background image

OKREŚLANIE STOPY DYSKONTOWEJ dla potrzeb planowania efektywności inwestycji  

Realizując  projekty  inwestycyjne  nietypowe  dla  przedsiębiorstwa  –  obarczone  innym  ryzykiem 

(większym  bądź  mniejszym)  powinno  się  stosować  stopę  dyskonta  odzwierciedlającą  ryzyko 

danego  projektu.  Przepływy  pieniężne  powinny  być  dyskontowane  według  oczekiwanej  przez 

inwestorów stopy dochodu z danej inwestycji. 

Do szacowania stopy dyskontowej można posłużyć się modelem równowagi rynkowej CAPM (w 

zakresie dotyczącym linii rynku papierów wartościowych –security market line). Ryzyko projektu 

jest w tym przypadku określane poprzez współczynnik beta przedsiębiorstwa dla danego projektu. 

Projekt o  beta równym 1  ma takie samo ryzyko  jak ryzyko przeciętne aktywów przedsiębiorstwa. 

Projekt o beta wyższym od 1 ma ryzyko większe od przeciętnego.  

f

f

p

p

p

r

;

=

  

gdzie: 
σ

p

- odchylenie standardowe dochodów z projektu 

σ

- odchylenie standardowe dochodów z całej firmy 

r

p;f  

współczynnik korelacji między dochodami projektu a dochodami firmy 

 

Dysponując wartością wskaźnika beta danego projektu (ß

p

) można ustalić stopę dyskontową – koszt 

kapitału firmy (uwzględniający ryzyko projektu) w następujący sposób: 

1.  Obliczamy stopę dochodu z kapitału własnego (akcyjnego) projektu 

k

p

 = k

f

 + ß 

p

 * ( k

m

 - k

f

 )   

k

f

   stopa zwrotu papieru pozbawionego ryzyka 

k

m

  stopa zwrotu portfela rynkowego 

2.  Używamy k

p

 do obliczenia kosztu kapitału projektu 

WACC = u

d

 * i (1 – T) + u

e

 * k

p

 

W  jaki  sposób  określić  betę  projektu?  Dla  inwestycji  o  mniejszym  lub  większym  od  średniego 

ryzyku firmy (inwestycje nietypowe dla spółki) należy ustalić betę relatywnie ją zmniejszając lub 

zwiększając  w  stosunku  do  średniego  beta  firmy.  Szacowanie  beta  projektu  nietypowego  jest 

zadaniem  trudnym,  trudniejszym  niż  szacowanie  beta  akcji,  ze  względu  na  to,  że  pojedyncze 

aktywa (projekty) nie są notowane na giełdzie, a zatem nie można dla nich obliczyć historycznych 

beta dochodów giełdowych.  

Jedną z metod szacowania bety pojedynczych projektów (aktywów) jest metoda czystej gry

1

W  metodzie  tej  beta  projektu  ustalana  jest  na  podstawie  współczynnika  (współczynników)  beta 

innej spółki (innych spółek), których przedmiot działalności w całości (w znacznej części) pokrywa 

                                                

1

 często jednak zmniejszanie lub zwiększanie beta opiera się po prostu na subiektywnej ocenie ryzyka przez menadżera. 

background image

się z przedmiotem rozpatrywanego projektu. Można wtedy przyjąć, że rozpatrywany projekt będzie 

charakteryzował się takim samym ryzykiem jak ryzyko innej spółki (innych spółek).  

A zatem:  

Beta  projektu  =  beta  spółki  (średnie  beta  spółek),  której  przedmiot  działalności  jest  zgodny  z 

przedmiotem projektu, przy założeniu, że struktura kapitału firmy realizującej projekt i firmy (firm) 

„wzorcowej” jest taka sama. 

