background image

 

Komentarz

do ustawy 

o rachunkowości

Książka

 

o

 podstawo-

wym  akcie  praw-

nym  polskiego  pra-

wa  bilansowego, 

jakim  jest  ustawa 

z 29 września 1994 r. 

o  rachunkowości 

(t.j.  Dz.U.  z  2013  r. 

poz. 330).

Książka dla

 głównych 

księgowych, księgo-

wych  oraz  biegłych 

rewidentów,  dyrek-

torów fi nansowych i pracowników dzia-

łów fi nansowo-księgowych

Dlaczego warto ją mieć:

 Jest to pogłębiony 

komentarz do ustawy o rachunkowości. 

Autorzy to praktycy – biegli rewidenci 

– a książka to wynik ich doświadczeń na-

bytych podczas realizacji wielu projek-

tów z zakresu rachunkowości. Niezwykle 

przydatne jest to, że w publikacji omó-

wiono zagadnienia z punktu widzenia 

adekwatnych przepisów. Każdy artykuł 

ustawy jest komentowany z uwzględnie-

niem przepisów: odpowiednich rozporzą-

dzeń wykonawczych wydanych do ustawy 

o rachunkowości, KSR oraz Międzynaro-

dowych Standardów Rachunkowości, Mię-

dzynarodowych Standardów Sprawozdaw-

czości Finansowej i związanych z nimi 

interpretacji, a także prawa podatkowe-

go, kodeksu spółek handlowych i innych 

aktów prawnych. Z pewnością ułatwi to 

zadanie właściwego stosowania rachunko-

wości. Ponadto książka zawiera dużą ilość 

tabel i schematów oraz przykładów po-

magających zrozumieć dane zagadnienie.

Autorzy dr Roman Seredyński, Katarzyna Szaruga

Wydawnictwo ODDK
 

Oprac.

 MS

prenumerata

Poniedziałek 

13 stycznia 2014 nr 7 (3648)

gazetaprawna.pl

Agnieszka Pokojska
agnieszka.pokojska@infor.pl

Mniejsze podmioty, które sporządzają spra-

wozdania fi nansowe za 2013 rok – mogą je 

przygotować w uproszczonej wersji. Przepisy 

umożliwiają w tym przypadku wykazanie in-

formacji z mniejszą szczegółowością. W takiej 

sytuacji wykazuje się tylko te pozycje, które we 

wzorze sprawozdania (stanowiącym załącznik 

nr 1 do ustawy o rachunkowości) oznaczone 

są literami i cyframi rzymskimi. Przykładowo 

ujmuje się ogólną kwotę dotyczącą rzeczo-

wych aktywów trwałych bez wyszczególniania 

poszczególnych środków trwałych, środków 

trwałych w budowie czy zaliczek na nie. Można 

też pominąć informacje dotyczące poszcze-

gólnych pozycji sprawozdania fi nansowego, 

gdy nie wystąpiły one w jednostce zarówno 

w roku obrotowym, za który sporządzane jest 

sprawozdanie, jak i za rok go poprzedzający. 

W formie uproszczonej można też sporządzić 

informację dodatkową.

Za mniejsze podmioty uważane są te okre-

ślone w art. 50 ust. 2 ustawy o rachunkowości. 

Jeśli chodzi o sprawozdanie za 2013 rok doty-

czy to takich jednostek, które w 2012 i 2013 

roku, nie osiągnęły dwóch z trzech określo-

nych wielkości dotyczących zatrudnienia, 

aktywów i przychodów. I tak:

 

średnioroczne zatrudnienie w przelicze-

niu na pełne etaty wyniosło nie więcej niż 

50 osób,

 

suma aktywów bilansu na koniec roku obro-

towego w walucie polskiej nie przekroczyła 

równowartości 2 mln euro, tj. 8 176 400 zł  

za 2012 rok (po kursie z 31 grudnia 2012 r. 

– 4,0882 zł/euro) i 8 294 400 zł za 2013 rok (po 

kursie z 31 grudnia 2013 r. – 4,1472 zł/euro),

 

przychody netto ze sprzedaży produktów 

i towarów oraz operacji fi nansowych w wa-

lucie polskiej nie przekroczyły równowar-

tości 4 mln euro, tj. 16 352 800 zł za 2012 

rok i 16 588 800 zł za 2013 rok.

Oczywiście nowo powstałe spółki za pierw-

szy rok obrotowy nie mogą korzystać z tych 

uproszczeń. Prawo do wykazywania mniejszej 

ilości danych (w sprawozdaniu fi nansowym 

sporządzanym za drugi rok) przysługuje do-

piero, gdy wymienione warunki są spełnione 

za dwa kolejne lata.

Kryteria dla małych, tzw. pozostałych pod-

miotów, np. spółek z o.o. (nie dotyczy to m.in. 

banków czy spółek akcyjnych), w kontekście 

zwolnienia z badania sprawozdania fi nanso-

wego są inne i określa je art. 64 ust. 1 pkt 4 

ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym prze-

pisem sprawozdania za 2014 rok nie muszą 

być poddane badaniu przez rewidenta, jeżeli 

w 2013 roku podmioty te nie spełniły dwóch 

z trzech następujących warunków:

 

średnioroczne zatrudnienie (w przeliczeniu 

na pełne etaty) wyniosło co najmniej 50 osób, 

 

suma aktywów osiągnęła co najmniej rów-

nowartość 2,5 mln euro, tj. 10 368 000 zł 

(według kursu z 31 grudnia 2013 r. wyno-

szącego 4,1472 zł za euro), 

 

wartość przychodów netto ze sprzedaży 

towarów i produktów oraz operacji fi nanso-

wych  stanowiła minimum równowartość 

5 mln euro, tj. 20 736 000 zł.

Przekroczenie wymienionych limitów jest 

o tyle ważne, że wiąże się z utratą prawa do 

stosowania uproszczeń. Przykładowo – ba-

dane przez rewidenta jednostki nie mogą 

zrezygnować z ujmowania aktywów i re-

zerw z tytułu podatku odroczonego i doko-

nać kwalifi kacji umowy leasingu według za-

sad określonych w przepisach podatkowych. 

Muszą zaś stosować rozporządzenie mini-

stra fi nansów z 12 grudnia 2001 r. w spra-

wie szczegółowych zasad uznawania, metod 

wyceny, zakresu ujawniania i sposobu pre-

zentacji instrumentów fi nansowych (Dz.U. 

nr 149, poz. 1674 z późn. zm.).

Wspomniane limity w euro przelicza się 

na walutę polską po średnim kursie ogłoszo-

nym przez Narodowy Bank Polski na dzień 

bilansowy.

Podstawa prawna

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. 

z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

RACHUNKOWOŚĆ 

i AUDYT

PISZCIE DO NAS,

MY NAPISZEMY O WAS

   magdalena.sobczak

@infor.pl   

Mniej podmiotów zbada sprawozdania za 2014 rok

Agnieszka Pokojska
agnieszka.pokojska@infor.pl

Spółki komandytowo-akcyjne (dalej: SKA) mu-

szą dostosować swoją księgowość do nowych 

obowiązków wynikających z faktu, że począw-

szy od 2014 roku, stały się podatnikami CIT 

i będą odprowadzać ten podatek do urzędu 

skarbowego. Zmiana dotyczy tych spółek, któ-

rych rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2013 r.

Jednak CIT w tym roku muszą płacić tak-

że spółki, które powstały po 12 grudnia 2013 

r., a ich rok obrotowy nie skończył się 31 

grudnia 2013 r. lub po 12 grudnia dokonały 

zmiany roku obrotowego. W tych przypad-

kach SKA są zobowiązane zamknąć księ-

gi rachunkowe i sporządzić sprawozdanie 

fi nansowe na 31 grudnia 2013 r. Oznacza 

to, że pierwszy rok podatkowy takiej spółki 

rozpoczął się 1 stycznia 2014 r. i będzie trwał 

do końca przyjętego roku obrotowego. Takie 

postępowanie wynika z art. 4 ust. 2 ustawy 

z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o po-

datku dochodowym od osób prawnych, usta-

wy o podatku dochodowym od osób fi zycz-

nych oraz ustawy o podatku tonażowym.

Uzyskanie przez większe SKA statusu podat-

nika CIT może oznaczać konieczność ujmowa-

nia w księgach podatku odroczonego. Zgodnie 

z art. 37 ustawy z 29 września 1994 r. o ra-

chunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330) po-

datnicy CIT muszą tworzyć aktywa i rezer-

wy z tytułu podatku odroczonego. 

[przykład]

Nie dotyczy to wszystkich spółek, ale tylko 

tych, których roczne sprawozdanie fi nan-

sowe będzie podlegało w myśl art. 64 ust. 1 

ustawy o rachunkowości obowiązkowemu 

badaniu.

Obowiązek tworzenia podatku odroczo-

nego wynika z przejściowych różnic mię-

dzy podatkowymi a rachunkowymi zasada-

mi rozliczeń. Ma na celu odzwierciedlenie 

przyszłych skutków podatkowych zdarzeń 

gospodarczych ujętych w księgach rachun-

kowych oraz w sporządzonym na ich pod-

stawie sprawozdaniu fi nansowym. Wyso-

kość podatku odroczonego ustala się przy 

uwzględnieniu stawek podatku dochodo-

wego obowiązujących w roku powstania 

obowiązku podatkowego. Rezerwy tworzy 

się w przypadku różnic dodatnich (strona 

Wn konta 871 – Podatek dochodowy, stro-

na Ma konta 841 – Rezerwa z tytułu odro-

czonego podatku dochodowego). Powodują 

one powstanie w przyszłych okresach kwot 

zwiększających podstawę opodatkowania.

Przy  czym  różnica  dodatnia  powstaje 

w przypadku: 

 

aktywów, gdy ich wartość księgowa jest 

większa od podatkowej,

 

pasywów, gdy ich wartość księgowa jest 

mniejsza od podatkowej.

Z kolei aktywa z tytułu podatku odroczo-

nego tworzy się w przypadku różnic ujem-

nych (strona Wn konta 670 – Aktywa z tytułu 

odroczonego podatku dochodowego, strona 

Ma konta  871 – Podatek dochodowy).

Różnica ujemna powstaje w przypadku:

 

aktywów, gdy ich wartość księgowa jest 

mniejsza od podatkowej,

 

pasywów, gdy ich wartość księgowa jest 

większa od podatkowej.

Podstawa prawna

Ustawa z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podat-

ku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku 

dochodowym od osób fi zycznych oraz ustawy o podatku 

tonażowym (Dz.U. poz. 1387).

SKA muszą dostosować 

ewidencję księgową

Spółki, które 

od 1 stycznia 2014 r. stały się podatnikami CIT,

 powinny wprowadzić 

nowe konta. Są one potrzebne do ujmowania rozliczeń z fi skusem

CZYTELNIA DGP

S

półki komandytowo-akcyjne, jako 

podatnicy CIT muszą w swoich księgach 

założyć konto rozrachunkowe, na którym 

będą ujmowane kwoty podatku zapłacone do 

urzędu skarbowego (po stronie Wn) oraz 

wartość podatku wynikającego z kalkulacji 

dochodu stanowiącego podstawę opodatko-

wania (po stronie Ma). Konto rozrachunkowe 

może otrzymać numer np. 224. Spółka 

powinna również założyć konta dla ujmowa-

nia aktywów i rezerw na odroczony podatek 

dochodowy (obowiązkowo dotyczy to spółek 

podlegających obligatoryjnemu badaniu 

rocznego sprawozdania fi nansowego). 

Ponadto niezbędne będzie konto wynikowe, 

na którym spółka będzie ujmować obciążenie 

wyniku fi nansowego brutto podatkiem. 

Zwykle takie konto ma numer 870. Naliczenie 

podatku wynikające z kalkulacji podatku 

bieżącego za okres obrotowy będzie ujmowa-

ne po stronie Wn tego konta (w koresponden-

cji ze stroną Ma konta rozrachunkowego). 

Na koncie tym będą też ujmowane zmiany 

aktywów z tytułu odroczonego podatku 

dochodowego (zwiększenia po stronie Ma) 

i rezerw na odroczony podatek dochodowy 

(zwiększenia po stronie Wn). Saldo konta na 

koniec roku obrotowego, odpowiadające co do 

zasady CIT (bieżącemu i odroczonemu) za rok 

obrotowy, podlega przeniesieniu na konto 

wyniku fi nansowego.

