KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Technologie informacyjne 

Nazwa w języku angielskim 

Information technologies 

Forma zajęć * 

 W, L 

Liczba godzin w semestrze 

 15W, 15L 

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Wszystkie specjalności 

Katedra prowadząca 

Katedra Zastosowań Informatyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Grzegorz Słoń 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Podstawy  technik  informatycznych,  przetwarzanie  tekstów,  arkusze  kalkulacyjne,  bazy  danych, 
grafika  menedżerska  i/lub  prezentacyjna,  usługi  w  sieciach  informatycznych,  pozyskiwanie  i 
przetwarzanie informacji. 
 
 
Efekty kształcenia 
Umiejętność  podstawowej  obsługi  komputera  i  korzystania  z  głównych  zasobów  systemu 
operacyjnego,  umiejętność  obsługi  popularnych  edytorów  tekstu.  Umiejętność  korzystania  z 
popularnych  arkuszy  kalkulacyjnych  na  poziomie  podstawowym.  Umiejętność  stworzenia  prostej 
relacyjnej  bazy  danych.  Umiejętność  skonfigurowania  programu  pocztowego  i  korzystania  z  niego. 
Znajomość  obsługi  przeglądarki  internetowej  oraz  umiejętność  wykorzystania  jej  do  efektywnego 
wyszukiwania  informacji  w  Internecie.  Umiejętność  planowania  i  tworzenia  grafiki  prezentacyjnej 
przy użyciu popularnych aplikacji. 
 
 
Literatura: 
1.  Dziewoński M.: OpenOffice 3.x PL. Oficjalny podręcznik. Wyd. Helion, Gliwice 2009. 
2.  Jaronicki A.: ABC MS Office 2010 PL. Wyd. Helion, Gliwice 2010. 
3.  Mendrala D., Szeliga M.: Access 2010 PL. Kurs. Wyd. Helion, Gliwice 2010. 
4.  http://www.openoffice.org/ 
 
 
 
Zatwierdził: 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Matematyka 1 

Nazwa w języku angielskim 

Mathematics 

Forma zajęć * 

Wykład, ćwiczenia 

Liczba godzin w semestrze 

30 W (E), 30 C 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Wszystkie specjalności  

Katedra prowadząca 

Katedra matematyki 

Osoba odpowiedzialna 

Prof. dr hab. Arkadiusz Płoski  

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Liczby zespolone – pojęcia podstawowe, działania algebraiczne. Funkcje zmiennej zespolonej. 
Rachunek  różniczkowy  funkcji  jednej  zmiennej  –  funkcje  elementarne,  ciągłość  i  granica  funkcji, 
pochodna  funkcji  i  jej  zastosowanie.  Rachunek  całkowy  funkcji  jednej  zmiennej.  Równania 
różniczkowe zwyczajne. 
Algebra  liniowa  –  macierze,  wyznaczniki,  układy  równań,  rachunek  wektorowy,  wektory  bazowe 
(transformacje), wartości i wektory własne. Elementy geometrii analitycznej. 

 

Efekty kształcenia 
Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym funkcji jednej zmiennej 
rzeczywistej, stosowanie opisu matematycznego do procesów ciągłych. Umiejętność rozwiązywanie 
równań wielomianowych, układów równań, umiejętność zastosowania liczb zespolonych, macierzy i 
rachunku wektorowego do rozwiązywania zagadnień formułowanych w postaci opisów 
algebraicznych . 

 

Literatura: 

Decewicz G., Żakowski W, „Matematyka” cz. I, WNT , Warszawa 1979 
Jurlewicz T., Skoczylas Z., „Algebra liniowa 1”, Oficyna Wydawnicza GiS, Seria: Matematyka 
dla studentów politechnik, Wrocław 2000 
Jurlewicz T., Skoczylas Z. „Algebra liniowa 2” Oficyna Wydawnicza GiS, Seria: Matematyka 
dla studentów politechnik, Wrocław 2002; 
Krysicki W, Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I PWN Warszawa 1974 
Leitner R., Matuszewski W., Rojek Z., Zadania z matematyki wyższej, cz. I, cz. II 1992 
Leksiński W., Nabiałek I., Żakowski W.; Matematyka – definicje, twierdzenia, przykłady, 
zadania. WNT Warszawa 1992 
Płoski A.,; Wstęp  do analizy matematycznej, PŚK., Kielce 1993;  
Tarnowski S., Wajler S.; Matematyka w zadaniach cz. I, II,III PŚk., Kielce 1992 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 

 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Fizyka 

Nazwa w języku angielskim 

Physics 

Forma zajęć * 

W, C, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W (E), 15C, 15L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. Małgorzata Suchańska, prof. P. Śk. 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 

1.  Miejsce i rola fizyki we współczesnej nauce i technice 
2.  Światło jako fala elektromagnetyczna. Rozchodzenie się fali. Polaryzacja, odbicie i 

załamanie, całkowite odbicie wewnętrzne. 

3.  Interferencja i dyfrakcja. Doświadczenie Younga, siatki dyfrakcyjne. Natężenie światła w 

obrazie interferencyjnym i dyfrakcyjnym. 

4.  Korpuskularna teoria światła. Pojęcie fotonu. Zjawisko fotoelektryczne.  
5.  Elektrony i fale materii. 
6.  Teoria względności. Względność jednoczesności i czasu. Względność długości. 
7.  Transformacja Lorentza. Względność prędkości..  
8.  Nowe spojrzenie na pęd i energię. 
9.  Elementy akustyki 
10.  Wybrane zagadnienia fizyki atomowej 
11.  Fizyka jądrowa. Rozpad promieniotwórczy α, β i γ. Datowanie na podstawie rozpadu 

promieniotwórczego. Modele jądra 

12.  Energia jądrowa. Rozszczepienie jądra . Reaktor jądrowy. 
13.   Elementy fizyki współczesnej 

 
 
Efekty kształcenia 
Rozumienie  podstawowych  zjawisk  i  procesów  fizycznych  w  przyrodzie,  definiowanie 
podstawowych  wielkości  fizycznych.  Wykorzystywanie  praw  przyrody  w  technice  i  życiu 
codziennym 
 
 
 
 
Literatura: 
 
1. R.Resnick, D.Halliday, Fizyka , PWN, W-wa, 2000 
 
 
 
 
Zatwierdził: 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Chemia  

Nazwa w języku angielskim 

Chemistry  

Forma zajęć * 

wykład 

Liczba godzin w semestrze 

15W, 15Ć 

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Telekomunikacji, Fotoniki i Nanomateriałów 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. Małgorzata Suchańska, prof. PŚk;  
mgr inż. Justyna Kęczkowska  

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Lp. 

Tematyka  

Liczba 
godzin 

1 

Elementy  budowy  materii  (teoria  atomistyczna,  prawo  zachowania  materii).  Model 
atomu  w  świetle  fizyki  klasycznej.  Struktura  elektronowa  pierwiastków  (reguła 
Pauliego,  typy  orbitali  atomowych,  poziomy  energetyczne  elektronów  w  atomach). 
Układ okresowy pierwiastków i perspektywy jego rozszerzenia. 

2 

2 

Prawidłowości w układzie okresowym (symetria powłok elektronowych, reguła Hunda, 
energie  jonizacji, 

elektropowinowactwo  i 

elektroujemność 

pierwiastków). 

Magnetyczne właściwości i stropień utleniania pierwiastków.  

2 

3 

Wiązania chemiczne (typy wiązań chemicznych w kontekście teorii elektronowej oraz 
kwantowej). 

1 

4 

Charakterystyka  pierwiastków  grup  głównych  układu  okresowego.  Związki 
nieorganiczne i ich podstawowa klasyfikacja.  

2 

5 

Elementy  chemii  organicznej  –podstawowe  pojęcia  i  klasyfikacja  związków 
organicznych 

2 

6 

Podstawy termodynamiki i kinetyki chemicznej. Podstawowe pojęcia, pierwsza i druga 
zasada  termodynamiki.  Entropia,  entalpia  i  energia  swobodna.  Badanie  szybkości  i 
mechanizmu reakcji, równania kinetyczne. 

2 

7 

Stan gazowy (energia i prawa gazowe). Gazy rzeczywiste. Oznaczanie mas molowych 
par  i  gazów.  Ciecze  i  roztwory  (charakterystyka  stanu  ciekłego,  stężenia  roztworów) 
Zjawiska osmozy, dyfuzji, dializy i elektrodializy. Fizykochemia ciała stałego (badania 
struktury, podstawy krystalochemii). Zjawisko korozji. Procesy spalania. 

4 

Efekty kształcenia 
Celem  kształcenia  w  ramach  tego  przedmiotu  jest  opanowanie  przez  studentów  podstawowych 
informacji  z  zakresu  podstaw  chemii  niezbędnych  do  dalszego  studiowania  przedmiotów 
technicznych. Student uzyskuje znajomość struktur i właściwości związków chemicznych oraz reakcji 
chemicznych.  Zyskuje  umiejętność  opisu  zachowań  związku  nieorganicznych,  ze  szczególnym 
uwzględnieniem ich roztworów, oraz poznaje istotę struktury i zachowań związków organicznych.  
Literatura: 
1.  K.  H.  Lautenschlager,  W, Schroter, J. Teschner:  Nowoczesne  kompendium  chemii;  Wydawnictwo 

Naukowe PWN (2008) 

2.  L. Pajdowski: Chemia ogólna; Wydawnictwo Naukowe PWN (1999) 
 
Zatwierdził: 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Geometria i grafika inżynierska 

Nazwa w języku angielskim 

Geometry and engineering graphic 

Forma zajęć * 

W, P 

Liczba godzin w semestrze 

15W, 15P 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

KUEiTŚ 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Zdzisław Paciorek 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Rzut  równoległy,  jego  własności  oraz  niezmienniki  rzutowania  równoległego.  Rzuty  prostokątne  na 
dwie  i  więcej  rzutni.  Zasady  wykonywania  rzutów  punktów,  prostych  i  figur  geometrycznych. 
Przynależność  elementów  i elementy  wspólne.  Rzuty  transformowane.  Wykonywanie  kładów. 
Wyznaczanie  rzeczywistych  kształtów  i  roz-miarów  figur  geometrycznych.  Wyznaczanie  odległości 
między elementami obiektów geometrycznych. Rzuty aksonometryczne i ich rodzaje. Rysowanie brył 
w perspektywie aksonometrycznej. Kreślenie aksonometrii na podstawie rzutów Monge’a. Przekroje 
brył,  zasady  ich  wykonywania  oraz  rodzaje  przekrojów.  Przekroje  na  rzutach  prostokątnych. 
Aksonometrie przekroju. Wyznaczanie linii przenikania figur i brył geometrycznych. Uwagi ogólne o 
rysunku  technicznym,  formaty  arkuszy,  rodzaje  i  grubości  linii  rysunkowych,  podziałki,  tabliczka 
rysunkowa i jej rodzaje. Zasady wymiarowania na rysunkach technicznych.  
Projekt 
Elementy  składowe  i  struktura  komputerowego  programu  graficznego  AutoCAD.  Wykorzystanie 
podstawowych  i  średnio  zaawansowanych  funkcji  oraz  narzędzi  graficznych  AutoCAD-a. 
Przykładowy  projekt  komputerowego  zapisu  elementu  konstrukcyjnego.  Projektowanie  części. 
Wykreślanie rzutów prostokątnych i przekrojów. Wymiarowanie i opis przedmiotów na rysunkach w 
programie AutoCAD.. 

 
Efekty kształcenia 

Poznanie  zasad  rzutowania  równoległego  ukośnego  i  prostokątnego.  Umiejętność  przedstawienia  
graficznego  brył  i  ich  połączeń.  Umiejętność    stosowania  grafiki  inżynierskiej  do  rozwiązywania 
problemów technicznych z zakresu energetyki. 

Literatura: 

1. Otto F., Otto E.: Podręcznik geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa 1995. 
2. Grochowski B.: Wykład z geometrii wykreślnej z materiałami do ćwiczeń, PWN, Warszawa 1996. 
3. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2008. 
4. Mazur J., Kosiński K., Polakowski K.: Grafika inżynierska z wykorzystaniem metod CAD, Wyd. 

Politechniki  

Warszawskiej, Warszawa, 2006. 

5. Pikoń A.: AutoCAD 2002. Pierwsze kroki. Helion , Warszawa 2002. 
 

 
Zatwierdził: 
 
 
 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Mechanika techniczna

 

Nazwa w języku angielskim 

Bases of mechanics 

Forma zajęć * 

W, C 

Liczba godzin w semestrze 

W: 15, C: 15 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Wszystkie specjalności 

Katedra prowadząca 

Katedra Systemów Sterowania i Zarządzania 

Osoba odpowiedzialna 

Dr hab. inż. Tadeusz Stefański 

Poziom kształcenia 

Pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

Obowiązkowy 

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład: 
Podstawowe  pojęcia  i  zasady  statyki  (siły,  momenty  itd.).  Płaski  i  przestrzenny  układ  sił.  Środki 
ciężkości, Momenty bezwładności, tarcie, Ruch ciała sztywnego (postępowy, obrotowy, chwilowy, 
płaski,  kulisty).  Dynamika  ciała  w  ruchu  postępowym,  kulistym  i  dowolnym.  Zasady  zachowania. 
Równania  Lagrange’a.  Modelowanie  układów  mechanicznych.  Modelowanie  układów 
elektromechanicznych.  Modelowanie  układów  hydraulicznych,  pneumatycznych  i  cieplnych. 
Podstawy wytrzymałości materiałów. Metody obliczeń wytrzymałościowych. 
 
Ćwiczenia tablicowe: 
Wprowadzenie.  Płaski  i  przestrzenny  układ  sił.  Obliczanie  środków  ciężkości.  Ruch  postępowy  o 
obrotowy ciała sztywnego. Modelowanie układów mechanicznych i elektromechanicznych, równania 
Lagrange’a.  Modelowanie  układów  hydraulicznych  i  cieplnych.  Obliczenia  wytrzymałościowe 
konstrukcji mechanicznych. Wytrzymałość zmęczeniowa. 
 
 

Efekty kształcenia 

 
Student  po  ukończeniu  zajęć  powinien  znać  rozszerzone,  w  stosunku  do  zakresu  fizyki,  pojęcia  z 
zakresu  statyki,  kinetyki  i  dynamiki.  Posługiwać  się  będzie  metodami  opisu  i  analizy  układów 
mechanicznych,  elektromechanicznych,  hydraulicznych,  pneumatycznych  i  cieplnych.  Posiadać 
będzie także podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. 
 
 

Literatura: 
1. Stefański T.: Teoria sterowania, tom II, skrypt nr 366, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2001. 
2. Wide P. Mechanika teoretyczna. PWN, Warszawa 1977. 
3. Poradnik mechanika, tom I. Praca zbiorowa. WNT 1980. 

 
 
Zatwierdził: 
 
 
 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Elektrotechnika 

Nazwa w języku angielskim 

Electrical engineering 

Forma zajęć * 

 W, C ,L 

Liczba godzin w semestrze 

 30W (E), 15C  

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Maciej Włodarczyk, prof. PŚk 

 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Wykład 
Pojęcia  podstawowe  elektrotechniki,  prawa  i  własności  obwodów  elektrycznych.  Sygnały 
elektryczne,  moc  chwilowa.  Elementy  obwodu  pasywne  (R,  L,  C)  i aktywne.  Prawo  Ohma  i  prawa 
Kirchhoffa.  Analiza  obwodów  jednofazowych  przy  wymuszeniu  sinusoidalnym  (przebiegi  czasowe 
 i wykresy wektorowe). Metoda symboliczna, impedancja zespolona, moc zespolona. Przekształcenie 
gwiazda-trójkąt.  Metody  analizy  liniowych  obwodów  elektrycznych:  prądów  oczkowych, 
potencjałów  węzłowych,  metoda  superpozycji,  twierdzenia  o  zastępczych  źródłach  energii: 
Thevenina i Nortona. Rezonans w obwodach elektrycznych. Obwody ze sprzężeniem magnetycznym. 
Obwody trójfazowe: klasyfikacja, rodzaje połączeń źródeł i odbiorników.  
 
Ćwiczenia 
Obliczanie  układów  symetrycznych  i  niesymetrycznych.  Moc  odbiornika  trójfazowego.  Pomiary 
mocy w układach trójfazowych 
 
Efekty kształcenia 
 
Umiejętność  analizy liniowych obwodów elektrycznych w stanie ustalonym w tym obwodów 
trójfazowych. 
 
Literatura: 
 
1. Bolkowski S.: Elektrotechnika teoretyczna. Teoria obwodów elektrycznych. T. l. Warszawa: WNT 
1986 
2. Cholewicki T.: Elektrotechnika teoretyczna. T. l. Warszawa: WNT 1973 
3. Cichocki A, Mikołajuk K., Osowski S, Trzaska Z.: Zbiór zadań z teorii obwodów. Warszawa: 
WNT 1978 
4. Cichowska Z., Pasko M.: Zadania z elektrotechniki teoretycznej. Warszawa: PWN 1985 
5. Detrouzos M. K., Athans M., Span R. N., Mason S. J.: Układy, obwody, obliczenia -pojęcia 
podstawowe.  
   Warszawa: WNT 1976 
6. Gierczak E., Tokarzewski J., Włodarczyk M.: Podstawy elektrotechniki teoretycznej Część l, 
Wydawnictwo  
     Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2000 
7. Zadania z teorii obwodów. Warszawa: Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej 1979 
8. Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. Warszawa: WNT 1985 
 
Zatwierdził: 
 

 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Elektrotechnika 

Nazwa w języku angielskim 

Electrical engineering 

Forma zajęć * 

 W,C,L 

Liczba godzin w semestrze 

 30 L 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Maciej Włodarczyk, prof. PŚk 

 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Regulamin laboratorium i zasady wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych 
Pomiar rezystancji metodą techniczną i metodami mostkowymi, Badanie obwodów   RLC zasilanych 
napięciem sinusoidalnym, badanie rezonansu napięć i prądów. Badanie układów prostownikowych. 
Badanie obwodów trójfazowych z odbiornikiem połączonym w gwiazdę 
i w trójkąt, pomiary mocy w układach trójfazowych 
 
 
Efekty kształcenia 
 
Umiejętność  pomiaru podstawowych parametrów obwodów elektrycznych: prądu, napięcia, 
rezystancji, impedancji i mocy czynnej. Poznanie zjawiska rezonansu napięć i prądów. Podstawowe 
pomiary w  obwodach trójfazowych. 
 
Literatura: 
Bolkowski S.: Elektrotechnika teoretyczna. Teoria obwodów elektrycznych. T. l. Warszawa: WNT 
1986 
2. Cholewicki T.: Elektrotechnika teoretyczna. T. l. Warszawa: WNT 1973  
3.- : Elektrotechnika teoretyczna - laboratorium. Skrypt Pol. Świętokrzyskiej. Kielce 1982 
4. Gierczak E, Ciosk K, Włodarczyk M.: Laboratorium elektrotechniki. Skrypt Pol. Świętokrzyskiej. 
Kielce  
    2002 
5. Gierczak E., Tokarzewski J., Włodarczyk M.: Podstawy elektrotechniki teoretycznej Część l, 
Wydawnictwo  
     Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2000 
6- : Laboratorium elektrotechniki i elektroniki. PWN. Warszawa 1978 
7- : Laboratorium elektrotechniki ogólnej. Skrypt Pol. Śląskiej. Gliwice 1979 
8. - : Laboratorium z podstaw elektroniki. Skrypt Pol. Częstochowskiej. Częstochowa 1981 
9. Lebson S.: Miernictwo elektryczne. WSI. Warszawa 1966   
 
 
 
Zatwierdził: 
 
 
 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Elektronika 

Nazwa w języku angielskim 

Electronics 

Forma zajęć * 

 W,L 

Liczba godzin w semestrze 

 30W, 15L 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektroniki i Systemów Inteligentnych 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Dorota Wiraszka 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

 
Wykład: 

Podstawy  fizykochemiczne  działania  półprzewodników.  Złącze  p-n  jako  podstawowa  struktura 
funkcjonalna  przyrządów  półprzewodnikowych.  Podstawowe  rodzaje  diod  półprzewodnikowych: 
prostownicze,  Zenera,  elektroluminescencyjne  –  budowa,  działanie,  parametry,  charakterystyki. 
Zastosowania diod półprzewodnikowych w typowych układach pracy. Tranzystor bipolarny: budowa, 
zasada  działania,  podstawowe  zależności,  charakterystyki  statyczne.  Schemat  zastępczy  hybrydowy 
tranzystora  bipolarnego,  definicje  parametrów  hybrydowych,  wyznaczanie  parametrów  z 
charakterystyk  tranzystora.  Tranzystor  polowy  złączowy:  budowa,  zasada  działania,  podstawowe 
zależności,  charakterystyki  statyczne.  Schemat  zastępczy  zmiennoprądowy.  Wyznaczanie 
parametrów roboczych z charakterystyk. Zastosowanie tranzystorów w układach liniowych. Analiza 
wzmacniacza tranzystorowego. Wzmacniacz operacyjny i jego podstawowe układy pracy. 
 

Laboratorium: 

Badanie  diod  półprzewodnikowych.  Zasilacze  niestabilizowane  napięcia  stałego.  Badanie 
tranzystorów bipolarnych. Badanie tranzystorów polowych złączowych. Tranzystorowy wzmacniacz 
małej częstotliwości.  
 
Efekty kształcenia 

Wykład: 

Rozumienie  zasad  działania  przyrządów  półprzewodnikowych,  umiejętność  analizy  i  syntezy 
podstawowych układów elektronicznych. 

 
Laboratorium: 

Umiejętność  praktycznego  łączenia  układów  pomiarowych  do  badania  przyrządów 
półprzewodnikowych.  oraz  prostych  układów  elektronicznych.  Umiejętność  określania  wybranych 
parametrów  elementów  półprzewodnikowych  z  otrzymanych  podczas  badań  charakterystyk. 
Praktyczne poznanie zasady działania prostych układów elektronicznych. 
 
Literatura: 
1. Marciniak W.: Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone, WNT, Warszawa 1994. 
2. Horotwitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki, WKŁ, Warszawa 2002. 
3. Floyd T. L.: Electronic Devices, Macmillan Publishing Company, New York 1988. 
 
