background image

 

 
 

RADA MINISTRÓW 

 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 

ZAŁO

Ż

ENIA

 

PROJEKTU BUD

Ż

ETU PA

Ń

STWA 

NA ROK 2013

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

Warszawa 

 

czerwiec 2012 r. 

 

background image

 

Spis tre

ś

ci 

 

WST

Ę

P............................................................................................................................ 2

 

OCENA BIE

ŻĄ

CEJ SYTUACJI MAKROEKONOMICZNEJ ........................................... 4

 

ZAŁO

Ż

ENIA PROJEKTU BUD

Ż

ETU PA

Ń

STWA NA 2013 R........................................ 8

 

Z

AŁOŻENIA MAKROEKONOMICZNE

............................................................................................... 8 

P

ODSTAWOWE UWARUNKOWANIA PROGNOZY DOCHODÓW BUDŻETU PAŃSTWA

........................ 12 

P

ODSTAWOWE UWARUNKOWANIA W OBSZARZE WYDATKÓW BUDŻETU PAŃSTWA

..................... 14 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

Wst

ę

Wyniki  polskiej  gospodarki  na  przestrzeni  ostatnich  kilku  lat,  pomimo  silnych  zawirowa

ń

 

w otoczeniu zewn

ę

trznym, wskazuj

ą

 na jej wyj

ą

tkow

ą

 odporno

ść

 na szoki.

 

W okresie kumulacji 

ś

wiatowego  kryzysu  finansowego  Polska,  jako  jedyne  pa

ń

stwo  w  UE  i jedno  z  nielicznych  w 

OECD, odnotowała wzrost gospodarczy w 2009 r. (o 1,6%). W

ś

ród czynników, które pomogły w 

utrzymaniu  wzrostu  gospodarczego  w  tym  okresie  nale

ż

y  wymieni

ć

  stymulacj

ę

  fiskaln

ą

  w 

postaci znacznej redukcji klina podatkowego zwi

ę

kszaj

ą

cej dochody do dyspozycji gospodarstw 

domowych,  oraz  istotnego  przyspieszenia  inwestycji  publicznych  finansowanych  w  du

ż

ym 

stopniu  z  funduszy  UE.  Pogarszaj

ą

ce  si

ę

  warunki  zewn

ę

trzne,  pomimo  wdro

ż

onego  impulsu 

fiskalnego były na tyle niekorzystne, 

ż

e polska gospodarka nie unikn

ę

ła spowolnienia, co z kolei 

w  poł

ą

czeniu  z  antycykliczn

ą

  polityk

ą

  fiskalna  spowodowało  pogorszenie  si

ę

  sytuacji  finansów 

publicznych. 

Poprawa  sytuacji  gospodarczej  u  naszych  najwi

ę

kszych  partnerów  handlowych,  w  tym 

głównie  w  Niemczech  i  okres  szybszego  wzrostu  popytu  prywatnego  przejawiaj

ą

cy  si

ę

  w: 

o

ż

ywieniu,  po  dwóch  latach  spadku,  inwestycji  sektora  prywatnego,  stabilnym  wzro

ś

cie 

konsumpcji  prywatnej  i  pozytywnym  wkładzie  we  wzrost  PKB  ze  strony  eksportu  netto,  został 

wykorzystany  do  silnego  zmniejszenia  deficytu  sektora  rz

ą

dowego  i  samorz

ą

dowego,  przy 

ograniczeniu  jego  negatywnego,  krótkookresowego  wpływu  dla  wzrostu  gospodarczego. 

Pomimo du

ż

ej skali konsolidacji fiskalnej w 2011 r. (deficyt sektora rz

ą

dowego i samorz

ą

dowego 

został obni

ż

ony z 7,8% PKB do 5,1% PKB), realne tempo wzrostu gospodarczego przyspieszyło 

do  4,3%  w  porównaniu  z  3,9%  w  2010 r.  Patrz

ą

c  na  cały  okres  2009  -2011  to  skumulowany 

wzrost był najwy

ż

szy w UE.   

Perspektywy  wzrostu  gospodarczego  na 

ś

wiecie  w  najbli

ż

szych  latach  według  aktualnych 

prognoz  uległy  znacznemu  pogorszeniu.  Wszystko  wskazuje, 

ż

e  rok  2012  b

ę

dzie  okresem 

spowolnienia 

ś

wiatowego  PKB,  przy  czym  relatywnie  silne  b

ę

dzie  ono  w  strefie  euro  (spadek 

PKB o -0,3% r/r) i w konsekwencji w UE (0,0% r/r), czyli w obszarze gospodarczym, który jest 

najwi

ę

kszym  partnerem  handlowym  Polski.  Gospodarka 

ś

wiatowa  wchodzi  w  kolejny  etap 

kryzysu, który z uwagi na wyst

ę

powanie wysokiej nierównowagi fiskalnej i w konsekwencji silny 

wzrost  zadłu

ż

enia  sektora  publicznego,  mo

ż

na  nazwa

ć

  kryzysem  fiskalnym.  Konieczno

ść

 

redukcji deficytów finansów publicznych w poszczególnych pa

ń

stwach UE oraz silna awersja do 

ryzyka  przy  niepewnych  perspektywach  wzrostu  gospodarczego  znajdzie  odzwierciedlenie  w 

wyra

ź

nym  spowolnieniu  realnej  gospodarki  UE.  Oczekuje  si

ę

  wprawdzie, 

ż

e  od  2013 r.  wzrost 

background image

 

gospodarczy  b

ę

dzie  przyspieszał,  jednak  jego  tempo  b

ę

dzie  ni

ż

sze  ni

ż

  w  latach  2010-2011  i 

wyra

ź

nie ni

ż

sze ni

ż

 w okresie przed kryzysem finansowym.  

Zgodnie  z  zaleceniami  KE  i  planami  Rz

ą

du  RP,  Polska  w  2012 r.  zredukuje  nadmierny 

deficyt  w  sposób  wiarygodny  i trwały.  Sprzyja

ć

  b

ę

d

ą

  temu  mechanizmy  ograniczaj

ą

ce  wzrost 

wydatków  sektora  rz

ą

dowego  i samorz

ą

dowego,  m. in.  wydatkowa  reguła  dyscyplinuj

ą

ca, 

odnosz

ą

ca  si

ę

  do  wydatków  dyskrecjonalnych  i  nowych  wydatków  prawnie  zdeterminowanych 

(tzw.  nowych  sztywnych),  zamro

ż

enie  nominalnego  funduszu  wynagrodze

ń

  podsektora 

centralnego,  czy  stopniowa  redukcja  udziału  w  PKB  inwestycji  publicznych  (w  roku  ubiegłym 

udział  ten  wyniósł  5,8%  i  był  najwy

ż

szy  w  UE).  Realizacja  zaplanowanej  konsolidacji  fiskalnej 

wzmocni  wiarygodno

ść

  i  fundamenty  polskiej  gospodarki.  Pozwala  ona  równie

ż

  nie  tylko  na 

unikni

ę

cie  ryzyka  zwi

ą

zanego  z przekroczeniem  przez  dług  publiczny  drugiego  progu 

ostro

ż

no

ś

ciowego  (55%  PKB),  ale  przede  wszystkim  na  wej

ś

cie,  ju

ż

  od  2012 r.,  na 

ś

cie

ż

k

ę

 

oznaczaj

ą

c

ą

  redukcj

ę

  długu  publicznego  w  relacji  do  PKB.  Wraz  z realizacj

ą

  zaplanowanych 

działa

ń

  konsolidacyjnych  zostan

ą

  równie

ż

  stworzone  warunki  do  wprowadzenia  stabilizuj

ą

cej, 

relacj

ę

 deficytu sektora rz

ą

dowego i samorz

ą

dowego do PKB, reguły wydatkowej.  