W przypadku spółek, które wcześniej nie 

prowadziły ewidencji pozwalającej bezpośred-

nio ustalić podstawę opodatkowania CIT, 

celowe jest takie rozbudowanie planu kont,

by bezpośrednio na podstawie sald kont 

wynikowych możliwe było ustalenie podstawy 

opodatkowania. Oznacza to założenie 

odrębnych kont dla ujmowania przychodów 

i kosztów, które nie będą stanowiły kosztu lub 

przychodu podatkowego.

MACIEJ CZAPIEWSKI  

biegły rewident, 

partner w HLB M2 Audyt

OPINIA 

EKSPERTA

PRZYKŁAD

Przejściowa różnica

Podmiot posiada maszynę produkcyjną o wartości początkowej 200 000 zł. Wartość dotychczasowego 
umorzenia (podatkowa i księgowa) to 80 000 zł. W związku ze zmniejszonym popytem na produko-
wany towar zarząd podjął decyzję o dokonaniu odpisu aktualizującego w wysokości 60 000 zł. W takim 
przypadku wartość bilansowa środka trwałego to 60 000 zł, a podatkowa to 120 000 zł. W związku 
z tym przejściowa różnica między tymi wartościami wynosi 60 000 zł. Należy więc ująć aktywa z tytułu 
odroczonego podatku dochodowego w kwocie (60 000 zł x 19 proc.) 11 400 zł.

To wynik 

wyższego niż w ubiegłym roku kursu euro

 z 31 grudnia. Jeżeli jednak podmiot przekroczył 

w 2013 roku dwa z określonych w ustawie kryteriów, to będzie podlegał rewizji fi nansowej

Komentarz

do ustawy 

o rachunkowości

Książka o

 podstawo-

wym  akcie  praw-

nym  polskiego  pra-

wa  bilansowego, 

jakim  jest  ustawa 

z 29 września 1994 r. 

o  rachunkowości 

(t.j.  Dz.U.  z  2013  r. 

poz. 330).

Książka dla

 głównych 

księgowych, księgo-

wych  oraz  biegłych 

rewidentów,  dyrek-

torów fi nansowych i pracowników dzia-

łów fi nansowo-księgowych

Dlaczego warto ją mieć:

 Jest to pogłębiony 

komentarz do ustawy o rachunkowości. 

Autorzy to praktycy – biegli rewidenci 

– a książka to wynik ich doświadczeń na-

bytych podczas realizacji wielu projek-

tów z zakresu rachunkowości. Niezwykle 

przydatne jest to, że w publikacji omó-

wiono zagadnienia z punktu widzenia 

adekwatnych przepisów. Każdy artykuł 

ustawy jest komentowany z uwzględnie-

niem przepisów: odpowiednich rozporzą-

dzeń wykonawczych wydanych do ustawy 

o rachunkowości, KSR oraz Międzynaro-

dowych Standardów Rachunkowości, Mię-

dzynarodowych Standardów Sprawozdaw-

czości Finansowej i związanych z nimi 

interpretacji, a także prawa podatkowe-

go, kodeksu spółek handlowych i innych 

aktów prawnych. Z pewnością ułatwi to 

zadanie właściwego stosowania rachunko-

wości. Ponadto książka zawiera dużą ilość 

tabel i schematów oraz przykładów po-

magających zrozumieć dane zagadnienie.

Autorzy dr Roman Seredyński, Katarzyna Szaruga

Wydawnictwo ODDK

Oprac.

 MS

prenumerata

Poniedziałek

13 stycznia 2014 nr 7 (3648)

gazetaprawna.pl

Agnieszka Pokojska
agnieszka.pokojska@infor.pl

Mniejsze podmioty, które sporządzają spra-

wozdania fi nansowe za 2013 rok – mogą je 

przygotować w uproszczonej wersji. Przepisy 

umożliwiają w tym przypadku wykazanie in-

formacji z mniejszą szczegółowością. W takiej 

sytuacji wykazuje się tylko te pozycje, które we 

wzorze sprawozdania (stanowiącym załącznik 

nr 1 do ustawy o rachunkowości) oznaczone 

są literami i cyframi rzymskimi. Przykładowo 

ujmuje się ogólną kwotę dotyczącą rzeczo-

wych aktywów trwałych bez wyszczególniania 

poszczególnych środków trwałych, środków 

trwałych w budowie czy zaliczek na nie. Można 

też pominąć informacje dotyczące poszcze-

gólnych pozycji sprawozdania fi nansowego, 

gdy nie wystąpiły one w jednostce zarówno 

w roku obrotowym, za który sporządzane jest 

sprawozdanie, jak i za rok go poprzedzający. 

W formie uproszczonej można też sporządzić 

informację dodatkową.

Za mniejsze podmioty uważane są te okre-

ślone w art. 50 ust. 2 ustawy o rachunkowości. 

Jeśli chodzi o sprawozdanie za 2013 rok doty-

czy to takich jednostek, które w 2012 i 2013 

roku, nie osiągnęły dwóch z trzech określo-

nych wielkości dotyczących zatrudnienia, 

aktywów i przychodów. I tak:

średnioroczne zatrudnienie w przelicze-

niu na pełne etaty wyniosło nie więcej niż 

50 osób,

suma aktywów bilansu na koniec roku obro-

towego w walucie polskiej nie przekroczyła 

równowartości 2 mln euro, tj. 8 176 400 zł  

za 2012 rok (po kursie z 31 grudnia 2012 r. 

– 4,0882 zł/euro) i 8 294 400 zł za 2013 rok (po 

kursie z 31 grudnia 2013 r. – 4,1472 zł/euro),

przychody netto ze sprzedaży produktów 

i towarów oraz operacji fi nansowych w wa-

lucie polskiej nie przekroczyły równowar-

tości 4 mln euro, tj. 16 352 800 zł za 2012 

rok i 16 588 800 zł za 2013 rok.

Oczywiście nowo powstałe spółki za pierw-

szy rok obrotowy nie mogą korzystać z tych 

uproszczeń. Prawo do wykazywania mniejszej 

ilości danych (w sprawozdaniu fi nansowym 

sporządzanym za drugi rok) przysługuje do-

piero, gdy wymienione warunki są spełnione 

za dwa kolejne lata.

Kryteria dla małych, tzw. pozostałych pod-

miotów, np. spółek z o.o. (nie dotyczy to m.in. 

banków czy spółek akcyjnych), w kontekście 

zwolnienia z badania sprawozdania fi nanso-

wego są inne i określa je art. 64 ust. 1 pkt 4 

ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym prze-

pisem sprawozdania za 2014 rok nie muszą 

być poddane badaniu przez rewidenta, jeżeli 

w 2013 roku podmioty te nie spełniły dwóch 

z trzech następujących warunków:

średnioroczne zatrudnienie (w przeliczeniu 

na pełne etaty) wyniosło co najmniej 50 osób, 

suma aktywów osiągnęła co najmniej rów-

nowartość 2,5 mln euro, tj. 10 368 000 zł 

(według kursu z 31 grudnia 2013 r. wyno-

szącego 4,1472 zł za euro), 

wartość przychodów netto ze sprzedaży 

towarów i produktów oraz operacji fi nanso-

wych  stanowiła minimum równowartość 

5 mln euro, tj. 20 736 000 zł.

Przekroczenie wymienionych limitów jest 

o tyle ważne, że wiąże się z utratą prawa do 

stosowania uproszczeń. Przykładowo – ba-

dane przez rewidenta jednostki nie mogą 

zrezygnować z ujmowania aktywów i re-

zerw z tytułu podatku odroczonego i doko-

nać kwalifi kacji umowy leasingu według za-

sad określonych w przepisach podatkowych. 

Muszą zaś stosować rozporządzenie mini-

stra fi nansów z 12 grudnia 2001 r. w spra-

wie szczegółowych zasad uznawania, metod 

wyceny, zakresu ujawniania i sposobu pre-

zentacji instrumentów fi nansowych (Dz.U. 

nr 149, poz. 1674 z późn. zm.).

Wspomniane limity w euro przelicza się 

na walutę polską po średnim kursie ogłoszo-

nym przez Narodowy Bank Polski na dzień 

bilansowy.

Podstawa prawna

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. 

z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

PISZCIE DO NAS,

MY NAPISZEMY O WAS

 magdalena.sobczak

@infor.pl 

Mniej podmiotów zbada sprawozdania za 2014 rok

Agnieszka Pokojska
agnieszka.pokojska@infor.pl

Spółki komandytowo-akcyjne (dalej: SKA) mu-

szą dostosować swoją księgowość do nowych 

obowiązków wynikających z faktu, że począw-

szy od 2014 roku, stały się podatnikami CIT 

i będą odprowadzać ten podatek do urzędu 

skarbowego. Zmiana dotyczy tych spółek, któ-

rych rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2013 r.

Jednak CIT w tym roku muszą płacić tak-

że spółki, które powstały po 12 grudnia 2013 

r., a ich rok obrotowy nie skończył się 31 

grudnia 2013 r. lub po 12 grudnia dokonały 

zmiany roku obrotowego. W tych przypad-

kach SKA są zobowiązane zamknąć księ-

gi rachunkowe i sporządzić sprawozdanie 

fi nansowe na 31 grudnia 2013 r. Oznacza 

to, że pierwszy rok podatkowy takiej spółki 

rozpoczął się 1 stycznia 2014 r. i będzie trwał 

do końca przyjętego roku obrotowego. Takie 

postępowanie wynika z art. 4 ust. 2 ustawy 

z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o po-

datku dochodowym od osób prawnych, usta-

wy o podatku dochodowym od osób fi zycz-

nych oraz ustawy o podatku tonażowym.

Uzyskanie przez większe SKA statusu podat-

nika CIT może oznaczać konieczność ujmowa-

nia w księgach podatku odroczonego. Zgodnie 

z art. 37 ustawy z 29 września 1994 r. o ra-

chunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330) po-

datnicy CIT muszą tworzyć aktywa i rezer-

wy z tytułu podatku odroczonego. 

[przykład]

Nie dotyczy to wszystkich spółek, ale tylko 

tych, których roczne sprawozdanie fi nan-

sowe będzie podlegało w myśl art. 64 ust. 1 

ustawy o rachunkowości obowiązkowemu 

badaniu.

Obowiązek tworzenia podatku odroczo-

nego wynika z przejściowych różnic mię-

dzy podatkowymi a rachunkowymi zasada-

mi rozliczeń. Ma na celu odzwierciedlenie 

przyszłych skutków podatkowych zdarzeń 

gospodarczych ujętych w księgach rachun-

kowych oraz w sporządzonym na ich pod-

stawie sprawozdaniu fi nansowym. Wyso-

kość podatku odroczonego ustala się przy 

uwzględnieniu stawek podatku dochodo-

wego obowiązujących w roku powstania 

obowiązku podatkowego. Rezerwy tworzy 

się w przypadku różnic dodatnich (strona 

Wn konta 871 – Podatek dochodowy, stro-

na Ma konta 841 – Rezerwa z tytułu odro-

czonego podatku dochodowego). Powodują 

one powstanie w przyszłych okresach kwot 

zwiększających podstawę opodatkowania.

Przy  czym  różnica  dodatnia  powstaje 

w przypadku: 

aktywów, gdy ich wartość księgowa jest 

większa od podatkowej,

pasywów, gdy ich wartość księgowa jest 

mniejsza od podatkowej.

Z kolei aktywa z tytułu podatku odroczo-

nego tworzy się w przypadku różnic ujem-

nych (strona Wn konta 670 – Aktywa z tytułu 

odroczonego podatku dochodowego, strona 

Ma konta  871 – Podatek dochodowy).

Różnica ujemna powstaje w przypadku:

aktywów, gdy ich wartość księgowa jest 

mniejsza od podatkowej,

pasywów, gdy ich wartość księgowa jest 

większa od podatkowej.

Podstawa prawna

Ustawa z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podat-

ku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku 

dochodowym od osób fi zycznych oraz ustawy o podatku 

tonażowym (Dz.U. poz. 1387).

SKA muszą dostosować 

ewidencję księgową

Spółki, które 

od 1 stycznia 2014 r. stały się podatnikami CIT,

 powinny wprowadzić 

nowe konta. Są one potrzebne do ujmowania rozliczeń z fi skusem

CZYTELNIA DGP

S

półki komandytowo-akcyjne, jako 

podatnicy CIT muszą w swoich księgach 

założyć konto rozrachunkowe, na którym 

będą ujmowane kwoty podatku zapłacone do 

urzędu skarbowego (po stronie Wn) oraz 

wartość podatku wynikającego z kalkulacji 

dochodu stanowiącego podstawę opodatko-

wania (po stronie Ma). Konto rozrachunkowe 

może otrzymać numer np. 224. Spółka 

powinna również założyć konta dla ujmowa-

nia aktywów i rezerw na odroczony podatek 

dochodowy (obowiązkowo dotyczy to spółek 

podlegających obligatoryjnemu badaniu 

rocznego sprawozdania fi nansowego). 

