 – wymagania; 0035099 – badania
PRZEDMOWA
Niniejsza norma jest nowelizacją PN-B-02865:1972 (PN-72/B-02865) Ochrona przeciwpoŜarowa w
budownictwie
–
PrzeciwpoŜarowe
zaopatrzenie
wodne
–
Instalacja
wodociągowa
wewnętrzna
przeciwpoŜarowa, w stosunku do której wprowadzono następujące zmiany:
– zrezygnowano z wymagań dotyczących stosowania suchych pionów,
– określono budynki, w których wymagana jest instalacja przeciwpoŜarowa,
– uściślono zakres stosowania hydrantów 52,25 i zaworów hydrantowych.
1. Wstęp
1.1 Zakres normy
W niniejszej normie ustalono wymagania dotyczące projektowania w budynkach instalacji wodociągowej
przeciwpoŜarowej oraz źródeł jej zasilania.
Postanowienia niniejszej normy stosuje się przy projektowaniu i budowie nowych instalacji wodociągowych
przeciwpoŜarowych, rozbudowie instalacji istniejących oraz przy instalowaniu hydrantów wewnętrznych i
zaworów hydrantowych. Postanowienia te stosuje się takŜe przy pracach modernizacyjnych, przy zmianie
przeznaczenia obiektów lub ich części oraz przy remontach instalacji istniejących.
1.2 Normy powołane
POLSKI KOMITET
NORMALIZACYJNY
POLSKA NORMA
PN-B-02865
Ochrona przeciwpoŜarowa budynków
Zamiast:
PN-72/B-02865
Grupa katalogowa
SKN 0720
ICS 91.140.60;
13.220.20
PrzeciwpoŜarowe zaopatrzenie wodne
Instalacja wodociągowa przeciwpoŜarowa
Fire protection of buildings –
Fire water supply – Fire-
fighting inter water line
Protection des bâtiments contre feu – L’eau d’incendie –
Réseaux interieur d’eau d’incendie
Противпожарная защита
зданий – Противпожарные
водоснбжение – Сети
внутенные противпожарные
PN-B-02852:1970 (PN-70/B-02852) Ochrona przeciwpoŜarowa w budownictwie – Obliczanie obciąŜenia
ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania poŜaru
PN-B-02857:1982 (PN-82/B-02857) Ochrona przeciwpoŜarowa w budownictwie – PrzeciwpoŜarowe zbiorniki
wodne – Wymagania ogólne
PN-B-02861:1994 Ochrona przeciwpoŜarowa budynków – Suche piony
PN-M-42304:1988 (PN-88/M-42304) Ciśnieniomierze wskazówkowe zwykłe z elementami spręŜystymi
PN-M-51014:1953 (PN-53/M-51014) Klucz do łączników poŜarniczych
PN-M-51031:1991 (PN-91/M-51031) Sprzęt poŜarniczy – Łączniki
PN-M-51151:1987 (PN-87/M-51151) Sprzęt poŜarniczy – PoŜarnicze węŜe tłoczne
PN-M-51520:1965 (PN-65/M-51520) Sprzęt poŜarniczy – PoŜarnicze tablice informacyjne
PN-N-01256-1:1992 (PN-92/N-01256/01) Znaki bezpieczeństwa – Ochrona przeciwpoŜarowa
PN-B-02863:1997 Ochrona przeciwpoŜarowa budynków – PrzeciwpoŜarowe zaopatrzenie wodne – Sieć
wodociągowa przeciwpoŜarowa
PN-M-51540:1997 Ochrona przeciwpoŜarowa – Urządzenia tryskaczowe – Zasady projektowania
1.3 Definicje
1.3.1 instalacja wodociągowa przeciwpoŜarowa
instalacja wodociągowa nawodniona lub sucha, zasilana ze źródła wg 2.3.1, zainstalowana wewnątrz
budynku, z której za pomocą hydrantów wewnętrznych (1.3.3) lub zaworów hydrantowych (1.3.2)
pobiera się wodę do gaszenia poŜaru
1.3.2 zawór hydrantowy
zawór zaporowy umieszczony na instalacji wodociągowej przeciwpoŜarowej (1.3.1), wyposaŜony w nasadę
poŜarniczą umoŜliwiającą podłączenia węŜy poŜarniczych
1.3.3 hydrant wewnętrzny
zespół obudowany składający się z zaworu hydrantowego (1.3.2), węŜa poŜarniczego i z prądownicy
