Określanie poziomów jakości złączy spawanych
według znowelizowanej normy EN 25 817
Bolesław Kurpisz
Instytut Spawalnictwa, Gliwice
WSTĘP
Spawanym konstrukcjom stawiane są zróżnicowane wymagania w zależności od rodzaju
przenoszonych obciążeń, wartości konstrukcji i zagrożeń jakie mogłyby powstać w przypadku
ewentualnej awarii. W konstrukcjach stalowych złącza spawane oceniane i klasyfikowane są
według niezgodności spawalniczych zgrupowanych w trzech poziomach jakości wg PN-
EN 25817:1997 reprezentujących wymagania łagodne (poziom D), wymagania średnie (poziom C)
i wymagania ostre (poziom B). Podstawą dla ustanowionej w roku 1997 polskiej normy PN-EN
25817 była europejska norma EN 25817 z roku 1992. Norma ta w roku 2003 została
znowelizowana. Zmianom wynikającym z nowelizacji tej normy poświęcono niniejsze opracowanie.
NOWELIZACJA NORMY EN 25817
Znowelizowana norma EN 25817 została ustanowiona w dniu 1 września 2003 roku przez
Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) jako norma EN ISO 5817:2003, z wymaganiem
wprowadzenia jej w życie przez kraje członkowskie CEN do końca kwietnia 2004 roku. Norma
dotyczy złączy spawanych (z wyjątkiem złączy spawanych metodami strumieniowymi –
spawaniem elektronowym lub laserowym) wszystkich gatunków stali, niklu, tytanu i ich stopów o
grubości > 0,5 mm. Obejmuje wszystkie rodzaje złączy spawanych (ze spoinami czołowymi i
pachwinowymi), wykonywanymi ręcznymi, zmechanizowanymi i automatycznymi metodami
spawania we wszystkich pozycjach spawania. Norma obowiązuje dla następujących metod
spawania sklasyfikowanych według normy PN-EN ISO 4063:
• 11 – spawanie łukowe elektrodą metalową bez osłony gazów;
• 12 – spawanie łukiem krytym;
• 13 – spawanie łukowe w osłonach gazów;
• 14 – spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazów;
• 13 - spawanie plazmowe;
• 31 - spawanie gazowe acetylenowo-tlenowe ( tylko dla złączy spawanych stali).
Możliwe jest wykorzystanie normy EN ISO 5817 dla oceny jakości złączy wykonanych innymi
metodami spawania.
Główne zmiany jakie wprowadzono do znowelizowanej normy sprowadzają się do następujących:
-
niezgodności spawalnicze stanowiące podstawę dla poziomów jakości dostosowano do
znowelizowanej normy EN ISO 6520-1:1998, klasyfikującej geometryczne niezgodności
spawalnicze w metalach. Norma ta jako PN-EN ISO 6520-1 została ustanowiona przez
Polski Komitet Normalizacyjny 12 listopada 2002 roku, zastępując normę PN-EN
26520:
1997;
-
treść normy europejskiej EN dostosowano do treści normy międzynarodowej ISO
ustanawiając ją jako normę EN ISO;
-
pozostawiając dotychczasową koncepcję podziału na 3 poziomy jakości (B, C i D):
• częściowo zmieniono dopuszczalne wartości niezgodności spawalniczych dla
poszczególnych poziomów jakości dostosowując je do powstających norm wyrobu;
• wprowadzono nowe niezgodności spawalnicze;
1
• podzielono niezgodności spawalnicze zestawiając je w 3 grupy: niezgodności
zewnętrzne (powierzchniowe), wewnętrzne i niezgodności dotyczące kształtu i
wymiarów;
-
rozszerzono zakres obowiązywania normy również na inne materiały takie jak nikiel, tytan i
ich stopy;
-
rozszerzono zakres obowiązywania normy na złącza spawane o grubościach powyżej 0,5
mm (dotychczas od 3 mm) bez podania górnej granicy grubości (dotychczas do 63 mm);
-
wprowadzono informacyjny Załącznik A w którym podano wzorcowe obrazy
przedstawiające procentowy udział niezgodności na powierzchni rzutowej w zakresie od 1
% do 16 %. Wzorce te można wykorzystać do oceny jakości złączy spawanych na
podstawie radiogramów lub powierzchni przełomów;
-
wprowadzono informacyjny Załącznik ZA określający powiązanie normy EN ISO 5817 z
Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 97/23/EWG z 29 maja 1997 roku dotyczącą
urządzeń ciśnieniowych;
-
z treści normy usunięto termin „niezgodność spawalnicza długa”, która to zresztą w normie
EN 25817 nie została praktycznie dopuszczona;
-
do treści nowej normy wprowadzono termin „niezgodność spawalnicza systematyczna”,
którym określono niezgodność powtarzającą się w złączu spawanym w regularnych
odstępach, na badanym odcinku tego złącza. Tego rodzaju niezgodność norma dopuszcza
tylko dla poziomu jakości D, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów dla tego
poziomu jakości.
