Terapeuta zajęciowy_322[15]_Z1_04

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Rola usprawniania fizycznego w przypadku choroby przewlekłej

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Terapia zajęciowa jako kontynuacja leczenia fizykoterapeutycznego,

balneologicznego oraz kinezyterapeutycznego

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Sprzęt ułatwiający życie osoby niepełnosprawnej

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Metody adaptacji stanowisk pracy przy różnych dysfunkcjach

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Zasady pracy z osobą niepełnosprawną

5.5.1. Ćwiczenia

5.6. Komunikowanie się z osobą niepełnosprawną

5.6.1. Ćwiczenia

5.7. Scenariusze zajęć usprawniających

5.7.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie terapeuta zajęciowy.

W poradniku zamieszczono:

–

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

–

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

ćwiczenia – przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami
nauczania–uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,

–

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego,

–

wykaz literatury.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne prowadzone były różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. samokształcenia
kierowanego, tekstu przewodniego burza mózgów, dyskusja.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy w zespołach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

322[15].Z1.03

Stosowanie zabiegów

kinezyterapeutycznych

i fizykoterapeutycznych

322.[15].Z1

Podstawy kompleksowej rehabilitacji

322[15].Z1.04

Usprawnianie pacjenta

322[15]. Z1.01

Dobieranie zabiegów

rehabilitacyjnych do możliwości i

potrzeb pacjenta

322[15].Z1.02

Posługiwanie się sprzętem

rehabilitacyjnym

322[15].Z1.05

Posługiwanie się językiem obcym

zawodowym

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

stosować zasady prawidłowej komunikacji z osoba niepełnosprawną,

−

nawiązywać kontakt terapeutyczny z podopiecznym kierując się akceptacją,
zrozumieniem, empatią,

−

współpracować w grupie,

−

różnicować okresy rozwojowe jednostki,

−

określać wpływ czynników społecznych, psychicznych, emocjonalnych na rozwój
jednostki,

−

przestrzegać procedur w pracy zespołowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

skorelować działania terapeutyczne z działaniami rehabilitacyjnymi,

−

zmotywować osoby niepełnosprawne do posługiwania się sprzętem ułatwiającym
codzienne życie,

−

zaprojektować pomoce ułatwiające usprawnianie pacjentów,

−

zaadaptować stanowiska pracy do możliwości i rodzaju dysfunkcji pacjenta,

−

zastosować sprzęt ułatwiający życie osobie niepełnosprawnej,

−

dobrać pomoce potrzebne do prowadzenia terapii zajęciowej,

−

przeprowadzić zajęcia rehabilitacyjne z zakresu uczenia czynności życia codziennego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

............................................

Modułowy program nauczania:

Terapeuta zajęciowy 322[15]

Moduł:

Podstawy kompleksowej rehabilitacji 322[15].Z1

Jednostka modułowa:

Usprawnianie pacjenta 322[15].Z1.04

Temat: Komunikowanie się z pacjentem z afazją motoryczną typu Broca.

Cel ogólny: Zapoznanie z rodzajami i sposobami komunikowania się z pacjentem.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować elementy prawidłowej komunikacji z pacjentem,

−

scharakteryzować rodzaje komunikowania się,

−

dokonać podziału rodzajów komunikowania się w zależności od przyjętych kryteriów,

−

dobrać sposób komunikowania się zależny od dysfunkcji podopiecznego,

−

określić najczęstsze przyczyny nieprawidłowej komunikacji.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład,

−

pokaz,

−

dyskusja.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

praca w kilkuosobowych grupach.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

plansze

lub

prezentacje

multimedialne

zawierające

charakterystykę

rodzajów

komunikowania się,

−

plansze, filmy dydaktyczne lub prezentacje multimedialne obrazujące różne rodzaje
komunikowania się,

−

arkusze papieru,

−

arkusz do ćwiczeń,

−

mazaki,

−

flipchart,

−

literatura z rozdziału 7 dotycząca komunikowania się.

Przebieg zajęć:
1.  Wprowadzenie, przedstawienie tematu, celów zajęć.
2.  Podział grupy uczniów na grupy.
3.  Wykład  na  temat  komunikowania  się  z  osobą  niepełnosprawną.  Podczas  wykładu

nauczyciel korzysta z przygotowanych wcześniej plansz, prezentacji multimedialnych,
filmu dydaktycznego.

4. Prezentacja rodzajów komunikowania się według różnych kryteriów.
5. Dyskusja na temat eliminowania i minimalizowania niewłaściwego porozumiewania się

z podopiecznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Ćwiczenia w zespołach – uczniowie wykonują ćwiczenie 2 z rozdziału 4.6.3. Poradnika

dla ucznia.

