Technik_hotelarstwa_341[04].Z3.01

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1.Wprowadzenie ...................................................................................................................3
2. Wymagania wstępne.........................................................................................................5
3. Cele kształcenia ................................................................................................................6
4. Materiał nauczania...........................................................................................................7

4.1. Jednostki mieszkalne – rodzaje i wyposażenie .........................................................7

4.1.1. Materiał nauczania ................................................................................................7
4.1.2. Pytania sprawdzające ..........................................................................................13
4.1.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 14
4.1.4. Sprawdzian postępów .........................................................................................16

4.2. Organizacja pracy służby pięter ............................................................................. 17

4.2.1. Materiał nauczania ..............................................................................................17
4.2.2. Pytania sprawdzające ..........................................................................................25
4.2.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 25
4.2.4. Sprawdzian postępów .........................................................................................27

4.3. System pracy służby pięter ......................................................................................28

4.3.1. Materiał nauczania .............................................................................................. 28
4.3.2. Pytania sprawdzające .......................................................................................... 31
4.3.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 31
4.3.4. Sprawdzian postępów ......................................................................................... 32

4.4. Obsługa służby pięter .............................................................................................. 33

4.4.1. Materiał nauczania .............................................................................................. 33
4.4.2. Pytania sprawdzające .......................................................................................... 40
4.4.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 40
4.4.4. Sprawdzian postępów ......................................................................................... 41

4.5. Transport wewnętrzny ............................................................................................ 42

4.5.1. Materiał nauczania .............................................................................................. 42
4.5.2. Pytania sprawdzające .......................................................................................... 46
4.5.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 46
4.5.4. Sprawdzian postępów ......................................................................................... 47

4.6. Ochrona przeciwpożarowa w części mieszkalnej zakładu hotelarskiego .............. 48

4.6.1. Materiał nauczania .............................................................................................. 48
4.6.2. Pytania sprawdzające .......................................................................................... 51
4.6.3. Ćwiczenia ........................................................................................................... 51
4.6.4. Sprawdzian postępów ......................................................................................... 51

4.7. Współpraca z recepcją, działem technicznym i działem personalnym zakładu
hotelarskiego................................................................................................................... 52

4.7.1. Materiał nauczania ..............................................................................................52
4.7.2. Pytania sprawdzające .......................................................................................... 53
4.7.3. Ćwiczenia ...........................................................................................................53
4.7.4. Sprawdzian postępów ......................................................................................... 54

6. Literatura ....................................................................................................................... 60
7. Załączniki .......................................................................................................................61

Przykład wyposażenia jednostek mieszkalnych ................................................................61
Jednostka mieszkalna przystosowana dla potrzeb osób niepełnosprawnych ......................62
Harmonogram pracy.........................................................................................................63
Ankieta Hotelowa.............................................................................................................64
Piktogramy stosowane w hotelarstwie ..............................................................................65
Protokół na okoliczność kradzieży....................................................................................66

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik „Organizowanie pracy w dziale utrzymania czystości i porządku w zakładzie

hotelarskim” jest elementem pakietu edukacyjnego.

Poradnik pomoże Ci w przyswojeniu wiedzy i

kształtowaniu umiejętności

zawodowych

w zakresie organizacji pracy działu utrzymania czystości i porządku w zakładzie hotelarskim.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, czyli wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć przed
przystąpieniem

−

do nauki w wybranym przez Ciebie zawodzie,

−

cele kształcenia, czyli wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz pracując z tym
poradnikiem,

−

materiał nauczania, czyli wiadomości dotyczące organizacji pracy w części noclegowej
zakładu hotelarskiego,

−

sprawdzian osiągnięć,

−

wykaz literatury, z jakiej możesz korzystać podczas nauki.

Poznanie przez Ciebie wszystkich lub określonej części wiadomości będzie stanowiło dla

nauczyciela podstawę przeprowadzenia sprawdzianu poziomu przyswojonych wiadomości
i ukształtowanych umiejętności. W tym celu nauczyciel posłuży się zestawem zadań
testowych.

Niniejszy poradnik nie zastępuje podręcznika. Aby dogłębnie poznać zagadnienia

związane z funkcjonowaniem służby pięter, należy korzystać z fachowej literatury, czasopism
branżowych, śledzić nowości, korzystając z Internetu, brać udział w targach hotelarskich.

Jednostka modułowa: „Organizowanie pracy w dziale utrzymania czystości i porządku

w zakładzie hotelarskim”, której treści teraz poznajesz, jest jednym z modułów koniecznych
do zapoznania się z etapami prac służby pięter zakładu hotelarskiego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

341[04].Z.3

Nadzór nad utrzymaniem czystości i

porządku w zakładzie hotelarskim

341[04].Z.3.01

Organizowanie pracy w dziale utrzymania

czystości i porządku w zakładzie

hotelarskim

341[04].Z.3.02

Utrzymanie czystości porządku w zakładzie

hotelarskim

341[04].Z.3.03

Wykonywanie prac związanych z

utrzymaniem czystości i porządku w

jednostkach mieszkalnych zakładu

hotelarskiego

341[04].Z.3.04

Komunikowanie się w języku obcym z

gośćmi przebywającymi w części noclegowej

zakładu hotelarskiego

Schemat u jednostek modułowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

określać na czym polega organizacja pracy działu utrzymania czystości i porządku
w zakładzie hotelarskim,

−

wyjaśniać, co to jest jednostka mieszkalna,

−

wymieniać rodzaje jednostek mieszkalnych,

−

określać wyposażenie różnych jednostek mieszkalnych,

−

znać przepisy określające wyposażenie jednostek mieszkalnych,

−

przedstawiać strukturę organizacyjną służby pięter,

−

określać zadania pracowników służby pięter,

−

wymieniać części składowe ubioru pracowników służby pięter,

−

wyjaśniać, z jakimi działami współpracuje służba pięter,

−

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

rozróżnić rodzaje jednostek mieszkalnych w zakładach hotelarskich,

−

określić wyposażenie jednostek mieszkalnych,

−

zadbać o estetykę jednostek mieszkalnych i innych pomieszczeń w zakładzie hotelarskim,

−

wyposażyć zgodnie z obowiązującym standardem pokoje i inne pomieszczenia zakładu
hotelarskiego,

−

wyposażyć zgodnie z obowiązującym standardem pokoje i inne pomieszczenia zakładu
hotelarskiego,

−

zaplanować pracę działu utrzymania czystości i porządku w zakładzie hotelarskim,

−

określić zakresy obowiązków na stanowiskach w dziale utrzymania czystości i porządku,

−

skorzystać z magazynów podręcznych zgodnie z obowiązującymi procedurami,

−

zapewnić usługi pralnicze w zakładzie hotelarskim,

−

poprowadzić dokumentację działu utrzymania czystości i porządku w zakładzie
hotelarskim,

−

zapewnić bezpieczeństwo przeciwpożarowe w pomieszczeniach zakładu hotelarskiego,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Jednostki mieszkalne – rodzaje i wyposażenie

4.1.1. Materiał nauczania

Charakterystyka jednostek mieszkalnych, rodzaje, wyposażenie

Pod pojęciem - jednostka mieszkalna (j.m.) - rozumie się pomieszczenie lub zestaw

pomieszczeń  występujących  w  części  pobytowej,  składającej  się  z:  pokoju  mieszkalnego,
przedpokoju,  węzła  higieniczno-sanitarnego  i  innych  pomieszczeń  oraz  powierzchni
użytkowych jak  balkony, loggie, aneksy funkcjonalne.

W części mieszkalnej możemy wydzielić jednostki mieszkalne zlokalizowane na

kondygnacjach  mieszkalnych oraz  mniej  lub  bardziej rozbudowane węzły obsługi. Jednostka
mieszkalna  jako  podstawowa  komórka  strukturalna  w  obiekcie  hotelarskim,  ze  względu  na
swoją  powtarzalność  ma  wpływ  na:  wartości  użytkowe  pionu  pobytowego,  sprawność
systemu  organizacji  pracy,  unifikację  wyposażenia  i  środków  technicznych,  kształtowanie
przestrzenno-użytkowe obiektu oraz koszty realizacji i eksploatacji.

Podstawową jednostką mieszkalną w obiekcie hotelarskim jest pokój dwuosobowy.

Oprócz różnorodnych jednostek mieszkalnych ważną rolę odgrywają pomieszczenia

ogólnego użytku, czyli:

hall hotelowy, aneksy przy mini barach, świetlice, korytarze, kluby, schody, windy. Ilość

i rodzaj tych pomieszczeń uzależniona jest od kategorii obiektu hotelarskiego.

Według opracowania Zenona Błądka pt. „Hotele – projektowanie, programowanie,

wyposażenie”, wyróżnia się następujące typy jednostek mieszkalnych:

−

podstawowe – dwułóżkowe (niekiedy z dostawką)

−

„studio” - jednołóżkowe z dostawką (aranżowane z zasady w typowej dwułóżkowej j.m.)
wieloosobowe (wielołóżkowe), występujące w hotelach niższej kategorii,

−

apartamentowe –dwu- i więcej izbowe, posiadające indywidualne wykończenie
i wyposażenie, (czasami z aneksami kuchennymi, wieloma węzłami higieniczno-
sanitarnymi),

−

wieloosobowe – trzy- i więcej łóżkowe, stosowane w popularnej bazie hotelarskiej
i turystycznej,

−

rezydencjonalne  –  wieloizbowe,  przystosowane  do  obsługi  ruchu  familijnego,  w  skład
których  mogą  wchodzić,  jedna  lub  więcej  sypialni,  kilka  węzłów  higieniczno-
sanitarnych,

−

pokój dzienny z aneksem kuchennym, i inne pomieszczenia pomocnicze,

−

specjalne, np. przystosowane do obsługi osób niepełnosprawnych, powiązane
z pomieszczeniami biurowymi.

Podział ten nie wyczerpuje wszystkich możliwych rozwiązań, ujmuje jedynie

najistotniejsze elementy programowe. We współczesnym hotelarstwie preferuje się łączenie
przedpokojów i pokojów w obrębie jednostki mieszkalnej (rezygnuje się ze stosowania drzwi
między tymi pomieszczeniami). Jest to rozwiązanie, którego celem jest stworzenie jednostek
familijnych.

Pokój hotelowy, jako zasadniczy element jednostki mieszkalnej, został wykształcony

w długim  procesie  eksploatacyjnym.  Stosowane  moduły  wynikają  z  ogólnych  zasad
koordynacji  wymiarowej,  osi konstrukcyjnych oraz technologii  budownictwa. Często jednak
jednostki przybierają kształt nieregularny i wieloboczny. W niektórych rozwiązaniach funkcje
użytkowe  mogą  być  rozmieszczone  na  dwóch  poziomach.  Powierzchnia  zajmowana  przez

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

wyposażenie meblowe w typowej jednostce mieszkalnej powinna kształtować się w granicach
40-50%.  Wzrost  wymagań  sanitarnych  jest  tak  duży,  że  w  światowym  hotelarstwie  nie
dopuszcza  się  obecnie  do  budowy  nowych  obiektów  bazy  noclegowej  bez  sprzężonych
węzłów  higieniczno-sanitarnych.  Różnicuje  się  je  jednak  pod  względem  wyposażenia
w zależności od standardu hotelu. Wyróżniamy więc:

−

węzeł  rozbudowany,  stosowany  w  jednostkach  mieszkalnych  o  charakterze
reprezentacyjnym.  W  skład    ich  wyposażenia  wchodzą:  obudowana  umywalka,  wanna,
natryski,  bidet  -  część  z  tych  urządzeń  powinna  znajdować  się  w  wydzielonych
pomieszczeniach.  W  omawianym  węźle  mogą  wystąpić  różne  udogodnienia,  np.  wanna
wpuszczana w podłogę, materiał wykończeniowy i armatura najwyższej jakości

−

(z termoregulacją), dodatkowe suszarki, podgrzewacze, zasłony, częściowo miękkie
wykładziny, dodatkowe punkty oświetleniowe, aparat telefoniczny, głośnik radiowy.

−

węzeł pełny, stosowany w jednostkach mieszkalnych o poziomie podstawowym.
W skład jego wyposażenia wchodzą: umywalka, wanna z natryskiem, węzeł w.c.

−

węzeł uproszczony, stosowany w jednostkach mieszkalnych o poziomie popularnym.

W skład jego wyposażenia wchodzą: umywalka, natrysk, w.c.

W jednostkach mieszkalnych wielołóżkowych zaleca się dodatkowo w.c. w oddzielnym

pomieszczeniu.

Gość, wynajmując jednostkę mieszkalną, oczekuje określonego komfortu, a przede

wszystkim:

−

komfortu termicznego, chce mieć przyjazną temperaturę w zimie i w lecie, wentylację,
a w wyższych kategoriach klimatyzację,

−

komfortu akustycznego, chce być izolowany i zabezpieczony przed hałasem, głośną
muzyką, odgłosami z ulicy,

−

komfortu sanitarnego, w postaci właściwie urządzonych i wyposażonych sanitariatów,

−

komfortu oświetleniowego, chce mieć właściwe oświetlenie naturalne i sztuczne,

−

komfortu bezpieczeństwa pobytu, czyli zabezpieczenia jednostki mieszkalnej przed
penetracją osób niepożądanych, bezpieczeństwo ppoż. itd.

Obiekty hotelarskie powinny więc zapewnić dogodne warunki umożliwiające

wykonanie podstawowych czynności życiowych.

Pokój noclegowy powinien być tak wyposażony, aby zapewniał jak najlepszy

wypoczynek dzienny  i  nocny, umożliwiał wykonanie pracy,  stwarzał  możliwość wygodnego
posługiwania  się  rzeczami  osobistymi.  Rozmieszczenie  mebli  i  wszystkich  elementów
wyposażenia  pokoju  powinno  umożliwić  dokładne  jego  posprzątanie.  Pokoje,  oprócz
funkcjonalnych  mebli,  sprzętu  radiowo-telewizyjnego,  telefonów,  winny  być  wyposażone
w bagażniki meblowe lub składane. Szafa w pokoju dwuosobowym powinna być wyposażona
w  minimum  10  wieszaków  na  garderobę,  w  tym  na  spodnie,  spódnice  oraz  szczotkę  do
ubrania,  obowiązkowo  z  jasnym  włosiem.  Istotną  rolę  spełniają  aktualne  materiały
informacyjne znajdujące się w pokojach. W każdym pokoju powinna być teczka informacyjna
(informator  telefoniczny,  regulamin  hotelowy,  notesik,  długopis,  karta  menu  room  service,
igielnik,  cennik  za  usługi  pralnicze,  cennik  mini  baru,  torba  na  brudną  bieliznę,  wywieszki
klamkowe).  Drzwi  do  pokoju  muszą  posiadać  czytelny  numer,  a  od  wewnątrz  zamek
zabezpieczający.

Wyposażenie jednostek mieszkalnych określają minimalne wymagania. Dotyczą one

wyposażenia w meble i inne urządzenia (ustawa o usługach turystycznych, źródło:
http://www.hotelarze.pl/prawo-turytyka/ustawa-turystyka.php).

Podstawowe elementy wyposażenia jednostki mieszkalnej, według wymagań

kategoryzacyjnych, to:

1. łóżko jednoosobowe, o wymiarach 90 x 200 cm,
2. łóżko dwuosobowe, o wymiarach 140 x 200 cm,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. nocny stolik lub półka przy każdym łóżku,
4. szafa garderobiana, o minimalnej głębokości 60 cm, minimum 3 wieszaki na osobę,
5. biurko lub stół,
6. bagażnik (obligatoryjnie w hotelach kat. 5*,4*,3*, 2*),
7. krzesła (l na osobę, lecz nie mniej niż 2 na pokój),
8. stolik okolicznościowy (obligatoryjnie w kat.5* i 4*),
9. fotele wypoczynkowe, min. 2 lub kanapa (obligatoryjnie w kat. 5* i 4*),
10. lustro,
11. wieszak ścienny na wierzchnią odzież.
Ogólne wymagania - stawiane przez gestorów bazy hotelowej - odnoszące się do

wyposażenia meblowego, są w zasadzie zbliżone bez względu na szerokość geograficzną,
a różnice wynikają jedynie z:

−

indywidualnych wymagań określonych przez poszczególne systemy i organizacje
hotelarskie,

−

tradycji i innych miejscowych uwarunkowań.

Biorąc pod uwagę fakt, że łóżko jest najważniejszym meblem w jednostce mieszkalnej,

zostało ono nieco szerzej opisane poniżej, natomiast pozostałe elementy, jak: nocny stolik,
stolik-biurko, szafa, bagażnik, krzesło-fotel, barek samoobsługowy – czyli chłodziarka -
zostały opisane nieco krócej.

Łóżko - jego kolorystyka i usytuowanie w połączeniu z innymi meblami powinno

stanowić funkcjonalno-estetyczną całość. Trudno uwzględniać wszystkie wymierne
i niewymierne zalecenia dotyczące ustawienia łóżka względem drzwi i okna. Na często
zminimalizowanej

powierzchni

mieszkalnej

występują

ograniczenia

konstrukcyjne

i instalacyjne  oraz  narzucony  układ  otworów  okiennych  i  drzwiowych,  dlatego  w  hotelach
zdecydowanie  preferuje  się  prostopadłe  ustawienie  łóżek  w  stosunku  do  ściany wewnętrznej
(między pokojami) z dogodnym dostępem z obu stron. W standardzie popularnym dopuszcza
się  lokalizację  w  układzie  narożnikowym  i  „wagonowym"  (podłużnym).  Niezależnie  od
standardu unika się sytuowania łóżka bezpośrednio przy oknie. Powierzchnia ta rezerwowana
jest  zazwyczaj  na  aneks  wypoczynkowy.  Niezbędne  jest  również  zachowanie  odpowiedniej
odległość od grzejnika.

Szczegółowe informacje dotyczące wyposażenia meblowego jednostek mieszkalnych, (w tym

wymiarów łóżek) znajduje się na stronie:

http://www.hotelarze.pl/prawo-turytyka/ustawa-turystyka.php).

Wkład tapicerowany - powinien być jednoczęściowy, dwuwarstwowy, na podkładzie

elastycznym  lub  pół  elastycznym,  osadzony  na  stalowej  (lub  innej)  konstrukcji.  We
współczesnym  hotelarstwie  preferuje  się  wkłady  elastyczne,  poddające  się  naturalnemu
układowi.  Wkład  tapicerowany  powinien  spełniać  następujące  wymagania:  zapewniać
komfort  leżenia,  dobrze  utrzymywać  ciepło,  dobrze  przepuszczać  wilgoć,  posiadać  wkładkę
nośną  odporną  na  ścieranie,  spełniać  wymagania  sanitarne.  Warstwowość  zastosowana
w materacach  umożliwia  eksploatację  „letnią"  i  „zimową".  W  popularnej  bazie  turystycznej
stosuje się najczęściej jednoczęściowe wkłady tapicerskie na podkładzie sztywnym. Na wkład
tapicerski zakłada się podkład higieniczny wymienialny dla kolejnych użytkowników.

Szczyt łóżka od strony głowy zabezpiecza się płytą ochronną lub panelem mocowanym

do  ściany,  który  odpowiednio  przedłużony  może  stanowić  konstrukcję  do  zawieszenia
nocnych stolików lub pełnić funkcję dekoracyjną. W obiektach o podwyższonym standardzie
szczyt  ten  jest  specjalnie  wykańczany  -  również  w  wykonaniu  tapicerskim.  Element  ten
pomija  się  z  reguły  od  strony  nóg,  biorąc  pod  uwagą  dość  powszechną  praktykę
wykorzystywania  łóżka  jako  dodatkowego  siedziska  -  szczególnie  w  popularnej  bazie
noclegowej. W panelu, lub powyżej, instaluje się oprawę nocnego oświetlenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Nocny stolik to element meblowy, który jest ściśle związany ze stałym miejscem do

spania i może być jako element wolnostojący lub element sprzężony z konstrukcją łóżka lub
też jego szczytem.