NOWE NIEZGODNOŚCI W NORMIE EN ISO 5817
W normie EN ISO 5817 wprowadzono następujące nowe niezgodności i określono ich graniczne
wymiary (w nawiasach numery odniesienia wg PN-EN ISO 6520-1):
-
otwarte wgłębienie w kraterze (2025) – niezgodność zewnętrzna;
-
por (217) – niezgodność zewnętrzna, w dotychczasowej normie ujęta razem z pęcherzami;
-
mikro przyklejenia (401) – niezgodność zewnętrzna, wykrywane tylko badaniami
mikroskopowymi;
-
niewłaściwy brzeg (505) – niezgodność zewnętrzna;
-
porowatość grani (516) – niezgodność zewnętrzna;
-
mikropęknięcia (1001) – niezgodność wewnętrzna;
-
gniazdo pęcherzy (2013) – niezgodność wewnętrzna, w dotychczasowej normie ujęta
razem z pęcherzami i porami;
-
krater (2024) – niezgodność wewnętrzna;
-
przesunięcie kątowe (508) – niezgodność kształtu,
-
przepalenie (510) – niezgodność zewnętrzna.
Tablica 1. Nowe niezgodności w normie EN ISO 5817 i ich dopuszczalne wymiary
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
0,5 do 3 h
≤ 0,2 t
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
1.4
2025
otwarte
wgłębienie w
kraterze
> 3
h
≤ 0,2 t,
max. 2 mm
h
≤ 0,1 t,
max. 1 mm
nie
dopuszczalne
1.5 401
mikro
przyklejenia
Wykrywalne tylko badaniami
mikroskopowymi
≥ 0,5
dopuszczalne
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
2
Ciąg dalszy tablicy 1
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
Maksymalny wymiar pojedynczego pora
dla:
-
spoin czołowych
-
spoin pachwinowych
0,5 do 3
d
≤ 0,3 s
d
≤ 0,3 a
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
1.3
2017
por
Maksymalny wymiar pojedynczego pora
dla:
-
spoin czołowych
- spoin pachwinowych
> 3
d
≤ 0,3 s,
max. 3 mm
d
≤ 0,3 a,
max. 3 mm
d
≤ 0,2 s,
max. 2 mm
d
≤ 0,2 a,
max. 2 mm
nie
dopuszczalne
- spoiny czołowe
≥ 0,5
α ≥ 90
o
α ≥ 110
o
α ≥ 150
o
1.12
505
niewłaściwy
brzeg
- spoiny pachwinowe
α
1
≥ α
α
2
≥ α
≥ 0,5
α ≥ 90
o
α ≥ 100
o
α ≥ 110
o
1.18
516
porowatość
grani
Gąbczasty metal grani jako następstwo
powstawania pęcherzy w spoinie
podczas krzepnięcia (np. niedostateczna
osłona gazowa grani)
≥ 0,5
miejscowo
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
2.2 1001
mikropęknięcia Mikropęknięcia zwykle widoczne są tylko
pod mikroskopem (50x)
≥ 0,5
dopuszczalne dopuszczenie
zależne od
rodzaju materiału
podstawowego a przede
wszystkim od skłonności do
pękania
2.4 2013
gniazdo
pęcherzy
(pęcherze
skupione)
Przypadek 1 (D > d
A2
)
Przypadek 2 (D < d
A2
)
-
-
-
3
Ciąg dalszy tablicy 1
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
2.4
2013
gniazdo
pęcherzy
Suma różnych powierzchni pęcherzy
(A
1
+ A
2
+ ...) odniesiona do powierzchni
rzutowej l
p
x w
p
(przypadek 1)
Długość odniesienia wynosi lp = 100 mm.