Przykładowy  sposób  wykonania  ćwiczenia:  uczniowie  otrzymują  od  nauczyciela  zestaw:
pojedyncze  kartki,  na  których  wypisane  są  rodzaje  komunikowania  się,  elementy
komunikowania  się  prawidłowe  i  zakłócające prawidłowe  porozumiewanie  się  (na każdej
kartce tylko jeden rodzaj, element).

Ćwiczenie polega na posortowaniu kartek i wyborze kartek z zapisanymi elementami
prawidłowej komunikacji

7. Po wykonaniu ćwiczenia nauczyciel prosi uczniów o zaprezentowanie efektów swojej

pracy.

8. Podczas prezentacji nauczyciel prowadzi moderowaną dyskusję, której celem jest

wskazanie ewentualnych nieprawidłowości w wykonanych ćwiczeniach oraz poszukiwanie
prawidłowych odpowiedzi.

9. W prezentacji oraz dyskusji bierze udział każdy z członków zespołu.
10. Po zakończeniu prezentacji i dyskusji nauczyciel podsumowuje zajęcia.

Praca domowa

Przygotuj pracę pisemną na temat najczęściej spotykanych Twoim zdaniem zakłóceń

prawidłowej komunikacji z podopiecznym.

W pracy zaproponuj również, w jaki sposób można zminimalizować lub całkowicie

wyeliminować niektóre przyczyny.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

.............................................

Modułowy program nauczania:

Terapeuta zajęciowy 322[15]

Moduł:

Podstawy kompleksowej rehabilitacji 322[15].Z1

Jednostka modułowa:

Usprawnianie pacjenta 322[15].Z1.04

Temat: Sprzęt ułatwiający życie osoby niepełnosprawnej.

Cel ogólny: Poznanie sprzętu ułatwiającego życie codzienne osoby niełepnosprawnej.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować

pojęcia:

sprzęt

pomocniczy,

zaopatrzenie

ortopedyczne,

sprzęt

rehabilitacyjny,

−

określić cele zaopatrzenia ortopedycznego,

−

wymienić i scharakteryzować przedmioty zaopatrzenia ortopedycznego,

−

określić rodzaje sprzętu pomocniczego,

−

określić od czego zależy dobór przedmiotów ułatwiających codzienne funkcjonowanie
osoby niepełnosprawnej.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład,

−

pokaz,

−

ćwiczenie praktyczne,

−

dyskusja.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w 2–3 osobowych grupach.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

plansze lub prezentacje multimedialne zawierające definicje/pojęcia sprzęt, pomocniczy,
sprzęt rehabilitacyjny, zaopatrzenia ortopedyczne,

−

foliogramy z celami i zadaniami zaopatrzenia ortopedycznego,

−

film ukazujący życie codzienne osoby niepełnosprawnej,

−

plansze lub prezentacje multimedialne zawierające przykłady sprzętu ułatwiającego życie
codzienne osoby niepełnosprawnej,

−

pokaz sprzętu w ośrodku rehabilitacji dla pacjentów z niepełnosprawnością ruchową,

−

drobny sprzęt pomocniczy,

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Przebieg zajęć:
1.  Przedstawienie tematu, celu zajęć.
2.  Podział uczniów na 2–3 osobowe grupy.
3.  Wykład na temat sprzętu ułatwiającego życie codzienne osoby niepełnosprawnej, jej celów

i zadań. Podczas wykładu nauczyciel korzysta z przygotowanych wcześniej plansz,
foliogramów, prezentacji multimedialnych, filmu dydaktycznego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. Ćwiczenia w 2–3 osobowych grupach – uczniowie wykonują ćwiczenie 2 z rozdziału

4.3.3. Poradnika dla ucznia. Przykładowy sposób wykonania ćwiczenia: uczniowie
otrzymują od nauczyciela przykładowe opisy pacjentów z niepełnosprawnością
i zastosowane

pomoce

codziennym

ich

funkcjonowaniu.

podstawie

zaprezentowanych opisów przedstawiają swoją propozycję i zastosowane pomoce
techniczne.

5. Po wykonaniu ćwiczenia nauczyciel prosi o zaprezentowanie efektów swojej pracy

poszczególne grupy.

6. Po prezentacji nauczyciel przeprowadza analizę zapisów z udziałem uczniów, której celem

jest wskazanie ewentualnych nieprawidłowości w wykonanych ćwiczeniach, doboru
sprzętu, itp. oraz poszukiwanie prawidłowych odpowiedzi.

7. Prezentacji dokonuje 1 uczeń z grupy, natomiast w analizie bierze udział każdy

z członków grupy.

8. Po zakończeniu prezentacji i analizy materiału ćwiczeń nauczyciel podsumowuje zajęcia.

Praca domowa

Przygotuj pracę pisemną z określeniem celów i zadań zaopatrzenia ortopedycznego na

przykładzie dobrowolnie wybranego przypadku osoby z niepełnosprawnością ruchową.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Ćwiczenia

5.1. Rola usprawniania fizycznego w przypadku choroby

przewlekłej

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Podaj przykłady ćwiczeń usprawniających stosowanych w typach schorzeń przewlekłych

zawartych w tabeli.

