background image

2011-04-28 

Testy immunologiczne.

  

Anna Kaleta 

Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa w Katowicach 

Immunologia 

2010/2011 

Reakcja immunologiczna 

(serologiczna) polega na swoistym 

łączeniu się antygenów z 

przeciwciałami. 

W diagnostyce tzw. niehodowlanej 

wykorzystuje się to w dwojaki sposób: 
Rozpoznawanie 

nieznanych antygenów

 

przy użyciu 

znanych przeciwciał 

Rozpoznawanie

 

nieznanych  przeciwciał 

przy użyciu 

znanych antygenów 

 

AGLUTYNACJA (odczyn zlepny) polega  

na zlepianiu upostaciowanych antygenów 

(aglutynogenów) z przeciwciałem (aglutyniny).

  

  Powstały kompleks antygen- przeciwciało w 

obecności elektrolitu wypada z zawiesiny w 

postaci agregatów (aglutynaty). 

Wyróżnia się następujące rodzaje 

aglutynacji: 

Bezpośrednią (czynną)- 

przeciwciała reagują 

bezpośrednio z naturalnymi nośnikami 

antygenu jakimi są krwinki, bakterie: 
 

Pośrednią (bierną)- 

rozpuszczony antygen 

opłaszcza się najpierw na nośniku, jakim są 

krwinki czerwone (hemaglutynacja) czy 

cząsteczki lateksu i dopiero potem poddaje 

się reakcji ze swoistym przeciwciałem: 

background image

2011-04-28 

Pośrednią (bierną)- 

rozpuszczony antygen 

opłaszcza się najpierw na nośniku, jakim są 

krwinki czerwone (hemaglutynacja) czy 

cząsteczki lateksu i dopiero potem poddaje 

się reakcji ze swoistym przeciwciałem: 

Precypitacja jest reakcją immunologiczną, w 

której rozpuszczalne antygeny 

wielodeterminantowe, łącząc się z 

przeciwciałami, tworzą duże hydrofobowe 

kompleksy wypadające z roztworu jako 

precypitaty (zmętnienie, strąt). 

Precypityny 

to 

przeciwciała biorące 

udział w reakcji 

Precypitogeny 

to 

antygeny wykorzystane 

w reakcji 

Reakcja precypitacji przebiega  

w dwóch etapach: 

1.

Reakcja antygen-przeciwciało 

skutkujące powstaniem kompleksu 

2.

Wytrącenie powstałego kompleksu w 

postaci precypitatu 

pod wpływem 

elektrolitów obecnych w środowisku 

reakcji (najczęściej NaCl) przy 

optymalnych warunkach ilości antygenu 

do przeciwciał.  

Najsilniejsza precypitacja zachodzi 

podczas stanu równowagi- 

ekwiwalencji. 

background image

2011-04-28 

Precypitację można 

przeprowadzić w różnych 

środowiskach: 

Płynnym- 

precypitacja pierścieniowa; 

odczyn kłaczkujący tzw. test flokulujący 

Stałym (immunodyfuzja) – 

pojedyncza i 

podwójna immunodyfuzja płytkowa; 

środowiskiem reakcji jest najczęściej 

żel agarozowy 

Klasyfikacja metod immunodyfuzji: 

Pojedyncza

- jeden 

reagent (najczęściej 

antygen) dyfunduje, 

natomiast drugi 

(przeciwciało) znajduje 

się w żelu, a jego 

koncentracja jest stała 

we wszystkich punktach 

Podwójna

-

 

polega na 

wzajemnej penetracji 

antygenu i przeciwciała w 

żelu agarowym 
 

 

Podwójna immunodyfuzja płytkowa 

Test gronkowcowy- służy do 

identyfikacji bakterii z 

rodzaju 

Staphylococcus z 

wykorzystaniem aglutynacji.

 

Gronkowiec złocisty 

Staphylococcus auresus

 

  Gronkowce mogą powodować chorobę wskutek 

zarówno zdolności do namnażania się i 

rozprzestrzeniania się w tkankach, jak i wytwarzania 

licznych substancji zewnątrzkomórkowych. 

Niektóre z tych substancji są enzymami, inne można 

uznać za toksyny. 

Szczepy tego  gatunku charakteryzowane są jako 

zjadliwe (wirulentne) na podstawie zdolności do 

wytwarzania KOAGULAZ, nukleaz (DNAza) α- β- γ- 

hemolizyn, hialuronidaz, lipaz, fibrynolizyny oraz 

egzo- i enterotoksyn. 

background image

2011-04-28 

Choroby wywołane przez  

Staphylococcus aureus 

Zakażenia skórne (zapalenie 

mieszków włosowych, czyraki, 

jęczmienie) 
Zakażenia głębokie (zakażenie 

szpiku i kości, zapalenie płuc) 
Choroby wywołane działaniem 

toksyn gronkowcowych: 

– Zatrucia pokarmowe 
– Zapalenie złuszczające skóry 
– Zespół wstrząsu toksycznego 

Charakterystyka toksyn 

S. aureus 

Egzotoksyny- α hemolizyna powoduje lizę krwinek 

czerwonych i uszkadza krwinki płytkowe  

Enterotoksyny- (6 rozpuszczalnych toksyn), ciepłostałe 

(gotowanie przez 30 min) i odporne na działanie 

enzymów przewodu pokarmowego, powoduje zatrucia 

pokarmowe 

Koagulaza- ochrona komórki przed fagocytozą poprzez 

opłaszczanie neutrofilów fibryną, ścina osocze krwi 

ludzkiej 

Hialuronidazy- hydrolizują międzykomórkowy cement 

tkanek, jaki stanowi kwas hialuronowy, dzięki nim 

bakterie mogą się rozprzestrzeniać w głąb organizmu 

Clumping factor- czynnik CF 

CF to tzw. koagulaza związana; ścina 

fibrynogen i uczestniczy w osłonie 

gronkowców prze leukocytami oraz 

innymi przeciwbakteryjnymi czynnikami. 

  Clumping factor jest czynnikiem 

występującym w ścianie komórkowej 

bakterii i powodującym aglutynację 

krwinek opłaszczonych fibrynogenem. 

Wykonanie ćwiczenia 

Odczynnik 

Test reagent-

 zawiera zawiesinę 

krwinek baranich opłaszczonych fibrynogenem 

z dodatkiem azydku sodu. 

Odczynnik 

Control reagent- 

zawiera zawiesinę 

krwinek baranich

 

z dodatkiem azydku sodu 

Do kropli każdego z odczynników dodać ezą 

masę bakteryjną i mieszać ok. 30 sekund. 

Odczyt i interpretacja wyników 

– Dodatni- aglutynacja z odczynnikiem A i brak 

aglutynacji z odczynnikiem K 

– Ujemny- brak aglutynacji w obu odczynnikach