Pozostałe - równie ważne elementy wyposażenia jednostek mieszkalnych to:

stolik-biurko – element wiążący się z funkcją pracy. W wymaganiach kategoryzacyjnych

jest  obligatoryjnym  elementem  wyposażenia.  Ponieważ  nie  ma  jednoznacznie  określonych
parametrów, w praktyce przybiera on różne formy;
szafa  –  we  współczesnym  wyposażeniu  hotelowym  jednostek  mieszkalnych  jest  coraz
częściej  wbudowana  i  trafia  do  przedpokoju,  gdzie  w  połączeniu  z  wieszakiem  lub  innym
elementem  stałego  wyposażenia  stanowi  zestaw  wielofunkcyjny.  Przedpokój,  nieoddzielony
wewnętrznymi  drzwiami  od  części  mieszkalnej  i  wyposażony  w  powyższy  zestaw,  jest
całkowicie zintegrowany z pokojem;
bagażnik  –  jeszcze  do  niedawna  był  traktowany  jako  mebel  wolnostojący,  jednak
uwzględniając  zmiany  i  tendencje  w  stylu  podróżowania,  wielkość  bagażnika  została
ograniczona  i  włączona  w  zestaw  wielofunkcyjny  o  nazwie  „stół  –  biurko  -  toaletka-
bagażnik”. Obniżona  płyta  bagażnika  w  tym  zestawie  pełni  funkcję  dodatkowego  siedziska;
krzesło – fotel, a także inne meble służące do siedzenia odgrywają dość istotną rolę. Stosuje
się zazwyczaj krzesła wielofunkcyjne, przy korzystaniu z których powinno wystąpić poczucie
komfortu  użytkowego.  Wysokość  siedziska  zależy  w  dużej  mierze  od    jego  profilu.
W hotelach o podwyższonym standardzie zaleca się stosowanie wyściełania całego siedziska
i oparcia  krzesła,  co  zwiększa  wygodę  siedzenia.  Fotel  często  nie  mieści  się
w zminimalizowanych powierzchniach  jednostki  mieszkalnej,  stąd czasami  jest eliminowany
z zestawu.
Fotele  można  podzielić  na:  wypoczynkowe,  gabinetowo-klubowe,  pół  foteliki.  Biorąc  pod
uwagę  zróżnicowanie  użytkowników,  z  jakimi  można  się  spotkać  w  hotelach,  powinny  one
posiadać  możliwość  częściowej  regulacji,  przynajmniej  w  odniesieniu  do  podstawowych
elementów;
barki  samoobsługowe  i  chłodziarki  mają  coraz  większe  zastosowanie  i  to  nie  tylko
w hotelach  o  podwyższonym  standardzie.  Stwarzają  one  gościom  dodatkowe  udogodnienia
i odczucie zwiększonego komfortu, co wynika z możliwości samoobsługi – przez 24 godziny,
bez potrzeby angażowania personelu służbowego, oraz pełnej dostępności do różnego rodzaju
napojów  i  innych  artykułów  żywnościowych.  Zazwyczaj  barki  te  mają  obudowę  meblową
i wkomponowane są w stolik – biurko.

Podejmując próbę racjonalnego wyposażenia bazy hotelowej, należy zapewnić jej

uniwersalizm  użytkowy  i  elastyczność  w  doborze  elementów  wyposażenia  dostosowując  je
częściowo  do  przyzwyczajeń  i  tradycji  odbiorcy.  Obligatoryjnie  więc  każda  jednostka
mieszkalna powinna posiadać węzeł  higieniczno-sanitarny. Główną cechą  hotelowych w.h.s.
powinien  być  też  uniwersalizm  użytkowy,  uwzględniający  potrzeby  wynikające
z antropometrii i ergonomii oraz psychofizycznych cech osobowych. Dotyczy to

w szczególności:

−

różnicy płci, wieku, wzrostu i wagi,

−

różnicy odnoszącej się do kultury osobistej i predyspozycji manualnych,

−

różnicy  w  zakresie  potrzeb  i  sposobu  przeprowadzania  zabiegów  higieniczno-
sanitarnych.  Powinna  go  także    cechować  stałość  i  niezmienność  wyposażenia
podstawowego.  Węzeł    ten  jest  powiązany  z  układem  funkcjonalno-użytkowym  części
wejściowej i mieszkalnej.

W omawianych węzłach nie można dowolnie zmieniać przewidzianej lokalizacji

wyposażenia. Musi być ono zainstalowane na stałe, często z dodatkowymi zabezpieczeniami
przed nietypową formą i sposobem użytkowania (wzmocniona konstrukcja, dobór trwałych
materiałów, solidne mocowanie elementów).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Charakterystykę podstawowych elementów wyposażenia w.h.s można znaleźć na stronie:

http://www.hotelarze.pl/prawo-turytyka/ustawa-turystyka.php).

Bardzo ważną rolę w hotelach odgrywają ogólnodostępne węzły higieniczno-

sanitarne, a ich dokładny opis znajduje się również na wyżej wymienionej stronie www.

Aranżacja i estetyka pomieszczeń noclegowych zakładu hotelarskiego

Ważną sprawą, oprócz wyposażenia jest wystrój pomieszczeń hotelowych, który

uzależniony  jest  od  wymogów  użyteczności.  Ogólny  styl  urządzenia  sypialni  nie  może
odznaczać  się  agresywnymi,  subiektywnymi  w  odbiorze  detalami.  Wnętrze  pomieszczenia
hotelowego,  w  przeciwieństwie  do  wnętrz  prywatnego  mieszkania,  musi  być  w  charakterze
plastycznym  obiektywne,  musi  wytwarzać  atmosferę  spokoju.  Natomiast  we  wnętrzach
udostępnionych  ogólnie  (hall,  korytarze),  w  których  człowiek  przebywa  chwilowo,  można
pozwolić sobie na tworzenie nastroju przez dekoracyjność i ekspresję form i świateł.

W każdym wypadku dobre wnętrze musi się wyróżniać harmonijnym wystrojem

elementów i funkcjonalnością, czyli prawidłową organizacją wyposażenia, zgodną
z podstawowymi czynnościami i proporcjami człowieka.

Generalną zasadą stosowaną w aranżacji wnętrza jest rozmieszczenie sprzętów tak, aby

umożliwiały swobodne poruszanie się na linii drzwi – okna - szafy – stół. Szerokość przejścia
dla jednej osoby wynosi 70 cm. Meble muszą być zrobione zgodnie z Polską Normą.

Nie mniej ważnym elementem aranżacji jest dobre oświetlenie, które pełni jedną

z głównych funkcji. Istotne jest usytuowanie głównych źródeł światła, np. lampka w sypialni

przy tapczanie, w łazience przy lustrze i umywalce, w szatni i barze nad ladą, w czytelni nad
stołami itp. Jest to zawsze oświetlenie bezpośrednie, przeważnie żarowe, osłonięte białym
kloszem. Ponadto uwzględnia się oświetlenie ogólne - pośrednie, boczne lub podsufitowe.

Z wnętrz sypialnych usuwa się obecnie oświetlenie jarzeniowe, nadające otoczeniu zimną,

zielonkawą  aurę;.  W  pomieszczeniach  małych  wskazane  jest  ujednolicenie  osłon,  (kloszy),
natomiast  w  dużych  wnętrzach  reprezentacyjnych  stosuje  się  różnorodność  zestrojonych
świateł.  Należy  pamiętać,  że  światło  jest  także  ważnym  elementem  dekoracyjnym,  tworzy
nastrój i przydaje wnętrzu życia.

Także tkanina czyni wnętrze cieplejszym (wzrokowo). Kolorystyka, wzór i rodzaj

tkaniny  uwarunkowane  są  jej  zastosowaniem  oraz  jakością  pomieszczenia,  do  którego  jest
przeznaczona.  Z  wnętrz  nowoczesnych  wyklucza  się  tkaniny  o  barwie  agresywnej
i rozdrobnionym  wzorze (pstre kretoniki, dywany „perskie"), tkaniny przytłaczające (gatunki
pluszów),  zbyt  ciemne  (brudny  brąz,  bordo)  oraz  sztywne  (mocno  nakrochmalone  firany
i serwety).  Miękkość,  matowość,  lekkość  -  to  cechy  eleganckiej  tkaniny.  Najlżejszą  tkaniną
jest  firanka  (biała  lub  kolorowa),  następnie  płótno  pościelowe  i  serwetowe  oraz  lżejsze  lub
cięższe tkaniny zasłonowe, cięższą kotary (zasłony) i pokrycia tapicerskie, a najcięższą koce,
dywany.  Najefektowniej  wyglądają  tkaniny  okienne  sięgające  od  sufitu  do  podłogi  lub  do
parapetu,  gdy  grzejniki  posiadają  ozdobną  obudowę. Tkaniny  ciężkie wymagają szczególnie
starannego  doboru.  Do  wytwornych  tkanin  zalicza  się  tkaniny,  których  wzory  wynikają
z rodzaju  splotu  (sploty  atłasowe,  supełkowe,  skośne).  Bogate  zastosowanie  we  wnętrzach
reprezentacyjnych  mają  lniane  i  bawełniane  adamaszki  lub  ciężkie  brokatele  bawełniano-
lniano  jedwabne  (kotary,  pokrycia  tapicerskie),  których  wzory  inspirowane  tkaniną
historyczną,  renesansową  lub  barokową  są  barwne,  lecz  stonowane  i  spokojne.  Oprócz
tradycyjnych  tkanin  tapicerskich  do  pokrycia  mebli  w  lokalach  o  dużej  przepustowości  (np.
bary,  hole)  służą  także  imitacje  skór.  Dekoracjami  są  formy  płaskie  lub  przestrzenne
o wysokich walorach estetycznych, nie posiadające żadnego zastosowania użytkowego;

ich wyłącznym zadaniem jest zdobienie otoczenia. Natomiast wszystkie elementy piękne

w formie i barwie, lecz służące komuś lub czemuś w pewnym stopniu spełniają rolę
dekoracji, jak i przedmiotu użytkowego (np. ceramika, świeczniki, maty ludowe).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dekorując wnętrze unikamy zdobienia go drobnymi elementami. Umiar w stosowaniu

dekoracji  zapobiega  wizualnemu  rozbiciu  całości  przestrzeni.  Spokojne,  naturalne  otoczenie
pozwala  użytkownikom  skupić  się  na  kształtach  specjalnie  wyeksponowanych.
Oddziaływanie emocjonalne formy estetycznej jest silniejsze, jeżeli w pobliżu nie ma innych
form, również pięknych,  lecz źle zestrojonych. Rozróżniamy zastosowania  form  lub barw  na
zasadzie  kontrastu  (np.  wypukła  -  płaska)  oraz  na  zasadzie  synchronizacji  (np.  zestaw  form
podobnych, grupa obrazków jednakowej wielkości itp.). Rozróżniamy elementy dekoracyjne:
przyścienne,  wolno  stojące,  wytwory  malarstwa  architektonicznego,  a  nawet  ubiory
pracowników.

Do elementów dekoracyjnych przyściennych, zalicza się: obrazy, ozdoby regionalne,

roślinność, dekoracje świetlne. Elementy te rozmieszczamy tak, aby ich punkt centralny padł
na wysokości linii oka, z wyjątkiem miniatur, które zawiesza się poniżej linii oka.

Do elementów dekoracyjnych wolno stojących zalicza się: ceramikę, rzeźby, roślinność.

Rozmieszczenie  ich  w  kubaturze  wnętrza  nie  powinno  kolidować  z  jego  funkcją,  np.  nie
ustawiamy  żadnych  form  (kwiatów)  na  linii  komunikacji  wewnętrznej  lub  w  miejscu,
w którym  byłyby  narażone  na  potrącenia.  Również  element  dekoracyjny  stanowi  malarstwo
architektoniczne,  obejmujące  szereg  technik:  fresk,  graffiti,  technikę  temperową,  mozaikę,
relief i inne. Technikami tymi zdobimy wnętrza reprezentacyjne.

Barwa ścian również może wpłynąć na to, że nawet brzydkie pomieszczenia nabierają

przyjemnego  wyglądu.  Można  wnętrze  optycznie  zmniejszyć,  powiększyć,  obniżyć  lub
poszerzyć,  wykorzystując  psychofizyczne  właściwości  barw.  Z  wnętrz  nowoczesnych
eliminujemy  zestawienia  drażniące,  powodujące  rozbicie  się  wizualne  płaszczyzn  na  szereg
jednakowo  silnych  akcentów.  Obowiązuje  zasada  harmonijnego  scalenia  wnętrza  poprzez
wprowadzenie małej ilości kolorów, a wzbogacenie ich różnicami stopnia jakości (dotyczy to
wszystkich form wnętrza). Szerokie zastosowanie mają barwy zneutralizowane, spokojne oraz
barwy z grupy brunatnych i oliwkowych, zestrojone z bielą.

Staranne wyposażenie hotelu, dobór kolorystyki, estetyka i funkcjonalność

poszczególnych elementów, przemyślana aranżacja są sprawami nadzwyczaj istotnymi. Tak
więc od wyposażenia hoteli, niezależnie od kategorii, wymagamy:

−

estetyki,

−

trwałości,

−

stabilności,

−

niezawodności, pełnej sprawności użytkowej,

−

funkcjonalności, łatwości i prostoty obsługi,

−

bezpieczeństwa w użytkowaniu.

Jakość  i  jednolitość  wyposażenia  są  istotnym  czynnikiem  ogólnego  wrażenia  z  pobytu
w hotelu.  Wyposażenie  w  sposób  oczywisty  wpływa  (ułatwia  bądź  utrudnia)  na  organizację
pracy, jej  wydajność, a więc efektywność eksploatacji. Nakłady  na wyposażenie są w  hotelu
jedną z większych pozycji kosztów działalności.

Dostosowanie jednostki mieszkalnej dla osób niepełnosprawnych

Obiekty hotelarskie, niezależnie od kategorii, powinny być przystosowane do

przyjmowania  osób  niepełnosprawnych,    o  naruszonej  sprawności  psychofizycznej,
powodującej ograniczenie sprawności lub aktywności życiowej. Goście niepełnosprawni mają
te  same  potrzeby  co    inni,  dlatego  w  każdym  obiekcie  hotelarskim  powinna  znajdować  się
przynajmniej  jedna  jednostka  mieszkalna  przystosowana  do  ich  potrzeb.  W  światowych
organizacjach  hotelarskich  liczba  takich  jednostek  jest  różna  i  kształtuje  się  w  granicach  od
0,5 do 3% i więcej,  w zależności od wielkości potencjału obsługowego, standardu  i rodzaju
bazy noclegowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Jednostki przystosowane do potrzeb gości niepełnosprawnych są aranżowane jako jedno

osobowe, łączone z reguły z jednostką sąsiedzką poprzez wewnętrzne drzwi dla osoby
towarzyszącej. Jednostki te powinny posiadać uniwersalny charakter, pozwalający gestorowi
na wynajem gościowi sprawnemu, a także na przyjęcie gości o zróżnicowanej niesprawności
(z częściową utratą wzroku, słuchu, czy dysfunkcją kończyn górnych lub dolnych).

Jednostki przystosowane dla osób niepełnosprawnych powinny być lokalizowane na

najniższych  kondygnacjach,  w  bliskim  sąsiedztwie  węzłów  komunikacyjno-ewakuacyjnych.
Przystosowanie  pokoju  w  jednostce  mieszkalnej  dla  gości  poruszających  się  na  wózku
inwalidzkim  wymaga  rozmieszczenia  umeblowania  w  ten  sposób,  aby  pomiędzy  krawędzią
dłuższego  boku  łóżka  a  najbliższą  powierzchnią  ściany  pozostała  wolna  przestrzeń,  w  którą
można  „wpisać”  okrąg  o  promieniu  150  cm.  Schematyczna  aranżacja  przedstawiona  jest
w załącznikach 1 i 2.

Istotnym elementem wyposażenia pokoju jest więc łóżko, którego wysokość powinna

wynosić  50  cm.  Możliwe  jest  zastosowanie  urządzenia  regulującego  wysokość.  Ponadto
powinno  ono  posiadać  zamontowane  dodatkowe  urządzenia  jak:  uchwyty  ułatwiające
wchodzenie  i  wychodzenie,  a  także  poręcz  pozioma  nad  łóżkiem  oraz  podpórki  pod  plecy
z regulowaną  wysokością.  W  pokojach tych  należy zwrócić uwagę  na drzwi,  które powinny
spełniać  następujące  wymagania:  szerokość  użytkowa  90  cm,  zastosowanie  podjazdu  –
pochylni,  zamontowanie  uchwytów  poziomych  na  wysokości  80  cm  oraz  pionowych  na
wysokości  90  cm,  klamki  ułatwiające  objęcie  dłonią,  zamki  powinny  posiadać  możliwość
awaryjnego  otwarcia  z  korytarza  do  jednostki  mieszkalnej  i  z  pokoju  do  pomieszczeń
higieniczno - sanitarnych. Oznaczenia numerów powinny być umieszczone na wysokości 150
cm ponad podłogą. Istotny jest również sposób oświetlenia.

Odpowiednio przystosowane jest także wyposażenie przedpokoju i węzła higieniczno –

sanitarnego.  Szerokość  przedpokoju  uzależniona  jest  od  sposobu  otwierania  szafy
wbudowanej  oraz  od  kierunku  dojazdu  i  wynosi  odpowiednio  190  cm  przy  drzwiach
otwieranych  165  cm  przy  drzwiach  składanych,  80  cm  przy  drzwiach  przesuwanych.  Szafy
garderobiane powinny posiadać  mechanizm  obniżający  drążek, umożliwiający powieszenie
ubrania.

Węzły higieniczno – sanitarne, w zależności od tego czy jest to węzeł z wanną, czy

z natryskiem, posiada odpowiednią powierzchnię oraz uchwyty umożliwiające korzystanie ze
wszystkich urządzeń, które również są odpowiednio obniżone.

Dokładny układ schematyczny przedstawia załącznik nr 2.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Czy pokój jednoosobowy jest typową jednostką mieszkalną?
2.  Jakie znasz  rodzaje jednostek mieszkalnych?
3.  Czy potrafisz wymienić obligatoryjny zestaw wyposażenia jednostki mieszkalnej?
4.  Co oznaczają skróty j.m., w.h.s.?
5.  Wymień cechy charakterystyczne w.h.s.
6.  Co jest podstawowym elementem wyposażenia  pokoju hotelowego?
7.  Gdzie z reguły umieszczony jest w pokoju nocny stolik?
8.  Gdzie usytuowana jest szafa stanowiąca zestaw wielofunkcyjny?
9.  Siedziska – co to takiego?
10.  Które,  Twoim  zdaniem,  materiały  stosowane    w  pomieszczeniach  hotelowych  są

najbardziej popularne i dlaczego?

11. Czym powinno wyróżniać się dobre wnętrze?
12. Jaką rolę odgrywa światło w pomieszczeniach hotelowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13.  Scharakteryzuj dekoracje i formy dekoracyjno-użytkowe.
14.  Co zaliczamy do elementów dekoracji przyściennych?
15.  Co zaliczamy do elementów dekoracji wolno stojących?
16.  Co obejmuje malarstwo architektoniczne w hotelarstwie?
17.  Jakie formy aranżacji pomieszczeń można stosować w zakładzie hotelarskim?
18.  Jakie formy aranżacji można zastosować w pokoju hotelowym?
19.  Aranżacja  pokoju hotelowego na określoną okazję – czego dotyczy?
20.  Jaka  okazja  (Twoim  zdaniem)  jest  potrzebna,  aby  inaczej  (niż  zwykle)    udekorować

pokój hotelowy?

21.  Określ, jakie czynniki decydują o ogólnym wrażeniu pobytu w hotelu?
22.  Omów, na czym polega przystosowanie jednostki mieszkalnej dla osób
23.  niepełnosprawnych.

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj schemat wyposażenia jednostek mieszkalnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone, (w razie wątpliwości skorzystać z pomocy nauczyciela),
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

schemat wyposażenia j.m. lub makieta,

−

ustawa o usługach turystycznych (minimalne wymagania), lub komputer,

−

arkusze papieru,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Opracuj ankietę dotyczącą jakości wyposażenia jednostek mieszkalnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone, (w razie wątpliwości skorzystać  z pomocy nauczyciela),
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

wzór ankiety na foliogramie lub wzory ankiet z obiektów hotelarskich,

−

arkusz papieru,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

Ćwiczenie 3

Zaproponuj materiały do dekoracji pomieszczeń hotelowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

filmy dydaktyczne,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

Ćwiczenie 4

Zaproponuj dekorację pomieszczeń hotelowych na specjalne okazje.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone, (w razie wątpliwości skorzystaj z pomocy nauczyciela),
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

filmy dydaktyczne,

−

czasopisma branżowe,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

techniczne środki kształcenia,

−

literatura.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Omówić wyposażenie różnych jednostek mieszkalnych?