Schorzenia

Choroby reumatyczne

Urazy

Skrzywienia

kręgosłupa i wady

rozwojowe

Choroby układu

oddechowego

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w grupach 2-osobowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapisać propozycje ćwiczeń, nie krytykując żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów,
2) uporządkować zapisane, podane rodzaje ćwiczeń, skonfrontować własne propozycje

z zapisami innych grup,

3) przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy różnych grup.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

burza mózgów,

–

dyskusja

Środki dydaktyczne:

–

arkusze papieru,

–

tabela,

–

mazaki,

–

flipchart,

–

literatura z rozdziału 7 dotycząca usprawniania fizycznego w przypadku schorzeń
przewlekłych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Podaj przykłady wpływu ćwiczeń usprawniających na układy/narządy.

układy/narządy

wpływ ćwiczeń usprawniających

stawy

kości

układ oddechowy

układ krążenia

układ nerwowy

układ trawienny

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w grupach 3-osobowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) podać przykłady ćwiczeń usprawniających,
2) określić, w jaki sposób można uporządkować podane przykłady wpływu ćwiczeń (nie

oceniając żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów),

3)  uporządkować propozycje członków grupy,
4)  porównać propozycje swojej grupy z zapisami innych grup,
5)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy różnych grup,
6)  ustalić końcowy zapis wpływu ćwiczeń na poszczególne układy/narządy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

–

dyskusja.

Środki dydaktyczne:

–

arkusze papieru,

–

tabela,

–

mazaki,

–

flipchart.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Terapia zajęciowa jako kontynuacja leczenia

fizykoterapeutycznego, balneologicznego oraz
kinezyterapeutycznego

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Terapia zajęciowa z punktu widzenia potrzeb chorego może spełniać następujące zadania:

−

usprawniać fizycznie,

−

usprawniać psychicznie,

−

dawać wytyczne co do wyboru zawodu.
Wskaż przykłady oddziaływań terapeutycznych w poszczególnych grupach zadań.

Usprawnianie fizyczne

Usprawnianie psychiczne

Wybór zawodu

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić rodzaje oddziaływań terapeutycznych,
2) uporządkować zapisane, podane przez członków grupy propozycje (nie krytykując

żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów),

3)  skonfrontować własne propozycje z zapisami innych grup,
4)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy innych grup,
5)  uzupełnić tabelę,

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenie,

–

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

–

arkusze papieru,

–

arkusz ćwiczeń (tabela),

–

mazaki,

–

flipchart.

Ćwiczenie 2

Określ

możliwości

terapii

zajęciowej

jako

formy

kontynuacji

leczenia

kinezyterapeutycznego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 3-osobowych grupach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  określić w jaki sposób można uporządkować możliwości terapii zajęciowej,
2)  uporządkować i zapisać w opracowanym przez siebie schemacie określone informacje,
3)  skonfrontować własny zapis z zapisami innych uczniów,
4)  przedyskutować ewentualne różnice.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 3

W trakcie wycieczki do Zakładu Opieki Długoterminowej zaobserwuj prowadzone tam

formy terapii zajęciowej. Opisz i przyporządkuj obserwowane rodzaje zajęć do pojęć tabeli.

Usprawnianie fizyczne

Usprawnianie psychiczne

Zajęcia manualne

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zaobserwować formy terapii zajęciowej,
2)  uporządkować i zapisać w tabeli określone formy,
3)  skonfrontować własny zapis z zapisami innych uczniów,
4)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

obserwacja,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

arkusz do ćwiczeń z tabelą,

−

długopis,

−

ołówek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Sprzęt ułatwiający życie osoby niepełnosprawnej

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Do podanych rodzajów sprzętu pomocniczego, przyporządkuj pomoce stosowane w celu

ułatwienia czynności życia codziennego osobie niepełnosprawnej.

