©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

1

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

TYDZIEŃ 9.

DESZCZ, DESZCZ, DESZCZ…

Zajęcia 1.

Deszczowa pogoda

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „Jesienna szaruga” – obserwowanie przez okno jesiennej pogody. Dostrzeganie zjawisk atmosferycz-

nych charakterystycznych dla późnej jesieni.

3. „Dzieci i błotko” – zabawa naśladowcza.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. Parasolka – słuchanie wiersza D. Gellner połączone z wykonaniem ćwiczenia „Deszczowa pogoda”

w

K1., 16. Uważne słuchanie utworu. Rozumienie wyrażenia tęczowa parasolka. Różnicowanie wiel-

kości: mały – duży. Doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej. Rozwijanie sprawności manualnej.

5. „Chowamy się pod parasol” – zabawa chustą animacyjną.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Kotki zmokły na deszczu” – zabawa z czworakowaniem.
9. „Który parasol zniknął?” – zabawa dydaktyczna. Rozwijanie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej.

Posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych i określeniami duży – mały.

10. Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

K1., 16, kredki, chusta animacyjna, po 2 parasole – duży i mały, w kolorach:

żółtym, czerwonym, niebieskim, zielonym.

Rodzaj zajęć:

y

y

Parasolka – słuchanie wiersza Doroty Gellner połączone z wykonaniem ćwiczenia „Deszczowa

pogoda” w K1., 16.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.

y

y

„Jesienna szaruga” – obserwowanie przez okno jesiennej pogody.

Zwrócenie uwagi dzieci na wiatr poruszający gałęziami drzew, szare i ciemne niebo, deszcz two-

rzący kałuże i błoto…

y

y

„Dzieci i błotko” – zabawa naśladowcza.

Słuchanie wiersza Dzieci i błotko Joanny Wasilewskiej połączone z ilustrowaniem ruchem jego

treści.

Dzieci i błotko
Idą dzieci polną dróżką,

Dzieci idą swobodnie.

napotkały pstrą kaczuszkę.

Kaczka kwacze: drogie dzieci,

Ruchami dłoni naśladują otwieranie i zamykanie dzióbka.

tam już dalej nie dojdziecie,

bo tam błoto i kałuże,

Chodzą powoli, ciężko unosząc nogi.

lepiej wróćcie na podwórze.

Ale dzieci nie słuchały

Dzieci w siadzie klęcznym uderzają dłońmi o podłogę:

i się w błotku wytaplały.

z przodu, z tyłu, z boków.

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

2

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

Gdy wróciły do domu,

Idą cichutko na palcach.

To nie mówiąc nic nikomu,

czarne błoto z siebie zmyły,

Naśladują mycie ciała.

szybko spać się położyły.

Kładą się na podłodze z rękami pod głową.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

II

y

y

Parasolka – słuchanie wiersza Doroty Gellner.

Parasolka
Wiecie, co ja mam nad głową?

Parasolkę mam

tęczową!

W parasolkę deszczyk puka.

Ja się chowam –

on mnie szuka!

N. wyjaśnia wyrażenie tęczowa parasolka.

– Co dziecko miało nad głową?

– Co pukało w parasolkę?

– W co bawiło się dziecko z deszczem?

y

y

„Deszczowa pogoda” – wykonanie ćwiczenia w K1., 16.

Nalepianie małego parasola dziecku, a dużego mamie. Kolorowanie chmur.

y

y

„Chowamy się pod parasol” – zabawa chustą animacyjną.

N. mówi: Świeci słońce, jest ładna pogoda, idziemy na spacer – dzieci chwytają brzeg chusty i cho-

dzą spokojnie w jedną i w drugą stronę. Pada deszcz, chowamy się pod parasol – dzieci wchodzą

pod chustę. Po chwili wychodzą, znów świeci słońce.

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Kotki zmokły na deszczu” – zabawa z czworakowaniem.

Kotki chodzą na czworakach, uciekają przed deszczem. Wstają i otrzepują z deszczowych krope-

lek swoje futerko: głowy, brzuszki, plecy, nogi. Wykonują delikatne strzepujące ruchy.

y

y

„Który parasol zniknął?” – zabawa dydaktyczna.