□

2) Wymienić podstawowe wyposażenie typowej jednostki mieszkalnej?

□

3) Podać przykład wystroju sypialni hotelowej?

□

4) Wymienić materiały do dekoracji pomieszczeń hotelowych?

□

5) Dobrać materiały dekoracyjne do rodzaju wnętrza pokoju hotelowego?

□

6) Określić, czym powinno wyróżniać się dobre wnętrze?

□

7) Wyjaśnić, co to są formy dekoracyjno-użytkowe?

□

8) Wymienić materiały stosowane do aranżacji pomieszczeń noclegowych

zakładu hotelarskiego?

□

9) Wymienić okazje, na które należy odpowiednio przygotować obiekt

hotelarski

□

10) Omówić, na czym polega przystosowanie jednostki mieszkalnej dla osób

niepełnosprawnych?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Organizacja pracy służby pięter

4.2.1.

Materiał nauczania

Podstawowe zadania służby pięter

Zakres obowiązków służby pięter zależy od wielkości i kategorii obiektu. W małych

hotelach  zarządzaniem  pracą  służby  pięter  zajmuje  się  kierownik  obiektu,  zaś  w  hotelach
należących do sieci wiele związanych z tym zadań wykonuje pracownik centrali. Nadzór nad
wprowadzeniem  jednolitych  procedur  w  hotelach  sieci  sprawują  dyrektorzy  generalni
wspólnie  z  dyrektorami  ds.  eksploatacji  lub  kierownikami  służby  pięter.  Dobrze  więc  jest
zwrócić uwagę,  że kontrolowanie pracy przez inspektora pięter podległego mu personelu nie
polega  tylko    na  wskazaniu  niedociągnięć  i  wymierzeniu  kar,  ale  na  uzupełnianiu  braków
i prowadzeniu  bieżącego  instruktażu,    poprawiającego  jakość  obsługi.  Pracownicy  służby
pięter  powinni  być  systematycznie  szkoleni  w  zakresie  wprowadzania  nowych  metod
i technik  pracy,  kultury  obsługi,  umiejętności  zachowania  się  w  szczególnych  sytuacjach.
Powinni  oni  prezentować  właściwą  postawę  etyczno-moralną,  powinni  wykazać  się
umiejętnością używania podstawowych zwrotów grzecznościowych, umiejętnością rozmowy
z gośćmi.

Pracownicy służby pięter powinni być jak najmniej widoczni. Podczas wykonywania

swoich obowiązków nie mogą zakłócać spokoju gości przebywających w hotelu.

Podczas sprzątania pokoju pokojowa winna pozostawić rzeczy gościa w tym samym

miejscu, w którym je zastała. Niezbędna jest również dyskrecja – rozmowy gości nie powinny
być nigdy powtarzane.

Jednym z ważnych elementów kultury osobistej jest ubiór pracownika, gdyż jego

estetyka opiera się  na tych  samych zasadach  harmonii, co estetyka innych  form zespolonych
we  wnętrzu.  Ważny  jest  zestrój  kolorystyczny  ubiorów  z  architekturą  w  wypadku
pracowników  związanych  stanowiskiem  z  wnętrzem  eksponowanym.  Strój  „galowy"
pracowniczy  musi  posiadać  wszelkie  cechy  przydatności  do  uprawianego  zawodu,
a jednocześnie  powinien  pracownika  zdobić,  a  tym  samym  podtrzymywać  jego  dobre
samopoczucie  i  samopoczucie  patrzących.  Praktyczność,    czystość,  prawidłowy  krój  są  to
cechy dobrego ubioru pracowniczego.

Do szczegółowych zadań oraz wynikających z nich obowiązków działu służby pięter

należy:

−

utrzymanie wzorowej czystości pokoi hotelowych, pomieszczeń służbowych,
powierzchni komunikacyjnych, klatek schodowych, pomieszczeń administracyjno-
biurowych, szatni pracowniczej;

−

czuwanie nad majątkiem gości znajdującym się w pokojach noclegowych i majątkiem
zakładu znajdującym się na piętrach;

−

prowadzenie eksploatacyjnego magazynu bielizny hotelowej, gastronomicznej i odzieży
ochronnej i roboczej;

−

prowadzenie pralni hotelowej w zakresie:

−

prania, prasowania bielizny i odzieży gości hotelowych

−

prania części odzieży roboczej i ochronnej

−

pranie firanek części mieszkalnej i administracyjnej

−

organizowanie chemicznego czyszczenia odzieży w pralni miejskiej

−

dokonywanie napraw bielizny hotelowej i odzieży roboczej

−

prowadzenie magazynu rzeczy pozostawionych przez gości hotelu;

−

prowadzenie i nadzorowanie mini-barów w pokojach gościnnych;

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

wprowadzanie na bieżąco - do systemu komputerowego - zmiano pokojach
przygotowanych do wynajęcia oraz uzgadnianie z recepcją obłożenia pokoi;

−

nadzór nad dekoracją kwiatową w hotelu;

−

współpraca z rezerwacją w celu stwierdzenia zapotrzebowania na pokoje;

−

współpraca z działem technicznym w celu usuwania usterek stwierdzonych w pokojach.

Do obowiązków hotelu należy:

−

stałe czuwanie nad jakością wyposażenia pokoi hotelowych i piętrowych pomieszczeń
służbowych przydzielonego rejonu,

−

stałe czuwanie nad estetyką, czystością i stanem sanitarnym pokoi hotelowych, ciągów
komunikacyjnych wyznaczonego rejonu,

−

organizowanie sprawnej i właściwej obsługi gości hotelowych przez:

−

koordynowanie pracy pokojowych, udzielanie gościowi pomocy, jeżeli prośba nie
wymaga pracy pokojowej lub pracownika innego działu,

−

natychmiastowe przekazywanie życzeń gościa do wykonania pokojowej lub
pracownika innego działu (recepcja, dział techniczny), kontrola wykonania
przekazanego zlecenia,

−

czuwanie nad szybkim, rzetelnym i kulturalnym obsłużeniem gościa przez wykonujących
usługę,

−

codzienne kontrolowanie wyznaczonych pomieszczeń rejonu wg instrukcji kierownika
pięter,

−

sporządzanie raportów i obowiązujących dokumentów zleconych przez kierownika
pięter,

−

stałe uzupełnianie wyposażenia pokoi,

−

przekazywanie bielizny i odzieży gościa do pralni i w wyznaczonym terminie zwracanie
jej

−

sporządzanie protokołów strat (na rzecz gościa lub hotelu),

−

sporządzanie

obowiązujących

przepisów

poleceń

obciążenia

(na

rzecz

przedsiębiorstwa) i przekazywanie go recepcji),

−

ustalanie w recepcji adresu gościa pozostawiającego rzeczy w hotelu i przekazywanie ich
kierownikowi pięter (do biura rzeczy znalezionych),

−

bieżące instruowanie pokojowych w zakresie sprzątania, kulturalnej obsługi,

−

przeprowadzanie okresowych kontroli stanu bielizny na piętrach,

−

prowadzenie mini barów w pokojach hotelowych, zgodnie z obowiązującymi w tym
zakresie przepisami,

−

prowadzenie magazynu podręcznego mini barów, według obowiązujących metod
i przepisów,

−

pełnienie służby w przepisowym umundurowaniu.

Dla umożliwienia realizacji wymienionych zadań, na poszczególnych piętrach lub na

niektórych są urządzane węzły obsługi, potocznie zwane „dyżurkami pokojowych". Stan
liczebny służby pięter, wielkość i wyposażenie węzłów obsługi są uzależnione od szeregu
czynników, najważniejsze z nich to:

−

liczba i struktura jednostek mieszkalnych na piętrze,

−

kategoria hotelu,

−

przyjęta organizacja pracy,

−

uzbrojenie techniczne obiektu (windy, zsypy, zrzuty),

−

uzbrojenie techniczne(wyposażenie) samej służby pięter w wózki, nowoczesne maszyny
i urządzenia do utrzymania czystości,

−

zakresy usług przypisanych służbie pięter.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Niekiedy w rejonie węzłów obsługi są urządzane aneksy kelnerskie, w celu usprawnienia

obsługi  gastronomicznej  gości.  Przy  rewirowych  i  brygadowych  systemach  powierzchnia
węzłów  obsługi  musi  być  relatywnie  duża,  przy  systemie  centralnym  powierzchnia  ta
minimalizuje się do niewielkich  pakamer na sprzęt, gdyż wszelkie magazyny i sortownie są
skoncentrowane w  jednym  miejscu, przeważnie w podziemiach hotelu.

Struktura organizacyjna działu utrzymania czystości i porządku

Ze względu na obszerne zadania realizowane przez przedsiębiorstwa konieczny jest

podział pracy. Polega on na tym, iż ogół zadań dzieli się na odpowiednie części, czyli zadania
cząstkowe, a te z kolei na dalsze elementy, doprowadzając ten podział do czynności
elementarnych, już dalej niepodzielnych. W wyniku podziału pracy powstają określone
stanowiska pracy i komórki organizacyjne.

Stanowiskiem pracy jest odpowiednio wyposażone miejsce pracy, w którym jeden lub

kilku  pracowników  wykonuje  określone  zadania.  Stanowiska  pracy  wykonujące  podobne
zadania  łączy  się  w  komórki  organizacyjne,  którymi  kierują  wyznaczeni  pracownicy.
Komórka  organizacyjna  jest  to  grupa  lub  zespół  stanowisk  wyposażony  w  odpowiednie
środki,  kierowany  przez  jednego  zwierzchnika,  wykonujący  określone  zadania,  podobne  ze
względu  na rodzaj  lub przedmiot czynności. Struktura organizacyjna   jest to ogół ustalonych
zależności  funkcjonalnych  i  hierarchicznych  pomiędzy  stanowiskami  i  komórkami
organizacyjnymi. Umożliwia ona sprawne zarządzanie.

W hotelu, podobnie jak i w innych przedsiębiorstwach, mogą występować różne

struktury organizacyjne. Zależy to od wielkości obiektu i ilości zatrudnionych pracowników.
Tak więc może to być struktura liniowa, funkcjonalna, lub sztabowo – liniowa.

Struktura liniowa – na czele każdej komórki organizacyjnej stoi jeden przełożony

(kierownik – dyrektor), który kieruje całą jej działalnością. Zaletą jej jest pełne przestrzeganie
zasady jednoosobowego kierownictwa oraz wyraźne, ścisłe rozgraniczenie zadań
i odpowiedzialności.

Struktura funkcjonalna – podwładni mają przełożonych służbowych (hierarchicznych),

decydujących o tym, co ma być wykonane oraz przełożonych funkcjonalnych, wydających
dyspozycje związane ze sposobem wykonania zadania. Pracownik może mieć kilku
zwierzchników wyspecjalizowanych w określonych dziedzinach.

Struktura sztabowo – liniowa - w tej strukturze połączono dodatnie cechy struktury

liniowej i funkcjonalnej. Na czele każdej komórki organizacyjnej stoi jeden kierownik, który
kieruje całą jej działalnością i jest podporządkowany jednemu zwierzchnikowi wyższego
szczebla. Zależnie od liczby osób podporządkowanych

hierarchicznie

jednemu

zwierzchnikowi  mogą  wystąpić  w  przedsiębiorstwie  dwa  typy  struktur  organizacyjnych:
struktury płaskie – w których zmniejsza się liczba szczebli organizacyjnych, ale zwiększa się
liczba  osób  bezpośrednio  podległa  jednemu  kierownikowi  i  struktury  smukłe  –  w  których
zwiększa  się  liczba  szczebli  organizacyjnych  i  w  związku  z  tym  wydłuża  się  linia  od
pracowników do kierownictwa najwyższego szczebla.

Poniżej przedstawiono przykład struktury organizacyjnej dla obiektu hotelarskiego:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat 1 Struktura organizacyjna obiektu hotelarskiego [źródło: Siła schematu – czyli jak zbudować hotel na

papierze; J.Piasta; www.hotelarze.pl]

Praca w hotelu na stanowisku służby pięter daje okazję kontaktu z wieloma ludźmi.

Niezależnie jednak od zawodu i pozycji społecznej oraz narodowości goście są bardzo różni.
Każdy  jest  odrębną  indywidualnością,  ma  swoje  preferencje,  uprzedzenia,  przyzwyczajenia,
nawyki.  Goście  różnią  się  temperamentem,  odmienną  reakcją  nieraz  na  te  same  zjawiska,
dlatego od  wszystkich  pracowników  hotelu  bez względu  na  zajmowane  stanowisko  wymaga
się wysokiej kultury osobistej. Istotny jest więc przedstawiony poniżej opis stanowisk.

W dziale utrzymania porządku i czystości generalnie występują następujące stanowiska:

kierownik pięter à inspektor pięterà pokojowe à korytarzowe àmagazynier bielizny

Schemat 2Stanowiska pracy w dziale utrzymania czystości obowiązków porządku

[źródło: opracowanie własne]

Zakres obowiązków pracowników służby pięter

W poniższym opisie stanowisk uwzględniono wyżej wymienione, które określają zakres

obowiązków poszczególnych pracowników, wymagania kwalifikacyjne, predyspozycje
i cechy osobowości oraz relacje z innymi stanowiskami i warunki pracy.

Kierownik pięter
Obowiązki i zakres odpowiedzialności:

−

organizowanie i koordynowanie wszystkich czynności związanych z obsługą gości
w pokojach hotelowych i innych pomieszczeniach części mieszkalnej,

−

kierownik pięter ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłową organizację podległej mu
służby eksploatacyjnej, zgodną z przepisami i terminową realizację powierzonych zadań
i obowiązków, a także za stan sanitarny wszystkich pomieszczeń znajdujących się
w części mieszkalnej hotelu dbałość o czystość pokoi hotelowych, korytarzy,
pomieszczeń służbowych, klatek schodowych, wind i holu,

−

organizowanie, koordynowanie i stała kontrola pracy pokojowych,

−

czuwanie nad powierzonym majątkiem oraz prowadzenie dokumentacji i ewidencji

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

dbałość o przestrzeganie przez personel obowiązujących przepisów sanitarnych
szczególnie dotyczących zmiany bielizny pościelowej i ręczników,

−

organizowanie szkoleń pracowników, dbałość o racjonalizację metod pracy,

−

współpraca z recepcją w zakresie wykorzystania pokoi, informowanie recepcji
o pokojach przygotowanych do sprzedaży, a także stała współpraca z pozostałymi
działami,

−

realizacja dodatkowych usług na życzenie gości,

−

prowadzenie dokumentacji dotyczącej wykorzystywanych środków trwałych i sprzętu
zgłaszanie zapotrzebowania na materiały potrzebne do pracy i przedmioty będące
wyposażeniem pokoi hotelowych

−

prowadzenie podręcznego magazynu bielizny zapasowej i drobnego sprzętu

−

zgłaszanie zapotrzebowania na potrzebne materiały niezbędne do pracy

−

prowadzenie ewidencji rzeczy pozostawionych przez gości

−

odpowiedzialność za całość bielizny pościelowej hotelu

−

odpowiedzialność za powierzone mienie
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wymagane wykształcenie wyższe lub średnie zawodowe hotelarskie, staż minimum 4 lata
w hotelarstwie

−

znajomość języka obcego - preferowany język angielski

−

znajomość obsługi komputera w zakresie systemu stosowanego w przedsiębiorstwie

−

znajomość j. obcych

−

treningi specjalistyczne

−

wskazana znajomość pracy na poszczególnych stanowiskach w służbach piętrowych,
recepcji, rezerwacji
Predyspozycje, cechy osobowości:

−

umiejętność organizowania pracy podległemu zespołowi,

−

dokładność w wykonywaniu pracy według podanego zakresu obowiązków,

−

umiejętność nadzorowania i kontroli pracy zespołu ludzi,

−

zamiłowanie do porządku.
Relacje z innymi stanowiskami:

−

nadzoruje inspektora pięter, pokojową, starszą pokojową,

−

podlega kierownikowi recepcji lub zastępcy dyrektora ds. eksploatacji.
Warunki pracy

−

praca biurowa, funkcja kontrolna

Inspektor pięter
Obowiązki i zakres odpowiedzialności

−

nadzorowanie pracy służby pięter, systematyczna kontrola pokoi przygotowanych do
sprzedaży

−

dokonywanie rozdziału pracy na dzień bieżący na podstawie raportu pokoi, dla zmiany
rannej i popołudniowej, z uwzględnieniem sugestii i poleceń recepcji

−

ustalanie zakresu pracy na dni następne

−

współpraca z dysponentem w zakresie ustalenia ilości potrzebnych pokoi, stanu
rezerwacji, przedłużeń pobytu, doposażenia pokoi

−

codzienna  bieżąca  kontrola  czystości  i  estetyki  pokoi  hotelowych,  pomieszczeń
służbowych  i  korytarzy,  sprawności  sprzętu  w  pokojach  i  na  korytarzach,  sprawności
wind,  kontrola  wywozu  naczyń  gastronomicznych  przy  współpracy  z  zakładem
gastronomicznym

−

aktualizacja w komputerze informacji o stanie pokoi do sprzedaży

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

przed zakończeniem godzin pracy odebranie od pokojowych kluczy i wysłuchanie ich
uwag

−

czuwanie nad stanem i jakością wyposażenia pokoi hotelowych i piętrowych
pomieszczeń służb.

−

organizowanie sprawnej i właściwej obsługi gości hotelowych przez koordynowanie
pracy pokojowych, udzielanie gościom pomocy, przekazywanie pokojowym uwag
i życzeń gości

−

dbałość o szybką i rzetelna obsługę gościa przez podległy personel

−

bieżące szkolenie pokojowych w zakresie pracy i kultury obsługi

−

odbieranie z pokoi bielizny gości przeznaczonej do prania

−

wykonywanie swojej pracy w przepisowym umundurowaniu, przestrzeganie przepisów
bhp i ppoż.