 
Zatwierdził: 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

 
Nazwa przedmiotu 

Podstawy normalizacji 

Nazwa w języku .angielskim        Basics of standarization 
Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

Język przedmiotu 

polski 

Forma studiów 

stacjonarne   

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia  

Kierunek 

wszystkie  

Specjalność 

wszystkie 

Zakład prowadzący 

Biblioteka Główna 

Osoba odpowiedzialna  

Mgr Danuta Kapinos, mgr Jolanta Sobielga 

 

Semestr 

W(E) 

C 

L 

K 

P 

punkty 

ECTS 

I/II 

8 

- 

- 

- 

- 

0 

 

Cel przedmiotu (streszczenie) 

 
Przekazanie studentom wiedzy z zakresu normalizacji a  przede wszystkim: 
 

1.  Podstawowe terminy i definicje  z zakresu normalizacji 
2.  Ogólne cele normalizacji 
3.  Działalność normalizacyjna 
4.  Normalizacja w zarządzaniu 
5.  Przepisy prawne i prawo autorskie 
 

 
 
Efekty kształcenia 

 
Przyswojenie przez studentów   podstawowych pojęć , terminów i definicji  z zakresu 
normalizacji,  
ogólnych  założeń i  celów  normalizacji. Poznanie szczebli normalizacji: geograficzny, 
polityczny, ekonomiczny.  Umiejętności rozróżniania poszczególnych  typów norm a  także 
systemów zarządzania w normalizacji. 
Umiejętność wyszukania i wykorzystania  relewantnych norm oraz  tworzenie przypisów 
bibliograficznych. 

 
Program wykładu 
Bloki tematyczne (treści) 

Czas 
(godz.) 

Zakres 

(S / R) 

1.  Normalizacja – definicja 

             Terminologia znormalizowana 

- podstawowe zasady 
- zarządzanie terminologią 
- publikacje terminologiczne 
Przepisy prawne i prawo autorskie 

2. Działalność normalizacyjna 
  - krajowa 
  - międzynarodowa 
  - europejska 

2 

 
 
 
 
 

2 

 
 
 

S 

3.  Typy norm: 
     - podstawowa,  terminologiczna, wyrobu, badań, procesu, usługi, 
interfejsu,  
       danych do dostarczenia 
    - Polska Norma 
    - Norma Europejska 
    -  Norma Międzynarodowa 
 
4. Normalizacja w zarządzaniu 
    - systemy zarządzania: jakością, środowiskowego, bhp, 
bezpieczeństwem     
       Informacji, usługami informatycznymi 

 

2 

 
 
 
 
 
 

2 

Razem  8 

godz. 

S – treści wymienione w standardach kształcenia dla kierunku 
R – rozszerzenie treści kształcenia 
 
 
Literatura przedmiotu:  

1.  Normalizacja. Warszawa: PKN , 2010.  ISBN978-83-266-6252-2 
2.  Lisowski Michał: Normalizacja techniczna. [online] . Wrocław: Politechnika Wrocławska, 

[dostęp 28 luty 2011]. Dostępny w WWW: 

http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:sl568H3BddQJ

: 

3.  Szymonik Janusz, Wprowadzenie do normalizacji. Wrocław: IOiZ [dostęp 10.03.211] 

Dostępny w WWW: 
http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:eX5BR3Dnuc8J:www.ioz.pwr.wroc.pl/pracown
icy/j_zymonik/Prezentacja3.pdf+podręczniki 

 
 Warunki zaliczenia wykładu  

Warunkiem zaliczenia wykładu jest pozytywna ocena pracy,  polegającej na zaznaczeniu poprawnej 
odpowiedzi w teście. 
 
 
 
 
 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Matematyka 2 

Nazwa w języku angielskim 

Mathematics 2 

Forma zajęć * 

Wykład, ćwiczenia 

Liczba godzin w semestrze 

30 W (E), 30 Ć 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Wszystkie specjalności 

Katedra prowadząca 

Katedra matematyki 

Osoba odpowiedzialna 

Prof. dr hab. Arkadiusz Płoski 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Rachunek  operatorowy.  Transformata  Laplace

/

a.  Rachunek  różniczkowy  i  całkowy  funkcji  wielu 

zmiennych.  Całki  wielokrotne,  krzywoliniowe  skierowane  i  powierzchniowe  zorientowane  –  ich 
interpolacja  fizyczna.  Elementy  teorii  pola.  Ciągi  liczbowe,  szeregi  liczbowe,  potęgowe  i 
trygonometryczne (Taylora, Fouriera). 
Równania różniczkowe cząstkowe. 

Efekty kształcenia 
Umiejętność posługiwania się rachunkiem operatorowym. Umiejętność posługiwania się rachunkiem 
różniczkowym i całkowym funkcji wielu zmiennych rzeczywistych. Stosowanie całek wielokrotnych 
w geometrii i technice. 

 

Literatura: 

Gewert M., Skoczylas Z., Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria, przykłady, zadania. 
Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2005 
Krysicki W, Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. II  PWN Warszawa 1974 
Kuczyńska L., Kulejewska E., Zadania z równań różniczkowych, skrypty uczelniane PŚk. 
Leitner R., Matuszewski W., Rojek Z., Zadania z matematyki wyższej, cz. II 
Leksiński W., Nabiałek I., Żakowski W.; Matematyka – definicje, twierdzenia, przykłady, 
zadania. WNT Warszawa 1992 
Tarnowski S., Wajler S.; Matematyka w zadaniach cz. IV, V PŚk. Kielce 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Podstawy automatyki

 

Nazwa w języku angielskim 

Bases of automatics 

Forma zajęć * 

W, C, L 

Liczba godzin w semestrze 

W: 30, C: 15, L: 15 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Wszystkie specjalności 

Katedra prowadząca 

Katedra Systemów Sterowania i Zarządzania 

Osoba odpowiedzialna 

Dr hab. inż. Tadeusz Stefański 

Poziom kształcenia 

Pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

Obowiązkowy 

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład: 
Podstawowe  pojęcia  z  zakresu  automatyki,  m.in.  obiekt,  sygnał  wejściowy,  sygnał  wyjściowy, 
sprzężenie  zwrotne,  układ  otwarty,  układ  zamknięty,  transmitancja,  itp.  Podstawy  teoretyczne 
ciągłych  i  dyskretnych  układów  dynamicznych.  Metody  opisu  ciągłych  i  dyskretnych  układów 
liniowych.  Metody  analizy  układów  liniowych.  Stabilność  układów  ciągłych  i  dyskretnych 
(algebraiczne i częstotliwościowe kryteria stabilności). Projektowanie liniowych układów regulacji. 
Układy nieliniowe. Podstawy układów z wymuszeniami stochastycznymi. Optymalizacja statyczna. 
Zastosowania systemów automatyki. 
Ćwiczenia tablicowe: 
Wprowadzenie.  Wyznaczanie  odpowiedzi  czasowych  układów  dynamicznych.  Wyznaczanie 
charakterystyk  częstotliwościowych.  Zapis  i  analiza  układów  w  przestrzeni  stanów.  Badanie 
stabilności  układów  liniowych.  Synteza  układów  regulacji.  Linearyzacja  układów  nieliniowych. 
Stabilność układów nieliniowych. Optymalizacja statyczna. 
Laboratorium: 
Wprowadzenie.  Charakterystyki  czasowe.  Charakterystyki  częstotliwościowe.  Analiza  obiektu 
dynamicznego.  Serwomechanizm  liniowy.  Układ  regulacji.  Płaszczyzna  fazowa.  Regulacja 
dwupołożeniowa. 
 

Efekty kształcenia 

Student po ukończeniu zajęć powinien znać podstawowe pojęcia z zakresu automatyki, jak również 
teoretyczne podstawy ciągłych oraz dyskretnych układów dynamicznych. Posługiwać się metodami 
opisu i analizy układów liniowych i nieliniowych. Znać podstawowe pojęcia oraz kryteria stabilności 
układów  ciągłych  i  dyskretnych,  a  także  metody  ich  syntezy.  Posiadać  umiejętność  projektowania 
układów regulacji i praktycznego ich stosowania. 
 

Literatura: 
1. Stefański T.: Teoria sterowania. Układy liniowe, część I, materiały pomocnicze nr 155, 

Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2005. 

2. Stefański T.: Teoria sterowania. Układy liniowe, tom I, skrypt nr 367, Politechnika Świętokrzyska, 

Kielce 2002. 

2. Stefański T.: Teoria sterowania, tom II, skrypt nr 366, Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2001. 
3. Kaczorek T.: Teoria układów regulacji automatycznej, WNT Warszawa 1977. 
4. Kaczorek T.: Teoria sterowania, tom 1 i 2, PWN, Warszawa 1977. 
5. Takahashi Y., Rabins M., Auslander D.: Sterowanie i systemy dynamiczne, WNT, Warszawa 1976. 

 
Zatwierdził: 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Podstawy Projektowania 

Nazwa w języku angielskim 

Basics Design  

Forma zajęć * 

W, P 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 15P 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Podstaw Konstrukcji Maszyn 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Marcin Graba 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

    Przedmiot  obejmuje  podstawowe  zagadnienia  z  zakresu  podstaw  konstrukcji  maszyn.  W  ramach 
przedmiotu  studenci  zostaną  zapoznani    z  podstawowymi  zasadami  konstruowania  części  maszyn  i  ich 
wytrzymałościowymi  obliczeniami,  doborem  materiałów  konstrukcyjnych,  oraz  zasadami  sporządzania 
dokumentacji technicznej.  
     W  trakcie  wykładów  przewiduje  się  realizację  następujących  zagadnień:  „Podstawowe  wiadomości  o 
projektowaniu  maszyn.  Zasady  konstrukcji.  Dokładność  wymiarowa  i  zamienność  części  maszyn. 
Wytrzymałość  zmęczeniowa  elementów  maszyn.  Połączenia  spawane.  Połączenia  i  mechanizmy  śrubowe. 
Osie i  wały.  Wyważanie wirników.  Łożyskowanie,  zasady  obliczania łożysk  ślizgowych.  Łożyska  toczne  i 
zasady  ich  obliczania.  Sprzęgła  i  hamulce.  Przekładnie  pasowe,  linowe  i  łańcuchowe.  Przekładnie  zębate. 
Ogólne zasady projektowania przekładni zębatych.”  
      Wykłady  prowadzone  są  z  wykorzystaniem  prezentacji  multimedialnych  oraz  dodatkowych  tłumaczeń 
(rysunków) wykonywanych przez prowadzącego na tablicy. Zaliczenie wykładu odbywać się będzie w formie 
pisemnej (test około 10 pytań). 
      W ramach ćwiczeń projektowych student będzie miał do wykonania 2-3 projekty: 
      I - projekt - mechanizm śrubowy; obliczenia wytrzymałościowe i dokumentacja rysunkowa; 
     II – projekt - wał maszynowy z doborem łożysk i pasowań -  rysunek wykonawczy wałka; 
    III – projekt - konstrukcja spawana: obliczenia i rysunek wykonawczy. 
W  trakcie  każdych  zajęć  projektowych  przez  ok.  15  minut  prowadzący  z  wykorzystaniem  prezentacji 
multimedialnych  przedstawia  wprowadzenie  do    kolejnych  etapów  projektów,  omawiając  szczegóły 
rozwiązywanych  zadań,  a  w  kolejnej  części  zajęć  czynnie  konsultuje  prace  studentów,  służąc  im  fachową 
pomocą.  
Na zaliczenie projektu składać się będą oceny uzyskiwane przez studentów za wykonane projekty.  

Efekty kształcenia 

      Celem kształcenia w ramach tego przedmiotu jest nauczenie studentów prawidłowego czytania rysunków 
technicznych i dokumentacji technicznej, a także zapoznanie się z zasadami działania podstawowych części 
maszyn.  Studenci  uczyć  się  będą  doboru  typowych  części  maszyn,  jak  również  zapoznają  się  z  zasadami 
projektowania  połączeń  rozłącznych  i  nierozłącznych,  z  uwzględnieniem  ich  budowy,  doboru  materiałów 
oraz eksploatacji.  
      Realizując  pełny  program  nauczania,  studenci  poznają  zasady  obliczania  wałów  i  osi,  doboru  łożysk 
tocznych,  projektowania  przekładni  cięgnowych  i  zębatych,  a  także  zasady  obliczania  i  doboru  sprzęgieł  i 
hamulców.  

Literatura: 

1. 

Praca zbiorowa pod red. M. Dietricha, Podstawy konstrukcji maszyn - tom I-III, WNT, Warszawa 

1999. 

2. 

Osiński Z., Bajon W., Szucki T., Podstawy Konstrukcji Maszyn, PWN, Warszawa 1978. 

3. 

Skoć A., Spałek J., Podstawy konstrukcji Maszyn - tom 1,2 WNT, Warszawa 2006. 

4. 

Praca zbiorowa, Poradnik mechanika –  tom I-II, WNT, Warszawa 1999. 

5. 

Kocańda S., Szala J., Podstawy obliczeń zmęczeniowych, PWN, Warszawa 1997. 

6. 

Dziurski A., Kania L., Kasprzycki A., Mazanek E., Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn 

- tom 1, 2, praca zbiorowa pod redakcją E. Mazanka, WNT, Warszawa 2005. 

7. 

Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2002. 

8. 

Kurmaz L.W., Kurmaz O. L., Projektowanie węzłów i części maszyn, podręcznik, Wydawnictwo 

Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach, Kielce 2007 

9. 

Hibbeler R.C., Engineering Mechanics - Statics, 12th edition, Published by Pearson Prentice Hall, 

New Jersey 2009. 

10. 

Budynas R.G., Nisbett J.K., Shigley’s Mechanical Engineering Design, 8th edition in SI units, 

McGraw Hill, Printed in Singapore 2008.  

 
Zatwierdził: 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Materiałoznawstwo 

Nazwa w języku angielskim 

Materials Science 

Forma zajęć * 

W,  L 

Liczba godzin w semestrze 

 30W, 30L 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Zdzisław Paciorek 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Struktura  ciał  stałych.  Budowa  kryształów.  Stopy  i  ich  własności.  Obróbka  cieplna  materiałów.  
Własności  materiałów  i  metody  ich  badania.  Podział  i  ogólna  charakterystyka  materiałów 
elektrotechnicznych.  Pasmowy  model  ciała  stałego.  Materiały  przewodzące,  oporowe,  stykowe. 
Termopary.  Korozja  materiałów.  Materiały  magnetyczne.  Materiały  magnetycznie  miękkie,  blachy 
transformatorowe, 

 

ferryty. 

Materiały  magnetycznie  twarde.  Zastosowanie  materiałów 

magnetycznych.  Materiały  elektroizolacyjne,  Klasyfikacja  materiałów  elektroizolacyjnych.  Gazy 
naturalne  i  syntetyczne.  Ciecze  izolacyjne  -  właściwości  elektryczne.  Smary  i  oleje  –  własności. 
Materiały  organiczne  i  nieorganiczne.  Tworzywa  termoplastyczne,  tłoczywa  termoutwardzalne, 
żywice  lane,  technologia  wytwarzania  wyrobów.  Materiały  ceramiczne,  szkło,  mika.  Materiały 
termoizolacyjne. 
Laboratorium 
Badanie  materiałów  oporowych.  Badanie  rezystywności  materiałów  elektroizolacyjnych  stałych. 
Badanie przenikalności dielektrycznej i współczynnika strat dielektrycznych materiałów izolacyjnych. 
Badanie  materiałów  elektroizolacyjnych  ciekłych.  Badanie  izolacji  papierowo-olejowej.  Badanie 
odporności  materiałów  elektroizolacyjnych  na  łuk  elektryczny.  Badanie  właściwości  statycznych 
materiałów  magnetycznie  miękkich.  Badanie  właściwości  dynamicznych  materiałów  magnetycznie 
miękkich. Badanie obwodu magnetycznego ze szczeliną. Badanie materiałów magnetycznie twardych. 
Badanie materiałów i elementów półprzewodnikowych. Badanie ogniw słonecznych. 

Efekty kształcenia 

Nabycie  umiejętności  doboru  materiałów  spełniających  wymagania  w  zakresie  konstrukcji  i 
eksploatacji  maszyn  i  urządzeń  energetycznych.  Poznanie  układów  i  metod  pomiarowych  własności 
materiałów.  Nabywanie  umiejętności  przeprowadzania  pomiarów  i  interpretacji  otrzymanych 
wyników. 
 

Literatura: 

1. Z. Celiński: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. Wyd. Politechniki Warszawskiej, 2005 
2. Paciorek Z., Stryszowski S.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrycznego. Wyd. I, Politechnika 

Świętokrzyska, skrypt nr 373, Kielce, 2001 

3. L. Dobrzański: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, 2002 

 
 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Gospodarka energetyczna 

Nazwa w języku angielskim 

Energy Economics 

Forma zajęć * 

W, C 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 15C 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jan Stępień prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Zasoby  energetyczne  energii  pierwotnej  i  struktura  zużycia  energii  w  kraju.  Krajowy  system 
energetyczny i jego podsystemy – paliw stałych, gazowy, elektroenergetyczny, cieplno-energetyczny. 
Zasady  sporządzania  bilansów  materiałowych  i  energetycznych.  Energia  i  egzergia.  Bilanse 
energetyczne i egzergetyczne. Przebiegi obciążeń i charakterystyki energetyczne urządzeń. Rachunek 
ekonomiczny  w  energetyce.  Koszty  inwestycyjne  i  eksploatacyjne.  Zasady  wyboru  optymalnych 
parametrów  technicznych  i  mocy  urządzeń  energetycznych.  Wskaźniki  zużycia  mocy  i  energii. 
Energochłonność skumulowana. Wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła w gospodarce rozdzielonej 
i  skojarzonej.  Ocena  kosztów  wytwarzania  i  przesyłania  energii  elektrycznej  i  ciepła.  Użytkowanie 
energii w ciepłownictwie. Metody badanie efektywności inwestowania w energetyce. Wykorzystanie 
energii  odpadowej  w  procesach  energetycznych.  Akumulacja  energii.  Zasady  racjonalnego 
użytkowania energii w przemyśle i gospodarce komunalnej. 
Ćwiczenia 
Bilanse  materiałowe  i  energetyczne  nośników  energii  dla  różnych  form  wytwarzania  ciepła,  energii 
elektrycznej  i  pracy  mechanicznej.  Rachunek  kosztów  rocznych.  Wyznaczanie  kosztów  nakładów 
inwestycyjnych  i  eksploatacyjnych.  Wybór  optymalnych  parametrów  urządzeń  energetycznych. 
Koszty  wytwarzania  ciepła  i  energii  elektrycznej.  Metody  badania  efektywności  wariantów 
inwestycyjnych. Bilanse energii w wybranych procesach energetycznych.  

Efekty kształcenia 

Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z procesami wykorzystania energii oraz podstawowymi 
przemianami energetycznymi jakie zachodzą w procesach przemysłowych. Uzyskanie umiejętności w 
zakresie zasad budowy i przekształcania energii, sporządzania bilansów energetycznych. Odrębnym, 
analizowanym problemem jest również analiza kosztów użytkowania paliw i energii. 

Literatura: 

1.  Kamrat  W.:  Metody  oceny  efektywności  inwestowania  w  elektroenergetyce.  Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2004. 

2.  Kaproń  H.:  Przemiany  energetyczne.  Zagadnienia  wybrane.  Wydawnictwo  Politechniki 

Lubelskiej. Lublin 2005. 

3.  Laudyn  D.:  Rachunek  ekonomiczny  w  elektroenergetyce.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej, Warszawa 1999. 

4.  Marecki J.: Gospodarka skojarzona cieplno-elektryczne. WNT, Warszawa 1980. 
5.  Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. WNT, Warszawa 2008. 
6.  Paska  J.:  Ekonomika  w  elektroenergetyce.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki  Warszawskiej, 

Warszawa 2007. 

7.  Pawlik M., Strzelczyk F.: Elektrownie WNT, Warszawa 2010. 
8.  Szargut  J.:  Analiza  termodynamiczna  i  ekonomiczna  w  energetyce  przemysłowej.  WNT, 

Warszawa 1983. 

9.  Szargut  J.,  Ziębik  A.:  Podstawy  energetyki  cieplnej.  Wydawnictwo  Naukowe  PWN,  Warszawa 

1998. 

10.  Szargut  J.:  Analiza  termodynamiczna  i  ekonomiczna  w  energetyce  przemysłowej.  WNT, 

Warszawa 1983. 