Ponadto niezbędne będzie konto wynikowe, 

na którym spółka będzie ujmować obciążenie 

wyniku fi nansowego brutto podatkiem. 

Zwykle takie konto ma numer 870. Naliczenie 

podatku wynikające z kalkulacji podatku 

bieżącego za okres obrotowy będzie ujmowa-

ne po stronie Wn tego konta (w koresponden-

cji ze stroną Ma konta rozrachunkowego). 

Na koncie tym będą też ujmowane zmiany 

aktywów z tytułu odroczonego podatku 

dochodowego (zwiększenia po stronie Ma) 

i rezerw na odroczony podatek dochodowy 

(zwiększenia po stronie Wn). Saldo konta na 

koniec roku obrotowego, odpowiadające co do 

zasady CIT (bieżącemu i odroczonemu) za rok 

obrotowy, podlega przeniesieniu na konto 

wyniku fi nansowego.

W przypadku spółek, które wcześniej nie 

prowadziły ewidencji pozwalającej bezpośred-

nio ustalić podstawę opodatkowania CIT, 

celowe jest takie rozbudowanie planu kont,

by bezpośrednio na podstawie sald kont 

wynikowych możliwe było ustalenie podstawy 

opodatkowania. Oznacza to założenie 

odrębnych kont dla ujmowania przychodów 

i kosztów, które nie będą stanowiły kosztu lub 

przychodu podatkowego.

MACIEJ CZAPIEWSKI  

biegły rewident, 

partner w HLB M2 Audyt

OPINIA 

EKSPERTA

PRZYKŁAD

Przejściowa różnica

Podmiot posiada maszynę produkcyjną o wartości początkowej 200 000 zł. Wartość dotychczasowego 
umorzenia (podatkowa i księgowa) to 80 000 zł. W związku ze zmniejszonym popytem na produko-
wany towar zarząd podjął decyzję o dokonaniu odpisu aktualizującego w wysokości 60 000 zł. W takim 
przypadku wartość bilansowa środka trwałego to 60 000 zł, a podatkowa to 120 000 zł. W związku 
z tym przejściowa różnica między tymi wartościami wynosi 60 000 zł. Należy więc ująć aktywa z tytułu 
odroczonego podatku dochodowego w kwocie (60 000 zł x 19 proc.) 11 400 zł.

To wynik 

wyższego niż w ubiegłym roku kursu euro

 z 31 grudnia. Jeżeli jednak podmiot przekroczył 

w 2013 roku dwa z określonych w ustawie kryteriów, to będzie podlegał rewizji fi nansowej

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               1 / 4

background image

 

EwidEncja

ii

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

 

gazetaprawna.pl

Podwyższenie kapitału ujmuje się po rejestracji w KRS

Jeżeli zarejestrowanie nastąpiło już w 2014 roku, to w bilansie za 2013 rok

 pokazujemy nie wyższą, ale wcześniejszą 

wartość

 funduszu zakładowego. Ten fakt należy opisać w informacji dodatkowej 

Dr Katarzyna Trzpioła 
Katedra Finansów i Rachunkowości Uniwersytetu 
Warszawskiego

Kapitał zakładowy spółek kapitałowych wy-

kazuje się bilansie w wysokości określonej 

w umowie lub statucie i wpisanej w rejestrze 

sądowym. Tak wskazują przepisy ustawy z 29 

września 1994 r. o rachunkowości. Oznacza 

to, że jeśli podwyższenie kapitału nie zostało 

na dzień bilansowy jeszcze zarejestrowane 

w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS), 

to w bilansie należy pokazać niższą, dotych-

czasową wartość kapitału podstawowego. 

Natomiast wartość podwyższenia trzeba ująć 

w innej pozycji kapitałów, np. w kapitale re-

zerwowym w pasywach bilansu w pozycji A.VI 

„Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe”.

Przypomnieć trzeba, iż na dzień bilansowy 

kapitały (fundusze) własne wycenia się w war-

tości nominalnej, z wyjątkiem udziałów (akcji) 

własnych, wycenianych według cen nabycia 

(art. 28 ust. 1 pkt 9a i 10 ustawy o rachunko-

wości). Podwyższenie kapitału zakładowego 

spółki z o.o. następuje z chwilą wpisania do 

rejestru sądowego. Zasada ta wynika wprost 

z art. 262 par. 4 ustawy z 15 września 2000 r.  

– Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.).

Podwyższenie kapitału w spółce z o.o. może 

być dokonane w drodze zmiany umowy spół-

ki bądź na podstawie jej dotychczasowych 

postanowień.

Zmiana umowy

Podwyższenie w ramach zmiany umowy spół-

ki łączy się m.in. z koniecznością zaprotokoło-

wania uchwały w tej sprawie przez notariusza 

i z zapłatą taksy notarialnej. Do podjęcia tej 

uchwały wymagana jest co najmniej więk-

szość 2/3 głosów (art. 246 k.s.h.). Oświadczenie 

dotychczasowego wspólnika o objęciu nowego 

udziału/ów lub podwyższeniu wartości ist-

niejącego udziału/ów wymaga formy aktu 

notarialnego (art. 258 par. 2 k.s.h.).

Wcześniejsze postanowienia

W przypadku podwyższenia na podstawie 

dotychczasowych postanowień umowy spółki 

mamy do czynienia z uproszczonym (nieno-

tarialnym) trybem podwyższenia.

Zwiększenie kapitału zakładowego w spół-

ce z o.o. bez zmiany jej umowy jest możliwe, 

o ile spełnione zostaną następujące warunki:

 

umowa  spółki  przewiduje  maksymal-

ną wysokość podwyższenia i jego termin  

(art. 257 par. 1 k.s.h),

 

wspólnicy podejmą stosowną uchwałę,

 

środki na pokrycie podwyższenia nie po-

chodzą z zysku spółki,

 

wkłady na podwyższony kapitał zostaną 

wniesione wyłącznie w pieniądzu (por.  

art. 158 par. 1 k.s.h.) oraz 

 

zmiany będą zarejestrowane w KRS.

 Kapitał zakładowy spółki z o.o. może być 

podwyższony w drodze wniesienia przez 

wspólników wkładów pieniężnych lub apor-

tu (wkładu niepieniężnego) albo ze środków 

spółki. 

Jak przy tworzeniu

Jeśli podwyższenie następuje poprzez wnie-

sienie wkładów pieniężnych lub niepienięż-

nych, to ujęcie w księgach rachunkowych 

tego zdarzenia przebiegać będzie w sposób 

analogiczny jak przy tworzeniu kapitału za-

kładowego. 

[przykład 1]

Z zapasowego lub rezerwowego

Uchwałą  wspólników  o  zmianie  umowy 

spółki można podwyższyć kapitał zakłado-

wy, przeznaczając na ten cel środki z kapi-

tału zapasowego lub kapitałów rezerwowych 

utworzonych z zysku (podwyższenie kapitału 

zakładowego ze środków spółki). Mówi o tym 

art. 260 par. 1 k.s.h.

W przypadku podwyższenia kapitału za-

kładowego spółki z o.o. ze środków własnych 

wspólnicy osiągają przychód z tytułu udziału 

w zyskach osób prawnych (z kapitałów pie-

niężnych), o których mowa w art. 10 ust. 1 

pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku 

dochodowym od osób prawnych (dalej: usta-

wa o CIT) oraz w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy 

z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym  

od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). 

W związku z tym spółka z o.o. ma obo-

wiązek, jako płatnik, od uzyskanego przez 

jej wspólników dochodu (przychodu) pobrać 

zryczałtowany podatek dochodowy w wy-

sokości 19 proc. w terminie 14 dni od dnia 

TEMAT  

NA ZAMÓWIENIE

PrZyKłAD 1

Nadwyżka 

20 listopada 2013 r. wspólnicy ABC sp. z o.o. podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału podstawowego 
spółki z dotychczasowych 5000 zł do 25 000 zł. Zobowiązali się do wniesienia wkładów gotów-
kowych o wartości 26 000 zł do końca 2013 roku. Powstanie więc nadwyżka wartości wniesionych 
aportem wkładów nad wartością nominalną objętych przez wspólników udziałów (tzw. agio). Wynosi 
ona 6000 zł. 20 grudnia 2013 r. zarząd spółki zgodnie z art. 262 par. 2 k.s.h. zgłosił do KRS podwyż-
szenie kapitału, dołączając: uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, oświadczenia o objęciu 
udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, oświadczenie wszystkich członków zarządu, że 
wkłady na podwyższony kapitał zakładowy zostały w całości wniesione.
18 stycznia 2014 r. sąd zarejestrował podwyższenie kapitału. Sprawozdanie finansowe jest sporządza-
ne na 31 grudnia, ale data sporządzenia to 30 marca 2014 r.

 

  

Pozostałe rozrachunki  

 

Pozostałe rozrachunki 

– podwyższenie kapitału  

 – rozrachunki ze wspólnikami 

podstawowego 

rachunek bankowy

 

1) 26 000 

26 000 (2 

3) 6000          26 000 (1 

2) 26 000 

 

 

 

4) 20 000 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kapitał zapasowy 

Kapitał podstawowy

 

 

6000 (3 

 

           20 000 (4

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Uchwała wspólników o podwyższeniu kapitału podstawowego 26 000 zł: strona Wn konta Pozostałe 
rozrachunki – rozrachunki ze wspólnikami, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki – podwyższenie 
kapitału podstawowego;
2. Otrzymanie od wspólników wkładów na pokrycie obejmowanych udziałów w kapitale zakładowym 
spółki z o.o. 26 000 zł: strona Wn konta Rachunek bankowy, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki 
– rozrachunki ze wspólnikami;
3. Rozliczenie nadwyżki wartości wniesionych aportem wkładów nad wartością nominalną objętych 
przez wspólników udziałów (tzw. agio) 6000 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki – podwyższe-
nie kapitału podstawowego, strona Ma konta Kapitał zapasowy;
4. W 2014 roku – nominalna wartość wydanych udziałów – pod datą rejestracji umowy spółki  
w KRS 20 000 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki – podwyższenie kapitału podstawowego, 
strona Ma konta Kapitał podstawowy.

W bilansie za 2013 rok, mimo iż sporządzonym faktycznie po dniu rejestracji podwyższenia kapitału 
podstawowego, nie pokazujemy wartości kapitału podwyższonego, tylko jego pierwotną wartość 
5000 zł. 
W informacji dodatkowej należy w części poświeconej zdarzeniom po dniu bilansowym opisać, 
iż rejestracja podwyższenia kapitału podstawowego do poziomu 25 000 zł miała miejsce  
18 stycznia 2014 r.
Poniżej fragmenty bilansu na koniec 2013 i na koniec 2014 r. przy założeniu, iż powyższe operacje 
były jedynymi mającymi wpływ na omawiane pozycje kapitału.

Stan na  

31 grudnia 2013 r.

 Stan na  

31 grudnia 2014 r.

A. KAPITAŁ (FUNDUSZ) WŁASNY

  31 000,00    

  31 000,00    

I. Kapitał (fundusz) podstawowy

5000,00    

  25 000,00    

II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość 
ujemna)

III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna)

IV. Kapitał (fundusz) zapasowy

      6000,00    

    6000,00    

V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny

VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe

20 000,00    

Stan na  

31 grudnia 2013 r.

 Stan na  

31 grudnia 2014 r.

A. KAPITAŁ (FUNDUSZ) WŁASNY

  61 000,00    

  61 000,00    

I. Kapitał (fundusz) podstawowy

5000,00    

  35 000,00    

II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość 
ujemna)

III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna)

IV. Kapitał (fundusz) zapasowy

   26 000,00    

    26 000,00    

V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny

VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe

30 000,00    

PrZyKłAD 2

Zwiększenie wiarygodności 

Kapitał podstawowy spółki ADG sp. z o.o. wynosił 5000 zł. W poprzednich latach został utworzony 
kapitał zapasowy z zysku w wysokości 56 000 zł. 15 listopada 2013 r. wspólnicy podjęli uchwałę, 
iż 30 000 zł z kapitału zapasowego zostanie przeznaczone na podwyższenie kapitału podstawo-
wego w celu zwiększenia wiarygodności spółki. Zakładamy, iż nie ma przesłanek do skorzystania 
ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4–4b ustawy o CIT. Zarząd zgłosił 
podwyższenie do KRS, dołączając do niego wymaganą zgodnie z art. 262 par. 2 i 3 k.s.h. uchwałę 
o podwyższeniu kapitału zakładowego. Podwyższenie zostało zarejestrowane jednak 28 stycznia 
2014 r. Wspólnicy wpłacili kwoty na pokrycie podatku dochodowego. Z kolei PCC zostanie pokryty 
ze środków spółki.