−

odpowiedzialność za powierzone mienie
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wymagane wykształcenie wyższe lub średnie zawodowe hotelarskie, staż pracy min.
1 rok dla w. wyższego i 4 dla w. średniego

−

znajomość języka obcego - preferowany język angielski

−

treningi specjalistyczne

−

wskazana znajomość pracy na poszczególnych stanowiskach w służbach piętrowych,
recepcji, rezerwacji

−

st. inspektora pięter - min. 2 lata stażu dla pracownika z w. wyższym i 6 lat pracy -z w.
średnim
Predyspozycje, cechy osobowości:

−

umiejętność organizowania pracy podległemu zespołowi,

−

łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi,

−

umiejętność nadzorowania i kontroli pracy zespołu ludzi,

−

zamiłowanie do porządku.
Relacje z innymi stanowiskami:

−

podlega dyrektorowi ds. eksploatacji, kierownikowi służb piętrowych

−

nadzoruje pokojową, starszą pokojową
Warunki pracy

−

funkcja kontrolna

Pokojowa - korytarzowa

Obowiązki i zakres odpowiedzialności:

−

właściwe przygotowanie jednostki mieszkalnej dla gości hotelowych

−

pokojowa wykonuje wszystkie prace i czynności w sposób i w kolejności ustalonej przez
kierownika pięter

−

utrzymuje wzorową czystość i porządek w pokojach hotelowych i pomieszczeniach
służbowych oraz korytarze hotelowe; pokoje zwalniane i pokoje zajęte sprząta nie
zakłócając pobytu gościa swoją pracą

−

wykonuje swoją pracę w przepisowej odzieży, posiada identyfikator, zachowuje się
kulturalnie w czasie wykonywania obowiązków i zachowuje ciszę

−

przestrzega zasad wymiany bielizny pościelowej i ręczników, uzupełniania kosmetyków
w łazience, oszczędnie gospodaruje powierzonymi środkami

−

bieżąco kontroluje sprawność działania wszystkich urządzeń znajdujących się w pokoju
i na korytarzach, jak również stan wyposażenia pokoi, łazienek

−

niezwłocznie melduje kierownikowi pięter lub inspektorowi pięter o wszelkich
zaistniałych brakach lub uszkodzeniach w pokojach hotelowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

przekazuje kierownikowi pięter lub recepcji wszelkie życzenia lub uwagi gości

−

odpowiada za mienie znajdujące się w pokojach i na korytarzach

−

dostarcza do pokoi rzeczy zamówione przez gościa

−

czuwa nad bezpieczeństwem gości i ich rzeczy, dyskretnie obserwuje osoby
przebywające na korytarzach hotelowych i zawiadamia recepcję o naruszeniu regulaminu
hotelu

−

przestrzega zasady nienaruszalności wniesionego do pokoju mienia gości

−

sprawdza stan wyposażenia pokoi bezpośrednio po wyjeździe gości

−

przygotowuje brudną bieliznę do prania

−

sporządza dzienne raporty sprzątania • sprząta pomieszczenia służbowe
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wymagane wykształcenie średnie lub zawodowe, minimum podstawowe• doświadczenie
min. 2 lata pracy

−

systematyczne szkolenia ogólne, treningi specjalistyczne na stanowiskach pracy

−

starsze pokojowe - wymagana znajomość 1 j. obcego w stopniu umożliwiającym
porozumiewanie się
Predyspozycje, cechy osobowości:

−

uczciwość

−

dyskrecja

−

dokładność

−

zamiłowanie do czystości

−

miła prezencja
Relacje z innymi stanowiskami:

−

podlega kierownikowi pięter, inspektorowi pięter
Warunki pracy

−

praca fizyczna, system 4-zmianowy

Magazynier bielizny:

Obowiązki i zakres odpowiedzialności

−

prowadzenie magazynu bielizny brudnej i czystej

−

zabezpieczenie odpowiedniej ilości czystej bielizny na każdy dzień

−

odbiór od pokojowych brudnej bielizny i wydanie czystej bielizny wg specyfikacji,
rozliczenie ilościowe

−

przygotowanie i segregacja bielizny brudnej do pralni

−

odpowiednie zabezpieczenie bielizny brudnej transportowanej z pięter

−

odbiór bielizny z pralni i jej przeliczenie

−

prowadzenie ewidencji dziennej wydanej bielizny do pralni, sporządzanie protokołu
braków

−

sporządzanie wykazu ilościowego poszczególnych asortymentów bielizny wypranej
i przekazywanie go do działu finansowego

−

utrzymanie czystości pomieszczeń magazynowych

−

informowanie kierownika pięter o stopniu zużycia bielizny

−

ponoszenie materialnej odpowiedzialności za bieliznę hotelową

−

przestrzeganie przepisów sanitarnych
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wykształcenie średnie zawodowe hotelarskie, staż min. 2 lata pracy

−

wykształcenie ogólne i staż min. 4 lata pracy
Predyspozycje, cechy osobowości:

−

uczciwość

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

dokładność

−

zamiłowanie do czystości i porządku
Relacje z innymi stanowiskami:

−

podlega kierownikowi pięter i inspektorowi pięter
Warunki pracy

−

praca w systemie zmianowym
Wymagania natury fizycznej

−

dobry stan zdrowia

W niektórych przypadkach opis stanowiska pracy jest dołączony do zakresu czynności

w postaci dodatkowych informacji pracodawcy. Wśród nich mogą się znaleźć np. dodatkowe
obowiązki, warunki pracy, zależność służbowa pracownika oraz sprzęt i materiały za pomocą
których będzie wykonywał pracę. Opis taki ma sens  jedynie wówczas, gdy jest dostosowany
do  konkretnej  sytuacji  czyli  zasad  funkcjonowania  danego  hotelu.  Forma  i  treść  opisu
stanowiska  pracy  nie  mają  jednolitego  charakteru  w  całym  hotelarstwie,  lecz  są
opracowywane przez poszczególne hotele w zależności od potrzeb.

Ze względu na możliwe zmiany przydziału zajęć opis stanowiska pracy należy

weryfikować  co  najmniej  raz  w  roku.  Właściwie  sformułowany  opis,  tzn.  zawierający
obowiązki  pracownika  i  wymagania  pracodawcy  oraz  zgodny  ze  specyfiką  zadań,  daje
poczucie bezpieczeństwa i umacnia wiarę we własne siły. Dobrą praktyką jest zaangażowanie
pracowników  w  przygotowanie  i  weryfikowanie  własnych  opisów  stanowisk  pracy.  Każdy
pracownik służby pięter powinien dostać kopię takiego opisu.

Na podstawie zakresu czynności i opisu stanowiska pracy można sporządzić szczegółowy

opis czynności, inaczej mówiąc, podzielić procedury na podstawowe elementy. Szczegółowy
opis czynności należałoby również wykorzystać do opracowania programu szkolenia oraz
jako materiał porównawczy podczas oceny wyników pracy.

Jednym z czynników decydujących o tym, ilu pracowników może zatrudnić dany dział jest

przydzielony  budżet,  ponieważ  standardy  wydajności  nie  są  ustalane  na  jednakowym
poziomie  w  całym  hotelarstwie,  lecz  zmieniają  się  w  zależności  od  potrzeb.  Podobnie  jak
obowiązki  pokojówki    w  hotelu  turystycznym  zasadniczo  się  różnią  od  zakresu  obsługi
w hotelu  średniej  czy  luksusowej  kategorii,  tak  standardy  wydajności  będą  inne  w  każdym
z tych hoteli. Kierownik służby pięter musi wiedzieć, ile czasu potrzeba na wykonanie każdej
czynności  umieszczonej  w  grafiku  prac  porządkowych,  np.  na  sprzątanie  jednego  pokoju.
Dopiero wówczas może określić standard wydajności.

Standardy wydajności odnoszą się do ilości pracy personelu. Podstawowym zagadnieniem

w tym przypadku jest czas potrzebny na zakończenie danej czynności, zakładając, że zostanie
ona wykonana zgodnie z przyjętymi w danym dziale standardami.

Schemat opisu stanowiska pracy zawiera:

−

Identyfikacę stanowiska pracy – prawidłowa nazwa określająca rodzaj wykonywanej
pracy,

−

skrócony opis stanowiska pracy, czyli podstawowe informacje opisujące działania
pracownika na stanowisku. Stanowi podstawę do określenia obowiązków i zakresu
odpowiedzialności pracownika na tym stanowisku.

−

obowiązki  i  zakres  odpowiedzialności  –  uwzględnia  wszystkie  obowiązki  (główne
i drugorzędne)  w  hierarchii  od  najważniejszych  do  najmniej  istotnych.  Jest  to  opis
wszystkich  czynności  jakie  pracownik  wykonuje  w  czasie  swej  pracy,  ze  wskazaniem
sposobu wykonania.

−

wymagania kwalifikacyjne (wykształcenie, doświadczenie zawodowe, predyspozycje,
cechy osobowości).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Wyjaśnij, od czego zależy zakres obowiązków służby pięter?
2.  Jakimi cechami powinni charakteryzować się pracownicy służby pięter?
3.  Jakie są główne zadania działu pięter?
4.  Co należy do zakresu obowiązków działu zgodnie z regulaminem organizacyjnym?
5.  Jakie czynniki umożliwiają realizację wszystkich zadań działu pięter?
6.  Wymień stanowiska pracy służby pięter.
7.  Jakie cechy powinna posiadać kandydatka na pokojową?
8.  Co zaliczmy do głównych zadań kierownika pięter?
9.  Wykaż różnice między zadaniami  inspektorki pięter i pokojowej.
10.  Jakie  czynności  powinna  wykonać  pokojowa  po  opuszczeniu  pokoju  przez  gościa

hotelowego?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przedstaw zakres obowiązków działu służby pięter.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone, (w razie wątpliwości skorzystać  z pomocy nauczyciela),
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opis stanowisk,

−

filmy dydaktyczne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

techniczne środki kształcenia,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Wymień cechy osobowościowe pracowników służby pięter.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opis stanowisk,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

literatura.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 3

Przygotuj scenariusz do rozmowy kwalifikacyjnej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przykład arkusza rozmowy kwalifikacyjnej na foliogramie lub wzór,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne dotyczące rozmowy kwalifikacyjnej.

−

literatura.

Ćwiczenie 4

Omów cechy „idealnego” pracownika służby pięter.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przykłady cech osobowościowych pracowników na foliogramach,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

literatura.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Wymienić podstawowe zadania służby pięter?

□

2) Określić, jakie znaczenie ma ubiór pracowników służby pięter?

□

3) Wyjaśnić, co to jest „węzeł obsługi”?

□

4) Wyjaśnić, co to jest struktura organizacyjna?

□

5) Wymienić rodzaje struktur organizacyjnych?

□

6) Scharakteryzować poszczególne rodzaje struktur organizacyjnych?

□

7) Określić, która ze znanych struktur jest najprostsza?

□

8) Wymienić stanowiska w dziale utrzymania czystości i porządku?

□

9) Omówić zakres obowiązków poszczególnych pracowników służby pięter? □

□

10) Wyjaśnić, co obejmuje opis stanowisk?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. System pracy służby pięter

4.3.1. Materiał nauczania

Częstotliwość prac porządkowych, częstotliwość czyszczenia lub konserwacji

przedmiotów i pomieszczeń  określa grafik – czyli harmonogram prac. Prace, które wymagają
codziennego  lub  cotygodniowego  sprzątania  i  czyszczenia  włącza  się  do  rutynowego  cyklu
prac  porządkowych,  wykonywanych  przez  pracowników  służby  pięter.  Pozostałe  są
sprawdzane przez inspektorów codziennie lub raz na tydzień i ujęte w programie generalnych
porządków.  Opracowanie  grafiku  wykonania  programu  oraz  sporządzenie  stosownych
harmonogramów  są  odrębnymi  elementami.  Na  podstawie  harmonogramu  wykonania  prac
kierownik służby pięter rozdziela zadania między swoich pracowników.

Układając grafik generalnych porządków w pokojach hotelowych lub grafik innych prac

nie wchodzących w zakres standardowych zajęć, kierownik służby pięter powinien wziąć pod
uwagę różne czynniki, np. obłożenie hotelu. Ponadto termin porządków trzeba skoordynować
z pracami innych działów, np. technicznego – jeśli przewiduje się poważniejszy remont
urządzeń w kilku pokojach. Generalne porządki należałoby zaplanować w tym samym czasie.
Dzięki tak skoordynowanym działaniom hotel będzie mógł funkcjonować bez większych
zakłóceń, wykonanie remontów i porządków nie będzie uciążliwe ani dla gości, ani dla reszty
personelu.

W hotelarstwie stosowane są trzy systemy organizacji utrzymania czystości na piętrach:

system pracy rewiowej, system brygadowy i system dyspozycyjny. System obsługi pięter jest
charakterystyczny dla każdego obiektu hotelarskiego, nierzadko występują systemy mieszane,
składające się z wymienionych elementów.

System pracy służby pięter

system rewirowy system brygadowy system centralnej dyspozycji

Schemat 3. System pracy służby pięter [źródło: opracowanie własne]

Systemy rewirowy - cały obiekt podzielony jest na rewiry, składające się z określonej

liczby pokoi. Za rewir odpowiada jedna pokojowa, ponosząc odpowiedzialność materialną za
całe wyposażenie oraz odpowiedzialność za jakość i terminowość sprzątania. W zależności od
liczby  łóżek  jeden  rewir  obejmuje  od  kilku  do  kilkunastu  pokoi,  według  wewnętrznych
ustaleń  zakładu  hotelarskiego.  Przy  tym  systemie  oprócz  pokojowych  rewirowych
zatrudniane  są  dodatkowo  pokojowe,  które  pełnią  zastępstwa  według  ustalonego  planu.
Ewentualne dyżury popołudniowe i nocne (jedna pokojowa dyżurna w małym obiekcie, kilka
dyżurnych w dużych obiektach) pełnią pokojowe rewirowe według dodatkowych ustaleń.

System ten jest bardzo rozpowszechniony i ma wiele zalet. Pokojowe czują się rzeczywistymi

gospodyniami  swoich  rewirów,  bardzo  o  nie  dbają,  rywalizują  między  sobą.  System  ten
bardzo dobrze zabezpiecza  mienie zakładu hotelarskiego  i  mienie gości.  Wadą tego systemu
jest  niepełne  wykorzystywanie  czasu  pracy.  Pewnym  rozwiązaniem    tej  niedogodności  jest
łączenie  rewirów  po  dwa,  przy  czym  pokojowe  pracują  razem,  ale  każda  z  nich  ponosi
szczególną odpowiedzialność za własny rewir. System ten daje  bardzo dobre wyniki.

System brygadowy - jedna brygada obsługuje rejon składający się z 50 do 120 jednostek

mieszkalnych. Brygadą kieruje starsza pokojowa, brygadzistka lub inspektorka pięter. Praca

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

jest  wykonywana  systemem  zespołowym,  brygadzistka  (inspektorka)  odpowiada  za
jakościowe  wykonywanie  pracy  i  obowiązana  jest  kontrolować  wszystkie  pomieszczenia,
zgłaszane  kolejno  jako  sprzątnięte,  oraz  współpracować  w  zakresie  przekazywania  tych
danych  do  recepcji.  W  systemie  brygadowym  praca  wykonywana  jest  z  zastosowaniem
podziału  czynności:  jedne pokojowe zmieniają pościel i  ścielą  łóżka,  inne sprzątają  łazienki,
jeszcze  inne  odkurzają  wykładziny  podłogowe  i  meble  lub  pastują  i  froterują  podłogi.
Brygadzistki (inspektorki) opiekują się bielizną pościelową i dokonując jej wymiany w pralni.
Dbają  również    o  środki  czyszczące  i  sprzęt  pomocniczy.  Ustalają  kolejność  sprzątania
w danym  dniu,  kontrolują  jakość  wykonanej  pracy,  uzupełniają  braki  w  drobnych
przedmiotach  wyposażenia  jednostek  mieszkalnych,  ze  szczególnym  zwracaniem  uwagi  na
materiały informacyjno-reklamowe, jakie powinny znajdować się w teczkach. Zalety systemu
pracy  brygadowej  są  istotne,  gdyż    przy  dobrym  jego  funkcjonowaniu  zwiększa  się
wykorzystanie  czasu  pracy,  podnosi  się  jakość  sprzątania  (wszelkie  ewentualne  usterki  są
usuwane w wyniku przeprowadzanych kontroli), zmniejsza się ilość sprzętu i narzędzi pracy,
niezbędnych dla wykonywania czynności porządkowych w porównaniu z ilością tego sprzętu
i narzędzi niezbędnych dla sprzątnięcia tej samej liczby pokoi przy systemie rewirowym.

Pewną odmianą, powstałą z połączenia elementów pracy rewiowej z elementami pracy

brygadowej, jest rozpowszechniony w polskim hotelarstwie system polegający na łączeniu
kilkunastu rewirów w jeden zespół, pracujący indywidualnie, ale pod kierunkiem i kontrolą
jednej starszej pokojowej brygadzistki (inspektorki).

System centralnej dyspozycji, zwany grafikowym - występuje w hotelach, które mają

system  elektronicznego dysponowania pokojami  i kontrolowania pracy  służby obsługi pięter
(room  status  system).  Hotel  posiada  wówczas  jedną  centralną  dyspozytornię  rozdzielającą
i kontrolującą  pracę  pokojowych.  Pokojowe,  zgłaszając  się  do  pracy,  odbierają  wózki,
zaopatrzone  w  niezbędny  sprzęt,  środki  czyszczące  i  materiały  niezbędne  do  uzupełnienia
wyposażenia  pokoi  oraz  zapas  czystej  bielizny.  Wózki  mają  także  specjalne  pojemniki  na
bieliznę  brudną.  Pokojowe  otrzymują  wykazy  pokoi,  które  mają  sprzątnąć  w  danym  dniu,
z podaniem kolejności sprzątania. Zazwyczaj  sprząta się najpierw pokoje zwolnione, aby  jak
najszybciej  przygotować  je  do  ponownego  wynajęcia,  następnie  pokoje,  w  których  goście
nadal  mieszkają,  i  w  trzeciej  kolejności  pokoje  przewidziane  do  zwolnienia  w  danym  dniu.
Pokojowa  zgłasza  swoją  obecność  w  pokoju  za  pomocą  specjalnego  klucza  wkładanego  do
kontaktu sytemu sygnalizacyjnego, co powoduje zapalenie się określonego sygnału na tablicy
dyspozycyjnej.  Po  sprzątnięciu  pokojowa  zgłasza  przygotowanie  pokoju  do  kontroli,  co
powoduje  zmianę  koloru  sygnału  na  tablicy  dyspozycyjnej.  Inspektorki  kolejno  kontrolują
jakość  wykonanej  pracy,  uzupełniając  w  razie  potrzeby  wyposażenie  pokoi  w  drobne
przedmioty  reklamowe  i  zgłaszają  gotowość  pokoju  do  ponownego  wynajęcia,  względnie
tylko  fakt  skontrolowania  sprzątniętego  pokoju.  System  ten  ma  wiele  zalet:  optymalne
wykorzystywanie czasu pracy, ścisła kontrola i obiektywna ocena jakości pracy pokojowych.
Ma  jednak  pewne  wady  związane  z  brakiem  pełnego  poczucia  odpowiedzialności
pokojowych,  które  nie  czują  się  emocjonalnie  związane  z  terenem,  na  którym  pracują,  jak
w systemie „rewirowym".

System pracy służby obsługi pięter jest do pewnego stopnia sprawą indywidualną,

charakterystyczną dla danego obiektu hotelarskiego. Całość prac działu służby pięter
nadzoruje i dokumentację prowadzi kierowniczka pięter.

Dokumentację tę można podzielić na następujące grupy:

−

sprawy administracyjno-organizacyjne

−

sprawy osobowe

−

zaopatrzenie i gospodarka majątkowa

−

organizacja i kontrola pracy

−

rzeczy znalezione

−

badanie opinii gości

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Szczególną uwagę kierowniczka pięter powinna zwracać na prawidłowe funkcjonowanie

działu  pięter,  utrzymując  odpowiednią  jakość  usług.  Oszczędności  na  tym  odcinku  dają  się
zwykle  odczuć  w  późniejszym  okresie  jako  niespodziewany  wzrost  kosztów,  związany
z koniecznością  pozaplanowych  zakupów  nowego  wyposażenia.  Wszelkie  „oszczędności”
dokonywane kosztem obniżenia jakości usług są niedopuszczalne.

Zasady sporządzania miesięcznych harmonogramów pracy pokojowych są takie same jak

zasady sporządzania harmonogramów związanych z organizacją pracy recepcji (załącznik nr
3). Tak samo trzeba pamiętać, że dni ustawowo wolne od pracy są w zakładach hotelarskich
dniami normalnej pracy, za które pracownikowi przysługuje inny wolny od pracy dzień,
z tym że raz na trzy tygodnie musi on przypadać w niedzielę.

Dobra organizacja pracy, równomierny podział obowiązków i sprawiedliwa ocena pracy

każdego członka zespołu obsługi pomieszczeń mieszkalnych – to gwarancja dobrej atmosfery
i dobrych wyników pracy. Jest to również sprawdzian kwalifikacji zawodowych kierowniczki
pięter.

Dokumentacja kierowniczki pięter obejmuje więc:
a) sprawy administracyjno-organizacyjne

−

regulamin organizacyjny przedsiębiorstwa

−

układ zbiorowy

−

prawo pracy

−

obowiązujące zarządzenia i instrukcje

−

cennik wyposażenia

−

zapas formularzy i druków

b) sprawy organizacji kontroli pracy:

−

plan pomieszczeń mieszkalnych

−

wykaz sprzątanych pomieszczeń

−

wykaz rewirów

−

grafik pracy personelu i jego realizacja

−

protokoły lustracji i kontroli

−

ewidencja współpracy z recepcją, pionem technicznym, pralnią, gastronomią

−

ewidencja przeprowadzonych remontów

−

protokoły strat i szkód w inwentarzu

−

kontrolka gospodarki kluczami

c) sprawy osobowe:

−

plan osobowego funduszu płac na bieżący rok i jego wykonanie

−

karty ewidencyjne pracowników

−

roczny plan urlopów i jego realizacja

−

kontrola dyscypliny pracy

−

ewidencja wydawanej pracownikom: odzieży roboczej, odzieży ochronnej, sprzętu

ochrony osobistej:

−

książeczki zdrowia

−

terminarz badań kontrolnych

−

ewidencja przepracowanych godzin nocnych i nadliczbowych

−

wnioski premiowe i awanse

−

materiały szkoleniowe

−

protokoły odpraw i narad

d) ewidencja rzeczy znalezionych:

−

książka ewidencji

−

pokwitowania dla znalazcy

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

korespondencja z gośćmi

−

protokoły przechowywania rzeczy znalezionych

e) sprawy zaopatrzenia i gospodarki majątkowej:

−

roczny plan zaopatrzenia

−

kontrola realizacji zakupów

−

dokumenty gospodarki majątkowej (kartoteka wyposażenia, zestawienie zbiorcze

wyposażenia, kartoteka środków utrzymania czystości …)

f) badanie opinii gości: ankiety – ich analiza i wnioski dotyczące usprawnień pracy służby

pięter (załącznik nr 4).