Dzieci siedzą w kole w siadzie skrzyżnym. Na dywanie leżą 4 parasole różniące się wielkością

i kolorem. N. wskazuje parasol, a dzieci określają jego kolor i wielkość. Wybrane dziecko odwra-

ca się tyłem, a N. chowa jeden parasol. Po odwróceniu dziecko odgaduje, który parasol zniknął.

y

y

Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

K1., 16, kredki

chusta
animacyjna

po 2 parasole –
duży i mały,
w kolorach: żółtym,
czerwonym,
niebieskim,
zielonym

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

3

Zajęcia 2.

Tworzymy deszczową orkiestrę

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. Deszcz – słuchanie wiersza A. Łady-Grodzickiej. Wdrażanie do uważnego słuchania. Wyodrębnianie

obrazków, które przedstawiają rzeczy chroniące przed deszczem.

3. „Omijaj błoto i kałuże” – zabawa z elementem równowagi.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Deszczowa orkiestra” – zajęcia muzyczno-ruchowe. Kształcenie wyobraźni twórczej. Rozwijanie po-

czucia rytmu.

5. „Pada deszcz – świeci słońce” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Wiatr i deszcz” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
9. „Pada i wieje” – zabawa słuchowa. Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej. Wzbogacanie słownika

o określenia dotyczące wiatru i deszczu.

10. Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

obrazki z zasobów N.: okulary przeciwsłoneczne, parasol, słomkowy kapelusz,

kalosze, klapki, kropelki deszczu; woreczki, kubeczki po dużym jogurcie (bez metalowego wieczka) –

po jednym dla każdego dziecka, kredki ołówkowe – po jednej, reklamówki plastikowe (małe, szelesz-

czące) – po jednej – lub woreczki śniadaniowe, tamburyno dla N., bębenek, CD – efekty dźwiękowe

(mały deszcz, ulewa, słaby wiatr, wichura).

Rodzaj zajęć:

y

y

„Deszczowa orkiestra” – zajęcia muzyczno-ruchowe.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.

y

y

Deszcz – słuchanie wiersza Anny Łady-Grodzickiej.

Deszcz
Deszcz dzisiaj pada.

Jestem deszczowi rada.

Bo mam piękny parasol i kalosze.

I chętnie je w czasie deszczu noszę.

N. pyta dzieci, co nosi się, kiedy pada deszcz.

Nazywanie rzeczy na obrazkach: okulary przeciwsłoneczne, parasol, słomkowy kapelusz, kalosze,

klapki. Wybieranie obrazków przedstawiających rzeczy, które nosi się w czasie deszczu, i umiesz-

czanie ich przy obrazku deszczowych kropelek.

y

y

„Omijaj błoto i kałuże” – zabawa z elementem równowagi.

N. rozkłada na podłodze woreczki. Dzieci biegają między woreczkami, omijają je, zakreślając

pętelki. Zatrzymują się i podnoszą raz jedną, raz drugą nogę – sprawdzają, czy nie jest ubłocona.

Biegają dalej.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

obrazki: okulary
przeciwsłoneczne,
parasol, słomkowy
kapelusz, kalosze,
klapki, kropelki
deszczu

woreczki

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

4

II

y

y

„Deszczowa orkiestra” – zajęcia muzyczno-ruchowe.

N. pyta siedzące w rozsypce dzieci, czy lubią słońce, czy lubią deszcz. Tak kieruje rozmową,

by ukazać dzieciom, że deszcz też jest dobry i potrzebny, że można się bawić w deszczową pogodę

(można łapać krople, skakać po kałużach itp.). Proponuje zabawę z deszczem.

1. Zabawa inhibicyjno-incytacyjna.

N. potrząsa tamburynem, uzyskując dźwięk ciągły – w tym czasie dzieci biegają po sali z rozpo-

startymi ramionami, łapiąc krople. Na umówiony sygnał: Parasol!, i przerwę w muzyce dzieci

zatrzymują się i zastygają nieruchomo z rękami nad głową jako parasolem.

