plik

Ad 1. Wymienić z jakich składników składa się gotowy cement.

Składniki cementu
-klinkier portlandzki
-gips
-granulowany żużel wielkopiecowy (S)
- pucolana (P, Q)
-popioły lotne
-łupek palony
-wapień
-pył krzemionkowy
-dodatki

Ad 2. Co to są spoiwa?

Spoiwa to sproszkowane materiały, zazwyczaj pochodzenia mineralnego, które po zmieszaniu z
wodą lub innym roztworem tężeją i twardnieją nabierając cech ciała stałego. Właściwość ta
spowodowała iż spoiwa zaliczamy do podstawowych materiałów wiążących stosowanych w
budownictwie.

Ad 3.

Wymienić rodzaje cementu.

Ad . 4 Wyjaśnić krótko jaka jest zależność między stosowanym cementem a trwałością
betonu, zaprawy lub zaczynu.

Trwałość betonu,zaczynu czy zaprawy zależy od rodzaju stosowanego cementu oraz klasy
wytrzymałościowej. Poszczególne rodzaje cementu mają właściwości które je charakteryzują a
później mają wpływ na trwałość betonu,zaprawy lub zaczynu.

Ad 5
CEM II/B-L 42,5 R
Cement portlandzki wapienny o klasie wytrzymałości 42,5 i wysokiej wytrzymałości wczesnej

Ad 6 Do czego najczęściej stosowany jest cement?

Cement najczęściej stosowany jest do zapraw,zaczynu i do betonów jako spoiwo.

Ad 7 Jaka cechę wspólną mają spoiwa powietrzne i hydrauliczne?

. Spoiwa mineralne dzielimy na hydrauliczne i powietrzne ze względu na sposób ich zachowania się
w środowisku wodnym podczas twardnienia.
-spoiwa powietrzne - twardnieją (uzyskują odpowiednią wytrzymałość mechaniczną) tylko na
powietrzu:

-wapno,
-gips oraz cement anhydrytowy (tzw. cement Keena),
-spoiwo magnezjowe (tzw. cement Sorela),
-spoiwo krzemianowe ze szkłem wodnym, otrzymywane przez zmieszanie szkła wodnego (roztwór
krzemianów sodowych lub potasowych otrzymywany przez stopienie piasku z węglanem sodowym
lub potasowym i rozpuszczenie stopu w wodzie pod ciśnieniem) z wypełniaczem mineralnym o
uziarnieniu do 0,2 mm. Jako wypełniacza używa się np. mączki kwarcowej. Obecnie raczej nie
używane;
-spoiwa hydrauliczne - twardnieją na powietrzu i pod wodą:
-cementy,
-wapno hydrauliczne (cement romański).

Ad 8. Podać definicje składników głównych i drugorzędnych cementu

składniki główne - specjalnie dobrane materiały nieorganiczne, których udział w stosunku do sumy
masy wszystkich składników głównych i składników drugorzędnych przekracza 5,0 % masy, o
składniki drugorzędne - specjalnie dobrane materiały nieorganiczne, których udział w stosunku do
sumy masy wszystkich składników głównych i składników drugorzędnych nie przekracza 5,0 %
masy .

udział w stosunku do sumy masy ws

Ad 9 Wyjaśnić różnicę pomiędzy zaprawą a zaczynem.

Zaprawa to mieszanina spoiwa, wody i drobnego kruszywa(>=2mm)
Zaczyn to mieszanina spoiwa i wody.

Ad 10. Wyjaśnić różnicę między cementem CEM I 32,5 N a CEM I 32,5 R.

Różnica polega na tym że drugi cement ma wysoką wytrzymałość wczesną

Ad 11 Co to jest cement?

Ad 12. Wymienić składniki główne cementu.

-Klinkier cementu portlandzkiego
-granulowany żużel wielkopiecowy (S)
-pucolana (P, Q)
-popioły lotne
-łupek palony
-wapień
-pył krzemionkowy

Ad 13. Podać nazwę składników, z których się składa cement CEM II/B-V.