Zaplanowane  działania  w  ramach  realizacji  strategii  konsolidacji  fiskalnej  zostały  dobrane 

tak,  aby  doprowadzi

ć

  do  relatywnie  szybkiego  obni

ż

enia  nierównowagi  finansów  publicznych 

przy  jednoczesnej  minimalizacji  potencjalnie  negatywnych  skutków  ograniczenia  popytu 

publicznego  na  wzrost  gospodarczy  w  Polsce.  Ma  to  szczególne  znaczenie  w  obliczu 

oczekiwanego  spowolnienia  w gospodarce 

ś

wiatowej.  Obni

ż

enie  kosztów  osobowych 

administracji  publicznej  zmniejsza  presj

ę

  na  wzrost  wynagrodze

ń

  w  skali  całej  gospodarki 

prowadz

ą

c  do  wzrostu  jej  konkurencyjno

ś

ci,  co  dzi

ę

ki  zwi

ę

kszaniu  udziału  w  rynkach 

eksportowych,  skutkowa

ć

  b

ę

dzie  wzrostem  zatrudnienia  i  przyspieszeniem  wzrostu 

gospodarczego. 

Charakter  kolejnego  kryzysu  oraz  silna  awersja  do  ryzyka  na  rynkach  finansowych,  s

ą

 

czynnikami,  które  wspieraj

ą

  konieczno

ść

  kontynuowania  przyj

ę

tej 

ś

cie

ż

ki  konsolidacji  fiskalnej. 

Jednym ze skutków działa

ń

 zmniejszaj

ą

cych deficyt i dług w relacji do PKB b

ę

dzie utrzymanie, a 

w perspektywie równie

ż

 i podniesienie ratingów wiarygodno

ś

ci kredytowej kraju. Ni

ż

sza premia 

za  ryzyko  i  zwi

ą

zany  z tym  ni

ż

szy  koszt  dost

ę

pu  do  kapitału  b

ę

dzie  miał  pozytywny  wpływ  na 

koszty  obsługi  zobowi

ą

za

ń

  sektora  publicznego,  ale  równie

ż

  znajdzie  odzwierciedlenie  w 

koszcie  finansowania  działalno

ś

ci  gospodarczej  sektora  prywatnego.  Poszerzenie  dost

ę

pu  do 

zewn

ę

trznego  finansowania  przy  zmniejszaj

ą

cej  si

ę

  premii  za  ryzyko  ograniczy  negatywne 

skutki  kryzysu  zadłu

ż

enia  w  strefie  euro.  W  konsekwencji  poprawa  i  pó

ź

niejsza  stabilizacja 

sytuacji finansów publicznych b

ę

dzie sprzyja

ć

 długookresowemu wzrostowi gospodarczemu. 

background image

 

 

Ocena bie

żą

cej sytuacji makroekonomicznej 

Dynamika aktywno

ś

ci w gospodarce 

ś

wiatowej w 2011 r. obni

ż

yła si

ę

, w głównej mierze za 

spraw

ą

  krajów  rozwini

ę

tych,  m.in.  USA,  Japonii  i  strefy  euro.  Wolniej  rosły 

ś

wiatowy  handel 

i produkcja  przemysłowa.  Negatywny  wpływ  na  koniunktur

ę

  gospodarcz

ą

  w  tym  okresie  miały: 

silny  wzrost  cen  surowców  naturalnych,  katastrofa  naturalna  w  Azji  oraz  przede  wszystkim 

trwaj

ą

cy  kryzys  zadłu

ż

eniowy  w  strefie  euro,  który  wpłyn

ą

ł  na  wzrost  awersji  do  ryzyka  na 

ś

wiatowych  rynkach  finansowych.  Znalazło  to  odzwierciedlenie  we  wzro

ś

cie  rentowno

ś

ci 

papierów  skarbowych,  przede  wszystkim  w  krajach  o  najwi

ę

kszym  zadłu

ż

eniu,  co  oznaczało 

cz

ę

sto dalszy wzrost kosztów obsługi długu publicznego. Napi

ę

cia na rynku długu przeło

ż

yły si

ę

 

tak

ż

e  na  wy

ż

sze  koszty  finansowania  sektora  bankowego,  co  w  poł

ą

czeniu  ze  zwi

ę

kszonymi 

wymogami  kapitałowymi  oraz  wzrostem  awersji  do  ryzyka  przyczyniło  si

ę

  do  zaostrzenia 

warunków  kredytowych  dla  podmiotów  sektora  niefinansowego,  zwłaszcza  w  krajach 

europejskich. 

Te  czynniki  oraz  trwaj

ą

cy  po  kryzysie  finansowym  z  lat  2008/09  proces  dostosowa

ń

 

w bilansach sektora finansowego i niefinansowego przyczyniły si

ę

 do obni

ż

enia tempa wzrostu 

gospodarki UE w 2011 r., na któr

ą

 przypada ok. 80% polskiego eksportu. PKB w UE w 2011 r. 

zwi

ę

kszył si

ę

 o 1,5%, wobec 2% w 2010 r. i był ni

ż

szy od prognoz formułowanych przed rokiem. 

W  jeszcze  wi

ę

kszym  stopniu  obni

ż

yła  si

ę

  dynamika  popytu  krajowego,  zarówno 

konsumpcyjnego,  jak  i  inwestycyjnego.  W  efekcie  import  UE,  który  jest  główn

ą

  determinant

ą

 

zewn

ę

trznego  popytu  na  polskie  towary,  zwi

ę

kszył  si

ę

  tylko  o  ok.  4%,  wobec  9,8%  rok 

wcze

ś

niej.  Szybciej  rósł  wprawdzie  import  Niemiec,  z  którymi  Polska  utrzymuje  najsilniejsze 

kontakty handlowe, ale i w tym wypadku zanotowano spadek tempa wzrostu. 

Osłabienie aktywno

ś

ci gospodarczej wpłyn

ę

ło na pogorszenie dynamiki obrotów handlowych 

krajów,  których  rynki  s

ą

  kluczowe  dla  polskiego  eksportu.  Mimo  to,  wyniki  polskiego  eksportu, 

zwłaszcza  pod  koniec  2011 r.,  okazały  si

ę

  zaskakuj

ą

co  dobre,  szczególnie  uwzgl

ę

dniaj

ą

spadek  PKB  i  importu  UE  (tak

ż

e  Niemiec)  w  IV  kw.  ub. r.  Przyczyniło  si

ę

  do  tego  m.in. 

relatywnie  du

ż

e  osłabienie  złotego  w  II  połowie  roku,  które  wpłyn

ę

ło  na  popraw

ę

 

konkurencyjno

ś

ci cenowej polskich produktów. Zgodnie z danymi BIS, mi

ę

dzy majem i grudniem 

ub.r.  nast

ą

piła  deprecjacja  realnego  efektywnego  kursu  złotego  o  13%,  który  w  ostatnim 

miesi

ą

cu  2011 r.  osi

ą

gn

ą

ł  najsłabszy  poziom  od  marca  2009 r.  Wzrostowi  sprzeda

ż

zagranicznej  sprzyjał  tak

ż

e  niewielki  spadek  relatywnych  jednostkowych  kosztów  pracy 

background image

 

w przetwórstwie przemysłowym. Powy

ż

sze czynniki przyczyniły si

ę

 do wzrostu udziału polskiego 

eksportu w imporcie UE, co pozwoliło ograniczy

ć

 negatywne skutki spowolnienia gospodarczego 

i wymiany handlowej u naszych głównych partnerów.  

Wzrost  produkcji  przemysłowej  w  całym  2011 r.  wyniósł  niemal  8%.  W  porównaniu 

z pocz

ą

tkiem  obecnej  fazy  o

ż

ywienia,  tj.  ze  styczniem  2009 r.,  w  grudniu  2011 r.  poziom 

produkcji  sprzedanej przemysłu (oczyszczony  z  waha

ń

 sezonowych) był o prawie 1/3 wi

ę

kszy. 

Relatywnie dobre wyniki eksportu oraz wysokie inwestycje publiczne wspierały wzrost produkcji 

w  bran

ż

ach  przetwórstwa  przemysłowego  kieruj

ą

cych  znaczn

ą

  cz

ęść

  swojej  produkcji  na rynki 

zagraniczne oraz powi

ą

zanych z bran

żą

 budowlan

ą

Na wysokim poziomie przez cały ub.r. utrzymywała si

ę

 dynamika aktywno

ś

ci inwestycyjnej. 

