background image

Farmakologia mięśni 

szkieletowych 

Katedra Biochemii Farmakologii i 
Toksykologii Wydział Medycyny 
Weterynaryjnej Uniwersytetu 
Przyrodniczego we Wrocławiu 

opracował

  

prof. dr Marcin Świtała 

 

Materiały ćwiczeniowe z przedmiotu  

Farmakologia weterynaryjna (ćw.3b/2012) 

background image

Podział leków znoszących lub zmniejszających  

napięcie mięśni szkieletowych (miorelaxantia

I  . Leki znoszące napięcie mięśni szkieletowych  
     

1. blokujące  receptory nikotynowe (Nm) w płytkach motorycznych  

    -  

leki wywołujące blok niedepolaryzacyjny receptora (D-tubokuraryna, 

       galamina, pankuronium, atrakurium) 
    -  

leki wywołujące blok depolaryzacyjny receptora (suksametonium,  

       dekametonium
       

    

2. przerywające przewodnictwo w nerwach ruchowych

  

   - 

leki miejscowo  znieczulające (prokaina, lidokaina) 

II . Leki zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych  

      1.  

o działaniu centralnym

 (hamowanie przewodnictwa w interneuronach) 

    -  diazepam   
    -  gwajfenezyna  (syn. eter glicerolo-gwajakolowy) 
    -  metokarbamol 
    -  baklofen        
     2. 

o działaniu miotropowym  (hamowanie uwalniane Ca z siateczki endoplaz- 

    -  dantrolen                                                                                        

–matycznej)  

background image

Leki wpływające na cholinergiczne 

przekaźnictwo synaptyczne w płytce 

motorycznej 

background image

Budowa płytki motorycznej i mechanizm wywoływania 

skurczu mięśnia poprzecznie prążkowanego 

background image

Leki wywołujące blok niedepolaryzacyjny                       

(konkurencyjny w stosunku do ACh) 

 

 D-tubokuraryna 

galamina 

pankuronium 

atrakurium 

inne: alkuronium, wekuronium, fazadinium (stosowane w medycynie 
ludzkiej) 
 
 

 

Leki wywołujące blok depolaryzacyjny 

suksametonium 

dekametonium 

background image
background image

zmiana potencjału błonowego 

działanie leków 

kuraropodobnych 

działanie   

pseudokuraryn 

brak depolaryzacji błony 

BLOK NIEDEPOLARYZACYJNY 

depolaryzacja 

repolaryzacja 

  

depolaryzacja błony 

BLOK DEPOLARYZACYJNY 

Na+    K+ 

Na+    K+ 

  hyperkaliemia     K+ 

Na+ 

background image

Mechanizm działania: 
  wywołują odwracalny kompetycyjny blok receptora Nm 
ustalając stan spolaryzowania błony komórkowej 
efektora - 

mięśnia szkieletowego, 

  blok ten mogą przełamać leki zwiększające stężenie 
acetylocholiny w przestrzeni synaptycznej - inhibitory 
acetylocholinesterazy np. neostygmina, edrofonium 
 
Działanie: 
Działanie zwiotczające obejmuje najpierw przednią część 
ciała, potem tylnią, na końcu zwiotczeniu ulegają mięśnie 
oddechowe i przepona. 

Leki wywołujące blok niedepolaryzacyjny

               

(leki kuraropodobne) 

background image

Leki wywołujące blok niedepolaryzacyjny                     

(leki kuraropodobne) 

Lek 

czas dzia-
łania (min)  

droga eliminacji 

D-tubokuraryna 

30 

biotransformacja wątrobowa 
70%, wydalanie nerkowe 30%  

galamina 

15 

wydalanie nerkowe > 95% 

pankuronium 

60 

wydalanie nerkowe 80% 

atrakurium 

10  

spontaniczna hydroliza w 
osoczu 

Farmakokinetyka:  

background image

Zastosowanie: 
 
Leki używane w chirurgii, głównie do wyłączenia 
pracy mięśni oddechowych podczas operacji na 
klatce piersiowej. 
 
Działanie uboczne: 
 
  spadek ciśnienia wywołany częściowym blokiem 
receptorów  Nn w zwojach wegetatywnych                  
(D-tubokuraryna, galamina) 
  skurcz oskrzeli wywołany uwolnieniem histaminy  
(D-tubokuraryna) 

Leki wywołujące blok niedepolaryzacyjny

               

(leki kuraropodobne) 

background image

  

Mechanizm działania: 
 
•wywołują odwracalny niekompetycyjny blok receptora Nm 
ustalając stan depolaryzacji błony komórkowej efektora 
•bloku tego nie mogą przełamać inhibitory AChE 
(neostygmina) 
 
Działanie:
 
U ssaków działanie zwiotczające  poprzedzają najczęściej 
drżenia mięśniowe,  
u ptaków leki te wywołują skurcz mięśni szkieletowych 