 
Zatwierdził: 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Maszyny elektryczne 

Nazwa w języku angielskim 

Electrical Machines 

Forma zajęć * 

 W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W (E), 30L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

KMEiSM 

Osoba odpowiedzialna 

Prof.dr hab.inż. Roman Nadolski 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Ogólne wiadomości o maszynach elektrycznych, zjawiska, podstawowe prawa elektromagnetyzmu w 
teorii maszyn elektrycznych. Transformatory: budowa i zasada działania. Schemat zastępczy i wykres 
wektorowy.  Stan  jałowy,  prąd  magnesujący  nieliniowość  obwodu  magnetycznego,  wyższe 
harmoniczne.  Stan  zwarcia.  Wyznaczanie  parametrów  schematu  zastępczego.  Stan  obciążenia, 
właściwości ruchowe przy obciążeniu, zmienność napięcia. Transformatory trójfazowe: układy i grupy 
połączeń,  wyższe  harmoniczne  napięć,  strumieni  i  prądów,  obciążenie  niesymetryczne.  Praca 
równoległa,  regulacja  napięcia,  straty  i  sprawność.  Stany  nieustalone:  włączanie  transformatora, 
zwarcie  nieustalone  transformatora.  Obwody  magnetyczne  i  uzwojenia  maszyn  bezkomutatorowch 
prądu  przemiennego.  Rodzaje  pól  magnetycznych,  wytwarzanie  pola  wirującego.  Maszyny 
indukcyjne:  budowa  i  zasada  działania.  Schemat  zastępczy  i  podstawowe  równania.  Bieg  jałowy, 
zwarcie i obciążenie. Bilans mocy i strat. Moment elektromagnetyczny, poślizg krytyczny i moment 
krytyczny. Ch-ka mechaniczna, formowanie ch-ki mechanicznej. Charakterystyki ruchowe. Rozruch i 
hamowanie  silników  indukcyjnych:  pierścieniowych  i  klatkowych.  Silniki  głębokożłobkowe  i 
dwuklatkowe. Metody regulacji prędkości obrotowej silników indukcyjnych. Maszyny synchroniczne: 
budowa, zasada działania, bieg jałowy. Maszyna synchroniczna z wirnikiem cylindrycznym, schemat 
zastępczy, wykres wektorowy. Własności ruchowe prądnicy synchronicznej, charakterystyka zwarcia, 
stosunek  zwarcia,  charakterystyka  zewnętrzna  i  regulacji.  Moment  elektromagnetyczny  i 
przeciążalność,  zmienność  napięcia.  Praca  prądnicy  na  sieć  sztywną,  synchronizacja  i 
samosynchronizacja,  własności  ruchowe,  charakterystyki  kątowe  i  krzywe  V.  ołysanie  maszyn, 
moment  synchronizujący,  przeciążalność  statyczna.  Maszyna  synchroniczna  jawnobiegunowa: 
schemat  zastępczy  i  wykres  wektorowy.  Moment  elektromagnetyczny  i  charakterystyka  kątowa 
maszyny  jawnobiegunowej.  Silnik  synchroniczny:  własności  ruchowe,  rozruch  silnika 
synchronicznego,  przeciążalność.  Kompensator  synchroniczny.  Maszyny  prądu  stałego:  budowa  i 
zasada działania, oddziaływanie twornika i komutacja. Prądnice prądu stałego: rodzaje prądnic prądu 
stałego,  stan  jałowy,  zwarcia  oraz  obciążenia,  własności  ruchowe.  Silniki  prądu  stałego,  rodzaje 
silników  prądu  stałego  –  silnik  obcowzbudny,  bocznikowy,  szeregowy,  rozruch,  hamowanie  i 
regulacja prędkości obrotowej silników prądu stałego. Straty i sprawność maszyn prądu stałego. 

Efekty kształcenia 

Zapoznanie się z budową, zasadą działania oraz własnościami eksploatacyjnymi podstawowych 
rodzajów maszyn elektrycznych, oraz ich zastosowaniami 

Literatura: 

1. Plamitzer A, M.: Maszyny elektryczne, WNT. Warszawa 1976. 
2. Bajorek Z.: Teoria maszyn elektrycznych, WNT, Warszawa 1982 
3. Latek W.: Teoria maszyn elektrycznych, WNT, Warszawa 1982. 
4. Głowacki A., Fleszar J., Śliwińska D.: Podstawy maszyn elektrycznych, Wyd. Pol. Świ., Kielce 

1992 

5. Paszek W.: Dynamika maszyn elektrycznych prądu przemiennego, Helion, Gliwice 1998 
6. Bajorek Z. Prokop J. Elektromechaniczne przetworniki energii, Wyd. Pol. Rzeszowskiej, Rzeszów 

1990 

7. Glinka T. Zadania z maszyn elektrycznych WNT Warszawa 1976 

 

 

Program laboratorium z przedmiotu 

„Maszyny elektryczne 

 

Lp  Temat  

Ilość 

godzin 

1.  Wprowadzenie do laboratorium, zasady bezpieczeństwa, zapoznanie z 

regulaminem, omówienie ćwiczeń i warunków zaliczenia. 

2 

2.  Badanie transformatora 3-fazowego, wyznaczanie parametrów schematu 

zastępczego 

4 

3.  Praca równoległa transformatorów 3-fazowych , wyznaczanie grupy połączeń, 

sprawdzanie warunków pracy równoległej, pomiar prądów wyrównawczych i ch-ki 
obciążenia 

4 

4.  Silnik indukcyjny klatkowy 

4 

5.  Silnik indukcyjny pierścieniowy 

4 

6.  Ch-ki prądnicy synchronicznej pracującej samotnie 

2 

7.  Rozruch silnika synchronicznego i pomiar ch-k  

4 

8.  Silniki prądu stałego  

2 

9.  Odrabianie zaległych ćwiczeń  

2 

10.  Zaliczanie sprawozdań - kolokwium 

2 

 

Razem 

30 

 
 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Termodynamika techniczna 

Nazwa w języku angielskim 

Thermodynamics  in  Engineering 

Forma zajęć * 

 W, Ć 

Liczba godzin w semestrze 

15W, 15Ć 

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

prof. dr hab. Franciszek Strzelczyk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykłady 
Podstawowe  zależności  termodynamiczne  procesów  fizycznych  zachodzących  w  układach 
zamkniętych  :ciepło  i  praca,  pierwsza  zasada  termodynamiki.  Gazy  doskonałe.  Druga  zasada 
termodynamiki.  Zależności  termodynamiczne  jednorodnych  gazów  rzeczywistych.  Termodynamika 
pary  wodnej.  Podstawowe  zależności  układów  otwartych  –  równanie  bilansu  masy  i  energii. 
Przemiany  charakterystyczne  gazów  doskonałych  i  półdoskonałych.  Spalanie.  Równania 
stechiometryczne  procesów  spalania.  Podstawy  przepływu  :ciepła:  :przewodzenie  ciepła, 
konwekcyjny przepływ ciepła, promieniowanie. Wybrane obiegi termodynamiczne. 
 
Ćwiczenia audytoryjne 
Stan termodynamiczny. Obliczania podstawowych parametrów stanu gazu doskonałego. 
Obliczenia właściwości gazów doskonałych. Ciepło właściwe, energia wewnętrzna, entalpia, entropia 
gazów doskonałych. 
Przeliczanie udziałów masowych na molowe i udziałów molowych na masowe. 
Zasady termodynamiki. Bilansowanie masy i energii dla układów zamkniętych i otwartych. 
Obliczenia w procesach nieodwracalnych. 
Obliczenia pracy maksymalnej i egzergii. Bilanse egzergetyczne. 
Obliczenia procesów sprężania gazów. 
Obliczenia podstawowych reakcji spalania. 
Obliczania przykładów przekazywania ciepła w stanach ustalonych przez przewodzenie, konwekcję i 
promieniowanie. 

Efekty kształcenia 

Znajomość  podstawowych  praw  termodynamicznych,  bilansowanie  instalacji  energetycznych  i  jej 
elementów, określenie sprawności przemian termodynamicznych i opis zmian parametrów w trakcie 
przemiany.  

Literatura: 

1. 

Szargut J. Termodynamika, PWN  1980 

2. 

Szargut J. Termodynamika Techniczna Wyd. Politechniki Śląskie 2005,  

3. 

Tuliszka E Termodynamika Techniczna PWN 1980 

Staniszewski B., Termodynamika, PWN, 1979.  

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Mechanika płynów 

Nazwa w języku angielskim 

Fluid  Mechanics 

Forma zajęć * 

 W, Ć 

Liczba godzin w semestrze 

15W, 15Ć 

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

Prof. dr hab. inż. Franciszek Strzelczyk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

 

Płyn jako ośrodek ciągły. Statystyka cieczy. Metody opisu ruchu płynu. Podstawy kinetyki. Równanie 
Bernoulliego.  Podobieństwo  dynamiczne  przepływu.  Kryteria  i  liczby  podobieństwa.  Elementarne 
przepływy  laminarne.  Przepływy  burzliwe.  Równanie  Reynoldsa..  Oddziaływanie  przepływu  na 
ściany,  w  tym  na  kanały  maszyn  przepływowych.  Płyny  ściśliwe  i  nieściśliwe.  Liczba  Macha. 
Poddźwiękowe i naddźwiękowe przepływy nielepkiego gazu przez dysze. Dysza de Lavala.  
Efekty kształcenia 

Zrozumienie zjawisk przepływu i nabycie umiejętności wyznaczania oddziaływania płynu na ściany 
oraz parametrów stanu płyny i przepływu w prostych przypadkach urządzeń technicznych. 
 

Literatura: 

1. Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R. Mechanika płynów w inżynierii środowiska WNT 2001 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Technologia maszyn energetycznych 

Nazwa w języku angielskim 

Power Machines and Equipment 

Forma zajęć * 

W, Ć 

Liczba godzin w semestrze 

45W, 15Ć 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

prof.dr hab. Franciszek Strzelczyk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykłady 
Kotły  wodne  i  parowe  -  klasyfikacja  i  ogólna  charakterystyka.    Budowa  i  zasada  działania  kotłów: 
grzewczych  (domowych),  przemysłowych  i  energetycznych.  Spalanie  paliwa,  kontrola  procesu  spa-
lania. Paleniska: warstwowe, pyłowe, fluidalne. Przepływ powietrza i spalin. Układy wodno-parowe 
kotłów. Powierzchnie ogrzewalne kotłów. Kotły walczakowe i bezwalczakowe. Kotły odzyskowe.  
Turbiny  parowe  -  klasyfikacja  ogólna  i  charakterystyki.  Stosowane  układy  turbin  (kondensacyjnych, 
ciepłowniczych). Straty i sprawność turbin. Nowoczesne konstrukcje turbin parowych. Urządzenia cieplne: 
odgazowywacze,  wyparki,  wymienniki  ciepła,  stacji  redukcyjno-schładzające,  akumulatory  ciepła 
skraplacze, wybrane urządzenia chłodnicze., rurociągi,  i sieci ciepłownicze , zawory wodne i parowe. 
Turbiny gazowe i silniki spalinowe - klasyfikacja i ogólna charakterystyka. Budowa i zasada działania 
podstawowych  typów  turbin  gazowych  i  silników  spalinowych.  Podstawowe  układy  pracy,  w  tym 
układy gazowo-parowe. Turbiny wodne - klasyfikacja i ogólna charakterystyka. Podstawowe układy 
pracy.  Budowa  i  zasada  działania  podstawowych  typów  turbin  wodnych.  Turbiny  wiatrowe  - 
klasyfikacja  i  ogólna  charakterystyka  budowy  i  zasady  działania.  Pompy,  wentylatory,  dmuchawy  i 
sprężarki-  zasady  działania,  budowa,  ogólne  charakterystyki  mechaniczno-energetyczne  i  doboru  w 
przykładowych  instalacjach.  Przekładnie  mechaniczne,  zasady  pracy  i  rodzaje,  sprzęgła 
hydrokinetyczne. Zasady doboru urządzeń, podstawy projektowania wymienników ciepła, rurociągów. 
Sprężarkowe i absorpcyjne pompy ciepła. 
 

Ćwiczenia audytoryjne 

1.  Wyznaczanie bilansu masy i ciepła wymienników: mieszankowego i powierzchniowego 
2.  Projektowanie wymiennika powierzchniowego 
3.  Dobór rurociągów wodnych, parowych i powietrznych 
4.  Dobór pompy ciepła dla zadanego obiektu ogrzewanego  
Efekty kształcenia 

Znajomość  budowy.  zasad  działania  oraz  eksploatacji  maszyn  i  urządzeń  energetycznych  w 
elektrowniach i w przemyśle Umiejętność doboru urządzeń dla danej instalacji energetycznej. 

Literatura: 

4. 

Pawlik M., Strzelczyk F. Elektrownie WNT 2009, 2010, 

5. 

Gnutek Z., Kordylewski W,Maszynoznawstwo energetyczne ,Wyd. Poli. Wroc. 2003, 

6. 

Szargut J., Ziębik A., Podstawy energetyki cieplnej, PWN Warszawa 1998 

7. 

Tuliszka E. Sprężarki, dmuchawy i wentylatory, WNT 1976 

8. 

Jędral W. Pompy wirowe odśrodkowe, Wyd. Politechniki Warszawskiej 1996 

9. 

Zalewski W. Pompy ciepła sprężarkowe, sorbcyjne, termoelektryczne, IPPU  MADA 2001 

 
Zatwierdził: 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Energetyka odnawialna i ochrona środowiska  

Nazwa w języku angielskim 

Renewable energy and environmental protection 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W (E) 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie  do  przedmiotu,  klasyfikacja  źródeł  energii.  Zasoby  paliw  i  energii  na  świecie  z 
uwzględnieniem  możliwości  wykorzystania  odnawialnych  źródeł  energii.  Potencjał  i  możliwości 
wykorzystania odnawialnych źródeł energii w Polsce. Podstawowe technologie wykorzystania źródeł 
energetyki  odnawialnej:  woda,  wiatr,  biomasa,  słońce,  geotermia.  Lokalne  i  systemowe  układy 
wytwarzania  energii.  Uwarunkowania  ekonomiczne  wykorzystania  energii  odnawialnej.  Rodzaje 
zanieczyszczeń oraz ich szkodliwość: SO2, NOx, CO, sadza, węglowodory, CO

2

. Wskaźniki emisji z 

elektrowni  konwencjonalnych  substancji  zanieczyszczających  środowisko  Przepisy  i  regulacje 
prawne  dotyczące  ochrony  środowiska.  Pierwotne  metody  zmniejszania  emisji  zanieczyszczeń. 
Metody wtórne zmniejszania emisji SO2 i NOx. Odpylanie gazów. Ochrona wód powierzchniowych. 
Zagospodarowanie  stałych  odpadów  paleniskowych.  Ochrona  przed  hałasem.  Ochrona  przed 
promieniowaniem elektromagnetycznym.  
Efekty kształcenia 
Znajomość  stosowania  technologii  ograniczania  emisji  w  energetyce  i  ogólnych  zasad  doboru 
technologii  ochrony  środowiska.  Projektowanie  układów  i  instalacji  wykorzystujących  odnawialne 
źródła energii. Znajomość zasad doboru urządzeń w instalacjach energetyki odnawialnej. 
Literatura: 

1. Chocholski  A.,  Czekalski  D.:  Słoneczne  instalacje  grzewcze.  Centralny  Ośrodek  Informacji 

Budownictwa, Warszawa 1999. 

2. Klugmann-Radziemska E.: Odnawialne źródła energii  – przykłady obliczeniowe. Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006. 

3. Kowalski  Z.:  Ekologiczne  aspekty  elektrotechniki,  Wydawnictwo  Politechniki  Świętokrzyskiej, 

Kielce 2003. 

4. Kucowski J., Laudyn D., Przekwas M.: Energetyka a ochrona środowiska, WNT, Warszawa. 
5. Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa.. 
6. Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych, WNT, Warszawa. 
7. Pawlik M., Strzelczyk F., Laudyn D.: Elektrownie, WNT, Warszawa. 
8. Pluta  Z.:  Podstawy  teoretyczne  fototermicznej  konwersji  energii  słonecznej.  Oficyna 

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000. 

9. Praca  zbiorowa:  Odnawialne  i  niekonwencjonalne  źródła  energii  –  poradnik.  Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

10. 

Soliński  I.:  Energetyczne  i  ekonomiczne  aspekty  wykorzystania  energii  wiatrowej. 

Wydawnictwo Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, Kraków 1999. 

 
Zatwierdził: 
 

 

 

 

 
 
 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Energetyka odnawialna i ochrona środowiska  

Nazwa w języku angielskim 

Renewable energy and environmental protection 

Forma zajęć * 

Ć 

Liczba godzin w semestrze 

30 Ć 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Mgr inż. Agata Kaźmierczyk 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 

Wykorzystanie  energii  wody  do  wytwarzania  energii  elektrycznej.  Energia  wiatru  i  możliwości  jej 
wykorzystania.  Metody  oceny  zasobów  energii  i  wydajności  elektrowni  wiatrowej.  Zagadnienia 
projektowe i eksploatacyjne instalacji solarnych. Opłacalność pozyskiwania energii słonecznej oraz 
energii  wiatrowej.  Energia  pozyskiwana  ze  spalania  biomasy.  Wpływ  energetyki  na  środowisko  - 
klasyfikacja oddziaływań związanych z różnymi rodzajami źródeł energii, w tym ze spalaniem paliw. 
Sposoby ograniczania wpływu   konwencjonalnych elektrowni cieplnych na środowisko. Obliczanie 
emisji  (strumieni  substancji,  energii,  stężeń,  zawartości)  dla  typowych  instalacji  energetycznych. 
Szacowanie  kosztów  związanych  z  ochroną  środowiska  w  energetyce  (koszty  inwestycyjne,  koszty 
eksploatacji instalacji, koszty uniknięte).  

 
Efekty kształcenia 

Umiejętność korzystania z odnawialnych źródeł energii, stosowania technologii ograniczania emisji 
w  energetyce;  ogólnych  zasad  doboru  technologii  ochrony  środowiska.  Wiedza  z  dziedziny 
ekologicznych  aspektów  wytwarzania  energii.  Wpływ  poszczególnych  technologii  wytwórczych 
energii elektrycznej na środowisko naturalne i metody ograniczania tego wpływu. 

 
Literatura: 
 
1.  Klugmann-Radziemska E.: Odnawialne źródła energii – przykłady obliczeniowe. Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006. 

2.  Kowalski Z.: Ekologiczne aspekty elektrotechniki, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, 

Kielce 2003. 

3.  Kucowski J., Laudyn D., Przekwas M.: Energetyka a ochrona środowiska, WNT, Warszawa. 
4.  Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa.. 
5.  Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych, WNT, Warszawa. 
6.  Pawlik M., Strzelczyk F., Laudyn D.: Elektrownie, WNT, Warszawa. 
7.  Praca zbiorowa: Odnawialne i niekonwencjonalne źródła energii – poradnik. Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

 
 
Zatwierdził: 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Podstawy procesów konwersji energii 

Nazwa w języku angielskim 

Basis of processes of conversion energy  

Forma zajęć * 

W, C 

Liczba godzin w semestrze 

15W, 15C 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jan Stępień prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Energia i jej przemiany. Sprawność układów szeregowych i równoległych. Sprawność konwersji dla 
różnych  procesów  energetycznych.  Pierwsza  i  druga  zasada  termodynamiki.  Przyczyny 
nieodwracalności  procesów  energetycznych.  Podstawowe  obiegi  termodynamiczne  -  Carnota, 
Rankine’a.  Sprawność teoretyczna  obiegu  elektrowni  kondensacyjnej.  Sposoby  poprawy  sprawności 
teoretycznej elektrowni. Konwersja energii chemicznej na ciepło. Podstawowe zagadnienia związane z 
procesami  przekazywania  ciepła  przez  przewodzenie,  konwekcję  i  promieniowanie.  Transformacja 
ciepła  –  wymienniki.  Elektrownie  gazowe  i  gazowo-parowe.  Zamiana  energii  elektrycznej  na  inne 
rodzaje  energii  użytkowej.  Konwersja  promieniowania  słonecznego  na  inne  rodzaje  energii. 
Transformacja energii geotermalnej i ciepła z zasobników, za pomocą pomp ciepła. Ogniwa paliwowe. 
 
Ćwiczenia 
Sprawność  przemian  energii  w  układach  szeregowych  i  równoległych.  Obieg  Carnota  i  Rankine’a. 
Sprawność  elektrowni  kondensacyjnej.  Sposoby  poprawy  sprawności  obiegu  Rankine’a.  Straty 
spalania.  Przewodzenie  ciepła.  Sprawność  elektrowni  gazowych.  Sprawność  przetworników  energii 
elektrycznej. Konwersja promieniowania słonecznego na ciepło. Pompy ciepła. 

Efekty kształcenia 

Celem kształcenia jest przedstawienie podstawowych procesów konwersji energii, które występują w 
elektrowniach  konwencjonalnych  i  w  wybranych  działach  energetyki  odnawialnej,  określenie 
sprawności tych przemian oraz sprawności wypadkowej systemów przemian. 

Literatura: 

11.  Kaproń  H.:  Przemiany  energetyczne.  Zagadnienia  wybrane.  Wydawnictwo  Politechniki 

Lubelskiej. Lublin 2005. 

12.  Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej. WNT, Warszawa 2001. 
13.  Marecki J.: Gospodarka skojarzona cieplno-elektryczne. WNT, Warszawa 1980. 
14.  Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. WNT, Warszawa 2008. 
15.  Pawlik M., Strzelczyk F.: Elektrownie WNT, Warszawa 2010. 
16.  Szargut J.: Termodynamika. PWN, Warszawa 1985. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Energoelektronika 

Nazwa w języku angielskim 

Power Electronics 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30 W (E), 30 L 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

Prof. dr hab. inż. Józef Łastowiecki 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Podstawowe typy przekształtników energoelektronicznych i zakresy ich zastosowań. Charakterystyki 
prądowo-napięciowe  oraz  właściwości  statyczne  i  dynamiczne  podstawowych  przyrządów 
elektronicznych  stosowanych  w  energoelektronice.  Prostowniki  jedno  i  wielofazowe  niesterowane  i 
sterowane  fazowo  –  przebiegi  prądowo  –  napięciowe,  właściwości  dynamiczne.  Zagadnienie 
komutacji  prądu  w  przekształtnikach.  Praca  przekształtników  sterowanych  w  zakresie 
prostownikowym  i  falownikowym.  Cyklokonwertery.  Typy  falowników  prądu  i  napięcia.  Sposoby 
kształtowania  przebiegów  prądu  wyjściowego  falowników.  Metody  modulacji  stosowane  w 
falownikach. 

Falowniki 

wielopoziomowe. 

Falowniki 

rezonansowe. 

Podstawowe 

typy  

Przekształtników  DC/DC  –  charakterystyki  prądowo  –  napięciowe,  zastosowania  w  przetwarzaniu 
energii. Transmitancje przekształtników energoelektronicznych. 
 
Laboratorium: 
Na  zajęciach  laboratoryjnych  studenci  zapoznają  się  z  działaniem  i  prawidłową  eksploatacją 
przekształtników  AC/DC,  DC/AC,  DC/DC,  AC/AC.  W  trakcie  ćwiczeń  studenci  łączą  a  następnie 
przeprowadzają  pomiary  układu  energoelektronicznego  stanowiącego  treść  danego  ćwiczenia  oraz 
wykonują symulację komputerową w oparciu o pakiet TCAD. Z wykonanego ćwiczenia sporządzane 
jest sprawozdanie. 