 

 

Pozostałe 

 

 

Kapitał zapasowy 

rozrachunki 

Podatki i opłaty

 

1) 30 000 

 

4) 30 000       30 000 (1 

2) 150 

 

 

 

5) 7037             7037 (6 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

rozrachunki 

  

Kapitał

 

publicznoprawne 

rachunek bieżący 

podstawowy

 

3) 150 

150 (2 

6) 7037           150 (3 

 

30 000 (4

 

7) 7037 

7037 (5 

 

       7037 (7 

 

 

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Przeksięgowanie kwoty kapitału zapasowego lub rezerwowego przeznaczonego na podwyższenie kapi-
tału zakładowego 30 000 zł: strona Wn konta Kapitał zapasowy, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki;
2. Zarachowanie PCC w wysokości 0,5 proc. od 30 000 zł = 150 zł: strona Wn konta Podatki i opłaty; 
strona Ma konta Rozrachunki publicznoprawne;
3. Zapłata podatku z rachunku bankowego 150 zł: strona Wn Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma 
konta Rachunek bieżący;
4. Pod datą rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego w KRS, tj. 28 stycznia 2014 r., 30 000 zł: 
strona Wn konta Pozostałe rozrachunki, strona Ma Kapitał podstawowy;
5. Zarachowanie zryczałtowanego podatku dochodowego od kwoty podwyższającej kapitał zakładowy 
należnego od wspólników wg wyliczenia:
Podstawa opodatkowania 30 000 zł/(1,19 proc.) = 37 037zł
Podatek 37 037 x 19 proc. = 7037 zł
Podatek 7037 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki, strona Ma konta Rozrachunki publicznoprawne.
6. Wpłata przez wspólników podatku dochodowego 7037 zł: strona Wn konta Rachunek bieżący, strona 
Ma konta Pozostałe rozrachunki.
7. Odprowadzenie podatku dochodowego na rachunek urzędu skarbowego 7037 zł: strona Wn konta 
Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma konta Rachunek bieżący.
Podobnie jak w przykładzie 1 podwyższenie kapitału nie zostało zarejestrowane na 31 grudnia, dlatego 
spółka w sprawozdaniu finansowym pokazuje kapitał zapasowy w wysokości przed podwyższeniem. 
Kwotę podwyższenia wykazuje w odrębnej pozycji kapitału (VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezer-
wowe). Dodatkowe objaśnienia zamieszcza w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. 
Poniżej zamieszczono fragment bilansu na koniec 2013 roku i na koniec 2014 roku przy założeniu, iż 
innych zmian w kapitałach podstawowym, zapasowym i rezerwowym nie było.

EwidEncja

ii

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

gazetaprawna.pl

Podwyższenie kapitału ujmuje się po rejestracji w KRS

Jeżeli zarejestrowanie nastąpiło już w 2014 roku, to w bilansie za 2013 rok

 pokazujemy nie wyższą, ale wcześniejszą 

Jeżeli zarejestrowanie nastąpiło już w 2014 roku, to w bilansie za 2013 rok

Jeżeli zarejestrowanie nastąpiło już w 2014 roku, to w bilansie za 2013 rok

wartość

 funduszu zakładowego. Ten fakt należy opisać w informacji dodatkowej 

Dr Katarzyna Trzpioła
Katedra Finansów i Rachunkowości Uniwersytetu 
Warszawskiego

Kapitał zakładowy spółek kapitałowych wy-

kazuje się bilansie w wysokości określonej 

w umowie lub statucie i wpisanej w rejestrze 

sądowym. Tak wskazują przepisy ustawy z 29 

września 1994 r. o rachunkowości. Oznacza 

to, że jeśli podwyższenie kapitału nie zostało 

na dzień bilansowy jeszcze zarejestrowane 

w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS), 

to w bilansie należy pokazać niższą, dotych-

czasową wartość kapitału podstawowego. 

Natomiast wartość podwyższenia trzeba ująć 

w innej pozycji kapitałów, np. w kapitale re-

zerwowym w pasywach bilansu w pozycji A.VI 

„Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe”.

Przypomnieć trzeba, iż na dzień bilansowy 

kapitały (fundusze) własne wycenia się w war-

tości nominalnej, z wyjątkiem udziałów (akcji) 

własnych, wycenianych według cen nabycia 

(art. 28 ust. 1 pkt 9a i 10 ustawy o rachunko-

wości). Podwyższenie kapitału zakładowego 

spółki z o.o. następuje z chwilą wpisania do 

rejestru sądowego. Zasada ta wynika wprost 

z art. 262 par. 4 ustawy z 15 września 2000 r. 

– Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.).

Podwyższenie kapitału w spółce z o.o. może 

być dokonane w drodze zmiany umowy spół-

ki bądź na podstawie jej dotychczasowych 

postanowień.

Zmiana umowy

Podwyższenie w ramach zmiany umowy spół-

ki łączy się m.in. z koniecznością zaprotokoło-

wania uchwały w tej sprawie przez notariusza 

i z zapłatą taksy notarialnej. Do podjęcia tej 

uchwały wymagana jest co najmniej więk-

szość 2/3 głosów (art. 246 k.s.h.). Oświadczenie 

dotychczasowego wspólnika o objęciu nowego 

udziału/ów lub podwyższeniu wartości ist-

niejącego udziału/ów wymaga formy aktu 

notarialnego (art. 258 par. 2 k.s.h.).

Wcześniejsze postanowienia

W przypadku podwyższenia na podstawie 

dotychczasowych postanowień umowy spółki 

mamy do czynienia z uproszczonym (nieno-

tarialnym) trybem podwyższenia.

Zwiększenie kapitału zakładowego w spół-

ce z o.o. bez zmiany jej umowy jest możliwe, 

o ile spełnione zostaną następujące warunki:

umowa  spółki  przewiduje  maksymal-

ną wysokość podwyższenia i jego termin 

(art. 257 par. 1 k.s.h),

wspólnicy podejmą stosowną uchwałę,

środki na pokrycie podwyższenia nie po-

chodzą z zysku spółki,

wkłady na podwyższony kapitał zostaną 

wniesione wyłącznie w pieniądzu (por. 

art. 158 par. 1 k.s.h.) oraz 

zmiany będą zarejestrowane w KRS.

 Kapitał zakładowy spółki z o.o. może być 

podwyższony w drodze wniesienia przez 

wspólników wkładów pieniężnych lub apor-

tu (wkładu niepieniężnego) albo ze środków 

spółki. 

Jak przy tworzeniu

Jeśli podwyższenie następuje poprzez wnie-

sienie wkładów pieniężnych lub niepienięż-

nych, to ujęcie w księgach rachunkowych 

tego zdarzenia przebiegać będzie w sposób 

analogiczny jak przy tworzeniu kapitału za-

kładowego. 

[przykład 1]

Z zapasowego lub rezerwowego

Uchwałą  wspólników  o  zmianie  umowy 

spółki można podwyższyć kapitał zakłado-

wy, przeznaczając na ten cel środki z kapi-

tału zapasowego lub kapitałów rezerwowych 

utworzonych z zysku (podwyższenie kapitału 

zakładowego ze środków spółki). Mówi o tym 

art. 260 par. 1 k.s.h.

W przypadku podwyższenia kapitału za-

kładowego spółki z o.o. ze środków własnych 

wspólnicy osiągają przychód z tytułu udziału 

w zyskach osób prawnych (z kapitałów pie-

niężnych), o których mowa w art. 10 ust. 1 

pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku 

dochodowym od osób prawnych (dalej: usta-

wa o CIT) oraz w art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy

z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym 

od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). 

W związku z tym spółka z o.o. ma obo-

wiązek, jako płatnik, od uzyskanego przez 

jej wspólników dochodu (przychodu) pobrać 

zryczałtowany podatek dochodowy w wy-

sokości 19 proc. w terminie 14 dni od dnia 

TEMAT 

NA ZAMÓWIENIE

PrZyKłAD 1

Nadwyżka 

20 listopada 2013 r. wspólnicy ABC sp. z o.o. podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału podstawowego 
spółki z dotychczasowych 5000 zł do 25 000 zł. Zobowiązali się do wniesienia wkładów gotów-
kowych o wartości 26 000 zł do końca 2013 roku. Powstanie więc nadwyżka wartości wniesionych 
aportem wkładów nad wartością nominalną objętych przez wspólników udziałów (tzw. agio). Wynosi 
ona 6000 zł. 20 grudnia 2013 r. zarząd spółki zgodnie z art. 262 par. 2 k.s.h. zgłosił do KRS podwyż-
szenie kapitału, dołączając: uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, oświadczenia o objęciu 
udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, oświadczenie wszystkich członków zarządu, że 
wkłady na podwyższony kapitał zakładowy zostały w całości wniesione.
18 stycznia 2014 r. sąd zarejestrował podwyższenie kapitału. Sprawozdanie finansowe jest sporządza-
ne na 31 grudnia, ale data sporządzenia to 30 marca 2014 r.

Pozostałe rozrachunki 

Pozostałe rozrachunki

– podwyższenie kapitału 

– rozrachunki ze wspólnikami

podstawowego

rachunek bankowy

1) 26 000

26 000 (2

3) 6000          26 000 (1

2) 26 000

 

 

4) 20 000 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         26 000 (1

 

 

 

 

 

 

 

Kapitał zapasowy

Kapitał podstawowy

 

 

6000 (3

           20 000 (4

 

 

 

 

 

 

 

 

           20 000 (4

Objaśnienia do schematu:
1. Uchwała wspólników o podwyższeniu kapitału podstawowego 26 000 zł: strona Wn konta Pozostałe 
rozrachunki – rozrachunki ze wspólnikami, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki – podwyższenie 
kapitału podstawowego;
2. Otrzymanie od wspólników wkładów na pokrycie obejmowanych udziałów w kapitale zakładowym 
spółki z o.o. 26 000 zł: strona Wn konta Rachunek bankowy, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki 
– rozrachunki ze wspólnikami;
3. Rozliczenie nadwyżki wartości wniesionych aportem wkładów nad wartością nominalną objętych 
przez wspólników udziałów (tzw. agio) 6000 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki – podwyższe-
nie kapitału podstawowego, strona Ma konta Kapitał zapasowy;
4. W 2014 roku – nominalna wartość wydanych udziałów – pod datą rejestracji umowy spółki 
w KRS 20 000 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki – podwyższenie kapitału podstawowego, 
strona Ma konta Kapitał podstawowy.

W bilansie za 2013 rok, mimo iż sporządzonym faktycznie po dniu rejestracji podwyższenia kapitału 
podstawowego, nie pokazujemy wartości kapitału podwyższonego, tylko jego pierwotną wartość 
5000 zł. 
W informacji dodatkowej należy w części poświeconej zdarzeniom po dniu bilansowym opisać,
iż rejestracja podwyższenia kapitału podstawowego do poziomu 25 000 zł miała miejsce 
18 stycznia 2014 r.
Poniżej fragmenty bilansu na koniec 2013 i na koniec 2014 r. przy założeniu, iż powyższe operacje 
były jedynymi mającymi wpływ na omawiane pozycje kapitału.

Stan na 

31 grudnia 2013 r.

 Stan na 

31 grudnia 2014 r.

A. KAPITAŁ (FUNDUSZ) WŁASNY

  31 000,00    

  31 000,00    

I. Kapitał (fundusz) podstawowy

5000,00    

  25 000,00    

II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość 
ujemna)

III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna)

IV. Kapitał (fundusz) zapasowy

      6000,00    

    6000,00    

V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny

VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe

20 000,00    

Stan na 

31 grudnia 2013 r.

 Stan na 

31 grudnia 2014 r.