To  efekt  wysokich  nakładów  w  sektorze  instytucji  rz

ą

dowych  i  samorz

ą

dowych  na  inwestycje 

infrastrukturalne  oraz  poprawy  inwestycji  w  sektorze  prywatnym,  zwłaszcza  przedsi

ę

biorstw. 

Tym  ostatnim  sprzyjały  dobre  wyniki  finansowe  firm  oraz  relatywnie  korzystne  warunki 

finansowania  w  sektorze  bankowym.  W  2011 r.,  po  dwóch  latach  spadku,  nakłady  brutto  na 

ś

rodki  trwałe  wzrosły  o  8,1%  w  porównaniu  do  2010 r.  Najwy

ż

sz

ą

  dynamik

ę

  odnotowały  te 

inwestycje  budowlane,  które  nie  były  powi

ą

zane  z  budownictwem  mieszkaniowym.  W  2011 r. 

wyra

ź

nie  wzrosły  te

ż

  inwestycje  w 

ś

rodki  transportu,  wci

ąż

  niska  była  natomiast  dynamika 

nakładów inwestycyjnych w maszyny i urz

ą

dzenia oraz budownictwo mieszkaniowe.  

Poprawa  aktywno

ś

ci  gospodarczej,  w  tym  wzrost  inwestycji,  dobre  wyniki  finansowe 

przedsi

ę

biorstw,  pozytywnie  wpłyn

ę

ły  na  wzrost  popytu  na  prac

ę

  w  2011 r.  Chocia

ż

  w całym 

2011 r. poziom przeci

ę

tnego zatrudnienia w sektorze przedsi

ę

biorstw był a

ż

 o 3,2% wy

ż

szy ni

ż

 

w 2010 r.,  to  jednak  od  pocz

ą

tku  2011 r.  notowano  wyra

ź

ne  spowolnienie  rocznego  tempa 

wzrostu zatrudnienia z 4,1% w I kwartale do 2,1% w IV kwartale. W poszczególnych kwartałach 

2011 r.  tempo  wzrostu  zatrudnienia  zmniejszało  si

ę

  we  wszystkich  sektorach.  Dzi

ę

ki  dobrym 

wynikom  w  sektorze  przedsi

ę

biorstw,  przeci

ę

tne  zatrudnienie  w gospodarce  narodowej  bez 

jednostek  małych  (jednostki  małe  –  zatrudniaj

ą

ce  do  9  osób)  w 2011 r.  zwi

ę

kszyło  si

ę

  o  1,9% 

w porównaniu z rokiem poprzednim. Ministerstwo Finansów szacuje

1

ż

e przeci

ę

tne zatrudnienie 

w gospodarce  narodowej  (w pełnej  zbiorowo

ś

ci)  w 2011 r.  wzrosło  o  około  1,7%  w  skali  roku. 

Pomimo rosn

ą

cego popytu na prac

ę

 w 2011 r. miał miejsce przyrost liczby bezrobotnych. Liczba 

bezrobotnych zarejestrowanych w urz

ę

dach pracy na koniec 2011 r. wyniosła 1.982,7 tys. osób i 

była o 28 tys. osób (tj. o 1,4%) wy

ż

sza w porównaniu z ko

ń

cem 2010 r. W tym samym okresie 

                                                  

1

 

Wst

ę

pne  dane  dotycz

ą

ce  przeci

ę

tnego  zatrudnienia  w  gospodarce  narodowej  w pełnej  zbiorowo

ś

ci  zostan

ą

 

opublikowane przez  GUS  w Małym  Roczniku  Statystycznym Polski   2012 w lipcu br., natomiast ostateczne dane w 
tym zakresie uka

żą

 si

ę

 w Roczniku Statystycznym Rzeczpospolitej Polskiej 2012 na przełomie 2012 i 2013 r.

 

background image

 

ś

rednioroczna  stopa  bezrobocia  rejestrowanego  wzrosła  z 12,1%  do  12,4%.  Wzrostowi 

bezrobocia towarzyszył wzrost aktywno

ś

ci zawodowej.  

W  2011 r.  wzrostowi  zatrudnienia  towarzyszyła  ograniczona  presja  płacowa.  Siła 

przetargowa  pracowników  w  negocjacjach  płacowych  była  ograniczana  przez  wci

ąż

  relatywnie 

wysoki  poziom  bezrobocia.  Przeci

ę

tne  wynagrodzenie  brutto  w  gospodarce  narodowej  wzrosło 

nominalnie  o  5,4%  w  porównaniu  do  2010 r.,  w  tym  w  sektorze  przedsi

ę

biorstw  o  5%  (realnie 

odpowiednio o 1,1% i 0,6%). 

Niska  dynamika  dochodów  do  dyspozycji  gospodarstw  domowych  oraz  relatywnie  wysoka 

inflacja  nie  sprzyjały  wzrostowi  konsumpcji  prywatnej,  zwłaszcza  w  II  połowie  ub.r.,  kiedy 

zanotowano spowolnienie tempa wzrostu tej kategorii. W 2011 r. zanotowano tak

ż

e pierwszy w 

historii spadek spo

ż

ycia publicznego. Było to efektem konsolidacji fiskalnej . 

Wysoka  dynamika  aktywno

ś

ci  inwestycyjnej  i  –  szerzej  –  akumulacji  (zapasy  utrzymały 

dodatni  wkład  we  wzrost  PKB)  nie  była  w  stanie  zrównowa

ż

y

ć

  słabszych  wyników  konsumpcji 

ogółem. W  efekcie  obni

ż

yło  si

ę

  tempo  wzrostu  popytu  krajowego.  To  z  kolei  przeło

ż

yło  si

ę

  na 

osłabienie  tempa  wzrostu  importu,  do  czego  przyczyniło  si

ę

  tak

ż

e  osłabienie  kursu  złotego. 

W przeciwie

ń

stwie do 2010 r., dynamika eksportu w 2011 r. okazała si

ę

 wy

ż

sza od importu, co 

oznaczało  dodatni  wkład  eksportu  netto  we  wzrost  PKB.  Zmniejszeniu  skali  nierównowagi 

zewn

ę

trznej  sprzyjał  równie

ż

  wzrost  nadwy

ż

ki  transferów  bie

żą

cych,  spowodowany  głównie 

wzrostem  dodatniego  salda  przepływów  finansowych  z  bud

ż

etem  UE,  klasyfikowanych  na 

rachunku  bie

żą

cym.  Dobre  wyniki  finansowe  przedsi

ę

biorstw  bezpo

ś

redniego  inwestowania 

przeło

ż

yły  si

ę

  natomiast  na  niewielki  wzrost  deficytu  dochodów. W  rezultacie,  w  całym  2011 r. 

szacowany deficyt rachunku bie

żą

cego spadł do 4,3% PKB, z 4,6% PKB w 2010 r. Co wa

ż

ne, 

był on w ponad 90% finansowany napływem netto kapitału długookresowego, tj. zagranicznymi 

inwestycjami bezpo

ś

rednimi i 

ś

rodkami na rachunku kapitałowym, na którym klasyfikowana jest 

wi

ę

kszo

ść

 europejskich funduszy strukturalnych. 

W  2011 r. 

ś

rednie  tempo  wzrostu  PKB  utrzymywało  si

ę

  na  relatywnie  wysokim  i  stabilnym 

poziomie (1% kw/kw, sa). W efekcie w 2011 r. PKB wzrósł w Polsce o 4,3%, tj. o 0,4 pkt. proc. 

wi

ę

cej  ni

ż

  rok  wcze

ś

niej.  Obserwowany  od  drugiej  połowy  2010 r.  wysoki  wzrost  gospodarczy 

pozwolił,  uwzgl

ę

dniaj

ą

c  szacowane  tempo  potencjalnego  wzrostu  PKB  w  latach  2010-11  w 

wysoko

ś

ci ok. 3,5-3,7%, na domkni

ę

cie ujemnej luki produktowej (zdefiniowanej jako odchylenie 

bie

żą

cej  aktywno

ś

ci  gospodarczej  od  długookresowego  trendu)  na  przełomie  2010  i  2011 r. 