2. Zabawa w orkiestrę.

N. z siedzących w kole dzieci wybiera dwoje chętnych i jednemu wręcza woreczek plastikowy,

drugiemu kubek po jogurcie i kredkę. Pozwala kolejno wydobywać dzieciom dźwięki z instru-

mentów rozmaitymi sposobami. Sam prezentuje na koniec dwie metody: pocieranie woreczka

obydwoma rękami imitujące wiatr i ulewę oraz uderzanie kredką w denko kubka naśladujące

kapanie deszczu. Następnie dzieli dzieci na dwie grupy, każdej rozdając inny rodzaj instrumen-

tu. Dzieci, siedząc, reagują grą na polecenia N.: Szumi wiatr lub Kapie deszcz. Można dokonać

zamiany instrumentów lub w razie ich zniszczenia w trakcie zabawy rozdać nowe każdej grupie.

Można także bawić się w szybkie lub wolne kapanie deszczu. Można również zakończyć prośbą,

by wszystkie dzieci zagrały razem („wiatr z deszczem”).

3. Zabawa ruchowa.

N. prezentuje dzieciom podskok obunóż oraz tupanie kolejno prawą i lewą nogą. Następnie

maszeruje wraz z dziećmi po kole w rytm uderzeń tamburyna. Na hasło: Kałuża! – dzieci pod-

skakują obunóż, na hasło: Suszymy prawą nóżkę! – dzieci tupią prawą nogą, następnie lewą.

4. Wyciszenie.

Dzieci siedzą w rozsypce i reagują na polecenia N.: Deszcz lub Wiatr, wymawiając kolejno:

„kap, kap” lub „szu, szu” coraz ciszej, aż do polecenia: Wyszło słońce zza chmur. Zamykamy

oczy i wystawiamy buzie do słonka, opalamy się.

y

y

„Pada deszcz – świeci słońce” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w tempie podanym przez N. na bębenku. Na hasło: Pada deszcz! – dzieci zatrzy-

mują się, naśladują ruchy otwierania parasola i idą pod nim. Na hasło: Słońce świeci! – cieszą się

i wesoło podskakują.

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Wiatr i deszcz” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają. Na hasło: Wiatr! – zatrzymują się, unoszą w górę ramiona i kołyszą nimi (sz, sz, sz,

sz, sz, sz); na sygnał: Deszcz! – robią przysiad podparty i stukają palcami o podłogę (kap, kap, kap).

y

y

„Pada i wieje” – zabawa słuchowa.

Rozpoznawanie i nazywanie zjawisk atmosferycznych: deszcz, wiatr. N. mówi: Pada duży deszcz

– mały…, Wieje duży wiatr – mały… – dzieci dopowiadają właściwe słowa.

y

y

Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

dla każdego
dziecka: kubeczek
po dużym jogurcie,
kredka ołówkowa,
reklamówka
plastikowa
lub woreczek
śniadaniowy;
tamburyno

bębenek

CD – efekty
dźwiękowe

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

5

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

Zajęcia 3.

Kap, kap, kap…

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. Oto ja – ilustrowanie ruchem treści wiersza B. Formy. Wdrażanie do uważnego słuchania i obserwo-

wania. Rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała.

3. „Uciekamy przed deszczem” – zabawa z elementem biegu.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Deszczowe kropelki” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Deszczowe

kropelki” w

K1., 17. Dostrzeganie i kontynuowanie regularności i rytmów.

5. „Wesołe kropelki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Krople deszczowe” – zabawa z elementem podskoku.
9. „Deszczowe kropelki” – zabawa dydaktyczna. Grupowanie elementów według wielkości. Doskonalenie

liczenia. Porównywanie liczebności przez dobieranie elementów w pary. Rozumienie określeń: mniej,
więcej.

10. Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

małe lusterka, niebieska szarfa, wycięte z papieru „kropelki deszczu”

w dwóch wielkościach: duże i małe po 10 sztuk każdej wielkości, kartki formatu A4 (mogą być z ga-

zety) po jednej dla każdego dziecka, K1., 17, kredki, instrument perkusyjny, niebieskie szarfy, skakan-

ki do ułożenia kałuży, dla każdego dziecka zestaw małych i dużych „kropel” – małych jest więcej.