wodnej, zasilany bezpośrednio z instalacji
1.3.4 instalacja nawodniona
instalacja, w której wszystkie przewody dostarczające wodę do hydrantów wewnętrznych (1.3.3) lub
zaworów hydrantowych (1.3.2) są stale wypełnione wodą
1.3.5 instalacja sucha
instalacja nawadniana tylko w przypadku konieczności poboru wody z hydrantu wewnętrznego (1.3.3) lub
zaworu hydrantowego (1.3.2) do gaszenia poŜaru
1.3.6 suchy pion
urządzenie przeciwpoŜarowe w postaci przewodu rurowego zainstalowane na zewnątrz lub wewnątrz
budynku słuŜące do szybkiego podawania wody przez straŜ poŜarną
1.3.7 obciąŜenie ogniowe
energia cieplna, wyraŜona w jednostkach SI, całej zawartości przestrzeni, włączając okładziny i wykładziny
ścian, przegród, podłóg i sufitów, przypadająca na jednostkę powierzchni podłogi
1.3.8 kategoria zagroŜenia ludzi
kryterium kwalifikacji budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego, uŜyteczności publicznej, części
budynków i pomieszczeń ze względu na spełnianą funkcję
2. Wymagania
2.1 Zgodność z projektem
Instalacja w budynku powinna być wykonana zgodnie z projektem.
2.2 Budynki lub ich części, w których wymagana jest instalacja
W nawodnioną instalację wyposaŜa się budynki i ich części wymienione w 2.5.2.1, 2.5.2.2 i 2.5.2.3. W nie
ogrzewanych budynkach lub w ich częściach, w których jest konieczne stosowanie instalacji wodociągowej
przeciwpoŜarowej, dopuszcza się instalację suchą.
2.3 Zasilanie
2.3.1 Rodzaje źródeł zasilania instalacji
RozróŜnia się dwa rodzaje źródeł zasilania instalacji:
a) sieć wodociągowa przeciwpoŜarowa – wg PN-B-02863:1997;
b) pompownia przeciwpoŜarowa spełniająca wymagania PN-B-02863:1997, czerpiąca wodę ze zbiornika lub
z sieci wodociągowej zewnętrznej.
Dopuszcza się pobór wody z przeciwpoŜarowego zbiornika wodnego krytego wg PN-B-02857:1982 (PN-
82/B-02857) oraz zbiorników zasilających stałe urządzenia gaśnicze i zabezpieczające według zasad
określonych w PN-M-51540:1997.
2.3.2 Zasilanie instalacji
Instalacja zasilana z sieci wodociągowej przeciwpoŜarowej wg PN-B-02863:1997, powinna mieć co najmniej
podwójne zasilanie, w przypadku gdy:
– liczba pionów w budynku jest większa niŜ trzy;
– na sieci obwodowej znajduje się więcej niŜ pięć hydrantów wewnętrznych.
2.3.3 Ciśnienie na zaworach hydrantowych
Podczas poboru normatywnej ilości wody ciśnienie na zaworze hydrantowym, połoŜonym najniekorzystniej
ze względu na wysokość i opory hydrauliczne, nie moŜe być mniejsze niŜ 0,2 MPa.
JeŜeli warunek powyŜszy nie moŜe być spełniony, naleŜy lokalnie podnieść ciśnienie wykorzystując
pompownię lub urządzenie o podobnym działaniu. Pomieszczenia pompowni powinny być wydzielone
ścianami i stropami o odporności ogniowej nie mniejszej niŜ wymagana w przypadku ścian i stropów
oddzieleń przeciwpoŜarowych w budynku.
Otwory drzwiowe powinny być zamknięte drzwiami przeciwpoŜarowymi.
2.4 Sieć przewodów zasilających hydranty i zawory hydrantowe
2.4.1 Prowadzenie przewodów zasilających
Przewody zasilające instalacji powinny być prowadzone:
a) jako piony w klatkach schodowych lub przy klatkach schodowych,
b) jako sieć obwodowa w budynkach jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy poŜarowej przekraczającej
3.000 m
2
.