Jeśli D jest mniejsze niż d
A1
lub d
A2
, przy
czym obowiązuje mniejsza wartość,
obwiednia obejmująca oba gniazda
pęcherzy A
1
+ A
2
powinna być
traktowana jako powierzchnia
niezgodności (przypadek 2) .
Poniższe warunki i wartości graniczne
dla niezgodności spawalniczych muszą
być zachowane:
a. maksymalny wymiar sumy
powierzchni niezgodności na
powierzchni rzutowej (łącznie z
systematycznymi niezgodnościami)
b. maksymalny wymiar pojedynczego
pęcherza dla
-
spoin czołowych
-
spoin pachwinowych
≥ 0,5
≥ 0,5
≤ 16 %
d
≤ 0,4 s,
max. 4 mm,
d
≤ 0,4 a,
max. 4 mm
≤ 8 %
d
≤ 0,3 s,
max. 3 mm,
d
≤ 0,3 a,
max. 3 mm
≤ 4 %
d
≤ 0,2 s,
max. 2 mm,
d
≤ 0,2 a,
max. 2 mm
2.8
2024
krater
Należy przyjąć większy wymiar h lub l
0,5 do 3
> 3
h/l
≤ 0,2 t
h/l
≤ 0,2 t,
max. 2 mm
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
3.2
508
przesunięcie
kątowe
≥ 0,5
β ≤ 4
o
β ≤ 2
o
β ≤ 1
o
1.15
510
przepalenie
-
≥ 0,5
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
ZMIANY WYMIARÓW GRANICZNYCH DLA NIEZGODNOŚCI SPAWALNICZYCH W NORMIE
EN ISO 5817
Dla niektórych niezgodności spawalniczych norma EN ISO 5817 zmienia wymiary graniczne w
stosunku do wymiarów podanych w normie EN 25817. Wprowadza również zmiany do wymiarów
granicznych wynikające z rozszerzenia zakresu obowiązywania normy na złącza spawane o
większej grubości. W stosunku do niektórych niezgodności, takich jak np. pęknięcia (100),
nadmierny nadlew spoiny czołowej (502) i pachwinowej (503), nadmierna grubość spoiny
pachwinowej (5214), przesunięcie brzegów (507), norma EN ISO 5817 nie wprowadza większych
zmian. Istotne zmiany wprowadzone do normy EN ISO 5817 podano w tablicy 2.
4
Tablica 2. Istotne zmiany wymiarów granicznych niektórych niezgodności spawalniczych w
normie EN ISO 5917
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
według EN 25817
-
h
≤ 1,5 mm
h
≤ 1,0 mm
h
≤ 0,5 mm
-
według EN ISO 5817
0,5 do 3
krótka
niezgodność
h
≤ 0,2 t,
krótka
niezgodność
h
≤ 0,1 t,
nie
dopuszczalne
1.7
5011
5012
podtopienia
ciągłe
podtopienia
przerywane
Wymagane jest łagodne przejście. Nie
można traktować jako niezgodność
systematyczną.