-klinkier
-popiół lotny (krzemionkowy)

Ad 14. Wymienić i krótko scharakteryzować wytrzymałości cementu

Ad 15. Opisać sposób przygotowywania i przechowywania próbek z zaprawy cementowej
przeznaczonych do badania wytrzymałości na zginanie i ściskanie cementu.

Składniki: cement-450 , piasek-1350, woda-225
Próbki powinny mieć kształt prostopadłościanów o wymiarach 40x40x160mm.Beleczki formować
bezpośrednio po przygotowaniu zaprawy. Do przymocowanej na wstrząsarce formy nakładamy

cześć przygotowanej zaprawy i układamy pierwszą z dwóch warstw zaprawy. Zaprawę
rozprowadzamy równomiernie łopatką trzymaną prawie prostopadle tak aby jej ramiona stykały się
z górną krawędzią nakładki. Pierwszą warstwę zagęszczamy 60 wstrząsami wstrząsarki. Nakładamy
drugą warstwę zaprawy i i zagęszczamy 60 wstrząsami wstrząsarki. Ostrożnie usuwamy formę z
wstrząsarki i usuwamy nakładkę . Nadmiar zaprawy usuwamy za pomocą metalowej linijki.
Zaopatrzyć formę w etykietkę.

Przechowywanie:
Na formę układamy gładką płytkę szklaną, metalową lub z innego materiału nieprzepuszczalnego
który nie reaguje z cementem o wymiarach 210x185x6. Każdą z form układamy na poziomie
podłożu w komorze wilgotnościowej lub szafie klimatycznej. Formy mają mieć swobodny dostęp
do wilgotnego powietrza kazdej ze stron. W odpowiednim czasie należy wyjać formy do
rozformowania. Po odpowiednim rozformowaniu umieszczamy w dowolny sposob w pojemnikach
wypełnionych woda. Beleczki układamy na rusztach w takiej odległości od siebie aby woda miala
swobodny dostęp do kazdej strony beleczki. Należy stosowac wodę wodociagowa. Temp wody
powinna być stała i wynosic 20 stopni C. Po wyjęciu beleczek z wody należy przykryć je wilgotną
ściereczką do chwili badania.

Ad 16. Krótko scharakteryzować przebieg badania początku czasu wiązania.

Do oznaczenia początku czasu wiazania stosujemy aparat Vicata. Oznaczenie wykonujemy na
zaczynie którego konsystencje określiliśmy wcześniej. Napełniony pierścień z zaczynem
umieszczamy pod igłą aparatu Vicata. Opuszczamy delikatnie igłę aż zetknie się z zaczynem.
Czekamy sekundę a następnie zwalniamy ruchome cześci i pozwalamy igle na swobodne zanużnie
się w zaczynie. Odczytujemy wskazania ze skali najpozniej po 30 sek od zaglebienia się igły w
zaczynie. Nasz odczyt ze skali mówi nam o odległości igły od płytki bazowej. Kolejne oznaczenia
wykonujemy co 10 min do czasu aż odczytamy ze skali 6±3mm. Zanotowny czas to czas początku
wiazania cementu ( czas mierzony od czasu zero)

Ad . 17 W jakim celu przeprowadzamy badanie czasu wiązania cementu?

CZAS WIĄZANIA- jest istotna ze względów wykonawczych betonu. Mieszanka betonowa nie
może być już w zasadzie poruszana po rozpoczęciu procesu wiązania. Może wtedy uszkodzić
tworzącą się strukturę mieszanki, zwłaszcza że po rozpoczęciu procesu wiązana wykonuje ona już
pewne stężenia i utratę plastyczności. W wyniku poruszania można doprowadzić do zmniejszenia
wytrzymałości czy strzelności. Przy badaniu konsystencji normowej ważne jest określenie wody.
Stosunek wody do masy cementu oznacza wodożądność, która wynosi dla cementu portlandzkiego
24-28%.