Szacowana w 2011 r. luka była dodatnia, jednak jej skala (ok. 0,6%) była wyra

ź

nie ni

ż

sza ni

ż

 w 

okresie szczytu koniunktury z 2008 r., kiedy wyniosła 2,0%. 

background image

 

Ś

rednioroczny  wzrost  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  w  2011 r.  wyniósł  4,3%.  We 

wszystkich  miesi

ą

cach  roku  inflacja  w  uj

ę

ciu  r/r  kształtowała  si

ę

  wyra

ź

nie  powy

ż

ej  celu  NBP, 

wynosz

ą

cego  2,5%.  Główne  przyczyny  wzrostu  cen  wynikały  z  czynników  zewn

ę

trznych: 

wysokich cen surowców na rynkach 

ś

wiatowych i – spowodowanego wzrostem globalnej awersji 

do  ryzyka  –  osłabienia  złotego.  Inflacja  bazowa  (tj.  CPI  po  wył

ą

czeniu 

ż

ywno

ś

ci  i  energii)  w 

okresie od stycznia do lipca 2011 r. kształtowała si

ę

 poni

ż

ej celu inflacyjnego, a na koniec roku, 

na  skutek  osłabienia  złotego,  wzrosła  do  3,1%  r/r.  W  pierwszych  dwóch  miesi

ą

cach  2012 r. 

inflacja CPI kształtowała si

ę

 nieco powy

ż

ej 4%, a w marcu obni

ż

yła si

ę

 do 3,9%. Inflacja bazowa 

natomiast wyra

ź

nie  zmniejszyła si

ę

 w tym okresie,  powracaj

ą

c do poziomu zbli

ż

onego do celu 

inflacyjnego. 

Ryzyko  wzrostu  presji  płacowej  i  inflacyjnej,  zwi

ą

zane  z  kontynuacj

ą

  o

ż

ywienia 

gospodarczego  w  Polsce,  wzrostem  zatrudnienia  oraz  silnym  wzrostem  cen  surowców  na 

rynkach 

ś

wiatowych,  spowodowało  zacie

ś

nienie  polityki  pieni

ęż

nej  w  I  połowie  2011 r.  W  tym 

okresie Rada Polityki Pieni

ęż

nej czterokrotnie podniosła stopy procentowe NBP, ł

ą

cznie o 1 pkt 

proc.,  w  tym  stop

ę

  referencyjn

ą

  do  poziomu  4,5%.  W  II  połowie  2011 r.,  pomimo  inflacji 

pozostaj

ą

cej  wyra

ź

nie  powy

ż

ej  celu,  pogorszenie  perspektyw  wzrostu  gospodarczego  skłoniło 

RPP  do  utrzymania  stóp  procentowych  na  niezmienionym  poziomie.  Kolejna  podwy

ż

ka  stóp, 

o 0,25 pkt. proc., miała miejsce dopiero w maju 2012 r.  

W 2011 r. kształtowanie si

ę

 kursu złotego było w du

ż

ym stopniu determinowane czynnikami 

o  charakterze  globalnym.  Po  umocnieniu  si

ę

  polskiej  waluty  w  okresie  marzec–czerwiec,  w 

II połowie  2011 r.  złoty  si

ę

  osłabiał.  Polska  waluta  traciła  na  warto

ś

ci  w  zwi

ą

zku  z  silnym 

wzrostem  awersji  do  ryzyka  na  globalnych  rynkach  finansowych,  w  wyniku  pogorszenia 

perspektyw  wzrostu  gospodarki 

ś

wiatowej  oraz  obaw  o  rozprzestrzenienie  si

ę

  kryzysu 

zadłu

ż

eniowego  w  strefie  euro.  NBP  kilkakrotnie  interweniował  w  tym  okresie  na  rynku 

walutowym  w  celu  ograniczenia  nadmiernej  zmienno

ś

ci  kursu  złotego.  Na  pocz

ą

tku  2012 r., 

wraz  ze  wzrostem  „apetytu  na  ryzyko”  na 

ś

wiatowych  rynkach  finansowych  i  coraz  lepszym 

postrzeganiem Polski jako miejsca inwestycji, kurs złotego zyskał wprawdzie na warto

ś

ci, jednak 

z pocz

ą

tkiem  II kw.  br.,  wzrost  niepewno

ś

ci  dotycz

ą

cej  dalszego  pozostawania  Grecji  w strefie 

euro, spowodował ponowne osłabienie kursu złotego. 

background image

 

Zało

ż

enia projektu bud

ż

etu pa

ń

stwa na 2013 r. 

Zało

ż

enia makroekonomiczne 

W  latach  2012-2013,  podobnie  jak  w  roku  poprzednim,  przebieg  sytuacji  gospodarczej 

w Polsce  b

ę

dzie  wypadkow

ą

  kształtowania  si

ę

  koniunktury  w  Unii  Europejskiej, 

ś

cie

ż

ki 

i struktury  realizowanej  w  Polsce  konsolidacji  fiskalnej  oraz  obserwowanych  tendencji 

demograficznych,  w  szczególno

ś

ci  ubytku  ludno

ś

ci  w  wieku  produkcyjnym  i  zmian  aktywno

ś

ci 

zawodowej Polaków.  

Bie

żą

ca  ocena  kondycji  gospodarczej  głównego  partnera  handlowego  Polski  nie  jest  

optymistyczna. Wprawdzie, pomimo spadku PKB w IV kw. 2011 r., gospodarce Unii Europejskiej 

udało si

ę

 unikn

ąć

 tzw. technicznej recesji (ujemna dynamika kw/kw przez dwa kwartały z rz

ę

du), 

realny  PKB  w  I  kw.  2012 r.  pozostał  na  poziomie  z  kwartału  poprzedniego.  Zgodnie  z  obecn

ą

 

prognoz

ą

, w całym 2012 r. realny wzrost gospodarki UE b

ę

dzie bliski zera. Oznacza to wyra

ź

n

ą

 

korekt

ę

 prognoz w stosunku do prognoz formułowanych jeszcze rok temu, kiedy oczekiwano, 

ż

wraz  z popraw

ą

  sytuacji  gospodarczej  po kryzysie finansowym, PKB  w  UE  w  2012 r.  wzro

ś

nie 

realnie  o 2,1%.  Wraz  z  korekt

ą

  prognoz  wzrostu  PKB  UE  zmianie  uległa  równie

ż

  prognoza 

wzrostu importu tego obszaru gospodarczego, stanowi

ą

cego indykator popytu na polski eksport. 

Obecnie oczekuje si

ę

ż

e  po wzro

ś

cie o 4,0% w 2011 r., w 2012 r. import UE wzro

ś

nie realnie 

jedynie  o 0,5%,  tj.  znacznie  mniej  ni

ż

  zakładane  rok  temu  6,3%,  czy  szacowane  na  etapie 

prognozy do ustawy bud

ż

etowej na 2012 r. 2,9% wzrostu. Aktualna ocena wskazuje, 

ż

e sytuacja 

w  Unii  Europejskiej  zacznie  si

ę

  stopniowo  poprawia

ć

  w II  połowie  br.  Szacuje  si

ę

ż

e  wraz  z 

wychodzeniem gospodarki europejskiej z recesji realne tempo wzrostu importu UE przyspieszy 

do 3,9% w 2013 r. 