> 3
h
≤ 0,2 t,
max. 1 mm
h
≤ 0,1 t,
max. 0,5 mm
h
≤ 0,05 t,
max. 0,5 mm
według EN 25817
-
niezgodności
krótkie
dopuszcza się
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
według EN ISO 5817
1.13
506
nawis
≥ 0,5
h
≤ 0,2 b
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
według EN 125817
-
h
≤ 1,5 mm
h
≤ 1,0 mm
h
≤ 0,5 mm
-
według EN ISO 5817
0,5 do 3
h
≤ 0,2 mm
+ 0,1 t
krótka
niezgodność
h
≤ 0,1 t,
nie
dopuszczalne
1.17 515 wklęśnięcie
grani
> 3
krótka
niezgodność
h
≤ 0,2 t,
max. 2 mm
krótka
niezgodność
h
≤ 0,1 t,
max. 1 mm
krótka
niezgodność
h
≤ 0,05 t,
max. 0,5 mm
według EN 25817
-
krótka
niezgodność
h
≤ 0,3 mm
+ 0,1 a,
max. 2 mm
krótka
niezgodność
h
≤ 0,3 mm
+ 0,1 a,
max. 1 mm
nie
dopuszczalne
-
według EN ISO 5817
0,5 do 3
krótka
niezgodność
h
≤ 0,2 mm
+ 0,1 a,
krótka
niezgodność
h
≤ 0,2 mm
nie
dopuszczalne
1.20 5213 niedostatecz-
na grubość
spoiny
nie stosowane dla procesów spawania z
udokumentowanym głębokim wtopieniem
> 3
krótka
niezgodność
h
≤ 0,3 mm
+ 0,1 a,
max. 2 mm
krótka
niezgodność
h
≤ 0,3 mm
+ 0,1 a,
max. 1 mm
nie
dopuszczalne
5
Ciąg dalszy tablicy 2.
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
według EN 125817
-
Dopuszczenie może być warunkowane obróbką.
Dopuszczenie zależy do skłonności materiału
podstawowego do pękania
-
według EN ISO 5817
1.22 601 ślad zajarzania
-
≥ 0,5
dopuszczalne
gdy nie
wpływa na
własności
materiału
podstawowego
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
według EN 25817
Warunki występowania niezgodności
spawalniczych powinny być następujące:
a. maksymalna powierzchnia
niezgodności spawalniczych na
przełomie lub na powierzchni
rzutowej nie powinna przekraczać:
b. maksymalny wymiar pojedynczego
pęcherza dla
-
spoin czołowych
-
spoin pachwinowych
c. maksymalny wymiar pojedynczego
pęcherza
-
4 %
d
≤ 0,5 s
d
≤ 0,5 a
5 mm
2 %
d
≤ 0,4 s
d
≤ 0,4 a
4 mm
1 %
d
≤ 0,3 s
d
≤ 0,3 a
3 mm
-
według EN ISO 5817
≥ 0,5
jedno-
warstwowa:
≤ 2,5 %
wielo-
warstwowa:
≤ 5 %
jedno-
warstwowa:
≤ 1,5 %
wielo-
warstwowa:
≤ 3 %
jedno-
warstwowa:
≤ 1 %
wielo-
warstwowa:
≤ 2 %
≥ 0,5
≤ 2,5 %
≤ 1,5 %
≤ 1 %
2.3
2011
2012
pęcherz
gazowy
pęcherze
równomiernie
rozłożone
Następujące warunki i wymiary graniczne
dla niezgodności spawalniczych powinny
być spełnione:
A1. Maksymalna powierzchnia
niezgodności spawalniczych (łącznie
z systematycznymi niezgodnościami)
na powierzchni rzutowej nie powinna
przekraczać:
UWAGA Porowatość na powierzchni
rzutowej zależy od ilości warstw spoiny
(objętości spoiny)
A2. Maksymalny wymiar niezgodności
spawalniczej (łącznie z
systematycznymi niezgodnościami)
odniesione do powierzchni przełomu
(tylko w produkcji, podczas
egzaminowania spawaczy lub
uznawania technologii spawania)
b. Maksymalny wymiar pojedynczego
pęcherza dla
– spoin czołowych
- spoin pachwinowych
≥ 0,5
d
≤ 0,4 s,
max. 5 mm,
d
≤ 0,4 a,
max. 5 mm
d
≤ 0,3 s,
max. 4 mm,
d
≤ 0,3 a,
max. 4 mm
d
≤ 0,2 s,
max. 3 mm,
d
≤ 0,2 a,
max. 3 mm
6
Ciąg dalszy tablicy 2.
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
-
według EN 25817
-
Wymagania i wymiary graniczne jak dla
pęcherzy gazowych i pęcherzy równomiernie
rozłożonych
-
według EN ISO 5817
Przypadek 1 (D > d
2)
)
Przypadek 2 (D < d
2
)
Suma powierzchni różnych pęcherzy
odniesiona na powierzchnię ocenianą
l
p
x w
p
(przypadek 1).