Przewody instalacji, z której pobiera się wodę do gaszenia poŜaru, wykonane z materiałów palnych,
powinny być obudowane ze wszystkich stron osłonami o odporności ogniowej wynoszącej co najmniej 60
min.
Warunek powyŜszy nie dotyczy pionów prowadzonych w klatkach schodowych, wydzielonych poŜarowo.
2.4.2 Minimalne średnice przewodów (DN), w milimetrach, na których instaluje się hydranty wewnętrzne i
zawory hydrantowe
– DN 25 – hydranty 25,
– DN 50 – hydranty 52,
– DN 80 – zawory hydrantowe 52 na nawodnionych pionach w budynkach wysokich i wysokościowych,
– DN 65 – zawory hydrantowe 52 na suchych pionach wg PN-B-02861:1994.
2.5 Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe
2.5.1 Rodzaje punktów poboru wody do celów przeciwpoŜarowych
RozróŜnia się trzy rodzaje punktów poboru wody do celów przeciwpoŜarowych w budynkach:
– hydrant wewnętrzny 52,
– hydrant wewnętrzny 25,
– zawór hydrantowy 52 bez wyposaŜenia, umieszczony na suchym pionie wg PN-B-02861:1994 lub na
pionie nawodnionym w budynkach wymienionych w 2.5.2.2.
2.5.2 Instalowanie hydrantów i zaworów hydrantowych
2.5.2.1 Instalowanie hydrantów wewnętrznych 52
Hydranty wewnętrzne 52 instaluje się w budynkach i ich częściach:
a) w strefach poŜarowych produkcyjnych i magazynowych o powierzchni całkowitej powyŜej 200 m
2
i
obciąŜeniu ogniowym wyŜszym niŜ 500 MJ/m
2
, wg PN-B-02852:1970 (PN-70/B-02852),
b) w piwnicach i częściach techniczno-magazynowych o łącznej powierzchni całkowitej znajdujących się w
nich pomieszczeń – przekraczającej 200 m
2
i o średnim obciąŜeniu ogniowym tych pomieszczeń
przekraczającym 500 MJ/m
2
, nie stanowiących odrębnej strefy poŜarowej w zaliczonych do kategorii
zagroŜenia ludzi budynkach ZL II, ZL III i ZL V budynkach niskich i średniowysokich,
c) w częściach magazynowych jednokondygnacyjnych budynków handlowych o łącznej powierzchni
całkowitej znajdujących się w nich pomieszczeń – przekraczającej 200 m
2
i o średnim obciąŜeniu ogniowym
tych pomieszczeń przekraczającym 500 MJ/m
2
,
d) w strefach poŜarowych produkcyjnych i magazynowych o obciąŜeniu ogniowym niŜszym niŜ 500 MJ/m
2
,
jeŜeli znajdują się w nich pomieszczenia o powierzchni całkowitej powyŜej 100 m
2
, w których obciąŜenie
ogniowe jest wyŜsze niŜ 1.000 MJ/m
2
,
e) w budynkach handlowych wielokondygnacyjnych,
f) na scenach i w zapleczach sal widowiskowych, teatrów, domów kultury itp., jeŜeli liczba miejsc na
widowni przekracza 200,
g) w garaŜach jednoprzestrzennych jednokondygnacyjnych o więcej niŜ 10 stanowiskach oraz garaŜach
wielokondygnacyjnych zarówno zamkniętych, jak i otwartych.
2.5.2.2 Instalowanie zaworów hydrantowych 52
Zawory hydrantowe 52 instaluje się na wszystkich kondygnacjach oraz w piwnicach budynków wysokich i
wysokościowych niezaleŜnie od ich funkcji.
UWAGA – Zawory hydrantowe 52 stosuje się na suchych pionach zgodnie z PN-B-02861:1994.
2.5.2.3 Instalowanie hydrantów wewnętrznych 25
Hydranty wewnętrzne 25 instaluje się:
a) na wszystkich kondygnacjach budynków wymienionych w 2.5.2.2 z wyjątkiem budynków zaliczonych do
kategorii zagroŜenia ludzi ZL IV,
b) na wszystkich kondygnacjach i w piwnicach niŜej wymienionych budynków, jeśli nie są one tymczasowe i
nie są objęte obowiązkiem wymienionym w 2.5.2.1:
1) w budynkach zaliczonych do kategorii zagroŜenia ludzi ZL I i ZL II z wyjątkiem budynków
jednokondygnacyjnych o powierzchni całkowitej do 200 m
2
,
2) w budynkach zaliczonych do kategorii zagroŜenia ludzi ZL III i ZL V:
– niskich o powierzchni całkowitej powyŜej 1.000 m
2
,
– średniowysokich.