Efekty kształcenia 

Rozumienie  zjawisk  elektromagnetycznych  występujących  przy  współpracy  przekształtników  z 
odbiornikami energii elektrycznej w szczególności z silnikami napędowymi. Umiejętność obliczania i 
projektowania  prostych    układów  energoelektronicznych.  Znajomość  zasad  współpracy 
przekształtników energoelektronicznych z siecią zasilającą i kondycjonowania energii elektrycznej. 
 

Literatura: 

1.  M.P.  Kaźmierkowski,  J.T.  Matysik  „Wprowadzenie  do  elektroniki  i  energoelektroniki”. 

Oficyna Wydawnicz Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2005. 

2.  H.  Tunia,  R.  Barlik  „Teoria  Przekształtników”.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej. Warszawa 2003.  

 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Maszyny elektryczne w energetyce  

Nazwa w języku angielskim 

Electrical Machines  

Forma zajęć * 

 W, Ć, L 

Liczba godzin w semestrze 

 30W, 15Ć, 15L 

Punkty ECTS 

 5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

KMEiSM 

Osoba odpowiedzialna 

Prof.dr hab.inż. Roman Nadolski, dr inż. Danuta Śliwińska 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

kierunkowy 

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Przegląd zagadnień związanych z energetyką odnawialną w Polsce i na świecie – rys historyczny. 
Rodzaje generatorów stosowanych w elektrowniach wiatrowych, schematy strukturalne, wymagania 
stawiane elektrowniom wiatrowym, wyposażenie elektryczne elektrowni wiatrowej. Konfiguracje 
generatorów synchronicznych w elektrowniach wiatrowych, analiza własności dynamicznych – 
porywy wiatru, skokowe zwiększenie prędkości wiatru, oscylacje 1P i 3P. Praca generatorowa 
maszyny indukcyjnej, kompensacja mocy biernej, sposoby i efekty. Generator indukcyjny klatkowy, 
rodzaje pracy, rozruch – układ soft startu, analiza własności dynamicznych – porywy wiatru, skokowe 
zwiększenie prędkości wiatru, maszyna wielobiegowa, konstrukcja, zasada działania. Generator 
indukcyjny pierścieniowy, konfiguracje- dynamiczna regulacja poślizgu, maszyna zasilana 
dwustronnie, układ kaskady zaworowej. Analiza własności dynamicznych. Układy sterowania w 
elektrowniach wiatrowych, metody analizy, struktura sterowania, sterowanie nadrzędne, sterowanie 
turbiną, sterowanie generatorem, przekształtniki w torze mocy .Współpraca elektrowni wiatrowej z 
siecią elektroenergetyczna pod kątem jakości uzyskiwanej energii. Układy sterowania w 
elektrowniach wiatrowych, metody analizy, struktura sterowania, sterowanie nadrzędne, sterowanie 
turbiną, sterowanie generatorem, przekształtniki w torze mocy .Współpraca elektrowni wiatrowej z 
siecią elektroenergetyczna pod kątem jakości uzyskiwanej energii. 

Efekty kształcenia 

Zapoznanie się z rodzajami, konstrukcjami, konfiguracjami i sposobami sterowania  maszyn 

elektrycznych pracujących w energetyce odnawialnej, głównie wiatrowej, ich własnościami 

eksploatacyjnymi oraz warunkami współpracy z siecią energetyczną. 

Literatura: 

1. Paszek W.: Dynamika maszyn elektrycznych prądu przemiennego, Helion, Gliwice 1998 
2. Bajorek Z. Prokop J. Elektromechaniczne przetworniki energii, Wyd. Pol. Rzeszowskiej, Rzeszów 

1990 

3. Anuszczyk J. Maszyny elektryczne w energetyce, WNT 2006 
4. Lubośny Z. Elektrownie wiatrowe w systemie elektroenergetycznym,  WNT 2007 
5. Lubośny Z. Farmy wiatrowe w systemie elektroenergetycznym, WNT 2009 
6. Pawlik M. Strzelczyk F. Elektrownie,wyd.5 2009 

 

 
Zatwierdził: 
 

 
 
 
 
 

Program laboratorium z przedmiotu 

„Maszyny elektryczne w energetyce” 

15 godz. 

 
 

Lp 

Temat 

Liczba godzin 

1. 

Zapoznanie studentów z regulaminem laboratorium i zasadami 
bezpieczeństwa Wprowadzenie do zajęć, omówienie ćwiczeń 

1 

2. 

Synchronizacja prądnicy synchronicznej z siecią, pomiar ch-k obciążenia 
przy zmianie parametrów pracy 

2 

3. 

Praca kompensatorowa silnika synchronicznego  

2 

4. 

Praca generatorowa maszyny indukcyjnej 

2 

5.   Kompensacja mocy biernej silnika indukcyjnego klatkowego pracującego 

indywidualnie 

2 

6. 

Maszyna indukcyjna dwubiegowa – pomiary ch-k 

2 

7. 

Prądnice prądu stałego 

2 

8. 

Zaliczanie sprawozdań, odrabianie zaległych ćwiczeń  

2 

 

Razem 

15 

 
 
 

Program ćwiczeń z przedmiotu 

„Maszyny elektryczne w energetyce” 

15 godz. 

 
 

Lp 

Temat 

Liczba godzin 

1 

Generator synchroniczny cylindryczny, obliczanie wielkości eksploatacyjnych 
w warunkach znamionowych oraz przy różnych rodzajach obciążeń. 

2 

2 

Generator synchroniczny jawnobiegunowy, obliczanie wielkości 
eksploatacyjnych w warunkach znamionowych i przy różnych rodzajach 
obciążeń. 

2 

3 

Obliczenia wielkości występujących w stanach zwarcia generatora 
synchronicznego. 

2 

4 

Obliczanie składowych momentu generatora synchronicznego 
jawnobiegunowego. 

2 

5 

Praca silnikowa i kompensatorowa maszyny synchronicznej. 

2 

6 

Praca generatorowa maszyny indukcyjnej – bilans mocy. 

2 

7 

Dobór kondensatorów do kompensacji mocy biernej. 

2 

8 

Zaliczenie przedmiotu 

1 

 

Razem 

15 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Instalacje elektryczne 

Nazwa w języku angielskim 

Electrical installations 

Forma zajęć * 

W, P 

Liczba godzin w semestrze 

30 W, 30 P 

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Szymański Stanisław 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia  

Typ przedmiotu 

kierunkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Wykład: 
Rodzaje  instalacji.  Przewody  w  instalacjach  elektrycznych:  budowa,  oznaczenia,  obciążalność 
prądowa,  zabezpieczanie.  Sprzęt  instalacyjny.  Łączniki:  budowa,  rodzaje,  dobór.  Gaszenie  łuku 
elektrycznego  w  łącznikach  do  1  kV.  Oświetlenie  elektryczne:  podstawowe  jednostki,  rodzaje 
oświetlenia,  źródła  światła,  oprawy  oświetleniowe.  Metody  projektowania  oświetlenia. 
Niskonapięciowe  odbiorniki  energii  elektrycznej,  ich  zasilanie i  zabezpieczanie.  Metody  obliczania 
mocy  zapotrzebowanej.  Rozdzielnice  i  rozdzielnie.  Zasady  wyboru  miejsca  ustawienia  rozdzielnic 
oraz  ich  typu.  Nowoczesne  rozwiązania  instalacji  elektrycznych  z  wykorzystaniem  systemów 
kontrolnosterujących.  Wymagania  dotyczące  poziomu  i  wahań  napięcia  zasilającego.  Przyczyny 
powstawania przebiegów odkształconych napięcia w sieciach niskiego napięcia. Praca sieci niskiego 
napięcia  oraz  odbiorników  przy  odkształconych  przebiegach  prądu  i  napięcia.  Straty  mocy  i  spadki 
napięcia  przy  niesymetrycznym  obciążeniu  faz.  Kompensacja  mocy  biernej  odbiorów  zasilanych 
napięciem odkształconym. Ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym. 
Projekt: 
Projektowanie  oświetlenia  elektrycznego.  Projektowanie  zasilania  odbiorników  oświetleniowych: 
dobór  rodzaju  i  przekroju  przewodów,  łączników  oraz  zabezpieczeń  obwodów.  Obliczanie  mocy 
szczytowej  rozdzielnic  oświetleniowych.  Rozmieszczenie  rozdzielnic  oświetleniowych  oraz  projekt 
zasilanie  rozdzielnic  oświetleniowych:  dobór  przewodów,  łączników  i  zabezpieczeń.  Zasilanie 
odbiorników  siłowych  -  dobór  przekroju  przewodów,  łączników  oraz  zabezpieczeń  obwodów 
zasilających  odbiorniki  siłowe.  Rozmieszczenie  rozdzielnic  siłowych.  Określenie  mocy 
obliczeniowej.  Dobór  rodzaju  oraz  przekroju  przewodów  zasilających  rozdzielnice  siłowe,  dobór 
łączników i zabezpieczeń obwodów zasilających rozdzielnice. Obliczanie mocy szczytowej zakładu. 
Dobór  baterii  kondensatorów  do  kompensacji  mocy  biernej.  Dobór  transformatora  i  kabla 
zasilającego  rozdzielnię  główną.  Sprawdzenie  spadków  napięć  oraz  dobór  środków  dodatkowej 
ochrony  przed  porażeniem  prądem  elektrycznym.  Sprawdzenie  skuteczności  działania  ochrony 
przeciwporażeniowej. 
Efekty kształcenia 

Opanowanie  podstawowych  wiadomości  z  zakresu  budowy  i  eksploatacji  instalacji  elektrycznych. 
Umiejętność obliczania mocy zapotrzebowanej oraz projektowania instalacji zasilających odbiorniki 
oświetleniowe  i  siłowe  oraz  rozdzielnice:  dobór  przewodów,  łączników,  zabezpieczeń.  Poznanie 
wymagań dotyczących jakości energii w obwodach niskonapięciowych oraz przyczyn i skutków złej 
jakości energii. Poznanie metod i zasad stosowania ochrony przeciwporażeniowej. 

Literatura: 
Markiewicz H.: Instalacje elektryczne, WNT, Warszawa 2000 
Markiewicz H.: Urządzenia elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 2001 
Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce, WNT, Warszawa 1999 
Niestępski S., Parol M., Pasternakiewicz J., Wiśniewski T.: Instalacje elektryczne. Budowa, 

projektowanie i eksploatacja, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001 

 
 
 
Zatwierdził: 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Przesyłanie energii elektrycznej 

Nazwa w języku angielskim 

Transmission of electric energy 

Forma zajęć * 

W, C, L 

Liczba godzin w semestrze 

30 W (E), 15 C, 30 L 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Mgr inż. Szymańska Anna 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia  

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Wykład: 
Zadania  sieci  elektroenergetycznych,  ich  podział,  układy  pracy.  Wymagania  stawiane  sieciom 
elektroenergetycznym.  Współpraca  elektrowni  niekonwencjonalnych  z  energetyką  zawodową. 
Schematy  zastępcze  linii  i transformatorów  stosowane  w  praktycznych  obliczeniach  i  ich  elementy. 
Obliczanie  rozpływu  prądów,  strat  i spadków  napięcia  w  liniach  oraz  w  transformatorach.  Straty 
mocy  w  układach  elektroenergetycznych.  Obliczanie  układów  przesyłowych  wysokiego  napięcia. 
Sposoby regulacji napięcia. Zakłócenia w pracy układu elektroenergetycznego. Wymagania stawiane 
zabezpieczeniom  elektroenergetycznym.  Rodzaje  stosowanych  zabezpieczeń.  Przekładniki  prądowe 
i napięciowe  współpracujące  z  zabezpieczeniami  elektroenergetycznymi.  Zabezpieczanie  linii 
średnich  napięć  od  zwarć  międzyfazowych  oraz  doziemnych.  Zabezpieczenia  ziemnozwarciowe: 
nadprądowe,  mocowe,  admitancyjne.  Zabezpieczenia  linii  współpracujących  z  elektrowniami 
niekonwencjonalnymi.    Zabezpieczanie  transformatorów  od  przeciążeń,  zwarć  zewnętrznych  i 
wewnętrznych,  zakłóceń  wewnątrz  kadzi.  Zabezpieczanie  silników  elektrycznych.  Zabezpieczanie 
szyn zbiorczych. Zabezpieczenia generatorów. 
Ćwiczenia: 

Obliczanie schematów zastępczych podstawowych elementów układu elektroenergetycznego. 

Obliczanie rozpływu prądów, spadku i straty napięcia w układach przesyłowych nn oraz SN. 

Obliczanie układów przesyłowych wysokiego napięcia. Obliczanie układów przesyłowych 

najwyższych napięć. Regulacja napięcia. Rodzaje zabezpieczeń linii elektroenergetycznych średnich 

napięć. Dobór nastaw. Dobór nastaw zabezpieczeń transformatora.  

Laboratorium: 

Badanie 

przekładników 

prądowych 

pod 

kątem 

współpracy 

z 

zabezpieczeniami 

elektroenergetycznymi.  Badanie  przekaźników  pośredniczących,  czasowych,  kierunkowych, 
podczęstotliwościowych, 

napięciowych 

oraz 

nadprądowych.. 

Badanie 

zabezpieczeń 

ziemnozwarciowych:  nadprądowych,  mocowych,  admitancyjnych.  Badanie  zabezpieczeń  silników 
niskiego napięcia. Układy zabezpieczeń linii od zwarć międzyfazowych i doziemnych. 
Efekty kształcenia 

Opanowanie 

podstawowych 

wiadomości 

z 

zakresu 

budowy 

i 

eksploatacji 

sieci 

elektroenergetycznych.  Umiejętność  obliczania  rozpływu  prądów,  strat  i  spadków  napięcia,  strat 
mocy  w  układach  elektroenergetycznych.  Znajomość  podstawowych  zabezpieczeń  od  skutków 
zakłóceń  w  układzie  przesyłowym.  Umiejętność  doboru  oraz  eksploatacji  zabezpieczeń  linii, 

transformatorów, silników, szyn zbiorczych, generatorów.  

 
Literatura: 

Kinsner K.: Sieci elektroenergetyczne, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993 
Kujszczyk S.: Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze, t.1 i 2, PWN, Warszawa 2004 
Kujszczyk S. Elektroenergetyczne układy przesyłowe, WNT, Warszawa 1997 
Lubośny Z.: Farmy wiatrowe w systemie elektroenergetycznym, WNT, Warszawa 2009 
Synal  B.,  Rojewski  W.,  Dzierżanowski  W.:  Elektroenergetyczna  automatyka  zabezpieczeniowa. 
Podstawy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2003 
Szymańska  A.:  Zabezpieczenia  elektroenergetyczne.  Ćwiczenia  laboratoryjne,  Wydawnictwo 
Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2004 
Winkler  W.,  Wiszniewski  A.:  Automatyka  zabezpieczeniowa  w  systemach  elektroenergetycznych, 
WNT,  
Warszawa 1999 
Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa T.1, WNT, Warszawa 1979 

Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa T.2, WNT, Warszawa 1985 

 
 
Zatwierdził: 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Podstawy metrologii 

Nazwa w języku angielskim 

Fundamentals of Metrology 

Forma zajęć * 

 W,C,L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 15C, 30L 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jerzy Augustyn, prof. PŚk. 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład: 
     Podstawowe  pojęcia  dotyczące  pomiarów:  wynik  pomiaru,  metody  pomiarowe,  błędy 
systematyczne  i  przypadkowe,  dokładność,  niepewność  wyniku  pomiaru.  Metody  wyznaczania 
niepewności  wyniku  pomiaru.  Propagacja  błędu  i  niepewności  w  pomiarach  pośrednich.  Wzorce 
podstawowych  wielkości  fizycznych.  Przetworniki  pomiarowe.  Przyrządy  pomiarowe:  analogowe  i 
cyfrowe.  Analogowe  i  cyfrowe  przetwarzanie  sygnałów  pomiarowych.  Pomiary  podstawowych 
wielkości elektrycznych i nieelektrycznych. Systemy pomiarowe. Wirtualne przyrządy pomiarowe. 
Ćwiczenia: 
     Opracowanie  wyników  pomiaru:  zaokrąglanie  i  zapis  wyników,  błędów  i  niepewności,  podstawy 
obliczania błędów i niepewności, obliczanie niepewności typu A i typu B oraz niepewności złożonej. 
Wyznaczanie zależności między zmiennymi, regresja liniowa. 
Laboratorium: 
     Pomiary napięcia i prądu metodą bezpośrednią i kompensacyjną. Kompensacyjny przetwornik a/c. 
Pomiar  napięcia  w  obecności  zakłóceń  -  wyznaczanie  niepewności  typu  A.  Pomiary  rezystancji 
liniowych i nieliniowych metodą techniczną. Układy mostkowe: zrównoważone i niezrównoważone. 
Pomiary częstotliwości i odstępu czasu. Zastosowanie multimetru cyfrowego w pomiarach. Podstawy 
pomiarów  oscyloskopowych.  Pomiary  mocy  w  układach  trójfazowych.  Wyznaczanie  charakterystyk 
przetworników  pomiarowych.  Zastosowanie  cyfrowego  przetwarzania  sygnałów  w  pomiarach  – 
wirtualny przyrząd pomiarowy. Wzorcowanie przetwornika pomiarowego. 
 

Efekty kształcenia 

     Umiejętność  oszacowania  składowych  błędu  pomiaru.  Eliminacja  błędów  systematycznych. 
Wyznaczenie  złożonej  niepewności  standardowej  wyniku  pomiaru.  Poznanie  wychyleniowej, 
kompensacyjnej,  różnicowej  i  mostkowej  metody  pomiaru.  Znajomość  podstawowych  technik 
analogowego  i  cyfrowego  przetwarzania  sygnałów  pomiarowych.  Poznanie  podstawowych  metod 
pomiaru  napięcia,  prądu,  mocy,  impedancji,  częstotliwości.  Zasady  organizacji  systemów 
pomiarowych. Poznanie podstaw działania i obsługi wirtualnych przyrządów pomiarowych. 
 
 

Literatura: 

1.  Chwaleba A,. Poniński M., Siedlecki A.: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa, 2003 
2.  Tumański S.: Technika pomiarowa, WNT, Warszawa, 2007 
3.  Piotrowski J.: Podstawy miernictwa, WNT, Warszawa, 2004 
4.  Skubis T. Opracowanie wyników pomiarów, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2003 
 

 
Zatwierdził: 
 
 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Technika wysokich napięć 

Nazwa w języku angielskim 

High Voltage Technics 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 30L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Zdzisław Paciorek  

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

kierunkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Pojęcie wytrzymałości elektrycznej materiałów i układów izolacyjnych. Rozkłady pola elektrycznego 
w  układach  izolacyjnych  i  metody  jego  wyznaczania.  Układy  izolacyjne  uwarstwione.  Przegląd 
konstrukcji układów izolacyjnych - izolatory, kable, kondensatory, maszyny wirujące, transformatory. 
Mechanizmy  wyładowań  elektrycznych  w  gazach.  Wytrzymałość  statyczna  układów  gazowych  i 
gazowo-ciśnieniowych.  Zastosowanie  gazów  elektroujemnych.  Próżniowe  układy  izolacyjne. 
Wyładowania  niezupełne  w  izolacji.  Wyładowania  powierzchniowe.  Wyładowania  ulotowe. 
Dielektryki rzeczywiste i ich właściwości. Mechanizmy polaryzacji. Izolacja papierowo-olejowa i jej 
własności.  Mechanizmy  starzenia  dielektryków.  Mechanizmy  przebicia  dielektryków  ciekłych  i 
stałych.  Wytrzymałość  statyczna  układów  izolacyjnych.  Przepięcia  wewnętrzne  i  zewnętrzne  w 
układach elektroenergetycznych. Przebiegi falowe w liniach długich. Zjawisko eliminacji impedancji 
falowej.  Zjawiska  falowe  w  uzwojeniach  transformatorów  i  maszyn  wirujących.  Zjawisko  burz. 
Mechanizmy  wyładowań  piorunowych.  Zagrożenia  piorunowe  obiektów  naziemnych.  Ochrona 
odgromowa  linii  i  stacji  elektroenergetycznych.  Wytrzymałość  piorunowa  układów  izolacyjnych. 
Konstrukcja  i  zasada  działania  ograniczników  przepięć.  Koordynacja  izolacji.  Wysokonapięciowa 
technika laboratoryjna.  
 
Laboratorium 
Wytwarzanie  i  pomiar  wysokich  napięć  stałych,  przemiennych  i  piorunowych.  Badania 
wysokonapięciowych  układów  izolacyjnych  napięciem  stałym,  przemiennym  i  udarowym.  Badanie 
wyładowań ślizgowych. Badanie zjawisk falowych w liniach długich i uzwojeniach transformatorów. 
Badanie  wysokonapięciowych  dzielników  napięcia.  Badanie  rozkładu  pola  elektrycznego.  Badanie 
sprzętu ochronnego. Wysokonapięciowy mostek Scheringa. 

Efekty kształcenia 

Poznanie  budowy  i  zasad  eksploatacji  wysokonapięciowych  układów  przesyłu  i  rozdziału  energii 
elektrycznej. Poznanie układów ochrony przeciwprzepięciowej i odgromowej. Poznanie i zrozumienie 
zjawisk wynikających z zastosowań wysokiego napięcia. 
Poznanie  układów  i  metod  pomiarowych  wysokiego  napięcia.  Nabywanie  umiejętności 
przeprowadzania  pomiarów  i  interpretacji  otrzymanych  wyników.  Poznanie  zasad  bezpieczeństwa 
stosowanych w laboratoriach wysokonapięciowych. 