Po  okresie  silnego  wzrostu  inwestycji  publicznych  w  Polsce,  które  w  2011 r.  osi

ą

gn

ę

ły 

rekordowy  poziom  w  relacji  do  PKB,  b

ę

d

ą

cy  równocze

ś

nie  najwy

ż

szym  w  całej  UE,  oczekuje 

si

ę

ż

e w kolejnych latach udział inwestycji w PKB b

ę

dzie si

ę

 stopniowo obni

ż

a

ć

. Zwi

ą

zane jest 

to  m.  in.  z  wykorzystaniem  w  poprzednich  latach  znacznej  cz

ęś

ci 

ś

rodków  unijnych,  których 

Polska  jest  beneficjentem  w  ramach  obecnej  perspektywy  finansowej  –  w  konsekwencji  na 

kolejne lata perspektywy tych 

ś

rodków zostało odpowiednio mniej. W rezultacie prognozowany 

udział inwestycji publicznych w PKB spada z 5,8% w 2011 r. do 5,2% w 2012 r. i 3,9% w 2013 r. 

Jednak  negatywne  konsekwencje  w postaci  ograniczenia  popytu  publicznego  powinny  zosta

ć

 

złagodzone przyspieszeniem popytu prywatnego wraz z popraw

ą

 koniunktury w UE.  

background image

 

Spo

ż

ycie  publiczne  b

ę

dzie  uwarunkowane  realizowan

ą

 

ś

cie

ż

k

ą

  konsolidacji  finansów 

publicznych. Przyj

ę

to, 

ż

e w cz

ęś

ci zwi

ą

zanej z kosztami pracy nominalny fundusz wynagrodze

ń

 

podsektora  centralnego  w  2012 r.  nie  zmieni  si

ę

,  a  przeci

ę

tne  wynagrodzenie  w  podsektorze 

samorz

ą

dowym  wzro

ś

nie  w  tempie  zbli

ż

onym  do  wzrostu  wynagrodze

ń

  w  sektorze  rynkowym. 

Zamro

ż

enie  nominalnego  funduszu  wynagrodze

ń

  podsektora  centralnego  przewidziane  jest 

równie

ż

  na  2013 r.  Wyj

ą

tkiem  s

ą

  wzrosty  wynagrodze

ń

  przewidziane  w  ramach  ju

ż

  podj

ę

tych 

zobowi

ą

za

ń

,  w  tym  wynikaj

ą

ce  z  obowi

ą

zuj

ą

cych  aktów  normatywnych  oraz  wzrosty 

wynagrodze

ń

  zwi

ą

zane  ze  skutkami  przechodz

ą

cymi  podwy

ż

ek  zrealizowanych  w  2012 r.  

Prognozuje si

ę

ż

e przeci

ę

tne wynagrodzenie w podsektorze samorz

ą

dowym wzro

ś

nie w tempie 

zbli

ż

onym  do  wzrostu  wynagrodze

ń

  w  sektorze  rynkowym.  W  zakresie  wzrostu  zu

ż

ycia 

po

ś

redniego w cz

ęś

ci finansowanej ze 

ź

ródeł krajowych oczekuje si

ę

ż

e w latach 2012-2013, w 

zwi

ą

zku z działaniem reguły dyscyplinuj

ą

cej realny wzrost zostanie ograniczony do 1% rocznie. 

Kolejnym  czynnikiem,  który  stanowi  istotne  uwarunkowanie  prezentowanej  prognozy,  jest 

ubytek  ludno

ś

ci  w  wieku  produkcyjnym.  Przygotowuj

ą

c  prognoz

ę

  zało

ż

ono, 

ż

e  podj

ę

te  przez 

rz

ą

d  działania,  polegaj

ą

ce  na  znacznym  ograniczeniu  mo

ż

liwo

ś

ci  przechodzenia  na 

wcze

ś

niejsz

ą

  emerytur

ę

  oraz  podniesieniu  wieku  emerytalnego,  pozwol

ą

  –  przy  utrzymaniu 

obecnych  tendencji  w  zakresie  aktywno

ś

ci  zawodowej  –  ograniczy

ć

  negatywne  skutki 

demograficzne dla rynku pracy. W efekcie w latach 2012-2013 poda

ż

 pracy wzro

ś

nie. 

Ze  wzgl

ę

du  na  silne  spowolnienie  tempa  wzrostu  popytu  zewn

ę

trznego  w  2012 r.  szacuje 

si

ę

ż

e realne tempo wzrostu eksportu w Polsce w 2012 r. zwolni w stosunku do wyniku z roku 

ubiegłego.  Pozostanie  ono  jednak  wy

ż

sze  ni

ż

  tempo  wzrostu  rynków  eksportowych,  co  jest 

zwi

ą

zane  z  przewidywanym  kształtowaniem  si

ę

  kursu  złotego  i  utrzymuj

ą

c

ą

  si

ę

  znaczn

ą

 

popraw

ą

 konkurencyjno

ś

ci w obszarze jednostkowych kosztów pracy polskich producentów. W 

kolejnym  roku,  wraz  z  popraw

ą

  koniunktury  na  polskich  rynkach  eksportowych  oczekuje  si

ę

 

przyspieszenia tempa wzrostu tej kategorii ekonomicznej.  

Utrzymuj

ą

ca  si

ę

  wysoka  konkurencyjno

ść

  polskich  przedsi

ę

biorstw  wzgl

ę

dem  partnerów 

handlowych,  pomimo  relatywnie  niekorzystnej  sytuacji  w  otoczeniu  zewn

ę

trznym,  znajduje 

odzwierciedlenie w ich dobrych wynikach finansowych. Zakłada si

ę

ż

e sytuacja ta b

ę

dzie mie

ć

 

miejsce  równie

ż

  w  roku  bie

żą

cym,  co  stanowi  wa

ż

ne  wsparcie  dla  prognozowanego  wzrostu 

inwestycji prywatnych. Po ich przyspieszeniu w roku ubiegłym, równie

ż

 w 2012 r. spodziewany 

jest wzrost tej kategorii ekonomicznej, chocia

ż

 ju

ż

 nieco ni

ż

szy. Dalszego przyspieszenia tempa 

wzrostu mo

ż

na si

ę

 spodziewa

ć

 w roku kolejnym, wraz z popraw

ą

 sytuacji gospodarczej w UE.  

Ni

ż

sze  tempo  wzrostu  popytu  inwestycyjnego  w  roku  bie

żą

cym,  w  poł

ą

czeniu  z  zało

ż

on

ą

 

skal

ą

 spowolnienia w otoczeniu zewn

ę

trznym, skutkowa

ć

 b

ę

dzie osłabieniem popytu na prac

ę

background image

 

10 

Prognozuje si

ę

ż

e przeci

ę

tne zatrudnienie w gospodarce narodowej w roku bie

żą

cym wzro

ś

nie 

o  0,2%  w  porównaniu  do  1,7%  w  roku  ubiegłym.  Uwzgl

ę

dniaj

ą

c  jednak  spodziewany  wzrost 

aktywno

ś

ci zawodowej, mo

ż

na oczekiwa

ć

ż

e zwi

ę

kszenie liczby pracuj

ą

cych b

ę

dzie zbyt małe, 

by  zapobiec  nieznacznemu  wzrostowi  stopy  bezrobocia.  Zgodnie  z  prognoz

ą

,  w  2012 r. 

ś

rednioroczna  stopa  bezrobocia  rejestrowanego  zwi

ę

kszy  si

ę

  do  12,6%.  W  kolejnym  roku 

prognozy,  wraz  z  oczekiwanym  przyspieszeniem  wzrostu liczby  pracuj

ą

cych,  stopa  bezrobocia 

zacznie spada

ć

, pomimo oczekiwanej kontynuacji wzrostu aktywno

ś

ci zawodowej Polaków. 