2.5.3 Wydajność nominalna hydrantów i zaworów hydrantowych
Ustala się następujące wartości wydajności nominalnej hydrantów wewnętrznych i zaworów hydrantowych
przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa mierzonym na zaworze hydrantowym podczas poboru wody:
– hydrantu wewnętrznego 52 – 2,5 dm
3
/s;
– hydrantu wewnętrznego 25 – 1,0 dm
3
/s;
– zaworu hydrantowego 52 – 2,5 dm
3
/s.
2.5.4 Jednoczesność poboru wody
Instalację projektuje się z uwzględnieniem jednoczesnego poboru wody z dwóch sąsiednich hydrantów
wewnętrznych lub zaworów hydrantowych, usytuowanych najniekorzystniej pod względem hydraulicznym,
zainstalowanych na jednej kondygnacji lub w jednej strefie poŜarowej.
Jednoczesny pobór wody z czterech sąsiednich hydrantów uwzględnia się przy projektowaniu instalacji dla:
– scen i zapleczy teatralnych,
– budynków wysokich i wysokościowych, na kondygnacjach podziemnych oraz połoŜonych powyŜej 25 m,
– budynków produkcyjnych i magazynowych o powierzchni całkowitej strefy poŜarowej przekraczającej
3.000 m
2
i obciąŜeniu ogniowym przekraczającym 500 MJ/m
2
lub zagroŜonych wybuchem.
W przypadku budynków niskich i średniowysokich dopuszcza się projektowanie instalacji wodociągowej
przeciwpoŜarowej z uwzględnieniem poboru wody z jednego hydrantu, jeŜeli powierzchnia kondygnacji lub
strefy poŜarowej nie przekracza 500 m
2
.
W budynkach wysokich z jedną klatką schodową dopuszcza się projektowanie instalacji wodociągowej
wewnętrznej przeciwpoŜarowej, z uwzględnieniem jednoczesnego poboru wody z dwóch zaworów
hydrantowych.
2.5.5 Zasięg hydrantów wewnętrznych i zaworów hydrantowych w poziomie
Ustala się następujący nominalny zasięg poziomy dla:
a) hydrantu wewnętrznego i zaworów hydrantowych 52:
– 30 m, z zastosowaniem jednego odcinka węŜa o długości 20 m,
– 50 m, z zastosowaniem dwóch odcinków węŜy o długości po 20 m kaŜdy,
b) hydrantu wewnętrznego 25:
– 25 m, z zastosowaniem jednego odcinka węŜa o długości 15 m,
– 40 m, z zastosowaniem dwóch odcinków węŜy o długości po 15 m kaŜdy.
2.5.6 Sytuowanie hydrantów wewnętrznych i zaworów hydrantowych
Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe umieszcza się w miejscach łatwo dostępnych (moŜliwie przy
drogach komunikacji ogólnej), a w szczególności:
– przy wyjściach i przy kaŜdej z klatek schodowych,
– w przejściach i na korytarzach,
– przy wejściach na poddasza nieuŜytkowe oraz przy wejściach na poddasza, których konstrukcja dachowa
wykonana jest z materiałów palnych,
– w pomieszczeniach produkcyjnych i magazynowych, zagroŜonych wybuchem, przy wyjściach na zewnątrz
lub przy wyjściach ewakuacyjnych.
JeŜeli zasięg hydrantów rozmieszczonych według podanych wyŜej zasad nie zapewnia skutecznej ochrony
całego pomieszczenia, to dopuszcza się sytuowanie hydrantów wewnętrznych równieŜ na lub przy ścianach i
na lub przy słupach.
Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe powinny być tak rozmieszczone, aby w ich zasięgu znajdowało
się kaŜde miejsce w budynku lub jego części.