Literatura: 

1. Flisowski Z.: Technika wysokich napięć. Wyd. V, WNT, Warszawa, 2005 
2. Wodziński J.: Wysokonapięciowa technika prób i pomiarów. PWN, Warszawa, 1997 
3. Stryszowski S., Paciorek Z.: Ćwiczenia laboratoryjne wysokonapięciowe. Materiały pomocnicze nr 
99. Politechnika Świętokrzyska, Kielce,1999 
 

 
Zatwierdził: 
 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Modelowanie i Symulacja Komputerowa 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 30L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń i Systemów Automatyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Mirosław Wciślik prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie do symulacji. Definicje system model, modelowanie, symulacja. Dekompozycja 
układu. Model matematyczny układu.  
Środowisko Matlaba, narzędzia, polecenia systemowe. Podstawy języka Matlab, m-pliki, formaty 
danych, skrypty, funkcje, podstawy grafiki Matlaba. Układy statyczne, dynamiczne. Układy liniowe, 
nieliniowe. Modele sygnałów. Odpowiedzi układu.  
Modele matematyczne własności i odpowiedzi podstawowych członów liniowych,  Modele prostych 
układów dynamicznych: elektrycznych, mechanicznych, hydraulicznych, Metody tworzenia 
schematów operacyjnych i zapisu macierzowego modeli: podstawowa, zmiennej pomocniczej i 
kanoniczna. Całkowanie numeryczne równań różniczkowych zwyczajnych, zasady sterowania 
krokiem całkowania, rozwiązywanie rrz w Matlabie. Modele złożonych układów dynamicznych. 
Połączenia układów, modelowanie strukturalne w Simulinku. 
Podstawowe biblioteki i parametry symulacji w Simulinku Modelowanie obwodów elektrycznych, 
schematy w Simulinku, równania stanu. Sterowanie w Matlabie eksperymentem w Simulinku. Stan 
statyczny i quasistatyczny. Eksperyment symulacyjny. Teoria podobieństwa.  Organizacja 
komputerowego eksperymentu symulacyjnego w systemie 
 Matlab.  
Laboratorium 

1.  Wprowadzenie do programu Matlab, obsługa środowiska, organizacja i elementy języka 

Matlab 

2.  Metody wizualizacji danych – grafika 2D i 3D 
3.  Rozwiązywanie równań różniczkowych – metody stało i zmienno krokowe 
4.  Analiza sygnałów 
5.  Symulacja układów dynamicznych, organizacja pracy w środowisku Matlab / Simulink, 
6.  Symulacja układów regulacji 
7.  Symulacja układów energetyki  
8.  Symulacja układów energo – elektronicznych 

Efekty kształcenia 
Opanowanie podstaw modelowania i symulacji.  
Skalowanie zmiennych. 
Opanowanie podstaw programowania i zasad obsługi systemu MATLAB. 
Stosowanie metody najmniejszych kwadratów, działań elementowych do sporządzania 
charakterystyk 2-D,3-D. 
Utrwalenie charakterystyk i własności podstawowych członów liniowych.  
Równania stanu układów dynamicznych. Modelowanie modeli elementów sieci energetycznej,  
Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych w systemie MATLAB. 
Modelowanie układów dynamicznych w Simulinku. Zapoznanie z przybornikami systemów 
energetycznych. 
Sterowanie eksperymentem w Simulinku z poziomu MATLABa . 
Zastosowanie teorii podobieństwa w modelowaniu.  

Literatura: 

1.  Wciślik M.:  Wprowadzenie do systemu Matlab, Wyd. P.Śk.  Kielce 2003 
2.  Jastriebow A., Wciślik M.: Wstęp do metod numerycznych, Wyd. P.Śk. Skrypt nr 361, Kielce, 

2000 

3.  Kaczorek T. i inni : Podstawy teorii sterowania,WNT, Warszawa 2005 
4.  Szacka K.: Teoria układów dynamicznych, Oficyna Wyd. Pol.Warszawskiej, 1995 

 
Zatwierdził: 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Gospodarka elektroenergetyczna 

Nazwa w języku angielskim 

Power Systems Economy 

Forma zajęć * 

W, C 

Liczba godzin w semestrze 

45W, (E),15C, 30 L 

Punkty ECTS 

7 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jan Stępień prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Struktura  krajowego  systemu  elektroenergetycznego.  Krajowe  zużycie  energii  elektrycznej.  Analiza 
zmian obciążenia w systemie elektroenergetycznym. Wyznaczanie zapotrzebowania na moc i energię 
w  zakładach  przemysłowych.  Straty  mocy  i  energii  w  urządzeniach  elektrycznych  i 
elektroenergetycznych  układach  zasilających.  Wybór  optymalnych  parametrów  urządzeń  i  układów 
elektroenergetycznych  ze  względu  na  straty  mocy  i  energii.  Moc  bierna  w  sieciach 
elektroenergetycznych.  Poprawa  współczynnika  mocy,  zapotrzebowanie  mocy  biernej,  wpływ  mocy 
biernej na pracę sieci, metody poprawy współczynnika mocy. Dobór mocy urządzeń do kompensacji 
mocy  biernej.  Analiza  ekonomiczna  w  elektroenergetyce.  Koszty  wytwarzania,  przesyłania  i 
dystrybucji  energii  elektrycznej.  Ocena  ekonomiczno-finansowa  inwestycji  elektroenergetycznych. 
Wybór  optymalnych  parametrów  urządzeń  i  układów  elektroenergetycznych.  Zasady  rozliczania  za 
dostawę energii elektrycznej. Opłaty taryfowe dla odbiorców energii elektrycznej. Optymalizacja opłat 
za pobraną energię elektryczną. 
 
Ćwiczenia 
Program  ćwiczeń  rachunkowych  obejmuje  następujące  zagadnienia:  analiza  zmian  obciążeń  mocą 
czynną, bierną i pozorną, wyznaczanie zapotrzebowania na moc i energię, straty mocy w urządzeniach 
elektrycznych,  ekonomiczna  praca  transformatorów,  poprawa  współczynnika  mocy,  analiza  kosztów 
rocznych,  rachunek  dyskonta,  wybór  optymalnych  parametrów  urządzeń  elektroenergetycznych  z 
punktu widzenia techniczno-ekonomicznego, opłaty taryfowe i wybór taryfy optymalnej. 
 
Laboratorium 
Analiza  dobowej  zmienności  obciążeń.  Analiza  rocznej  zmienności  obciążeń.  Wpływ  urządzeń  na 
wartość współczynnika mocy. Wpływ wartości napięcia na pracę odbiorników. Zjawiska zachodzące 
w  silniku  indywidualnie  skompensowanym.  Straty  mocy  w  urządzeniach  elektrycznych.  Sprawność 
układów przesyłowych. Praca równoległa transformatorów. Badanie regulatora współczynnika mocy. 
Kompensacja mocy biernej przy występowaniu wyższych harmonicznych.  
 

Efekty kształcenia 

Celem kształcenia jest analiza techniczna i ekonomiczna użytkowania energii elektrycznej, optymalny 
dobór  urządzeń  zasilających,  zastosowanie  rachunku  ekonomicznego  w  elektroenergetyce.  Wiedza 
uzyskana na wykładach doskonalona jest na zajęciach: z ćwiczeń rachunkowych i laboratoryjnych. 

Literatura: 
1.  Gosztowt W.: Gospodarka elektroenergetyczna w przemyśle. WNT, Warszawa 1971. 
2.  Góra S.: Gospodarka elektroenergetyczna w przemyśle, PWN, Warszawa 1982. 
3.  Kamrat  W.:  Metodologia  oceny  efektywności  inwestowania  na  lokalnym  rynku  energii. 

Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 1999. 

4.  Kamrat  W.:  Metody  oceny  efektywności  inwestowania  w  elektroenergetyce.  Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2004. 

5.  Kochel  M.,  Niestępski  S.:  Elektroenergetyczne  sieci  i  urządzenia  przemysłowe.  Oficyna 

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003. 

6.  Kowalski Z.: Jakość energii elektrycznej. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. Łódź 2007. 
7.  Kowalski Z.: Niezawodność zasilania odbiorców energii elektrycznej. Wydawnictwo Politechniki 

Łódzkiej, Łódź 1992. 

8.  Kowalski  Z.:  Podstawy  prognozowania  elektroenergetycznego.  Wydawnictwo  Politechniki 

Łódzkiej, Łódź 1980. 

9.  Kowalski  Z.,  Stępień  J.:  Elektryfikacja  zakładów  przemysłowych.  Zagadnienia  wybrane. 

Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2009. 

10.  Kujszczyk S.: Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze. Tom 1, PWN, Warszawa 1994.  
11.  Laudyn  D.:  Rachunek  ekonomiczny  w  elektroenergetyce.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej, Warszawa 1996. 

 

12.  Marecki  J.:  Gospodarka  elektroenergetyczna.  W:  Poradnik  inżyniera  elektryka.  Tom  3.  WNT, 

Warszawa 2005. 

13.  Marzecki  J.:  Przemysłowe  sieci  elektroenergetyczne.  Wydawnictwo  Instytutu  Technologii 

Eksploatacji. Radom 2007. 

14.  Matla R.: Gospodarka elektroenergetyczna. Politechnika Warszawska, Warszawa 1977.  
15.  Paska  J.:  Ekonomika  w  elektroenergetyce.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki  Warszawskiej, 

Warszawa 2007. 

16.  Sierpińska  M.,  Jachna  T.:  Ocena  przedsiębiorstwa  według  standardów  światowych,  PWN, 

Warszawa 2007. 

17.  Stępień  J.C.:  Laboratorium  gospodarki  elektroenergetycznej.  Cz.  I.  Skrypty  Uczelniane 

Politechniki Świętokrzyskiej. Kielce 1997. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Elektroenergetyczna Automatyka Zabezpieczeniowa 

Nazwa w języku angielskim 

Automatic Protective of Power System 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30 W, 30 L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Szymański Stanisław 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia  

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Wykład: 
Struktura  elektroenergetycznej  automatyki  zabezpieczeniowej.  Zakłócenia  w  pracy  układu 
elektroenergetycznego,  objęte  działaniem  EAZ.  Kryteria  działania  zespołów  automatyki 
zabezpieczeniowej.  Wielkości  kryterialne  elektroenergetycznej  automatyki  zabezpieczeniowej  i  ich 
przebieg w czasie zakłóceń. Zbieranie i wstępne przetwarzanie sygnałów wejściowych zabezpieczeń. 
Zabezpieczenia różnicowe stabilizowane transformatora. Zabezpieczenie odległościowe. Fałszowanie 
pomiaru  odległości.  Kompleksowe  zabezpieczenie  stacji  elektroenergetycznej.  Automatyka 
samoczynnego  załączania  rezerwy  –  układ  rezerwy  jawnej  oraz  rezerwy  ukrytej.  Praca  odbiorów 
silnikowych w czasie cyklu SZR. Praca systemu w warunkach niedoboru mocy czynne. Automatyka 
samoczynnego częstotliwościowego odciążania oraz automatyka SPZ po SCO. 
Laboratorium: 

Cyfrowe zespoły zabezpieczeń elementów sieci SN: MUPASZ 7.U1, MiCOM P123, ZLC-11. 

Zabezpieczenie linii współpracującej z elektrownią wiatrową CZIP – 1E. Przekaźnik odległościowy 

EPAC 3000. Zabezpieczenie strony wysokiego napięcia transformatora 110 kV/śn. Zabezpieczenie 

strony średniego napięcia transformatora 110 kV/SN. Zespół zabezpieczeń silników WN. 

Automatyka Samoczynnego Ponownego Załączania. Automatyka Samoczynnego Załączania 
Rezerwy - rezerwa jawna, rezerwa ukryta. Automatyka Samoczynnego Częstotliwościowego 

Odciążania oraz SPZ po SCO. 

 
Efekty kształcenia 

 

Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu automatyki zabezpieczeniowej w systemie 

elektroenergetycznym. Poznanie działania elementów zespołów automatyki zabezpieczeniowej w 

wykonaniu analogowym i cyfrowym. Znajomość podstawowych układów elektroenergetycznej 

automatyki zabezpieczeniowej Umiejętność doboru oraz eksploatacji układów elektroenergetycznej 

automatyki zabezpieczeniowej.  

 
Literatura: 
 
Synal  B.,  Rojewski  W.,  Dzierżanowski  W.:  Elektroenergetyczna  automatyka  zabezpieczeniowa. 
Podstawy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2003 
Szymański  S.:  Elektroenergetyczna  Automatyka  Zabezpieczeniowa.  Laboratorium.  Wydawnictwo 
Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2007 
Winkler  W.,  Wiszniewski  A.:  Automatyka  zabezpieczeniowa  w  systemach  elektroenergetycznych, 
WNT,  

Warszawa 1999 
Wróblewski J.: Zespoły elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej, WNT, Warszawa 1993 
Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa T.1, WNT, Warszawa 1979 

Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa T.2, WNT, Warszawa 1985 

 
 
Zatwierdził: 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Instalacje i technika oświetleniowa 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

W, L, P 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 30L, 30P 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Różowicz Antoni 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

kierunkowy 

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia  
Wykład 
Promieniowanie  elektromagnetyczne,  widmo  optyczne.  Dziedziny  pomiarowe  promieniowania 
optycznego.  Podstawowe  wielkości  świetlne,  promieniowanie  temperaturowe.  Naturalne 
promieniowanie  optyczne.  Psychofizjologia  widzenia,  elementy  neurologiczne  oka,  ruchy  oczu, 
tworzenie  i  zamazywanie  obrazu.  Źródła  światła,  rodzaje,  układy  pracy,  własności  Eksploatacyjne. 
Oprawy oświetleniowe, rodzaje, parametry optyczne i eksploatacyjne.  
Dobre oświetlenie, racjonalne oświetlenie. Nowoczesne systemy oświetlenia obiektów zamkniętych z 
uwzględnieniem aspektów zdrowotnych. Systemy oświetlenia pomieszczeń z komputerami. 
Układy  pracy  lamp  oświetleniowych.  Charakterystyki  techniczno-eksploatacyjne  lamp 
oświetleniowych. Regulacja strumienia świetlnego niskoprężnych lamp wyładowczych. 
Zasilanie  lamp  wyładowczych  wyższą  częstotliwością.  Sieci  oświetleniowe  podwyższonej 
częstotliwości.  Ekonomika  stosowania  układów  podwyższonej  częstotliwości.  Instalacje 
oświetleniowe  w  zakładach  przemysłowych.  Wpływ  wahań  napięcia  sieci  na  pracę  odbiorników 
oświetleniowych  i  proces  widzenia.  Wpływ  asymetrii  sieci  zasilającej  na  pracę  odbiorników 
oświetleniowych.  Straty  w  sieciach  oświetleniowych.  Zakłócenia  generowane  przez  układy  lamp 
wyładowczych. 
 
Laboratorium 
Badanie  strumienia  całoprzestrzennego  z  wykorzystaniem  lumenomierza  kulistego.  Badanie 
strumienia  źródeł  liniowych  i  punktowych.  Badanie  sprawności  układów  optycznych.  Badanie 
krzywej  rozsyłu  światłości.  Badania  spektrofotometryczne  źródeł  światła.  Badanie  porównawcze 
pracy  lamp  fluorescencyjnych.  Badanie  lamp  sodowych  wysoko  i  niskoprężnych.  Badanie  lamp 
żarowych  i  fluorescencyjnych.  Badanie  inteligentnych  systemów  sterowania  oświetleniem.  Badanie 
lamp metalohalogenkowych. Badanie lamp rtęciowych. Badanie lamp indukcyjnych QL. 
 
Projekt 
Projektowanie systemów oświetlenia wraz ze sterowaniem obiektów zamkniętych z wykorzystaniem 
programu Dialux i Calculux Indoor. Projektowanie systemów oświetlenia ciągów komunikacyjnych i 
miejsc  kolizyjnych  przy  wykorzystaniu  programu  Relux,Calculux  Area  i  Calculux  Road. 
Modelowanie  systemów  oświetlenia  obiektów  specjalnych  i  stanowisk  pracy  .  Projektowanie 
oświetlenia  obiektów  sportowych  wraz  z  wizualizacjami.  Wizualizacja  oświetlenia  zewnętrznego 
przy wykorzystaniu programu 3D Studio Max. 
 
 
Efekty kształcenia 
Poznanie  i  zrozumienie  zjawisk  związanych  z  psychofizjologią  widzenia  i  tworzenia  obrazu. 
Poznanie  układów  i  metod  pomiarowych  w  technice  świetlnej.  Nabywanie  umiejętności 
przeprowadzania  pomiarów  i  interpretacji  otrzymanych  wyników.  Poznanie  zasad  budowy  i 

konstrukcji  układów  i  systemów  oświetleniowych.  Poznanie  zasad  projektowania  i  eksploatacji 
systemów oświetleniowych.  
 
 
 
 
Literatura: 
 
1. 

Banach M.: Podstawy techniki oświetleniowej, PWN, 1982. 

2. 

Dybczyński W.: Projektowanie opraw oświetleniowych, Politechnika Białostocka, 1996. 

3. 

Gabrielski Z., Kowalski Z.: Sieci i urządzenia oświetleniowe, Politechnika Łódzka, 1997. 

4. 

Grabowski S., Szypowski W.: Technika oświetleniowa, Politechnika Łódzka.  

5. 

Meyer Ch.: Discharage lamps, Deventer-Antwerpen, 1988. 

6. 

Oziemblewski P.: Podstawy Techniki Świetlnej, Philips Lighting Poland S.A., 1996. 

7. 

Oziemblewski P.: Technika świetlna od podstaw, WPE, 2006. 

8. 

PN-90/E-01005 - Technika świetlna. Terminologia. 

9. 

Żagan W.: Podstawy techniki świetlnej, WPW, 2004. 

 
 
Zatwierdził: 
 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Urządzenia w elektroenergetyce 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

W, L, P 

Liczba godzin w semestrze 

45W (E), 15L, 30P 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Osoba odpowiedzialna 

Różowicz Antoni 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

Kierunkowy 

 *: W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia  
Wykład 
Podstawowe  definicje  i  klasyfikacja  urządzeń.  Warunki  napięciowe  pracy  urządzeń,  napięcie 
znamionowe,  napięcie  robocze.  Warunki  prądowe  doboru  urządzeń.  Nagrzewanie  urządzeń  w 
warunkach  roboczych  i  zwarciowych.  Wpływ  układów  zasilających  na  dobór  urządzeń.  Dobór 
urządzeń.  Zwarcia  i  ich  rodzaje.  Układy  symetryczne  i  niesymetryczne.  Ograniczanie  prądów 
zwarciowych. Łuk elektryczny, warunki zapłonu, palenia i gaszenia. Zasady bezpiecznej eksploatacji 
urządzeń  elektrycznych.  Ochrona  przeciwporażeniowa  na  obiektach  energetycznych.  Metodyka 
lokalizacji i projektowania obiektów energetycznych z uwzględnieniem warunków środowiskowych. 
Układy  architektoniczne  obiektów  energetycznych.  Kryteria  ochrony  odgromowej  obiektów  z 
uwzględnieniem architektury i lokalizacji. Ochrona obiektów od bezpośredniego uderzenia pioruna. 
Ochrona obiektów od pośredniego uderzenia pioruna. Uziemienia, podział, funkcje, oraz obliczanie 
uziomów. Wpływ sposobu pracy punktu gwiazdowego sieci na wartość rezystancji uziomu. Funkcje i 
rola prądu stałego na obiektach energetycznych. Budowa, rodzaje i układy pracy ogniw kwasowych. 
Budowa, rodzaje i zasady pracy ogniw zasadowych. Układy pracy prostownik baterie akumulatorów. 
UPS  budowa  i  zasady  pracy  w  układzie.  Sprężone  powietrze,  przeznaczenie  metody  obliczania 
układów  napełniania.  Koordynacja  systemów  ochrony  na  obiektach  energetycznych.  Określanie 
wpływu wielkości obiektu na wybór układów sterowania i ochrony. 
Laboratorium  
Badanie łuku prądu stałego i przemiennego. Badanie wyłącznika wysokiego napięcia z SF6. Badanie 
przekaźników  termicznych.  Kompensacja  prądów  ziemnozwarciowych.  Wpływ  zmian  napięcia 
zasilania  na  parametry  urządzeń  elektrycznych.  Badanie  układów  przekładników  napięciowych. 
Badanie układów przekładników prądowych.  
Projekt 
Obliczenia  prądów  zwarciowych  przy  użyciu  jednostek  mianowych,  względnych  oraz  metodą 
krzywych  zanikania.  Obliczenia  wytrzymałości  zwarciowej  cieplnej  szyn.  Dobór  kabli 
elektroenergetycznych.  Obliczenia  doboru  przekładników  prądowych  i  napięciowych.  Dobór 
zabezpieczeń  przekładnika  napięciowego.  Dobór  przyrządów  rozdzielczych  w  systemach 
elektroenergetycznych. 
 
Efekty kształcenia 
Poznanie i zasad doboru i eksploatacji urządzeń elektrycznych w układów przesyłu i rozdziału energii 
elektrycznej. Poznanie układów ochrony przeciwporażeniowej i odgromowej. Poznanie i zrozumienie 
zjawisk w procesie gaszenia łuku elektrycznego. 
Poznanie układów i metod pomiarowych urządzeń elektrycznych. Nabywanie umiejętności 
przeprowadzania pomiarów i interpretacji otrzymanych wyników. Poznanie zasad bezpieczeństwa 
przy urządzeniach elektrycznych. 
 
 

Literatura: 
 
1. Kończykowski W., Bursztyński H.: Zwarcia w układach elektrycznych, PWN, 1982. 
2. Markiewicz H., Wołkowiński K.: Urządzenia elektroenergetyczne, WNT, 1980. 
3. Jasicki Z., Szymik F., Bogucki A.: Praca układów elektroenergetycznych, WNT, 1965. 
4. Praca zbiorowa: Metody obliczania prądów zwarciowych w układach elektroenergetycznych, 

Politechnika Łódzka, 1985. 