A. KAPITAŁ (FUNDUSZ) WŁASNY

  61 000,00    

  61 000,00    

I. Kapitał (fundusz) podstawowy

5000,00    

  35 000,00    

II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość 
ujemna)

III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna)

IV. Kapitał (fundusz) zapasowy

   26 000,00    

    26 000,00    

V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny

VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe

30 000,00    

PrZyKłAD 2

Zwiększenie wiarygodności 

Kapitał podstawowy spółki ADG sp. z o.o. wynosił 5000 zł. W poprzednich latach został utworzony 
kapitał zapasowy z zysku w wysokości 56 000 zł. 15 listopada 2013 r. wspólnicy podjęli uchwałę, 
iż 30 000 zł z kapitału zapasowego zostanie przeznaczone na podwyższenie kapitału podstawo-
wego w celu zwiększenia wiarygodności spółki. Zakładamy, iż nie ma przesłanek do skorzystania 
ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 22 ust. 4–4b ustawy o CIT. Zarząd zgłosił 
podwyższenie do KRS, dołączając do niego wymaganą zgodnie z art. 262 par. 2 i 3 k.s.h. uchwałę 
o podwyższeniu kapitału zakładowego. Podwyższenie zostało zarejestrowane jednak 28 stycznia 
2014 r. Wspólnicy wpłacili kwoty na pokrycie podatku dochodowego. Z kolei PCC zostanie pokryty 
ze środków spółki.

 

 

Pozostałe

Kapitał zapasowy

rozrachunki

Podatki i opłaty

1) 30 000 

 

4) 30 000       30 000 (1

2) 150

5) 7037            7037 (6

 

 

      30 000 (1

           7037 (6

 

 

 

 

rozrachunki

Kapitał

publicznoprawne

rachunek bieżący

podstawowy

3) 150

150 (2

6) 7037

         150 (3

30 000 (4

7) 7037

7037 (5

       7037 (7

         150 (3
       7037 (7

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Przeksięgowanie kwoty kapitału zapasowego lub rezerwowego przeznaczonego na podwyższenie kapi-
tału zakładowego 30 000 zł: strona Wn konta Kapitał zapasowy, strona Ma konta Pozostałe rozrachunki;
2. Zarachowanie PCC w wysokości 0,5 proc. od 30 000 zł = 150 zł: strona Wn konta Podatki i opłaty; 
strona Ma konta Rozrachunki publicznoprawne;
3. Zapłata podatku z rachunku bankowego 150 zł: strona Wn Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma 
konta Rachunek bieżący;
4. Pod datą rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego w KRS, tj. 28 stycznia 2014 r., 30 000 zł: 
strona Wn konta Pozostałe rozrachunki, strona Ma Kapitał podstawowy;
5. Zarachowanie zryczałtowanego podatku dochodowego od kwoty podwyższającej kapitał zakładowy 
należnego od wspólników wg wyliczenia:
Podstawa opodatkowania 30 000 zł/(1,19 proc.) = 37 037zł
Podatek 37 037 x 19 proc. = 7037 zł
Podatek 7037 zł: strona Wn konta Pozostałe rozrachunki, strona Ma konta Rozrachunki publicznoprawne.
6. Wpłata przez wspólników podatku dochodowego 7037 zł: strona Wn konta Rachunek bieżący, strona 
Ma konta Pozostałe rozrachunki.
7. Odprowadzenie podatku dochodowego na rachunek urzędu skarbowego 7037 zł: strona Wn konta 
Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma konta Rachunek bieżący.
Podobnie jak w przykładzie 1 podwyższenie kapitału nie zostało zarejestrowane na 31 grudnia, dlatego 
spółka w sprawozdaniu finansowym pokazuje kapitał zapasowy w wysokości przed podwyższeniem. 
Kwotę podwyższenia wykazuje w odrębnej pozycji kapitału (VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezer-
wowe). Dodatkowe objaśnienia zamieszcza w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. 
Poniżej zamieszczono fragment bilansu na koniec 2013 roku i na koniec 2014 roku przy założeniu, iż 
innych zmian w kapitałach podstawowym, zapasowym i rezerwowym nie było.

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               2 / 4

background image

 

Sfera budżetowa 

III

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

 

gazetaprawna.pl

Podwyższenie kapitału ujmuje się po rejestracji w KRS

WAŻNE

 

 

Z chwilą wpisania do rejestru są-

dowego następuje podwyższenie kapitału 

zakładowego. Jeśli nastąpiło to już w 2014 

roku, to w bilansie za 2013 rok nie pokazuje-

my  wartości kapitału podwyższonego, tylko 

jego pierwotną wartość

uprawomocnienia się postanowienia sądu 

rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyż-

szeniu kapitału zakładowego (art. 26 ust. 2 

ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 5 ustawy o PIT).

Zaznaczyć należy, iż w przypadku wspólni-

ków niemających siedziby lub zarządu albo 

miejsca zamieszkania na terytorium Rze-

czypospolitej Polskiej spółka może nie po-

brać tego podatku lub pobrać go w niższej 

wysokości, jeżeli tak wynika z postanowień 

odpowiedniej umowy o unikaniu podwójne-

go opodatkowania, której stroną jest Polska, 

a spółka uzyska od podatnika (tj. wspólnika) 

certyfikat rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy 

o CIT i art. 30a ust. 2 ustawy o PIT).

Dochód stanowiący równowartość kwot 

przekazanych na kapitał zakładowy z kapitału 

rezerwowego może zostać zwolniony z po-

datku dochodowego, gdy zostaną spełnione 

łącznie warunki, o których mowa w art. 22 

ust. 4 i art. 22 ust. 4a i 4b ustawy o CIT.

Warto jeszcze zaznaczyć, że podwyższenie ka-

pitału zakładowego spółki z o.o. z wkładów lub ze 

środków spółki na gruncie ustawy z 9 września 

2000 r. o podatku od czynności cywilnopraw-

nych (dalej: ustawa o PCC) traktowane jest jako 

zmiana umowy spółki. Obowiązek podatkowy 

powstanie z chwilą podjęcia uchwały o pod-

wyższeniu kapitału zakładowego spółki z o.o. 

Mimo że podwyższenie jest skuteczne dopiero 

od chwili rejestracji w KRS, to termin na zapłatę 

PCC biegnie już od momentu podjęcia uchwały 

w tej sprawie. Jeżeli natomiast podwyższenie 

kapitału spółki nie zostanie zarejestrowane lub 

zostanie zarejestrowane w wysokości niższej niż 

określona w uchwale, wówczas podatek podlega 

zwrotowi odpowiednio w całości albo w części 

stanowiącej różnicę między podatkiem zapła-

conym i podatkiem należnym od podwyższenia 

kapitału ujawnionego w rejestrze przedsiębior-

ców (art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy o PCC).

Podstawę opodatkowania stanowi wartość, 

o którą podwyższono kapitał zakładowy. Wy-

nika tak z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o PCC. 

Od podstawy opodatkowania odlicza się:

 

kwotę wynagrodzenia wraz z VAT, pobra-

ną przez notariusza za sporządzenie aktu 

notarialnego zmiany umowy spółki, jeżeli 

powoduje ona podwyższenie kapitału za-

kładowego,

 

opłatę sądową związaną ze zmianą wpisu 

w rejestrze przedsiębiorców dotyczącą ka-

pitału zakładowego, 

 

opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądo-

wym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisie.

Obowiązek podatkowy ciąży na podatni-

kach tego podatku (art. 5 ust. 1 ustawy o PCC). 

W przypadku umowy spółki z o.o. jest nim 

spółka. Jest ona zobowiązana do rozliczenia 

się z PCC, chyba że czynność korzysta z któ-

regoś ze zwolnień uregulowanych w art. 9 

pkt 11 lit. b–c ustawy o PCC.

Gdy wymienione zwolnienia nie mają za-

stosowania do spółki, zobowiązana jest ona 

złożyć deklarację PCC, obliczyć (według stawki 

0,5 proc.) i wpłacić podatek w terminie 14 dni 

od dnia podjęcia uchwały w sprawie podwyż-

szenia kapitału zakładowego, z wyłączeniem 

przypadku, gdy podatek jest pobierany przez 

płatnika (notariusza). Tak wynika z art. 10 

ust. 1 ustawy o PCC.

Ewidencja w księgach rachunkowych ope-

racji dotyczących podwyższenia kapitału za-

kładowego spółki z o.o. z kapitału zapasowego 

lub rezerwowego utworzonego w poprzed-

nich latach z zysku została zaprezentowana 

w przykładzie 2.

 

Podstawa prawna 

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości  

(t.j. Dz.U z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.). 

Ustawa z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych 

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030). 

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym  

od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 

z późn. zm.). 

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób 

fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). 

Ustawa z 9 września 2000 r. o podatku od czynności 

cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 

z późn. zm.).

J

ednostki sektora finansów publicznych 

zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy  

z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicz-

nych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) 

prowadzą rachunkowości zgodnie  

z przepisami ustawy o rachunkowości,  

z uwzględnieniem przepisów szczególnych. 

Szczególne rozwiązania w tym zakresie 

zawarte zostały w rozporządzeniu ministra 

finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie 

szczególnych zasad rachunkowości. Zgodnie 

z nim:

n

 zbiory biblioteczne, pomoce dydaktyczne 

służące procesowi dydaktyczno-wychowaw-

czemu w szkołach i placówkach oświatowych, 

odzież i umundurowanie, inwentarz żywy 

oraz meble i dywany umarza się jednorazo-

wo, przez wpisanie w koszty w miesiącu 

przyjęcia do używania (par. 6 ust. 3),

n

 jednostki zwolnione z podatku dochodowe-

go od osób prawnych mogą umarzać i 

amortyzować środki trwałe oraz wartości 

niematerialne i prawne jednorazowo za okres 

całego roku (par. 9 ust. 1).

Przywołane rozporządzenie wskazuje też 

jednoznacznie, że odpisów umorzeniowych 

lub amortyzacyjnych dokonuje się według 

zasad przyjętych przez jednostkę zgodnie  

z przepisami ustawy o rachunkowości,  

a ustalając zasady umarzania lub amortyza-

cji, jednostka może przyjąć stawki określone 

w przepisach o podatku dochodowym od 

osób prawnych albo stawki określone przez 

dysponenta części budżetowej albo zarząd 

jednostki samorządu terytorialnego.

Warto pamiętać, że pozostałe środki trwałe to 

kategoria majątku wynikająca z przepisów 

szczególnych, charakterystyczna dla jedno-

stek sektora finansów publicznych. Jednak po-

zostałe środki trwałe to również środki trwałe 

w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W przypadku pozostałych środków trwałych 

(w tym wyposażenia i pomocy) jednorazowe 

umorzenie kosztowo ujmuje się nie  

na koncie 400 – Amortyzacja, a na koncie 401 

– Zużycie materiałów i energii.

W przypadku zakupu pomocy dydaktycznych 

i pozostałych środków trwałych przez gminę 

na rzecz podległych jej szkół jednorazowego 

umorzenia dokona jednostka samorządu 

terytorialnego, później zaś przekaże  

zakupiony majątek wraz z umorzeniem 

podległej szkole.

Ewidencja zakupu i przekazania takich 

pozostałych środków trwałych powinna więc 

być następująca:

1. zakup pomocy dydaktycznych i wyposaże-

nia celem przekazania szkole: strona Wn 

konta 013 – Pozostałe środki trwałe, strona 

Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorcami  

i dostawcami;

2. umorzenie zakupionych dla szkół pomocy 

dydaktycznych i wyposażenia: strona Wn 

konta 401 – Zużycie materiałów i energii, 

strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta-

łych środków trwałych, wartości niematerial-

nych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych;

3. przekazanie szkole pomocy dydaktycznych 

i wyposażenia: strona Wn konta 072 

– Umorzenie pozostałych środków trwałych, 

strona Ma konta 013 – Pozostałe środki 

trwałe.

Natomiast przyjęcie przekazanego nieodpłat-

nie przez jednostkę nadrzędną wyposażenia  

i pomocy dydaktycznych w szkole księguje-

my: strona Wn konta 013 – Pozostałe środki 

trwałe, strona Ma konta 072 – Umorzenie 

pozostałych środków trwałych, wartości 

niematerialnych i prawnych oraz zbiorów 

bibliotecznych.

Kto dokonuje jednorazowego umorzenia po zakupie 

pomocy dydaktycznych: gmina czy szkoła

MagDalena  

RypińsKa 

dyrektor sądu,   

długoletnia główna księgowa

Jednostka samorządu terytorialnego chce zakupić wyposażenie i pomoce dydaktyczne dla podległych jednostek organizacyjnych.  
Która z jednostek powinna dokonać umorzenia pozostałych środków trwałych – nadrzędna czy podległa? 

EKsPErt 

rAdzi

PrzyKłAd 1

Meble do przekazania

Jednostka samorządu terytorialnego zakupiła meble szkolne (ławki i krzesła uczniowskie) w celu 
przekazania podległej szkole podstawowej (wartość zakupu 12 300 zł).

