background image

 
 

PROCESY WYRZYNANIA ZĘBÓW 

 

 

 

 

 

 

 

background image

PROCESY WYRZYNANIA ZĘBÓW 

 

    

Wyrzynanie zębów ,zwane również ząbkowaniem, jest procesem fizjologicznym 

odbywającym się w jamie ustnej. Jest to proces czynny. U ludzi występują dwa 
okresy 

ząbkowania; pierwszy dotyczy zębów mlecznych oraz drugi dotyczący zębów 

stałych. Zawiązki zębów mlecznych i stałych rozwijają się jednocześnie przesuwając 
się w kierunku wyrostków zębodołowych w odpowiednim czasie, w zależności od 
rodzaju zawiązka. 
    

Zawiązki zębów mlecznych rozwijają się z tzw. pierwotnej listewki zębowej około 

8-

9 tygodnia życia płodowego. Zawiązki pierwszych trzonowców stałych (szóstek) 

rozwijają się około 20 tygodnia życia płodowego z tej samej listewki ,natomiast z 
wtórnej listewki zębowej miedzy 24-30 tygodniem życia płodowego tworzą się 
zawiązki stałych siekaczy, kłów i przedtrzonowców. Zawiązki siódemek tworzą się w 
6 miesiącu życia dziecka, a ósemek w 5 roku . 

    

Proces rozwoju zęba i jego wyrzynania dzieli się na trzy etapy: 

1.  Faza przederupcyjna 

(przed przebiciem błony śluzowej). W tym etapie 

dochodzi do: 

 

kształtowania się korony zęba 

 

przesuwania się zawiązka do płaszczyzny zgryzu i w kierunku 
dośrodkowym 

 

przy wyrzynaniu zębów stałych do resorpcji mlecznego poprzednika 
oraz 

  resorpcji pokrywy kostnej 

2.  Faza przedfunkcyjna 

(przed osiągnięciem płaszczyzny zgryzu). W tym etapie 

dochodzi do: 

 

kształtowanie korzenia zęba i kieszonki dziąsłowej 

 

rozpoczęcie wyrzynania – przebicie dziąsła początkowo guzkiem 
następnie całym obwodem 

3.  Faza funkcyjna

: całkowite wyrznięcie korony zęba i ostateczny rozwój 

korzenia 

i kieszonki dziąsłowej (która zmniejsza swoja głębokość). 

Przemieszczanie się korony w kierunku pionowym ustaje z chwilą uzyskania 
kontaktu z zębami przeciwstawnymi. 

    

Biomechanizm wyrzynania zębów nie jest ostatecznie poznany.                  

Powstało wiele teorii na ten temat: 

 

wzrost wyrostka zębodołowego – grube włókna kolagenowe łączące brzeg 
zębodołu ze szczytem korzenia tworzą tzw. więzadło hamakowe wysuwające 
ząb z zębodołu z powodu narastania brzegu wyrostka i rozwijającego się 
korzenia  

  wzrost korzeni 

– wyrzynanie się zęba siłą jaką wywiera rozwijający się korzeń 

na dno zębodołu 

 

wzrost ciśnienia płynu tkankowego w dobrze ukrwionej okolicy 
okołowierzchołkowej, przez co następuje wysuwanie zęba z zębodołu 

background image

 

zmiana napięcia włókien kolagenowych – dojrzewające włókna ozębnej 
skracają się i następuje przemieszczanie zawiązka w kierunku wyrostka 
zębodołowego 

    

Wyrzynanie zębów jest ściśle powiązane z ogólnym procesem wzrastania, 

dojrzewania i rozwojem kośćca. Na proces wyrzynania  wpływają takie czynniki jak: 

 

stan ogólny organizmu 

 

czynność gruczołów wewnętrznego wydzielania 

  krzywica  

 

tężyczka 

 

choroby dziedziczne przebiegające ze zmianami w przyzębiu 

 

odżywianie kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią 

 

żywienie dziecka 

  miejsce zamieszkania 

– rejon geograficzny 

 

warunki środowiskowe i socjalno-bytowe 
Dobre warunki bytowe przyczyniają się do wcześniejszego ząbkowania. 

OGÓLNE ZASADY WYRZYNANIA ZĘBÓW: 

1. 

Zęby żuchwy wyrzynają się przed zębami szczęki 

2. 

Zęby szczęki wyrzynają się około 3 miesięcy później niż zęby żuchwy w 
poszczególnych grupach 

3. 

Największe odchylenia od kolejności wyrzynania dotyczą zębów 
przedtrzonowych 

4. 