Rodzaj zajęć:

y

y

„Deszczowe kropelki” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Deszczowe

kropelki” w K1., 17.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.

y

y

Oto ja – ilustrowanie ruchem treści wiersza Bożeny Formy.

N. recytuje wiersz, ilustrując jego treść ruchem, a dzieci go naśladują.

Oto ja
To jest szyja, to są uszy,

słyszę nimi różne głosy.

Mam też oczy, nos i buzię,

a na głowie włosy.

N. wręcza dzieciom małe lusterka. Dzieci przeglądają się w lusterkach i wskazują wymieniane

przez N. części twarzy: oczy, nos, usta, czoło, policzki, brodę...

y

y

„Uciekamy przed deszczem” – zabawa z elementem biegu.

N. wybiera dziecko, które będzie deszczem. Mówi wyliczankę: Raz, dwa, trzy, dziś deszczykiem

będziesz ty. Oznacza deszczyk niebieską szarfą.

Na hasło: Uciekamy przed deszczem! – dzieci biegną, a deszczyk je goni. Po krótkim biegu zmiana

dziecka, które jest deszczem.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

małe lusterka

niebieska szarfa

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

6

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

II

y

y

„Deszczowe kropelki” – zabawy matematyczne.

1. Naśladowanie rytmu spadających kropel.

N. mówi: Duże krople wywołują głośniejszy dźwięk, a małe słabszy. Zabawimy się w naśladowanie

dźwięku spadających kropel. N. zawiesza na tablicy w rzędzie w równych odstępach kilka

(np. sześć) dużych, wyciętych z papieru kropli deszczu i, wskazując rytmicznie kolejne krople,

prosi, by wspólnie z nim dzieci głośno wymawiały słowo kap. Następnie analogicznie postępu-

je z małymi kroplami i dzieci wymawiają przy każdej wskazanej przez N. małej kropelce cichut-

ko słowo kap. Z pozostałych papierowych kropli N. układa serię: duża – mała – duża – mała...

N. mówi: Popatrzcie na ten szlaczek kropli deszczu. Przeczytamy go wspólnie. Gdy duża kropla –

głośno mówimy: kap, gdy mała – cichutko mówimy: kap. Dzieci wykonują zadanie. Dzieci kon-

tynuują rytm, wymawiając na przemian głośno i cicho słowo kap.

Zabawa dodatkowa

N. rozdaje dzieciom kartki formatu A4. Papier należy chwycić jedną dłonią za jeden jego brzeg

i unieść tak, by zwisał jak pranie przypięte klamerką na sznurze. Wolną dłonią uderzamy w zwi-

sającą kartkę. Towarzyszy temu dźwięk podobny do tego, jaki wydaje deszcz. Jeśli uderzamy

mocno (np. zewnętrzną częścią zwiniętej w pięść dłoni), to dźwięk jest głośny, jeśli zaś stukniemy

delikatnie jednym palcem, to dźwięk jest cichszy.

Z użyciem tych kartek i wydobywanych za ich pomocą dźwięków wykonujemy wcześniejsze zadanie

(może temu towarzyszyć równoczesne wypowiadanie odpowiednio głośno lub cicho słowa kap).

y

y

„Deszczowe kropelki” – wykonanie ćwiczenia w K1., 17.

Kończenie kolorowania dużej i małej kropli. Nalepianie kropelek zgodnie z rytmem. Liczenie

małych i dużych kropli.

y

y

„Wesołe kropelki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci poruszają się w tempie podanym na instrumencie perkusyjnym. Zatrzymują się i na hasło:

Wesołe kropelki! – podskakują swobodnie. Na hasło: Kropelki odpoczywają! – dzieci zatrzymują się

w przysiadzie podpartym. Po chwili odpoczynku biegają dalej.

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Krople deszczowe” – zabawa z elementem podskoku.