2.5.7 Instalowanie zaworów hydraulicznych
Zawory powinny być umieszczone na wysokości (1,35 ±0,05) m od poziomu podłogi. Nasada tłoczna
powinna być skierowana do dołu. Usytuowanie nasady tłocznej oraz pokrętła zaworu względem ścian lub
względem obudowy powinno umoŜliwiać łatwe przyłączenie węŜa tłocznego wg PN-M-51151:1987 (PN-
87/M-51151) o wielkości zgodnej z wielkością nasady klucza do łączników wg PN-M-51014:1953 (PN-53/M-
51014), odkręcanie i zamykanie zaworu oraz umieszczenie w szafce węŜa i prądownicy.
Przed hydrantem lub zaworem powinna być dostateczna przestrzeń do rozwinięcia linii gaśniczej.
2.5.8 Oznakowanie hydrantów i zaworów hydrantowych
Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe na pionach nawodnionych w budynkach wymienionych w
2.5.2.2 powinny być oznakowane wg PN-N-01256-1:1992 (PN-92/N-01256/01) tablica 12.
Na hydrantach wewnętrznych i zaworach hydrantowych instalacji suchej umieszcza się instrukcję
postępowania na wypadek konieczności ich uŜycia.
Zawory hydrantowe na suchych pionach i nasadę wlotową oznakowuje się wg PN-M-51520:1965 (PN-65/M-
51520) tablica 7.
2.6 Instalacja w budynkach wysokich i wysokościowych
2.6.1 Rodzaj instalacji
Instalacja w budynkach wysokich i wysokościowych powinna być nawodniona. W budynkach o dwu lub
więcej klatkach schodowych znajdujących się w jednej strefie poŜarowej, przewody nawodnionych pionów
powinny być połączone ze sobą na najwyŜszej kondygnacji.
2.6.2 Zasilanie
RozróŜnia się dwa główne rodzaje źródeł zasilania instalacji:
a) pompownię spełniającą wymagania PN-B-02863:1997 czerpiącą wodę ze zbiornika pośredniego
zlokalizowanego w podziemnych lub parterowych częściach budynku albo w jego bezpośrednim sąsiedztwie,
b) zbiornik zlokalizowany na najwyŜszej kondygnacji budynku lub na tarasie znajdującym się nad najwyŜszą
kondygnacją.
Dopuszcza się pobór wody z przeciwpoŜarowego zbiornika wodnego krytego wg PN-B-02857:1982 (PN-
82/B-02857) oraz zbiorników do zasilania stałych wodnych urządzeń gaśniczych i zabezpieczających według
zasad określonych w PN-M-51540:1997 usytuowanych poza budynkiem w odległości nie większej niŜ 100
m. Dla budynków wysokich z jedną klatką schodową dopuszcza się zasilanie pompowni bezpośrednio z sieci
zewnętrznej wg PN-B-02863:1997.
2.6.3 Pompownia główna i strefowa.
Pompownia główna i strefowa – wg PN-B-02863:1997.
2.6.4 Zbiorniki zasilające instalację
Zbiorniki zasilające instalację nie powinny mieć pojemności mniejszej niŜ 100 m
3
. Dopuszcza się stosowanie
zbiorników o pojemności 50 m
3
w przypadku budynków mieszkalnych o wysokości do 100 m, niezaleŜnie od
powierzchni kondygnacji oraz w innych budynkach o wysokości 100 m, jeŜeli powierzchnia kondygnacji nie
przekracza 750 m
2
.
JeŜeli łączna powierzchnia (rzuty poziome) kilku budynków wysokich i/lub wysokościowych stojących obok
siebie nie przekracza 2.500 m
2
, to ich instalacje mogą być zasilane z jednego wspólnego zbiornika.
Zasilanie zbiorników w wodę powinno umoŜliwić ich napełnianie lub uzupełnianie przy wydajności źródła co
najmniej 10 dm
3
/s.
2.6.5 Instalowanie zaworów hydrantowych i hydrantów
Na kaŜdym pionie i na kaŜdej kondygnacji instaluje się:
– jeden zawór hydrantowy 52 do wysokości 25 m,
– dwa zawory hydrantowe 52 do wysokości 25 m i w kondygnacjach podziemnych.
Zaleca się instalowanie zaworów hydrantowych w przedsionkach przeciwpoŜarowych. Dopuszcza się
instalowanie zaworów hydrantowych na klatkach schodowych.