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Wymień znane systemy pracy stosowane w hotelach.
2.  Omów cechy systemu rewirowego.
3.  Omów cechy systemu brygadowego.
4.  Omów cechy systemu centralnej dyspozycji.
5.  Jakie znaczenie przy wyborze systemu pracy ma grafik?
6.  Wymień wady i zalety poszczególnych systemów pracy.
7.  Wymień dokumentację służby pięter.
8.  Wyjaśnij, przez kogo prowadzona jest dokumentacja służby pięter?
9.  Wyjaśnij, co obejmuje dokumentacja służby pięter?
10.  Wyjaśnij, jakie znaczenie dla pracowników służby  pięter ma badanie opinii gości?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Scharakteryzuj systemy pracy pokojowych

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przykładowe systemy pracy na foliogramach,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Opracuj protokół na okoliczność kradzieży

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

wzory dokumentów służby pięter,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

literatura.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz

Tak

Nie

1) Wymienić najczęściej stosowane systemy pracy pokojowych?

□

2) Określić, czym charakteryzują się poszczególne systemy pracy

pokojowych?

□

3) Omówić wady i zalety systemu rewirowego?

□

4) Omówić wady i zalety systemu brygadowego?

□

5) Omówić wady i zalety systemu centralnej dyspozycji?

□

6) Omówić, na czym polega sprzątanie jednostki mieszkalnej wg systemu

centralnej dyspozycji?

□

7) Wymienić dokumentację kierowniczki pięter?

□

8) Czytelnie i starannie, bez skreśleń wypełniać dokumenty służby pięter?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4. Obsługa służby pięter

4.4.1. Materiał nauczania

Obsługa służby pięter dokonywana jest głównie przez pracowników pralni. Zaliczamy do

nich między innymi: kierownika, praczki, prasowaczki i magazyniera bielizny. Poniżej
przedstawiono schemat graficzny stanowisk obsługi służby pięter i zakres ich obowiązków,
wymagania kwalifikacyjne, predyspozycje, cechy osobowości, relacje z innymi stanowiskami
i warunki pracy.

Kierownik pralni

praczki prasowaczki magazynier bielizny

Schemat 4. Schemat organizacyjny pralni [źródło: opracowanie własne]

Zakres obowiązków pracowników pralni

Kierownik pralni

Obowiązki i zakres odpowiedzialności:

−

koordynuje i kontroluje pracę pracowników pralni

−

dba o zastosowanie odpowiedniego sprzętu, środków piorących i dobrą jakość pracy
podległych pracowników

−

współpracuje z pionem hotelowym i gastronomią świadcząc usługi na rzecz gości i hotelu

−

odpowiada  za  przeprowadzanie  bieżących  kontroli  i  konserwacji  maszyn  i  urządzeń,
racjonalne  wykorzystanie  powierzonego  sprzętu  i  środków,  przy  jednoczesnym
wdrażaniu programu  ochrony środowiska

−

opracowuje dokumentację pralni, magazynu bielizny brudnej i czystej

−

pobiera z magazynu potrzebne środki piorące i niezbędny sprzęt

−

dba o przedłużenie cyklu używalności bielizny z jednoczesnym utrzymaniem jej
wysokiego poziomu czystości

−

odpowiada za aktualizację technologii prania i zaznajomienie z nią swoich pracowników
i uzyskanie ich potwierdzenia na piśmie

−

prowadzi bieżącą kontrolę pracy podległego personelu na wszystkich etapach
wykonywania pracy

−

odpowiada za rozliczanie się z bielizny z hotelem i gastronomią
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wykształcenie średnie zawodowe

−

doświadczenie w pralnictwie
Predyspozycje, cechy osobowości:

−

dokładność i rzetelność

−

umiejętność organizacji pracy podległemu zespołowi pracowników
Relacje z innymi stanowiskami

−

podlega kierownikowi działu technicznego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Warunki pracy

−

praca wymaga umiejętności obsługi maszyn i urządzeń, jak również przeszkolenia
pracowników w tym zakresie

Praczka i prasowaczka

Obowiązki i zakres odpowiedzialności:

−

• pranie i prasowanie wszelkiej bielizny zarówno na potrzeby hotelu, jak i dla gości

−

• ręczne pranie na sucho przy użyciu środków chemicznych tkanin, ubrań oraz wyrobów
skórzanych, w pralni chemicznej bądź innym zakładzie w godzinach ustalonych przez
kierownika

−

pranie, prasowanie, maglowanie, krochmalenie ręczników, pościeli, zasłon, firanek oraz
odzieży powierzonej pralni

−

informowanie gości o zakresie świadczonych usług pralniczych

−

ewentualne nadzorowanie innych pracowników

−

prawidłowe wykonywanie czynności pralniczych

−

ścisłe przestrzeganie czasu prania

−

materialnie odpowiada wobec hotelu za powstałe w procesie pralniczym straty

−

utrzymuje porządek w swoim miejscu pracy

−

odpowiada za codzienny przegląd stanu technicznego powierzonych jej maszyn oraz za
ich bieżącą konserwację

−

przestrzega przepisów bhp i ppoż.

−

odpowiada za powierzone środki czystości i rozlicza się z ich zużycia i urządzeń.
Wymagania kwalifikacyjne:

−

prasowaczka: podstawowe i 2 lata pracy w zawodzie

−

praczka - w. zawodowe i 1 rok pracy w zawodzie

−

przyuczenia do zawodu w zakresie obsługi maszyn i urządzeń
Predyspozycje, cechy osobowości

−

dokładność, schludność, uprzejmość, uczynność Relacje z innymi stanowiskami

−

podlega kierownikowi pralni
Warunki pracy

−

praca fizyczna wymagająca dobrej kondycji, wysiłku.

Magazynier bielizny
Obowiązki i zakres odpowiedzialności

−

prowadzenie magazynu bielizny brudnej i czystej

−

zabezpieczenie odpowiedniej ilości czystej bielizny na każdy dzień

−

odbiór od pokojowych brudnej bielizny i wydanie czystej wg specyfikacji

−

przygotowanie i segregacja bielizny brudnej

−

odpowiednie zabezpieczenie bielizny brudnej transportowanej z pięter

−

odbiór bielizny i jej przeliczenie

−

prowadzenie dziennej ewidencji bielizny wydanej do pralni, sporządzanie protokołu

−

sporządzanie wykazu ilościowego poszczególnych asortymentów bielizny wypranej
i przekazywanie go do działu finansowego

−

utrzymanie czystości pomieszczeń magazynowych

−

informowanie kierownika pralni o stopniu zużycia bielizny i środków piorących

−

ponoszenie materialnej odpowiedzialności za bieliznę

−

przestrzeganie przepisów sanitarnych
Wymagania kwalifikacyjne:

−

wykształcenie średnie zawodowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Predyspozycje, cechy osobowości:

−

uczciwość

−

dokładność

−

zamiłowanie do czystości i porządku
Relacje z innymi stanowiskami

−

podlega kierownikowi pralni
Warunki pracy

−

praca w systemie zmianowym
Wymagania natury fizycznej

−

dobry stan zdrowia.

Organizacja usług pralniczych

Nie ma ustalonych normatywów zaopatrzenia zakładów hotelarskich w bieliznę, jednak

poszczególne przedsiębiorstwa, w zależności od potrzeb i możliwości, ustalają normatyw
i liczby kompletów pościelowych, zazwyczaj 5-7 kompletów na każde łóżko stałe.

Ustalając normatywne liczby kompletów, bierze się pod uwagę:

−

rodzaj i kategorię zakładu oraz wynikającą stąd częstotliwość wymiany bielizny,

−

średni czas pobytu gościa, wpływający również na częstotliwość wymiany,

−

terminowość usług pralniczych,

−

stan bielizny i sposób wykonywania koniecznych reperacji (jeżeli reperacje są, zlecane
obcym placówkom usługowym, przedłuża to czas ich trwania, a tym samym przedłuża
się okres, w którym część bielizny nie jest użytkowana).

Średni okres użytkowania jednego kompletu bielizny wynosi 2 lata - przy czym jednak

trzeba brać pod uwagę, że poszczególne części kompletu pościelowego zużywają się nie
jednakowo. Nie należy więc zamawiać całych nowych kompletów, tylko odpowiednie ilości
prześcieradeł, poszewek, podpinek, ręczników.

Podział bielizny pościelowej jest zwykle następujący:

jeden komplet na łóżkach, jeden komplet w magazynkach podręcznych, jeden lub dwa

komplety w praniu, reszta w magazynie czystej bielizny (przy pralni jeżeli mamy własną
pralnię na miejscu) Każde najmniejsze nawet rozdarcie powinno być natychmiast reperowane.
Bielizny uszkodzonej lub poplamionej nie wolno wydawać na piętra. Jeżeli przez przeoczenie
nie nadająca się do użytku sztuka bielizny trafiła na piętro, trzeba ją odłożyć i wymienić

w pralni na dobrą.

Podział bielizny przy ustalaniu norm zużycia środków piorących:

1.  bielizna pościelowa, ręczniki, bielizna stołowa, bielizna osobista gości,
2.  odzież ochronna pokojowych – fartuszki, kitle,
3.  odzież ochronna pracowników innych działów oraz ścierki, firanki, zasłony.

W hotelu występują następujące grupy asortymentowe rzeczy przeznaczonych do prania:

−

zmiany pościelowe, ręczniki

−

bielizna stołowa oraz ściereczki kuchenne

−

odzież robocza personelu hotelowego

−

odzież gości hotelowych

Sortowanie bielizny hotelowej odbywa się: wg rodzaju i wg stopnia zabrudzenia, a wymiana

bielizny hotelowej generalnie odbywa się na zasadzie – sztuka za sztukę.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. w ramach wymagań co do wyposażenia oraz zakresu

świadczonych usług dla hoteli, nakłada na hotelarzy obowiązek prania, prasowania

i czyszczenia bielizny i odzieży gości w obiektach 3, 4 i 5 gwiazdkowych. W zakładach

hotelarskich występują trzy różne systemy organizacji usług pralniczych:

−

własne pralnie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

zlecenie usług wyspecjalizowanym placówkom usługowym,

−

wynajmowanie bielizny w wyspecjalizowanych zakładach pralniczych.

Ten ostatni system, szeroko stosowany za granicą, w Polsce jeszcze nie przyjął się. Przy tym

systemie  zakład  hotelarski  w  ogóle  nie  ma  własnej  bielizny  pościelowej  ani  też  bielizny
stołowej,  ręczników,  ścierek  itp.  Hotel  zawiera  odpowiednią  umowę  i  wynajmuje  np.
3 komplety  pełnego  wyposażenia  wszystkich  łóżek  i  miejsc  konsumpcyjnych  za  określoną
opłatą.  Zleceniobiorca  własnym  transportem  przewozi  bieliznę  czystą  i  odbiera  brudną,  na
zasadzie  „sztuka za sztukę", wystawiając rachunek za pranie  i  koszty dzierżawy.  W krajach,
gdzie  system  ten  jest  szeroko  rozpowszechniony,  pralnie  dostosowują  swoją  bieliznę  do
wymagań hoteli,   z którymi zawierają umowy, wywiązują się ze swoich zobowiązań bardzo
terminowo, dbając także o wysoką jakość usług. W Polsce jest to jeszcze sprawa przyszłości.
Obecnie mamy albo własne pralnie, albo zlecamy wykonywanie usług pralniom na zewnątrz.
W jednym, jak i w drugim przypadku wymiana pomiędzy „piętrami" a pralnią odbywa się na
zasadzie  „sztuka  za  sztukę",  tak  że  liczba  sztuk  bielizny (liczba  kompletów  na  jedno  łóżko)
pozostaje na piętrach stale taka sama. Przygotowując bieliznę brudną do wymiany, pokojowe
wkładają ją do odpowiednich pojemników lub worków, sortując ją według rodzajów i pakują
zawsze tę samą (w porozumieniu z kierowniczką pralni) ilość poszczególnych asortymentów
na przykład po 50 prześcieradeł, 25 podpinek i po 50 poszewek. Pralnia, przyjmując bieliznę
do  prania,  wystawia  pokwitowanie,  na  którym  wymienione  są  rodzaje  bielizny  w  danym
zakładzie  hotelarskim.  Ręcznie  wpisuje  się  tylko  liczbę  sztuk.  Na  podstawie  oryginału
pokwitowania  otrzymuje  się  z  magazynu  czystej  bielizny  w  pralni,  te  same  ilości  sztuk.
Wymiany  dokonują  często  pokojowe,  brygadami  lub  piętrami,  a  w  większych  obiektach
wymiany  dokonują  pracownicy  magazynu  bielizny  pralni,  przyjeżdżając  na  piętra.  Do
transportu  bielizny  używane  są  specjalne  wózki  i  pojemniki. Transport  pionowy  odbywa  się
dźwigami  towarowymi.  Niektóre  hotele  mają  zsypy  na  bieliznę  brudną  na  każdym  piętrze,
w obrębie  węzła  służbowego  (dyżurek).  Wówczas  odbioru  dokonuje  pracownik  pralni,
wystawiając  na  miejscu pokwitowanie i wrzucając przyjętą bieliznę do zsypu, którego wylot
znajduje  się  przy  pomieszczeniu  sortowni  brudnej  bielizny  w  pralni.  Bieliznę  do  prania
sortuje  się  nie  tylko  według  asortymentów,  ale  także  według  stopnia  jej  zabrudzenia.
W miarę  możności  każdy  zakład  hotelarski  ogólnie  dostępny  powinien  świadczyć  gościom
odpłatnie usługi w zakresie prania, prasowania i chemicznego czyszczenia odzieży.

Hotele określają zazwyczaj godziny przyjęcia bielizny do prania - na przykład do 9°° rano.
W pokojach znajdują się specjalne torby jednorazowego użytku, do których goście wkładają

rzeczy  do  prania.  Zwykle  w  pokojach  znajdują  się  także  bloczki,  na  których  goście  sami
wpisują  datę,  numer  pokoju,  swoje  nazwisko,  liczbę  poszczególnych  sztuk  oddawanych  do
prania.  Instrukcje  wewnętrzne  regulują  tryb  dostarczania  bielizny  do  pralni,  odbierania
bielizny  upranej  i  inkasowania  należności.  Tę  ostatnią  czynność  wykonuje  oczywiście
recepcja na podstawie dostarczonych przez pralnie (ewentualnie z pośrednictwem pokojowej)
obciążeń.

Jeżeli hotel nie ma własnej pralni, powinien zabezpieczyć wykonywanie ekspresowych usług

pralniczych na rzecz gości, zawierając odpowiednią, umowę z zakładem pralniczym.

Z uwagi na wielokierunkowość rozwoju usług pralniczych bardzo ważne są ogólne

zasady organizacji prania w obiektach hotelarskich.

Technologia usług pralniczych
Wielkość pralni i jej moc przerobowa, a co za tym idzie – rodzaj wyposażenia, zależą od

wielkości obsługiwanego obiektu oraz zastosowanych cykli pralniczych. Pierwszą czynnością
w organizacji pralni jest ustalenie jej typu. Wyróżnia się:

−

pralnie wodne

−

pralnie chemiczne

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

pralnie mieszane, które posiadają system prania wodnego, jak również chemicznego (ten
typ  pralni  jest  najczęściej  spotykany  w  hotelach).  Od  typu  pralni  zależy  rodzaj
zastosowanego  w  niej  wyposażenia.  Coraz  więcej  hoteli  zleca  usługi  pralnicze  na
zewnątrz,  rezygnując  z organizacji  pralni  na  swoim  terenie.  Jednakże  większe  sieci
hotelowe  dbające  o  wysoki  standard  usług  decydują  się  jedynie  na  częściowe  zlecanie
usług  pralniczych.  Obejmuje  ono  tylko  pranie  pościeli,  ręczników,  ściereczek
kuchennych i bielizny stołowej. Ubrania gości hotelowych oraz odzież robocza personelu
hotelowego  prane  są  na  terenie  hotelu.  System prania  w  obiektach  hotelowych  wymaga
sprawnej organizacji pracy  i ścisłej współpracy  działu obsługi pokoi pralni oraz serwisu
pralni  zewnętrznej.  Niejednokrotnie,  przy  dużym  obłożeniu  hotelu,  ilość  rzeczy
przeznaczonych  do  prania  jest  bardzo  duża.  Nie  można  dopuszczać  do  nadmiernego
nagromadzenia  nieposortowanych  brudnych  ręczników  i  pościeli  –  zalegają  one
najczęściej  w  obszarach  komunikacyjnych  zaplecza  gospodarczego  hotelu  i utrudniają
pracę  pozostałemu  personelowi  hotelowemu,  wpływając  jednocześnie  na  znaczne
obniżenie standardu higienicznego innych usług hotelowych. Należy zatem odpowiednio
opracować  technologię  usług  pralniczych.  Podczas  sprzątania  pokoju  brudne  zmiany
pościeli  oraz  ręczniki  składowane  są  w  workach  umieszczonych  na  wózkach
serwisowych.  Po  napełnieniu  worek  jest  zamykany  i  transportowany  do  pomieszczenia
w którym  następuje  sortowanie  oraz  zliczanie  pościeli  i  ręczników.  W  pomieszczeniu
tym  sortuje  się  też  bieliznę  stołową  oraz  ściereczki  kuchenne  dostarczane
z poszczególnych  zakładów  gastronomicznych  znajdujących  się  na  terenie  obiektu.
Posortowane rzeczy w specjalnych workach przewozi się do magazynu bielizny brudnej.
Pomieszczenie  sortowania  bielizny  organizuje  się  zazwyczaj  przy  pralni  natomiast
magazyn  bielizny  brudnej – przy wejściu gospodarczym. Odbiór rzeczy przeznaczonych
do  prania  powinien  odbywać  się  minimum  raz  dziennie  o  ustalonej  godzinie.
W przypadku  dużego  obłożenia  hotelu  oraz  braku  odpowiedniego  magazynu  bielizny
brudnej odbiór rzeczy do prania winien odbywać się nawet kilka razy dziennie.

Po upraniu czyste rzeczy winny być przywożone w czystych zaplombowanych workach.

Zarówno pościel, ręczniki, ściereczki kuchenne jak i bielizna stołowa przywożone są
uprasowane i poskładane.

Sortowanie brudnej odzieży roboczej personelu hotelowego odbywa się zazwyczaj przy

magazynie  odzieży  roboczej  w  momencie  wymiany  odzieży  brudnej  na  czystą.  Magazyn
znajduje  się  przy  szatni  pracowniczej  lub  w  okolicach  pralni.  W  hotelu  odbiór  ubrań
roboczych personelu nie jest przypadkowy. Ubranie każdego pracownika podpisane jest jego
imieniem  nazwiskiem.  Każdy  pracownik  hotelu  posiada  minimum  dwa  zestawy  ubrań
roboczych  i  sam dokonuje wymiany odzieży  brudnej  na czystą. Ubrania robocze prane są  na
dwa sposoby:

−

chemicznie (uniformy)

−

metodą wodną (fartuchy)

W przypadku większego miejscowego zanieczyszczenia odzieży dokonuje się jej

odplamiania  na  specjalnym  stole  detaszerskim.  Po  wypraniu  odzież  przewożona  jest  do
odpowiedniego magazynu odzieży roboczej. Z tego magazynu personel każdorazowo pobiera
czyste  ubrania  do  pracy.  Transport  czystych  ubrań  roboczych  z  pralni  do  magazynu  winien
odbywać  się  na  zbiorczych  wózkach  wieszakowych,  zakrywanych  odpowiednią  foliową
przykrywą.