N. układa ze skakanek dużą kałużę na środku sali. Dzieci zakładają niebieskie szarfy – to krople

deszczowe. Biegają wokół kałuży w gromadce. Na hasło: Pada deszcz! – wskakują do kałuży

i skaczą wesoło. Na hasło: Przestało padać! – wychodzą z kałuży i biegają dalej.

y

y

„Deszczowe kropelki” – zabawa dydaktyczna.

Każde dziecko ma zestaw małych i dużych kropel – małych jest więcej. Dzieci układają deszczowe

kropelki:

– małe w jednym szeregu, a duże w drugim; liczą małe, duże, wszystkie krople i określają ich

liczbę liczebnikiem;

– dobierają w pary krople małe i duże i określają, których jest mniej / więcej.

y

y

Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

obrazki kropel
dużych i małych
– po 10 sztuk,
kartki formatu A4
– po jednej dla
każdego dziecka

K1., 17, kredki

instrument
perkusyjny

niebieskie szarfy,
skakanki
do ułożenia
kałuży

dla każdego
dziecka zestaw
małych i dużych
kropel – małych
jest więcej

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

7

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

Zajęcia 4.

Wiatr i chmurki

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. Wiatr i chmurki – słuchanie wiersza D. Gellner. Uważne słuchanie utworu.
3. „Wiatr i chmurka” – zabawa z elementem biegu.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Pastelowe chmurki” – zajęcia plastyczne. Kształtowanie umiejętności ilustrowania treści prostego

opowiadania.

5. „Wiatr i chmura” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. „Jesienne niebo” – obserwowanie chmur w ogrodzie. Dostrzeganie kształtów, kolorów chmur.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Wietrzyk i wicher” – zabawa naśladowcza.
9. „Wietrzyk” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza P. Siewiera-Kozłowskiej. Wdrażanie

do uważnego słuchania. Ćwiczenia mięśni narządów mowy na zgłoskach: fiu, szu, kra.

10. Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

niebieskie kartki bloku technicznego A3, suche pastele w kolorach białym

i ciemnoszarym, niebieskie kredki świecowe, bębenek.

Rodzaj zajęć:

y

y

„Pastelowe chmurki” – zajęcia plastyczne.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.

y

y

Wiatr i chmurki – słuchanie wiersza Doroty Gellner.

Wiatr i chmurki
Tam za lasem,
tam za górką,
wiatr dokuczał
małym chmurkom.
Aż się chmurki
rozpłakały
i deszcz padał
przez dzień cały.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Komu dokuczał wiatr?
– Co zrobiły chmurki?
– Jak długo padał deszcz?

y

y

„Wiatr i chmurka” – zabawa z elementem biegu.
N. wybiera dziecko, które będzie wiatrem. Dzieci są ustawione w kole. Wiatr chodzi dookoła i wy-
biera sobie chmurkę. Ten, kogo wiatr dotknie, ucieka, a wiatr go goni (bez łapania). Po jednym
okrążeniu koła wiatr staje na miejscu chmurki.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

8

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

II

y

y

„Pastelowe chmurki” – zajęcia plastyczne.
Część I – inspiracja

N. opowiada dzieciom prostą historyjkę o zmieniającej się pogodzie.

To był piękny poranek. Świeciło słońce, niebo było niebieskie, nie było na nim żadnej, nawet naj-

mniejszej chmurki. Ale kiedy nadeszło południe, wesoły wiaterek przywiał jedną małą chmurkę.

Była malutka, cała biała i bardzo puszysta. Płynęła wysoko po niebie i oglądała cały świat.

W pewnym momencie chmurka zaczęła rosnąć. Stawała się coraz większa i coraz bardziej puszy-

sta. Poprosiła wiaterek, aby przywiał jej do towarzystwa inne chmurki. Posłuszny wiatr czym prę-

dzej pognał przed siebie i już za chwilę przyprowadził ze sobą inne białe chmurki. Najpierw chmur-

ki były bardzo malutkie i nieśmiało patrzyły na dużą chmurę, która już wcześniej była na niebie.