Utrzymuj

ą

ca  si

ę

  wysoka  stopa  bezrobocia  wraz  z  rosn

ą

c

ą

  poda

żą

  pracy  (wskutek 

oczekiwanego  wzrostu  aktywno

ś

ci  zawodowej)  oraz  planowanym  zamro

ż

eniem  funduszu 

wynagrodze

ń

  w  wi

ę

kszo

ś

ci  jednostek  podsektora  rz

ą

dowego  i  ubezpiecze

ń

  społecznych  b

ę

d

ą

 

znacz

ą

co  ogranicza

ć

  wzrost  wynagrodze

ń

  w  gospodarce.  Prognozuje  si

ę

ż

e  w  2012 r.  realne 

tempo wzrostu wynagrodze

ń

 wyniesie 0,9%, w porównaniu do 1,1% w roku ubiegłym. Oznacza 

to, 

ż

e  rok  bie

żą

cy  b

ę

dzie  ju

ż

  czwartym  z  kolei,  gdy  realne  tempo  wzrostu  wynagrodze

ń

  jest 

wyra

ź

nie  ni

ż

sze  ni

ż

  wzrost  wydajno

ś

ci  pracy.  W roku  przyszłym,  wraz  z  oczekiwan

ą

  popraw

ą

 

sytuacji  na  rynku  pracy,  obni

ż

aj

ą

c

ą

  si

ę

  stop

ą

  bezrobocia  i  popraw

ą

  perspektyw  gospodarki 

ś

wiatowej, prognozowane jest przyspieszenie realnego tempa wzrostu wynagrodze

ń

.  

Sytuacja  na  rynku  pracy  oraz  niski  prognozowany  wzrost  płac  pozwalaj

ą

  oczekiwa

ć

ż

w 2012 r.  realny  wzrost  dochodów  do  dyspozycji  gospodarstw  domowych  nie  przekroczy  1%, 

w porównaniu z 0,4% w 2011 r. Przy zało

ż

eniu spadku stopy oszcz

ę

dno

ś

ci oraz uwzgl

ę

dniaj

ą

pozytywny  wpływ  na  konsumpcj

ę

  prywatn

ą

  efektów  zwi

ą

zanych  z  organizacj

ą

  EURO  2012, 

mo

ż

na  oczekiwa

ć

ż

e  realny  wzrost  konsumpcji  prywatnej  w  roku  bie

żą

cym  wyniesie  2,1%. W 

kolejnym  roku,  zakładaj

ą

c  stabilizacj

ę

  stopy  oszcz

ę

dno

ś

ci,  realny  wzrost  spo

ż

ycia  prywatnego 

powinien by

ć

 zgodny z szacowanym wzrostem dochodów do dyspozycji.  

Prognozuje si

ę

ż

e po silnym wzro

ś

cie zapasów w 2011 r., ich kontrybucja we wzrost PKB w 

roku  bie

żą

cym  b

ę

dzie  ujemna  i  wyniesie  minus  0,2  pkt.  proc. W  2013 r.,  wraz  z  oczekiwanym 

przyspieszeniem  popytu  finalnego,  wkład  we  wzrost  PKB  ze  strony  tej  kategorii  ekonomicznej 

powinien by

ć

 dodatni.  

Kształtowanie  si

ę

  popytu  finalnego,  obok  kursu  walutowego,  b

ę

dzie  podstawow

ą

 

determinant

ą

 wzrostu importu w Polsce. Oczekuje si

ę

ż

e w 2012 r. realny wzrost importu b

ę

dzie 

wolniejszy  ni

ż

  eksportu,  co  pozwoli  utrzyma

ć

  dodatni

ą

  kontrybucj

ę

  eksportu  netto  we  wzrost 

PKB, jednak na poziomie nieco ni

ż

szym ni

ż

 w 2011 r. W 2013 r., wraz z przyspieszeniem popytu 

w  kraju,  dynamika  importu  b

ę

dzie  si

ę

  zwi

ę

ksza

ć

.  Struktura  rosn

ą

cego  popytu,  implikuj

ą

ca 

przyspieszenie  wzrostu  importu,  b

ę

dzie  ogranicza

ć

  wkład  we  wzrost  PKB  ze  strony  eksportu 

netto. Znajdzie to równie

ż

 odzwierciedlenie w pogorszeniu salda obrotów towarowych, co z kolei 

background image

 

11 

b

ę

dzie  wa

ż

nym  czynnikiem  determinuj

ą

cym  saldo  rachunku  bie

żą

cego  w  bilansie  płatniczym. 

Zakładaj

ą

c  niewielkie  pogorszenie  ujemnego  salda  dochodów,  głównie  w  zwi

ą

zku  z 

oczekiwanym  kształtowaniem  si

ę

  dochodów  osi

ą

ganych  przez  zagranicznych  inwestorów 

bezpo

ś

rednich,  przewiduje  si

ę

ż

e  deficyt  rachunku  bie

żą

cego,  po  spadku  do  3,5%  PKB  w 

2012 r.,  w  roku  kolejnym  lekko  si

ę

  pogł

ę

bi.  Co  istotne,  oczekuje  si

ę

  jednak, 

ż

e  b

ę

dzie  on  w 

wi

ę

kszo

ś

ci  finansowany  napływem  kapitału  długookresowego,  tj.  zagranicznymi  inwestycjami 

bezpo

ś

rednimi  i 

ś

rodkami  klasyfikowanymi  na  rachunku  kapitałowym  (głównie  europejskimi 

funduszami strukturalnymi). 

W  przypadku  inflacji  prognozuje  si

ę

ż

e  utrzyma  si

ę

  ona  na  wysokim  poziomie  równie

ż

 

w 2012 r. 

Ś

rednioroczny  CPI  w  roku  bie

żą

cym  wyniesie  4,0%  w  porównaniu  z  4,3%  w  roku 

ubiegłym.  Wysoki  poziom  tego  wska

ź

nika  zwi

ą

zany  jest  z  jego  silnym  wzrostem  pod  koniec 

2011 r. m.in. wskutek wcze

ś

niejszej deprecjacji kursu złotego. W przyszłym roku, przy zało

ż

eniu 

stabilizacji cen na rynkach surowcowych, presja inflacyjna b

ę

dzie si

ę

 zmniejsza

ć

, a CPI b

ę

dzie 

si

ę

  zbli

ż

a

ć

  do  celu  inflacyjnego  NBP.  W  okresie  prognozy  tempo  i  skala  zmian  stóp 

procentowych  NBP  b

ę

d

ą

  determinowane  przez  post

ę

puj

ą

ce  o

ż

ywienie  gospodarcze, 

konsolidacj

ę

  finansów  publicznych,  popraw

ę

  sytuacji  na  rynku  pracy  oraz  kształtowanie  si

ę

 

kursu  walutowego  i  oczekiwa

ń

  inflacyjnych.  Po  stronie  czynników  zagranicznych  istotne  b

ę

d

ą

 

natomiast decyzje głównych banków centralnych na 

ś

wiecie w zakresie polityki pieni

ęż

nej.  

W  całym  horyzoncie  prognozy  oczekiwane  jest  utrzymanie  si

ę

  tendencji  aprecjacyjnej 

złotego. 

Ś

rednioroczna deprecjacja w 2012 r. jest natomiast wynikiem silnego osłabienia złotego 

pod  koniec  ubiegłego  roku  i  utrzymania  si

ę

  relatywnie  słabego  kursu  na  pocz

ą

tku  roku 

bie

żą

cego.  Stopniowemu  umacnianiu  si

ę

  polskiej  waluty  powinny  sprzyja

ć

  silne  fundamenty 

polskiej  gospodarki,  w  tym  relatywnie  niewielki  deficyt  rachunku  bie

żą

cego,  napływ  inwestycji 

zagranicznych oraz spadek premii za ryzyko zwi

ą

zany z ograniczeniem nierównowagi finansów 

publicznych.  Istotnym  czynnikiem  ryzyka  dla  prognozy  kursu  złotego  pozostaje  jednak 

niepewno

ść

  na 

ś

wiatowych  rynkach  finansowych,  a  w  szczególno

ś

ci  ewentualny  nagły  wzrost 

awersji do ryzyka zwi

ą

zany z kryzysem strefy euro. 

Podsumowuj

ą

c,  prognozuje  si

ę

ż

e  podstawowe  -  z  punktu  widzenia  projektu  bud

ż

etu 

pa

ń

stwa - wska

ź

niki makroekonomiczne w horyzoncie prognozy do 2013 r. b

ę

d

ą

 kształtowa

ć

 si

ę

 

zgodnie z tablic

ą

 1.  