Na  ryzyko  (betę)  spółek  wpływa  jednak  struktura  kapitału.  A  zatem  w  przypadku,  gdy  struktura 

kapitału firmy realizującej projekt oraz struktura kapitału „firmy wzorcowej” są różne, należy przy 

pomocy  równania  Hamady,  uwzględnić  różnice  w  dźwigni  finansowej.  Wykorzystanie  długu  w 

strukturze  kapitału  wpływa  na  wzrost  kosztu  kapitału  własnego.  Robert  Hamada  połączył  model 

wyceny  aktywów  kapitałowych  z  modelem  Millera-Modiglianiego  dla  gospodarki  z  podatkiem 

dochodowym od przedsiębiorstw. Wg równania Hamady koszt kapitału własnego firmy zadłużonej 

można wyznaczyć wzorem: 

k

sL

 = k

f

 + ß 

U

 * ( k

m

 - k

f

 ) + ß 

U

 * ( k

m

 - k

f

 ) * (1 – T) (D/E) 

gdzie: 

ß 

U

 – współczynnik beta firmy nie korzystającej z długu 

T – stopa podatku dochodowego 

D/E – relacja długu do kapitału własnego  

Na  podstawie  tego  równania  można  określić  relację  pomiędzy  współczynnikiem  beta  firmy 

zadłużonej i nie korzystającej z długu: 

ß 

L

 = ß 

U

 *[1 + (1- T) * (D/E)] 

lub 

ß 

U

 = ß 

L

 / [1 + (1- T) * (D/E)] 

Przykład: 

Kapitał  firmy  X,  której  akcje  są  w  obrocie  publicznym  w  70%  stanowi  kapitał  własny  a  w  30% 

obcy. Beta tej spółki wynosi 1,4. Zakres działalności przedsiębiorstwa X jest taki sam jak spółki Z, 

której koszt kapitału projektu należy ustalić. Struktura kapitału spółki Z to: 85% kapitału własnego i 

15% obcego. Ponadto wiadomo, że oprocentowanie długu, z jakiego korzysta firma Z wynosi 10%, 

stopa zwrotu z inwestycji wolnych od ryzyka wynosi 6%, stopa zwrotu z portfela rynkowego 14%, 

stopa podatku dochodowego 19%. 

 

 

 

 

background image

 

 

 

 

Zad 2. 

Kapitał firmy  A, której akcje są w  obrocie publicznym  w  60% stanowi  kapitał własny a w 

40% obcy. Beta tej spółki wynosi 1,3. Zakres działalności tego przedsiębiorstwa jest taki sam jak spółki  B. 

Struktura kapitału spółki B to: 75% kapitału własnego i 25% obcego. Ponadto wiadomo, że oprocentowanie 

długu  z  jakiego  korzysta  firma  B  wynosi  12%,  stopa  zwrotu  z  inwestycji  wolnych  od  ryzyka  wynosi  7%, 

stopa zwrotu z portfela rynkowego  14%, stopa podatku dochodowego 19%. Wyznacz  koszt  kapitału spółki 

B, w oparciu o dane spółki giełdowej A. 

 

 

 

 

 

 

 

 

W  przypadku  gdy  przedsiębiorstwo  jest    nienotowane  na  giełdzie  oraz  jednocześnie  nie  można 

znaleźć spółki giełdowej („wzorcowej”)  na podstawie której  można ustalić ryzyko  często stosuje 

się  uproszczone  podejście  do  szacowania  kosztu  kapitału  własnego  (wymaganego  zwrotu  na 

zainwestowanym kapitale). Koszt ten można określać na podstawie następujących elementów: 

 

stopy wolnej od ryzyka; 

 

premii za ryzyko systematyczne (kraju, branży); 

 

premii za ryzyko specyficzne (uzależnione od sytuacji przedsiębiorstwa). 

fin

rynku

f

e

r

r

r

r

*

 

gdzie: r

e

 – koszt kapitału własnego; r

f

 – stopa wolna od ryzyka, 

 - wskaźnik określający ryzyko 

branży, r

rynku

 – premia za ryzyko rynkowe (kraju), r

fin

. – ryzyko uzależnione od sytuacji 

przedsiębiorstwa (np. premia za ryzyko finansowe). 

Stopa  wolna  od  ryzyka  może  być  określona  jako  stopa  zwrotu  z  inwestycji  w  papiery 

wartościowe emitowane przez rząd danego państwa lub organy centralne organizacji gospodarczych 

o charakterze ponadregionalnym. Przyjęcie określonego rozwiązania zależy od przedmiotu wyceny. 