Ale za moment i one zaczęły rosnąć i stawały się coraz większe i coraz bardziej puszyste. Kiedy były

już tak samo duże jak pierwsza chmurka, zaczęły się między sobą przepychać i potrącać. Nagle

wszystkie chmurki zaczęły robić się coraz ciemniejsze. Już nie były śnieżnobiałe, teraz miały szary,

brudny kolor. Ale bardzo dobrze się z tym czuły, bo wiedziały, że za moment zacznie się prawdziwa

zabawa. Z wesołych chmurek zaczął padać deszcz. Najpierw powoli, wyglądał jak małe kreseczki

spadające z nieba. Kreseczki stawały się coraz dłuższe i było ich coraz więcej i więcej. Chmurki

świetnie się bawiły, ale wiedziały, że za chwilę przyfrunie wiatr i je stąd zabierze, a na ich miejscu

pojawi się piękne słońce.

Część II – aktywność twórcza

1. Dzieci mają przed sobą niebieskie kartki A3, białe i ciemnoszare pastele oraz niebieskie kred-

ki. N. jeszcze raz opowiada historyjkę (powoli, dając czas dzieciom na wykonanie każdego

etapu pracy), a dzieci ilustrują jej treść:

– mała biała chmurka: mała plama poplątanych linii namalowana białą pastelą i rozsmarowa-

na palcem;

– coraz większa chmurka: zarysowywanie kartki długim brzegiem pasteli, na koniec rozsma-

rowanie palcem;

– inne białe chmurki: kolejne skupiska poplątanych linii rozsmarowywane palcem;

– coraz większe chmurki: zarysowywanie kartki brzegiem pasteli, rozsmarowywanie ich palcem;

– ciemne chmurki: zamalowanie białych chmurek szarą pastelą, również rozsmarowywanie

obrazka palcem;

– padający deszcz: kreski niebieską kredką po całym rysunku.

Część III – omówienie i prezentacja

Dzieci oglądają powstałe prace. Opowiadają, o czym była historyjka, co się po kolei działo.

y

y

„Wiatr i chmura” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w tempie podanym przez N. na bębenku. Na hasło: Wiatr! – zatrzymują się, stają

w rozkroku, unoszą w górę ręce i poruszają nimi, wydając dźwięki szszszsz. Na hasło: Chmura! –

chwytają się za ręce i poruszają po sali, tworząc nieregularny kształt chmury. Kiedy chmura się

rozerwie, można utworzyć dwie lub trzy mniejsze.

y

y

„Jesienne niebo” – obserwowanie chmur w ogrodzie.

Dostrzeganie różnic w wyglądzie chmur – kolor, kształt. Określanie, co przypominają chmury,

np. postacie zwierząt, osób, przedmioty.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Wietrzyk i wicher” – zabawa naśladowcza.

Dzieci poruszają się w tempie podanym na bębenku. Na hasło: Wietrzyk! – zatrzymują się, stają

w rozkroku i lekko poruszają uniesionymi w górę rękami. Na hasło: Wicher! – taka sama pozycja

i dzieci wykonują energiczne ruchy rękami i skłony w bok.

niebieskie kartki
bloku
technicznego A3,
suche pastele
w kolorach białym
i ciemnoszarym,
niebieskie kredki
świecowe

bębenek

bębenek

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

9

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

y

y

„Wietrzyk” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Patrycji Siewiera-Kozłowskiej.

Wietrzyk
Wietrzyk wieje – fiu, fiu, fiu.

W liściach psoci – szu, szu, szu.

Z zającami w berka gra,

Goni wronę – kra, kra, kra!

N. pyta dzieci, co robił wietrzyk. Ponownie recytuje wiersz, a dzieci dopowiadają wyrazy dźwię-

konaśladowcze: fiu, szu, kra.

y

y

Zabawy dowolne – zwracanie uwagi na odkładanie zabawek na wyznaczone, stałe miejsca.

Zajęcia 5.

Deszcz, deszcz, deszcz…

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „Deszcz” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza P. Siewiera-Kozłowskiej. Dostrzeganie

humorystycznego aspektu wiersza. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: kap, kra.

3. „Deszczyk i rynna” – zabawa z elementem równowagi.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 9 – wzmacnianie siły mięśni rąk i nóg.

5. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
6. „Wiatr i chmurka” – zabawa z elementem pościgu w ogrodzie. Uważne słuchanie i wykonywanie

poleceń.

