1. Polikryształ- materiał o złożonej budowie, którego podstawą są połączone 
trwale (granicami fazowymi) różnie zorientowane elementy krystaliczne. Elementy 
budowy: ZIARNA- pojedyncze kryształy oddzielone granicami międzyziarnowymi. W 
polikrysztale mogą znajdować się ziarna wielu faz. PORY- puste przestrzenie między 
ziarnami wypełnione fazą gazową. FAZA AMORFICZNA- występująca jako oddzielne 
elementy mikrostruktury lub w postaci warstw na granicach ziaren. WTRĄCENIA 
DYSPERSYJNE- małe kryształy występujące w objętości ziaren. 2. Mikrostruktura- 
obraz w mikroskopie: wielkość obrazu- rzędu 10-5 m, wielkość elementów- rzędu 10-
6 m= 1 μm 3. Budowa polikryształów jednofazowych 4. Budowa polikryształów z fazą 
szklistą 5. Metody otrzymywania polikryształów: krystalizacja ze stopów- metodą tą 
otrzymuje się większość tworzyw metalicznych, polikryształy ze stopu otrzymuje się 
w warunkach sprzyjających krystalizacji wielozarodkowej np. krystalizacja we wlewku 
Krystalizacja szkła- szkło w zwykłych warunkach jest termodynamiczne metatrwałe. 
Procesy krystalizacji są bardzo wolne ze względu na wysoką lepkość. Sztucznie 
wywoływana krystalizacja ma na celu otrzymanie tworzywa posiadającego wyższą 
odporność mechaniczną. Do szkła wprowadza się zarodki heterogeniczne powodujące 
powstawanie centrów krystalizacji a) cząstki metali lub fluorki b) zarodki drugiej fazy 
szklistej powstałe wskutek likwacji.