Sprzęt lokomocyjny

Sprzęt do higieny

Sprzęt wyposażenia

mieszkania

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z materiałami dydaktycznymi dotyczącymi sprzętu pomocniczego,
2)  uporządkować rodzaje sprzętu,
3)  przeanalizować własne propozycje z zapisami innych uczniów,
4)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy,
5)  przedstawić propozycję końcowego zapisu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

arkusz do ćwiczeń (tabela),

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 2

Na podstawie dowolnie wybranego i opisanego przykładu dysfunkcji ruchowej u pacjenta,

zaproponuj drobny sprzęt pomocniczy ułatwiający funkcjonowanie w życiu codziennym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) opisać przypadek pacjenta z dysfunkcją ruchową, zaznaczając wiek, stopień

niepełnosprawności, rodzaj zaburzeń,

2) określić rodzaje przypadków dysfunkcji ruchowej,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3)  wybrać jeden przypadek i opracować go wspólnie w grupie,
4)  zaprojektować pomoc dla danej dysfunkcji,
5)  zaprezentować wyniki pracy,
6)  podsumować pracę w grupach,
7)  skonfrontować własne propozycje z zapisami innych grup,
8)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy różnych grup,
9)  przedstawić końcową wersję zapisu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 3

W trakcie pobytu (wycieczki edukacyjnej) do ośrodka rehabilitacji, zaobserwuj i zapisz

jakim sprzętem posługują i z jakiego korzystają w trakcie ćwiczeń pacjenci. Dokonaj w formie
pisemnej podziału tego sprzętu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z materiałami dydaktycznymi dotyczącymi sprzętu pomocniczego,
2)  zaobserwować rodzaje sprzętu,
3)  przeanalizować własne propozycje z zapisami innych uczniów,
4)  ocenić poprawność wykonanego ćwiczenia,
5)  przedstawić propozycję końcowego zapisu,

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

obserwacja,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

długopis.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Metody

adaptacji

stanowisk

pracy

przy

różnych

dysfunkcjach

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie opisu przypadku zaproponuj przystosowanie stanowiska pracy

w introligatorni.

Kobieta lat 26, znaczny stopień niedowidzenia, porusza się z użyciem laski.

Po ukończeniu szkoły będzie to jej pierwsza praca.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 3-osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować dokładnie opis przypadku,
2) zapisać zaproponowane przez członków grupy przystosowania stanowiska pracy

z uzasadnieniem (nie krytykując żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów),

3)  skonfrontować własne propozycje z zapisami innych grup,
4)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy grup,
5)  zapisać i przedstawić końcową wersję.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj rozwiązanie przystosowania stanowiska pracy dla niewidomego informatyka.

Zaproponuj wykorzystanie pomocy ułatwiających wykonywanie zawodu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapisać propozycje przystosowania stanowiska pracy członków grupy z uzasadnieniem

(nie krytykując żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów),

2)  skonfrontować propozycje grupy z zapisami innych grup,
3)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy grup,
4)  zapisać i przedstawić końcową wersję rozwiązania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 3

W trakcie zapoznawania się z rodzajami stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych

w zakładzie pracy chronionej, zaobserwuj i opisz stanowiska pracy dla osób z dysfunkcją
narządu ruchu. Na przykładzie dowolnie wybranego stanowiska opisz sposób adaptacji
stanowiska do sytuacji zdrowotnej pracownika.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 2–4 osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) opisać wybrane stanowisko pracy
2) scharakteryzować pracownika z dysfunkcją ruchową, zaznaczając wiek, stopień

niepełnosprawności, rodzaj zaburzeń,

3)  zaprezentować wyniki pracy,
4)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy grupy,
5)  ocenić poprawność wykonanego ćwiczenia,
6)  przedstawić końcową wersję zapisu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

obserwacja,

–

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

długopis.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Zasady pracy z osobą niepełnosprawną

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Podaj co najmniej dwie istotne cechy rehabilitacji, które uwzględnisz przy pracy z osobą

niepełnosprawną w przypadku opisanym poniżej. Uzasadnij swój wybór.

Opis przypadku.
Student politechniki, lat 24, z niedowładem kończyn dolnych, porusza się na wózku

inwalidzkim. Mieszka z rodziną.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 2–3 osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z opisem przypadku,
2)  zapisać propozycje cechy rehabilitacji z uzasadnieniem,
3)  przedstawić propozycje na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

dyskusja wielokrotna

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 2

Opracuj zestaw pytań kierowanych do osoby z niepełnosprawnością wynikającą

z zaburzeń psychicznych lub do jej opiekuna, w celu uzyskania informacji przydatnych do
pracy/terapii z podopiecznym. Zestaw musi zawierać minimum 10 pytań.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  określić, jakie informacje należy uzyskać,
2)  zaproponować pytania (nie krytykując żadnego z pomysłów koleżanek/kolegów),
3)  zastanowić się, w jaki sposób można je uporządkować,
4)  zapisać i przedstawić końcową wersję zestawu pytań.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.6. Komunikowanie się z osobą niepełnosprawną

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

W oparciu o poniższy opis, przygotuj propozycję sposobu komunikowania się

z wybranym przez Ciebie podopiecznym

„Pamiętać należy, iż w relacjach interpersonalnych terapeuta-pacjent, to do terapeuty

należy wybranie najlepszego sposobu komunikowania się z pacjentem, treść komunikacji jest
wyrażana zwykle werbalnie, natomiast relacja międzyludzka –niewerbalnie”.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) opisać osobę niepełnosprawna, zaznaczając wiek, zainteresowania, sytuację rodzinną

podopiecznego, rodzaj dysfunkcji,

2)  określić założony cel komunikowania się,
3)  określić rodzaj/sposób porozumiewania się,
4)  uzasadnić wybór rodzaju komunikowania się.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

dyskusja wielokrotna

Środki dydaktyczne:

−

papier,

−

długopis/ołówek,

−

komputer,

−

drukarka.