Ewidencja operacji w jednostce samorządu terytorialnego:

 

013 – Pozostałe 

201 – rozrachunki

 

środki trwałe 

z odbiorcami i dostawcami

 

1a) 12 300 

12 300 (2 

 

12 300 (1a

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

 

 

 

środków trwałych, wartości

 

                  401 – zużycie 

 

 

niematerialnych i prawnych

 

materiałów i energii 

          oraz zbiorów bibliotecznych

 

1b) 12 300 

 

2) 12 300 

12 300 (1b

 

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Faktura za zakupione meble szkolne 12 300 zł:
a) strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, strona Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorca-
mi i dostawcami; 
b) strona Wn konta 401 – Zużycie materiałów i energii, strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta-
łych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych; 
2. pT – przekazanie mebli szkole 12 300 zł: strona Wn konta 072 – Umorzenie pozostałych środków 
trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych, strona Ma konta 013 
– pozostałe środki trwałe.

Ewidencja operacji w szkole podstawowej:

 

 

 

 

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

 

 

 

środków trwałych, wartości

 

                013 – Pozostałe 

 

 

niematerialnych i prawnych

 

                 środki trwałe 

 

 

oraz zbiorów bibliotecznych

 

1) 12 300 

 

 

12 300 (1

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. przyjęcie mebli w szkole podstawowej 12 300 zł: strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, 
strona Ma konta 072 – Umorzenie pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych 
i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych.
W przypadku zakupu wyposażenia i pomocy dydaktycznych samodzielnie przez szkołę w jej księ-
gach będzie pełna ewidencja tych zdarzeń. 

PrzyKłAd 2

W planie finansowym

gmina przekazała szkole w planie finansowym środki na zakup pomocy dydaktycznych za kwotę 
5800 zł. szkoła zakupiła pomoce.

 

  

201 – rozrachunki   

 

 013 – Pozostałe 

z odbiorcami  

401 – zużycie

 

środki trwałe 

i dostawcami 

materiałów i energii

 

1a) 5800 

 

2) 5800          5800 (1a          

1b) 5800 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

 

 

 

 

środków trwałych, wartości

 

                130 – rachunek 

 

 

niematerialnych i prawnych

 

              bieżący jednostki 

 

 

oraz zbiorów bibliotecznych

 

 

5800 (2 

 

5800 (1b

 

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Faktura za zakupione pomoce dydaktyczne 5800 zł:
a) strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, strona Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorcami 
i dostawcami;
b) strona Wn konta 401 – Zużycie materiałów i energii, strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta 
łych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych;
2. Zapłata za zakupione pomoce dydaktyczne 5800 zł: strona Wn konta 201 – Rozrachunki z odbior-
cami i dostawcami; strona Ma konta 130 – Rachunek bieżący jednostki (par. 4240). 

Podstawa prawna 

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330).  

Rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla 

budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów 

budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza 

granicami Rzeczypospolitej polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 289).

Sfera budżetowa 

III

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

gazetaprawna.pl

Podwyższenie kapitału ujmuje się po rejestracji w KRS

WAŻNE

Z chwilą wpisania do rejestru są-

dowego następuje podwyższenie kapitału 

zakładowego. Jeśli nastąpiło to już w 2014 

roku, to w bilansie za 2013 rok nie pokazuje-

my  wartości kapitału podwyższonego, tylko 

jego pierwotną wartość

uprawomocnienia się postanowienia sądu 

rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyż-

szeniu kapitału zakładowego (art. 26 ust. 2 

ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 5 ustawy o PIT).

Zaznaczyć należy, iż w przypadku wspólni-

ków niemających siedziby lub zarządu albo 

miejsca zamieszkania na terytorium Rze-

czypospolitej Polskiej spółka może nie po-

brać tego podatku lub pobrać go w niższej 

wysokości, jeżeli tak wynika z postanowień 

odpowiedniej umowy o unikaniu podwójne-

go opodatkowania, której stroną jest Polska, 

a spółka uzyska od podatnika (tj. wspólnika) 

certyfikat rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy 

o CIT i art. 30a ust. 2 ustawy o PIT).

Dochód stanowiący równowartość kwot 

przekazanych na kapitał zakładowy z kapitału 

rezerwowego może zostać zwolniony z po-

datku dochodowego, gdy zostaną spełnione 

łącznie warunki, o których mowa w art. 22 

ust. 4 i art. 22 ust. 4a i 4b ustawy o CIT.

Warto jeszcze zaznaczyć, że podwyższenie ka-

pitału zakładowego spółki z o.o. z wkładów lub ze 

środków spółki na gruncie ustawy z 9 września 

2000 r. o podatku od czynności cywilnopraw-

nych (dalej: ustawa o PCC) traktowane jest jako 

zmiana umowy spółki. Obowiązek podatkowy 

powstanie z chwilą podjęcia uchwały o pod-

wyższeniu kapitału zakładowego spółki z o.o. 

Mimo że podwyższenie jest skuteczne dopiero 

od chwili rejestracji w KRS, to termin na zapłatę 

PCC biegnie już od momentu podjęcia uchwały 

w tej sprawie. Jeżeli natomiast podwyższenie 

kapitału spółki nie zostanie zarejestrowane lub 

zostanie zarejestrowane w wysokości niższej niż 

określona w uchwale, wówczas podatek podlega 

zwrotowi odpowiednio w całości albo w części 

stanowiącej różnicę między podatkiem zapła-

conym i podatkiem należnym od podwyższenia 

kapitału ujawnionego w rejestrze przedsiębior-

ców (art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy o PCC).

Podstawę opodatkowania stanowi wartość, 

o którą podwyższono kapitał zakładowy. Wy-

nika tak z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o PCC. 

Od podstawy opodatkowania odlicza się:

kwotę wynagrodzenia wraz z VAT, pobra-

ną przez notariusza za sporządzenie aktu 

notarialnego zmiany umowy spółki, jeżeli 

powoduje ona podwyższenie kapitału za-

kładowego,

opłatę sądową związaną ze zmianą wpisu 

w rejestrze przedsiębiorców dotyczącą ka-

pitału zakładowego, 

opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądo-

wym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisie.

Obowiązek podatkowy ciąży na podatni-

kach tego podatku (art. 5 ust. 1 ustawy o PCC). 

W przypadku umowy spółki z o.o. jest nim 

spółka. Jest ona zobowiązana do rozliczenia 

się z PCC, chyba że czynność korzysta z któ-

regoś ze zwolnień uregulowanych w art. 9 

pkt 11 lit. b–c ustawy o PCC.

Gdy wymienione zwolnienia nie mają za-

stosowania do spółki, zobowiązana jest ona 

złożyć deklarację PCC, obliczyć (według stawki 

0,5 proc.) i wpłacić podatek w terminie 14 dni 

od dnia podjęcia uchwały w sprawie podwyż-

szenia kapitału zakładowego, z wyłączeniem 

przypadku, gdy podatek jest pobierany przez 

płatnika (notariusza). Tak wynika z art. 10 

ust. 1 ustawy o PCC.

Ewidencja w księgach rachunkowych ope-

racji dotyczących podwyższenia kapitału za-

kładowego spółki z o.o. z kapitału zapasowego 

lub rezerwowego utworzonego w poprzed-

nich latach z zysku została zaprezentowana 

w przykładzie 2.

Podstawa prawna

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości 

(t.j. Dz.U z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Ustawa z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych 

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030).

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym 

od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 

z późn. zm.).

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób 

fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Ustawa z 9 września 2000 r. o podatku od czynności 

cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 101, poz. 649

z późn. zm.).

J

ednostki sektora finansów publicznych 

zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy 

z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicz-

nych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) 

prowadzą rachunkowości zgodnie 

z przepisami ustawy o rachunkowości, 

z uwzględnieniem przepisów szczególnych. 

Szczególne rozwiązania w tym zakresie 

zawarte zostały w rozporządzeniu ministra 

finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie 

szczególnych zasad rachunkowości. Zgodnie 

z nim:

n

 zbiory biblioteczne, pomoce dydaktyczne 

służące procesowi dydaktyczno-wychowaw-

czemu w szkołach i placówkach oświatowych, 

odzież i umundurowanie, inwentarz żywy 

oraz meble i dywany umarza się jednorazo-

wo, przez wpisanie w koszty w miesiącu 

przyjęcia do używania (par. 6 ust. 3),

n

 jednostki zwolnione z podatku dochodowe-

go od osób prawnych mogą umarzać i 

amortyzować środki trwałe oraz wartości 

niematerialne i prawne jednorazowo za okres 

całego roku (par. 9 ust. 1).

Przywołane rozporządzenie wskazuje też 

jednoznacznie, że odpisów umorzeniowych 

lub amortyzacyjnych dokonuje się według 

zasad przyjętych przez jednostkę zgodnie 

z przepisami ustawy o rachunkowości, 

a ustalając zasady umarzania lub amortyza-

cji, jednostka może przyjąć stawki określone 

w przepisach o podatku dochodowym od 

osób prawnych albo stawki określone przez 

dysponenta części budżetowej albo zarząd 

jednostki samorządu terytorialnego.

Warto pamiętać, że pozostałe środki trwałe to 

kategoria majątku wynikająca z przepisów 

szczególnych, charakterystyczna dla jedno-

stek sektora finansów publicznych. Jednak po-

zostałe środki trwałe to również środki trwałe 

w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W przypadku pozostałych środków trwałych 

(w tym wyposażenia i pomocy) jednorazowe 

umorzenie kosztowo ujmuje się nie 

na koncie 400 – Amortyzacja, a na koncie 401 

– Zużycie materiałów i energii.

W przypadku zakupu pomocy dydaktycznych 

i pozostałych środków trwałych przez gminę 

na rzecz podległych jej szkół jednorazowego 

umorzenia dokona jednostka samorządu 

terytorialnego, później zaś przekaże 

zakupiony majątek wraz z umorzeniem 

podległej szkole.

Ewidencja zakupu i przekazania takich 

pozostałych środków trwałych powinna więc 

być następująca:

1. zakup pomocy dydaktycznych i wyposaże-

nia celem przekazania szkole: strona Wn 

konta 013 – Pozostałe środki trwałe, strona 

Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorcami 

i dostawcami;

2. umorzenie zakupionych dla szkół pomocy 

dydaktycznych i wyposażenia: strona Wn 

konta 401 – Zużycie materiałów i energii, 

strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta-

łych środków trwałych, wartości niematerial-

nych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych;

3. przekazanie szkole pomocy dydaktycznych 

i wyposażenia: strona Wn konta 072 

– Umorzenie pozostałych środków trwałych, 

strona Ma konta 013 – Pozostałe środki 

trwałe.

Natomiast przyjęcie przekazanego nieodpłat-

nie przez jednostkę nadrzędną wyposażenia 

i pomocy dydaktycznych w szkole księguje-

my: strona Wn konta 013 – Pozostałe środki 

trwałe, strona Ma konta 072 – Umorzenie 

pozostałych środków trwałych, wartości 

niematerialnych i prawnych oraz zbiorów 

bibliotecznych.

Kto dokonuje jednorazowego umorzenia po zakupie 

pomocy dydaktycznych: gmina czy szkoła

MagDalena 

RypińsKa 

dyrektor sądu, 

długoletnia główna księgowa

Jednostka samorządu terytorialnego chce zakupić wyposażenie i pomoce dydaktyczne dla podległych jednostek organizacyjnych. 
Która z jednostek powinna dokonać umorzenia pozostałych środków trwałych – nadrzędna czy podległa? 

EKsPErt 

rAdzi

PrzyKłAd 1

Meble do przekazania

Jednostka samorządu terytorialnego zakupiła meble szkolne (ławki i krzesła uczniowskie) w celu 
przekazania podległej szkole podstawowej (wartość zakupu 12 300 zł).

Ewidencja operacji w jednostce samorządu terytorialnego:

013 – Pozostałe

201 – rozrachunki

środki trwałe

z odbiorcami i dostawcami

1a) 12 300

12 300 (2

12 300 (1a

 

 

 

 

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

środków trwałych, wartości

 

                  401 – zużycie 

 

niematerialnych i prawnych

materiałów i energii

          oraz zbiorów bibliotecznych

1b) 12 300 

 

2) 12 300

12 300 (1b

 

 

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Faktura za zakupione meble szkolne 12 300 zł:
a) strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, strona Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorca-
mi i dostawcami; 
b) strona Wn konta 401 – Zużycie materiałów i energii, strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta-
łych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych; 
2. pT – przekazanie mebli szkole 12 300 zł: strona Wn konta 072 – Umorzenie pozostałych środków 
trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych, strona Ma konta 013 
– pozostałe środki trwałe.