W przypadku rozpatrywania inwestycji o charakterze krótkoterminowym wskazane wydaje się być 

przyjmowanie  jako  stopy  wolnej  od  ryzyka  średniej  rentowności  52-tygodniowych  bonów 

skarbowych.  W  przypadku  inwestycji  długoterminowych  wskazane  wydaje  się  być  przyjmowanie 

jako stopy wolnej od ryzyka średniej rentowności 10 – letnich obligacji Skarbu Państwa.  

background image

Premia za ryzyko rynkowe powinna odzwierciedlać postrzeganie przez inwestorów ryzyka 

inwestycji  na  terenie  Polski.  Przy  jego  określaniu  możliwe  jest  tu  oparcie  się  na  danych  agencji 

ratingowych.  Można  powołać  się  także  na  badania  ekspertów,  na  przykład  szacunki  znanego 

amerykańskiego uczonego A. Damodarana, który publikuje systematycznie wartości realnej premii 

za ryzyko rynkowe dla poszczególnych państw lub rynków. 

Wskaźnik  ryzyka  określa  ryzyko  inwestycyjne  branży,  w  której  działa  przedsiębiorstwo. 

Przyjmuje  się,  że  wskaźnik  ryzyka  dla  całej  gospodarki  wynosi  1.  Jest  to  punkt  odniesienia  dla 

określenia ryzyka poszczególnych branż.  

Premia  za  ryzyko  rynkowe  powinna  być  zmodyfikowana  ze  względu  na  wpływ  specyficznych 

czynników  ryzyka  branży,  w  której  działa  przedsiębiorstwo.  Przykładowy  zestaw  czynników 

zwiększających lub zmniejszających ryzyko może być następujący: 

  elastyczność popytu, 

  konkurencyjność branży, 

  pozycja przedsiębiorstwa na rynku, 

  forma rozliczeń z odbiorcami, 

  rentowność działalności, 

  udział kosztów stałych w kosztach całkowitych, 

  siła przetargowa odbiorców, 

  siła przetargowa dostawców.  

Przeciętne ryzyko oznacza, że beta =1. Przyjmuje się, że czynniki ryzyka mogą powodować zmiany 

wskaźnika beta w zakresie od 0,5 do 1,5. 

 

Premia za ryzyko finansowe uzależnione od sytuacji przedsiębiorstwa. – na zajęciach 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

 

 

 

 

 

 

ZADANIE 1. 

Dla potrzeb oceny efektywności inwestycji na podstawie poniższych informacji oblicz koszt 

kapitału przedsiębiorstwa, które nie jest notowane na giełdzie papierów wartościowych: 

  Nominalna rentowność 52-tygodniowych bonów skarbowych wynosi 4,12%; 

  Realna premia za ryzyko rynkowe 6,11%; 

  Analiza specyficznych czynników ryzyka biznesowego działalności w branży wskazuje, że 

3 czynniki zmniejszają, a 5 zwiększa ryzyko przeciętne dla gospodarki.  

  Stopa podatku dochodowego wynosi 19%; 

  Nominalne oprocentowanie kredytu z jakiego korzysta firma wynosi 6%; 

  Stopa inflacji wynosi 2%; 

  Kwota długu finansującego projekt przedsiębiorstwa = 4 mln zł 

  Kwota kapitału własnego finansującego projekt =6 mln zł 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

ZADANIE 2. 

Na podstawie poniższych danych oblicz koszt kapitału przedsiębiorstwa, które nie jest notowane na 

giełdzie papierów wartościowych: 

  Nominalna rentowność 52-tygodniowych bonów skarbowych wynosi 4,82%; 

  Nominalna premia za ryzyko rynkowe dla gospodarki w Polsce = 7,30%; 

  Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w branży handlu detalicznego – obiekty 

wielkopowierzchniowe ; 

  Sprzedaż, wskaźniki udziału kosztów, rentowność przedsiębiorstwa jest na poziomie 

przeciętnym dla branży; 

  Stopa podatku dochodowego wynosi 19%; 

  Stopa inflacji 3% 

  Nominalne oprocentowanie kredytu z jakiego korzysta firma wynosi 9,6%; 

  Kwota długu finansującego przedsiębiorstwo = 5 mln zł 

  Kwota kapitału własnego finansującego przedsiębiorstwo =5 mln zł