 

 

 

 

background image

 

12 

TABLICA 1. PODSTAWOWE WSKA

Ź

NIKI MAKROEKONOMICZNE W LATACH 2011-2013 

Wyszczegółnienie

jedn.

2011

2012

Prognoza

2013

Prognoza

Procesy realne

PKB 

%

104,3

102,5

102,9

Eksport

%

107,5

103,0

106,5

Import

%

105,8

101,7

106,1

Popyt krajowy

%

103,6

101,9

102,7

Spo

ż

ycie

%

102,1

101,8

102,5

- prywatne

%

103,1

102,1

102,7

- publiczne

%

98,7

100,9

101,5

Akumulacja

%

109,6

101,9

103,5

- nakłady brutto na 

ś

rodki trwałe

%

108,1

102,7

100,8

PKB w cenach bie

żą

cych

mld zł

1 524,7

1 612,7

1 694,8

Ceny

Dynamika cen towarów i usług konsumpcyjnych

ś

rednioroczna

%

104,3

104,0

102,7

Wynagrodzenia

Przeci

ę

tne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej

3 400

3 567

3 765

Nominalny wzrost przeci

ę

tnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

%

105,4

104,9

105,6

Realny wzrost przeci

ę

tnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

%

101,1

100,9

102,8

Nominalny wzrost przeci

ę

tnego wynagrodzenia w sektorze przedsi

ę

biorstw

%

105,0

105,0

105,7

Rynek pracy

Przeci

ę

tne zatrudnienie w gospodarce narodowej

%

101,7

100,2

100,6

Stopa bezrobocia rejestrowanego (

ś

rednio w okresie)

%

12,4

12,6

12,4

 

Podstawowe uwarunkowania prognozy dochodów bud

ż

etu pa

ń

stwa 

Na  wysoko

ść

  dochodów  bud

ż

etowych  w  2013 r.  wpływ  b

ę

d

ą

  miały  przede  wszystkim 

czynniki  makroekonomiczne.  W  2013 r.  przewiduje  si

ę

  przyspieszenie  tempa  wzrostu 

gospodarczego  w  uj

ę

ciu  realnym  do  2,9%,  w  porównaniu  do  2,5%  wzrostu  PKB  w  2012 r. 

Nale

ż

y  jednak  pami

ę

ta

ć

ż

e  przyspieszenie  wzrostu  gospodarczego  nie  przeło

ż

y  si

ę

  w  takim 

samym  stopniu  na  wzrost  dochodów  podatkowych.  Z  uwagi  na  prognozowane  ograniczenie 

inwestycji  publicznych,  b

ę

d

ą

cych  wynikiem  zmniejszenia  si

ę

 

ś

rodków  z  bezzwrotnej  pomocy 

uzyskiwanej  w  ramach  obecnej  perspektywy  finansowej  UE  oraz  prowadzonej  konsolidacji 

fiskalnej,  nale

ż

y  spodziewa

ć

  si

ę

  negatywnych  konsekwencji  dla  tempa  wzrostu  bazy 

podatkowej.  

background image

 

13 

Obok  sytuacji  makroekonomicznej  na  poziom  dochodów  bud

ż

etowych  wpływ  b

ę

d

ą

  miały 

planowane  zmiany  w  systemie  podatkowym.  Jednak  skutki  planowanych  zmian  w  2013 r., 

w porównaniu  do  efektów  zmian  w  podatkach  w  latach  poprzednich,  b

ę

d

ą

  stosunkowo 

niewielkie.  

W zakresie podatku akcyzowego planowana jest podwy

ż

ka akcyzy od wyrobów tytoniowych, 

która  jest  bezpo

ś

rednio  zwi

ą

zana  z  konieczno

ś

ci

ą

  osi

ą

gni

ę

cia  minimalnego,  wymaganego 

prawem wspólnotowym, poziomu opodatkowania tych wyrobów.  

Zgodnie  z  Dyrektyw

ą

  Rady  2003/96/WE  z  27.10.2003  od  listopada  2013 r.  Polska  jest 

zobowi

ą

zana  do  obj

ę

cia  podatkiem  akcyzowym  gazu  ziemnego  do  celów  opałowych. 

Przewiduje  si

ę

  jednak  wprowadzenie  zwolnie

ń

  dla  bardzo  szerokiej  grupy  podmiotów 

potencjalnie  obj

ę

tych  tym  podatkiem. W  zwi

ą

zku  z  tym  nie  zakłada  si

ę

 zwi

ę

kszenia  dochodów 

bud

ż

etowych z tego tytułu.  

W zakresie podatku od osób fizycznych (PIT) w 2013 r. planuje si

ę

 wprowadzenie rocznego 

limitu  kwotowego  w  zakresie  stosowania  50%  kosztów  uzyskania  przychodów  dla  podatników 

osi

ą

gaj

ą

cych przychody z praw autorskich, który wyniesie 1/2 kwoty stanowi

ą

cej górn

ą

 granic

ę

 

pierwszego  przedziału  skali  podatkowej,  tj.  42.764  zł.  Oznacza  to, 

ż

e  podatnik  osi

ą

gaj

ą

cy 

przychody  z  praw  autorskich  w  wysoko

ś

ci  nieprzekraczaj

ą

cej  kwoty  85.528  zł  nadal  b

ę

dzie 

korzysta

ć

 z ww. preferencji podatkowej bez ograniczenia. Dla podatników osi

ą

gaj

ą

cych wy

ż

sze 

przychody, ryczałtowe koszty wynios

ą

 maksymalnie 42.764 zł (podatnik nadal b

ę

dzie miał prawo 

do  odliczenia  kosztów  uzyskania  przychodów  w  wysoko

ś

ci  faktycznie  poniesionych,  o  ile 

zostan

ą

 odpowiednio udokumentowane). Zmiana ta b

ę

dzie miała pozytywny wpływ na dochody 

podatkowe pocz

ą

wszy od 2013 r. 

Na  dochody  bud

ż

etu  pa

ń

stwa  z  PIT  w  2013 r.  wpływ  miał  b

ę

dzie  równie

ż

  efekt 

wprowadzonej  w  2012 r.  nowej  ulgi  podatkowej,  maj

ą

cej  na  celu  promowanie  dodatkowego 

indywidualnego  ubezpieczenia  emerytalnego  (w  ramach  Indywidualnych  Kont  Zabezpieczenia 

Emerytalnego – IKZE) i zwi

ę

kszenia dzi

ę

ki temu oszcz

ę

dno

ś

ci prywatnych.  

W 2013 r.  nie  planuje  si

ę

  zmian  wysoko

ś

ci  progów  podatkowych,  stawek,  zryczałtowanych 

kosztów  uzyskania  przychodu  oraz  kwoty  zmniejszaj

ą

cej  podatek.  Oznacza  to, 

ż

kontynuowany  b

ę

dzie  proces  nieznacznego  podwy

ż

szania  efektywnego  obci

ąż

enia  podatkiem 

PIT, którego beneficjentami s

ą

, podobnie jak w przypadku innych, wymienionych zmian w PIT, 

bud

ż

et pa

ń

stwa i samorz

ą

d terytorialny.  

Na  wysoko

ść

  wpływów  z  podatków  od  działalno

ś

ci  gospodarczej  (głównie  CIT)  w  2012 r.  i 

2013 r. wpływ b

ę

dzie miała zmiana sposobu płacenia grudniowej zaliczki podatku dochodowego 

od osób prawnych oraz od osób fizycznych prowadz

ą

cych działalno

ść

 gospodarcz

ą

. Zmiana ta 

background image

 

14 

polegaj

ą

ca  na  zlikwidowaniu  tzw.  podwójnej  zaliczki  w  grudniu,  stanowi  realizacj

ę

  postulatów 

wysuwanych  przez 

ś

rodowiska  biznesowe.  Ma  ona  ułatwi

ć

  przedsi

ę

biorcom  rozliczanie 

bie

żą

cych  nale

ż

no

ś

ci  podatkowych  i  spowodowa

ć

  popraw

ę

  płynno

ś

ci  przedsi

ę

biorstw  pod 

koniec roku.  