5. Roo H.: Urządzenia elektryczne, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, 1972. 
6. Ciok A.: Aparaty elektryczne, Politechnika Warszawska, 1992. 
7. Dzierzbicki S.: Wysokonapięciowe urządzenia elektryczne, PWN, 1984. 
8. Jabłoński  W.:  Zapobieganie  porażeniom  elektrycznym  w  urządzeniach  elektroenergetycznych 

wysokiego napięcia, WNT, Warszawa, 1992 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Niezawodność w energetyce 

Nazwa w języku angielskim 

The reliability in energetic 

Forma zajęć * 

W, C 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 15C 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jan Stępień prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład 
Podstawowe pojęcia w teorii niezawodności. Stany niezawodnościowe i rodzaje uszkodzeń obiektów. 
Niezawodność  obiektu  nieodnawialnego.  Funkcja  niezawodności  i  funkcje  z  nią  związane 
(zawodności, intensywności uszkodzeń i gęstości prawdopodobieństwa). Parametry czasu poprawnej 
pracy  i  wskaźniki  niezawodności.  Modele  pracy  obiektów  odnawialnych.  Obiekty  z  odnową 
natychmiastową.  Struktura  niezawodnościowa  systemu.  Ocena  parametrów  niezawodnościowych 
systemu. Metody oceny niezawodności – metoda współczynników zawodności oraz metoda średniej 
intensywności  i  średniego  czasu  trwania  awarii.  Podstawowe  rozkłady  zmiennych  losowych 
stosowane  w  teorii  niezawodności.  Elementy  statystyki  matematycznej  stosowane  w  teorii 
niezawodności.  Metody  oceny  niezawodności  systemów  -  analityczne  i  symulacyjne.  Podstawowe 
własności  niezawodnościowe  elementów  układów  elektroenergetycznych  i  wybranych  obiektów 
energetycznych.  Gospodarcze  aspekty  niezawodności  zasilania  w  energię  elektryczną.  Koszty 
zawodności  zasilania  w  energię.  Optymalne  strategie  użytkowania  obiektów.  Metody  wyboru 
optymalnego pod względem niezawodności układu zasilania w energię. 
 
Ćwiczenia 
Program  ćwiczeń  rachunkowych  obejmuje  następujące  zagadnienia:  ocena  niezawodności  obiektu  i 
systemu,  identyfikacja  modeli  niezawodnościowych  obiektów  na  podstawie  badań,  rozkłady 
zmiennych  losowych  obiektów,  ocena  charakterystyk  czasu  przerwy  w  funkcji  czasu  awarii,  analiza 
kosztów strat ekonomicznych, wybór wariantów zasilania z uwzględnieniem zawodności. 

Efekty kształcenia 

Celem  kształcenia  jest  zapoznanie  studentów  z  zagadnieniami  niezawodności  dostaw  energii 
elektrycznej  i  skutków  ekonomicznych  zawodności  systemów  elektroenergetycznych.  W  treściach 
przedmiotu  jest  również  analiza  techniczna  i  ekonomiczna  oraz  optymalny  dobór  urządzeń 
zasilających z punktu widzenia zapewnienia optymalnego poziomu niezawodności.  

Literatura: 

1. 

Kowalski  Z.,  Stępień  J.:  Elektryfikacja  zakładów  przemysłowych.  Zagadnienia  wybrane. 

Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2009. 

2. 

Kowalski  Z.:  Niezawodność  zasilania  odbiorców  energii  elektrycznej.  Wydawnictwo 

Politechniki Łódzkiej, Łódź 1992. 

3.  Laudyn  D.:  Rachunek  ekonomiczny  w  elektroenergetyce.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej, Warszawa 1996. 

4.  Paska  J.:  Niezawodność  systemów  elektroenergetycznych.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej, Warszawa 2005. 

5.  Sozański J.: Niezawodność i jakość pracy systemu elektroenergetycznego. WNT, Warszawa 1990. 
6.  Sozański J.: Niezawodność urządzeń i układów elektroenergetycznych. PWN, Warszawa 1974. 
7. Sozański J.: Niezawodność zasilania energią elektryczną. WNT, Warszawa 1982 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Odnawialne źródła energii 

Nazwa w języku angielskim 

Renewable energy sources 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wstęp  do  przedmiotu,  literatura.  Podział  źródeł  energii  odnawialnej.  Odnawialne  źródła  energii  w 
energetycznych  bilansach  krajowych.  Potencjał  energii  promieniowania  słonecznego,  Słońce  jako 
źródło  energii  na  Ziemi.  Aktywne  i  pasywne  systemy  wykorzystania  energii  promieniowania 
słonecznego. Zasoby i rodzaje energii geotermalnej. Charakterystyka wód termalnych występujących 
w skorupie ziemskiej. Charakterystyka wykorzystania energii wody, moc i energia wodna. Potencjał 
hydroenergetyczny rzeki i  jego wykorzystanie. Energia wiatru i sposoby jej wykorzystania. Metody 
oceny zasobów energii wiatru. Biomasa – rodzaje, możliwości zastosowania do wytwarzania energii. 
Biopaliw  stałe  i  ciekłe.  Energetyka  wodorowa,  charakterystyka  wodoru  jako  paliwa.  Wytwarzanie 
wodoru. Energetyczne wykorzystanie wodoru w ogniwach paliwowych. Energetyczne wykorzystanie 
odpadów komunalnych. 
 
Efekty kształcenia 
Zapoznanie z podstawowymi rodzajami odnawialnych źródeł energii. Ocena potencjału źródeł energii 
odnawialnej.  Analiza  możliwości  zastosowania  odnawialnych  źródeł  energii i ich  wykorzystania  do 
celów grzewczych oraz wytwarzania energii elektrycznej. 
 
Literatura: 

11. Chocholski A., Czekalski D.: Słoneczne instalacje grzewcze. Centralny Ośrodek Informacji 

Budownictwa, Warszawa 1999. 

12. Klugmann-Radziemska E.: Odnawialne źródła energii – przykłady obliczeniowe. Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006. 

13. Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa.. 
14. Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 

Warszawa. 

15. Pawlik M., Strzelczyk F.: Elektrownie. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa. 
16. Paska J.: Wytwarzanie energii elektrycznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 

Warszawa 2005. 

17. Praca zbiorowa: Odnawialne i niekonwencjonalne źródła energii – poradnik. Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 
 
 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Odnawialne źródła energii 

Nazwa w języku angielskim 

Renewable energy sources 

Forma zajęć * 

L 

Liczba godzin w semestrze 

30L 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki 

Osoba odpowiedzialna 

 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie  do  przedmiotu,  literatura.  Podział  źródeł  energii  odnawialnej.  Badania  właściwości 
ogniwa paliwowego typu PEM. Badania właściwości ogniwa fotowoltaicznego. Badania właściwości 
oraz sprzęganie generatora elektrowni wiatrowej z siecią energetyczną.  
 
Efekty kształcenia 
Poznanie  budowy  podstawowych  rodzajów  odnawialnych  źródeł  energii.  Nabycie  umiejętności 
przeprowadzenia  pomiarów  i  interpretacji  otrzymanych  wyników.  Ocena  potencjału  źródeł  energii 
odnawialnej.  Analiza  możliwości  zastosowania  odnawialnych  źródeł  energii i ich  wykorzystania  do 
celów grzewczych oraz wytwarzania energii elektrycznej. 
 
Literatura: 
1. 

 Lewandowski W.: „Proekologiczne odnawialne źródła energii” Wydawnictwa Naukowo-

Techniczne, Warszawa 2007 

2. 

Kaiser H. „Wykorzystanie energii słonecznej” Wydawnictwo AGH, Kraków 1995 

3. 

Praca zbiorowa: „Odnawialne i niekonwencjonalne źródła energii – poradnik” Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Energetyka geotermalna i pompy ciepła 

Nazwa w języku angielskim 

Geotermal  energy and heat pumps 

Forma zajęć * 

 W,  

Liczba godzin w semestrze 

30W,  

Punkty ECTS 

2 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Energetyka odnawialna i elektroenergetyka 

Katedra prowadząca 

Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

prof. dr hab. Franciszek Strzelczyk. 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Energia geotermiczna, energia geotermalna – źródła i zasoby na świecie i w Polsce. Rodzaje i zasady 
pracy  elektrowni  geotermalnych,  w  tym  elektrownie  z  czynnikami  niskowrzącymi.  Ciepłownie 
geotermalne.  Przykłady  ciepłowni  geotermalnych  w  Polsce.  Zasady  działania  sprężarkowych  i 
absorpcyjnych  pomp  ciepła.  Wybór  dolnych  źródeł  ciepła,  stosowanych  w  układach  grzewczych  z 
pompami  ciepła.  Analiza  techniczno-ekonomiczna  stosowania  pomp  ciepła  w  budownictwie 
mieszkaniowym.. 
W ramach wykładu studenci wykonają wstępny projekt instalacji ogrzewania domu jednorodzinnego z 
zastosowaniem sprężarkowych pomp ciepła. 

Efekty kształcenia 

Znajomość podstawowych cech energetyki geotermalnej, zasada działania pomp ciepła, dobór pomp 
ciepła w instalacji grzewczej.  

Literatura: 

10. 

Szargut J., Ziębik A. Podstawy energetyki cieplnej, Warszawa, PWN 1998 

11. 

Szargut J. Termodynamika Techniczna Wyd. Politechniki Śląskie 2005,  

3.    Brodowicz K, Dyakowski T. Pompy ciepła. Warszawa, PWN 1990. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Eksploatacja urządzeń i instalacji 

Nazwa w języku angielskim 

Operation of equipment and installations 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W - wykład, C - ćwiczenia,  L- laboratorium, P - projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Podstawowe pojęcia eksploatacyjne. Klasyfikacja urządzeń, ogólne zasady budowy i warunki pracy 
urządzeń.  Ogólne  zasady  eksploatacji  urządzeń  i  instalacji.  Problemy  niezawodności  i  odnowy. 
Remonty,  rozruchy  i  odstawienia  podstawowych  maszyn  i  urządzeń  energetycznych.  Zbieranie  i 
przetwarzanie  danych  eksploatacyjnych.  Diagnostyka  podstawowych  rodzajów  uszkodzeń.  Zasady 
eksploatacji  podstawowych  urządzeń  (transformatory,  generatory,  stacje  elektroenergetyczne,  linie 
elektroenergetyczne,  zespoły  prądotwórcze  oraz inne).  Zasady  eksploatacji  instalacji  elektrycznych. 
Rodzaje  instalacji  elektrycznych.  Elementy  składowe  instalacji.  Dobór  zabezpieczeń  przewodów. 
Ochrona  przeciwprzepięciowa  w  instalacjach  elektrycznych.  Elektrotechniczny  sprzęt  instalacyjny.  
Zasady  racjonalnego  użytkowania  urządzeń  elektroenergetycznych.  Zasady  bezpieczeństwa  pracy 
przy  urządzeniach  elektroenergetycznych.  Sprzęt  ochronny.  Uwalnianie  porażonego  spod  działania 
napięcia. 
 
Efekty kształcenia 
Umiejętności  i  kompetencje:  stosowanie  zasad  poprawnej  eksploatacji  podstawowych  maszyn, 
urządzeń i instalacji energetycznych. Umiejętność opracowania stanowiskowej instrukcji eksploatacji 
dla  urządzenia  lub  instalacji  elektroenergetycznych  na  podstawie  obowiązujących  przepisów. 
Znajomość głównych przepisów prawnych obowiązujących przy eksploatacji urządzeń i instalacji. 
 
Literatura: 
1. 

Laskowski  J.:  Nowy  poradnik  elektroenergetyka  przemysłowego.  Wydawnictwo  Centralny 

Ośrodek Szkoleń i Wydawnictw Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Warszawa. 

2. 

Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce – zagadnienia wybrane. Wydawnictwa 

Naukowo Techniczne, Warszawa. 

3. 

Praca  zbiorowa:  Poradnik  inżyniera  elektryka.  Wydawnictwa  Naukowo  Techniczne, 

Warszawa. 

4. 

Praca  zbiorowa:  Poradnik  montera  elektryka.  Wydawnictwa  Naukowo  Techniczne, 

Warszawa. 

5. 

Strojny J., Strzałka J.: Elektroenergetyka – obsługa i eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci. 

Wydawnictwo TARbonus, Kraków-Tarnobrzeg. 

6. 

Uczciwek  T.:  Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy  oraz  ochrona  przeciwpożarowa  w 

elektroenergetyce.  Centralny  Ośrodek  Szkoleń  i  Wydawnictw  Stowarzyszenia  Elektryków 
Polskich, Warszawa. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
                                                      KARTA PRZEDMIOTU 
Nazwa przedmiotu 

Eksploatacja urządzeń i instalacji 

Nazwa w języku angielskim 

Operation of equipment and installations 

Forma zajęć * 

Ć 

Liczba godzin w semestrze 

15 Ć 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Mgr inż. Agata Kaźmierczyk 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 

Ogólne zasady prowadzenia ruchu urządzeń energetycznych. Charakterystyki energetyczne urządzeń. 
Opracowanie  instrukcji  eksploatacji  dla  urządzeń  lub  instalacji  elektroenergetycznych  w  oparciu  o 
aktualne normy i przepisy, z uwzględnieniem niezbędnych pomiarów ochrony przeciwporażeniowej. 
Instrukcja powinna zawierać również dopuszczalne wyniki pomiarów oraz terminy po jakich należy 
powtarzać pomiary.  

 
Efekty kształcenia 

Umiejętności stosowania zasad poprawnej eksploatacji podstawowych maszyn, urządzeń i instalacji 
energetycznych.  Umiejętność  opracowania  stanowiskowej  instrukcji  eksploatacji  dla  urządzenia  lub 
instalacji  elektroenergetycznych  na  podstawie  obowiązujących  przepisów.  Znajomość  przepisów 
dotyczących  eksploatacji  urządzeń  elektroenergetycznych  i  instalacji,  organizacji  bezpiecznej  pracy 
przy urządzeniach elektrycznych.  

 
Literatura: 

7. 

Laskowski J.: Nowy poradnik elektroenergetyka przemysłowego. COSiW SEP, Warszawa. 

8. 

Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce – zagadnienia wybrane. Wydawnictwa 

Naukowo Techniczne, Warszawa. 

9. 

Praca  zbiorowa:  Poradnik  inżyniera  elektryka.  Wydawnictwa  Naukowo  Techniczne, 

Warszawa. 

10. 

Praca  zbiorowa:  Poradnik  montera  elektryka.  Wydawnictwa  Naukowo  Techniczne, 

Warszawa. 

11. 

Strojny J., Strzałka J.: Elektroenergetyka – obsługa i eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci. 

Wydawnictwo TARbonus, Kraków-Tarnobrzeg. 

12. 

Uczciwek  T.:  Bezpieczeństwo  i  higiena  pracy  oraz  ochrona  przeciwpożarowa  w 

elektroenergetyce. COSiW SEP. 

 
 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Zarządzanie w przedsiębiorstwie energetycznym 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

15 

Punkty ECTS 

1 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Andrzej Ł. Chojnacki 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Podstawowe  pojęcia  z  zakresu  zarządzania  przedsiębiorstwami.  Ekonomiczne  teorie  zarządzania. 
Funkcje  zarządzania.  Krajowy  system  energetyczny  i  jego  podsystemy.  Organizacja  rynku 
energetycznego.  Monopol  naturalny.  Charakterystyka  podmiotu  i  metody  zarządzania 
przedsiębiorstwem  energetycznym  (planowanie,  organizowanie,  kierowanie,  kontrolowanie). 
Struktury  organizacyjne  przedsiębiorstw  energetycznych.  Model  biznesowy  przedsiębiorstw 
energetycznych.  Społeczna  odpowiedzialność  biznesu  w  energetyce.  Aktualne  uwarunkowania 
funkcjonowania  przedsiębiorstw  energetycznych  w  Polsce.  Otoczenie  firmy  energetycznej. 
Rozwiązania  Smart  Grid  oraz  Balanced  Scorecard  w  przedsiębiorstwach  energetycznych. 
Zarządzanie  jakością  w  przedsiębiorstwie  energetycznym.  Dokumentacja  Systemów  Zarządzania 
Jakością wg PN-EN ISO 9001:2009. 
Efekty kształcenia 
Zapoznanie  studentów  z  zagadnieniem  funkcjonowania  przedsiębiorstw  energetycznych. 
Przedstawienie ekonomicznych teorii dotyczących zarządzania przedsiębiorstwami z uwzględnieniem 
specyfiki  przedsiębiorstw  energetycznych.  Znajomość  uwarunkowań  zewnętrznych  funkcjonowania 
podmiotów energetycznych (prawo Polskie i zagraniczne, konkurencja, zagrożenia, zapotrzebowanie 
na  energię).  Zapoznanie  studentów  z  modelami  fizycznymi  i  ekonomicznymi  funkcjonowania 
przedsiębiorstw  energetycznych  oraz  stosowanymi  metodami  zarządzania.  Znajomość  systemów 
wspomagania zarządzania spółkami energetycznymi, zarówno od strony technicznej (Smart Grid), jak 
i organizacyjnej (Balanced Scorecard). Podstawowa znajomość systemów zarządzania jakością oraz 
ich implementacji w spółkach energetycznych. 
Literatura: 
1. Bieniak H.: Podstawy zarządzania przedsiębiorstwem, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w 

Katowicach, Katowice 1999. 

2. Chochowski A., Krawiec F., red.: Zarządzanie w energetyce. Koncepcje, zasoby, strategie, 

struktury, procesy i technologie energetyki odnawialnej. Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008. 

3. Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 2005. 
4. Kreikebaum H.: Strategiczne planowanie w przedsiębiorstwie, PWN, Warszawa, 1996. 
5. Kremens Z., Sobierajski M.: Analiza systemów elektroenergetycznych, WNT, Warszawa, 1996. 
6. Krzyżanowski L.: Podstawy nauki o organizacji i zarządzaniu, PWN, Warszawa, 1992. 
7. Kwiatkowski M.: Proces formułowania strategii rozwoju firmy obrotu energią elektryczną, 

Wydawnictwo Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Warszawa, 2006. 

8. Listkiewicz J., Listkiewicz S., Niedziółka P., Szymczak P.: Metody realizacji projektów 

inwestycyjnych, Planowanie, finansowanie, ocena. ODDK, Gdańsk, 2004. 

9. Peszko A.: Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo AGH, Kraków, 2002. 
10. Pierścionek Z.: Strategie konkurencji i rozwoju przedsiębiorstwa, PWN, Warszawa, 2007. 
11. Stabryła A.: Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy. PWN, Warszawa, 2007. 
12. Stoner J.A., Wankel C.: Kierowanie, PWE, Warszawa, 2001 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Miernictwo energetyczne 

Nazwa w języku angielskim 

Energy measurement 

Forma zajęć * 

 W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, (E), 30L 

Punkty ECTS 

6 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Jerzy Augustyn, prof. PŚk. 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład: 
     Wielkości  mierzone  w  energetyce  i  jednostki  miar.  Pomiar  temperatury  płynów  i  ciał  stałych, 
czujniki  pomiarowe.  Bezstykowe  pomiary  temperatury:  pirometry  i  kamery  termowizyjne.  Pomiary 
gęstości strumienia ciepła. Pomiar ciśnienia płynów i spadku ciśnienia w kanałach. Pomiar prędkości 
przepływu,  natężenia  masowego  i  objętościowego  czynnika.  Liczniki  ciepła:  mierniki  ciepła, 
podzielniki  ciepła.  Pomiar  poziomu  cieczy  w  zbiornikach.  Pomiar  zanieczyszczenia  wody.  Analiza 
gazów  i  spalin.  Pomiary  kalorymetryczne.  Pomiary  wielkości  mechanicznych:  siła,  moment,  droga, 
prędkość kątowa, parametry ruchu drgającego. Pomiar odkształceń i naprężeń w ciałach stałych. 
     Pomiary podstawowych wielkości elektrycznych: napięcie, natężenie prądu, energia i moc czynna, 
energia i moc bierna, współczynnik mocy i częstotliwość prądu. Pomiary parametrów jakości energii 
elektrycznej w czasie rzeczywistym. Analizatory sieci.  
     Pomiar  wielkości  fizycznych  w  czasie  rzeczywistym  –  układy  akwizycji  danych.  Zasady  doboru 
rodzaju czujników do realizowanych pomiarów i ich kalibracja. 
Laboratorium:  
     Statyczne i dynamiczne pomiary temperatury czujnikami rezystancyjnymi, półprzewodnikowymi i 
termoelektrycznymi. Pomiar sił i naprężeń czujnikami tensometrycznymi. Pomiary ciśnienia. Pomiary 
prędkości obrotowej. Pomiary przemieszczeń liniowych i kątowych. Pomiary drgań akcelerometrem. 
Zastosowanie  czujników  światłowodowych  w  pomiarach  wielkości  fizycznych.  Diagnostyka 
wibroakustyczna maszyn. Pomiary elektrokonduktometryczne – pH-metria. Pomiary wilgotności. 

Efekty kształcenia 

Znajomość podstawowych metod pomiaru i przetworników pomiarowych stosowanych w pomiarach 
energetycznych. Poznanie zasad doboru i kalibracji czujników pomiarowych. Umiejętność oceny 
niepewności wyników pomiaru w pomiarach statycznych i dynamicznych.  

 

Literatura: 

12. 

Piotrowski  J.  (red.):  Pomiary.  Czujniki  i  metody  pomiarowe  wybranych  wielkości  fizycznych  i 
składu chemicznego, WNT, Warszawa, 2009 

13. 

Strzelczyk  F.:  Metody  i  przyrządy  w  pomiarach  cieplno-energetycznych,  Politechnika  Łódzka, 
Łódź, 1993 

14. 

Zakrzewski J.: Czujniki i przetworniki pomiarowe, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2004 

15. 

Miłek M.: Metrologia elektryczna wielkości nieelektrycznych, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu 
Zielonogórskiego, Zielona Góra, 2006 

16. 

Kaczmarek  Z.:  Pomiary  wielkości  nieelektrycznych  metodami  elektrycznymi:  laboratorium, 
Skrypt Uczelniany PŚk. nr 215, 1991 

17. 