Leki wywołujące blok depolaryzacyjny

               

(pseudokuraryny) 

background image

Leki wywołujące blok depolaryzacyjny

               

(pseudokuraryny) 

Farmakokinetyka: 
 
Pseudokuraryny podobnie jak acetylocholina są rozkładane 
przez cholinoesterazy. Ich hydroliza przebiega jednak wolniej.   
Szybki rozkład suksametonium występuje u kota, konia, świnii, 
natomiast wolną hydroliza leku zachodzi u psa i bydła 
 

Lek 

czas działania  droga eliminacji 

suksametonium 

kot   - 3 min.  
koń - 8 min.   
pies - 15 min. 
bydło - 15 min.  

szybka hydroliza przez 
osoczowe cholino-
esterazy 

dekametonium 

15 -25 min. 

wolniejsza hydroliza - 
tylko w szczelinie 
synaptycznej 

background image

Zastosowanie: 
Stosowane obecnie jest tylko suksametonium.  
Leki używane w chirurgii, u małych zwierząt do krótkich 
zabiegów np. badań radiologicznych, przed tracheotomią 
przy zabiegach ortopedycznych i zabiegach na klatce 
piersiowej, u dużych zwierząt (koni) głównie do 
unieruchomiania. 
 
Działanie uboczne:
 
• bóle mięśniowe po zabiegach 
• przedłużające się działanie (spadek aktywności esteraz) 
• hyperkaliemia i zagrożenie pojawieniem się arytmii 
• bradykardia (działanie muscarynopodobne leków) 
• wzrost ciśnienia śródocznego      
• rzadko - złośliwa hypertermia 

Leki wywołujące blok depolaryzacyjny

               

(pseudokuraryny) 

background image

Leki obniżające napięcie mięśni o działaniu centralnym 

Leki obniżające napięcie mięśni o działaniu centralnym 

Są to środki o działaniu neurodepresyjne wykazujące silne działanie 
miorelaksacyjne 
 
Mechanizm działania miorelaksacyjnego związany jest z hamowaniem 
odruchów wieloneuronowych wynikający najprawdopodobniej z hamowania 
przewodnicdtwa w interneuronach, czyli tzw. neuronach wstawkowych. 
 
Leki te należą do różnych grup farmakologicznych  Zalicza się do nich : 
 
1. Diazepam - pochodna benzodiazepiny 

należąca do leków uspokajających 

(omawianych na ćwicz 4),  o działaniu przeciwlękowym używanych w wete-
rynarii 

do uspokajania zwierząt, a także do przerywania drgawek padaczko-

wych

. Działanie miorelaksacyjne jest najczęściej efektem niepożadanym..   

2. Gwajfenezyna - pochodna propandiolu o 

dziłaniu neurodepresyjnym  

używana w weterynarii w złożonej narkozie u koni, przeżuwaczy i psów. 
Wywoływany przez ten lek efekt miorelaksacyjny ułatwia czynności 
chirurgiczne 

3. Metokarbamol 

– stosowany u psów, kotów i koni  w celu obniżenia napięcia 

mięśni w stanach, które występują po urazach lub towarzyszą stanom 
zapalnym 

4. Baklofen 

jest stosowany u psów i służy do zniesienia napięcia zwieracza 

cewki moczowej które skutkiem jest mu zatrzymanie moczu 

background image
background image
background image
background image
background image

Inne środki (trucizny) zwiotczające m. szkieletowe. Działaniem swym 
obejmują głównie procesy  presynaptycznie  
  
  - tetrodotoksyna  - 

jad rybi środki hamujący miejscowo przewodnictwo  

                                  

nerwowe poprzez  blokadę kanału sodowego 

 
 -  hemicholinium -  

środek hamujący wychwyt choliny 

 
 -  

jad pająka czarnej wdowy - środek hamujący syntezę acetylocholiny   

 
 -  

antybiotyki aminoglikozydowe, nadmiar jonów Mg++- środki hamujące  

                                  

wejście jonów Ca++ do zakończeń nerwowych  

                   
 - 

jad kiełbasiany, 

-bungarotoksyna - 

środki hamujące egzocytozę 

                                   acetylocholiny do przestrzeni synaptycznej    

background image

A.

Leki zwiotczające mięśnie szkieletowe  

1.   

wywołujące blok niedepolaryzacyjny                   

  

        D-tubokuraryna,  galamina, pankuronium 
        atrakurium
 

alkuronium, wekuronium, fazadinium   

 

2.   wywołujące blok depolaryzacyjny 

           

suksametonium 

dekametonium 

Przegląd leków wpływających na napięcie mięśni szkieletowych

(do kolokwium obowiązują leki podkreślone) 

 

B . Leki zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych  

      1.  

o działaniu centralnym

   

           

gwajfenezyna, metokarbamol , baklofen        

      

2. o działaniu miotropowym    

        dantrolen