Wykład 9 Fizjologia nerek i dróg moczowych

CZYNNOŚĆ NEREK – 20% POJEMNOŚCI MINUTOWEJ SERCA

1. Wydzielanie produktów odpadowych
2. Równowaga płynów
3. Regulacja hydrodynamiczna
4. Metabolizm minerałów

STĘŻENIE MOCZU

Izoosmotyczny- stężenie równe stężeniu osocza krwi

Stężony – stężenie > stężenia osocza krwi

Rozcieńczony – mocz mniej stężony niż osocze

Co jest prawidłowe ?

Spójrzmy na nefron

APARAT PRZYKŁĘBUSZKOWY

NERKOWA HEMODYNAMIKA – PODSTAWOWY MECHANIZM

Wielkość filtracji kłębuszkowej (GFR) = przepuszczalność (hydrauliczna, onkotyczna)

Przepływ nerkowy krwi (RBF)

Skurcz naczyń – angiotensyna II i NO

GFR i RBF
Wzrost oporu tętniczki
doprowadzającej

Wzrost GFR i RBF

Wzrost oporu tętniczki
odprowadzającej

Wzrost GFR, spadek RBF

REGULACJA GFR

Nerwowa – β1 receptor

Kanalikowo-kłębuszkowe sprzężenie zwrotne

Hormony np. Angiotensyna II (E>A), czynnik endoteliny, wazopresyna, ANP, PTH, NO

KLINICZNE OZNACZENIE GFR

Inulina – idealna, ale za droga

Kreatynina – oszacowuje GFR  filtrowana

Mocznik – antydiuretyk zreabsorbowany przez kanalik zbiorczy (30-40% GFR)

UKŁAD RENINA-ANGIOTENSYNA-ALDOSTERON

Sód

Objętość płynu zewnątrzkomórkowego

Potas

Ciśnienie krwi

UKŁAD RENINA-ANGIOTENSYNA

WYMIANA PRZECIWPRĄDOWA

REGULACJA POTASU

98% wewnątrzkomórkowa

Nerka wydziela 90% dziennego spożycia

Sekrecja przez kanalik dalszy (główny mechanizm)

70% reabsorbowane przez kanalik kręty bliższy (PCT), 90% przez kanalik dalszy

CZYNNIKI REGULACJI POTASU

Komórki główne korowego kanalika zbiorczego aktywowane przez aldosteron

11-β-hydroksysteroidowa dehydrogenaza (enzym specyficzny tankowo)

Sekrecja stymulowana przez alkalozę

WAPŃ

Najpowszechniejszy jon dwudodatni w organizmie

Regulacja jelitowa, kostna i nerkowa

Przesączony wapń wzrasta wraz z kwasicą

2% dziennego spożycia wydalane z moczem