Tumański S.: Technika pomiarowa, WNT, Warszawa, 2007 

 
Zatwierdził: 
 
 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Audyt energetyczny 

Nazwa w języku angielskim 

Energy Consulting 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W (E) 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie do przedmiotu, podstawowe definicje i zasady wykonywania audytu energetycznego.    
Użytkowanie energii w przemyśle i budownictwie mieszkaniowym. Ogólne problemy oszczędzania 
energii. Podstawowe akty prawne związane z audytem energetycznym: ustawa termomodernizacyjna, 
rozporządzenie  w  sprawie  zakresu  audytu  energetycznego.  Przedsięwzięcia  modernizacyjne  i 
program efektywnego wykorzystania energii. Nakłady i efekty w przedsięwzięciach usprawniających 
użytkowanie  energii.  Analiza  opłacalności  ekonomicznej  przedsięwzięć  modernizacyjnych.  Ocena 
opłacalności  i  sposób  realizacji  wybranego  przedsięwzięcia  modernizacyjnego.  Przykłady  audytów 
energetycznych  różnych  obiektów:  budynku  użyteczności  publicznej,  budynku  mieszkalnego 
(wielorodzinnego  i  jednorodzinnego),  zakładu  przemysłowego,  źródła  ciepła,  sieci  ciepłowniczej. 
Wybrane  elementy  fizyki  budowli.  Przenikanie  ciepła  przez  przegrody  budowlane.  Obliczanie 
sezonowego  zapotrzebowania  na  ciepło  dla  budynków.  Modernizacja  instalacji  energetycznych. 
Sposoby  ochrony  cieplnej  budynków,  oraz  sposoby  termomodernizacji  budynków  mieszkalnych  i 
użyteczności publicznej. Węzły cieplne i automatyka służąca do nadzoru pracy węzłów. Możliwości  
wykorzystanie źródeł energii odnawialnej do pokrywania potrzeb cieplnych budynków. 
Efekty kształcenia 
Znajomość  możliwości  oszczędzania  energii  w  obiektach  i  opracowywania  wariantów 
modernizacyjnych zmniejszających zużycie energii. Umiejętność wykonania audytu energetycznego 
budynku. 
Literatura: 
1. 

Dydenko  J.:  Charakterystyka  energetyczna  i  audyt  budynków  przepisy  z  wprowadzeniem. 

Wydawca: Wolters Kluwer 2009. 

2. 

Górzyński J.: Audyting energetyczny. Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii. Warszawa 

2000. 

3. 

Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych, WNT, Warszawa. 

4. 

Laskowski  L.:  Ochrona  cieplna  i  charakterystyka  energetyczna  budynków.  Oficyna 

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005 

5. 

Ulbrich R.: Audyt energetyczny a dom energooszczędny. Oficyna Wydawnicza Politechniki 

Opolskiej. Opole 2000. 

6. 

Wysocki K.: Docieplanie budynków. Wydawca KaBe 2008. 

7. 

Mizielińska K., Olszak J.: Gazowe i olejowe źródła ciepła małej mocy. Oficyna Wydawnicza 

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005 

8. 

Żarski  K.:  Węzły  cieplne  w  miejskich  systemach  ciepłowniczych.  Agencja  Wydawnicza 

Jacek Santorski Sp. z o.o., Wydanie 1 (1997). 

 
Zatwierdził: 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Audyt energetyczny 

Nazwa w języku angielskim 

Energy Consulting 

Forma zajęć * 

P 

Liczba godzin w semestrze 

30P 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie do przedmiotu, podstawowe definicje i zasady wykonywania audytu energetycznego.    
Wybrane  elementy  fizyki  budowli.  Współczynnik  przenikania  ciepła.  Obliczanie  sezonowego 
zapotrzebowania na ciepło dla budynków. Obliczanie projektowego obciążenia cieplnego. Obliczanie 
zapotrzebowania  na  ciepło  do  przygotowania  ciepłej  wody  użytkowej.  Analiza  ekonomiczna 
efektywności  inwestycji  modernizacyjnych.  Modernizacja  instalacji  energetycznych.  Sprawności 
cząstkowe  i  sprawność  całkowita  systemu  grzewczego  budynku.  Sposoby  ochrony  cieplnej 
budynków,  oraz  sposoby  termomodernizacji  budynków  mieszkalnych  i  użyteczności  publicznej. 
Wybór optymalnego przedsięwzięcia modernizacyjnego. Zestawienie i obliczanie kosztów energii dla 
analizowanych  wariantów  modernizacyjnych.  Wybór  optymalnego  wariantu  przedsięwzięcia 
modernizacyjnego  ze  względu  na  kryteria  ekonomiczne  prawne.  Wykorzystanie  źródeł  energii 
odnawialnej do pokrywania potrzeb cieplnych budynków. 
Efekty kształcenia 
Znajomość  możliwości  oszczędzania  energii  w  budynkach  i  opracowywania  wariantów 
termomodernizacyjnych  zmniejszających  zużycie  energii  w  budynkach.  Umiejętność  wykonania 
audytu  energetycznego  budynku  użyteczności  publicznej,  wielorodzinnego  i  jednorodzinnego. 
Umiejętność sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku. 
Literatura: 

1.  Dydenko  J.:  Charakterystyka  energetyczna  i  audyt  budynków  przepisy  z  wprowadzeniem. 

Wydawca: Wolters Kluwer 2009. 

2.  Energia i budynek – czasopismo. 
3.  Górzyński J.: Audyting energetyczny. Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii. Warszawa 

2000. 

4.  Kurtz  K.,  Gawin  D.:  Certyfikacja  energetyczna  budynków  mieszkalnych  z  przykładami. 

Wydawnictwo Altla 2, 2009. 

5.  Ulbrich R.: Audyt energetyczny a dom energooszczędny. Oficyna Wydawnicza Politechniki 

Opolskiej. Opole 2000. 

6.  Wysocki K.: Docieplanie budynków. Wydawca KaBe 2008. 
7.  Mizielińska K., Olszak J.: Gazowe i olejowe źródła ciepła małej mocy. Oficyna Wydawnicza 

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 

8.  Skrzeszewski  M.,  Wereszczyński  P.:  Norma  PN-EN  12831  –  Nowa  metoda  obliczania 

projektowego  obciążenia  cieplnego.  Biblioteka  Fundacji  Poszanowania  Energii.  Warszawa 
2007. 

 
Zatwierdził: 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Gospodarka skojarzona 

Nazwa w języku angielskim 

Combined Heat and Power 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W 

Punkty ECTS 

3 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Sylwester Filipiak 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Przemiany  energetyczne  w  skojarzonych  układach  cieplno-elektrycznych.  Obieg  cieplny  w 
elektrociepłowni  parowej.  Rodzaje  turbin  parowych  wykorzystywanych  w  elektrociepłowniach. 
Sprawność  całkowita  i  sprawności  cząstkowe  elektrociepłowni  przeciwprężnej.  Efektywność 
przemian  energetycznych  w  elektrociepłowni  przeciwprężnej.  Sporządzanie  bilansów  cieplnych 
układów  cieplnych  z  turbinami  ciepłowniczymi.  Obieg  parowy  w  elektrociepłowni  z  turbinami 
upustowo-kondensacyjnymi.  Sprawność  całkowita  i  sprawności  cząstkowe  elektrociepłowni 
upustowo-kondensacyjnej. Budowa i funkcjonowanie różnych rozwiązań układów kogeneracyjnych. 
Zalety zastosowania układów kogeneracyjnych. Elektrociepłownie z turbinami gazowymi w układach 
gazowo- parowych. Sprawność obiegów cieplnych elektrociepłowni z turbinami gazowymi.  
 
Efekty kształcenia 
 
Rozumienie  zagadnień  funkcjonowania  układów  kogeneracyjnych.  Umiejętność  sporządzania 
bilansów  cieplnych  dla  układów  cieplnych  pracujących  w  skojarzeniu.  Znajomość  i  rozumienie 
funkcjonowania  układów  cieplnych  z  turbinami  upustowo  -  kondensacyjnymi.  Umiejętność 
obliczenia  sprawności  energetycznej  dla  układów  elektrociepłowni.  Znajomość  zagadnień 
funkcjonowania obiegów dwuczynnikowych (wysoko i nisko temperaturowych).   
 
Literatura: 
 

1. 

Marecki J.; Podstawy przemian energetycznych;  Wydanie II;  Warszawa; WNT;  1998 

2. 

Stępień  J.;  Materiały  pomocnicze  do  projektowania  elektrociepłowni  przemysłowych; 

Wydanie I; Kielce; 1976 

3. 

Skorek J., Kalina J.: Gazowe układy kogeneracyjne; Warszawa WNT 2005. 

4. 

Kacejko P.: Generacja rozproszona w systemie energetycznym. Wyd. PL. Lublin 2004  

5. 

Szargut J., Ziębik A.: Podstawy energetyki cieplnej. Warszawa PWN 1998. 

6. 

Buczek K.: Skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w małych 

elektrociepłowniach. Krosno Wyd. KaBe 2009  

 
 
 
Zatwierdził: 

 

 

 

 
 

 
                                                      KARTA PRZEDMIOTU 
Nazwa przedmiotu 

Gospodarka skojarzona 

Nazwa w języku angielskim 

Combined Heat and Power 

Forma zajęć * 

C 

Liczba godzin w semestrze 

15 C 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Sylwester Filipiak 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Zasady  sporządzania  bilansów  cieplnych  obiegów  cieplnych  w  elektrociepłowni.  Obliczanie 
sprawności całkowitej i sprawności cząstkowych elektrociepłowni przeciwprężnej. Obliczenia doboru 
parametrów  urządzeń  energetycznych  do  układów  cieplnych  elektrociepłowni.  Sporządzanie 
bilansów cieplnych układów cieplnych z turbinami ciepłowniczymi. Obliczanie sprawność całkowitej 
i  sprawności  cząstkowych  elektrociepłowni  upustowo-kondensacyjnej.  Obliczenia  cieplne  dla 
różnych  rozwiązań  układów  kogeneracyjnych.  Obliczanie  sprawności  obiegów  cieplnych 
elektrociepłowni z turbinami gazowymi.  
 
Efekty kształcenia 
 
Umiejętność  sporządzania  bilansów  cieplnych  dla  układów  cieplnych  pracujących  w  skojarzeniu. 
Nabycie  wiedzy  dotyczącej  zasad  realizowania  obliczeń  projektowych  doboru  podstawowych 
urządzeń  energetycznych  do  układów  elektrociepłowni.  Znajomość  metodyki  oceny  efektywności 
przemian energetycznych różnych rozwiązań elektrociepłowni.  
Umiejętność obliczenia sprawności energetycznej dla podstawowych układów elektrociepłowni.    
 
Literatura: 
 

7. 

Marecki J.; Podstawy przemian energetycznych;  Wydanie II;  Warszawa; WNT;  1998 

8. 

Stępień  J.;  Materiały  pomocnicze  do  projektowania  elektrociepłowni  przemysłowych; 

Wydanie I; Kielce; 1976 

9. 

Skorek J., Kalina J.: Gazowe układy kogeneracyjne; Warszawa WNT 2005. 

10. 

Kacejko P.: Generacja rozproszona w systemie energetycznym. Wyd. PL. Lublin 2004  

11. 

Szargut J., Ziębik A.: Podstawy energetyki cieplnej. Warszawa PWN 1998. 

12. 

Buczek K.: Skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w małych 

elektrociepłowniach. Krosno Wyd. KaBe 2009  

 
 
 
Zatwierdził: 

 

 

 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Jakość energii elektrycznej 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30, 30 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Energetyka odnawialna i Elektroenergetyka 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Andrzej Ł. Chojnacki 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

kierunkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Parametry jakościowe energii elektrycznej. Ciągłość dostaw energii elektrycznej. Odchylenia 
napięcia, przyczyny powstawania, wpływ na odbiorniki energii. Wahania napięcia, zależność 
uciążliwości wahań od częstotliwości ich występowania, wytyczne dotyczące dopuszczalnych 
wartości wahań napięcia. Zapobieganie odchyleniom i wahaniom napięcia. Odchylenia 
częstotliwości, ich wpływ na odbiorniki i system elektroenergetyczny. Sposoby zapewnienia 
prawidłowych parametrów częstotliwości. Przyczyny powstawania wyższych harmonicznych, wpływ 
na pracę odbiorników. Metody ograniczania wyższych harmonicznych. Asymetria napięć i prądów w 
układach wielofazowych. Współczynniki asymetrii i niezrównoważenia napięć i prądów. Metody 
ograniczania asymetrii napięć i prądów. Koszty złej jakości energii elektrycznej dostarczanej do 
odbiorców. 
Efekty kształcenia 
Zapoznanie  studentów  z  zagadnieniem  jakości  energii  elektrycznej.  Przedstawienie  parametrów 
jakościowych  i  ich  charakterystyka.  Znajomość  zjawisk  wpływających  na  pogorszenie  parametrów 
jakości  energii  elektrycznej.  Przedstawienie  zjawisk  i  skutków  związanych  ze  złą  jakością  energii. 
Znajomość  źródeł  powstawania  zakłóceń  jakości  energii  w  sieciach  elektroenergetycznych. 
Umiejętność  rozwiązywania  problemów  wynikających  ze  złej  jakości  energii.  Znajomość  metod 
poprawy  parametrów  jakości  energii  elektrycznej.  Praktyczna  umiejętność  obliczania  parametrów 
jakościowych  w  rzeczywistych  układach  elektroenergetycznych,  w  tym  również  w  układach  z 
generacją rozproszoną. 
Literatura: 
1. 

Kacejko P.: Generacja rozproszona w systemie elektroenergetycznym, Wydawnictwa 

Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin, 2004. 

2. 

Kowalski Z. Asymetria w układach elektroenergetycznych. PWN, Warszawa 1987. 

3. 

Kowalski Z.: Jakość energii elektrycznej. Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007. 

4. 

Kowalski Z.: Wahania napięcia w układach elektroenergetycznych. WNT, Warszawa, 1985. 

5. 

Lewandowski M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa, 2002. 

6. 

PN-EN 50160: 2002 z późniejszymi zmianami - Parametry napięcia zasilającego w 

publicznych sieciach rozdzielczych. 

7. 

PN-EN 61000-2-2: 2003 - Kompatybilność elektromagnetyczna (EMC) - Część 2-2: 

Środowisko - Poziomy kompatybilności. 

8. 

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 września 2000 r. w sprawie szczegółowych 

warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, obrotu energią, świadczenia 
usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi 
odbiorców (Dz. U. Nr 85, poz 957). 

9. 

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych 

warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz.U. nr 93, poz. 623). 

 
 
Zatwierdził: 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Jakość energii elektrycznej 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

L 

Liczba godzin w semestrze 

30 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

Energetyka odnawialna i Elektroenergetyka 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Andrzej Ł. Chojnacki 

Poziom kształcenia 

pierwszego stopnia 

Typ przedmiotu 

kierunkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
W ramach laboratorium realizowane będą następujące ćwiczenia laboratoryjne: 

1.  Pomiar harmonicznych napięcia i prądu. 
2.  Pomiar współczynnika migotania światła. 
3.  Pomiar zapadów napięcia i krótkich przerw. 
4.  Odchylenia napięcia. 
5.  Wahania napięcia. 
6.  Odchylenia częstotliwości. 
7.  Wahania częstotliwości. 
8.  Odkształcenia mocy. 
9.  Asymetria w układach trójfazowych. 
10.  Przepięcia dorywcze i przejściowe. 

 
Efekty kształcenia 
Zapoznanie  studentów  w  sposób  praktyczny  z  zagadnieniem  jakości  energii  elektrycznej. 
Przedstawienie specyfiki pomiarów parametrów jakościowych i interpretacja ich wyników. Pomiary 
skuteczności działania metod poprawy parametrów jakości energii elektrycznej. 
 
Literatura: 
10. 

Kacejko P.: Generacja rozproszona w systemie elektroenergetycznym, Wydawnictwa 

Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin, 2004. 

11. 

Kowalski Z. Asymetria w układach elektroenergetycznych. PWN, Warszawa 1987. 

12. 

Kowalski Z.: Jakość energii elektrycznej. Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007. 

13. 

Kowalski Z.: Wahania napięcia w układach elektroenergetycznych. WNT, Warszawa, 1985. 

14. 

Lewandowski M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa, 2002. 

15. 

PN-EN 50160: 2002 z późniejszymi zmianami - Parametry napięcia zasilającego w 

publicznych sieciach rozdzielczych. 

16. 

PN-EN 61000-2-2: 2003 - Kompatybilność elektromagnetyczna (EMC) - Część 2-2: 

Środowisko - Poziomy kompatybilności. 

17. 

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 września 2000 r. w sprawie szczegółowych 

warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, obrotu energią, świadczenia 
usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi 
odbiorców (Dz. U. Nr 85, poz 957). 

18. 

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych 

warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz.U. nr 93, poz. 623). 

 

 
Zatwierdził: 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Zastosowanie odnawialnych źródeł energii  

Nazwa w języku angielskim 

The use of renewable energy sources 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie  do  przedmiotu.  Rodzaje  odnawialnych  źródeł  energii.  Rola  i  wykorzystanie 
odnawialnych  źródeł  energii  w  krajowym  bilansie  energetycznym.  Możliwości  wykorzystania 
odnawialnych źródeł energii w lokalnych i indywidualnych systemach ciepłowniczych. Możliwości 
wytwarzania  energii  elektrycznej  z  odnawialnych  źródeł  energii.  Przykłady  zastosowania  energii 
promieniowania słonecznego  do  przygotowania ciepłej  wody  użytkowej.  Zastosowanie biomasy  do 
ogrzewania  budynków.  Wykorzystanie  energii  promieniowania  słonecznego  w  instalacjach 
grzewczych. Możliwości wykorzystania energii promieniowania słonecznego do wytwarzania energii 
elektrycznej.  Wykorzystanie  energii  wiatru  w  elektrowniach  wiatrowych.  Wykorzystanie  energii 
wody  w  małych  elektrowniach  wodnych.  Zastosowanie  pomp  ciepła  wykorzystujących  ciepło 
niskotemperaturowe  z  otoczenia  do  ogrzewania  budynków.  Współspalanie  biomasy  i  węgla  w 
elektrowniach konwencjonalnych. 
Efekty kształcenia 
Ocena  możliwości  zastosowania  źródła  energii  odnawialnej  dla  potrzeb  energetycznych 
przykładowego  odbiorcy  (obiektu).  Umiejętność  sporządzania  specyfikacji  projektowej  a  następnie 
opracowania  projektu  w  zakresie  wykorzystania  odnawialnych  źródeł  energii  do  celów 
energetycznych.  Umiejętność  opracowywania  wariantów  o  różnorodnym  zakresie  technicznym  i 
wyboru wariantu optymalnego pod względem ekonomicznym. 
Literatura: 

18. Chocholski A., Czekalski D.: Słoneczne instalacje grzewcze. Centralny Ośrodek Informacji 

Budownictwa, Warszawa 1999. 

19. Klugmann-Radziemska E.: Odnawialne źródła energii – przykłady obliczeniowe. Wydawnictwo 

Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006. 

20. Klugmann-Radziemska E.: Systemy słonecznego ogrzewania i zasilania elektrycznego 

budynków. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko. Białystok 2002. 

21. Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa.. 
22. Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 

Warszawa. 

23. Paska J.: Wytwarzanie energii elektrycznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 

Warszawa 2005. 

24. Praca zbiorowa: Odnawialne i niekonwencjonalne źródła energii – poradnik. Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

25. Rubik M.: Pompy ciepła – poradnik. Wydawnictwo Ośrodek Informacji Technika Instalacyjna w 

Budownictwie.  Warszawa 1999. 

 
Zatwierdził: 
 
 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Zastosowanie odnawialnych źródeł energii  

Nazwa w języku angielskim 

The use of renewable energy sources 

Forma zajęć * 

P 

Liczba godzin w semestrze 

30P 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki, Zakład Podstaw Energetyki 

Osoba odpowiedzialna 

Dr inż. Andrzej Stobiecki 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
 
Treści kształcenia 
Wprowadzenie  do  przedmiotu.  Rodzaje  odnawialnych  źródeł  energii.  Możliwości  wykorzystania 
odnawialnych  źródeł  energii  do  pokrywania  potrzeb  energetycznych.  Opracowanie  założeń 
techniczno  –  ekonomicznych,  które  będą  stanowić  podstawę  do  wykonania  projektu.  Sporządzanie 
projektów  w  zakresie  zastosowania  odnawialnych  źródeł  energii.  Celem  zajęć  projektowych  jest 
opracowanie:  1)  projektu  z  wykorzystania  energii  promieniowania  słonecznego  do  przygotowania 
ciepłej  wody  użytkowej;  2)  projektu  z  zastosowania  energii  promieniowania  słonecznego  do 
wspomagania  ogrzewania;  3)  projektu  z  zastosowania  energii  promieniowania  słonecznego  w 
ogniwach  fotowoltaicznych;  4)  projektu  z  wykorzystania  źródła  ciepła  niskotemperaturowego  w 
pompach ciepła do ogrzewania budynku. 
 
Efekty kształcenia 
Umiejętność  sporządzania  specyfikacji  projektowej  a  następnie  opracowania  projektu  w  zakresie 
wykorzystania  odnawialnych  źródeł  energii  do  celów  energetycznych,  dobór  urządzeń  do 
zastosowanego  rozwiązania.  Umiejętność  opracowywania  wariantów  o  różnorodnym  zakresie 
technicznym i wyboru wariantu optymalnego pod względem ekonomicznym. 
 
Literatura: 

1. 

Chocholski A., Czekalski D.: Słoneczne instalacje grzewcze. Centralny Ośrodek Informacji 

Budownictwa, Warszawa 1999. 

2. 

Klugmann-Radziemska E.: Odnawialne źródła energii – przykłady obliczeniowe. 

Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006. 

3. 

Klugmann-Radziemska E.: Systemy słonecznego ogrzewania i zasilania elektrycznego 

budynków. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko. Białystok 2002. 

4. 

Jastrzębska G.: Odnawialne źródła energii i pojazdy proekologiczne. Wydawnictwa 

Naukowo – Techniczne, Warszawa 2007. 

5. 

Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa.. 

6. 

Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 

Warszawa. 

7. 

Praca zbiorowa: Odnawialne i niekonwencjonalne źródła energii – poradnik. Wydawnictwo 

Tarbonus, Kraków – Tarnobrzeg 2008. 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

 Praktyka inżynierska 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

 

Liczba godzin w semestrze 

4 tygodnie 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Praktyka  inżynierska  realizowana  jest  przez  co  najmniej  4  tygodnie  ,  po  III  roku  studiów  w 
miesiącach  wakacyjnych  lub  w  trakcie  trwania VII  semestru  studiów  w  zakładach  przemysłowych, 
biurach  projektów,  w  oparciu  o  indywidualne  umowy  zawierane  pomiędzy  WEAiI  oraz  zakładem. 
Integralną częścią umowy jest  uzgodniony program praktyki. 
 