Obserwuje się tendencje do przyspieszania czasu wyrzynania zębów stałych a 
opóźnianiu wyrzynania zębów mlecznych 

5. 

Proces ten zazwyczaj wcześniej następuje u dziewcząt  

6. 

Dynamika wyrzynania zębów bywa dziedziczna 

7. 

Opóźnienie wyrzynania u dzieci o słabszym umięśnieniu 

8. 

Wyrzynanie zęba nie jest jednoznaczne z zakończeniem jego rozwoju, który 
trwa przez następne 2-3 lata 

 

UZĘBIENIE MLECZNE 

    

Zęby mleczne kształtują się z 20 zawiązków. Wyrzynanie następuje parami w 

grupach jednoimiennych , najpierw w żuchwie potem w szczęce. Istnieją niewielkie 
różnice w poszczególnych grupach w stosunku do płci. Początek wyrzynania określa 
się na 5 – 10 miesiąc życia; koniec 21 – 31miesiąc. 3 miesiące odchylenia to norma. 
Jako pierwsze wyrzynają się: 
 

 

przyśrodkowe  i boczne  zęby sieczne  

 

następnie pierwsze zęby trzonowe  

 

kły  

 

jako ostatnie drugie zęby trzonowe   

 

background image

 

 

Wyrzynanie 

zębów mlecznych wg Szpringer, Czarnockiej, Janichy  

 

 

GRUPY ZĘBÓW 

MIESIĄCE ŻYCIA 

MIESIĄCE ŻYCIA 

SZCZĘKA 

ŻUCHWA 

SZCZĘKA 

ŻUCHWA 

DZIEWCZĘTA 

CHŁOPCY 

Siekacze przyśrodkowe 

6 - 12 

– 10 

– 12 

– 10 

Siekacze boczne 

– 16 

– 18 

– 14 

– 15 

Kły 

15 

– 24 

16 

– 24 

15 

– 23 

15 

– 22 

Pierwsze trzonowce 

10 

– 17 

10 

– 18 

12 

– 19 

12 

– 19 

Drugie trzonowce 

21 - 31 

21 

– 31 

21 - 31 

21 

– 31 

 

 

 

 

    

Około 4 roku życia dochodzi do znacznego wzrostu szczęki i żuchwy. Powstają 

tzw. luki fizjologiczne czyli większe przerwy między zębami . W ten sposób zostaje 
przygotowane miejsce dla większych i szerszych zębów stałych.  
    

Podczas dalszego rozwoju szczęki i żuchwy oraz narządu żucia zęby mleczne 

ulegają fizjologicznemu starciu a ich korzenie podlegają procesom resorpcyjnym. 
    

Resorpcja jest procesem długotrwałym (trwa 2-4 lat). W miejsce zresorbowanych 

korzeni zębów mlecznych przemieszczają się zawiązki zębów stałych. Od 6 do 11 
roku życia w jamie ustnej występują zęby stałe oraz mleczne. Jest to okres 
uzębienia mieszanego. 

UZĘBIENIE STAŁE 

    

Zęby stałe kształtują się z 32 zawiązków. Zawiązek zęba stałego przemieszcza się 

dośrodkowo, doprzedsionkowo i następnie wzdłuż długiej osi zęba pionowo do 
płaszczyzny zgryzu. Zęby żuchwy wyrzynają się wcześniej niż zęby szczęki we 
wszystkich grupach z wyjątkiem przedtrzonowców. Czas wyrzynania się zębów 
stałych określa się na okres od 6 do 25 rok życia. 6 miesięcy odchylenia to norma. 
    

W żuchwie zęby wyrzynają się w następującej kolejności: 

   

pierwsze zęby trzonowe (szóstki) 

   

przyśrodkowe i boczne zęby sieczne (jedynki i dwójki)  

   

kły 

   

pierwsze i drugie zęby przedtrzonowe (czwórki i piątki) 

   

drugie i trzecie zęby trzonowe (siódemki i ósemki).  

    

W szczęce kolejność jest następująca: 

 

pierwsze zęby trzonowe (szóstki) 

 

przyśrodkowe i boczne zęby sieczne (jedynki i dwójki) 

background image

 

pierwsze i drugie zęby przedtrzonowe (czwórki i piatki) 

 

kły 

  drugie i trze

cie zęby trzonowe (siódemki i ósemki) 

Rozwój zębów stałych wg Kronfelda i Logana 

 
  

ZĘBY STAŁE 

SZCZĘKA 

ŻUCHWA 

 

Początek 

mineralizacji 

wyrzynanie 

Uformowanie 

korzenia 

Początek 

mineralizacji 

wyrzynanie  Uformowanie 

korzenia 

Jedynki 

3

–4 m-c 

– 8 r.ż. 