Ćwiczenie 2

Na podstawie dostępnych materiałów dydaktycznych oraz poniższego opisu określ

najistotniejsze elementy dla prawidłowego komunikowania się z podopiecznym.

„Prawidłowa

komunikacja

interpersonalna

terapeuta-pacjent,

pozwala

wyrazić

podopiecznemu potrzeby, pragnienia, obawy, lęki i wątpliwości, pozwala też poznać
oczekiwania i potrzeby podopiecznego”.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 3-osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić elementy prawidłowego komunikowania się,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2)  zapisać propozycje członków grupy,
3)  wybrać najistotniejsze elementy istotne dla prawidłowej komunikacji,
4)  zapisać końcową wersję opracowania,
5)  uzasadnić wybór najistotniejszych elementów komunikowania się.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.7. Scenariusze zajęć usprawniających

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przyporządkuj wymienione poniżej czynności, ćwiczenia itp., do grup treści

terapeutycznych stosowanych w ramach terapii zajęciowej.

−

posługiwanie się łyżką, nożem,
widelcem,

−

estetyczne spożywanie posiłków,

−

podejmowanie próby nauczenia
podopiecznego podstawowych
czynności samoobsługi,

−

kojarzenie przedmiotów, czynności
z ich nazwą,

−

mycie, wycieranie i pielęgnacja rąk,
twarzy, całego ciała,

−

porządkowanie,

−

higiena jamy ustnej,

−

postrzeganie wszystkimi zmysłami
bodźców płynących z otaczającej
rzeczywistości,

−

spożywanie pokarmów płynnych,

−

spożywanie pokarmów stałych,

−

wyszukiwanie różnic i podobieństw
między bodźcami odbieranymi
poszczególnymi zmysłami,

−

segregowanie,

−

odgryzanie, dokładne gryzienie, żucie
i przełykanie,

−

praktyczne rozumienie elementarnych
pojęć (matematyczno-fizycznych,
przyrodniczych, społecznych,
religijnych, plastycznych, muzycznych) i
operowanie nimi,

−

korzystanie z przyborów toaletowych
i kosmetyków.

Tabela do ćwiczenia 1. Grupy treści terapeutycznych [opracowanie własne]

Spożywanie posiłków

Higiena

Percepcja, integracja

sensoryczna

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 2-osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przeanalizować czynności i ćwiczenia,
2)  zastanowić się, w jaki sposób można uporządkować podane propozycje,
3)  przyporządkować określone czynności do grup treści terapeutycznych,
4)  skonfrontować własne propozycje z zapisami innych grup,
5)  przedyskutować ewentualne różnice w efektach pracy innych grup,
6)  zapisać i przedstawić końcową wersję wypełnionej tabeli.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

dyskusja wielokrotna

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

wzór tabeli,

−

mazaki,

−

flipchart.

Ćwiczenie 2

Na podstawie materiałów dydaktycznych dotyczących specyfiki terapii dzieci

z niepełnosprawnością, zaproponuj i przygotuj scenariusz zajęć terapeutycznych dla dziecka
z mózgowym

porażeniem

dziecięcym,

pod

postacią

porażenia

spastycznego

czterokończynowego. Dziecko w wieku 8 lat, opóźnienie intelektualne w stopniu lekkim.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 4-osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  określić specyfikę terapii dzieci z niepełnosprawnością,
2)  zapisać cele zajęć,
3)  zaproponować i zapisać działania terapeutyczne,
4)  zaprezentować własną propozycję scenariusza,
5)  przedyskutować propozycje.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

burza mózgów,

−

dyskusja wielokrotna.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru,

−

mazaki,

−

flipchart.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Usprawnianie pacjenta”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 4, 7, 10, 12, 13, 14, 15, 17, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 3, 5, 6, 8, 9, 11, 16 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. b, 4. b, 5. a, 6. a, 7. a, 8. b, 9. b, 10. b, 11. a,
12. b, 13. b, 14. c, 15. c, 16. a, 17. c, 18. c, 19. b, 20. c

Plan testu 1

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Wskazać, jakie zadania powinna spełniać
terapia zajęciowa z punktu widzenia potrzeb
pacjenta

2 Wyjaśnić czym jest kinezyterapia

Określić do jakiej grupy sprzętu zalicza się
protezy

Wyjaśnić na czym polega rehabilitacja
kompleksowa

5 Zdefiniować afazję

Scharakteryzować cechy rehabilitacji
kompleksowej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7 Określić afazję typu Broca