Odzież gości hotelowych przeznaczana do prania winna być przenoszona do pomieszczenia

sortowniczego, bezpośrednio połączonego z pralnią. Tam jest sortowana na specjalnym stole
sortowniczym, znakowana, a następnie przekazywana do pomieszczenia pralni. Ubrania gości
hotelowych, w zależności od asortymentu, prane są chemicznie lub w wodzie. Przy
większych miejscowych zabrudzeniach dokonuje się także odplamiania odzieży na

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Pralnia na zewnątrz

specjalnym  stole  detaszerskim.  Po  wypraniu  i  uprasowaniu  odzież  przekazywana  jest  do
pomieszczenia  magazynowego  w  którym  organizuje  się  zazwyczaj  stanowisko  napraw
odzieży. Tam  możliwe są przed wydaniem ubrania gościowi drobne  naprawy  np. przyszycie
guzika, zszycie pęknięcia, podszycie.

Z pomieszczenia magazynu ubrania gości wydawane są obsłudze, która następnie dostarcza

je do pokoi. Odzież transportowana jest na wieszaku w worku ochronnym. Każda sztuka
ubrania musi posiadać niezależny wieszak i worek.

Bazując na opisanej technologii usług pralniczych oraz biorąc pod uwagę podstawowe

wyposażenie pralni można określić rodzaj pomieszczeń wchodzących w skład zespołu pralni.
Są to:

−

miejsce do sortowania bielizny, przeznaczonej do prania oraz jej znakowania,

−

pralnia, w której wydziela się stanowiska (aneksy) prania wodnego i suszenia, prania
chemicznego łącznie z odplamianiem oraz stanowisko prasowania,

−

magazyn odzieży czystej łącznie z aneksem bieżących napraw odzieży; pomieszczenie to
winno być skomunikowane z ekspedycją czystej odzieży dla pracowników hotelu oraz
gości hotelowych,

−

pomieszczenie techniczne, w którym instaluje się stację uzdatniania wody,

−

pomieszczenie na pralnicze środki chemiczne.

Organizacja pralni musi być zgodna z zasadami jednokierunkowości ruchu: od strefy

brudnej,  gdzie  znajduje  się    bielizna  i  ubrania  przeznaczone  do  prania,  przez  strefę  prania
i suszenia,  do  strefy  czystej,  w  której  prasowane  i  składowane  są  czyste,  uprane  ubrania
i bielizna.  Ustawienie  technologiczne  wyposażenia  wewnątrz  pralni  powinno  wyraźnie
wydzielać  stanowiska  prania  na  mokro  oraz  prania  chemicznego,  jak  również  stanowiska
prasowania  odzieży.  Niedopuszczalne  jest  przypadkowe  ustawianie  urządzeń,  powodujące
krzyżowanie się drogi brudnej bielizny z drogą bielizny czystej. Jest to sprzeczne z zasadami
higieny,  jak  również  dezorganizuje  pracę  personelu  pralni.  Względy  higieniczne  decydują
również o odpowiednim usytuowaniu pralni w budynku.

Jako ciekawostkę można dodać, że minimum 50% średniorocznego obłożenia to ponad

70-80 łóżek – to próg wskazywany najczęściej przez specjalistów pytanych o to, w jakich
hotelach opłaca się instalować pralnię.

Zawsze jednak dodają: pranie w pralniach zewnętrznych nie gwarantuje najwyższej jakości.

Przemysłowe pralnie tunelowe „opierają” wszystkich - duże szpitale, zakłady przemysłowe.
A więc hotelarz, który kilka razy w tygodniu wywozi bieliznę hotelową na zewnątrz, musi się
liczyć z tym, że delikatna pościel, galanteria stołowa będzie prana razem z bielizną szpitalną,
(którą trzeba dezynfekować) z ubraniami roboczymi (które najczęściej wymagają użycia
specjalnej, silniejszej chemii, bo są bardzo zabrudzone).

Schemat usług pralniczych:

pokój

gościa hotelowego

pomieszczenie                pralnia              prasowalnia                        pomieszczenie
sortownicze                    hotelowa             i szwalnia                          magazynowe

odzieży czystej

Schemat 5. Schemat usług pralniczych [źródło:” Usługa pralnicza w hotelu”, S. Oparka; www.hotelarze.pl]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Do standardowego wyposażenia pralni należą więc:

1. znakowarki do metkowania i oznaczania odzieży przeznaczonej do prania,
2. pralnice (wodne lub chemiczne) posiadające różne wielkości wsadu, a co za tym idzie

różną wydajność, maszyny do prania wodnego zasilane mogą być elektrycznie lub parą
techniczną,

3. stoły detaszerskie służące do odplamiania odzieży,
4. suszarki pozwalające na bardzo szybkie wyschniecie prania, są to urządzenia bardzo

energochłonne, wymagające odpowiedniego systemu wentylacji,

5. magiel (mechaniczny lub na gorąco) wraz ze stojakiem na wałki do magla,
6. stanowiska do prasowania – prasy do odzieży pranej chemicznie, stoły do prasowania

żelazkiem parowym, kabiny parująco-prasujące, prasy do kołnierzyków, manekiny
prasująco-formujące, manekiny do bielizny fasonowej,

7.  stoły pomocnicze,
8.  wózki na brudną bieliznę i ubranie oraz na czystą bieliznę,
9.  wózki wieszakowe na czystą odzież,
10.  pakowarka odzieży,
11.  kołowrotki (mechaniczne przesuwane wieszaki) na czyste ubrania.

Wszystkie wyżej wymienione maszyny i urządzenia powinny posiadać stosowne

certyfikaty.

Bardzo istotną rolę w tej działalności odgrywają magazyny. W większości hoteli

spotykamy dwa podstawowe magazyny na piętrach, są to:

−

magazyn bielizny hotelowej

−

magazyn środków czystości.

Odpowiednia segregacja i bezwzględne utrzymanie porządku w obu magazynach są

niezbędne do sprawnego wykonywania pracy pokojowej. Przy odpowiedniej segregacji
środków czystości i innych niezbędnych materiałów, wystarczy „jeden rzut oka”, by ustalić
kończące się zapasy i zgłosić zapotrzebowanie na nie.

Węzeł pobytowy powinien posiadać wydzielone zaplecze magazynowe, prawidłowo

skomunikowane  z  tym  pionem  (wewnętrzny  dźwig  towarowo-osobowy,    służbowa  klatka
schodowa).  Niektóre  magazyny  mogą  być    zlokalizowane  w  sąsiedztwie  hotelu  –  jednak
powinny posiadać dogodne  powiązania komunikacyjne.

Wielkość powierzchni magazynowych zależy od:

−

standardu obiektu,

−

wielkości,

−

lokalizacji (miejska, peryferyjna)

−

powiązania i kooperacji z jednostkami zewnętrznymi,
W hotelu średniej wielkości należy przewidzieć:

−

magazyn bielizny i pościeli hotelowej

−

magazyn mebli

−

magazyn środków chemicznych

−

magazyn papieru i druków

−

magazyn odzieży ochronnej

−

magazyn części i materiałów zapasowych

−

magazyn techniczny

Zaplecze to może mieć układ scentralizowany lub nie. Wyposażenie magazynów

w zależności  od  charakteru  i  przeznaczenia  to  głównie  regały,  półki,  szafy,  skrzynie.  Każde
pomieszczenie  magazynowe  powinno  posiadać  odpowiednią  wentylację  grawitacyjną  lub
mechaniczną  oraz  sprzęt  i  wyposażenie  związane  z  zabezpieczeniem  ppoż.  W  większych
obiektach lokalizuje się pomieszczenie ochrony i kontroli zespołu magazynowego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Wyjaśnij co to jest bielizna hotelowa?
2.  Co składa się na komplet bielizny hotelowej?
3.  Ile wynosi waga jednego kompletu bielizny hotelowej?
4.  Czy bielizna hotelowa powinna być oznakowana, jeśli tak to jak?
5.  Czy są ustalone normatywy zaopatrzenia obiektów hotelarskich w bieliznę hotelową?
6.  Co to jest asortyment bielizny hotelowej?
7.  Na czym polega sortowanie bielizny hotelowej?
8.  Co obejmują grupy asortymentowe rzeczy przeznaczonych do prania?
9.  „Sztuka za sztukę” – co to oznacza?
10.  Wymień systemy organizacji usług pralniczych.
11.  Kto dokonuje wymiany bielizny hotelowej?
12.  Czy  Ty, jako właściciel obiektu, zaproponowałbyś korzystanie z usług pralni
13.  zewnętrznej? Jeśli tak to dlaczego? Uzasadnij.
14.  Jakie znaczenie posiada segregowanie bielizny przed praniem?
15.  Jakie typy pralni wyróżniamy?
16.  Jakie urządzenia składają się na wyposażenie pralni?
17.  Na czym polega technologia usług pralniczych?
18.  Jakie są zasady organizacji usług pralniczych?
19.  Jak zorganizowane jest pranie odzieży gości hotelowych?

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaproponuj asortyment i normatyw bielizny hotelowej dla obiektu hotelarskiego

- 3* hotelu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przykładowe spisy asortymentu bielizny hotelowej dla różnych obiektów,

−

arkusz papieru,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj oznakowanie bielizny hotelowej

Sposób wykonania ćwiczenia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

wzory oznakowania bielizny hotelowej dla różnych obiektów,

−

arkusz papieru,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

Ćwiczenie 3.

Omów organizację usług pralniczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

ustawa o usługach turystycznych, lub komputer z dostępem do Internetu,

−

arkusz papieru,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

4.4.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Wymienić, co wchodzi w skład bielizny hotelowej?

□

2) Wyjaśnić, co to jest komplet bielizny hotelowej?

□

3) Określić wagę jednego lnianego kompletu pościelowego?

□

4) Dobrać odpowiednie oznakowanie bielizny hotelowej?

□

5) Ustalić normy zużycia środków piorących?

□

6) Wyjaśnić, co to jest asortyment i normatyw bielizny hotelowej?

□

7) Dokonać sortowania bielizny hotelowej?

□

8) Wyjaśnić, jak może być zorganizowany system usług pralniczych

w hotelu?

□

9) Określić, jak przebiega pranie odzieży roboczej i ubrań gości?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5. Transport wewnętrzny

4.5.1. Materiał nauczania

Prawidłowe rozwiązanie komunikacji w hotelu oraz transportu poziomego i pionowego,

a  także  dróg  ewakuacyjnych  jest  sprawą  kluczową.  Wynika  to  z  koncentracji  ruchu  gości
i pracowników  oraz  towarów  i  przedmiotów  (bagaży  gości,  wyposażenia,  bielizny
pościelowej i gastronomicznej) i faktu, że komunikacja,  transport mają zasadniczy wpływ na
sprawność funkcjonowania hotelu i bezpieczeństwo pobytu.

Istotną rzeczą z punktu widzenia bezpieczeństwa jest oznakowanie i oświetlenie wszelkich

dróg komunikacyjnych. W hotelach najwyższą wagę przywiązuje się do dróg ewakuacyjnych.
Drogi ewakuacyjne,  jako  jeden  z  podstawowych  elementów  bezpieczeństwa  gości  i  załogi  -
muszą  być:  oznakowane,  oświetlone,  w  tym  też  oświetleniem  awaryjnym  funkcjonującym
w przypadku  przerwy  w  zasilaniu  prądem.  Częstym  grzechem  obsługi  jest  zastawianie  dróg
ewakuacyjnych  sprzętem,  opakowaniami  itp.,  takie  postępowanie  należy  traktować
w kategorii przestępstwa.

Całość zagadnień związanych z transportem w tej części materiału jest podzielona na:

−

transport i komunikacja pionowa,

−

dźwigi osobowe,

−

dźwigi towarowo – osobowe,

−

dźwigi towarowe,

−

dźwigi towarowe specjalne,

−

urządzenia towarowe specjalnego przeznaczenia,

−

urządzenia towarowe osób niepełnosprawnych.

Transport i komunikacja pionowa

Współczesne hotelarstwo powszechnie stosuje urządzenia mechaniczne, przystosowane

do  transportu  i  komunikacji  pionowej.  W  tej  dziedzinie  obserwuje  się  wyraźny  wzrost
wymagań tak ze strony gości,  jak również  ze strony gestorów. Klatki  schodowe są częściej
traktowane jako drogi ewakuacyjne i ciągi wewnętrzne komunikacji służbowej.
W skład zespołu urządzeń związanych z  transportem i komunikacją pionową  wchodzą:

−

dźwigi,

−

schody ruchome,

−

platformy pionowe, schodowe, techniczne oraz dla osób niepełnosprawnych,

−

sprzęt i urządzenia specjalne związane z myciem i konserwacją elewacji.

Hall główny w hotelu, jako podstawowy węzeł komunikacji poziomej i pionowej,

stanowi  w  wielu  rozwiązaniach  architektonicznych  punkt  wyjściowy  do  formowania  układu
przestrzennego i użytkowego. Czynność funkcjonalna w rejonie strefy wejściowej jest sprawą
zasadniczą.  Gość  hotelowy  od  razu  po  wejściu  powinien  bez  większych  trudności  móc
zlokalizować  umiejscowienie  recepcji  oraz  zespołu  dźwigowego.  Oba  te  węzły  powinny
mieścić  się w  niedalekiej odległości od siebie, tak by pracownicy recepcji mogli  sprawować
dyskretną  kontrolę  nad  przepływem  osób  oraz  pracą  tych  urządzeń.  Przy  programowaniu
zespołu dźwigowego należy brać pod uwagę następujące czynniki:
1)  urządzenia dźwigowe w hotelu są synonimem standardu i troski gestora o wygodę gości;
2)  liczba  dźwigów,  rodzaj,  ich  sprawność  i  inne  parametry  techniczno-użytkowe  powinny

wynikać z wyliczeń i dokumentacji;

3) przy doborze należy brać pod uwagę bezpieczeństwo użytkowania, trwałość

i niezawodność, estetykę, energooszczędność, prostotę obsługi i konserwacji;

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4) przystanek w hallu recepcyjnym powinien stanowić główny punkt rozrządu w układzie

komunikacji transportu pionowego;

5) biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia gościom hotelowym możliwości dogodnego

przemieszczania się należy, w miarę możliwości, unikać rozwiązań z pojedynczym
dźwigiem;

6) lokalizacja dźwigu (zespołu dźwigów) powinna uwzględniać ewentualną uciążliwość

wynikającą z pracy urządzeń oraz hałasu związanego z jego użytkowaniem;

7) co najmniej jeden z dźwigów powinien być przystosowany do przewozu osób

niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich, chorych na noszach.

Dane dotyczące zastosowania dźwigów w obiektach hotelarskich znajdują się w ustawie

o usługach turystycznych.

Przy projektowaniu obiektów hotelarskich należy uwzględniać potrzeby docelowe,

ewentualność zmiany grupy kategoryzacyjnej oraz trudności techniczne w późniejszej
dobudowie tego węzła i w prawidłowym rozwiązaniu układu komunikacyjnego.

Dźwigi osobowe – mają największe znaczenie w tym transporcie, ponieważ największe

nasilenie  ruchu  w  hotelu  z  tradycyjnym  programem    obsługowym  notuje  się  zwykle  na
początku  doby  hotelowej  oraz  w  godzinach  rannych,  tj.  w  czasie  podawania  śniadań.  Ścisłe
określenie  największego  nasilenia  ruchu  gości  w  obiekcie  jest  bardzo  trudne  i  zmienne
w zależności  od  standardu,  charakteru,  układu  przestrzennego  oraz  rozmieszczenia  funkcji
obsługowych.  Napływ  gości  hotelowych,  będących  potencjalnymi  użytkownikami  dźwigów,
nie  jest  lawinowy;  jednak  w  hotelach  bazujących  na  obsłudze  zorganizowanych  grup
turystycznych  należy  liczyć  się  ze  spiętrzeniem  większych  grup  uczestników.  Współczesna
baza  hotelowa  i  jej  wyposażenie  techniczne  powinno  uwzględniać  światowe  tendencje  do
preferowania  zorganizowanych  form  podróży.  Pion  wielofunkcyjny  przystosowany  do
organizowania i obsługi masowych imprez  kształtuje program uzupełniający oraz oddziałuje
w  istotny  sposób  na  hotelową  infrastrukturę  techniczną.  Biorąc  to  pod  uwagę  należy
w hotelach  średniej  wielkości  i  dużych  uwzględniać  określoną  „pulsację"  ruchu  gości
w określonych przedziałach czasowych wynikających

z harmonogramu pobytu i rozkładu zajęć.

Dla zapewnienia zadowalającej jakości obsługi dźwigi osobowe powinny być zdolne do

przewiezienia 15% zamieszkałych gości w ciągu 5 minut (7,5% do góry i 7,5% na dół, licząc
jazdę z poziomu i na poziom hallu recepcyjnego) - przy obliczeniowym okresie oczekiwania
45 sekund. W hotelach o podwyższonym standardzie wartość ta jest mniejsza i dochodzi do
15 sekund. Dodać należy, że gość hotelowy subiektywnie odczuwa okres oczekiwania.

Szybkie oraz łatwe wejście i wyjście (z bagażem) z kabiny ma zasadnicze znaczenie dla

sprawnej obsługi  dźwigowej.  Biorąc  to pod uwagę drzwi  powinny  być  otwierane  centralnie,
tj.  od  osi  otworu  i  możliwie  jak  najszerzej.  Muszą  mieć  układ  podwójny,  tj.  „drzwi
przystankowe" i „drzwi kabinowe", a ich działanie (w zależności od standardu) powinno być
w  pełni  zautomatyzowane.  Wysokosprawne  sterowanie  grupowe  dźwigów  pozwala  na
wprowadzanie  w  trakcie  eksploatacji  zmienności  stref,  przydzielanie  wolnych  kabin,
tworzenie  strefy  wezwań  oraz  przywoływanie  wszystkich  kabin  do  przystanku
podstawowego.  Jest  to  sterowanie,  które  pozwala  na  organizację  pracy  całego  zespołu
dźwigowego.  Działa  ono  podobnie  jak  maszyna  matematyczna,  która  ustanawia  logiczne
powiązania  i  gromadzi  wyniki  pośrednie,  wydaje  polecenia  jazdy  i  zatrzymywania  się.
Udziela ponadto informacji osobom przewożonym przez uruchamianie właściwych sygnałów
optycznych i akustycznych, takich jak: potwierdzenie wezwania, wskazanie kierunku dalszej
jazdy, aktualnego piętra oraz momentu dotarcia do przystanku docelowego.

By zapewnić dogodne warunki użytkowania oraz racjonalny proces eksploatacyjny

należy odpowiednio grupować szyby dźwigowe - zachowując jednocześnie wydzielone ciągi

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

komunikacji  piętrowej  oraz  niezbędną  powierzchnię  manewrową  (hall  przystankowy).
Lokalizacja  i  grupowanie  dźwigów  w  zespoły  stanowiące  węzeł  komunikacyjny  zależy  od
liczby  tych  urządzeń  i  ich  potencjału  obsługowego  oraz  od  założonego  układu  i  rozrządu
piętrowej komunikacji poziomej. Istotnym elementem wpływającym  bezpośrednio na kształt
i wymiary przystanku piętrowego jest głębokość kabiny dźwigowej.

Wykończenie i wyposażenie kabin jest uzależnione od standardu, producenta oraz

indywidualnych wymagań gestora i inwencji projektanta. Stalowa konstrukcja kabin z reguły
jest  obudowana  materiałami  lub  wykładzinami  w  kolorze  i  fakturze  dobranej  do  ogólnej
koncepcji  wnętrza,  z  uwzględnieniem  cech  sprzyjających  utrzymaniu  czystości.  Wszystkie
zastosowane  materiały  powinny  posiadać  atesty  niepalności.    Kabina  powinna  posiadać
wentylację  -  w  dolnej  części  kanały  (otwory) nawiewne  i  w  górnej  kanały  wyciągowe  (szyb
windowy  wentylowany  grawitacyjnie).  W  kabinach  montuje  się  poręcze-listwy  uchwytowe,
płytę  siedziskową  dla  osób  starszych  i  niepełnosprawnych,  lustro,  fotogramy  informacyjno-
reklamowe, aparat telefoniczny lub inne urządzenia zapewniające łączność kabiny z recepcją,
system  nagłaśniania.  Kabina  powinna  posiadać  dodatkowe  oświetlenie  awaryjne
z niezależnego źródła zasilania.