Ewidencja operacji w szkole podstawowej:

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

środków trwałych, wartości

 

                013 – Pozostałe 

 

niematerialnych i prawnych

 

                 środki trwałe 

 

oraz zbiorów bibliotecznych

1) 12 300 

 

12 300 (1

 

 

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. przyjęcie mebli w szkole podstawowej 12 300 zł: strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, 
strona Ma konta 072 – Umorzenie pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych 
i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych.
W przypadku zakupu wyposażenia i pomocy dydaktycznych samodzielnie przez szkołę w jej księ-
gach będzie pełna ewidencja tych zdarzeń. 

PrzyKłAd 2

W planie finansowym

gmina przekazała szkole w planie finansowym środki na zakup pomocy dydaktycznych za kwotę 
5800 zł. szkoła zakupiła pomoce.

201 – rozrachunki  

 013 – Pozostałe

z odbiorcami 

401 – zużycie

środki trwałe

i dostawcami

materiałów i energii

1a) 5800 

 

2) 5800         5800 (1a         

1b) 5800

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        5800 (1a         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

072 – Umorzenie pozostałych

 

 

 

 

środków trwałych, wartości

 

                130 – rachunek 

 

niematerialnych i prawnych

 

              bieżący jednostki 

 

oraz zbiorów bibliotecznych

5800 (2

5800 (1b

 

 

 

 

 

 

Objaśnienia do schematu:
1. Faktura za zakupione pomoce dydaktyczne 5800 zł:
a) strona Wn konta 013 – pozostałe środki trwałe, strona Ma konta 201 – Rozrachunki z odbiorcami 
i dostawcami;
b) strona Wn konta 401 – Zużycie materiałów i energii, strona Ma konta 072 – Umorzenie pozosta 
łych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zbiorów bibliotecznych;
2. Zapłata za zakupione pomoce dydaktyczne 5800 zł: strona Wn konta 201 – Rozrachunki z odbior-
cami i dostawcami; strona Ma konta 130 – Rachunek bieżący jednostki (par. 4240).

Podstawa prawna

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330). 

Rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla 

budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów 

budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza 

granicami Rzeczypospolitej polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 289).

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               3 / 4

background image

 

w ydatki

iV

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

 

gazetaprawna.pl

  Czy 

wzmocnienie potencjału dydaktycznego

 uczelni jest strukturalne

  Jaki kod będzie właściwy dla wydatków ponoszonych przez 

wojewódzki ośrodek ruchu drogowego

 Kto może złożyć 

kolorowy formularz sprawozdania

  Jak wyeliminować 

wielokrotne liczenie

 tych samych wydatków przez różne jednostki

  Kiedy 

nauczanie indywidualne ucznia niepełnosprawnego

 nie jest strukturalne 

  W jakiej sytuacji 

zakup atrapy kamery

 w ośrodku kultury można ująć w kodzie

 

 

Czy do wydatków strukturalnych należy 

zaliczyć wydatki ponoszone przez pań-

stwową wyższą szkołę zawodową na 

studia doktoranckie, przewody doktorskie 

i habilitacyjne kadry dydaktycznej?

Tak, wydatki ponoszone przez państwową 

szkołę wyższą na studia doktoranckie, prze-

wody doktorskie i habilitacyjne kadry dydak-

tycznej stanowią wydatki strukturalne, które 

należy ująć w obszarze XII. Poprawa jakości 

kapitału ludzkiego, w kodzie 73. Działania 

na rzecz zwiększenia udziału w kształceniu 

i szkoleniu przez całe życie, w szczególności 

poprzez przedsięwzięcia na rzecz ogranicze-

nia przedwczesnej rezygnacji z dalszej nauki 

w szkole, minimalizowania dyskryminacji ze 

względu na płeć oraz poprawy jakości i dostę-

pu do kształcenia na poziomie podstawowym, 

gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym oraz 

kształcenia i szkoleń na poziomie wyższym.

Do wydatków strukturalnych ponoszo-

nych w ramach działania/zadania/projektu 

polegającego na wzmocnieniu potencjału 

dydaktycznego uczelni należy zaliczyć m.in.:

 

n

podnoszenie kompetencji dydaktycznych 

kadry akademickiej w celu podwyższania 

jakości kształcenia,

 

n

organizowanie staży i szkoleń w wiodą-

cych zagranicznych i krajowych ośrod-

kach akademickich i naukowo-badawczych 

dla kadry dydaktycznej uczelni przydat-

nych dla prowadzenia pracy dydaktycznej 

(w tym staże dla doktorantów i staże post-

doktorskie),

 

n

stypendia dla doktorantów, młodych dokto-

rów (postdoców) i profesorów wizytujących 

zatrudnionych w instytucjach szkolnic-

twa wyższego w dziedzinach szczególnie 

istotnych dla rozwoju gospodarki (sposób 

wypłacania i rozliczania stypendiów oraz 

ich wysokość w ramach projektu są okre-

ślane przez instytucję pośredniczącą w ten 

sposób, że maksymalny limit średniomie-

sięcznej wysokości stypendium wynosi od 

3000 zł do 5000 zł; kwota ta w całości ma 

stanowić przychód stypendysty i nie pod-

lega rozliczeniu – może być wydatkowana 

przez stypendystę na dowolny cel).

Podstawa prawna 

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255). 

Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego 

Kapitał Ludzki 2007–2013, Warszawa, 1 stycznia 2014 r.

 

 

Wojewódzki ośrodek ruchu drogowe-

go realizuje projekty unijny „Nowe moż-

liwości bez barier”, który realizowany 

jest w ramach priorytetu VIII Programu 

Operacyjnego Kapitał Ludzki, w ramach 

działania 8.1, poddziałania 8.1.2. Współfi-

nansowany jest on ze środków europej-

skich w 85 proc., a 15 proc. stanowi dotację 

celową. W ramach tego projektu prowa-

dzona jest działalność szkoleniowa, pomoc 

przy zakładaniu firmy i dotacje dla bez-

robotnych na założenie działalności go-

spodarczej. Jak kwalifikować ponoszone 

wydatki? W ubiegłym roku poniesione 

wydatki zakwalifikowano do obszaru IX, 

kodu 62, ponieważ organizowano głównie 

szkolenia. Tylko 15 proc. z całego projek-

tu zostało zakwalifikowane do wydatków 

strukturalnych. W tym roku będą udziela-

ne dotacje na otwarcie firm dla bezrobot-

nych. Jaki w związku tym kod stosować? 

Czy prawidłowy będzie obszar IX, kod 68?

Zgodnie z zapisami znajdującymi się w doku-

mencie Szczegółowy opis priorytetów Progra-

mu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007–2013 

w przypadku realizacji projektu w ramach 

priorytetu VIII Programu Operacyjnego Ka-

pitał Ludzki, w ramach działania 8.1, poddzia-

łania 8.1.2, prawidłowymi kodami, w których 

należy ująć wydatki zaliczone do wydatków 

strukturalnych będą:

 

n

kod 62. Rozwój systemów i strategii uczenia 

się przez całe życie w przedsiębiorstwach; 

szkolenia i usługi na rzecz zwiększenia 

zdolności  adaptacyjnych  pracowników 

do zmian; promowanie przedsiębiorczo-

ści i innowacji,

 

n

kod 64. Rozwój specjalistycznych usług 

w zakresie zatrudnienia, szkolenia i wspar-

cia w związku z restrukturyzacją sektorów 

i przedsiębiorstw, rozwój systemów prze-

widywania zmian w sferze zatrudnienia 

i zapotrzebowania na kwalifikacje i przy-

szłych wymogów w zakresie zatrudnienia 

i kwalifikacji.

Należy jednak sprawdzić, jaki kod (może 

występować nazwa „kategoria interwencji”) 

wymieniony był we wniosku o dofinansowa-

nie na realizację danego projektu i zgodnie 

z tym ujmować współfinansowanie krajo-

we. Nie ma znaczenia, czy była to działal-

ność  szkoleniowa,  czy  udzielane  dotacje  

– w przypadku realizacji projektu przypisa-

ny jest jeden kod i w nim należy ujmować 

poniesione koszty.

Podstawa prawna

 

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255). 

Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego 

Kapitał Ludzki 2007-2013, Warszawa, 1 stycznia 2014 r.

 

 

Sporządziłam już sprawozdanie na czarno-

-białym druku. Z kolei na stronie Minister-

stwa Finansów formularz sprawozdania 

Rb-WSa jest kolorowy. Czy muszę popra-

wić sprawozdanie?

Nie. Sprawozdanie sporządzone na czarno-

-białym formularzu jest tak samo ważne, jak 

sprawozdanie sporządzone na formularzu 

kolorowym.

Najistotniejszą kwestią jest to, by sprawoz-

danie zostało sporządzone w sposób opisany 

w załączniku nr 40 do rozporządzenia mini-

stra finansów w sprawie sprawozdawczości 

budżetowej, stanowiącym Instrukcję sporzą-

dzania rocznych sprawozdań Rb-WSa i Rb-

-WSb o wydatkach strukturalnych, oraz by 

kwoty ujęte w sprawozdaniu były umiesz-

czone w odpowiednich komórkach.

Podstawa prawna 

Rozporządzenie ministra finansów z 3 lutego 2010 r. 

w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz.U. nr 20, 

poz. 103).

 

 

Kto w sprawozdaniu dotyczącym wydat-

ków strukturalnych wykazuje wydatki 

na profilaktykę: jednostka realizująca 

program (faktyczne wydatki za faktury) 

czy wydział edukacji przekazujący środki 

na sumy na zlecenia, który ma je ujęte 

w swoim planie wydatków?

Zgodnie z zapisem umieszczonym w par. 2 

ust. 4 załącznika nr 40 do rozporządzenia 

ministra finansów w sprawie sprawozdaw-

czości budżetowej, stanowiącego Instruk-

cję sporządzania rocznych sprawozdań Rb-

-WSa i Rb-WSb o wydatkach strukturalnych, 

środki przekazywane przez wydział edukacji 

na profilaktykę (bądź inne działania, które 

można zaliczyć do wydatków strukturalnych) 

wykazuje w sprawozdaniu jednostka, która 

faktycznie realizowała wydatek.

W celu wyeliminowania wielokrotnego li-

czenia tych samych wydatków przez różne 

jednostki należy sporządzić sprawozdanie 

skonsolidowane, tj. bez uwzględnienia prze-

pływów środków finansowych: 

 

n

wewnętrznych (w ramach jednostki i pod-

ległych jej jednostek organizacyjnych oraz 

nadzorowanych), np. przekazanie środków 

finansowych na realizację zadania jedno-

stce organizacyjnej lub nadzorowanej jest 

przepływem środków finansowych we-

wnątrz jednostki, a nie wydatkiem zwią-

zanym z realizacją zadania. Wydatek z tych 

środków wykaże w sprawozdaniu jednost-

kowym jednostka organizacyjna, która re-

alizuje zadanie;

 

n

wewnątrzsektorowych (pomiędzy jednost-

kami sektora), np. przekazanie środków fi-

nansowych na zadanie realizowane przez 

inną jednostkę sektora jest przepływem 

środków finansowych pomiędzy jednostka-

mi sektora finansów publicznych. Wydatek 

ten powinien być wykazany wyłącznie przez 

jednostkę, która realizowała dane zadanie.

Podstawa prawna 

Rozporządzenie ministra finansów z 3 lutego 2010 r. 

w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz.U. nr 20, 

poz. 103).

 

 

Czy nauczanie indywidualne ucznia nie-

pełnosprawnego kwalifikuje się jako 

wydatek strukturalny?

Wydatki szkół na wynagrodzenia nauczycieli 

prowadzących nauczanie indywidualne, czyli 

wydatki na sfinansowanie godzin pracy na-

uczycieli prowadzących zajęcia edukacyjne 

z uczniami, którzy np. z powodu niepełno-

sprawności bądź długotrwałej choroby zostali 

objęci indywidualnym trybem nauczania, nie 

mogą być uznane za wydatek strukturalny, 

jeżeli zakres prowadzonych zajęć mieści się 

w ramowym planie nauczania szkoły.

Podstawa prawna 

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

 

 

W ośrodku kultury zakupiono kamery 

(atrapy), które mają stwarzać pozory moni-

toringu. Czy jest to wydatek strukturalny?