Ad 18.Jak przeprowadzamy badanie konsystencji normowej i co jest jego wynikiem?

Odważamy 500g cementu i poczatkowo 125 ml wody.Umieszczamy cement i wode w naczyniu i
mieszamy .Zapisujemy czas zero. Czas zero jest punktem od którego odlicza się poczatek i koniec
czasu wiazania.Gotowy zaczyn umieszczamy w pierscieniu Vicata i umieszczamy pierscień pod
aparatem. Następnie ostroznie opuszczamy bolec do styku z zaczynem.czekamy 1 sek o szybko
zwalnuamy bolec aby zagłebiał się pionowo. Próbę zagłebiania bolca należy wykonac w czasie 4-
10min po czasie zero. Notujemy wynik ze skali stanowiacy odleglosc bolca od szklanej płytki oraz
zawartosc wody w zaczynie wyrazona w procentach w odniesieniu do masy cementu. Po kazdym
zagłebieniu bolec oczyscic. Powtarzac badanie zaczynów do czasu aż uzyskamy wynik 6±2mm
odleglosci bolca od plytki. Przez wszystkie proby należy wlewac mniej lub więcej wody do

cementu aby usyskac konsystencje normowa. Wynikiem tego badania jest ilosc wody jaka
potrzebujemy do 500g cementu aby uzyskac zaczyn o konsystencji normowej.

Ad 19. W jakim badaniu jest używany pierścień Le Chateliera ? (krótko opisać badanie i
podać co jest jego wynikiem)

Pierscien Le Chateliera uzywamy w badaniu stałości objetosci.Pierścień z igłami pomiarowymi
wykonany jest ze sprężystej taśmy blaszanej ze stopu miedziowo-cynkowego.

Przygotowujemy zaczyn cementowy o konsystencji normowej. Ustawic lekko naoliwiony pierscien
Le Chateliera na lekko naoliwionej płytce bazowej i niezwłocznie recznie napełnic bez
nadmiernego zageszczania lub wstrzasania,wyrowanac gorna powierzchnie. W czasie napełniania
zapobiec rozwarciu szczeliny pierscienia ( zwiazac gumowa opaska). Przykryc pierscien lekko
naoliwiona płytka i jeśli jest to konieczne to obciazyc. Przechowywac przez 24 h ±30 min. PO 24 h
zmierzyc odległość A między koncami igiel pomierowych z zaokragleniem do 0,5 mm. Następnie
ogrzewac pierscien w łaźni wodnej przez 30 min do tem wrzenia wody.....reszta w normie PN EN
196-3
Betony (zaczyny) wykazują skurcz, tzn. wyparowuje z nich woda podczas zastygania, a w
warunkach wilgotnych pęcznieją, co powoduje zmiany jego objętości, więc muszą wykazywać
pewną stałość objętości. Oznaczenie stałości objętości przeprowadzamy przy użyciu zaczynu
normowego, który umieszczamy w pierścieniu Le Chatelier’a z drutami pomiarowymi. Po
napełnieniu pierścienia należy całość przechowywać w temperaturze 20

C i wilgotności względnej

powietrza co najmniej 98% przez 24h. Po upływie 24h należy zmierzyć odległość X pomiędzy
drucikami. Następnie pierścień z zaczynem ogrzewamy do temperatury wrzenia wody i trzymamy
go w tych warunkach 3h. Na zakończenie chłodzimy pierścień do temperatury 20

C i mierzymy

odległość Y między drucikami. Różnica Y-X jest miarą stałości objętości i jest w normie jeśli nie
przekracza 10mm.

Ad 20. Do jakich badań jest wykorzystywany zaczyn o konsystencji normowej?

-badanie stałości objetosci
-poczatku i konca czasu wiazania