60
K
onstrukcja stalowa Mostu Północnego opiera się
na jedenastu podporach: trzech na lewym brzegu
(P10, P20, P30), dwóch nurtowych (P40 i P50) oraz sześciu
na prawym brzegu (P60-P110). Na początku maja wszyst-
kie lądowe podpory były już ukończone, więc powódź nie
wyrządziła im żadnej szkody. Była jednocześnie swoistym
chrztem bojowym. Cały sprzęt został w porę ewakuowany
z terenów zalewowych.
Komory, w których wykonywane były podpory nurtowe,
zostały całkowicie zalane i w nich woda wyrządziła najwię-
cej szkód. Warto w tym momencie zaznaczyć, że technika
wykonywania obu podpór znacznie się różni ze względu
na materiał, na którym są posadowione. Podpora P50
(wschodnia) jest osadzona na gruntach nieprzepuszczalnych
o dużej miąższości, głównie iłach. Po wykonaniu komory
ze ścianek szczelnych możliwe było wybieranie zawartości
koparkami operującymi z barek. Na dnie komory wykonany
został betonowy korek grubości ok. 0,5 m, zapewniający
stateczność ścian komory. Na początku maja na ukoń-
czeniu były prace przy zbrojeniu ławy podpory. Zabrakło
dosłownie kilku dni, aby ława została zabetonowana. Kiedy
woda opadła w połowie czerwca, konieczne było osuszenie
i oczyszczenie komory z naniesionego wodą osadu. Ława
podpory P50 została zabetonowana 29-31 lipca. W tej chwili
trwają prace przy zbrojeniu i betonowaniu samych podpór.
W momencie pisania tego artykułu praktycznie gotowa jest
podpora pod konstrukcję M3 (południowy most drogowy),
natomiast prace przy pozostałych dwóch zostały wstrzyma-
ne w oczekiwaniu na kolejną falę powodziową. Taki już urok
pracy na łasce królowej polskich rzek.
W przypadku podpory P40 (zachodniej) prace przebiegały
inaczej. Podpora osadzona jest w około 1/3 na twardych
iłach, w pozostałej części – na piasku. Do momentu wy-
konania betonowego korka prace odbywają się w zalanej
komorze. W pierwszym etapie prac urobek wybierały
koparki, które mogły operować niestety tylko do pew-
nej głębokości. Resztę pracy wykonywali nurkowie.
Za pomocą ejektora powietrznego wysysali wodę wraz
z urobkiem z komory. Metoda ta sprawdza się w przy-
padku piasku, natomiast ił musiał być najpierw rozbijany
pod wysokim ciśnieniem płuczką wodną. Nurkowie
pracowali do głębokości 12,5 m, licząc od szczytu larsena,
czyli do ok. 11 m pod powierzchnią wody. Ilość namułu
i piasku naniesiona przez majową powódź spowodowała,
że w połowie czerwca prace przy podporze P40 musiały
się zacząć praktycznie od początku.
Podpora raz jeszcze została zalana pod koniec lipca, tym
razem już tylko na 4 dni. Woda naniosła tylko 20-30 cm ma-
teriału. Betonowy korek został w końcu zabetonowany
30 sierpnia. Od tego momentu reszta prac będzie przebie-
gała już analogicznie jak w przypadku pierwszej podpory
nurtowej. W dniu wysyłania artykułu do druku podpora
nr 40 po raz kolejny została zalana falą powodziową.
Konstrukcja stalowa
Stalowa konstrukcja mostu po stronie Białołęki była
nasuwana ze stanowiska montażowego znajdującego się
na nasypie za wschodnim przyczółkiem. Po stronie Bielan
elementy konstrukcji były kolejno podnoszone dźwigami.