7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Wiatr, burza, ulewa” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
9. „Burza” – zabawa słuchowo-ruchowa. Wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń.

Rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej.

10. Zabawy dowolne – praca z wykorzystaniem

K1., 18. Opowiadanie historyjki obrazkowej zgodnie z chro-

nologią zdarzeń. Używanie pojęć: na początku, potem, na koniec.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

obrazek gawrona z zasobów N., niebieska i czerwona szarfa, instrument

perkusyjny, K1., 18.

Rodzaj zajęć:

y

y

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 9.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.

y

y

„Deszcz” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Patrycji Siewiera-Kozłowskiej.

Deszcz
Deszcz na szyby kapie – kap, kap…

I w kałużach chlapie – kap, kap…

Nie masz parasola? – kap, kap…

Smutna twoja dola – kap, kap…

Z drzew lecą kropelki – kap, kap…

Z dachów i z rynienki – kap, kap…

Cały świat zmoczony – kap, kap…

Martwią się gawrony – kra, kra…

obrazek
gawrona

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

10

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

W czasie recytacji wiersza dzieci dopowiadają słowa: kap, kap. Przy ostatnim wersie dzieci naj-

prawdopodobniej nie zauważą, że należy powiedzieć: kra, kra. N. ze zdziwieniem pyta, pokazując

obrazek gawrona: Czy gawrony kapią? A co robią gawrony? Kraczą kra, kra, kra. Dzieci powtarza-

ją słowa: kra, kra, kra.

y

y

„Deszczyk i rynna” – zabawa z elementem równowagi.

Dzieci poruszają się w dowolny sposób. Na hasło: Deszcz gra w rynnach! – zatrzymują się, stają

na jednej nodze (kto nie potrafi, unosi kolano i podpiera się palcami stopy), druga jest ugięta

w kolanie. Dzieci uderzają rytmicznie o kolano ugiętej nogi.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

II

y

y

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 9.

– „Słońce i chmurka” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają, na hasło: Słońce! – wyciągają w górę ramiona i podskakują wesoło. Na hasło:

Chmurka! – chowają się przed deszczem – przykucają i pochylają nisko głowy.

– „Wiatr przegania chmury” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci stoją w małym rozkroku, ręce uniesione w górę. Wykonywanie skrętów i skłonów w bok

– naśladowanie ruchów płynących po niebie chmur.

– „Pieski na spacer – pieski do budy” – zabawa z czworakowaniem.

Chód na czworakach, na hasło: Pieski do budy! – dzieci biegną do wyznaczonego wcześniej

miejsca na budę.

– „Wróbelki” – zabawa z elementem podskoku.

Podskoki obunóż w miejscu i do przodu. Odpoczynek – wróbelki stoją i strzepują kropelki

deszczu ze swoich piórek.

– „Listki na wietrze” – zabawa z elementem biegu.

Dzieci biegają w tempie podanym na bębenku, zatrzymują się i następuje zmiana kierunku biegu.

– Ćwiczenie oddechowe – dmuchanie na skrawki papieru rozsypane na podłodze.

– „Krasnoludki” – zabawa z piosenką (s. 103)

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

y

y

„Wiatr i chmurka” – zabawa z elementem pościgu w ogrodzie.

Dzieci stoją w rozsypce. N. wybiera chmurkę i wiatr. Wiatr zakłada czerwoną szarfę, chmurka –

niebieską. Chmurka ucieka, klucząc między stojącymi dziećmi. Wiatr biegnie za nią, starając się

poruszać tą samą drogą. N. zmienia goniące się pary, aby wszystkie dzieci brały udział w zabawie.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Wiatr, burza, ulewa” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w tempie podanym na instrumencie perkusyjnym. Zatrzymują się i na hasło: Wiatr!