Jeśli D jest mniejsza od najmniejszej
średnicy dwóch sąsiednich pęcherzy,
należy zastosować powierzchnię
obejmującą oba pęcherze jako sumę
niezgodności (przypadek 2).
-
-
-
-
≥ 0,5
jedno-
warstwowa:
≤ 8 %
wielo-
warstwowa:
≤ 16 %
jedno-
warstwowa:
≤ 4 %
wielo-
warstwowa:
≤ 8%
jedno-
warstwowa:
≤ 2 %
wielo-
warstwowa:
≤ 4 %
≥ 0,5
≤ 8 %
≤ 4 %
≤ 2 %
2.5 2014
łańcuch
pęcherzy
Następujące warunki i wymiary graniczne
dla niezgodności spawalniczych powinny
być spełnione:
a
1
. Maksymalna powierzchnia
niezgodności spawalniczych na
powierzchni rzutowej (łącznie z
systematycznymi niezgodnościami)
nie powinna przekraczać:
UWAGA Porowatość na powierzchni
rzutowej zależy od ilości warstw spoiny
(objętości spoiny)
a
2
. Maksymalny wymiar niezgodności
spawalniczychj (łącznie z
systematycznymi niezgodnościami)
odniesione do powierzchni przełomu
(tylko w produkcji, podczas
egzaminowania spawaczy lub
uznawania technologii spawania)
b. Maksymalny wymiar pojedynczego
pęcherza dla
– spoin czołowych
- spoin pachwinowych
≥ 0,5
d
≤ 0,4 s,
max. 4 mm,
d
≤ 0,4 a,
max. 4 mm
d
≤ 0,3 s,
max. 3 mm,
d
≤ 0,3 a,
max. 3 mm
d
≤ 0,2 s,
max. 2 mm,
d
≤ 0,2 a,
max. 2 mm
⎟⎟
⎠
⎞
⎜
⎝
⎛
⋅⋅
⋅
⋅
2
2
2
1
π
π
d
d
⎜
⋅
+
+
4
4
7
Ciąg dalszy tablicy 2.
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
-
według EN 25817
Niezgodności spawalnicze długie dla:
- spoin czołowych
- spoin pachwinowych
Dla wszystkich przypadków maksymalny
wymiar wtrąceń stałych
Niezgodności spawalnicze krótkie dla:
- spoin czołowych
- spoin pachwinowych
Dla wszystkich przypadków maksymalny
wymiar wtrąceń stałych
-
h
≤ 0,5 s
h
≤ 0,5 a
2 mm
h
≤ 0,5 s
h
≤ 0,5 a
4 mm lub nie
większej od
grubości
nie
dopuszczalne
h
≤ 0,4 s
h
≤ 0,4 a
3 mm lub nie
większej od
grubości
nie
dopuszczalne
h
≤ 0,3 s
h
≤ 0,3 a
2 mm lub nie
większej od
grubości
-
według EN ISO 5817
spoiny czołowe
≥ 0,5
h
≤ 0,4 s,
max. 4 mm
l
≤ s
max. 75 mm
h
≤ 0,3 s,
max. 3 mm
l
≤ s
max. 50 mm
h
≤ 0,2 s,
max. 2 mm
l
≤ s
max. 25 mm
2.9 300
301
302
303
wtrącenia stałe
wtrącenie
żużla
wtrącenie
topnika
wtrącenie
tlenków
spoiny pachwinowe
≥ 0,5
h
≤ 0,4 a,
max. 4 mm
l
≤ a
max. 75 mm
h
≤ 0,3 a,
max. 3 mm
l
≤ a
max. 50 mm
h
≤ 0,2 a,
max. 2 mm
l
≤ a
max. 25 mm
-
według EN 25817
-
jak dla wtrąceń stałych
-
według EN ISO 5817
spoiny czołowe
≥ 0,5
h
≤ 0,4 s,
max. 4 mm
h
≤ 0,3 s,
max. 3 mm
h
≤ 0,2 s,
max. 2 mm
2.10 304 wtrącenia
metaliczne (za
wyjątkiem
miedzi)
spoiny pachwinowe
≥ 0,5
h
≤ 0,4 a,
max. 4 mm
h
≤ 0,3 a,
max. 3 mm
h
≤ 0,2 a,
max. 2 mm
-
według EN 25817
-
dopuszcza się
pojedyncze,
bez
wychodzących
na
powierzchnię
nie dopuszczalne
-
według EN ISO 5817
2.12 401
4011
4012
4013
przyklejenia
przyklejenie
brzegowe
przyklejenie
międzyście-
gowe
przyklejenie
graniowe
≥ 0,5
krótka
niezgodność
dopuszczalna
lecz bez
wychodzenia
na
powierzchnię
spoiny
czołowe
h
≤ 0,4 s,
max. 4 mm
spoiny
pachwinowe
h
≤ 0,4 a,
max. 4 mm
nie dopuszczalne
8
Ciąg dalszy tablicy 2.