Najcięższe elementy ważyły około 200 t i były podno-
szone przez parę dźwigów o udźwigu maksymalnym
650 t oraz 450 t. Samo przygotowanie dźwigów do pracy
i montaż dodatkowych obciążeń to przynajmniej dzień
pracy. Ponieważ konstrukcja podnoszona jest spomię-
dzy gotowych podpór, operacja musi zostać wykonana
bardzo precyzyjnie. W przypadku najszerszego elementu
prześwit pomiędzy szczytami podpór, między którymi
go unoszono, był zaledwie o kilkadziesiąt centymetrów
szerszy od samego elementu.
Elementy konstrukcji w części nurtowej zostały przetrans-
portowane barkami z wytwórni. Najwyższe elementy,
znajdujące się bezpośrednio na podporach nurtowych,
zostaną zamontowane w dwóch etapach. Najpierw
zamontowany zostanie spód konstrukcji, scalony
na brzegu z czterech elementów. Na nim zamontowane
zostaną osobno kolejne cztery fragmenty górne. Pomimo
poszerzenia i wzmocnienia nabrzeża dźwigi będą unosiły
konstrukcję w dużej odległości od swoich osi. Dlatego
do montażu wykorzystane zostaną dwa żurawie gąsie-
nicowe z wysięgnikami kratowymi o udźwigach maksy-
malnych 400 t oraz 600 t. Przed montażem konstrukcji
w nurcie Wisły wykonano dwie podpory tymczasowe.
Odcinek konstrukcji pomiędzy podporami nurtowymi
a lądowymi zostanie podniesiony przy użyciu siłowników
zamontowanych na samej konstrukcji, już bez użycia
dźwigów.
Białołęka
Na Białołęce na dobre ruszyły prace w miejscu ronda ulic
Myśliborskiej, Obrazkowej i Świderskiej. Ponieważ koniecz-
ne było utrzymanie płynności ruchu drogowego przez
cały czas trwania prac, zastosowano dwuetapową zmianę
organizacji ruchu. W pierwszym etapie wykonano drogi
tymczasowe omijające teren ronda oraz miejsca posado-
wienia obiektów, a samo rondo zostało zastąpione przez
dwa mniejsze. Dopiero po zakończeniu prac związanych
z przebudową infrastruktury w tym miejscu wykonane
zostaną docelowe jezdnie.
Kluczowym obiektem jest tutaj wiadukt WD 46, po któ-
rym Trasa Mostu Północnego będzie przechodziła ponad
ulicą Myśliborską. W tym miejscu ulica Myśliborska łączy
Białołękę z Trasą Mostu Północnego w kierunku zachod-
nim. Sam wiadukt posadowiony jest na palach prefabry-
kowanych. Płyta wiaduktu będzie się opierała na dwóch
rzędach fi larów. W tej chwili zbrojone są oba rzędy fi larów
oraz zachodni przyczółek wiaduktu. Przyczółek wschodni
zostanie wykonany po przekazaniu terenu.
Dalej na wschód przy ul. Obrazkowej trwają prace przy
wiadukcie WD 48. Gotowe są już fi lary oraz wschodni
przyczółek. Zachodni przyczółek zostanie wykonany do-
piero po wyłączeniu napowietrznej linii WN 110 kV. Linia
została okablowana już jesienią ubiegłego roku, jednak
przełączenie nastąpi dopiero na przełomie września
i października.
Most Północny
– nad i pod wodą
Krzysztof Otrząsek
Natura w tym
roku nie szczędzi
nam ekstremów
pogodowych.
Po długiej
i wyjątkowo sro-
giej zimie w maju
kraj dotknęła
klęska powodzi.
Przejście fali
powodziowej
oraz długo
utrzymujący
się wysoki stan
Wisły wpłynęły
również na prace
przy budowie
Mostu Północ-
nego. Prace
prowadzone
na terenach
zalewowych
zostały wstrzy-
mane na ponad
miesiąc. Prace
przy jednej
z podpór nurto-
wych po powodzi
trzeba było
rozpocząć prak-
tycznie od nowa.
