plik

1. PODTAWOWE OKREŚLENIA – droga w przekroju poprzecznym

Rys. 1. Przekrój poprzeczny drogi

DROGA -

jest to liniowa budowla, łącząca określone miejsca w terenie, przeznaczo-

na do ruchu i postoju pojazdów oraz ruchu pieszych.

ULICA

wydzielony prawnie pas terenu przeznaczony do ruchu i postoju pojazdów.

Składa się z jezdni, przylegających do jej boków krawęŜników i chodników do ruchu
pieszego. Ponadto pod ulicami z zasady są prowadzone podziemne instalacje.

PAS DROGOWY -

jest to wydzielony liniami rozgraniczającymi pas terenu przezna-

czony do umieszczenia w nim drogi, wraz z leŜącymi w jej ciągu:

obiektami inŜynierskimi,
placami,
zatokami postojowymi,
chodnikami,
ścieŜkami rowerowymi,
drogami zbiorczymi,
drzewami i krzewami
oraz urządzeniami związanymi z obsługą i ochroną drogi, obsługą ruchu i ochroną
środowiska,

a takŜe zawierający rezerwę terenu pod przyszłą rozbudowę drogi.

Szerokość pasa drogowego jest zmienna i zaleŜy od klasy drogi oraz przyjętych na
danym odcinku elementów przekroju poprzecznego (od kilku do kilkudziesięciu me-
trów).

TOROWISKO ZIEMNE -

pas tereny zajęty pod drogę i urządzenia odwadniające.

KORONA DROGI -

jest to część drogi obejmująca jezdnię (lub jezdnie) z poboczami

i chodnikami, a w miarę potrzeb równieŜ inne elementy, jak np. dodatkowe pasy ru-
chu, pasy dzielące, zatoki postojowe i autobusowe.

JEZDNIA -

jest to część korony drogi przeznaczona do ruchu pojazdów. Konstrukcja

jezdni składa się z utworzonych sztucznie warstw i obejmuje równieŜ podłoŜe grun-
towe.

PAS RUCHU -

to kaŜdy z podłuŜnych pasów jezdni wystarczających do ruchu pojaz-

dów.

KORPUS DROGI

część torowiska ograniczona od góry koroną drogi i skarpami

nasypu lub wewnętrznymi skarpami wykopu (rowu).

KORYTO JEZDNI -

jest wykopem określonej głębokości, w którym wykonuje się kon-

strukcję jezdni. Głównym zadaniem konstrukcji jezdni jest przejęcie obciąŜeń bezpo-
średnio od kół pojazdów i przekazanie ich (rozprzestrzenienie) na podłoŜe gruntowe.
Podczas budowy jezdni obowiązuje zasada, Ŝe kaŜda warstwa wyŜej połoŜona po-
winna mieć nośność większą od ułoŜonej niŜej.

Rys. 2. Schematyczny układ warstw w korycie jezdni

POBOCZE -

jest to część korony drogi przyległa do jezdni, wykorzystywana do ruchu

pieszych i zwierząt, a w szczególnych przypadkach do ruchu i postoju pojazdów.

Pobocze moŜe być gruntowe lub utwardzone:

- na poboczu gruntowym umieszcza się znaki drogowe i urządzenia bezpieczeń-

stwa ruchu,

- utwardzone pobocze jest wyposaŜone w nawierzchnię o nośności wystarczającej

do postoju i ruchu pojazdów.

PAS DZIELACY -

jest to część korony drogi stanowiąca fizyczne rozdzielenie jezdni

przeznaczonych dla przeciwnych kierunków ruchu.

DROGA ZBIORCZA -

jest elementem drogi o ograniczonej dostępności lub samo-

dzielną drogą i jest przeznaczona do bezpośredniej obsługi przyległego terenu.

Rys. 3. Przekrój poprzeczny drogi ze wskazaniem drogi zbiorczej

SKRAJNIA DROGOWA -

jest to przestrzeń przeznaczona dla uŜytkowników dróg, w

której muszą pomieścić się zewnętrzne obrysy pojazdów samochodowych, rowerzy-
stów, pieszych i tramwajów.
W skrajni nie mogą się znajdować Ŝadne elementy budowli, słupy oświetleniowe i
drzewa.

W obrębie skrajni moŜna umieszczać bariery ochronne oraz znaki drogowe, ale na
warunkach podanych w Wytycznych.

Szerokość skrajni drogowej przyjmuje się, jako szerokość jezdni powiększoną o sze-
rokość poboczy.

Wysokość skrajni drogowej zawiera się w przedziale od 4,50 do 5,00 m.

Zaleca się zwiększenie wysokości skrajni (4,50 m) o co najmniej 0, 20 m (droga klasy
GP) lub 0,10 m (droga klasy G) w miejscu gdzie nad drogą projektuje się nowy lub
modernizuje istniejący obiekt mostowy (aby moŜliwe było wzmacnianie nawierzchni
w przyszłości).