W

ś

ród innych czynników zwi

ę

kszaj

ą

cych dochody bud

ż

etu pa

ń

stwa, pocz

ą

wszy od 2013 r., 

nale

ż

y  wymieni

ć

  dodatkowe  dochody  z  tytułu  sprzeda

ż

y  uprawnie

ń

  do  emisji  gazów 

cieplarnianych  oraz  z  opłat  za  prawo  do  dysponowania  zasobami  cz

ę

stotliwo

ś

ci  radiowych,  co 

wi

ąż

e  si

ę

  z  procesem  udost

ę

pniania  do  celów  cywilnych  cz

ę

stotliwo

ś

ci  zarezerwowanych 

dotychczas na potrzeby obronne. 

W  2013 r.  planowane  s

ą

  tak

ż

e  zmiany  podatkowe,  które  nie  b

ę

d

ą

  jednak  wpływa

ć

  na 

wysoko

ść

  dochodów  bud

ż

etowych  w  2013 r.  Do  zmian  tych  nale

żą

  likwidacja  ulgi  z  tytułu 

wydatków na u

ż

ytkowanie sieci Internet oraz zmiany w zakresie ulgi na wychowywanie dzieci. W 

tym ostatnim przypadku efektem zmiany ma by

ć

 nie skutek finansowy dla bud

ż

etu pa

ń

stwa, ale 

przede wszystkim bardziej sprawiedliwe adresowanie pomocy pa

ń

stwa.  

Podstawowe uwarunkowania w obszarze wydatków bud

ż

etu pa

ń

stwa 

Z uwagi na dalsze d

ąż

enie do ograniczenia deficytu w relacji do PKB, na 2013 r. konieczna 

jest  oszcz

ę

dna  konstrukcja  finansów  bud

ż

etu  pa

ń

stwa  po  stronie  wydatkowej.  Szczególnie 

istotne  jest 

ś

cisłe  przestrzeganie  tymczasowej  reguły  wydatkowej,  wprowadzaj

ą

cej mechanizm 

ograniczaj

ą

cy wzrost wydatków publicznych. Reguła ta została uj

ę

ta w ramy prawne w 2011 r. 

nowelizacj

ą

  ustawy  o  zmianie  ustawy  o  finansach  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw. 

Polega  ona  na  redukcji  wydatków  o  charakterze  uznaniowym,  a  wi

ę

c  niewynikaj

ą

cych 

z istniej

ą

cych  ustaw  reguluj

ą

cych  wydatki  publiczne  oraz  nowych  wydatków  prawnie 

zdeterminowanych.  Wzrost  ww.  wydatków  nie  powinien  przekracza

ć

  1%  w  uj

ę

ciu  realnym. 

Dzi

ę

ki  stosowaniu  reguły  nast

ę

powa

ć

  b

ę

dzie  stopniowe  ograniczenie  wielko

ś

ci  sektora 

publicznego  w gospodarce  oraz  zahamowanie  szybkiego  wzrostu  długu  publicznego  w Polsce. 

Reguła  wydatkowa  odnosi  si

ę

  do  wydatków  elastycznych,  które  stanowi

ą

  ok.  25%  wszystkich 

wydatków bud

ż

etu pa

ń

stwa.  

Reguły wydatkowej nie stosuje si

ę

 do wydatków prawnie zdeterminowanych, w

ś

ród których 

główne pozycje stanowi

ą

  wydatki na obsług

ę

 długu publicznego,  

  wydatki  na  obron

ę

  narodow

ą

  szacowane  zgodnie  z  zapisami  ustawy  z  dnia  25  maja 

2001 r.  o  przebudowie  i  modernizacji  technicznej  oraz  finansowaniu  Sił  Zbrojnych 

Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570, z pó

ź

n. zm.), 

background image

 

15 

  wydatki na infrastruktur

ę

 transportu l

ą

dowego ustalane zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 16 

grudnia  2005  r.  o finansowaniu  infrastruktury  transportu l

ą

dowego  (Dz.  U. Nr  267,  poz. 

2251,  z  pó

ź

n.  zm.)  w  wysoko

ś

ci  nie  mniejszej  ni

ż

  18%  planowanych  na  dany  rok 

wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych, 

  wysoko

ść

  składki  do  bud

ż

etu  Unii  Europejskiej,  okre

ś

lona  w  trakcie  procedury 

bud

ż

etowej  UE,  w  której  bior

ą

  udział  Komisja  Europejska  (jako  autor  projektu  bud

ż

etu 

UE), Rada UE oraz Parlament Europejski, 

  subwencja  dla  jednostek  samorz

ą

du  terytorialnego  proponowana  zgodnie  z  zapisami 

ustawy  z  dnia  13  listopada  2003  r.  o  dochodach  jednostek  samorz

ą

du  terytorialnego  

(j.t. Dz. U. z 2010 r., Nr 80, poz. 526, z pó

ź

n. zm.), 

  dotacje  do  Funduszu  Ubezpiecze

ń

  Społecznych  i  Funduszu  Emerytalno-Rentowego 

Kasy  Rolniczego  Ubezpieczenia  Społecznego  przeznaczone  na  sfinansowanie  wypłat 

ś

wiadcze

ń

 emerytalno-rentowych gwarantowanych przez pa

ń

stwo. 

 Skuteczne  ograniczanie  deficytu  sektora  finansów  publicznych  wymaga,  aby  zasadami 

wynikaj

ą

cymi  z  tymczasowej  reguły  wydatkowej,  na  etapie  prac  nad  projektem  ustawy 

bud

ż

etowej  na  2013  r.,  obj

ąć

  plany  wydatków  w  pozostałych  jednostkach  sektora  finansów 

publicznych, nad którymi sprawuj

ą

 nadzór członkowie Rady Ministrów. 

Przewiduje  si

ę

ż

e  w  2013 r.,  co  do  zasady,  fundusz  wynagrodze

ń

  w  jednostkach  sektora 

finansów  publicznych    pozostanie  na  poziomie  z  2012 r. Wyj

ą

tkiem  s

ą

  wynagrodzenia  sektora 

samorz

ą

dowego oraz zwi

ę

kszenia wynagrodze

ń

 wynikaj

ą

ce z ju

ż

 podj

ę

tych zobowi

ą

za

ń

, w tym 

z  obowi

ą

zuj

ą

cych  aktów  normatywnych  oraz  zwi

ę

kszenia  wynagrodze

ń

  zwi

ą

zane  ze  skutkami 

przechodz

ą

cymi podwy

ż

ek zrealizowanych w 2012 r.  

Powy

ż

sze  zało

ż

enia  zostały  zastosowane  przy  opracowaniu  Wieloletniego  Planu 

Finansowego  Pa

ń

stwa  (WPFP),  który  stanowi  podstaw

ę

  przygotowywania  projektu  ustawy 

bud

ż

etowej  na  kolejny  rok  bud

ż

etowy.  Zgodnie  z  regulacjami  zawartymi  w  ustawie  z  dnia  27 

sierpnia  2009  r.  o  finansach  publicznych  deficyt  bud

ż

etu  pa

ń

stwa  okre

ś

lony  w  WPFP  na 

najbli

ż

szy  rok  bud

ż

etowy  jest  wi

ążą

cy,  gdy

ż

  w  projekcie  ustawy  bud

ż

etowej  na  dany  rok 

bud

ż

etowy,  przedstawianym  przez  Rad

ę

  Ministrów  Sejmowi,  poziom  deficytu  nie  mo

ż

e  by

ć

 

wi

ę

kszy  ni

ż

  poziom  deficytu  ustalony  na  ten  rok  bud

ż

etowy  w  WPFP.  Obowi

ą

zuj

ą

cy  WPFP 

2012-2015 przewiduje deficyt bud

ż

etu pa

ń

stwa na 2013 r. nie wy

ż

szy ni

ż

 32 mld zł.