Scharakteryzować elementy komunikacji
niewerbalnej

9 Określić afazję typu Wernickego

Wyjaśnić czym może być milczenie w
relacjach interpersonalnych

Scharakteryzować czego elementem jest
empatia

12 Wyjaśnić czego odmianą jest język migany

Scharakteryzować co stanowi funkcję
podporową organizmu

14 Określić od czego zależy sprawność stawów

Określić jak ćwiczenia fizyczne wpływają na
układ oddechowy

Scharakteryzować cele zaopatrzenia
ortopedycznego

Określić jaki alfabet służy do pisania i czytania
dla osób niewidomych

Scharakteryzować jaki rodzaj rehabilitacji
zajmuje ułatwianiem uzyskiwania zatrudnienia
osobie niepełnosprawnej

Wyjaśnić jaką wartość powinna mieć terapia
zajęcia

20 Rozróżnienie rodzaje kul

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.  Omów z uczniami cel przeprowadzenia testu.
3.  Zapoznaj uczniów z zasadami punktowania i oceny.
4.  Przygotuj odpowiednią ilość testów.
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania testu.
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom, instrukcję dla ucznia.
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko prawidłowo zrozumieli, wyjaśnij wątpliwości.
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9.  5  min.  przed  końcem  czasu  wypełniania  testu,  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  20  zadań.  Dla  każdego  zadania  są  dołączone  4  możliwości  odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, zakreślając X prawidłową

odpowiedź.

6. Pracuj samodzielnie.
7. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Terapia zajęciowa z punktu widzenia potrzeb pacjenta powinna spełniać zadanie

a)  powrotu do zdrowia.
b)  przygotowania do wykonywania pracy zarobkowej.
c)  usprawniania fizycznego i psychicznego.
d)  przygotowania do życia w społeczności.

2. Kinezyterapia to

a)  leczenie przy pomocy bodźców fizykalnych i ruchu.
b)  leczenie ruchem.
c)  leczenie przy pomocy bodźców fizykalnych.
d)  balneoterapia.

3. Protezy zalicza się do

a)  sprzętu rehabilitacyjnego.
b)  zaopatrzenia ortopedycznego.
c)  środków pomocniczych.
d)  środków medycznych.

4. Rehabilitacja kompleksowa polega na

a)  spójnych działaniach medycznych i zawodowych.
b)  zorganizowanych działaniach medycznych, społecznych i zawodowych.
c)  spójnych działaniach psychologicznych i leczniczych.
d)  zorganizowanych działaniach społecznych i zawodowych.

5. Afazja to

a)  zaburzenie mowy.
b)  rozmawianie.
c)  rodzaj terapii.
d)  utrata pamięci.

6. Cechy rehabilitacji kompleksowej zakładają

a)  powszechność, ciągłość, wczesność, kompleksowość.
b)  powszechność, wczesność, kompleksowość, ciągłość.
c)  powszechność, wczesność, kompleksowość, ogólność.
d)  powszechność, szerokość, jasność, kompleksowość.

7. Afazja typu Broca to inaczej

a)  afazja ruchowa.
b)  komunikacja werbalna.
c)  komunikacja gestami.
d)  afazja czuciowa.

8. Elementy komunikacji niewerbalnej to

a)  sposób słuchania.
b)  gesty, mimika, ruch ciała.
c)  gesty i sposób mówienia.
d)  rozmowa połączona z ruchem ciała.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. System symboli Blissa zakłada

a)  migane przedstawienie treści przekazu.
b)  przedstawienie słów w postaci rysunku.
c)  pisanie rylcem.
d)  użycie alfabetu palcowego.

10. Afazja typu Wernickego to inaczej

a)  agnozja.
b)  afazja czuciowa.
c)  afazja ruchowa.
d)  afazja ciemieniowa.

11. Empatia to

a)  element prawidłowej komunikacji.
b)  element zakłóconej komunikacji.
c)  rodzaj opieki.
d)  rodzaj terapii.

12. Język migany to

a)  inaczej alfabet palcowy.
b)  odmiana języka migowego.
c)  system symboli wg Blissa.
d)  inaczej alfabet Moona.

13. Funkcję podporową organizmu stanowi

a)  układ mięśniowy.
b)  układ kostny.
c)  układ odpornościowy.
d)  układ stawowy.

14. Sprawność stawów zależy od

a)  wielkości stawu.
b)  sąsiadujących kości.
c)  stanu chrząstki stawowej.
d)  więzadeł stawowych.

15. Ćwiczenia fizyczne wpływają na układ oddechowy poprzez

a)  przerost narządów oddechowych.
b)  przedłużenie wydechu.
c)  zmianę mechaniki oddychania.
d)  skrócenie fazy wdechu.

