Język staro-cerkiewno-słowiański

http://xpicto.republika.pl/slavonia/jezyki/scs.html

1 z 1

2008-06-10 15:27

Język staro-cerkiewno-słowiański

слов

ѣньскъ ?зыкъ

Conditio sine qua non

 kanonu języka staro-cerkiewno-słowiańskiego:

zachowane 

nosówki

: , ę

1.

występowanie samogłoski ě oznaczającej szerokie e zbliżone do ja.
в

ѣра, лѣвъ, сѣм?

2.

przejście 

TărT, TălT

 w TraT, TlaT 

мракъ, прахъ, страна, гласъ, глава, власъ

 

ărT, ălt

 w raT, taT 

рамо, рало, равънъ

3.

przejście ps. 

tj, dj

 w št, žd

св

ѣшта, решти, межда, виждѫ

4.

I.

pozostałe cechy charakterystyczne:

występowanie półsamogłosek jerów: miękkiego ь i twardego ъ
мракъ, прахъ, л

ѣвъ

1.

zgłoskotwórcze r i l (zapisywane jako рь, ръ, ль, лъ)
трьгъ, гръло, дрьжати, зрьно
влькъ, вльна, влъна, слъза

2.

uproszczenie grup dt, tl do l
рало, молити, плелъ

3.

odmiana prosta i złożona przymiotników

4.

Prawo otwartej sylaby. Sylaba z reguły kończy się na samogłoskę lub
półsamogłoskę.

5.

końcówki odmiany przymiotników jak rzeczownika

6.

l epetentyczne między spółgłoską wargową a j
купл?, любл

ѫ, земля

7.

czasy przeszłe proste: aoristus (3 postacie), imperfectum

8.

II.

Wstecz

Spis treści

Wstęp

Na początek strony