Dźwigi towarowo-osobowe - bez sprawnie działających dźwigów pomocniczych

(służbowych)  nie  można   mówić o zapewnieniu warunków pozwalających na kompleksową,
sprawną  obsługę  gości  i  imprez  organizowanych  w  hotelach.  Odpowiednia  jakość  obsługi
przez  dźwigi  służbowe  jest  również  istotna  z  punktu  widzenia  ekonomicznego,  ponieważ
wpływa  nie  tylko  na  poziom  obsługi  świadczonej  na  rzecz  gości,  ale  ma  także  wyraźny
wpływ na ogólną efektywność działania załogi hotelu, a zatem i na jej stan liczbowy. Dźwigi
takie  powinny  być  instalowane  w  każdym  obiekcie,  w  którym  występuje  przemieszczanie
masy  towarowej  lub  bielizny  z  jednej  kondygnacji  na  drugą.  Liczba  urządzeń  powinna  być
dostosowana  do  wielkości  bazy  noclegowej,  rodzaju  i  charakteru  obiektu  oraz  organizacji
pracy. Działanie dźwigów służbowych (towarowo-osobowych) powinno również odpowiadać
określonemu  zakresowi  automatyzacji,  z  możliwością  okresowego  wyłączenia  z  systemu
kontrolno-sterującego  poszczególnych  jednostek  i  niezależnego  ich  eksploatowania
w okresach  występowania  miejscowych  obciążeń.  Lokalizacja  tych  urządzeń  oraz  ich
gabaryty  powinny  być  „wpisane"  w  układ  funkcjonalny  i  powiązane  bezpośrednio
z zapleczem  gospodarczo-technicznym.  Z  reguły  dźwigi  „towos"  wiąże  się  ze  służbowymi
klatkami  schodowymi  lub  ewakuacyjnymi,  węzłami  porządkowymi  oraz  piętrową  obsługą
kelnerską.  Wielkość  kabin  i  udźwig  powinien  uwzględniać  transport  wyposażenia
wielkogabarytowego (mebli, wózków obsługowych). Wykończenie kabin powinna cechować
większa  odporność  na  mechaniczne  uszkodzenie  oraz  łatwość  w  utrzymaniu  czystości.
Dźwigi  te  niekiedy  mogą  być  okresowo  wykorzystywane  do  transportu  osób
niepełnosprawnych,

przypadkach

awarii

lub

innych

niesprawności

urządzeń

w podstawowym, tj. osobowym-węźle transportu pionowego.

Dość specyficznym dźwigiem towarowo-osobowym jest „dźwig kelnerski" - room-

service,  który  powinien  być  czynny  przez  całą  dobę.  Ta  obsługowa  funkcja  wymaga
specjalnego potraktowania,  wzięcia pod uwagę względów sanitarnych, rozliczeniowych oraz
sprawności działania. Stąd rozwiązaniem optymalnym jest wydzielony pion dźwigowy, przy
którym  lokalizuje  się  tzw.  „aneks  kelnerski".  Pozwala  on  na  przechowywanie  wyposażenia
pomocniczego  (nakrycia,  obrusy,  przygotowanie  posiłków).  Kabina  dźwigu  kelnerskiego
powinna  uwzględniać  gabaryt  wózka  z  obsługą.  Lokalizacja  szybu  powinna  zapewniać
dogodne powiązanie z zapleczem gastronomicznym, by zamówione posiłki trafiały do gościa
w krótkim czasie oraz by transport naczyń brudnych odbywał się przy zachowaniu wymagań
sanitarno-higienicznych.

Dźwigi towarowe mają zastosowanie głównie w hotelowym zapleczu gastronomicznym,

magazynowym oraz przy rozbudowanym pionie wielofunkcyjnym. Dźwigi towarowe

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

„potrawowe" o udźwigu ok. 100 kg instaluje się w małych zespołach gastronomicznych,
niekiedy w obsłudze pionu mieszkalnego, w stołówkach pracowniczych.

Dźwigi towarowe o udźwigu do 300 kg mogą mieć zastosowanie w punktach handlowych,

w przypadkach  lokalizacji  zaplecza  magazynowego  na  poziomie  innym  niż  poziom
obsługowy.  Transport  pionowy  większych  ciężarów  umożliwiają  dźwigi  o  nośności  500-
1500 kg.  W  tych  rozwiązaniach  stosuje  się  z  reguły  urządzenia  napędowe  na  dolnym
poziomie, a płytkie zagłębienie szybu lub niska rampa zapewniają łatwy dostęp do kabiny.

Wachlarz towarowych urządzeń dźwigowych jest duży i ich gabaryty, parametry użytkowe

oraz rozwiązania techniczne są bardzo zróżnicowane w zależności od producenta i modelu.

W hotelach średniej wielkości mają zastosowanie z reguły dźwigi towarowe o nośności 2000,

2500 i 3000 kg z wewnętrzną tablicą sterowniczą.

Ostateczny

dobór

towarowych

urządzeń

dźwigowych

powinien

wynikać

z przestrzennego

rozmieszczenia

zaplecza

magazynowo-gospodarczego,

technologii

i organizacji pracy w działach produkcyjnych.

Dźwigi towarowe – specjalne - występują w obiektach dużych przy rozbudowanych

pionach  wielofunkcyjnych.  Dotyczy  to  w  szczególności  hoteli  przystosowanych  do
prezentacji  nowości  technicznych,  osiągnięć  motoryzacyjnych  (np.  modele  samochodowe),
przestrzennych  wystaw  itp.  Omawiane  urządzenia  transportowe  w  takich  przypadkach  są
indywidualnie  projektowane  i  montowane  z  uwzględnieniem  lokalnych  uwarunkowań
konstrukcyjnych oraz funkcjonalno-użytkowych.

Urządzenia transportowe specjalnego przeznaczenia - obejmują:

−

schody ruchome,

−

urządzenia dźwigowe wiszące i inne związane z konserwacją elewacji,

−

urządzenia transportowe ułatwiające osobom niepełnosprawnym pokonywanie niedużych
różnic wysokościowych.
Schody ruchome, jako wydzielone ciągi komunikacyjne, lokalizuje się w obiektach

dużych  o  rozbudowanym  programie  wielofunkcyjnym  i  specjalnym  na  sąsiadujących
kondygnacjach.  Urządzenia  te  mają  coraz  większe  zastosowane  we  współczesnym
hotelarstwie  -szczególnie  w  obiektach  o  podwyższonym  standardzie.  Podstawową  zaletą
schodów  ruchomych  jest  ich  nieprzerwany  ruch  i  łatwa  dostępność.  Przepustowość  może
wynosić  kilkaset  osób  w  ciągu  5  minut.  Ze  względu  na  obsługę  osób  niepełnosprawnych  -
szczególnie  poruszających  się  na  wózku  inwalidzkim  -  stosuje  się  dodatkowo  dźwigi
osobowe.

System równoległy ma największe zastosowanie w dużych hallach recepcyjnych, gdyż

zapewnia czytelny układ funkcjonalny. Schody ruchome mogą być montowane wewnątrz i na
zewnątrz. W drugim przypadku niezbędna jest odpowiednia osłona zabezpieczająca przed
deszczem i oblodzeniem.

Urządzenia transportowe osób niepełnosprawnych - umożliwiają pokonywanie barier

technicznych  występujących  na  drodze  do  recepcji  i  innych  węzłów  obsługowych.  Potrzeba
instalowania  takich  urządzeń  jak  platformy,  podnośniki,  siedziska  zamontowane  i  na
specjalnych    prowadnicach,  występuje  w  szczególności    w  obiektach  modernizowanych,
w których  nie  ma  możliwości  wykonania odpowiednich  pochylni,  zainstalowania    dźwigów,
a obiekt powinien być przystosowany  do obsługi tej grupy użytkowników.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Co obejmuje zespołu urządzeń związanych z transportem i komunikacją  pionową?
2.  Gdzie mieści się główny węzeł komunikacyjny w hotelu?
3.  Czy potrafisz dokonać podziału dźwigów?
4.  Jaką rolę odgrywają dźwigi osobowe w obiekcie hotelarskim?
5.  Jakie znaczenie mają dźwigi towarowo-osobowe?
6.  Co zaliczamy do grupy dźwigów towarowych?
7.  Gdzie występują dźwigi towarowe specjalne?
8.  Podaj przykład urządzeń specjalnego przeznaczenia – co do nich zaliczamy?
9.  Podaj  przykład  zastosowania  schodów  ruchomych  w  hotelarstwie  oraz  wyjaśnij  ich

zalety.

10. Jakie znaczenie mają schody ruchome w transporcie osób niepełnosprawnych?

4.5.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaproponuj wyposażenie windy osobowej w hotelu 4*.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przykład na foliogramie lub wzory,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj rozwiązanie komunikacyjne w hotelu 4*

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

filmy dydaktyczne dotyczące transportu w hotelu,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

techniczne środki kształcenia,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

4.5.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Wyjaśnić, czego dotyczy transport w obiekcie hotelarskim?

□

2) Wyjaśnić, co wchodzi w skład urządzeń związanych z transportem

□

3) i komunikacją w hotelu?

□

4) Wyjaśnić, co bierze się pod uwagę przy programowaniu zespołu

dźwigowego?

□

5) Dokonać charakterystyki dźwigów osobowych?

□

6) Dokonać charakterystyki dźwigów towarowo-osobowych?

□

7) Dokonać charakterystyki dźwigów towarowych specjalnych ?

□

8) Dokonać charakterystyki dźwigów specjalnego przeznaczenia?

□

9) Omówić znaczenie transportu w obsłudze gości niepełnosprawnych?

□

10) Wyjaśnić jakie znaczenie mają schody ruchome w transporcie?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.6. Ochrona przeciwpożarowa w części mieszkalnej zakładu

hotelarskiego

4.6.1. Materiał nauczania

Elementy wpływające na stan zagrożenia pożarowego

Zabezpieczenie przeciwpożarowe w hotelu jest zawsze sprawą pierwszoplanową,

ponieważ pożar jest największym nieszczęściem, stanowi zagrożenie nie tylko dla obiektu, ale
i dla ludzi.

Wyróżniamy następujące elementy wpływające na stan zagrożenia pożarowego:

−

warunki bezpieczeństwa budowlanego (drogi ewakuacyjne, podział na strefy pożarowe,
elementy wykończenia wnętrz),

−

organizacja i warunki ewakuacji (procedury postępowania, oznakowanie wyjść, środki
alarmowe),

−

liczba osób przebywających w obiekcie,

−

instalacje i urządzenia techniczne, gazowe, elektryczne, technologiczne,

−

skuteczność i sprawność systemów technicznych zabezpieczeń oraz sprzętu urządzeń do
prowadzenia akcji ratowniczej i przygotowanie obiektu do tych działań.

A zatem poziom bezpieczeństwa zależy głównie od spełnienia wymagań i przepisów

obowiązujących w danym obiekcie oraz świadomości i wiedzy personelu.

Nie należy również zapomnieć, że bardzo często przyczyną powstawania pożaru jest

zachowanie gości, np. palenie papierosów w łóżku, używanie grzałek. Istnieje więc potrzeba
umieszczania w widocznym miejscu alarmowych numerów telefonów, np. straży pożarnej.

Rys. 1 Instrukcja alarmowa

[źródło: 17 s.86]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Powyżej przedstawiono uniwersalną instrukcję alarmową na wypadek pożaru.

W książce Zenona Błąka „Hotele – programowanie, projektowanie, wyposażenie”

można znaleźć szereg materiałów na omawiany temat. Autor zwraca uwagę, że
niedopuszczalne jest:

a) składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służącym celom

ewakuacji:

b) ustawianie na schodach. korytarzach i w przejściach jakichkolwiek przedmiotów

utrudniających ewakuację;

c) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób umożliwiający ich natychmiastowe użycie;
d) ograniczenie dostępu do wyjść ewakuacyjnych.

Bezpieczeństwo przeciwpożarowe w hotelu

Wskazane jest, jak już powyżej wspomniano, wywieszenie w widocznym miejscu

instrukcji  postępowania  na  wypadek  powstania  pożaru oraz  listy  numerów
alarmowych.  Ważną  rolę  spełniają  również  piktogramy,  czyli  znaki  i
symbole używane w hotelarstwie do oznakowania np. dróg ewakuacyjnych.
Znaki  te  ułatwiają  poruszanie  się  po  obiekcie  w  czasie  zagrożenia
pożarowego.  Kolor  ich  przyciąga  uwagę,  trudno  ich  nie  dostrzec,  są
czytelne nawet dla dzieci.

Ilość i rodzaj piktogramów ulega zmianie, ponieważ wprowadza się nowe,

dostosowane do współczesnych warunków.

Bezpieczeństwo

przeciwpożarowe

wymaga

przeprowadzenia

przynajmniej raz w roku pomiarów instalacji elektrycznej w zakresie
odporności izolacji przewodów. Stwierdzone nieprawidłowości należy
bezzwłocznie usunąć.

Wskazane jest również:

−

ustawienie urządzeń elektrycznych na podłożu niepalnym.

−

stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów niepalnych, trudno
zapalnych jeżeli są umieszczone w odległości co najmniej 0,05 :od
powierzchni żarówki;.

−

instalowanie opraw oświetleniowych oraz sprzętu instalacji elektrycznej, na
podłożu niepalnym jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża. przed
zapaleniem.

−

zapewnienie prawidłowych warunków magazynowania materiałów niebezpiecznych
pożarowo, to jest:

−

materiały palne należy przechowywać w odległości nie mniejszej niż 0,5 m. od urządzeń
i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzać się do temperatury
przekraczającej 100 stopni C oraz linii kablowych o napięciu powyżej 1 KV przewodów
uziemiających i przewodów odprowadzających instalacji odgromowej:

−

ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 55 stopni C należy przechowywać wyłącznie
w  pojemnikach  wykonanych  z  materiałów  co  najmniej  trudno  zapalnych,
odprowadzających  ładunki  elektryczności  statycznej,  wyposażonych  w  szczególne
zamknięcia  (w  przypadku  opakowań  ceramicznych  i  szklanych  należy  zabezpieczyć
przed stłuczeniem);

−

ilość magazynowanych cieczy palnych o temperaturze zapłonu poniżej 21 stopni C nie
powinna przekraczać 5 I. a pozostałych 20 l.

−

w pomieszczeniach, w których przechowywane są materiały niebezpieczne pożarowo
obowiązuje cały czas bezwzględny zakaz palenia i używania ognia otwartego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wszystkie budynki powinny być wyposażone w podręczny sprzęt gaśniczy. Przy

rozmieszczeniu oraz ustalaniu rodzaju podręcznego sprzętu gaśniczego należy stosować
następujące zasady:

−

co najmniej jedna jednostka sprzętu gaśniczego powinna przypadać na każde 300 m'`
powierzchni,

−

sprzęt powinien być umieszczony w miejscach łatwo dostępnych i widocznych: przy
wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i korytarzach, przy wyjściach na
zewnątrz pomieszczeń,

−

oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu powinno być zgodne z polskimi normami;

−

do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m;

−

sprzęt należy umieszczać w miejscach nienarażonych na uszkodzenie mechaniczne oraz
działanie źródeł ciepła;

−

odległość dojścia do sprzętu z dowolnego miejsca w obiekcie nie powinna być większa
niż 30 m.;

−

do gaszenia pożarów grupy A /w których występuje zjawisko spalania żarowego,

−

np. drewna, papieru, tkanin,/, stosuje się gaśnice płynowe lub pianowe;

−

do gaszenia pożarów grupy B /cieczy palnych i substancji stałych, topiących się,

−

np. benzyn, alkoholi, olejów, tłuszczów, lakierów/ stosuje się zamiennie gaśnice
płynowe, pianowe, śniegowe, proszkowe lub halonowe;

−

do gaszenia pożarów grupy C i gazów palnych np. propanu, acetylenu, gazu ziemnego/
stosuje się zamiennie gaśnice proszkowe, śniegowe lub halonowe;

−

do gaszenia pożarów grupy D, metali lekkich np. magnezu, sodu, potasu, litu/ stosuje się
gaśnice proszkowe, czyli specjalnie do tego celu przeznaczone;

−

do gaszenia pożarów poszczególnych grup z indeksem E /urządzeń elektrycznych pod
napięciem i innych materiałów znajdujących się w pobliżu tych urządzeń/ stosuje się
zamiennie gaśnice śniegowe, halonowe lub proszkowe.

Sprzęt gaśniczy powinien być okresowo minimum raz w roku konserwowany przez

uprawnionego konserwatora.

Całość przedstawionych zagadnień dotyczy bezpieczeństwa przeciwpożarowego

w hotelu, gdyż niezwykle ważna jest ochrona gości podczas pobytu w obiekcie hotelarskim.
Tak więc do podstawowych obowiązków zakładu hotelarskiego, oprócz już wymieniony
należy zaliczyć:

−

udostępnienie miejsca pobytu w jednostce mieszkalnej i innych pomieszczeniach
ogólnego użytkowania,

−

zapewnienie sprawnego funkcjonowania urządzeń i wyposażenia zainstalowanych

−

w zakładzie hotelarskim,

−

ochronę zdrowia i bezpieczeństwa gościa, a także jego mienia.

−

Węzły  sanitarne  sprzężone  z  jednostkami  mieszkalnymi  -  z  racji  dużego  nasycenia
występujących  tam  funkcji,  instalacji,  urządzeń  i  wyposażenia  specjalistycznego  -  są
miejscem,  w  którym  mogą  i  często  występują  różnego  rodzaju  zagrożenia,  a  nawet
wypadki, na skutek:

−

poparzeń,

−

porażeń prądem elektrycznym,

−

upadków, skaleczeń oraz ogólnych obrażeń,

−

zaczadzeń i niedotlenienia,

−

zakażeń,

−

nagłych niedomagań i braku rychłej oraz skutecznej pomocy.

Duża rotacja, indywidualne formy użytkowania wyposażenia, różny stan zdrowia fizycznego

i psychicznego powinny być uwzględniane w procesie eksploatacyjnym, a zastosowane
urządzenia i instalacje muszą skutecznie uniemożliwiać i zapobiegać wszelkim zagrożeniom.
Dlatego tak istotny, już na etapie projektu, jest dobór właściwych rozwiązań.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.6.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1. Czego dotyczy ochrona ppoż. w hotelu?
2. Wymień podstawowe obowiązki pracowników obiektów hotelarskich (biorąc pod uwagę

ochronę ppoż)

3.  Jakie alarmowe numery telefonów należy umieścić na widocznym miejscu w hotelu?
4.  Wyjaśnij co należy do zabezpieczenia eksploatacji budynku?
5.  Jak często należy sprawdzać instalację w budynku?
6.  W jaki sprzęt powinny być wyposażone wszystkie budynki?
7.  Które  z  poznanych  urządzeń  gaśniczych  uważasz  za  najskuteczniejsze;  Uzasadnij  swój

wybór

8. Wymień zasady, które należy stosować przy rozmieszczeniu sprzętu gaśniczego
9. Wymień w kolejności czynności, które należy wykonać przy ewakuacji gości hotelowych

i ich mienia podczas pożaru obiektu.

10. Jak należy postąpić, kiedy zauważy się pożar?

4.6.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przedstaw piktogramy służące oznakowaniu wyjść ewakuacyjnych

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

wzory piktogramów na foliogramie lub załącznik nr 5,

−

materiały piśmienne,

−

filmy dydaktyczne,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

literatura.

4.6.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Omówić rodzaje zagrożenia w hotelu?

□

2) Wymienić obowiązki pracowników w razie zagrożenia?

□

3) Wymienić sprzęt gaśniczy?

□

4) Wymienić informacje zawarte w instrukcji przeciwpożarowej?

□

5) Wymienić podstawowe obowiązki zakładu hotelarskiego.

□

6) Omówić rolę piktogramów w oznakowaniu dróg ewakuacyjnych?

□

7) Wskazać drogę ewakuacyjną w hotelu?

□

8) Podać alarmowe numery telefonów?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.7. Współpraca z recepcją, działem technicznym i działem

personalnym zakładu hotelarskiego

4.7.1. Materiał nauczania

Współdziałanie jednostek (komórek) organizacyjnych i zespołów funkcjonalnych (części

składowych) hotelu leży u podstaw sprawnej obsługi gości. Gościa nie interesują wewnętrzne
rozwiązania i podziały organizacyjne, lecz oczekuje on deklarowanego standardu i sprawnej,
profesjonalnej, grzecznej, kulturalnej obsługi. Dlatego w hotelarstwie kładzie się tak duży
nacisk na konieczność harmonijnej współpracy pracowników i komórek organizacyjnych.