Wymiary graniczne niezgodności
spawalniczych dla poziomów jakości
Nr wed
ług
EN ISO 5817
Nr odniesienia
wg
EN ISO 6520-1
Nazwa
niezgodności
Uwagi
t
mm
D
C
B
-
według EN 25817
niezgodności długie: nie
dopuszcza się
-
-
niezgodności krótkie:
h
≤ 0,2 s h ≤ 0,1 s
max. 2 mm max. 1,5 mm
nie
dopuszczalne
-
według EN ISO 5817
≥ 0,5
krótka
niezgodność:
h
≤ 0,2 a
max. 2 mm
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
≥ 0,5
krótka
niezgodność:
złącze
doczołowe
h
≤ 0,2 s
max. 2 mm
złącze teowe:
h
≤ 0,2 a
max. 2 mm
krótka
niezgodność:
złącze
doczołowe
h
≤ 0,1 s
max. 1,5 mm
złącze teowe:
h
≤ 0,1 a
max. 1,5 mm
nie
dopuszczalne
2.13 402 brak
przetopu
(niepełny
przetop)
≥ 0,5
krótka
niezgodność:
h
≤ 0,2 t
max. 2 mm
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
-
według EN 25817
-
dopuszcza się nie
dopuszczalne
-
według EN ISO 5817
1.2 104
pęknięcie w
kraterze
-
≥ 0,5
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
nie
dopuszczalne
9
ZAŁĄCZNIK A NORMY EN ISO 5817 – PRZYKŁADY OKREŚLANIA PROCENTOWEGO
UDZIAŁU NIEZGODNOŚCI
W Załączniku A normy EN ISO 5817 przedstawiono przykłady powierzchni na których naniesiono
niezgodności spawalnicze z podaniem procentowego udziału tych niezgodności. Te rysunki jako
wzorce mogą być pomocne do oceny niezgodności występujących na radiogramach lub
powierzchniach przełomu. Załącznik podaje 9 przykładów takich powierzchni na których
procentowy udział niezgodności wynosi od 1 % do 16 %. Na rysunkach 1 – 3 przedstawiono kilka
takich powierzchni.
Rysunek 1. Udział procentowy niezgodności równy 1 % powierzchni;
15 pęcherzy o średnicy 1 mm
Rysunek 2. Udział procentowy niezgodności równy 4 % powierzchni;
61 pęcherzy o średnicy 1 mm
Rysunek 3. Udział procentowy niezgodności równy 16 % powierzchni;
244 pęcherzy o średnicy 1 mm
10
ZAKOŃCZENIE
Znowelizowana norma EN 25817 jako norma EN ISO 5817:2003 została wprowadzona w życie w
państwach członkowskich Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) do końca kwietnia
2004 roku. Polska będąca członkiem tego Komitetu od 1 stycznia 2004 roku ma również
obowiązek wprowadzenia tej normy w życie i wycofania normy PN-EN 25817:1997. Działania w
tym kierunku podjął Komitet Techniczny Nr 166 ds. Jakości w Spawalnictwie. Wniosek o
zatwierdzenie normy PN-EN
ISO
5817 metodą uznaniową został skierowany do Prezesa
Polskiego Komitetu Normalizacyjnego i norma ta wydana zostanie drukiem w angielskiej wersji
językowej. Tłumaczenie tej normy na język polski przewidziano na rok 2005.
11