– stają w małym rozkroku, unoszą w górę ręce, poruszają nimi i szumią. Na hasło: Burza! – biegną

do ściany i dotykają jej paluszkiem – robią piorunochron. Na hasło: Ulewa! – stoją i pokazują

parasol (ręce złożone w górze nad głową).

y

y

„Burza” – zabawa słuchowo-ruchowa.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym i naśladują:

– mały deszcz – uderzanie palcami o podłogę;

– duży deszcz – uderzanie dłońmi o podłogę;

– burza – mocne uderzanie na zmianę ręką prawą i lewą o podłogę;

– burza słabnie – uderzanie dłońmi o podłogę;

– mały deszcz – uderzanie palcami o podłogę.

y

y

Zabawy dowolne – praca z wykorzystaniem K1., 18.

Opowiadanie historyjki obrazkowej zgodnie z chronologią zdarzeń. Używanie pojęć: na początku,

potem, na koniec.

bębenek

niebieska
i czerwona
szarfa

instrument
perkusyjny

K1., 18

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

11

AUTORKA:

Katarzyna Skafiriak

TYDZIEŃ 9.

DESZCZ, DESZCZ, DESZCZ…

Drodzy Rodzice!

Czasem piękno jesieni przysłania deszczowa pogoda. Ale jesienna szaruga nie przeniosła się w żadnym stopniu

do przedszkola! W minionym tygodniu dzieci poznały różne rodzaje deszczu, uczyły się, co zwiastują chmury.

Przedszkolaki dowiedziały się, jak należy się ubrać, aby nie zmoknąć. Tematy związane z deszczem były wspaniałą

okazją do doskonalenia poczucia rytmu oraz ćwiczeń mięśni narządów mowy (głównie w ćwiczeniach ortofonicznych

i przy wymawianiu wyrazów dźwiękonaśladowczych).

Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, współdziałanie...

Uczymy tego, co najważniejsze

y

y

Doświadczenia emocjonalno-społeczne:

– wdrażanie do przestrzegania reguł, zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz zgodnej zabawy;

– kształtowanie zwyczaju odkładania zabawek na wyznaczone, stałe miejsce;

– rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie;

– kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

y

y

Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:

– wdrażanie do uważnego słuchania i wykonywania poleceń;

– doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej, rozwijanie sprawności manualnej;

– wdrażanie do posługiwania się nazwami kolorów podstawowych i określeniami duży – mały; grupowanie elemen-

tów według wielkości;

– kształcenie wyobraźni twórczej, rozwijanie poczucia rytmu;

– rozwijanie spostrzegawczości słuchowej, koordynacji słuchowo-ruchowej;

– wzbogacenie słownika o wyrazy określające wiatr i deszcz;

– rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała;

– dostrzeganie i kontynuowanie regularności i rytmów;

– doskonalenie umiejętności liczenia, porównywanie liczebności przez dobieranie elementów w pary, rozumienie

określeń: mniej, więcej;

– kształtowanie umiejętności ilustrowania treści prostego opowiadania;

– ćwiczenia mięśni narządów mowy na zgłoskach: fiu, szu, kra, kap;

– opowiadanie historyjki obrazkowej i używanie określeń: na początku, potem, na koniec.

Jak wspierać dziecko?

Jesienią na dworze bywa szaro i mokro. Taka pogoda może być pretekstem do tworzenia deszczowych prac – po-

trzebne są tylko: duża kartka, farby (najlepiej akwarele), pędzle i kubek z wodą. Podczas takiej artystycznej pracy

można utrwalać z dzieckiem określenia opisujące deszcz, a przy okazji ćwiczyć jego koordynację wzrokowo-rucho-

wą, motorykę małą oraz kreatywność.

Warto porozmawiać o... ubraniu na deszczowe dni

W mokre jesienne dni niezbędne jest odpowiednie ubranie, które ochroni przed deszczem. Warto porozmawiać

z dzieckiem o tym, jaki strój jest najlepszy na niepogodę. Kalosze, płaszcz przeciwdeszczowy lub kurtka i parasolka

okażą się idealne. Przedszkolaki, zajęte zabawą, czasami zapominają, że nie każde buty nadają się do brodzenia

w kałuży. Dobrze jest uświadamiać dzieciom różnice w obuwiu oraz zalety kaloszy podczas słoty.

Warto poczytać...

Z. Stanecka, Basia i przedszkole, Egmont Polska