Jednostki organizacyjne, zespoły funkcjonalne, muszą współpracować, uzupełniać się,

pomagać  sobie  nawzajem.  Ich  problemy  nie  mogą  być  w  żadnym  przypadku  widoczne  na
zewnątrz  i  odczuwane  przez  gościa.  Praca  w  obiekcie  hotelarskim  wymaga  od  wszystkich
pracowników  dobrej  znajomości  całego  obiektu,  jego  poszczególnych  części  i  zespołów,
wzajemnych  powiązań  i  współzależności,  gdyż  tylko  stała  i  ścisła  współpraca  między
wszystkimi  zespołami  daje  oczekiwane  efekty  w  postaci  prawidłowego  funkcjonowania
obiektu.

Służba pięter współpracuje więc z: recepcją, działem technicznym i działem

personalnym zakładu hotelarskiego.
Współpraca z recepcją

Współpraca z recepcją polega na:

−

przygotowywaniu pokoi do sprzedaży

−

uzgadnianiu stanu przewidywalnego obłożenia

−

uzgadnianiu terminów gruntownych porządków, dezynfekcji, dezynsekcji, deratyzacji

−

zgłaszaniu chwilowych wyłączeń pokoi

−

zgłaszaniu do sprzedaży pokoi posprzątanych

Współpraca z recepcją. jest bardzo istotna, gdyż pokojowa przed rozpoczęciem pracy

powinna  sprawdzić,  z  jakich  pokoi  klucze  znajdują  się w  recepcji  i  rozpocząć  sprzątanie  od
tych  właśnie  pomieszczeń.  O  ustalonej  godzinie,  kiedy  recepcjonista  kończy  przyjmowanie
zgłoszeń o  przedłużeniu  pobytów  gości, przesyła  pokojowej  wykazy  pokoi zajętych  i  pokoi,
które  będą  wolne  po  zakończeniu  doby  hotelowej.  Po  zakończeniu  doby,  recepcjonista
przesyła  ponownie  na  piętra  wykazy  pokoi  do  sprawdzenia,  służba  pięter  zgłasza  recepcji
nadzwyczajne  zdarzenia  w  hotelu,  np.  pożar,  kradzież,  awanturę,  chorobę,  śmierć.  Ponadto
dostarcza  codziennie  druki  gości  korzystających  z  mini-baru,  stanowiące  podstawę  do
obciążenia rachunku gościa.

Pokojowa po wejściu do pokoju powinna przede wszystkim sprawdzić stan jego

wyposażenia. W przypadku stwierdzenia braku lub uszkodzenia jakiegoś przedmiotu
natychmiast powiadamia o tym kierownika pięter lub recepcjonistę. Przed przystąpieniem do
sprzątania pokoju po wyjeździe gości pokojowa sprawdza, czy goście nie pozostawili jakichś
przedmiotów. Jeżeli tak, to powiadamia o tym w pierwszej kolejności recepcję, a jeżeli goście
już wyjechali, oddaje pozostawione rzeczy do magazynu rzeczy znalezionych.
Współpraca z działem technicznym

Współpraca z działem technicznym polega na zgłaszaniu usterek, dbaniu o terminowość

realizacji  planowanych  prac.  Niezwykle  ważną  rolę  odgrywają  tu  warsztaty  hotelowe,  gdyż
przy  stwierdzeniu  uszkodzenia  w  funkcjonowaniu  instalacji  i  urządzeń,  pokojowa
natychmiast  wpisuje  usterkę  w  tak  zwanej  „książce  usterek"  i  powiadamia  kierownika
warsztatów, który niezwłocznie usuwa usterkę.

Współpraca z sekcją czy działem technicznym ma bardzo duży wpływ na jakość

oferowanych usług noclegowych. Kierowniczka pięter musi tak ułożyć tę współpracę, aby

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

wszystkie  usterki  w  funkcjonowaniu  instalacji  i  urządzeń  były  usuwane  na  bieżąco,  aby
renowacja  mebli,  wymiana  zniszczonych  wykładzin,  malowanie  pomieszczeń  i  inne  prace
konserwacyjno-remontowe były wykonywane zgodnie z harmonogramem przyjętym w planie
rocznym  i  nie  zakłócały  rytmu  pracy  obsługi  pięter.  Ważną  sprawą  jest  zapewnienie
natychmiastowych  napraw  sprzętu  i  narzędzi  pracy  oraz  utrzymywanie  w  stałej  gotowości
urządzeń ochrony przeciwpożarowej.
Współpraca z działem personalnym

Współpraca z działem personalnym ma niezwykle istotne znaczenie, bowiem od tego

jakich  pracowników  zatrudnia  hotel  zależy  sprawność  i  jakość  obsługi.  Dział  personalny
wykonuje więc całokształt prac związanych z angażowaniem, nagradzaniem, awansowaniem,
karaniem  i  zwalnianiem   zatrudnionych pracowników, z wyjątkiem tych, którzy  znajdują  się
w  nomenklaturze  jednostki  nadrzędnej.  Zaangażowanie  pracownika  wymaga  przygotowania
szeregu  dokumentów,    między  innymi,  podanie  o  przyjęcie  do  pracy  lub  tylko  CV,
zaświadczenia  z  wcześniejszych  miejsc  pracy.  Podanie  o  przyjęcie  do  pracy  po  podpisaniu
przez  dyrektora  powinno  być  doręczone  adresatowi,  czyli  nowo  angażowanemu,
kierownikowi  służby  pięter,  czyli  komórki  zainteresowanej  i  sekcji  finansowej.  Dział
personalny  zakłada  nowoprzyjętemu pracownikowi teczkę akt osobowych, w której znajdują
się  wszystkie  jego  dokumenty  (dyplomy,  zaświadczenia,  kopie  decyzji  o  karach
dyscyplinarnych i inne). Teczka taka składa się z trzech części:

Część A – zawiera dokumenty związane z przyjęciem do pracy,
Część B – zawiera dokumenty związane z trwaniem stosunku pracy,
Część C – zawiera dokumenty związane z rozwiązaniem umowy o pracę.
Przez cały czas trwania stosunku pracy teczka ta jest uzupełniana i zawiera całą „historię”

przebiegu pracy zatrudnionego pracownika.

4.7.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń:

1.  Z jakimi komórkami współpracuje służba pięter?
2.  Na czym polega współpraca służby pięter z recepcją?
3.  Na czym polega współpraca służby pięter z działem technicznym?
4.  Na czym polega współpraca służby pięter z działem personalnym?
5.  Jakie są główne przyczyny współpracy służby pięter z innymi  działami?
6.  Na co głównie ma wpływ współpraca z działem technicznym?
7.  Jakie prace wykonuje dział personalny?
8.  Co zawiera teczka akt osobowych?
9.  Z jakich części składa się teczka akt osobowych?

4.7.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wyjaśnij na czym polega współpraca służby pięter z recepcją.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

filmy dydaktyczne

−

materiały piśmienne,

−

audiowizualne pakiety multimedialne,

−

instrukcje lub teksty przewodnie do ćwiczeń,

−

techniczne środki kształcenia,

−

literatura.

Ćwiczenie 2

Skompletuj teczkę akt osobowych

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tematu,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zastosować się do poleceń zawartych w materiale nauczania,
4)  wykonać czynności zlecone,
5)  dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia,
6)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

filmy szkoleniowe,

−

teczka akt osobowych – wzór,

−

wzory dokumentów,

−

materiały piśmienne,

−

literatura.

4.7.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) Wyjaśnić, na czym polega współpraca służby pięter z innymi komórkami? □

□

2) Wytłumaczyć zasady współpracy służby pięter z działem technicznym?

□

3) Wytłumaczyć zasady współpracy służby pięter z recepcją?

□

4) Wytłumaczyć, zasady współpracy służby pięter z działem personalnym?

□

5) Wytłumaczyć, czemu służy współpraca pomiędzy wyżej wymienionymi
6) komórkami?

□

7) Wyjaśnić, dlaczego taka współpraca jest korzystna?

□

8) Wyjaśnić jakie dokumenty znajdują się w teczce akt osobowych?

□

9) Wymienić części składowe teczki akt osobowych?

□

10) Wyjaśnić, gdzie przechowywana jest teczka akt osobowych pracownika

służby pięter?

□

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Jednostka mieszkalna w zakładzie hotelarskim obejmuje:

a)  pokój mieszkalny,
b)  przedpokój i inne pomieszczenia,
c)  węzeł higieniczno – sanitarny,
d)  pokój mieszkalny, przedpokój i inne pomieszczenia, węzeł higieniczno – sanitarny.

2. Podstawową jednostką mieszkalną w obiekcie hotelarskim jest:

a)  pokój jednoosobowy,
b)  apartament,
c)  pokój dwuosobowy,
d)  pokój wieloosobowy.

3. Węzeł rozbudowany stosowany jest w jednostkach mieszkalnych o charakterze………...
………………………………………………………………………….……………
W skład jego wyposażenia wchodzą:………………………………….……………….

4. Wyposażenie jednostek mieszkalnych określają

a)  minimalne wymagania dla poszczególnych rodzajów obiektów hotelarskich,
b)  średnie wymagania dla poszczególnych rodzajów obiektów hotelarskich,
c)  maksymalne wymagania dla poszczególnych rodzajów obiektów hotelarskich,
d)  standardowe wymagania dla poszczególnych rodzajów obiektów hotelarskich.

5. Wystrój i umeblowanie wnętrza sypialni hotelowej uzależnione są od

a)  okoliczności czasowych,
b)  wymogów użyteczności,
c)  upodobań gestora,
d)  upodobań gościa.

6. Do szczególnych zadań oraz wynikających z nich obowiązków dziale utrzymania

czystości i porządku w zakładzie hotelarskim należy:………………………………………
………………………………………………………………………………………………

7. W hotelarstwie stosowane są trzy systemy organizacji utrzymania czystości:

a)  rewirowy, brygadowy, centralnej dyspozycji,
b)  zmianowy, brygadowy, centralnej dyspozycji,
c)  rewirowy, zespołowy, centralnej dyspozycji,
d)  rewirowy, brygadowy, centralny.

8. Dokumentację kierowniczki pięter można podzielić na następujące grupy:
……………………………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………………………….
9. Waga jednego kompletu bielizny hotelowej wynosi średnio:

a)  1-2 kg
b)  1,5-2 kg
c)  2-4 kg
d)  2-3 kg

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10. Dobre wnętrze w hotelu musi wyróżniać się:

a)  funkcjonalnością i nieładem artystycznym,
b)  estetyką,
c)  oryginalnością,
d)  harmonijnym wystrojem i funkcjonalnością,

11. Staranne wyposażenie hotelu, dobór kolorystyki, estetyka i funkcjonalność

poszczególnych elementów, przemyślana aranżacja to elementy:
a)  nie istotne,
b)  nadzwyczaj istotne,
c)  mało istotne,
d)  bez znaczenia,

12. Pełną odpowiedzialność za prawidłową organizację podległej służby eksploatacyjnej,

zgodną  z  przepisami  i  terminową  realizację powierzonych  zadań  i  obowiązków,  a także
za stan sanitarny wszystkich pomieszczeń znajdujących się w części   mieszkalnej  hotelu
ponosi:
a)  kierownik pięter,
b)  inspektor pięter,
c)  pokojowa,
d)  wszyscy wymienieni pracownicy,

13. Oprócz kierowniczki pięter, pokojowych, korytarzowych w skład pracowników służby

piętrowej mogą wchodzić:
a)  kelnerzy, ogrodnicy,
b)  boje hotelowi, konserwatorzy,
c)  robotnicy hotelowi,
d)  recepcjoniści, robotnicy,

14. System obsługi pięter w każdym obiekcie hotelarskim:

a)  nie jest charakterystyczny,
b)  jest charakterystyczny,
c)  nie ma znaczenia,
d)  nie istnieje coś takiego,

15. Dokumentację kierowniczki pięter można podzielić na:

a)  6 grup,
b)  8 grup,
c)  5 grup,
d)  7 grup,

16. System organizacji usług pralniczych obejmuje:

a)  własne pralnie,
b)  zlecenie usług wyspecjalizowanym placówkom,
c)  wynajmowanie bielizny w wyspecjalizowanych zakładach pralniczych,
d)  wszystkie odpowiedzi są poprawne,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17. Organizacja pralni musi być zgodna z zasadami:

a)  sztuka za sztukę,
b)  życia społecznego,
c)  życia hotelowego,
d)  jednokierunkowości ruchu,

18. Prawidłowe rozwiązanie komunikacji, transportu poziomego i pionowego oraz dróg

ewakuacyjnych w hotelu wynika z:
a) koncentracji bagaży gości, wyposażenia, bielizny pościelowej, ewakuacji śmieci,

odpadków

b) dwie odpowiedzi są poprawne (jeśli tak - wpisz które)

……………………………………...,

c) koncentracji ruchu ludzi, gości i pracowników oraz towarów i przedmiotów,
d) faktu, że komunikacja i transport mają zasadniczy wpływ na sprawność

funkcjonowania hotelu i bezpieczeństwo pobytu,

19. W większości hoteli spotykamy dwa podstawowe magazyny na piętrach, są to:

a)  magazyn bielizny czystej i brudnej,
b)  magazyn bielizny i rzeczy pozostawionych przez gości,
c)  magazyn bielizny hotelowej i magazyn środków czystości,
d)  magazyn bielizny hotelowej i gastronomicznej.

20. Awarie i katastrofy w hotelach są najczęściej spowodowane

a)  brakiem świadomości i wiedzy w tym zakresie,
b)  niesprawnością instalacji,
c)  brakiem oznakowania dróg ewakuacyjnych,
d)  niesprawnością instalacji lub urządzeń technicznych,

21. Poziom bezpieczeństwa zależy głównie od:

a) spełnienia wymagań i przepisów obowiązujących dla danego obiektu oraz

świadomości i wiedzy w tym zakresie kierownictwa hotelu,

b)  urządzeń technicznych,
c)  poziomu świadomości hotelarzy,
d)  wiedzy w tym zakresie,

22. Praca w obiekcie hotelarskim wymaga od wszystkich pracowników dobrej znajomości

całego obiektu, jego poszczególnych części i zespołów, gdyż:
a)  jest to sprawą kluczową,
b)  personel musi się ze sobą systematycznie integrować i podnosić kwalifikacje,
c)  tylko stała i ścisła współpraca między wszystkimi zespołami daje oczekiwane  efekty

w postaci prawidłowego funkcjonowania obiektu,

d) niemożliwe jest inaczej funkcjonowanie obiektu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ..........................................................................................................................

Organizowanie pracy w dziale utrzymania czystości i porządku w zakładzie

hotelarskim.

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedzi

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

19.

21.

22.

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

1. Baworowski Jerzy, Popiacki Marceli. „Hotelarstwo” cz. I, WSiP 1976
2. Błądek Zenon.: „Hotele – programowanie, projektowanie, wyposażenie”, ALBUM

Poznań 2003

3. Błądek Zenon, Gałkowski Andrzej.: „Udostępnienie obiektów hotelarskich dla osób

niepełnosprawnych”, UKFiT – PZH Warszawa 1997

4. Bocho Witold, Gąska Stefan, Kowalski Tomasz, Pląder Dorota, Raciborski Jerzy, Wolak

Grzegorz.: „Organizacja pracy w hotelarstwie”, PROKSENIA 2001

5.  Hojarczyk Olga.: „Technika porządków w hotelach”, PTE  Kraków 1963
6.  Internet: http://www.hotelarze.pl/prawo-turystyka/ustawa-turystyka.php
7.  Katalog wyposażenia hoteli, wydanie specjalne 2005/2006
8.  Knowles Tim.:  „Zarządzanie hotelarstwem i gastronomią”, PWE 2001
9.   Konsewicz Grażyna, Grabowski Jerzy.: „Hotelarstwo” cz. III, CKU Jelenia  Góra  1980
10. Kowalski Jerzy.: artykuł: „Idealny pokój”, „Doradca hotelarza„14/05
11. Kubicki Marian.: „Organizacja i technika pracy w hotelarstwie” WSE, Warszawa  1998
12. Oparka  Sylwia,    Nowicka  Teresa.:  „Organizacja  i  technika  pracy  w  hotelarstwie”,  PZH

Warszawa 2006

13. Oparka Sylwia, Nowicka Teresa.: Organizacja i technika pracy w hotelarstwie, zeszyt

do zajęć praktycznych, PZH Warszawa 2006

14. Pustota Jacek, Ziembowska Anna, Dawidowski Jerzy, Bocho Witold, Raciborski Jerzy,

Kucmin Stanisław, Witkiewicz Zbigniew, Szczęsny Tadeusz.: „Organizacja pracy
w hotelarstwie”, UKFiT – PZH 1999

15. Pietraszewski Marian.: „Ekonomika przedsiębiorstw”, podręcznik dla techników

i zasadniczych szkół nieekonomicznych, EMPiK Poznań 2000

16. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 o usługach turystycznych i rozporządzenia wykonawcze

do niej oraz inne akty prawne związane z turystyką – stan prawny na dzień 31 styczeń
2006, rozdział 5 ustawy - minimalne wymagania dla hoteli, moteli, pensjonatów.

17. Witkowski Czesław.: Podstawy hotelarstwa, WSE Warszawa 1998

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Załącznik nr 4.
Ankieta Hotelowa
[źródło: opracowanie własne]

Ankieta Hotelowa

Numer pokoju……………………………………………………………..…….....................…
Nazwisko, adres gościa…………………………………………………………………….……
......................................................................................................................................................

(Proszę uzupełnić, jeśli uzna ją państwo za konieczne)

Kraj……………………………………………………………………….............................…..
Data przyjazdu ……………….............….Data wyjazdu………................……………..……

Proszę o wypełnienie ankiety. Pomoże ona wyróżnić naszych pracowników, którzy zyskali
uznanie w Państwa oczach, a jednocześnie poprawić te nasze usługi, które nie spełniły
oczekiwań Szanownych Gości.

1. Część Mieszkalna
Bardzo dobra Słaba

•

Wygląd pokoju 6 5 4 3 2 1

•

Czystość pokoju 6 5 4 3 2 1

•

Czystość łazienki 6 5 4 3 2 1

•

Jakość sprzątania podczas pobytu 6 5 4 3 2 1

•

Wygląd hallu recepcyjnego 6 5 4 3 2 1

•

Wygląd korytarzy 6 5 4 3 2 1

•

Wygląd terenów zielonych 6 5 4 3 2 1

Czy personel hotelowy był uprzejmy?                         ٱ Tak                                   ٱ Nie

Proszę podać ewentualne uwagi dotyczące  pracy Personelu:
...................................................................................................................................................................................
...................................................................................................................................................................................
...................................................................................................................................................................................

Czy w pokoju wszystko działało poprawnie?               Tak     □                               Nie  □

Proszę podać ewentualne nieprawidłowości dotyczące  wyglądu pokoi,  hallu oraz terenów zielonych:
...........................................................................................................................................................................................
...........................................................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................................

Bardzo dziękujemy za wypełnienie ankiety

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Załącznik nr 6.
Protokół na okoliczność kradzieży

[źródło: opracowanie własne]

PROTOKÓŁ

Spisany przez Pana/Panią...................................................................................................................

Imię i nazwisko……………………………………………………………………………..
Stanowisko służbowe ........................................... ……………………………………….

na okoliczność kradzieży dokonanej dnia .................. …………………………………………..

w .......................................... ……………………………………………………………………………………………

1. Kto i kiedy powiadomił policję o dokonaniu kradzieży:
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
……

2. Dane personalne poszkodowanego:
.……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
……
3. Dokładne okoliczności dokonanej kradzieży:
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
……….

4. Dokładny opis skradzionych przedmiotów, ich wartość, ilość, data zakupienia:

............................................................................................................. …………………………….
............................................................................................................. …………………………..

5. Imiona i nazwiska osób, które potwierdzić mogą prawdziwość okoliczności przytoczonych w

punkcie 3 niniejszego protokołu:
…………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………….

6. Protokół niniejszy sporządzono w obecności Pana/Pani.

.............................................. stanowisko służbowe.

Niniejszy protokół sporządzono w 4 jednobrzmiących egzemplarzach, które po odczytaniu podpisali:

1) poszkodowany…………………………………………………………………………………………….

2)…………………………………………………………………………………………..………………

3)………………………………………………………………………………………………….…………

4)……………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………..................................

(Podpis i stanowisko osoby prowadzącej postępowanie wyjaśniające)

Potwierdzenie odbioru 1 egz. protokołu przez poszkodowanego:
…………………………………

(data i podpis)