16. Cele zaopatrzenia ortopedycznego to

a)  uzupełnienie podstawowego leczenia bezoperacyjnego lub operacyjnego.
b)  uzupełnienie podstawowego leczenia bezoperacyjnego.
c)  uzupełnienie podstawowego leczenia operacyjnego.
d)  leczenie ortopedyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.. .............................................................................

Usprawnianie pacjenta

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Usprawnianie pacjenta”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 6, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 7, 8, 9, 10, 13, 14, 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 6 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. d, 3. d, 4. c, 5. b, 6. c, 7. a, 8. b, 9. c, 10. c, 11. a,
12. c, 13. b, 14. c, 15. b, 16. c, 17. b, 18. c, 19. b, 20. a

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić co stanowi funkcję podporową

organizmu

2 Wskazać cel rehabilitacji

3 Określić czego dotyczy niepełnosprawność

4 Wyjaśnić czym jest komunikacja werbalna

5 Określić założenie systemu symboli Blissa

Określić zadania terapii zajęciowej z punktu

widzenia potrzeb pacjenta

7 Scharakteryzować typy wózków inwalidzkich.

Wyjaśnić na czym polega rehabilitacja

kompleksowa

Określić co ułatwia uzyskiwanie zatrudnienia
osobie niepełnosprawnej

10 Określić jedną z cech rehabilitacji

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11 Wyjaśnić na czym polega ciągłość procesu terapii

Określić co musi uwzględniać przestrzeń osoby
niewidomej

Scharakteryzować czym jest komunikacja
niewerbalna

Określić do jakiej grupy zalicza się przyrządy do
ćwiczeń kończyn dolnych

Określić czym posługują się osoby niewidome
w pisaniu i czytaniu

Scharakteryzować od czego zależy sprawność
stawów

17 Zdefiniować pojęcie kinezyterapia

18 Scharakteryzować co to jest ergoterapia

Określić o czym należy pamiętać adoptując
stanowisko pracy

20 Wskazać co wykorzystuje terapia zajęciowa

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, zakreślając X prawidłową

odpowiedź.

6. Pracuj samodzielnie.
7. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Funkcję podporową organizmu stanowi układ

a)  mięśniowy.
b)  kostny.
c)  odpornościowy.
d)  stawowy.

2. Rehabilitacja ma na celu

a)  poprawę stanu fizycznego.
b)  poprawę stanu psychicznego.
c)  adaptację do uszkodzenia.
d)  przywracanie sprawności.

3. Niepełnosprawność dotyczy

a)  sfery psychicznej.
b)  sfery fizycznej.
c)  sfery sensorycznej.
d)  wszystkich sfer.

4. Komunikacja werbalna to

a)  używanie słów, gestów, mimiki.
b)  komunikacja pozorna.
c)  komunikacja językowa.
d)  pseudokomunikacja.

5. System symboli Blissa zakłada

a)  migane przedstawienie treści przekazu.
b)  przedstawienie słów w postaci rysunku.
c)  pisanie rylcem.
d)  użycie alfabetu palcowego.

6. Terapia zajęciowa z punktu widzenia potrzeb pacjenta powinna spełniać zadanie

a)  powrotu do zdrowia.
b)  przygotowania do wykonywania pracy zarobkowej.
c)  usprawniania fizycznego i psychicznego.
d)  przygotowania do życia w społeczności.

7. Typy wózków inwalidzkich to

a)  pokojowe, aktywne
b)  podwórkowe, pokojowe
c)  aktywne, bierne.
d)  elektryczne, mechaniczne.

8. Rehabilitacja kompleksowa to

a)  spójne działania medyczne i zawodowe.
b)  zorganizowane działania medyczne, społeczne, zawodowe.
c)  spójne działania psychologiczne i lecznicze.
d)  zorganizowane działania społeczne i zawodowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Ułatwianiem uzyskiwania zatrudnienia osobie niepełnosprawnej zajmuje się

a)  rehabilitacja społeczna.
b)  rehabilitacja lecznicza.
c)  rehabilitacja zawodowa.
d)  rehabilitacja pedagogiczna.

10. Jedną z cech rehabilitacji jest

a)  staranność.
b)  jasność
c)  powszechność.
d)  długotrwałość.

11. Ciągłość procesu terapii polega na

a)  jednolitym i nie przerywanym procesie rehabilitacji.
b)  skoordynowanym działaniu rehabilitantów.
c)  stałym ćwiczeniu.
d)  spójności działań.

12. Przestrzeń osoby niewidomej musi uwzględniać

a)  jasne oświetlenie.
b)  zaokrąglone powierzchnie stołów.
c)  ścieżki komunikacyjne.
d)  dostępność do telefonu.