W budynkach wysokich i wysokościowych instaluje się hydranty wewnętrzne 25. Nie dotyczy to budynków i
ich części zakwalifikowanych do kategorii zagroŜenia ludzi ZL IV. Hydranty wewnętrzne instaluje się w
holach i na korytarzach na kaŜdej kondygnacji przeznaczonej na stały pobyt ludzi, przy kaŜdej klatce
schodowej.
2.6.6 Jednoczesność poboru wody
Jednoczesność poboru wody instalacji ustala się wg 2.5.4.
3. Metody badań
3.1 Program badań
Badania przeprowadza się zgodnie z programem przedstawionym w tablicy 1.
Tablica 1
3.2 Opis badań
3.2.1 Sprawdzenie zgodności z projektem
Warunkiem przystąpienia do badań jest sprawdzenie zgodności instalacji z projektem, z uwzględnieniem
zapisów w dzienniku budowy oraz innych równorzędnych dokumentach, w tym w oświadczeniach
wykonawcy o zgodności instalacji z projektem, protokołach odbiorów częściowych zakrytych fragmentów
instalacji.
3.2.2 Oględziny zewnętrzne
Oględziny zewnętrzne przeprowadza się nie uzbrojonym okiem.
Lp. Rodzaj badań
Wymagania wg
Badania wg
1
Sprawdzenie zgodności z projektem technicznym
2.1
3.2.1
2
Oględziny zewnętrzne
2.4.1; 2.5.6; 2.5.7; 2.5.8 3.2.2
3
Sprawdzenie wymiarów
2.4.2; 2.5.7
3.2.3
4
Sprawdzenie podłączenia węŜa
2.5.7
3.2.4
5
Sprawdzenie wydajności wodnej
2.5.3
3.2.5
6
Sprawdzenie wydajności podczas jednoczesnego poboru wody
2.5.4; 2.6.6
3.2.6
7
Sprawdzenie ciśnienia
2.3.3
3.2.7
3.2.3 Sprawdzenie wymiarów
Sprawdzenie wymiarów przeprowadza się za pomocą przymiarów i uniwersalnych przyrządów pomiarowych.
3.2.4 Sprawdzenie podłączenia węŜa
Sprawdzenie podłączenia węŜa przeprowadza się podłączając zawór hydrantowy do nasady wg PN-M-
51151:1987 (PN-87/M-51151) z łącznikami tłocznymi wg PN-M-51031:1991 (PN-91/M-51031). Podłączenie
wykonuje się za pomocą klucza do łączników wg PN-M-51014:1953 (PN-53/M-51014).
3.2.5 Sprawdzenie wydajności wodnej
Sprawdzenie wydajności wodnej przeprowadza się z uŜyciem przepływomierza o klasie dokładności co
najmniej 2,5 przy całkowicie otwartym zaworze hydrantowym. Podczas odbioru sprawdzeniu podlega
wydajność kaŜdego z zainstalowanych zaworów.
3.2.6 Sprawdzenie wydajności podczas jednoczesnego poboru wody
Sprawdzenie wydajności podczas jednoczesnego poboru wody z dwóch lub czterech zaworów hydrantowych
połoŜonych najniekorzystniej pod względem hydraulicznym na jednej kondygnacji lub w jednej strefie
poŜarowej przeprowadza się wg 3.2.5.
3.2.7 Sprawdzenie ciśnienia
Sprawdzenie ciśnienia przeprowadza się przy całkowicie otwartych zaworach hydrantowych za pomocą
manometru wg PN-M-42304:1988 (PN-88/M-42304) o klasie dokładności co najmniej 1.6; w czasie pomiaru
wydajności przeprowadza się wg 3.2.5 i 3.2.6. Przy odbiorze, sprawdzenia dokonuje się dla wszystkich
zainstalowanych hydrantów, podczas pomiaru wydajności wg 3.2.5.
3.3 Ocena wyników badań
Instalację uznaje się za zgodną z wymaganiami normy, jeŜeli wynik wszystkich badań wg 3.2 jest
pozytywny.
3.4 Protokół odbioru
Z przeprowadzonych badań sporządza się protokół zawierający:
– datę odbioru,
– skład komisji odbioru,
– opis instalacji,
– wykaz przedłoŜonych dokumentów (wg 3.1),
– stwierdzenie zgodności z wymaganiami niniejszej normy.