Nie. Wydatek poniesiony na zakup kamery 

(atrapy), stwarzającej pozory monitoringu, nie 

stanowi wydatku strukturalnego. Natomiast 

zamontowanie prawdziwego monitoringu 

w jednostkach infrastruktury kultury stano-

wi wydatek strukturalny i należy ujmować go 

w obszarze VII. Kultura w kodzie 59. Rozwój 

infrastruktury kultury. W sytuacji gdy ośro-

dek kultury znajduje się w budynku, który 

jest wpisany do rejestru zabytków, wydatki 

poniesione na monitoring i zabezpieczenie 

obiektu na wypadek zagrożeń należy ująć 

w obszarze VII. Kultura, w kodzie 58. Ochro-

na i zachowanie dziedzictwa kulturowego.

Podstawa prawna 

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

PORADNIA RAchuNkOwA

AgAtA PiłAt

specjalista z Ministerstwa Finansów

    AuTOPROmOcjA

•  organizacja i zasady inwentaryzacji



dokumentacja • metody inwentaryzacji





kompetencje i odpowiedzialność 

•  naruszenie dyscypliny finansów publicznych



wybrane akty prawne

Ponad 

100 przykładów, 

wzorów i formularzy

Inwentaryzacja

 

w sferze budżetowej

C e n a :   1 9 5   z ł   |   l i c z b a   s t r o n :   5 1 2

P I S Z E M Y   O D P O W I E D Z I A L N I E

ZAM

ÓW:

 

bok@infor.pl

22 761 30 30

P A T R Z Y M Y   O B I E K T Y W N I E 

               

w ydatki

iV

Dziennik  Gazeta  Prawna,  13  stycznia  2014  nr  7  (3648) 

gazetaprawna.pl

Czy 

wzmocnienie potencjału dydaktycznego

 uczelni jest strukturalne

Jaki kod będzie właściwy dla wydatków ponoszonych przez 

wojewódzki ośrodek ruchu drogowego

 Kto może złożyć 

kolorowy formularz sprawozdania

Jak wyeliminować 

wielokrotne liczenie

 tych samych wydatków przez różne jednostki

Kiedy 

nauczanie indywidualne ucznia niepełnosprawnego

 nie jest strukturalne 

W jakiej sytuacji 

zakup atrapy kamery

 w ośrodku kultury można ująć w kodzie

Czy do wydatków strukturalnych należy 

zaliczyć wydatki ponoszone przez pań-

stwową wyższą szkołę zawodową na 

studia doktoranckie, przewody doktorskie 

i habilitacyjne kadry dydaktycznej?

Tak, wydatki ponoszone przez państwową 

szkołę wyższą na studia doktoranckie, prze-

wody doktorskie i habilitacyjne kadry dydak-

tycznej stanowią wydatki strukturalne, które 

należy ująć w obszarze XII. Poprawa jakości 

kapitału ludzkiego, w kodzie 73. Działania 

na rzecz zwiększenia udziału w kształceniu 

i szkoleniu przez całe życie, w szczególności 

poprzez przedsięwzięcia na rzecz ogranicze-

nia przedwczesnej rezygnacji z dalszej nauki 

w szkole, minimalizowania dyskryminacji ze 

względu na płeć oraz poprawy jakości i dostę-

pu do kształcenia na poziomie podstawowym, 

gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym oraz 

kształcenia i szkoleń na poziomie wyższym.

Do wydatków strukturalnych ponoszo-

nych w ramach działania/zadania/projektu 

polegającego na wzmocnieniu potencjału 

dydaktycznego uczelni należy zaliczyć m.in.:

n

podnoszenie kompetencji dydaktycznych 

kadry akademickiej w celu podwyższania 

jakości kształcenia,

n

organizowanie staży i szkoleń w wiodą-

cych zagranicznych i krajowych ośrod-

kach akademickich i naukowo-badawczych 

dla kadry dydaktycznej uczelni przydat-

nych dla prowadzenia pracy dydaktycznej

(w tym staże dla doktorantów i staże post-

doktorskie),

n

stypendia dla doktorantów, młodych dokto-

rów (postdoców) i profesorów wizytujących 

zatrudnionych w instytucjach szkolnic-

twa wyższego w dziedzinach szczególnie 

istotnych dla rozwoju gospodarki (sposób 

wypłacania i rozliczania stypendiów oraz 

ich wysokość w ramach projektu są okre-

ślane przez instytucję pośredniczącą w ten 

sposób, że maksymalny limit średniomie-

sięcznej wysokości stypendium wynosi od 

3000 zł do 5000 zł; kwota ta w całości ma 

stanowić przychód stypendysty i nie pod-

lega rozliczeniu – może być wydatkowana 

przez stypendystę na dowolny cel).

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego 

Kapitał Ludzki 2007–2013, Warszawa, 1 stycznia 2014 r.

Wojewódzki ośrodek ruchu drogowe-

go realizuje projekty unijny „Nowe moż-

liwości bez barier”, który realizowany 

jest w ramach priorytetu VIII Programu 

Operacyjnego Kapitał Ludzki, w ramach 

działania 8.1, poddziałania 8.1.2. Współfi-

nansowany jest on ze środków europej-

skich w 85 proc., a 15 proc. stanowi dotację 

celową. W ramach tego projektu prowa-

dzona jest działalność szkoleniowa, pomoc 

przy zakładaniu firmy i dotacje dla bez-

robotnych na założenie działalności go-

spodarczej. Jak kwalifikować ponoszone 

wydatki? W ubiegłym roku poniesione 

wydatki zakwalifikowano do obszaru IX, 

kodu 62, ponieważ organizowano głównie 

szkolenia. Tylko 15 proc. z całego projek-

tu zostało zakwalifikowane do wydatków 

strukturalnych. W tym roku będą udziela-

ne dotacje na otwarcie firm dla bezrobot-

nych. Jaki w związku tym kod stosować? 

Czy prawidłowy będzie obszar IX, kod 68?

Zgodnie z zapisami znajdującymi się w doku-

mencie Szczegółowy opis priorytetów Progra-

mu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007–2013 

w przypadku realizacji projektu w ramach 

priorytetu VIII Programu Operacyjnego Ka-

pitał Ludzki, w ramach działania 8.1, poddzia-

łania 8.1.2, prawidłowymi kodami, w których 

należy ująć wydatki zaliczone do wydatków 

strukturalnych będą:

n

kod 62. Rozwój systemów i strategii uczenia 

się przez całe życie w przedsiębiorstwach; 

szkolenia i usługi na rzecz zwiększenia 

zdolności  adaptacyjnych  pracowników 

do zmian; promowanie przedsiębiorczo-

ści i innowacji,

n

kod 64. Rozwój specjalistycznych usług 

w zakresie zatrudnienia, szkolenia i wspar-

cia w związku z restrukturyzacją sektorów 

i przedsiębiorstw, rozwój systemów prze-

widywania zmian w sferze zatrudnienia 

i zapotrzebowania na kwalifikacje i przy-

szłych wymogów w zakresie zatrudnienia 

i kwalifikacji.

Należy jednak sprawdzić, jaki kod (może 

występować nazwa „kategoria interwencji”) 

wymieniony był we wniosku o dofinansowa-

nie na realizację danego projektu i zgodnie 

z tym ujmować współfinansowanie krajo-

we. Nie ma znaczenia, czy była to działal-

ność  szkoleniowa,  czy  udzielane  dotacje 

– w przypadku realizacji projektu przypisa-

ny jest jeden kod i w nim należy ujmować 

poniesione koszty.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego 

Kapitał Ludzki 2007-2013, Warszawa, 1 stycznia 2014 r.

Sporządziłam już sprawozdanie na czarno-

-białym druku. Z kolei na stronie Minister-

stwa Finansów formularz sprawozdania 

Rb-WSa jest kolorowy. Czy muszę popra-

wić sprawozdanie?

Nie. Sprawozdanie sporządzone na czarno-

-białym formularzu jest tak samo ważne, jak 

sprawozdanie sporządzone na formularzu 

kolorowym.

Najistotniejszą kwestią jest to, by sprawoz-

danie zostało sporządzone w sposób opisany 

w załączniku nr 40 do rozporządzenia mini-

stra finansów w sprawie sprawozdawczości 

budżetowej, stanowiącym Instrukcję sporzą-

dzania rocznych sprawozdań Rb-WSa i Rb-

-WSb o wydatkach strukturalnych, oraz by 

kwoty ujęte w sprawozdaniu były umiesz-

czone w odpowiednich komórkach.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 3 lutego 2010 r. 

w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz.U. nr 20, 

poz. 103).

Kto w sprawozdaniu dotyczącym wydat-

ków strukturalnych wykazuje wydatki 

na profilaktykę: jednostka realizująca 

program (faktyczne wydatki za faktury) 

czy wydział edukacji przekazujący środki 

na sumy na zlecenia, który ma je ujęte 

w swoim planie wydatków?

Zgodnie z zapisem umieszczonym w par. 2 

ust. 4 załącznika nr 40 do rozporządzenia 

ministra finansów w sprawie sprawozdaw-

czości budżetowej, stanowiącego Instruk-

cję sporządzania rocznych sprawozdań Rb-

-WSa i Rb-WSb o wydatkach strukturalnych, 

środki przekazywane przez wydział edukacji 

na profilaktykę (bądź inne działania, które 

można zaliczyć do wydatków strukturalnych) 

wykazuje w sprawozdaniu jednostka, która 

faktycznie realizowała wydatek.

W celu wyeliminowania wielokrotnego li-

czenia tych samych wydatków przez różne 

jednostki należy sporządzić sprawozdanie 

skonsolidowane, tj. bez uwzględnienia prze-

pływów środków finansowych: 

n

wewnętrznych (w ramach jednostki i pod-

ległych jej jednostek organizacyjnych oraz 

nadzorowanych), np. przekazanie środków 

finansowych na realizację zadania jedno-

stce organizacyjnej lub nadzorowanej jest 

przepływem środków finansowych we-

wnątrz jednostki, a nie wydatkiem zwią-

zanym z realizacją zadania. Wydatek z tych 

środków wykaże w sprawozdaniu jednost-

kowym jednostka organizacyjna, która re-

alizuje zadanie;

n

wewnątrzsektorowych (pomiędzy jednost-

kami sektora), np. przekazanie środków fi-

nansowych na zadanie realizowane przez 

inną jednostkę sektora jest przepływem 

środków finansowych pomiędzy jednostka-

mi sektora finansów publicznych. Wydatek 

ten powinien być wykazany wyłącznie przez 

jednostkę, która realizowała dane zadanie.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 3 lutego 2010 r. 

w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz.U. nr 20, 

poz. 103).

Czy nauczanie indywidualne ucznia nie-

pełnosprawnego kwalifikuje się jako 

wydatek strukturalny?

Wydatki szkół na wynagrodzenia nauczycieli 

prowadzących nauczanie indywidualne, czyli 

wydatki na sfinansowanie godzin pracy na-

uczycieli prowadzących zajęcia edukacyjne 

z uczniami, którzy np. z powodu niepełno-

sprawności bądź długotrwałej choroby zostali 

objęci indywidualnym trybem nauczania, nie 

mogą być uznane za wydatek strukturalny, 

jeżeli zakres prowadzonych zajęć mieści się 

w ramowym planie nauczania szkoły.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

W ośrodku kultury zakupiono kamery 

(atrapy), które mają stwarzać pozory moni-

toringu. Czy jest to wydatek strukturalny?

Nie. Wydatek poniesiony na zakup kamery 

(atrapy), stwarzającej pozory monitoringu, nie 

stanowi wydatku strukturalnego. Natomiast 

zamontowanie prawdziwego monitoringu 

w jednostkach infrastruktury kultury stano-

wi wydatek strukturalny i należy ujmować go 

w obszarze VII. Kultura w kodzie 59. Rozwój 

infrastruktury kultury. W sytuacji gdy ośro-

dek kultury znajduje się w budynku, który 

jest wpisany do rejestru zabytków, wydatki 

poniesione na monitoring i zabezpieczenie 

obiektu na wypadek zagrożeń należy ująć 

w obszarze VII. Kultura, w kodzie 58. Ochro-

na i zachowanie dziedzictwa kulturowego.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra finansów z 10 marca 2010 r. 

w sprawie szczegółowej klasyfikacji wydatków struktural-

nych (Dz.U. nr 44, poz. 255).

PORADNIA RAchuNkOwA

AgAtA

tt  PiłAt

specjalista z Ministerstwa Finansów

    AuTOPROmOcj

cjA

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

                               4 / 4