13. Komunikacja niewerbalna to

a)  sposób słuchania.
b)  gesty, mimika, ruch ciała.
c)  gesty i sposób mówienia.
d)  rozmowa połączona z ruchem ciała.

14. Przyrządy do ćwiczeń kończyn dolnych zalicza się do

a)  zaopatrzenia technicznego.
b)  zaopatrzenia ortopedycznego.
c)  sprzętu rehabilitacyjnego.
d)  pomocy medycznych.

15. Osoby niewidome posługują się

a)  alfabetem miganym.
b)  alfabetem Braille,a.
c)  symbolami Blissa.
d)  językiem migowym.

16. Sprawność stawów zależy od

a)  wielkości stawu.
b)  sąsiadujących kości.
c)  stanu chrząstki stawowej.
d)  od więzadeł stawowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...............................................................................

Usprawnianie pacjenta

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1.  Baran J.: Terapia zabawą. CMPP-P MEN, Warszawa 1996
2.  Encyklopedyczny słownik rehabilitacji. PZWL, Warszawa 1986
3.  Gut J.: Programy M. i Ch. Knillów terapii dzieci z zaburzeniami rozwoju (z doświadczeń

terapeuty). „Rewalidacja” 1/1997, CMPP-P MEN, Warszawa 1997

4. Hulek A.: Kształcenie i wychowanie dzieci i młodzieży niepełnosprawnej a służby socjalne

– zadania pedagoga. Zakład Narodowy im. Ossolińskich PAN, Wrocław 1992

5. Jakubowski S. (red.): Pomoce dydaktyczne i środki techniczne przydatne w nauczaniu dzieci

z uszkodzonym wzrokiem [w:] Poradnik dydaktyczny dla nauczycieli. Warszawa 2001

6. Juszczyk S.: Komputer w kształceniu i rewalidacji osób niepełnosprawnych. (w Auxilium

Sociale – Wsparcie Społeczne 1/1997

7. Kaczmarek B. L. J.: Specyfika komunikacji interpersonalnej. Bydgoszcz 1995
8. Kawaczyńska-Butrym Z.: Aktywizacja jako istotny wymiar opieki. [w:] Formy terapii

zajęciowej. WZPS, Chełm 1994

9. Kirenko J.: Oblicza niepełnosprawności. WA, Lublin 2006
10. Kirenko J.: Psychospołeczne przystosowanie osób z paraplegią. Wydawnictwo UMCS,

Lublin 2006

11.  Kiwerski J. (red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2006
12.  Kowalik. S: Psychospołeczne podstawy rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Warszawa 1996
13.  Kozaczuk  L.:  Terapia  zajęciowa  w  domach  pomocy  społecznej.  Poradnik  metodyczny.

BPS, Katowice 1999

14. Kuczyńska-Kwapisz J., Kwapisz J.: Rehabilitacja osób niewidomych i słabowidzących –

Poradnik metodyczny. Warszawa 1996

15.  Levitt S.: Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach. PZWL, Warszawa 2000
16.  Marciniak J.: Sprzęt szpitalny i rehabilitacyjny. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003
17.  Mika T.: Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2003.
18.  Milanowska K.: Rehabilitacja medyczna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2001
19.  Milanowska K.: Techniki pracy w terapii zajęciowej. PZWL, Warszawa 1982
20.  Podolski K., Turnowiecki W.: Polityka społeczna. Gdańsk 1993
21.  Przeździak B.: Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Medica, Gdańsk 2003
22.  Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 15 września 2004 r. w sprawie zwrotu

kosztów  przystosowania  stanowisk  pracy,  adaptacji  pomieszczeń  i  urządzeń  do  potrzeb
osób  niepełnosprawnych  oraz  kosztów  zatrudnienia  pracownika  pomagającego
pracownikowi niepełnosprawnemu

23.  Rutkowska E.: Rehabilitacja i pielęgnowanie osób niepełnosprawnych. Czelej, Lublin 2002
24.  Sherborne V.: Ruch rozwijający dla dzieci. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002
25.  Speck  O.:  Niepełnosprawni  w  społeczeństwie:  Podstawy  ortopedagogiki.  Gdańskie

Wydawnictwa Psychologiczne, Gdańsk 2005

26. Symbole Blissa. Stowarzyszenie na Rzecz Propagowania Wspomagających Sposobów.

Porozumiewania Się „Mówić bez słów”, Warszawa 2000

27. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 1 sierpnia 1997 r. Karta Praw Osób

Niepełnosprawnych. (M.P. z 3 sierpnia 1997 r., Nr 50, poz. 475)

28. Ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób

niepełnosprawnych. (Dz. U. z 9 października 1997 r., Nr 123, poz. 776 z późn. zm.)

29. Zabłocki K.J.: Dziecko niepełnosprawne, jego rodzina i edukacja. Wyd. Akad., Warszawa

1995