10 

r.ż. 

3

–4 m-c 

– 7 r.ż. 

9 r.ż. 

Dwójki 

1 r.ż. 

– 9 r.ż. 

11 r.ż. 

3

–4 m-c 

– 8 r.ż. 

10 r.ż. 

Kły 

3

–5 m-c 

11 

– 12 r.ż 

13-

15 r.ż. 

4

–5 m-c 

– 11r.ż. 

12-

14 r.ż. 

Czwórki 

1,5 r.ż. 

10 

– 11 r.ż. 

12-

13 r.ż. 

1,5

–2 r.ż. 

10 

– 12r.ż. 

13-

14 r.ż. 

Piątki 

2,5 r.ż. 

10 

– 12 r.ż. 

12-

14 r.ż. 

2,5 r.ż. 

11 

– 12r.ż. 

13-

14 r.ż. 

Szóstki 

Od urodzenia 

– 7 r.ż. 

9-

10 r.ż. 

Od urodzenia 

– 7 r.ż. 

9-

10 r.ż. 

Siódemki 

3 r.ż. 

12 

– 13 r.ż. 

14-

16 r.ż. 

2,5

–3 r.ż. 

11 

– 13r.ż. 

14-

15 r.ż. 

ósemki 

7

–9 r.ż. 

17 

– 25 r.ż. 

18-

25 r.ż. 

8

–10 r.ż. 

17 

– 21r.ż. 

18-

25 r.ż. 

 
 
  
Podczas wyrzynania zębów mogą się pojawić pewne zaburzenia: 

 

zęby wrodzone – obserwowane przy urodzeniu 

 

zęby noworodkowe – pojawiające się do 30 dnia po urodzeniu 

 

przedwczesne ząbkowanie (dentitio praecox) – wyrzynanie się przed 
ustalonymi terminami: zęby mleczne przed 5 miesiącem życia, zęby stałe 
przed 6 rokiem życia. zęby takie są słabiej zmineralizowane. 

 

opóźnione wyrzynanie (dentitio tarda)- wyrzynanie późniejsze niż ustalone: 
zęby mleczne po 12 miesiącu życia, zęby stałe po 8 roku życia 

  utrudnione wyrzynanie (dentitio difficilis) 

– dotyczy najczęściej zębów 

mądrości w żuchwie, spowodowane przeszkodą mechaniczną ze strony kości 
otaczającej zawiązek, nieprawidłowym położeniem zawiązka, niedoborami 
witamin, zaburzeniami hormonalnymi 

 

przetrwały ząb mleczny(dens persistens) – pozostający w zębodole obok 
zawiązków zębów stałych 

 

częściowe lub całkowite zatrzymanie zęba w kości 

 

nieprawidłowa lokalizacja zębów – przechylenie zębów, zrotowanie, 
ustawienie poza łukiem lub w nieprawidłowym porządku. 

 

zaburzenia kolejności wyrzynania zębów stałych 

 

brak zawiązków zębów (anodoncja) 

 

zwiększenie liczby zębów (hiperdoncja)- zwiększenie liczby zębów mlecznych 
może powodować opóźnienie wyrzynania zębów stałych oraz zaburzenia w 
ich budowie 

   zmniejs

zenie liczby zębów (hipodoncja) 

 

trzecie ząbkowanie – po usunięciu lub wypadnięciu zębów stałych pojawiają 
się trzecie szeregi zębów 

 

zęby dodatkowe w nietypowych dla nich obszarach twarzoczaszki np.:na 
podniebieniu twardym, w jamie nosowej, w obrębie oczodołu    

background image

    

 

 

Wyrzynaniu zębów mogą towarzyszyć objawy niepożądane np.: 

 

zwiększone wydzielanie śliny 

 

brak apetytu, łaknienia 

  wymioty, biegunki, zaparcia 

 

pobudliwość nerwowa 

  zaburzenia snu 

 

podwyższona temperatura ciała 

 

ból i obrzęk błony śluzowej w okolicy zęba 

 

utrudnione odgryzanie pokarmów twardych 

 

niekiedy szczękościsk 

    

Przedwczesną utratę zębów mlecznych obserwuje się w przypadku np.: 

 

zatrucia rtęcią 

  napromieniowaniu 

  w chorobach metabolicznych 

  w chorobach nowotworowych 

 

białaczkach