 
 
Efekty kształcenia 
 
 
 
 
 
Literatura: 
 
 
 
 
 
 
Zatwierdził: 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Pracownia inżynierska 

Nazwa w języku angielskim 

 

Forma zajęć * 

P 

Liczba godzin w semestrze 

30P 

Punkty ECTS 

1 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

Kierownicy projektów inżynierskich 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
1. 

Zajęcia  w  pracowni  inżynierskiej  prowadzone  są  przez  opiekunów  projektów  w  grupach 

liczących  8  -  10  studentów  z  rozliczeniem  30  godzin  projektowych.  Zajęcia  mogą  być 
prowadzone  przez  jednego  lub  kilku  opiekunów,  proporcjonalnie  do  liczby  projektów 
inżynierskich realizowanych przez opiekunów. 

2. 

Na  zajęciach  studenci  realizują  własne  projekty  inżynierskie  dyplomowe  i  związane  z  tym 

badania, konsultując je z opiekunem. 

 
Efekty kształcenia 
 
Przygotowanie projektu inżynierskiego dyplomowego 
 
 
 
Literatura: 
Stosownie do tematu projektu inżynierskiego 
 
 
 
 
 
Zatwierdził: 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Elektrownie konwencjonalne 

Nazwa w języku angielskim 

Conventional power stations 

Forma zajęć * 

W 

Liczba godzin w semestrze 

30W 

Punkty ECTS 

5 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

dr inż. Sylwester Filipiak 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Struktury  systemów  elektroenergetycznych.  Krajowy  system  elektroenergetyczny.  Stany  pracy 
systemu  elektroenergetycznego.  Rodzaje  budowa  i  funkcjonowanie  elektrowni  konwencjonalnych. 
Praca  elektrowni  w  systemie  elektroenergetycznym.  Eksploatacja  i  sterowanie  w  podsystemie 
wytwarzania.  Układy  elektryczne  wyprowadzania  mocy  z  elektrowni.  Charakterystyki  generatora  i 
dopuszczalny  obszar  jego  pracy.  Rozwiązania  układów  cieplnych  elektrowni  kondensacyjnych. 
Budowa i działanie energetycznych bloków wytwórczych energii elektrycznej. Urządzenia pracujące 
w  obiegach  cieplnych  elektrowni.  Urządzenia  potrzeb  własnych.  Zasady  sporządzania  bilansów 
cieplnych układów cieplnych bloków wytwórczych energii elektrycznej.   
Rozwój ekologicznych technologii węglowych (technologia zgazowywania paliw stałych). Podstawy 
teoretyczne dotyczące budowy funkcjonowania oraz bezpieczeństwa elektrowni jądrowych. Rodzaje 
budowa i działanie reaktorów jądrowych. Układy cieplne elektrowni jądrowych. Rodzaje elektrowni 
wodnych  (przepływowe,  zbiornikowe,  szczytowo-pompowe).  Praca  elektrowni  szczytowo  - 
pompowych w systemie elektroenergetycznym.   
 
Efekty kształcenia 
 
Rozumienie  zjawisk  fizycznych  zachodzących  w  układach  podsystemu  wytwarzania  energii 
elektrycznej.  Poznanie  wiedzy  z  zakresu  budowy  i  funkcjonowania  elektrowni  konwencjonalnych. 
Nabycie  umiejętności  opracowywania  bilansów  cieplnych  bloków  wytwórczych  elektrowni 
kondensacyjnych.  Rozumienie  funkcjonowania  elektrowni  jądrowych  z  różnymi  rodzajami 
reaktorów.  Znajomość  budowy  oraz  funkcjonowania  elektrowni  wodnych  ze  szczególnym 
uwzględnieniem  roli  regulacyjnej  elektrowni  szczytowo  -  pompowych  w  systemie 
elektroenergetycznym.   
 
Literatura: 
1.  Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F.:  Elektrownie; Wydanie V; Warszawa; WNT; 2007 
2.  Marecki J.; Podstawy przemian energetycznych;  Wydanie II;  Warszawa; WNT;  2007 
3.  Stępień J.; Materiały pomocnicze do projektowania elektrociepłowni przemysłowych; Wydanie I; 

Kielce; 1976 

4.  Paska  J.:  Wytwarzanie  energii  elektrycznej.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki  Warszawskiej, 

Warszawa 2005. 

 
Zatwierdził: 

 

 

 

 
 

 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

 Elektrownie konwencjonalne 

Nazwa w języku angielskim 

Conventional power stations 

Forma zajęć * 

 C 

Liczba godzin w semestrze 

 15C 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Energoelektroniki (Zakład Podstaw Energetyki) 

Osoba odpowiedzialna 

mgr inż. Agata Kaźmierczyk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
 
Przepływ  mocy  w  układzie  promieniowym,  obliczenia  napięć  oraz  strat  mocy.  Obliczanie  wartości 
elementów macierzy admitancyjnej opisującej struktury układów elektroenergetycznych. Obliczanie 
rozpływów  mocy  w  zamkniętych  sieciach  elektroenergetycznych.  Wykonywanie  obliczeń 
dotyczących  wyznaczania  parametrów  urządzeń  układów  elektrycznych  wyprowadzania  mocy  z 
elektrowni.  Sporządzanie  obliczeń  cieplnych  bilansów  cieplnych  elementów  bloków  wytwórczych 
energii  elektrycznej.  Obliczanie  sprawności  urządzeń  energetycznych  i  sprawności  całkowitej 
elektrowni. Wykonywanie podstawowych obliczeń dotyczących pracy elektrowni wodnych.  
 
Efekty kształcenia 
 
Znajomość  metod  obliczania  rozpływów  mocy  w  promieniowych  oraz  zamkniętych  układach 
elektroenergetycznych.  Umiejętność  wykonywania  obliczeń  dotyczących  wyznaczania  wartości 
parametrów  czynników  roboczych  w  obiegach  cieplnych  elektrowni  konwencjonalnych.  Nabycie 
umiejętności opracowywania bilansów cieplnych bloków wytwórczych elektrowni kondensacyjnych. 
Znajomość budowy oraz wykonywania podstawowych obliczeń z zakresu funkcjonowania elektrowni 
wodnych .   
 
 
Literatura: 
 
1. 

Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F.:  Elektrownie; Wydanie V; Warszawa; WNT; 2007 

2. 

Marecki J.; Podstawy przemian energetycznych;  Wydanie II;  Warszawa; WNT;  2007 

3. 

Stępień  J.;  Materiały  pomocnicze  do  projektowania  elektrociepłowni  przemysłowych; 

Wydanie I; Kielce; 1976 

4. 

Paska  J.:  Wytwarzanie  energii  elektrycznej.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej, Warszawa 2005. 

 
 
Zatwierdził: 
 

 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Metody Numeryczne 

Nazwa w języku angielskim 

Numerical Methods 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 30L 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń i Systemów Automatyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Mirosław Wciślik prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
Obliczenia przybliżone, Dokładność algorytmów obliczeń przybliżonych. Wprowadzenie do 
MATLABa, Wykorzystanie wielomianów w analizie funkcji, Numeryczne rozwiązywanie układów 
równań liniowych. Interpolacja i aproksymacja, Numeryczne rozwiązywanie nieliniowych równań 
algebraicznych, Całkowanie i różniczkowanie numeryczne, Rozwiązywanie równań różniczkowych 
zwyczajnych, problemy początkowe i dwupunktowe. Podstawy optymalizacji. Metody optymalizacji 
funkcji jednowymiarowych, Zadanie programowania liniowego, Optymalizacji funkcji n – 
zmiennych bez ograniczeń. 
Komputerowe metody optymalizacji funkcji n – zmiennych z ograniczeniami wypukłymi (metody 
sympleksów, funkcji kary), Warunki Kuhna – Tuckera dla optymalizacji funkcji n – zmiennych z 
ograniczeniami, Metoda (zasada) dynamicznego oprogramowania Bellmana. Przybornik MATLABa 
do rozwiązywania zadań optymalizacji. 
Laboratorium 

1.  Wprowadzenie do laboratorium, ograniczenia obliczeń numerycznych – przybliżenia, błędy 

obliczeniowe 

2.  Rozwiązywanie układów równań liniowych – metody Kramera i Gausa 
3.  Iteracyjne metody rozwiązywania układów równań liniowych – metoda Gausa – Seidla 
4.  Rozwiązywanie równań nieliniowych – metody bisekcji, Newtona, siecznych 
5.  Interpolacja przy pomocy wielomianów Lagrange’a i metodą Newtona z wykorzystaniem 

różnic wstecznych i progresywnych, Aproksymacja metodą najmniejszych kwadratów 

6.  Różniczkowanie numeryczne – aproksymacje wsteczne, centralne i progresywne 
7.  Całkowanie numeryczne – metody prostokątów, trapezów, parabol 
8.  Metody optymalizacji funkcji jednowymiarowych 
9.  Metody optymalizacji funkcji  n – zmiennych bez ograniczeń 
10. Metody optymalizacji funkcji  n z ograniczeniami wypukłymi – metody sympleksów i funkcji 

kary 

Efekty kształcenia 
Opanowanie podstaw obliczeń numerycznych, wyznaczanie wartości przybliżonych podstawowych 
funkcji. Podstawy obliczeń symbolicznych, wielomiany. Opanowanie podstawowych metod 
rozwiązywania układów liniowych i nieliniowych równań. Zapoznanie się z podstawowymi 
algorytmami rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych zapoznanie się z podstawowymi 
problemami optymalizacji i ich realizacjami numerycznymi.  
Literatura: 
1.  A.Jastriebow, M.Wciślik, Wstęp do metod numerycznych, Wyd.PŚk, skrypt 361, Kielce 2000. 
2.  M. Wciślik: Wprowadzenie do systemu MATLAB, Wyd.PŚk, Kielce 2003. 
3.  Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A.: Teorie i metody obliczeniowe optymalizacji. 

PWN, Warszawa 1980. 

4.  Górecki H.: Optymalizacja systemów dynamicznych. PWN, Warszawa 1993. 
5.  A.Jastriebow, M.Wciślik, Optymalizacja – teoria, algorytmyi ich realizacja w MATLABie, 

Wyd.PŚk, skrypt 401, Kielce 2004. 

 
 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Sterowniki programowalne 

Nazwa w języku angielskim 

Programmable Controllers 

Forma zajęć * 

 W, L 

Liczba godzin w semestrze 

 30W, 30L 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Urządzeń i Systemów Automatyki 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Mirosław Wciślik prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 
System sterowania: zadania, hierarchia, realizacje niezawodność, Technologie realizacji sterowań. 
Budowa programowalnego cyfrowego systemu sterowania. Struktura programu cyfrowego 
urządzenia sterującego- podstawowe bloki. 
Sterowniki programowalne (PLC) –budowa na przykładzie sterowników Siemens, Saia. Układy we-
wy sterowników. Języki programowanie sterowników PLC: schematy drabinkowe,  lista instrukcji. 
Organizacja programów obsługi sterowników PLC, Elementy stykowe i odpowiadające im instrukcje 
języka listy instrukcji, Liczniki i człony czasowe. Realizacja typowych uzależnień czasowych, 
Operacje algebraiczne, logiczne, konwersji, przetwarzania oraz filtracji, Obsługa wejść analogowych 
–przetwarzanie sygnałów.  Realizacja prostych regulatorów, Bloki organizacji programu – 
wprowadzanie i operacje na tych blokach, Język programowania schematów sekwencyjnych SFC, 
język  Graftec 
Przykłady sterowania sekwencyjnego w języku Graftec,  Komunikacja w sterownikach 
programowalnych, Języki programowania sterowników PLC standardu 1131-3 . 
Laboratorium 

1. 

Budowa sterownika, środowisko programowe (oprogramowanie obsługi sterownika), 

elementy stykowe, układy kombinacyjne 

2. 

Elementy porównujące, przerzutniki, układy licznikowe i czasowe (timery) 

3. 

Programowanie układów sekwencyjnych – metoda SFC 

4. 

Programowanie układów sekwencyjnych – metody rejestrowe 

5. 

Realizacja nieciągłych układów regulacji 

6. 

Realizacja podstawowych układów dynamicznych operujących w czasie rzeczywistym 

7. 

Realizacja układów regulacji ciągłej 

8. 

Elementy interfejsu człowiek – maszyna (HMI) 

9. 

Elementy sieci przemysłowych – komunikacja sterowników PLC 

Efekty kształcenia 
Zapoznanie z: budową sterowników PLC, oprogramowaniem urządzeń programujących i sterujących 
sterownikami PLC, strukturą programu sterownika PLC, jego zmiennymi systemowymi, językami - 
programowania drabinkowego, listy instrukcji oraz bloków sekwencyjnych.  Programowanie 
układów kombinacyjnych, Programowanie układów uzależnień czasowych oraz wykorzystujących 
liczniki, Tworzenie oprogramowania: bloku inicjacji, pętli głównej oraz podprogramów i obsługi 
przerwań, Tworzenie układów sterowania sekwencyjnego, Tworzenie prostych układów regulacji 
oraz układ obliczeń na liczbach całkowitych oraz zmiennoprzecinkowych. Stosowanie bloków 
danych, tworzenie prostych układów interfejsów człowiek-maszyna, Podstawy obsługi komunikacji  
Literatura: 
1.  Legierski T. i inni : Programowanie sterowników PLC, Wyd. Jacka Skalbmierskiego,  Gliwice 

1998, 

2.  Kamiński K.: Programowanie w Step7 Microwin, ISBN 83-923756-0-2, wyd.3,2006 

3.  Kasprzyk J.: Programowanie sterowników przemysłowych, PWN, Warszawa 2005 
4.  SIEMENS: SIMATIC S7-200, Podręcznik obsługi systemu sterownikowego, wyd. Siemens, 

Warszawa 2006 

 
Zatwierdził: 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Przekształtniki energoelektroniczne wspomagające 
energetykę odnawialną 

Nazwa w języku angielskim 

Power Electronics Converters in Renewable Energy 

Forma zajęć * 

 W 

Liczba godzin w semestrze 

 30W 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

Prof. dr hab. inż. Józef Łastowiecki 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy 

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Specyfika  źródeł  energii  odnawialnej i  związane  z tym  wymagania  co  do  współpracujących  z  nimi 
przekształtnikami.  Wymagania  jakie  muszą  spełniać  przekształtniki  współpracujące  z  siecią  (Grid 
Codes).  Energia  wiatru  i  jej  przetwarzanie  na  energię  mechaniczną-elektryczną    -  zasady  regulacji 
prędkości turbin wiatrowych. Podstawowe schematy układów przetwarzania energii wiatru w energię 
elektryczną  dostarczaną  do  sieci.  Typy  turbin  wiatrowych  i  generatorów  elektrycznych.  Cztery 
podstawowe konfiguracje połączeń turbiny wiatrowej i przekształtników pośredniczących. Układy ze 
stała i zmienną prędkością. Zagadnienie regulacji częstotliwości napięcia oraz mocy czynnej i biernej 
dostarczanej  do  sieci.  Generatory  indukcyjne  o  dwustronnym  zasilaniu  (DFIG).  Topologie 
przekształtników energoelektronicznych współpracujących z turbiną wiatrową. Zagadnienia i metody 
synchronizacji  generatorów  elektrycznych  z  siecią  elektryczną  (pętla  PLL).  Wektorowe  metody 
sterowania  przekształtnikami  strony  sieciowej  i  strony  generatora.  Podstawowe  układy 
przekształtników  DC/DC  stosowane  przy  współpracy  z  ogniwami  PV.  Przekształtniki  typu  SEPIC. 
Praca równoległa przekształtników DC/DC (interleaved operation).  Typy i układy przekształtników 
do współpracy z ogniwami paliwowymi FC. Przekształtniki i liniowe generatory energii elektrycznej 
wytwarzanej z ruchu fal morskich. 

Efekty kształcenia 

Zrozumienie  zagadnień  wykorzystania  energii  odnawialnej  i  specyfiki  przekształtników 
energoelektronicznych  stosowanych  w  tym  zakresie.  Zdobycie  umiejętności  eksploatacji  i 
projektowania  prostych  układów  energoelektronicznych  współpracujących  z  różnymi  źródłami 
energii odnawialnej. 
 

Literatura: 
3. 

W. Lewandowski „Proekologiczne, odnawialne źródła energii” . WNT – Warszawa 2007. 

4. 

 H.  Tunia,  R.  Barlik  „Teoria  przekształtników”.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 
Warszawskiej. Warszawa 2003. 

 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Przekształtniki energoelektroniczne wspomagające 
energetykę odnawialną 

Nazwa w języku angielskim 

Power Electronics Converters in Renewable Energy 

Forma zajęć * 

L 

Liczba godzin w semestrze 

30L 

Punkty ECTS 

 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

 

Osoba odpowiedzialna 

 

Poziom kształcenia 

I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wykład, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wymagania  stawiane  przekształtnikom  współpracującym  z  odnawialnymi  źródłami  energii.  Typy  i 
układy przekształtników DC/DC do współpracy z ogniwami paliwowymi typu PEM. Przetwornice z 
łącznikami przełączalnymi przy zerowym prądzie lub napięciu. Przekształtniki sieciowe. 

Efekty kształcenia 

Zrozumienie  zagadnień  wykorzystania  energii  odnawialnej  i  specyfiki  przekształtników 
energoelektronicznych  stosowanych  w  tym  zakresie.  Zdobycie  umiejętności  eksploatacji  i 
projektowania  prostych  układów  energoelektronicznych  współpracujących  z  różnymi  źródłami 
energii odnawialnej. 
 

Literatura: 
1. 

Lewandowski W. „Proekologiczne, odnawialne źródła energii” . WNT – Warszawa 2007. 

2. 

Tunia  H.,  Barlik  R.:  „Teoria  przekształtników”.  Oficyna  Wydawnicza  Politechniki 

Warszawskiej. Warszawa 2003. 

3. 

Tunia 

H.,  Barlik  R.:  „Energoelektronika”.  Wydawnictwa  Naukowo-Techniczne,  

Warszawa 2007 

 

 
Zatwierdził: 
 
 
 
 

 

 

 

 

KARTA PRZEDMIOTU 

Nazwa przedmiotu 

Systemy pomiarowe 

Nazwa w języku angielskim 

Measurement Systems 

Forma zajęć * 

W, L 

Liczba godzin w semestrze 

30W, 30L 

Punkty ECTS 

4 

Kod przedmiotu 

 

Kierunek 

Energetyka 

Specjalność 

 

Katedra prowadząca 

Katedra Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych 

Osoba odpowiedzialna 

dr hab. inż. Józef Kuśmierz, Prof. PŚk 

Poziom kształcenia 

 I stopień 

Typ przedmiotu 

obowiązkowy  

 * : W- wyklad, C- ćwiczenia, L- laboratorium, P- projekt, laboratorium problemowe 
Treści kształcenia 

Wykład: 
Organizacja komputerowego systemu pomiarowego. Funkcja i plan pomiaru, algorytm pomiaru. Tory 
wymuszenia i odpowiedzi – budowa i oprogramowanie. Czujniki inteligentne. Układy komunikacji i 
transmisji  danych.  Wybrane  standardy  interfejsów:  RS-232,  USB,  IEEE-488,  Ethernet.  Systemy 
modułowe  (VXI,  PXI,  USB)  i  sieciowe.  Bezprzewodowe  systemy  pomiarowe:  radiomodemy,  sieć 
GSM,  IrDA,  Bluetooth,  ZigBee.  Wirtualne  przyrządy  pomiarowe.  Graficzne,  zintegrowane 
środowiska  programowe.  Wykorzystanie  pakietów  programowych  do  projektowania  wirtualnych 
przyrządów pomiarowych –środowisko LabVIEW i LabWindows. Standardowe języki programujące 
funkcje przyrządów pomiarowych: SCPI, XML. Kalibracja, wzorcowanie i dokładność w systemach 
zdefiniowanych programowo. 
Laboratorium: 
Komputer PC jako stacja akwizycji danych. Programowanie wielofunkcyjnej karty akwizycji danych. 
Tworzenie  aplikacji  do  celów  akwizycji  danych  w  środowisku  LabView.  Programowanie  funkcji 
przyrządu pomiarowego w języku SCPI. Konfigurowanie systemu pomiarowego w standardzie IEEE-
488 (GPIB). Konfigurowanie systemu pomiarowego w sieci Etheernet. Przykładowe cyfrowe systemy 
do pomiaru wielkości elektrycznych i energetycznych. Tworzenie aplikacji do celów akwizycji danych 
w modułowym systemie USB. Akwizycja danych w rozproszonym systemie pomiarowym. 
 

Efekty kształcenia 

Poznanie  zasad  organizacji  systemów  pomiarowych.  Umiejętność  konfigurowania  systemów 
pomiarowych  i  tworzenia  aplikacji  umożliwiających  akwizycję  i  analizę  danych  z  wybranych 
urządzeń pomiarowych.  

Literatura: 

Tumański S.: Technika pomiarowa WNT, Warszawa, 2007 
Winiecki  W.:  Organizacja  komputerowych  systemów  pomiarowych,  Oficyna  Wydawnicza 
Politechniki Warszawskiej, 
Nawrocki W.: Komputerowe systemy pomiarowe, WkiŁ, 2007 
Nawrocki W.: Rozproszone systemy pomiarowe, WkiŁ, 2006 
Lesiak P., Świstulski D.: Komputerowa technika pomiarowa, Agenda Wydawnicza PAK, Warszawa, 
2002 
Chruściel M.: LabVIEW w praktyce, BTC 2008 
Nowakowski W .: Systemy interfejsu w miernictwie, WKiŁ, 1987 
Rak  R.  :Projektowanie  systemów  pomiarowych.  Materiały  Szkoły  Konferencji.  Metrologia 
wspomagana komputerowo. Zegrze. Tom I.1993. 
Staroszczyk Z. : Oprogramowanie systemów pomiarowych. Materiały Szkoły Konferencji. Metrologia 
wspomagana komputerowo. Zegrze. Tom I.1993. 
LabWindows User Manual. Austin. National Instruments Corp. 1994